Immortality Chapter 1050 The big business loses the feudal official
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1050 อดีตขุนนางต้าซ่าง.
Chapter 1050 The big business loses the
feudal official
大商遗臣
อดีตขุนนางต้าซ่าง.
"เหรินชุน,ทำอย่างไรดี?"ชายในชุดสีดำที่ปาดเหงื่อ.
"นับศพซ่างหยางกลับไป,มอบให้กับจิวหยิง!"เหรินชุนที่เอ่ยออกมาเบาๆพลางถอนหายใจ.
"อืม!"ชายในชุดสีดำคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาอย่างช่วยไม่ได้.
ขณะที่ทุกคนกำลังจะเริ่ม.
"เปรี้ยง!!"
ร่างๆหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในทันที,จินเผิงในชุดเกราะสีทอง.
จินเผิงที่ร่อนลงมาในทันที,สนามพลังวายุที่หนักหน่วงรุนแรง,กลิ่นอายของเซียนบรรพชนที่รุนแรงปะทุขึ้นมาในทันที,ผลักดันให้ทุกคนที่อยู่รอบๆถอยหลังออกไป.
เหล่าคนชุดดำที่ถอยห่างออกไป,จินเผิงที่จ้องมองออกไปในผนึก.
แม้นว่าจินเผิงจะเต็มไปด้วยความอหังการ,ทว่าก็ไม่ใช่คนประมาท,เขาจดจำเทพอสูรที่อยู่ด้านในทันที,นี่คือวิหกยักษ์ตนหนึ่ง?
ซ่างหยาง?
ดวงตาของจินเผิงที่เบิกตากว้าง,เผยท่าทางตื่นประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ซ่างหยางตกตายแล้วอย่างงั้นรึ?
จินเผิงที่จ้องมองคนกลุ่มดังกล่าว,แววตาที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา,"ไปให้พ้น!"
คำพูดของจินเผิง,ที่ทำให้ชายในชุดสีดำเผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
ดวงตาของจินเผิงที่เบิกกว้างกลมโต,เซียนบรรพชนที่เผยจิตสังหารแรงกดดันปะทุออกมาอย่างรุนแรง.
เหรินชุนและชายชุดดำอีกคนไม่ขยับ,จดจ้องมองไปยังจินเผิงด้วยท่าทางไม่หวั่นเกรง.
"เจ้าคิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมมาจากใหนกัน?"เหรินชุนกล่าวออกมาเสียงดัง.
"ศพนี้,เซิ่งหวังของพวกเราหมายตาเอาไว้,พวกเจ้ารีบไปให้พ้น!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
แม้ว่าจินเผิงจะเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ทว่าก็หาได้ยอมจำนนอย่างสมบูรณ์,ดังนั้นหากว่ามีโอกาสสร้างความแค้นกลับกลุ่มอื่นล่ะก็,เขาจะทำในทันที.
"เซิ่งหวังของเจ้าอย่างงั้นรึ?"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ยังไม่ไปอีก!"จินเผิงที่ดวงตาขวางจดจ้องมองไปยังพวกเขา.
ยิ่งจินเผิงกล่าวออกมาอีกครั้ง,เหรินชุนที่อยู่ข้างหลังยิ่งโกรธเกรี้ยวขึ้นกว่าเดิม.
ในเวลานี้,เหล่าผู้ฝึกตนอีกกลุ่มหนึ่ง,เป็นกลุ่มคนในชุดสีขาวได้บินตรงมาด้วยเช่นกัน,มีอยู่ด้ายกันราวๆสิบห้าคน!ที่หน้าออกนั้นมีลายปักษ์รูปต้นสนอยู่ด้วย!
ดูงดงามโดดเด่นเป็นอย่างมาก.
พริบตาเดียวทั่วทั้งยอดเขาก็ปรากฏผู้คนมากมายกระจายไปทั่ว,และในเวลานี้คนกลุ่มหนึ่ง,ชายในชุดสีดำ,ใบหน้าเคร่งขรึมที่จ้องมองไปยังจินเผิงและคนอื่นๆด้วยใบหน้ามืดมน.
"ขอถามหน่อยว่าเซิ่งหวังเจ้าเป็นใคร?"เหรินชุนที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้น,กลุ่มของจงซานก็บินมาถึง.
"เซิ่งหวัง!"จินเผิงที่แสดงความเคารพต่อจงซานอย่างคาดไม่ถึง.
เห็นจินเผิงที่แสดงความเคารพออกมา,เห่าเม่ยลี่ที่ชำเลืองมองตาเล็กน้อย.จินเผิงเสียสติไปแล้วรึ?
คิดอะไรอยู่มาแสดงความเคารพจงซานในเวลานี้?
อย่างไรก็ตามสำหรับจงซานที่มีเชาว์ปัญญาสูง,ย่อมเห็นและคาดเดาความตั้งใจของจินเผิงได้,เขามีเจตนาสร้างปัญหานั่นเอง.
อย่างไรก็ตาม,จงซานหาได้หวาดกลัวปัญหา,เขาที่เห็นจินเผิงแสดงความเคารพออกมาอย่างลึกซึ้งเป็นครั้งแรก,แม้นว่ามันจะอาบไปด้วยเจตนาร้าย,ทว่าจงซานก็พึงพอใจ.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"จงซาน?"เหรินชุนที่จำได้ในทันที.
ดวงตาของเหรินชุนที่ส่ายไปมา,ใครคือจงซาน,เหรินชุนย่อมรู้จักดี,ในโลกใบเล็กเขาที่เห็นจงซานมาด้วยสองตาตัวเอง,คนผู้นี้คืออสุรกายพรสวรรค์,เขาที่ใช้เวลาไม่กี่ร้อยปีสร้างความยิ่งใหญ่,จากคนที่มีพลังฝึกตนต่ำเตี้ยเปราะบาง.
เหรินชุนไม่กล้าประมาทจงซานอย่างแน่นอน,,ทว่าภายในใจเขาเองก็ต้องการรู้เช่นกันว่าจงซานในเวลานี้มีความสามารถขนาดใหนแล้ว.
จากโลกใบเล็กผ่านมาไม่กี่ร้อยปี,เขาที่กลายเป็นเซียน,ก่อนหน้านี้ได้ยินข่าวว่าในอาณาเขตเฟิงจงนั้น,เขาตัดสินใจเป็นเมืองขึ้นของศาลเทวะอื่น,แต่ผ่านมาเท่าไหร่แล้ว?
เวลานี้มีข้าราชบริพารเป็นเซียนบรรพชนเลยอย่างงั้นรึ?
ข้าราชบริพารเป็นเซียนบรรพชนรึ? ยอดพรสวรรค์! ไม่,ต้องบอกว่าอสุรกายพรสวรรค์ต่างหาก.
แม้แต่คนที่ใช้เวลาหลานพันปี,ยังไม่สามารถทำได้เท่าเขาเลยไม่ใช่รึ?
"เหรินชุน?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมาเล็กน้อย.
ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังศพยักภายในผนึก,เห็นศพยักแล้ว,จงซานที่รู้สึกหวั่นไหวเช่นกัน,วิหกยักษ์ตานจู่?
ไม่ใช่ว่า......
"เซิ่งหวังจง,ศพนี้สำคัญกับข้า,ขอให้เซิ่งหวังจง....!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"บัดซบ?
ข้าบอกแล้ว,ศพนี้,เซิ่งหวังต้องการ,ยังไม่ไปอีกรึ?"ดวงตาของจินเผิงที่เบิกกว้าง.
"จินเผิง!"จงซานแค่นเสียง.
"อยู่นี่แล้ว!"ใบหน้าของจินเผิงที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม.
"หุบปาก!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ครับ!"จินเผิงที่ไม่กล่าวอะไรต่อ,ก่อนที่จะก้าวไปอยู่ด้านหลังจงซาน.
"เหรินชุน,ท่านไปเถอะ!"จงซานที่กล่าวออกมาราวกับออกคำสั่ง.
จินเผิงที่ตกใจเล็กน้อย,หมายความว่าอย่างไร?
จงซานต้องการศพนี้จริงๆรึ?
"เซิ่งหวังจง!"เหรินชุนที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมาเช่นกัน.
เหรินชุน,ที่มีระดับเซียนบรรพชน,หาได้หวาดกลัวแต่อย่างใด,ศพนี้เหรินชุนต้องการนำกลับไปให้ได้.
"เหรินชุน!"
ชายในชุดดำที่อยู่ด้านหลังที่เข้าไปขวางเหรินชุนเอาไว้ในทันที.
"มีปัญหาอะไร?"เหรินชุนที่กำหมัดแน่น.
"ฝั่งนั้น,คือตระกูลไป๋!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยออกมาในทันที.
ตระกูลไป๋? เหรินชุนดวงตาหดเกร็ง,จากนั้นก็จ้องมองไปยังกลุ่มคนในชุดสีขาวที่อยู่ไม่ไกลออกไป,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ไป!"เหรินชุนที่สั่งการและนำคนอื่นๆจากไป.
จินเผิงและจงซาน,ตกใจเล็กน้อย,พวกเขาสามารถมองเห็นได้ว่าเหรินชุนที่เตรียมต่อสู้แล้ว,ทว่าทันใดนั้นกลับถอนกำลังหนีไปอย่างงั้นรึ?
เหรินชุนจากไปแล้ว,กระนั้นใบหน้าของเขาที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
หลังจากที่พวกเขาจากบินออกมาไกล,คนในชุดดำคนหนึ่งที่สอบถามออกไป,"ตระกูลไป๋?
ทำไมถึงปรากฏตระกูลไป๋ล่ะ?"
"ตระกูลไป๋ปรากฏ? ใต้สวรรค์แห่งนี้ถึงครากลียุค?
พวกเราจะต้องรีบกลับไปรายงานจักรพรรดิเทวะ!"เหรินชุนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เหรินชุน,ทำไมไม่ลงมือล่ะ?
ไม่มีเหตุต้องหวาดกลัวพวกเขาเลย!"อีกคนกล่าว.
"ไม่,จักรพรรดิเทวะนั้นสำคัญกว่าไม่สามารถเผยตัวออกมาได้,ตอนนี้ไม่ควรสร้างเรื่องให้ซับซ้อน,ตระกูลไป๋ปรากฏเช่นนี้,พวกเราไม่สามารถปล่อยให้พวกเขารู้สถานะของพวกเราได้!"เหรินชุนส่ายหน้าไปมา.
------------------------------------------------------------
ที่รอบๆผนึก
หลายคนที่คาดหวังว่าจะเกิดการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงสวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือน,ทว่า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะแยกย้ายกลับไป,น่าผิดหวังไม่น้อย.
จินเผิงที่เผยแววตาแปลกประหลาดจ้องมองกลุ่มของเหรินชุนที่จากไป.
จงซานที่จ้องมองวิหกยักษ์ที่อยู่ในผนึก.
"เซิ่งหวังจง,บางที่นี่คือซ่างหยาง!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ซ่างหยาง?
ศพของซ่างหยางมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"โหลวซิงเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
เซียนเซิงซือที่จ้องมองและกล่าวออกมาว่า,"น่าจะตายได้ไม่ถึงวันด้วยซ้ำ!"
"วิหกยักษ์!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"สว๊วฟๆ"
ภายในผนึก,ด้วยการเคลื่อนไหวของจงซาน,แปดหางสวรรค์ที่กลืนกินศพของวิหกยักษ์ไปในทันที.
ซ่างหยาง?
นึกถึงชื่อดังกล่าว,จงซานรับรู้ว่ามันมีคุณค่าสูงมาก,ผู้ใต้บังคับบัญชาของจักรพรรดิตะวันออกไท่อี้,หนึ่งในเทพอสูรลำดับสิบ,เหมือนกับจิวหยิงที่ทะเลอ้าวไล,ตาย?
ถึงตายไปแล้ว,ศพก็ยังเทียบเท่ากับอุปกรณ์เซียนบรรพชน.
แปดหางสวรรค์ที่กลืนกินและหายไป.
"เซิ่งหวัง,เฉินต้องการที่จะศึกษาผนึกดังกล่าว!"หนานกงเซิ่งเอ่ย.
"ได้!"จงซานพยักหน้า.
ในเวลาเดียวกันนี้,ปราณทมิฬที่ปะทุขึ้นมานี้ล่อลวงผู้คนมากมายเข้ามา,ทว่าตอนนี้มันได้หยุดแล้วและมีคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ทำให้ไม่มีใครยังไม่เข้ามา.
มีหลายคนที่จากไปแล้วเช่นกัน,ไม่ยินดีที่จะอยู่แต่อย่างใด.
ในเวลาเดียวกันนั้น,กลุ่มคนในชุดสีขาวท้ายที่สุดก็ไม่สามารถทนได้,ก่อนที่จะบินเข้ามาใกล้.
"ผู้น้อยไป๋หยวน,คารวะทุกท่าน!"คนผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความสุภาพ.
"หืม?"จงซานที่จ้องมองกลุ่มคนดังกล่าวด้วยความประหลาดใจ.
ไป๋หยวน? ตระกูลไป๋?
หมายถึงลูกหลายของฟู่ซี่อย่างงั้นรึ?
ไป๋หยวนที่เป็นผู้นำจ้องมองไปยังจงซาน,จดจ้องมองจักรพรรดิพิษปัจจิม!
"ใคร่ขอถามทุกท่าน,รู้จักเทือกเขาต้าซิงหรือไม่?"ไป๋หยวนที่จ้องมองอย่างจริงจัง.
เทือกเขาต้าซิง?
เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองคนอื่นๆ,เซียนเซิงซือที่ดูสับสน.
"เทือกเขาต้าซิง?
เทือกเขาต้าซิงอะไร?"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทุกคนย่อมไม่รู้,ทว่าจงซานรู้,และไม่รู้ด้วยเช่นกัน?
เทือกเขาดังกล่าวนั้นอยู่บนโลก,แน่นอน,มันถูกตัดออกไปจากโลกใบใหญ่,ทว่าก็ไม่รู้ว่าพวกเขานั้นเอ่ยถึงเทือกเขาดังกล่าวหรือไม่,เป็นเทือกเขาต้าซิงดังที่เขาคิดรึไม?
แม้นว่าภายในใจจะประหลาดใจ,ทว่าจงซานก็ไม่เผยสิ่งใดออกมา.
ไป๋หยวนที่เห็นท่าทางของทุกคนแล้ว,ไป๋หยวนที่ถอนหายใจ.
"ไม่รู้ทุกท่านสอบถามเกี่ยวกับเทือกเขาต้าซิงมีจุดประสงค์อะไร?
บางที่พวกเขาที่ผ่านเทือกเขาหลายแห่งมา,ถึงไม่รู้จักชื่อ,หากบรรยายถึงรูปร่างอาจจะพอรู้ก็ได้?"จงซานที่แสดงท่าทางอยากรู้.
ไป๋หยวนที่ส่ายหน้า,ยิ้มออกมาอย่างข่มขื่น,"พวกเราก็ไม่เคยเห็นเทือกเขาต้าซิงเช่นกัน,ทว่าอาวุโสตระกูลนั้นได้ส่งพวกเขามา,หากคนที่รู้จักเทือกเขาต้าเซิง,ซึ่งมีคนสองคนที่มีลักษณะพิเศษรับรุ้."
"สองคนรู้จัก,เทือกเขาต้าซิง?
มีรูปร่างลักษณะพิเศษอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางสงสัย.
"ในเมื่อทุกท่านไม่ใช่คนที่พวกเราตามหา,คงไม่ขอรบกวน!"ไป๋หยวนเอ่ย.
จงซานพยักหน้ารับ,ไม่ได้ขวาง.
บางที่,อาจจะเป็นเทือกเขาต้าซิงอื่นก็เป็นได้.
ตระกูลไป๋ไม่ยินดีที่จะพูดคุยกับพวกเขา,คนเหล่านั้นส่ายหน้าไปมา,ก่อนที่จะบินออกไป.
พื้นที่รอบๆนั้นมีคนมากมายที่เดินทางทั้งมาและไป,มีหลากหลายกลุ่มกระจายไปรอบๆ,ทว่าบนเทือกเขาแห่งหนึ่งมีชายในชุดสีดำยืนอยู่,ขณะที่เขากำลังจะจากไป.
"ช้าก่อน!"จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้าง,ร่างกายของเขาที่ออกไปขวางชายในชุดสีดำในทันที.
"เซียนบรรพชน?"ดวงตาของจินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เขาคาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าจะเป็นเซียนบรรพชน?
"ทุกคนต่างก็มาศึกษาผนึกที่ราชวงศ์ซ่งได้ทิ้งเอาไว้!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ชายในชุดสีดำที่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวจินเผิงแม้แต่น้อย,แววตาที่ดูไม่แยแสด้วยซ้ำ.
"ช้าก่อน!"จงซานที่กล่าวหยุดเขาเอาไว้ในทันทีเช่นกัน.
แม้ว่าจงซานจะไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร,ทว่าฟังจากน้ำเสียงแล้วคนผู้นี้,ดูไม่ธรรมดา.
"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีดำจ้องมองไปยังจงซานอย่างเฉยเมย.
"อาวุโส,ท่านรู้จักที่ตั้งของสุสานของราชวงศ์ต้าซ่างหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"สุสานราชวงศ์ต้าซ่างอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของชายชุดดำที่หดเกร็ง,เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
"ข้าจงซาน,ขอปรึกษาหารือกับอาวุโสได้หรือไม่?"จงซานที่จ้องมองไปยังชายในชุดสีดำ.
จงซานสามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปรกติ,จากท่าทางแล้ว,ดูเหมือนว่าเขาจะรู้อะไรบางอย่นแน่นอน.
"ปรึกษา!เกี่ยวกับศพของซ่างหยาง,ข้าจะไม่เอาเรื่องเจ้า,แต่จงออกไปจากราชวงศ์ต้าซ่งภายในสามวัน!ที่นี่ต้องการความสงบสุข!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ารู้จักศพของซ่างหยาง?
เจ้าเป็นใคร?"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
ชายชุดดำที่จ้องมองออกไปหาได้สนใจจินเผิง,เขาที่กล่าวกับจงซาน,"สิ่งที่ข้าพูดไป,เจ้าได้ยินหรือไม่?"
จงซานที่ไม่ได้กล่าอะไรออกมา,ชำเลืองมองชายในชุดสีดำ,ท้ายที่สุด,ราวกับตระหนักอะไรได้.
"ที่จริงคือข้าราชบริพารของต้าซ่างในอดีตนี้เอง,จงซานเสียมารยาทแล้ว!"จงซานที่เผยยิ้มออกมาในทันที.
"จงซาน,เจ้ารู้จักเขาอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
จินเผิงก็เผยท่าทางอัศจรรย์ใจเช่นกัน,จริงอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าจงซานเพิ่งเดินทางมายังโลกใบใหญ่ทิศเหนือหรอกรึ?คนผู้นี้แม้แต่เขายังไม่รู้จัก,คาดไม่ถึงจริงๆ.
"เจ้ารู้จักข้าอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีดำที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"อดีตขุนนางต้าซ่าง,เซิ่งกงเป้า!"
Chapter 1050 The big business loses the
feudal official
大商遗臣
อดีตขุนนางต้าซ่าง.
"เหรินชุน,ทำอย่างไรดี?"ชายในชุดสีดำที่ปาดเหงื่อ.
"นับศพซ่างหยางกลับไป,มอบให้กับจิวหยิง!"เหรินชุนที่เอ่ยออกมาเบาๆพลางถอนหายใจ.
"อืม!"ชายในชุดสีดำคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาอย่างช่วยไม่ได้.
ขณะที่ทุกคนกำลังจะเริ่ม.
"เปรี้ยง!!"
ร่างๆหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในทันที,จินเผิงในชุดเกราะสีทอง.
จินเผิงที่ร่อนลงมาในทันที,สนามพลังวายุที่หนักหน่วงรุนแรง,กลิ่นอายของเซียนบรรพชนที่รุนแรงปะทุขึ้นมาในทันที,ผลักดันให้ทุกคนที่อยู่รอบๆถอยหลังออกไป.
เหล่าคนชุดดำที่ถอยห่างออกไป,จินเผิงที่จ้องมองออกไปในผนึก.
แม้นว่าจินเผิงจะเต็มไปด้วยความอหังการ,ทว่าก็ไม่ใช่คนประมาท,เขาจดจำเทพอสูรที่อยู่ด้านในทันที,นี่คือวิหกยักษ์ตนหนึ่ง?
ซ่างหยาง?
ดวงตาของจินเผิงที่เบิกตากว้าง,เผยท่าทางตื่นประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ซ่างหยางตกตายแล้วอย่างงั้นรึ?
จินเผิงที่จ้องมองคนกลุ่มดังกล่าว,แววตาที่เผยท่าทางเย็นชาออกมา,"ไปให้พ้น!"
คำพูดของจินเผิง,ที่ทำให้ชายในชุดสีดำเผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
ดวงตาของจินเผิงที่เบิกกว้างกลมโต,เซียนบรรพชนที่เผยจิตสังหารแรงกดดันปะทุออกมาอย่างรุนแรง.
เหรินชุนและชายชุดดำอีกคนไม่ขยับ,จดจ้องมองไปยังจินเผิงด้วยท่าทางไม่หวั่นเกรง.
"เจ้าคิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมมาจากใหนกัน?"เหรินชุนกล่าวออกมาเสียงดัง.
"ศพนี้,เซิ่งหวังของพวกเราหมายตาเอาไว้,พวกเจ้ารีบไปให้พ้น!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
แม้ว่าจินเผิงจะเข้าร่วมต้าเจิ้ง,ทว่าก็หาได้ยอมจำนนอย่างสมบูรณ์,ดังนั้นหากว่ามีโอกาสสร้างความแค้นกลับกลุ่มอื่นล่ะก็,เขาจะทำในทันที.
"เซิ่งหวังของเจ้าอย่างงั้นรึ?"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ยังไม่ไปอีก!"จินเผิงที่ดวงตาขวางจดจ้องมองไปยังพวกเขา.
ยิ่งจินเผิงกล่าวออกมาอีกครั้ง,เหรินชุนที่อยู่ข้างหลังยิ่งโกรธเกรี้ยวขึ้นกว่าเดิม.
ในเวลานี้,เหล่าผู้ฝึกตนอีกกลุ่มหนึ่ง,เป็นกลุ่มคนในชุดสีขาวได้บินตรงมาด้วยเช่นกัน,มีอยู่ด้ายกันราวๆสิบห้าคน!ที่หน้าออกนั้นมีลายปักษ์รูปต้นสนอยู่ด้วย!
ดูงดงามโดดเด่นเป็นอย่างมาก.
พริบตาเดียวทั่วทั้งยอดเขาก็ปรากฏผู้คนมากมายกระจายไปทั่ว,และในเวลานี้คนกลุ่มหนึ่ง,ชายในชุดสีดำ,ใบหน้าเคร่งขรึมที่จ้องมองไปยังจินเผิงและคนอื่นๆด้วยใบหน้ามืดมน.
"ขอถามหน่อยว่าเซิ่งหวังเจ้าเป็นใคร?"เหรินชุนที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ในเวลาเดียวกันนั้น,กลุ่มของจงซานก็บินมาถึง.
"เซิ่งหวัง!"จินเผิงที่แสดงความเคารพต่อจงซานอย่างคาดไม่ถึง.
เห็นจินเผิงที่แสดงความเคารพออกมา,เห่าเม่ยลี่ที่ชำเลืองมองตาเล็กน้อย.จินเผิงเสียสติไปแล้วรึ?
คิดอะไรอยู่มาแสดงความเคารพจงซานในเวลานี้?
อย่างไรก็ตามสำหรับจงซานที่มีเชาว์ปัญญาสูง,ย่อมเห็นและคาดเดาความตั้งใจของจินเผิงได้,เขามีเจตนาสร้างปัญหานั่นเอง.
อย่างไรก็ตาม,จงซานหาได้หวาดกลัวปัญหา,เขาที่เห็นจินเผิงแสดงความเคารพออกมาอย่างลึกซึ้งเป็นครั้งแรก,แม้นว่ามันจะอาบไปด้วยเจตนาร้าย,ทว่าจงซานก็พึงพอใจ.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"จงซาน?"เหรินชุนที่จำได้ในทันที.
ดวงตาของเหรินชุนที่ส่ายไปมา,ใครคือจงซาน,เหรินชุนย่อมรู้จักดี,ในโลกใบเล็กเขาที่เห็นจงซานมาด้วยสองตาตัวเอง,คนผู้นี้คืออสุรกายพรสวรรค์,เขาที่ใช้เวลาไม่กี่ร้อยปีสร้างความยิ่งใหญ่,จากคนที่มีพลังฝึกตนต่ำเตี้ยเปราะบาง.
เหรินชุนไม่กล้าประมาทจงซานอย่างแน่นอน,,ทว่าภายในใจเขาเองก็ต้องการรู้เช่นกันว่าจงซานในเวลานี้มีความสามารถขนาดใหนแล้ว.
จากโลกใบเล็กผ่านมาไม่กี่ร้อยปี,เขาที่กลายเป็นเซียน,ก่อนหน้านี้ได้ยินข่าวว่าในอาณาเขตเฟิงจงนั้น,เขาตัดสินใจเป็นเมืองขึ้นของศาลเทวะอื่น,แต่ผ่านมาเท่าไหร่แล้ว?
เวลานี้มีข้าราชบริพารเป็นเซียนบรรพชนเลยอย่างงั้นรึ?
ข้าราชบริพารเป็นเซียนบรรพชนรึ? ยอดพรสวรรค์! ไม่,ต้องบอกว่าอสุรกายพรสวรรค์ต่างหาก.
แม้แต่คนที่ใช้เวลาหลานพันปี,ยังไม่สามารถทำได้เท่าเขาเลยไม่ใช่รึ?
"เหรินชุน?"จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมาเล็กน้อย.
ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่จ้องมองไปยังศพยักภายในผนึก,เห็นศพยักแล้ว,จงซานที่รู้สึกหวั่นไหวเช่นกัน,วิหกยักษ์ตานจู่?
ไม่ใช่ว่า......
"เซิ่งหวังจง,ศพนี้สำคัญกับข้า,ขอให้เซิ่งหวังจง....!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"บัดซบ?
ข้าบอกแล้ว,ศพนี้,เซิ่งหวังต้องการ,ยังไม่ไปอีกรึ?"ดวงตาของจินเผิงที่เบิกกว้าง.
"จินเผิง!"จงซานแค่นเสียง.
"อยู่นี่แล้ว!"ใบหน้าของจินเผิงที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม.
"หุบปาก!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"ครับ!"จินเผิงที่ไม่กล่าวอะไรต่อ,ก่อนที่จะก้าวไปอยู่ด้านหลังจงซาน.
"เหรินชุน,ท่านไปเถอะ!"จงซานที่กล่าวออกมาราวกับออกคำสั่ง.
จินเผิงที่ตกใจเล็กน้อย,หมายความว่าอย่างไร?
จงซานต้องการศพนี้จริงๆรึ?
"เซิ่งหวังจง!"เหรินชุนที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมาเช่นกัน.
เหรินชุน,ที่มีระดับเซียนบรรพชน,หาได้หวาดกลัวแต่อย่างใด,ศพนี้เหรินชุนต้องการนำกลับไปให้ได้.
"เหรินชุน!"
ชายในชุดดำที่อยู่ด้านหลังที่เข้าไปขวางเหรินชุนเอาไว้ในทันที.
"มีปัญหาอะไร?"เหรินชุนที่กำหมัดแน่น.
"ฝั่งนั้น,คือตระกูลไป๋!"ชายในชุดสีดำที่เอ่ยออกมาในทันที.
ตระกูลไป๋? เหรินชุนดวงตาหดเกร็ง,จากนั้นก็จ้องมองไปยังกลุ่มคนในชุดสีขาวที่อยู่ไม่ไกลออกไป,ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ไป!"เหรินชุนที่สั่งการและนำคนอื่นๆจากไป.
จินเผิงและจงซาน,ตกใจเล็กน้อย,พวกเขาสามารถมองเห็นได้ว่าเหรินชุนที่เตรียมต่อสู้แล้ว,ทว่าทันใดนั้นกลับถอนกำลังหนีไปอย่างงั้นรึ?
เหรินชุนจากไปแล้ว,กระนั้นใบหน้าของเขาที่เปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
หลังจากที่พวกเขาจากบินออกมาไกล,คนในชุดดำคนหนึ่งที่สอบถามออกไป,"ตระกูลไป๋?
ทำไมถึงปรากฏตระกูลไป๋ล่ะ?"
"ตระกูลไป๋ปรากฏ? ใต้สวรรค์แห่งนี้ถึงครากลียุค?
พวกเราจะต้องรีบกลับไปรายงานจักรพรรดิเทวะ!"เหรินชุนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เหรินชุน,ทำไมไม่ลงมือล่ะ?
ไม่มีเหตุต้องหวาดกลัวพวกเขาเลย!"อีกคนกล่าว.
"ไม่,จักรพรรดิเทวะนั้นสำคัญกว่าไม่สามารถเผยตัวออกมาได้,ตอนนี้ไม่ควรสร้างเรื่องให้ซับซ้อน,ตระกูลไป๋ปรากฏเช่นนี้,พวกเราไม่สามารถปล่อยให้พวกเขารู้สถานะของพวกเราได้!"เหรินชุนส่ายหน้าไปมา.
------------------------------------------------------------
ที่รอบๆผนึก
หลายคนที่คาดหวังว่าจะเกิดการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงสวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือน,ทว่า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะแยกย้ายกลับไป,น่าผิดหวังไม่น้อย.
จินเผิงที่เผยแววตาแปลกประหลาดจ้องมองกลุ่มของเหรินชุนที่จากไป.
จงซานที่จ้องมองวิหกยักษ์ที่อยู่ในผนึก.
"เซิ่งหวังจง,บางที่นี่คือซ่างหยาง!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"ซ่างหยาง?
ศพของซ่างหยางมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"โหลวซิงเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
เซียนเซิงซือที่จ้องมองและกล่าวออกมาว่า,"น่าจะตายได้ไม่ถึงวันด้วยซ้ำ!"
"วิหกยักษ์!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"สว๊วฟๆ"
ภายในผนึก,ด้วยการเคลื่อนไหวของจงซาน,แปดหางสวรรค์ที่กลืนกินศพของวิหกยักษ์ไปในทันที.
ซ่างหยาง?
นึกถึงชื่อดังกล่าว,จงซานรับรู้ว่ามันมีคุณค่าสูงมาก,ผู้ใต้บังคับบัญชาของจักรพรรดิตะวันออกไท่อี้,หนึ่งในเทพอสูรลำดับสิบ,เหมือนกับจิวหยิงที่ทะเลอ้าวไล,ตาย?
ถึงตายไปแล้ว,ศพก็ยังเทียบเท่ากับอุปกรณ์เซียนบรรพชน.
แปดหางสวรรค์ที่กลืนกินและหายไป.
"เซิ่งหวัง,เฉินต้องการที่จะศึกษาผนึกดังกล่าว!"หนานกงเซิ่งเอ่ย.
"ได้!"จงซานพยักหน้า.
ในเวลาเดียวกันนี้,ปราณทมิฬที่ปะทุขึ้นมานี้ล่อลวงผู้คนมากมายเข้ามา,ทว่าตอนนี้มันได้หยุดแล้วและมีคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ทำให้ไม่มีใครยังไม่เข้ามา.
มีหลายคนที่จากไปแล้วเช่นกัน,ไม่ยินดีที่จะอยู่แต่อย่างใด.
ในเวลาเดียวกันนั้น,กลุ่มคนในชุดสีขาวท้ายที่สุดก็ไม่สามารถทนได้,ก่อนที่จะบินเข้ามาใกล้.
"ผู้น้อยไป๋หยวน,คารวะทุกท่าน!"คนผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยความสุภาพ.
"หืม?"จงซานที่จ้องมองกลุ่มคนดังกล่าวด้วยความประหลาดใจ.
ไป๋หยวน? ตระกูลไป๋?
หมายถึงลูกหลายของฟู่ซี่อย่างงั้นรึ?
ไป๋หยวนที่เป็นผู้นำจ้องมองไปยังจงซาน,จดจ้องมองจักรพรรดิพิษปัจจิม!
"ใคร่ขอถามทุกท่าน,รู้จักเทือกเขาต้าซิงหรือไม่?"ไป๋หยวนที่จ้องมองอย่างจริงจัง.
เทือกเขาต้าซิง?
เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองคนอื่นๆ,เซียนเซิงซือที่ดูสับสน.
"เทือกเขาต้าซิง?
เทือกเขาต้าซิงอะไร?"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทุกคนย่อมไม่รู้,ทว่าจงซานรู้,และไม่รู้ด้วยเช่นกัน?
เทือกเขาดังกล่าวนั้นอยู่บนโลก,แน่นอน,มันถูกตัดออกไปจากโลกใบใหญ่,ทว่าก็ไม่รู้ว่าพวกเขานั้นเอ่ยถึงเทือกเขาดังกล่าวหรือไม่,เป็นเทือกเขาต้าซิงดังที่เขาคิดรึไม?
แม้นว่าภายในใจจะประหลาดใจ,ทว่าจงซานก็ไม่เผยสิ่งใดออกมา.
ไป๋หยวนที่เห็นท่าทางของทุกคนแล้ว,ไป๋หยวนที่ถอนหายใจ.
"ไม่รู้ทุกท่านสอบถามเกี่ยวกับเทือกเขาต้าซิงมีจุดประสงค์อะไร?
บางที่พวกเขาที่ผ่านเทือกเขาหลายแห่งมา,ถึงไม่รู้จักชื่อ,หากบรรยายถึงรูปร่างอาจจะพอรู้ก็ได้?"จงซานที่แสดงท่าทางอยากรู้.
ไป๋หยวนที่ส่ายหน้า,ยิ้มออกมาอย่างข่มขื่น,"พวกเราก็ไม่เคยเห็นเทือกเขาต้าซิงเช่นกัน,ทว่าอาวุโสตระกูลนั้นได้ส่งพวกเขามา,หากคนที่รู้จักเทือกเขาต้าเซิง,ซึ่งมีคนสองคนที่มีลักษณะพิเศษรับรุ้."
"สองคนรู้จัก,เทือกเขาต้าซิง?
มีรูปร่างลักษณะพิเศษอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางสงสัย.
"ในเมื่อทุกท่านไม่ใช่คนที่พวกเราตามหา,คงไม่ขอรบกวน!"ไป๋หยวนเอ่ย.
จงซานพยักหน้ารับ,ไม่ได้ขวาง.
บางที่,อาจจะเป็นเทือกเขาต้าซิงอื่นก็เป็นได้.
ตระกูลไป๋ไม่ยินดีที่จะพูดคุยกับพวกเขา,คนเหล่านั้นส่ายหน้าไปมา,ก่อนที่จะบินออกไป.
พื้นที่รอบๆนั้นมีคนมากมายที่เดินทางทั้งมาและไป,มีหลากหลายกลุ่มกระจายไปรอบๆ,ทว่าบนเทือกเขาแห่งหนึ่งมีชายในชุดสีดำยืนอยู่,ขณะที่เขากำลังจะจากไป.
"ช้าก่อน!"จินเผิงที่ดวงตาเบิกกว้าง,ร่างกายของเขาที่ออกไปขวางชายในชุดสีดำในทันที.
"เซียนบรรพชน?"ดวงตาของจินเผิงที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
เขาคาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าจะเป็นเซียนบรรพชน?
"ทุกคนต่างก็มาศึกษาผนึกที่ราชวงศ์ซ่งได้ทิ้งเอาไว้!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
ชายในชุดสีดำที่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวจินเผิงแม้แต่น้อย,แววตาที่ดูไม่แยแสด้วยซ้ำ.
"ช้าก่อน!"จงซานที่กล่าวหยุดเขาเอาไว้ในทันทีเช่นกัน.
แม้ว่าจงซานจะไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร,ทว่าฟังจากน้ำเสียงแล้วคนผู้นี้,ดูไม่ธรรมดา.
"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีดำจ้องมองไปยังจงซานอย่างเฉยเมย.
"อาวุโส,ท่านรู้จักที่ตั้งของสุสานของราชวงศ์ต้าซ่างหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"สุสานราชวงศ์ต้าซ่างอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของชายชุดดำที่หดเกร็ง,เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
"ข้าจงซาน,ขอปรึกษาหารือกับอาวุโสได้หรือไม่?"จงซานที่จ้องมองไปยังชายในชุดสีดำ.
จงซานสามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปรกติ,จากท่าทางแล้ว,ดูเหมือนว่าเขาจะรู้อะไรบางอย่นแน่นอน.
"ปรึกษา!เกี่ยวกับศพของซ่างหยาง,ข้าจะไม่เอาเรื่องเจ้า,แต่จงออกไปจากราชวงศ์ต้าซ่งภายในสามวัน!ที่นี่ต้องการความสงบสุข!"ชายในชุดสีดำที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้ารู้จักศพของซ่างหยาง?
เจ้าเป็นใคร?"จินเผิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
ชายชุดดำที่จ้องมองออกไปหาได้สนใจจินเผิง,เขาที่กล่าวกับจงซาน,"สิ่งที่ข้าพูดไป,เจ้าได้ยินหรือไม่?"
จงซานที่ไม่ได้กล่าอะไรออกมา,ชำเลืองมองชายในชุดสีดำ,ท้ายที่สุด,ราวกับตระหนักอะไรได้.
"ที่จริงคือข้าราชบริพารของต้าซ่างในอดีตนี้เอง,จงซานเสียมารยาทแล้ว!"จงซานที่เผยยิ้มออกมาในทันที.
"จงซาน,เจ้ารู้จักเขาอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
จินเผิงก็เผยท่าทางอัศจรรย์ใจเช่นกัน,จริงอย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าจงซานเพิ่งเดินทางมายังโลกใบใหญ่ทิศเหนือหรอกรึ?คนผู้นี้แม้แต่เขายังไม่รู้จัก,คาดไม่ถึงจริงๆ.
"เจ้ารู้จักข้าอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีดำที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"อดีตขุนนางต้าซ่าง,เซิ่งกงเป้า!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น