Immortality Chapter 1045 Community
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1045 แยกย้าย.
Chapter 1045 Community
群落
แยกย้าย.(พวกใครพวกมัน)
ท้องฟ้าที่ถูกย้อมให้กลายเป็นสีเหลือง,ส่องประกายอร่าม!พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลังน่าเกรงขามแผ่ออกมา.
ทั่วทั้งทวีปซือต้าปู,ทุกคนต้องคุกเข่าลงทั้งหมด,อย่างไรซึ่งเหตุผล,อำนาจที่ไร้เปรียบ,กำลังบีบพวกเขาให้นิ่งงัน,ราวกับมดปลวก.
เหล่าคนที่ยังยืนได้,มีอยู่ไม่กี่คนเท่านั้น.
จงซาน,ยูไล,หยิง,ราชันย์หยก,ไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยิน,ซา!
นั่นก็เพราะคนเหล่านี้ครอบครองแท่นบูชาฟ้าดินนั่นเอง.
ไท่ซ่าง,จุนถี,และเจี่ยหยินที่เวลานี้เผยท่าทางขมขื่นอย่างหนักออกมา.
เทียนไมหลินในเวลานี้ได้หายไปแล้ว,เวลานี้ถูกเปลี่ยนเป็นเทียนเต๋าสามพันเส้นปรากฏขึ้นมาบนโลกนี้.
ทว่าบนพื้นนั้น,มีผู้เยาว์คนหนึ่งที่นอนอยู่,ร่างกายที่ปรากฏรอยร้าวไปทั่วร่างเหมือนกับกงเชียนในอดีต,หายใจรวยระรินแต่ก็ยังไม่ตาย.
ทุกคนที่จ้องมองรับรู้ว่าเขาถูกเทียนชูลงโทษ,นี่คือการลงโทษของเทียนชู.
จงซานจ้องมองด้วยความสนใจ,เพราะว่าจงซานรับรู้ว่ากำลังมีอะไรเกิดขึ้น,ดวงตาของจงซานที่หดเกร็ง.
"ครืนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท้องฟ้าที่เปิดกว้างออกมา,สายตาของทุกคนที่ได้แต่ก้มหน้า,ทว่าก็ยังสัมผัสได้ถึงรอยแยกที่ใหญ่โตนั่น.
เปิด!
รอยแยกที่เปิดออก!
เผยให้เห็นภาพด้านใน.
สายตาของจงซานที่สั่นไหว,ทันทีที่เห็น.
แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงที่โถมทับจนจงซานไม่กล้าจ้องมองเข้าไปอีก,ทว่าเพียงแค่มองเล็กน้อยจงซานก็พอบอกได้.
ดวงตาดวงหนึ่ง!
เนตรขนาดมหึมาคล้ายกับเทียนฟา.
อย่างไรก็ตาม,เนตรขนาดใหญ่นี้มีเพียงสีขาวและดำ,ดวงตาที่เป็นสีขาวและสีดำตรงกลาง,ไม่เหมือนกับเนตรของผู้คน,ทว่าเนตรสีดำนั้นมีกลิ่นอายของอนาคตอยู่.
ดูเหมือนว่าเนตรดังกล่าวนี้สามารถมองเห็นได้แม้แต่อนาคต.
ดูคล้ายกับเนตรเทียนฟ้า?
เป็นไปได้ว่าคือเนตรเทียนชูอย่างงั้นรึ?
จงซานที่สัมผัสได้,ภายในโลกเทวะของเขา,เนตรเทียนฟ้าที่ปิดแน่นแม้แต่สั่นไปมาเล็กน้อยเช่นกัน.
ด้วยฝนโลหิตที่ลงมา,บนพื้นที่บ่อโลหิตขนาดใหญ่,จงซานในเวลานี้ไม่กล้าแม้แต่เงยหน้าขึ้นไป,ทำได้แค่มองภาพเงาบนผืนบ่อโลหิต.
ดวงเนตร,ที่ปลดปล่อยกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่,รู้สึกราวกับว่าเพียงแค่มองก็สามารถทำลายล้างโลกได้.
"วูซซซซ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
สามพันเทียนเต๋าที่สั่นไหว,เนตรเทียนชูที่ส่องประกายเล็กน้อย.
เทียนเต๋าสามพันเส้นและเนตรเทียนชู,ที่ปล่อยแสงสว่างวับวาว,พุ่งตรงไปยังผู้เยาว์ที่นอนจมอยู่บนพื้น,พร้อมกับยกร่างของหมี่เทียนขึ้นมา.
แสงสว่างจ้าเจิดจรัส,หมี่เทียนถูกปกคลุมด้วยแสงมากมาย,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามของหมี่เทียนระเบิดออกมาอีกครั้ง,แท่นบูชาฟ้าดินที่ระเบิดไปก่อนหน้า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะฟื้นฟูกลับคืนมาช้าๆ!
"ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่า......................!”เสียงของปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ดังสนั่นเลื่อนลั่นปฐพี.
ทว่ารอบๆทวีปซือตาปู่เวลานี้,กับประกายแสงที่เปลี่ยนไปมา,เวลานี้ภาพเงาเทพอสูรที่ล่องลอย,อำนาจชำละล้างที่แผ่ซ่าน! มีใครบางคนได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพ!
ทว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงสองอย่างที่เกิดขึ้นพร้อมกัน,ไม่ว่าจะเป็นฝนโลหิตและอภินิหารก่อเกิดปราชญ์เทพ,ดังนั้นเหล่าคนด้านนอกทวีปซือตาปู่จึงไม่เข้าใจ.
ภพหยิน,เขตแดนจวงหลุน.
ร่างแยกเงาที่นำเหล่าข้าราชบริพารออกมาด้านนอก,จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"เซิ่งหวัง,เกิดสิ่งใดขึ้นอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
จงซานที่ยื่นมือออกไป,หยุดอี้เหยี่ยนไว้,ยังคงจ้องมองท้องฟ้า,ภายในใจที่กำลังสั่นไหวไปมา.
บนพรมแดนหลี่,เหล่าบัณฑิตหงหรูที่จ้องมองท้องฟ้า,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความงงวย.
ภายในตำหนักปราชญ์เทพหงหรู,เซอคงที่หัวเป็นเทพใส้เดือนเวลานี้ได้ฟื้นคืนปรกติแล้ว,จากนั้นก็ก้าวออกมาด้านนออก.
เซอคงที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ใบหน้าที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
"สถานที่แห่งนี้อยู่นานไม่ได้แล้ว!"เซอคงที่ก้าวบินออกไปในทันที.
-------------------------------------------------------------------
ด้านล่างเนตรเทียนชู.
เสียงหัวเราะของหมี่เทียนนั้นดังลั่น,ด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด,เขาที่เหมือนกับพลิกโอกาสสุดท้ายล้มกระดานได้.เพราะหยิงและราชันย์หยกกล่าวปฏิญาณว่าเริ่ม,ทว่ากลับเป็นไท่ซ่าง,จุนถีและเจี่ยหยินเท่านั้นที่ลงมือ.
การเดิมพันสุดท้าย,หมี่เทียนชนะ.
ด้วยคำพูดอังกล่าวนั้น,ทำให้เทียนชูเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋า,แม้แต่ยอมรับเขาอีกครั้ง,มอบตำแหน่งปราชญ์เทพคืนกลับ.
แม้แต่,อาการบาดเจ็บของเขายังหายไปอย่างรวดเร็ว.
กลับการพลิกกระดานได้กลับคืนมาเป็นปราชญ์เทพอีกครั้ง,จะไม่ให้เขาตื่นเต้นดีใจได้อย่างไร?
อารมณ์ของปราชญ์เทพที่สุขุม,เพราะว่าไม่เคยมีสิ่งใดสั่นไหวได้,ทว่าตอนนี้ทำให้เขาได้รับความตื่นเต้นขึ้นมาไม่น้อย.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนช่างอหังการนัก!
ต่อหน้าเทียนชูที่สะกดทุกสรรพสิ่ง.หมี่เทียนที่ปล่อยจิตสังหารไปยังทิศทางของราชันย์หยก.
"หมี่เทียน!"ราชันย์หยกที่คำรามลั่น.
ราชันย์หยกที่เปล่งแสงสีขาว,ราวกับว่าต้องการรวบรวมต้าเต๋าของตัวเอง.
ทว่าในเวลานี้,ภายในเนตรเทียนชู,ราชันย์หยกจะสามารถรวมต้าเต๋าได้อย่างงั้นรึ?
เทียนชูที่ไม่สนใจการกระทำของหมี่เทียนแม้แต่น้อย,ซ้ำยังให้รางวัลปราชญ์เทพหมี่เทียนด้วยซ้ำ.
"ตูมมมม!"
ราชันย์หยกที่ไม่สามารถขัดขืนได้,ถูกหมี่เทียนสังหารในทันที,จากนั้นปราชญ์เทพหมี่เทียนที่เก็บศพของเขาไป.
ซือ,เหม่ย,หวางและเหลียง! ครบสมบูรณ์แล้ว.
ขณะที่ปราชญ์เทพหมี่เทียนหัวเราะ,จ้องมองไปยังคนอื่นๆ,เขาที่ยังไม่เร่งรีบสังการใครต่อไป.
ไท่ซ่าง,เจี่ยหยิน,จุนถี,ปราชญ์เทพหมี่เทียนไม่ได้เร่งรีบ,เพราะว่าเนตรเทียนชูจ้องมองอยู่,และยังมีหยิงอีกด้วย!
หยิงที่กลับคืนสู่ร่างมนุษย์แล้ว,เขาที่ยืนอยู่บนแท่นบูชาฟ้าดิน.
หมี่เทียนที่จ้องมองหยิง,แววตาที่ดุร้ายอย่างที่สุด,ขณะที่เตรียมลงมือ,สายตาของหยิงที่กวาดมองมา.
สายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง,ทำให้ปราชญ์เทพหมี่เทียนชะงักเช่นกัน.
คิดถึงความร้ายกาจของหยิง,ปราชญ์เทพมี่เทียนไม่กล้าประมาท,จึงไม่ได้ก้าวออกไป.
หยิงนั้นมีพลังที่แข็งแกร่งมาก.
หมี่เทียนที่รับศพของราชันย์หยกมา,ก่อนที่จะโค้งคำนับให้กับเนตรเทียนชู!
กลับคำหยันของหงจวินในอดีต,เขาไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย,เป็นสุนัขรับใช้เทียนชู,ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย!
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ยังเป็นปราชญ์เทพ,กับการตอบแทนของเทียนชู,เป็นสุนัขรับใช้แล้วอย่างไร?
ไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยิน,คนทั้งสามจ้องมองหน้ากันและกัน,จ้องมองอย่างเหยียดหยันไปยังปราชญ์เทพหมี่เทียน,ท้ายที่สุดก็เงยหน้าจ้องมองเทียนชู.
ในมือไท่ซ่างนั้นถือเจดีย์ยักษ์,ในมือจุนถีถือต้นไม้หลากสี,ในมือของเจี่ยหยินถือบัวทองเก้ากลีบ.
คนทั้งสามที่ยกมือขึ้น,ของวิเศษทั้งสามที่ร่วมมือกันปล่อยการโจมตี,ปล่อยลำแสงพุ่งตรงไปยังเนตรเทียนชูพร้อมกัน.
พลังอำนาจที่ฉีกมิติ,พุ่งทะลวงไปยังเนตรเทียนชู.
"วูซซซซซ!"
ห้วงมิติที่หยุดนิ่ง,อำนาจลำแสงทั้งสาที่หยุดลง,จากนั้นก็ระเบิด,เทียนชูที่ปล่อยลำแสงพุ่งตรงไปยังของวิเศษทั้งสาม.
"ตูมม!"
"ตูมม!" "ตูมม!"
ของวิเศษลำค่าทั้งสามที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,ทว่าลำแสงดังกล่าวไม่ได้หยุดเท่านั้นยังคงพุ่งไปยังร่างของปราชญ์เทพทั้งสามพร้อมกับเกิดระเบิดดังสนั่น.
"โพล๊ะ!"
เสียงเหมือนผลึกที่แตกออกดังกึกก้อง.
สามอดีตปราชญ์เทพที่ไม่เคลื่อนไหว.
เนตรเทียนชูที่ชำเลืองมอง,บนท้องฟ้าที่ปรากฏสายฟ้ามากมาย,ล่วงหล่นลงมาทำลายล้างพื้นที่รอบๆให้พังทลายสลายกลายเป็นผุยผง.
ไม่ใช่เพียงแค่ทวีปซือตาปู่เท่านั้น,มันยังกระจายไปทั่วหล้า,แม้แต่ในภพหยิน,อาณาเขตจวงหลุน,อาณาเขตเฟิงจง,ที่ปรากฏสายฟ้ามากมาย,ฟาดลงมา,นี่คือการเตือนของเทียนชูที่กระจายไปทั่วหล้า.
"เปรี้ยง~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เนตรเทียนชูที่เก็บกลิ่นอายกลับไป,พร้อมกับหลับลง,เนตรที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังถอยกลับไปช้าๆ,เมฆสีเหลืองก็ค่อยๆสลายหายไปช้าๆเช่นกัน,เทียนเต๋าสามพันเส้นที่หายไปทั้งหมด!
พื้นที่รอบๆที่ฟื้นฟูกลับคืนสภาพปกติ.
หมี่เทียนที่จ้องมองไปยังไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยิน,เขาที่ไม่คิดจัดการคนเหล่านี้ต่อ,ทว่ากวาดตามองไปรอบๆ,ท้ายที่สุดก็ไปหยุดที่จงซาน.
ต้องไม่ลืมว่า,ยกเว้นยูไล,มีเพียงแค่จงซานยังคงยืนอยู่ได้.
หมี่เทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,รู้สึกคลับคล้ายคลับครา,ราวกับว่าเคยเห็นเขามาหลายครั้งแล้ว,ทว่าเขาที่ไม่สนใจคนผู้นี้ในทุกๆครั้ง! คนผู้นี้เป็นใครกัน?
ขณะที่หมี่เทียนแสดงท่าทางสงสัย,หยิง,ไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยินที่จ้องมองตาขวางไปยังหมี่เทียน.
หมี่เทียนที่แค่นเสียง,สะบัดแขนเสื้อ,ก่อนที่จะหายไปต่อหน้าทุกคน.
คนอื่นๆเวลานี้สามารถลุกขึ้นยืนได้,แต่ละคนที่เหงื่ออาบชโลมกาย,เผยท่าทางตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก.
กงเชียนที่ลุกขึ้นเป็นคนแรก,ใบหน้าที่มืดคลึ้ม,จากนั้นก็จ้องมองไปยังอดีตปราชญ์เทพทั้งสาม,แววตาที่เผยท่าทางเศร้าใจ.
ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซาน,และเห่าเม่ยลี่ที่ลุกขึ้นได้ในที่สุด.
"น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว!"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางหวาดกลัวออกมา.
โหลวซิงเฉินและคนอื่นๆที่ได้แต่เงียบ,ไม่มีใครกล่าวสิ่งใดออกมา.
ที่ไกลออกไป,หยิงจ้องมองไปยังจงซาน,แววตาของเขาที่เผยท่าทางลังเลเช่นกัน.
"ฟิ้ว!"
เจี่ยหยินที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าจงซานในทันที.
"พวกเราไป!"เจี่ยหยินที่โบกสะบัดมือ,พร้อมกับนำจงซานและคนของเขาหายไปในทันที.
หยิงที่จ้องมองไปยังจงซานที่จากไป,แววตาที่ดูซับซ้อน,จากนั้นแววตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นมั่นคง,กวาดตามองรอบๆ.
เจี่ยหยินที่นำจงซานไปแล้ว,ที่มุมหนึ่ง,ยูไลที่เผยแววตาซับซ้อนออกมา.
จากนั้นริ้วแสงสีทองที่ปรากฏขึ้นทันที,จินเผิง,ไม่รู้ว่ามาจากใหน.
"จงซานตามเจี่ยหยินไปแล้วรึ?"จินเผิงที่สอบถามกงเชียน.
"อืม!"กงเชียนที่พยักหน้ารับ.
"เช่นนั้นนั้น,จากนี้เจ้าคงไม่ขวางข้าอีกแล้วใช่ใหม?"จินเผิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่!"กงเชียนพยักหน้ารับ.
"ดี,เจี่ยหยินชะตาวิถีแตกสลาย,คงจะตกตายไปไม่ช้า,ข้าคิดว่าคงหนีไปไม่ไกล! ชิ!"จินเผิงแค่นเสียง,จากนั้นก็หายไปในทันทีเช่นกัน.
เห็นจินเผิงที่จากไป,กงเชียนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะครุ่นคิดก่อนที่จะจากไปเช่นกัน.
ที่ไกลออกไปนั้น,จุนถีที่จ้องมองไปยังซุนเฉินที่อยู่ไกลออกไป,ใบหน้าที่เผยความเศร้าออกมา,ร่างกายของเขาที่มาปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าซุนเฉิน.
"ตามข้ามา!"จุนถีกล่าว.
"อืม!"ซุนเฉินพยักหน้ารับ.
ไท่ซ่างที่กวาดตามองรอบๆ,ใบหน้าไม่ใคร่ดีนัก,ก่อนที่ร่างกายของเขาจะหายไปเช่นกัน.
อดีตสามปราชญ์เทพ,ชะตาวิถีแตกสลาย,ต้องตายในไม่ช้า,เหมือนกับว่าเป็นไปตามแผนการของหยิงและราชันย์หยก,ทว่าคนทั้งสามก็ไม่ได้กล่าวตำหนิหยิน,ทว่าเพียงแค่จากไปอย่างเงียบๆ.
"ฟิ้ว!"
ที่ไกลออกไปนั้น,เหล่าทหารของต้าฉินที่ปรากฏตัวขึ้นมาในทันที.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ไม่ๆ,ต้องบอกว่ายินดีกับเทียนตี้!"ไป๋ฉีที่แสดงความยินดีออกมา.
"กลับต้าฉิน,เตรียมบุกพรมแดนหลี่!"หยิงเอ่ย.
"น้อมรับคำบัญชา!"เหล่าแม่ทัพที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
จากนั้น,หยิงที่นำเหล่าทหารของต้าฉินหายไปด้วยเช่นกัน.
ที่ไกลออกไปนั้นในหุบเขาแห่งหนึ่ง,มีคนสี่คนยืนอยู่.
เดิมที่พวกเขาก็คือเทพอารักษ์ของศาลสวรรค์นั่นเอง,ต้าตี้โกวเฉิน,ต้าตี้เฉินอู๋,ต้าตี้จื่อเหว่ยและเทพแห่งภัยพิบัติ.
คนทั้งสี่ที่จ้องมองเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบ,ท้ายที่สุดเวลานี้พวกเขาที่พยักหน้าให้กันและกัน,ก่อนที่จะแยกตัวหายไปเช่นกัน.
Chapter 1045 Community
群落
แยกย้าย.(พวกใครพวกมัน)
ท้องฟ้าที่ถูกย้อมให้กลายเป็นสีเหลือง,ส่องประกายอร่าม!พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลังน่าเกรงขามแผ่ออกมา.
ทั่วทั้งทวีปซือต้าปู,ทุกคนต้องคุกเข่าลงทั้งหมด,อย่างไรซึ่งเหตุผล,อำนาจที่ไร้เปรียบ,กำลังบีบพวกเขาให้นิ่งงัน,ราวกับมดปลวก.
เหล่าคนที่ยังยืนได้,มีอยู่ไม่กี่คนเท่านั้น.
จงซาน,ยูไล,หยิง,ราชันย์หยก,ไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยิน,ซา!
นั่นก็เพราะคนเหล่านี้ครอบครองแท่นบูชาฟ้าดินนั่นเอง.
ไท่ซ่าง,จุนถี,และเจี่ยหยินที่เวลานี้เผยท่าทางขมขื่นอย่างหนักออกมา.
เทียนไมหลินในเวลานี้ได้หายไปแล้ว,เวลานี้ถูกเปลี่ยนเป็นเทียนเต๋าสามพันเส้นปรากฏขึ้นมาบนโลกนี้.
ทว่าบนพื้นนั้น,มีผู้เยาว์คนหนึ่งที่นอนอยู่,ร่างกายที่ปรากฏรอยร้าวไปทั่วร่างเหมือนกับกงเชียนในอดีต,หายใจรวยระรินแต่ก็ยังไม่ตาย.
ทุกคนที่จ้องมองรับรู้ว่าเขาถูกเทียนชูลงโทษ,นี่คือการลงโทษของเทียนชู.
จงซานจ้องมองด้วยความสนใจ,เพราะว่าจงซานรับรู้ว่ากำลังมีอะไรเกิดขึ้น,ดวงตาของจงซานที่หดเกร็ง.
"ครืนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ท้องฟ้าที่เปิดกว้างออกมา,สายตาของทุกคนที่ได้แต่ก้มหน้า,ทว่าก็ยังสัมผัสได้ถึงรอยแยกที่ใหญ่โตนั่น.
เปิด!
รอยแยกที่เปิดออก!
เผยให้เห็นภาพด้านใน.
สายตาของจงซานที่สั่นไหว,ทันทีที่เห็น.
แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงที่โถมทับจนจงซานไม่กล้าจ้องมองเข้าไปอีก,ทว่าเพียงแค่มองเล็กน้อยจงซานก็พอบอกได้.
ดวงตาดวงหนึ่ง!
เนตรขนาดมหึมาคล้ายกับเทียนฟา.
อย่างไรก็ตาม,เนตรขนาดใหญ่นี้มีเพียงสีขาวและดำ,ดวงตาที่เป็นสีขาวและสีดำตรงกลาง,ไม่เหมือนกับเนตรของผู้คน,ทว่าเนตรสีดำนั้นมีกลิ่นอายของอนาคตอยู่.
ดูเหมือนว่าเนตรดังกล่าวนี้สามารถมองเห็นได้แม้แต่อนาคต.
ดูคล้ายกับเนตรเทียนฟ้า?
เป็นไปได้ว่าคือเนตรเทียนชูอย่างงั้นรึ?
จงซานที่สัมผัสได้,ภายในโลกเทวะของเขา,เนตรเทียนฟ้าที่ปิดแน่นแม้แต่สั่นไปมาเล็กน้อยเช่นกัน.
ด้วยฝนโลหิตที่ลงมา,บนพื้นที่บ่อโลหิตขนาดใหญ่,จงซานในเวลานี้ไม่กล้าแม้แต่เงยหน้าขึ้นไป,ทำได้แค่มองภาพเงาบนผืนบ่อโลหิต.
ดวงเนตร,ที่ปลดปล่อยกลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่,รู้สึกราวกับว่าเพียงแค่มองก็สามารถทำลายล้างโลกได้.
"วูซซซซ~~~~~~~~~~~~~~~~!”
สามพันเทียนเต๋าที่สั่นไหว,เนตรเทียนชูที่ส่องประกายเล็กน้อย.
เทียนเต๋าสามพันเส้นและเนตรเทียนชู,ที่ปล่อยแสงสว่างวับวาว,พุ่งตรงไปยังผู้เยาว์ที่นอนจมอยู่บนพื้น,พร้อมกับยกร่างของหมี่เทียนขึ้นมา.
แสงสว่างจ้าเจิดจรัส,หมี่เทียนถูกปกคลุมด้วยแสงมากมาย,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามของหมี่เทียนระเบิดออกมาอีกครั้ง,แท่นบูชาฟ้าดินที่ระเบิดไปก่อนหน้า,คาดไม่ถึงเลยว่าจะฟื้นฟูกลับคืนมาช้าๆ!
"ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่า,ฮ่าฮ่าฮ่า......................!”เสียงของปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ดังสนั่นเลื่อนลั่นปฐพี.
ทว่ารอบๆทวีปซือตาปู่เวลานี้,กับประกายแสงที่เปลี่ยนไปมา,เวลานี้ภาพเงาเทพอสูรที่ล่องลอย,อำนาจชำละล้างที่แผ่ซ่าน! มีใครบางคนได้รับตำแหน่งปราชญ์เทพ!
ทว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงสองอย่างที่เกิดขึ้นพร้อมกัน,ไม่ว่าจะเป็นฝนโลหิตและอภินิหารก่อเกิดปราชญ์เทพ,ดังนั้นเหล่าคนด้านนอกทวีปซือตาปู่จึงไม่เข้าใจ.
ภพหยิน,เขตแดนจวงหลุน.
ร่างแยกเงาที่นำเหล่าข้าราชบริพารออกมาด้านนอก,จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"เซิ่งหวัง,เกิดสิ่งใดขึ้นอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
จงซานที่ยื่นมือออกไป,หยุดอี้เหยี่ยนไว้,ยังคงจ้องมองท้องฟ้า,ภายในใจที่กำลังสั่นไหวไปมา.
บนพรมแดนหลี่,เหล่าบัณฑิตหงหรูที่จ้องมองท้องฟ้า,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความงงวย.
ภายในตำหนักปราชญ์เทพหงหรู,เซอคงที่หัวเป็นเทพใส้เดือนเวลานี้ได้ฟื้นคืนปรกติแล้ว,จากนั้นก็ก้าวออกมาด้านนออก.
เซอคงที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ใบหน้าที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
"สถานที่แห่งนี้อยู่นานไม่ได้แล้ว!"เซอคงที่ก้าวบินออกไปในทันที.
-------------------------------------------------------------------
ด้านล่างเนตรเทียนชู.
เสียงหัวเราะของหมี่เทียนนั้นดังลั่น,ด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด,เขาที่เหมือนกับพลิกโอกาสสุดท้ายล้มกระดานได้.เพราะหยิงและราชันย์หยกกล่าวปฏิญาณว่าเริ่ม,ทว่ากลับเป็นไท่ซ่าง,จุนถีและเจี่ยหยินเท่านั้นที่ลงมือ.
การเดิมพันสุดท้าย,หมี่เทียนชนะ.
ด้วยคำพูดอังกล่าวนั้น,ทำให้เทียนชูเคลื่อนย้ายอำนาจเทียนเต๋า,แม้แต่ยอมรับเขาอีกครั้ง,มอบตำแหน่งปราชญ์เทพคืนกลับ.
แม้แต่,อาการบาดเจ็บของเขายังหายไปอย่างรวดเร็ว.
กลับการพลิกกระดานได้กลับคืนมาเป็นปราชญ์เทพอีกครั้ง,จะไม่ให้เขาตื่นเต้นดีใจได้อย่างไร?
อารมณ์ของปราชญ์เทพที่สุขุม,เพราะว่าไม่เคยมีสิ่งใดสั่นไหวได้,ทว่าตอนนี้ทำให้เขาได้รับความตื่นเต้นขึ้นมาไม่น้อย.
ปราชญ์เทพหมี่เทียนช่างอหังการนัก!
ต่อหน้าเทียนชูที่สะกดทุกสรรพสิ่ง.หมี่เทียนที่ปล่อยจิตสังหารไปยังทิศทางของราชันย์หยก.
"หมี่เทียน!"ราชันย์หยกที่คำรามลั่น.
ราชันย์หยกที่เปล่งแสงสีขาว,ราวกับว่าต้องการรวบรวมต้าเต๋าของตัวเอง.
ทว่าในเวลานี้,ภายในเนตรเทียนชู,ราชันย์หยกจะสามารถรวมต้าเต๋าได้อย่างงั้นรึ?
เทียนชูที่ไม่สนใจการกระทำของหมี่เทียนแม้แต่น้อย,ซ้ำยังให้รางวัลปราชญ์เทพหมี่เทียนด้วยซ้ำ.
"ตูมมมม!"
ราชันย์หยกที่ไม่สามารถขัดขืนได้,ถูกหมี่เทียนสังหารในทันที,จากนั้นปราชญ์เทพหมี่เทียนที่เก็บศพของเขาไป.
ซือ,เหม่ย,หวางและเหลียง! ครบสมบูรณ์แล้ว.
ขณะที่ปราชญ์เทพหมี่เทียนหัวเราะ,จ้องมองไปยังคนอื่นๆ,เขาที่ยังไม่เร่งรีบสังการใครต่อไป.
ไท่ซ่าง,เจี่ยหยิน,จุนถี,ปราชญ์เทพหมี่เทียนไม่ได้เร่งรีบ,เพราะว่าเนตรเทียนชูจ้องมองอยู่,และยังมีหยิงอีกด้วย!
หยิงที่กลับคืนสู่ร่างมนุษย์แล้ว,เขาที่ยืนอยู่บนแท่นบูชาฟ้าดิน.
หมี่เทียนที่จ้องมองหยิง,แววตาที่ดุร้ายอย่างที่สุด,ขณะที่เตรียมลงมือ,สายตาของหยิงที่กวาดมองมา.
สายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง,ทำให้ปราชญ์เทพหมี่เทียนชะงักเช่นกัน.
คิดถึงความร้ายกาจของหยิง,ปราชญ์เทพมี่เทียนไม่กล้าประมาท,จึงไม่ได้ก้าวออกไป.
หยิงนั้นมีพลังที่แข็งแกร่งมาก.
หมี่เทียนที่รับศพของราชันย์หยกมา,ก่อนที่จะโค้งคำนับให้กับเนตรเทียนชู!
กลับคำหยันของหงจวินในอดีต,เขาไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย,เป็นสุนัขรับใช้เทียนชู,ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย!
ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ยังเป็นปราชญ์เทพ,กับการตอบแทนของเทียนชู,เป็นสุนัขรับใช้แล้วอย่างไร?
ไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยิน,คนทั้งสามจ้องมองหน้ากันและกัน,จ้องมองอย่างเหยียดหยันไปยังปราชญ์เทพหมี่เทียน,ท้ายที่สุดก็เงยหน้าจ้องมองเทียนชู.
ในมือไท่ซ่างนั้นถือเจดีย์ยักษ์,ในมือจุนถีถือต้นไม้หลากสี,ในมือของเจี่ยหยินถือบัวทองเก้ากลีบ.
คนทั้งสามที่ยกมือขึ้น,ของวิเศษทั้งสามที่ร่วมมือกันปล่อยการโจมตี,ปล่อยลำแสงพุ่งตรงไปยังเนตรเทียนชูพร้อมกัน.
พลังอำนาจที่ฉีกมิติ,พุ่งทะลวงไปยังเนตรเทียนชู.
"วูซซซซซ!"
ห้วงมิติที่หยุดนิ่ง,อำนาจลำแสงทั้งสาที่หยุดลง,จากนั้นก็ระเบิด,เทียนชูที่ปล่อยลำแสงพุ่งตรงไปยังของวิเศษทั้งสาม.
"ตูมม!"
"ตูมม!" "ตูมม!"
ของวิเศษลำค่าทั้งสามที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,ทว่าลำแสงดังกล่าวไม่ได้หยุดเท่านั้นยังคงพุ่งไปยังร่างของปราชญ์เทพทั้งสามพร้อมกับเกิดระเบิดดังสนั่น.
"โพล๊ะ!"
เสียงเหมือนผลึกที่แตกออกดังกึกก้อง.
สามอดีตปราชญ์เทพที่ไม่เคลื่อนไหว.
เนตรเทียนชูที่ชำเลืองมอง,บนท้องฟ้าที่ปรากฏสายฟ้ามากมาย,ล่วงหล่นลงมาทำลายล้างพื้นที่รอบๆให้พังทลายสลายกลายเป็นผุยผง.
ไม่ใช่เพียงแค่ทวีปซือตาปู่เท่านั้น,มันยังกระจายไปทั่วหล้า,แม้แต่ในภพหยิน,อาณาเขตจวงหลุน,อาณาเขตเฟิงจง,ที่ปรากฏสายฟ้ามากมาย,ฟาดลงมา,นี่คือการเตือนของเทียนชูที่กระจายไปทั่วหล้า.
"เปรี้ยง~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เนตรเทียนชูที่เก็บกลิ่นอายกลับไป,พร้อมกับหลับลง,เนตรที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังถอยกลับไปช้าๆ,เมฆสีเหลืองก็ค่อยๆสลายหายไปช้าๆเช่นกัน,เทียนเต๋าสามพันเส้นที่หายไปทั้งหมด!
พื้นที่รอบๆที่ฟื้นฟูกลับคืนสภาพปกติ.
หมี่เทียนที่จ้องมองไปยังไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยิน,เขาที่ไม่คิดจัดการคนเหล่านี้ต่อ,ทว่ากวาดตามองไปรอบๆ,ท้ายที่สุดก็ไปหยุดที่จงซาน.
ต้องไม่ลืมว่า,ยกเว้นยูไล,มีเพียงแค่จงซานยังคงยืนอยู่ได้.
หมี่เทียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ,รู้สึกคลับคล้ายคลับครา,ราวกับว่าเคยเห็นเขามาหลายครั้งแล้ว,ทว่าเขาที่ไม่สนใจคนผู้นี้ในทุกๆครั้ง! คนผู้นี้เป็นใครกัน?
ขณะที่หมี่เทียนแสดงท่าทางสงสัย,หยิง,ไท่ซ่าง,จุนถี,เจี่ยหยินที่จ้องมองตาขวางไปยังหมี่เทียน.
หมี่เทียนที่แค่นเสียง,สะบัดแขนเสื้อ,ก่อนที่จะหายไปต่อหน้าทุกคน.
คนอื่นๆเวลานี้สามารถลุกขึ้นยืนได้,แต่ละคนที่เหงื่ออาบชโลมกาย,เผยท่าทางตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก.
กงเชียนที่ลุกขึ้นเป็นคนแรก,ใบหน้าที่มืดคลึ้ม,จากนั้นก็จ้องมองไปยังอดีตปราชญ์เทพทั้งสาม,แววตาที่เผยท่าทางเศร้าใจ.
ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซาน,และเห่าเม่ยลี่ที่ลุกขึ้นได้ในที่สุด.
"น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว!"เห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางหวาดกลัวออกมา.
โหลวซิงเฉินและคนอื่นๆที่ได้แต่เงียบ,ไม่มีใครกล่าวสิ่งใดออกมา.
ที่ไกลออกไป,หยิงจ้องมองไปยังจงซาน,แววตาของเขาที่เผยท่าทางลังเลเช่นกัน.
"ฟิ้ว!"
เจี่ยหยินที่ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าจงซานในทันที.
"พวกเราไป!"เจี่ยหยินที่โบกสะบัดมือ,พร้อมกับนำจงซานและคนของเขาหายไปในทันที.
หยิงที่จ้องมองไปยังจงซานที่จากไป,แววตาที่ดูซับซ้อน,จากนั้นแววตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นมั่นคง,กวาดตามองรอบๆ.
เจี่ยหยินที่นำจงซานไปแล้ว,ที่มุมหนึ่ง,ยูไลที่เผยแววตาซับซ้อนออกมา.
จากนั้นริ้วแสงสีทองที่ปรากฏขึ้นทันที,จินเผิง,ไม่รู้ว่ามาจากใหน.
"จงซานตามเจี่ยหยินไปแล้วรึ?"จินเผิงที่สอบถามกงเชียน.
"อืม!"กงเชียนที่พยักหน้ารับ.
"เช่นนั้นนั้น,จากนี้เจ้าคงไม่ขวางข้าอีกแล้วใช่ใหม?"จินเผิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่!"กงเชียนพยักหน้ารับ.
"ดี,เจี่ยหยินชะตาวิถีแตกสลาย,คงจะตกตายไปไม่ช้า,ข้าคิดว่าคงหนีไปไม่ไกล! ชิ!"จินเผิงแค่นเสียง,จากนั้นก็หายไปในทันทีเช่นกัน.
เห็นจินเผิงที่จากไป,กงเชียนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะครุ่นคิดก่อนที่จะจากไปเช่นกัน.
ที่ไกลออกไปนั้น,จุนถีที่จ้องมองไปยังซุนเฉินที่อยู่ไกลออกไป,ใบหน้าที่เผยความเศร้าออกมา,ร่างกายของเขาที่มาปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าซุนเฉิน.
"ตามข้ามา!"จุนถีกล่าว.
"อืม!"ซุนเฉินพยักหน้ารับ.
ไท่ซ่างที่กวาดตามองรอบๆ,ใบหน้าไม่ใคร่ดีนัก,ก่อนที่ร่างกายของเขาจะหายไปเช่นกัน.
อดีตสามปราชญ์เทพ,ชะตาวิถีแตกสลาย,ต้องตายในไม่ช้า,เหมือนกับว่าเป็นไปตามแผนการของหยิงและราชันย์หยก,ทว่าคนทั้งสามก็ไม่ได้กล่าวตำหนิหยิน,ทว่าเพียงแค่จากไปอย่างเงียบๆ.
"ฟิ้ว!"
ที่ไกลออกไปนั้น,เหล่าทหารของต้าฉินที่ปรากฏตัวขึ้นมาในทันที.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ไม่ๆ,ต้องบอกว่ายินดีกับเทียนตี้!"ไป๋ฉีที่แสดงความยินดีออกมา.
"กลับต้าฉิน,เตรียมบุกพรมแดนหลี่!"หยิงเอ่ย.
"น้อมรับคำบัญชา!"เหล่าแม่ทัพที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
จากนั้น,หยิงที่นำเหล่าทหารของต้าฉินหายไปด้วยเช่นกัน.
ที่ไกลออกไปนั้นในหุบเขาแห่งหนึ่ง,มีคนสี่คนยืนอยู่.
เดิมที่พวกเขาก็คือเทพอารักษ์ของศาลสวรรค์นั่นเอง,ต้าตี้โกวเฉิน,ต้าตี้เฉินอู๋,ต้าตี้จื่อเหว่ยและเทพแห่งภัยพิบัติ.
คนทั้งสี่ที่จ้องมองเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบ,ท้ายที่สุดเวลานี้พวกเขาที่พยักหน้าให้กันและกัน,ก่อนที่จะแยกตัวหายไปเช่นกัน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น