Immortality Chapter 1097 Greatly noisy phoenix area
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1097 บุกแดนหงส์เพลิง.
Chapter 1097 Greatly noisy phoenix area
大闹凤凰疆域
บุกแดนหงส์เพลิง.
เนี่ยกวง,ในโลกใบเล็กน้อยนั้นเสี่ยวเหยาโห่วของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่,ซึ่งพบเจอกับจงซานครั้งแรกเมื่อครั้งจงซานเป็นทูตไปต้าหลี่,กลางทางนั้นได้พบกับเนี่ยหวง,และได้ต่อสู้กัน,ช่างน่าเศร้าที่เขาพอเจอกับจงซาน,ท้ายที่สุดก็ได้รับสภาพอนาจกลับไป.
ในอดีตชาติเนี่ยกวงนั้นมีสถานะเป็นพี่ชายของเนี่ยฟ่านเฉิน,จงซานที่เพียงสังสอนเขาไปเท่านั้น,ไม่ได้สังหารเขา,นอกจากนี้คนผู้นี้ไม่ควรค่าที่จะเป็นคู่มือของเขาแม่แต่น้อย.
"ข้าเป็นคนตัดสินเอง,ใครที่ผ่านเส้นทางนี้เป็นศัตรูทั้งหมด,ไสหัวไป!"เนี่ยกวงที่กล่าวออกมาด้วยความสะใจ.
"เกิดอะไรกับหลิงเอ๋อ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เกิดเรื่องอะไร?
ไม่ใช่ธุระของเจ้า?"เนี่ยกวงที่กล่าวออกมาอย่างยะโส.
ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง,สาดประกายด้วยความเย็นชา,
"ปกป้องโหวเยว!"ผู้ใต้บังคับบัญชาของเนี่ยกวงด้านหลังตะโกนออกมาเสียงดัง.
จากนั้น,ยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งที่ออกมาขวางด้านหน้าเนี่ยกวง.
"จงซาน,ที่นี้ไม่ใช่ถิ่นของเจ้า,ทว่าคือดินแดนของต้าหลี่,คิดว่าจะกำแหงได้รึอย่างไร!"เนี่ยกวงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"อย่าพูดมาก,ข้าขอถามเจ้าเหมือนเช่นในอดีต,จะตอบหรือไม่ตอบ,เกิดอะไรกับหลิงเอ๋อ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ชิ,หลิงเอ๋อตายไปแล้ว! ฮ่าฮ่าฮ่า...........!"เนี่ยกวงที่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่รอบๆต่างก็จ้องมองไปยังเนี่ยกวงด้วยท่าทางแปลกประหลาด,ทว่าไม่มีใครกล่าวขัด.
อย่างไรก็ตามทันทีที่จงซานได้ยินคำพูดดังกล่าวก็เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,หากไม่เพราะว่าเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาหลายคนที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด,จงซานคงลงมือไปแล้ว.
"เจ้ากล้าสาปหลิงเอ๋ออย่างงั้นรึ?!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
"สาปรึ?แล้วยังไง?
พวกเจ้า,จับพวกมันมาให้หมด!"เนี่ยกวงที่เต็มไปด้วยความอหังการ.
"ใครกล้าเข้ามา? ต้องถูกสวรรค์ลงโทษ!"เห่าเม่ยลี่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ทว่า,ทุกคนที่ได้ยินเสียงของเห่าเม่ยลี่,แต่ก็ยังพุ่งเข้าหาจงซาน.
"เปรี้ยง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทันใดนั้น,ทั้งสายลมและหมู่เมฆที่บิดม้วนผุดออกมาในทันที,สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนที่ฟาดลงมา,ไม่มีของวิเศษใดๆ,ทว่ากับปรากฏขึ้นมาบนท้องฟ้า.
สายฟ้าที่บ้าคลั่ง,ฟาดลงไปยังเหล่าผู้ฝึกตนกลุ่มหนึ่งอย่าหนักหน่วงรุนแรง.
"ปกป้องโหวเย่ว!"หนึ่งในกลุ่มผู้ฝึกตนที่ปกป้องเนี่ยกวง.
"ชิ,หลบไปให้พ้น,ใครกล้าปกป้องไอ้ขยะนั่น,จะต้องได้รับคำสาป,หายนะไม่หยุดหย่อน!"เห่าเม่ยลี่ที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"ข้าถูกปิด,อ๊ากๆ!"หนึ่งในนั้นที่ใบหน้ากลายเป็นสีเขียว,เผยท่าทางหวาดผวาออกมาในทันที.
"ปราณดาบของข้า,มันกลับเข้ามาโจมตีข้า!"
"แขนของข้ามันไม่ฟังคำสั่ง!"
..........................................
........................
............
เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชา,กลุ่มหนึ่งที่ถูกคำสาปเล่นงาน,ใบหน้าที่ดูน่าอนาถเป็นอย่างมาก.
"ผู้ฝึกตนคำสาป?
เป็นพวกมัน,พวกมันกลับมาแล้ว!"ทันใดนั้นเสียงๆหนึ่งที่ดังขึ้นในทันที.
"พวกมันต้องเป็นคนที่สาปกงจูแน่นอน,เร็วเข้า,รีบแจ้งไปยังจอมพล,มีผู้ฝึกตนคำสาปมา!"หงส์เพลิงตนหนึ่งที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
ผู้ฝึกตนคำสาป?
ทันใดนั้น,พื้นที่รอบๆก็กลายเป็นโกลาหลในทันที,เหล่าหงส์เพลิงทุกตนที่เปลวเพลิงลุกท่วมตัว,พร้อมกับสะบัดปีกโจมตีออกมา.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
ในเวลานั้น,จินเผิงที่สบัดปีกขนาดใหญ่ของตัวเองออกไป,ก่อนที่จะปรากฏสนามพลังวายุที่หนักหน่วงรุนแรง,พัดเป่าเหล่าหงส์เพลิงจำนวนมากลอยออกไป,แม้แต่คลื่นทะเลยังโหมกระหน่ำพัดโบกสูงขึ้นมาดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
”!”
ที่ไกลออกไปปรากฏริ้วแสงพุ่งมาด้วยเช่นกัน,เห็นชัดเจนว่าข่าวได้ถูกส่งไปยังเขตแดนหงส์เพลิงส่วนในแล้ว.
"จับตัวเนี่ยกวงไว้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"คนของจงซานที่รับคำในทันที.
จินเผิงที่สะบัดปีกพุ่งไปยังทิศทางของเนี่ยกวงในทันที.
"เป็นไปได้อย่างไร?
จงซานเจ้าแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร? ไม่,ข้าไม่เชื่อ!"เนี่ยกวงที่กำลังหนีตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
จินเผิงที่สะบัดปีก,เต็มไปด้วยพลัง,ทำให้ผู้คุ้มกันของเนี่ยกวงลอยออกไปทั่วทุกสารทิศ.
หลายปีมานี้เนี่ยกวงบนโลกใบใหญ่,เพลิงเพลินกับของวิเศษมากมายนับไม่ถ้วน,พลังฝึกตนของเขาที่เพิ่มขึ้นมาหาศาล,หลังจากที่เห็นจงซาน,ทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,กับความอับอายที่ตัวเองได้รับในโลกใบเล็ก,คิดที่จะทำให้จงซานได้รับความอับอายในเวลานี้.
คิดว่าตัวเองมีระดับเซียนปฐพี,และมีผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นเซียนปฐพี,จงซานเวลานี้ต้องตาย!
ทว่า,ขณะที่เขากำลังจะสั่งสอนจงซาน,กลับกลายเป็นว่าตัวเองถูกสั่งสอนซะเอง,จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
เขามีผู้ใต้บังคับบัญชาแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ? หมายความว่าอย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
จงซานในเวลานี้คร้านที่จะสนใจขยะ,การที่เขาลงมือนั้น,เป็นเพราะเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของหลิงเอ๋อมากกว่า.
เนี่ยกวงและคนอื่นๆต้องการจะหนีอย่างงั้นรึ?
ภายในใต้มือของจินเผิงแล้ว,เพียงแค่สะบัดปีก็ไล่ทันแล้ว,กงเล็บของจินเผิงคว้าร่างของเนี่ยกวงและผู้ใต้บังคับบัญชาเอาไว้,ก่อนที่จะโยนกลับมาด้านหลัง.
"หลิงเอ๋อ,ตอนนี้เป็นอย่างไร?"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ตายแล้ว!"เนี่ยกวงที่ยังคงดื้อรั้น.
มือข้างหนึ่งของเซียนเซิงซือที่จับกุมเนี่ยกวงเอาไว้,ก่อนที่สายฟ้าหยินจะฟาดลงมาบนร่างของเนี่ยกวงไม่หยุดหย่อน.
"เปรี้ยง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงสายฟ้าที่ทำให้กระดูกเนี่ยกวงลั่นไปทั่วร่าง,เหมือนกับเมื่อครั้งในอดีตแล้ว,เนี่ยกวงที่ถูกจับตัว,และยังมีสายฟ้าหยินที่ถูกปล่อยใส่ร่างของเขาไม่หยุด,ใบหน้าของเนี่ยกวงที่เต็มไปด้วยเหงื่อ.
"อ๊ากกก~~~~~~~~~~~~~! ”เนี่ยกวงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด.
"พูด!"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"ตายแล้ว!"เนี่ยกวงกัดฟันพูดไม่คิดยอมแพ้.
"ในเมื่อไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด,ทรมานมันต่อไป!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"อ๊ากกก~~~~~~~~~~~~~~~! ”เนี่ยกวงส่งเสียงโหยหวน,ถูกเซียนเซิงซือทรมานต่อไป.
จงซานที่ไม่สนใจเนี่ยกวงต่อไป,ทว่าจ้องมองไปยังผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา.
"กงจูหลิงเอ๋อเป็นอย่างไร?
มีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้า,ข้าไม่รู้...........!”ผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านั้นที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัว.
"ไม่รู้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง.
สายตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเนี่ยกวงที่หายใจติดขัด,ขณะที่ได้ยินเสียงทรมานของเนี่ยกวง,กล่าวออกมาเสียงสั่นในทันที,"ข้าพูด,ข้าพูดแล้ว!"
"พูด!"จงซานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ข้าได้ยินมาว่าครึ่งเดือนที่แล้ว,มีผู้ฝึกตนสามคนบุกเข้ามา,พร้อมกับลอบโจมตีกงจูภายในเมืองหลี่โห่วเซิ่ง,กงจูตอนนี้ไม่รู้เป็นเช่นไร,รู้เพียงว่าได้รับบาดเจ็บ,นอกจากนี้คนที่มายังใช้วิชาคำสาป,เป็นผู้ฝึกตนคำสาปที่แปลกประหลาดมาก."ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัว.
"ผู้ฝึกตนคำสาป? มีสามคน?
กงจูได้รับบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ข้าได้ยินว่ามีสามคน,เซิ่งหวังพบเข้าก่อน,ดังนั้นจึงไล่ออกไป,ทว่าข้าได้ยินมาว่า,กงจูจวบจนถึงเวลานี้ยังไม่ได้สติ,บางทีเซิ่งหวังก็ไม่รู้วิธีที่จะช่วยเช่นกัน!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เอ่ยออกมาด้วยความระมัดระวัง.
"ยังไม่ได้สติอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ถูกเนี่ยฟ่านเฉินไล่ออกไปอย่างงั้นรึ?
ทว่าไม่สามารถจับได้? สามคนต้องเป็นยอดฝีมืออย่างแน่นอน!"หวังจิงเหวินพยักหน้ารับวิเคราะห์เรื่องที่เกิดขึ้น.
"จงซาน,เจี่ยเจียหลิงเอ๋อบางทีอาจจะถูกสาปก็เป็นได้,พวกเราจะต้องรีบไปหานาง,เพราะว่ายิ่งปล่อยให้นางหมดสตินางก็ยิ่งมีอันตราย่อตางมากเท่านั้น,นอกจากนี้คำสาปยังสามารถควบคุมจากที่ไกลได้,เป็นเหมือนกับศรที่ทิ่มแทงถูกยิ่งมาจากระยะไกล,หากปล่อยไว้เช่นนี้,คำสาปอาจทำให้นางตกตายอย่างไม่ต้องสงสัย,พวกเราจะต้องรีบไปหานาง! หากช้ากว่านี้,อาจจะได้รับอันตราย!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"จินเผิง,ไปยังทิศตะวันตก!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
"รับทราบ!"จินเผิงที่รับคำ.
จินเผิงที่สะบัดปีก,พุ่งตรงไปยังทิศทางของเขตแดนด้านใน.
"เจ้าบอกทางมา,ทิศใหนคือเมืองหลี่โห่วเซิ่ง,อย่าได้โป้ปิด,ไม่งั้นข้าจะทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณของเจ้า!"จงซานที่กล่าวต่อผู้ใต้บังคับบัญชา.
"ได้,ได้!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัว.
กลุ่มของจงซานที่พุ่งตรงเข้าไปด้านใน,ส่วนเนี่ยกวงที่ยังคังร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดจากการทรมาน.
ขณะที่บินผ่านไปครึ่งชั่วยาม.
"บังอาจเกินไปแล้ว,กล้าบุกศาลเทวะต้าหลี่!"เสียงที่ดังกระหึ่มบนท้องฟ้า.
จินเผิงที่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย.
"ไม่ต้องสนใจเขา,บินต่อไป!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"จินเผิงที่สบัดปีกเพิ่มความเร็ว.
"บังอาจ!"บนท้องฟ้าที่เสียงดังกระหึ่ม.
ที่ไกลออกไป,ปรากฏเทียนเต๋าสีเขียวที่ตั้งตระหง่านอยู่ในทันที,เทียนเต๋าที่ค้ำสวรรค์,ฝังลงไปในผืนปฐพี,รอบเทียนเต๋าปรากฏหมอกสีเขียวมากมาย.
"จอมพลหวง,จับพวกโจรเร็วเข้า,พวกเขา,อ๊าก~~~~~~~~~~~!”
เนี่ยกวงที่ยังแข็งขืนไม่ยอมแพ้,เซียนเซิงซือที่ปล่อยสายฟ้าหยินเข้าไปในร่างของเนี่ยกวงอีกครั้ง,เสียงเจ็บปวดทรมานดังขึ้นอีกครั้ง.
"สารเลว,ยังไม่ปล่อยเสี่ยวเหยาโห่วอีก!"เสียงจากภายในเทียนเต๋า๘องจอมพลหวงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"ข้าไม่ได้มีเจตนาร้าย,ทว่าข้าไม่มีเวลาที่จะอธิบาย,หลบไปไม่พ้น,ไม่เช่นนั้นข้าจะสังหารเนี่ยกวงแน่!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ส่วนจินเผิงที่ไม่หยุดแม้แต่น้อย,ยังคงสะบัดปีกพุ่งตรงไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว.
"ไม่ต้องสนใจกล้า,จอมพลหวงพวกมันไม่กล้าสังหารข้าแน่นอน,สังหารมัน,อย่าให้เหลือ!"เนี่ยกวงที่กลายเป็นบ้าคลั่ง.
”อ๊ากกกก!”
เซียนเซิงซือที่หักดึกแขนของเนี่ยกวงออกมาในทันที
ในเวลานี้,จินเผิงที่เคลื่อนที่เข้าใกล้เทียนเต๋าอีกฝ่ายมากขึ้นแล้ว.
"ไม่คิดที่จะหลบอย่างงั้นรึ?"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
ใบหน้าของจอมพลเหลือภายในเทียนเต๋าที่กระตุกเล็กน้อย.
"กึก!”
"อ๊ากกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!
”
ในเวลานี้,เซียนเซิงซือที่ลงมือยิ่งกว่าเดิม,ทั้งแขนทั้งข้า,ที่ฉีกออกมา,โลหิตที่ไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
เนี่ยกวงที่เจ็บปวดทรมานยิ่งกว่าเดิมอีก,จากนั้นก็หมดสติไปในทันที.
หักแขนหนึ่งข้าง,ฉีกออกมาหนึ่งข้าง,ทั้งแขนและขา.
กลายเป็นเรื่องที่น่าตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.
จอมพลเหลืองรู้สถานะของเนี่ยกวงดี,เข้าใจสถานะของเขาในสายตาของเนี่ยฟ่านเฉิน,จ้องมองเนี่ยกวงถูกฉีกแขนฉีกขา,แววตาที่สั่นไหวไปมา.
"ไม่หลบอย่างงั้นรึ?"
จินเผิงที่บินเข้าไปไกล,จงซานที่คำรามออกมาเสียงดังลั่น.
จิตใจจอมพลหวงที่สั่นไหวไปมา,ทว่าในเวลานั้น,ที่ด้านหน้า,เทียนเต๋าสีทองก็ปรากฏขึ้นในทันที.
"เซียนบรรพชน?"จอมพลหวงที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนเต๋าสองสายเข้าปะทกันเกิดระเบิดอย่างรุนแรง,พื้นที่รอบๆเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
จินเผิงที่ทะลวงการป้องกันของจอมพลหวงพุ่งตรงไปยังพื้นที่ลึกเข้าไปอีก.
"สารเลว!"จอมพลเหลืองที่โกรธเกรี้ยว.
"สังหารผู้บุกรุกในทันที,ฉวนหมิงแจ้งไปยังเมืองหลี่โห่วเซิ่ง,แจ้งเซิ่งหวัง,ว่าศัตรูบุกเข้ามา!"
จอมพลหวงที่คำรามออกมาเสียงดัง,จากนั้นก็พุ่งตรงไปล่ตามจินเผิงไปในทันที.
"ใบหน้าของผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกจงซานจับตัวถึงกับหวาดผวาด้วยความกลัว,แม้แต่จอมพลหวงยังไม่สามารถกันเอาไว้ได้อย่างงั้นรึ?
"เมืองหลี่เซิ่งอยู่ทิศใหน?"
"ทางนั้น,ตรงไปทางนั้น!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดผวา.
เหล่าผู้ฝึกตนเขตแดนหวงเพลิงที่ปรากฏขึ้นมา,กำลังไล่ตามกระจายไปทั่วพื้นที่ในทันที.
Chapter 1097 Greatly noisy phoenix area
大闹凤凰疆域
บุกแดนหงส์เพลิง.
เนี่ยกวง,ในโลกใบเล็กน้อยนั้นเสี่ยวเหยาโห่วของราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่,ซึ่งพบเจอกับจงซานครั้งแรกเมื่อครั้งจงซานเป็นทูตไปต้าหลี่,กลางทางนั้นได้พบกับเนี่ยหวง,และได้ต่อสู้กัน,ช่างน่าเศร้าที่เขาพอเจอกับจงซาน,ท้ายที่สุดก็ได้รับสภาพอนาจกลับไป.
ในอดีตชาติเนี่ยกวงนั้นมีสถานะเป็นพี่ชายของเนี่ยฟ่านเฉิน,จงซานที่เพียงสังสอนเขาไปเท่านั้น,ไม่ได้สังหารเขา,นอกจากนี้คนผู้นี้ไม่ควรค่าที่จะเป็นคู่มือของเขาแม่แต่น้อย.
"ข้าเป็นคนตัดสินเอง,ใครที่ผ่านเส้นทางนี้เป็นศัตรูทั้งหมด,ไสหัวไป!"เนี่ยกวงที่กล่าวออกมาด้วยความสะใจ.
"เกิดอะไรกับหลิงเอ๋อ?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เกิดเรื่องอะไร?
ไม่ใช่ธุระของเจ้า?"เนี่ยกวงที่กล่าวออกมาอย่างยะโส.
ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง,สาดประกายด้วยความเย็นชา,
"ปกป้องโหวเยว!"ผู้ใต้บังคับบัญชาของเนี่ยกวงด้านหลังตะโกนออกมาเสียงดัง.
จากนั้น,ยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งที่ออกมาขวางด้านหน้าเนี่ยกวง.
"จงซาน,ที่นี้ไม่ใช่ถิ่นของเจ้า,ทว่าคือดินแดนของต้าหลี่,คิดว่าจะกำแหงได้รึอย่างไร!"เนี่ยกวงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"อย่าพูดมาก,ข้าขอถามเจ้าเหมือนเช่นในอดีต,จะตอบหรือไม่ตอบ,เกิดอะไรกับหลิงเอ๋อ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ชิ,หลิงเอ๋อตายไปแล้ว! ฮ่าฮ่าฮ่า...........!"เนี่ยกวงที่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่รอบๆต่างก็จ้องมองไปยังเนี่ยกวงด้วยท่าทางแปลกประหลาด,ทว่าไม่มีใครกล่าวขัด.
อย่างไรก็ตามทันทีที่จงซานได้ยินคำพูดดังกล่าวก็เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,หากไม่เพราะว่าเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาหลายคนที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด,จงซานคงลงมือไปแล้ว.
"เจ้ากล้าสาปหลิงเอ๋ออย่างงั้นรึ?!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
"สาปรึ?แล้วยังไง?
พวกเจ้า,จับพวกมันมาให้หมด!"เนี่ยกวงที่เต็มไปด้วยความอหังการ.
"ใครกล้าเข้ามา? ต้องถูกสวรรค์ลงโทษ!"เห่าเม่ยลี่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ทว่า,ทุกคนที่ได้ยินเสียงของเห่าเม่ยลี่,แต่ก็ยังพุ่งเข้าหาจงซาน.
"เปรี้ยง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ทันใดนั้น,ทั้งสายลมและหมู่เมฆที่บิดม้วนผุดออกมาในทันที,สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนที่ฟาดลงมา,ไม่มีของวิเศษใดๆ,ทว่ากับปรากฏขึ้นมาบนท้องฟ้า.
สายฟ้าที่บ้าคลั่ง,ฟาดลงไปยังเหล่าผู้ฝึกตนกลุ่มหนึ่งอย่าหนักหน่วงรุนแรง.
"ปกป้องโหวเย่ว!"หนึ่งในกลุ่มผู้ฝึกตนที่ปกป้องเนี่ยกวง.
"ชิ,หลบไปให้พ้น,ใครกล้าปกป้องไอ้ขยะนั่น,จะต้องได้รับคำสาป,หายนะไม่หยุดหย่อน!"เห่าเม่ยลี่ที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"ข้าถูกปิด,อ๊ากๆ!"หนึ่งในนั้นที่ใบหน้ากลายเป็นสีเขียว,เผยท่าทางหวาดผวาออกมาในทันที.
"ปราณดาบของข้า,มันกลับเข้ามาโจมตีข้า!"
"แขนของข้ามันไม่ฟังคำสั่ง!"
..........................................
........................
............
เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชา,กลุ่มหนึ่งที่ถูกคำสาปเล่นงาน,ใบหน้าที่ดูน่าอนาถเป็นอย่างมาก.
"ผู้ฝึกตนคำสาป?
เป็นพวกมัน,พวกมันกลับมาแล้ว!"ทันใดนั้นเสียงๆหนึ่งที่ดังขึ้นในทันที.
"พวกมันต้องเป็นคนที่สาปกงจูแน่นอน,เร็วเข้า,รีบแจ้งไปยังจอมพล,มีผู้ฝึกตนคำสาปมา!"หงส์เพลิงตนหนึ่งที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
ผู้ฝึกตนคำสาป?
ทันใดนั้น,พื้นที่รอบๆก็กลายเป็นโกลาหลในทันที,เหล่าหงส์เพลิงทุกตนที่เปลวเพลิงลุกท่วมตัว,พร้อมกับสะบัดปีกโจมตีออกมา.
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
ในเวลานั้น,จินเผิงที่สบัดปีกขนาดใหญ่ของตัวเองออกไป,ก่อนที่จะปรากฏสนามพลังวายุที่หนักหน่วงรุนแรง,พัดเป่าเหล่าหงส์เพลิงจำนวนมากลอยออกไป,แม้แต่คลื่นทะเลยังโหมกระหน่ำพัดโบกสูงขึ้นมาดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
”!”
ที่ไกลออกไปปรากฏริ้วแสงพุ่งมาด้วยเช่นกัน,เห็นชัดเจนว่าข่าวได้ถูกส่งไปยังเขตแดนหงส์เพลิงส่วนในแล้ว.
"จับตัวเนี่ยกวงไว้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"คนของจงซานที่รับคำในทันที.
จินเผิงที่สะบัดปีกพุ่งไปยังทิศทางของเนี่ยกวงในทันที.
"เป็นไปได้อย่างไร?
จงซานเจ้าแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร? ไม่,ข้าไม่เชื่อ!"เนี่ยกวงที่กำลังหนีตะโกนออกมาด้วยความตกใจ.
จินเผิงที่สะบัดปีก,เต็มไปด้วยพลัง,ทำให้ผู้คุ้มกันของเนี่ยกวงลอยออกไปทั่วทุกสารทิศ.
หลายปีมานี้เนี่ยกวงบนโลกใบใหญ่,เพลิงเพลินกับของวิเศษมากมายนับไม่ถ้วน,พลังฝึกตนของเขาที่เพิ่มขึ้นมาหาศาล,หลังจากที่เห็นจงซาน,ทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,กับความอับอายที่ตัวเองได้รับในโลกใบเล็ก,คิดที่จะทำให้จงซานได้รับความอับอายในเวลานี้.
คิดว่าตัวเองมีระดับเซียนปฐพี,และมีผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นเซียนปฐพี,จงซานเวลานี้ต้องตาย!
ทว่า,ขณะที่เขากำลังจะสั่งสอนจงซาน,กลับกลายเป็นว่าตัวเองถูกสั่งสอนซะเอง,จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
เขามีผู้ใต้บังคับบัญชาแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ? หมายความว่าอย่างไร?
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
จงซานในเวลานี้คร้านที่จะสนใจขยะ,การที่เขาลงมือนั้น,เป็นเพราะเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของหลิงเอ๋อมากกว่า.
เนี่ยกวงและคนอื่นๆต้องการจะหนีอย่างงั้นรึ?
ภายในใต้มือของจินเผิงแล้ว,เพียงแค่สะบัดปีก็ไล่ทันแล้ว,กงเล็บของจินเผิงคว้าร่างของเนี่ยกวงและผู้ใต้บังคับบัญชาเอาไว้,ก่อนที่จะโยนกลับมาด้านหลัง.
"หลิงเอ๋อ,ตอนนี้เป็นอย่างไร?"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ตายแล้ว!"เนี่ยกวงที่ยังคงดื้อรั้น.
มือข้างหนึ่งของเซียนเซิงซือที่จับกุมเนี่ยกวงเอาไว้,ก่อนที่สายฟ้าหยินจะฟาดลงมาบนร่างของเนี่ยกวงไม่หยุดหย่อน.
"เปรี้ยง
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงสายฟ้าที่ทำให้กระดูกเนี่ยกวงลั่นไปทั่วร่าง,เหมือนกับเมื่อครั้งในอดีตแล้ว,เนี่ยกวงที่ถูกจับตัว,และยังมีสายฟ้าหยินที่ถูกปล่อยใส่ร่างของเขาไม่หยุด,ใบหน้าของเนี่ยกวงที่เต็มไปด้วยเหงื่อ.
"อ๊ากกก~~~~~~~~~~~~~! ”เนี่ยกวงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด.
"พูด!"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"ตายแล้ว!"เนี่ยกวงกัดฟันพูดไม่คิดยอมแพ้.
"ในเมื่อไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด,ทรมานมันต่อไป!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"อ๊ากกก~~~~~~~~~~~~~~~! ”เนี่ยกวงส่งเสียงโหยหวน,ถูกเซียนเซิงซือทรมานต่อไป.
จงซานที่ไม่สนใจเนี่ยกวงต่อไป,ทว่าจ้องมองไปยังผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา.
"กงจูหลิงเอ๋อเป็นอย่างไร?
มีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้า,ข้าไม่รู้...........!”ผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านั้นที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัว.
"ไม่รู้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง.
สายตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเนี่ยกวงที่หายใจติดขัด,ขณะที่ได้ยินเสียงทรมานของเนี่ยกวง,กล่าวออกมาเสียงสั่นในทันที,"ข้าพูด,ข้าพูดแล้ว!"
"พูด!"จงซานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ข้าได้ยินมาว่าครึ่งเดือนที่แล้ว,มีผู้ฝึกตนสามคนบุกเข้ามา,พร้อมกับลอบโจมตีกงจูภายในเมืองหลี่โห่วเซิ่ง,กงจูตอนนี้ไม่รู้เป็นเช่นไร,รู้เพียงว่าได้รับบาดเจ็บ,นอกจากนี้คนที่มายังใช้วิชาคำสาป,เป็นผู้ฝึกตนคำสาปที่แปลกประหลาดมาก."ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัว.
"ผู้ฝึกตนคำสาป? มีสามคน?
กงจูได้รับบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ข้าได้ยินว่ามีสามคน,เซิ่งหวังพบเข้าก่อน,ดังนั้นจึงไล่ออกไป,ทว่าข้าได้ยินมาว่า,กงจูจวบจนถึงเวลานี้ยังไม่ได้สติ,บางทีเซิ่งหวังก็ไม่รู้วิธีที่จะช่วยเช่นกัน!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เอ่ยออกมาด้วยความระมัดระวัง.
"ยังไม่ได้สติอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ถูกเนี่ยฟ่านเฉินไล่ออกไปอย่างงั้นรึ?
ทว่าไม่สามารถจับได้? สามคนต้องเป็นยอดฝีมืออย่างแน่นอน!"หวังจิงเหวินพยักหน้ารับวิเคราะห์เรื่องที่เกิดขึ้น.
"จงซาน,เจี่ยเจียหลิงเอ๋อบางทีอาจจะถูกสาปก็เป็นได้,พวกเราจะต้องรีบไปหานาง,เพราะว่ายิ่งปล่อยให้นางหมดสตินางก็ยิ่งมีอันตราย่อตางมากเท่านั้น,นอกจากนี้คำสาปยังสามารถควบคุมจากที่ไกลได้,เป็นเหมือนกับศรที่ทิ่มแทงถูกยิ่งมาจากระยะไกล,หากปล่อยไว้เช่นนี้,คำสาปอาจทำให้นางตกตายอย่างไม่ต้องสงสัย,พวกเราจะต้องรีบไปหานาง! หากช้ากว่านี้,อาจจะได้รับอันตราย!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"จินเผิง,ไปยังทิศตะวันตก!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
"รับทราบ!"จินเผิงที่รับคำ.
จินเผิงที่สะบัดปีก,พุ่งตรงไปยังทิศทางของเขตแดนด้านใน.
"เจ้าบอกทางมา,ทิศใหนคือเมืองหลี่โห่วเซิ่ง,อย่าได้โป้ปิด,ไม่งั้นข้าจะทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณของเจ้า!"จงซานที่กล่าวต่อผู้ใต้บังคับบัญชา.
"ได้,ได้!"ผู้ใต้บังคับบัญชาคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัว.
กลุ่มของจงซานที่พุ่งตรงเข้าไปด้านใน,ส่วนเนี่ยกวงที่ยังคังร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดจากการทรมาน.
ขณะที่บินผ่านไปครึ่งชั่วยาม.
"บังอาจเกินไปแล้ว,กล้าบุกศาลเทวะต้าหลี่!"เสียงที่ดังกระหึ่มบนท้องฟ้า.
จินเผิงที่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย.
"ไม่ต้องสนใจเขา,บินต่อไป!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"จินเผิงที่สบัดปีกเพิ่มความเร็ว.
"บังอาจ!"บนท้องฟ้าที่เสียงดังกระหึ่ม.
ที่ไกลออกไป,ปรากฏเทียนเต๋าสีเขียวที่ตั้งตระหง่านอยู่ในทันที,เทียนเต๋าที่ค้ำสวรรค์,ฝังลงไปในผืนปฐพี,รอบเทียนเต๋าปรากฏหมอกสีเขียวมากมาย.
"จอมพลหวง,จับพวกโจรเร็วเข้า,พวกเขา,อ๊าก~~~~~~~~~~~!”
เนี่ยกวงที่ยังแข็งขืนไม่ยอมแพ้,เซียนเซิงซือที่ปล่อยสายฟ้าหยินเข้าไปในร่างของเนี่ยกวงอีกครั้ง,เสียงเจ็บปวดทรมานดังขึ้นอีกครั้ง.
"สารเลว,ยังไม่ปล่อยเสี่ยวเหยาโห่วอีก!"เสียงจากภายในเทียนเต๋า๘องจอมพลหวงที่คำรามออกมาเสียงดัง.
"ข้าไม่ได้มีเจตนาร้าย,ทว่าข้าไม่มีเวลาที่จะอธิบาย,หลบไปไม่พ้น,ไม่เช่นนั้นข้าจะสังหารเนี่ยกวงแน่!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ส่วนจินเผิงที่ไม่หยุดแม้แต่น้อย,ยังคงสะบัดปีกพุ่งตรงไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว.
"ไม่ต้องสนใจกล้า,จอมพลหวงพวกมันไม่กล้าสังหารข้าแน่นอน,สังหารมัน,อย่าให้เหลือ!"เนี่ยกวงที่กลายเป็นบ้าคลั่ง.
”อ๊ากกกก!”
เซียนเซิงซือที่หักดึกแขนของเนี่ยกวงออกมาในทันที
ในเวลานี้,จินเผิงที่เคลื่อนที่เข้าใกล้เทียนเต๋าอีกฝ่ายมากขึ้นแล้ว.
"ไม่คิดที่จะหลบอย่างงั้นรึ?"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
ใบหน้าของจอมพลเหลือภายในเทียนเต๋าที่กระตุกเล็กน้อย.
"กึก!”
"อ๊ากกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!
”
ในเวลานี้,เซียนเซิงซือที่ลงมือยิ่งกว่าเดิม,ทั้งแขนทั้งข้า,ที่ฉีกออกมา,โลหิตที่ไหลออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
เนี่ยกวงที่เจ็บปวดทรมานยิ่งกว่าเดิมอีก,จากนั้นก็หมดสติไปในทันที.
หักแขนหนึ่งข้าง,ฉีกออกมาหนึ่งข้าง,ทั้งแขนและขา.
กลายเป็นเรื่องที่น่าตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.
จอมพลเหลืองรู้สถานะของเนี่ยกวงดี,เข้าใจสถานะของเขาในสายตาของเนี่ยฟ่านเฉิน,จ้องมองเนี่ยกวงถูกฉีกแขนฉีกขา,แววตาที่สั่นไหวไปมา.
"ไม่หลบอย่างงั้นรึ?"
จินเผิงที่บินเข้าไปไกล,จงซานที่คำรามออกมาเสียงดังลั่น.
จิตใจจอมพลหวงที่สั่นไหวไปมา,ทว่าในเวลานั้น,ที่ด้านหน้า,เทียนเต๋าสีทองก็ปรากฏขึ้นในทันที.
"เซียนบรรพชน?"จอมพลหวงที่ตื่นตกใจเล็กน้อย.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เทียนเต๋าสองสายเข้าปะทกันเกิดระเบิดอย่างรุนแรง,พื้นที่รอบๆเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
จินเผิงที่ทะลวงการป้องกันของจอมพลหวงพุ่งตรงไปยังพื้นที่ลึกเข้าไปอีก.
"สารเลว!"จอมพลเหลืองที่โกรธเกรี้ยว.
"สังหารผู้บุกรุกในทันที,ฉวนหมิงแจ้งไปยังเมืองหลี่โห่วเซิ่ง,แจ้งเซิ่งหวัง,ว่าศัตรูบุกเข้ามา!"
จอมพลหวงที่คำรามออกมาเสียงดัง,จากนั้นก็พุ่งตรงไปล่ตามจินเผิงไปในทันที.
"ใบหน้าของผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกจงซานจับตัวถึงกับหวาดผวาด้วยความกลัว,แม้แต่จอมพลหวงยังไม่สามารถกันเอาไว้ได้อย่างงั้นรึ?
"เมืองหลี่เซิ่งอยู่ทิศใหน?"
"ทางนั้น,ตรงไปทางนั้น!"ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เอ่ยออกมาด้วยความหวาดผวา.
เหล่าผู้ฝึกตนเขตแดนหวงเพลิงที่ปรากฏขึ้นมา,กำลังไล่ตามกระจายไปทั่วพื้นที่ในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น