Immortality Chapter 1147 Zhong Shan threatens Saint
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1147 จงซานขู่ปราชญ์เทพ.
Chapter 1147 Zhong Shan threatens Saint
钟山恐吓圣人
จงซานขู่ปราชญ์เทพ.
สถานการณ์เวลานี้,รอบๆสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,มีผู้ฝึกตนสังเกตการณ์มากมายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.
เพียงเวลาไม่นานเท่านั้น,เซียนบรรพชนเพื่อนบ้านข้างๆ,หลากหลายกลุ่มอิทธิพล,แน่นอนพวกเขาไม่สามารถนั่งอยู่ได้กับเรื่องบใหญ่เช่นนี้,นอกจากนี้จงซานยังไม่ได้มีมิตรแต่อย่างใด,ยกเว้นเหล่าผู้ฝึกตนพเนจรบางคน,คนอื่นๆต่างก็เดินทางมาเพื่อมองการล่มสลายของต้าเจิ้ง,ในเวลานี้ต้าเจิ้ง,ต้องพังทลายแน่.
สถานการณ์เวลานี้ของต้าเจิ้งดูเหมือนยังเลวร้ายอยู่เป็นอย่างมาก.
สองปราชญ์เทพ,ในสนามรบ,จงซานจะรับมืออย่างไร?
หยิงเห่าและเหมี่เทียนที่ลอยอยู่บนอากาศ,ท่าทางไม่ได้กังวลแต่อย่างไร,เพราะว่าทั้งสองต่างรู้ดี,ยิ่งเวลาผ่านไป,จงซานก็จะยิ่งเผยความผิดพลาดออกมา.
บนอวกาศ,เทียนเสิ่นจื่อและคนอื่นๆอีก 12
คนทีที่หลอมร่างอสูรนอกภพ,ได้ต่อสู้กับเทียนโจวจื่อคนของเขา.
คนกลุ่มนี้นับเป็นยอดฝีมือที่โดดเด่นโดยแท้จริง,การต่อสู้กันที่ไม่เสียเปรียบแม้แต่น้อย,สองเซียนบรรพชนที่รับมือกับเทียนโจวจื่อ.
บนท้องฟ้าที่ดวงดาราระเบิดเป็นหย่อมๆ,กลายเป็นริ้วแสงอุกาบาตเป็นระยะๆ,สร้างความประหลาดใจให้กับปราชญ์เทพทั้งสองเป็นอย่างมาก.
ต้าเจิ้ง,เต้าเจิ้งไม่สามารถประเมินค่าต่ำได้เลย,บนหนึ่งในสถานที่ของทวีปภาคเหนือที่ไม่เป็นที่รู้จักนัก,เป็นศาลเทวะที่ทุกคนมองข้าม,คาดไม่ถึงเวลานี้จะมีกลุ่มคนที่ผิดปรกติเช่นนี้อยู่รึ?
สองปราชญ์เทพที่ก้มหน้าจ้องมองไปยังจงซาน,เผยท่าทางจริงจังออกมาอีกด้วย.
"จงซาน,การหลอมกายอสูรนอกภพในร่าง,เจ้าเองก็ด้วยรึ?"ปราชญ์เทพหมี่เทียนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ทันทีที่ปราชญ์เทพหมี่เทียน,สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานทันที,ใช่แล้ว,จงซานผิดปรกติเช่นนี้หรือไม่?
เขาสร้างร่างที่ผิดปรกติหรือไม่?
หากเป็นดังเช่นคนกลุ่มหน้านี้,สถานการณ์เวลานี้อาจจะเปลี่ยนไปอีกก็เป็นได้.
ปราชญ์เทพทั้งสอ,จินเผิง,เต้าเหรินถูและคนอื่นๆ,ต่างก็แสดงท่าทางสงสัยจดจ้องมองมายังจงซานพร้อมๆกัน.
คนทั้งคู่ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับจงซานมากนัก,ต้าเจิ้งที่แปลกประหลาดนี้,มีความลับอีกหรือไม่?
จงซานที่จ้องมองไปยังปราชญ์เทพหมี่เทียน!
ถอนหายใจเบาๆและกล่าวออกมาว่า,"ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ข้าขอเตือนให้เจ้าจากไปในเวลานี้,เข้าจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น,วันนี้หากเจ้ายังคิดล่วงเกินข้า,ความแค้นของพวกเรา,จะไม่สามารถยอมกันได้อีกตลอดไป!"
”.......................!”
เหล่าทุกคนที่อยู่รอบๆกลายเป็นเงียบลงในทันที,จงซานกำลังทำอะไร?บ้าคลั่งขนานี้?
ปราชญ์เทพหมี่เทียน,นั่นปราชญ์เทพ,เจ้ากำลังขู่หมี่เทียน? กำลังข่มขู่ปราชญ์เทพ?
ไร้สาระ,ทุกคนที่กลายเป็นงงงวย,แม้แต่ปราชญ์เทพหมี่เทียนเอง,เซียนโบราณ,กล้าข่มขู่ข้าอย่างงั้นรึ?
"สารเลว,ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับแผ่จิตสังหารที่รุนแรงออกมา.
จิตสังหารที่ทำให้สภาพอากาศเย็นลงอย่างรุนแรง,แม้แต่เกิดหิมะขึ้นในพื้นที่รอบๆ.
---------------------------
ภพหยิน,เมืองซ่างต้าเจิ้ง.
ภายในห้องอักษรของจงซาน.
ร่างแยกเงาของจงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะ,นิ้วที่เคาะเบาๆ,ร่างแยกเงาของจงซานที่กำลังคำนวณอะไรบางอย่างอยู่.
ต้าเจิ้งกำลังเผชิญกับภัยพิบัติ,จงซานตอนนี้จะจัดการอย่างไร?
สิ่งสำคัญที่สุด,นี่คือภัยพิบัติที่รุนแรงที่สุดเท่าที่มีมา,หากเป็นศาลเทวะอื่น,เวลานี้คงล่มสลายไปเรียบร้อยแล้ว.
จงซานที่กล้าท้าทายหยิงเห่า,แน่นอนว่ายังพอมีวิธีรับมือ.
เทียนโจวจื่อที่ไล่ล่าจงซานมาเองก็อยู่ในการคำนวณ,แม้แต่หยิงเห่าที่รอคอยอยู่ก็ตาม,ทุกอย่างอยู่ในแผนการของจงซาน,สองปราชญ์เทพกับอีกหลายเซียนบรรพชน,ด้วยอำนาจของต้าเจิ้งเวลานี้,เพียงพอที่จะทำให้ทั่วหล้าตื่นตะลึง,ทั่วทั้งอาณาเขตภาคเหนือ,ต้าเจิ้งภพหยางก็จะกลายเป็นหนึ่งยักษ์ใหญ่.
สองปราชญ์เทพ,จงซานได้วางแผนรับมือเอาไว้อย่างดีแล้ว,แม้นว่าจะดูยากลำบาก,ทว่าด้วยแผนการที่ไม่ธรรมดา,ทั้งรายระเอียดและความนึกคิดอยู่ภายใต้การคำนวณของจงซาน.
อย่างไรก็ตามท้ายที่สุด,ไม่ใช่แค่สองปราชญ์เทพ,ในเวลานี้กลับมีปราชญ์เทพหมี่เทียนปรากฏขึ้นมาอย่างคาดไม่ถึง,ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ไม่พึงพอใจ,หยิงที่ดูแคลนเขา,ในอดีตเองหงจวินและปราชญ์เทพคนอื่นๆต่างก็ดูแคลนเขา,จี้กงหนี่เองก็มีความแค้นกับเขาเรื่องที่ถูกสังหารภรรยา,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะมุ่งเป้ามาที่เขาอีก.
หมีเทียนผู้นี้,ทำให้แผนการของเขาปั่นป่วน.
ความวุ่นวายปั่นป่วนนี้,ส่งผลต่อชัยชนะ,ที่ยากลำบากอยู่แล้วกลายเป็นสิ้นหวัง,ทว่าด้วยนิสัยของจงซานมีเหรอที่จะยอมแพ้!
ภายในห้องอักษร,มีคนกลุ่มหนึ่ง,เห่าเม่ยลี่,เทียนหลิงเอ๋อ,เจ้าโส่วเซี่ยงและเสนาธิการคนสำคัญอีกหลายคน.
"เซิ่งหวัง!"ที่ด้านนอกตำหนักที่มีคนส่งเสียงขึ้นมาทันที.
"เข้ามา!"จงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
เป็นหนี่ปู่ซาที่ก้าวเข้ามาในทันที.
"มารึยัง?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ยังไม่เห็นเลย!"หนี่ปู่ซาที่สายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง,พวกเขายังไม่มา,ภพหยาง........?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่เผยท่าทางกังวล.
"ต้องพึ่งตัวเองก่อน!"จงซานที่กล่าวปลอบ.
"จงซาน,พวกเราร่วมมือสู้ตายกับพวกเขา,เจ้าไม่ได้บอกหรอกรึว่าปราชญ์เทพนั้นไม่กล้าสู้ตาย?
พวกเราร่วมมือกันสู้ตาย,ดูซิพวกเขาจะกล้าหรือไม่!"เห่าเม่ยลี่ที่เสนอความคิดที่โง่งมออกมาในทันที.
ได้ยินคำพูดของเห่าเม่ยลี่,เจ้าโส่วเซียง,หนี่ปู่ซา,เสี่ยวหวังที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นดำมืด,เป็นความจริงที่เหล่าปราชญ์เทพกลัวที่จะได้รับบาดเจ็บ,ความคิดนี้เห่าเม่ยลี่ที่ทำให้พวกเขาถึงกับพูดไม่ออก,ทว่าความคิดนี้ยังเป็นเหมือนกับคำพูดกำปั้นทุบดินอยู่ดี.
จงซานที่จ้องมองเห่าเม่ยลี่,รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,ส่ายหน้าพร้อมกับฝืนยิ้มออกมา,"ไม่ได้,พลังของพวกเราไม่พอ!"
เทียนหลิงเอ๋อที่นั่งอยู่ข้างๆจงซาน,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล.
"จงซาน,ข้าไม่สามารถช่วยอะไรเจ้าได้เลย!"เทียนหลิงเอ๋อที่ทำหน้าเศร้าตำหนิตัวเอง.
"ไม่,เจ้าช่วยข้าเป็นอย่างมาก!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้า? เป็นไปได้อย่างไร?"เทียนหลิงเอ๋อที่เผยท่าทางแปลกใจ.
"เพราะว่าเจ้า,กลุ่มของเทียนเสิ่นจื่อจึงได้ลงมือ,เพราะว่าเจ้า,พวกเขาจึงได้ออกมา,ขวางทางปราชญ์เทพหนึ่งคน,ขัดขวางเซียนบรรพชน
11 คน,เพราะว่ามีอยู่,ดังนั้นแรงกดดันจึงได้ลดลง!"จงซานที่กล่าวปลอบ.
"จริงรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่ดวงตาเป็นประกาย.
"มีเหรอที่ข้าโกหกเจ้า?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ในเวลาเดียวกัน,รูปภาพสีดำที่ปรากฏขึ้น,ก่อนที่จะมีร่างๆหนึ่งที่ออกมาจากด้านใน.
แผนภาพสีดำก็คือผังจักรพรรดิ,เป็นของวิเศษเชื่อมต่อภพหยินหยาง,ทว่าคนที่ก้าวออกมานั้นก็คือฮวงโหวอีกคนของต้าเจิ้ง,เนี่ยนโหยวโหยว.
"จงซาน,ทำไมเจ้าถึงได้ยั่วยุปราชญ์เทพหมี่เทียนเช่นนั้น,ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ไม่ทำให้สถานการณ์แย่เข้าไปอีกรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
ชัดเจนว่าที่ภพหยางนั้นนางเห็นจงซานข่มขู่ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ไม่เข้าใจเลยกลับมายังภพหยินเพื่อสอบถาม.
"สถานการณ์เวลานี้ยังมีแย่กว่านี้อีกรึ?เพราะว่าเวลานี้มีสองปราชญ์เทพที่กำลังคุกคาม,ยิ่งข้าแสดงความอ่อนแอ,ฝ่ายตรงข้ามก็ยิ่งได้ใจ,แม้แต่ลงมือในทันที,มีแต่ทำให้ตัวเองแข็งแกร่ง,เพื่อให้พวกเขาหวั่นเกรง!"จงซานกล่าวยืนยัน.
"ทว่า,พวกเขาเป็นปราชญ์เทพ,มีเหรอที่จะหวาดกลัว?"เนี่ยนโหยวโหยวเอ่ย.
"พวกเขาเป็นปราชญ์เทพ,เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกหล้า,มีความคิดที่ลึกล้ำมากกว่าคนทั่วไป,ทำให้จิตใจของพวกเขานั้นมีความระมัดระวังมากยิ่งกว่าใครทั้งนั้น,ยิ่งพวกเขาไม่สามารถประเมินความแข็งแกร่งของข้าได้เท่าไหร่ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกลุ่มของเทียนเสิ่นจื่อออกไป,ความไม่ชัดแจ้งนี้ยังมากกว่าเดิม,อีกทั้ง,ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ยิ่งข้าดูแคลนเขามากเท่าไหร่,เขาก็จะยิ่งระมัดระวังข้ามากเท่านั้น!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ยิ่งดูแคลนเข้า,ยิ่งทำให้เขาหวั่นเกรงรึ?
ปราชญ์เทพหมี่เทียนไม่ใช่เป็นกระต่ายตื่นตูมหรอกรึ?
ทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
"เป็นเช่นนั้นจริงรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เป็นเช่นนั้นจริง!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
เมื่อได้รับการยืนยันกับจงซานแล้วทำให้ภายในใจของเนี่ยนโหยวโหยวรู้สึกผ่อนคลาย.
จงซานที่จ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว,"ในเมื่อแผนการที่วางไหวเพี้ยนไป,เช่นนั้นก็มีแต่ต้องวางแผนใหม่เพิ่มอีกครั้ง,แม้ว่าว่าจะอันตรายก็เถอะ!"
"อืม!"เนียนโหยวโหยวพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะเตรียมก้าวกลับเข้าไปยังผังจักรพรรดิ.
"เดี๋ยวก่อน!"จงซานที่หยุดนิ่งลุกขึ้นในทันที.
เห็นดวงตาของจงซานหดเกร็ง,ใบหน้าที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"อย่างไร?
มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่เร่งรีบเอ่ยออกมาด้วยความร้อนใจ.
"เซิ่งหวัง,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"หนี่ปู่ซาที่เผยท่าทางสงสัยจดจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานที่สูดหายใจลึก,จากนั้นก็ฝืนยิ้มออกมา,"วันนี้นับเป็นวันที่ยิ่งใหญ่จริงๆ,มาอีกคนแล้ว!"
"มาอีกคน?
ใครมากัน?"เนี่ยนโหยวโหยวที่เอ่ยออกมาในทันที.
ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวที่สั่นไหวรู้สึกไม่ดี,ราวกับคาดเอาอะไรได้,ไม่อยากจะเชื่อ,ในเวลานี้,เนี่ยนโหยวโหยวที่จงซานที่ยังคงนิ่งอยู่ได้,คาดไม่ถึงว่าจะยังสามารถยิ้มอยู่ได้,เนี่ยนโหยวโหยวทำได้แค่รอคอยอย่างอดทน.
"เป็นดังที่เจ้าคิด,ปราชญ์เทพอีกคน!"จงซานที่ฝืนยิ้มออกมา.
ปราชญ์เทพคนที่สี่?
ภายในห้องอักษร,ที่บรรยากาศกลายเป็นตรึงเครียดเข้าไปอีก,หนี่ปู่ซา,เจ้าโส่วเซี่ยง,เสี่ยวหวังและเสนาธิการคนอื่นๆที่ได้แต่มองหน้ากันและกัน,ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นไร,ต้าเจิ้งเวลานี้มันจะดูเกินจริงไปแล้ว.
ภพหยาง,มีปราชญ์เทพเก้าคน,เวลานี้กว่าครึ่งหนึ่งมาปรากฏขึ้นที่นี่แล้ว,หากเป็นภพหยินล่ะก็,แทบจะบอกว่าส่วนมากได้เลย.
------------------------------------------------------------------------
ภพหยิง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ผู้ฝึกตนมากมายที่มาสังเกตการณ์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,ก่อนหน้านี้มีเซียนบรรพชน
1-2 คนเท่านั้น,เวลานี้มี 7-8
คนแล้ว,นอกจากนี้ยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,เซียนบรรพชนท่อยู่รอบๆ
ครึ่งหนึ่งต่างก็มาเพื่อดูจุดจบของต้าเจิ้ง.
อย่างไรก็ตามในเวลานี้,ไม่ว่าจะจบลงเช่นไร,ก็ต้องชื่นชมจิตใจที่ห้าวหาญของจงซานเป็นอย่างมาก,แม้นว่าจะอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย,ทว่าจงซานก็ยังคงอหังการไม่คิดที่จะยอมแพ้.
ในสถานการณ์เช่นนี้หากเป็นพวกเขาคงไม่สามารถทำเช่นนี้ได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าข่มขู่ปราชญ์เทพหมี่เทียน?
ไม่คิดเสียดายชีวิตบ้างเลยรึ?
แม้นว่าต้าเจิ้งจะล่มสลายในวันนี้,เรื่องของจงซานคงจะกลายเป็นที่ชื่นชม,ว่าเป็นหนึ่งในผู้มีอำนาจและตำนานของทวีปแห่งนี้.
ยากที่จะจินตนาการถึงได้เลย,คนเช่นนี้,หากต้าเจิ้งยกระดับเป็นศาลสวรรค์ได้,เขาจะบ้าคลั่งทรงพลังขนาดใหนกัน?
ทว่าที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,จงซานที่ข่มขู่ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆกลายเป็นเงียบงัน,สามารถบอกได้ว่าปราชญ์เทพหมี่เทียนกำลังโกรธอยู่.
ทว่า,ทุกคนก็ยังคงรอสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป,รอดูการล่มสลายของต้าเจิ้ง,ใบหน้าของทุกคนแทบเปลี่ยนเป็นซับซ้อนแม้แต่กระตุกด้วยซ้ำ.
ทำไมนะรึ?เพราะว่าเวลานี้มีกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังพุ่งตรงมาจากทิศตะวันออก,กลิ่นอายนี้,ทำให้ทุกคนที่สัมผัสได้,สั่นสะท้านไปถึงดวงวิญญาณ,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่,แม้แต่ฟ้าดินยังส่งเสียงหวีดหวิว,ปราชญ์เทพมา,ฟ้าดินวุ่นวายโกลาหล.
ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าเทียนโจวจื่อ,หมี่เทียน,หยิงเห่ายังไม่มีเหตุการณ์เช่นนี้,พวกเขาทั้งสามไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้,จึงไม่ได้แสดงพลังโอ้อวดแต่อย่างใด.
ทว่ากลิ่นอายที่รุนแรงจากทางทิศตะวันออกนี้,ยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ,เห็นชัดเจนว่ากลิ่นอายดังกล่าวได้ถูกส่งมาก่อน,กลิ่นอายของปราชญ์เทพที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้,พลังอำนาจมหาศาลที่ส่งต่อบอกกล่าวการมาถึงของตัวเอง,ปราชญ์เทพอีกคนมาแล้ว.
"ซูมมม ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ราวกับพายุบุแคม,ฟ้าดินเปลี่ยนแปลง,แม้แต่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวยังสั่นไหว,ก่อนที่จะปรากฏร่างของคนในชุดสีดำโผล่ออกมา.
"ม่อจื่อ!"หยิงเห่าที่เอ่ยออกมาในทันที.
Chapter 1147 Zhong Shan threatens Saint
钟山恐吓圣人
จงซานขู่ปราชญ์เทพ.
สถานการณ์เวลานี้,รอบๆสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,มีผู้ฝึกตนสังเกตการณ์มากมายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.
เพียงเวลาไม่นานเท่านั้น,เซียนบรรพชนเพื่อนบ้านข้างๆ,หลากหลายกลุ่มอิทธิพล,แน่นอนพวกเขาไม่สามารถนั่งอยู่ได้กับเรื่องบใหญ่เช่นนี้,นอกจากนี้จงซานยังไม่ได้มีมิตรแต่อย่างใด,ยกเว้นเหล่าผู้ฝึกตนพเนจรบางคน,คนอื่นๆต่างก็เดินทางมาเพื่อมองการล่มสลายของต้าเจิ้ง,ในเวลานี้ต้าเจิ้ง,ต้องพังทลายแน่.
สถานการณ์เวลานี้ของต้าเจิ้งดูเหมือนยังเลวร้ายอยู่เป็นอย่างมาก.
สองปราชญ์เทพ,ในสนามรบ,จงซานจะรับมืออย่างไร?
หยิงเห่าและเหมี่เทียนที่ลอยอยู่บนอากาศ,ท่าทางไม่ได้กังวลแต่อย่างไร,เพราะว่าทั้งสองต่างรู้ดี,ยิ่งเวลาผ่านไป,จงซานก็จะยิ่งเผยความผิดพลาดออกมา.
บนอวกาศ,เทียนเสิ่นจื่อและคนอื่นๆอีก 12
คนทีที่หลอมร่างอสูรนอกภพ,ได้ต่อสู้กับเทียนโจวจื่อคนของเขา.
คนกลุ่มนี้นับเป็นยอดฝีมือที่โดดเด่นโดยแท้จริง,การต่อสู้กันที่ไม่เสียเปรียบแม้แต่น้อย,สองเซียนบรรพชนที่รับมือกับเทียนโจวจื่อ.
บนท้องฟ้าที่ดวงดาราระเบิดเป็นหย่อมๆ,กลายเป็นริ้วแสงอุกาบาตเป็นระยะๆ,สร้างความประหลาดใจให้กับปราชญ์เทพทั้งสองเป็นอย่างมาก.
ต้าเจิ้ง,เต้าเจิ้งไม่สามารถประเมินค่าต่ำได้เลย,บนหนึ่งในสถานที่ของทวีปภาคเหนือที่ไม่เป็นที่รู้จักนัก,เป็นศาลเทวะที่ทุกคนมองข้าม,คาดไม่ถึงเวลานี้จะมีกลุ่มคนที่ผิดปรกติเช่นนี้อยู่รึ?
สองปราชญ์เทพที่ก้มหน้าจ้องมองไปยังจงซาน,เผยท่าทางจริงจังออกมาอีกด้วย.
"จงซาน,การหลอมกายอสูรนอกภพในร่าง,เจ้าเองก็ด้วยรึ?"ปราชญ์เทพหมี่เทียนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ทันทีที่ปราชญ์เทพหมี่เทียน,สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานทันที,ใช่แล้ว,จงซานผิดปรกติเช่นนี้หรือไม่?
เขาสร้างร่างที่ผิดปรกติหรือไม่?
หากเป็นดังเช่นคนกลุ่มหน้านี้,สถานการณ์เวลานี้อาจจะเปลี่ยนไปอีกก็เป็นได้.
ปราชญ์เทพทั้งสอ,จินเผิง,เต้าเหรินถูและคนอื่นๆ,ต่างก็แสดงท่าทางสงสัยจดจ้องมองมายังจงซานพร้อมๆกัน.
คนทั้งคู่ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับจงซานมากนัก,ต้าเจิ้งที่แปลกประหลาดนี้,มีความลับอีกหรือไม่?
จงซานที่จ้องมองไปยังปราชญ์เทพหมี่เทียน!
ถอนหายใจเบาๆและกล่าวออกมาว่า,"ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ข้าขอเตือนให้เจ้าจากไปในเวลานี้,เข้าจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น,วันนี้หากเจ้ายังคิดล่วงเกินข้า,ความแค้นของพวกเรา,จะไม่สามารถยอมกันได้อีกตลอดไป!"
”.......................!”
เหล่าทุกคนที่อยู่รอบๆกลายเป็นเงียบลงในทันที,จงซานกำลังทำอะไร?บ้าคลั่งขนานี้?
ปราชญ์เทพหมี่เทียน,นั่นปราชญ์เทพ,เจ้ากำลังขู่หมี่เทียน? กำลังข่มขู่ปราชญ์เทพ?
ไร้สาระ,ทุกคนที่กลายเป็นงงงวย,แม้แต่ปราชญ์เทพหมี่เทียนเอง,เซียนโบราณ,กล้าข่มขู่ข้าอย่างงั้นรึ?
"สารเลว,ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับแผ่จิตสังหารที่รุนแรงออกมา.
จิตสังหารที่ทำให้สภาพอากาศเย็นลงอย่างรุนแรง,แม้แต่เกิดหิมะขึ้นในพื้นที่รอบๆ.
---------------------------
ภพหยิน,เมืองซ่างต้าเจิ้ง.
ภายในห้องอักษรของจงซาน.
ร่างแยกเงาของจงซานที่นั่งอยู่บนโต๊ะ,นิ้วที่เคาะเบาๆ,ร่างแยกเงาของจงซานที่กำลังคำนวณอะไรบางอย่างอยู่.
ต้าเจิ้งกำลังเผชิญกับภัยพิบัติ,จงซานตอนนี้จะจัดการอย่างไร?
สิ่งสำคัญที่สุด,นี่คือภัยพิบัติที่รุนแรงที่สุดเท่าที่มีมา,หากเป็นศาลเทวะอื่น,เวลานี้คงล่มสลายไปเรียบร้อยแล้ว.
จงซานที่กล้าท้าทายหยิงเห่า,แน่นอนว่ายังพอมีวิธีรับมือ.
เทียนโจวจื่อที่ไล่ล่าจงซานมาเองก็อยู่ในการคำนวณ,แม้แต่หยิงเห่าที่รอคอยอยู่ก็ตาม,ทุกอย่างอยู่ในแผนการของจงซาน,สองปราชญ์เทพกับอีกหลายเซียนบรรพชน,ด้วยอำนาจของต้าเจิ้งเวลานี้,เพียงพอที่จะทำให้ทั่วหล้าตื่นตะลึง,ทั่วทั้งอาณาเขตภาคเหนือ,ต้าเจิ้งภพหยางก็จะกลายเป็นหนึ่งยักษ์ใหญ่.
สองปราชญ์เทพ,จงซานได้วางแผนรับมือเอาไว้อย่างดีแล้ว,แม้นว่าจะดูยากลำบาก,ทว่าด้วยแผนการที่ไม่ธรรมดา,ทั้งรายระเอียดและความนึกคิดอยู่ภายใต้การคำนวณของจงซาน.
อย่างไรก็ตามท้ายที่สุด,ไม่ใช่แค่สองปราชญ์เทพ,ในเวลานี้กลับมีปราชญ์เทพหมี่เทียนปรากฏขึ้นมาอย่างคาดไม่ถึง,ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ไม่พึงพอใจ,หยิงที่ดูแคลนเขา,ในอดีตเองหงจวินและปราชญ์เทพคนอื่นๆต่างก็ดูแคลนเขา,จี้กงหนี่เองก็มีความแค้นกับเขาเรื่องที่ถูกสังหารภรรยา,ตอนนี้คาดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะมุ่งเป้ามาที่เขาอีก.
หมีเทียนผู้นี้,ทำให้แผนการของเขาปั่นป่วน.
ความวุ่นวายปั่นป่วนนี้,ส่งผลต่อชัยชนะ,ที่ยากลำบากอยู่แล้วกลายเป็นสิ้นหวัง,ทว่าด้วยนิสัยของจงซานมีเหรอที่จะยอมแพ้!
ภายในห้องอักษร,มีคนกลุ่มหนึ่ง,เห่าเม่ยลี่,เทียนหลิงเอ๋อ,เจ้าโส่วเซี่ยงและเสนาธิการคนสำคัญอีกหลายคน.
"เซิ่งหวัง!"ที่ด้านนอกตำหนักที่มีคนส่งเสียงขึ้นมาทันที.
"เข้ามา!"จงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
เป็นหนี่ปู่ซาที่ก้าวเข้ามาในทันที.
"มารึยัง?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ยังไม่เห็นเลย!"หนี่ปู่ซาที่สายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง,พวกเขายังไม่มา,ภพหยาง........?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่เผยท่าทางกังวล.
"ต้องพึ่งตัวเองก่อน!"จงซานที่กล่าวปลอบ.
"จงซาน,พวกเราร่วมมือสู้ตายกับพวกเขา,เจ้าไม่ได้บอกหรอกรึว่าปราชญ์เทพนั้นไม่กล้าสู้ตาย?
พวกเราร่วมมือกันสู้ตาย,ดูซิพวกเขาจะกล้าหรือไม่!"เห่าเม่ยลี่ที่เสนอความคิดที่โง่งมออกมาในทันที.
ได้ยินคำพูดของเห่าเม่ยลี่,เจ้าโส่วเซียง,หนี่ปู่ซา,เสี่ยวหวังที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นดำมืด,เป็นความจริงที่เหล่าปราชญ์เทพกลัวที่จะได้รับบาดเจ็บ,ความคิดนี้เห่าเม่ยลี่ที่ทำให้พวกเขาถึงกับพูดไม่ออก,ทว่าความคิดนี้ยังเป็นเหมือนกับคำพูดกำปั้นทุบดินอยู่ดี.
จงซานที่จ้องมองเห่าเม่ยลี่,รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,ส่ายหน้าพร้อมกับฝืนยิ้มออกมา,"ไม่ได้,พลังของพวกเราไม่พอ!"
เทียนหลิงเอ๋อที่นั่งอยู่ข้างๆจงซาน,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล.
"จงซาน,ข้าไม่สามารถช่วยอะไรเจ้าได้เลย!"เทียนหลิงเอ๋อที่ทำหน้าเศร้าตำหนิตัวเอง.
"ไม่,เจ้าช่วยข้าเป็นอย่างมาก!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้า? เป็นไปได้อย่างไร?"เทียนหลิงเอ๋อที่เผยท่าทางแปลกใจ.
"เพราะว่าเจ้า,กลุ่มของเทียนเสิ่นจื่อจึงได้ลงมือ,เพราะว่าเจ้า,พวกเขาจึงได้ออกมา,ขวางทางปราชญ์เทพหนึ่งคน,ขัดขวางเซียนบรรพชน
11 คน,เพราะว่ามีอยู่,ดังนั้นแรงกดดันจึงได้ลดลง!"จงซานที่กล่าวปลอบ.
"จริงรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่ดวงตาเป็นประกาย.
"มีเหรอที่ข้าโกหกเจ้า?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ในเวลาเดียวกัน,รูปภาพสีดำที่ปรากฏขึ้น,ก่อนที่จะมีร่างๆหนึ่งที่ออกมาจากด้านใน.
แผนภาพสีดำก็คือผังจักรพรรดิ,เป็นของวิเศษเชื่อมต่อภพหยินหยาง,ทว่าคนที่ก้าวออกมานั้นก็คือฮวงโหวอีกคนของต้าเจิ้ง,เนี่ยนโหยวโหยว.
"จงซาน,ทำไมเจ้าถึงได้ยั่วยุปราชญ์เทพหมี่เทียนเช่นนั้น,ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ไม่ทำให้สถานการณ์แย่เข้าไปอีกรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
ชัดเจนว่าที่ภพหยางนั้นนางเห็นจงซานข่มขู่ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ไม่เข้าใจเลยกลับมายังภพหยินเพื่อสอบถาม.
"สถานการณ์เวลานี้ยังมีแย่กว่านี้อีกรึ?เพราะว่าเวลานี้มีสองปราชญ์เทพที่กำลังคุกคาม,ยิ่งข้าแสดงความอ่อนแอ,ฝ่ายตรงข้ามก็ยิ่งได้ใจ,แม้แต่ลงมือในทันที,มีแต่ทำให้ตัวเองแข็งแกร่ง,เพื่อให้พวกเขาหวั่นเกรง!"จงซานกล่าวยืนยัน.
"ทว่า,พวกเขาเป็นปราชญ์เทพ,มีเหรอที่จะหวาดกลัว?"เนี่ยนโหยวโหยวเอ่ย.
"พวกเขาเป็นปราชญ์เทพ,เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกหล้า,มีความคิดที่ลึกล้ำมากกว่าคนทั่วไป,ทำให้จิตใจของพวกเขานั้นมีความระมัดระวังมากยิ่งกว่าใครทั้งนั้น,ยิ่งพวกเขาไม่สามารถประเมินความแข็งแกร่งของข้าได้เท่าไหร่ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกลุ่มของเทียนเสิ่นจื่อออกไป,ความไม่ชัดแจ้งนี้ยังมากกว่าเดิม,อีกทั้ง,ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ยิ่งข้าดูแคลนเขามากเท่าไหร่,เขาก็จะยิ่งระมัดระวังข้ามากเท่านั้น!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ยิ่งดูแคลนเข้า,ยิ่งทำให้เขาหวั่นเกรงรึ?
ปราชญ์เทพหมี่เทียนไม่ใช่เป็นกระต่ายตื่นตูมหรอกรึ?
ทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความประหลาดใจ.
"เป็นเช่นนั้นจริงรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เป็นเช่นนั้นจริง!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
เมื่อได้รับการยืนยันกับจงซานแล้วทำให้ภายในใจของเนี่ยนโหยวโหยวรู้สึกผ่อนคลาย.
จงซานที่จ้องมองไปยังเนียนโหยวโหยว,"ในเมื่อแผนการที่วางไหวเพี้ยนไป,เช่นนั้นก็มีแต่ต้องวางแผนใหม่เพิ่มอีกครั้ง,แม้ว่าว่าจะอันตรายก็เถอะ!"
"อืม!"เนียนโหยวโหยวพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะเตรียมก้าวกลับเข้าไปยังผังจักรพรรดิ.
"เดี๋ยวก่อน!"จงซานที่หยุดนิ่งลุกขึ้นในทันที.
เห็นดวงตาของจงซานหดเกร็ง,ใบหน้าที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"อย่างไร?
มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่เร่งรีบเอ่ยออกมาด้วยความร้อนใจ.
"เซิ่งหวัง,มีอะไรอย่างงั้นรึ?"หนี่ปู่ซาที่เผยท่าทางสงสัยจดจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานที่สูดหายใจลึก,จากนั้นก็ฝืนยิ้มออกมา,"วันนี้นับเป็นวันที่ยิ่งใหญ่จริงๆ,มาอีกคนแล้ว!"
"มาอีกคน?
ใครมากัน?"เนี่ยนโหยวโหยวที่เอ่ยออกมาในทันที.
ใบหน้าของเนียนโหยวโหยวที่สั่นไหวรู้สึกไม่ดี,ราวกับคาดเอาอะไรได้,ไม่อยากจะเชื่อ,ในเวลานี้,เนี่ยนโหยวโหยวที่จงซานที่ยังคงนิ่งอยู่ได้,คาดไม่ถึงว่าจะยังสามารถยิ้มอยู่ได้,เนี่ยนโหยวโหยวทำได้แค่รอคอยอย่างอดทน.
"เป็นดังที่เจ้าคิด,ปราชญ์เทพอีกคน!"จงซานที่ฝืนยิ้มออกมา.
ปราชญ์เทพคนที่สี่?
ภายในห้องอักษร,ที่บรรยากาศกลายเป็นตรึงเครียดเข้าไปอีก,หนี่ปู่ซา,เจ้าโส่วเซี่ยง,เสี่ยวหวังและเสนาธิการคนอื่นๆที่ได้แต่มองหน้ากันและกัน,ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นไร,ต้าเจิ้งเวลานี้มันจะดูเกินจริงไปแล้ว.
ภพหยาง,มีปราชญ์เทพเก้าคน,เวลานี้กว่าครึ่งหนึ่งมาปรากฏขึ้นที่นี่แล้ว,หากเป็นภพหยินล่ะก็,แทบจะบอกว่าส่วนมากได้เลย.
------------------------------------------------------------------------
ภพหยิง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ผู้ฝึกตนมากมายที่มาสังเกตการณ์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,ก่อนหน้านี้มีเซียนบรรพชน
1-2 คนเท่านั้น,เวลานี้มี 7-8
คนแล้ว,นอกจากนี้ยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ,เซียนบรรพชนท่อยู่รอบๆ
ครึ่งหนึ่งต่างก็มาเพื่อดูจุดจบของต้าเจิ้ง.
อย่างไรก็ตามในเวลานี้,ไม่ว่าจะจบลงเช่นไร,ก็ต้องชื่นชมจิตใจที่ห้าวหาญของจงซานเป็นอย่างมาก,แม้นว่าจะอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย,ทว่าจงซานก็ยังคงอหังการไม่คิดที่จะยอมแพ้.
ในสถานการณ์เช่นนี้หากเป็นพวกเขาคงไม่สามารถทำเช่นนี้ได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล้าข่มขู่ปราชญ์เทพหมี่เทียน?
ไม่คิดเสียดายชีวิตบ้างเลยรึ?
แม้นว่าต้าเจิ้งจะล่มสลายในวันนี้,เรื่องของจงซานคงจะกลายเป็นที่ชื่นชม,ว่าเป็นหนึ่งในผู้มีอำนาจและตำนานของทวีปแห่งนี้.
ยากที่จะจินตนาการถึงได้เลย,คนเช่นนี้,หากต้าเจิ้งยกระดับเป็นศาลสวรรค์ได้,เขาจะบ้าคลั่งทรงพลังขนาดใหนกัน?
ทว่าที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,จงซานที่ข่มขู่ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆกลายเป็นเงียบงัน,สามารถบอกได้ว่าปราชญ์เทพหมี่เทียนกำลังโกรธอยู่.
ทว่า,ทุกคนก็ยังคงรอสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป,รอดูการล่มสลายของต้าเจิ้ง,ใบหน้าของทุกคนแทบเปลี่ยนเป็นซับซ้อนแม้แต่กระตุกด้วยซ้ำ.
ทำไมนะรึ?เพราะว่าเวลานี้มีกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังพุ่งตรงมาจากทิศตะวันออก,กลิ่นอายนี้,ทำให้ทุกคนที่สัมผัสได้,สั่นสะท้านไปถึงดวงวิญญาณ,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่,แม้แต่ฟ้าดินยังส่งเสียงหวีดหวิว,ปราชญ์เทพมา,ฟ้าดินวุ่นวายโกลาหล.
ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าเทียนโจวจื่อ,หมี่เทียน,หยิงเห่ายังไม่มีเหตุการณ์เช่นนี้,พวกเขาทั้งสามไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้,จึงไม่ได้แสดงพลังโอ้อวดแต่อย่างใด.
ทว่ากลิ่นอายที่รุนแรงจากทางทิศตะวันออกนี้,ยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ,เห็นชัดเจนว่ากลิ่นอายดังกล่าวได้ถูกส่งมาก่อน,กลิ่นอายของปราชญ์เทพที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้,พลังอำนาจมหาศาลที่ส่งต่อบอกกล่าวการมาถึงของตัวเอง,ปราชญ์เทพอีกคนมาแล้ว.
"ซูมมม ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ราวกับพายุบุแคม,ฟ้าดินเปลี่ยนแปลง,แม้แต่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวยังสั่นไหว,ก่อนที่จะปรากฏร่างของคนในชุดสีดำโผล่ออกมา.
"ม่อจื่อ!"หยิงเห่าที่เอ่ยออกมาในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น