Immortality Chapter 1066 Ruthless person Zhong Shan
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1066 ความอมหิตของจงซาน.
Chapter 1066 Ruthless person Zhong Shan
狠人钟山
ความอมหิตของจงซาน.
"หวังคู,เจ้าจัดการหมิงโม่,ส่วนจุนหมอจื้อและนายน้อยปิศาจสวรรค์,ข้าจะจัดการพวกเขาเอง!"
"หวังคู,ยังไม่เริ่มอีกรึ?
เหลือจุนหมอจื้อแล้ว,ข้าจะจัดการให้เจ้า!"
การต่อสู้อขงจงซานและนายน้อยปิศาจสวรรค์จบลงอย่างรวดเร็ว,ก่อนหน้านี้ที่จงซานกล่าวว่าจะจัดการจุนหมอจื้อและนายน้อยปิศาจสวรรค์,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความกังขา.
นายน้อยปิศาจสวรรค์,หมิงโม่และจุนหมอจื่อที่แม้แต่แสดงท่าทางดูแคลน,ยโสโอหัง!
แม้นว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของหลานจะไม่แสดงความเห็นใดๆ,ทว่าพวกเขาก็เพิ่งเห็นจงซานที่ทวีปตะวันออกมาก่อน,ต้าเซียน,ตอนนี้ก้าวมาถึงเขตแดนเซียนโบราณแล้ว,เป็นการเติบโตที่ไม่ธรรมดา.
หากเปลี่ยนเซียนโบราณคนอื่นๆต้องบอกเลยว่า,พวกเขาทั้งคู่ย่อมเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลน,เซียนโบราณ?
เผชิญหน้ากับเซียนบรรพชน,นี่ไม่เท่ากับแสงหาความตาย,ทว่ากับจงซานที่เต็มไปด้วยความอหังการและเซิ่งหวังของพวกเขายังบอกกล่าวกำชับผู้ใต้บังคับบัญชาเอาไว้,แม้ว่าพวกเขาจะไม่เชื่อนัก,ทว่าก็ไม่ได้แสดงความประมาทออกมา.
ทว่าในเวลานี้,เมื่อจงซานลงมือ,เซียนโบราณ,กระบี่เดียว,เพียงกระบี่เดียวก็กำจัดนายน้อยปิศาจสวรรค์ไป?
โลกชีวิตกระบี่รึ?
ไม่ว่าจะใช่หรือไม่,แต่ก็ยืนยันได้ว่ากระบี่ของจงซานนั้นทรงพลัง,พวกเขาไม่สามารถบอกได้เลยว่านายน้อยปิศาจสวรรค์นั้นหายไปใหน!
ไม่จำเป็นต้องเอ่ยใดๆ,พลังอำนาจของกระบี่นั่น,ถึงจุนหมอจื่อจะไม่เชื่อ,แต่ก็ไม่มีใครสงสัยว่า,กระบี่นั่นอ่อนด้อยแต่อย่างใด.
"หมิงโม่,การต่อสู้ของเจ้ากับข้า,มันคือชะตา! เจ้าไม่มีทางเลือก!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ความแข็งแกร่งของจงซานได้พิสูจน์แล้ว,เหลือเซียนบรรพชนอีกคน,หวังคูแน่นอนไม่จำเป็นต้องห่วงจงซานอีกต่อไป.
หวังคูที่บินออกไป,พุ่งตรงไปยังหมิงโม่,เทียนเต๋าสีเขียวขนาดใหญ่คลุมร่างของหวังคูในทันที,เป็นเทียนเต๋าที่ผสานเข้าร่างกายกลายเป็นทรงพลังมาก,พลังอำนาจที่กดดันโจมตีไปยังหมิงโม่.
เทียนเต๋าที่คลุมร่างหมิงโม่ส่ายไปมาอย่างช่วยไม่ได้.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังสนั่นห้วงมิติสั่นไหว,เหล่าโครงกระดูกที่มีพลังฝึกตนต่ำ,ร่างกายที่สั่นไปมา,เร่งรีบถอยห่างออกมาอย่างรวดเร็ว.
สองราชาโครงกระดูกที่ต่อสู้กัน,บัลลังก์ทองแดง,เคียววิเศษ,ของวิเศษล้ำค่าของเผ่าโครงกระดูก,เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น.
หวังคูและหมิงโม่ที่ย้ายตำแหน่งการต่อสู้,ออกมายังพื้นที่ไกลออกไป.
ภายในโลกคนโท,หวังคูที่ได้รับการฟื้นฟูก่อนหน้านี้แล้ว,ในเวลานี้เขาไม่เสียเปรียบหมิงโม่แม้แต่น้อย,แน่นอนแม้แต่เหนือกว่าเล็กน้อย,ทว่าก็ไม่ได้มากมายนัก,ยิ่งเวลาผ่านไป,หวังคูจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ.
นี่คือการต่อสู้ที่รุนแรงหนักหน่วงของราชาโครงกระดูก.
ภายในใจของคนเผ่าโครงกระดูก,นี่คือการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์,ไม่มีใครสามารถเข้าไปจัดการได้,เป็นเพียงแค่พยาน,ทำได้แค่มองสองราชาโครงกระดูกทั้งสองต่อสู้กัน.
ใครจะชนะ? ไม่มีใครรู้!
ไม่ว่าวันนี้จะจบเช่นไร,สำหรับเผ่าโครงกระดูกแล้วจะต้องถูกบันทึกเอาไว้ในประวัติศาสตร์เป็นวันที่ทุกคนจะไม่มีวันลืม.
ส่วนในโลกคนโท,อาวุโสฉวนเฉิงที่ยังไม่ขยับ,หนึ่งร้อยวันยังไม่ถึง,มีเพียงแค่รอคอยผลลัพท์,ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นว่าพวกเขาไปทำลายการต่อสู้นั่น.
"ข้าขอถามเจ้าอีกครั้ง,กระบี่นั่นหมายความว่าอย่างไร?"จินหมอจื้อที่กล่าวออกมอาย่างเคร่งขรึม.
จุนหมอจื้อที่ไม่ได้สนใจการต่อสู้ของราชาโครงกระดูก,นับตั้งแต่ต้นจนจบเขาที่เผยท่าทางดูแคลนจงซานไม่เปลี่ยน,ทว่าเวลานี้เขารู้สึกสนใจเพลงกระบี่ที่จงซานใช้,มันคือโลกชีวิตกระบี่หรือไม,ทำไมมันถึงมีรูปร่างเหมือนกับโลกชีวิตกระบี่และยังกลืนกินนายน้อยปิศาจสวรรค์ไปด้วยอย่างงั้นรึ?
จุนหมอจื่อที่สอบถาม,สร้างความสนใจต่อผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังจงซาน,มันคือเพลงกระบี่อะไร,จนทำให้การต่อสู้ของสองราชาโครงกระดูกกลายเป็นธรรมดาไปเลย.
"ทุกๆคนต่างก็มีความลับเป็นของตัวเอง,จุนหมอจื้อ,เจ้าคิดว่าข้าต้องการกล่าวบอกความลับให้กับคนอื่นรู้รึอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ดวงตาของจุนหมอจื้อเปลี่ยนเป็นเย็นชา,กับความอยากรู้ที่ไม่ถูกไข,สร้างความไม่พอใจให้กับจุนหมอจื้อเป็นอย่างมาก.
"ในเมื่อเป็นเช่นนี้,ข้าก็จะหาคำตอบด้วยตัวเอง!"จุนหมอจื้อกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,มือขวาของขาที่ยื่นออกไป,พลังอำนาจสังสารวัฏที่ถูกรวมขึ้น.
จงซานที่จ้องมองไปยังจุนหมอจื้อ.
"วูซซซ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แทบจะในทันทีปรากฏกระแสลมที่รุนแรงระเบิดออกมา,หลุมสังสารวัฏขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นบนทะเลทมิฬเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,หลุมสังสารวัฏที่หมุนวนไปมา,ทำให้ทะเลกำลังคำรามลั่น,เมฆสีดำทะมึนบนอากาศมารวมตัวกัน,กำลังถูกเร่งเร้าด้วยหลุมสังสารวัฏในทันที.
หลุมสังสารวัฏที่เหมือนกับวันก่อนหน้านี้,มีขนาดกว้างใหญ่มาก!
เหล่าผู้ฝึกตนเผ่ากระดูกที่ถอยล่นออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า,การต่อสู้ของที่หนักหน่วงรุนแรงนี้,แม้แต่เหล่าอาวุโสฉวนเฉิงยังต้องระมัดระวัง.
จงซานที่จ้องมองไปยังหลุมสังสารวัฏ,ที่ปรากฏขึ้น,พลังอำนาจที่หนักหน่วงรุนแรง,กำลังโถมทับมายังร่างของจงซาน.
จงซานที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า,เฝ้ามองอย่างใจเย็น,จุนหมอจื่อที่ยืนอยู่บนหลุมสังสารวัฏ,ในมือถือแผ่นวงกลมแผ่นหนึ่ง,บนแผ่นวงกลมนั้นกำลังหมุนวนอย่างรวดเร็ว,ราวกับว่ามันเกี่ยวพันกับอำนาจเทียนเต๋าที่อยู่ด้านนอก.
"แผ่นจานสังสารวัฏ?"จงซานที่จำได้.
ได้ยินมาว่าปราชญ์เทพสังสารวัฏนั้นได้มอบของวิเศษให้เหล่าศิษย์,ซึ่งเรียกว่าแผ่นสังสารวัฏ,ซึ่งจะทำให้เหล่าศิษย์สามารถควบคุมอำนาจสังสารวัฏได้โดยง่าย.
นี่คือ? จงซานที่เผยแววตาอยากรู้เช่นกัน.
ส่วนคนอื่นๆในเวลานี้เผยสีหน้าแววตาที่แปลกประหลาดออกมา.
หลุมสังสารวัฏที่ถูกเปิด,ปรากฏเป็นสนามวายุที่รุนแรงเป็นอย่าง,เสียงวายุคำราม,พื้นที่รอบๆที่กำลังม้วนกวาดซัดสาดทุกสิ่งทุกอย่าง,ผืนทะละทมิฬในเวลานี้กำลังพุ่งทะยานขึ้นบนฟ้า,กลายเป็นพายุที่ใหญ่ยักษ์,จงซานยังคงลอยตัวอยู่,ราวกับว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น.
แม้นว่าเสื้อผ้าของจงซานที่จะขยับไปมา,ทว่าเหล่าผู้ฝึกตนสามารถมองเห็นได้ว่ามีกลิ่นอายบางอย่างที่ปกคลุมและป้องกันร่างของจงซานเอาไว้,ไม่ให้เขาได้รับผลจากพายุ?
จนโม่จื้อที่แค่นเสียงเย็นชากล่าวออกมาว่า,"เจ้าไม่คิดที่จะเปิดหลุมสังสารวัฏอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่จ้องมองไปยังจุนหมอจื้อ,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ,ร่างกายของเขาที่ขยับเล็กน้อย,ดวงตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีเขียว.
"วูซซซ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
รอบๆร่างกายของจงซานที่ปรากฏขึ้น,เป็นหลุมขนาดยักษ์,เวลานี้มันกำลังหมุนวนอย่างรวดแรง,เทียบเท่ากับหลุมสังสารวัฏของฝ่ายตรงข้าม.
หลุมสังสารวัฏที่มีกลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงไม่ได้ด้อยกว่ากัน,ทว่ากำลังหมุนวนอยู่ห่างกัน.
หลุมสังสารวัฏของจุนหมอจื้อที่หมุนตามเข็มนาฬิกา,ส่วนของจงซานทวนเข็มนาริกา,นอกจากนี้กลิ่นอายของทั้งคู่แตกต่างกันอีกด้วย,กลิ่นอายหลุมสังสารวัฏของจุนหมอจื้อนั้นดูสูงศักดิ์สง่างาม,ทว่าหลุมสังสารวัฏของจงซานนั้นสัมผัสได้ถึงความบ้าคลั่งรุนแรง.
"เจ้าสามารถควบคุมหลุมสังสารวัฏได้,นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในสามวิถีระดับต่ำด้วย!"จุนหมอจื้อที่กล่าวจริงจัง.
"ระดับต่ำ?"จงซานที่กล่าวสอบถามด้วยท่าทางจริงจัง.
"สามวิถีก็คือวิถีสวรรค์,วิถีมนุษย์,วิถีอสุรา,จากนั้นก็จะเป็นวิถีสรรพสัตว์,วิถีผีโหยแล้วก็วิถีนรก,หมุนวนแตกต่างกันไป,มันถูกแยกสูงต่ำเรียงกันไป!"จุนหมอจื้อกล่าว.
"ใครบอกเจ้า?"จงซานกล่าวหยัน.
"อาจารย์ข้า,ปราชญ์เทพสังสารวัฏ!"จุนหมอจื้อที่กล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิ.
"เขาบอกเจ้าก็ต้องเชื่อทั้งหมดอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวหยัน.
จุนหมอจื้อ "........................!”
จุนหมอจื่อที่จ้องมองจงซานตาขวาง,จ้องมองด้วยความโกรธเกรี้ยวต่อจงซาน,ส่วนผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆต่างก็จ้องมองไปยังจงซานด้วยความแปลกประหลาด.
"หกวิถีสังสารวัฏ,แบ่งแยกออกสามวิถี,ถัดไปก็อีกสามวิถีอย่างงั้นรึ?
ปราชญ์เทพสังสารวัฏช่างรู้จักยกยอตัวเองจริงๆ!"จงซานที่กล่าวดูแคลน.
"เจ้า!"แววตาของจุนหมอจื้อที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
จงซานได้ได้สนใจอะไรเกี่ยวกับวิถีสามสายต่อไปอีกสามสาย,ทว่านี่คือการต่อสู้,การยั่วยุศัตรูให้โกรธถือเป็นหนึ่งในกลยุทธ์,นี่คือการชิงไหวชิงพริบการต่อสู้เพื่อสร้างความได้เปรียบ,การกล่าวยั่วยุจึงเป็นสิ่งจำเป็น,เหมือนดังนายน้อยปิศาจสวรรค์ที่พ่ายแพ้,จงซานที่มองเห็นจุนหมอจื่อแสดงท่าทางเคารพอาจารย์อย่างมาก,ซึ่งนี่คือจุดที่จะยั่วให้โกรธ,เขาที่โจมตีไปยังสมาธิของอีกฝ่ายในทันที.
กล่าวได้ว่าการต่อสู้ยังไม่เริ่ม,จงซานก็สามารถโจมตีออกไปได้แล้ว,การโจมตีไม่ใช่แค่ร่างกาย,แต่เป็นภายในของอารมณ์ความรู้สึกด้วย.
"กล้าดูแคลนอาจารย์ข้า,ข้าจะให้เจ้าตาย,ครั้งนี้เจ้าแส่หาความตายด้วยตัวเองแล้ว!"จุนหมอจื้อกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
จงซานที่เผยท่าทางเหยียดหยัน,ศิษย์ที่โดดเด่นลำดับสองอย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำก็ทำให้สับสนวุ่นวายแล้ว,ดอกไม้ในเรือนกระจกไม่เคยถูกใครรังแกจริงๆ!
"หลุมสังสารวัฏ!"จุนหมอจื้อเอ่ย.
จุนหมอจื้อที่ตะโกนเสียงดัง,แผ่นจานสังสารวัฏในมือของเขาที่ส่องประกายแสงเล็กน้อย,จากนั้นหลุมสังสารวัฏก็ขยายขนาดออกมาหลายร้อยเท่าในทันที,เสียงระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวกำลังพุ่งตรงไปยังหลุมสังสารวัฏของจงซาน,กระแทกอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แรงกระแทกที่ทรงพลัง,ทำให้ทะเลทมิฬในเวลานี้ถูกกลืนหายไป,ทะเลทมิฬขนาดใหญ่ถูกหลุมสังสารวัฏกลืนไปแล้ว,ไม่มีอะไรเหลือ,แม้แต่ห้วงมิติยังสั่นไหวนี่คือภัยพิบัติที่รุนแรงที่เกิดขึ้นในดินแดนโครงกระดูก.
"ตูมมมมมม!”
หลุมสังสารวัฏของจงซานที่ถูกกระแทกให้ถอยห่างออกมา,ไม่สามารถที่จะต้านพลังของจุนหมอจื้อได้,ถูกกดดันอย่างหนัก.
"สามวิถีชั้นสูงกับสามวิถีชั้นต่ำ,ข้าใช้วิถีสวรรค์,ส่วนเจ้าใช้วิถีสรรพสัตว์,เจ้าไม่สามารถเทียบเคียงข้าได้!"จุนหมอจื้อที่กล่าวหยัน,ภายในที่รู้สึกพึงพอใจ,สาแก่ใจเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมม!"
ทันใดนั้น,หลุมสังสารวัฏของจงซานที่ขยายใหญ่ขึ้นมา,กระกระแทกที่หนักหน่วงรุนแรง,เกิดเสียงดังสนั่นไหว,หลุมสังสารวัฏทั้งสองที่ผละออกจากกันชั่วคราว.
ทว่าจงซานในเวลานี้ไม่ได้ออกมาจากหลุมสังสารวัฏของตัวเอง.
"เพียงแค่มีพลังสังสารวัฏก็ถือว่ามีความสามารถแล้ว,ช่างน่าเสียดายที่ด้อยกว่าหลุมสังสารวัฏของเจ้า,เจ้าไม่มีทาง.......!"
ขณะที่จุนหมอจื้อดูแคลนจงซาน,ทันใดนั้นก็หยุด,จากนั้นดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"เจ้ามันบ้าไปแล้ว~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!"จุนหมอจื้อที่คำรามออกมาด้วยความตื่นตกใจในทันที.
เหล่าผู้ฝึกตนที่จ้องมองตาโตไปยังจุนหมอจื้อ,เกิดอะไรขึ้น?
จงซานเสียสติอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่เห็นหลุมสังสารวัฏของจงซาน,ที่กำลังพุ่งตรงไปยังทิศทางของจุนหมอจื้อ,ดวงตาของทุกคนที่สั่นไหวไปมา,เร่งเร้าหลุมสังสารวัฏอย่าบ้าคลั่ง,พุ่งชนหลุมสังสารวัฏของอกฝ่าย,แม้แต่ทำให้ร่างกายของตัวเองแตกสลายอย่างงั้นรึ?
หลุมสังสารวัฏของจงซานที่มีขนาดสองเท่าพุ่งตรงเข้าหาจุนหมอจื้อ,พุ่งชนเต็มกำลังที่มี.
เร่งเร้าพลังทั้งหมด?แม้แต่ใช้ร่างกายของตัวเอง?
พุ่งเข้าชนจุนหมอจื้อ? เขาโกรธเกลียดอีกฝั่งมากมายขนาดนั้นเลยรึ?
สายตาของทุกคนที่เบิกกว้างกลมโต,จงซานที่ใช้ร่างการสังเวย,เพื่อที่จะทำลายล้างจุนหมอจื้อไปพร้อมๆกันอย่างงั้นรึ?
ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆหัวใจเย็นยะเยือบ,จงซานช่างเป็นคนที่อมหิตนัก.
Chapter 1066 Ruthless person Zhong Shan
狠人钟山
ความอมหิตของจงซาน.
"หวังคู,เจ้าจัดการหมิงโม่,ส่วนจุนหมอจื้อและนายน้อยปิศาจสวรรค์,ข้าจะจัดการพวกเขาเอง!"
"หวังคู,ยังไม่เริ่มอีกรึ?
เหลือจุนหมอจื้อแล้ว,ข้าจะจัดการให้เจ้า!"
การต่อสู้อขงจงซานและนายน้อยปิศาจสวรรค์จบลงอย่างรวดเร็ว,ก่อนหน้านี้ที่จงซานกล่าวว่าจะจัดการจุนหมอจื้อและนายน้อยปิศาจสวรรค์,ทุกคนที่เต็มไปด้วยความกังขา.
นายน้อยปิศาจสวรรค์,หมิงโม่และจุนหมอจื่อที่แม้แต่แสดงท่าทางดูแคลน,ยโสโอหัง!
แม้นว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของหลานจะไม่แสดงความเห็นใดๆ,ทว่าพวกเขาก็เพิ่งเห็นจงซานที่ทวีปตะวันออกมาก่อน,ต้าเซียน,ตอนนี้ก้าวมาถึงเขตแดนเซียนโบราณแล้ว,เป็นการเติบโตที่ไม่ธรรมดา.
หากเปลี่ยนเซียนโบราณคนอื่นๆต้องบอกเลยว่า,พวกเขาทั้งคู่ย่อมเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลน,เซียนโบราณ?
เผชิญหน้ากับเซียนบรรพชน,นี่ไม่เท่ากับแสงหาความตาย,ทว่ากับจงซานที่เต็มไปด้วยความอหังการและเซิ่งหวังของพวกเขายังบอกกล่าวกำชับผู้ใต้บังคับบัญชาเอาไว้,แม้ว่าพวกเขาจะไม่เชื่อนัก,ทว่าก็ไม่ได้แสดงความประมาทออกมา.
ทว่าในเวลานี้,เมื่อจงซานลงมือ,เซียนโบราณ,กระบี่เดียว,เพียงกระบี่เดียวก็กำจัดนายน้อยปิศาจสวรรค์ไป?
โลกชีวิตกระบี่รึ?
ไม่ว่าจะใช่หรือไม่,แต่ก็ยืนยันได้ว่ากระบี่ของจงซานนั้นทรงพลัง,พวกเขาไม่สามารถบอกได้เลยว่านายน้อยปิศาจสวรรค์นั้นหายไปใหน!
ไม่จำเป็นต้องเอ่ยใดๆ,พลังอำนาจของกระบี่นั่น,ถึงจุนหมอจื่อจะไม่เชื่อ,แต่ก็ไม่มีใครสงสัยว่า,กระบี่นั่นอ่อนด้อยแต่อย่างใด.
"หมิงโม่,การต่อสู้ของเจ้ากับข้า,มันคือชะตา! เจ้าไม่มีทางเลือก!"หวังคูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ความแข็งแกร่งของจงซานได้พิสูจน์แล้ว,เหลือเซียนบรรพชนอีกคน,หวังคูแน่นอนไม่จำเป็นต้องห่วงจงซานอีกต่อไป.
หวังคูที่บินออกไป,พุ่งตรงไปยังหมิงโม่,เทียนเต๋าสีเขียวขนาดใหญ่คลุมร่างของหวังคูในทันที,เป็นเทียนเต๋าที่ผสานเข้าร่างกายกลายเป็นทรงพลังมาก,พลังอำนาจที่กดดันโจมตีไปยังหมิงโม่.
เทียนเต๋าที่คลุมร่างหมิงโม่ส่ายไปมาอย่างช่วยไม่ได้.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังสนั่นห้วงมิติสั่นไหว,เหล่าโครงกระดูกที่มีพลังฝึกตนต่ำ,ร่างกายที่สั่นไปมา,เร่งรีบถอยห่างออกมาอย่างรวดเร็ว.
สองราชาโครงกระดูกที่ต่อสู้กัน,บัลลังก์ทองแดง,เคียววิเศษ,ของวิเศษล้ำค่าของเผ่าโครงกระดูก,เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่น.
หวังคูและหมิงโม่ที่ย้ายตำแหน่งการต่อสู้,ออกมายังพื้นที่ไกลออกไป.
ภายในโลกคนโท,หวังคูที่ได้รับการฟื้นฟูก่อนหน้านี้แล้ว,ในเวลานี้เขาไม่เสียเปรียบหมิงโม่แม้แต่น้อย,แน่นอนแม้แต่เหนือกว่าเล็กน้อย,ทว่าก็ไม่ได้มากมายนัก,ยิ่งเวลาผ่านไป,หวังคูจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ.
นี่คือการต่อสู้ที่รุนแรงหนักหน่วงของราชาโครงกระดูก.
ภายในใจของคนเผ่าโครงกระดูก,นี่คือการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์,ไม่มีใครสามารถเข้าไปจัดการได้,เป็นเพียงแค่พยาน,ทำได้แค่มองสองราชาโครงกระดูกทั้งสองต่อสู้กัน.
ใครจะชนะ? ไม่มีใครรู้!
ไม่ว่าวันนี้จะจบเช่นไร,สำหรับเผ่าโครงกระดูกแล้วจะต้องถูกบันทึกเอาไว้ในประวัติศาสตร์เป็นวันที่ทุกคนจะไม่มีวันลืม.
ส่วนในโลกคนโท,อาวุโสฉวนเฉิงที่ยังไม่ขยับ,หนึ่งร้อยวันยังไม่ถึง,มีเพียงแค่รอคอยผลลัพท์,ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นว่าพวกเขาไปทำลายการต่อสู้นั่น.
"ข้าขอถามเจ้าอีกครั้ง,กระบี่นั่นหมายความว่าอย่างไร?"จินหมอจื้อที่กล่าวออกมอาย่างเคร่งขรึม.
จุนหมอจื้อที่ไม่ได้สนใจการต่อสู้ของราชาโครงกระดูก,นับตั้งแต่ต้นจนจบเขาที่เผยท่าทางดูแคลนจงซานไม่เปลี่ยน,ทว่าเวลานี้เขารู้สึกสนใจเพลงกระบี่ที่จงซานใช้,มันคือโลกชีวิตกระบี่หรือไม,ทำไมมันถึงมีรูปร่างเหมือนกับโลกชีวิตกระบี่และยังกลืนกินนายน้อยปิศาจสวรรค์ไปด้วยอย่างงั้นรึ?
จุนหมอจื่อที่สอบถาม,สร้างความสนใจต่อผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังจงซาน,มันคือเพลงกระบี่อะไร,จนทำให้การต่อสู้ของสองราชาโครงกระดูกกลายเป็นธรรมดาไปเลย.
"ทุกๆคนต่างก็มีความลับเป็นของตัวเอง,จุนหมอจื้อ,เจ้าคิดว่าข้าต้องการกล่าวบอกความลับให้กับคนอื่นรู้รึอย่างไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ดวงตาของจุนหมอจื้อเปลี่ยนเป็นเย็นชา,กับความอยากรู้ที่ไม่ถูกไข,สร้างความไม่พอใจให้กับจุนหมอจื้อเป็นอย่างมาก.
"ในเมื่อเป็นเช่นนี้,ข้าก็จะหาคำตอบด้วยตัวเอง!"จุนหมอจื้อกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,มือขวาของขาที่ยื่นออกไป,พลังอำนาจสังสารวัฏที่ถูกรวมขึ้น.
จงซานที่จ้องมองไปยังจุนหมอจื้อ.
"วูซซซ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แทบจะในทันทีปรากฏกระแสลมที่รุนแรงระเบิดออกมา,หลุมสังสารวัฏขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นบนทะเลทมิฬเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,หลุมสังสารวัฏที่หมุนวนไปมา,ทำให้ทะเลกำลังคำรามลั่น,เมฆสีดำทะมึนบนอากาศมารวมตัวกัน,กำลังถูกเร่งเร้าด้วยหลุมสังสารวัฏในทันที.
หลุมสังสารวัฏที่เหมือนกับวันก่อนหน้านี้,มีขนาดกว้างใหญ่มาก!
เหล่าผู้ฝึกตนเผ่ากระดูกที่ถอยล่นออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า,การต่อสู้ของที่หนักหน่วงรุนแรงนี้,แม้แต่เหล่าอาวุโสฉวนเฉิงยังต้องระมัดระวัง.
จงซานที่จ้องมองไปยังหลุมสังสารวัฏ,ที่ปรากฏขึ้น,พลังอำนาจที่หนักหน่วงรุนแรง,กำลังโถมทับมายังร่างของจงซาน.
จงซานที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า,เฝ้ามองอย่างใจเย็น,จุนหมอจื่อที่ยืนอยู่บนหลุมสังสารวัฏ,ในมือถือแผ่นวงกลมแผ่นหนึ่ง,บนแผ่นวงกลมนั้นกำลังหมุนวนอย่างรวดเร็ว,ราวกับว่ามันเกี่ยวพันกับอำนาจเทียนเต๋าที่อยู่ด้านนอก.
"แผ่นจานสังสารวัฏ?"จงซานที่จำได้.
ได้ยินมาว่าปราชญ์เทพสังสารวัฏนั้นได้มอบของวิเศษให้เหล่าศิษย์,ซึ่งเรียกว่าแผ่นสังสารวัฏ,ซึ่งจะทำให้เหล่าศิษย์สามารถควบคุมอำนาจสังสารวัฏได้โดยง่าย.
นี่คือ? จงซานที่เผยแววตาอยากรู้เช่นกัน.
ส่วนคนอื่นๆในเวลานี้เผยสีหน้าแววตาที่แปลกประหลาดออกมา.
หลุมสังสารวัฏที่ถูกเปิด,ปรากฏเป็นสนามวายุที่รุนแรงเป็นอย่าง,เสียงวายุคำราม,พื้นที่รอบๆที่กำลังม้วนกวาดซัดสาดทุกสิ่งทุกอย่าง,ผืนทะละทมิฬในเวลานี้กำลังพุ่งทะยานขึ้นบนฟ้า,กลายเป็นพายุที่ใหญ่ยักษ์,จงซานยังคงลอยตัวอยู่,ราวกับว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น.
แม้นว่าเสื้อผ้าของจงซานที่จะขยับไปมา,ทว่าเหล่าผู้ฝึกตนสามารถมองเห็นได้ว่ามีกลิ่นอายบางอย่างที่ปกคลุมและป้องกันร่างของจงซานเอาไว้,ไม่ให้เขาได้รับผลจากพายุ?
จนโม่จื้อที่แค่นเสียงเย็นชากล่าวออกมาว่า,"เจ้าไม่คิดที่จะเปิดหลุมสังสารวัฏอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่จ้องมองไปยังจุนหมอจื้อ,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ,ร่างกายของเขาที่ขยับเล็กน้อย,ดวงตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีเขียว.
"วูซซซ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
รอบๆร่างกายของจงซานที่ปรากฏขึ้น,เป็นหลุมขนาดยักษ์,เวลานี้มันกำลังหมุนวนอย่างรวดแรง,เทียบเท่ากับหลุมสังสารวัฏของฝ่ายตรงข้าม.
หลุมสังสารวัฏที่มีกลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงไม่ได้ด้อยกว่ากัน,ทว่ากำลังหมุนวนอยู่ห่างกัน.
หลุมสังสารวัฏของจุนหมอจื้อที่หมุนตามเข็มนาฬิกา,ส่วนของจงซานทวนเข็มนาริกา,นอกจากนี้กลิ่นอายของทั้งคู่แตกต่างกันอีกด้วย,กลิ่นอายหลุมสังสารวัฏของจุนหมอจื้อนั้นดูสูงศักดิ์สง่างาม,ทว่าหลุมสังสารวัฏของจงซานนั้นสัมผัสได้ถึงความบ้าคลั่งรุนแรง.
"เจ้าสามารถควบคุมหลุมสังสารวัฏได้,นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในสามวิถีระดับต่ำด้วย!"จุนหมอจื้อที่กล่าวจริงจัง.
"ระดับต่ำ?"จงซานที่กล่าวสอบถามด้วยท่าทางจริงจัง.
"สามวิถีก็คือวิถีสวรรค์,วิถีมนุษย์,วิถีอสุรา,จากนั้นก็จะเป็นวิถีสรรพสัตว์,วิถีผีโหยแล้วก็วิถีนรก,หมุนวนแตกต่างกันไป,มันถูกแยกสูงต่ำเรียงกันไป!"จุนหมอจื้อกล่าว.
"ใครบอกเจ้า?"จงซานกล่าวหยัน.
"อาจารย์ข้า,ปราชญ์เทพสังสารวัฏ!"จุนหมอจื้อที่กล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิ.
"เขาบอกเจ้าก็ต้องเชื่อทั้งหมดอย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าวหยัน.
จุนหมอจื้อ "........................!”
จุนหมอจื่อที่จ้องมองจงซานตาขวาง,จ้องมองด้วยความโกรธเกรี้ยวต่อจงซาน,ส่วนผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆต่างก็จ้องมองไปยังจงซานด้วยความแปลกประหลาด.
"หกวิถีสังสารวัฏ,แบ่งแยกออกสามวิถี,ถัดไปก็อีกสามวิถีอย่างงั้นรึ?
ปราชญ์เทพสังสารวัฏช่างรู้จักยกยอตัวเองจริงๆ!"จงซานที่กล่าวดูแคลน.
"เจ้า!"แววตาของจุนหมอจื้อที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
จงซานได้ได้สนใจอะไรเกี่ยวกับวิถีสามสายต่อไปอีกสามสาย,ทว่านี่คือการต่อสู้,การยั่วยุศัตรูให้โกรธถือเป็นหนึ่งในกลยุทธ์,นี่คือการชิงไหวชิงพริบการต่อสู้เพื่อสร้างความได้เปรียบ,การกล่าวยั่วยุจึงเป็นสิ่งจำเป็น,เหมือนดังนายน้อยปิศาจสวรรค์ที่พ่ายแพ้,จงซานที่มองเห็นจุนหมอจื่อแสดงท่าทางเคารพอาจารย์อย่างมาก,ซึ่งนี่คือจุดที่จะยั่วให้โกรธ,เขาที่โจมตีไปยังสมาธิของอีกฝ่ายในทันที.
กล่าวได้ว่าการต่อสู้ยังไม่เริ่ม,จงซานก็สามารถโจมตีออกไปได้แล้ว,การโจมตีไม่ใช่แค่ร่างกาย,แต่เป็นภายในของอารมณ์ความรู้สึกด้วย.
"กล้าดูแคลนอาจารย์ข้า,ข้าจะให้เจ้าตาย,ครั้งนี้เจ้าแส่หาความตายด้วยตัวเองแล้ว!"จุนหมอจื้อกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
จงซานที่เผยท่าทางเหยียดหยัน,ศิษย์ที่โดดเด่นลำดับสองอย่างงั้นรึ?
เพียงแค่คำพูดไม่กี่คำก็ทำให้สับสนวุ่นวายแล้ว,ดอกไม้ในเรือนกระจกไม่เคยถูกใครรังแกจริงๆ!
"หลุมสังสารวัฏ!"จุนหมอจื้อเอ่ย.
จุนหมอจื้อที่ตะโกนเสียงดัง,แผ่นจานสังสารวัฏในมือของเขาที่ส่องประกายแสงเล็กน้อย,จากนั้นหลุมสังสารวัฏก็ขยายขนาดออกมาหลายร้อยเท่าในทันที,เสียงระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวกำลังพุ่งตรงไปยังหลุมสังสารวัฏของจงซาน,กระแทกอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แรงกระแทกที่ทรงพลัง,ทำให้ทะเลทมิฬในเวลานี้ถูกกลืนหายไป,ทะเลทมิฬขนาดใหญ่ถูกหลุมสังสารวัฏกลืนไปแล้ว,ไม่มีอะไรเหลือ,แม้แต่ห้วงมิติยังสั่นไหวนี่คือภัยพิบัติที่รุนแรงที่เกิดขึ้นในดินแดนโครงกระดูก.
"ตูมมมมมม!”
หลุมสังสารวัฏของจงซานที่ถูกกระแทกให้ถอยห่างออกมา,ไม่สามารถที่จะต้านพลังของจุนหมอจื้อได้,ถูกกดดันอย่างหนัก.
"สามวิถีชั้นสูงกับสามวิถีชั้นต่ำ,ข้าใช้วิถีสวรรค์,ส่วนเจ้าใช้วิถีสรรพสัตว์,เจ้าไม่สามารถเทียบเคียงข้าได้!"จุนหมอจื้อที่กล่าวหยัน,ภายในที่รู้สึกพึงพอใจ,สาแก่ใจเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมม!"
ทันใดนั้น,หลุมสังสารวัฏของจงซานที่ขยายใหญ่ขึ้นมา,กระกระแทกที่หนักหน่วงรุนแรง,เกิดเสียงดังสนั่นไหว,หลุมสังสารวัฏทั้งสองที่ผละออกจากกันชั่วคราว.
ทว่าจงซานในเวลานี้ไม่ได้ออกมาจากหลุมสังสารวัฏของตัวเอง.
"เพียงแค่มีพลังสังสารวัฏก็ถือว่ามีความสามารถแล้ว,ช่างน่าเสียดายที่ด้อยกว่าหลุมสังสารวัฏของเจ้า,เจ้าไม่มีทาง.......!"
ขณะที่จุนหมอจื้อดูแคลนจงซาน,ทันใดนั้นก็หยุด,จากนั้นดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"เจ้ามันบ้าไปแล้ว~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!"จุนหมอจื้อที่คำรามออกมาด้วยความตื่นตกใจในทันที.
เหล่าผู้ฝึกตนที่จ้องมองตาโตไปยังจุนหมอจื้อ,เกิดอะไรขึ้น?
จงซานเสียสติอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่เห็นหลุมสังสารวัฏของจงซาน,ที่กำลังพุ่งตรงไปยังทิศทางของจุนหมอจื้อ,ดวงตาของทุกคนที่สั่นไหวไปมา,เร่งเร้าหลุมสังสารวัฏอย่าบ้าคลั่ง,พุ่งชนหลุมสังสารวัฏของอกฝ่าย,แม้แต่ทำให้ร่างกายของตัวเองแตกสลายอย่างงั้นรึ?
หลุมสังสารวัฏของจงซานที่มีขนาดสองเท่าพุ่งตรงเข้าหาจุนหมอจื้อ,พุ่งชนเต็มกำลังที่มี.
เร่งเร้าพลังทั้งหมด?แม้แต่ใช้ร่างกายของตัวเอง?
พุ่งเข้าชนจุนหมอจื้อ? เขาโกรธเกลียดอีกฝั่งมากมายขนาดนั้นเลยรึ?
สายตาของทุกคนที่เบิกกว้างกลมโต,จงซานที่ใช้ร่างการสังเวย,เพื่อที่จะทำลายล้างจุนหมอจื้อไปพร้อมๆกันอย่างงั้นรึ?
ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆหัวใจเย็นยะเยือบ,จงซานช่างเป็นคนที่อมหิตนัก.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น