Immortality Chapter 1073 Imprisons Ancestor Immortal
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1073 กักขังเซียนบรรพชน.
Chapter 1073 Imprisons Ancestor Immortal
禁锢祖仙
กักขังเซียนบรรพชน.
สองเซิ่งหวัง,ซึ่งเป็นคนจากโลกใบเล็ก,เป็นบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบเล็กต่างกันเพียงยุคสมัย,ท้ายที่สุดก็มาพบกัน!
จากดวงตาทั้งสองข้างที่ประสบ,แตะละคนสามารถมองเห็นกลิ่นอายกฎเกณฑ์สวรรค์ของกันและกันได้.
กลิ่นอายของจงซานที่แผ่นออกมานั้น,เป็นกลิ่นอายสวรรค์ที่เป็นบุคคลๆแรกที่รวมโลกใบเล็กเป็นหนึ่ง.
ส่วนกลิ่นอายของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,บุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบเล็ก,บางที่แม้ว่าในอดีตจะไม่สมบูรณ์นัก,ทว่าเขาที่เดินทางมายังโลกใบใหญ่,เพียงเวลาไม่นานก็สามารถสร้างศาลเทวะอู๋เซี่ยงให้ยิ่งใหญ่,และยังลอบควบคุมเขตแดนขนาดใหญ่อีกห้าแห่ง,ความสำเร็จนี้,ไม่ใช่ว่าใครจะสามารถทำได้.
กลิ่นอายดังกล่าวนี้ไม่ใช่ว่าราชาทุกคนจะมีได้.
กลิ่นอายของผู้ยืนอยู่สูง,สามารถดูแคลนโลกล้า,มีพลังอำนาจของสวรรค์! นี่คืออำนาจที่คู่ควรจะเป็นคู่ต่อสู้ของกันและกัน.
กลิ่นอายดังกล่าวนี้ยากที่จะฝึกฝนกันได้,กลิ่นอายที่มีคุณสมบัติที่จะแย่งชิงตำหนักเทียนตี้,ก่อสร้างศาลสวรรค์ขึ้นมาได้!
คนทั้งสองที่มาพบกัน,พร้อมกับจดจ้องมองแผ่กลิ่นอายขับเคี่ยวกันและกัน.
ผู้ที่สามารถเปิดอำนาจสวรรค์,ทุกคนย่อมเข้าใจกันดี,ดังนั้นทั้งสองที่จะจ้องมองและระวังกันและกัน.
"ฟิ้ว!"จากพื้นที่ไกลออกไปพุ่งตรงมา.
ชายในชุดคลุมเต๋าสีดำ,บนชุดของชายดังกล่าวนั้นมีดวงดาราแต้มอยู่! ผมที่ม้วนเอาไว้ด้านหลัง,มือถือกระบี่ยาว,ดวงตาที่ส่องประกายแสงสีทอง!
"เซิ่งหวังจง,เซิ่งหวังเนี่ยน,พวกเจ้ามากันแล้ว!"ชายที่เพิ่งมาเผยยิ้ม,จดจ้องมองพร้อมกับเฝ้าระวัง.
"พรตปิศาจฟูโม่,เจ้ามาช้าเอง!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
"ประมุขฟู่โม่,รบกวนแล้ว!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
ประมุขฟู่โม่,ประมุขนิกายใหญ่นั่นเอง!
"ฟิ้ว!"
"ฟิ้ว!"
อีกสองร่างที่พุ่งตรงมาด้านใน.
ในชุดราชา,หนึ่งชุดราชาสีแดง,อีกหนึ่งในชุดราชาสีดำ!
"ทุกท่านรบกวนแล้ว!"ทั้งสองที่เอ่ยปากออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังราชาในชุดสีดำ,ก่อนที่จะเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ขอบคุณเซิ่งหวัง,ไม่ได้เจอกันนาน.
เซิ่งหวังเซี่ย,แท้จริงแล้วเป็นเมืองขึ้นของเซิ่งหวังอู๋เซียง,และเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง.
เซิ่งหวังเซี่ยที่ไม่แสดงท่าทางว่ารู้จักกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ดูเหมือนว่าจะไม่ต้องการเปิดเผย.
"เซิ่งหวังเย่,รบกวนแล้ว!"จงซานที่กล่าวต่อเซิ่งหวังคนสุดท้ายที่มาถึง.
ทุกคนที่แสดงความเคารพต่อกันและกัน!
ทุกคนที่เดินทางมานั้นล้วนแต่มาด้วยจุดประสงค์เดียวกัน,เขตแดนลับเทียนตี้.
"เซิ่งหวังจงมาถึงนานแล้วอย่างงั้นรึ?!"เซิ่งหวังเย่สอบถามออกไป.
"ข้ามาก่อน,นั่นก็เพื่อมาแลกตัวคนสนิทของข้ากับ,เซิ่งหวังเนี่ยน."จงซานเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังเจ้าโส่วเซี่ยง!
เจ้าโส่วเซี่ยง,ระดับต้าเซียน,คนสนิทอย่างงั้นรึ?
"เซิ่งหวังเนี่ยน,ต่อหน้าทุกคน,ข้าจะปล่อยไท่จื่อของท่านก่อน!"จงซานเอ่ย.
กล่าวเสร็จจงซานที่ปล่อยเนี่ยนข่าน,เนี่ยนข่านที่บินตรงไปหาเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างรวดเร็ว.
"ปล่อยคน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ขอรับ!"ขันทีชราที่รับคำในทันที.
เจ้าโส่วเซี่ยงที่บินมาอยู่ข้างๆจงซานในทันที.
"เจ้าโส่วเซี่ยง,เจ้ากลับไปก่อน,เขตแดนลับเทียนตี้นั้น,เจ้าไม่สามารถเข้าไปได้!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่โค้งคำนับด้วยความเคารพ.
จากนั้น,เจ้าโส่วเซี่ยงก็บินพุ่งตรงเข้าไปในเขตแดนจวงหลุนอย่างรวดเร็ว.
"ท่านพ่อ,บุตรต้องการเข้าไปด้านในเขตแดนลับเทียนตี้พร้อมกับท่านพ่อด้วย,เพื่อช่วยเหลือท่านพ่ออีกแรง!"เนี่ยนข่านเอ่ยออกมาในทันที.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่จ้องมองเนี่ยนข่าน,ลึกเขาไปในแววตาที่เผยความเย็นชาออกมาเช่นกัน,ทว่าท้ายที่สุดก็พยักหน้ารับ.
ในความคิดเนี่ยนข่าน,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงต้องรู้อย่างแน่นอนว่านี่คือของตกทอดเทียนตี้,คิดจะปกปิดเก็บไว้กินคนเดียว!
"ทุกๆท่าน,ในเมื่อมาแล้ว,เช่นนั้นก็เข้าไปดูด้วยกันเถอะ!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
"แน่นอน!"ทุกคนที่รับคำพร้อมกัน.
ไม่มีใครรู้ว่าเขตแดนลับเทียนตี้นั้นมีอะไรรออยู่,ตอนนี้ไม่สามารถประมาทได้,การเข้าไปพร้อมกันนั้นอย่างน้อยก็มีประโยชน์,หากมีอันตรายรอคอยอยู่,ก็มีคนแบ่งปันความเสียหาย.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,เซิ่งหวังเย่,เซิ่งหวังเซี่ย,พรตปิศาจฟู่โม่,ขันทีชรา,จินเผิง,หกเซี่ยนบรรพชน,มีคนของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงถึงสามคน,และมีจงซานและเนี่ยนข่านสองเซียนโบราณ.
กล่าวได้ว่าการเดินทางเข้าไปยังดินแดนลับเทียนตี้นี้,นับว่าเป็นกลุ่มคนที่ทรงพลัง!
"ค่ายกลนิรันดร์,ตราบเท่าที่เข้าไปที่ใจกลางของน้ำวน,ก็จะพบช่องทางกาลอากาศ! คนทั่วไปไม่สามารถเข้าไปได้!"จินเผิงกล่าว.
"เป็นค่ายกลนิรันดร์จริงๆ!"พรตปิศาจฟูเหมาพยักหน้ารับ.
"ไป!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
ทุกคนที่พยักหน้ารับก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าไปด้านใน,บนท้องฟ้าที่มีสายฟ้าบ้าคลั่งฟาดลงมาเป็นระยะ,เสียงของท้องฟ้าคำราม,หากเป็นเซียนทั่วไปต้องตรงตายไปในทันที,นอกจากนี้ยิ่งเข้าใกล้ตรงกลางสายฟ้ายิ่งทรงพลังมากขึ้น.
อย่างไรก็ตาม,ทุกคนที่ส่วนมากเป็นเซียนบรรพชน,กับสายฟ้าที่ทรงพลัง,ทว่าก็ยังสามารถผ่านเข้าไปได้โดดง่าย!
ทุกคนที่บินตรงไปยังหลุมน้ำวนขนาดใหญ่,ทุกคนที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
ท้ายที่สุด,จงซานและจินเผิงก็บินเข้าไปในน้ำวนเป็นกลุ่มแรก,ทุกคนที่เห็นจงซานลงไปได้,ก่อนที่จะเร่งรีบตามไปในทันที.
ภายในน้ำวน,ที่ตรงกลางนั้นมีแสงสว่างจ้ามากมาย,ทุกคนที่บินเข้าไปใช้เวลาราวๆหนึ่งชั่วยาม.
บนพื้นทะเลที่มีเสียงคำรามดังออกมาเป็นระลอก,พายุสายฟ้าที่ปกคลุมทั่วทุกสารทิศ,ทะเลสายฟ้าที่ฟาดลงมาอย่างบ้าคลั่ง,สนามพลังวายุที่รุนแรง,บางที่ทั่วทั้งค่ายกลในเวลานี้ที่เปลี่ยนไปในทันที,ค่ายกลที่บ้าคลั่งปรากฏออกมานั้น,ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,ค่ายกลนิรันดร์ได้สลายหายไป,มองไม่เห็นอีกต่อไปแล้ว.
ผืนทะเลที่กลายเป็นเงียบสงบ,ทุกอย่างหายไป,ราวกับว่าไม่เคยมีอยู่อีกต่อไป!
-------------------------------------------------------------------------
ที่มุมหนึ่งของเขตแดนสังสารวัฏ!
พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยปราณทมิฬ,พื้นที่รอบๆที่มืดคลึ้มยากที่จะมองเห็นได้,ทว่าก็ยังมีคนกลุ่มหนึ่งเดินทางผ่าน,เพียงแค่ไม่ถึงสามลมหายใจเท่านั้น,เส้นผมของเขาที่กลายเป็นสีขาว,ผิวที่เหี่ยวย่น,ชีวิตที่หดหายตกตาย,นี่คือค่ายกลที่น่าสะพรึงกลัว,ขวางกั้นผู้คนมากมายไม่ให้เข้าไป!
เป็นค่ายกลที่น่าสะพรึงกลัวมาก,เหล่ายอดฝีมือมากมายที่เฝ้ามอง,แต่ไม่มีใครกล้ารุกล้ำเข้าไป.
ในวันนี้,บนขอบค่ายกลนั้นมีร่างสองร่าง.
หนึ่งสวมชุดสีดำ,อีกหนึ่งสวมชุดสีน้ำเงิน.
"ค่ายกลโลห้ามนทิน,เป็นค่ายกลโบราณของแท้!"ชายในชุดสีดำเอ่ย.
"อืม,ทว่าไม่มีทางที่จะมีคนขวางเซียนบรรพชนเช่นพวกเราได้!"ชายในชุดสีนำเงินพยักหน้ารับ.
"จงซานออกมาแล้ว,จินเผิงออกมาแล้ว,หวังคูยังไม่กลับมา,การจะถล่มเมืองซ่าง,และควบคุมตำหนักกงล้อแห่งความลับ,เพียงแค่คนเดียวก็เกินเพียง,นายท่านส่งพวกเรามาถึงสองคน,คาดไม่ถึงเลยจริงๆ!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยพลางถอนหายใจ.
"นายท่านเป็นคนระมัดระวัง,การจะครองหกพื้นที่,การยึดครองแต่ระพื้นที่นั้นต้องเป็นไปอย่างมั่นคง,และยิ่งตำหนักกงล้อแห่งความลับนั้นสำคัญมาก,เจ้าจะบ่นไปทำไม?"ชายในชุดสีน้ำเงินเอ่ย.
"เอาล่ะ,ไป,ไม่ว่าอย่างไร,ตำหนักก้งล้อแห่งความลับก็มีความสำคัญที่สุด!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยออกมา.
"อืม!"ร่างในชุดน้ำเงินพยักหน้ารับ.
คนทั้งสองที่เห็นเพียงแค่เงา,ก่อนที่ค่ายกลห้ามนทินสั่นไหวไปมา,ร่างทั้งสองก็เข้ามาด้านในแล้ว.
เมืองซ่าง!
ในเวลานี้เมืองซ่างที่เป็นเกาะลอยฟ้าได้ถูกจงซานออกคำสั่งให้ลอยมาอยู่ใกล้กับเขตแดนสังสารวัฏแล้ว.
อี้เหยี่ยนที่ยืนอยู่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ,มือไขว้ไว้ด้านหลัง,รอคอยอย่างอดทน.
หนี่ปู่ซาและเสนาธิการคนสำคัญที่ยืนอยู่ข้างๆ!
ทันใดนั้น,หนี่ปู่ซาเป็นคนแรกที่ยกมือขึ้น.
"ค่ายกลห้ามนทินถูกทะลวงแล้ว,พวกเขามาแล้ว! สองคน!"นี่ปู่ซาเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ,"เหมือนดังคาด,สองเซียนบรรพชนตามที่คาดไว้,เป็นเซิ่งหวังจากสองพื้นที่,ว่าแต่เป็นใครกัน?"
"พวกเราเริ่มได้!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"เริ่มได้,แจ้งไปยังโหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน! ครั้งนี้ต้องชนะเท่านั้น,ห้ามแพ้เด็ดขาด!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
จากนั้น,หนี่ปู่ซาที่หายไปจากตำหนักปู่ซา.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,เนี่ยนโหยวโหยวที่ก้าวออกมาจากตำหนักด้านข้าง.
"คารวะฮวงโหว!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"มาแล้วรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวสอบถาม.
"ครับ,มาแล้ว,หนี่ปู่ซากำลังใช้ตำหนักสังสารวัฏกักขังพวกเขา,ต่อไปคงต้องรบกวนฮวงโหวแล้ว.
"โปรดวางใจ,เรื่องนี้ข้าคุ้นเคย!"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
-------------------------------------------------------
จงซานและคนอื่นๆในเวลานี้ได้ก้าวผ่านไปยังชองกาลอากาศ,พื้นที่รอบๆที่เคลื่อนไหวด้วยความเร็ว,จินเผิงที่อยู่ข้างๆจงซาน,คอยปกป้องจงซาน,ทว่าช่องเส้นทางกาลอากาศนี้,ดูคล้ายกับตำหนักดุสิตของศาลสวรรค์ราชันย์หยก,เป็นเสิ้นทางเคลื่อนย้ายอย่างหนึ่ง.
ในเวลานั้นกลุ่มของพวกเขาก็มาโผล่ที่สถานที่แห่งหนึ่ง!
บนอวกาศที่กว้างใหญ่,พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยดวงดารา,ที่กำลังโคจรแผ่พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ออกมารอบๆ,ดูคลายจะอยู่ในภาวะวิกฤติแล้ว.
จากนั้น,เส้นทางนำส่งทุกคนที่หายไป.
เห็นเส้นทางนำส่งที่หายไป,ภายในใจของทุกคนที่ตื่นตระหนก,ทว่าก็ไม่ได้กังวลมากนักด้วยพลังฝึกตนของทุกคนค่อนข้างสูง,ตราบเท่าที่อยู่ในโลกใบใหญ่,พวกเขาสามารถเดินทางกลับได้ทุกเมื่อ.
"ดูอักขระนั่น!"จินเผิงที่อุทานออกมา.
ทุกคนที่จ้องมองออกไป,บนดวงดาราดวงหนึ่ง,มีอักษรสีดำที่ลอยอยู่.
"ต่อสู้กับสวรรค์,พ่ายแพ้แต่มัน! ข้าไม่ยินดีนัก,ข้าได้ส่งมอบมรดกของข้าเอาไว้ในอวกาศ,ผ่านห้าด่านเพื่อรับสมบัติตกทอดของข้า,ค้นหามันเติมเต็มความไม่ยินดีของข้า,โค่นล้มเทียนชู,ถึงข้าตายก็ไม่เสียใจ!"
ต่อสู้กับสวรรค์? โค่นล้มมัน? นี่คือเทียนตี้ที่ต่อต้านเทียนชูล้มเหลวอย่างงั้นรึ?
มรดกของเทียนชู?
แม้นว่าภายนอกทุกคนจะยังคงสงบ,ทว่าภายในใจตอนนี้กำลังสั่นไปมา,เทียนตี้ที่ต่อต้านเทียนชู,ต้องแข็งแกร่งขนาดใหนถึงจะสามารถสร้างผลกระทบต่อเทียนชูได้,เทียนตี้แต่โบราณ,แม้นว่าจะพ่ายแพ้,แต่ก็ส่งต่อมรดกเอาไว้,หากเรื่องนี้แพร่ออกไป,เหล่าปราชญ์เทพต้องคลั่งแน่.
ทุกคนที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ในเวลานี้ได้แต่เงียบ.
"ค่ายกลนี้มัน? ธารโลหิตยักษ์!"จินเผิงอุทานออกมา.
ที่ไกลออกไป,อักขระที่ลอยอยู่ค่อยๆหายไป,จากนั้นทะเลโลหิตยักษ์ที่รวมตัวขึ้นบนท้องฟ้า,จากนั้นก็ส่งเสียงคำรามลั่นกวาดไปทั่วทุกพื้นที่,ดาวเคราะห์?
พริบตาเดียวนั้น,ธารโลหิตก็กระจายไปทั่ว!
"เป็นค่ายกลโบราณจริงๆ,เป็นกลิ่นอายที่หนักหน่วงบ้าคลั่งนัก!"พรตปิศาจฟู่โม่เอ่ย.
"ห้าด่าน? เริ่มแล้ว!"เซิ่งหวังเย่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
-------------------------------------------------------------
พื้นที่รอบๆตำหนักสังสารวัฏ.
ภูเขามากมายที่พังทลายเสียหาย,บนพื้นดินที่เป็นหลุมเป็นบ่อ,เป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงมาก.
เมืองซ่างนั้นได้ไปหยุดอยู่ที่พื้นที่แห่งหนึ่งไกลออกไปจากตำหนักสังสารวัฏ.
อี้เหยี่ยน,เนี่ยนโหยวโหยวและคนอื่นๆยืนอยู่ที่ด้านหน้าทางเข้าตำหนักปู่ซือ,จ้องมองไปยังทิศทางตำหนักสังสารวัฏ.
"หนี่ปู่ซา,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวน,ที่ใช้อำนาจห้ามนทิน,เข้าล้อมสองเซียนบรรพชนแล้ว!ไป,ถึงเวลาพวกเราแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
Chapter 1073 Imprisons Ancestor Immortal
禁锢祖仙
กักขังเซียนบรรพชน.
สองเซิ่งหวัง,ซึ่งเป็นคนจากโลกใบเล็ก,เป็นบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบเล็กต่างกันเพียงยุคสมัย,ท้ายที่สุดก็มาพบกัน!
จากดวงตาทั้งสองข้างที่ประสบ,แตะละคนสามารถมองเห็นกลิ่นอายกฎเกณฑ์สวรรค์ของกันและกันได้.
กลิ่นอายของจงซานที่แผ่นออกมานั้น,เป็นกลิ่นอายสวรรค์ที่เป็นบุคคลๆแรกที่รวมโลกใบเล็กเป็นหนึ่ง.
ส่วนกลิ่นอายของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,บุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบเล็ก,บางที่แม้ว่าในอดีตจะไม่สมบูรณ์นัก,ทว่าเขาที่เดินทางมายังโลกใบใหญ่,เพียงเวลาไม่นานก็สามารถสร้างศาลเทวะอู๋เซี่ยงให้ยิ่งใหญ่,และยังลอบควบคุมเขตแดนขนาดใหญ่อีกห้าแห่ง,ความสำเร็จนี้,ไม่ใช่ว่าใครจะสามารถทำได้.
กลิ่นอายดังกล่าวนี้ไม่ใช่ว่าราชาทุกคนจะมีได้.
กลิ่นอายของผู้ยืนอยู่สูง,สามารถดูแคลนโลกล้า,มีพลังอำนาจของสวรรค์! นี่คืออำนาจที่คู่ควรจะเป็นคู่ต่อสู้ของกันและกัน.
กลิ่นอายดังกล่าวนี้ยากที่จะฝึกฝนกันได้,กลิ่นอายที่มีคุณสมบัติที่จะแย่งชิงตำหนักเทียนตี้,ก่อสร้างศาลสวรรค์ขึ้นมาได้!
คนทั้งสองที่มาพบกัน,พร้อมกับจดจ้องมองแผ่กลิ่นอายขับเคี่ยวกันและกัน.
ผู้ที่สามารถเปิดอำนาจสวรรค์,ทุกคนย่อมเข้าใจกันดี,ดังนั้นทั้งสองที่จะจ้องมองและระวังกันและกัน.
"ฟิ้ว!"จากพื้นที่ไกลออกไปพุ่งตรงมา.
ชายในชุดคลุมเต๋าสีดำ,บนชุดของชายดังกล่าวนั้นมีดวงดาราแต้มอยู่! ผมที่ม้วนเอาไว้ด้านหลัง,มือถือกระบี่ยาว,ดวงตาที่ส่องประกายแสงสีทอง!
"เซิ่งหวังจง,เซิ่งหวังเนี่ยน,พวกเจ้ามากันแล้ว!"ชายที่เพิ่งมาเผยยิ้ม,จดจ้องมองพร้อมกับเฝ้าระวัง.
"พรตปิศาจฟูโม่,เจ้ามาช้าเอง!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
"ประมุขฟู่โม่,รบกวนแล้ว!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
ประมุขฟู่โม่,ประมุขนิกายใหญ่นั่นเอง!
"ฟิ้ว!"
"ฟิ้ว!"
อีกสองร่างที่พุ่งตรงมาด้านใน.
ในชุดราชา,หนึ่งชุดราชาสีแดง,อีกหนึ่งในชุดราชาสีดำ!
"ทุกท่านรบกวนแล้ว!"ทั้งสองที่เอ่ยปากออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังราชาในชุดสีดำ,ก่อนที่จะเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ขอบคุณเซิ่งหวัง,ไม่ได้เจอกันนาน.
เซิ่งหวังเซี่ย,แท้จริงแล้วเป็นเมืองขึ้นของเซิ่งหวังอู๋เซียง,และเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง.
เซิ่งหวังเซี่ยที่ไม่แสดงท่าทางว่ารู้จักกับเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,ดูเหมือนว่าจะไม่ต้องการเปิดเผย.
"เซิ่งหวังเย่,รบกวนแล้ว!"จงซานที่กล่าวต่อเซิ่งหวังคนสุดท้ายที่มาถึง.
ทุกคนที่แสดงความเคารพต่อกันและกัน!
ทุกคนที่เดินทางมานั้นล้วนแต่มาด้วยจุดประสงค์เดียวกัน,เขตแดนลับเทียนตี้.
"เซิ่งหวังจงมาถึงนานแล้วอย่างงั้นรึ?!"เซิ่งหวังเย่สอบถามออกไป.
"ข้ามาก่อน,นั่นก็เพื่อมาแลกตัวคนสนิทของข้ากับ,เซิ่งหวังเนี่ยน."จงซานเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังเจ้าโส่วเซี่ยง!
เจ้าโส่วเซี่ยง,ระดับต้าเซียน,คนสนิทอย่างงั้นรึ?
"เซิ่งหวังเนี่ยน,ต่อหน้าทุกคน,ข้าจะปล่อยไท่จื่อของท่านก่อน!"จงซานเอ่ย.
กล่าวเสร็จจงซานที่ปล่อยเนี่ยนข่าน,เนี่ยนข่านที่บินตรงไปหาเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงอย่างรวดเร็ว.
"ปล่อยคน!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ขอรับ!"ขันทีชราที่รับคำในทันที.
เจ้าโส่วเซี่ยงที่บินมาอยู่ข้างๆจงซานในทันที.
"เจ้าโส่วเซี่ยง,เจ้ากลับไปก่อน,เขตแดนลับเทียนตี้นั้น,เจ้าไม่สามารถเข้าไปได้!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่โค้งคำนับด้วยความเคารพ.
จากนั้น,เจ้าโส่วเซี่ยงก็บินพุ่งตรงเข้าไปในเขตแดนจวงหลุนอย่างรวดเร็ว.
"ท่านพ่อ,บุตรต้องการเข้าไปด้านในเขตแดนลับเทียนตี้พร้อมกับท่านพ่อด้วย,เพื่อช่วยเหลือท่านพ่ออีกแรง!"เนี่ยนข่านเอ่ยออกมาในทันที.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงที่จ้องมองเนี่ยนข่าน,ลึกเขาไปในแววตาที่เผยความเย็นชาออกมาเช่นกัน,ทว่าท้ายที่สุดก็พยักหน้ารับ.
ในความคิดเนี่ยนข่าน,เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงต้องรู้อย่างแน่นอนว่านี่คือของตกทอดเทียนตี้,คิดจะปกปิดเก็บไว้กินคนเดียว!
"ทุกๆท่าน,ในเมื่อมาแล้ว,เช่นนั้นก็เข้าไปดูด้วยกันเถอะ!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
"แน่นอน!"ทุกคนที่รับคำพร้อมกัน.
ไม่มีใครรู้ว่าเขตแดนลับเทียนตี้นั้นมีอะไรรออยู่,ตอนนี้ไม่สามารถประมาทได้,การเข้าไปพร้อมกันนั้นอย่างน้อยก็มีประโยชน์,หากมีอันตรายรอคอยอยู่,ก็มีคนแบ่งปันความเสียหาย.
เซิ่งหวังอู๋เซี่ยง,เซิ่งหวังเย่,เซิ่งหวังเซี่ย,พรตปิศาจฟู่โม่,ขันทีชรา,จินเผิง,หกเซี่ยนบรรพชน,มีคนของเซิ่งหวังอู๋เซี่ยงถึงสามคน,และมีจงซานและเนี่ยนข่านสองเซียนโบราณ.
กล่าวได้ว่าการเดินทางเข้าไปยังดินแดนลับเทียนตี้นี้,นับว่าเป็นกลุ่มคนที่ทรงพลัง!
"ค่ายกลนิรันดร์,ตราบเท่าที่เข้าไปที่ใจกลางของน้ำวน,ก็จะพบช่องทางกาลอากาศ! คนทั่วไปไม่สามารถเข้าไปได้!"จินเผิงกล่าว.
"เป็นค่ายกลนิรันดร์จริงๆ!"พรตปิศาจฟูเหมาพยักหน้ารับ.
"ไป!"เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงกล่าว.
ทุกคนที่พยักหน้ารับก่อนที่จะพุ่งตรงเข้าไปด้านใน,บนท้องฟ้าที่มีสายฟ้าบ้าคลั่งฟาดลงมาเป็นระยะ,เสียงของท้องฟ้าคำราม,หากเป็นเซียนทั่วไปต้องตรงตายไปในทันที,นอกจากนี้ยิ่งเข้าใกล้ตรงกลางสายฟ้ายิ่งทรงพลังมากขึ้น.
อย่างไรก็ตาม,ทุกคนที่ส่วนมากเป็นเซียนบรรพชน,กับสายฟ้าที่ทรงพลัง,ทว่าก็ยังสามารถผ่านเข้าไปได้โดดง่าย!
ทุกคนที่บินตรงไปยังหลุมน้ำวนขนาดใหญ่,ทุกคนที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
ท้ายที่สุด,จงซานและจินเผิงก็บินเข้าไปในน้ำวนเป็นกลุ่มแรก,ทุกคนที่เห็นจงซานลงไปได้,ก่อนที่จะเร่งรีบตามไปในทันที.
ภายในน้ำวน,ที่ตรงกลางนั้นมีแสงสว่างจ้ามากมาย,ทุกคนที่บินเข้าไปใช้เวลาราวๆหนึ่งชั่วยาม.
บนพื้นทะเลที่มีเสียงคำรามดังออกมาเป็นระลอก,พายุสายฟ้าที่ปกคลุมทั่วทุกสารทิศ,ทะเลสายฟ้าที่ฟาดลงมาอย่างบ้าคลั่ง,สนามพลังวายุที่รุนแรง,บางที่ทั่วทั้งค่ายกลในเวลานี้ที่เปลี่ยนไปในทันที,ค่ายกลที่บ้าคลั่งปรากฏออกมานั้น,ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,ค่ายกลนิรันดร์ได้สลายหายไป,มองไม่เห็นอีกต่อไปแล้ว.
ผืนทะเลที่กลายเป็นเงียบสงบ,ทุกอย่างหายไป,ราวกับว่าไม่เคยมีอยู่อีกต่อไป!
-------------------------------------------------------------------------
ที่มุมหนึ่งของเขตแดนสังสารวัฏ!
พื้นที่รอบๆนั้นเต็มไปด้วยปราณทมิฬ,พื้นที่รอบๆที่มืดคลึ้มยากที่จะมองเห็นได้,ทว่าก็ยังมีคนกลุ่มหนึ่งเดินทางผ่าน,เพียงแค่ไม่ถึงสามลมหายใจเท่านั้น,เส้นผมของเขาที่กลายเป็นสีขาว,ผิวที่เหี่ยวย่น,ชีวิตที่หดหายตกตาย,นี่คือค่ายกลที่น่าสะพรึงกลัว,ขวางกั้นผู้คนมากมายไม่ให้เข้าไป!
เป็นค่ายกลที่น่าสะพรึงกลัวมาก,เหล่ายอดฝีมือมากมายที่เฝ้ามอง,แต่ไม่มีใครกล้ารุกล้ำเข้าไป.
ในวันนี้,บนขอบค่ายกลนั้นมีร่างสองร่าง.
หนึ่งสวมชุดสีดำ,อีกหนึ่งสวมชุดสีน้ำเงิน.
"ค่ายกลโลห้ามนทิน,เป็นค่ายกลโบราณของแท้!"ชายในชุดสีดำเอ่ย.
"อืม,ทว่าไม่มีทางที่จะมีคนขวางเซียนบรรพชนเช่นพวกเราได้!"ชายในชุดสีนำเงินพยักหน้ารับ.
"จงซานออกมาแล้ว,จินเผิงออกมาแล้ว,หวังคูยังไม่กลับมา,การจะถล่มเมืองซ่าง,และควบคุมตำหนักกงล้อแห่งความลับ,เพียงแค่คนเดียวก็เกินเพียง,นายท่านส่งพวกเรามาถึงสองคน,คาดไม่ถึงเลยจริงๆ!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยพลางถอนหายใจ.
"นายท่านเป็นคนระมัดระวัง,การจะครองหกพื้นที่,การยึดครองแต่ระพื้นที่นั้นต้องเป็นไปอย่างมั่นคง,และยิ่งตำหนักกงล้อแห่งความลับนั้นสำคัญมาก,เจ้าจะบ่นไปทำไม?"ชายในชุดสีน้ำเงินเอ่ย.
"เอาล่ะ,ไป,ไม่ว่าอย่างไร,ตำหนักก้งล้อแห่งความลับก็มีความสำคัญที่สุด!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยออกมา.
"อืม!"ร่างในชุดน้ำเงินพยักหน้ารับ.
คนทั้งสองที่เห็นเพียงแค่เงา,ก่อนที่ค่ายกลห้ามนทินสั่นไหวไปมา,ร่างทั้งสองก็เข้ามาด้านในแล้ว.
เมืองซ่าง!
ในเวลานี้เมืองซ่างที่เป็นเกาะลอยฟ้าได้ถูกจงซานออกคำสั่งให้ลอยมาอยู่ใกล้กับเขตแดนสังสารวัฏแล้ว.
อี้เหยี่ยนที่ยืนอยู่ด้านหน้าตำหนักปู่ซือ,มือไขว้ไว้ด้านหลัง,รอคอยอย่างอดทน.
หนี่ปู่ซาและเสนาธิการคนสำคัญที่ยืนอยู่ข้างๆ!
ทันใดนั้น,หนี่ปู่ซาเป็นคนแรกที่ยกมือขึ้น.
"ค่ายกลห้ามนทินถูกทะลวงแล้ว,พวกเขามาแล้ว! สองคน!"นี่ปู่ซาเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
อี้เหยี่ยนพยักหน้ารับ,"เหมือนดังคาด,สองเซียนบรรพชนตามที่คาดไว้,เป็นเซิ่งหวังจากสองพื้นที่,ว่าแต่เป็นใครกัน?"
"พวกเราเริ่มได้!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"เริ่มได้,แจ้งไปยังโหยวซาน,โหยวสุ่ยและโหยวฉวน! ครั้งนี้ต้องชนะเท่านั้น,ห้ามแพ้เด็ดขาด!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"หนี่ปู่ซาพยักหน้ารับ.
จากนั้น,หนี่ปู่ซาที่หายไปจากตำหนักปู่ซา.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,เนี่ยนโหยวโหยวที่ก้าวออกมาจากตำหนักด้านข้าง.
"คารวะฮวงโหว!"อี้เหยี่ยนกล่าว.
"มาแล้วรึ?"เนี่ยนโหยวโหยวสอบถาม.
"ครับ,มาแล้ว,หนี่ปู่ซากำลังใช้ตำหนักสังสารวัฏกักขังพวกเขา,ต่อไปคงต้องรบกวนฮวงโหวแล้ว.
"โปรดวางใจ,เรื่องนี้ข้าคุ้นเคย!"เนี่ยนโหยวโหยวที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
-------------------------------------------------------
จงซานและคนอื่นๆในเวลานี้ได้ก้าวผ่านไปยังชองกาลอากาศ,พื้นที่รอบๆที่เคลื่อนไหวด้วยความเร็ว,จินเผิงที่อยู่ข้างๆจงซาน,คอยปกป้องจงซาน,ทว่าช่องเส้นทางกาลอากาศนี้,ดูคล้ายกับตำหนักดุสิตของศาลสวรรค์ราชันย์หยก,เป็นเสิ้นทางเคลื่อนย้ายอย่างหนึ่ง.
ในเวลานั้นกลุ่มของพวกเขาก็มาโผล่ที่สถานที่แห่งหนึ่ง!
บนอวกาศที่กว้างใหญ่,พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยดวงดารา,ที่กำลังโคจรแผ่พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ออกมารอบๆ,ดูคลายจะอยู่ในภาวะวิกฤติแล้ว.
จากนั้น,เส้นทางนำส่งทุกคนที่หายไป.
เห็นเส้นทางนำส่งที่หายไป,ภายในใจของทุกคนที่ตื่นตระหนก,ทว่าก็ไม่ได้กังวลมากนักด้วยพลังฝึกตนของทุกคนค่อนข้างสูง,ตราบเท่าที่อยู่ในโลกใบใหญ่,พวกเขาสามารถเดินทางกลับได้ทุกเมื่อ.
"ดูอักขระนั่น!"จินเผิงที่อุทานออกมา.
ทุกคนที่จ้องมองออกไป,บนดวงดาราดวงหนึ่ง,มีอักษรสีดำที่ลอยอยู่.
"ต่อสู้กับสวรรค์,พ่ายแพ้แต่มัน! ข้าไม่ยินดีนัก,ข้าได้ส่งมอบมรดกของข้าเอาไว้ในอวกาศ,ผ่านห้าด่านเพื่อรับสมบัติตกทอดของข้า,ค้นหามันเติมเต็มความไม่ยินดีของข้า,โค่นล้มเทียนชู,ถึงข้าตายก็ไม่เสียใจ!"
ต่อสู้กับสวรรค์? โค่นล้มมัน? นี่คือเทียนตี้ที่ต่อต้านเทียนชูล้มเหลวอย่างงั้นรึ?
มรดกของเทียนชู?
แม้นว่าภายนอกทุกคนจะยังคงสงบ,ทว่าภายในใจตอนนี้กำลังสั่นไปมา,เทียนตี้ที่ต่อต้านเทียนชู,ต้องแข็งแกร่งขนาดใหนถึงจะสามารถสร้างผลกระทบต่อเทียนชูได้,เทียนตี้แต่โบราณ,แม้นว่าจะพ่ายแพ้,แต่ก็ส่งต่อมรดกเอาไว้,หากเรื่องนี้แพร่ออกไป,เหล่าปราชญ์เทพต้องคลั่งแน่.
ทุกคนที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ในเวลานี้ได้แต่เงียบ.
"ค่ายกลนี้มัน? ธารโลหิตยักษ์!"จินเผิงอุทานออกมา.
ที่ไกลออกไป,อักขระที่ลอยอยู่ค่อยๆหายไป,จากนั้นทะเลโลหิตยักษ์ที่รวมตัวขึ้นบนท้องฟ้า,จากนั้นก็ส่งเสียงคำรามลั่นกวาดไปทั่วทุกพื้นที่,ดาวเคราะห์?
พริบตาเดียวนั้น,ธารโลหิตก็กระจายไปทั่ว!
"เป็นค่ายกลโบราณจริงๆ,เป็นกลิ่นอายที่หนักหน่วงบ้าคลั่งนัก!"พรตปิศาจฟู่โม่เอ่ย.
"ห้าด่าน? เริ่มแล้ว!"เซิ่งหวังเย่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
-------------------------------------------------------------
พื้นที่รอบๆตำหนักสังสารวัฏ.
ภูเขามากมายที่พังทลายเสียหาย,บนพื้นดินที่เป็นหลุมเป็นบ่อ,เป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงมาก.
เมืองซ่างนั้นได้ไปหยุดอยู่ที่พื้นที่แห่งหนึ่งไกลออกไปจากตำหนักสังสารวัฏ.
อี้เหยี่ยน,เนี่ยนโหยวโหยวและคนอื่นๆยืนอยู่ที่ด้านหน้าทางเข้าตำหนักปู่ซือ,จ้องมองไปยังทิศทางตำหนักสังสารวัฏ.
"หนี่ปู่ซา,โหยวซาน,โหยวสุ่ย,โหยวฉวน,ที่ใช้อำนาจห้ามนทิน,เข้าล้อมสองเซียนบรรพชนแล้ว!ไป,ถึงเวลาพวกเราแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น