Immortality Chapter 1084 Suppressing World Copper Coffin reappears
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1084 โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา
Chapter 1084 Suppressing World Copper Coffin
reappears
镇世铜棺再现
โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว! ตำหนักเทียนหยวน!
ร่างหลักจงซานที่เผยท่าทางเศร้าเล็กน้อย,นั่งอยู่บนโต๊ะ,ที่ด้านหน้านั้นมีปรากฏเป็นราชโองการหลายฉบับและยังมี,โองการฟ้าอีกด้วย.
โองการฟ้าที่เปิดอยู่,มีรายชื่อของเหล่าข้าราชบริพารมากมาย!
จงซานที่จับจ้องมองรายชื่อของเหล่าข้าราชบริพาร,จดจ้องมองตำแหน่งฮวงโหวด้านหน้าสุด,ฮวงโหวลำดับหนึ่ง,เหว่ยกุยเอ๋อ!
เห็นนามดังกล่าว,แววตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน,จากนั้นก็เผยท่าทางขื่นขมออกมา.
บนรายชื่อของเหล่าขุนนาง,ส่องประกายแสงเจ็ดสี,มีเพียงแค่ชื่อของเหว่ยกุยเอ๋อเท่านั้น,ที่ไม่มีแสดงใดๆออกมา,เป็นสีเทาขาวซีด!
จงซานที่เผยความเศร้าข่มขืนอยู่นั้นได้กล่าวออกมาว่า,"ยาโถว,เนี่ยนอู๋เซี่ยง,กำลังแปลกกลายเป็นเจ้า,แม้ว่าข้าจะเคยกำราบหัวใจไปแล้ว,แต่ก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ,หลายปีมานี้,ใบหน้าของเจ้าก็ยังไม่สามารถกลบฝังเอาไว้ในส่วนลึกในใจข้าได้,นับว่ายิ่งลึกลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ,ทว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่?"
วูซซ!
วูซซ!
ทันใดนั้นโองการฟ้าที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ราวกับว่าตอบสนองคำพูดของจงซาน,นางของเหว่ยกุยเอ๋อ,ในเวลานั้นสองประกายแสงสีแดง,ออกมา!
"วูซซ!”
"ตูมมม!”
จงซานที่ยืนขึ้นในทันที,จนเก้าอี้ของตัวเองแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ.
"เซิ่งหวัง,เซิ่งปลอดภัยหรือไม่!"
เหล่าองค์รักษ์มากมายที่พุ่งเข้ามาในทันที.
"ออกไป!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ปกป้องพื้นที่รอบๆเอาไว้,ห้ามให้ใครเข้ามา,ใครกล้าบุกเข้ามา,สังหารอย่าได้ปราณี!"จงซานที่สั่งการเหล่าองค์รักษ์ในทันที.
"รับทราบ!"เหล่าองค์รักษ์ที่ถอยหลังออกไปในทันที.
ในเวลานั้นจงซาน,ค่อยๆเพิ่งสังเกตอย่างระมัดระวังไปยังโองการฟ้า,แววตาที่ทั้งคาดหวังและหวาดกลัว,เกรงว่าจะไม่จริง.
รอ,จงซานที่รอคอยกว่าหนึ่งชั่วยาม! นางของเหว่ยกุยเอ๋อก็ยังไม่ขยับ.
ทว่าจงซานก็ยังคงรอคอยอย่างอดทน!
"วูซซ!”
ท้ายที่สุดก็ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยาม,นามของเหว่ยกุยเอ๋อเผยแสงสีแดงเรื่อๆออกมาในทันที.
จงซานที่กุมโองการฟ้า,มือสั่นไปมาเล็กน้อย!
"ฮ่า,ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จงซานที่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งในทันที,เสียงหัวเราะของเขาที่ทำให้พื้นที่รอบๆสั่นไหว.
"จงซาน,เป็นเป็นอะไร?"ในเวลานี้ภายในตำหนักที่เผยเสียงๆหนึ่งที่เต็มไปด้วยความสงสัยในทันที.
คนอื่นไม่สามารถเข้ามาได้,ทว่าไม่มีใครที่สามารถขวางหวนจีได้.
ในเวลานี้จงซานที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ,ไม่ได้ตำหนิหวนจีแต่อย่างใด,และไม่ได้สนใจนางในเวลานี้ด้วย,ทว่าเขาที่นำกล่องไม้ขนาดเล็กออกมา,ภายในกล่องไม้นั้นมีก้อนแสงสีทองที่ส่องประกายแสงระยิบระยับส่องสว่างออกมา,นอกจากนี้ยังมีอยู่กว่าร้อยก้อนที่ส่องประกายเจิดจรัสไปทั่วตำหนักเทียนหยวน.
จงซานที่นำก้อนแสงดังกล่าวนั่น,ใส่เข้าไปในตำแหน่งนามของเหว่ยกุยเอ๋อ!
”!”
นามดังกล่าวนั้นดึงดูดก้อนแสงสีทองเข้าไป.
"จงซาน,เจ้าทำอะไร?
ลิขิตหยวนต้นกำเนิด,เจ้าใส่มันผ่านโองการฟ้าเช่นนั้น,สามารถส่งผ่านไปได้แค่1%. อีก 99% สูญสายหายไปหมด!"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ข้าไม่สน!"
จงซานที่ส่งลิขิตหยวนเข้าในนามของเหว่ยกุยเอ๋อไม่หยุด,หนึ่งก้อน,สิบก้อน,ร้อยก้อน,ท้ายที่สุด
116 หยวนต้นกำเนิดก็ถูกใช้ไปจนหมด.
หลังจากที่ใช้ลิขิตหยวนต้นกำเนิด,นามของเหว่ยกุยเอ๋อ,ก็กลายเป็นสีแดงที่มั่นคงไปในที่สุด,แม้นว่าจะไม่ส่องประกายแสงเจ็ดสีเหมือนคนอื่นๆ,ทว่าก็ถือว่ามีสีเช่นกัน.
จงซานที่ตื่นเต้นกล่าวออกมาเสียงสั่น,"เจ้ารอก่อน,ข้าจะต้องค้นหาลิขิตมากมายมาให้กับเจ้า!"
"จงซาน,นี่คือ.....?"หวนจีที่เอ่ยสอบถามในทันที.
จงซานที่เก็บโองการฟ้า,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"เป็นคนสำคัญสำหรับข้า!"
เห็นจงซานเก็บโองการฟ้า,หวนจีที่อุทานออกมาเสียงสั่น"งก,บอกหน่อยก็ไม่ได้!"
---------------------------------------------------------------
ภพหยิน,ด่านอวกาศที่หก.
ร่างแยกจงซานที่ต่อสู้กับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง
ภายในใจของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เพิ่มขึ้นมามากมาย,กลิ่นอายราชันย์ของเขาที่มากขึ้นเรื่อยๆ,ดาบสีโลหิตที่ตะวัดออกไป,ห้วงมิติสั่นไหวไปมา,เป็นพลังที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
"วูซซซ!"
"เจ็ดร่าง,สองชั่วยาม,ข้าสังหารร่างโคลนของเจ้าไปเจ็ดร่าง,เจ้ายังมีร่างโคลนมากขนาดใหนกัน?
จิตใจเจ้ากำลับสับสน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่แค่นเสียงเย็นชา.
ในเวลาเดียวกัน,ร่างของจงซานอีกร่างที่ยืนอยู่บนอากาศ,หลับตาลงในทันที,ราวกับคิดอะไรบางอย่างได้,ใบหน้าที่เผยความอ่อนโยนออกมาอย่างคาดไม่ถึง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จงซานที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่งในทันที.
ความเบาสบาย,หัวใจที่บางเบา.
หลังจากหัวเราะเสร็จสิ้น,ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นเย็นชาจ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ใบหน้าของสตรีที่เขาปลอมแปลง,เป็นภาพกุยเอ๋อที่ไม่ส่งผลอะไรต่อจงซานอีกต่อไป!
ใบหน้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกระตุกเล็กน้อย,จ้องมองไปยังจงซาน,"ชิ,ธารโลหิตโหลวเทียน!"
"ดาบโลหิตที่สะบัดไปมา,ปรากฏธารโลหิตขนาดใหญ่ที่พุ่งออกไปในอากาศ,พุ่งตรงไปยังร่างของจงซานอย่างบ้าคลั่ง.
”!” ”!” ”!” ........................
ความเร็วของจงซานที่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเท่า,สามารถหลบการโจมตีของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงในทันที,ความเร็วนี้,ไม่สามารถจับต้องได้ด้วยตาเปล่า.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ดาบที่ทรงพลังของเขาที่ตวัดไล่ตามในทันที.
เร็ว! เร็วมาก! ความเร็วนี้เพิ่มขึ้นหนึ่งเท่าอย่างงั้นรึ?
ขณะที่จ้องมองจงซานที่กำลังเคลื่อนที่อยู่นั้น,ข้างๆร่างกายของเขาก็ปรากฏจงซานอีกร่าง.
"หลุมสังสารวัฏ! เปิด!"จงซานที่ตะโกนออกมาในทันที.
"ตูมมมมม!"
เสื้อผ้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ฉีกขาดสะบั้น,หลุมสังสารวัฏที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของเขา,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เคลื่อนไหวตอบสนองอย่างรวดเร็วสามารถป้องกันพลังส่วนใหญ่เอาไว้ได้.
ทว่าในเสี้ยววินาทีหลังจากนั้น,ร่างกายของจงซานก็หายไปอีก,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เห็นจงซานอีกครั้งอยู่ไกลออกไป,เป็นความเร็วที่น่าสะพรึง,และยังเคลื่อนที่เข้ามาโจมตีเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงได้ในพริบตาด้วย.
"หลุมสังสารวัฏ! เปิด!"จงซานที่ตะโกนออกมาในทันที.
"ตูมมมมม!"
..............................
..................
......
ความเร็วที่ผิดปรกติ,หากจินเผิงอยู่ที่นี่,แน่นอนย่อมอ้าปากค้าง,ความเร็วนี้,เหนือล้ำยิ่งกว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงคลุมร่างด้วยเทียนเต๋า,ในเวลานี้เขาไม่กล้าประมาท,หลุมสังสารวัฏแต่ละครั้งนั้นรุนแรงมาก.
การต่อสู้ที่ดำเนินไปอีกหนึ่งชั่วยาม,ตลอดเวลานี้ความเร็วของจงซานไม่ได้ลดลงเลย,เสื้อผ้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ขาดไปรอบร่าง,ทว่าจงซานที่ยังไม่หยุด.
"ตูมมมมม!”
เกิดระเบิดครั้งแล้วครั้งเล่า.
"ร้ายกาจมาก,ไม่สงสัยเลยว่ากล้าต่อสู้กับข้าเพียงลำพัง!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่อยู่ในสภาพลำบากเช่นกัน.
"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,เจ้าควรจะเผยไพ่ลับออกมาได้แล้ว,หากว่าเป็นเช่นนี้เจ้าต้องถูกกำราบแน่,เจ้าคิดจะปล่อยให้เป็นเช่นนี้นะรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"ในเมื่อเจ้ารู้,ข้าก็จะไม่ซ่อนเอาไว้,ทว่าความเร็วของเจ้าที่เพิ่มขึ้นมากมาย,เพราะนั้นคือร่างหลักของเจ้าสินะ!"
จงซานที่ไม่ปฏิเสธ,ความเร็วของเขาที่เพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า,ความเร็วของร่างแยกนั้น,ไม่มีทางที่ร่างโคลนที่จะเทียบได้,เพราะว่าร่างโคลนนั้นไม่สามารถจัดการเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั่นเอง!
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่จ้องมองจงซานที่อยู่ไกลออกไป,พร้อมกับปลดปล่อยพลังวิญญาณที่หนักหน่วงรุนแรงออกมาอย่างบ้าคลั่ง,กลิ่นอายนี้แพร่ออกมาผ่านเทียนเต๋าของเขา,มือขวาของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงยื่นออกไป,ก่อนที่จะปรากฏช่องขึ้นบนอากาศที่ว่างเปล่า,จากด้านใน,ปรากฏโลงศพสัมฤทธิ์สีเขียวขนาดใหญ่ผุดออกมาช้าๆ!
บนโลงศพสัมฤทธิ์นั้น,ปลดปล่อยพลังอำนาจที่ไร้เทียมทานออกมา,ดูเหมือนว่าพลังของมันจะช่วยฟื้นฟูเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกลับมาสมบูรณ์ในทันที,กลิ่นอายที่เก่าแก่โบราณที่แผ่ออกมาผลักพลังที่บ้าคลั่งของอวกาศที่ลอยออกไป.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่แข็งแกร่งเหนือล้ำสามารถกำราบได้ทั่วทุกสารทิศ.
สายตาของจงซานที่สั่นไหวไปมา.
"นี่คือของวิเศษเทียนตี้ที่ข้าได้เตรียมเอาไว้ยกระดับเป็นศาลสวรรค์,ไม่คิดเลยว่าจะต้องนำออกมา,ให้เจ้าได้เห็นเป็นคนแรก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"เจ้าซ่อนมันเอาไว้ได้อย่างลึกล้ำจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ารู้จักสิ่งนี้ด้วยรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
"ในโลกใบเล็ก,มันคือหนึ่งในสมบัติโบราณ,โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ช่างน่าเศร้ามันไม่มีทางเป็นสมบัติเทียนตี้หนึ่งเดียวได้ตลอดกาล!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"โอหังนัก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เผยท่าทางเหยียดหยันจงซาน.
"ไม่ได้โอหัง,ทว่าเทียนตี้ที่ใช้โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกานี้ได้ก่อนเจ้าเรียบร้อยแล้ว!"จงซานส่ายหน้าไปมา.
"เป็นไปไม่ได้,เป็นใครกัน?"
"หยิง!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"บุคคลอันดับหนึ่งเมื่อเก้าหมื่นปีที่แล้วของโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ตกใจเล็กน้อย.
"ดังนั้น,เจ้าจึงไม่มีโอกาสเป็นคนแรก!"จงซานเอ่ย.
"แล้วอย่างไร!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ชิ!"
จงซานแค่นเสียงเย็นชา,ร่างของเขาที่พุ่งตรงไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอีกครั้ง.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงใบหน้าเปลี่ยนเป็นจริงจัง,ก่อนที่จะแตะไปยังโลกศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา.
"ตูมมม!”
ห้วงมิติที่สั่นไหวเป็นระลอก,มิติไม่ได้ฉีกขาด,ทว่าก็เพียงพอที่จะกระแทกจงซานลอยออกไป.
"ตูมมม!”
จงซานที่ลอยออกไปกระแทกเข้าไปในดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง,แววตาที่เผยท่าทางประหลาดใจ,เผยความตื่นเต้นดีใจขึ้นมาในทันที.
โลกศพสัมฤทธิ์กำราบโลกานั้น,แม้นว่าจะไม่มีเหมือนพลังของหยิง,ทว่าหากเขาเอาชนะได้ในครั้งนี้,จงซานจะสามารถเก็บเกี่ยวมันได้.
กล่าวได้อย่างหนึ่งว่า,หากเขาไม่พ่ายแพ้ในการต่อสู้นี้! หลังจากนี้ไม่ใช่แค่หยิง,เขาก็จะมีพลังนี้ด้วย.
"ผนึกฟ้าดิน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ใช้งานโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา.
โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกาที่ขยับ,ไม่ได้สะบั้นมิติ,แต่ดูเหมือนว่ามันจะจมลง,มันจมลงไปในห้วงมิติ,พร้อมกับทำให้ห้วงมิติที่อยู่รอบๆถูกย่นดึงเข้ามาแทนที่ส่วนที่หายไป.
"แค๊กแค๊กแค๊กแค๊ก!”
พลังอำนาจที่หน้าเกรงข้าม,พลังที่เชี่ยวกรากที่ไหลไปมาในค่ายกลด่านที่หก,หยุดลงในทันที,ดวงดาวทุกดวงที่หยุดนิ่ง.
ห่วงมิติที่อยู่รอบๆ,ทุกอย่างหยุดอยู่กับที่.
คล้ายผนึกเวลาของโหลวซิงเฉิน,ทว่าตนนี้ห้วงมิติถูกตรึงเอาไว้.
ห้วงมิติในเวลานี้,จงซานรู้สึกว่ามันหนาแน่นขึ้นกว่าเดิม,การเคลื่อนที่ลำบากมาก,จนแทบไม่สามารถขยับได้ด้วยซ้ำ,อวกาศแห่งนี้ถูกผนึกเอาไว้ให้หยุดนิ่ง.
แน่นอนว่า,ห้วงมิติไม่ใช่น้ำ,ทว่าห้วงมิติกลับถูกย่นรวมกันจำทำให้ทุกอย่างหยุดหนิ่ง,ฟ้าดินถูกผนึกแล้ว!
"โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,เป็นของวิเศษที่ทรงพลังจริงๆ!"ภายในใจของจงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เพราะว่าห้วงมิติถูกผนึก,แม้นว่าร่างแยกเงาจะขยับได้,ทว่าความเร็วลดลงไปในทันทีสามเท่า,เป็นพลังที่น่าเกรงขามมาก! นี่คือโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นพลังของมัน! ช่างเป็นของวิเศษที่แข็งแกร่งมาก.
ค่ายกลอวกาศที่หยุดนิ่ง,สามารถทะลวงผ่านได้อย่างง่ายดาย,หากว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนำโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกาออกมา,แน่นอนว่าเซียนบรรพชนทั้งหมดคงไม่มีใครเป็นอะไร!
ห้วงอากาศที่ถูกโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกาสะกดเอาไว้,ในเวลานี้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงราวกับว่าได้กลายเป็นเทพพระเจ้าที่ไม่มีวันพ่ายแพ้,จดจ้องมองจงซานที่เป็นเพียงผู้อพยพ!
"ในรุ่นของเข้านั้น,ได้ลบวิธีในการหลอมโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,ทำให้มีเพยงข้าที่มีโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,คาดไม่ถึง,ในโลกใบเล็กนอกจากอสูรกายชราของแดนเทพอมตะ,กลับปรากฏยิงอีกคนที่มีมัน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
Chapter 1084 Suppressing World Copper Coffin
reappears
镇世铜棺再现
โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา
ภพหยาง,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว! ตำหนักเทียนหยวน!
ร่างหลักจงซานที่เผยท่าทางเศร้าเล็กน้อย,นั่งอยู่บนโต๊ะ,ที่ด้านหน้านั้นมีปรากฏเป็นราชโองการหลายฉบับและยังมี,โองการฟ้าอีกด้วย.
โองการฟ้าที่เปิดอยู่,มีรายชื่อของเหล่าข้าราชบริพารมากมาย!
จงซานที่จับจ้องมองรายชื่อของเหล่าข้าราชบริพาร,จดจ้องมองตำแหน่งฮวงโหวด้านหน้าสุด,ฮวงโหวลำดับหนึ่ง,เหว่ยกุยเอ๋อ!
เห็นนามดังกล่าว,แววตาของจงซานที่เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน,จากนั้นก็เผยท่าทางขื่นขมออกมา.
บนรายชื่อของเหล่าขุนนาง,ส่องประกายแสงเจ็ดสี,มีเพียงแค่ชื่อของเหว่ยกุยเอ๋อเท่านั้น,ที่ไม่มีแสดงใดๆออกมา,เป็นสีเทาขาวซีด!
จงซานที่เผยความเศร้าข่มขืนอยู่นั้นได้กล่าวออกมาว่า,"ยาโถว,เนี่ยนอู๋เซี่ยง,กำลังแปลกกลายเป็นเจ้า,แม้ว่าข้าจะเคยกำราบหัวใจไปแล้ว,แต่ก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ,หลายปีมานี้,ใบหน้าของเจ้าก็ยังไม่สามารถกลบฝังเอาไว้ในส่วนลึกในใจข้าได้,นับว่ายิ่งลึกลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ,ทว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่?"
วูซซ!
วูซซ!
ทันใดนั้นโองการฟ้าที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ราวกับว่าตอบสนองคำพูดของจงซาน,นางของเหว่ยกุยเอ๋อ,ในเวลานั้นสองประกายแสงสีแดง,ออกมา!
"วูซซ!”
"ตูมมม!”
จงซานที่ยืนขึ้นในทันที,จนเก้าอี้ของตัวเองแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ.
"เซิ่งหวัง,เซิ่งปลอดภัยหรือไม่!"
เหล่าองค์รักษ์มากมายที่พุ่งเข้ามาในทันที.
"ออกไป!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ปกป้องพื้นที่รอบๆเอาไว้,ห้ามให้ใครเข้ามา,ใครกล้าบุกเข้ามา,สังหารอย่าได้ปราณี!"จงซานที่สั่งการเหล่าองค์รักษ์ในทันที.
"รับทราบ!"เหล่าองค์รักษ์ที่ถอยหลังออกไปในทันที.
ในเวลานั้นจงซาน,ค่อยๆเพิ่งสังเกตอย่างระมัดระวังไปยังโองการฟ้า,แววตาที่ทั้งคาดหวังและหวาดกลัว,เกรงว่าจะไม่จริง.
รอ,จงซานที่รอคอยกว่าหนึ่งชั่วยาม! นางของเหว่ยกุยเอ๋อก็ยังไม่ขยับ.
ทว่าจงซานก็ยังคงรอคอยอย่างอดทน!
"วูซซ!”
ท้ายที่สุดก็ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยาม,นามของเหว่ยกุยเอ๋อเผยแสงสีแดงเรื่อๆออกมาในทันที.
จงซานที่กุมโองการฟ้า,มือสั่นไปมาเล็กน้อย!
"ฮ่า,ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จงซานที่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งในทันที,เสียงหัวเราะของเขาที่ทำให้พื้นที่รอบๆสั่นไหว.
"จงซาน,เป็นเป็นอะไร?"ในเวลานี้ภายในตำหนักที่เผยเสียงๆหนึ่งที่เต็มไปด้วยความสงสัยในทันที.
คนอื่นไม่สามารถเข้ามาได้,ทว่าไม่มีใครที่สามารถขวางหวนจีได้.
ในเวลานี้จงซานที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ,ไม่ได้ตำหนิหวนจีแต่อย่างใด,และไม่ได้สนใจนางในเวลานี้ด้วย,ทว่าเขาที่นำกล่องไม้ขนาดเล็กออกมา,ภายในกล่องไม้นั้นมีก้อนแสงสีทองที่ส่องประกายแสงระยิบระยับส่องสว่างออกมา,นอกจากนี้ยังมีอยู่กว่าร้อยก้อนที่ส่องประกายเจิดจรัสไปทั่วตำหนักเทียนหยวน.
จงซานที่นำก้อนแสงดังกล่าวนั่น,ใส่เข้าไปในตำแหน่งนามของเหว่ยกุยเอ๋อ!
”!”
นามดังกล่าวนั้นดึงดูดก้อนแสงสีทองเข้าไป.
"จงซาน,เจ้าทำอะไร?
ลิขิตหยวนต้นกำเนิด,เจ้าใส่มันผ่านโองการฟ้าเช่นนั้น,สามารถส่งผ่านไปได้แค่1%. อีก 99% สูญสายหายไปหมด!"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ข้าไม่สน!"
จงซานที่ส่งลิขิตหยวนเข้าในนามของเหว่ยกุยเอ๋อไม่หยุด,หนึ่งก้อน,สิบก้อน,ร้อยก้อน,ท้ายที่สุด
116 หยวนต้นกำเนิดก็ถูกใช้ไปจนหมด.
หลังจากที่ใช้ลิขิตหยวนต้นกำเนิด,นามของเหว่ยกุยเอ๋อ,ก็กลายเป็นสีแดงที่มั่นคงไปในที่สุด,แม้นว่าจะไม่ส่องประกายแสงเจ็ดสีเหมือนคนอื่นๆ,ทว่าก็ถือว่ามีสีเช่นกัน.
จงซานที่ตื่นเต้นกล่าวออกมาเสียงสั่น,"เจ้ารอก่อน,ข้าจะต้องค้นหาลิขิตมากมายมาให้กับเจ้า!"
"จงซาน,นี่คือ.....?"หวนจีที่เอ่ยสอบถามในทันที.
จงซานที่เก็บโองการฟ้า,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"เป็นคนสำคัญสำหรับข้า!"
เห็นจงซานเก็บโองการฟ้า,หวนจีที่อุทานออกมาเสียงสั่น"งก,บอกหน่อยก็ไม่ได้!"
---------------------------------------------------------------
ภพหยิน,ด่านอวกาศที่หก.
ร่างแยกจงซานที่ต่อสู้กับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง
ภายในใจของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เพิ่มขึ้นมามากมาย,กลิ่นอายราชันย์ของเขาที่มากขึ้นเรื่อยๆ,ดาบสีโลหิตที่ตะวัดออกไป,ห้วงมิติสั่นไหวไปมา,เป็นพลังที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
"วูซซซ!"
"เจ็ดร่าง,สองชั่วยาม,ข้าสังหารร่างโคลนของเจ้าไปเจ็ดร่าง,เจ้ายังมีร่างโคลนมากขนาดใหนกัน?
จิตใจเจ้ากำลับสับสน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่แค่นเสียงเย็นชา.
ในเวลาเดียวกัน,ร่างของจงซานอีกร่างที่ยืนอยู่บนอากาศ,หลับตาลงในทันที,ราวกับคิดอะไรบางอย่างได้,ใบหน้าที่เผยความอ่อนโยนออกมาอย่างคาดไม่ถึง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จงซานที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่งในทันที.
ความเบาสบาย,หัวใจที่บางเบา.
หลังจากหัวเราะเสร็จสิ้น,ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นเย็นชาจ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ใบหน้าของสตรีที่เขาปลอมแปลง,เป็นภาพกุยเอ๋อที่ไม่ส่งผลอะไรต่อจงซานอีกต่อไป!
ใบหน้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกระตุกเล็กน้อย,จ้องมองไปยังจงซาน,"ชิ,ธารโลหิตโหลวเทียน!"
"ดาบโลหิตที่สะบัดไปมา,ปรากฏธารโลหิตขนาดใหญ่ที่พุ่งออกไปในอากาศ,พุ่งตรงไปยังร่างของจงซานอย่างบ้าคลั่ง.
”!” ”!” ”!” ........................
ความเร็วของจงซานที่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเท่า,สามารถหลบการโจมตีของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงในทันที,ความเร็วนี้,ไม่สามารถจับต้องได้ด้วยตาเปล่า.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ดาบที่ทรงพลังของเขาที่ตวัดไล่ตามในทันที.
เร็ว! เร็วมาก! ความเร็วนี้เพิ่มขึ้นหนึ่งเท่าอย่างงั้นรึ?
ขณะที่จ้องมองจงซานที่กำลังเคลื่อนที่อยู่นั้น,ข้างๆร่างกายของเขาก็ปรากฏจงซานอีกร่าง.
"หลุมสังสารวัฏ! เปิด!"จงซานที่ตะโกนออกมาในทันที.
"ตูมมมมม!"
เสื้อผ้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ฉีกขาดสะบั้น,หลุมสังสารวัฏที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของเขา,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เคลื่อนไหวตอบสนองอย่างรวดเร็วสามารถป้องกันพลังส่วนใหญ่เอาไว้ได้.
ทว่าในเสี้ยววินาทีหลังจากนั้น,ร่างกายของจงซานก็หายไปอีก,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เห็นจงซานอีกครั้งอยู่ไกลออกไป,เป็นความเร็วที่น่าสะพรึง,และยังเคลื่อนที่เข้ามาโจมตีเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงได้ในพริบตาด้วย.
"หลุมสังสารวัฏ! เปิด!"จงซานที่ตะโกนออกมาในทันที.
"ตูมมมมม!"
..............................
..................
......
ความเร็วที่ผิดปรกติ,หากจินเผิงอยู่ที่นี่,แน่นอนย่อมอ้าปากค้าง,ความเร็วนี้,เหนือล้ำยิ่งกว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงคลุมร่างด้วยเทียนเต๋า,ในเวลานี้เขาไม่กล้าประมาท,หลุมสังสารวัฏแต่ละครั้งนั้นรุนแรงมาก.
การต่อสู้ที่ดำเนินไปอีกหนึ่งชั่วยาม,ตลอดเวลานี้ความเร็วของจงซานไม่ได้ลดลงเลย,เสื้อผ้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ขาดไปรอบร่าง,ทว่าจงซานที่ยังไม่หยุด.
"ตูมมมมม!”
เกิดระเบิดครั้งแล้วครั้งเล่า.
"ร้ายกาจมาก,ไม่สงสัยเลยว่ากล้าต่อสู้กับข้าเพียงลำพัง!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่อยู่ในสภาพลำบากเช่นกัน.
"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,เจ้าควรจะเผยไพ่ลับออกมาได้แล้ว,หากว่าเป็นเช่นนี้เจ้าต้องถูกกำราบแน่,เจ้าคิดจะปล่อยให้เป็นเช่นนี้นะรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"ในเมื่อเจ้ารู้,ข้าก็จะไม่ซ่อนเอาไว้,ทว่าความเร็วของเจ้าที่เพิ่มขึ้นมากมาย,เพราะนั้นคือร่างหลักของเจ้าสินะ!"
จงซานที่ไม่ปฏิเสธ,ความเร็วของเขาที่เพิ่มขึ้นหนึ่งเท่า,ความเร็วของร่างแยกนั้น,ไม่มีทางที่ร่างโคลนที่จะเทียบได้,เพราะว่าร่างโคลนนั้นไม่สามารถจัดการเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั่นเอง!
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่จ้องมองจงซานที่อยู่ไกลออกไป,พร้อมกับปลดปล่อยพลังวิญญาณที่หนักหน่วงรุนแรงออกมาอย่างบ้าคลั่ง,กลิ่นอายนี้แพร่ออกมาผ่านเทียนเต๋าของเขา,มือขวาของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงยื่นออกไป,ก่อนที่จะปรากฏช่องขึ้นบนอากาศที่ว่างเปล่า,จากด้านใน,ปรากฏโลงศพสัมฤทธิ์สีเขียวขนาดใหญ่ผุดออกมาช้าๆ!
บนโลงศพสัมฤทธิ์นั้น,ปลดปล่อยพลังอำนาจที่ไร้เทียมทานออกมา,ดูเหมือนว่าพลังของมันจะช่วยฟื้นฟูเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกลับมาสมบูรณ์ในทันที,กลิ่นอายที่เก่าแก่โบราณที่แผ่ออกมาผลักพลังที่บ้าคลั่งของอวกาศที่ลอยออกไป.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่แข็งแกร่งเหนือล้ำสามารถกำราบได้ทั่วทุกสารทิศ.
สายตาของจงซานที่สั่นไหวไปมา.
"นี่คือของวิเศษเทียนตี้ที่ข้าได้เตรียมเอาไว้ยกระดับเป็นศาลสวรรค์,ไม่คิดเลยว่าจะต้องนำออกมา,ให้เจ้าได้เห็นเป็นคนแรก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"เจ้าซ่อนมันเอาไว้ได้อย่างลึกล้ำจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ารู้จักสิ่งนี้ด้วยรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
"ในโลกใบเล็ก,มันคือหนึ่งในสมบัติโบราณ,โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ารู้จักอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ช่างน่าเศร้ามันไม่มีทางเป็นสมบัติเทียนตี้หนึ่งเดียวได้ตลอดกาล!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"โอหังนัก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เผยท่าทางเหยียดหยันจงซาน.
"ไม่ได้โอหัง,ทว่าเทียนตี้ที่ใช้โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกานี้ได้ก่อนเจ้าเรียบร้อยแล้ว!"จงซานส่ายหน้าไปมา.
"เป็นไปไม่ได้,เป็นใครกัน?"
"หยิง!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"บุคคลอันดับหนึ่งเมื่อเก้าหมื่นปีที่แล้วของโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ตกใจเล็กน้อย.
"ดังนั้น,เจ้าจึงไม่มีโอกาสเป็นคนแรก!"จงซานเอ่ย.
"แล้วอย่างไร!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ชิ!"
จงซานแค่นเสียงเย็นชา,ร่างของเขาที่พุ่งตรงไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอีกครั้ง.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงใบหน้าเปลี่ยนเป็นจริงจัง,ก่อนที่จะแตะไปยังโลกศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา.
"ตูมมม!”
ห้วงมิติที่สั่นไหวเป็นระลอก,มิติไม่ได้ฉีกขาด,ทว่าก็เพียงพอที่จะกระแทกจงซานลอยออกไป.
"ตูมมม!”
จงซานที่ลอยออกไปกระแทกเข้าไปในดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง,แววตาที่เผยท่าทางประหลาดใจ,เผยความตื่นเต้นดีใจขึ้นมาในทันที.
โลกศพสัมฤทธิ์กำราบโลกานั้น,แม้นว่าจะไม่มีเหมือนพลังของหยิง,ทว่าหากเขาเอาชนะได้ในครั้งนี้,จงซานจะสามารถเก็บเกี่ยวมันได้.
กล่าวได้อย่างหนึ่งว่า,หากเขาไม่พ่ายแพ้ในการต่อสู้นี้! หลังจากนี้ไม่ใช่แค่หยิง,เขาก็จะมีพลังนี้ด้วย.
"ผนึกฟ้าดิน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ใช้งานโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา.
โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกาที่ขยับ,ไม่ได้สะบั้นมิติ,แต่ดูเหมือนว่ามันจะจมลง,มันจมลงไปในห้วงมิติ,พร้อมกับทำให้ห้วงมิติที่อยู่รอบๆถูกย่นดึงเข้ามาแทนที่ส่วนที่หายไป.
"แค๊กแค๊กแค๊กแค๊ก!”
พลังอำนาจที่หน้าเกรงข้าม,พลังที่เชี่ยวกรากที่ไหลไปมาในค่ายกลด่านที่หก,หยุดลงในทันที,ดวงดาวทุกดวงที่หยุดนิ่ง.
ห่วงมิติที่อยู่รอบๆ,ทุกอย่างหยุดอยู่กับที่.
คล้ายผนึกเวลาของโหลวซิงเฉิน,ทว่าตนนี้ห้วงมิติถูกตรึงเอาไว้.
ห้วงมิติในเวลานี้,จงซานรู้สึกว่ามันหนาแน่นขึ้นกว่าเดิม,การเคลื่อนที่ลำบากมาก,จนแทบไม่สามารถขยับได้ด้วยซ้ำ,อวกาศแห่งนี้ถูกผนึกเอาไว้ให้หยุดนิ่ง.
แน่นอนว่า,ห้วงมิติไม่ใช่น้ำ,ทว่าห้วงมิติกลับถูกย่นรวมกันจำทำให้ทุกอย่างหยุดหนิ่ง,ฟ้าดินถูกผนึกแล้ว!
"โลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,เป็นของวิเศษที่ทรงพลังจริงๆ!"ภายในใจของจงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เพราะว่าห้วงมิติถูกผนึก,แม้นว่าร่างแยกเงาจะขยับได้,ทว่าความเร็วลดลงไปในทันทีสามเท่า,เป็นพลังที่น่าเกรงขามมาก! นี่คือโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นพลังของมัน! ช่างเป็นของวิเศษที่แข็งแกร่งมาก.
ค่ายกลอวกาศที่หยุดนิ่ง,สามารถทะลวงผ่านได้อย่างง่ายดาย,หากว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนำโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกาออกมา,แน่นอนว่าเซียนบรรพชนทั้งหมดคงไม่มีใครเป็นอะไร!
ห้วงอากาศที่ถูกโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกาสะกดเอาไว้,ในเวลานี้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงราวกับว่าได้กลายเป็นเทพพระเจ้าที่ไม่มีวันพ่ายแพ้,จดจ้องมองจงซานที่เป็นเพียงผู้อพยพ!
"ในรุ่นของเข้านั้น,ได้ลบวิธีในการหลอมโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,ทำให้มีเพยงข้าที่มีโลงศพสัมฤทธิ์กำราบโลกา,คาดไม่ถึง,ในโลกใบเล็กนอกจากอสูรกายชราของแดนเทพอมตะ,กลับปรากฏยิงอีกคนที่มีมัน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น