Immortality Chapter 1140 Returns to Northern Continent
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1140 กลับทวีปภาคเหนือ.
Chapter 1140 Returns to Northern Continent
回到北洲
กลับทวีปภาคเหนือ.
ทวีปปฐพี,เขตแดนหยิงเห่า.
หยิงเห่าที่นั่งอยู่ในห้องโถงแห่งหนึ่ง,ที่ด้านหน้านั้นมีชายห้าคน,หนึ่งในชุดสีแดงที่ก้าวออกมารายงานหยิงเห่า,ส่วนคนอื่นๆที่จ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจ.
"เจ้าพูดอีกครั้ง!"หยิงเห่าที่เคาะไปที่พยักพิงเก้าอี้เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ,แดนเทพหมาป่า,เทียนโจวจื่อได้นำเซียนบรรพชนสิบคนเดินทางไปยังแดนเทวะซือเทียน,พร้อมกับกล่าววาจาข่มขู่,ท้ายที่สุดก็เกิดความขัดแย้งกับตี้เสวียนชา,จากนั้นพวกเขาก็ต่อสู้กัน!"ชายในชุดสีแดงกล่าวรายงานอย่างเคร่งขรึม.
"อืม,เล่าต่อ!"
"เผ่าหมาป่าที่ปฏิเสธที่จะประนีประนอมกับกลุ่มคนของเทียนโจวจื่อ,เทียนโจวจื่อได้ต่อสู้กับตี้เสวียนชา,เทียนโจวจื่อที่ใช้วิชาคำสาปใส่ตี้เสวียนชา,ทว่ากลับเป็นเรื่องที่แปลกไม่มีผลใดๆ,ส่วนตี้เสวียนชานั้นได้ใช้วงล้อจักราทะลวงโลกา
36
คู่,ต่อสู้กันบนอากาศ,เป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วงบนอวกาศ,มีดวงดาราหลายพันดวงพังทะลายลงมา!"ชายในชุดสีแดงกล่าวรายงาน.
"ผลสุดท้ายล่ะ?"
"ผลสุดท้ายไม่สามารถบอกได้,รู้เพียงว่าพวกเขาทั้งคู่สู้กันหนึ่งวันหนึ่งคืน,ก่อนที่เทียนโจวจื่อจะล่วงหล่นลงมา,พร้อมกับนำพาสิบเซียนบรรพชนจากไปโดยไม่กล่าวอะไรสักคำ,หนีไปอย่างน่าอับอาย!"ชายในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เทียนโจวจื่อ,พ่ายแพ้รึ?"คนที่อยู่ข้างๆกล่าวสอบถามด้วยความประหลาดใจ.
"หากมองตามรูปการณ์,ควรจะเป็นเช่นนั้น!"ชายในชุดสีแดงที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
"ตี้เสวียนชา!"ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเผ่าหมาป่าจะแข็งแกร่งผิดปรกติเช่นนี้?
ไม่อยากเชื่อเกินไปแล้ว!
แข็งแกร่งยิ่งกว่าตี้ซือเทียนรุ่นก่อนๆอีก,แม้นรุ่นก่อนหน้านี้จะแข็งแกร่งก็ไม่มีใครกล้าต่อสู้กับปราชญ์เทพเพียงลำพัง,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าไม่มีใครเทียบปราชญ์เทพได้,แต่ในเวลานี้,คาดไม่ถึง,ตี้เสวียนชาเอาชนะเทียนโจวจื่ออย่างคาดไม่ถึง?"ชายในชุดสีแดงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อาจารย์,ตี้เสวียนชาเป็นใครมาจากใหน?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังหยิงเห่า.
"จื่อจุ้นเผ่าหมาป่า,เทพอสูรบรรพกาล!"หยิงเห่าที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
----------------------------------------------------------------------
ภายในป่าทึบแห่งหนึ่ง.
กลุ่มของจงซานที่หยุดพักอยู่.
"เซิ่งหวังจง,มีบางคนพยากรเจ้าจริงๆ,นอกจากนี้,ข้ายังพบว่ามีคนพยากรเจ้า,เปลี่ยนคนอื่นๆ!"จื่อหยางจิงหงเอ่ย.
"เปลี่ยนคนอื่น?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,นี่เป็นวิชาพยากรที่น่าเกรงขามมากๆ,แน่นอนว่าการเปลี่ยนคน,หรือไล่ตามพวกเรานี้,ทำให้เขาต้องปกปิดทุกคนด้วยวิชาสวรรค์ลี้ลับ! แต่ว่า,.......!"จื่อหยางจิงหงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิง,จิงหง,มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?!"จงซานที่กล่าวสอบถาม.
"คนอื่นๆย่อมไม่มีปัญหาอะไร,หากพวกเราใช้วิธีนี้,ทว่า,ฮวงโห่วของเจ้านั้นมีปัญหาเล็กน้อย!"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยตอบ.
"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เทียนหลิงเอ่อนั้นมีสิ่งของบางอย่างที่เชื่อมโยงกับฝั่งตรงข้าม?
หากยังมีสิ่งของดังกล่าวนี้,พวกเขาจะค้นหาฮวงโห่วพบในที่สุด!"จื่อหยางจิงหงที่ขมวดคิ้วไปมา.
สิ่งของเชื่อมโยง?
จงซานที่ดวงตาสั่นไหว,เซียนเซิงซือและคนอื่นๆเองก็จ้องมองมายังจงซานเช่นกัน,ทันใดนั้นก็เข้าใจความหมายของสิ่งของเชื่อมโยงได้.
ตราเทียน!
เป้าหมายของคนตระกูลเทียน!
ฝ่ายตรงข้ามไล่ตามมาคือตราเทียนนั่นเอง.
"เซิ่งหวัง,มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?
ทิ้งไปได้หรือไม่?"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยออกมา.
จงซานส่ายหน้าไปมาและเอ่ยออกมาว่า,"บางทีคงทำไม่ได้!"
"ไม่ได้รึ?
เรื่องนี้ดูเหมือนว่าจะยากซะแล้ว!"จื่อหยางจิงหงที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวัง?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานขมวดคิ้วครุ่นคิดและเริ่มก้าวเดินไปมาช้าๆ,วางแผนในใจ.
หลังจากผ่านไปสิบลมหายใจ,จงซานก็หยุดในทันที!
"เช่นนั้น,พวกเราจะแบ่งกันเป็นสองกลุ่ม!"จงซานเอ่ย.
"แบ่งอย่างไร?"
"เซียนเซิงจิงหง,ข้าและหลิงเอ๋อจะเดินทางด้วยกัน,ส่วนคนอื่นก็ไปอีกทาง,หงสาเพลิงเองก็ไปกับพวกเจ้าด้วย."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"จิบ จิบ จิบ จิบ! "หงสาเพลิงที่ปะท้องทันที,เห็นชัดเจนว่าไม่อยากแยกจากเทียนหลิงเอ๋อ.
จินเผิง,เห่าเม่ยลี่,และคนอื่นๆที่เผยท่าทางสงสัยในทันที.
"พวกเจ้ากลับไปยังต้าเจิ้งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้,ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งใด! ตราบเท่าเดินทางไปถึงต้าเจิ้ง,พวกเราก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใด!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"จินเผิงพยักหน้ารับ.
"เรื่องนี้?"จื่อหยางจิงหงที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
"เซียนเซิงจิงซิน,เซียนเซิงจิงหุน,คนอื่นๆเวลานี้ต้องรบกวนท่านทั้งสองแล้ว!"จงซานเอ่ย.
"เรื่องเล็กน้อย,ไม่มีทางที่พวกเขาจะพบพวกเราได้!"คนทั้งสองที่พยักหน้ารับในทันที.
"ส่วนข้าและหลิงเอ๋อ,ต้องรบกวนเซียนเซิงจิงหงแล้ว,ระหว่าเงดินทางนี้,ขอเพียงให้ท่านสามารถถ่วงเวลาเท่าที่เป็นไปได้,ขอเพียง,นำพวกเราเข้าใกล้ต้าเจิ้ง,หลังจากนั้นข้ามีวิธีจัดการ!"จงซานกล่าว.
"ตกลง!"จื่อหยางจิงหงที่พยักหน้ารับ.
จากนั้น,กลุ่มของจงซานก็แยกออกเป็นสองกลุ่มในทันที.
จินเผิง,เห่าเม่ยลี่และคนอื่นๆแน่นอนว่าต้องปลอดภัยไม่มีปัญหา.
ส่วนกลุ่มที่เสี่ยงนั้นจะเป็นจงซาน,เทียนหลิงเอ๋อ,และจื่อหยางจิงหง.
----------------------------------------------------------
หลังจากนั้นกลุ่มของจงซานก็เดินทางมาตลอดสิบวัน,และมาพักที่เทือกเขาแห่งหนึ่ง.
ส่วนอีกฝั่งเทียนโจวจื่อที่ไล่ตามมานั้นก่อนหน้านี้มีเซียนบรรพชน
10 คน,ตอนนี้เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนเป็นสิบเอ็ดคน.
"ปราชญ์เทพจู่,เรื่องที่แดนเทวะซือเทียน,ท่านประมุขผิดหวังเป็นอย่างมาก,จึงได้สั่งให้ข้ามาช่วยท่าน,ทว่าตอนนี้ดูเหมือนว่า,ไม่ใช่ปราชย์เทพจู่ที่ผิดพลาด,ทว่าเป็นคนกลุ่มนี้ที่เจ้าเล่ห์จนเกินไป!"ชายในชุดสีแดงที่ตามมาเอ่ย.
"เจ้าเล่ห์?"
"อืม,นอกจากนี้คนของพวกเขายังมีคนที่มีทักษะสูงคอยช่วยเหลือ!"ชายในชุดสีแดงกล่าวตอบ.
"มีคนที่มีทักษะสูงช่วยเหลืออย่างงั้นรึ?"
"ใช่,มีทักษะซ่อนตัวที่แข็งแกร่งมากๆ."ชายในชุดสีแดงที่เอ่ยตอบ.
"แล้วจะไล่ตามได้ใหม?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่ง่ายนัก,ทว่าด้วยตราเทียนที่พวกเราไล่ตาม,ก็ไม่ยากนัก,ทว่าจำเป็นต้องใช้เวลา,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขามีผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาช่วยเหลืออยู่!"ชายในชุดสีแดงที่เอ่ยตอบ.
"เจ้าทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้!"เทียนโจวจื่อเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
--------------------------------------------------------
การไล่ตาม,ที่ใช้เวลาถึงสี่ปี,จนมาถึงทะเลทรายแห่งหนึ่ง.
"ท้ายที่สุดก็มาถึงเขตแดนทวีปทิศเหนือแล้ว,ที่นี่ไม่ไกลจากต้าเจิ้ง!"จงซานทีเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"มาแล้ว!"จื่อหยางจิงหงที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ปราชญ์เทพไล่ตามมาอย่างงั้นรึ?"
"ไม่,ก่อนหน้านี้พวกเราก็แยกย้ายกันเช่นกัน,มีคนหนึ่งที่มุ่งตรงมายังทิศทางของเขา,หวังว่าจะไม่ใช่เทียนโจวจื่อ!"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยตอบ.
"เซียนเซิงจิงหง,ท่านแยกออกไปซ่อนตัวก่อน! จากนี้ไปพวกเราจะจัดการเอง."จงซานกล่าว.
"อืม!"จื่อหยางจิงหงที่เผยท่าทางขอบคุณ.
จื่อหยางจิงหงที่เปลี่ยนเป็นชุดสีดำ,ก่อนที่จะบินไปยังอีกทิศทางหนึ่งแยกตัวจากจงซาน.
จงซานที่นำหยกอักขระสีม่วงมาทันที,จ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อด้วยความจริงจัง,"หลิงเอ๋อ,จำที่ข้าเคยบอกได้หรือไม่?เมื่อข้ากล่าวว่า,ฉวน,เจ้าต้องทำลายหยกอักขระนี้ทันที!"
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อที่พยักหน้าอย่างจริงจัง.
"ฟิ้ว!"
แรงลมที่ระเบิดแยกออกเป็นทาง,จนทำให้ทะเลทรายกลายเป็นพายุขึ้น,ทว่าที่กลางอากาศนั้นปรากฏชายในชุดสีเขียว.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ท้ายที่สุดก็เจอแล้ว,ท้ายที่สุดก็เจอ!"เซียนบรรพชนชุดสีเขียวที่หัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"วีด,ฉับบ!"
เสียงกระบี่กรีดอากาศ,พร้อมกับริ้วแสงสีม่วงฟันไปยังเซียนบรรพชนในชุดสีเขียวด้านหลัง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่เร่งรีบนำกระบี่ยาวสะบัดออกไปป้องกันทันที.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,กระบี่จูเซียนนับว่าทรงพลังยิ่งกว่าเดิมมาก,ทุกๆรอยกระบี่ที่ฟันออกไป,ต้องทำให้ห้วงมิติเป็นรอย,เข้าไปทะกับกระบี่ของเซียนบรรพชนสีเขียวด้วยความเร็ว.
กระบี่ที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,กระบี่จูเซียน,ทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่ถูกกระหน่ำโจมตี,เขาคาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่ากระบี่ดังกล่าวนี้จะทรงพลังขนาดนี้.
"วูซซ!"
"วูซซ!" "วูซซ!"
กระบี่ลู่เซียน,กระบี่เซียนเซียน,กระบี่จิวเซียน,ที่ปรากฏขึ้นมาสนับสนุนกระบี่จูเซียน,สี่กระบี่สังหารเซียน,พุ่งตรงโจมตีเซียนบรรพชนในชุดสีเขียว,สร้างความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,ทำให้เซียนบรรพชนชุดเขียวไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย.
เซียนบรรพชนชุดเขียวที่ผสานเทียนเต๋าในทันที,ด้วยอำนาจเทียนเต๋า,ทำให้เซียนบรรพชนแข็งแกร่งขึ้นอย่างชัดเจน.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่เพิ่งกลืนกินอุปกรณ์ปราชญ์เทพ,ทำให้ความแข็งแกร่งมันเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก,แม้นว่าชุดกระบี่สังหารเซียนจะไม่ได้ฟื้นฟูกลับมาเทียบเท่าของเดิม,ทว่าก็แข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปเป็นอย่างมาก.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวคาดไม่ถึงแม้แต่น้อย,ข้อมูลของแปดหางสวรรค์ที่ได้รับมาก,คาดไม่ถึงว่ามันจะแข็งแกรงขนาดนี้,กลิ่นอายของมันนั้นทรงพลังราวกับเซียนบรรพชน,แม้แต่แข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปซะอีก.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนทะเลทรายที่กว้างใหญ่ไม่มีที่ให้หลบ,ฟ้าดินที่กลายเป็นโกลาหล,เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวเวลานี้ค่อนข้างตรึงมือรู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
ที่ไกลออกไปเซียนบรรพชนชุดสีเขียวที่กำลังร้อนรน,ในทันใดนั้นได้ปล่อยสัตว์อสูรขนาดใหญ่ออกมา.
"ตูมมมม!"สัตว์อสูรขนาดใหญ่ที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.
จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ทันใดนั้นรับรู้ความตั้งใจของเซียนบรรพชนในชุดสีเขียว,น่าจะเหมือนกับวิธีของเขา,สัญญาณชีพที่ส่งข้อมูลไปยังคนอื่นๆ,สัตว์อสูรตัวนี้ซ่อนตัวอยู่ในโลกเขตแดนของเขานั่นเอง.
กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ข่าวเกี่ยวกับหลิงเอ๋อได้ถูกส่งไปยังคนของเทียนโจวจื่อแล้ว.
"ฉวน!"จงซานเอ่ย.
แผ่นหยกอักขระในมือของเทียนหลิงเอ๋อถูกบดขยี้ในทันที.
"ปัง!"กลุ่มแสงสีม่วงที่ส่องประกายมาปกคลุมร่างของเทียนหลิงเอ๋อในทันที.
"วูซซซซ!"
กลุ่มแสงสีม่วงที่ลอยขึ้นระเบิดอีกครั้ง,เทียนหลิงเอ๋อก็หายในในอากาศ,เหลือเพียงเสื้อผ้าของนางที่ล่วงหล่นลงบนพื้นช้าๆ!
จงซานที่เก็บเสื้อผ้าของเทียนหลิงเอ๋อ,ก่อนที่จะบินหนีไปยังอีกทิศทางหนึ่งทันที.
"เซิ่งหวังจง,เทียนหลิงเอ๋อล่ะ?"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"นางไปอยู่ที่ต้าเจิ้งแล้ว,เหลือพวกเราสองคน,กลิ่นอายของหลิงเอ๋อเวลานี้ส่งไปยังอีกทิศทางหนึ่ง,และปกคลุมกลิ่นอายของพวกเราด้วย!"จงซานกล่าว.
"อืม!"
จื่อหยางจิงหงที่ลงมืออย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะชี้นิ้วไปยังทิศตะวันตก,ลำแสงหนึ่งที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว,จากนั้นคนทั้งสองก็พุ่งหลบไปยังป่าแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างจากเมืองๆหนึ่ง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่ต่อสู้กับแปดหางสวรรค์ก่อนหน้านี้,ในเวลานี้แปดหางสวรรค์หายไปแล้ว.รู้สึกราวกับว่าตัวเองหายไป,คู่ต่อสู้ที่หายไปอย่างคาดไม่ถึง.
เซียนบรรพชนชุดเขียวที่ดวงตาส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่ง,กวาดตามองไปรอบๆ.
"ฟิ้ว, ฟิ้ว, ฟิ้ว ..................!”
กระแสลมที่โบกสะบัดอย่างรุนแรง,ร่างอีก 11 ร่างก็มาปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว.
"คน?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"ข้าพบพวกเขาก่อนหน้านี้,ทว่าตอนนี้ไม่รู้แล้ว,อสุรกายแปดหางได้ออกมาขวางทางข้าไว้,อสุรกายนั่นแข็งแกร่งเกินที่พวกเราคาดการณ์ไว้!"เซียนบรรพชนชุดเขียวที่แค่นเสียงด้วยความเกลียดชัง.
"ทิศตะวันตก,พวกเขามุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตก!"เซียนบรรพชนในชุดสีแดงที่ชี้นิ้วไปยังทิศตะวันตก.
"เร็วเข้า,ในเวลานี้,ต้องตามตัวทันอย่างแน่นอน!"เทียนโจวจื่อเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จากนั้นคนกลุ่มดังกล่าวได้พุ่งตรงไปยังทิศตะวันตกในทันที.
ที่ไกลออกไป,ด้านนอกเมือง.
"เซิ่งหวังจง,พวกเราต้องการจะกลับตอนนี้หรือไม่?"
"ตกลง,เดินทางไปทางทิศใต้,บางที่จะไปถึงต้าเจิ้งได้เร็วกว่า!"จงซานพยักหน้ารับ.
Chapter 1140 Returns to Northern Continent
回到北洲
กลับทวีปภาคเหนือ.
ทวีปปฐพี,เขตแดนหยิงเห่า.
หยิงเห่าที่นั่งอยู่ในห้องโถงแห่งหนึ่ง,ที่ด้านหน้านั้นมีชายห้าคน,หนึ่งในชุดสีแดงที่ก้าวออกมารายงานหยิงเห่า,ส่วนคนอื่นๆที่จ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจ.
"เจ้าพูดอีกครั้ง!"หยิงเห่าที่เคาะไปที่พยักพิงเก้าอี้เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ,แดนเทพหมาป่า,เทียนโจวจื่อได้นำเซียนบรรพชนสิบคนเดินทางไปยังแดนเทวะซือเทียน,พร้อมกับกล่าววาจาข่มขู่,ท้ายที่สุดก็เกิดความขัดแย้งกับตี้เสวียนชา,จากนั้นพวกเขาก็ต่อสู้กัน!"ชายในชุดสีแดงกล่าวรายงานอย่างเคร่งขรึม.
"อืม,เล่าต่อ!"
"เผ่าหมาป่าที่ปฏิเสธที่จะประนีประนอมกับกลุ่มคนของเทียนโจวจื่อ,เทียนโจวจื่อได้ต่อสู้กับตี้เสวียนชา,เทียนโจวจื่อที่ใช้วิชาคำสาปใส่ตี้เสวียนชา,ทว่ากลับเป็นเรื่องที่แปลกไม่มีผลใดๆ,ส่วนตี้เสวียนชานั้นได้ใช้วงล้อจักราทะลวงโลกา
36
คู่,ต่อสู้กันบนอากาศ,เป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วงบนอวกาศ,มีดวงดาราหลายพันดวงพังทะลายลงมา!"ชายในชุดสีแดงกล่าวรายงาน.
"ผลสุดท้ายล่ะ?"
"ผลสุดท้ายไม่สามารถบอกได้,รู้เพียงว่าพวกเขาทั้งคู่สู้กันหนึ่งวันหนึ่งคืน,ก่อนที่เทียนโจวจื่อจะล่วงหล่นลงมา,พร้อมกับนำพาสิบเซียนบรรพชนจากไปโดยไม่กล่าวอะไรสักคำ,หนีไปอย่างน่าอับอาย!"ชายในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เทียนโจวจื่อ,พ่ายแพ้รึ?"คนที่อยู่ข้างๆกล่าวสอบถามด้วยความประหลาดใจ.
"หากมองตามรูปการณ์,ควรจะเป็นเช่นนั้น!"ชายในชุดสีแดงที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
"ตี้เสวียนชา!"ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเผ่าหมาป่าจะแข็งแกร่งผิดปรกติเช่นนี้?
ไม่อยากเชื่อเกินไปแล้ว!
แข็งแกร่งยิ่งกว่าตี้ซือเทียนรุ่นก่อนๆอีก,แม้นรุ่นก่อนหน้านี้จะแข็งแกร่งก็ไม่มีใครกล้าต่อสู้กับปราชญ์เทพเพียงลำพัง,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าไม่มีใครเทียบปราชญ์เทพได้,แต่ในเวลานี้,คาดไม่ถึง,ตี้เสวียนชาเอาชนะเทียนโจวจื่ออย่างคาดไม่ถึง?"ชายในชุดสีแดงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อาจารย์,ตี้เสวียนชาเป็นใครมาจากใหน?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังหยิงเห่า.
"จื่อจุ้นเผ่าหมาป่า,เทพอสูรบรรพกาล!"หยิงเห่าที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
----------------------------------------------------------------------
ภายในป่าทึบแห่งหนึ่ง.
กลุ่มของจงซานที่หยุดพักอยู่.
"เซิ่งหวังจง,มีบางคนพยากรเจ้าจริงๆ,นอกจากนี้,ข้ายังพบว่ามีคนพยากรเจ้า,เปลี่ยนคนอื่นๆ!"จื่อหยางจิงหงเอ่ย.
"เปลี่ยนคนอื่น?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่,นี่เป็นวิชาพยากรที่น่าเกรงขามมากๆ,แน่นอนว่าการเปลี่ยนคน,หรือไล่ตามพวกเรานี้,ทำให้เขาต้องปกปิดทุกคนด้วยวิชาสวรรค์ลี้ลับ! แต่ว่า,.......!"จื่อหยางจิงหงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิง,จิงหง,มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?!"จงซานที่กล่าวสอบถาม.
"คนอื่นๆย่อมไม่มีปัญหาอะไร,หากพวกเราใช้วิธีนี้,ทว่า,ฮวงโห่วของเจ้านั้นมีปัญหาเล็กน้อย!"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยตอบ.
"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เทียนหลิงเอ่อนั้นมีสิ่งของบางอย่างที่เชื่อมโยงกับฝั่งตรงข้าม?
หากยังมีสิ่งของดังกล่าวนี้,พวกเขาจะค้นหาฮวงโห่วพบในที่สุด!"จื่อหยางจิงหงที่ขมวดคิ้วไปมา.
สิ่งของเชื่อมโยง?
จงซานที่ดวงตาสั่นไหว,เซียนเซิงซือและคนอื่นๆเองก็จ้องมองมายังจงซานเช่นกัน,ทันใดนั้นก็เข้าใจความหมายของสิ่งของเชื่อมโยงได้.
ตราเทียน!
เป้าหมายของคนตระกูลเทียน!
ฝ่ายตรงข้ามไล่ตามมาคือตราเทียนนั่นเอง.
"เซิ่งหวัง,มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?
ทิ้งไปได้หรือไม่?"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยออกมา.
จงซานส่ายหน้าไปมาและเอ่ยออกมาว่า,"บางทีคงทำไม่ได้!"
"ไม่ได้รึ?
เรื่องนี้ดูเหมือนว่าจะยากซะแล้ว!"จื่อหยางจิงหงที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวัง?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานขมวดคิ้วครุ่นคิดและเริ่มก้าวเดินไปมาช้าๆ,วางแผนในใจ.
หลังจากผ่านไปสิบลมหายใจ,จงซานก็หยุดในทันที!
"เช่นนั้น,พวกเราจะแบ่งกันเป็นสองกลุ่ม!"จงซานเอ่ย.
"แบ่งอย่างไร?"
"เซียนเซิงจิงหง,ข้าและหลิงเอ๋อจะเดินทางด้วยกัน,ส่วนคนอื่นก็ไปอีกทาง,หงสาเพลิงเองก็ไปกับพวกเจ้าด้วย."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"จิบ จิบ จิบ จิบ! "หงสาเพลิงที่ปะท้องทันที,เห็นชัดเจนว่าไม่อยากแยกจากเทียนหลิงเอ๋อ.
จินเผิง,เห่าเม่ยลี่,และคนอื่นๆที่เผยท่าทางสงสัยในทันที.
"พวกเจ้ากลับไปยังต้าเจิ้งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้,ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งใด! ตราบเท่าเดินทางไปถึงต้าเจิ้ง,พวกเราก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใด!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"จินเผิงพยักหน้ารับ.
"เรื่องนี้?"จื่อหยางจิงหงที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
"เซียนเซิงจิงซิน,เซียนเซิงจิงหุน,คนอื่นๆเวลานี้ต้องรบกวนท่านทั้งสองแล้ว!"จงซานเอ่ย.
"เรื่องเล็กน้อย,ไม่มีทางที่พวกเขาจะพบพวกเราได้!"คนทั้งสองที่พยักหน้ารับในทันที.
"ส่วนข้าและหลิงเอ๋อ,ต้องรบกวนเซียนเซิงจิงหงแล้ว,ระหว่าเงดินทางนี้,ขอเพียงให้ท่านสามารถถ่วงเวลาเท่าที่เป็นไปได้,ขอเพียง,นำพวกเราเข้าใกล้ต้าเจิ้ง,หลังจากนั้นข้ามีวิธีจัดการ!"จงซานกล่าว.
"ตกลง!"จื่อหยางจิงหงที่พยักหน้ารับ.
จากนั้น,กลุ่มของจงซานก็แยกออกเป็นสองกลุ่มในทันที.
จินเผิง,เห่าเม่ยลี่และคนอื่นๆแน่นอนว่าต้องปลอดภัยไม่มีปัญหา.
ส่วนกลุ่มที่เสี่ยงนั้นจะเป็นจงซาน,เทียนหลิงเอ๋อ,และจื่อหยางจิงหง.
----------------------------------------------------------
หลังจากนั้นกลุ่มของจงซานก็เดินทางมาตลอดสิบวัน,และมาพักที่เทือกเขาแห่งหนึ่ง.
ส่วนอีกฝั่งเทียนโจวจื่อที่ไล่ตามมานั้นก่อนหน้านี้มีเซียนบรรพชน
10 คน,ตอนนี้เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนเป็นสิบเอ็ดคน.
"ปราชญ์เทพจู่,เรื่องที่แดนเทวะซือเทียน,ท่านประมุขผิดหวังเป็นอย่างมาก,จึงได้สั่งให้ข้ามาช่วยท่าน,ทว่าตอนนี้ดูเหมือนว่า,ไม่ใช่ปราชย์เทพจู่ที่ผิดพลาด,ทว่าเป็นคนกลุ่มนี้ที่เจ้าเล่ห์จนเกินไป!"ชายในชุดสีแดงที่ตามมาเอ่ย.
"เจ้าเล่ห์?"
"อืม,นอกจากนี้คนของพวกเขายังมีคนที่มีทักษะสูงคอยช่วยเหลือ!"ชายในชุดสีแดงกล่าวตอบ.
"มีคนที่มีทักษะสูงช่วยเหลืออย่างงั้นรึ?"
"ใช่,มีทักษะซ่อนตัวที่แข็งแกร่งมากๆ."ชายในชุดสีแดงที่เอ่ยตอบ.
"แล้วจะไล่ตามได้ใหม?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่ง่ายนัก,ทว่าด้วยตราเทียนที่พวกเราไล่ตาม,ก็ไม่ยากนัก,ทว่าจำเป็นต้องใช้เวลา,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขามีผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาช่วยเหลืออยู่!"ชายในชุดสีแดงที่เอ่ยตอบ.
"เจ้าทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้!"เทียนโจวจื่อเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
--------------------------------------------------------
การไล่ตาม,ที่ใช้เวลาถึงสี่ปี,จนมาถึงทะเลทรายแห่งหนึ่ง.
"ท้ายที่สุดก็มาถึงเขตแดนทวีปทิศเหนือแล้ว,ที่นี่ไม่ไกลจากต้าเจิ้ง!"จงซานทีเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"มาแล้ว!"จื่อหยางจิงหงที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ปราชญ์เทพไล่ตามมาอย่างงั้นรึ?"
"ไม่,ก่อนหน้านี้พวกเราก็แยกย้ายกันเช่นกัน,มีคนหนึ่งที่มุ่งตรงมายังทิศทางของเขา,หวังว่าจะไม่ใช่เทียนโจวจื่อ!"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยตอบ.
"เซียนเซิงจิงหง,ท่านแยกออกไปซ่อนตัวก่อน! จากนี้ไปพวกเราจะจัดการเอง."จงซานกล่าว.
"อืม!"จื่อหยางจิงหงที่เผยท่าทางขอบคุณ.
จื่อหยางจิงหงที่เปลี่ยนเป็นชุดสีดำ,ก่อนที่จะบินไปยังอีกทิศทางหนึ่งแยกตัวจากจงซาน.
จงซานที่นำหยกอักขระสีม่วงมาทันที,จ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อด้วยความจริงจัง,"หลิงเอ๋อ,จำที่ข้าเคยบอกได้หรือไม่?เมื่อข้ากล่าวว่า,ฉวน,เจ้าต้องทำลายหยกอักขระนี้ทันที!"
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อที่พยักหน้าอย่างจริงจัง.
"ฟิ้ว!"
แรงลมที่ระเบิดแยกออกเป็นทาง,จนทำให้ทะเลทรายกลายเป็นพายุขึ้น,ทว่าที่กลางอากาศนั้นปรากฏชายในชุดสีเขียว.
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ท้ายที่สุดก็เจอแล้ว,ท้ายที่สุดก็เจอ!"เซียนบรรพชนชุดสีเขียวที่หัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"วีด,ฉับบ!"
เสียงกระบี่กรีดอากาศ,พร้อมกับริ้วแสงสีม่วงฟันไปยังเซียนบรรพชนในชุดสีเขียวด้านหลัง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่เร่งรีบนำกระบี่ยาวสะบัดออกไปป้องกันทันที.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,กระบี่จูเซียนนับว่าทรงพลังยิ่งกว่าเดิมมาก,ทุกๆรอยกระบี่ที่ฟันออกไป,ต้องทำให้ห้วงมิติเป็นรอย,เข้าไปทะกับกระบี่ของเซียนบรรพชนสีเขียวด้วยความเร็ว.
กระบี่ที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,กระบี่จูเซียน,ทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่ถูกกระหน่ำโจมตี,เขาคาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่ากระบี่ดังกล่าวนี้จะทรงพลังขนาดนี้.
"วูซซ!"
"วูซซ!" "วูซซ!"
กระบี่ลู่เซียน,กระบี่เซียนเซียน,กระบี่จิวเซียน,ที่ปรากฏขึ้นมาสนับสนุนกระบี่จูเซียน,สี่กระบี่สังหารเซียน,พุ่งตรงโจมตีเซียนบรรพชนในชุดสีเขียว,สร้างความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,ทำให้เซียนบรรพชนชุดเขียวไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย.
เซียนบรรพชนชุดเขียวที่ผสานเทียนเต๋าในทันที,ด้วยอำนาจเทียนเต๋า,ทำให้เซียนบรรพชนแข็งแกร่งขึ้นอย่างชัดเจน.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่เพิ่งกลืนกินอุปกรณ์ปราชญ์เทพ,ทำให้ความแข็งแกร่งมันเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก,แม้นว่าชุดกระบี่สังหารเซียนจะไม่ได้ฟื้นฟูกลับมาเทียบเท่าของเดิม,ทว่าก็แข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปเป็นอย่างมาก.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวคาดไม่ถึงแม้แต่น้อย,ข้อมูลของแปดหางสวรรค์ที่ได้รับมาก,คาดไม่ถึงว่ามันจะแข็งแกรงขนาดนี้,กลิ่นอายของมันนั้นทรงพลังราวกับเซียนบรรพชน,แม้แต่แข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปซะอีก.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนทะเลทรายที่กว้างใหญ่ไม่มีที่ให้หลบ,ฟ้าดินที่กลายเป็นโกลาหล,เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวเวลานี้ค่อนข้างตรึงมือรู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
ที่ไกลออกไปเซียนบรรพชนชุดสีเขียวที่กำลังร้อนรน,ในทันใดนั้นได้ปล่อยสัตว์อสูรขนาดใหญ่ออกมา.
"ตูมมมม!"สัตว์อสูรขนาดใหญ่ที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.
จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ทันใดนั้นรับรู้ความตั้งใจของเซียนบรรพชนในชุดสีเขียว,น่าจะเหมือนกับวิธีของเขา,สัญญาณชีพที่ส่งข้อมูลไปยังคนอื่นๆ,สัตว์อสูรตัวนี้ซ่อนตัวอยู่ในโลกเขตแดนของเขานั่นเอง.
กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ข่าวเกี่ยวกับหลิงเอ๋อได้ถูกส่งไปยังคนของเทียนโจวจื่อแล้ว.
"ฉวน!"จงซานเอ่ย.
แผ่นหยกอักขระในมือของเทียนหลิงเอ๋อถูกบดขยี้ในทันที.
"ปัง!"กลุ่มแสงสีม่วงที่ส่องประกายมาปกคลุมร่างของเทียนหลิงเอ๋อในทันที.
"วูซซซซ!"
กลุ่มแสงสีม่วงที่ลอยขึ้นระเบิดอีกครั้ง,เทียนหลิงเอ๋อก็หายในในอากาศ,เหลือเพียงเสื้อผ้าของนางที่ล่วงหล่นลงบนพื้นช้าๆ!
จงซานที่เก็บเสื้อผ้าของเทียนหลิงเอ๋อ,ก่อนที่จะบินหนีไปยังอีกทิศทางหนึ่งทันที.
"เซิ่งหวังจง,เทียนหลิงเอ๋อล่ะ?"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"นางไปอยู่ที่ต้าเจิ้งแล้ว,เหลือพวกเราสองคน,กลิ่นอายของหลิงเอ๋อเวลานี้ส่งไปยังอีกทิศทางหนึ่ง,และปกคลุมกลิ่นอายของพวกเราด้วย!"จงซานกล่าว.
"อืม!"
จื่อหยางจิงหงที่ลงมืออย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะชี้นิ้วไปยังทิศตะวันตก,ลำแสงหนึ่งที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว,จากนั้นคนทั้งสองก็พุ่งหลบไปยังป่าแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างจากเมืองๆหนึ่ง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่ต่อสู้กับแปดหางสวรรค์ก่อนหน้านี้,ในเวลานี้แปดหางสวรรค์หายไปแล้ว.รู้สึกราวกับว่าตัวเองหายไป,คู่ต่อสู้ที่หายไปอย่างคาดไม่ถึง.
เซียนบรรพชนชุดเขียวที่ดวงตาส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่ง,กวาดตามองไปรอบๆ.
"ฟิ้ว, ฟิ้ว, ฟิ้ว ..................!”
กระแสลมที่โบกสะบัดอย่างรุนแรง,ร่างอีก 11 ร่างก็มาปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว.
"คน?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"ข้าพบพวกเขาก่อนหน้านี้,ทว่าตอนนี้ไม่รู้แล้ว,อสุรกายแปดหางได้ออกมาขวางทางข้าไว้,อสุรกายนั่นแข็งแกร่งเกินที่พวกเราคาดการณ์ไว้!"เซียนบรรพชนชุดเขียวที่แค่นเสียงด้วยความเกลียดชัง.
"ทิศตะวันตก,พวกเขามุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตก!"เซียนบรรพชนในชุดสีแดงที่ชี้นิ้วไปยังทิศตะวันตก.
"เร็วเข้า,ในเวลานี้,ต้องตามตัวทันอย่างแน่นอน!"เทียนโจวจื่อเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จากนั้นคนกลุ่มดังกล่าวได้พุ่งตรงไปยังทิศตะวันตกในทันที.
ที่ไกลออกไป,ด้านนอกเมือง.
"เซิ่งหวังจง,พวกเราต้องการจะกลับตอนนี้หรือไม่?"
"ตกลง,เดินทางไปทางทิศใต้,บางที่จะไปถึงต้าเจิ้งได้เร็วกว่า!"จงซานพยักหน้ารับ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น