Immortality Chapter 1130 Ling'er method
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1130 วิธีการของหลิงเอ๋อ
Chapter 1130 Ling'er method
灵儿的方法
วิธีการของหลิงเอ๋อ
"ทะลวง? ทะลวงค่ายกลได้แล้ว!"อาวุโสอวิ๋นที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
บนอวกาศที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า,จินเผิงรับรู้ได้ว่ามันประสบผลแล้ว,จึงได้เร่งบินกลับมา,เต้าเหรินถู,เสวียนหยวนเองก็เช่นกัน.
"ทะลวงได้แล้วจริงๆรึ?"ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
ค่ายกลนี้,มีชื่อเสียงมาก,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าหยิงเห่า,บางที่ปราชญ์เทพทั่วหล้าต่างก็มาดู,ทว่าก็ไม่มีใครสามารถนี้ได้,หยิงเห่าเองก็ไม่สามารถทะลวงค่ายพล,พรแห่งสวรรค์,ที่ลึกล้ำนี้ได้.
ทว่าค่ายกลที่ลึกล้ำนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทะลวงได้?
บนอวกาศที่กว้างใหญ่ส่องสว่างแสงสว่างจ้า,แสงชำระล้าง,ที่ยากจะต้านทาน,ทว่าเมื่อทะลวงผ่านค่ายกล,อดทนอีกสักครู่,ภาพทั้งหมดก็จะเผยออกมาเอง.
เหล่าอาวุโสหมาป่าและหมาป่าทุกตนต่างก็ตื่นเต้นดีใจ.
อาวุโสอวิ๋นคาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นพยานกับความมหัศจรรย์นี้,ทะลวงแล้ว,หลายล้านปีมาแล้ว,ยอดฝีมือมากมายที่ล้มเหลว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะจะสามารถทะลวงได้,ด้วยฝีมีเด็กสาวคนหนึ่ง,ไม่,นี่คือสุดยอดพรสวรรค์แห่งโลกหล้า.
ไม่ใช่แค่เหล่าหมาป่า,ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานก็เช่นกัน,ทุกคนที่เผยท่าทางตื่นตระหนกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
เดิมที่ฮวงโหวไม่ได้มีพลังฝึกตนสูงนัก,ทว่ากับพบว่ามีความสามารถด้านค่ายกลอย่างคาดไม่ถึง,มีเพียงแค่เซียนเซิงซือที่เผยยิ้มซับซ้อนออกมา.
ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามคนเวลานี้ริมฝีปากสั่นไปหมด.
"ถูกทุกก้าว,กว่าสองหมื่นดวง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่มีอะไรผิด,ช่างน่าเกรงขามนัก!"ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ใช่,นางต้องเป็นผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่แข็งแกร่งแน่!"
"ค่ายกลบรรพชนหมาป่า,ท้ายที่สุดก็ทะลวงได้,พวกเราสามารถ
............!”
ขณะที่สามผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามที่อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ตูมมม!"
"ตูมมม!"
"ตูมมม!"
เสวียนหยวน,เต้าเหรินถู,จินเผิง,ที่บินกลับมา.
"ฮวงโหวปัญญาล้ำเลิศ!"จินเผิงและเต้าเหรินถูที่กล่าวยกย่องหมดใจ.
"ไม่เลย,มันง่ายจะตายไป!"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้าทะลวงค่ายกลได้อย่างไร?"จงซานที่สอบถามออกไป.
จงซานที่สอบถามออกไปทำให้ทุกคนเงียบลง,จับจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อพร้อมๆกัน,ทำให้เทียนหลิงเอ๋อเผยท่าทางกระวนกระวายใจเล็กน้อย.
อาวุโสอวิ๋น,สามผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,แม้แต่หยิงเห่า,ยังนิ่งงันรอฟังคำตอบ.
หลายล้านปี,ยอดฝีมือนับไม่ถ้วน,ที่พยายามทะลวงผ่าน! แต่ค่ายกลนี้กลับแข็งแกร่งทรงพลังยิ่งหนัก!
"? ก็ไม่นิ!"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
ทุกคน".......................!”
ไม่? แล้วเจ้าทะลวงอย่างไร?
แน่นอน,ภายในใจ,แม้นว่าจะบ่นออกมา,ทว่าก็ไม่มีใครเอ่ย,ยังคงจ้องมองเทียนหลิงเอ๋อ,เพราะต้องการรู้ว่างทะลวงผ่านค่ายกลได้อย่างไร?
"ก่อนหน้านี้เจ้าทำได้อย่างไร?"จงซษนเอ่ย.
"ไม่ใช่ว่ามันคือพรจากดวงดารา(ซิงจูซี)?
จากนั้นก็เพียงเรียงมันเป็นแถวส่องประกาย!"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
"เรียงให้เป็นประกาย?"ทุกคนที่เผยท่าทางสงสัย.
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,สามผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ซ่อนความข่มขืนเอาไว้บนใบหน้า,พวกเขาก็รู้วิธีการเรียงอักษร,ทว่าใครกันจะไปคิดเช่นนั้น,มีใครกันที่เข้าใจว่าต้องทำเช่นนั้นกัน.
เทียนหลิงเอ๋อที่ชี้ไปยังตัวอักษรตัวแรก,"เจ้าดูอักษร"ดวงดารา"(星)
ตราบเท่าที่เขียว,แนวตั้ง,แนวเฉียง,แนวนอน,แนวนอน,แต้มขีด,แนวตั้ง,แนวตั้ง,ลากเส้น,แนวนอน,ก็จะกลายเป็นอักษรตัวหนึ่ง,เป็นอักษรของคำว่าซิง(ดวงดาว)."
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เทียนหลิงเอ๋อที่ทำการขีดเส้นบนอากาศด้วยนิ้วของนาง.
ในเวลานี้,ทุกคนที่ได้ยินถึงกับแข็งเป็นหินไปเลยทีเดียว.
นี่มันอะไรกัน?
นี่คือยอดพรสวรรค์ที่ห้ายากในโลกหล้าก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?
"จากคำว่าซิง(ดวงดาว)ก็เป็นจู่(祝)และซี่(词) ซิงจู่ซี(พรของดวงดาว)
เพียงแค่เลื่อนให้มันเป็นไปตามอักษรเหล่านี้ก็พอ,เจ้าดูดวงดาวบนท้องฟ้านั่น,มีอักษรที่แตกต่างกันหรือไม่?"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ย.
"พู!!"
ก่อนหน้านี้อาการของผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาไม่ดีนัก,เวลานี้ได้ระเบิดพ่นโลหิตออกมา.
กับวิธีการดังกล่าวนี้,มันบ้าคลั่งเกินไปแล้ว.
เพียงแค่เรียงดวงดาวให้กลายเป็นอักษรอย่างงั้นรึ?
หากยอดฝีมือนับตั้งแต่อดีตเป็นต้นมารู้เข้าจะโศกเศร้าขนาดใหน!
อย่างน้อยผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามก็ไม่สามารถยอมรับได้,เข้าใช้เวลาห้าสิบปี,ใช้พลังไปมากมาย,แม้แต่ชีวิตแทบไม่รอด,คาดไม่ถึงเลยว่ากับพบวิธีเช่นนี้,เรียงดวงดาวเป็นอักษร...,ยอมได้อย่างไร,ไม่สามารถยอมได้.
เพียงแค่คิดถึงการเรียงอักษร,ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาแทบจะล้มฟุบลงให้ได้,พวกเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป,ก่อนที่จะเร่งรีบนั่งบำเพ็ญลมหายใจ,เพื่อฟื้นฟูร่างกายของตัวเองในทันที.
ทุ่มแรงไปกว่าห้าสิบปีเพื่อพยากร,และยังมียอดฝีมือในอดีตอีกมากมายที่ต้องการทะลวงค่ายกล,หากพวกเขารู้ในเวลานี้ต้องพ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่งแน่นอน.
อาวุโสอวิ๋นและผู้ฝึกตนหมาป่าเองก็ยากจะยอมรับ,คิดถึงเผ่าหมาป่าที่ต้องใช้เวลาหลายสิบล้านปี,ความภาคภูมิใจของพวกเขาหดหายไปหมด,เรียงอักษรอย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คิดก็ทำให้หัวใจมีโลหิตไหลซึมออกมาได้แล้ว.
ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่อยู่ไม่ไกลออกไป,ในเวลานี้ยังแข็งนิ่ง,ตะลึงงันกับวิธีของเทียนหลิงเอ๋อ,บ้าคลั่งเกินไปแล้ว!
จินเผิงและคนอื่นๆก็จอ้งมองหลิงเอ๋อด้วยความอัศจรรย์ใจ,ฮวงโหวผู้นี้,เป็นไปได้ใหมที่จะกล่าวลวงคนอื่น!
มีเพียงจงซาน,เซียนเซิงซือและเสวียนหยวนที่หัวเราะออกมาเบาๆ.
ถึงคนที่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่โลกใบเล็ก,อรหันกุยหยวนที่แข็งแกร่งที่สุดของแดนเทวะทั้งสี่,ต้องการจะล้อมสังหารจงซานในครั้งนั้น.
ในเวลานั้น,ทุกคนไม่ใช่คู่มือของอรหันต์กุยหยวนแม้แต่น้อย,เขาคือตัวตนที่ทรงพลังอย่างแท้จริง,ทว่าท้ายที่สุดกับถูกเทียนหลิงเอ๋อขับไล่ไป,ซ้ำญาณตบะปิดปากของเขายังขาดอีกด้วย.
นี่คือดาวแห่งโชค,นางที่มาพร้อมกับโชค,ที่ทำให้ทุกคนต้องตระลึงงัน.
นางที่มาพร้อมกับโชค!
หลายๆคนที่เอ่ยว่าจงซานนั้นมีโชคมากมาย,จึงทำให้จงซานประสบความสำเร็จได้จนถึงตอนนี้,ทว่าทุกคนไม่รู้ว่าความสำเร็จทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้น,เกิดจากแผนการมากมายนับไม่ถ้วยถูกใช้ออกมาจนทำให้เขาก้าวไปถึงเป้าหมาย.
หากจะกล่าวถึงโชคจริงๆล่ะก็,เทียนหลิงเอ๋อคือดาวนำโชคผู้นั้น,กล่าวได้ว่าโชคของนางนั้นไม่มีใครที่จะเทียบได้.
เทียนหลิงเอ๋อจึงกลายเป็นดาวนำโชคให้กับเขา,เพียงแค่มีนางอยู่ข้างกาย,ก็ทำให้จงซานสามารถก้าวไปได้ง่าย.
ในโลกใบเล็ก,ที่ออกมาผจญภัยร่วมกัน,แม้นว่าจะพบกับอันตรายก็ทำให้เขาได้รับของวิเศษมากมาย,นับตั้งแต่กำลังเก็บของ,เม็ดยากวงหัว,แม้แต่การทำให้รู้จักกับหมาป่าน้อยเซียนเซียน,ไปจนถึงทำพันธะสัญญา,หลังจากเดินทางไปยังทวีปศักดิ์สิทธิ์,ก็ได้รับความเชื่อใจจากเนี่ยฟ่านเฉิน,แม้แต่เผ่าหงส์เพลิง,ไปจนถึงขับไล่กุยหยวนในครานั้น.
กล่าวได้ว่าเทียนหลิงเอ๋อพกโชคมาเต็มกระเป๋า,ทำให้คนอื่นๆพลอยได้ผลประโยชน์ไปด้วย.
นี่กลายเป็นความลึกลับที่หาคำอธิบายไม่ได้,แต่จงซานก็เชื่อว่านางมากับโชค,เหมือนกับเห่าเม่ยลี่ที่มากับคำสาป,จะกล่าวว่าเป็นเรื่องไร้สาระ,ก็คงกล่าวได้ไม่เต็มปาก!
ดังนั้นในสถานการณ์เวลานี้,เขาจึงเลือกที่จะเชื่อหลิงเอ๋อ.
เป็นความจริงนางมีความคิดที่บ้าคลั่ง,สร้างความตื่นตะลึงกับทุกคนอีกครั้ง,บ้าคลั่งยิ่งนัก!
"ข้า,ข้ากล่าวอะไรผิดอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ใช่,เจ้ากล่าวถูกจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
ใช่แล้ว,มันถูกเกินไป,ในเวลาเดียวกัน,คนอื่นๆบางคนก็ไม่กล้ากล่าวว่านางผิด?
หากว่างผิด,คนอื่นยิ่งผิดมากกว่า,จนกลายเป็นโง่ไป.
"ใช่ใหมล่ะ,ข้าบอกแล้วมันง่ายนิดเดียว,คนอื่นไม่ต้องชมข้าก็ได้,ข้ารู้สึกไม่ค่อยดีนัก!"เทียนหลิงเอ๋อที่แลบลิ้นออกมาด้วยใบหน้าทะเล้น.
ระหว่างนี้ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่กำลังบำเพ็ญลมหายใจ,ได้ยินคำพูดของเทียนหลิงเอ๋อ,เลือดลมตีกลับพ่นโลหิตออกมาอีกครั้ง,บาปกรรมนัก!
เหล่าผู้ฝึกตนหมาป่าเองรู้สึกสั่นสะท้านในใจ,ใช้เวลาไม่น้อยกว่าจะยอมรับว่าเทียนหลิงเอ๋อทะลวงค่ายกลได้,คาดไม่ถึงยิ่งนัก.
อาวุโสอวิ๋นที่ได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นออกมา,"วันนี้ต้องขอบคุณ,สหายเต๋าได้ช่วยเหลือในครั้งนี้,เผ่าหมาป่าของข้าไม่รู้ว่าจำนวนมากขนาดใหนที่ล้มเหลว,แม้แต่ข้าเองก็ไม่สามารถ!"
"ช่างน่าเสียหายหลายสิบล้านปี,ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจไปเท่าไหร่!"เสวียนหยวนที่พยักหน้ารับ.
"ใช่แล้ว,ยอดฝีมือเผ่าหมาป่ามากมายนับไม่ถ้วนทุ่มเทไปทั้งชีวิต,แต่ก็ไม่สามารถแก้ได้,ผ่านมาเป็นเวลามากมาย,ต่างก็คิดว่านี่คือค่ายกลที่ลึกล้ำ,ดังนั้นจึงเข้าใจว่า,พรแห่งดวงดารานี้เป็นค่ายกลที่น่าสะพรึง,แม้แต่หลายคนพยายามที่จะศึกษาพยากรมันด้วยวิธีต่างๆที่ลึกล้ำมากมาย,ทุกคนต่างก็คิดว่ามันเป็นอะไรที่ยากจะหยั่งถึง,แม้แต่ใช้พลังเข้าสยบ,สุดท้ายแล้วก็ล้มเหลว,ไม่คิดเลยว่าวิธีการที่ง่ายที่สุดจะสามารถทะลวงผ่านค่ายกลได้!"อาวุโสอวิ๋นที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ช่างน่าเศร้าที่ใช้เวลาไปมากมาย,ทำให้ตี้ซือเทียนในอดีต,กว่าจะมีคนแก้มันได้,คงไม่สามารถกลับมาได้แล้ว!"จางหยงหัวที่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียใจ.
"ข้าคิดว่าทุกคนไม่ควรที่จะเศร้าใจ!"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หืม!"ทุกคนที่เงยหน้าขึ้น,จงซานหมายความว่าอย่างไร?
ผู้ฝึกตนมากมายที่ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อแก้มัน,ทว่าไม่ควรค่าให้เสียใจอย่างงั้นรึ?
"สิ่งที่น่าเศร้าใจที่สุดน่าจะเป็นสิ่งที่บรรพชนหมาป่าทิ้งเอาไว้ให้ทุกคนขบคิดหาวิธี,ทว่าเหล่าลูกหลายกลับเข้าใจผิดคิดว่ามันเป็นค่ายกลที่ร้ายกาจ...!"จงซานที่กล่าวออกมาแต่กล่าวไม่จบ.
กับดัก 90 ล้านปี?
ทุกคนควรที่จะหยุดเสียใจ,ไม่ควรคิดว่ามันเป็นโศกนาฏกรรม,ความหมายของจงซาน,หากคิดเช่นนั้นก็จะทำให้บรรพชนหมาป่าอยู่ในสภาพเวทนานัก.
ตัวตนที่น่าเกรงขามมากมาย,ที่เข้าใจผิดว่ามันเป็นค่ายกล,จนทำให้ตัวเองต้องสิ้นชีวี!
อาวุโสอวิ๋นและเผ่าหมาป่าที่ไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป,เวลานี้จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,คิดว่าบรรพชนหมาป่าคงเจ็บปวด,ที่พวกเขาเข้าใจผิด,เข้าใจเจตนารมของบรรพบุรุษผิดไป.
บนท้องฟ้าดวงดารากว่า 20,000
ดวงส่องประกายแสงวับวาว,แสงสว่างที่ส่องประกายนั้นราวกับเวลากลางวัน,ลำแสงที่ปกคลุมไปทั่วทุกสารทิศ,อาบไล้กลีบดอกบัวยักษ์,จนเวลานี้มีเกาะมากมายที่ลอยขึ้นมาในทันที.
พลังจากดวงดารามากมายกำลังแผ่พุ่งเติมพลังงานให้กับเกาะลอยฟ้า,เวลานี้เกาะลอยฟ้าทั้ง
3000 เกาะกำลังส่องประกายแสงสีน้ำเงินออกมาทันที,และเริ่มโคจรหมุนไปมา.
แสงสว่างจ้าที่ปกคลุม,ทำให้ห้วงมิติบนท้องฟ้าหักเหสะท้อนแสงจนเกิดภาพที่งดงามและลึกล้ำขึ้นมา.
"นี่มัน,โลกนี้คงยากที่จะเห็นได้."เหล่ายอดฝีมือหมาป่าต่างกล่าวออกมาเสียงดัง.
Chapter 1130 Ling'er method
灵儿的方法
วิธีการของหลิงเอ๋อ
"ทะลวง? ทะลวงค่ายกลได้แล้ว!"อาวุโสอวิ๋นที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
บนอวกาศที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า,จินเผิงรับรู้ได้ว่ามันประสบผลแล้ว,จึงได้เร่งบินกลับมา,เต้าเหรินถู,เสวียนหยวนเองก็เช่นกัน.
"ทะลวงได้แล้วจริงๆรึ?"ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
ค่ายกลนี้,มีชื่อเสียงมาก,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าหยิงเห่า,บางที่ปราชญ์เทพทั่วหล้าต่างก็มาดู,ทว่าก็ไม่มีใครสามารถนี้ได้,หยิงเห่าเองก็ไม่สามารถทะลวงค่ายพล,พรแห่งสวรรค์,ที่ลึกล้ำนี้ได้.
ทว่าค่ายกลที่ลึกล้ำนี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะทะลวงได้?
บนอวกาศที่กว้างใหญ่ส่องสว่างแสงสว่างจ้า,แสงชำระล้าง,ที่ยากจะต้านทาน,ทว่าเมื่อทะลวงผ่านค่ายกล,อดทนอีกสักครู่,ภาพทั้งหมดก็จะเผยออกมาเอง.
เหล่าอาวุโสหมาป่าและหมาป่าทุกตนต่างก็ตื่นเต้นดีใจ.
อาวุโสอวิ๋นคาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นพยานกับความมหัศจรรย์นี้,ทะลวงแล้ว,หลายล้านปีมาแล้ว,ยอดฝีมือมากมายที่ล้มเหลว,คาดไม่ถึงเลยว่าจะจะสามารถทะลวงได้,ด้วยฝีมีเด็กสาวคนหนึ่ง,ไม่,นี่คือสุดยอดพรสวรรค์แห่งโลกหล้า.
ไม่ใช่แค่เหล่าหมาป่า,ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานก็เช่นกัน,ทุกคนที่เผยท่าทางตื่นตระหนกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
เดิมที่ฮวงโหวไม่ได้มีพลังฝึกตนสูงนัก,ทว่ากับพบว่ามีความสามารถด้านค่ายกลอย่างคาดไม่ถึง,มีเพียงแค่เซียนเซิงซือที่เผยยิ้มซับซ้อนออกมา.
ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามคนเวลานี้ริมฝีปากสั่นไปหมด.
"ถูกทุกก้าว,กว่าสองหมื่นดวง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่มีอะไรผิด,ช่างน่าเกรงขามนัก!"ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ใช่,นางต้องเป็นผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่แข็งแกร่งแน่!"
"ค่ายกลบรรพชนหมาป่า,ท้ายที่สุดก็ทะลวงได้,พวกเราสามารถ
............!”
ขณะที่สามผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามที่อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ตูมมม!"
"ตูมมม!"
"ตูมมม!"
เสวียนหยวน,เต้าเหรินถู,จินเผิง,ที่บินกลับมา.
"ฮวงโหวปัญญาล้ำเลิศ!"จินเผิงและเต้าเหรินถูที่กล่าวยกย่องหมดใจ.
"ไม่เลย,มันง่ายจะตายไป!"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้าทะลวงค่ายกลได้อย่างไร?"จงซานที่สอบถามออกไป.
จงซานที่สอบถามออกไปทำให้ทุกคนเงียบลง,จับจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อพร้อมๆกัน,ทำให้เทียนหลิงเอ๋อเผยท่าทางกระวนกระวายใจเล็กน้อย.
อาวุโสอวิ๋น,สามผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา,แม้แต่หยิงเห่า,ยังนิ่งงันรอฟังคำตอบ.
หลายล้านปี,ยอดฝีมือนับไม่ถ้วน,ที่พยายามทะลวงผ่าน! แต่ค่ายกลนี้กลับแข็งแกร่งทรงพลังยิ่งหนัก!
"? ก็ไม่นิ!"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
ทุกคน".......................!”
ไม่? แล้วเจ้าทะลวงอย่างไร?
แน่นอน,ภายในใจ,แม้นว่าจะบ่นออกมา,ทว่าก็ไม่มีใครเอ่ย,ยังคงจ้องมองเทียนหลิงเอ๋อ,เพราะต้องการรู้ว่างทะลวงผ่านค่ายกลได้อย่างไร?
"ก่อนหน้านี้เจ้าทำได้อย่างไร?"จงซษนเอ่ย.
"ไม่ใช่ว่ามันคือพรจากดวงดารา(ซิงจูซี)?
จากนั้นก็เพียงเรียงมันเป็นแถวส่องประกาย!"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
"เรียงให้เป็นประกาย?"ทุกคนที่เผยท่าทางสงสัย.
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,สามผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ซ่อนความข่มขืนเอาไว้บนใบหน้า,พวกเขาก็รู้วิธีการเรียงอักษร,ทว่าใครกันจะไปคิดเช่นนั้น,มีใครกันที่เข้าใจว่าต้องทำเช่นนั้นกัน.
เทียนหลิงเอ๋อที่ชี้ไปยังตัวอักษรตัวแรก,"เจ้าดูอักษร"ดวงดารา"(星)
ตราบเท่าที่เขียว,แนวตั้ง,แนวเฉียง,แนวนอน,แนวนอน,แต้มขีด,แนวตั้ง,แนวตั้ง,ลากเส้น,แนวนอน,ก็จะกลายเป็นอักษรตัวหนึ่ง,เป็นอักษรของคำว่าซิง(ดวงดาว)."
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เทียนหลิงเอ๋อที่ทำการขีดเส้นบนอากาศด้วยนิ้วของนาง.
ในเวลานี้,ทุกคนที่ได้ยินถึงกับแข็งเป็นหินไปเลยทีเดียว.
นี่มันอะไรกัน?
นี่คือยอดพรสวรรค์ที่ห้ายากในโลกหล้าก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?
"จากคำว่าซิง(ดวงดาว)ก็เป็นจู่(祝)และซี่(词) ซิงจู่ซี(พรของดวงดาว)
เพียงแค่เลื่อนให้มันเป็นไปตามอักษรเหล่านี้ก็พอ,เจ้าดูดวงดาวบนท้องฟ้านั่น,มีอักษรที่แตกต่างกันหรือไม่?"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ย.
"พู!!"
ก่อนหน้านี้อาการของผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาไม่ดีนัก,เวลานี้ได้ระเบิดพ่นโลหิตออกมา.
กับวิธีการดังกล่าวนี้,มันบ้าคลั่งเกินไปแล้ว.
เพียงแค่เรียงดวงดาวให้กลายเป็นอักษรอย่างงั้นรึ?
หากยอดฝีมือนับตั้งแต่อดีตเป็นต้นมารู้เข้าจะโศกเศร้าขนาดใหน!
อย่างน้อยผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามก็ไม่สามารถยอมรับได้,เข้าใช้เวลาห้าสิบปี,ใช้พลังไปมากมาย,แม้แต่ชีวิตแทบไม่รอด,คาดไม่ถึงเลยว่ากับพบวิธีเช่นนี้,เรียงดวงดาวเป็นอักษร...,ยอมได้อย่างไร,ไม่สามารถยอมได้.
เพียงแค่คิดถึงการเรียงอักษร,ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาแทบจะล้มฟุบลงให้ได้,พวกเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป,ก่อนที่จะเร่งรีบนั่งบำเพ็ญลมหายใจ,เพื่อฟื้นฟูร่างกายของตัวเองในทันที.
ทุ่มแรงไปกว่าห้าสิบปีเพื่อพยากร,และยังมียอดฝีมือในอดีตอีกมากมายที่ต้องการทะลวงค่ายกล,หากพวกเขารู้ในเวลานี้ต้องพ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่งแน่นอน.
อาวุโสอวิ๋นและผู้ฝึกตนหมาป่าเองก็ยากจะยอมรับ,คิดถึงเผ่าหมาป่าที่ต้องใช้เวลาหลายสิบล้านปี,ความภาคภูมิใจของพวกเขาหดหายไปหมด,เรียงอักษรอย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คิดก็ทำให้หัวใจมีโลหิตไหลซึมออกมาได้แล้ว.
ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่อยู่ไม่ไกลออกไป,ในเวลานี้ยังแข็งนิ่ง,ตะลึงงันกับวิธีของเทียนหลิงเอ๋อ,บ้าคลั่งเกินไปแล้ว!
จินเผิงและคนอื่นๆก็จอ้งมองหลิงเอ๋อด้วยความอัศจรรย์ใจ,ฮวงโหวผู้นี้,เป็นไปได้ใหมที่จะกล่าวลวงคนอื่น!
มีเพียงจงซาน,เซียนเซิงซือและเสวียนหยวนที่หัวเราะออกมาเบาๆ.
ถึงคนที่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่โลกใบเล็ก,อรหันกุยหยวนที่แข็งแกร่งที่สุดของแดนเทวะทั้งสี่,ต้องการจะล้อมสังหารจงซานในครั้งนั้น.
ในเวลานั้น,ทุกคนไม่ใช่คู่มือของอรหันต์กุยหยวนแม้แต่น้อย,เขาคือตัวตนที่ทรงพลังอย่างแท้จริง,ทว่าท้ายที่สุดกับถูกเทียนหลิงเอ๋อขับไล่ไป,ซ้ำญาณตบะปิดปากของเขายังขาดอีกด้วย.
นี่คือดาวแห่งโชค,นางที่มาพร้อมกับโชค,ที่ทำให้ทุกคนต้องตระลึงงัน.
นางที่มาพร้อมกับโชค!
หลายๆคนที่เอ่ยว่าจงซานนั้นมีโชคมากมาย,จึงทำให้จงซานประสบความสำเร็จได้จนถึงตอนนี้,ทว่าทุกคนไม่รู้ว่าความสำเร็จทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้น,เกิดจากแผนการมากมายนับไม่ถ้วยถูกใช้ออกมาจนทำให้เขาก้าวไปถึงเป้าหมาย.
หากจะกล่าวถึงโชคจริงๆล่ะก็,เทียนหลิงเอ๋อคือดาวนำโชคผู้นั้น,กล่าวได้ว่าโชคของนางนั้นไม่มีใครที่จะเทียบได้.
เทียนหลิงเอ๋อจึงกลายเป็นดาวนำโชคให้กับเขา,เพียงแค่มีนางอยู่ข้างกาย,ก็ทำให้จงซานสามารถก้าวไปได้ง่าย.
ในโลกใบเล็ก,ที่ออกมาผจญภัยร่วมกัน,แม้นว่าจะพบกับอันตรายก็ทำให้เขาได้รับของวิเศษมากมาย,นับตั้งแต่กำลังเก็บของ,เม็ดยากวงหัว,แม้แต่การทำให้รู้จักกับหมาป่าน้อยเซียนเซียน,ไปจนถึงทำพันธะสัญญา,หลังจากเดินทางไปยังทวีปศักดิ์สิทธิ์,ก็ได้รับความเชื่อใจจากเนี่ยฟ่านเฉิน,แม้แต่เผ่าหงส์เพลิง,ไปจนถึงขับไล่กุยหยวนในครานั้น.
กล่าวได้ว่าเทียนหลิงเอ๋อพกโชคมาเต็มกระเป๋า,ทำให้คนอื่นๆพลอยได้ผลประโยชน์ไปด้วย.
นี่กลายเป็นความลึกลับที่หาคำอธิบายไม่ได้,แต่จงซานก็เชื่อว่านางมากับโชค,เหมือนกับเห่าเม่ยลี่ที่มากับคำสาป,จะกล่าวว่าเป็นเรื่องไร้สาระ,ก็คงกล่าวได้ไม่เต็มปาก!
ดังนั้นในสถานการณ์เวลานี้,เขาจึงเลือกที่จะเชื่อหลิงเอ๋อ.
เป็นความจริงนางมีความคิดที่บ้าคลั่ง,สร้างความตื่นตะลึงกับทุกคนอีกครั้ง,บ้าคลั่งยิ่งนัก!
"ข้า,ข้ากล่าวอะไรผิดอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ใช่,เจ้ากล่าวถูกจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
ใช่แล้ว,มันถูกเกินไป,ในเวลาเดียวกัน,คนอื่นๆบางคนก็ไม่กล้ากล่าวว่านางผิด?
หากว่างผิด,คนอื่นยิ่งผิดมากกว่า,จนกลายเป็นโง่ไป.
"ใช่ใหมล่ะ,ข้าบอกแล้วมันง่ายนิดเดียว,คนอื่นไม่ต้องชมข้าก็ได้,ข้ารู้สึกไม่ค่อยดีนัก!"เทียนหลิงเอ๋อที่แลบลิ้นออกมาด้วยใบหน้าทะเล้น.
ระหว่างนี้ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่กำลังบำเพ็ญลมหายใจ,ได้ยินคำพูดของเทียนหลิงเอ๋อ,เลือดลมตีกลับพ่นโลหิตออกมาอีกครั้ง,บาปกรรมนัก!
เหล่าผู้ฝึกตนหมาป่าเองรู้สึกสั่นสะท้านในใจ,ใช้เวลาไม่น้อยกว่าจะยอมรับว่าเทียนหลิงเอ๋อทะลวงค่ายกลได้,คาดไม่ถึงยิ่งนัก.
อาวุโสอวิ๋นที่ได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นออกมา,"วันนี้ต้องขอบคุณ,สหายเต๋าได้ช่วยเหลือในครั้งนี้,เผ่าหมาป่าของข้าไม่รู้ว่าจำนวนมากขนาดใหนที่ล้มเหลว,แม้แต่ข้าเองก็ไม่สามารถ!"
"ช่างน่าเสียหายหลายสิบล้านปี,ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจไปเท่าไหร่!"เสวียนหยวนที่พยักหน้ารับ.
"ใช่แล้ว,ยอดฝีมือเผ่าหมาป่ามากมายนับไม่ถ้วนทุ่มเทไปทั้งชีวิต,แต่ก็ไม่สามารถแก้ได้,ผ่านมาเป็นเวลามากมาย,ต่างก็คิดว่านี่คือค่ายกลที่ลึกล้ำ,ดังนั้นจึงเข้าใจว่า,พรแห่งดวงดารานี้เป็นค่ายกลที่น่าสะพรึง,แม้แต่หลายคนพยายามที่จะศึกษาพยากรมันด้วยวิธีต่างๆที่ลึกล้ำมากมาย,ทุกคนต่างก็คิดว่ามันเป็นอะไรที่ยากจะหยั่งถึง,แม้แต่ใช้พลังเข้าสยบ,สุดท้ายแล้วก็ล้มเหลว,ไม่คิดเลยว่าวิธีการที่ง่ายที่สุดจะสามารถทะลวงผ่านค่ายกลได้!"อาวุโสอวิ๋นที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ช่างน่าเศร้าที่ใช้เวลาไปมากมาย,ทำให้ตี้ซือเทียนในอดีต,กว่าจะมีคนแก้มันได้,คงไม่สามารถกลับมาได้แล้ว!"จางหยงหัวที่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียใจ.
"ข้าคิดว่าทุกคนไม่ควรที่จะเศร้าใจ!"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หืม!"ทุกคนที่เงยหน้าขึ้น,จงซานหมายความว่าอย่างไร?
ผู้ฝึกตนมากมายที่ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อแก้มัน,ทว่าไม่ควรค่าให้เสียใจอย่างงั้นรึ?
"สิ่งที่น่าเศร้าใจที่สุดน่าจะเป็นสิ่งที่บรรพชนหมาป่าทิ้งเอาไว้ให้ทุกคนขบคิดหาวิธี,ทว่าเหล่าลูกหลายกลับเข้าใจผิดคิดว่ามันเป็นค่ายกลที่ร้ายกาจ...!"จงซานที่กล่าวออกมาแต่กล่าวไม่จบ.
กับดัก 90 ล้านปี?
ทุกคนควรที่จะหยุดเสียใจ,ไม่ควรคิดว่ามันเป็นโศกนาฏกรรม,ความหมายของจงซาน,หากคิดเช่นนั้นก็จะทำให้บรรพชนหมาป่าอยู่ในสภาพเวทนานัก.
ตัวตนที่น่าเกรงขามมากมาย,ที่เข้าใจผิดว่ามันเป็นค่ายกล,จนทำให้ตัวเองต้องสิ้นชีวี!
อาวุโสอวิ๋นและเผ่าหมาป่าที่ไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป,เวลานี้จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ,คิดว่าบรรพชนหมาป่าคงเจ็บปวด,ที่พวกเขาเข้าใจผิด,เข้าใจเจตนารมของบรรพบุรุษผิดไป.
บนท้องฟ้าดวงดารากว่า 20,000
ดวงส่องประกายแสงวับวาว,แสงสว่างที่ส่องประกายนั้นราวกับเวลากลางวัน,ลำแสงที่ปกคลุมไปทั่วทุกสารทิศ,อาบไล้กลีบดอกบัวยักษ์,จนเวลานี้มีเกาะมากมายที่ลอยขึ้นมาในทันที.
พลังจากดวงดารามากมายกำลังแผ่พุ่งเติมพลังงานให้กับเกาะลอยฟ้า,เวลานี้เกาะลอยฟ้าทั้ง
3000 เกาะกำลังส่องประกายแสงสีน้ำเงินออกมาทันที,และเริ่มโคจรหมุนไปมา.
แสงสว่างจ้าที่ปกคลุม,ทำให้ห้วงมิติบนท้องฟ้าหักเหสะท้อนแสงจนเกิดภาพที่งดงามและลึกล้ำขึ้นมา.
"นี่มัน,โลกนี้คงยากที่จะเห็นได้."เหล่ายอดฝีมือหมาป่าต่างกล่าวออกมาเสียงดัง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น