Immortality Chapter 1104 The life eliminates
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1104 ทำลายอายุไข.
Chapter 1104 The life eliminates
寿元剥夺
ทำลายอายุไข.
การต่อสู้แรก,กงซือจื่อพ่ายแพ้!
คนของกงซูจื่อที่ขวัญกำลังใจลดลง,ทุกคนที่จ้องมองไปยังเต้าเหรินถู,พลางขมวดคิ้วไปมา,ทุกคนเองต่างก็ถูกกงซูจื่อเชิญเข้ามาร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้.
การต่อสู้ที่แขวนอยู่บนความเป็นความตาย!
ทุกอย่างก็เกิดขึ้นได้,แม้แต่ชีวิตที่ถูกเข้าไปเสี่ยง,สภาพคงไม่ต่างจากเต้าเหรินถู,ที่ชะตาวิถีฉีกขาด,แล้วพวกเขาล่ะ?
"เทียนเหยียน!"ขณะที่ทุกคนกำลังเงียบ,กงซูจื่อที่เอ่ยปากออกมาในทัน!
"อาจารย์อา!"เทียนเหยี่ยนที่พยักหน้ารับในทันที.
อาจารย์ของเทียนเหยี่ยนคือปราชญ์เทพเทียนโจวจื่อ,ไม่รู้ว่ามีความสัมพันธ์ใดกับกงซูจื่อ,ทว่าการที่เป็นปราชญ์เทพเหมือนกัน,เทียนเหยี่ยนเรียกกงซูจื่อว่าอาจารย์อา,ก็นับว่าเป็นเรื่องทั่วไป!
"การต่อสู้รอบสอง,ระวังด้วย!"กงซูจื่อเอ่ย.
"อาจารย์อาโปรดวางใจ!"เทียนเหยี่ยนที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้าย.
จากนั้น,เทียนเหยี่ยนที่บินออกไป,ทว่าสายตาของเขานั้น,จดจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อ,ราวกับว่ากำลังจะข่มขู่อยู่!
"เนี่ยฟ่านเฉิน,การต่อสู้รอบสอง,เริ่มได้!"กงซูจื่อเอ่ยปากออกมา.
ที่ด้านหน้าตำหนักหลี่โห่ว,เนี่ยฟ่านเฉินที่พยักหน้าให้,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ทว่าไม่ได้กล่าวสิ่งใด!
การต่อสู้นี้,เนี่ยนฝ่ายเฉินที่เพียงแค่ดูเท่านั้น,ให้จงซานเป็นคนจัดการ,ส่วนจงซานที่ต้องการสร้างความประทับใจต่อมารดาแห่งหงส์,ซึ่งไม่ปรากฏในเวลานี้,ทว่าเนี่ยฟ่านเฉินย่อมรับรู้ว่านางรู้ทุกการเคลื่อนไหว,และมองเห็นทุกอย่าง!
ที่ไกลออกไป,เทียนเหยี่ยนที่ราวกับรู้เกี่ยวกับเห่าเม่ยลี่,จ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อไม่วางตา,ก่อนที่จะมองไปยังเห่าเม่ยลี่.
เทียนเหยี่ยนที่ยื่นมือออกไป,ก่อนที่จะปรากฏตำราสีขาวออกมา,ตำราสีเขียวที่มีอักษรสองตัว,ตำราสาปสวรรค์(เทียนเจา)
"นี่คือหนึ่งในสี่เคล็ดวิชาคำสาปอย่างงั้นรึ?
ตำราชีวิตและความตาย,จากนั้นก็เป็นตำราสาปสวรรค์?"จงซานที่จ้องมองด้วยท่าทางจริงจัง.
"เซิ่งหวัง,นี่ไม่ใช่ตำราสาปสวรรค์?"อาวุโสเทียนที่เอ่ยปากออกมา.
"หืม?"
"ตำราสาปสวรรค์นั้น,เป็นหนึ่งในสมบัติล้ำค่าที่สุดของตระกูลเทียน,ในอดีตนั้นมีเพียงเทียนโจวจื่อเท่านั้นที่มีได้,นี่เป็นเพียงฉบับคัดลอก!"อาวุโสเทียนที่เอ่ยปากกล่าวออกมา.
"เดิมทีมันเป็นของเทียนโจวจื่ออย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังอาวุโสเทียน.
"ใช่,เทียนโจวจื่อ,นามนี้เป็นนามที่ส่งต่อกัน,เหมือนกับอาวุโสเทียน,เป็นนามสืบทอด,เทียนโจวจื่อทุกรุ่นนั้นจะถือตำราสาปสวรรค์,เขาที่เป็นเพียงแค่ศิษย์เทียนโจวจื่อ,ดังนั้นจึงถือครองได้แค่ฉบับคัดลอก,เหมือนๆกับตำราชีวิตแห่งความตายที่ส่งต่อออกไปล้วนแต่เป็นฉบับคัดลอกเช่นกัน!"อาวุโสเทียนตอบ.
"ฉบับคัดลอก? งั้นก็ไม่จำเป็นต้องหวาดกลัว!"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"เม่ยลี่,ตำราชีวิตและความตายของเจ้า,ก็เป็นฉบับคัดลอก!"จงซานที่จ้องมองไปยังเห่าเม่ยลี่.
"หืม? ใช่, ของข้าก็เป็นฉบับคัดลอก!"
เม่ยลี่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจในคราแรก,ตำราชีวิตและความตายของนางที่เป็นฉบับจริงชัดๆ,จะเป็นฉบับคัดลอกได้อย่างไร?
ทว่าเมื่อเห็นท่าทางของจงซานแล้ว,ก็เข้าใจสิ่งที่จงซานต้องการสื่อในทันที.
"ระวังตัวด้วย! หากไม่สามารถต้านได้,ก็ไม่ต้องฝืน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"เห่าเม่ยลี่พยักหน้าอย่างว่าง่าย.
นางที่วางเสี่ยวจินลง,ก่อนที่จะบินออกไป,แววตาที่ดูมั่นคง.
จากนั้นไม่นาน,เห่าเม่ยลี่ที่บินออกมา.
"เป็นเด็กสาวที่โง่เง่าจริงๆ,เพิ่งศึกษาวิชาคำสาปมากี่ปีแล้ว?
ใครเป็นอาจารย์ของเจ้า?"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวด้วยน้ำเสียงดูแคลน.
แม้นว่าจะมองไม่เห็นความลึกล้ำ,ทว่าเกี่ยวกับคำสาป,ฝ่ายตรงข้ามก็พอมีฝีมือเช่นกัน.
"อาจารย์ของข้าคือจักรพรรดิพิษปัจจิม,แล้วใครคืออาจารย์เจ้า?"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาเหมือนกับตรงๆ,ดูไร้เดียงสา.
ไร้เดียงสา,หากเชื่อตามรูปลักษณ์,รับลองว่าเป็นความเข้าใจผิดอย่างสมบูรณ์,เห่าเม่ยลี่ที่เป็นเช่นนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว,ไม่มีใครรู้ความคิดของนางได้.
"จักรพรรดิพิษปัจจิมรึ?"เทียนเหยี่ยนที่แสดงท่าทางไม่แยแส.
ไม่เคยได้ยินนามนี้เลย,ทั่วหล้ามีผู้ฝึกตนคำสาปที่น่าหวาดกลัวไม่น้อย,เทียนเหยี่ยนรู้จักทุกคน,ทว่าจักรพรรดิพิษปัจจิม,แน่นอนว่าเพิ่งเคยได้ยิน,ทว่าเทียนเหยี่ยนรู้สึกว่าเห่าเม่ยลี่ไม่ได้โกหก,ทว่าแล้วใครกันคือจักรพรรดิพิษปัจจิม?
"ข้าจะบอกเจ้า,อาจารย์ข้าคือจักรพรรดิพิษ,หลังจากนี้เจ้าคงไม่แม้แต่ทำอันตรายข้าได้,ไม่เช่นนั้นคงทำขายหน้าอาจารย์,ที่เขามีข้าเป็นศิษย์คนเดียวตลอดชีวิต!"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาอย่างไร้เดียงสา.
เทียนเหยี่ยนที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง,ว่าจักรพรรดิพิษนี้เป็นคนที่ร้ายกาจจริงหรือไม่?
"ข้าจะให้เจ้าตาย,หากอาจารย์เจ้ามา,ข้าก็จะให้มันตายไปพร้อมกับเจ้าด้วย!"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวหยัน.
"เจ้ากล้าสาปแช่งอาจารย์ข้ารึ?
ข้าต้องการให้เจ้าตายเหมือนหมา!"เห่าเม่ยลี่ที่ไร้เดียงสากลายเป็นบ้าคลั่งในทันที.
ขณะที่นางกล่าวนั้น,ปรากฏอัขรกคำสาปมากมาย,ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่เห่าเม่ยลี่กำลังเอ่ย,เห็นเพียงปากของนางมีแสงหลากสี,ส่งคลื่นออกไปทั่วทิศ,ปกคลุมเทียนเหยี่ยน.
ทันใดนั้นฟ้าดินพื้นที่รอบๆที่กลายเป็นภาพเงาลวงตามากมายเกิดขึ้น.
ทันใดนั้นใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ยื่นมือออกไป,ตำราสาปสวรรค์ที่เปิดออก,แสงสีขาวที่ส่องประกายปกป้องเทียนเหยี่ยน,ปกป้องกันอักขระคำสาปของเห่าเม่ยลี่เอาไว้.
"ไม่มีเหตุผล,ศิษย์แข็งแกร่งถึงเพียงนี้,จักรพรรดิพิษปัจจิมควรจะมีชื่อเสียงไม่ใช่รึไง!"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ชิ,เจ้ามีตำราสาปสวรรค์,ข้าก็มี่ตำราชีวิตและความตาย."เห่าเม่ยลี่ที่นำตำราชีวิตและความตายออกมา.
"ตำราชีวิตและความตายอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ทันทีที่ตำราชีวิตและความตายเผยออกมา,อักษรอักขระคำสาบของเห่าเม่ยลี่ที่ขยายออกเป็นสิบเท่า,สายฟ้าที่ฟาดไปยังเทียนเหยี่ยน,แสงสีขาวที่ไม่สามารถต้านทานได้,แตกสลายไปในทันที.
"สาป,สาป,สาป!"
ปากของเทียนเหยี่ยนที่เริ่มบริกรรมคาดา,เพิ่มพลังให้กับตำราสาปสวรรค์,ป้องกันอักษรคำสาปของเห่าเม่ยลี่.
"เปรี้ยง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงอากาศที่สั่นไหวจนไม่สามารทนได้,อักขระคำสาปที่ราวกับจะปกปิดไปทั่วท้องฟ้า,ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมม!”
พลังสองสายที่ปะทะกัน,ทั้งคู่ที่เงียบลง.
ใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,จ้องมองตำราชีวิตและความตายของเห่าเม่ยลี่,"เป็นตำราชีวิตและความตายจริงๆ,เหมือนกับข้าตำราชีวิตแห่งความตายที่มีศักดิ์เทียบเท่ากับตำราสาปสวรรค์?
บอกมาว่าอาจารย์เจ้าเป็นใคร,เขาเป็นผู้ถือครองตำราชีวิตและความตายอย่างงั้นรึ?
ใครคืออาจารย์เจ้า?"
"ข้าไม่ได้บอกเจ้ารึอย่างไร?อาจารย์ข้าคือจักรพรรดิพิษปัจจิม?"
"ข้าไม่เชื่อว่าผู้ถือครองตำราชีวิตแห่งความตาย,จะไม่ใช่ผู้มีชื่อเสียงที่น่าเกรงขาม,ยังมีชื่ออื่นอีกรึ?"
"โง่จริงๆ,อาจารย์ข้าคือจักรพรรดิพิษปัจจิม,ตลอดชีวิตก็ใช้ชื่อนี้!"
สมองของเทียนเหยี่ยนที่เต็มไปด้วยความสับสน,ผู้ถือครองตำราชีวิตและความตาย,ตัวตนของอาจารย์นาง,ถึงจะไม่ใช่ปราชญ์เทพ,ก็ต้องเป็นผู้ฝึกตนคำสาปที่ร้ายกาจมาก,ทำไมเขาถึงไม่เคยได้ยินนามผู้นี้?
"เช่นนั้นมาทดสอบเคล็ดวิชาสืบทอดกันหน่อยเป็นไง,พวกเราไม่เข้าไปในฝันสาปพิษกัน,ว่าอย่างไร?"
"เจ้ารู้จักฝันสาปพิษด้วยรึ?"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อาจารย์เคยบอกข้ามาว่าตำราชีวิตและความตายสามารถทำได้,และยังส่งต่อให้กับข้า,เจ้ามีตำราสาปสวรรค์,อาจารย์ของเจ้าไม่ส่งต่อให้อย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่เอ่ยถาม.
"ก็ดี,โง่งมนัก,กล้าที่จะท้าทายฝันสาปพิษอย่างงั้นรึ?
คิดว่าข้าไม่กล้าอย่างงั้นรึ?"เทียนเหยี่ยนที่เผยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา.
"เริ่มได้!"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
เห่าเม่ยลี่ที่ยกตำราชีวิตและความตายขึ้น,เทียนเหยี่ยนที่ยกตำราสาปสวรรค์ขึ้น,ใบหน้าที่จ้องมองสบตากันและกัน.
จากนั้นปากของทั้งสองคนที่บ่นพึมพำ,อักขระหลากสีมากมายที่ผุดออกมาจากปากของทั้งสอง,เป็นอักขระคำสาปที่ราวกับแหขนาดใหญ่,ปกคลุมพวกเขาทั้งสอง,จากนั้นก็หายไปในอากาศ.
บนอากาศ,เห่าเม่ยลี่และเทียนเหยี่ยน,ที่จ้องมองกันและกัน,หยุดนิ่ง,ไม่ขยับลอยอยู่บนอากาศ.
ฝันสาปพิษ?
ที่ไกลออกไปจงซานที่จ้องมองด้วยสายตาจริงจังเล็กน้อย,เพราะว่าเห่าเม่ยลี่เคยพูดคุยกับจงซานเรื่องนี้,เกี่ยวกับวิชาลับที่ทำให้หลับไป,ทั้งสองที่เข้าไปต่อสู้กันในโลกแห่งฝัน,ที่นั่น,จะทำให้ผู้ฝึกตนคำสาปสามารถใช้ทักษะคำสาปออกมาได้เต็มที่,เป็นคำสาปที่ทำลายได้แต่แต่สวรรค์และปฐพี.
ทว่าที่ด้านนอกนั้น,ทั้งคู่ที่ยืนจ้องมองกันและกันเท่านั้น.
กงซูจื่อและเนี่ยฟ่านเฉินที่จ้องมองนิ่งงัน.
ที่ไกลออกไปนั้นเหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนแสดงท่าทางกังวลร้อนรนออกมา,เพราะว่าพวกเขาได้ยินมาว่า,ฝันสาปพิษนั้น,สามวันถึงจะสามารถตื่นขึ้นมาได้,หากว่าสามวันนี้ไม่ตื่น,ก็จะไม่ตื่นตลอดกาล.
ที่ไกลออกไปนั้น,คนทั้งสองที่ยังคงยืนนิ่งลอยอยู่บนอากาศ.
ทุกคนที่รอคอยอย่างใจเย็น,บนมือของเห่าม่ยลี่ที่ถือตำราชีวิตและความตายขยับไปในทันที,ก่อนที่จะบินออกไปเอง,เข้าไปอยู่ข้างๆเทียนเหยี่ยน.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่อุทานออกมา.
ตำราสาปสวรรค์ของเทียนเหยี่ยนที่ไม่สามารถขัดขืนหรือขยับเองได้.
ตำราชีวิตและความตายหมุนวนเทียนเหยี่ยนสองรอบ,จากนั้นก็ไปหยุดที่ศีรษะของเทียนเหยี่ยน,ก่อนที่จะมีแสงสีเขียวจากร่างของเทียนเหยี่ยนถูกตำราชีวิตและความตายสูบไป.
จากนั้นทีละนิดทีละนิด,แสงสีเขียวที่พุ่งตรงเข้าไปในตำราชีวิตและความตายไม่หยุด.
ตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีใครเข้าใจ,หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,ใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่ค่อยๆเปลี่ยนไป,เส้นผมที่เริ่มกลายเป็นสีขาว.
"นี่มัน?"กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อายุไข?
ทำลายอายุไข?"เจียงซ่างที่เข้าใจ,เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ทำลายอายุไขจริงๆรึ? ได้ยินวันก่อนที่เห่าเม่ยลี่พูดทุกคนที่ไม่ได้ใส่ใจนัก,ทว่าเมื่อเห็นกับตา,ก็ทำให้ตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ผู้ฝึกตนคนสาปมีทักษะร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
นี่แข็งแกร่งเกินไปแล้ว.
"นี่มันตำราชีวิตและความตายฉบับจริง!"
ฝั่งตรงข้าม,เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่ตื่นตกใจในทันที,ตำราชีวิตและความตายที่มีเชาว์ปัญญาของตัวเอง,นี่ต้องเป็นฉบับจริงๆ,ไม่เช่นนั้น,ตำราสาปสวรรค์ต้องขยับเองได้ด้วย.
"ไม่ได้การแล้ว,อาวุโสอันตรายแล้ว!"ผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่บินออกมาในทันที.
ร่างกายของผู้เยาว์ที่เร่งรีบเข้าไปช่วยเทียนเหยี่ยน.
"ปัง!"
เนี่ยผ่านเฉินที่ชี้นิ้วออกไป,แสงสีทองที่พุ่งตรงไปยังผู้เยาว์ตระกูลเทียน,กระแทกร่างของเขาในทันที.
"นี่คือการประลอง,ใครกล้าเข้ามาอีก?"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
เพียงแค่หนึ่งลำแสงก็ทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ,คนอื่นๆด้านหลังที่ไม่กล้าก้าวเข้ามา.
"กงซูจื่อ,เจ้าจะจัดการอย่างไร?"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
กงซูจื่อที่สูดหายใจลึก,"ทุกท่านโปรดใจเย็น,ในเมื่อเทียนเหยี่ยนคือศิษย์หลักของเทียนโหจวจื่อ,แน่นอนว่าไม่มีทางพ่ายแพ้ง่าย,โปรดรอ!"
เทียนเหยี่ยนผู้ฝึกตนคำสาปที่น่าเกรงขาม,กับเห่าเม่ยลี่ที่ไร้เดียงสาได้หลอกให้เขาเข้าสู่ห้วงความฝัน,ทว่าส่วนนางที่ใช้เล่ห์กลทำลายอายุไขของเขาด้วยตำราชีวิตและความตาย.
สามวันหลังจากนั้น.
"ปัง!"อากาศที่สั่นไหว,ร่างของเห่าเม่ยลี่และเทียนเหยี่ยนที่สั่นไปมา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,นังโง่,เจ้าบอกว่าจักรพรรดิพิษปัจจิม,เพิ่งเรียนทักษะนี้มาสองปีอย่างงั้นรึ?
กล้าทำร้ายข้า,คิดว่าตัวเองนั้นมีพลังฝึกตนเท่าใดกัน!"
เทียนเหยี่ยนที่ฟื้นขึ้นมา,พร้อมกับกล่าวออกมาด้วยท่าทางเหยียดหยันในทันที.
"แค๊ก,พู!!"
ทว่ากล่าวออกมาไม่กี่คำ,เทียนเหยี่ยนที่สำลัก,พ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
ฝ่ายตรงข้าม,เห่าเม่ยลี่ที่ใบหน้าขาวซีด,พร้อมกับกุมหน้าอกเอาไว้,เห็นชัดเจนว่านางได้รับบาดเจ็บในดินแดนฝัน,แน่นอนว่าเทียนเหยี่ยนนั้นร้ายกาจอย่างแน่นอน.
ทว่าเห่าเม่ยลีที่ใบหน้าขาวซีดนั้นก็เผยยิ้มออกมาด้วยท่าทางพึงพอใจ,ตำราชีวิตและความตายที่บินกลับมาหานางเอง,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังเทียนเหยี่ยน,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?!"
เทียนเหยี่ยนที่อุทานออกมาเสียงดัง,ในเวลานี้ผิวของเทียนเหยี่ยนที่แห้งเหี่ยว,ใบหน้าขาวซีด,ผมยาวซีด,ดูแก่ชรา,เป็นไม้ใกล้ฝั่ง,ร่างกายที่ส่องริ้วแสงแห่งความตายออกมา.
"ความเสื่อมทั้งห้า,อายุไขของข้า,อายุไขของข้า! ไม่~~~~~~~~~!”
เทียนเหยี่ยนที่ตื่นตระหนกตกใจ,พร้อมกับไอ,พ่นโลหิตออกมา,ร่างกายของเขาที่อ่อนแอจนล้มลงกลับพื้น.
"ไม่!"เทียนเหยี่ยนที่จ้องมองเห่าเม่ยลี่ด้วยความอ่อนล้า,แววตาไร้ซึ่งเรี่ยวแรง,เผยท่าทางไม่อยากเชื่ออกมา.
"จักรพรรดิพิษปัจจิม,ใครคือจักรพรรดิพิษปัจจิม?"เทียนเหยี่ยนที่พึมพำไป.
ร่างกายที่อ่อนล้า,ดวงตาหลับลง,สิ้นสติไปในทันที!
Chapter 1104 The life eliminates
寿元剥夺
ทำลายอายุไข.
การต่อสู้แรก,กงซือจื่อพ่ายแพ้!
คนของกงซูจื่อที่ขวัญกำลังใจลดลง,ทุกคนที่จ้องมองไปยังเต้าเหรินถู,พลางขมวดคิ้วไปมา,ทุกคนเองต่างก็ถูกกงซูจื่อเชิญเข้ามาร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้.
การต่อสู้ที่แขวนอยู่บนความเป็นความตาย!
ทุกอย่างก็เกิดขึ้นได้,แม้แต่ชีวิตที่ถูกเข้าไปเสี่ยง,สภาพคงไม่ต่างจากเต้าเหรินถู,ที่ชะตาวิถีฉีกขาด,แล้วพวกเขาล่ะ?
"เทียนเหยียน!"ขณะที่ทุกคนกำลังเงียบ,กงซูจื่อที่เอ่ยปากออกมาในทัน!
"อาจารย์อา!"เทียนเหยี่ยนที่พยักหน้ารับในทันที.
อาจารย์ของเทียนเหยี่ยนคือปราชญ์เทพเทียนโจวจื่อ,ไม่รู้ว่ามีความสัมพันธ์ใดกับกงซูจื่อ,ทว่าการที่เป็นปราชญ์เทพเหมือนกัน,เทียนเหยี่ยนเรียกกงซูจื่อว่าอาจารย์อา,ก็นับว่าเป็นเรื่องทั่วไป!
"การต่อสู้รอบสอง,ระวังด้วย!"กงซูจื่อเอ่ย.
"อาจารย์อาโปรดวางใจ!"เทียนเหยี่ยนที่เผยยิ้มอย่างชั่วร้าย.
จากนั้น,เทียนเหยี่ยนที่บินออกไป,ทว่าสายตาของเขานั้น,จดจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อ,ราวกับว่ากำลังจะข่มขู่อยู่!
"เนี่ยฟ่านเฉิน,การต่อสู้รอบสอง,เริ่มได้!"กงซูจื่อเอ่ยปากออกมา.
ที่ด้านหน้าตำหนักหลี่โห่ว,เนี่ยฟ่านเฉินที่พยักหน้าให้,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ทว่าไม่ได้กล่าวสิ่งใด!
การต่อสู้นี้,เนี่ยนฝ่ายเฉินที่เพียงแค่ดูเท่านั้น,ให้จงซานเป็นคนจัดการ,ส่วนจงซานที่ต้องการสร้างความประทับใจต่อมารดาแห่งหงส์,ซึ่งไม่ปรากฏในเวลานี้,ทว่าเนี่ยฟ่านเฉินย่อมรับรู้ว่านางรู้ทุกการเคลื่อนไหว,และมองเห็นทุกอย่าง!
ที่ไกลออกไป,เทียนเหยี่ยนที่ราวกับรู้เกี่ยวกับเห่าเม่ยลี่,จ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อไม่วางตา,ก่อนที่จะมองไปยังเห่าเม่ยลี่.
เทียนเหยี่ยนที่ยื่นมือออกไป,ก่อนที่จะปรากฏตำราสีขาวออกมา,ตำราสีเขียวที่มีอักษรสองตัว,ตำราสาปสวรรค์(เทียนเจา)
"นี่คือหนึ่งในสี่เคล็ดวิชาคำสาปอย่างงั้นรึ?
ตำราชีวิตและความตาย,จากนั้นก็เป็นตำราสาปสวรรค์?"จงซานที่จ้องมองด้วยท่าทางจริงจัง.
"เซิ่งหวัง,นี่ไม่ใช่ตำราสาปสวรรค์?"อาวุโสเทียนที่เอ่ยปากออกมา.
"หืม?"
"ตำราสาปสวรรค์นั้น,เป็นหนึ่งในสมบัติล้ำค่าที่สุดของตระกูลเทียน,ในอดีตนั้นมีเพียงเทียนโจวจื่อเท่านั้นที่มีได้,นี่เป็นเพียงฉบับคัดลอก!"อาวุโสเทียนที่เอ่ยปากกล่าวออกมา.
"เดิมทีมันเป็นของเทียนโจวจื่ออย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังอาวุโสเทียน.
"ใช่,เทียนโจวจื่อ,นามนี้เป็นนามที่ส่งต่อกัน,เหมือนกับอาวุโสเทียน,เป็นนามสืบทอด,เทียนโจวจื่อทุกรุ่นนั้นจะถือตำราสาปสวรรค์,เขาที่เป็นเพียงแค่ศิษย์เทียนโจวจื่อ,ดังนั้นจึงถือครองได้แค่ฉบับคัดลอก,เหมือนๆกับตำราชีวิตแห่งความตายที่ส่งต่อออกไปล้วนแต่เป็นฉบับคัดลอกเช่นกัน!"อาวุโสเทียนตอบ.
"ฉบับคัดลอก? งั้นก็ไม่จำเป็นต้องหวาดกลัว!"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"เม่ยลี่,ตำราชีวิตและความตายของเจ้า,ก็เป็นฉบับคัดลอก!"จงซานที่จ้องมองไปยังเห่าเม่ยลี่.
"หืม? ใช่, ของข้าก็เป็นฉบับคัดลอก!"
เม่ยลี่ที่แสดงท่าทางประหลาดใจในคราแรก,ตำราชีวิตและความตายของนางที่เป็นฉบับจริงชัดๆ,จะเป็นฉบับคัดลอกได้อย่างไร?
ทว่าเมื่อเห็นท่าทางของจงซานแล้ว,ก็เข้าใจสิ่งที่จงซานต้องการสื่อในทันที.
"ระวังตัวด้วย! หากไม่สามารถต้านได้,ก็ไม่ต้องฝืน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"เห่าเม่ยลี่พยักหน้าอย่างว่าง่าย.
นางที่วางเสี่ยวจินลง,ก่อนที่จะบินออกไป,แววตาที่ดูมั่นคง.
จากนั้นไม่นาน,เห่าเม่ยลี่ที่บินออกมา.
"เป็นเด็กสาวที่โง่เง่าจริงๆ,เพิ่งศึกษาวิชาคำสาปมากี่ปีแล้ว?
ใครเป็นอาจารย์ของเจ้า?"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวด้วยน้ำเสียงดูแคลน.
แม้นว่าจะมองไม่เห็นความลึกล้ำ,ทว่าเกี่ยวกับคำสาป,ฝ่ายตรงข้ามก็พอมีฝีมือเช่นกัน.
"อาจารย์ของข้าคือจักรพรรดิพิษปัจจิม,แล้วใครคืออาจารย์เจ้า?"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาเหมือนกับตรงๆ,ดูไร้เดียงสา.
ไร้เดียงสา,หากเชื่อตามรูปลักษณ์,รับลองว่าเป็นความเข้าใจผิดอย่างสมบูรณ์,เห่าเม่ยลี่ที่เป็นเช่นนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว,ไม่มีใครรู้ความคิดของนางได้.
"จักรพรรดิพิษปัจจิมรึ?"เทียนเหยี่ยนที่แสดงท่าทางไม่แยแส.
ไม่เคยได้ยินนามนี้เลย,ทั่วหล้ามีผู้ฝึกตนคำสาปที่น่าหวาดกลัวไม่น้อย,เทียนเหยี่ยนรู้จักทุกคน,ทว่าจักรพรรดิพิษปัจจิม,แน่นอนว่าเพิ่งเคยได้ยิน,ทว่าเทียนเหยี่ยนรู้สึกว่าเห่าเม่ยลี่ไม่ได้โกหก,ทว่าแล้วใครกันคือจักรพรรดิพิษปัจจิม?
"ข้าจะบอกเจ้า,อาจารย์ข้าคือจักรพรรดิพิษ,หลังจากนี้เจ้าคงไม่แม้แต่ทำอันตรายข้าได้,ไม่เช่นนั้นคงทำขายหน้าอาจารย์,ที่เขามีข้าเป็นศิษย์คนเดียวตลอดชีวิต!"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาอย่างไร้เดียงสา.
เทียนเหยี่ยนที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง,ว่าจักรพรรดิพิษนี้เป็นคนที่ร้ายกาจจริงหรือไม่?
"ข้าจะให้เจ้าตาย,หากอาจารย์เจ้ามา,ข้าก็จะให้มันตายไปพร้อมกับเจ้าด้วย!"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวหยัน.
"เจ้ากล้าสาปแช่งอาจารย์ข้ารึ?
ข้าต้องการให้เจ้าตายเหมือนหมา!"เห่าเม่ยลี่ที่ไร้เดียงสากลายเป็นบ้าคลั่งในทันที.
ขณะที่นางกล่าวนั้น,ปรากฏอัขรกคำสาปมากมาย,ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่เห่าเม่ยลี่กำลังเอ่ย,เห็นเพียงปากของนางมีแสงหลากสี,ส่งคลื่นออกไปทั่วทิศ,ปกคลุมเทียนเหยี่ยน.
ทันใดนั้นฟ้าดินพื้นที่รอบๆที่กลายเป็นภาพเงาลวงตามากมายเกิดขึ้น.
ทันใดนั้นใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ยื่นมือออกไป,ตำราสาปสวรรค์ที่เปิดออก,แสงสีขาวที่ส่องประกายปกป้องเทียนเหยี่ยน,ปกป้องกันอักขระคำสาปของเห่าเม่ยลี่เอาไว้.
"ไม่มีเหตุผล,ศิษย์แข็งแกร่งถึงเพียงนี้,จักรพรรดิพิษปัจจิมควรจะมีชื่อเสียงไม่ใช่รึไง!"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ชิ,เจ้ามีตำราสาปสวรรค์,ข้าก็มี่ตำราชีวิตและความตาย."เห่าเม่ยลี่ที่นำตำราชีวิตและความตายออกมา.
"ตำราชีวิตและความตายอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ทันทีที่ตำราชีวิตและความตายเผยออกมา,อักษรอักขระคำสาบของเห่าเม่ยลี่ที่ขยายออกเป็นสิบเท่า,สายฟ้าที่ฟาดไปยังเทียนเหยี่ยน,แสงสีขาวที่ไม่สามารถต้านทานได้,แตกสลายไปในทันที.
"สาป,สาป,สาป!"
ปากของเทียนเหยี่ยนที่เริ่มบริกรรมคาดา,เพิ่มพลังให้กับตำราสาปสวรรค์,ป้องกันอักษรคำสาปของเห่าเม่ยลี่.
"เปรี้ยง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงอากาศที่สั่นไหวจนไม่สามารทนได้,อักขระคำสาปที่ราวกับจะปกปิดไปทั่วท้องฟ้า,ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมม!”
พลังสองสายที่ปะทะกัน,ทั้งคู่ที่เงียบลง.
ใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,จ้องมองตำราชีวิตและความตายของเห่าเม่ยลี่,"เป็นตำราชีวิตและความตายจริงๆ,เหมือนกับข้าตำราชีวิตแห่งความตายที่มีศักดิ์เทียบเท่ากับตำราสาปสวรรค์?
บอกมาว่าอาจารย์เจ้าเป็นใคร,เขาเป็นผู้ถือครองตำราชีวิตและความตายอย่างงั้นรึ?
ใครคืออาจารย์เจ้า?"
"ข้าไม่ได้บอกเจ้ารึอย่างไร?อาจารย์ข้าคือจักรพรรดิพิษปัจจิม?"
"ข้าไม่เชื่อว่าผู้ถือครองตำราชีวิตแห่งความตาย,จะไม่ใช่ผู้มีชื่อเสียงที่น่าเกรงขาม,ยังมีชื่ออื่นอีกรึ?"
"โง่จริงๆ,อาจารย์ข้าคือจักรพรรดิพิษปัจจิม,ตลอดชีวิตก็ใช้ชื่อนี้!"
สมองของเทียนเหยี่ยนที่เต็มไปด้วยความสับสน,ผู้ถือครองตำราชีวิตและความตาย,ตัวตนของอาจารย์นาง,ถึงจะไม่ใช่ปราชญ์เทพ,ก็ต้องเป็นผู้ฝึกตนคำสาปที่ร้ายกาจมาก,ทำไมเขาถึงไม่เคยได้ยินนามผู้นี้?
"เช่นนั้นมาทดสอบเคล็ดวิชาสืบทอดกันหน่อยเป็นไง,พวกเราไม่เข้าไปในฝันสาปพิษกัน,ว่าอย่างไร?"
"เจ้ารู้จักฝันสาปพิษด้วยรึ?"เทียนเหยี่ยนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อาจารย์เคยบอกข้ามาว่าตำราชีวิตและความตายสามารถทำได้,และยังส่งต่อให้กับข้า,เจ้ามีตำราสาปสวรรค์,อาจารย์ของเจ้าไม่ส่งต่อให้อย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่เอ่ยถาม.
"ก็ดี,โง่งมนัก,กล้าที่จะท้าทายฝันสาปพิษอย่างงั้นรึ?
คิดว่าข้าไม่กล้าอย่างงั้นรึ?"เทียนเหยี่ยนที่เผยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา.
"เริ่มได้!"เห่าเม่ยลี่ที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
เห่าเม่ยลี่ที่ยกตำราชีวิตและความตายขึ้น,เทียนเหยี่ยนที่ยกตำราสาปสวรรค์ขึ้น,ใบหน้าที่จ้องมองสบตากันและกัน.
จากนั้นปากของทั้งสองคนที่บ่นพึมพำ,อักขระหลากสีมากมายที่ผุดออกมาจากปากของทั้งสอง,เป็นอักขระคำสาปที่ราวกับแหขนาดใหญ่,ปกคลุมพวกเขาทั้งสอง,จากนั้นก็หายไปในอากาศ.
บนอากาศ,เห่าเม่ยลี่และเทียนเหยี่ยน,ที่จ้องมองกันและกัน,หยุดนิ่ง,ไม่ขยับลอยอยู่บนอากาศ.
ฝันสาปพิษ?
ที่ไกลออกไปจงซานที่จ้องมองด้วยสายตาจริงจังเล็กน้อย,เพราะว่าเห่าเม่ยลี่เคยพูดคุยกับจงซานเรื่องนี้,เกี่ยวกับวิชาลับที่ทำให้หลับไป,ทั้งสองที่เข้าไปต่อสู้กันในโลกแห่งฝัน,ที่นั่น,จะทำให้ผู้ฝึกตนคำสาปสามารถใช้ทักษะคำสาปออกมาได้เต็มที่,เป็นคำสาปที่ทำลายได้แต่แต่สวรรค์และปฐพี.
ทว่าที่ด้านนอกนั้น,ทั้งคู่ที่ยืนจ้องมองกันและกันเท่านั้น.
กงซูจื่อและเนี่ยฟ่านเฉินที่จ้องมองนิ่งงัน.
ที่ไกลออกไปนั้นเหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนแสดงท่าทางกังวลร้อนรนออกมา,เพราะว่าพวกเขาได้ยินมาว่า,ฝันสาปพิษนั้น,สามวันถึงจะสามารถตื่นขึ้นมาได้,หากว่าสามวันนี้ไม่ตื่น,ก็จะไม่ตื่นตลอดกาล.
ที่ไกลออกไปนั้น,คนทั้งสองที่ยังคงยืนนิ่งลอยอยู่บนอากาศ.
ทุกคนที่รอคอยอย่างใจเย็น,บนมือของเห่าม่ยลี่ที่ถือตำราชีวิตและความตายขยับไปในทันที,ก่อนที่จะบินออกไปเอง,เข้าไปอยู่ข้างๆเทียนเหยี่ยน.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่อุทานออกมา.
ตำราสาปสวรรค์ของเทียนเหยี่ยนที่ไม่สามารถขัดขืนหรือขยับเองได้.
ตำราชีวิตและความตายหมุนวนเทียนเหยี่ยนสองรอบ,จากนั้นก็ไปหยุดที่ศีรษะของเทียนเหยี่ยน,ก่อนที่จะมีแสงสีเขียวจากร่างของเทียนเหยี่ยนถูกตำราชีวิตและความตายสูบไป.
จากนั้นทีละนิดทีละนิด,แสงสีเขียวที่พุ่งตรงเข้าไปในตำราชีวิตและความตายไม่หยุด.
ตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีใครเข้าใจ,หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,ใบหน้าของเทียนเหยี่ยนที่ค่อยๆเปลี่ยนไป,เส้นผมที่เริ่มกลายเป็นสีขาว.
"นี่มัน?"กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อายุไข?
ทำลายอายุไข?"เจียงซ่างที่เข้าใจ,เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ทำลายอายุไขจริงๆรึ? ได้ยินวันก่อนที่เห่าเม่ยลี่พูดทุกคนที่ไม่ได้ใส่ใจนัก,ทว่าเมื่อเห็นกับตา,ก็ทำให้ตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ผู้ฝึกตนคนสาปมีทักษะร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ?
นี่แข็งแกร่งเกินไปแล้ว.
"นี่มันตำราชีวิตและความตายฉบับจริง!"
ฝั่งตรงข้าม,เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่ตื่นตกใจในทันที,ตำราชีวิตและความตายที่มีเชาว์ปัญญาของตัวเอง,นี่ต้องเป็นฉบับจริงๆ,ไม่เช่นนั้น,ตำราสาปสวรรค์ต้องขยับเองได้ด้วย.
"ไม่ได้การแล้ว,อาวุโสอันตรายแล้ว!"ผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่บินออกมาในทันที.
ร่างกายของผู้เยาว์ที่เร่งรีบเข้าไปช่วยเทียนเหยี่ยน.
"ปัง!"
เนี่ยผ่านเฉินที่ชี้นิ้วออกไป,แสงสีทองที่พุ่งตรงไปยังผู้เยาว์ตระกูลเทียน,กระแทกร่างของเขาในทันที.
"นี่คือการประลอง,ใครกล้าเข้ามาอีก?"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
เพียงแค่หนึ่งลำแสงก็ทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณ,คนอื่นๆด้านหลังที่ไม่กล้าก้าวเข้ามา.
"กงซูจื่อ,เจ้าจะจัดการอย่างไร?"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
กงซูจื่อที่สูดหายใจลึก,"ทุกท่านโปรดใจเย็น,ในเมื่อเทียนเหยี่ยนคือศิษย์หลักของเทียนโหจวจื่อ,แน่นอนว่าไม่มีทางพ่ายแพ้ง่าย,โปรดรอ!"
เทียนเหยี่ยนผู้ฝึกตนคำสาปที่น่าเกรงขาม,กับเห่าเม่ยลี่ที่ไร้เดียงสาได้หลอกให้เขาเข้าสู่ห้วงความฝัน,ทว่าส่วนนางที่ใช้เล่ห์กลทำลายอายุไขของเขาด้วยตำราชีวิตและความตาย.
สามวันหลังจากนั้น.
"ปัง!"อากาศที่สั่นไหว,ร่างของเห่าเม่ยลี่และเทียนเหยี่ยนที่สั่นไปมา.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,นังโง่,เจ้าบอกว่าจักรพรรดิพิษปัจจิม,เพิ่งเรียนทักษะนี้มาสองปีอย่างงั้นรึ?
กล้าทำร้ายข้า,คิดว่าตัวเองนั้นมีพลังฝึกตนเท่าใดกัน!"
เทียนเหยี่ยนที่ฟื้นขึ้นมา,พร้อมกับกล่าวออกมาด้วยท่าทางเหยียดหยันในทันที.
"แค๊ก,พู!!"
ทว่ากล่าวออกมาไม่กี่คำ,เทียนเหยี่ยนที่สำลัก,พ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
ฝ่ายตรงข้าม,เห่าเม่ยลี่ที่ใบหน้าขาวซีด,พร้อมกับกุมหน้าอกเอาไว้,เห็นชัดเจนว่านางได้รับบาดเจ็บในดินแดนฝัน,แน่นอนว่าเทียนเหยี่ยนนั้นร้ายกาจอย่างแน่นอน.
ทว่าเห่าเม่ยลีที่ใบหน้าขาวซีดนั้นก็เผยยิ้มออกมาด้วยท่าทางพึงพอใจ,ตำราชีวิตและความตายที่บินกลับมาหานางเอง,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังเทียนเหยี่ยน,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?!"
เทียนเหยี่ยนที่อุทานออกมาเสียงดัง,ในเวลานี้ผิวของเทียนเหยี่ยนที่แห้งเหี่ยว,ใบหน้าขาวซีด,ผมยาวซีด,ดูแก่ชรา,เป็นไม้ใกล้ฝั่ง,ร่างกายที่ส่องริ้วแสงแห่งความตายออกมา.
"ความเสื่อมทั้งห้า,อายุไขของข้า,อายุไขของข้า! ไม่~~~~~~~~~!”
เทียนเหยี่ยนที่ตื่นตระหนกตกใจ,พร้อมกับไอ,พ่นโลหิตออกมา,ร่างกายของเขาที่อ่อนแอจนล้มลงกลับพื้น.
"ไม่!"เทียนเหยี่ยนที่จ้องมองเห่าเม่ยลี่ด้วยความอ่อนล้า,แววตาไร้ซึ่งเรี่ยวแรง,เผยท่าทางไม่อยากเชื่ออกมา.
"จักรพรรดิพิษปัจจิม,ใครคือจักรพรรดิพิษปัจจิม?"เทียนเหยี่ยนที่พึมพำไป.
ร่างกายที่อ่อนล้า,ดวงตาหลับลง,สิ้นสติไปในทันที!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น