Immortality Chapter 1079 The under the heavens first palace
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1079 ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า.
Chapter 1079 The under the heavens first
palace
天下第一殿
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า.
"รีบหนีเร็วเข้า!"
เซิ่งหวังทั้งสองที่เข้าใจสถานะการ็ได้ในทันที,นี่คือเซิ่งหวังอู๋เซียงปลอม! มีคนปลอมตัวเป็นเซิ่งหวังอู๋เซียง.
ในเวลานี้ศาลเทวะอู๋เซียงได้ตกอยู่ในมือศัตรูสมบูรณ์แล้ว!
"ไม่จำเป็นต้องออมมือ!"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
โหยวซาน,โหยวสุ่ยและเทพอสูรบรรพชน,กับคู่ต่อสู้เซียนบรรพชน,พวกเขาไม่สามารถออมมือได้.
"ตูมมมม!"
เทพอสูรบรรพชนที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,พริบตาเดียวก็สามารถเขามาขวางร่างของเซิ่งหวังคนหนึ่ง,ร่างกายของเซิ่งหวังคนนั้นผสานเทียนเต๋าทันที,เพิ่มความเร็วหนี,เขาไม่ต้องการที่จะต่อสู้แม้แต่น้อย.
"แยกออกไป,รีบไปแจ้งนายท่าน!"หนึ่งในนั้นที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
จากนั้น,พวกเขาที่แยกไปคนละทาง,ผสานเทียนเต๋า,เร่งรีบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว,พริบตาเดียวก็ออกจากเมืองจินเซิ่งแล้ว!
เนียนโหยวโหยวและหวังจิงเหวินที่รอคอยอยู่,เหล่าองค์รักษ์ที่เข้ามามากมาย.
"ถอยออกไป!"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เหล่าองค์รักษ์ที่กลับไปประจำการที่เดิม.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,บนไหล่ของเนี่ยนโหยวโหยว,ปรากฏเทพอสูรบรรพชนขึ้นในทันที.
"อี้อี้อี้อี้
..............................!”
เทพอสูรบรรพชนที่ร้องออกมาด้วยความร้อนใจ,ราวกับว่าได้กล่าวรายงานสถานการณ์ต่อนาง.
ไม่นานหลังจากนั้น,โหยวซาน,โหยวสุ่ยที่บินกลับมา.
"เป็นอย่างไรบ้าง?"หวังจิงเหวินกล่าว.
"ไม่สามารถขวางได้,ทว่าทั้งสองนั้นได้รับบาดเจ็บไม่น้อย."โหยวสุ่ยที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"หวังจิงเหวินพยักหน้ารับ.
"ทั้งสองหนีไปแล้ว,เรื่องนี้ต้องถูกเปิดเผยแน่,ตอนนี้ทำอย่างไรดี?"โหยวซานที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ไม่มีปัญหา,เขตแดนลับเทียนตี้ทางเข้าหายไปแล้ว,พวกเขาไม่มีทางหาเจอ."หวังจิงเหวินที่ส่ายหน้าไปมา.
-------------------------------------------------------------------------
ภายในเขตแดนลับเทียนตี้,หลังจากนั้นหลายปี.
ด่านแรก,เซิ่งหวังอู๋เซียงทะลวง!
ด่านสองเป็นจงซาน!
ด่านสาม,เป็นประมุขนิกายฟู่โม่!
ด่านสี่,เป็นเซิ่งหวังเซี่ย(เซิ่งหวังเมืองขึ้นของเซิ่งหวังอู๋เซียง!)
ท้ายที่สุด,ด่านสุดท้าย!
ด่านที่ห้า,เป็นคราวของเซิ่งหวังเย่.
บนอวกาศที่กว้างใหญ่นั้น,มันกว้างขวางมาก,เห็นทางช่างเผือกสี่สาย,ดวงดารามากมาย,กว้างยิ่งกว่าด่านอื่นๆหลายร้อยเท่า.
พลังอำนาจจากดวงดารานั้น,ส่งผ่านออกมาเป็นระยะดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
ที่ไกลออกไปนั้น,เซิ่งหวังเย่ที่ถือกระบี่เทวะส่องประกายวับวาว,พลังอำนาจที่มากล้นแผ่ออกมา,ห้วงมิติที่ปรากฏหลุมดำเข้าปะทะกับอำนาจแห่งดวงดาราที่แผ่ออกมา.
ทะลวง, ทะลวง,
ทะลวง ..............................!
กระบี่เทวะที่ตวัดฟาดฟันดวงดารามากมายให้แต่สลายกลายเป็นหลุมดำ,เพลงกระบี่ของเซิ่งหวังเย่นั้นร้ายกาจมาก,ทำลายดวงดารามากมายให้แตกสลายไปพร้อมๆกัน.
กระบี่เทวะ,อำนาจที่มากร้น! นับเป็นเพลงกระบี่ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
"ร้ายกาจมาก!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ค่ายกลโบราณ,แน่นอนว่าต้องร้ายกาจ!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ไม่,ข้าหมายถึงเซิ่งหวังเย่,คนผู้นี้ร้ายกาจยิ่งนัก!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความสนใจ.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนอวกาศที่ระเบิดไม่หยุด,จากนั้นก็ปรากฏอะไรบางอย่างที่มีบริวาร,
108 ดวงหมุนวนโคจรล้อมรอบ,เป็นตำหนักแห่งหนึ่งที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร.
ที่ด้านนอกตำหนักมีม่านมิติคุ้มครอง,ดวงดารา 108
ดวงที่หมุนวนอยู่รอบๆ,ดวงดาราที่ปล่อยพลังอำนาจวางตำแหน่งเหมือนกับมังกรมรกตขนาดมหึมาหมุนวนอยู่,เป็นมังกร
36 เล็บ,ที่ดูยิ่งใหญ่อลังการเป็นอย่างมาก
ตำหนักนั้นดูธรรมดาเรียบงาน,รูปแบบโบราณ,ที่ด้านหน้าตำหนักนั้นมีอักขระที่สลักอยู่.
"ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า."
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้ารึ?
ช่างเป็นคำพูดที่ใหญ่โต,หาญกล้ายิ่งนัก.
พริบตาเดียวที่ตำหนักดังกล่าวปรากฏขึ้น,ทุกคนที่ตื่นเต้นดีใจเล็กน้อย.
จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้าง,แววตาที่ส่องประกายด้วยความหวัง,จงซานเองก็จดจ้องมองออกไปเช่นกัน.
ไท่จื่อใหญ่อู๋เซียง,เนี่ยนข่าน,ในเวลานี้ดวงตาเป็นวาวเผยความคาดหวังเป็นอย่างมาก.
ประมุขนิกายฟู่โม่,เซิ่งหวังอู๋เซียง,เซิ่งหวังเซี่ย,ขันทีชรา,ในเวลานี้จ้องมองตาเขม็ง.
มรดกเทียนตี้? กำเนิดแล้ว?
ทว่า,ด่านที่ห้ายังไม่ทะลวง,ที่ไกลออกไปนั้น,เซิ่งหวังเย่,กระบี่เทวะของเขาที่ยังคงตะวันออกไปเพื่อทะลวงด่านแห่งนี้,แววตาที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจเช่นกัน.
หลังจากผ่านไปเกือบสิบปี,ท้ายที่สุดก็มาถึง! เซิ่งหวังเย่ที่เร่งรีบทะลวงผ่านค่ายกลอย่างเร็วไว.
"เซิ่งหวัง,นี่คือมรดกเทียนตี้?
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า,ช่างเป็นคำพูดที่ใหญ่โต,แม้แต่ยูไลยังไม่กล้าเอ่ย,ไม่ใช,ยูไลด้อยกว่าเขามาก,เทียนตี้ผู้นี้,จะต้องเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของโลกหล้าแน่นอน!"จินเผิงที่เอ่ยปากออกมา.
"โฮกก~~~~~~~~~~!”
บนร่างของจงซาน,ปรากฏเสียงคำรามของมังกรดังขึ้น,ในเวลานี้เสียงมังกรที่จ้องมองมายังจงซาน.
อย่างไรก็ตาม,ภายในร่างของจงซานเสียงคำรามของมังกรที่คำรามออกมานั้น,เป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความห่อเหี่ยวโศกเศร้า.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ไม่หันไปมองตำหนักอันดับหนึ่งของโลหหล้า,ทว่าใบหน้าของเขาที่หลั่งเหงื่อออกมาในทันที.
"ไม่!"จงซานที่อุทานออกมาเสียงดัง.
จากนั้นสายตาของจงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง!
อย่างไรก็ตามผู้คนไม่เข้าใจจงซาน,เซิ่งหวังจงต้องการทำอะไร?
เมื่อกำลังทะลวงผ่านด่านได้,กำลังวางแผนร้ายอันใดกัน?
"เซิ่งหวังเนี่ยน,นี่เจ้า!"ดวงตาของจงซานที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่ไม่เข้าใจ,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ดวงตาหรี่เล็ก.
"เซิ่งหวังจง?
เจ้าต้องการทำอะไร?"เซิ่งหวังเซี่ยที่เอ่ยออกมาในทันที.
ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,เผยยิ้มอย่างห่อเหี่ยวใจออกมาทันที,"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ข้ารุ้,ข้ารู้,ว่าเจ้าเองก็เป็นเหมือนกัน,ขณะที่เข้ามาในเขตแดนเทียนตี้ก็พบกับเรื่องผิดปิต,วาสนาของเจ้าเองก็ลดลง,จวบจุนถึงตอนนี้ก็เหมือนกัน,จนท้ายที่สุดมันก็ล่มสลาย,ต้าเจิ้งข้าล่มสลายแล้ว!"
ต้าเจิ้งล่มสลายอย่างงั้นรึ?
ประมุขนิกายฟู่โม่ที่เห็นท่าทางของจงซานได้,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงเองก็แสดงท่าทางออกมาเช่นกัน.
"เซิ่งหวังจง,อย่าได้เล่นละครดีกว่า,เจ้าต้องการครอบครองมรดกเทียนตี้,จึงได้หาเหตุผลไร้สาระเช่นนี้!"เซิ่งหวังเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"เล่นละครอย่างั้นรึ?
เป็นข้าเล่นละครเหรอ,เจ้ากล้าสาบานว่าไม่เกี่ยวข้องกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงหรือผู้ใต้บับคับบัญชาของเจ้าหรือไม่?
หากเซิ่งหวังอู่เซียงกล้าสาบานต่อสวรรค์,ว่าไม่ได้ส่งผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนเข้าไปยังเขตแดนสังสารวัฏของเข้า,นอกจากนี้ยังมากกว่าหนึ่งคนด้วย!"เซิ่งหวังจงซานกล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
สาบาน,ยกเว้นต่อหน้าเห่าเม่ยลี่ที่มีวิชาคำสาป,ส่วนการสบานกับคนอื่นๆ,ย่อมไม่มีคนสนใจ.
ทว่าเป้าหมายของจงซานนั้นไม่ใช่ให้พวกเขาสาบาน,ทว่าต้องการเปิดเผยข้อมูลให้ทุกคนได้รับรู้,ให้ทุกคนได้รู้ว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงและเซิ่งหวังเซี่ยนั้นเป็นเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชา?
ต้าเจิ้งถูกทำลาย,ศาลเทวะอู๋เซียงมีเซียนบรรพชนอีกสอง.
เรื่องนี้,เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
พริบตาเดียวนั้น,ประมุขนิกายฟู่โม่ที่ราวกับคิดอะไรบางอย่างได้,หลายปีมานี้,ตัวเอขาเองก็พบว่ากรรมวาสนาของตัวเองก็ลดลง,ลดลงมากขึ้นน้อยๆ,ไม่ใช่ว่าพื้นที่ของเขาเองก็ถูกกำจัดไปเหมือนกับต้าเจิ้งหรือไม่?
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง? เป็นเขาอย่างงั้นรึ?
"ใครโจมตีก่อนได้เปรียบ,จินเผิง,สังหารเซี่ยเสี่ยวเป่ยทันที!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รับทราบ!"จินเผิงรับคำในทันที.
ในเวลานั้น,จินเผิงที่นำง้าวฟางเทียนอวาจีออกมา,ร่างกายที่ผสานรวมเทียนเต๋า,ก่อนที่จะพุ่งตรงโจมตีไปยังเซิ่งหวังเซี่ยทันที.
"หลุมสังสารวัฏ,เปิด!"
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,อำนาจสังสารวัฏที่ระเบิดออกมา,พุ่งตรงไปยังร่างของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงในทันที,พื้นที่รอบๆอวกาศที่สั่นไหวไปมา.
การต่อสู้ใหญ่เกิดขึ้นแล้ว.
จงซานที่ลงมือโจมตีเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,แม้นว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับมรดกเทียนตี้ก็ตาม,ทว่าประมุขนิกายฟู่โม่ก็ยังไม่ขยับ,ยังคงจ้องมองอย่างเย็นชา.
ตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้าปรากฏ,นิสัยดั้งเดิมของทุกคนก็ปรากฏ.
ค่ายกลด่านที่ห้าที่เหลือเพียงอีกนิดหน่อย,ไม่ยากที่จะทะลวง,มรดกเทียนตี้ปรากฏแล้ว,ท้ายที่สุดแล้วจะอยู่ในมือใคร?
ดินแดนของจงซานถูกทำลายจริงรึ?
นี่เขาพูดจริงหรือล้อเล่นกัน?
ประมุขนิกายฟู่โม่จ้องมองอย่างเย็นชา,ท้ายท้ายที่สุดแล้ว,ยังคงนิ่งงันจ้องมองด้วยความระมัดระวัง!
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังสนั่น,หลุมสังสารวัฏของจงซานที่สั่นไหวไปมา,เซิ่งหวังอู๋เซียนที่รวมเทียนเต๋าสีขาวเข้าโจมตีเทียนเต๋าของจงซาน.
หลุมสังสารวัฏนั้นทรงพลังมาก,ทว่าจงซานในเวลานี้อยู่ในระดับเซียนโบราณเท่านั้น,อำนาจสังสารวัฏของเซียนโบราณจะแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
หากไม่นับเรื่องที่ก่อนหน้านี้,จุนหมอจื้ออยู่ในระดับเซียนโบราณระดับต้น,ไม่เช่นนั้นคงยากจะต่อกร.
จงซานที่ยังคงเข้าโจมตีเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างบ้าคลั่ง.
ส่วนอีกฝั่งนั้น,อีกฝั่ง,เซิ่งหวังเซี่ยที่ถูกจินเผิงกดดันในทันที,เห็นชัดเจนว่าจินเผิงเหนือกว่ามาก.
ฟางเทียนฮวาจี,แข็งแกร่งไร้เทียมทาน,ฟาดฟันไปยังร่างของเซิ่งหวังเซี่ย.
เซี่ยงหวังเซี่ยแม้ว่าจะรวมเทียนเต๋า,ทว่าพลังโจมตีของจินเผิงนั้นทรงพลังทำให้เทียนเต๋าของเขาสั่นไปมา,เกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้น.
"ตูมมม ~~~~~~~ ตูมมม~~~~~~~~~
ตูมมม ~~~~~~~~!”
เซิ่งหวังเย่ที่ทะลวงผ่านด่านที่ห้าแล้ว,จินเผิงที่ยังคงต่อสู้กับเซิ่งหวังเซี่ย,จงซานที่ต่อสู้กับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,พื้นที่รอบๆเกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว.
เนี่ยนข่านซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว,ประมุขนิกายฟู่โม่ที่เฝ้ามองการต่อสู้ที่กำลังหนักขึ้นเรื่อยๆ.
ขันทีชราที่จ้องมองเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ต้องการเข้าไปช่วย,ทว่าก็ต้องทน,ต้องการเข้าไปสังหารจงซาน,เพื่อที่จะให้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงสามารถที่จะเข้าไปยังตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้า!
ภาพเหตุการณ์ดังกล่าวนี้ค่อยข้างสับสนวุ่นวาย!
จงซานลงมือทันทีทันใด,เพื่ออะไร?
ความแค้นส่วนตัวอย่างงั้นรึ? เพราะเป็นศัตรูกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง?หรือว่าเพราะมรดกของเทียนตี้?
ประมุขนิกายฟู่โม่นั้นเชื่อว่าจงซานลงมือเพราะมรดกของเทียนตี้,แต่เรื่องนี้ดูจะขลาดเขลาไปหน่อย,จงซานต้องการทำเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ที่ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,พื้นที่รอบๆห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,เกิดหลุมดำขึ้นรอบๆฉีกมิติขาดออกจากันเป็นหย่อมๆ.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามลั่น,เทียนเต๋าสีขาวของเขาและหลุมสังสารวัฏที่กระแทกกันเสียงดังสนั่น,จากนั้นดวงตาของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กลายเป็นลายเส้น,ทำลายหลุมสังสารวัฏจนเกิดระเบิดออกมา,ฝ่ามือของเขาที่โจมตีไปยังจงซาน.
หลุมสังสารวัฏที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,จงซานที่ดวงตาเบิกกว้างจ้องมองเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง.
"เซียนโบราณรึ? ชิ!"
ทันทีที่เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงแค่นเสียง,ฝ่ามือสีแดกระแทกไปยังร่างของจงซาน,ทำลายร่างกายของจงซาน,ตกตายไปในทันที!
"ตูมมมม!”
ส่วนอีกฝั่งหนึ่งเซิ่งหวังเซี่ยที่ถอยครั้งแล้วครั้งเล่า,พลังของจินเผิงนั้นร้ายกาจมาก,ง้าวของเขาที่ฟาดฟันตัดแขนขวาของเซิ่งหวังเซี่ยงได้,ทว่าในเวลานั้น,ที่ด้านข้างปรากฏพลังที่น่าเกรงขามโจมตีมา,จินเผิงที่เร่งรีบถอยห่างออกมาในทันที.
เป็นขันทีชรา,เข้ามาช่วยเซิ่งหวังเซี่ยนั่นเอง,ในเวลานี้สามารถบ่งบอกได้แล้วว่า,เซิ่งหวังเซี่ยและเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้น,เกี่ยวพันธุ์เป็นเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชา.
ในเวลานี้ภายในใจของทุกคนที่สั่นสะท้าน,จับจ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ที่จัดการเซิ่งหวังต้าเจิ้ง,สังหารจงซานไปแล้ว!
Chapter 1079 The under the heavens first
palace
天下第一殿
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า.
"รีบหนีเร็วเข้า!"
เซิ่งหวังทั้งสองที่เข้าใจสถานะการ็ได้ในทันที,นี่คือเซิ่งหวังอู๋เซียงปลอม! มีคนปลอมตัวเป็นเซิ่งหวังอู๋เซียง.
ในเวลานี้ศาลเทวะอู๋เซียงได้ตกอยู่ในมือศัตรูสมบูรณ์แล้ว!
"ไม่จำเป็นต้องออมมือ!"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
โหยวซาน,โหยวสุ่ยและเทพอสูรบรรพชน,กับคู่ต่อสู้เซียนบรรพชน,พวกเขาไม่สามารถออมมือได้.
"ตูมมมม!"
เทพอสูรบรรพชนที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,พริบตาเดียวก็สามารถเขามาขวางร่างของเซิ่งหวังคนหนึ่ง,ร่างกายของเซิ่งหวังคนนั้นผสานเทียนเต๋าทันที,เพิ่มความเร็วหนี,เขาไม่ต้องการที่จะต่อสู้แม้แต่น้อย.
"แยกออกไป,รีบไปแจ้งนายท่าน!"หนึ่งในนั้นที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
จากนั้น,พวกเขาที่แยกไปคนละทาง,ผสานเทียนเต๋า,เร่งรีบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว,พริบตาเดียวก็ออกจากเมืองจินเซิ่งแล้ว!
เนียนโหยวโหยวและหวังจิงเหวินที่รอคอยอยู่,เหล่าองค์รักษ์ที่เข้ามามากมาย.
"ถอยออกไป!"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เหล่าองค์รักษ์ที่กลับไปประจำการที่เดิม.
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,บนไหล่ของเนี่ยนโหยวโหยว,ปรากฏเทพอสูรบรรพชนขึ้นในทันที.
"อี้อี้อี้อี้
..............................!”
เทพอสูรบรรพชนที่ร้องออกมาด้วยความร้อนใจ,ราวกับว่าได้กล่าวรายงานสถานการณ์ต่อนาง.
ไม่นานหลังจากนั้น,โหยวซาน,โหยวสุ่ยที่บินกลับมา.
"เป็นอย่างไรบ้าง?"หวังจิงเหวินกล่าว.
"ไม่สามารถขวางได้,ทว่าทั้งสองนั้นได้รับบาดเจ็บไม่น้อย."โหยวสุ่ยที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"หวังจิงเหวินพยักหน้ารับ.
"ทั้งสองหนีไปแล้ว,เรื่องนี้ต้องถูกเปิดเผยแน่,ตอนนี้ทำอย่างไรดี?"โหยวซานที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ไม่มีปัญหา,เขตแดนลับเทียนตี้ทางเข้าหายไปแล้ว,พวกเขาไม่มีทางหาเจอ."หวังจิงเหวินที่ส่ายหน้าไปมา.
-------------------------------------------------------------------------
ภายในเขตแดนลับเทียนตี้,หลังจากนั้นหลายปี.
ด่านแรก,เซิ่งหวังอู๋เซียงทะลวง!
ด่านสองเป็นจงซาน!
ด่านสาม,เป็นประมุขนิกายฟู่โม่!
ด่านสี่,เป็นเซิ่งหวังเซี่ย(เซิ่งหวังเมืองขึ้นของเซิ่งหวังอู๋เซียง!)
ท้ายที่สุด,ด่านสุดท้าย!
ด่านที่ห้า,เป็นคราวของเซิ่งหวังเย่.
บนอวกาศที่กว้างใหญ่นั้น,มันกว้างขวางมาก,เห็นทางช่างเผือกสี่สาย,ดวงดารามากมาย,กว้างยิ่งกว่าด่านอื่นๆหลายร้อยเท่า.
พลังอำนาจจากดวงดารานั้น,ส่งผ่านออกมาเป็นระยะดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
ที่ไกลออกไปนั้น,เซิ่งหวังเย่ที่ถือกระบี่เทวะส่องประกายวับวาว,พลังอำนาจที่มากล้นแผ่ออกมา,ห้วงมิติที่ปรากฏหลุมดำเข้าปะทะกับอำนาจแห่งดวงดาราที่แผ่ออกมา.
ทะลวง, ทะลวง,
ทะลวง ..............................!
กระบี่เทวะที่ตวัดฟาดฟันดวงดารามากมายให้แต่สลายกลายเป็นหลุมดำ,เพลงกระบี่ของเซิ่งหวังเย่นั้นร้ายกาจมาก,ทำลายดวงดารามากมายให้แตกสลายไปพร้อมๆกัน.
กระบี่เทวะ,อำนาจที่มากร้น! นับเป็นเพลงกระบี่ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
"ร้ายกาจมาก!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ค่ายกลโบราณ,แน่นอนว่าต้องร้ายกาจ!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ไม่,ข้าหมายถึงเซิ่งหวังเย่,คนผู้นี้ร้ายกาจยิ่งนัก!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความสนใจ.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนอวกาศที่ระเบิดไม่หยุด,จากนั้นก็ปรากฏอะไรบางอย่างที่มีบริวาร,
108 ดวงหมุนวนโคจรล้อมรอบ,เป็นตำหนักแห่งหนึ่งที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร.
ที่ด้านนอกตำหนักมีม่านมิติคุ้มครอง,ดวงดารา 108
ดวงที่หมุนวนอยู่รอบๆ,ดวงดาราที่ปล่อยพลังอำนาจวางตำแหน่งเหมือนกับมังกรมรกตขนาดมหึมาหมุนวนอยู่,เป็นมังกร
36 เล็บ,ที่ดูยิ่งใหญ่อลังการเป็นอย่างมาก
ตำหนักนั้นดูธรรมดาเรียบงาน,รูปแบบโบราณ,ที่ด้านหน้าตำหนักนั้นมีอักขระที่สลักอยู่.
"ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า."
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้ารึ?
ช่างเป็นคำพูดที่ใหญ่โต,หาญกล้ายิ่งนัก.
พริบตาเดียวที่ตำหนักดังกล่าวปรากฏขึ้น,ทุกคนที่ตื่นเต้นดีใจเล็กน้อย.
จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้าง,แววตาที่ส่องประกายด้วยความหวัง,จงซานเองก็จดจ้องมองออกไปเช่นกัน.
ไท่จื่อใหญ่อู๋เซียง,เนี่ยนข่าน,ในเวลานี้ดวงตาเป็นวาวเผยความคาดหวังเป็นอย่างมาก.
ประมุขนิกายฟู่โม่,เซิ่งหวังอู๋เซียง,เซิ่งหวังเซี่ย,ขันทีชรา,ในเวลานี้จ้องมองตาเขม็ง.
มรดกเทียนตี้? กำเนิดแล้ว?
ทว่า,ด่านที่ห้ายังไม่ทะลวง,ที่ไกลออกไปนั้น,เซิ่งหวังเย่,กระบี่เทวะของเขาที่ยังคงตะวันออกไปเพื่อทะลวงด่านแห่งนี้,แววตาที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจเช่นกัน.
หลังจากผ่านไปเกือบสิบปี,ท้ายที่สุดก็มาถึง! เซิ่งหวังเย่ที่เร่งรีบทะลวงผ่านค่ายกลอย่างเร็วไว.
"เซิ่งหวัง,นี่คือมรดกเทียนตี้?
ตำหนักอันดับหนึ่งของโลกหล้า,ช่างเป็นคำพูดที่ใหญ่โต,แม้แต่ยูไลยังไม่กล้าเอ่ย,ไม่ใช,ยูไลด้อยกว่าเขามาก,เทียนตี้ผู้นี้,จะต้องเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของโลกหล้าแน่นอน!"จินเผิงที่เอ่ยปากออกมา.
"โฮกก~~~~~~~~~~!”
บนร่างของจงซาน,ปรากฏเสียงคำรามของมังกรดังขึ้น,ในเวลานี้เสียงมังกรที่จ้องมองมายังจงซาน.
อย่างไรก็ตาม,ภายในร่างของจงซานเสียงคำรามของมังกรที่คำรามออกมานั้น,เป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความห่อเหี่ยวโศกเศร้า.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ไม่หันไปมองตำหนักอันดับหนึ่งของโลหหล้า,ทว่าใบหน้าของเขาที่หลั่งเหงื่อออกมาในทันที.
"ไม่!"จงซานที่อุทานออกมาเสียงดัง.
จากนั้นสายตาของจงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง!
อย่างไรก็ตามผู้คนไม่เข้าใจจงซาน,เซิ่งหวังจงต้องการทำอะไร?
เมื่อกำลังทะลวงผ่านด่านได้,กำลังวางแผนร้ายอันใดกัน?
"เซิ่งหวังเนี่ยน,นี่เจ้า!"ดวงตาของจงซานที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่ไม่เข้าใจ,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ดวงตาหรี่เล็ก.
"เซิ่งหวังจง?
เจ้าต้องการทำอะไร?"เซิ่งหวังเซี่ยที่เอ่ยออกมาในทันที.
ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,เผยยิ้มอย่างห่อเหี่ยวใจออกมาทันที,"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ข้ารุ้,ข้ารู้,ว่าเจ้าเองก็เป็นเหมือนกัน,ขณะที่เข้ามาในเขตแดนเทียนตี้ก็พบกับเรื่องผิดปิต,วาสนาของเจ้าเองก็ลดลง,จวบจุนถึงตอนนี้ก็เหมือนกัน,จนท้ายที่สุดมันก็ล่มสลาย,ต้าเจิ้งข้าล่มสลายแล้ว!"
ต้าเจิ้งล่มสลายอย่างงั้นรึ?
ประมุขนิกายฟู่โม่ที่เห็นท่าทางของจงซานได้,ทว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงเองก็แสดงท่าทางออกมาเช่นกัน.
"เซิ่งหวังจง,อย่าได้เล่นละครดีกว่า,เจ้าต้องการครอบครองมรดกเทียนตี้,จึงได้หาเหตุผลไร้สาระเช่นนี้!"เซิ่งหวังเซี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา.
"เล่นละครอย่างั้นรึ?
เป็นข้าเล่นละครเหรอ,เจ้ากล้าสาบานว่าไม่เกี่ยวข้องกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงหรือผู้ใต้บับคับบัญชาของเจ้าหรือไม่?
หากเซิ่งหวังอู่เซียงกล้าสาบานต่อสวรรค์,ว่าไม่ได้ส่งผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนเข้าไปยังเขตแดนสังสารวัฏของเข้า,นอกจากนี้ยังมากกว่าหนึ่งคนด้วย!"เซิ่งหวังจงซานกล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
สาบาน,ยกเว้นต่อหน้าเห่าเม่ยลี่ที่มีวิชาคำสาป,ส่วนการสบานกับคนอื่นๆ,ย่อมไม่มีคนสนใจ.
ทว่าเป้าหมายของจงซานนั้นไม่ใช่ให้พวกเขาสาบาน,ทว่าต้องการเปิดเผยข้อมูลให้ทุกคนได้รับรู้,ให้ทุกคนได้รู้ว่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงและเซิ่งหวังเซี่ยนั้นเป็นเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชา?
ต้าเจิ้งถูกทำลาย,ศาลเทวะอู๋เซียงมีเซียนบรรพชนอีกสอง.
เรื่องนี้,เป็นเรื่องจริงอย่างงั้นรึ?
พริบตาเดียวนั้น,ประมุขนิกายฟู่โม่ที่ราวกับคิดอะไรบางอย่างได้,หลายปีมานี้,ตัวเอขาเองก็พบว่ากรรมวาสนาของตัวเองก็ลดลง,ลดลงมากขึ้นน้อยๆ,ไม่ใช่ว่าพื้นที่ของเขาเองก็ถูกกำจัดไปเหมือนกับต้าเจิ้งหรือไม่?
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง? เป็นเขาอย่างงั้นรึ?
"ใครโจมตีก่อนได้เปรียบ,จินเผิง,สังหารเซี่ยเสี่ยวเป่ยทันที!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"รับทราบ!"จินเผิงรับคำในทันที.
ในเวลานั้น,จินเผิงที่นำง้าวฟางเทียนอวาจีออกมา,ร่างกายที่ผสานรวมเทียนเต๋า,ก่อนที่จะพุ่งตรงโจมตีไปยังเซิ่งหวังเซี่ยทันที.
"หลุมสังสารวัฏ,เปิด!"
จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,อำนาจสังสารวัฏที่ระเบิดออกมา,พุ่งตรงไปยังร่างของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงในทันที,พื้นที่รอบๆอวกาศที่สั่นไหวไปมา.
การต่อสู้ใหญ่เกิดขึ้นแล้ว.
จงซานที่ลงมือโจมตีเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,แม้นว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับมรดกเทียนตี้ก็ตาม,ทว่าประมุขนิกายฟู่โม่ก็ยังไม่ขยับ,ยังคงจ้องมองอย่างเย็นชา.
ตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้าปรากฏ,นิสัยดั้งเดิมของทุกคนก็ปรากฏ.
ค่ายกลด่านที่ห้าที่เหลือเพียงอีกนิดหน่อย,ไม่ยากที่จะทะลวง,มรดกเทียนตี้ปรากฏแล้ว,ท้ายที่สุดแล้วจะอยู่ในมือใคร?
ดินแดนของจงซานถูกทำลายจริงรึ?
นี่เขาพูดจริงหรือล้อเล่นกัน?
ประมุขนิกายฟู่โม่จ้องมองอย่างเย็นชา,ท้ายท้ายที่สุดแล้ว,ยังคงนิ่งงันจ้องมองด้วยความระมัดระวัง!
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังสนั่น,หลุมสังสารวัฏของจงซานที่สั่นไหวไปมา,เซิ่งหวังอู๋เซียนที่รวมเทียนเต๋าสีขาวเข้าโจมตีเทียนเต๋าของจงซาน.
หลุมสังสารวัฏนั้นทรงพลังมาก,ทว่าจงซานในเวลานี้อยู่ในระดับเซียนโบราณเท่านั้น,อำนาจสังสารวัฏของเซียนโบราณจะแข็งแกร่งขนาดใหนกัน?
หากไม่นับเรื่องที่ก่อนหน้านี้,จุนหมอจื้ออยู่ในระดับเซียนโบราณระดับต้น,ไม่เช่นนั้นคงยากจะต่อกร.
จงซานที่ยังคงเข้าโจมตีเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างบ้าคลั่ง.
ส่วนอีกฝั่งนั้น,อีกฝั่ง,เซิ่งหวังเซี่ยที่ถูกจินเผิงกดดันในทันที,เห็นชัดเจนว่าจินเผิงเหนือกว่ามาก.
ฟางเทียนฮวาจี,แข็งแกร่งไร้เทียมทาน,ฟาดฟันไปยังร่างของเซิ่งหวังเซี่ย.
เซี่ยงหวังเซี่ยแม้ว่าจะรวมเทียนเต๋า,ทว่าพลังโจมตีของจินเผิงนั้นทรงพลังทำให้เทียนเต๋าของเขาสั่นไปมา,เกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้น.
"ตูมมม ~~~~~~~ ตูมมม~~~~~~~~~
ตูมมม ~~~~~~~~!”
เซิ่งหวังเย่ที่ทะลวงผ่านด่านที่ห้าแล้ว,จินเผิงที่ยังคงต่อสู้กับเซิ่งหวังเซี่ย,จงซานที่ต่อสู้กับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,พื้นที่รอบๆเกิดเสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว.
เนี่ยนข่านซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว,ประมุขนิกายฟู่โม่ที่เฝ้ามองการต่อสู้ที่กำลังหนักขึ้นเรื่อยๆ.
ขันทีชราที่จ้องมองเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ต้องการเข้าไปช่วย,ทว่าก็ต้องทน,ต้องการเข้าไปสังหารจงซาน,เพื่อที่จะให้เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงสามารถที่จะเข้าไปยังตำหนักอันดับหนึ่งแห่งโลกหล้า!
ภาพเหตุการณ์ดังกล่าวนี้ค่อยข้างสับสนวุ่นวาย!
จงซานลงมือทันทีทันใด,เพื่ออะไร?
ความแค้นส่วนตัวอย่างงั้นรึ? เพราะเป็นศัตรูกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง?หรือว่าเพราะมรดกของเทียนตี้?
ประมุขนิกายฟู่โม่นั้นเชื่อว่าจงซานลงมือเพราะมรดกของเทียนตี้,แต่เรื่องนี้ดูจะขลาดเขลาไปหน่อย,จงซานต้องการทำเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
การต่อสู้ที่ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,พื้นที่รอบๆห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา,เกิดหลุมดำขึ้นรอบๆฉีกมิติขาดออกจากันเป็นหย่อมๆ.
"โฮกกกก
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่คำรามลั่น,เทียนเต๋าสีขาวของเขาและหลุมสังสารวัฏที่กระแทกกันเสียงดังสนั่น,จากนั้นดวงตาของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่กลายเป็นลายเส้น,ทำลายหลุมสังสารวัฏจนเกิดระเบิดออกมา,ฝ่ามือของเขาที่โจมตีไปยังจงซาน.
หลุมสังสารวัฏที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,จงซานที่ดวงตาเบิกกว้างจ้องมองเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง.
"เซียนโบราณรึ? ชิ!"
ทันทีที่เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงแค่นเสียง,ฝ่ามือสีแดกระแทกไปยังร่างของจงซาน,ทำลายร่างกายของจงซาน,ตกตายไปในทันที!
"ตูมมมม!”
ส่วนอีกฝั่งหนึ่งเซิ่งหวังเซี่ยที่ถอยครั้งแล้วครั้งเล่า,พลังของจินเผิงนั้นร้ายกาจมาก,ง้าวของเขาที่ฟาดฟันตัดแขนขวาของเซิ่งหวังเซี่ยงได้,ทว่าในเวลานั้น,ที่ด้านข้างปรากฏพลังที่น่าเกรงขามโจมตีมา,จินเผิงที่เร่งรีบถอยห่างออกมาในทันที.
เป็นขันทีชรา,เข้ามาช่วยเซิ่งหวังเซี่ยนั่นเอง,ในเวลานี้สามารถบ่งบอกได้แล้วว่า,เซิ่งหวังเซี่ยและเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงนั้น,เกี่ยวพันธุ์เป็นเจ้านายและผู้ใต้บังคับบัญชา.
ในเวลานี้ภายในใจของทุกคนที่สั่นสะท้าน,จับจ้องมองไปยังเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ที่จัดการเซิ่งหวังต้าเจิ้ง,สังหารจงซานไปแล้ว!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น