Immortality Chapter 1078 Still further
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1078 ยังคงดำเนินไป.
Chapter 1078 Still further
更进一步
ยังคงดำเนินไป.
ศาลเทวะอู๋เซี่ยง,ตำหนักหลวง! ภายในห้องโถงที่ปิดแน่น,ไม่มีใครสามารถเข้ามารบกวนได้.
ด้านในนั้นมีโหยวซาน,โหยวสุ่ย,เนี่ยนโหยวโหยว,หวังจิงเหวิน,เทพอสูรบรรพชนที่ดูตื่นเต้นดีใจ.
"เช่นนั้น,ที่นี่ให้เซียนเซิงหวังเป็นคนจัดการ,ข้าไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว,โหยวสุ่ย,เจ้าอยู่ที่นี่ปกป้องเซียนเซิงหวัง,ไม่ว่าอย่างไร,ความปลอดภัยของเซียนเซิงหวังต้องกมาก่อน,แม้ว่าต้องละทิ้งอาณาเขตอู๋เซี่ยงก็ตาม,อย่าให้เซียนเซิงหวังได้รับบาดเจ็บ!"เนียนโหยวโหยวกล่าว.
"รับทราบ!"โหยวสุ่ยที่ตอบรับในทันที.
"พวกเรา?"โหยวซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังจินมู่และเซิ่งหวังสุ่ยโห่วนั้นถูกคุมขังเอาไว้ในตำหนักสังสารวัฏ,ในพื้นที่ของพวกเขา,หากไม่เห็นพวกเขาเป็นเวลานาน,จะต้องเกิดความวุ่นวานแน่นอน,พวกเราจะต้องเดินทางไปยังพื้นที่ทั้งสอง,ปลอมตัว,พร้อมกับประกาศให้กับทุกคนได้เห็นว่าต้องการเก็บตัวบำเพ็ญสังระยะ,รอคอยให้ยึดครองอาณาเขตอู๋เซี่ยงได้,พวกเราค่อยจัดการพื้นที่ทั้งสอง,เขตแดนทั้งสองนั้น,สามารถจัดการได้อย่างง่ายๆ!"เนี่ยนโหยวโหยวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"รับทราบ!"โหยวซานพยักหน้ารับ.
โหยวซานในเวลานี้สามารถมองเห็นได้,ต้าเจิ้งเต็มไปด้วยที่มีเชาว์ปัญญาที่ล้ำเลิศมากมาย,ไม่มีทางที่พวกเขาจะเทียบได้,อีกนานเท่าไหร่?
ศาลเทวะอู๋เซี่ยงจถูกยึดครอง.
สามทัพใหญ่ยึดครองพื้นที่ทั้งสามรึ?,ถึงจะยึดครองได้,อีกนานเท่าไหร่กัน,คงได้รวมดินแดนชั่วคราว,พริบตาเดียวศาลเทวะอู๋เซียงก็ต้องกลายเป็นเขตแดนของต้าเจิ้งอย่างไม่ต้องสงสัย.
เรื่องนี้,เป็นแผนการที่บ้าคลั่งมาก!
ไม่จำเป็นต้องใช้กำลังของตัวเองเพื่อยึดครองผืนแผ่นดินอื่น,ดินแดนขนาดใหญ่,พริบตาเดียวก็สามารถเปลี่ยนมือได้?
นี่มันทักษะระดับเทพแล้ว?
แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่สามารถทำได้,หากจบสิ้นแล้วพวกเขาจะยึดครองแผ่นดินที่กว้างใหญ่ขนาดใหน!
เรื่องนี้ไม่สามารถจินตนาการถึงได้เลย,จงซานคำนวณเอาไว้ไกลขนาดใหน,หลังจากที่เขตแดนอู๋เซียงถูกยึด,จากนั้นก็เป็นเขตแดนจินมู่,และเขตแดนสุ่ยโห่ว,ล้วนแล้วแต่มีชะตากรรมที่เหมือนๆกันอย่างงั้นรึ?
กำราบสามเขตแดนใหญ่รึ?
ไม่,ดูเหมือนว่าแผนการของจงซานนั้นยังจ้องที่จะยึดครองดินแดนของเซิ่งหวังที่เข้าร่วมทดสอบอาณาเขตเทียนตี้ด้วย,เพราะว่าเซิ่งหวังคนอื่นๆภายในเขตแดนเทียนตี้จะต้องต่อสู้กันจนได้รับบาดเจ็บหนักกลับมาอย่างไม่ต้องสงสัย.
ต้าเจิ้งได้รับการช่วยเหลือจากอำนาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?เมื่อเซียนบรรพชนต่างๆที่เข้าไปในอาณาเขตเทียนตี้ออกมาแล้ว,ดูเหมือนว่าจะสายไป,ทุกอย่างก็ถูกยึดครองหมดแล้ว,ยากที่จะฟื้นคืน,นี่มันอสุรกายชัดๆ!
ขณะที่โหยวซานครุ่นคิดถึงกับอ้าปากหว๋อ,ความรู้สึกไม่อยากเชื่อก็ปรากฏขึ้นภายในใจ.
ต้าเจิ้งร้ายกาจมากมายขนาดนี้เลยรึ? ไม่ใช่ว่าภาคเหนือที่มีทั้งหมด
36 เขตแดน,อีก
โหยวซานที่ตื่นตะลึงกลืนน้ำลายคำโต,แทบไม่อยากคิดต่อไป.
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความคิดเบื้องต้นของโหยวซานเท่านั้น,ใต้สวรรค์แห่งนี้มียอดฝีมือมากมาย,จะสามารถรวมแผ่นดินขนาดใหญ่ได้ง่ายๆอย่างงั้นรึ?
ทว่าหากทำสำเร็จล่ะ,เวลานี้วาสนาของต้าเจิ้ง,จะมากมายขนาดใหน,แม้นว่าจะยึดครองได้แล้วการป้องกันล่ะ,แน่นอนว่าต้องมีศัตรูรอบด้านที่บุกเข้ามา,เพียงแค่คิดก็รับรู้ว่ายาก,ยากยิ่งกว่ายาก.
อย่างไรก็ตามก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้,ต้าเจิ้งเต็มไปด้วยผู้มากความสามารถ! จงซานยิ่งกว่าสัตว์ประหลาดพรสวรรค์,คู่บำเพ็ญของเขาเองก็ร้ายกาจ,หรือแม้แต่ข้าราชบริพารเองก็เปี่ยมไปด้วยเชาว์ปัญหา,สรุปสั้นๆ,ต้าเจิ้งคือศูนย์รวมของเหล่าผู้มากความสามารถ!
โหยวซานที่ได้แต่ถอนหายใจ,รู้สึกตื่นเต้นไปด้วย! เพราะว่าตัวเองกำลังจะได้เป็นพยานที่จะเห็นในการบุกเบิกแผ่นดินครั้งใหญ่! อีกทั้งจงซานตอนนี้ยังมีระดับแค่เซียนโบราณเท่านั้น!
--------------------------------------------------------------
ภายในเขตแดนเทียนตึ้.
จงซานยังคงผ่านค่ายกลหมาก.
"เป็นทักษะเดินหมากที่ร้ายกาจนัก,อวกาศที่เป็นกระดานหมาก,มีดวงดารามากมาย,ได้ยินชื่อเสียงไม่สู้ได้เห็นมันกับตา!"ประมุขนิกายฟู่โม่เอ่ย.
นับตั้งแต่เริ่มต้น,บนค่ายกลอวกาศที่กว้างใหญ่ที่สั่นสะเทือนไม่หยุดหย่อน,พลังอำนาจมหาศาลที่ถูกเคลื่อนย้าย,จนท้ายที่สุดทุกคนก็สามารถมองเห็นทักษะเดินหมากที่น่าเกรงขามของจงซานได้.
ทว่าค่ายกลแห่งนี้นับว่าทรงพลังน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจำเป็นต้องใช้เวลาหนึ่งปีอย่างคาดไม่ถึง,ท้ายที่สุดก็สามารถผ่านด่านนี้ได้,ค่ายกลขนาดใหญ่นี้นับเป็นค่ายกลวิถีหมากที่น่ากลัวยิ่งนัก.
"ควรค่าแล้วที่เป็นด่านของเทียนตี้,ค่ายกลนี้,แม้แต่ข้ายังรู้สึกหวั่นเกรง,เซิ่งหวังจงร้ายกาจยิ่งนัก!"เซิ่งหวังเซี่ยที่เอ่ยปากออกมา.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ลอบมองอยู่เงียบๆ,ใบหน้าของเขาที่เผยท่าทางแปลกประหลาดออกมา.
วาสนาของศาลเทวะอู๋เซี่ยง,ที่ดูเหมือนอ่อนลงเรื่อย,แม้นว่าจะมีวาสนาอยู่,ทว่าก็ยังพอสัมผัสได้,มันอ่อนลงมากมายขนาดนี้เลยรึ?เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ได้แต่เงียบ,ทว่าตราบเท่าที่ยังมีวาสนาอยู่,หากว่าเขาพบกับโชควาสนาจากมรดกเทียนตี้ที่ทิ้งไหว้,ทุกอย่างที่เสียไปก็ยังนับว่าคุ้มค่า.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลังจากระเบิดครั้งสุดท้าย,ดวงดาราสิบดวงที่ระเบิดออกมาพร้อมกัน,ห้วงอาการที่ส่ายไปมา,ประกายแสงมากมายที่ระเบิดออกมาส่งประกายแสงออกไปทั่วทุกสารทิศ.
"ทะลวงแล้ว,เซิ่งหวัง,ท่านทะลวงด่านได้แล้ว!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
"ฟู่!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
จงซานที่ขยับร่างกาย,ร่างกายที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,เห็นชัดเจนตลอดปีมานี้,ใช้พลังแรงใจไปมากมาย!จินเผงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
พริบตานั้นแววตาของคนอื่นที่เผยเจตจำนงแห่งความชั่วร้ายออกมา!
"ข้าไม่เป็นไร!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
แม้ว่าสายตาของทุกคนที่เผยความเย็นชาออกมา,ทว่าก็ไม่ลงมือแต่อย่างใด,ไม่ว่าอย่างไรภายในอวกาศแห่งนี้ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นได้.
"ช่องกาลอากาศปรากฏขึ้นแล้ว,เซิ่งหวัง,พวกเราเข้าไปข้างในกัน!"จินเผิงที่อ่ยออกมา.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
ทุกคนที่ก้าวเข้าไปในช่องกาลอากาศ,ก่อนที่จะมาปรากฏที่อีกอวกาศในทันที.
บนอวกาศแห่งนี้,มีดวงดาราขนาดใหญ่ห้าดวง,ส่องประกายแสงวับวาว,กำลังหมุนวนดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง,ที่ดูเหมือนดาวเคราะห์ธรรมดาทั่วไป.
"ค่ายกลโบราณ,ค่ายกลห่วงโซ่ห้าดารา?"ประมุขนิกายฟู่โม่ที่ดวงตาเบิกกว้าง.
ด่านลับเทียนตี้,ด่านที่สาม,ค่ายกลห่วงโซ่ห้าดารา?
"ค่ายกลนี้,ข้าลงมือเอง,ข้าเคยเห็นค่ายกลที่คล้ายกันนี้มาก่อน."ประมุขนิกายฟู่โม่ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"อืม!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
จงซานที่เริ่มบำเพ็ญลมหายใจเล็กน้อย,จินเผิงที่คอยคุ้มครองอยู่ด้านข้าง.
ไม่ไกลออกไป,แววตาของเนี่ยนข่านที่เต็มไปด้วยความมืดคลึ้มเย็นชา,ทว่าเห็นเซียนบรรพชนคนอื่นๆยังไม่ลงมือ,ทำให้เขาได้แต่ถอนสายตากลับคืนมาช้า!.
---------------------------------------------------------------------------
ผ่านมากว่าหนึ่งปี,เหล่ากลุ่มผู้บุกเบิกดินแดนของศาลเทวะอู๋เซี่ยงสามกองกำลังที่เข้าโจมตีพื้นที่สามแห่ง.
กองกำลังปีกซ้ายและปีกขวานั้น,เขารุกดินแดนลึกเข้าไปได้,มีเพียงกองกำลังตำแหน่งกลางที่ยังคงหยุดนิ่ง,ไท่จื่อสามเนี่ยนเปินที่ไม่สามารถรุกเข้าไปได้ตามเป้าหมาย.
กองกำลังของเนี่ยนเปินต้องรุกเข้าไปในอาณาเขตสังสารวัฏนั่นเอง.
ทว่ารอบๆเขตแดนสังสารวัฏนั้นมีค่ายกลห้ามนทินคุ้มครองอยู่,ทำให้พวกเขาไม่สามารถรุกเข้าไปข้างในได้!
เหล่าทหารของอาณาเขตสังสารวัฏที่เหมือนกับเต่าหดหัว,ไม่ยอมออกมาโจมตีตีรับกับพวกเขาตรงๆ!
เนี่ยนเปินถึงกับพูดอะไรไม่ออก,ไม่คิดเลยว่าตลอดสามเดือนมานี้,ทัพใหญ่สองทัพที่ส่งข่าวเรื่องชัยชนะมาโดยตลอด,ทว่าทัพของเขานั้น,ไม่แม้แต่แตะต้องเส้นขนของฝ่ายตรงข้ามได้.
ในเวลานี้เนี่ยนเปิ่นแทบพ่นโลหิตออกมาด้วยความเจ็บใจ.
ค่ายทหารทัพใหญ่!
"พวกเจ้าบอกสิว่ามีวิธีการใดบ้าง?"เนี่ยนเปินที่สอบถามเหล่าแม่ทัพนายกอง.
เหล่าแม่ทัพได้แต่ส่ายหน้า,เหล่าขุนนางเองก็ไม่มีเองก็ไม่มีความคิด,เขตแดนสังสารวัฏที่แข็งแกร่งไม่สามารถรุกเข้าไปได้เลย!
เนี่ยนเปิ่นที่รู้สึกไม่ดีกนัก,เพราะว่าเนี่ยนเปินพบว่าแม้แต่เหล่าขุนนางที่ตามมา,ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้เลย.
"รายงาน!"
องค์รักษ์ที่กล่าวรายงานอยู่ด้านนอก.
"ข้ามา!"เนี่ยนเปิ่นที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"จอมพล,สารจากเมืองหลวง,เสนาบดีหวัง!"องค์รักษ์ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"นำมา!"เนี่ยนเปินที่เอ่ยออกมาในทันที.
จากนั้นไม่นาน,สารที่ลงตราประทับของหวังจิงเหวินก็มาอยู่ในมือของเนี่ยนเปิน.
---------
จอมพลทัพกลาง,ไท่จื่อสาม:
สถานการณ์ของเขตแดนสังสารวัฏนั้น,ข้ารับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น,อย่างไรก็ตามเซิ่งหวังเก็บตัวฝึกตน,ไม่สามารถขอคำแนะนำได้,ก่อนที่เซิ่งหวังจะเก็บตัวบำเพ็ญ,ได้มอบหมายให้ข้าเป็นคนตัดสินใจเรื่องต่างๆแทน.
เขตแดนสังสารวัฏนั้นแข็งแกร่ง,ไท่จื่อสามสามารถยึดครองได้เพียงพื้นที่เล็กๆ.
ในความหมายของเซิ่งหวังนั้น,จอมพลทั้งสามต้องร่วมมือกันยึดครองอาณาเขตทั้งสาม,แม้แต่ร่วมมือกันในการยึดครองอาณาเขตเหล่านั้นร่วมกัน.
ข้าได้ขอบังอาจขอเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของเซิ่งหวังเล็กน้อย,อย่างแรกให้เข้าโจมตีดินแดนที่พอยึดครองได้ก่อน,เมื่อยึดครองพื้นที่รอบๆได้แล้ว,ท้ายที่สุดค่อยอาณาเขตสังสารวัฏก็จะสามารถครองครองได้เช่นกัน.
บางทีหากเซิ่งหวังออกมาอาจะตำหนิ,ทว่าเรื่องนี้เป็นสถานการณ์ที่พิเศษ,ข้าจะรับผิดชอบเรื่องราวทั้งหมดเอาไว้,เมื่อเซิ่งหวังออกมา,จะตำหนิเพียงข้าเท่านั้น,ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับไท่จื่อสาม.
ไท่จื่อสามไม่จำเป็นต้องตำหนิตัวเอง,ข้านั้นจดจำบุญคุณของไท่จื่อสามได้! หวังว่าไท่จื่อสามจะสร้างผลงานที่เลิศล้ำยิ่งกว่าไท่จื่อคนอื่นเพื่อชดเชยเรื่องนี้!
--------------
จดจำบุญคุณของไท่จื่อสามได้อย่างงั้นรึ?
เห็นเช่นนี้,ภายในใจของเนี่ยนเปินสั่นไหว,หวังจิงเหวิน,ไม่เสียงแรงที่เขาแนะนำให้เป็นเสนาบดี.
เร็วๆนี้,มีขุนนางหลายคนส่งสารใส่ความเขามากมาย,ชิ,ใครกล้าใส่ร้ายเสนาบดีหวังอีก,ถือว่าเป็นศัตรูกับข้า,ข้าจะจัดการพวกมันให้สิ้น.
"ให้คนเข้ามา,ส่งสารไปยังจอมพลปีกซ้าย,และจอมพลปีกขวา!"เนี่ยนเปิ่นเอ่ย.
จากนั้น,มีเจ้าหน้าที่สองคนเข้ามา.
เนี่ยนเปินจ้องมองคนทั้งสองและกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"เจ้าจงนำความไปแจ้งพี่สองและน้องสี่ของข้า,เกี่ยวกับเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นในทองพระโรง,ว่าทั้งหมดเป็นแผนการใส่ร้ายต่อหวังจิงเหวน,หวังจิงเหวินนั้นภัคดีต่อศาลเทวะอู๋เซี่ยง,อยู่ในการควบคุมของข้า,ขอให้พี่สองและน้องสี่วางใจ,หวังจิงเหวินนั้นไม่มีปัญหาอะไร,และอย่าได้เชื่อฟังคำใส่ร้ายของคนเหล่านั้นอีก,หากว่าใครใส่ร้าย,ขอให้ลงโทษตามกฎเกณฑ์ของกฏทหาร,อย่าได้ปราณี!"
"รับทราบ!"สองทูตที่รับคำในทันที.
จากนั้น,สถานะของหวังจิงเหวินก็กลับมามั่นคงอีกครั้ง,หวังจิงเหวินได้เปลี่ยนแปลงเมืองต่างๆของศาลเทวะอู๋เซี่ยงด้วยความเร็วสูงสุด.
หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ปีเท่านั้น.
เซิ่งหวังอู๋เซียงที่ควบคุมดินแดนห้าแห่งที่เป็นความลับ,โดยมีห้าเซิ่งหวังเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา,มีเซิ่งหวังเซี่ย,หนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาได้เข้าไปในเขตแดนลับเทียนตี้พร้อมกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ส่วนเซิ่งหวังจินมู่และเซิ่งหวังสุ่ยโห่วถูกคุมขังอยู่ในตำหนักสังสารวัฏ.
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเซิ่งหวังอู๋เซียง,เหลือสองคนที่ได้รับข้อมูลต่างๆกระจายไปทั่ว,ข้อมูลหลากหลายแตกต่างกันออกไป,ทั้งสองเซิ่งหวังเวลานี้รู้สึกไม่ดีนัก.
ไร้ซึ่งลังเล,เซิ่งหวังทั้งสองที่เร่งรีบประชุมกัน,จากนั้นก็พุ่งตรงไปยังเขตแดนอาณาจักรอู๋เซียง,มุ่งตรงไปยังเมืองหลวงจินเซิ่ง.
หนึ่งร่างชุดแดง,หนึ่งร่างน้ำเงิน,สองยอดฝีมือที่มุ่งตรงไปยังเมืองหลวงจินเซิ่ง.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เนี่ยนโหยวโหยว,หวังจิงเหวิน,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,เสี่ยวชิงที่มายืนอยุ่บนลานตำหนักหลวงพร้อมๆกัน.
เซิ่งหวังอู๋เซียงร่างแปลงของเนียนโหยวโหยว,ทำให้สองเซิ่งหวังตื่นตระหนกตกใจเล็กน้อย.
"เซิ่งหวังอู๋!ไม่มีภพหยินหยางกั้นขวางคามยิ่งใหญ่"เซิ่งหวังหนึ่งคนที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
สองเซิ่งหวังที่จ้องมองเนี่ยนโหยวโหยว.
ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่สั่นไหวเล็กน้อย,ทันใดนั้นก็เข้าใจความหมายได้ในทันที,นี่คือรหัสลับที่เซิ่งหวังอู่เซียงเตรียมเอาไว้,ทว่า,นางจะล่วงรู้รหัสลับได้อย่างไร?
"ข้าและคนอื่นรอพวกเจ้ามานานแล้ว!"เนี่ยนโหยวโหยวเผยยิ้มออกมา.
จากนั้น,เทพอสูรบรรพชน,โหยวซาน,โหยวสุ่ยที่พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว.
"หนีเร็วเข้า!"เซิ่งหวังหนึ่งคนที่เอ่ยอย่างไม่ลังเล.
Chapter 1078 Still further
更进一步
ยังคงดำเนินไป.
ศาลเทวะอู๋เซี่ยง,ตำหนักหลวง! ภายในห้องโถงที่ปิดแน่น,ไม่มีใครสามารถเข้ามารบกวนได้.
ด้านในนั้นมีโหยวซาน,โหยวสุ่ย,เนี่ยนโหยวโหยว,หวังจิงเหวิน,เทพอสูรบรรพชนที่ดูตื่นเต้นดีใจ.
"เช่นนั้น,ที่นี่ให้เซียนเซิงหวังเป็นคนจัดการ,ข้าไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว,โหยวสุ่ย,เจ้าอยู่ที่นี่ปกป้องเซียนเซิงหวัง,ไม่ว่าอย่างไร,ความปลอดภัยของเซียนเซิงหวังต้องกมาก่อน,แม้ว่าต้องละทิ้งอาณาเขตอู๋เซี่ยงก็ตาม,อย่าให้เซียนเซิงหวังได้รับบาดเจ็บ!"เนียนโหยวโหยวกล่าว.
"รับทราบ!"โหยวสุ่ยที่ตอบรับในทันที.
"พวกเรา?"โหยวซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังจินมู่และเซิ่งหวังสุ่ยโห่วนั้นถูกคุมขังเอาไว้ในตำหนักสังสารวัฏ,ในพื้นที่ของพวกเขา,หากไม่เห็นพวกเขาเป็นเวลานาน,จะต้องเกิดความวุ่นวานแน่นอน,พวกเราจะต้องเดินทางไปยังพื้นที่ทั้งสอง,ปลอมตัว,พร้อมกับประกาศให้กับทุกคนได้เห็นว่าต้องการเก็บตัวบำเพ็ญสังระยะ,รอคอยให้ยึดครองอาณาเขตอู๋เซี่ยงได้,พวกเราค่อยจัดการพื้นที่ทั้งสอง,เขตแดนทั้งสองนั้น,สามารถจัดการได้อย่างง่ายๆ!"เนี่ยนโหยวโหยวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"รับทราบ!"โหยวซานพยักหน้ารับ.
โหยวซานในเวลานี้สามารถมองเห็นได้,ต้าเจิ้งเต็มไปด้วยที่มีเชาว์ปัญญาที่ล้ำเลิศมากมาย,ไม่มีทางที่พวกเขาจะเทียบได้,อีกนานเท่าไหร่?
ศาลเทวะอู๋เซี่ยงจถูกยึดครอง.
สามทัพใหญ่ยึดครองพื้นที่ทั้งสามรึ?,ถึงจะยึดครองได้,อีกนานเท่าไหร่กัน,คงได้รวมดินแดนชั่วคราว,พริบตาเดียวศาลเทวะอู๋เซียงก็ต้องกลายเป็นเขตแดนของต้าเจิ้งอย่างไม่ต้องสงสัย.
เรื่องนี้,เป็นแผนการที่บ้าคลั่งมาก!
ไม่จำเป็นต้องใช้กำลังของตัวเองเพื่อยึดครองผืนแผ่นดินอื่น,ดินแดนขนาดใหญ่,พริบตาเดียวก็สามารถเปลี่ยนมือได้?
นี่มันทักษะระดับเทพแล้ว?
แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่สามารถทำได้,หากจบสิ้นแล้วพวกเขาจะยึดครองแผ่นดินที่กว้างใหญ่ขนาดใหน!
เรื่องนี้ไม่สามารถจินตนาการถึงได้เลย,จงซานคำนวณเอาไว้ไกลขนาดใหน,หลังจากที่เขตแดนอู๋เซียงถูกยึด,จากนั้นก็เป็นเขตแดนจินมู่,และเขตแดนสุ่ยโห่ว,ล้วนแล้วแต่มีชะตากรรมที่เหมือนๆกันอย่างงั้นรึ?
กำราบสามเขตแดนใหญ่รึ?
ไม่,ดูเหมือนว่าแผนการของจงซานนั้นยังจ้องที่จะยึดครองดินแดนของเซิ่งหวังที่เข้าร่วมทดสอบอาณาเขตเทียนตี้ด้วย,เพราะว่าเซิ่งหวังคนอื่นๆภายในเขตแดนเทียนตี้จะต้องต่อสู้กันจนได้รับบาดเจ็บหนักกลับมาอย่างไม่ต้องสงสัย.
ต้าเจิ้งได้รับการช่วยเหลือจากอำนาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?เมื่อเซียนบรรพชนต่างๆที่เข้าไปในอาณาเขตเทียนตี้ออกมาแล้ว,ดูเหมือนว่าจะสายไป,ทุกอย่างก็ถูกยึดครองหมดแล้ว,ยากที่จะฟื้นคืน,นี่มันอสุรกายชัดๆ!
ขณะที่โหยวซานครุ่นคิดถึงกับอ้าปากหว๋อ,ความรู้สึกไม่อยากเชื่อก็ปรากฏขึ้นภายในใจ.
ต้าเจิ้งร้ายกาจมากมายขนาดนี้เลยรึ? ไม่ใช่ว่าภาคเหนือที่มีทั้งหมด
36 เขตแดน,อีก
โหยวซานที่ตื่นตะลึงกลืนน้ำลายคำโต,แทบไม่อยากคิดต่อไป.
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความคิดเบื้องต้นของโหยวซานเท่านั้น,ใต้สวรรค์แห่งนี้มียอดฝีมือมากมาย,จะสามารถรวมแผ่นดินขนาดใหญ่ได้ง่ายๆอย่างงั้นรึ?
ทว่าหากทำสำเร็จล่ะ,เวลานี้วาสนาของต้าเจิ้ง,จะมากมายขนาดใหน,แม้นว่าจะยึดครองได้แล้วการป้องกันล่ะ,แน่นอนว่าต้องมีศัตรูรอบด้านที่บุกเข้ามา,เพียงแค่คิดก็รับรู้ว่ายาก,ยากยิ่งกว่ายาก.
อย่างไรก็ตามก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้,ต้าเจิ้งเต็มไปด้วยผู้มากความสามารถ! จงซานยิ่งกว่าสัตว์ประหลาดพรสวรรค์,คู่บำเพ็ญของเขาเองก็ร้ายกาจ,หรือแม้แต่ข้าราชบริพารเองก็เปี่ยมไปด้วยเชาว์ปัญหา,สรุปสั้นๆ,ต้าเจิ้งคือศูนย์รวมของเหล่าผู้มากความสามารถ!
โหยวซานที่ได้แต่ถอนหายใจ,รู้สึกตื่นเต้นไปด้วย! เพราะว่าตัวเองกำลังจะได้เป็นพยานที่จะเห็นในการบุกเบิกแผ่นดินครั้งใหญ่! อีกทั้งจงซานตอนนี้ยังมีระดับแค่เซียนโบราณเท่านั้น!
--------------------------------------------------------------
ภายในเขตแดนเทียนตึ้.
จงซานยังคงผ่านค่ายกลหมาก.
"เป็นทักษะเดินหมากที่ร้ายกาจนัก,อวกาศที่เป็นกระดานหมาก,มีดวงดารามากมาย,ได้ยินชื่อเสียงไม่สู้ได้เห็นมันกับตา!"ประมุขนิกายฟู่โม่เอ่ย.
นับตั้งแต่เริ่มต้น,บนค่ายกลอวกาศที่กว้างใหญ่ที่สั่นสะเทือนไม่หยุดหย่อน,พลังอำนาจมหาศาลที่ถูกเคลื่อนย้าย,จนท้ายที่สุดทุกคนก็สามารถมองเห็นทักษะเดินหมากที่น่าเกรงขามของจงซานได้.
ทว่าค่ายกลแห่งนี้นับว่าทรงพลังน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจำเป็นต้องใช้เวลาหนึ่งปีอย่างคาดไม่ถึง,ท้ายที่สุดก็สามารถผ่านด่านนี้ได้,ค่ายกลขนาดใหญ่นี้นับเป็นค่ายกลวิถีหมากที่น่ากลัวยิ่งนัก.
"ควรค่าแล้วที่เป็นด่านของเทียนตี้,ค่ายกลนี้,แม้แต่ข้ายังรู้สึกหวั่นเกรง,เซิ่งหวังจงร้ายกาจยิ่งนัก!"เซิ่งหวังเซี่ยที่เอ่ยปากออกมา.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ลอบมองอยู่เงียบๆ,ใบหน้าของเขาที่เผยท่าทางแปลกประหลาดออกมา.
วาสนาของศาลเทวะอู๋เซี่ยง,ที่ดูเหมือนอ่อนลงเรื่อย,แม้นว่าจะมีวาสนาอยู่,ทว่าก็ยังพอสัมผัสได้,มันอ่อนลงมากมายขนาดนี้เลยรึ?เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่ได้แต่เงียบ,ทว่าตราบเท่าที่ยังมีวาสนาอยู่,หากว่าเขาพบกับโชควาสนาจากมรดกเทียนตี้ที่ทิ้งไหว้,ทุกอย่างที่เสียไปก็ยังนับว่าคุ้มค่า.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลังจากระเบิดครั้งสุดท้าย,ดวงดาราสิบดวงที่ระเบิดออกมาพร้อมกัน,ห้วงอาการที่ส่ายไปมา,ประกายแสงมากมายที่ระเบิดออกมาส่งประกายแสงออกไปทั่วทุกสารทิศ.
"ทะลวงแล้ว,เซิ่งหวัง,ท่านทะลวงด่านได้แล้ว!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
"ฟู่!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
จงซานที่ขยับร่างกาย,ร่างกายที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,เห็นชัดเจนตลอดปีมานี้,ใช้พลังแรงใจไปมากมาย!จินเผงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
พริบตานั้นแววตาของคนอื่นที่เผยเจตจำนงแห่งความชั่วร้ายออกมา!
"ข้าไม่เป็นไร!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
แม้ว่าสายตาของทุกคนที่เผยความเย็นชาออกมา,ทว่าก็ไม่ลงมือแต่อย่างใด,ไม่ว่าอย่างไรภายในอวกาศแห่งนี้ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นได้.
"ช่องกาลอากาศปรากฏขึ้นแล้ว,เซิ่งหวัง,พวกเราเข้าไปข้างในกัน!"จินเผิงที่อ่ยออกมา.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
ทุกคนที่ก้าวเข้าไปในช่องกาลอากาศ,ก่อนที่จะมาปรากฏที่อีกอวกาศในทันที.
บนอวกาศแห่งนี้,มีดวงดาราขนาดใหญ่ห้าดวง,ส่องประกายแสงวับวาว,กำลังหมุนวนดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง,ที่ดูเหมือนดาวเคราะห์ธรรมดาทั่วไป.
"ค่ายกลโบราณ,ค่ายกลห่วงโซ่ห้าดารา?"ประมุขนิกายฟู่โม่ที่ดวงตาเบิกกว้าง.
ด่านลับเทียนตี้,ด่านที่สาม,ค่ายกลห่วงโซ่ห้าดารา?
"ค่ายกลนี้,ข้าลงมือเอง,ข้าเคยเห็นค่ายกลที่คล้ายกันนี้มาก่อน."ประมุขนิกายฟู่โม่ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"อืม!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
จงซานที่เริ่มบำเพ็ญลมหายใจเล็กน้อย,จินเผิงที่คอยคุ้มครองอยู่ด้านข้าง.
ไม่ไกลออกไป,แววตาของเนี่ยนข่านที่เต็มไปด้วยความมืดคลึ้มเย็นชา,ทว่าเห็นเซียนบรรพชนคนอื่นๆยังไม่ลงมือ,ทำให้เขาได้แต่ถอนสายตากลับคืนมาช้า!.
---------------------------------------------------------------------------
ผ่านมากว่าหนึ่งปี,เหล่ากลุ่มผู้บุกเบิกดินแดนของศาลเทวะอู๋เซี่ยงสามกองกำลังที่เข้าโจมตีพื้นที่สามแห่ง.
กองกำลังปีกซ้ายและปีกขวานั้น,เขารุกดินแดนลึกเข้าไปได้,มีเพียงกองกำลังตำแหน่งกลางที่ยังคงหยุดนิ่ง,ไท่จื่อสามเนี่ยนเปินที่ไม่สามารถรุกเข้าไปได้ตามเป้าหมาย.
กองกำลังของเนี่ยนเปินต้องรุกเข้าไปในอาณาเขตสังสารวัฏนั่นเอง.
ทว่ารอบๆเขตแดนสังสารวัฏนั้นมีค่ายกลห้ามนทินคุ้มครองอยู่,ทำให้พวกเขาไม่สามารถรุกเข้าไปข้างในได้!
เหล่าทหารของอาณาเขตสังสารวัฏที่เหมือนกับเต่าหดหัว,ไม่ยอมออกมาโจมตีตีรับกับพวกเขาตรงๆ!
เนี่ยนเปินถึงกับพูดอะไรไม่ออก,ไม่คิดเลยว่าตลอดสามเดือนมานี้,ทัพใหญ่สองทัพที่ส่งข่าวเรื่องชัยชนะมาโดยตลอด,ทว่าทัพของเขานั้น,ไม่แม้แต่แตะต้องเส้นขนของฝ่ายตรงข้ามได้.
ในเวลานี้เนี่ยนเปิ่นแทบพ่นโลหิตออกมาด้วยความเจ็บใจ.
ค่ายทหารทัพใหญ่!
"พวกเจ้าบอกสิว่ามีวิธีการใดบ้าง?"เนี่ยนเปินที่สอบถามเหล่าแม่ทัพนายกอง.
เหล่าแม่ทัพได้แต่ส่ายหน้า,เหล่าขุนนางเองก็ไม่มีเองก็ไม่มีความคิด,เขตแดนสังสารวัฏที่แข็งแกร่งไม่สามารถรุกเข้าไปได้เลย!
เนี่ยนเปิ่นที่รู้สึกไม่ดีกนัก,เพราะว่าเนี่ยนเปินพบว่าแม้แต่เหล่าขุนนางที่ตามมา,ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้เลย.
"รายงาน!"
องค์รักษ์ที่กล่าวรายงานอยู่ด้านนอก.
"ข้ามา!"เนี่ยนเปิ่นที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"จอมพล,สารจากเมืองหลวง,เสนาบดีหวัง!"องค์รักษ์ที่เอ่ยออกมาในทันที.
"นำมา!"เนี่ยนเปินที่เอ่ยออกมาในทันที.
จากนั้นไม่นาน,สารที่ลงตราประทับของหวังจิงเหวินก็มาอยู่ในมือของเนี่ยนเปิน.
---------
จอมพลทัพกลาง,ไท่จื่อสาม:
สถานการณ์ของเขตแดนสังสารวัฏนั้น,ข้ารับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น,อย่างไรก็ตามเซิ่งหวังเก็บตัวฝึกตน,ไม่สามารถขอคำแนะนำได้,ก่อนที่เซิ่งหวังจะเก็บตัวบำเพ็ญ,ได้มอบหมายให้ข้าเป็นคนตัดสินใจเรื่องต่างๆแทน.
เขตแดนสังสารวัฏนั้นแข็งแกร่ง,ไท่จื่อสามสามารถยึดครองได้เพียงพื้นที่เล็กๆ.
ในความหมายของเซิ่งหวังนั้น,จอมพลทั้งสามต้องร่วมมือกันยึดครองอาณาเขตทั้งสาม,แม้แต่ร่วมมือกันในการยึดครองอาณาเขตเหล่านั้นร่วมกัน.
ข้าได้ขอบังอาจขอเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของเซิ่งหวังเล็กน้อย,อย่างแรกให้เข้าโจมตีดินแดนที่พอยึดครองได้ก่อน,เมื่อยึดครองพื้นที่รอบๆได้แล้ว,ท้ายที่สุดค่อยอาณาเขตสังสารวัฏก็จะสามารถครองครองได้เช่นกัน.
บางทีหากเซิ่งหวังออกมาอาจะตำหนิ,ทว่าเรื่องนี้เป็นสถานการณ์ที่พิเศษ,ข้าจะรับผิดชอบเรื่องราวทั้งหมดเอาไว้,เมื่อเซิ่งหวังออกมา,จะตำหนิเพียงข้าเท่านั้น,ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับไท่จื่อสาม.
ไท่จื่อสามไม่จำเป็นต้องตำหนิตัวเอง,ข้านั้นจดจำบุญคุณของไท่จื่อสามได้! หวังว่าไท่จื่อสามจะสร้างผลงานที่เลิศล้ำยิ่งกว่าไท่จื่อคนอื่นเพื่อชดเชยเรื่องนี้!
--------------
จดจำบุญคุณของไท่จื่อสามได้อย่างงั้นรึ?
เห็นเช่นนี้,ภายในใจของเนี่ยนเปินสั่นไหว,หวังจิงเหวิน,ไม่เสียงแรงที่เขาแนะนำให้เป็นเสนาบดี.
เร็วๆนี้,มีขุนนางหลายคนส่งสารใส่ความเขามากมาย,ชิ,ใครกล้าใส่ร้ายเสนาบดีหวังอีก,ถือว่าเป็นศัตรูกับข้า,ข้าจะจัดการพวกมันให้สิ้น.
"ให้คนเข้ามา,ส่งสารไปยังจอมพลปีกซ้าย,และจอมพลปีกขวา!"เนี่ยนเปิ่นเอ่ย.
จากนั้น,มีเจ้าหน้าที่สองคนเข้ามา.
เนี่ยนเปินจ้องมองคนทั้งสองและกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม,"เจ้าจงนำความไปแจ้งพี่สองและน้องสี่ของข้า,เกี่ยวกับเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นในทองพระโรง,ว่าทั้งหมดเป็นแผนการใส่ร้ายต่อหวังจิงเหวน,หวังจิงเหวินนั้นภัคดีต่อศาลเทวะอู๋เซี่ยง,อยู่ในการควบคุมของข้า,ขอให้พี่สองและน้องสี่วางใจ,หวังจิงเหวินนั้นไม่มีปัญหาอะไร,และอย่าได้เชื่อฟังคำใส่ร้ายของคนเหล่านั้นอีก,หากว่าใครใส่ร้าย,ขอให้ลงโทษตามกฎเกณฑ์ของกฏทหาร,อย่าได้ปราณี!"
"รับทราบ!"สองทูตที่รับคำในทันที.
จากนั้น,สถานะของหวังจิงเหวินก็กลับมามั่นคงอีกครั้ง,หวังจิงเหวินได้เปลี่ยนแปลงเมืองต่างๆของศาลเทวะอู๋เซี่ยงด้วยความเร็วสูงสุด.
หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ปีเท่านั้น.
เซิ่งหวังอู๋เซียงที่ควบคุมดินแดนห้าแห่งที่เป็นความลับ,โดยมีห้าเซิ่งหวังเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา,มีเซิ่งหวังเซี่ย,หนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาได้เข้าไปในเขตแดนลับเทียนตี้พร้อมกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ส่วนเซิ่งหวังจินมู่และเซิ่งหวังสุ่ยโห่วถูกคุมขังอยู่ในตำหนักสังสารวัฏ.
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเซิ่งหวังอู๋เซียง,เหลือสองคนที่ได้รับข้อมูลต่างๆกระจายไปทั่ว,ข้อมูลหลากหลายแตกต่างกันออกไป,ทั้งสองเซิ่งหวังเวลานี้รู้สึกไม่ดีนัก.
ไร้ซึ่งลังเล,เซิ่งหวังทั้งสองที่เร่งรีบประชุมกัน,จากนั้นก็พุ่งตรงไปยังเขตแดนอาณาจักรอู๋เซียง,มุ่งตรงไปยังเมืองหลวงจินเซิ่ง.
หนึ่งร่างชุดแดง,หนึ่งร่างน้ำเงิน,สองยอดฝีมือที่มุ่งตรงไปยังเมืองหลวงจินเซิ่ง.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,เนี่ยนโหยวโหยว,หวังจิงเหวิน,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,เสี่ยวชิงที่มายืนอยุ่บนลานตำหนักหลวงพร้อมๆกัน.
เซิ่งหวังอู๋เซียงร่างแปลงของเนียนโหยวโหยว,ทำให้สองเซิ่งหวังตื่นตระหนกตกใจเล็กน้อย.
"เซิ่งหวังอู๋!ไม่มีภพหยินหยางกั้นขวางคามยิ่งใหญ่"เซิ่งหวังหนึ่งคนที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
สองเซิ่งหวังที่จ้องมองเนี่ยนโหยวโหยว.
ใบหน้าของเนี่ยนโหยวโหยวที่สั่นไหวเล็กน้อย,ทันใดนั้นก็เข้าใจความหมายได้ในทันที,นี่คือรหัสลับที่เซิ่งหวังอู่เซียงเตรียมเอาไว้,ทว่า,นางจะล่วงรู้รหัสลับได้อย่างไร?
"ข้าและคนอื่นรอพวกเจ้ามานานแล้ว!"เนี่ยนโหยวโหยวเผยยิ้มออกมา.
จากนั้น,เทพอสูรบรรพชน,โหยวซาน,โหยวสุ่ยที่พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว.
"หนีเร็วเข้า!"เซิ่งหวังหนึ่งคนที่เอ่ยอย่างไม่ลังเล.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น