Immortality Chapter 1179 The happy life of fat brother and bamboo pole
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1179 ชีวิตที่มีความสุขของพี่น้องเฟยเกอและจูกาน
Chapter 1179 The happy life of fat brother
and bamboo pole
肥哥与竹竿的幸福生活
ชีวิตที่มีความสุขของพี่น้องเฟยเกอและจูกาน.(อ้วนและผอม)
ชายแดนทวีปซือหนิวเหอ,บนภูเขาหินที่รกร้าง.
เศษกรวดหินดินทรายที่ลอยว่อนอยู่บนอากาศ,บนทะเลทรายมีศพของสัตว์อสูรขนาดใหญ่อยู่,โลหิตของมันที่ไหลชโลมดิน,ก่อนที่จะค่อยๆถูกดินทรายค่อยๆดูดซึมหายไป.
บอดยอดเขาหินเปลือย.
ใบหน้าของยูไลที่ดูซับซ้อนหนักอึ้ง.
"อรหัน,คาดไม่ถึงเลยว่าที่นี่จะมีวิญญาณปิศาจ.....!"หมี่เล่อที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทว่าในเวลานั้น,จู่ๆใบหน้าของยูไลก็เปลี่ยนไป.
"อรหันต์,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"อรหันต์หมี่เล่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ยูไลที่สูดหายใจลึก,ส่ายหน้าไปมา,"หลิงซานตอนนี้ถูกหลอมเข้าไปในร่างของเจี้ยนอ้าวแล้ว!"
"เจี้ยนอ้าว? ชะตาแข็งนัก,สามารถที่จะช่วงชิงหลิงซานจากเจิ้นหยวนจื่อได้.
เหล่านักบวชที่เผยท่าทางขมขื่น,ที่วิหารของพวกเขา,ถูกหลอมไปแล้ว,พวกเขาเวลานี้ได้กลายเป็นกลุ่มคนไร้บ้านอย่างสมบูรณ์.
"อรหันต์,พวกเราจะไปใหนตอนนี้?"หมี่เล่อเอ่ยถาม.
"ทวีปกลาง!
นิกายปั่นโจวหมื่นอรหันต์!"ยูไลที่เอ่ยออกมาเล็กน้อย,แววตาที่เป็นประกายเล็กน้อย.
"ใช่!"เหล่าอรหันต์,ปู่ซา,พุทธะที่ขมวดคิ้วไปมา.
-----------------------------------------------------------------
เขตแดนหนานจางปู่และเขตแดนซือต้าปู่.
หลังจากที่จงซานเสร็จสิ้นเรื่องหลิงซานได้บินมายังที่แห่งนี้.
เขตแดนหนานจานปู่และซือต้าปู่นั้นมีแนวเทือกเขาสูงกัน,สถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนของเหล่าสัตว์อสูร.
คนทั้ง 12
คน,ที่กำลังพุ่งตรงมายังแนวเทือกเขาดังกล่าว,พื้นที่รอบๆนั้นถูกปกคลุมด้วยหมอกสีม่วงลอยฟ้ากระจายไปทั่วท้องฟ้า,สีมองที่ตัดกับดวงตะวันดูเจิดจรัสงดงามเป็นอย่างมาก.
ที่ทิศทางดังกล่าวนั้น,มีเสียงดนตรีฟ้าดินที่ดังกระหึ่มขึ้น,เป็นเสียงที่ทำให้ทุกคนผ่อนคล้าย,และยิ่งเข้าใกล้ก็ยิ่งได้กลิ่นหอมที่โชยออกมากระจายไปทั่วท้องฟ้า.
นี่ไม่ใช่ภาพที่ถูกสร้างขึ้น,ทว่ามันคือโชควาสนาที่เกิดจากสวรรค์และปฐพี,เป็นหนึ่งในเทียนเต๋าฟ้าดิน.
เทียนเต๋าที่ดูคลุมเคลือ,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้,แม้แต่ทำให้หัวใจของทุกคนสั่นไหว.
"หลิน? นี่คือเทียนไมหลิน?
เป็นหงจวินอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ตามคำบอกเล่า,เทียนไมหลินนั้น,เป็นของหงจวิน,นี่เป็นเขาจริงๆรึ?
"เป็นกลิ่นอายของโชควาสนา?
เป็นผลจากเคล็ดวิชาสวรรค์จงหัวอย่างงั้นรึ?"หวังคูที่จ้องมองไปยังอภินิหารที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าที่อยู่ไกลออกไป.
ภาพอภินิหารที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง,แม้แต่เผยให้ผู้ฝึกตนมากมายนับไม่ถ้วนได้เห็นกันทุกคน.
"หงจวินรึ?"เต้าเหรินถูที่กล่าวออกมาช้าๆ.
"นี่มัน,คาดไม่ถึงว่าจะพยากรไม่ได้?
เหรือว่าเป็นหงจวินจริงๆรึ?"จื่อหยางจิงหงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ก็อาจจะ!"จงซานที่เผยยิ้มออกมเล็กน้อย.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
"บนทวีปหนานจานปู่ปรากฏหงจวินขึ้นสองคน,อีกหนึ่งก็ปรากฏอภินิหาร,เทียนไมหลินเช่นกัน,ทั้งเหนือและใต้,ต่างก็ดูเหมือนกัน!"จงซานที่กล่าวตอบ.
จินเผิงที่อ้าปากค้าง,อีกหนึ่งหงจวินก็เป็นเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
ก่อนหน้านี้ได้ยินกงเชียนกล่าวถึงก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง,ทว่าเห็นสัญลักษณ์ของหงจวินต่อหน้า,ในเวลานี้จินเผิงทีได้แต่ฝืนยิ้มคิดว่าคงเป็นเรื่องจริง.
Veins?
ทว่าการที่เซิ่งหวังกล่าวเช่นนี้? อีกหงจวินก็มีอภินิหารเช่นนี้เกิดขึ้น,เป็นเทียนไมหลินเหมือนกันอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่จ้องมองจงซานพร้อมกับเปลี่ยนเป็นเงียบงัน,ท่าทางที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนเป็นอย่างมาก.
"ไปเถอะ,ถึงเวลาพวกเจ้าก็จะรู้!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวัง,ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไร?จินเผิงที่สอบถามออกไป.
"มีการก่อตั้งนิกายจงหรูขึ้น,ในทวีปหนานจานปู่,พวกเราจำเป็นต้องหาเซอคงให้เจอ!"จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"รับทราบ!"
----------------------------------------------------------------
ทวีปหนานจานปู่,ภายในป่ารกทึบที่กว้างขวางแห่งหนึ่ง.
บนเทือกเขาแห่งหนึ่ง,มียุงพิษมากมาย,พร้อมกับหมอกพิษที่คละคลุ้งเต็มอากาศ,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วไปไม่ยินดีที่จะเข้าใกล้,เพราะว่าเพียงแค่มองก็หัวใจเย็นยะเยือบแล้ว.
สภาพแวดล้อมที่มืดคลึ้มตลอดเวลา,แม้แต่มีเสียงโหยหวนของปิศาจ,ทำให้คนมากมายตัดสินใจหลีกเลี่ยงไปในทันที.
ทว่าในเวลานี้บนเทือกเขาดังกล่าวนั้น.
"อ๊ากกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!
”
เสียงเจ็บปวดทรมานที่ดังขึ้นก้องไปทั่วป่า.
เห็นชัดเจนว่า,ภายใต้สภาพแววล้อมที่มืดคลึ้มนั้น,กลับมีใครบางคนสนใจ,เข้าไปด้วยความสงสัย,จนแม้แต่ตอนนี้ได้พบเข้ากับความขมขื่นเข้า.
ที่ด้านในนั้นมีค่ายกลที่น่าเกรงขาม,จนทำให้ใครบางคนที่รุกเข้าไปต้องส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่าสมเพชเวทนา.
ปัง!
เกิดเสียงระเบิดขึ้นที่ด้านใน.
เหล่าผู้ฝึกตนนับร้อย,ตอนนี้ทำได้แค่วิ่งหนีอย่างเอาเป็นเอาตาย.
ภายในบรรยากาศที่มืดคลึ้มนั้น,ที่ด้านในเห็นเพียงแค่แสงลิบๆเปิดออกมา,หนึ่งในนั้นเป็นชายที่อาบไปด้วยโลหิตบินออกมาด้วยความหวาดผวา.
ทว่าเขาบินออกมาได้ไม่ไกลเท่าไหร่,ร่างกายของเขาที่กลายเป็นสีเขียว,ก่อนที่จะกลายร่างกายจะสลาย,กลายเป็นกองของเศษซากกระดูกล่วงหล่นลงไปป่าทึบ.
จากนั้น,คนแล้วคนเล่าที่ตายอยู่ในเทือกเขาในป่าแห่งนี้.
ท้ายที่สุดทุกคนก็ตายไปทั้งหมด,กลายเป็นตกตายที่น่าหวาดผวา,สร้างความหวาดกลัวสำหรับคนที่จะก้าวเข้าไปต้องพบกับจุดจบ.
เพราะว่าในเวลานี้บนเทือกเขาอีกแห่งหนึ่งนั้นขณะจ้องมองผู้คนมากมายตกตายไป,ปรากฏร่างสองร่างหนึ่งร่างหนึ่งผมจ้องมองอยู่.
"เฟยเกอ,มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!"ชายในร่างผอมที่หวาดผวากล่าวเสียงสั่นออกมา.
อย่างไรก็ตาม,ชายที่อ้วนท้วมนั้นกลับดวงตาเป็นประกาย.
"จูกาน,เจ้าเห็นอะไร?
ก่อนหน้านี้มีคนที่ออกมา,ด้านในนั้นมีเพชรเม็ดใหญ่มาก!
เพชรใหญ่ขนาดนั้นเท่ากับรถแทรกเตอร์คันใหญ่,เจ้าไม่เห็นรึ?"ชายอ้วนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
"ข้าเห็น,ด้านในนั้นน่ากลัวมาก,คนตายคนแล้วคนเล่า!"จูกานที่เอ่ยออกมาด้วยความขลาดเขา.
"ไม่ต้องคิดเรื่องอื่นแล้ว?"ชายอ้วนที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"แต่ว่า......!”
"แต่ว่าอะไร,นี่เพื่อพี่สาวเจ้าด้วย!
ไม่ได้,นี่เพื่อน้องสาวของข้า,เจ้าไม่คิดที่จะเตรียมสินสอดให้กับน้องสาวของข้าเลยรึ?"ชายอ้วนที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ข้ามีพอแล้ว,หลายปีมานี้พวกเราขุนหลุมฝังศพมาตั้งมากมาย!"จูกานที่กล่าวแย้ง.
"มีอะไร,มีแต่อาวุธพวกดาบพวกกระบี่,มันจะเทียบกับเพชรได้อย่างไร?
รถคันใหญ่ต้องใช้เพชรเม็ดใหญ่,นำมันกลับบ้านได้,น้อยสาวของเข้ามิคล้านจะรักเจ้าหมดใจ!"เฟยเกอที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รักรึ?"ใบหน้าของจูกลานที่หวาดหวั่นก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีแดง,ก่อนที่จะเริ่มถูมือไปมา,ภายในใจที่เหมือนกับคล้อยตามคำพูดของเฟยเกอ.
"ดังนั้น,เพชรนี่,พวกเราจะต้องนำไปให้ได้!"เฟิยเกอที่กล่าวอย่างแข็งขัน.
"แต่ว่า,สุสานอื่นที่พวกเราไปก่อนหน้านี้,มันไม่ได้เสี่ยงขนาดนี้?
ตอนนี้,พวกเรา...!"จูกานที่เผยท่าทางหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย.
"หากไม่เสียงแล้วจะได้สมบัติได้อย่างไร?
ก่อนหน้านี้มีแต่พวกโง่เงา,ไม่ต่างจากคณะตลก,บินเข้าไปทำไม?
ขุนเป็นอุโมงค์เข้าไปสิ!"เฟยเกอกล่าว.
"ใช่,พวกมันโคตรโง่เลย,คงจะคิดไม่ถึง?"จูกานที่ดวงตาเป็นประกาย.
ทั้งสองที่คิดว่าตัวเองยอดเยี่ยม,คนเหล่านั้นหากรู้ว่าสองคนนี้คิดอะไรอยู่คงกลายเป็นบ้า,ขุนเป็นอุโมงค์?
เห็นชัดเจนว่านี้คือค่ายกลที่ลึกล้ำ,และยังเป็นค่ายกลที่แข็งแกร่งมาก,พลังของค่ายกลนั้นแทรกลงไปยังพื้นดิน,ยิ่งลึกก็ยิ่งแข็งแกร่ง,ขุดเป็นอุโมงค์หากไม่มีของวิเศษก็ไม่มีทางทำได้.
ทว่าสองพี่น้อยเฟยเกอและจูการมีเหรือที่จะรู้.
ซึ่งในเวลานี้จูกานได้นำพลั่วขนาดใหญ่ออกมา,ก่อนที่จะเริ่มขุดอุโมงเข้าไปในเทือกเขาดังกล่าว.
"เฟยเกอ,ท่านเคยบอกว่าการขุดสุสานคนตายไม่มีความเสี่ยงๆ,ตอนนี้ทำไมมันถึงกลายเป็นความเสี่ยง,ไม่ต่างจากฆ่าตัวตัวไปซะแล้วล่ะ?"จูกานที่กล่าวแสดงความเห็น.
"นี่ก็เพื่อน้องสาวข้าและพี่สาวเจ้าจะได้มีความสุข,ขุดไป!"เฟยเกอที่กล่าวเสียงดัง.
”!”
จูกานที่เริ่มขุน,ทั้งสองที่ค่อยๆขุดเข้าไปด้านในช้าๆ.
หลังจากที่ขุดไปได้มากกว่าร้อยเมตร,เฟยเกอก็เอ่ยออกมาว่า,"เอาล่ะ,รีบขุดไปตรงนั้น!"
"ได้!"จูกานเอ่ย.
พวกเขาที่ขุนเพื่อรถแทกเตอร์,ขุดเพื่อค้นหาเพชร.
"ปัง!"
พวกเขาที่ขุดแล้วก็ขุน,รอบๆนั้นเวลานี้กำลังส่องประกายแสงสว่างวับวาวไม่หยุด.
"เฟยเกอ,ดูนั่น!"จูกานเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เฟยเกอที่จ้องมองภาพที่เกิดขึ้น.
เวลานี้ทั้งคู่ที่ขุดเข้าไปจนถึงกลางภูเขาแล้ว.
กล่าวอีกอย่าง,ยิ่งพวกเขาขุดเข้าไป,ก็ยิ่งพบกับแสงที่สว่างจ้า.
"อย่าพูดมาก,ขุดเข้าไป!"เฟยเกอที่กล่าวดุ.
"ให้แต่ข้าขุด! ข้าบอกแล้วข้าไม่ชอบเช่นนี้,ข้ายังไม่อยากฆ่าตัวตาย."จูกานที่กล่าวออกมาราวกับไม่ได้รับความยุติธรรม.
ทั้งสองที่ขุดไม่หยุด,สร้างเป็นถ้ำขนาดใหญ่พุ่งเข้าไปด้านใน,พวกเขาที่ขุดเข้าไปไม่หยุดลึกเข้าไปกว่าสองกิโลเมตรแล้ว,ทว่าก็ยังขุนต่อไป.
------------------------------------------------------------------------
ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ในทวีปหนานจานปู่.
ภายในห้องโถงนั้นมีแท่นโหยก,ซึ่งปรากฏภาพแผนผังของเขตแดนหนานจ้านปู่ทั้งหมด,และยังมีหลายที่ที่ทำการขีดเครื่องหมายเอาไว้.
บนแท่นหยกนั้นมีชายในชุดสีเหลือง,หากจงซานอยู่ที่นี่,ย่อมจดจำเขาได้,เขาคือสุดยอดผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยอีกคนหนึ่ง,เหรินชุน.
ดวงตาของเหรินชนที่เบิกกว้าง,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"กุยเช่อ,ไปกับข้า!"เหรินชุนที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวลใจ.
จากนั้น,เหรินชุนที่บินออกไปด้วยความเร็ว.
เหรินชุนที่เร่งรีบบินออกไป,ก่อนที่จะมีเงาหนึ่งร่างบินออกมาตามเหรินชุน.
"เหรินชุด,บิดากำลังดื่มสุราอยู่,มีอะไรให้บิดาทำอีกล่ะ?"เสียงของกุยเช่อ,อสุรเทวะที่บินไล่หลัง.
"มีบางคนที่ทะลวงผ่านค่ายกลของข้าไป!"เหรินชุนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ค่ายกล?
ค่ายกลของเจ้าไม่ใช่อยู่ในที่กันดานไม่ใช่รึไง?
ถึงจะมีคนเข้าไป,ก็เป็นแค่คนทั่วไป,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าต่ำกว่าเซียนโบราณทั้งหมด,ก็มีแต่ตายเท่านั้น?
ทำไมต้องมารบกวนบิดาร่ำสุราด้วย."กุยเช่อที่แสดงท่าทางไม่พอใจนัก.
"สุรารึ? งานใหญ่ของราชันย์เทพสำคัญกว่า,เจ้าคิดว่าการดื่มสุราเจ้าสำคัญรึอย่างไร?"เหรินชุนที่ดวงตาเบิกกว้าง.
เป็นความจริง,เพียงแค่เอ่ยว่างานใหญ่ของราชันย์เทพ,กุยเช่อที่หุบปากไม่เอ่ยอีกต่อไป.
"เร็วเข้า,ข้ากังวลว่าค่ายกลของข้ากำลังถูกทะลวงแล้ว,ไม่เช่นนั้นแย่แน่!"เหรินขุนที่กล่าวออกมา.
"อืม,ขึ้นมาบนร่างของข้า!"กุยเช่อที่กลายเป็นวิหกยักเก้าหัวขาดหนึ่งหัว,คำรามลั่นพุ่งออกไปในทันที.
เหรินชุนที่ขึ้นไปบนร่างของกุยเช่อ,ทั้งคู่ที่พุ่งออกไปเพิ่มความเร็วนับสิบเท่า.
อีกฝั่ง,สองพี่น้อยเฟยเกอและจูกานได้ออกมาจากสถานที่ดังกล่าวแล้ว.
ในเวลานี้,คนทั้งสองที่อยู่ในเมืองของปุถุชนที่อยู่ไม่ไกลออกมา.
"พวกเรารวยแล้ว,เฟิยเกอ,พี่เขย,พวกเรารวยแล้ว,เพชรเม็ดใหญ่เท่ากับแทรกเตอร์คันใหญ่,น้องสาวของท่านต้องมีความสุขแน่!"จูกานที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ข้าพูดถูกเห็นใหม,พวกเราจะรวย,น้องสาวของข้า,พี่สามของเจ้า! พวกนางมีเหรอที่จะต้านทานได้!"เฟยเกอที่กล่าวออกมาอย่างภาคภูมิ.
Chapter 1179 The happy life of fat brother
and bamboo pole
肥哥与竹竿的幸福生活
ชีวิตที่มีความสุขของพี่น้องเฟยเกอและจูกาน.(อ้วนและผอม)
ชายแดนทวีปซือหนิวเหอ,บนภูเขาหินที่รกร้าง.
เศษกรวดหินดินทรายที่ลอยว่อนอยู่บนอากาศ,บนทะเลทรายมีศพของสัตว์อสูรขนาดใหญ่อยู่,โลหิตของมันที่ไหลชโลมดิน,ก่อนที่จะค่อยๆถูกดินทรายค่อยๆดูดซึมหายไป.
บอดยอดเขาหินเปลือย.
ใบหน้าของยูไลที่ดูซับซ้อนหนักอึ้ง.
"อรหัน,คาดไม่ถึงเลยว่าที่นี่จะมีวิญญาณปิศาจ.....!"หมี่เล่อที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทว่าในเวลานั้น,จู่ๆใบหน้าของยูไลก็เปลี่ยนไป.
"อรหันต์,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"อรหันต์หมี่เล่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ยูไลที่สูดหายใจลึก,ส่ายหน้าไปมา,"หลิงซานตอนนี้ถูกหลอมเข้าไปในร่างของเจี้ยนอ้าวแล้ว!"
"เจี้ยนอ้าว? ชะตาแข็งนัก,สามารถที่จะช่วงชิงหลิงซานจากเจิ้นหยวนจื่อได้.
เหล่านักบวชที่เผยท่าทางขมขื่น,ที่วิหารของพวกเขา,ถูกหลอมไปแล้ว,พวกเขาเวลานี้ได้กลายเป็นกลุ่มคนไร้บ้านอย่างสมบูรณ์.
"อรหันต์,พวกเราจะไปใหนตอนนี้?"หมี่เล่อเอ่ยถาม.
"ทวีปกลาง!
นิกายปั่นโจวหมื่นอรหันต์!"ยูไลที่เอ่ยออกมาเล็กน้อย,แววตาที่เป็นประกายเล็กน้อย.
"ใช่!"เหล่าอรหันต์,ปู่ซา,พุทธะที่ขมวดคิ้วไปมา.
-----------------------------------------------------------------
เขตแดนหนานจางปู่และเขตแดนซือต้าปู่.
หลังจากที่จงซานเสร็จสิ้นเรื่องหลิงซานได้บินมายังที่แห่งนี้.
เขตแดนหนานจานปู่และซือต้าปู่นั้นมีแนวเทือกเขาสูงกัน,สถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนของเหล่าสัตว์อสูร.
คนทั้ง 12
คน,ที่กำลังพุ่งตรงมายังแนวเทือกเขาดังกล่าว,พื้นที่รอบๆนั้นถูกปกคลุมด้วยหมอกสีม่วงลอยฟ้ากระจายไปทั่วท้องฟ้า,สีมองที่ตัดกับดวงตะวันดูเจิดจรัสงดงามเป็นอย่างมาก.
ที่ทิศทางดังกล่าวนั้น,มีเสียงดนตรีฟ้าดินที่ดังกระหึ่มขึ้น,เป็นเสียงที่ทำให้ทุกคนผ่อนคล้าย,และยิ่งเข้าใกล้ก็ยิ่งได้กลิ่นหอมที่โชยออกมากระจายไปทั่วท้องฟ้า.
นี่ไม่ใช่ภาพที่ถูกสร้างขึ้น,ทว่ามันคือโชควาสนาที่เกิดจากสวรรค์และปฐพี,เป็นหนึ่งในเทียนเต๋าฟ้าดิน.
เทียนเต๋าที่ดูคลุมเคลือ,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้,แม้แต่ทำให้หัวใจของทุกคนสั่นไหว.
"หลิน? นี่คือเทียนไมหลิน?
เป็นหงจวินอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ตามคำบอกเล่า,เทียนไมหลินนั้น,เป็นของหงจวิน,นี่เป็นเขาจริงๆรึ?
"เป็นกลิ่นอายของโชควาสนา?
เป็นผลจากเคล็ดวิชาสวรรค์จงหัวอย่างงั้นรึ?"หวังคูที่จ้องมองไปยังอภินิหารที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าที่อยู่ไกลออกไป.
ภาพอภินิหารที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง,แม้แต่เผยให้ผู้ฝึกตนมากมายนับไม่ถ้วนได้เห็นกันทุกคน.
"หงจวินรึ?"เต้าเหรินถูที่กล่าวออกมาช้าๆ.
"นี่มัน,คาดไม่ถึงว่าจะพยากรไม่ได้?
เหรือว่าเป็นหงจวินจริงๆรึ?"จื่อหยางจิงหงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ก็อาจจะ!"จงซานที่เผยยิ้มออกมเล็กน้อย.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
"บนทวีปหนานจานปู่ปรากฏหงจวินขึ้นสองคน,อีกหนึ่งก็ปรากฏอภินิหาร,เทียนไมหลินเช่นกัน,ทั้งเหนือและใต้,ต่างก็ดูเหมือนกัน!"จงซานที่กล่าวตอบ.
จินเผิงที่อ้าปากค้าง,อีกหนึ่งหงจวินก็เป็นเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
ก่อนหน้านี้ได้ยินกงเชียนกล่าวถึงก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง,ทว่าเห็นสัญลักษณ์ของหงจวินต่อหน้า,ในเวลานี้จินเผิงทีได้แต่ฝืนยิ้มคิดว่าคงเป็นเรื่องจริง.
Veins?
ทว่าการที่เซิ่งหวังกล่าวเช่นนี้? อีกหงจวินก็มีอภินิหารเช่นนี้เกิดขึ้น,เป็นเทียนไมหลินเหมือนกันอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่จ้องมองจงซานพร้อมกับเปลี่ยนเป็นเงียบงัน,ท่าทางที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนเป็นอย่างมาก.
"ไปเถอะ,ถึงเวลาพวกเจ้าก็จะรู้!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวัง,ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไร?จินเผิงที่สอบถามออกไป.
"มีการก่อตั้งนิกายจงหรูขึ้น,ในทวีปหนานจานปู่,พวกเราจำเป็นต้องหาเซอคงให้เจอ!"จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"รับทราบ!"
----------------------------------------------------------------
ทวีปหนานจานปู่,ภายในป่ารกทึบที่กว้างขวางแห่งหนึ่ง.
บนเทือกเขาแห่งหนึ่ง,มียุงพิษมากมาย,พร้อมกับหมอกพิษที่คละคลุ้งเต็มอากาศ,เหล่าผู้ฝึกตนทั่วไปไม่ยินดีที่จะเข้าใกล้,เพราะว่าเพียงแค่มองก็หัวใจเย็นยะเยือบแล้ว.
สภาพแวดล้อมที่มืดคลึ้มตลอดเวลา,แม้แต่มีเสียงโหยหวนของปิศาจ,ทำให้คนมากมายตัดสินใจหลีกเลี่ยงไปในทันที.
ทว่าในเวลานี้บนเทือกเขาดังกล่าวนั้น.
"อ๊ากกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!
”
เสียงเจ็บปวดทรมานที่ดังขึ้นก้องไปทั่วป่า.
เห็นชัดเจนว่า,ภายใต้สภาพแววล้อมที่มืดคลึ้มนั้น,กลับมีใครบางคนสนใจ,เข้าไปด้วยความสงสัย,จนแม้แต่ตอนนี้ได้พบเข้ากับความขมขื่นเข้า.
ที่ด้านในนั้นมีค่ายกลที่น่าเกรงขาม,จนทำให้ใครบางคนที่รุกเข้าไปต้องส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่าสมเพชเวทนา.
ปัง!
เกิดเสียงระเบิดขึ้นที่ด้านใน.
เหล่าผู้ฝึกตนนับร้อย,ตอนนี้ทำได้แค่วิ่งหนีอย่างเอาเป็นเอาตาย.
ภายในบรรยากาศที่มืดคลึ้มนั้น,ที่ด้านในเห็นเพียงแค่แสงลิบๆเปิดออกมา,หนึ่งในนั้นเป็นชายที่อาบไปด้วยโลหิตบินออกมาด้วยความหวาดผวา.
ทว่าเขาบินออกมาได้ไม่ไกลเท่าไหร่,ร่างกายของเขาที่กลายเป็นสีเขียว,ก่อนที่จะกลายร่างกายจะสลาย,กลายเป็นกองของเศษซากกระดูกล่วงหล่นลงไปป่าทึบ.
จากนั้น,คนแล้วคนเล่าที่ตายอยู่ในเทือกเขาในป่าแห่งนี้.
ท้ายที่สุดทุกคนก็ตายไปทั้งหมด,กลายเป็นตกตายที่น่าหวาดผวา,สร้างความหวาดกลัวสำหรับคนที่จะก้าวเข้าไปต้องพบกับจุดจบ.
เพราะว่าในเวลานี้บนเทือกเขาอีกแห่งหนึ่งนั้นขณะจ้องมองผู้คนมากมายตกตายไป,ปรากฏร่างสองร่างหนึ่งร่างหนึ่งผมจ้องมองอยู่.
"เฟยเกอ,มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!"ชายในร่างผอมที่หวาดผวากล่าวเสียงสั่นออกมา.
อย่างไรก็ตาม,ชายที่อ้วนท้วมนั้นกลับดวงตาเป็นประกาย.
"จูกาน,เจ้าเห็นอะไร?
ก่อนหน้านี้มีคนที่ออกมา,ด้านในนั้นมีเพชรเม็ดใหญ่มาก!
เพชรใหญ่ขนาดนั้นเท่ากับรถแทรกเตอร์คันใหญ่,เจ้าไม่เห็นรึ?"ชายอ้วนที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้นออกมาในทันที.
"ข้าเห็น,ด้านในนั้นน่ากลัวมาก,คนตายคนแล้วคนเล่า!"จูกานที่เอ่ยออกมาด้วยความขลาดเขา.
"ไม่ต้องคิดเรื่องอื่นแล้ว?"ชายอ้วนที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"แต่ว่า......!”
"แต่ว่าอะไร,นี่เพื่อพี่สาวเจ้าด้วย!
ไม่ได้,นี่เพื่อน้องสาวของข้า,เจ้าไม่คิดที่จะเตรียมสินสอดให้กับน้องสาวของข้าเลยรึ?"ชายอ้วนที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ข้ามีพอแล้ว,หลายปีมานี้พวกเราขุนหลุมฝังศพมาตั้งมากมาย!"จูกานที่กล่าวแย้ง.
"มีอะไร,มีแต่อาวุธพวกดาบพวกกระบี่,มันจะเทียบกับเพชรได้อย่างไร?
รถคันใหญ่ต้องใช้เพชรเม็ดใหญ่,นำมันกลับบ้านได้,น้อยสาวของเข้ามิคล้านจะรักเจ้าหมดใจ!"เฟยเกอที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รักรึ?"ใบหน้าของจูกลานที่หวาดหวั่นก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีแดง,ก่อนที่จะเริ่มถูมือไปมา,ภายในใจที่เหมือนกับคล้อยตามคำพูดของเฟยเกอ.
"ดังนั้น,เพชรนี่,พวกเราจะต้องนำไปให้ได้!"เฟิยเกอที่กล่าวอย่างแข็งขัน.
"แต่ว่า,สุสานอื่นที่พวกเราไปก่อนหน้านี้,มันไม่ได้เสี่ยงขนาดนี้?
ตอนนี้,พวกเรา...!"จูกานที่เผยท่าทางหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย.
"หากไม่เสียงแล้วจะได้สมบัติได้อย่างไร?
ก่อนหน้านี้มีแต่พวกโง่เงา,ไม่ต่างจากคณะตลก,บินเข้าไปทำไม?
ขุนเป็นอุโมงค์เข้าไปสิ!"เฟยเกอกล่าว.
"ใช่,พวกมันโคตรโง่เลย,คงจะคิดไม่ถึง?"จูกานที่ดวงตาเป็นประกาย.
ทั้งสองที่คิดว่าตัวเองยอดเยี่ยม,คนเหล่านั้นหากรู้ว่าสองคนนี้คิดอะไรอยู่คงกลายเป็นบ้า,ขุนเป็นอุโมงค์?
เห็นชัดเจนว่านี้คือค่ายกลที่ลึกล้ำ,และยังเป็นค่ายกลที่แข็งแกร่งมาก,พลังของค่ายกลนั้นแทรกลงไปยังพื้นดิน,ยิ่งลึกก็ยิ่งแข็งแกร่ง,ขุดเป็นอุโมงค์หากไม่มีของวิเศษก็ไม่มีทางทำได้.
ทว่าสองพี่น้อยเฟยเกอและจูการมีเหรือที่จะรู้.
ซึ่งในเวลานี้จูกานได้นำพลั่วขนาดใหญ่ออกมา,ก่อนที่จะเริ่มขุดอุโมงเข้าไปในเทือกเขาดังกล่าว.
"เฟยเกอ,ท่านเคยบอกว่าการขุดสุสานคนตายไม่มีความเสี่ยงๆ,ตอนนี้ทำไมมันถึงกลายเป็นความเสี่ยง,ไม่ต่างจากฆ่าตัวตัวไปซะแล้วล่ะ?"จูกานที่กล่าวแสดงความเห็น.
"นี่ก็เพื่อน้องสาวข้าและพี่สาวเจ้าจะได้มีความสุข,ขุดไป!"เฟยเกอที่กล่าวเสียงดัง.
”!”
จูกานที่เริ่มขุน,ทั้งสองที่ค่อยๆขุดเข้าไปด้านในช้าๆ.
หลังจากที่ขุดไปได้มากกว่าร้อยเมตร,เฟยเกอก็เอ่ยออกมาว่า,"เอาล่ะ,รีบขุดไปตรงนั้น!"
"ได้!"จูกานเอ่ย.
พวกเขาที่ขุนเพื่อรถแทกเตอร์,ขุดเพื่อค้นหาเพชร.
"ปัง!"
พวกเขาที่ขุดแล้วก็ขุน,รอบๆนั้นเวลานี้กำลังส่องประกายแสงสว่างวับวาวไม่หยุด.
"เฟยเกอ,ดูนั่น!"จูกานเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เฟยเกอที่จ้องมองภาพที่เกิดขึ้น.
เวลานี้ทั้งคู่ที่ขุดเข้าไปจนถึงกลางภูเขาแล้ว.
กล่าวอีกอย่าง,ยิ่งพวกเขาขุดเข้าไป,ก็ยิ่งพบกับแสงที่สว่างจ้า.
"อย่าพูดมาก,ขุดเข้าไป!"เฟยเกอที่กล่าวดุ.
"ให้แต่ข้าขุด! ข้าบอกแล้วข้าไม่ชอบเช่นนี้,ข้ายังไม่อยากฆ่าตัวตาย."จูกานที่กล่าวออกมาราวกับไม่ได้รับความยุติธรรม.
ทั้งสองที่ขุดไม่หยุด,สร้างเป็นถ้ำขนาดใหญ่พุ่งเข้าไปด้านใน,พวกเขาที่ขุดเข้าไปไม่หยุดลึกเข้าไปกว่าสองกิโลเมตรแล้ว,ทว่าก็ยังขุนต่อไป.
------------------------------------------------------------------------
ภายในหุบเขาแห่งหนึ่ง,ในทวีปหนานจานปู่.
ภายในห้องโถงนั้นมีแท่นโหยก,ซึ่งปรากฏภาพแผนผังของเขตแดนหนานจ้านปู่ทั้งหมด,และยังมีหลายที่ที่ทำการขีดเครื่องหมายเอาไว้.
บนแท่นหยกนั้นมีชายในชุดสีเหลือง,หากจงซานอยู่ที่นี่,ย่อมจดจำเขาได้,เขาคือสุดยอดผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยอีกคนหนึ่ง,เหรินชุน.
ดวงตาของเหรินชนที่เบิกกว้าง,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"กุยเช่อ,ไปกับข้า!"เหรินชุนที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวลใจ.
จากนั้น,เหรินชุนที่บินออกไปด้วยความเร็ว.
เหรินชุนที่เร่งรีบบินออกไป,ก่อนที่จะมีเงาหนึ่งร่างบินออกมาตามเหรินชุน.
"เหรินชุด,บิดากำลังดื่มสุราอยู่,มีอะไรให้บิดาทำอีกล่ะ?"เสียงของกุยเช่อ,อสุรเทวะที่บินไล่หลัง.
"มีบางคนที่ทะลวงผ่านค่ายกลของข้าไป!"เหรินชุนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ค่ายกล?
ค่ายกลของเจ้าไม่ใช่อยู่ในที่กันดานไม่ใช่รึไง?
ถึงจะมีคนเข้าไป,ก็เป็นแค่คนทั่วไป,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าต่ำกว่าเซียนโบราณทั้งหมด,ก็มีแต่ตายเท่านั้น?
ทำไมต้องมารบกวนบิดาร่ำสุราด้วย."กุยเช่อที่แสดงท่าทางไม่พอใจนัก.
"สุรารึ? งานใหญ่ของราชันย์เทพสำคัญกว่า,เจ้าคิดว่าการดื่มสุราเจ้าสำคัญรึอย่างไร?"เหรินชุนที่ดวงตาเบิกกว้าง.
เป็นความจริง,เพียงแค่เอ่ยว่างานใหญ่ของราชันย์เทพ,กุยเช่อที่หุบปากไม่เอ่ยอีกต่อไป.
"เร็วเข้า,ข้ากังวลว่าค่ายกลของข้ากำลังถูกทะลวงแล้ว,ไม่เช่นนั้นแย่แน่!"เหรินขุนที่กล่าวออกมา.
"อืม,ขึ้นมาบนร่างของข้า!"กุยเช่อที่กลายเป็นวิหกยักเก้าหัวขาดหนึ่งหัว,คำรามลั่นพุ่งออกไปในทันที.
เหรินชุนที่ขึ้นไปบนร่างของกุยเช่อ,ทั้งคู่ที่พุ่งออกไปเพิ่มความเร็วนับสิบเท่า.
อีกฝั่ง,สองพี่น้อยเฟยเกอและจูกานได้ออกมาจากสถานที่ดังกล่าวแล้ว.
ในเวลานี้,คนทั้งสองที่อยู่ในเมืองของปุถุชนที่อยู่ไม่ไกลออกมา.
"พวกเรารวยแล้ว,เฟิยเกอ,พี่เขย,พวกเรารวยแล้ว,เพชรเม็ดใหญ่เท่ากับแทรกเตอร์คันใหญ่,น้องสาวของท่านต้องมีความสุขแน่!"จูกานที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ข้าพูดถูกเห็นใหม,พวกเราจะรวย,น้องสาวของข้า,พี่สามของเจ้า! พวกนางมีเหรอที่จะต้านทานได้!"เฟยเกอที่กล่าวออกมาอย่างภาคภูมิ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
เป้าหมายคือ ซื้อรถแทร็กเตอร์ 555
ตอบลบ