วันพุธที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2564

Immortality Chapter 1051 Dies is also buried together

Immortality Chapter 1051 Dies is also buried together

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1051 เมื่อตายก็ขอให้ฝังไปด้วยกัน.


Chapter 1051 Dies is also buried together

死亦同穴

เมื่อตายก็ขอให้ฝังไปด้วยกัน.

 

ภายในหุบเขาลับแห่งหนึ่ง,มีถ้ำขนาดใหญ่,สถานที่ดังกล่าวนี้เซิ่งกงเป้าที่นำจงซานเข้ามา,ทันทีที่เปิดประตูแสงสีทองสว่างเจิดจรัสส่องประกายออกมาจากด้านใน!

 

"นื่คือสุสานราชวงศ์!"เซิ่งกงเป่าเอ่ย.

 

ก่อนหน้านี้เซิ่งกงเป้าที่พิสูจน์การมาของจงซาน,ระหว่างนั้นเซิ่งกงเป้าที่ตาค้าง,เมื่อได้ยินว่าซูต้าจี้ได้มอบหมายให้จงซานมา,จนเห็นโลงศพของซูต้าจี้,ใบหน้าของเซิ่งกงเป้าและท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไป.

 

หลังจากที่ยืนยันได้แล้ว,เขาที่ได้เสียมารยาทกับจงซานก่อนหน้านี้,ได้คารวะต่อจงซานเล็กน้อย,และนำกลุ่มของจงซานเข้ามา.

 

ที่นี่เป็นเหมือนกับโลกใบเล็ก! ทุกคนที่ก้าวเข้ามาตามเซิ่งกงเป้า.

 

ที่ด้านนอกนั้นมีผนึกของซ่างหยาง,ที่เป็นมิติขนาดเล็กเท่านั้น,ทว่ามิติแห่งนี้มีขนาดถึงพันจั้ง,พื้นที่กว้างขวาง,ที่ตรงกลางมีโลงศพสีทอง,และมีผลึกสีน้ำเงินขนาดเล็กลอยอยู่.

 

เซิ่งกงเป้าที่พยักหน้าให้กับจงซาน.

 

จงซานที่ยื่นมือออกไป,พร้อมกับนำโลงศพใหญ่ยักษ์,เป็นโลงศพของซูต้าจี้ที่เขานำมานั่นเอง.

 

เซิ่งกงเป้าไม่ได้มองเข้าไปในโลงศพอีก,ทว่าเขาที่เดินมายังผลึกขนาดเล็กสีน้ำเงินที่ลอยอยู่,ก่อนจะวางฝ่ามือทั้งสองลงไป,ผลลึกขนาดเล็กที่ส่องประกายแสงสีน้ำเงินออกมาในทันที.

 

ใบหน้าของเซิ่งกงเป้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า,เขาที่คุกเขาลงในทันที.

 

"ตูมมม!"

 

บอลผนึกสีน้ำเงินที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,ทว่าแสงสีน้ำเงินนั้นไม่กระจายหายไปใหน,ทว่ามันไปรวมตัวขึ้นที่สถานที่แห่งหนึ่ง,ก่อนที่จะค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างไปช้าๆ.

 

ชายที่กำยำคนหนึ่ง,สวมชุดราชวงศ์,ดูยิ่งใหญ่โอ่อ่าเป็นอย่างมาก.

 

"ฝ่าบาท!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวเสี่ยงสั่น.

 

ฝ่าบาท? คนที่เซิ่งกงเป่าเอ่ยถึงผู้นี้,ก็คือราชันย์โจวราชวงศ์ต้าซ่าง,หวังซิน!

 

"มาแล้วอย่างงั้นรึ?"หวังซินที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

 

"ขอรับ,ฮวงโห่วนั้นได้ถูกส่งมายังที่นี่แล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.

 

ในเวลาเดียวกันนี้จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,หวังซิน? ตายไปนานแล้วไม่ใช่รึ?

 

"เซิ่งหวังนี่คือส่วนวิญญาณที่เหลือไว้ของหวังซิน,หวังซินได้ตกตายไปแล้ว,ทว่ายังคงรอคอยซูต้าจี้,จึงได้ทิ้งเศษส่วนวิญญาณเอาไว้,มันจะหายกลายเป็นอากาศในอีกไม่นาน,จากนั้นก็จะหายไปอย่างสมบูรณ์!"เซียนเซิงซือที่ส่งเสียงผ่านอำนาจวิเศษอธิบายจงซาน.

 

จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต,ราชันย์โจวเข้าจะไม่รู้จักได้อย่างไร? นี่คือศาลเทวะที่ต่อสู้พร้อมกับเจ็ดปราชญ์เทพ,ในเวลานั้นพวกเขาแข็งแกร่งมา,แม้จะพ่ายแพ้,ทว่าก็สร้างความตื่นตะลึงไปสู้คนทั่วหล้า,กองเทพเทพ,ไม่คิดเลยว่าเขาจะได้เห็นราชันย์โจว?

 

"ข้าต้องการเห็น!"

 

ราชันย์โจวที่รู้สึกร้อนรน,ความคิดถึง,และความรักที่ยังคงเหลืออยู่ที่มีต่อต้าจี้!

 

"ขอรับ!"เซิ่งกงเป้าที่เร่งรีบพุ่งออกไป,เปิดฝาโลงยักษ์ในทันที.

 

โลงศพยักษ์ที่เปิดออก,เผยให้เห็นโครงกระดูกของจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางที่ใหญ่ยักษ์ด้านใน.

 

ได้เห็นโครงกระดูก,ดวงตาของราชันย์โจมที่สั่นไหวคลอเบ้าด้วยน้ำตา,น้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมา,พร้อมกับเสียงสะอื้นเล็กๆ.

 

"ฝ่าบาท!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาในทันที.

 

เพราะว่าเศษดวงวิญญาณที่เหลืออยู่,น้ำตาที่หยดออกมานั้น,กลืนกินพลังเศษดวงวิญญาณไม่น้อย.

 

"เปิดปากต้าจี้ออก,ภายในนั้นจะต้องมีคำพูดสั่งเสียของนาง!"ราชันย์โจวเอ่ย.

 

เซิ่งกงเป้าที่ต้องการก้าวออกไป,ทว่าคิดถึงว่าไม่เหมาะสมเท่าใดนั้น,จึงได้จ้องมองมายังจงซาน.

 

"เม่ยลี่,เปิดปากของอาวุโสต้าจี้!"จงซานที่เอ่ยปากกล่าวต่อเห่าเม่ยลี่.

 

เซิ่งกงเป้าที่พยักหน้าด้วยความขอบคุณ,ไม่ว่าอย่างไร,ซูต้าจี้ก็เป็นสตรีของราชันย์โจว,ถึงจะเหลือแค่กระดูกแล้ว,ไม่เหมาะแม้แต่น้อยที่เซิ่งกงเป้าจะสัมผัส.

 

เห่าเม่ยลี่ที่เข้าใจ,บินออกไป,พร้อมกับเปิดปากของจิ้งจอกยักษ์ออกเบาๆ.

 

"มีแผ่นริ้วหยกอยู่ด้านใน!"เห่าเม่ยลี่ที่นำแผ่นริ้วหยกออกมา.

 

"เปิด,เปิดมัน!"เศษวิญญาณที่เหลือของราชันย์โจวแสดงท่าทางร้อนใจ.

 

เห่าเม่ยลี่ที่ใช้อำนาจวิเศษกระตุ้นแผ่นริ้วหยกในทันที.

 

ภายในแผ่นริ้วหยกที่เปล่งแสงก่อนที่จะปรากฏภาพที่มีเสียงที่นุ่มนวลอ่อนโยนดังขึ้น.

 

"ฝ่าบาท,กระดูกของข้าได้ถูกส่งมาแล้วสินะ,ในอดีตภายในไจ๋ซิงโหลว(ตำหนักดูดาว),ครั้งหนึ่งข้าเคยให้คำปฏิญาณ,ขอมีชีวิตเดียว,หากตายก็ขอให้ถูกฝังอยู่ด้วยกัน,ต้าจี้ไม่ยุติธรรมต่อท่านในอดีต,เมื่อต้าซ่างล่มสลาย,ต้าจี้ก็ได้กลับเทือกเขาชิงชิว,ต้าจี้ไม่มีวันที่จะไม่คิดถึงฝ่าบาท,แม้แต่ตายไป,ก็ปรารถนาจะอยู่ในอ้อมกอดของฝ่าบาท,ทว่าชิงชิวกำลังจะถูกกำจัด,ต้าจี้ต้องกลับไป,ตอนนี้,ข้ากลับมาแล้ว,กระดูกของข้าได้กลับมาแล้ว,ฝ่าบาท,ต้าจี้ขอโทษ."

 

ราชันย์โจวที่น้ำตาไหล,กล่าวออกมาช้าๆ,"ขอมีชีวิตเดียว,หากตกตายก็ขอให้ฝังด้วยกัน! ต้าจี้,ข้าเคยโทษเจ้าอย่างงั้นรึ?โลงศพของข้านั้น,ได้ถูกสร้างขึ้นมาเผื่อเจ้าด้วย,ข้าไม่ตำหนิเจ้าเลย? เจ้ากลับมาก็ดีแล้ว,แม้นว่าไม่ได้ตายพร้อมกันก็ขอให้ได้ฝังอยู่ที่เดียวกัน,อยู่ด้วยกันตลอดไป!"

 

ทุกคนที่ได้แต่เงียบ.

 

จากนั้น,ดูเหมือนทุกอย่างราชันย์โจวจะได้เตรียมการเอาไว้แล้ว,ศพทั้งสองที่ถูกนำเข้าไปอยู่รวมกัน.

 

นับตั้งแต่ต้นจนจบ,จงซานที่รับรู้,ให้เซิ่งกงเป้าเป็นคนดำเนินการ,ไม่เข้าไปยุ่ง.

 

สายตาของราชันย์โจวที่เต็มไปด้วยความรักและอาดูรจดจ้องมองไปยังโครงกระดูกจิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง,ตั้งแต่ต้นจนจบ,สายตาของราชันย์โจวที่ไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว,ราวกับว่าต้องการมองโครงกระดูกของนางอย่างใกล้ชิด.

 

โลกศพทั้งถูกปิดลง,ราชันย์โจวที่ถอนหายใจเบาๆ,ในเวลานี้ร่างกายของราชันย์โจวที่จางลงเรื่อยๆ,อีกไม่นานจะต้องสลายหายไปอย่างแน่นอน.

 

"ฝ่าบาท!"เซิ่งกงเป้าที่เผยสีหน้าโศกเศร้าเป็นอย่างมาก.

 

"อืม!"ราชันย์พยักหน้ารับ.

 

ในเวลานี้,ใบหน้าของราชันย์โจวเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,กลิ่นอายราชาที่แผ่ออกมา.

 

เขาที่หันหน้าจ้องมองไปยังจงซาน,เพราะว่าราชันย์โจวจ้องมองไปยังจงซาน,สามารถมองเห็นกลิ่นอายของราชาเช่นกัน,นอกจากนี้ยังเป็นกลิ่นอายราชาที่หนักหน่วงรุนแรงอีกด้วย.

 

"เจ้าคือ?"ราชันย์โจวเอ่ย.

 

"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงซาน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

"ขอบคุณสำหรับการเดินทางในครั้งนี้!"ราชันย์โจวเอ่ย.

 

"เป่าจิ้งจอกได้อวยพรต้าเจิ้ง,ความปรารถนาของอาวุโสต้าจี้,ข้าต้องทำเต็มที่แน่นอน!"จงซานที่กล่าวออกมาตามตรง.

 

เผ่าจิ้งจอกได้อวยพรต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ? เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่พิเศษที่ราชันย์โจวได้ยิน.

 

"เซิ่งกงเป้า!"ราชันย์โจวเอ่ย.

 

"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาในทันที.

 

ถึงแม้ว่าต้าซ่างจะพังทลายแล้ว,แม้ราชันย์โจวจะตายแล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าเซิ่งกงเป้ายังคงภัคดี,ปกป้องหลุมศพมานานหลายปี,ความซื่อสัตย์นี้,คือความซื่อสัตย์ที่แท้จริง,ถึงแม้ว่าคนทั่วหล้าจะใส่ร้าย,แต่ก็ไม่เคยยอมแพ้,นับว่าเป็นบุคคลที่หายากใต้สวรรค์แห่งนี้.

 

"ตอนนี้พลังฝึกตนของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"ราชันย์โจวสอบถาม.

 

"พลังฝึกตนของเฉินได้ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนแล้ว."

 

"อืม,ด้วยพรสวรรค์ของเจ้าเคยที่เป็นหนึ่งในสิบสองศิษย์ของหยวนซือ, อาจจะก้าวไปถึง,ทว่าอยู่ในระดับเซียนบรรพชนจริงรึ? อืม,พลังของเจ้า?"ราชันย์โจวสอบถาม.

 

เซิ่งกงเป้าจ้องมองไปยังราชันย์โจว,ก่อนที่จะกล่าวตอบอย่างไม่ปิดบัง,"เป็นผนึกของหงจวินที่ถูกประทับลงไปในตัวข้า,ทำให้ดูเหมือนว่าอยู่ในระดับเซียนบรรพชน,ทว่าไม่สามารถเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋าได้,ไม่สามารถใช้พลังใดๆได้,ที่จริงตอนนี้มีพลังเพียงเซียนสวรรค์ขั้นปลายเท่านั้น."

 

จินเผิงถึงกับพูดไม่ออก,มีพลังเซียนสวรรค์เองอย่างงั้นรึ? นี่ก่อนหน้านี้เขาถูกหลอกอย่างงั้นรึ?

 

"เซิ่งหวังจง,ไม่รู้คิดเช่นไรกับเซิ่งกงเป้า?"ราชันย์โจวที่จ้องมองไปยังจงซาน.

 

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ราวกับตระหนักอะไรบางอย่างได้.

 

"มีเชาว์ปัญญาที่เลิศล้ำเป็นหนึ่งในใต้หล้า,ไม่ว่าจะเป็นราชวงศ์ใด,ต่างก็ปรารถนาให้เขารับใช้!"จงซานเอ่ย.

 

จินเผิงที่จ้องมองจงซานด้วยความแปลกประหลาด,ทุกคนปรารถนาให้รับใช้อย่างงั้นรึ? น่าขัน,ชื่อเสียงของเซิ่งกงเป้า? เหม็นคาวไม่ดีนัก,และยังมีพลังฝึกตนเพียงเซียนสวรรค์ขั้นปลาย,คนผู้นี้ถูกหงจวินประทับตรา,เห็นชัดเจนว่าหงจวินปฏิเสธและรังเกลียด,คนเช่นนี้เป็นที่ต้องการของทุกราชวงศ์อย่างงั้นรึ?

 

"เซิ่งกงเป้า,ผนึกของหงจวิน,ผนึกนี้,เป็นคำพูดของหงจวินเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่,การที่ข้ารับเซิ่งกงเป้ามา,ทำให้กลายเป็นศัตรูของหงจวินไปด้วย,จากนั้น,ชื่อเสียงไม่ดีจากเซิ่งกงเป้าก็ถูกสร้างขึ้นมา,ทำให้มีศัตรูมากมาย,หากหงจวินยังไม่ตาย,เซิ่งกงเป้าจะต้องมีพลังฝึกตนอยู่ที่ระดับเซียนสวรรค์อย่างงั้นรึ? คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะกล่าวว่าทุกคนต่างก็ปรารถนาในตัวเอขาอย่างงั้นรึ? เช่นนั้นหากให้เขาเข้าร่วมต้าเจิ้ง,เจ้าต้องการหรือไม่?"ราชันย์โจวที่จ้องมองไปยังจงซาน.

 

"จงซานปรารถนาด้วยความเต็มใจ!"จงซานที่กล่าวรับอย่างจริงจัง.

 

"ฝ่าบาท,เฉินจะเป็นข้าราชบริพารของต้าซ่าง,ถึงตายก็ขอเป็นผีของต้าซ่าง!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกยากจะยอมรับ.

 

ราชันย์โจวที่ส่ายหน้าไปมา,"ต้าซ่าง,จบสิ้นแล้ว,เจ้าไม่ได้ติดหนี้ต้าซ่าง,ในทางตรงกันข้าม,ต้าซ่างติดหนี้เจ้ามากมาย,ในอดีตเพราะว่าต้าซ่าง,ทำให้สหายของเจ้าเข้าใจผิด,แพ้เป็นผู้ร้ายชนะคือราชา,ตอนนี้พวกเราแพ้แล้ว,หลายปีมานี้เจ้าปกป้องหลุมศพของข้าา,ข้ารู้สึกซาบซึ้งต่อเจ้ายิ่งนัก,ด้วยทักษะเทวะของข้า,เจ้ารู้ดี,ถึงแม้นว่าจะเป็นวิญญาณส่วนเหลือแต่ก็ไม่มีผิดพลาด,เชื่อข้า,ข้าไม่มีทางผิดพลาด,ต้าซ่างล่มสลายแล้ว,เจ้าเข้าร่วมต้าเจิ้งเถอะ,ที่นั่นจะเป็นเวทีสำหรับเจ้า!"

 

"ฝ่าบาท!"เซิ่งกงเป้าที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า.

 

"เชื่อสายตาของข้า,เชื่อในทักษะเทวะของข้า,ข้าไม่มีผิด,จงซานคือตัวตนที่ทรงพลัง,ไป,คารวะราชา!"ราชันย์โจวที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

เซิ่งกงเป้าที่ดูไม่ดีนัก,ทว่าก็จ้องมองไปยังราชันย์โจวและพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะก้าวเข้าไปอยู่ด้านหน้าจงซาน.

 

"เซิ่งกงเป้า,คารวะเซิ่งหวัง!"เซิ่งกงเป้าที่คุกเขาลงข้าหนึ่งพร้อมกับนำมือประสานที่หน้าอกคารวะ.

 

"เซิ่งกงเป้านับจากนี้คือข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง,เป็นวาสนาของต้าเจิ้งแล้วที่ได้เจ้ามาช่วยเหลือ!"จงซานที่ก้าวเข้าไปรับเซิ่งกงเป้าในทันที.

 

เศษวิญญาณที่เหลือของราชันย์โจวค่อยๆสลายหายไปข้าๆ,จงซานที่ก้าวออกไปรับพร้อมกับทำพิธีรับข้าราชบริพาร.

 

เซิ่งกงเป้าที่มีชื่อเสียงที่ไม่ดี? เป็นศัตรูของหงจวิน? มีพลังฝึกตนเพียงเซียนสวรรค์ไปตลอดกาลอย่างงั้นรึ?

 

ในมุมมองของจงซานย่อมไม่เหมือนคนอื่นๆ,เซิ่งกงเป้าคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด,เกี่ยวกับการสื่อสารของผู้คน,ภายในต้าเจิ้งยกเว้นจงซานแล้ว,คงจะไม่มีใครเหนือกว่าเซิ่งกงเป้าเกี่ยวกับการสื่อสารได้อย่างแน่นอน.

 

การแต่งตั้งเซิ่งกงเป้า,ไม่รู้ว่าจะสามารถดึงเหล่ายอดฝีมือ,เหล่าอดีตองค์รักษ์ของต้าซ่างกลับมารวมตัวกันได้หรือไม่?

 

หากทำให้เซิ่งกงเป้าเชื้อเชิญหรือไม่ได้ก็ตาม,แต่ก็ยังนับว่าเขานั้นมีความสามารถพิเศษอีกหลายอย่าง!

 

กับคนที่มีพรสวรรค์เช่นนี้,ยากที่จะหาเจอ,เพราะความสามารถพิเศษในแต่ละด้านของข้าราชบริพาร,จะช่วยสนับสนุนอำนาจของราชา,จะให้เขาไม่ต้องการคนที่มีความสามารถเช่นนี้ได้อย่างไร?

 

ทว่าในวันนี้,จงซาน,เหมือนได้รับขุมสมบัติที่ไม่ธรรมดา,มีหรือที่จงซานจะไม่ดีใจ?

 

"เซิ่งหวังจง,หลังจากนี้เซิ่งกงเป้า,จะเป็นเช่นไร!"ราชันย์โจวเอ่ย.

 

ราชันย์โจวที่เคยเผชิญหน้ากับปราชญ์เทพ,มีสายตาที่กว้างไกล,แน่นอนว่าย่อมมองเห็นค่าของเซิ่งกงเป้า,มองเห็นจงซานที่รู้จักเซิ่งกงเป้า,เขาจึงต้องการหาทองออกให้กับเซิ่งกงเป้า,และสั่งการให้เขาคารวะรับใช้จงซาน.

 

"ราชันย์โจวโปรดวางใจ,เซิ่งกงเป้าเข้าร่วมต้าเจิ้ง,จงซานย่อมไม่กระทำที่ไม่ยุติธรรมต่อเข้าอย่างแน่นอน!"จงซานทีก่ล่าวอย่างเคร่งขรึม.

 

"อืม!"ราชันย์โจวพยักหน้ารับ.

 

"ฝ่าบาท,ก่อนหน้านี้มีใครบางคนที่เปิดผนึกของซ่างหยาง!...."เซิ่งกงเป้าที่สอบถามเรื่องที่เกิดขึ้นด้านนอก.

 

"จักรพรรดิตะวันออกไท่อี้?"ราชันย์โจวที่ส่ายหน้าไปมา.

 

"ครับ,เฉินคิดว่าร่างโคลนบรรพชนของฝ่าบาทนั้นยังมีชีวิตอยู่!"เซิ่งกงเป้ากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

 

ราชันย์โจวส่ายหน้าไปมา,"เมื่อต้าซ่างถูกกำจัด,พวกเขาไม่ปรากฏ,คนเหล่านั้นได้ละทิ้งต้าซ่างไปแล้ว,พวกเขาเป็นคนของต้าซ่างอย่างงั้นรึ?นับจากนี้พวกเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขา!"

 

"ครับ!"เซิ่งกงเป้าพยักหน้ารับ.

 






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น