Immortality Chapter 1131 Brand-new Di Xuansha
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1131 ตี้เสวียนชาคนใหม่
Chapter 1131 Brand-new Di Xuansha
全新的帝玄铩
ตี้เสวียนชาคนใหม่
"ภาพนี้,คงไม่เคยมีใครในโลกนี้เคยเห็น."เหล่าเผ่าหมาป่าที่อุทานออกมา.
"ทั่วโลกไม่เคยมีใครเคยเห็นอย่างงั้นรึ?"อาวุโสอวิ๋นที่เอยท่าทางดีใจขึ้นมาในทันที.
ในเวลานั้น,แทบทุกคนก็จับจ้องมองด้วยความตื่นตะลึง,เป็นเหมือนดังโลกใบเล็กที่ซ่อนอยู่,กำลังผุดออกมาให้ทุกคนได้เห็นช้าๆ.
โลกใบเล็กที่มีพายะมากมาย,มีสายฟ้านับไม่ถ้วน,สายตาของทุกคนพบว่ามันคือของวิเศษล้ำค่า.
โลกใบเล็กที่กว้างใหญ่,ราวกับว่ามันกำลังจะพังทะลายในเร็วๆนี้
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
ภาพที่เกิดขึ้นเวลานี้,ทุกคนสัมผัสได้ถึงเสียงดั่งลั่นในโลกใบเล็ก,รอยแยกที่ปรากฏขึ้นบนผืนปฐพี,แม่น้ำที่บิดเบี้ยว,แผ่นดินเลื่อนที่ดังขึ้นทั่วแผ่นดิน,เทือกเขาล่มสลาย,ฝุ่นดินเวลานี้กำลังฟุ้งกระจายลุกลามไปทั่ว.
ภูเขาและแม่น้ำที่พังทลาย,ทุกอย่างในโลกใบเล็กล่มสลายโดยสมบูรณ์.
"ตูมมมมมมม!"
ภายใต้การระเบิด,ห้วงมิติบนอวกาศที่เกิดระเบิดใหญ่ติดต่อกัน,แม้แต่ดวงดาราทั้ง
20,000 ดวงก็ด้วย,โลกใบเล็กที่ระเบิดออกมานั้น,ทำให้ฟ้าดินแยกออกเป็นทาง.
"วูซซ!” "วูซซ!” "วูซซ!”..............................
เงาร่างมากมายที่ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า,สะสมกันใหญ่โตมากขึ้นเรื่อยๆ,เป็นร่างเงาที่ทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน.
"ปิศาจสวรรค์?"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ปิศาจสวรรค์? มีมากมายขนาดนี้เลย!"เต้าเหรินถูที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
พริบตาเดียวเท่านั้นพื้นที่รอบๆ,ปรากฏปิศาจสวรรค์ปรากฏขึ้นหลายพันล้านตน,บางตนมองเห็นด้วยตาเปล่า,บางตัวก็ไม่สามารถเห็นได้.
โลกใบเล็กนี้หมายความว่าอย่างไร?
มีปิศาจสวรรค์มากมายขนาดนี้? มันคืออะไร?
หลังจากที่ปิศาจสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วนหลุดออกมา,พวกมันก็หายไปด้วยเร็ว,การมาปรากฏตัวในโลกใบใหญ่ทำให้มันแตกกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
โลกใบเล็กที่ล่มสลาย,ปิศาจสวรรค์ที่บ้าคลั่ง,ในพริบตาเดียวก็ปะทุปรากฏออกมา.
ทุกคนที่ได้แต่จ้องมองอย่างเงียบๆ,ทว่าในเวลาเดียวกัน,ทุกคนบนเกาะสามารถสัมผัสได้,เวลานี้ฐานผลึกบัวกำลังเคลื่อนไหว.
บัวผลึกขนาดใหญ่ที่ส่องประกายแสงสว่างเจ้า,แดนเทวะซือเทียนกำลังถูกบังคับให้เปิดออก.
ฟ้าดินที่ส่องประกายแสงหลากสี,เผ่าหมาป่ามากมายที่เผยความตื่นเต้นดีใจ.
กลีบบัวผลึกขนาดใหญ่ที่กำลังบานออกมา,ปรากฏให้เห็นเป็นบัลลังก์ที่อยู่ใจกลาง.
บนบัลลังก์นั้น,ปรากฏเป็นทางเข้าขนาดใหญ่,ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าไกล.
"แดนเทวะซือเทียนเปิดออกมาแล้ว!"เสวียนหยวนที่เผยท่าทางตื่นเต้นเล็กน้อย.
ดอกบัวผลึกที่เปิดออก,ทางออกที่ปรากฏขึ้น,เหล่าหมาป่ามากมายที่พุ่งไปออที่ทางเข้า,จดจ้องมองด้วยความประหลาดใจ,หมายความว่าอย่างไร?
แดนเทวะซือเทียนเปิดออกมาแล้ว.
พริบตาเดียวหลังจากนั้น,ยอดฝีมือของเผ่าหมาป่ามากกว่ารอยก็ปรากฏออกมาจากด้านใน,ปรากฏตำหนักขนาดใหญ่ขึ้น,ที่ด้านหน้าตำหนักมีป้ายที่สลักอักษรสามตัวขนาดใหญ่,เต๋าหลี่เทียน, ( 忉利天; Tōri-ten) หรือดาวดึงส์
ภายในตำหนักนั้นเปิดออกมาช้าๆ,จากภายตำหนักที่ปิดแน่น,เผ่าหมาป่าที่มาอออยู่รอบๆมากขึ้นและก็มากขึ้น.
เหล่ามาป่าที่มารวมกันมากขึ้นเรื่อย,ราวกับว่ารับรู้จะมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,ตำหนักเต๋าหลี่เทียน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะผุดออกมาจากแดนเทวะซือเทียนในทันทีได้อย่างไร?
"อาวุโสอวิ๋น,หมายความว่าอย่างไร?
"อาวุโสในชุดม่วงแปดตนที่บินออกมาเช่นกัน.
"เรื่องค่อนข้างยาว,ไม่ว่าอย่างไรค่ายกลที่บรรพชนหมาป่าทิ้งเอาไว้,ท้ายที่สุดก็ถูกทะลวง,และนั่นจึงเป็นเหตุผลให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น!"อาวุโสที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ดี!"ทุกตนที่พยักหน้ารับ,จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"เป็นเจ้านี่เอง!"จงซานที่เอ่ยกับคนผู้หนึ่ง.
อาวุโสทั้งแปดคนที่บินมานั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีหนึ่งคนที่จงซานรู้จัก,เขาคือคนที่นำตี้เสวียนชากลับมายังแดนเทวะซือเทียน.
อาวุโสอวิ๋นที่ดวงตาเป็นประกาย,ท้ายที่สุดก็เข้าใจได้ในทันที.
"อาวุโสจื่อหร่าน,นี่คือจงซาน,สหายเต๋าจงนั้น,เวลานี้สามารถทะลวงค่ายกลของบรรพหมาป่าได้,นอกจากนี้ก่อนหน้านี้เผ่าหมาป่าได้รับเรื่องเดือดร้อน,เป็นพวกเขาที่ยื่นมือเข้ามาช่วย,พวกเขากำลังหาคนผู้หนึ่ง!"อาวุโสอวิ๋นที่กล่าวตอบในทันที.
อาวุโสชุดม่วงคนหนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจำจงซานได้.
"ที่จริงก็คือเซิ่งหวังจงนี่เอง,เสียมารยาทแล้ว!"อาวุโสจื่อหร่านพยักหน้ารับ.
อาวุโสจื่อหร่านไม่เข้าใจจงซานโดยสมบูรณ์,เขาไม่คิดเลยว่าจงซานจะก้าวมาถึงระดับเซียนโบราณแล้ว,หลายร้อยปีมานี้,กับก้าวมาถึงระดับนี้ได้,ไม่ธรรมดา,อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ด้านร่างกายที่ไม่ได้ดีนัก.
"ตี้เสวียนชาล่ะ?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ตี้เสวียนชา?"อาวุโสจื่อหร่านที่ขมวดคิ้วไปมา.
"มีปัญหาอะไร?"จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
อาวุโสจื่อเหรี่ยนที่จ้องมองไปยังตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่อยู่ไม่ไกล.
"อาวุโสจื่อเหรี่ยน,ท่านหมายความว่าอย่างไรอย่างงั้นรึ?"อาวุโสอวิ๋นที่ถามออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
"ครั้งนี้ที่พวกเราผนึกแดนเทวะซือเทียน,เป้าหมาก็เพื่อเลือกตี้ซือเทียนคนใหม่,ซึ่งเวลานี้ได้ถึงคัดเลือกแล้ว!"อาวุโสจื่อหร่านที่กล่าวออกมา.
"อะไร? อาวุโสจื่อหร่าน,ตี้ซือเทียน?
ตี้ซือเทียนคนใหม่? หรือว่า..."อาวุโสอวิ๋นที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"เดิมที่คนที่จะได้เป็นตี้ซือเทียนนั้นมีอยู่ด้วยกันหลายคน!"อาวุโสจื่อเหรี่ยนกล่าว.
"มีคนที่มีคุณสมบัติหลายคน?
แล้วเรื่องนี้จบลงอย่างไร?"อาวุโสอวิ๋นที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"เพราะว่าตี้เสวีนชานั้น,มีสายโลหิตของบรรพชนหมาป่า,เป็นลูกหลานของบรรพชนหมาป่า! แม้นว่าจะไม่ใช่สายโลหิตที่บริสุทธิ์ที่สุด,ทว่าก็เหนือกว่าทุกคนในเวลานี้!
ในอดีตนั้น,พวกเราพบเข้ากับสายโลหิตของตี้เสวียนชา,จงไม่ได้บอกกว้าต่อทุกคน,คาดไม่ถึงจริงๆว่าแท้จริงแล้วเขาคือลูกหลานของบรรพชนหมาป่า."อาวุโสจื่อหร่านกล่าวพลางถอนหายใจ.
"ลูกหลานบรรพชนหมาป่า?
ตี้เสวียนชา,ตี้ซือเทียน? "จงซานที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด.
"ใช่,เขาอยู่ในห้องโถงนั่น,รอสักครู่,เขาจะต้องออกมา!"อาวุโสจื่อหร่านที่เอ่ยต่อจงซาน.
ตี้เสวียนชาได้กลายเป็นประมุขของแดนเทวะซือเทียนไปแล้ว,บัญชาการหมาป่าทั่วหล้า,ทุกอย่างที่เปลี่ยนไปหมด,ส่วนจงซานที่เป็นสหายของตี้เสวียนชา,อาวุโสจื่อหร่านจำเป็นต้องสภาพกับจงซาน.
จงซานและคนอื่นๆที่เปลี่ยนเป็นประหลาดใจ,ส่วนจินเผิงที่เผยท่าทางชื่นชม,เซิ่งหวังกินจะคาดจริงๆ,คนผู้นี้เขาเข้าใจ,ร้ายกาจมาก! ในโลกใบเล็กของพวกเขามีผู้แข็งแกร่งมากมายเท่าใดกัน?
หลังจากที่อาวุโสจื่อหร่านกล่าวอธิบาย,ในเวลานี้ทุกคนที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
ตำหนักเต๋าลี่เทียนที่ผุดออกมานั้น,ปรากฏคลื่นแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่โถมลงมาจากบนอวกาศ.
แรงกดดันพลังที่ยิ่งใหญ่,มากมายที่ปกคลุมไปทั่วเขตแดนเทพหมาป่า,หมาป่าทุกตนที่ต้องคุกเข่าลง,ภายในใจที่เผยท่าทางหวั่นเกรง.
"เป็นไปได้อย่างไร?
หลายสิบล้านปี,ใช่ว่าบรรพชนหมาป่าตายไปแล้วรึ? แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่นี้คืออะไร?"เต้าเหรินถูที่กล่าวออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นไปไม่ได้,จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ทรงพลังมาก!"จินเผิงที่เผยท่าทางตื่นตระหนก.
"ตูมมมม!"
บนท้องฟ้าที่เกิดระเบิด,ปิศาจสวรรค์บนท้องฟ้าที่ผุดออกมาจากรอยแตกของมิติ,ก่อนที่จะมีเส้นแสงสีแดงผุดออกมาจากด้านใน.
เส้นแสงสีแดงที่พุ่งออกมาจากรอยแตกแยกของมิติ,เส้นแสงสีดงที่ส่องประกายสว่างจ้า,ทำให้ปิศาจสวรรค์ล้านล้านตนถูกทำลายสลายหายไปในทันที,พลังที่ยิ่งใหญ่นี้,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว,เป็นแรงกดดันที่ดุร้ายกดดันไปทั่วอาณาเขตเทพหมาป่า.
จินเผิง,เต้าเหรินถู,ที่มาขวางหน้าปกป้องจงซานด้านหน้า.
ขณะเดียวกันจากบนท้องฟ้า,ปิศาจสวรรค์ที่ถูกทำลายไปจนหมดสิ้น,เส้นแสงสีแดงที่คล้ายกับเปลวเพลิงล่วงหล่นลงมาด้วยความเร็วสุดหยั่ง,ทะลวงลงมาอาบไล้ไปทั่วตำหนักบนปฐพี.
เป้าหมาย,ตำหนักเต๋าหลี่เทียน!
"ตูมมม!”
แสงสีแดงทะลวงเข้าไปในตำหนักเต๋าหลี่เทียน,อาบล้ำส่องประกายแสงสว่างจ้า,เกิดเสียงดังกระหึ่ม.
ทุกคนที่อยู่รอบๆสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแรงกดดันที่หนักหน่วงนั้นทำให้หายใจหอบๆ,จากนั้นประกายแสงมากมายกระจายออกไปทั่วตำหนักเต๋าหลี่เทียน,กระจายไปทั่วเกาะลอยฟ้าทั้ง
30,000.
จากบนอวกาศ,ปิศาจสวรรค์ที่หายไปทั้งหมด,รอยแยกของห้วงมิติที่ฟื้นฟูกลับคืนมา,ทุกอย่างค่อยๆกลายเป็นสงบนิ่ง,ทว่าดวงดาราสองหมื่นดวงก่อนหน้านี้ได้หายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว.
ไม่มีใครเศร้าใจ,ทว่าทุกคนที่จ้องมองไปยังตำหนักเต๋าหลี่เทียนเป็นสายตาเดียวกัน,จ้องมองตำหนักที่อาบไล้ด้วยแสงสีแดง,ภายในใจของทุกคนที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
ความรู้สึกที่ต้องการหมอบราบยอมจำนนปรากฏขึ้นที่ภายในใจ.
"ตี้เสวียนชาอยู่ด้านใน!"เทียนหลิงเอ๋อที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวล.
กลับกลิ่นอายที่ทรงพลังนั้นทำให้ใบหน้าของจินเผิงเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"แข็งแกร่ง,เป็นกลิ่นอายที่แข็งแกร่งทรงพลังมาก!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
แน่นอนว่าเผ่าหมาป่าทั้งหมดในเวลานี้ยอมจำนนอย่างสมบูรณ์.
แสงสีแดงที่ปกคลุมไปทั่วตำหนักผ่านไปราวๆหนึ่งก้านธูป,แสงสีแดงจึงค่อยๆจากลง,ในเวลานี้กลุ่มของจงซานที่ยังคงยืนอยู่,หมาป่าทุกตนต่างก็คุกเข่าลงหมดแล้ว,และที่ไกลออกไปหยิงเห่าที่ยังคงจ้องมองอย่างเงียบๆ.
"แอดดด!”
ที่ด้านหน้าของตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่เปิดออก,แสงสีแดงหายไปแล้ว,ภายในตำหนักด้านในที่ดูมืดคลึ้ม.
จงซานที่จ้องมองตาเขม็ง,หยิงเห่าเองก็เช่นกัน,เสวียนหยวนจวบจนทุกคนที่จ้องมองไปยังทางเข้าพร้อมๆกัน.
"กึก!” "กึก!”
............
เสียงก้าวเท้าจากด้านใน,ก่อนที่จะค่อยๆปรากฏร่างๆหนึ่งจากด้านในห้องโถง.
จากด้านในห้องโถง,คนในชุดสีขาว,สหายที่จงซานไม่เห็นเป็นเวลานาน,ตี้เสวียนชา.
อาณาจักรคู่บารมีของต้าเจิ้ง,จื่อจุ้นเผ่าหมาป่า.
ตี้เสวียนชาที่ก้าวออกมาช้าๆนั่น,แม้นว่าจะมีรูปร่างที่เหมือนเดิม,ทว่ากลิ่นอายกลับเปลี่ยนไป,ดวงตาที่เหมือนกับหมาป่า,และมีสีแดงระเรื่อ.
เหมือนดังหมาป่า,กลิ่นอายที่สูงศักดิ์ดุร้ายไร้คู่เปรียบ,ทำให้ภายในใจของทุกคนขลาดเขลา.
กลิ่นอายที่ดุร้ายสะกดข่ม,ที่หน้าผากของเขามีเส้นสีแดงแนวตั้งอยู่! ทำให้ตี้เสวียนชาในเวลานี้ดูก้าวร้าวเป็นอย่างมาก.
"ไม่ใช่,นี่ไม่ใช่ตี้เสวียนชา!"อาวุโสเทียนเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"กลิ่นอายนี้ดูแตกต่างออกไป!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายสองสายภายในร่างของเขา,ทว่าก็มีบางส่วนที่เริ่มผสานกันเป็นหนึ่งเดียวแล้ว!"จินเผิงทีเอ่ยออกมาด้วยความสนใจ.
"ไม่น่าใช่!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิงซือ,ท่านพบอะไรเข้า?เขาคือตี้เสวียนชาหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ไม่ใช่,บรรพชนหมาป่าหวนคืน,นี่คือบรรพชนหมาป่าเมื่อ
90 ล้านปีก่อน,นี่คือตี้ซือเทียนจริงๆรึ? เขากลับมาได้จริงๆ!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เขาคือตี้ซือเทียน,เข้ามาควบคุมจิตสำนึกของตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่,เขาคือตี้เสวียนชา!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เขาคือตี้เสวียนชาหรือตื้ซือเทียน?
ขึ้นอยู่กับคนที่สามารถควบคุมร่างกายได้อย่างงั้นรึ?"หวังจิงเหวินเอ่ยถามออกมาในทันที.
"ไม่ใช่,เขาคือตี้เสวียนชา,เป็นตี้ซือเทียนด้วย! ตี้เสวียนชานั้นเป็นลูกหลานของตี้ซือเทียน,แน่นอน,ตื้ซือเทียนสามารถหวนกลับคืนมายังสายโลหิตของเขาได้,เขาที่ผ่านมากว่า
90
ล้านปี,ร่างกายของตี้ซือเทียนที่ถูกทำลายไปแล้ว,เวลานี้เหลือเพียงเจตจำนง,ที่เข้าไปอยู่ในร่างของตี้เสวียนชา,ดูเหมือนกับมรดกตกทอด,ที่ส่งให้กับตี้เสวียนชาทั้งหมด!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"งั้นเขาก็คือตี้เสวียนชา?"
"ไม่ใช่,กล่าวได้ว่าทั้งสองผสานรวมกัน,ไม่ใช่ทั้งตี้เสวียนชา,ทั้งตี้ซือเทียน,ทว่าพวกเขาที่หลอมรวมจนเกิดคนใหม่,มีนิสัยใหม่,เป็นตัวตนใหม่!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
Chapter 1131 Brand-new Di Xuansha
全新的帝玄铩
ตี้เสวียนชาคนใหม่
"ภาพนี้,คงไม่เคยมีใครในโลกนี้เคยเห็น."เหล่าเผ่าหมาป่าที่อุทานออกมา.
"ทั่วโลกไม่เคยมีใครเคยเห็นอย่างงั้นรึ?"อาวุโสอวิ๋นที่เอยท่าทางดีใจขึ้นมาในทันที.
ในเวลานั้น,แทบทุกคนก็จับจ้องมองด้วยความตื่นตะลึง,เป็นเหมือนดังโลกใบเล็กที่ซ่อนอยู่,กำลังผุดออกมาให้ทุกคนได้เห็นช้าๆ.
โลกใบเล็กที่มีพายะมากมาย,มีสายฟ้านับไม่ถ้วน,สายตาของทุกคนพบว่ามันคือของวิเศษล้ำค่า.
โลกใบเล็กที่กว้างใหญ่,ราวกับว่ามันกำลังจะพังทะลายในเร็วๆนี้
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
ภาพที่เกิดขึ้นเวลานี้,ทุกคนสัมผัสได้ถึงเสียงดั่งลั่นในโลกใบเล็ก,รอยแยกที่ปรากฏขึ้นบนผืนปฐพี,แม่น้ำที่บิดเบี้ยว,แผ่นดินเลื่อนที่ดังขึ้นทั่วแผ่นดิน,เทือกเขาล่มสลาย,ฝุ่นดินเวลานี้กำลังฟุ้งกระจายลุกลามไปทั่ว.
ภูเขาและแม่น้ำที่พังทลาย,ทุกอย่างในโลกใบเล็กล่มสลายโดยสมบูรณ์.
"ตูมมมมมมม!"
ภายใต้การระเบิด,ห้วงมิติบนอวกาศที่เกิดระเบิดใหญ่ติดต่อกัน,แม้แต่ดวงดาราทั้ง
20,000 ดวงก็ด้วย,โลกใบเล็กที่ระเบิดออกมานั้น,ทำให้ฟ้าดินแยกออกเป็นทาง.
"วูซซ!” "วูซซ!” "วูซซ!”..............................
เงาร่างมากมายที่ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่า,สะสมกันใหญ่โตมากขึ้นเรื่อยๆ,เป็นร่างเงาที่ทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน.
"ปิศาจสวรรค์?"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ปิศาจสวรรค์? มีมากมายขนาดนี้เลย!"เต้าเหรินถูที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
พริบตาเดียวเท่านั้นพื้นที่รอบๆ,ปรากฏปิศาจสวรรค์ปรากฏขึ้นหลายพันล้านตน,บางตนมองเห็นด้วยตาเปล่า,บางตัวก็ไม่สามารถเห็นได้.
โลกใบเล็กนี้หมายความว่าอย่างไร?
มีปิศาจสวรรค์มากมายขนาดนี้? มันคืออะไร?
หลังจากที่ปิศาจสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วนหลุดออกมา,พวกมันก็หายไปด้วยเร็ว,การมาปรากฏตัวในโลกใบใหญ่ทำให้มันแตกกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
โลกใบเล็กที่ล่มสลาย,ปิศาจสวรรค์ที่บ้าคลั่ง,ในพริบตาเดียวก็ปะทุปรากฏออกมา.
ทุกคนที่ได้แต่จ้องมองอย่างเงียบๆ,ทว่าในเวลาเดียวกัน,ทุกคนบนเกาะสามารถสัมผัสได้,เวลานี้ฐานผลึกบัวกำลังเคลื่อนไหว.
บัวผลึกขนาดใหญ่ที่ส่องประกายแสงสว่างเจ้า,แดนเทวะซือเทียนกำลังถูกบังคับให้เปิดออก.
ฟ้าดินที่ส่องประกายแสงหลากสี,เผ่าหมาป่ามากมายที่เผยความตื่นเต้นดีใจ.
กลีบบัวผลึกขนาดใหญ่ที่กำลังบานออกมา,ปรากฏให้เห็นเป็นบัลลังก์ที่อยู่ใจกลาง.
บนบัลลังก์นั้น,ปรากฏเป็นทางเข้าขนาดใหญ่,ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าไกล.
"แดนเทวะซือเทียนเปิดออกมาแล้ว!"เสวียนหยวนที่เผยท่าทางตื่นเต้นเล็กน้อย.
ดอกบัวผลึกที่เปิดออก,ทางออกที่ปรากฏขึ้น,เหล่าหมาป่ามากมายที่พุ่งไปออที่ทางเข้า,จดจ้องมองด้วยความประหลาดใจ,หมายความว่าอย่างไร?
แดนเทวะซือเทียนเปิดออกมาแล้ว.
พริบตาเดียวหลังจากนั้น,ยอดฝีมือของเผ่าหมาป่ามากกว่ารอยก็ปรากฏออกมาจากด้านใน,ปรากฏตำหนักขนาดใหญ่ขึ้น,ที่ด้านหน้าตำหนักมีป้ายที่สลักอักษรสามตัวขนาดใหญ่,เต๋าหลี่เทียน, ( 忉利天; Tōri-ten) หรือดาวดึงส์
ภายในตำหนักนั้นเปิดออกมาช้าๆ,จากภายตำหนักที่ปิดแน่น,เผ่าหมาป่าที่มาอออยู่รอบๆมากขึ้นและก็มากขึ้น.
เหล่ามาป่าที่มารวมกันมากขึ้นเรื่อย,ราวกับว่ารับรู้จะมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,ตำหนักเต๋าหลี่เทียน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะผุดออกมาจากแดนเทวะซือเทียนในทันทีได้อย่างไร?
"อาวุโสอวิ๋น,หมายความว่าอย่างไร?
"อาวุโสในชุดม่วงแปดตนที่บินออกมาเช่นกัน.
"เรื่องค่อนข้างยาว,ไม่ว่าอย่างไรค่ายกลที่บรรพชนหมาป่าทิ้งเอาไว้,ท้ายที่สุดก็ถูกทะลวง,และนั่นจึงเป็นเหตุผลให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น!"อาวุโสที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ดี!"ทุกตนที่พยักหน้ารับ,จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"เป็นเจ้านี่เอง!"จงซานที่เอ่ยกับคนผู้หนึ่ง.
อาวุโสทั้งแปดคนที่บินมานั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีหนึ่งคนที่จงซานรู้จัก,เขาคือคนที่นำตี้เสวียนชากลับมายังแดนเทวะซือเทียน.
อาวุโสอวิ๋นที่ดวงตาเป็นประกาย,ท้ายที่สุดก็เข้าใจได้ในทันที.
"อาวุโสจื่อหร่าน,นี่คือจงซาน,สหายเต๋าจงนั้น,เวลานี้สามารถทะลวงค่ายกลของบรรพหมาป่าได้,นอกจากนี้ก่อนหน้านี้เผ่าหมาป่าได้รับเรื่องเดือดร้อน,เป็นพวกเขาที่ยื่นมือเข้ามาช่วย,พวกเขากำลังหาคนผู้หนึ่ง!"อาวุโสอวิ๋นที่กล่าวตอบในทันที.
อาวุโสชุดม่วงคนหนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจำจงซานได้.
"ที่จริงก็คือเซิ่งหวังจงนี่เอง,เสียมารยาทแล้ว!"อาวุโสจื่อหร่านพยักหน้ารับ.
อาวุโสจื่อหร่านไม่เข้าใจจงซานโดยสมบูรณ์,เขาไม่คิดเลยว่าจงซานจะก้าวมาถึงระดับเซียนโบราณแล้ว,หลายร้อยปีมานี้,กับก้าวมาถึงระดับนี้ได้,ไม่ธรรมดา,อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ด้านร่างกายที่ไม่ได้ดีนัก.
"ตี้เสวียนชาล่ะ?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ตี้เสวียนชา?"อาวุโสจื่อหร่านที่ขมวดคิ้วไปมา.
"มีปัญหาอะไร?"จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
อาวุโสจื่อเหรี่ยนที่จ้องมองไปยังตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่อยู่ไม่ไกล.
"อาวุโสจื่อเหรี่ยน,ท่านหมายความว่าอย่างไรอย่างงั้นรึ?"อาวุโสอวิ๋นที่ถามออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
"ครั้งนี้ที่พวกเราผนึกแดนเทวะซือเทียน,เป้าหมาก็เพื่อเลือกตี้ซือเทียนคนใหม่,ซึ่งเวลานี้ได้ถึงคัดเลือกแล้ว!"อาวุโสจื่อหร่านที่กล่าวออกมา.
"อะไร? อาวุโสจื่อหร่าน,ตี้ซือเทียน?
ตี้ซือเทียนคนใหม่? หรือว่า..."อาวุโสอวิ๋นที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"เดิมที่คนที่จะได้เป็นตี้ซือเทียนนั้นมีอยู่ด้วยกันหลายคน!"อาวุโสจื่อเหรี่ยนกล่าว.
"มีคนที่มีคุณสมบัติหลายคน?
แล้วเรื่องนี้จบลงอย่างไร?"อาวุโสอวิ๋นที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"เพราะว่าตี้เสวีนชานั้น,มีสายโลหิตของบรรพชนหมาป่า,เป็นลูกหลานของบรรพชนหมาป่า! แม้นว่าจะไม่ใช่สายโลหิตที่บริสุทธิ์ที่สุด,ทว่าก็เหนือกว่าทุกคนในเวลานี้!
ในอดีตนั้น,พวกเราพบเข้ากับสายโลหิตของตี้เสวียนชา,จงไม่ได้บอกกว้าต่อทุกคน,คาดไม่ถึงจริงๆว่าแท้จริงแล้วเขาคือลูกหลานของบรรพชนหมาป่า."อาวุโสจื่อหร่านกล่าวพลางถอนหายใจ.
"ลูกหลานบรรพชนหมาป่า?
ตี้เสวียนชา,ตี้ซือเทียน? "จงซานที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด.
"ใช่,เขาอยู่ในห้องโถงนั่น,รอสักครู่,เขาจะต้องออกมา!"อาวุโสจื่อหร่านที่เอ่ยต่อจงซาน.
ตี้เสวียนชาได้กลายเป็นประมุขของแดนเทวะซือเทียนไปแล้ว,บัญชาการหมาป่าทั่วหล้า,ทุกอย่างที่เปลี่ยนไปหมด,ส่วนจงซานที่เป็นสหายของตี้เสวียนชา,อาวุโสจื่อหร่านจำเป็นต้องสภาพกับจงซาน.
จงซานและคนอื่นๆที่เปลี่ยนเป็นประหลาดใจ,ส่วนจินเผิงที่เผยท่าทางชื่นชม,เซิ่งหวังกินจะคาดจริงๆ,คนผู้นี้เขาเข้าใจ,ร้ายกาจมาก! ในโลกใบเล็กของพวกเขามีผู้แข็งแกร่งมากมายเท่าใดกัน?
หลังจากที่อาวุโสจื่อหร่านกล่าวอธิบาย,ในเวลานี้ทุกคนที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
ตำหนักเต๋าลี่เทียนที่ผุดออกมานั้น,ปรากฏคลื่นแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่โถมลงมาจากบนอวกาศ.
แรงกดดันพลังที่ยิ่งใหญ่,มากมายที่ปกคลุมไปทั่วเขตแดนเทพหมาป่า,หมาป่าทุกตนที่ต้องคุกเข่าลง,ภายในใจที่เผยท่าทางหวั่นเกรง.
"เป็นไปได้อย่างไร?
หลายสิบล้านปี,ใช่ว่าบรรพชนหมาป่าตายไปแล้วรึ? แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่นี้คืออะไร?"เต้าเหรินถูที่กล่าวออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นไปไม่ได้,จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
ทรงพลังมาก!"จินเผิงที่เผยท่าทางตื่นตระหนก.
"ตูมมมม!"
บนท้องฟ้าที่เกิดระเบิด,ปิศาจสวรรค์บนท้องฟ้าที่ผุดออกมาจากรอยแตกของมิติ,ก่อนที่จะมีเส้นแสงสีแดงผุดออกมาจากด้านใน.
เส้นแสงสีแดงที่พุ่งออกมาจากรอยแตกแยกของมิติ,เส้นแสงสีดงที่ส่องประกายสว่างจ้า,ทำให้ปิศาจสวรรค์ล้านล้านตนถูกทำลายสลายหายไปในทันที,พลังที่ยิ่งใหญ่นี้,ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว,เป็นแรงกดดันที่ดุร้ายกดดันไปทั่วอาณาเขตเทพหมาป่า.
จินเผิง,เต้าเหรินถู,ที่มาขวางหน้าปกป้องจงซานด้านหน้า.
ขณะเดียวกันจากบนท้องฟ้า,ปิศาจสวรรค์ที่ถูกทำลายไปจนหมดสิ้น,เส้นแสงสีแดงที่คล้ายกับเปลวเพลิงล่วงหล่นลงมาด้วยความเร็วสุดหยั่ง,ทะลวงลงมาอาบไล้ไปทั่วตำหนักบนปฐพี.
เป้าหมาย,ตำหนักเต๋าหลี่เทียน!
"ตูมมม!”
แสงสีแดงทะลวงเข้าไปในตำหนักเต๋าหลี่เทียน,อาบล้ำส่องประกายแสงสว่างจ้า,เกิดเสียงดังกระหึ่ม.
ทุกคนที่อยู่รอบๆสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแรงกดดันที่หนักหน่วงนั้นทำให้หายใจหอบๆ,จากนั้นประกายแสงมากมายกระจายออกไปทั่วตำหนักเต๋าหลี่เทียน,กระจายไปทั่วเกาะลอยฟ้าทั้ง
30,000.
จากบนอวกาศ,ปิศาจสวรรค์ที่หายไปทั้งหมด,รอยแยกของห้วงมิติที่ฟื้นฟูกลับคืนมา,ทุกอย่างค่อยๆกลายเป็นสงบนิ่ง,ทว่าดวงดาราสองหมื่นดวงก่อนหน้านี้ได้หายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว.
ไม่มีใครเศร้าใจ,ทว่าทุกคนที่จ้องมองไปยังตำหนักเต๋าหลี่เทียนเป็นสายตาเดียวกัน,จ้องมองตำหนักที่อาบไล้ด้วยแสงสีแดง,ภายในใจของทุกคนที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
ความรู้สึกที่ต้องการหมอบราบยอมจำนนปรากฏขึ้นที่ภายในใจ.
"ตี้เสวียนชาอยู่ด้านใน!"เทียนหลิงเอ๋อที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวล.
กลับกลิ่นอายที่ทรงพลังนั้นทำให้ใบหน้าของจินเผิงเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"แข็งแกร่ง,เป็นกลิ่นอายที่แข็งแกร่งทรงพลังมาก!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
แน่นอนว่าเผ่าหมาป่าทั้งหมดในเวลานี้ยอมจำนนอย่างสมบูรณ์.
แสงสีแดงที่ปกคลุมไปทั่วตำหนักผ่านไปราวๆหนึ่งก้านธูป,แสงสีแดงจึงค่อยๆจากลง,ในเวลานี้กลุ่มของจงซานที่ยังคงยืนอยู่,หมาป่าทุกตนต่างก็คุกเข่าลงหมดแล้ว,และที่ไกลออกไปหยิงเห่าที่ยังคงจ้องมองอย่างเงียบๆ.
"แอดดด!”
ที่ด้านหน้าของตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่เปิดออก,แสงสีแดงหายไปแล้ว,ภายในตำหนักด้านในที่ดูมืดคลึ้ม.
จงซานที่จ้องมองตาเขม็ง,หยิงเห่าเองก็เช่นกัน,เสวียนหยวนจวบจนทุกคนที่จ้องมองไปยังทางเข้าพร้อมๆกัน.
"กึก!” "กึก!”
............
เสียงก้าวเท้าจากด้านใน,ก่อนที่จะค่อยๆปรากฏร่างๆหนึ่งจากด้านในห้องโถง.
จากด้านในห้องโถง,คนในชุดสีขาว,สหายที่จงซานไม่เห็นเป็นเวลานาน,ตี้เสวียนชา.
อาณาจักรคู่บารมีของต้าเจิ้ง,จื่อจุ้นเผ่าหมาป่า.
ตี้เสวียนชาที่ก้าวออกมาช้าๆนั่น,แม้นว่าจะมีรูปร่างที่เหมือนเดิม,ทว่ากลิ่นอายกลับเปลี่ยนไป,ดวงตาที่เหมือนกับหมาป่า,และมีสีแดงระเรื่อ.
เหมือนดังหมาป่า,กลิ่นอายที่สูงศักดิ์ดุร้ายไร้คู่เปรียบ,ทำให้ภายในใจของทุกคนขลาดเขลา.
กลิ่นอายที่ดุร้ายสะกดข่ม,ที่หน้าผากของเขามีเส้นสีแดงแนวตั้งอยู่! ทำให้ตี้เสวียนชาในเวลานี้ดูก้าวร้าวเป็นอย่างมาก.
"ไม่ใช่,นี่ไม่ใช่ตี้เสวียนชา!"อาวุโสเทียนเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"กลิ่นอายนี้ดูแตกต่างออกไป!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายสองสายภายในร่างของเขา,ทว่าก็มีบางส่วนที่เริ่มผสานกันเป็นหนึ่งเดียวแล้ว!"จินเผิงทีเอ่ยออกมาด้วยความสนใจ.
"ไม่น่าใช่!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิงซือ,ท่านพบอะไรเข้า?เขาคือตี้เสวียนชาหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ไม่ใช่,บรรพชนหมาป่าหวนคืน,นี่คือบรรพชนหมาป่าเมื่อ
90 ล้านปีก่อน,นี่คือตี้ซือเทียนจริงๆรึ? เขากลับมาได้จริงๆ!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เขาคือตี้ซือเทียน,เข้ามาควบคุมจิตสำนึกของตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่,เขาคือตี้เสวียนชา!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เขาคือตี้เสวียนชาหรือตื้ซือเทียน?
ขึ้นอยู่กับคนที่สามารถควบคุมร่างกายได้อย่างงั้นรึ?"หวังจิงเหวินเอ่ยถามออกมาในทันที.
"ไม่ใช่,เขาคือตี้เสวียนชา,เป็นตี้ซือเทียนด้วย! ตี้เสวียนชานั้นเป็นลูกหลานของตี้ซือเทียน,แน่นอน,ตื้ซือเทียนสามารถหวนกลับคืนมายังสายโลหิตของเขาได้,เขาที่ผ่านมากว่า
90
ล้านปี,ร่างกายของตี้ซือเทียนที่ถูกทำลายไปแล้ว,เวลานี้เหลือเพียงเจตจำนง,ที่เข้าไปอยู่ในร่างของตี้เสวียนชา,ดูเหมือนกับมรดกตกทอด,ที่ส่งให้กับตี้เสวียนชาทั้งหมด!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"งั้นเขาก็คือตี้เสวียนชา?"
"ไม่ใช่,กล่าวได้ว่าทั้งสองผสานรวมกัน,ไม่ใช่ทั้งตี้เสวียนชา,ทั้งตี้ซือเทียน,ทว่าพวกเขาที่หลอมรวมจนเกิดคนใหม่,มีนิสัยใหม่,เป็นตัวตนใหม่!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น