Immortality Chapter 1153 Bursts vs Tian Kong
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1153 กุยปะทะเทียนคง.
Chapter 1153 Bursts vs Tian Kong
溃vs天孔
กุยปะทะเทียนคง.
ภายในหลุมดำ,หางมังกรที่ฟาดไปยังใบหน้าของหยิงเห่าอีกครั้ง.
ดวงดาราที่เข้าโจมตีร่างกายของจงซานที่หยุดลงในทันที,ดูเหมือนว่าเวลานี้หยิงเห่าที่ตื่นตะลึง,และความอับอายที่มากมายมหาศาล.
ในเวลานี้ความเงียบที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ!
"ไอ้คนบัดซบ,สารเลว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หยิงเห่าที่โกรธเกรี้ยวจนแทบบ้าคลั่ง,ในเวลานี้ดวงดารามากมายถูกควบคุมเข้าโจมตีมังกรขีดชาติทันที,แม้แต่อำนาจเทียนกงเวลานี้ยังสั่นไหวโจมตีไปยังมังกรทองขีดชาติ.
พลังอำนาจที่ปะทุขึ้นหวังที่จะทำลายมังกรทองขีดชาติทันที.
อำนาจทำลายล้างมากมาย,แม้แต่หยิงเห่าที่ควบคุมตัวเองไว้ได้ตลอด,เวลานี้ภายในสมองที่เต็มไปด้วยความอับอายโจมตีออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
ฆ่า,ฆ่า,ฆ่า!
พลังโจมตีที่ยังไปไม่ถึง,หากแต่กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงได้โถมทับไปยังมังกรทองขีดชาติแล้ว.
มังกรทองขีดชาติที่ร่างกายสั่นไหว,ราวกับจะแตกสลายไปได้ทุกเมื่อ,ทว่าในเวลานั้น,ตราประทับครรลองสวรรค์ที่หลอมรวมเข้ากับร่างกายของมันอย่างรวดเร็ว,ทำให้มังกรทองขีดชาติที่ถูกปกคลุมด้วยแสงสีแดง,ทำให้ร่างกายของมันมั่นคง,แม้แต่ทนพลังอำนาจของหลุมดำได้อย่างง่ายดาย,อำนาจของตราครรลองสวรรค์นั้นเกินกว่าที่จะประเมินได้.
ทว่า,ถึงจะเป็นเช่นนั้น,จะสามารถป้องกันการโจมตีอันโกรธเกรี้ยวนี้ได้หรือไม่?
"โฮกกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะมังกรทองขีดชาติอยู่ในอันตราย,มังกรแท้จงซานที่คำรามออกมาเสียงดัง,หยิงเห่าที่เวลานี้มุ่งมั่นไปยังมังกรขีดชาติ,ทำให้มังกรทองแท้จำแลงจงซานเป็นอิสระ.
พร้อมทั้งเคลื่อนที่ด้วยความรวดเร็ว,คำรามลั่นตวัดกงเล็บออกไป,กงเล็บด้านหน้านั้น,ขวานสะบั้นสวรรค์ที่หายไปหมด,เวลานี้เหลือเพียงแค่กงเล็บด้วย.
แม้ว่าหยิงเห่าที่ทุ่มกำลังพุ่งตรงไปยังมังกรทองขีดชาติ,ทว่าการโจมตีของมังกรแท้จำแลงของจงซานมีเหรอที่จะไม่รู้?
ร่างมังกรแท้จำแลงจงซานที่แผ่กลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา,หยิงเห่าไม่สนใจที่จะหันมาแม้แต่น้อย,มุ่งมั่นที่จะทำลายมังกรทองขีดชาติ,มีเพียงเทียนกงที่โกรธเกรี้ยวลอยออกมาต้านมังกรแท้จำแลงจงซาน.
เทียนกงและกงเล็บมังกรเคลื่อนที่เข้าปะทะกันดังลั่น.
ในเสี้ยววินาที,ที่จะเข้าปะทะเทียนกง,อำนาจทำลายล้างประกายแสงสีฟ้าที่ปรากฏออกมา,ส่วนกงเล็บมังกรของร่างจำแลงมังกรแท้จงซาน,เวลานี้ปรากฏเป็นหลุมดำที่แปลกประหลาดขึ้น.
หลุมดำที่เป็นดั่งน้ำวน,ที่แตกต่างจากหลุมดำทั่วไป,แม้แต่ปรากฏหลุมลึกตรงกลาง,ยากที่จะมองเห็นก้นได้,นี่คือทักษะเทวะของจงซาน,"กุย"(พังทลาย,เสื่อมถอย)
อำนาจเทวะ,กุย,ที่ทำลายแสงสีฟ้าของเทียนกงที่หลอมขึ้นมาใหม่เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
แรงระเบิดที่ใหญ่โตไม่ได้เกิดขึ้น,ทว่ากลับกลายเป็นเงียบงัน,อำนาจของการปะทะของกงเล็บมังกรกับเทียนกงที่ควรจะดังสนั่นกลับกลายเป็นสัมผัสกันอย่างอ่อนโยน.
พลังทำลายล้างของแสงสีฟ้าหายไปในทันที,ทว่าเทียนกงเวลานี้ได้เข้าปะทะกับ,กุย,ตรงๆ.
"แก๊กๆ”
เทียนกงที่หลอมขึ้นมาใหม่นั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะปรากฏรอยแยก,เทียนกงพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?
ราวกับเวลาหยุดนิ่ง,หากแต่เปลวเพลิงกับลุกไหม้ขึ้นอย่างรวดเร็ว,หยิงเห่าที่ตื่นตกใจขึ้นในทันที,แม้แต่มังกรขีดชาติและมังกรแท้จำแลงยังซานยังหลบหนีออกไปได้อย่างง่ายได้.
หยิงเห่าที่ตื่นตะลึงจ้องมองไปยังรอยร้าวของเทียนกง.
เทียนกงที่หลอมขึ้นมาใหม่,แม้นว่าจะด้อยกว่าของเดิม,ไม่ใช่อุปกรณ์ปราชญ์เทพ,ทว่าก็เป็นอุปกรณ์เซียนบรรพชนระดับสูง,นอกจากนี้เขายังเพิ่มคุณสมบัติพิเศษของตัวเองเข้าไปอี,คาดไม่ถึงว่าจะเกิดรอยแยก?
แม้แต่
............!
ที่ไกลออกไป,บนซุ้มลอยฟ้า.
ม่อจื่อและหมี่เทียนเผยท่าทางประหลาดใจอีกครั้ง,การปะทะกันของจงซานและหยิงเห่า,อุปกรณ์เซียนบรรพชนของหยิงเห่า,พังทลายอย่างงั้นรึ?
การปะทะกันนี้,ไม่ใช่หยิงเห่าได้เปรียบหรอกรึ?
อำนาจควบคุมดวงดาราที่หายไปช้าๆ,หลุมดำที่ค่อยๆฟื้นฟูกลับคืนมา,มังกรทองขีดชาติและมังกรแท้จำแลงจงซานที่ลอยอยู่บนฟ้า,จดจ้องมองไปยังต้าเต๋าควบคุมดวงดาราที่อยู่ตรงข้าม.
ต้าเต๋าควบคุมดวงดาราที่หยุดนิ่ง,เป็นเพราะว่าหัวใจของหยิงเห่ากำลังตะลึงพรึงเพริดอยู่.
การถูกตบสองฉาด,เรื่องนี้ทำให้หยิงเห่าโกรธเกรี้ยวเสียสติ,ก่อนหน้านี้เทียนกงต้องสลายหายไป,ทำให้หยิงเห่าเต็มไปด้วยความระมัดระวัง,ทว่าการประเมินพลังของจงซาน,ดูเหมือนว่าจะผิดพลาดอีกแล้ว.
บางทีเพราะว่าไม่คิดว่าจงซานจะมีพลังอะไร,ทำให้หยิงเห่าส่งของวิเศษออกไปโจมตี,แต่ไม่คิดเลยว่าจงซานจะมีพลังที่ซ่อนไว้อย่างคาดไม่ถึง.
กับพลังที่คาดไม่ถึงของจงซาน,ทำให้ภายในใจหยิงเห่ากลายเป็นสับสนวุ่นวาย.
บนท้องฟ้า,หลุมดำยักษ์ได้สลายหายไป,หยิงเห่า,มังกรทองขีดชาติ,มังกรแท้จงซานที่เผยออกมาให้ทุกคนได้เห็น.
ทักษะของหยิงเห่าที่หายไป,ในเวลานี้เขาไม่มีกระจิตกระใจที่จะโจมตีต่อ,มือสองข้างของหยิงเห่าที่ถูไปมาบนเทียนกงด้วยความเศร้าใจ.
มีผู้ฝึกตนทั่วไปไม่รู้จำนวนเท่าใด,เซียนบรรพชนอีกจำนวนมาก,ที่มาสังเกตการณ์วันนี้,พวกเขาที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,การต่อสู้วันนี้,หากไม่สามารถสังหารจงซานลงได้,วันนี้จงซานจะมีชื่อเสียงขจรขจายขนาดใหน!
บนซุ้มลอยฟ้า.
ม่อจื่อและหมี่เทียนที่จ้องมองเงียบๆ,ท้ายที่สุดหมี่เทียนก็เอ่ยออกมา,"จงซาน,มีแผนการที่ลึกล้ำมาก!"
"ใช่,ใต้สวรรค์แห่งนี้เขานับว่าเป็นคนที่โดดเด่นมาก!ความแข็งแกร่งของจงซานนั้นไม่สามารถเทียบกับหยิงเห่าได้เลย,ทว่าเขากลับซ่อนแผนการเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า,จนทำให้ความคิดของหยิงเห่าบิดเบี้ยว!"ม่อจื่อพยักหน้ารับ.
"ใช่,หากหยิงเห่าลงมือเต็มกำลัง,ย่อมสามารถกำจัดจงซานได้แน่นอน,ทว่าในเวลานี้ภายในใจได้สับสนล่วงหล่นในแผนการของจงซานแล้ว,ในความคิดของหยิงเห่าเวลานี้,ต้องคิดว่าจงซานนั้นแข็งแกร่งมากมายแน่นอน,ก่อนหน้านี้,เขาที่มั่นใจเต็มที่ว่ามันคือขีดจำกัดของจงซานแล้ว,เซียนโบราณ,ก็เพียงแค่เซียนโบราณอย่างงั้นรึ?!"หมี่เทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซียนโบราณอย่างงั้นรึ? อย่างไรก็ตามแผนการของเขาเวลานี้ได้ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก,ปราชญ์เทพหยิงเห่า,หากไม่เพราะแผนการของเขา,มีเหรอที่จะกลายเป็นสับสนเช่นนี้?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีแผนการที่ทำให้จิตใจฝ่ายตรงข้ามปั่นป่วย,ทักษะเทวะจิบจ้อยนั่น,กับทรงพลังทำให้หยิงเห่าสับสน,เป็นแผนการที่น่าอัศจรรย์จริงๆ."ม่อจื่อพยักหน้า.
หมี่เทียนที่พยักหน้ารับ,ในเวลานี้หมี่เทียนไม่ได้กล่าวแย้ง,จิตใจของปราชญ์เทพที่สับสน,จิตใจทีสับสนแม้แต่อับอายที่สะกดสำนึกเอาไว้.
"แผนการของเข้า,หากเทียบกับหงจวินเป็นเช่นไร?"มื่อจื่อสอบถามออกไปในทันที.
"หงจวิน?
"ใบหน้าของหมี่เทียนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ใช่,หงจวิน,เจ้าเป็นปราชญ์เทพในยุคเดียวกับหงจวิน,เกี่ยวกับเขา,เจ้าน่าจะเข้าใจดีที่สุด!"ม่อจื่อเอ่ยออกมาเบาๆ.
หมี่เทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน,ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะส่ายหน้า,"ข้ารู้ว่าแผนการของจงซานน่าเกรงขาม,น่าเสียดาย,หากเทียบกับหงจวินแล้ว,มันจะไม่พอ!"
"แล้วหงจวินในอดีตเทียบกับปราชญ์เทพอันดับหนึ่ง,เฉิงโห่วในปัจจุบันล่ะ,เป็นอย่างไร?"ม่อจื่อที่สอบถามออกมาอีกครั้ง.
"เฉิงโห่ว?
หงจวิน?"หมี่เทียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด,ทว่าก็ไม่ยินดีที่จะตอบเช่นกัน.
"ที่ทิศตะวันออก,ตำหนักจื่อเซียวได้ปรากฏขึ้นในโลกใบนี้แล้ว!"ม่อจื่อที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"ตำหนักจื่อเซียวมาปรากฏขึ้นในโลกใบนี้แล้วอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่ตื่นตกใจขึ้นมาทันที.
"ถูกแล้ว,ไม่รู้ว่ามันอยู่ในมือของใคร,ทว่าเจ้าควรจะรู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร,การที่ตำหนักจื่อเซียวปรากฏออกมา,มันคือลางบอกเหตุ,ที่ไม่ยากที่จะคาดเดา,ตำหนักจื่อเซียวปรากฏขึ้นในโลกหล้า,หมายความว่า........!"มื่อจื่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"หงจวิน,ต้องการปรากฏขึ้น?"หมี่เทียนใบหน้าเปลี่ยนไปในทันที.
"ถูกแล้ว!"
"เป็นไปไม่ได้,หงจวินได้ถูกเทียนชูทำลายล้างไปแล้ว,เขาตายแล้วไม่มีทางกลับคืนมา!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"เจ้าควรจะรู้ว่าก่อนหน้านี้มีเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดขึ้น,เจี่ยหยิน,ไท่ซ่าง,จุนถี,พวกเขาจุติกลับมาได้,เจ้าคิดไม่คิดรึว่าหงจวินเองก็ด้วย,เจ้าคิดว่าหงจวินจะยอมตกตายไปเฉยๆอย่างงั้นรึ?ข้าคิดว่าเจ้าควรจะเข้าใจแจ่มแจ้งมากกว่าทุกคน,หงจวินจะต้องกลับมาแน่นอน!"ม่อจื่อที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
หมี่เทียนที่ได้แต่เงียบ.
"การจุติของหงจวิน,เกี่ยวพันธ์กับเรื่องต่างๆมากมาย,ข้าคิดว่าปราชญ์เทพลำดับหนึ่งเฉิงโห่ว,เป็นไปไม่ได้ที่จะรอเฉยๆ,ในทวีปตะวันออกเองได้เกิดเรื่องสำคัญขึ้น,ในเวลานี้,ปราชญ์เทพทุกคน,วีรบุรุษทุกคนต่างก็เริ่มลงมือแล้ว,ข้ารู้ว่ามีใครบางคนของตระกูลกู่,ได้สร้างปัญหาขึ้นแล้ว."ม่อจื่อที่กล่าวออกมาเบาๆ.
หมี่เทียนที่ได้แต่เงียบ.
"ข้าจึงต้องถามความเห็นเฉิงโห่วและหงจวิน,ปราชญ์เทพลำดับหนึ่งทั้งสองยุค,เป็นใครที่ควรจะด้อยกว่ากัน?"มื่อจื่อที่สอบถามอีกครั้ง.
กับข้อมูลที่ได้จากม่อจื่อ,ทำให้หมี่เทียนเวลานี้กลายเป็นจริงจัง,มื่อจื่อรู้จากเฉิงห่าว,ทว่าเขานั้นไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับหงจวินมากนักจึงได้สอบถามออกมา.
หมี่เทียนจ้องมองไปยังม่อจื่อ,เข้าใจเกี่ยวกับความตั้งใจของม่อจื่อได้,เขาพยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เฉิงโห่ว,ข้าไม่รู้จักเขามากนัก,ข้าไม่รู้อะไรกับเขาเลยก็ว่าได้,ทว่าหงจวินนั้น,เขาเป็นคนที่ลึกลับมากที่สุด,มีแผนการเกี่ยวกับจิตใจมากมาย,แม้แต่ข้าเองก็ไม่สามารถประเมินเขาได้ทั้งหมด,นอกจากนี้เขานับว่าเป็นคนที่ใจใหญ่!"
"ใจใหญ่รึ?"ม่อจื่อที่ประหลาดใจเล็กน้อย.
"หงจวินนั้นไม่ได้พอใจเพียงแค่เป็นปราชญ์เทพ!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.
ไม่พอใจเพียงแค่ปราชญ์เทพ?ดวงตาของม่อจื่อที่หดเกร็ง,ไม่สอบถามออกไปอีก,พอจะเข้าใจอะไรบ้างได้แล้ว.
ที่ไกลออกไป,จงซานเวลานี้ยังคงต่อสู้กับหยิงเห่า.
หยิงเห่าเวลานี้ไม่ได้ทุ่มกำลังทั้งหมดเพื่อโจมตีจงซาน,ภายในใจของเขาทั้งโกรธและอาย,ใบหน้าที่มือคลึ้มเย็นชา.
พลังควบคุมของหยิงเห่าที่หายไป,เวลานี้เขาเพียงแค่คงต้าเต๋าไว้เท่านั้น,สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังมังกรทั้งสองตน.
"ดี,จงซาน,ไม่มีใครช่วยเจ้าได้แล้ววันนี้!"หยิงเห่าที่กล่าวเสียงสั่นเล็กน้อย.
ต้าเต๋าควบคุมดวงดารา,หยิงเห่าที่สะบัดฝ่ามือออกไป,ดวงดาราขนาดใหญ่ที่พุ่งไป,ก่อนที่จะระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น,ระเบิดอยู่กลางอากาศ.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จากนั้นในบัดดล,ท้องฟ้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเพลิง,มองแต่ไกลเป็นเหมือนกับเมฆสีแดงที่มากมายไร้ที่สิ้นสุด,แม้แต่ส่องสว่างปกคลุมมายังพื้นกลายเป็นสีแดงทั้งหมด.
เหมือนกับเปลวเพลิงที่กำลังเผาท้องฟ้า,เปลวเพลิงที่ลุกโชน,โดยเฉพาะอย่างยิ่งจงซาน,หยิงเห่าที่ทำการสร้างเปลวเพลิงที่ลุกไหม้กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ลุกลามไปยังทิศทางของจงซาน.ตามการควบคุมของหยิงเห่า.
เวลานี้เพลิงที่หนักหน่วงรุนแรงเผาไหม้ท้องฟ้า,แม้แต่ทำให้ท้องฟ้าปรากฏหลุมดำ,ทว่าเป็นหลุมดำที่มีเปลวเพลิงลุกไหม้.
เป็นภาพที่แปลกประหลาดอย่างที่สุด.
จากที่ไกลออกไป,จินเผิง,เต้าเหรินถูที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ดวงตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
แม้แต่ค่ายกลของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่อยู่ไกลออกมายังสั่นไปมาไม่หยุด,เห็นชัดเจนว่าที่ไกลออกไปนั้นปรากฏความร้อนที่มากมายมหาศาล,บนพื้นดินเวลานี้ยังปรากฏทะเลเพลิงขึ้นเช่นกัน.
บนซุ้มลอยฟ้า.
"จงซานได้กดดันหยิงเห่าจนถึงขีดสุด,เขาได้ใช้อำนาจของสวรรค์และปฐพีแล้ว,พลังอำนาจของสวรรค์และปฐพีในเวลานี้,จงซานคงไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ดูไปก่อน!"ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"
"ข้าเชื่อว่าจิตใจของจงซานนั้น,ที่เจ้าคิดว่าด้อยกว่าหงจวิน,ทว่าข้าคิดว่าอารมณ์ความรู้สึกของเขามีบางส่วน,ที่ข้าคิดว่าไม่ได้ด้อยกว่าหงจวิน."ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,เขาที่ให้ค่าหงจวินมากมายนั้น,หมี่เทียนที่มีอคติในใจ,ซึ่งต่างจากหมี่เทียนที่ชื่นชม,ทำให้หมี่เทียนไม่ต้องการจะโต้เถียง.
"ถ้าจะให้กล่าว,ตอนนี้หยิงเห่าหากเผชิญกับหงจวิน,ที่มีพลังเซียนโบราณขั้นที่แปด,เจ้าอาจจะตอบข้าว่าหงจวินต้องตายแน่นอนก็ได้."ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
Chapter 1153 Bursts vs Tian Kong
溃vs天孔
กุยปะทะเทียนคง.
ภายในหลุมดำ,หางมังกรที่ฟาดไปยังใบหน้าของหยิงเห่าอีกครั้ง.
ดวงดาราที่เข้าโจมตีร่างกายของจงซานที่หยุดลงในทันที,ดูเหมือนว่าเวลานี้หยิงเห่าที่ตื่นตะลึง,และความอับอายที่มากมายมหาศาล.
ในเวลานี้ความเงียบที่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ!
"ไอ้คนบัดซบ,สารเลว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หยิงเห่าที่โกรธเกรี้ยวจนแทบบ้าคลั่ง,ในเวลานี้ดวงดารามากมายถูกควบคุมเข้าโจมตีมังกรขีดชาติทันที,แม้แต่อำนาจเทียนกงเวลานี้ยังสั่นไหวโจมตีไปยังมังกรทองขีดชาติ.
พลังอำนาจที่ปะทุขึ้นหวังที่จะทำลายมังกรทองขีดชาติทันที.
อำนาจทำลายล้างมากมาย,แม้แต่หยิงเห่าที่ควบคุมตัวเองไว้ได้ตลอด,เวลานี้ภายในสมองที่เต็มไปด้วยความอับอายโจมตีออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
ฆ่า,ฆ่า,ฆ่า!
พลังโจมตีที่ยังไปไม่ถึง,หากแต่กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงได้โถมทับไปยังมังกรทองขีดชาติแล้ว.
มังกรทองขีดชาติที่ร่างกายสั่นไหว,ราวกับจะแตกสลายไปได้ทุกเมื่อ,ทว่าในเวลานั้น,ตราประทับครรลองสวรรค์ที่หลอมรวมเข้ากับร่างกายของมันอย่างรวดเร็ว,ทำให้มังกรทองขีดชาติที่ถูกปกคลุมด้วยแสงสีแดง,ทำให้ร่างกายของมันมั่นคง,แม้แต่ทนพลังอำนาจของหลุมดำได้อย่างง่ายดาย,อำนาจของตราครรลองสวรรค์นั้นเกินกว่าที่จะประเมินได้.
ทว่า,ถึงจะเป็นเช่นนั้น,จะสามารถป้องกันการโจมตีอันโกรธเกรี้ยวนี้ได้หรือไม่?
"โฮกกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ขณะมังกรทองขีดชาติอยู่ในอันตราย,มังกรแท้จงซานที่คำรามออกมาเสียงดัง,หยิงเห่าที่เวลานี้มุ่งมั่นไปยังมังกรขีดชาติ,ทำให้มังกรทองแท้จำแลงจงซานเป็นอิสระ.
พร้อมทั้งเคลื่อนที่ด้วยความรวดเร็ว,คำรามลั่นตวัดกงเล็บออกไป,กงเล็บด้านหน้านั้น,ขวานสะบั้นสวรรค์ที่หายไปหมด,เวลานี้เหลือเพียงแค่กงเล็บด้วย.
แม้ว่าหยิงเห่าที่ทุ่มกำลังพุ่งตรงไปยังมังกรทองขีดชาติ,ทว่าการโจมตีของมังกรแท้จำแลงของจงซานมีเหรอที่จะไม่รู้?
ร่างมังกรแท้จำแลงจงซานที่แผ่กลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา,หยิงเห่าไม่สนใจที่จะหันมาแม้แต่น้อย,มุ่งมั่นที่จะทำลายมังกรทองขีดชาติ,มีเพียงเทียนกงที่โกรธเกรี้ยวลอยออกมาต้านมังกรแท้จำแลงจงซาน.
เทียนกงและกงเล็บมังกรเคลื่อนที่เข้าปะทะกันดังลั่น.
ในเสี้ยววินาที,ที่จะเข้าปะทะเทียนกง,อำนาจทำลายล้างประกายแสงสีฟ้าที่ปรากฏออกมา,ส่วนกงเล็บมังกรของร่างจำแลงมังกรแท้จงซาน,เวลานี้ปรากฏเป็นหลุมดำที่แปลกประหลาดขึ้น.
หลุมดำที่เป็นดั่งน้ำวน,ที่แตกต่างจากหลุมดำทั่วไป,แม้แต่ปรากฏหลุมลึกตรงกลาง,ยากที่จะมองเห็นก้นได้,นี่คือทักษะเทวะของจงซาน,"กุย"(พังทลาย,เสื่อมถอย)
อำนาจเทวะ,กุย,ที่ทำลายแสงสีฟ้าของเทียนกงที่หลอมขึ้นมาใหม่เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
แรงระเบิดที่ใหญ่โตไม่ได้เกิดขึ้น,ทว่ากลับกลายเป็นเงียบงัน,อำนาจของการปะทะของกงเล็บมังกรกับเทียนกงที่ควรจะดังสนั่นกลับกลายเป็นสัมผัสกันอย่างอ่อนโยน.
พลังทำลายล้างของแสงสีฟ้าหายไปในทันที,ทว่าเทียนกงเวลานี้ได้เข้าปะทะกับ,กุย,ตรงๆ.
"แก๊กๆ”
เทียนกงที่หลอมขึ้นมาใหม่นั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะปรากฏรอยแยก,เทียนกงพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?
ราวกับเวลาหยุดนิ่ง,หากแต่เปลวเพลิงกับลุกไหม้ขึ้นอย่างรวดเร็ว,หยิงเห่าที่ตื่นตกใจขึ้นในทันที,แม้แต่มังกรขีดชาติและมังกรแท้จำแลงยังซานยังหลบหนีออกไปได้อย่างง่ายได้.
หยิงเห่าที่ตื่นตะลึงจ้องมองไปยังรอยร้าวของเทียนกง.
เทียนกงที่หลอมขึ้นมาใหม่,แม้นว่าจะด้อยกว่าของเดิม,ไม่ใช่อุปกรณ์ปราชญ์เทพ,ทว่าก็เป็นอุปกรณ์เซียนบรรพชนระดับสูง,นอกจากนี้เขายังเพิ่มคุณสมบัติพิเศษของตัวเองเข้าไปอี,คาดไม่ถึงว่าจะเกิดรอยแยก?
แม้แต่
............!
ที่ไกลออกไป,บนซุ้มลอยฟ้า.
ม่อจื่อและหมี่เทียนเผยท่าทางประหลาดใจอีกครั้ง,การปะทะกันของจงซานและหยิงเห่า,อุปกรณ์เซียนบรรพชนของหยิงเห่า,พังทลายอย่างงั้นรึ?
การปะทะกันนี้,ไม่ใช่หยิงเห่าได้เปรียบหรอกรึ?
อำนาจควบคุมดวงดาราที่หายไปช้าๆ,หลุมดำที่ค่อยๆฟื้นฟูกลับคืนมา,มังกรทองขีดชาติและมังกรแท้จำแลงจงซานที่ลอยอยู่บนฟ้า,จดจ้องมองไปยังต้าเต๋าควบคุมดวงดาราที่อยู่ตรงข้าม.
ต้าเต๋าควบคุมดวงดาราที่หยุดนิ่ง,เป็นเพราะว่าหัวใจของหยิงเห่ากำลังตะลึงพรึงเพริดอยู่.
การถูกตบสองฉาด,เรื่องนี้ทำให้หยิงเห่าโกรธเกรี้ยวเสียสติ,ก่อนหน้านี้เทียนกงต้องสลายหายไป,ทำให้หยิงเห่าเต็มไปด้วยความระมัดระวัง,ทว่าการประเมินพลังของจงซาน,ดูเหมือนว่าจะผิดพลาดอีกแล้ว.
บางทีเพราะว่าไม่คิดว่าจงซานจะมีพลังอะไร,ทำให้หยิงเห่าส่งของวิเศษออกไปโจมตี,แต่ไม่คิดเลยว่าจงซานจะมีพลังที่ซ่อนไว้อย่างคาดไม่ถึง.
กับพลังที่คาดไม่ถึงของจงซาน,ทำให้ภายในใจหยิงเห่ากลายเป็นสับสนวุ่นวาย.
บนท้องฟ้า,หลุมดำยักษ์ได้สลายหายไป,หยิงเห่า,มังกรทองขีดชาติ,มังกรแท้จงซานที่เผยออกมาให้ทุกคนได้เห็น.
ทักษะของหยิงเห่าที่หายไป,ในเวลานี้เขาไม่มีกระจิตกระใจที่จะโจมตีต่อ,มือสองข้างของหยิงเห่าที่ถูไปมาบนเทียนกงด้วยความเศร้าใจ.
มีผู้ฝึกตนทั่วไปไม่รู้จำนวนเท่าใด,เซียนบรรพชนอีกจำนวนมาก,ที่มาสังเกตการณ์วันนี้,พวกเขาที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,การต่อสู้วันนี้,หากไม่สามารถสังหารจงซานลงได้,วันนี้จงซานจะมีชื่อเสียงขจรขจายขนาดใหน!
บนซุ้มลอยฟ้า.
ม่อจื่อและหมี่เทียนที่จ้องมองเงียบๆ,ท้ายที่สุดหมี่เทียนก็เอ่ยออกมา,"จงซาน,มีแผนการที่ลึกล้ำมาก!"
"ใช่,ใต้สวรรค์แห่งนี้เขานับว่าเป็นคนที่โดดเด่นมาก!ความแข็งแกร่งของจงซานนั้นไม่สามารถเทียบกับหยิงเห่าได้เลย,ทว่าเขากลับซ่อนแผนการเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า,จนทำให้ความคิดของหยิงเห่าบิดเบี้ยว!"ม่อจื่อพยักหน้ารับ.
"ใช่,หากหยิงเห่าลงมือเต็มกำลัง,ย่อมสามารถกำจัดจงซานได้แน่นอน,ทว่าในเวลานี้ภายในใจได้สับสนล่วงหล่นในแผนการของจงซานแล้ว,ในความคิดของหยิงเห่าเวลานี้,ต้องคิดว่าจงซานนั้นแข็งแกร่งมากมายแน่นอน,ก่อนหน้านี้,เขาที่มั่นใจเต็มที่ว่ามันคือขีดจำกัดของจงซานแล้ว,เซียนโบราณ,ก็เพียงแค่เซียนโบราณอย่างงั้นรึ?!"หมี่เทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซียนโบราณอย่างงั้นรึ? อย่างไรก็ตามแผนการของเขาเวลานี้ได้ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก,ปราชญ์เทพหยิงเห่า,หากไม่เพราะแผนการของเขา,มีเหรอที่จะกลายเป็นสับสนเช่นนี้?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีแผนการที่ทำให้จิตใจฝ่ายตรงข้ามปั่นป่วย,ทักษะเทวะจิบจ้อยนั่น,กับทรงพลังทำให้หยิงเห่าสับสน,เป็นแผนการที่น่าอัศจรรย์จริงๆ."ม่อจื่อพยักหน้า.
หมี่เทียนที่พยักหน้ารับ,ในเวลานี้หมี่เทียนไม่ได้กล่าวแย้ง,จิตใจของปราชญ์เทพที่สับสน,จิตใจทีสับสนแม้แต่อับอายที่สะกดสำนึกเอาไว้.
"แผนการของเข้า,หากเทียบกับหงจวินเป็นเช่นไร?"มื่อจื่อสอบถามออกไปในทันที.
"หงจวิน?
"ใบหน้าของหมี่เทียนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ใช่,หงจวิน,เจ้าเป็นปราชญ์เทพในยุคเดียวกับหงจวิน,เกี่ยวกับเขา,เจ้าน่าจะเข้าใจดีที่สุด!"ม่อจื่อเอ่ยออกมาเบาๆ.
หมี่เทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน,ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะส่ายหน้า,"ข้ารู้ว่าแผนการของจงซานน่าเกรงขาม,น่าเสียดาย,หากเทียบกับหงจวินแล้ว,มันจะไม่พอ!"
"แล้วหงจวินในอดีตเทียบกับปราชญ์เทพอันดับหนึ่ง,เฉิงโห่วในปัจจุบันล่ะ,เป็นอย่างไร?"ม่อจื่อที่สอบถามออกมาอีกครั้ง.
"เฉิงโห่ว?
หงจวิน?"หมี่เทียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด,ทว่าก็ไม่ยินดีที่จะตอบเช่นกัน.
"ที่ทิศตะวันออก,ตำหนักจื่อเซียวได้ปรากฏขึ้นในโลกใบนี้แล้ว!"ม่อจื่อที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
"ตำหนักจื่อเซียวมาปรากฏขึ้นในโลกใบนี้แล้วอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่ตื่นตกใจขึ้นมาทันที.
"ถูกแล้ว,ไม่รู้ว่ามันอยู่ในมือของใคร,ทว่าเจ้าควรจะรู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร,การที่ตำหนักจื่อเซียวปรากฏออกมา,มันคือลางบอกเหตุ,ที่ไม่ยากที่จะคาดเดา,ตำหนักจื่อเซียวปรากฏขึ้นในโลกหล้า,หมายความว่า........!"มื่อจื่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"หงจวิน,ต้องการปรากฏขึ้น?"หมี่เทียนใบหน้าเปลี่ยนไปในทันที.
"ถูกแล้ว!"
"เป็นไปไม่ได้,หงจวินได้ถูกเทียนชูทำลายล้างไปแล้ว,เขาตายแล้วไม่มีทางกลับคืนมา!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"เจ้าควรจะรู้ว่าก่อนหน้านี้มีเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดขึ้น,เจี่ยหยิน,ไท่ซ่าง,จุนถี,พวกเขาจุติกลับมาได้,เจ้าคิดไม่คิดรึว่าหงจวินเองก็ด้วย,เจ้าคิดว่าหงจวินจะยอมตกตายไปเฉยๆอย่างงั้นรึ?ข้าคิดว่าเจ้าควรจะเข้าใจแจ่มแจ้งมากกว่าทุกคน,หงจวินจะต้องกลับมาแน่นอน!"ม่อจื่อที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
หมี่เทียนที่ได้แต่เงียบ.
"การจุติของหงจวิน,เกี่ยวพันธ์กับเรื่องต่างๆมากมาย,ข้าคิดว่าปราชญ์เทพลำดับหนึ่งเฉิงโห่ว,เป็นไปไม่ได้ที่จะรอเฉยๆ,ในทวีปตะวันออกเองได้เกิดเรื่องสำคัญขึ้น,ในเวลานี้,ปราชญ์เทพทุกคน,วีรบุรุษทุกคนต่างก็เริ่มลงมือแล้ว,ข้ารู้ว่ามีใครบางคนของตระกูลกู่,ได้สร้างปัญหาขึ้นแล้ว."ม่อจื่อที่กล่าวออกมาเบาๆ.
หมี่เทียนที่ได้แต่เงียบ.
"ข้าจึงต้องถามความเห็นเฉิงโห่วและหงจวิน,ปราชญ์เทพลำดับหนึ่งทั้งสองยุค,เป็นใครที่ควรจะด้อยกว่ากัน?"มื่อจื่อที่สอบถามอีกครั้ง.
กับข้อมูลที่ได้จากม่อจื่อ,ทำให้หมี่เทียนเวลานี้กลายเป็นจริงจัง,มื่อจื่อรู้จากเฉิงห่าว,ทว่าเขานั้นไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับหงจวินมากนักจึงได้สอบถามออกมา.
หมี่เทียนจ้องมองไปยังม่อจื่อ,เข้าใจเกี่ยวกับความตั้งใจของม่อจื่อได้,เขาพยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เฉิงโห่ว,ข้าไม่รู้จักเขามากนัก,ข้าไม่รู้อะไรกับเขาเลยก็ว่าได้,ทว่าหงจวินนั้น,เขาเป็นคนที่ลึกลับมากที่สุด,มีแผนการเกี่ยวกับจิตใจมากมาย,แม้แต่ข้าเองก็ไม่สามารถประเมินเขาได้ทั้งหมด,นอกจากนี้เขานับว่าเป็นคนที่ใจใหญ่!"
"ใจใหญ่รึ?"ม่อจื่อที่ประหลาดใจเล็กน้อย.
"หงจวินนั้นไม่ได้พอใจเพียงแค่เป็นปราชญ์เทพ!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.
ไม่พอใจเพียงแค่ปราชญ์เทพ?ดวงตาของม่อจื่อที่หดเกร็ง,ไม่สอบถามออกไปอีก,พอจะเข้าใจอะไรบ้างได้แล้ว.
ที่ไกลออกไป,จงซานเวลานี้ยังคงต่อสู้กับหยิงเห่า.
หยิงเห่าเวลานี้ไม่ได้ทุ่มกำลังทั้งหมดเพื่อโจมตีจงซาน,ภายในใจของเขาทั้งโกรธและอาย,ใบหน้าที่มือคลึ้มเย็นชา.
พลังควบคุมของหยิงเห่าที่หายไป,เวลานี้เขาเพียงแค่คงต้าเต๋าไว้เท่านั้น,สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังมังกรทั้งสองตน.
"ดี,จงซาน,ไม่มีใครช่วยเจ้าได้แล้ววันนี้!"หยิงเห่าที่กล่าวเสียงสั่นเล็กน้อย.
ต้าเต๋าควบคุมดวงดารา,หยิงเห่าที่สะบัดฝ่ามือออกไป,ดวงดาราขนาดใหญ่ที่พุ่งไป,ก่อนที่จะระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น,ระเบิดอยู่กลางอากาศ.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จากนั้นในบัดดล,ท้องฟ้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเพลิง,มองแต่ไกลเป็นเหมือนกับเมฆสีแดงที่มากมายไร้ที่สิ้นสุด,แม้แต่ส่องสว่างปกคลุมมายังพื้นกลายเป็นสีแดงทั้งหมด.
เหมือนกับเปลวเพลิงที่กำลังเผาท้องฟ้า,เปลวเพลิงที่ลุกโชน,โดยเฉพาะอย่างยิ่งจงซาน,หยิงเห่าที่ทำการสร้างเปลวเพลิงที่ลุกไหม้กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,ลุกลามไปยังทิศทางของจงซาน.ตามการควบคุมของหยิงเห่า.
เวลานี้เพลิงที่หนักหน่วงรุนแรงเผาไหม้ท้องฟ้า,แม้แต่ทำให้ท้องฟ้าปรากฏหลุมดำ,ทว่าเป็นหลุมดำที่มีเปลวเพลิงลุกไหม้.
เป็นภาพที่แปลกประหลาดอย่างที่สุด.
จากที่ไกลออกไป,จินเผิง,เต้าเหรินถูที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ดวงตาที่เผยท่าทางตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
แม้แต่ค่ายกลของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่อยู่ไกลออกมายังสั่นไปมาไม่หยุด,เห็นชัดเจนว่าที่ไกลออกไปนั้นปรากฏความร้อนที่มากมายมหาศาล,บนพื้นดินเวลานี้ยังปรากฏทะเลเพลิงขึ้นเช่นกัน.
บนซุ้มลอยฟ้า.
"จงซานได้กดดันหยิงเห่าจนถึงขีดสุด,เขาได้ใช้อำนาจของสวรรค์และปฐพีแล้ว,พลังอำนาจของสวรรค์และปฐพีในเวลานี้,จงซานคงไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ดูไปก่อน!"ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"
"ข้าเชื่อว่าจิตใจของจงซานนั้น,ที่เจ้าคิดว่าด้อยกว่าหงจวิน,ทว่าข้าคิดว่าอารมณ์ความรู้สึกของเขามีบางส่วน,ที่ข้าคิดว่าไม่ได้ด้อยกว่าหงจวิน."ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย,เขาที่ให้ค่าหงจวินมากมายนั้น,หมี่เทียนที่มีอคติในใจ,ซึ่งต่างจากหมี่เทียนที่ชื่นชม,ทำให้หมี่เทียนไม่ต้องการจะโต้เถียง.
"ถ้าจะให้กล่าว,ตอนนี้หยิงเห่าหากเผชิญกับหงจวิน,ที่มีพลังเซียนโบราณขั้นที่แปด,เจ้าอาจจะตอบข้าว่าหงจวินต้องตายแน่นอนก็ได้."ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น