Immortality Chapter 1125 Saint Ying Huo
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1125 ปราชญ์เทพหยิงเห่า.
Chapter 1125 Saint Ying Huo
圣人荧惑
ปราชญ์เทพหยิงเห่า.
เสวียนหยวน,พร้อมกับแสงชำระล้าง!
ราวกับฝนแห่งแสงที่ล่วงหล่นลงสู่พื้นดิน.
จงซานที่มายังโลกใบใหญ่,พบเห็นเผ่าต่างๆมากมายนับไม่ถ้วน,ส่วนเผ่าเทวะทูตนั้น,นับเป็นเผ่าพิเศษ,ที่ไม่คิดว่าจะมีอยู่ในโลกใบใหญ่แล้ว.
มีเพียงบันทึก,ที่เอ่ยเกี่ยวกับร่างต้นกำเนิดโลก,ร่างกายของคนเหล่านี้,จะกลายเป็นแหล่งต้นกำเนิด,โลกเขตแดนของพวกเขาสามารถสร้างร่างมายาของเทวะทูตขึ้นมาได้.
ร่างแสงดังกล่าว,ดูเหมือนว่าจะถูกปล่อยออกมาจากโลกเขตแดน,เป็นเหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่ปล่อยออกมา,และหายไปในอากาศอย่างรวดเร็วเช่นกัน.
แน่นอน,ร่างภาพลวงตาเหล่านี้,ไม่มีอยู่จริง,เป็นร่างลวงตาที่เกิดจากโลกเขตแดนของร่างต้นกำเนิดโลก,ความจริงทุกๆคนหากสามารถศึกษาอย่างจริงจัง,หลายคนก็สามารถสร้างร่างเงาแสงขึ้นมาจากภายในโลกเขตแดนของตัวเองได้,ทว่าหากเป็นร่างจากร่างสถิตกำเนิดโลกแล้ว,จะบริสุทธิ์,จนเหมือนกับพลังศักดิ์สิทธิ์,ซึ่งสามารถเห็นได้ก็คือเทวทูตมากมายนั่นเอง.
จุดแสงมากมายเหล่านี้ก็คือ,เทวะทูต.
การที่เทวะทูตมาปรากฏขึ้นที่ด้านนอก,ต้องบอกได้เลยว่าเสวียนหยวนเป็นคนที่ร้ายกาจที่สามารถสร้างมันขึ้นมาในโลกเขตแดนได้.
เทวะทูตที่ต่อสู้กับอสุรา! การต่อสู้ขนาดใหญ่ได้เริ่มขึ้นแล้ว.
เสวียนหยวนที่สามารถสร้างโลกศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาได้,เทวะทูตเวลานี้เข้าปะทะกับอสุราจากธารโลหิต,แม้นว่ามันจะไม่แข็งแกร่งเทียบกับอสุราได้,ทว่าตราบเท่าที่เสวียนหยวนยังไม่ตาย,เหล่าเทวะทูตก็จะสามารถกำเนิดขึ้นมาอย่างไร้ขีดจำกัด.
การโจมตีที่รุนแรงหนักหน่วง,ทำให้การต่อสู้นี้ดูสลับซับซ้อน.
การโจมตีของพลังศักดิ์สิทธิ์และอสุรกายโลหิต,ทำให้การต่อสู้นี้หยุดนิ่งยังไม่มีฝั่งใหนได้เปรียบ.
"อาวุโสอวิ๋น,เสวียนหยวนจะชนะหรือไม่?"อาวุโสอีกคนที่อยู่ข้างๆที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"หืม,ช่างน่าเศร้านัก!"อาวุโสอวิ๋นที่ส่ายหน้าไปมา.
"ช่างน่าเศร้า?"
"ตอนนี้ที่ข้าเห็น,เหรินชุนและเสวียนหยวนมีพลังเท่ากัน,ทว่าเหรินชุนนั้นใช้พลังจากค่ายกล,ทำให้มีพลังให้ใช้ต่อเนื่องไม่มีวันหมด,ตราบเท่าที่ค่ายกลยังอยู่,ส่วนเสวียนหยวนนั้น,ผลาญพลังของตัวเอง,นอกจากนี้เสวียนหยวนยังเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋าด้วย,หากเป็นเช่นนี้ต่อไป.....!"อาวุโสอวิ๋นที่ส่ายหน้าไปมา.
"เสวียนหยวนจะไม่สามารถจัดการเหรินชุนได้อย่างงั้นรึ?"อาวุโสอีกคนที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"เหรินชุนและเสวียนหยวนนั้นตอนนี้ยังเทียบกันไม่ได้,เสวียนหยวนนับว่ามีร่างสถิตก่อกำเนิดโลกที่ยอดเยี่ยม,แต่น่าเสียดายที่เขายังไม่สามารถตระหนักรู้,ถึงร่างขั้นสามได้,หากเขาสามารถตระหนักรู้ได้รับพลังจากโลกได้แล้วล่ะก็,พลังของเขาจะเพิ่มขึ้นมาอีกสามเท่า,สามารถที่จะล้มเหรินชุนได้อย่างแน่นอน,ช่างน่าเสียดาย....!"อาวุโสอวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้าใจ.
"ร่างขั้นสาม?
เป็นหนึ่งในทักษะร่างที่ลึกล้ำที่สุดในโลก,ช่างน่าเสียดายนับตั้งแต่โบราณคนที่จะไม่ร่างกำเนิดโลกขั้นสามนั้นมีอยู่น้อยนิด!"อาวุโสอีกคนที่กล่าวด้วยความเศร้าใจเช่นกัน.
"ร่างขั้นสาม?"จงซานที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
ยากรึ?
ดูเหมือนว่าเสวียนหยวนที่อยู่ในโลกใบเล็กจะสามารถสร้างร่างสามร่างได้แล้ว,ทว่าจงซานไม่มีทางเปิดเผยอย่างแน่นอน.
"อาวุโสอวิ๋น,ผู้ฝึกตนฮวงจุ้นผู้นี้,คงยากที่จะทะลวงค่ายกลเขา,และบนท้องฟ้ายังมีกุยเช่อคุ้มกันอีก,ครั้งนี้นับว่าพวกเราอยู่ในอันตราย,แดนเทวะซือเทียนเวลานี้คงยากจะต้าน,พวกเราเวลานี้,ควรจะทำอย่างไรดี?"อาวุโสอีกคนที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"ข้าว่าขอเชิญหยิงเห่าช่วยดีหรือไม่?เขาเองก็จ้องมองพวกเรามานานแล้ว!"
"ไม่จำเป็น,หยิงเห่านั้นไร้หัวใจ,เป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยพวกเรา,นอกจากนี้,กุยเช่อที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาคนผู้นั้น,เป็นไปไม่ได้เลยที่หยิงเห่าจะล่วงเกินเขาเพื่อเผ่าหมาป่า!"อาวุโสอวิ๋นกล่าว.
"กุชเช่อเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาใคร? เป็นผู้ใดกัน?"อาวุโสอีกคนที่เผยท่าทางสงสัย.
อาวุโสอวิ๋นที่มองไปที่เขา,ทว่าไม่ได้กล่าวอะไร.
จงซานที่อยู่ไม่ไกลออกมา,ขณะที่จ้องมองไปยังหวังจิงเหวิน,ทั้งคู่ที่เผยแววตาจริงจังออกมา.
พริบตาที่จงซานและหวังจิงเหวินสบตากัน,เซียนเซิงซือ,จินเผิง,อาวุโสเทียน,เต้าเหรินถูที่จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
"ดูไปก่อน!"จงซานที่เอ่ยเสียงเคร่งขรึมกล่าวออกมาเบาๆ.
ทุกคนที่พยักหน้ารับในทันที.
จงซานที่จ้องมองไปยังการต่อสู้ของเสวียนหยวนและเหรินชุน,ทว่าจินเผิง,เซียนเซิงซือ,หวังจิงเหวินและคนอื่นๆที่กวาดตามองไปรอบๆ.
หลังจากนั้น,หวังจิงเหวินที่เอ่ยออกมาเบาๆ,"เซิ่งหวัง!"
ทุกคนที่หันหน้ามามองหวังจิงเหวินพร้อมๆกัน.
"ตำแหน่งเสวียน,ห่างออกไป
สามแสนลี้,บนตำหนักลอยฟ้าสูงขึ้นไป!"หวังจิงเหวินที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นไปมอง,สายตาของเขาที่จ้องมองผ่านฝูงหมาป่า,สูงขึ้นไป,ห่างสามแสนลี้.
บนจุดที่สูงที่สุด,มีซุ้มไม้ขนาดเล็กสีแดงเพลิง,รอบๆนั้นมีม่านไม้ไผ่ล้อมอยู่,ด้านนอกยากจะมองเข้าไปได้,ทว่าที่ด้านในนั้นสามารถมองเห็นด้านนอกได้ชัดเจน.
เป็นซุ้มไม้ที่ดูแปลกประหลาดที่หวังจิงเหวินเห็น.
พลังจิตในหมอกหงหลวนของจงซานที่แผ่เข้ามาในดวงตาของเขาเล็กน้อย.
ดวงตาของจงซานเป็นลำแสงทะลวงในทันที,มองลอดม่านไม้ไผ่เข้าไป,คาดไม่ถึงว่าจะสามารถมองเห็นด้านในได้.
ที่ด้านในนั้นมีโถสุรา,มีชายในชุดสีแดงโลหิตนั่งอยู่,มีไหสุรารสเลิศ,ชายที่อยู่ด้านในที่จิบสุรา,ขณะที่จ้องมองการต่อสู้ของเสวียนหยวนและเหรินชุน.
นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญคือคนผู้นี้ใบหน้าเลือนลาง,ไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน.
ภายในตำหนักที่มีผนึกปิดกั้น,แน่นอนไม่จำเป็นต้องคาดเดาใดๆ,การที่ไม่สามารถมองไม่เห็นใบหน้า,คนผู้นั้นก็คือคนที่อาวุโสอวิ๋นเอ่ยถึง,หยิงเห่า.
ปราชญ์เทพทวีปปฐพี,ปราชญ์เทพหยิงเห่า?
เขาที่ยังคงนั่งมองการต่อสู้อยู่?
เป็นเขาจริงๆรึ?
ขณะที่สายตาของจงซานกำลังจะถอนกลับมา,ทันใดนั้นปราชญ์เทพหยิงเห่าที่หยุดดื่มสุรา,ทันใดนั้นก็หันหน้ามายังทิศทางของจงซานในทันที.
ขณะที่เขาหันหน้ามา,อำนาจของปราชญ์เทพที่ผลักออกมาในทันที.
แม้ว่าจะมองไม่เห็นใบหน้า,ทว่าจงซานสัมผัสได้ถึงดวงตาที่คลุมเครือนั่นได้.
ดวงตาที่ดูทรงพลัง,แม้แต่เนตรเทียนฟายังดูธรรมดาไป,สิ่งนี้เต็มไปด้วยอำนาจทำลายล้าง,เพียงแค่สายตาที่กวาดมา,เพียงพอที่จะทำให้ได้รับภัยพิบัติแล้ว.
ดวงตาของปราชญ์เทพดูน่าเกรงขามมาก,แม้นว่าจะมองไม่เห็นชัด,ทว่าก็บอกได้ว่าดูทรงพลังอหังการเท่าใด,ประกายแสงที่ดุร้ายนั้น,หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น,คงทำให้ดวงวิญญาณหลุดลอยแตกสลายแล้ว.
บางทีเพราะว่าจงซานดวงวิญญาณไม่ได้หลุดลอยแตกสลาย,ดังนั้นจึงทำให้ปราชญ์เทพหยิงเห่าเผยท่าทางสงสัย.
จงซานที่เห็นปราชญ์เทพหยิงเห่าพยักหน้าให้,ก่อนที่จะถอนสายตากลับมา.
ไม่ว่าอย่างไร,การตรวจสอบความเป็นส่วนตัวของคนอื่น,หากพบว่าฝ่ายตรงข้ามกระทำ,แม้นว่าจะขออภัยแล้วก็ตาม,ทว่าก็ไม่มีทางรู้ว่าฝ่ายตรงข้ามคิดอะไร?ดังนั้นจึงต้องรีบถอนสายตากลับคืน.
จงซานที่ถอนสายตากลับมาแล้ว,ด้านในม่านไม้ไผ่เวลานี้,ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่ไม่ได้แสดงท่าทางสบายๆอีกต่อไป.
เขาที่วางสุราลงแสดงท่าทางจริงจัง,ก่อนที่จะจ้องมองมายังทิศทางของจงซานอีกครั้ง.
ภายใต้การตรวจสอบของเขา,ไม่มีทางที่คนธรรมดาจะมองผ่านเข้ามาได้,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมองผ่านเข้ามาอย่างงั้นรึ?
แม้แต่ปราชญ์เทพหยิงเห่ายังรู้สึกได้ถึงสายตาของอีกฝ่ายอย่างคาดไม่ถึง.
มองเห็นสายตาของเขา? เขาเป็นใคร?
"เซิ่งหวัง!"จินเผิงและคนอื่นๆที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.
"เป็นปราชญ์เทพหยิงเห่าจริงๆ,อย่าได้ล่วงเกินเขา,ข้ามองเขาก่อนหน้านี้,ทว่าเขารู้ตัว,เป็นการเสียมารยาทก่อน,เวลานี้ไม่ต้องมองไปยังทิศทางอีกต่อไป!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
แม้ว่าทุกคนจะไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,ทว่าภายในใจที่รู้สึกหนักอึ้ง,ไม่ใช่ว่าหวาดกลัว,การที่ปราชญ์เทพได้มาปรากฏกายขึ้นที่นี่?
กล่าวได้ว่า,ไม่ว่าจะเป็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับปราชญ์เทพ,ต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดา.
ทุกคนที่ยังคงรอคอยเฝ้ามองการต่อสู้อย่างอดทนผ่านไปแล้วสองชั่วยาม.
เป็นความจริงดั่งที่อาวุโสอวิ๋นกล่าว,ถึงแม้นว่าเสวียนหยวนจะเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋า,ทว่าในเวลานี้ก็หาได้ไร้เทียนทาน,ธารโลหิตที่ดูทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ.
บรรพชนชราหมิงเห่อ,ที่ปลดปล่อยอสุรามากมายมหาศาล,ราวกับไร้ที่สิ้นสุดออกมา!
จิตสังหารที่รุนแรงหนักหน่วงโชติช่วงปิดพื้นฟ้าแทบจะปกคลุมเสวียนหยวน.
เสวียนหยวนที่คล้ายไม่สามารถควบรวมเทียนเต๋าอีกต่อไป,ทว่าเวลานี้เทียนเต๋าขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านข้างของเขาในทันที.
เทียนเต๋าของเสวียนหยวนที่อ่อนแรงลงไม่น้อย.
ธารโลหิตที่ผสานเทียนเต๋า,ก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังทิศทางของเสวียนหยวน,เทวทูตมากมายที่พ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า.
เห็นเสวียนหยวนที่กำลังพ่ายแพ้.
ทว่าในเวลานั้น,ดวงตาของเสวียนหยวนที่หรี่เล็กลง,ดวงตาสีเงินที่ส่องประกายแสงสีเงินเข้มออกมา,แสงสีเงินที่ปล่อยออกมานั้นส่องประกายแสงสีเงินสว่างวับวาว.
แสงสีเงินที่ปล่อยออกมาในครั้งเดียว,ทำให้เทียนเต๋าของเสวียนหยวนส่องสว่างอีกครั้ง,เทวะทูตที่ขยายออกไปเรื่อย,เขาต่อกรกับอสุราอย่างบ้าคลั่ง.
"ร่างขั้นสาม?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีร่างกำเนิดโลกขั้นสาม!"เสียงของบรรพชนหมิงเหอที่ดังขึ้นมาจากด้านในธารโลหิต.
แสงสีเงินที่สว่างจ้าค่อยๆสลายหายไป,ทุกคนที่ปรากฏเห็นเสวียนหยวนอีกครั้ง.
เสวียนหยวนที่มีปีกเหมือนกับก่อนหน้านี้,ทว่าเวลานี้มีเทียนเต๋าสามเส้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะปรากฏร่างที่เหมือนเขาขึ้นด้วย.
แยกร่างสามร่าง,ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่าพลังจะไม่ลดลงแม้แต่น้อย,ซ้ำยังทรงพลัง,มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมสามเท่าด้วย.
เทวะทูตที่ขยายเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า,แสงสีขาวที่ส่องสว่างมากกว่าเดิมสามเท่า,พร้อมกับปล่อยลำแสงเข้าปะทะธารโลหิตอีกด้วย.
ก่อนหน้านี้เสียเปรียบ,เวลานี้เริ่มสร้างแรงกดดันได้แล้ว.
"โฮกก!”
เหล่าเผ่าหมาป่าที่คำรามเชียร์เสียงดัง.
"ร่างขั้นสาม,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมีร่างขั้นสาม!"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ดูเหมือนจะสามารถกำราบความอหังการของเหรินชุนได้แล้ว!"อาวุโสอีกคนที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
"ระวังบนท้องฟ้า!"อาวุโสอวิ๋นที่ไม่ได้ตื่นเต้นไปด้วย,ซ้ำยังเปลี่ยนเป็นจริงจังอีกด้วย.
เป็นความจริง,กุยเช่อบนอากาศที่เห็นเหรินชุนเสียเปรียบก็ไม่อยู่เฉย.
"กวีกๆ~~ ~~~~~~~~~!”
"กวีกๆ~~ ~~~~~~~~~!”
"กวีกๆ~~ ~~~~~~~~~!”
........................
............
......
เสียงของหงส์คำรามเก้าครั้ง,ก่อนที่กุยเช่อจะปลดปล่อยปราณทมิฬออกมารอบๆในทันที,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้ามาในสนามรบ.
"ไม่ได้การ,เขาต้องการจัดการเสวียนหยวน!"อาวุโสคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ไม่สามารถให้เขาทำได้อย่างแน่นอน!"อาวุโสอีกคนเอ่ย.
"เจ้าออกไปขวางกุยเช่อ,ตราบเท่าที่รั้งเอาไว้ให้เสวียนหยวนเอาชนะอีกฝั่ง,ภัยพิบัติครั้งนี้ก็จะผ่านไปได้!"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"อาวุโสทั้งสองที่บินขึ้นไปบนอากาศอย่างรวดเร็ว.
"ตูมมม!” "ตูมมม!”........................
บนท้องฟ้าทิศตะวันตกเฉียงใต้,เกิดการระเบิดขึ้น,ห้วงอากาศที่สั่นไหว,กุยเช่อที่ต่อสู้กับอาวุโสหมาป่าสองคน.
"อาวุโสหมาป่าทั้งสอง,ดูเหมือนว่าจะเพิ่งก้าวไปถึงเซียนบรรพชน,ไม่ใช่คู่มือของกุยเช่อ!"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"กุชเช่อนั้น,เขาที่เป็นเซียนบรรพชนที่ร้ายกาจ,ยังทรงพลังน่าเกรงขาม,สองเซียนบรรพชนระดับต้นคงทำได้แค่มอง!"เต้าเหรินถูพยักหน้ารับ.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู!"จงซานเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"ช่วยอาวุโสหมาป่าทั้งสอง,จัดการกับกุยเช่อ!"
Chapter 1125 Saint Ying Huo
圣人荧惑
ปราชญ์เทพหยิงเห่า.
เสวียนหยวน,พร้อมกับแสงชำระล้าง!
ราวกับฝนแห่งแสงที่ล่วงหล่นลงสู่พื้นดิน.
จงซานที่มายังโลกใบใหญ่,พบเห็นเผ่าต่างๆมากมายนับไม่ถ้วน,ส่วนเผ่าเทวะทูตนั้น,นับเป็นเผ่าพิเศษ,ที่ไม่คิดว่าจะมีอยู่ในโลกใบใหญ่แล้ว.
มีเพียงบันทึก,ที่เอ่ยเกี่ยวกับร่างต้นกำเนิดโลก,ร่างกายของคนเหล่านี้,จะกลายเป็นแหล่งต้นกำเนิด,โลกเขตแดนของพวกเขาสามารถสร้างร่างมายาของเทวะทูตขึ้นมาได้.
ร่างแสงดังกล่าว,ดูเหมือนว่าจะถูกปล่อยออกมาจากโลกเขตแดน,เป็นเหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่ปล่อยออกมา,และหายไปในอากาศอย่างรวดเร็วเช่นกัน.
แน่นอน,ร่างภาพลวงตาเหล่านี้,ไม่มีอยู่จริง,เป็นร่างลวงตาที่เกิดจากโลกเขตแดนของร่างต้นกำเนิดโลก,ความจริงทุกๆคนหากสามารถศึกษาอย่างจริงจัง,หลายคนก็สามารถสร้างร่างเงาแสงขึ้นมาจากภายในโลกเขตแดนของตัวเองได้,ทว่าหากเป็นร่างจากร่างสถิตกำเนิดโลกแล้ว,จะบริสุทธิ์,จนเหมือนกับพลังศักดิ์สิทธิ์,ซึ่งสามารถเห็นได้ก็คือเทวทูตมากมายนั่นเอง.
จุดแสงมากมายเหล่านี้ก็คือ,เทวะทูต.
การที่เทวะทูตมาปรากฏขึ้นที่ด้านนอก,ต้องบอกได้เลยว่าเสวียนหยวนเป็นคนที่ร้ายกาจที่สามารถสร้างมันขึ้นมาในโลกเขตแดนได้.
เทวะทูตที่ต่อสู้กับอสุรา! การต่อสู้ขนาดใหญ่ได้เริ่มขึ้นแล้ว.
เสวียนหยวนที่สามารถสร้างโลกศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาได้,เทวะทูตเวลานี้เข้าปะทะกับอสุราจากธารโลหิต,แม้นว่ามันจะไม่แข็งแกร่งเทียบกับอสุราได้,ทว่าตราบเท่าที่เสวียนหยวนยังไม่ตาย,เหล่าเทวะทูตก็จะสามารถกำเนิดขึ้นมาอย่างไร้ขีดจำกัด.
การโจมตีที่รุนแรงหนักหน่วง,ทำให้การต่อสู้นี้ดูสลับซับซ้อน.
การโจมตีของพลังศักดิ์สิทธิ์และอสุรกายโลหิต,ทำให้การต่อสู้นี้หยุดนิ่งยังไม่มีฝั่งใหนได้เปรียบ.
"อาวุโสอวิ๋น,เสวียนหยวนจะชนะหรือไม่?"อาวุโสอีกคนที่อยู่ข้างๆที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"หืม,ช่างน่าเศร้านัก!"อาวุโสอวิ๋นที่ส่ายหน้าไปมา.
"ช่างน่าเศร้า?"
"ตอนนี้ที่ข้าเห็น,เหรินชุนและเสวียนหยวนมีพลังเท่ากัน,ทว่าเหรินชุนนั้นใช้พลังจากค่ายกล,ทำให้มีพลังให้ใช้ต่อเนื่องไม่มีวันหมด,ตราบเท่าที่ค่ายกลยังอยู่,ส่วนเสวียนหยวนนั้น,ผลาญพลังของตัวเอง,นอกจากนี้เสวียนหยวนยังเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋าด้วย,หากเป็นเช่นนี้ต่อไป.....!"อาวุโสอวิ๋นที่ส่ายหน้าไปมา.
"เสวียนหยวนจะไม่สามารถจัดการเหรินชุนได้อย่างงั้นรึ?"อาวุโสอีกคนที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"เหรินชุนและเสวียนหยวนนั้นตอนนี้ยังเทียบกันไม่ได้,เสวียนหยวนนับว่ามีร่างสถิตก่อกำเนิดโลกที่ยอดเยี่ยม,แต่น่าเสียดายที่เขายังไม่สามารถตระหนักรู้,ถึงร่างขั้นสามได้,หากเขาสามารถตระหนักรู้ได้รับพลังจากโลกได้แล้วล่ะก็,พลังของเขาจะเพิ่มขึ้นมาอีกสามเท่า,สามารถที่จะล้มเหรินชุนได้อย่างแน่นอน,ช่างน่าเสียดาย....!"อาวุโสอวิ๋นที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้าใจ.
"ร่างขั้นสาม?
เป็นหนึ่งในทักษะร่างที่ลึกล้ำที่สุดในโลก,ช่างน่าเสียดายนับตั้งแต่โบราณคนที่จะไม่ร่างกำเนิดโลกขั้นสามนั้นมีอยู่น้อยนิด!"อาวุโสอีกคนที่กล่าวด้วยความเศร้าใจเช่นกัน.
"ร่างขั้นสาม?"จงซานที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
ยากรึ?
ดูเหมือนว่าเสวียนหยวนที่อยู่ในโลกใบเล็กจะสามารถสร้างร่างสามร่างได้แล้ว,ทว่าจงซานไม่มีทางเปิดเผยอย่างแน่นอน.
"อาวุโสอวิ๋น,ผู้ฝึกตนฮวงจุ้นผู้นี้,คงยากที่จะทะลวงค่ายกลเขา,และบนท้องฟ้ายังมีกุยเช่อคุ้มกันอีก,ครั้งนี้นับว่าพวกเราอยู่ในอันตราย,แดนเทวะซือเทียนเวลานี้คงยากจะต้าน,พวกเราเวลานี้,ควรจะทำอย่างไรดี?"อาวุโสอีกคนที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"ข้าว่าขอเชิญหยิงเห่าช่วยดีหรือไม่?เขาเองก็จ้องมองพวกเรามานานแล้ว!"
"ไม่จำเป็น,หยิงเห่านั้นไร้หัวใจ,เป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยพวกเรา,นอกจากนี้,กุยเช่อที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาคนผู้นั้น,เป็นไปไม่ได้เลยที่หยิงเห่าจะล่วงเกินเขาเพื่อเผ่าหมาป่า!"อาวุโสอวิ๋นกล่าว.
"กุชเช่อเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาใคร? เป็นผู้ใดกัน?"อาวุโสอีกคนที่เผยท่าทางสงสัย.
อาวุโสอวิ๋นที่มองไปที่เขา,ทว่าไม่ได้กล่าวอะไร.
จงซานที่อยู่ไม่ไกลออกมา,ขณะที่จ้องมองไปยังหวังจิงเหวิน,ทั้งคู่ที่เผยแววตาจริงจังออกมา.
พริบตาที่จงซานและหวังจิงเหวินสบตากัน,เซียนเซิงซือ,จินเผิง,อาวุโสเทียน,เต้าเหรินถูที่จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
"ดูไปก่อน!"จงซานที่เอ่ยเสียงเคร่งขรึมกล่าวออกมาเบาๆ.
ทุกคนที่พยักหน้ารับในทันที.
จงซานที่จ้องมองไปยังการต่อสู้ของเสวียนหยวนและเหรินชุน,ทว่าจินเผิง,เซียนเซิงซือ,หวังจิงเหวินและคนอื่นๆที่กวาดตามองไปรอบๆ.
หลังจากนั้น,หวังจิงเหวินที่เอ่ยออกมาเบาๆ,"เซิ่งหวัง!"
ทุกคนที่หันหน้ามามองหวังจิงเหวินพร้อมๆกัน.
"ตำแหน่งเสวียน,ห่างออกไป
สามแสนลี้,บนตำหนักลอยฟ้าสูงขึ้นไป!"หวังจิงเหวินที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นไปมอง,สายตาของเขาที่จ้องมองผ่านฝูงหมาป่า,สูงขึ้นไป,ห่างสามแสนลี้.
บนจุดที่สูงที่สุด,มีซุ้มไม้ขนาดเล็กสีแดงเพลิง,รอบๆนั้นมีม่านไม้ไผ่ล้อมอยู่,ด้านนอกยากจะมองเข้าไปได้,ทว่าที่ด้านในนั้นสามารถมองเห็นด้านนอกได้ชัดเจน.
เป็นซุ้มไม้ที่ดูแปลกประหลาดที่หวังจิงเหวินเห็น.
พลังจิตในหมอกหงหลวนของจงซานที่แผ่เข้ามาในดวงตาของเขาเล็กน้อย.
ดวงตาของจงซานเป็นลำแสงทะลวงในทันที,มองลอดม่านไม้ไผ่เข้าไป,คาดไม่ถึงว่าจะสามารถมองเห็นด้านในได้.
ที่ด้านในนั้นมีโถสุรา,มีชายในชุดสีแดงโลหิตนั่งอยู่,มีไหสุรารสเลิศ,ชายที่อยู่ด้านในที่จิบสุรา,ขณะที่จ้องมองการต่อสู้ของเสวียนหยวนและเหรินชุน.
นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ,สิ่งสำคัญคือคนผู้นี้ใบหน้าเลือนลาง,ไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน.
ภายในตำหนักที่มีผนึกปิดกั้น,แน่นอนไม่จำเป็นต้องคาดเดาใดๆ,การที่ไม่สามารถมองไม่เห็นใบหน้า,คนผู้นั้นก็คือคนที่อาวุโสอวิ๋นเอ่ยถึง,หยิงเห่า.
ปราชญ์เทพทวีปปฐพี,ปราชญ์เทพหยิงเห่า?
เขาที่ยังคงนั่งมองการต่อสู้อยู่?
เป็นเขาจริงๆรึ?
ขณะที่สายตาของจงซานกำลังจะถอนกลับมา,ทันใดนั้นปราชญ์เทพหยิงเห่าที่หยุดดื่มสุรา,ทันใดนั้นก็หันหน้ามายังทิศทางของจงซานในทันที.
ขณะที่เขาหันหน้ามา,อำนาจของปราชญ์เทพที่ผลักออกมาในทันที.
แม้ว่าจะมองไม่เห็นใบหน้า,ทว่าจงซานสัมผัสได้ถึงดวงตาที่คลุมเครือนั่นได้.
ดวงตาที่ดูทรงพลัง,แม้แต่เนตรเทียนฟายังดูธรรมดาไป,สิ่งนี้เต็มไปด้วยอำนาจทำลายล้าง,เพียงแค่สายตาที่กวาดมา,เพียงพอที่จะทำให้ได้รับภัยพิบัติแล้ว.
ดวงตาของปราชญ์เทพดูน่าเกรงขามมาก,แม้นว่าจะมองไม่เห็นชัด,ทว่าก็บอกได้ว่าดูทรงพลังอหังการเท่าใด,ประกายแสงที่ดุร้ายนั้น,หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น,คงทำให้ดวงวิญญาณหลุดลอยแตกสลายแล้ว.
บางทีเพราะว่าจงซานดวงวิญญาณไม่ได้หลุดลอยแตกสลาย,ดังนั้นจึงทำให้ปราชญ์เทพหยิงเห่าเผยท่าทางสงสัย.
จงซานที่เห็นปราชญ์เทพหยิงเห่าพยักหน้าให้,ก่อนที่จะถอนสายตากลับมา.
ไม่ว่าอย่างไร,การตรวจสอบความเป็นส่วนตัวของคนอื่น,หากพบว่าฝ่ายตรงข้ามกระทำ,แม้นว่าจะขออภัยแล้วก็ตาม,ทว่าก็ไม่มีทางรู้ว่าฝ่ายตรงข้ามคิดอะไร?ดังนั้นจึงต้องรีบถอนสายตากลับคืน.
จงซานที่ถอนสายตากลับมาแล้ว,ด้านในม่านไม้ไผ่เวลานี้,ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่ไม่ได้แสดงท่าทางสบายๆอีกต่อไป.
เขาที่วางสุราลงแสดงท่าทางจริงจัง,ก่อนที่จะจ้องมองมายังทิศทางของจงซานอีกครั้ง.
ภายใต้การตรวจสอบของเขา,ไม่มีทางที่คนธรรมดาจะมองผ่านเข้ามาได้,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมองผ่านเข้ามาอย่างงั้นรึ?
แม้แต่ปราชญ์เทพหยิงเห่ายังรู้สึกได้ถึงสายตาของอีกฝ่ายอย่างคาดไม่ถึง.
มองเห็นสายตาของเขา? เขาเป็นใคร?
"เซิ่งหวัง!"จินเผิงและคนอื่นๆที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.
"เป็นปราชญ์เทพหยิงเห่าจริงๆ,อย่าได้ล่วงเกินเขา,ข้ามองเขาก่อนหน้านี้,ทว่าเขารู้ตัว,เป็นการเสียมารยาทก่อน,เวลานี้ไม่ต้องมองไปยังทิศทางอีกต่อไป!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
แม้ว่าทุกคนจะไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,ทว่าภายในใจที่รู้สึกหนักอึ้ง,ไม่ใช่ว่าหวาดกลัว,การที่ปราชญ์เทพได้มาปรากฏกายขึ้นที่นี่?
กล่าวได้ว่า,ไม่ว่าจะเป็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับปราชญ์เทพ,ต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดา.
ทุกคนที่ยังคงรอคอยเฝ้ามองการต่อสู้อย่างอดทนผ่านไปแล้วสองชั่วยาม.
เป็นความจริงดั่งที่อาวุโสอวิ๋นกล่าว,ถึงแม้นว่าเสวียนหยวนจะเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋า,ทว่าในเวลานี้ก็หาได้ไร้เทียนทาน,ธารโลหิตที่ดูทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ.
บรรพชนชราหมิงเห่อ,ที่ปลดปล่อยอสุรามากมายมหาศาล,ราวกับไร้ที่สิ้นสุดออกมา!
จิตสังหารที่รุนแรงหนักหน่วงโชติช่วงปิดพื้นฟ้าแทบจะปกคลุมเสวียนหยวน.
เสวียนหยวนที่คล้ายไม่สามารถควบรวมเทียนเต๋าอีกต่อไป,ทว่าเวลานี้เทียนเต๋าขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านข้างของเขาในทันที.
เทียนเต๋าของเสวียนหยวนที่อ่อนแรงลงไม่น้อย.
ธารโลหิตที่ผสานเทียนเต๋า,ก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังทิศทางของเสวียนหยวน,เทวทูตมากมายที่พ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า.
เห็นเสวียนหยวนที่กำลังพ่ายแพ้.
ทว่าในเวลานั้น,ดวงตาของเสวียนหยวนที่หรี่เล็กลง,ดวงตาสีเงินที่ส่องประกายแสงสีเงินเข้มออกมา,แสงสีเงินที่ปล่อยออกมานั้นส่องประกายแสงสีเงินสว่างวับวาว.
แสงสีเงินที่ปล่อยออกมาในครั้งเดียว,ทำให้เทียนเต๋าของเสวียนหยวนส่องสว่างอีกครั้ง,เทวะทูตที่ขยายออกไปเรื่อย,เขาต่อกรกับอสุราอย่างบ้าคลั่ง.
"ร่างขั้นสาม?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีร่างกำเนิดโลกขั้นสาม!"เสียงของบรรพชนหมิงเหอที่ดังขึ้นมาจากด้านในธารโลหิต.
แสงสีเงินที่สว่างจ้าค่อยๆสลายหายไป,ทุกคนที่ปรากฏเห็นเสวียนหยวนอีกครั้ง.
เสวียนหยวนที่มีปีกเหมือนกับก่อนหน้านี้,ทว่าเวลานี้มีเทียนเต๋าสามเส้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะปรากฏร่างที่เหมือนเขาขึ้นด้วย.
แยกร่างสามร่าง,ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่าพลังจะไม่ลดลงแม้แต่น้อย,ซ้ำยังทรงพลัง,มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมสามเท่าด้วย.
เทวะทูตที่ขยายเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า,แสงสีขาวที่ส่องสว่างมากกว่าเดิมสามเท่า,พร้อมกับปล่อยลำแสงเข้าปะทะธารโลหิตอีกด้วย.
ก่อนหน้านี้เสียเปรียบ,เวลานี้เริ่มสร้างแรงกดดันได้แล้ว.
"โฮกก!”
เหล่าเผ่าหมาป่าที่คำรามเชียร์เสียงดัง.
"ร่างขั้นสาม,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมีร่างขั้นสาม!"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ดูเหมือนจะสามารถกำราบความอหังการของเหรินชุนได้แล้ว!"อาวุโสอีกคนที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
"ระวังบนท้องฟ้า!"อาวุโสอวิ๋นที่ไม่ได้ตื่นเต้นไปด้วย,ซ้ำยังเปลี่ยนเป็นจริงจังอีกด้วย.
เป็นความจริง,กุยเช่อบนอากาศที่เห็นเหรินชุนเสียเปรียบก็ไม่อยู่เฉย.
"กวีกๆ~~ ~~~~~~~~~!”
"กวีกๆ~~ ~~~~~~~~~!”
"กวีกๆ~~ ~~~~~~~~~!”
........................
............
......
เสียงของหงส์คำรามเก้าครั้ง,ก่อนที่กุยเช่อจะปลดปล่อยปราณทมิฬออกมารอบๆในทันที,ก่อนที่จะพุ่งตรงเข้ามาในสนามรบ.
"ไม่ได้การ,เขาต้องการจัดการเสวียนหยวน!"อาวุโสคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ไม่สามารถให้เขาทำได้อย่างแน่นอน!"อาวุโสอีกคนเอ่ย.
"เจ้าออกไปขวางกุยเช่อ,ตราบเท่าที่รั้งเอาไว้ให้เสวียนหยวนเอาชนะอีกฝั่ง,ภัยพิบัติครั้งนี้ก็จะผ่านไปได้!"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"อาวุโสทั้งสองที่บินขึ้นไปบนอากาศอย่างรวดเร็ว.
"ตูมมม!” "ตูมมม!”........................
บนท้องฟ้าทิศตะวันตกเฉียงใต้,เกิดการระเบิดขึ้น,ห้วงอากาศที่สั่นไหว,กุยเช่อที่ต่อสู้กับอาวุโสหมาป่าสองคน.
"อาวุโสหมาป่าทั้งสอง,ดูเหมือนว่าจะเพิ่งก้าวไปถึงเซียนบรรพชน,ไม่ใช่คู่มือของกุยเช่อ!"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"กุชเช่อนั้น,เขาที่เป็นเซียนบรรพชนที่ร้ายกาจ,ยังทรงพลังน่าเกรงขาม,สองเซียนบรรพชนระดับต้นคงทำได้แค่มอง!"เต้าเหรินถูพยักหน้ารับ.
"จินเผิง,เต้าเหรินถู!"จงซานเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"ช่วยอาวุโสหมาป่าทั้งสอง,จัดการกับกุยเช่อ!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น