Immortality Chapter 1082 The two generations of under the heavens first person of showdowns
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1082 การต่อสู้ของตัวตนอันดับหนึ่งสองยุคสมัย.
Chapter 1082 The two generations of under
the heavens first person of showdowns
两代天下第一人的对决
การต่อสู้ของตัวตนอันดับหนึ่งสองยุคสมัย.
เนี่ยนข่านที่เข้ามาอย่างตื่นเต้น,ทว่าเมื่อเห็นจงซานปรากฏขึ้น,ใบหน้าของเขาราวกับถูกน้ำเย็นสาดซัดจนชา.
กับคำพูดของจงซานที่เอ่ยออกมาทุกๆคน,ทำให้ตัวเขารู้สึกหนาวสั่นจากน้ำเย็นนั่น.
คำอธิบายที่พลั่งพรู,แม้นว่าเนี่ยนข่านไม่ยินดีที่จะรับรู้,ทว่ากับการปรากฏตัวของหนานกงเซิ่ง,และเขาก็เป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งจริงๆ.
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า,ราชันย์ส่งต่อมรดก,สามปราชญ์เทพโน้มคำนับด้วยความยินดี,เป็นเรื่องหลอกลวง,มันคือแผนการ,แผนการร้ายของจงซาน.
ทำไมถึงเป็นเช่นนี้,กบค่ายกลโบราณ,จงซานที่อายุพันปีกว่าเท่านั้น,นี่เขารู้เรื่องค่ายกลโบราณได้อย่างไร?
เขาวางแผนลวงโลกนี้ได้อย่างไร? เป็นการนี้,เขาได้คำนวณที่จะยึดครองดินแดนทั้งห้าพร้อมกันอย่างงั้นรึ?
"เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้!"เนี่ยนข่านกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"เซิ่งหวัง,จะจัดการคนผู้นี้อย่างไร?"หนานกงเซิ่งที่กล่าวสอบถาม.
"ไร้ซึ่งความซื่อสัตย์,อกตัญญู,ทรยศแม้แต่วงศ์ตระกูล,ต้าเจิ้งไม่ต้องการ,แน่นอนว่าไม่สามารถให้เขาหนีไปไหนได้ด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"จงซาน,เจ้า,เจ้าสารเลว!"เนี่ยนข่านที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.
ระหว่างที่กล่าวนี้,เนี่ยนข่านที่ลอบโจมตีมายังจงซานในทันที.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือของเนี่ยนข่านโจมตีมา,ที่ด้านหน้าของจงซานปรากฏหลุมสังสารวัฏขึ้นในทันที,หลุมสังสารวัฏที่ดูดซับพลังฝ่ามือของเนี่ยนข่านพร้อมกับระเบิดดังสนั่น.
"เซียนโบราณ? คิดว่าเพียงพอรึอย่างไร!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
ฝ่ามือลอบโจมตี,เนี่ยนข่านใช้พลัง 80%
,จงซานแทบไม่จำเป็นต้องลงมือ,เพียงแค่ห้วงมิติของหลุมสังสารวัฏก็ป้องกันการโจมตีของเนี่ยนข่านได้แล้ว.
เซียนโบราณ? จงซานที่มีระดับเซียนโบราณจริงๆรึ?
เนี่ยนข่านที่รับรู้ว่าจงซานนั้นทรงพลังมาก,ด้วยพลังของเขาไม่มีทางที่จะเอาชนะได้เลย.
"ท่านพ่อ!"เนี่ยนข่านที่พยาบินตรงไปยังด่านที่หก.
เข้าใจถึงความหมายและท่าทางของจงซาน,ว่าจะต้องสังหารตัวเองแน่นอน,กับความแข็งแกร่งเช่นนี้,มีเหรอที่เขาจะใช้แผนการอะไรที่รอดได้?
"เจ้ายังมีบิดาอยู่อีกรึ?"จงซานที่ไม่รีบก้าวเข้าหาช้าๆ.
เนี่ยนข่านที่เปิดใช้งานด่านที่หกและหนีออกมา,ขณะที่จะกลับไปร่างกายของเขาที่หยุดลง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ,บิดา?
หากก่อนหน้านี้เขาพุ่งมายังตำหนักสังสารวัฏเลย,ก็ยังเหลือทางรอดบ้าง,ทว่าเพื่อมรดกตกทอนของเทียนตี้,เนี่ยนข่านได้เคลื่อนค่ายกลด่านที่หก,วางแผนให้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงและคนอื่นๆติดอยู่ด้านใน,ไม่จำเป็นให้จงซานเริ่ม,หากกลับเข้าไป,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงคงเอาชีวิตของเขาแน่.
"หลุมสังสารวัฏ,เปิด!"
ขณะที่เนี่ยนข่านชะงัก,จงซานก็ลงมือทันที,เกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว.
------------------------------------------------
ภายในค่ายกลอวกาศ!
เมื่อค่ายกลอวกาศถูกเปิด,พลังมากมายมหาศาลที่กำลังคลุ้มคลั่ง,ไหลกวาดล้างไปทั่วอวกาศสร้างความข่มขืนลำบากให้กับทั้งสามในทันที.
สามยอดฝีมือที่บาดเจ็บไม่น้อย,จินเผิงที่ได้รับบาดเจ็บหนักที่สุด,ร่างกายที่อาบไปด้วยโลหิต,ภายในกระแสพลังของอวกาศที่คลุ้มคลั่ง,เขาที่ทำได้แค่พยุงร่างของตัวเองเพื่อหลบหนีเท่านั้น.
เซิ่งหวังเย่ก็ด้วย,เขาที่สภาพร่อแร่ไม่ต่างกัน,กำลังพยุงร่างพยายามหลับหนีออกจากค่ายกลนี้.
ส่วนเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บไม่มาก,ทว่ากำลังพลังที่คลุ้มคลั่ง,ด้วยดาบโบราณในมือของเขา,ก็สามารถป้องกันพลังที่บ้าคลั่งเหล่านั้นได้.
แม้นว่าพลังทั้งหมดจากห้าด่านรวมกัน,สามคนรวมมือกันย่อมไม่ใช่ปัญหา,ทว่าหลายวันมานี้เขาใช้พลังไปจำนวนมากจนเมื่อยล้าอยู่เช่นกัน.
เขาไม่คิดเลยว่าเนี่ยนข่านจะทรยศทำให้เขาตกอยู่ในสภาพเลวร้ายเช่นนี้.
"เจ้าบุตรทรพี!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามด้วยความโกรธ,พร้อมกับกระต้นพลังกระแทกไปทั่วทุกสารทิศ,สายตาของเขาไม่สนใจพื้นที่รอบๆแม้แต่น้อย,พลังของเขาที่ทำลายล้างสิ่งก่อสร้างทุกแห่งหน.
เห็นชัดเจนว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้นมีไพ่ลับซ่อนอยู่,ทว่าเวลานี้ไม่ยินดีที่จะซ่อนเอาไว้แล้ว,ในเวลานี้จำเป็นต้องนำมาใช้แล้ว.
ทว่าเวลาเดียวกัน,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ต้องหยุดหลงเพราะเขาได้ยินคำพูดบางอย่าง.
จินเผิงที่อาบไปด้วยโลหิต,ที่คอยหลับกระแสพลังที่คลุ้มคลั่ง,ร่างกายที่ลอยกระแทกไปมาเป็นระลอกคลื่น.
"เซิ่งหวัง,ท่านยังไม่ออกมาอีก,ข้าไม่ไหวแล้ว!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางอ่อนล้าน่าอนาถใจ.
ใบหน้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,คำพูดของจินเผิงหมายความว่าอย่างไร?
ทว่าในเวลาเดียวกัน,ก็ปรากฏพลังกลุ่มหนึ่งพุ่งตรงไปยังร่างของจินเผิง
คลุมร่างของเขาเอาไว้.
"ฟิ้ว!"ร่างของจินเผิงสามารถหลบพ้นกระแสพลังที่คลุ้มคลั่งเอาไว้ได้.
ไม่,กล่าวให้ถูกล่ะก็,ที่ตำแหน่งหนึ่งปรากฏร่างของคนในชุดดำขึ้นมาในทันที.
"เซิ่งหวัง,ท้ายที่สุดท่านก็ออกมา,ก่อนหน้านี้ข้าคิดว่าท่านตายแล้ว,ทว่าท่านได้ส่งเสียงผ่านมาในหูของข้า,ข้าไม่สามารถต่อสู้ต่อไปได้แล้ว,ตอนนี้ข้าบาดเจ็บหนัก,ท่านช่วยส่งข้าออกไปที!"จินเผิงกล่าวด้วยท่าทางร้อนใจ.
"อืม,ลำบากเจ้าแล้ว,หลังจากนี้ข้าจะมอบรางวัลความดีความชอบต่อเจ้า,ตอบแทนเจ้าอย่างแน่นอน!"จงซานพยักหน้า.
จงซานที่ชี้นิ้วไปยังร่างของจินเผิง,ร่างของจินเผิงที่พุ่งตรงไปยังเส้นทางหนึ่งด้วยความเร็ว,ท้ายที่สุดก็หนีหายไปจากค่ายกลอย่างรวดเร็ว.
ด้วยหนานกงเซิ่งที่เป็นผู้ควบคุมค่ายกล,การจะส่งจินเผิงออกไปด้านนอกนั้น,หาได้ใช่เรื่องยากแต่อย่างใด.
จินเผิงที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจที่หลุดออกมา.
"ฟิ้ว!"
เข้ามารึ? จินเผิงที่ตื่นตะหนกตกใจเล็กน้อย.
พริบตาเดียวที่เขาเข้ามานั้น,ไม่ไกลออกไป,เห็นจงซานอีกร่างที่ควบคุมหลุมสังสารวัฏสังหารเนี่ยนข่านตกตายไปในทันที!
อีกร่างจงซานรึ? จงซานมีร่างโคลนมากเท่าไหร่กัน?
"อสุรกายความสามารถ!"จินเผิงที่อุทานออกมาเบาๆ.
ขณะที่สังหารเนี่ยนข่านไปแล้ว,จินเผิงที่ผินเข้ามา,จงซานที่หันห้าไปกล่าวต่อหนานกงเซิ่ง,"นำจินเผิงเข้าไปพักในตำหนัก!"
"รับทราบ!"หนานกงเซิ่งพยักหน้ารับ.
"พักรักษาตัว!"ร่างโคลนจงซานที่กล่าวต่อจินเผิง.
จากนั้น,ร่างโคลนจงซานก็พุ่งตรงเข้าไปในค่ายกล.
จินเผิงที่พยักหน้ารับอย่างโง่งม.
จากนั้นขณะที่เขาจ้องมองไปยัง,ตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้าก็ปรากฏความตื่นเต้นดีใจ,หัวใจเต้นไปมาระส่ำ,ทว่ากับวูบหยุดลงทันที,ไม่ใช่,หนานกงเซิ่งอยู่ตรงนี้?
"แม่ทัพจินเผิง,เข้าไปพักก่อน,หลายปีมานี้ต้องรบกวนแล้ว!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
ได้ยินคำพูดของกงเซิ่งแล้ว,จินเผิงที่ราวกับตระหนักได้,หนานกงเซิ่ง,หัวหน้าเสนาธิการกระทรวงหมากรุกของต้าเจิ้ง,และยังเป็นผู้เชี่ยวชาญค่ายกลอันดับหนึ่งของต้าเจิ้งด้วย,ทว่าหลายปีมานี้,กับผู้คนมากมายที่ทะลวงฝ่าค่ายกล,หนานกงเซิ่งเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่?
เป็นไปไม่ได้,แล้วหากเขาซ่อนตัวอยู่,แล้วทำไมไม่มีคนรู้.
"หนานกงเซิ่ง,เจ้าบอกข้าที,นี่,นี่มัน,ค่ายกลอวกาศหกด่านนี้เป็นเจ้าที่สร้างขึ้นมาอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"ทุกอย่างเป็นไปตามประสงค์ของเซิ่งหวัง,ค่ายกลทั้งหกด่านนั้นเป็นฝีมือข้าเอง,แม่ทัพจินเผิง,โปรดไปพักเถอะ,โลหิตของท่านกำลังไหลแล้ว!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
"ได้,ได้!"
จินเผิงที่กลายเป็นโง่งมไปในทันที!
--------------------------------------------------
ภายในด่านที่หก.
จงซานที่ปรากฏตัวออกมา,จากนั้นจินเผิงก็ถูกส่งตัวออกไป,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่จ้องมองสายตาส่ายไปมา.
ที่ไกลออกไปนั้น,เซิ่งหวังเย่เองก็เช่นกัน,ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,ใบหน้าไม่อยากเชื่อ!
เซิ่งหวังเย่ไม่สามารถมองเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้น,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้นสามารถมองเห็นทุกอย่างได้หมด.
ใบหน้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ,ดวงตาที่แดงซ่านระเบิดความโกรธออกมาในทันที.
"จงซาน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามดังสนั่นหวันไหว.
จงซานที่จ้องมองเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงด้วยสายตาเย็นชา.
"เจ้า,เป็นเจ้า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงข้าจะตกหลุมพรางของเจ้า!"เซิ่งหวังหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
"เป็นเจ้านี้เอง,แกลงตายเพื่อหลอกให้พวกเขาต้องต่อสู้กัน,เป็นชาวประมงเก็บเกี่ยวผลประโยชน์,แผนการของเจ้าช่างไร้เดียงสานัก,ถึงพวกเราจะได้รับบาดเจ็บ,แต่เจ้าก็แค่เซียนโบราณเท่านั้น!"เซิ่งหวังเย่ที่ใบหน้าเย็นชาตะคอกออกมา.
คนทั้งสองที่หลบกระแสพลังที่บ้าคลั่ง,จ้องมองจงซานด้วยความโกรธเกรี้ยว.
เซิ่งหวังเย่ที่เผยท่าทางเหยียดหยันออกมา,ก่อนหน้านี้จงซานที่ออกมา,เร็วเกินไป,จงซานออกมาเร็วเกินไป,แม้นว่าตอนนี้พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บ,ทว่าตัวเขาและเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงยังมีพลังเหลือเฟือ,เขาที่ออกมาในตอนนี้,ดูเหมือนว่าจะเร็วเกินไป.
ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงไม่ได้เห็นเช่นเดียวกับเซิ่งหวังเย่แต่อย่างใด.
"มรดกเทียนตี้,เป็นแผนการของเจ้าสินะ,จงซาน,ข้าประเมินเจ้าต่ำไปจริงๆ,เจ้าเกินกว่าที่ข้าจะจินตนาการถึงได้!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ข่มความโกรธเอาไว้.
"อะไรนะ?"เซิ่งหวังเย่ที่เย่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เดิมที,เซิ่งหวังเย่ที่คิดเพียงว่าจงซานแกล้งตาย,เพื่ออกมาฉกฉวยผลประโยชน์,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงหมายความว่าอย่างไร?
มรดกเทียนตี้,เป็นแผนการที่จงซานสร้างขึ้นมาอย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,แล้วจงซานจะไปรู้จักค่ายกลโบราณได้อย่างไร?
ไม่,หากไม่ใช่,ทำไมเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าวเช่นนั้น?เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นจงซานน่าสะพรึงกลัวขนาดใหนกัน?
จงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงและกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,"นั่นก็เพราะข้าสามารถแยกสวรรค์ได้,ทว่าเจ้าไม่!"
"ช่างโอหังนัก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ก่อนที่จะเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,"ไม่เชื่ออย่างงั้นรึ?
เจ้าไม่คิดว่าศาลเทวะอู๋เซี่ยงของเจ้ากำลังล่มสลายอย่างงั้นรึ?"
"ล่มสลายรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเหยียดหยัน.
"ได้เวลาแล้ว! เจ้ายังไม่รู้ตัวอีกรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
--------
ก่อนหน้านี้ครึ่งชั่วยาม,เขตแดนสังสารวัฏ,เมืองซ่าง.
อี้เหยี่ยนที่ยืนอยู่ด้านนอกตำหนัก,ซึ่งมีหนูมากมายในกรงและยังมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่รอรับคำสั่ง.
"ได้เวลาแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาเบาๆ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,อี้เหยี่ยนที่ยกมือขึ้นคาระไปยังตำแหน่งหนึ่ง.
ผู้ใต้บังคับบัญชาที่โน้มร่างแสดงความเคารพพร้อมกับรับคำสั่งในทันที.
"ปัง!"
หนูจำนวนหนึ่งถูกสังหารไปในทันที.
เขตแดนอู๋เซี่ยง,ตำหนักหลวง.
เนี่ยนโหยวโหยวและหวังจิงเหวินที่อยู่ในตำหนักที่คุ้มกัน,จ้องมองไปยังหยกสัญญาณ.
”!”
หยกสัญญาณที่ระเบิดเสียงดัง.
"เริ่มเลยหรือไม่!"หวังจิงเหวินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"อืม!"เนี่ยนโหยวโหยวพยักหน้ารับ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ภายในเขตแดนอู๋เซี่ยง,เหล่าเมืองใหญ่ต่างๆ,ภายในตำหนักเจ้าเมือง,เจ้าเมืองที่ได้รับสัญญาณ,หยกชีวิตที่แตกระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ.
ในเวลานั้น,ทุกเมืองภายในเขตแดนอู๋เซี่ยง,ก็เปิดลำแสงแสงสัญญาณ,แจ้งไปยังเมืองต่างๆทุกเมือง,เป็นสัญญาณแจ้งข้อมูลต่อกันและกัน.
ภายในตำหนักหลวงอู๋เซี่ยง.
"นับจากบัดนี้เป็นต้นไป,ศาลเทวะอู๋เซี่ยงขอยอมจำนนต่อต้าเจิ้ง!
นับจากนี้ศาลเทวะอู๋เซี่ยงจะไม่มีอีกต่อไป,ทุกเขตแดนจะกลายเป็นของต้าเจิ้ง!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ลุกขึ้นกล่าวออกมาเสียงดังท้องพระโรง.
"ต้าเจิ้งทรงพระเจริญ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เหล่าขุนนางในท้องพระโรงที่แสดงความเคารพต่อต้าเจิ้ง,มังกรทองวาสนาร้องออกมาด้วยความโศกเศร้า.
วาสนาของเมืองศักดิ์สิทธิ์จินเซิ่ง,แตกสลาย,ภายในอาณาเขตแดนอู๋เซี่ยงได้สลายหายไปรวมกับเมืองหลวงต้าเจิ้ง,ไม่มีศาลเทวะอู๋เซี่ยงอีกต่อไปแล้ว.
"พุ!”
ภายในด่านที่หก,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กระอักโลหิตออกมาในทันที,หากเป็นเขาในสภาพสมบูรณ์,แม้นว่าศาลเทวะอู๋เซี่ยงจะพังทลาย,ก็ไม่ทำให้เขาได้รับผลอระไรมากมายนัก,ทว่าเขาที่ได้รับบาดเจ็บไปไม่ด้วย,เมื่อมังกรทองวาสนาตกตายไป,ทำให้เขากระอักโลหิตออกมาไม่หยุด.
"จงซาน,เจ้า,เป็นเจ้า!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่หลบเลี่ยงพลังที่บ้าคลั่งของดวงดารา,พร้อมคำรามออกมาด้วยความโกรธ.
Chapter 1082 The two generations of under
the heavens first person of showdowns
两代天下第一人的对决
การต่อสู้ของตัวตนอันดับหนึ่งสองยุคสมัย.
เนี่ยนข่านที่เข้ามาอย่างตื่นเต้น,ทว่าเมื่อเห็นจงซานปรากฏขึ้น,ใบหน้าของเขาราวกับถูกน้ำเย็นสาดซัดจนชา.
กับคำพูดของจงซานที่เอ่ยออกมาทุกๆคน,ทำให้ตัวเขารู้สึกหนาวสั่นจากน้ำเย็นนั่น.
คำอธิบายที่พลั่งพรู,แม้นว่าเนี่ยนข่านไม่ยินดีที่จะรับรู้,ทว่ากับการปรากฏตัวของหนานกงเซิ่ง,และเขาก็เป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งจริงๆ.
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า,ราชันย์ส่งต่อมรดก,สามปราชญ์เทพโน้มคำนับด้วยความยินดี,เป็นเรื่องหลอกลวง,มันคือแผนการ,แผนการร้ายของจงซาน.
ทำไมถึงเป็นเช่นนี้,กบค่ายกลโบราณ,จงซานที่อายุพันปีกว่าเท่านั้น,นี่เขารู้เรื่องค่ายกลโบราณได้อย่างไร?
เขาวางแผนลวงโลกนี้ได้อย่างไร? เป็นการนี้,เขาได้คำนวณที่จะยึดครองดินแดนทั้งห้าพร้อมกันอย่างงั้นรึ?
"เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้!"เนี่ยนข่านกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
"เซิ่งหวัง,จะจัดการคนผู้นี้อย่างไร?"หนานกงเซิ่งที่กล่าวสอบถาม.
"ไร้ซึ่งความซื่อสัตย์,อกตัญญู,ทรยศแม้แต่วงศ์ตระกูล,ต้าเจิ้งไม่ต้องการ,แน่นอนว่าไม่สามารถให้เขาหนีไปไหนได้ด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"จงซาน,เจ้า,เจ้าสารเลว!"เนี่ยนข่านที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.
ระหว่างที่กล่าวนี้,เนี่ยนข่านที่ลอบโจมตีมายังจงซานในทันที.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือของเนี่ยนข่านโจมตีมา,ที่ด้านหน้าของจงซานปรากฏหลุมสังสารวัฏขึ้นในทันที,หลุมสังสารวัฏที่ดูดซับพลังฝ่ามือของเนี่ยนข่านพร้อมกับระเบิดดังสนั่น.
"เซียนโบราณ? คิดว่าเพียงพอรึอย่างไร!"จงซานที่แค่นเสียงเย็นชา.
ฝ่ามือลอบโจมตี,เนี่ยนข่านใช้พลัง 80%
,จงซานแทบไม่จำเป็นต้องลงมือ,เพียงแค่ห้วงมิติของหลุมสังสารวัฏก็ป้องกันการโจมตีของเนี่ยนข่านได้แล้ว.
เซียนโบราณ? จงซานที่มีระดับเซียนโบราณจริงๆรึ?
เนี่ยนข่านที่รับรู้ว่าจงซานนั้นทรงพลังมาก,ด้วยพลังของเขาไม่มีทางที่จะเอาชนะได้เลย.
"ท่านพ่อ!"เนี่ยนข่านที่พยาบินตรงไปยังด่านที่หก.
เข้าใจถึงความหมายและท่าทางของจงซาน,ว่าจะต้องสังหารตัวเองแน่นอน,กับความแข็งแกร่งเช่นนี้,มีเหรอที่เขาจะใช้แผนการอะไรที่รอดได้?
"เจ้ายังมีบิดาอยู่อีกรึ?"จงซานที่ไม่รีบก้าวเข้าหาช้าๆ.
เนี่ยนข่านที่เปิดใช้งานด่านที่หกและหนีออกมา,ขณะที่จะกลับไปร่างกายของเขาที่หยุดลง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ,บิดา?
หากก่อนหน้านี้เขาพุ่งมายังตำหนักสังสารวัฏเลย,ก็ยังเหลือทางรอดบ้าง,ทว่าเพื่อมรดกตกทอนของเทียนตี้,เนี่ยนข่านได้เคลื่อนค่ายกลด่านที่หก,วางแผนให้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงและคนอื่นๆติดอยู่ด้านใน,ไม่จำเป็นให้จงซานเริ่ม,หากกลับเข้าไป,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงคงเอาชีวิตของเขาแน่.
"หลุมสังสารวัฏ,เปิด!"
ขณะที่เนี่ยนข่านชะงัก,จงซานก็ลงมือทันที,เกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว.
------------------------------------------------
ภายในค่ายกลอวกาศ!
เมื่อค่ายกลอวกาศถูกเปิด,พลังมากมายมหาศาลที่กำลังคลุ้มคลั่ง,ไหลกวาดล้างไปทั่วอวกาศสร้างความข่มขืนลำบากให้กับทั้งสามในทันที.
สามยอดฝีมือที่บาดเจ็บไม่น้อย,จินเผิงที่ได้รับบาดเจ็บหนักที่สุด,ร่างกายที่อาบไปด้วยโลหิต,ภายในกระแสพลังของอวกาศที่คลุ้มคลั่ง,เขาที่ทำได้แค่พยุงร่างของตัวเองเพื่อหลบหนีเท่านั้น.
เซิ่งหวังเย่ก็ด้วย,เขาที่สภาพร่อแร่ไม่ต่างกัน,กำลังพยุงร่างพยายามหลับหนีออกจากค่ายกลนี้.
ส่วนเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บไม่มาก,ทว่ากำลังพลังที่คลุ้มคลั่ง,ด้วยดาบโบราณในมือของเขา,ก็สามารถป้องกันพลังที่บ้าคลั่งเหล่านั้นได้.
แม้นว่าพลังทั้งหมดจากห้าด่านรวมกัน,สามคนรวมมือกันย่อมไม่ใช่ปัญหา,ทว่าหลายวันมานี้เขาใช้พลังไปจำนวนมากจนเมื่อยล้าอยู่เช่นกัน.
เขาไม่คิดเลยว่าเนี่ยนข่านจะทรยศทำให้เขาตกอยู่ในสภาพเลวร้ายเช่นนี้.
"เจ้าบุตรทรพี!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามด้วยความโกรธ,พร้อมกับกระต้นพลังกระแทกไปทั่วทุกสารทิศ,สายตาของเขาไม่สนใจพื้นที่รอบๆแม้แต่น้อย,พลังของเขาที่ทำลายล้างสิ่งก่อสร้างทุกแห่งหน.
เห็นชัดเจนว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้นมีไพ่ลับซ่อนอยู่,ทว่าเวลานี้ไม่ยินดีที่จะซ่อนเอาไว้แล้ว,ในเวลานี้จำเป็นต้องนำมาใช้แล้ว.
ทว่าเวลาเดียวกัน,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ต้องหยุดหลงเพราะเขาได้ยินคำพูดบางอย่าง.
จินเผิงที่อาบไปด้วยโลหิต,ที่คอยหลับกระแสพลังที่คลุ้มคลั่ง,ร่างกายที่ลอยกระแทกไปมาเป็นระลอกคลื่น.
"เซิ่งหวัง,ท่านยังไม่ออกมาอีก,ข้าไม่ไหวแล้ว!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางอ่อนล้าน่าอนาถใจ.
ใบหน้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,คำพูดของจินเผิงหมายความว่าอย่างไร?
ทว่าในเวลาเดียวกัน,ก็ปรากฏพลังกลุ่มหนึ่งพุ่งตรงไปยังร่างของจินเผิง
คลุมร่างของเขาเอาไว้.
"ฟิ้ว!"ร่างของจินเผิงสามารถหลบพ้นกระแสพลังที่คลุ้มคลั่งเอาไว้ได้.
ไม่,กล่าวให้ถูกล่ะก็,ที่ตำแหน่งหนึ่งปรากฏร่างของคนในชุดดำขึ้นมาในทันที.
"เซิ่งหวัง,ท้ายที่สุดท่านก็ออกมา,ก่อนหน้านี้ข้าคิดว่าท่านตายแล้ว,ทว่าท่านได้ส่งเสียงผ่านมาในหูของข้า,ข้าไม่สามารถต่อสู้ต่อไปได้แล้ว,ตอนนี้ข้าบาดเจ็บหนัก,ท่านช่วยส่งข้าออกไปที!"จินเผิงกล่าวด้วยท่าทางร้อนใจ.
"อืม,ลำบากเจ้าแล้ว,หลังจากนี้ข้าจะมอบรางวัลความดีความชอบต่อเจ้า,ตอบแทนเจ้าอย่างแน่นอน!"จงซานพยักหน้า.
จงซานที่ชี้นิ้วไปยังร่างของจินเผิง,ร่างของจินเผิงที่พุ่งตรงไปยังเส้นทางหนึ่งด้วยความเร็ว,ท้ายที่สุดก็หนีหายไปจากค่ายกลอย่างรวดเร็ว.
ด้วยหนานกงเซิ่งที่เป็นผู้ควบคุมค่ายกล,การจะส่งจินเผิงออกไปด้านนอกนั้น,หาได้ใช่เรื่องยากแต่อย่างใด.
จินเผิงที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจที่หลุดออกมา.
"ฟิ้ว!"
เข้ามารึ? จินเผิงที่ตื่นตะหนกตกใจเล็กน้อย.
พริบตาเดียวที่เขาเข้ามานั้น,ไม่ไกลออกไป,เห็นจงซานอีกร่างที่ควบคุมหลุมสังสารวัฏสังหารเนี่ยนข่านตกตายไปในทันที!
อีกร่างจงซานรึ? จงซานมีร่างโคลนมากเท่าไหร่กัน?
"อสุรกายความสามารถ!"จินเผิงที่อุทานออกมาเบาๆ.
ขณะที่สังหารเนี่ยนข่านไปแล้ว,จินเผิงที่ผินเข้ามา,จงซานที่หันห้าไปกล่าวต่อหนานกงเซิ่ง,"นำจินเผิงเข้าไปพักในตำหนัก!"
"รับทราบ!"หนานกงเซิ่งพยักหน้ารับ.
"พักรักษาตัว!"ร่างโคลนจงซานที่กล่าวต่อจินเผิง.
จากนั้น,ร่างโคลนจงซานก็พุ่งตรงเข้าไปในค่ายกล.
จินเผิงที่พยักหน้ารับอย่างโง่งม.
จากนั้นขณะที่เขาจ้องมองไปยัง,ตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้าก็ปรากฏความตื่นเต้นดีใจ,หัวใจเต้นไปมาระส่ำ,ทว่ากับวูบหยุดลงทันที,ไม่ใช่,หนานกงเซิ่งอยู่ตรงนี้?
"แม่ทัพจินเผิง,เข้าไปพักก่อน,หลายปีมานี้ต้องรบกวนแล้ว!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
ได้ยินคำพูดของกงเซิ่งแล้ว,จินเผิงที่ราวกับตระหนักได้,หนานกงเซิ่ง,หัวหน้าเสนาธิการกระทรวงหมากรุกของต้าเจิ้ง,และยังเป็นผู้เชี่ยวชาญค่ายกลอันดับหนึ่งของต้าเจิ้งด้วย,ทว่าหลายปีมานี้,กับผู้คนมากมายที่ทะลวงฝ่าค่ายกล,หนานกงเซิ่งเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่?
เป็นไปไม่ได้,แล้วหากเขาซ่อนตัวอยู่,แล้วทำไมไม่มีคนรู้.
"หนานกงเซิ่ง,เจ้าบอกข้าที,นี่,นี่มัน,ค่ายกลอวกาศหกด่านนี้เป็นเจ้าที่สร้างขึ้นมาอย่างงั้นรึ?"จินเผิงที่ไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
"ทุกอย่างเป็นไปตามประสงค์ของเซิ่งหวัง,ค่ายกลทั้งหกด่านนั้นเป็นฝีมือข้าเอง,แม่ทัพจินเผิง,โปรดไปพักเถอะ,โลหิตของท่านกำลังไหลแล้ว!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
"ได้,ได้!"
จินเผิงที่กลายเป็นโง่งมไปในทันที!
--------------------------------------------------
ภายในด่านที่หก.
จงซานที่ปรากฏตัวออกมา,จากนั้นจินเผิงก็ถูกส่งตัวออกไป,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่จ้องมองสายตาส่ายไปมา.
ที่ไกลออกไปนั้น,เซิ่งหวังเย่เองก็เช่นกัน,ใบหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,ใบหน้าไม่อยากเชื่อ!
เซิ่งหวังเย่ไม่สามารถมองเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้น,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้นสามารถมองเห็นทุกอย่างได้หมด.
ใบหน้าของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เปลี่ยนเป็นแดงกล่ำ,ดวงตาที่แดงซ่านระเบิดความโกรธออกมาในทันที.
"จงซาน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามดังสนั่นหวันไหว.
จงซานที่จ้องมองเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงด้วยสายตาเย็นชา.
"เจ้า,เป็นเจ้า,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงข้าจะตกหลุมพรางของเจ้า!"เซิ่งหวังหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
"เป็นเจ้านี้เอง,แกลงตายเพื่อหลอกให้พวกเขาต้องต่อสู้กัน,เป็นชาวประมงเก็บเกี่ยวผลประโยชน์,แผนการของเจ้าช่างไร้เดียงสานัก,ถึงพวกเราจะได้รับบาดเจ็บ,แต่เจ้าก็แค่เซียนโบราณเท่านั้น!"เซิ่งหวังเย่ที่ใบหน้าเย็นชาตะคอกออกมา.
คนทั้งสองที่หลบกระแสพลังที่บ้าคลั่ง,จ้องมองจงซานด้วยความโกรธเกรี้ยว.
เซิ่งหวังเย่ที่เผยท่าทางเหยียดหยันออกมา,ก่อนหน้านี้จงซานที่ออกมา,เร็วเกินไป,จงซานออกมาเร็วเกินไป,แม้นว่าตอนนี้พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บ,ทว่าตัวเขาและเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงยังมีพลังเหลือเฟือ,เขาที่ออกมาในตอนนี้,ดูเหมือนว่าจะเร็วเกินไป.
ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงไม่ได้เห็นเช่นเดียวกับเซิ่งหวังเย่แต่อย่างใด.
"มรดกเทียนตี้,เป็นแผนการของเจ้าสินะ,จงซาน,ข้าประเมินเจ้าต่ำไปจริงๆ,เจ้าเกินกว่าที่ข้าจะจินตนาการถึงได้!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ข่มความโกรธเอาไว้.
"อะไรนะ?"เซิ่งหวังเย่ที่เย่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
เดิมที,เซิ่งหวังเย่ที่คิดเพียงว่าจงซานแกล้งตาย,เพื่ออกมาฉกฉวยผลประโยชน์,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงหมายความว่าอย่างไร?
มรดกเทียนตี้,เป็นแผนการที่จงซานสร้างขึ้นมาอย่างงั้นรึ?
เป็นไปไม่ได้,แล้วจงซานจะไปรู้จักค่ายกลโบราณได้อย่างไร?
ไม่,หากไม่ใช่,ทำไมเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าวเช่นนั้น?เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นจงซานน่าสะพรึงกลัวขนาดใหนกัน?
จงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงและกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล,"นั่นก็เพราะข้าสามารถแยกสวรรค์ได้,ทว่าเจ้าไม่!"
"ช่างโอหังนัก!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ดวงตาเบิกกว้าง.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า,ก่อนที่จะเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล,"ไม่เชื่ออย่างงั้นรึ?
เจ้าไม่คิดว่าศาลเทวะอู๋เซี่ยงของเจ้ากำลังล่มสลายอย่างงั้นรึ?"
"ล่มสลายรึ?"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเหยียดหยัน.
"ได้เวลาแล้ว! เจ้ายังไม่รู้ตัวอีกรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
--------
ก่อนหน้านี้ครึ่งชั่วยาม,เขตแดนสังสารวัฏ,เมืองซ่าง.
อี้เหยี่ยนที่ยืนอยู่ด้านนอกตำหนัก,ซึ่งมีหนูมากมายในกรงและยังมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่รอรับคำสั่ง.
"ได้เวลาแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาเบาๆ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,อี้เหยี่ยนที่ยกมือขึ้นคาระไปยังตำแหน่งหนึ่ง.
ผู้ใต้บังคับบัญชาที่โน้มร่างแสดงความเคารพพร้อมกับรับคำสั่งในทันที.
"ปัง!"
หนูจำนวนหนึ่งถูกสังหารไปในทันที.
เขตแดนอู๋เซี่ยง,ตำหนักหลวง.
เนี่ยนโหยวโหยวและหวังจิงเหวินที่อยู่ในตำหนักที่คุ้มกัน,จ้องมองไปยังหยกสัญญาณ.
”!”
หยกสัญญาณที่ระเบิดเสียงดัง.
"เริ่มเลยหรือไม่!"หวังจิงเหวินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"อืม!"เนี่ยนโหยวโหยวพยักหน้ารับ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ภายในเขตแดนอู๋เซี่ยง,เหล่าเมืองใหญ่ต่างๆ,ภายในตำหนักเจ้าเมือง,เจ้าเมืองที่ได้รับสัญญาณ,หยกชีวิตที่แตกระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ.
ในเวลานั้น,ทุกเมืองภายในเขตแดนอู๋เซี่ยง,ก็เปิดลำแสงแสงสัญญาณ,แจ้งไปยังเมืองต่างๆทุกเมือง,เป็นสัญญาณแจ้งข้อมูลต่อกันและกัน.
ภายในตำหนักหลวงอู๋เซี่ยง.
"นับจากบัดนี้เป็นต้นไป,ศาลเทวะอู๋เซี่ยงขอยอมจำนนต่อต้าเจิ้ง!
นับจากนี้ศาลเทวะอู๋เซี่ยงจะไม่มีอีกต่อไป,ทุกเขตแดนจะกลายเป็นของต้าเจิ้ง!"เนี่ยนโหยวโหยวที่ลุกขึ้นกล่าวออกมาเสียงดังท้องพระโรง.
"ต้าเจิ้งทรงพระเจริญ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เหล่าขุนนางในท้องพระโรงที่แสดงความเคารพต่อต้าเจิ้ง,มังกรทองวาสนาร้องออกมาด้วยความโศกเศร้า.
วาสนาของเมืองศักดิ์สิทธิ์จินเซิ่ง,แตกสลาย,ภายในอาณาเขตแดนอู๋เซี่ยงได้สลายหายไปรวมกับเมืองหลวงต้าเจิ้ง,ไม่มีศาลเทวะอู๋เซี่ยงอีกต่อไปแล้ว.
"พุ!”
ภายในด่านที่หก,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กระอักโลหิตออกมาในทันที,หากเป็นเขาในสภาพสมบูรณ์,แม้นว่าศาลเทวะอู๋เซี่ยงจะพังทลาย,ก็ไม่ทำให้เขาได้รับผลอระไรมากมายนัก,ทว่าเขาที่ได้รับบาดเจ็บไปไม่ด้วย,เมื่อมังกรทองวาสนาตกตายไป,ทำให้เขากระอักโลหิตออกมาไม่หยุด.
"จงซาน,เจ้า,เป็นเจ้า!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่หลบเลี่ยงพลังที่บ้าคลั่งของดวงดารา,พร้อมคำรามออกมาด้วยความโกรธ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น