วันเสาร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1081 Startled day fraud

Immortality Chapter 1081 Startled day fraud

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1081  การลวงหลอกที่น่าตื่นตะลึง.


Chapter 1081 Startled day fraud

惊天

  การลวงหลอกที่น่าตื่นตะลึง.

 

สิบวันสิบคืนกับการต่อสู้,อวกาศที่สั่นไหวไปมาไม่หยุด,หลุมดำที่มากมายผุดออกมาเป็นระยะๆ,การต่อสู้ของเซียนบรรพชนเป็นอะไรที่น่าเกรงขาม,ดวงดาราที่อยู่รอบๆแตกสลายกลายเป็นฝุ่นผงจนระเอียด!

 

แต่ละคนที่มีบาดแผลทั่วร่าง.

 

"อ๊ากกก!"

 

เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามลั่น,เทียนเต๋าสีขาวที่กระแทกเทียนเต๋าของประมุขนิกายฟู่โม่,จากนั้นในเวลาเดียวกันดาบยักษ์สีโลหิตที่ฟาดฟันไปยังร่างของของประมุขนิกายฟู่โม่,ดาบดังกล่าวทรงพลังมากมันสามารถทะลวงเทียนเต๋าเข้าไปได้.

 

ดาบที่ฟาดฟันตัดผ่านเอวด้านขวาตัดไปจนถึงไหล่ซ้ายของประมุขนิกายฟู่โม่!

 

"ได้อย่างไร........!"ประมุขนิกายฟู่โม่ที่ถูกตัดเกือบขาดครึ่งในเวลานี้เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.

 

"ข้าคิดว่าต้องใช้เวลาหมื่นปีในการตัดเจ้า,ทว่าไม่คิดเลยว่ามันจะเร็วขนาดนี้,เจ้านั้นด้อยกว่าข้า!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

ระหว่างที่กล่าวนั้น,ดาบยักษ์ของเขาที่ตะวัดผ่านร่างของประมุขนิกายฟู่โม่ทั้งหมดทำลายสิ้นทั้งร่างและวิญญาณ.

"อ๊าก ~~~~~~~~~~~~~!”

 

อีกฝังหนึ่ง,เสียงของจวินเผิงที่คำรามตัดผ่านร่างอีกคนในทันที.

 

"นายท่าน!"

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

เซิ่งหวังเซี่ยที่ร้องตะโกนออกมา,หากแต่ง้าวฟางเทียนฮวาจีของจินเผิงได้สับลงมาแล้ว,ทำลายร่างและวิญญาณของเซิ่งหวังเซี่ยไปในทันที.

 

จินเผิงในเวลานี้นับว่าได้รับบาดเจ็บหลายแห่งทีเดียว,แม้แต่บนไหล่ของเขายังมีหลุมโลหิต,เซียนบรรพชน,ไม่ง่ายที่จะจัดการ,แม้นจะสังหารอีกฝ่ายได้,ทว่าก็ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บกลับมาไม่น้อย!

 

ประมุขนิกายฟู่โม่ตาย,เซิ่งหวังเซี่ยตาย!

 

การต่อสู้ที่หยุดลงชั่วคราว,ทว่าเวลานี้ยังคงเหลือเซียนบรรพชนสี่คน.

 

เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่จ้องมองด้วยความเกลียดชังไปยังจินเผิง.

 

"จินเผิง!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เต็มไปด้วยความโกรธ.

 

อีกฝั่งหนึ่ง,เซิ่งหวังเย่ที่ต่อสู้กับขันทีชรา,ทว่าทั้งคู่ต่างก็ได้รับบาดแผลอย่างหนักเช่นกัน,แต่ดูเหมือนว่าขันทีชราจะหนักกว่า,อย่างไรก็ตามเซิ่งหวังเย่ก็ดีกว่าเล็กน้อยเท่านั้น.

 

ในเวลานี้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงพุ่งเข้าโจมตีจินเผิงในทันที!

 

ดาบยักษ์สีโลหิตที่อาบด้วยอำนาจเทียนเต๋า,ฟันไปยังร่างของจินเผิง.

 

ขนทั่วร่างของจินเผิงถึงกับลุกชูชัน,ง้าวในมือที่ตะวัดออกมารับ,การโจมตีของดาบยักษ์เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง.

 

อำนาจเทียนเต๋าทั้งสอง,เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

ปรากฏหลุมดำขึ้นมาในทันที,ร่างของจินเผิงที่ถูกกระแทกลอยออกไปในทันที.

"ตูมมมม!”

 

ร่างจินเผิงที่ลอยออกไปกระแทกดาวเคราะห์ดวงใหญ่,ผลุบลึกเข้าไปด้านใน,ก่อนที่เขาจะพยุงร่างลุกขึ้นมายืนอย่างมั่นคง.

 

ดาบของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้นทรงพลังน่าเกรงขามมาก.

 

ดวงตาของจินเผิงที่เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ,จินเผิงที่ต่อสู้กับยอดฝีมือมากมายทั่วโลกใบนี้,ต่อสู้มาแล้วนับไม่ถ้วน,หลากหลายการต่อสู้ที่ยืนอยู่บนความเป็นความตาย,ดาบของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงทรงพลังอย่างแท้จริง,เรื่องนี้ทำให้จินเผิงตื่นตกใจขึ้นมาทันที.

 

"แข็งแกร่ง!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.

 

อย่างไรก็ตามจินเผิงก็ไม่ถอยหนี,ทว่ายังคงควงฟางเทียนฮวาจีพุ่งออกไปอีกครั้ง.

 

สองยอดฝีมือที่เข้าต่อสู้กันอย่างรุนแรง,การต่อสู้นี้รุนแรงมาก,ทำให้ห้วงมิติสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง,อำนาจของเทียนเต๋าที่กระแทกกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

 

แม้นว่าจินเผิงจะแข็งแกร่ง,ทว่าดูเหมือนจะเทียบกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงไม่ได้เลย,ถูกกำราบทุกกระบวนท่าอย่างคาดไม่ถึง.

 

ส่วนอีกฝั่งนั้นเซิ่งหวังเย่ที่ต่อสู้กับขันทีชรา,ดาบของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,เซิ่งหวังเย่ที่ลอบมองอยู่เป็นระยะ,เขาไม่สามารถเทียบได้เลย,แข็งแกร่งกว่ามากนัก.

 

อีกไม่นานหากเขาไปไปช่วยจินเผิง,เขาจะต้องพ่ายแพ้บาดเจ็บหนักหรือตกตายอย่างแน่นอนอย่างแน่นอน,และตาต่อไปจะเป็นใครล่ะ?

 

แน่นอนว่า,ครั้งนี้ไม่มีใครคิดหนีแน่,ตำหนักอันดับหนึ่งในโลกหล้าอยู่ต่อหน้าแล้ว,มีใครที่จะถอนใจไป? แม้ว่าได้รับบาดเจ็บ,ทว่าหากได้มรดกเทียนตี้,ก็ถือว่าคุ้มค่า.

 

การต่อสู้ที่บ้าคลั่งนี้ผ่านไปอีกหนึ่งวันหนึ่งคืน,ในเวลานี้จินเผิงที่อาบไปด้วยโลหิต,บาดแผลหลายแห่งที่เห็นแม้แต่กระดูก,ทว่าดวงตาของเขายังคงหนักแน่นไม่ยอมแพ้,แม้แต่พร้อมต่อสู้แลกชีวิตกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง.

"อ๊ากกก!”

 

เซิ่งหวังเย่ที่คำรามออกมาเสียงดัง,กระบี่เทวะของเขาที่เพิ่มพลังขึ้นอีกหลายเท่าในทันที,ก่อนที่จะโจมตีออกไป.

 

เกิดการระเบิดดังสนั่น,เทียนเต๋าของขันทีชราถูกทะลวงเข้ามาในทันที,ก่อนที่แขนขวาของเขาจะถูกตัดขาด.

 

แขนขวาของขันทีชราถูกตัดขาด,ร่างกายที่ได้รับบาดแผลอย่างหนึ่ง,อีกหนึ่งกระบี่เขาจะต้องตกตายอย่างไม่ต้องสงสัย.

 

ขันทีชราสัมผัสได้ว่าเทียนเต๋าของตัวเองนั้นอ่อนลงมากมาย,แม้แต่บาดแผลที่มีในเวลานี้คงทำให้เขาใกล้ตายแล้ว,เขาจะกล้าต่อสู้ต่อได้อย่างไร,เขาที่หนีไปพุ่งไปยังดวงดาราที่อยู่ไกลออกไป,แม้ว่าความเร็วนั้นจะไม่ได้มากมายนัก,ทว่าเซิ่งหวังเย่ก็ไม่ได้ไล่ตามมา,หนำซ้ำยังพุ่งตรงไปยังทิศทางที่จินเผิงและเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงต่อไปด้วย.

 

กระบี่เทวะของเขาที่พุ่งตรงไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง! เพราะว่าจินเผิงในเวลานี้ได้รับบาดเจ็บหนักอยู่ในสภาพที่อเนจอนาถเป็นอย่างมาก.

 

เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงแข็งแกร่งเกินไป,จินเผิงที่อาบไปด้วยโลหิต,ง้าวฟางเทียนฮวาจีเองก็หักเป็นสองท่อน,สภาพที่เป็นอยู่นี้,ไม่ต่างจากตายไปแล้ว.

 

เซิ่งหวังเย่ที่มาถึงแล้ว,ตอนนี้สามารถช่วยลดแรงกดดันกลิ่นอายความตายของจินเผิงออกมาได้เล็กน้อย.

 

ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,เหล่าคนที่สังหารกันอย่างบ้าคลั่ง,ไม่มีใครสนใจเนี่ยนข่านที่ซ่อนตัวอยู่,ในเวลานี้เขาที่บินตรงไปยังตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้า.

 

เพราะว่าเนี่ยนข่านมีระดับเซียนโบราณ,ทำให้ไม่อยู่ในสายตาของเซียนบรรพชน,ดังนั้นทุกคนจึงประมาท.

 

เนี่ยนข่านที่พุ่งผ่านหมอกที่อยู่รอบๆ,เขายังไม่ได้เข้าไปด้านใน,ทว่าหันหน้ากลับมามองสนามรบที่อยู่ไกลออกไปอีกครั้ง.

 

จินเผิง,เซิ่งหวังเย่,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,พวกเขาที่ต่อสู้กันอยู่แลกเป็นแลกตาย,ส่วนอีกฝั่งขันทีชราที่อยู่ในสภาพระโหยโรยแรงใกล้ตายอยู่แล้วได้หาดาวเคราะห์แห่งหนึ่งหลบหนีเพื่อซ่อนตัว.

 

เนี่ยนข่านที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา,แววตาที่เผยจิตสังหารออกมา.

 

จากนั้นเนี่ยนข่านที่ยื่นมืออกไป,ใช้วิชาลับบางอย่างออกมา,วิชาลับบางอย่างที่พุ่งกระแทกไปยังดวงดาราทั้ง 108 และตำแหน่งคำใบ,ตาย,ด้วย.

 

"ด่านที่หก,ไม่ได้ยาก,เพียงแต่คนที่จะได้รับสมบัติตกทอดนั้นมีคนเดียว......!”

 

เนี่ยนข่านที่ปล่อยวิชาลับออกไปแล้ว,เคลื่อนย้ายหมอกสีขาวส่องประกายพวยพุ่งออกมาจากตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้า.

 

หลังจากนั้นด่านที่หก,ก็ส่องประกายแสงดวงดาราแผ่ออกไปนับหมื่นลี่,พลังอำนาจมากมายจากดวงดาราที่อยู่รอบๆดูดซับพลังงานจากด้านนอกเข้ามาเก็บอย่างบ้าคลั่ง.

 

ด่านที่หก,รวมอำนาจเพิ่มพลังจากหนึ่งไปห้า!

 

การต่อสู้ของเซียนบรรพชนที่กำลังจะได้ผลแพ้ชนะแล้ว,ไม่มีใครที่หวาดกลัวในความตาย,ทว่าเวลานี้พวกเขาต่างก็ได้รับบาดแผลกันมามายมาย.

 

การต่อสู้ของเซียนบรรพชนทั้งสามทำให้ดวงดาราหลายดวงแตกสลายกลายเป็นฝุ่นผง.

 

ทว่าในเวลานั้นการต่อสู้ที่หยุดลงทันที,สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังตำหนักอันดับหนึ่งในโลกหล้า,ที่ไกลออกไปภายในตำหนักที่ดูมืดคลึ้ม,ค่ายกลหมอกในเวลานี้กำลังค่อยๆหน้าขึ้น,ท้ายที่สุดทุกคนก็เห็นร่างๆหนึ่งที่ปรากฏขึ้นที่ตรงนั้น.

 

"เจ้าลูกทรพี!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.

 

ทว่าไม่สามารถได้แม้แต่ดุด่าแล้ว,ตอนนี้อีกฝ่ายที่เตรียมเข้าไปในด่านที่หกแล้ว,ที่เป็นด่านที่แข็งแกร่งที่สุด.

 

เซิ่งหวังอู๋เซี่ยที่ยกดาบของตัวเองขึ้นมากัน,จินเผิงที่ลากร่างที่บาดเจ็บหลบเลี่ยงพลังอำนาจแห่งดวงดาราที่กำลังดูดซับพลังงานอย่างรุนแรง,เซิ่งหวังเย่ที่ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย,ใช้กระบี่เทวะต้านคลื่นที่ทรงพลัง,ส่วนขันทีชราที่หายใจหอบ,ถูกบีบอัดอยู่กับพื้น,ตอนนี้ยากที่จะต้านทาน.

 

ค่ายกลถูกเปิดแล้ว,ไม่มีใครสามารถหนีไปใหนได้!

 

ลึกเข้าไปในค่ายกล,บนดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง,จงซานที่เผยยิ้มออกมาแปลกๆ,"ราบรื่นอย่างคาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ต้องลงมือ,เนี่ยนข่าน,ช่างน่ารักจริงๆ!"

------------------------------------

 

ภายในหมอก,เนี่ยนข่านที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,บินตรงไปยังตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า.

 

เหล่าเซียนบรรพชนที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,การรวมพลังด่านทั้งหมดเข้าด้วยกัน,พลังอำนาจที่แผ่ออกมานั้นพวกเขายังจะต้านได้อย่างงั้นรึ? นับว่าโชคดีนักที่เซียนบรรพชนทั้งหกที่ต่อสู้กันเอง,ท้ายที่สุดก็เป็นข้าที่ได้ผลกำไร?

 

ผู้สืบทอดเทียนตี้,หลังจากที่ข้าได้รับมรดกแล้ว,ข้าจะเป็นเทียนตี้คนต่อไป,ไท่จื่อรึ? คิดว่าข้าจะกลายเป็นไท่จื่อไปชั่วชีวิตอย่างงั้นรึ?

 

เนียนข่านที่ตื่นเต้นดีใจ,บินตรงไปไม่หยุด!

 

มังกรทองยักษ์ 36 เล็บ,ดูเหมือนว่าจะไม่ขวางเนี่ยนข่านแต่อย่างใด,ราวกับว่าผู้ที่เข้ามาที่นี่คือผู้สืบทอดของเทียนตี้.

 

ราชันย์ส่งมอบมรดกให้กับคนทั่วหล้า,สามปราชญ์เทพโค้งคำนับยอมรับด้วยความยินดี!

 

มีสิ่งใดที่เป็นของตกทอด? อุปกรณ์เทียนตี้? อุปกรณ์ปราชญ์เทพ!

 

เนี่ยนข่านที่ตื่นเต้น,ไม่สามารถหยุดก้าวได้เลย.

"วูซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้าที่ส่องประกายแสงเก้าสี่ออกมาในทันที,พุ่งออกไปทุกทิศทุกทาง,แสงที่ตัดกับหมอกเกิดสายรุ้งที่ดูงดงามเป็นอย่างมาก.

"ครืน~~~~~~~~~~~~~~~~!”

 

เสียงของประตูที่เปิดดังสนั่นหวั่นไหวราวกับสายฟ้าฟาด!

 

"มรดกเทียนตี้รับรู้ว่าข้าเข้ามาอย่างงั้นรึ?"เนี่ยนข่านที่โลภจนหูหนวกตาบอด,ไม่สามารถสงบใจได้อีกแล้ว,เขาที่คิดถึงแต่ผลประโยชน์จนไม่คิดถึงสิ่งอื่นใดแล้ว.

 

ประตูที่เปิดออกมา,เนี่ยนข่านที่ก้าวเข้าไปด้านใน,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

 

ที่ด้านในตำหนักนั้นมีเสียงของฝีท้าวของใครอย่างงั้นรึ?

 

เนี่ยนข่านที่โลภจนตาบอดยังรุ้สึกไม่ดี.

กึก, กึก, กึก, กึก ..................

 

เสียงก้าวท้าวที่ก้าวออกมาจากด้านใน,ปรากฏเป็นชายในชุดสีดำผู้หนึ่ง.

 

ใบหน้าของชายคนดังกล่าวดูหล่อเหลา,ใบหน้าท่าทางดูสุขุม,จดจ้องมองเนี่ยนข่านด้วยความเหยียดหยัน.

 

ใบหน้าของเนี่ยนข่านที่ส่ายไปมา,ทว่าในเวลานี้ภาพที่ปรากฏนั้น,เนี่ยนข่านไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย.

 

"ทำไม,ทำไมเจ้าดูเหมือน,ดูเหมือนเขาล่ะ?"เนี่ยนข่านที่หลุดจากการควบคุม.

 

"เหมือนใคร?"ชายคนดังกล่าวเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.

 

"เจี้ยนเจิ้ง,อี้เทียนเจียงต้าเจิ้ง,หนานกงเซิ่ง,เจ้าดูเหมือนเขา?"

 

เนี่ยนข่านที่ไม่ยินดีที่จะรับรู้แม้แต่หวังให้หนานกงเซิ่งมีสองคน,ในเวลานี้เนี่ยนข่านไม่กล้าลงมืออะไรทั้งนั้น,ทว่ายังคงรอคอยคำตอบ.

 

"วูซซซซ!"

 

ในเวลานั้น,ไม่ไกลออกไป,ร่างๆหนึ่งที่ปรากฏขึ้นมาในทันที,เป็นจงซานนั่นเอง!

 

ร่างแยกเงาของจงซานที่เพิกเฉยต่ออำนาจค่ายกลทั้งหมด,แน่นอนว่าเขาสามารถก้าวผ่านด่านค่ายกลทั้งหมดได้ในทันที.

 

"จงซาน,เจ้ายังไม่ตายอีกรึ?"เนี่ยนข่านที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนกตกใจ.

 

เนี่ยนข่านพบแล้วว่าทุกอย่างได้ถูกวางเอาไว้ทั้งหมดมาก่อนแล้ว.

 

"เซิ่งหวัง,เฉินได้ใช้ความรู้ความสามารถทั้งหมด,ทำภารกิจได้เสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว!"หนานกงเซิ่งที่ตื่นเต้นเล็กน้อย.

 

เรื่องนี้จะไม่ให้ตื่นเต้นได้อย่างไร,กับเหตุการณ์ที่สะเทือนฟ้าสะเทือนปฐพีเช่นนี้,กับสิ่งที่เขาได้จัดเตรียมนี้,มีเหรอที่จะไม่ตื่นเต้น?

 

"ยอดเยี่ยมนัก,ค่ายกลของเจ้า,นับวันยิ่งสุดยอดมากขึ้นเรื่อย,ค่ายกลอวกาศ,ต้าเจิ้งมีเจ้าอยู่ช่างเป็นโชคลาภวาสนา!"จงซานที่กล่าวชื่นชม.

 

"เซิ่งหวังชื่นชมเกินไปแล้ว,ในอดีตที่ตำหนักดุสิตนั้น,ตำราค่ายกลที่ปราชญ์เทพไท่ซ่างมอบให้,เฉินยังไม่เข้าใจได้ทั้งหมด,ทำให้ค่ายกลทั้งหกด่านนั้นไม่ได้แสดงประสิทธิภาพจนถึงขีดสุด!"หนานกงเซิ่งที่ส่ายหน้าไปมา.

 

"ฮ่าฮ่าฮ่า,หนานกงเซิ่ง,เจ้าช่างถ่อมตัวนัก! เพียงเวลาสั้นๆเจ้ากลับสามารถทำได้ถึงขนาดนี้,ในโลกใบนี้ยังมีคนเทียบเจ้าได้รึ?!"จงซานที่หัวเราะออกมาด้วยความพอใจ.

 

หนานกงเซิ่งพยักหน้ารับ,เผยยิ้มแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใด,ยอมรับคำชื่นชมของจงซาน.

 

เนี่ยนข่านในเวลานี้ที่กลายเป็นโง่งม,ภายในหัวสมองที่ว่างเปล่า,ร่างกายที่อ่อนระทวยแทบทรุดกองกับพื้น!






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น