Immortality Chapter 1161 Antiquity Heavenly Emperor imperial seal seal
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1161 ตราเทียนตี้โบราณ.
Chapter 1161 Antiquity Heavenly Emperor
imperial seal seal
上古天帝玺印
ตราเทียนตี้โบราณ.
***แก้คำผิดตอน 160
นะครับแอดมินไม่ได้อ่านก่อนแปล โซโล่สดก็เลยผิดตกๆหล่นๆ -->เทียนเต๋าจื่อ ส่ง 20 เซียนบรรพชนผ่านมิติมานะครับ,ไม่ใช่ร่างแสงเงา,เป็นช่องว๊าปมา.
ตี้เสวียนชาที่กลับคืนมา!
พลังฝ่ามือของเขาสามารถทำลายฝ่ามือของเทียนเต๋าจื่อได้,เป็นพลังอำนาจที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
ไม่ไกลออกไป,ม่อจื่อจ้องมองจงซาน,จ้องมองประชาชนส่วนหนึ่งที่กำลังส่งเสียงเชียดังลั่น,พร้อมกับคาดเดาสถานะของตี้เสวียนชา.
จื่อจุ้นเผ่าหมาป่าในโลกใบเล็ก?ตอนนี้เป็นจือจุ้นเผ่าหมาป่าของโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?
แข็งแกร่งทรงพลังมาก,ดวงตาของม่อจื่อเปลี่ยนเป็นจริงจัง,สามารถบอกได้เลยว่าอยู่ในระดับเดียวกันได้เลย.
รอบๆร่างตี้เสวียนชาที่มีแสงสีขาวห่อหุ้ม,เป็นเหมือนดังพายุที่รุนแรง,แผ่ออกมาจากร่างของตี้เสวียนชา.
เทียนเต๋าจื่อที่จ้องมองเขม็งไปยังตี้เสวียนชา.
สองยอดฝีมือที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง,พลังอำนาจสะกดข่มมากมายไร้ที่สิ้นสุด,แม้นว่าจะไม่ใช่เนตรปราชญ์เทพ,ทว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นไม่ได้ด้อยกว่าเนตรปราชญ์เทพแม้แต่น้อย.
เนตรปราชญ์เทพได้รับการประทานจากฟ้าดิน,ทว่าเนตรของพวกเขาเกิดจากเมล็ดพันธ์การต่อสู้มากมายนับไม่ถ้วน.
"ตี้เสวียนชา!"เทียนเต๋าจื่อกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"เจ้ากล้าหยาบคายต่อหลานสาวของข้า!"ตี้เสวียนชาที่แค่นเสียงออกมาด้วยความเย็นชา.
จากนั้น,ตี้เสวียนชาก็ฟาดฝ่ามือไปยังเทียนเต๋าจื่อ.
ฝ่ามือที่สะบัดออกไป,รวมตัวเป็นกงเล็บหมาป่าบนอากาศ,จิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกมา,กงเล็บหมาป่าแต่ละอันนั้นมีคมของกงล้อสะบั้นโลกา.
เทียนเต๋าจื่อที่ตะวัดฝ่ามือออกไปเช่นเดียวกัน.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือของเทียนเต๋าซือ,รวมตัวเป็นฝ่ามือโลกหิตเข้าปะทะกับกงเล็บหมาป่าก่อนที่จะระเบิดดังสนั่น.
ฟ้าดินโยกคลอน,เกิดหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้น.
ดวงตาของตี้เสวียนชาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,ส่วนเทียนเต๋าจื่อที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
เสื้อผ้าของตี้เสวีวนชาที่สะบัดไปมาเล็กน้อย,ส่วนร่างเงาแสงของเทียนเต๋าจื่อนั่นสั่นไปมาไม่หยุด,ไม่ใช่เพราะว่าเทียนเต๋าจื่ออ่อนแอ,ทว่าร่างนี้เป็นเพียงแค่ร่างเงาแสงเท่านั้น.
สองยอดฝีมือปะทะกัน! กลิ่นอายสยบที่แผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง.
แรงสะท้อนที่รุนแรงทรงพลังมาก,ในรัศมีหลายพันลี้ปรากฏหลุมดำใหญ่ยักษ์ขึ้นเป็นระยะๆ.
ที่ไกลออกไปนั้นม่อจื่อที่มีพลังที่ผันผวนไม่คงที่แผ่ออกมาไม่หยุด.
บนท้องฟ้า,เทียนโจวจื่อใบหน้าเปลี่ยนเป็น,เทียนเสิ่นจื่อนั้นมีความเร็วสูงมากพุ่งลงมาด้านล่าง.
ตี้เสวียนชาที่ดวงตาเต็มไปด้วยความจริงจัง,ส่วนเทียนเต๋าจื่อเองก็เช่นกัน,ทั้งสองที่ประมาทกันและกัน,เวลานี้ต่างจ้องมองกันและกันด้วยความระมัดระวัง.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของมังกรคำรามดังขึ้นบนอากาศ.
เป็นมังกรวาสนาต้าเจิ้ง,มังกรทองที่มีขีดสีชาติบนหน้าผาก.
ก่อนหน้านี้,เทียนเต๋าจื่อไม่สนใจมังกรทองขีดชาติแม้แต่น้อย,เพราะเทียนเต๋าจื่อมองเห็นได้ว่ามังกรขีดชาตินั้นไร้พลังไม่มีความสามารถที่จะทำลายเนตรแสงสวรรค์ได้เลย.
แม้นว่ามังกรทองขีดชาติ,จะเป็นเพียงร่างกึ่งมายา,เวลานี้กลับมีกลิ่นอายของปราชญ์เทพ,สามารถขจัดแสงสีแดงโลหิตรอบๆที่ขวางมันไปได้.
ก่อนที่บนกงเล็บมัน,ทันใดนั้นปรากฏตราประทับครรลองสวรรค์ขึ้นในทันที.
ตราประทับครรลองสวรรค์,ที่มังกรขีดชาติใช้มันโจมตีตีไปยังเนตรแสงสวรรค์.
"วูซซซซซ!"
แสงสีแดงมากมายที่แผ่ออกมาจากเนตรแสงสวรรค์ถูกตราครรลองสวรรค์ทำลายไปจนสิ้น,กลิ่นอายที่ทรงพลังนี้,แม้แต่เซียนบรรพชนก็ไม่สามารถทนได้,แสงสีแดงโลหิต,หากเป็นตราประทับศาลเทวะทั่วไปคงจะพังทลายแตกสลายไปแล้ว.
ทว่า,ตราครรลองสวรรค์ชิ้นนี้ไม่!
มุกสีแดงบนตราครรลองสวรรค์ที่แผ่ออกมาในทันที,ทำให้ตราครรลองสวรรค์ย้อมไปด้วยแสงสีแดง.
ตราสีแดงที่เป็นประกาย,เป็นเงาสีโลหิต,สีแดงที่เข้มยิ่งกว่าเนตรแสงสวรรค์ปล่อยออกมาอีก.
กลิ่นอายของโลหิตที่เข้มข้นกระแทกพลังฟ้าดิน,พร้อมกับระเบิดกลิ่นอายทำลายล้างออกมาจากตราประทับครรลองสวรรค์.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่นี้ทำให้ตี้เสวียนชาชงัก,เทียนเต๋าจื่อเองก็ยังมือ,ม่อจื่อที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"นี่มัน? ตราประทับราชวงศ์นี้?
ตราเทียนตี้โบราณ?"เทียนเต๋าจื่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตราครรลองสวรรค์ที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ทำลายแสงสีโลหิตของเนตรแสงสวรรค์ไปทั้งหมด,ไม่มีผลกระทบใดๆแม้แต่น้อย,ขณะที่เทียนเต๋าจื่อและตี้เสวียนชายังคงสู้ติดพันกันนั้น,ตราบครรลองสวรรค์ก็เข้าปะทะกับเนตรแสงสวรรค์แล้ว.
เกิดระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว,แสงสีแดงที่ถูกทำลาย,เนตรแสงสวรรค์ถูกตราครรลองสวรรค์กระแทก,จนเกิดรอยแตกพร้อมกับระเบิดออกมา,กลิ่นอายปราณสีแดงมากมายที่พวยพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว.
ขณะที่เทียนเต๋าจื่อและตี้เสวียนชาต่อสู้กันนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะลอบโจมตีเนตรแสงสวรรค์?
ทว่าตราครรลองสวรรค์นั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเอาชนะเนตรแสงสวรรค์ได้,แม้แต่ทำให้เนตรแสงสวรรค์ได้รับความเสียหายอย่างหนัก.
กลิ่นอายแสงสีแดงโลหิต,ในเวลานั้นปรากฏอะไรบางอย่างด้านหลังมังกรทองขีดชาติ,กำลังสูบกลิ่นอายดังกล่าวอย่างรวดเร็ว.
เป็นเนตรเทียนฟาของจงซานนั่นเอง.
เนตรสีม่วงเทียนฟ้าที่เวลานี้กำลังดูดซับกลิ่นอายของเนตรแสงสวรรค์อย่างบ้าคลั่ง.
เพียงแค่พริบตาเดียวเท่านั้น,เนตรเทียนฟ้าคาดไม่ถึงเลยว่าจะเติบโตขึ้นไม่น้อย.
"ตราเทียนตี้โบราณ?
ดีมาก,ข้าประมาทเจ้าจริงๆ,จงซาน!"
เทียนเต๋าจื่อที่จ้องมองตราประทับเทียนตี้,ก่อนที่จะคำรามลั่น,จากนั้นร่างกายของเขาก็สลายหายไปอย่างรวดเร็ว.
ไม่ใช่ว่าเทียนเต๋าจื่อได้รับบาดเจ็บอะไร,ทว่าด้วยเนตรแสงสวรรค์พังทลาย,ก็ไม่สามารถสนับสนุน,ร่างเงาแสงของเขาได้อีกต่อไป,ทำให้ร่างกายหายไปอย่างรวดเร็ว.
และเพราะร่างเงาแสงนั่น,ทำให้ก่อนหน้านี้ฝ่ามือของตี้เสวียนชาไม่สามารถทำอะไรได้นั่นเอง.
เนตรแสงสวรรค์ที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ถูกตราครรลองสวรรค์กำราบ,แม้แต่ในเวลานี้ยังถูกเนตรเทียนฟ้าดูดซับพลังอย่างบ้าคลั่ง,ทำให้ในเวลานี้เหลือขนาดเพียง
80% ของขนาดเดิม.
"ปัง!”
เนตรเทียนฟ้าที่หลับลงอย่างรวดเร็ว,ทำให้เมฆสีแดงสลายหายไป,ชัดเจนว่าที่ทวีปเทียนนั้น,เทียนเต๋าจื่อได้ยกเลิกเนตรแสงสวรรค์แล้ว.
การต่อสู้ในครานี้ได้สิ้นสุดแล้ว.
ตี้เสวียนชา,ม่อจื่อ,เทียนเสิ่นจื่อและเทียนโจวจื่อ,ที่จ้องมอง,ตราครรลองสวรรค์ที่ลอยกลับไปอยู่ในมือของจงซานอีกครั้ง,ก่อนที่จงซานจะเก็บไป.
บนท้องฟ้า,เนตรเทียนฟาดูเหมือนว่าจะมีขนาดใหญ่กว่าเดิม,แม้แต่แข็งแกร่งขึ้นมาก,ทำให้ม่อจื่อจดจ้องมองด้วยความจริงจัง.
"วูซซซซ!"
เนตรเทียฟาหายไปแล้ว,ถูกจงซานเก็บเข้าโลกเขตแดนเทวะของเขาแล้ว.
ที่ไกลออกไป,เซียนบรรพชน 20
คนของตระกูลเทียนได้แต่มองเทียนเต๋าจื่อที่หายไปในทันที,ทำให้พวกเขาหยุดต่อสู้.
นี่มัน!
เหล่าเซียนบรรพชนทั้งหมาดไม่อยากเชื่อจะเป็นเรื่องนี้,ประมุขของพวกเขาถูกขับไล่ไปง่ายๆเช่นนี้รึ?
"ท่านปู่!"เซียนเซียนที่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ตี้เสวียนชาที่ได้ยินคำพูดของเซียนเซียน,คราแรกที่ดูจริงจังก็ค่อยๆผ่อนคลายลง,ก่อนที่จะหันหน้ากลับมามองจงซาน.
เซียนเซียนที่เตรียมบินออกไป.
"เซียนเซียน,หยุดก่อน!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"หืม? ”
แทบทุกคนที่ตกใจเล็กน้อย,เซียนเซียนเวลานี้ถึงกับหยุดนิ่งด้วยความแปลกประหลาด.
"จง,จงซาน!"เซียนเซียนที่กล่าวออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
"ห้ามไป,เขาไม่ใช่ปู่ตี้เสวียนชาของเจ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ไม่ใช่ตี้เสวียนชา?
เหล่าขุนนางต้าเจิ้งที่ส่งเสียงฮือฮา,ม่อจื่อบนอากาศก็แสดงท่าทางแปลกประหลาด,แม้แต่ตระกูลเทียนที่เหลือก็เช่นกัน,หยุดนิ่ง,รอคอยเทียนโจวจื่อบนอวกาศ.
เพราะว่าในเวลานี้,บนอวกาศไม่มีการต่อสู้กันแล้ว,ทุกคนที่กำลังกลับลงมาด้านล่าง.
"ไม่ใช่ท่านปู่? เป็นไปได้อย่างไร?
ข้ายังสัมผัสกลิ่นอายท่านปู่ได้!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
จงซานที่ไม่กล่าวอะไรก่อนที่จะก้าวออกไปขวางเซียนเซียนจากตี้เสวียนชาเอาไว้.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาจ้องมองมายังจงซาน,แววตาที่ซับซ้อนไปด้วยการคิด.
"ข้าจะนำเซียนเซียนไป!"ตี้เสวียนชาเอ่ยออกมาในทันที.
"เจ้าคือตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
เซียนเซียนที่เต็มไปด้วยท่าทางร้อนใจ,ไม่ใช่ท่านปู่อย่างงั้นรึ?
"ข้าคือตี้เสวียนชา!"ตี้เสวียนชากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,"หาเป็นตี้เสวียนชาจริงจะไม่มาที่ทวีปภาคเหนือ,เจ้ามา,แปลว่าไม่ใช่ตี้เสวียนชาจริงๆ,นอกจากนี้เจ้าควรจะรู้ว่า,การที่เจ้าจะนำเซียนเซียนไปนั้น,หากเป็นเจ้าไม่มีทางเป็นไปได้!"
จงซานและตี้เสวียนชาที่เริ่มต่อสู้กันในทันที,ทำให้ทุกคนกลายเป็นงงงวย.
ม่อจื่อในเวลานี้กลายเป็นไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย,จงซานและตี้เสวียนชาเป็นศัตรูหรือว่ามิตร?
เรื่องนี้แปลกประหลาดเกินไปแล้ว.
เซียนเซียนที่เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์,ร้องออกไปด้วยท่าทางร้อนใจ,"จงซาน,เจ้าเป็นอะไร?
เข้าเป็นปู่ข้า,เจ้า......!"
เห็นจงซานและตี้เสวียนชาขัดแย้งกัน,ตี้เซียนเซียนที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ.
จงซานที่หันหน้าไปมองเซียนเซียนและกล่าวว่า,"เชื่อข้า,ข้าไม่เคยคิดอันตรายต่อเจ้า!"
"เชื่อข้า,ข้าไม่เคยคิดอันตรายต่อเจ้า"
ได้ยินคำพูดดังกล่าว,ภายในใจของนางที่รัดแน่นอย่างรุนแรง,นางเป็นอะไรไป?
สงสัยในจงซาน? จงซานจะทำร้ายนางรึ? เป็นไปไม่ได้.
จงซานบอกว่าฝ่ายตรงข้าไม่ใช่ปู่ของนางอย่างงั้นรึ?
แน่นอนเรื่องนี้เขาต้องกล่าวความจริงแน่.
แต่,แต่ว่า,ฝ่ายตรงข้ามเห็นชัดเจน...!
เซียนเซียนไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป,ใบหน้าของนางที่ดูร้อนใจและซับซ้อนอย่างชัดเจน.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองเซียนเซียน,ดวงตาที่เผยความอ่อนโยน,จากนั้นก็กลายเป็นขมวดคิ้วแน่น.
"ในอดีต,ข้าและเจ้าพูดกันชัดเจนแล้ว,หากเซียนเซียนยังปลอดภัย,เจ้าจะยังไม่มาพบกับเซียนเซียน,ดูเหมือนว่าเจ้าจวนจะหายไปหมดแล้ว,ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝั่งนั้นจะยิ่งทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ข้าคือตี้เสวียนชา,ทั่วหล้าต่างรู้ดี้,เจ้าต้องการอะไร!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ามาที่นี่วันนี้,ต้องการมาในฐานะปู่หลานจริงๆรึ?
หรือว่าตอนนี้,ไม่ใช่ว่าเจ้ามาตรวจสอบร่างของเซียนเซียน?
ข้าคิดว่าทันทีที่เซียนเซียนออกมา,เป็นเจ้าเองที่ตรวจสอบร่างนางทันที!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"นางเป็นหลานของข้า!"
"เจ้าตรวจสอบดูอะไร? เพียงแค่เป็นหลาน,เจ้าจึงต้องตรวจสอบอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวแย้งไปในทันที.
”............!”
"ไปเถอะ,ข้าจะดูแลเซียนเซียนเอง,รอให้ตี้เสวียนชาที่แท้จริงกลับมา,ต้าเจิ้งพร้อมต้อนรับตี้เสวียนชาเสมอ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ตี้เสวียนชาที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"หากข้าจะนำเซียนเซียนไปล่ะ!"
"ปัง!”
เทียนเสิ่นจื่อที่ร่อนลงมายังลานตำหนักซ่างเฉินเสียงดัง.
เทียนเสิ่นจื่อที่จ้องมองตี้เสวียนชาด้วยแววตาแปลกประหลาด,ความแข็งแกร่งของตี้เสวียนชา,เทียนเสิ่นจื่อสามารถมองเห็นได้,ทว่ากับท่าทางของตี้เสวียนชาในเวลานี้,เทียนเสิ่นจื่อไม่สามารถเข้าใจได้เลย.
"เทียนเสิ่นจื่อ!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ใบหน้าของเทียนเสิ่นจื่อเผยท่าทาแปลกประหลาด.
จงซานที่สะบัดมือขึ้น,บนฝ่ามือปรากฏภาพเงาของตราอย่างหนึ่งขึ้นในทันที.
"ตราเทียน!"เทียนโจวจื่อบนอากาศที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"คำสั่งของประมุข,ปกป้องตี้เซียนเซียน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เทียนเสิ่นจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,คำสั่งของประมุขอย่างงั้นรึ?
ซึ่งก็คือคำสั่งของเทียนหลิงเอ๋อนั่นเอง.
จงซานที่ถ่ายทอดคำสั่งแทนประมุขเป็นเท็จหรือไม่?
หากเป็นเช่นนั้นเทียนเสิ่นจื่อก็สามารถที่จะปฏิเสธได้,ทว่าเทียนหลิงเอ๋อนั้นเป็นฮวงโหวของจงซาน,และยังเป็นรักเป็นอย่างมาก,จงซานกล่าวอะไรมีหรือที่เทียนหลิงเอ๋อจะไม่ทำ,ไม่ว่าหลิงเอ่อจะสั่งหรือไม่นั้น,แทบไม่จำเป็นต้องบอก,นี่เป็นจริงแน่นอน.
ขวางตี้เสวียนชา?
"รับทราบ!"เทียนเสิ่นจื่อทำได้แค่ต้องตอบรับเท่านั้น.
นี่คือตระกูลเทียนสายโลหิตตรง,ในเวลานี้มีหรือที่เขาจะไม่ปฏิบัติตาม,หากขัดคำสั่งก็เป็นเหมือนขัดความตั้งใจเดิมของพวกเขา,แล้วในเวลานี้เป้าหมายเดิมก็ไม่สามารถจะก้าวต่อไปได้อีกแล้ว.
เทียนเสิ่นจื่อที่หันหน้าไปมาตี้เสวียนชา!
หลังจากหงวิญญาณหลอมร่าง,พลังของเทียนเสิ่นจื่อก็เพิ่มขึ้นมหาศาล,11
เซียนบรรพชนไม่สามารถต้านเอาไว้ได้เลย.
ส่วนตี้เสวียนชานั้นเป็นเทพบรรพชนหมาป่าหวนคืน.
สองยอดฝีมือไร้คู่เปรียบที่จ้องมองกัน,อยู่ในสภาวะติดตายในทันที.
Chapter 1161 Antiquity Heavenly Emperor
imperial seal seal
上古天帝玺印
ตราเทียนตี้โบราณ.
***แก้คำผิดตอน 160
นะครับแอดมินไม่ได้อ่านก่อนแปล โซโล่สดก็เลยผิดตกๆหล่นๆ -->เทียนเต๋าจื่อ ส่ง 20 เซียนบรรพชนผ่านมิติมานะครับ,ไม่ใช่ร่างแสงเงา,เป็นช่องว๊าปมา.
ตี้เสวียนชาที่กลับคืนมา!
พลังฝ่ามือของเขาสามารถทำลายฝ่ามือของเทียนเต๋าจื่อได้,เป็นพลังอำนาจที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.
ไม่ไกลออกไป,ม่อจื่อจ้องมองจงซาน,จ้องมองประชาชนส่วนหนึ่งที่กำลังส่งเสียงเชียดังลั่น,พร้อมกับคาดเดาสถานะของตี้เสวียนชา.
จื่อจุ้นเผ่าหมาป่าในโลกใบเล็ก?ตอนนี้เป็นจือจุ้นเผ่าหมาป่าของโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?
แข็งแกร่งทรงพลังมาก,ดวงตาของม่อจื่อเปลี่ยนเป็นจริงจัง,สามารถบอกได้เลยว่าอยู่ในระดับเดียวกันได้เลย.
รอบๆร่างตี้เสวียนชาที่มีแสงสีขาวห่อหุ้ม,เป็นเหมือนดังพายุที่รุนแรง,แผ่ออกมาจากร่างของตี้เสวียนชา.
เทียนเต๋าจื่อที่จ้องมองเขม็งไปยังตี้เสวียนชา.
สองยอดฝีมือที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง,พลังอำนาจสะกดข่มมากมายไร้ที่สิ้นสุด,แม้นว่าจะไม่ใช่เนตรปราชญ์เทพ,ทว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นไม่ได้ด้อยกว่าเนตรปราชญ์เทพแม้แต่น้อย.
เนตรปราชญ์เทพได้รับการประทานจากฟ้าดิน,ทว่าเนตรของพวกเขาเกิดจากเมล็ดพันธ์การต่อสู้มากมายนับไม่ถ้วน.
"ตี้เสวียนชา!"เทียนเต๋าจื่อกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"เจ้ากล้าหยาบคายต่อหลานสาวของข้า!"ตี้เสวียนชาที่แค่นเสียงออกมาด้วยความเย็นชา.
จากนั้น,ตี้เสวียนชาก็ฟาดฝ่ามือไปยังเทียนเต๋าจื่อ.
ฝ่ามือที่สะบัดออกไป,รวมตัวเป็นกงเล็บหมาป่าบนอากาศ,จิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกมา,กงเล็บหมาป่าแต่ละอันนั้นมีคมของกงล้อสะบั้นโลกา.
เทียนเต๋าจื่อที่ตะวัดฝ่ามือออกไปเช่นเดียวกัน.
"ตูมมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือของเทียนเต๋าซือ,รวมตัวเป็นฝ่ามือโลกหิตเข้าปะทะกับกงเล็บหมาป่าก่อนที่จะระเบิดดังสนั่น.
ฟ้าดินโยกคลอน,เกิดหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้น.
ดวงตาของตี้เสวียนชาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,ส่วนเทียนเต๋าจื่อที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
เสื้อผ้าของตี้เสวีวนชาที่สะบัดไปมาเล็กน้อย,ส่วนร่างเงาแสงของเทียนเต๋าจื่อนั่นสั่นไปมาไม่หยุด,ไม่ใช่เพราะว่าเทียนเต๋าจื่ออ่อนแอ,ทว่าร่างนี้เป็นเพียงแค่ร่างเงาแสงเท่านั้น.
สองยอดฝีมือปะทะกัน! กลิ่นอายสยบที่แผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง.
แรงสะท้อนที่รุนแรงทรงพลังมาก,ในรัศมีหลายพันลี้ปรากฏหลุมดำใหญ่ยักษ์ขึ้นเป็นระยะๆ.
ที่ไกลออกไปนั้นม่อจื่อที่มีพลังที่ผันผวนไม่คงที่แผ่ออกมาไม่หยุด.
บนท้องฟ้า,เทียนโจวจื่อใบหน้าเปลี่ยนเป็น,เทียนเสิ่นจื่อนั้นมีความเร็วสูงมากพุ่งลงมาด้านล่าง.
ตี้เสวียนชาที่ดวงตาเต็มไปด้วยความจริงจัง,ส่วนเทียนเต๋าจื่อเองก็เช่นกัน,ทั้งสองที่ประมาทกันและกัน,เวลานี้ต่างจ้องมองกันและกันด้วยความระมัดระวัง.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของมังกรคำรามดังขึ้นบนอากาศ.
เป็นมังกรวาสนาต้าเจิ้ง,มังกรทองที่มีขีดสีชาติบนหน้าผาก.
ก่อนหน้านี้,เทียนเต๋าจื่อไม่สนใจมังกรทองขีดชาติแม้แต่น้อย,เพราะเทียนเต๋าจื่อมองเห็นได้ว่ามังกรขีดชาตินั้นไร้พลังไม่มีความสามารถที่จะทำลายเนตรแสงสวรรค์ได้เลย.
แม้นว่ามังกรทองขีดชาติ,จะเป็นเพียงร่างกึ่งมายา,เวลานี้กลับมีกลิ่นอายของปราชญ์เทพ,สามารถขจัดแสงสีแดงโลหิตรอบๆที่ขวางมันไปได้.
ก่อนที่บนกงเล็บมัน,ทันใดนั้นปรากฏตราประทับครรลองสวรรค์ขึ้นในทันที.
ตราประทับครรลองสวรรค์,ที่มังกรขีดชาติใช้มันโจมตีตีไปยังเนตรแสงสวรรค์.
"วูซซซซซ!"
แสงสีแดงมากมายที่แผ่ออกมาจากเนตรแสงสวรรค์ถูกตราครรลองสวรรค์ทำลายไปจนสิ้น,กลิ่นอายที่ทรงพลังนี้,แม้แต่เซียนบรรพชนก็ไม่สามารถทนได้,แสงสีแดงโลหิต,หากเป็นตราประทับศาลเทวะทั่วไปคงจะพังทลายแตกสลายไปแล้ว.
ทว่า,ตราครรลองสวรรค์ชิ้นนี้ไม่!
มุกสีแดงบนตราครรลองสวรรค์ที่แผ่ออกมาในทันที,ทำให้ตราครรลองสวรรค์ย้อมไปด้วยแสงสีแดง.
ตราสีแดงที่เป็นประกาย,เป็นเงาสีโลหิต,สีแดงที่เข้มยิ่งกว่าเนตรแสงสวรรค์ปล่อยออกมาอีก.
กลิ่นอายของโลหิตที่เข้มข้นกระแทกพลังฟ้าดิน,พร้อมกับระเบิดกลิ่นอายทำลายล้างออกมาจากตราประทับครรลองสวรรค์.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่นี้ทำให้ตี้เสวียนชาชงัก,เทียนเต๋าจื่อเองก็ยังมือ,ม่อจื่อที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"นี่มัน? ตราประทับราชวงศ์นี้?
ตราเทียนตี้โบราณ?"เทียนเต๋าจื่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตราครรลองสวรรค์ที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก,ทำลายแสงสีโลหิตของเนตรแสงสวรรค์ไปทั้งหมด,ไม่มีผลกระทบใดๆแม้แต่น้อย,ขณะที่เทียนเต๋าจื่อและตี้เสวียนชายังคงสู้ติดพันกันนั้น,ตราบครรลองสวรรค์ก็เข้าปะทะกับเนตรแสงสวรรค์แล้ว.
เกิดระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว,แสงสีแดงที่ถูกทำลาย,เนตรแสงสวรรค์ถูกตราครรลองสวรรค์กระแทก,จนเกิดรอยแตกพร้อมกับระเบิดออกมา,กลิ่นอายปราณสีแดงมากมายที่พวยพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว.
ขณะที่เทียนเต๋าจื่อและตี้เสวียนชาต่อสู้กันนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะลอบโจมตีเนตรแสงสวรรค์?
ทว่าตราครรลองสวรรค์นั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเอาชนะเนตรแสงสวรรค์ได้,แม้แต่ทำให้เนตรแสงสวรรค์ได้รับความเสียหายอย่างหนัก.
กลิ่นอายแสงสีแดงโลหิต,ในเวลานั้นปรากฏอะไรบางอย่างด้านหลังมังกรทองขีดชาติ,กำลังสูบกลิ่นอายดังกล่าวอย่างรวดเร็ว.
เป็นเนตรเทียนฟาของจงซานนั่นเอง.
เนตรสีม่วงเทียนฟ้าที่เวลานี้กำลังดูดซับกลิ่นอายของเนตรแสงสวรรค์อย่างบ้าคลั่ง.
เพียงแค่พริบตาเดียวเท่านั้น,เนตรเทียนฟ้าคาดไม่ถึงเลยว่าจะเติบโตขึ้นไม่น้อย.
"ตราเทียนตี้โบราณ?
ดีมาก,ข้าประมาทเจ้าจริงๆ,จงซาน!"
เทียนเต๋าจื่อที่จ้องมองตราประทับเทียนตี้,ก่อนที่จะคำรามลั่น,จากนั้นร่างกายของเขาก็สลายหายไปอย่างรวดเร็ว.
ไม่ใช่ว่าเทียนเต๋าจื่อได้รับบาดเจ็บอะไร,ทว่าด้วยเนตรแสงสวรรค์พังทลาย,ก็ไม่สามารถสนับสนุน,ร่างเงาแสงของเขาได้อีกต่อไป,ทำให้ร่างกายหายไปอย่างรวดเร็ว.
และเพราะร่างเงาแสงนั่น,ทำให้ก่อนหน้านี้ฝ่ามือของตี้เสวียนชาไม่สามารถทำอะไรได้นั่นเอง.
เนตรแสงสวรรค์ที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ถูกตราครรลองสวรรค์กำราบ,แม้แต่ในเวลานี้ยังถูกเนตรเทียนฟ้าดูดซับพลังอย่างบ้าคลั่ง,ทำให้ในเวลานี้เหลือขนาดเพียง
80% ของขนาดเดิม.
"ปัง!”
เนตรเทียนฟ้าที่หลับลงอย่างรวดเร็ว,ทำให้เมฆสีแดงสลายหายไป,ชัดเจนว่าที่ทวีปเทียนนั้น,เทียนเต๋าจื่อได้ยกเลิกเนตรแสงสวรรค์แล้ว.
การต่อสู้ในครานี้ได้สิ้นสุดแล้ว.
ตี้เสวียนชา,ม่อจื่อ,เทียนเสิ่นจื่อและเทียนโจวจื่อ,ที่จ้องมอง,ตราครรลองสวรรค์ที่ลอยกลับไปอยู่ในมือของจงซานอีกครั้ง,ก่อนที่จงซานจะเก็บไป.
บนท้องฟ้า,เนตรเทียนฟาดูเหมือนว่าจะมีขนาดใหญ่กว่าเดิม,แม้แต่แข็งแกร่งขึ้นมาก,ทำให้ม่อจื่อจดจ้องมองด้วยความจริงจัง.
"วูซซซซ!"
เนตรเทียฟาหายไปแล้ว,ถูกจงซานเก็บเข้าโลกเขตแดนเทวะของเขาแล้ว.
ที่ไกลออกไป,เซียนบรรพชน 20
คนของตระกูลเทียนได้แต่มองเทียนเต๋าจื่อที่หายไปในทันที,ทำให้พวกเขาหยุดต่อสู้.
นี่มัน!
เหล่าเซียนบรรพชนทั้งหมาดไม่อยากเชื่อจะเป็นเรื่องนี้,ประมุขของพวกเขาถูกขับไล่ไปง่ายๆเช่นนี้รึ?
"ท่านปู่!"เซียนเซียนที่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ตี้เสวียนชาที่ได้ยินคำพูดของเซียนเซียน,คราแรกที่ดูจริงจังก็ค่อยๆผ่อนคลายลง,ก่อนที่จะหันหน้ากลับมามองจงซาน.
เซียนเซียนที่เตรียมบินออกไป.
"เซียนเซียน,หยุดก่อน!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"หืม? ”
แทบทุกคนที่ตกใจเล็กน้อย,เซียนเซียนเวลานี้ถึงกับหยุดนิ่งด้วยความแปลกประหลาด.
"จง,จงซาน!"เซียนเซียนที่กล่าวออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
"ห้ามไป,เขาไม่ใช่ปู่ตี้เสวียนชาของเจ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ไม่ใช่ตี้เสวียนชา?
เหล่าขุนนางต้าเจิ้งที่ส่งเสียงฮือฮา,ม่อจื่อบนอากาศก็แสดงท่าทางแปลกประหลาด,แม้แต่ตระกูลเทียนที่เหลือก็เช่นกัน,หยุดนิ่ง,รอคอยเทียนโจวจื่อบนอวกาศ.
เพราะว่าในเวลานี้,บนอวกาศไม่มีการต่อสู้กันแล้ว,ทุกคนที่กำลังกลับลงมาด้านล่าง.
"ไม่ใช่ท่านปู่? เป็นไปได้อย่างไร?
ข้ายังสัมผัสกลิ่นอายท่านปู่ได้!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
จงซานที่ไม่กล่าวอะไรก่อนที่จะก้าวออกไปขวางเซียนเซียนจากตี้เสวียนชาเอาไว้.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาจ้องมองมายังจงซาน,แววตาที่ซับซ้อนไปด้วยการคิด.
"ข้าจะนำเซียนเซียนไป!"ตี้เสวียนชาเอ่ยออกมาในทันที.
"เจ้าคือตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.
เซียนเซียนที่เต็มไปด้วยท่าทางร้อนใจ,ไม่ใช่ท่านปู่อย่างงั้นรึ?
"ข้าคือตี้เสวียนชา!"ตี้เสวียนชากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,"หาเป็นตี้เสวียนชาจริงจะไม่มาที่ทวีปภาคเหนือ,เจ้ามา,แปลว่าไม่ใช่ตี้เสวียนชาจริงๆ,นอกจากนี้เจ้าควรจะรู้ว่า,การที่เจ้าจะนำเซียนเซียนไปนั้น,หากเป็นเจ้าไม่มีทางเป็นไปได้!"
จงซานและตี้เสวียนชาที่เริ่มต่อสู้กันในทันที,ทำให้ทุกคนกลายเป็นงงงวย.
ม่อจื่อในเวลานี้กลายเป็นไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย,จงซานและตี้เสวียนชาเป็นศัตรูหรือว่ามิตร?
เรื่องนี้แปลกประหลาดเกินไปแล้ว.
เซียนเซียนที่เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์,ร้องออกไปด้วยท่าทางร้อนใจ,"จงซาน,เจ้าเป็นอะไร?
เข้าเป็นปู่ข้า,เจ้า......!"
เห็นจงซานและตี้เสวียนชาขัดแย้งกัน,ตี้เซียนเซียนที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ.
จงซานที่หันหน้าไปมองเซียนเซียนและกล่าวว่า,"เชื่อข้า,ข้าไม่เคยคิดอันตรายต่อเจ้า!"
"เชื่อข้า,ข้าไม่เคยคิดอันตรายต่อเจ้า"
ได้ยินคำพูดดังกล่าว,ภายในใจของนางที่รัดแน่นอย่างรุนแรง,นางเป็นอะไรไป?
สงสัยในจงซาน? จงซานจะทำร้ายนางรึ? เป็นไปไม่ได้.
จงซานบอกว่าฝ่ายตรงข้าไม่ใช่ปู่ของนางอย่างงั้นรึ?
แน่นอนเรื่องนี้เขาต้องกล่าวความจริงแน่.
แต่,แต่ว่า,ฝ่ายตรงข้ามเห็นชัดเจน...!
เซียนเซียนไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป,ใบหน้าของนางที่ดูร้อนใจและซับซ้อนอย่างชัดเจน.
ตี้เสวียนชาที่จ้องมองเซียนเซียน,ดวงตาที่เผยความอ่อนโยน,จากนั้นก็กลายเป็นขมวดคิ้วแน่น.
"ในอดีต,ข้าและเจ้าพูดกันชัดเจนแล้ว,หากเซียนเซียนยังปลอดภัย,เจ้าจะยังไม่มาพบกับเซียนเซียน,ดูเหมือนว่าเจ้าจวนจะหายไปหมดแล้ว,ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝั่งนั้นจะยิ่งทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ข้าคือตี้เสวียนชา,ทั่วหล้าต่างรู้ดี้,เจ้าต้องการอะไร!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ามาที่นี่วันนี้,ต้องการมาในฐานะปู่หลานจริงๆรึ?
หรือว่าตอนนี้,ไม่ใช่ว่าเจ้ามาตรวจสอบร่างของเซียนเซียน?
ข้าคิดว่าทันทีที่เซียนเซียนออกมา,เป็นเจ้าเองที่ตรวจสอบร่างนางทันที!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"นางเป็นหลานของข้า!"
"เจ้าตรวจสอบดูอะไร? เพียงแค่เป็นหลาน,เจ้าจึงต้องตรวจสอบอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวแย้งไปในทันที.
”............!”
"ไปเถอะ,ข้าจะดูแลเซียนเซียนเอง,รอให้ตี้เสวียนชาที่แท้จริงกลับมา,ต้าเจิ้งพร้อมต้อนรับตี้เสวียนชาเสมอ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ตี้เสวียนชาที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"หากข้าจะนำเซียนเซียนไปล่ะ!"
"ปัง!”
เทียนเสิ่นจื่อที่ร่อนลงมายังลานตำหนักซ่างเฉินเสียงดัง.
เทียนเสิ่นจื่อที่จ้องมองตี้เสวียนชาด้วยแววตาแปลกประหลาด,ความแข็งแกร่งของตี้เสวียนชา,เทียนเสิ่นจื่อสามารถมองเห็นได้,ทว่ากับท่าทางของตี้เสวียนชาในเวลานี้,เทียนเสิ่นจื่อไม่สามารถเข้าใจได้เลย.
"เทียนเสิ่นจื่อ!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
ใบหน้าของเทียนเสิ่นจื่อเผยท่าทาแปลกประหลาด.
จงซานที่สะบัดมือขึ้น,บนฝ่ามือปรากฏภาพเงาของตราอย่างหนึ่งขึ้นในทันที.
"ตราเทียน!"เทียนโจวจื่อบนอากาศที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"คำสั่งของประมุข,ปกป้องตี้เซียนเซียน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เทียนเสิ่นจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,คำสั่งของประมุขอย่างงั้นรึ?
ซึ่งก็คือคำสั่งของเทียนหลิงเอ๋อนั่นเอง.
จงซานที่ถ่ายทอดคำสั่งแทนประมุขเป็นเท็จหรือไม่?
หากเป็นเช่นนั้นเทียนเสิ่นจื่อก็สามารถที่จะปฏิเสธได้,ทว่าเทียนหลิงเอ๋อนั้นเป็นฮวงโหวของจงซาน,และยังเป็นรักเป็นอย่างมาก,จงซานกล่าวอะไรมีหรือที่เทียนหลิงเอ๋อจะไม่ทำ,ไม่ว่าหลิงเอ่อจะสั่งหรือไม่นั้น,แทบไม่จำเป็นต้องบอก,นี่เป็นจริงแน่นอน.
ขวางตี้เสวียนชา?
"รับทราบ!"เทียนเสิ่นจื่อทำได้แค่ต้องตอบรับเท่านั้น.
นี่คือตระกูลเทียนสายโลหิตตรง,ในเวลานี้มีหรือที่เขาจะไม่ปฏิบัติตาม,หากขัดคำสั่งก็เป็นเหมือนขัดความตั้งใจเดิมของพวกเขา,แล้วในเวลานี้เป้าหมายเดิมก็ไม่สามารถจะก้าวต่อไปได้อีกแล้ว.
เทียนเสิ่นจื่อที่หันหน้าไปมาตี้เสวียนชา!
หลังจากหงวิญญาณหลอมร่าง,พลังของเทียนเสิ่นจื่อก็เพิ่มขึ้นมหาศาล,11
เซียนบรรพชนไม่สามารถต้านเอาไว้ได้เลย.
ส่วนตี้เสวียนชานั้นเป็นเทพบรรพชนหมาป่าหวนคืน.
สองยอดฝีมือไร้คู่เปรียบที่จ้องมองกัน,อยู่ในสภาวะติดตายในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น