Immortality chapter 1040 The slaughter Saint starts
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1040 ล่าปราชญ์เทพ.
chapter 1040 The
slaughter Saint starts
屠圣开始
ล่าปราชญ์เทพ.
จินเผิงที่ถูกเจี่ยหยินขับไล่ออกไป,ใบหน้าที่มืดคลึ้มเย็นชาของเขาที่จ้องมองมายังจงซานเห็นชัดเจนว่าเขาไม่ยินดีเป็นอย่างมาก,คงจะไม่ยอมง่ายๆแน่,เขาอาจจะดักรออยู่ที่ใหนสักแห่ง! หลังจากนี้คงต้องระมัดระวังตัวยิ่งขึ้น!
หลังจากนั้น,กลุ่มของจงซานก็อาศัยอยู่ในเมืองใต้เหล่ยหยินชั่วคราว,ระหว่างหนี้,จงซานก็ยังคงปรึกษาเป็นการส่วนตัวกับเจี่ยหยินอีกหลายครั้ง,และทำให้จงซานเข้าใจเกี่ยวกับความลับของโลกใบนี้ไม่น้อยเลย.
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น!
ขณะที่จงซานพูดคุยกับเจี่ยหยินอยู่นั้น,ในเวลานั้นเจี่ยหยินก็ลุกขึ้นในทันที,"ยูไล,กลับมาแล้ว!"
"หืม?"จงซานที่ลุกขึ้นเช่นกัน.
จากนั้นไม่นาน,ประตูตำหนักก็สั่นไหวไปมา,ยูไลที่ทรงสง่า,ก้าวเข้ามาช้าๆ.
"อรหันต์เจี่ยหยิน!"ยูไลที่แสดงความเคารพเล็กน้อย.
"อรหันต์ยูไล!"เจี่ยหยินที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวังจงก็อยู่ด้วยรึ?"ยูไลที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"คารวะอรหันต์ยูไล!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ไม่จำเป็นต้องมากพิธี,เจ้าได้ความว่าอย่างไรบ้าง?"เจี่ยหยินสอบถามออกไป.
"ผลการพูดคุยนั้น,การไล่ล่าสังหารปราชญ์เทพนั้น,ข้าจะไม่เข้าร่วม!"ยูไลที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"
"หลานเองก็จะไม่เข้าร่วม,ในเวลานี้เขาได้จากภพหยางไปแล้ว,กลับไปยังศาลเทวะของเขา!"ยูไลกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย,หลานไม่เข้าร่วมอย่างงั้นรึ?
"นอกจากนี้,การล่าปราชญ์เทพได้เริ่มขึ้นแล้ว!"ยูไลที่เอ่ยปากออกมา.
"เริ่มแล้ว?"จงซานที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ใช่!"ยูไลพยักหน้ารับ.
ใบหน้าของเจี่ยหยินที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้มซับซ้อน,เริ่มแล้ว,เร็วขนาดนี้เลยรึ?
"จุนถีได้ให้ข้าส่งสารมาให้ท่าน!"ยูไลที่นำแผ่นริ้วหยกพร้อมกับส่งให้กับเจี่ยหยิน.
เจี่ยหยินที่ปลดผนึก,สัมผัสเทวะที่กวาดตามอง,หลังจากนั้นใบหน้าของเขาที่กลายเป็นซับซ้อน,เจี่ยหยินที่ก้าวออกไป,หายไปในทันที.
ยูไลและจงซานที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ยูไลที่เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
หลังจากนั้นไม่นาน,ทั่วทั้งเทือกเขาวิญญาณก็ดังสนั่นด้วยเสียงหัวเราะของเจี่ยหยิน,เสียงที่ดังกึกก้อง,ทว่าเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม,เทือกเขาวิญญาณที่สั่นไปมา,จากนั้นก็ระเบิดออกมาเสียงดัง.
เทือกเขาวิญญาณที่แยกออกมาในทันที,แสงสีทองที่แผ่ออกมามากมายกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
บัวทองเก้ากลีบขนาดใหญ่ที่ผุดออกมาจากด้านในเทือกเขาวิญญาณ.
บัวทองคำเก้ากลีบที่ส่องประกายแสงวับวาว,เทือกเขาวิญญาณที่ปิดลงอีกครั้ง,ทว่าในเวลานี้ดูเหมือนว่ามันจะมืดลงอยู่เล็กน้อย.
"จงซาน,ข้าจะไปล่าปราชญ์เทพ,เจ้าไม่ไปกลับข้ารึ?"เจี่ยหยินที่เอ่ยถามจงซานอีกครั้ง.
"ไปสิ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างไม่ลังเล.
ในเวลานี้จงซานได้คิดถึงสถานการณ์ต่างๆดีแล้ว,ในวิหารใต้เหล่ยหยินเขาที่มีเพียงเจี่ยหยินเป็นสหาย,สายตาที่ละโมบของจงซาน,สถานที่แห่งนี้ไม่สามารถอยู่ได้แน่นอน.
นอกจากนี้การล่าปราชญ์เทพ,ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เข้าร่วม,ทว่าเพียงแค่ได้เห็นก็คุ้มค่าแล้ว.
"อืม!"เจี่ยหยินพยักหน้ารับ.
จากนั้นจงซานก็พาคนของเขาตามเจี่ยหยินพุ่งไปยังทิศทางหนึ่ง.
ระหว่างทางนั้น,เจี่ยหยินที่ขมวดคิ้วไปมา,ทว่าในเวลานั้นจงซานที่สัมผัสได้ถึงบางอย่าง,ฟ้าดินที่เหมือนกับสั่นไหวไปมา,เกิดการต่อสู้ใหญ่ขึ้นแล้วอย่างงั้นรึ?
"เกิดสิ่งใดขึ้น?"จงซานสอบถาม.
"มีใครบางคนไปยุ่งเกี่ยวกับเทียนไมของหงจวิน!"เจี่ยหยินที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์.
"หืม?"
กงจื่อเริ่มแล้ว,เขาเตรียมการยึดครองเทียนไมของศาลสวรรค์,ต้องรุ้ด้วยว่าเทียนไหมนั้นเป็นอภินหารที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเทียนเต๋า,ตอนนี้ใต้สวรรค์,ไม่มีใครสามารถครอบครองเทียนไมได้,หากว่ากงจื่อครองครองเทียนไม,เขาก็จะครอบครองความแข็งแกร่งของหงจวินในอดีต,สามารถกลายเป็นผู้นำเหล่าปราชญ์เทพได้."เจี่ยหยินที่ใบหน้าไม่ใคร่ดีนัก.
"หืม?"
"สิ่งสำคัญที่สุด,กงจื่อที่เตรียมยึดครองเทียนไม,เวลานี้มีราชันย์หยกและหยิงร่วมมือกัน,พวกเขากำลังต่อสู้กับปราชญ์เทพอยู่!"เจี่ยหยินกล่าว.
"ราชันย์หยกและหยิงร่วมมือกันอย่างงั้นรึ?"
"ใช่,ทุกอย่างเป็นแผนการล่าปราชญ์เทพ,หยิงและราชันย์หยกที่ร่วมมือกัน,ก่อนหน้านี้พวกเขาที่,พวกเขาได้ปล่อยเทียนไหมออกมาเพื่อล่อเหล่าปราชญ์เทพ,ราชันย์หยกช่างมีความกล้านัก,เขาที่กล้าเผยเทียนไมออกมาเพื่อหย่อนเบ็ดอย่างงั้นรึ?"เจี่ยหยินที่แสดงท่าทางไม่ค่อยดีนัก.
"แล้วกงจื่อติดกับง่ายๆขนาดนั้นเลยรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
ถึงแม้นว่าเห่าเม่ลี่จะไม่ได้นับถือปราชญ์เทพ,ทว่าก็รับรู้ว่าพวกเขาต่างลึกล้ำเต็มไปด้วยเชาว์ปัญญาไม่เช่นนั้นคงเดินไปไม่ถึงตำแหน่งปราชญ์เทพ,แล้วกงจื่อจะถูกหลอกง่ายๆอย่างงั้นรึ?
"ไม่ง่ายที่จะหลอก,ทว่าเขาต้องไป,เป็นลิขิตให้เขาต้องดินไป,บางสิ่งบางอย่างก็เกินกว่าการตัดสินใจ,นอกจากนี้,ปราชญ์เทพทั้งเก้าก็จะไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้."เจี่ยหยินที่ส่ายหน้าไปมา.
"กงจื่อ,ในเมื่อราชันย์หยกและหยิงร่วมมือกัน,เวลานี้ก็มีไท่ซ่าง,จุนถีและยอดฝีมืออีกหลายคน,เจ้าไม่เห็นจำเป็นต้องไปเลยไม่ใช่รึ?"จงซานที่สอบถามออกมา.
เจี่ยหยินที่จ้องมองไปยังจงซาน,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"กงจื่อยังมีพวกอีกคน!"
"หืม?"ภายในใจจงซานที่ตื่นตระหนก.
"ดูเหมือนว่ากงจื่อนั้นจะต้องการเดิมพันบางอย่าง,คนที่เข้าร่วมกับเขาในครั้งนี้,ก็คือหมี่เทียน!"เจี่ยหยินที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"สองปราชญ์เทพ? การล่าปราชญ์เทพในครั้งนี้,คงไม่ง่าย!"จงซานกล่าว.
"เกินกว่าคำว่าไม่ง่าย,สองปราชญ์เทพที่อยู่รวมกัน,ถึงแม้พวกเราจะเข้าร่วมก็ยังแทบเป็นไปไม่ได้,หวังได้แค่เพียงหยิงที่กล่าวว่าพบจุดอ่อนของกงจื่อ! ไม่เช่นนั้นก็คงยาก!"เจี่ยหยินที่ส่ายหน้าไปมา.
"ทำไม?"
"เพราะว่าปราชญ์เทพทั้งสอง,ได้รับพลังจากเทียนไม,มีเทียนชูสนับสนุน,หากเทียนชูจับตาอยู่,พวกเราในกลุ่มอดีตปราชญ์เทพก็จะอยู่ในอันตราย,กล่าวได้ว่า,หยิงและราชันย์หยกได้เตรียมการไว้แล้ว,ไม่เพียงแต่กงจื่อต้องเข้าร่วม,ข้า,จุนถี,ไท่ซ่าง,แม้แต่ซาก็ต้องถูกบีบให้เข้าร่วมการเดิมพันนี้! ทั้งสองคนนับว่าวางแผนการได้อย่างลึกล้ำ!"เจี่ยหยินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ท่าทางของเจี่ยหยิน,ที่รู้สึกบ่นหยิงและราชันย์หยกเช่นกัน,ดูเหมือนว่าแผนการนี้จะถูกทั้งคู่วางเอาไว้นานแล้ว.
"การต่อสู้นี้ใหญ่มาก,ไม่สงสัยเลยว่าหลานไม่ยินดีเข้าร่วม,ยูไลเองก็กลับวิหารใต้เหล่ยหยิน!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ใช่,คาดไม่ถึงเลยว่าหยิงจะมีความทะเยอทะยานสูงขนาดนี้!"เจี่ยหยินที่สูดหายใจลึก.
"หยิงมีความต้องการอะไรรึ?"
"หยิงไม่เพียงแต่ต้องการชำระความแค้นกับกงจื่อ,หยิงยังต้องการสังหารปราชญ์เทพเพื่อสร้างศาลสวรรค์,รับประทานตำแหน่งเทียนตี้!"เจี่ยหยินที่สูดหายใจลึก.
"ก่อตั้งศาลสวรรค์!"ดวงตาของจงซานหดเกร็ง.
เร็วไปแล้วเร็วเกินไป!
จงซานพบว่าเหตุการณ์ต่างๆของโลกใบนี้เคลื่อนไหวเร็วเกินไป,จนตัวเขาไม่อาจตามได้ทัน.
จงซานที่กำหมัดแน่น,พร้อมกับลอบเตือนตัวเอง,จะต้องแข็งแกร่งเร็วขึ้น,ไม่เช่นนั้นจะต้องกลายเป็นฝุ่นผงในประวัติศาสตร์.
"ไม่รู้ว่าราชันย์หยกนั้นมีแผนร้ายใด,เขาที่นำศาลสวรรค์เข้าร่วมสงครามนี้,เขาต้องการที่จะทำลายฐานของตัวเองแล้วรึ?
ถึงแม้ว่าจะเป็นสิ่งที่หงจวินทิ้งเอาไว้ให้ก็ตามที,ทว่าเขากลับไม่ต้องการรึอย่างไร,นี่เขาต้องการทำสิ่งใดกัน?"เจี่ยหยินที่เผยท่าทางไม่เข้าใจ.
"เข้าร่วมการต่อสู้,ลองถามเขาดูสิ!"จงซานที่กล่าว.
"คงต้องทำเช่นนั้น!"เจี่ยหยินพยักหน้า.
เจี่ยหยินนั้นเร็วมาก,เดินทางไปยังศาลสวรรค์จากวิหารใต้เหล่ยหยิน,ใช้เวลาไม่นานนัก.
ขณะที่บินเข้ามาในอาณาเขตบริเวณ.
ที่ไกลออกไปนั้น, 49
เทียนเต๋าที่คำยันสวรรค์,ปกป้องศาลสวรรค์ด้านใน,เวลานี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้ว,เพราะว่าพื้นที่รอบๆนั้นต่างพังทลายเสียหาย,เห็นเพียงแค่หลุมดำที่ลามออกมา.
พลังอำนาจบดขยี้ที่รุนแรงมาก,เห็นชัดเจนว่าที่ด้านในนั้นยังเกิดการต่อสู้อยู่.
พื้นที่รอบๆ,มีเพียงแค่ยอดฝีมือ,เพราะว่าเหล่าคนที่มีพลังฝึกตนอ่อนแอ,คงตกตายไปในทันทีที่ได้รับการสั่นสะเทือนของหวงมิติที่รุนแรง.
เจี่ยหยินที่นำจงซานมาหยุดอยู่ที่ด้านนอก.
เมืองร้าง,สถานที่แห่งนี้เป็นเมืองที่มีสิ่งก่อสร้างสูงมาก,ในเวลานี้มีชายคนหนึ่งยืนอยู่บนกำแพงเมืองในชุดสีดำ,กงเชียน.
เจี่ยหยินและจงซานที่ได้มาหยุดอยู่ที่แห่งหนึ่ง!
"เจี่ยหยิน?"กงเชียนที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ.
"กงเชียน,เจ้าไม่เข้าไปรึ?"เจี่ยหยินกล่าว.
"สนามรบนี้ใหญ่มาก,ข้าไม่มีทางเลือก,ข้าไม่สามารถเข้าร่วมได้!"กงเชียนที่ส่ายหน้าไปมา.
ชัดเจนว่า,กงเชียนเป็นคนที่เข้าใจตัวเองได้.
"ข้ามีเรื่องรบกวนเจ้า,โปรดตอบแทนบุญคุณของข้าในอดีต!"เจี่ยหยินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"กงเชียนที่แสดงท่าทางสงสัย.
"ก่อนที่ข้าจะออกมา,โปรดคุ้มครองพวกเขา!"เจี่ยหยินที่ชี้ไปยังจงซาน.
"ทั้งหมดรึ?"กงเชียนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ทั้งหมด!"เจี่ยหยินกล่าวยืนยัน.
"ตกลง!"กงเขียนที่พยักหน้ารับคำในทันที.
เจี่ยหยินพยักหน้ารับ.
จากนั้น,ร่างของเขาก็พุ่งตรงไปยังเทียนเต๋า 49
เส้น.
สองปราชญ์เทพกับเซียนบรรพชนกี่คนกัน.
จงซานที่ตอบรับเจี่ยหยินหลังจากที่ได้ยินการเตรียมการของเจี่ยหยิน,จงซานไม่ได้เอ่ยปากอะไร,จงซานที่ยังไม่สามารถเตรียมจากไปเช่นกันคงต้องรอเจี่ยหยินก่อน,จงซานที่ถอยหายใจเบาๆ,เป็นความจริง,การต่อสู้กับปราชญ์เทพ,เป็นเรื่องที่ไกลเกินกว่าที่เขาจะเข้าร่วมได้.
กงเชียนหาได้สนใจกงซาน,ทว่ายังคงจ้องมองไปยังทิศทางของสนามรบ,จงซานเองไม่สามารถมองเห็นได้,ทว่ากงเชียนนั้นสามารถสัมผัสได้ถึงอำนาจเทียนเต๋า,ไม่จำเป็นต้องมอง.
การต่อสู้นี้รุนแรงมาก,ถึงแม้ว่ากงเชียนจะแข็งแกร่ง,แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้.
หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้จบลง,จะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นบนโลกใบนี้แน่นอน!
กงเชียนที่ไม่ขยับ,จงซานเองก็ไม่ได้ใส่ใจเช่นกัน,นอกจากนี้ระหว่างเขาและกงเชียน,ยังหาได้เป็นมิตรต่อกัน.
ภายในเมืองร้างแห่งนี้,ยังมีเหล่ายอดฝีมือมากมายประจำอยู่.
ไม่ไกลออกไป,จงซานเห็น,มนุษย์ครึ่งวัว.
"ไป!"จงซานที่นำคนของเขาบินไป.
กงเชียนที่แลมองเล็กน้อย,ทว่ายังคงจ้องมองไปยังสนามรบต่อ.
จงซานที่บินไป,มนุษย์ครึ่งวัวย่อมพบจงซานอย่างแน่นอน.
"เซิ่งหวังจง!"มนุษย์ครึ่งวัวที่แสดงความเคารพเล็กน้อย.
"อ๋องพันปิศาจ! รบกวนแล้ว!"จงซานที่ยกมือคารวะเล็กน้อย.
อ๋องพันปิศาจที่พยักหน้ารับ.
"ข้าและพรรคพวกเพิ่งมาถึง,ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"เซิ่งหวังจงสนใจ,วัวชราก็ไม่จำเป็นต้องปิดบัง,ไม่ว่าอย่างไรเรื่องนี้ทุกคนก็เห็นกันอยู่อแล้ว"อ๋องพันปิศาจกล่าว.
"สามวันที่แล้ว,กงจื่อได้เดินทางมายังศาลสวรรค์ในทันที,บางที่อาจจะต้องการยึดครองศาลสวรรค์แห่งนี้,สถานที่แห่งนี้นี้นับว่าเป็นดินแดนที่พวกเราติดหนีบุญคุณ,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมต้องเดินทางมา,ซึ่งหลังจากนั้นไท่ซ่างก็ปรากฏตัว,จากนั้นก็เป็นจุนถี,พวกเขาที่ต่อสู้กันรุนแรงมาก,อย่างไรก็ตามไม่รู้ว่าหมี่เทียนนั้นมาจากที่ใหน,เวลานี้เข้าเข้าร่วมการต่อสู้แล้ว,การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงนี้เกิดขึ้นตั้งนานแล้ว,พวกเราไม่เห็นการต่อสู้เลย,ศาลสวรรค์เวลานี้ไม่รู้ว่าพังทลายเสียหายไปแล้วหรือยัง!"อ๋องพันปิศาจที่บอกเล่า.
คำพูดของอ๋องพันปิศาจ,แม้นว่าจะไม่รู้อะไรระเอียด,ทว่าก็ชัดเจนดี,หยิง,ราชันย์หยก,จุนถี,ไท่ซ่าง,เจี่ยหยิน,กงจื่อ,แม้แต่หมี่เทียนกำลังต่อสู้กันอยู่.
แล้วไม่มีกุยกูซืออย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าต้องมีซาด้วยรึ?
"แล้วคนของศาลสวรรค์ล่ะ?"เห่าเม่ยลี่ที่สอบถามออกไป.
"มีเหรอที่จะสามารถหนีออกมาได้,ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นตายร้ายดีอย่างไร!"อ๋องพันปิศาจที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเสียใจ.
เห็นชัดเจนว่าอ๋องพันปิศาจที่แสดงความเสียใจเพราะว่านางฟ้านางสวรรค์ที่งดงามคงตกตายไปหมดแล้วเป็นแน่.
chapter 1040 The
slaughter Saint starts
屠圣开始
ล่าปราชญ์เทพ.
จินเผิงที่ถูกเจี่ยหยินขับไล่ออกไป,ใบหน้าที่มืดคลึ้มเย็นชาของเขาที่จ้องมองมายังจงซานเห็นชัดเจนว่าเขาไม่ยินดีเป็นอย่างมาก,คงจะไม่ยอมง่ายๆแน่,เขาอาจจะดักรออยู่ที่ใหนสักแห่ง! หลังจากนี้คงต้องระมัดระวังตัวยิ่งขึ้น!
หลังจากนั้น,กลุ่มของจงซานก็อาศัยอยู่ในเมืองใต้เหล่ยหยินชั่วคราว,ระหว่างหนี้,จงซานก็ยังคงปรึกษาเป็นการส่วนตัวกับเจี่ยหยินอีกหลายครั้ง,และทำให้จงซานเข้าใจเกี่ยวกับความลับของโลกใบนี้ไม่น้อยเลย.
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น!
ขณะที่จงซานพูดคุยกับเจี่ยหยินอยู่นั้น,ในเวลานั้นเจี่ยหยินก็ลุกขึ้นในทันที,"ยูไล,กลับมาแล้ว!"
"หืม?"จงซานที่ลุกขึ้นเช่นกัน.
จากนั้นไม่นาน,ประตูตำหนักก็สั่นไหวไปมา,ยูไลที่ทรงสง่า,ก้าวเข้ามาช้าๆ.
"อรหันต์เจี่ยหยิน!"ยูไลที่แสดงความเคารพเล็กน้อย.
"อรหันต์ยูไล!"เจี่ยหยินที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวังจงก็อยู่ด้วยรึ?"ยูไลที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"คารวะอรหันต์ยูไล!"จงซานพยักหน้ารับ.
"ไม่จำเป็นต้องมากพิธี,เจ้าได้ความว่าอย่างไรบ้าง?"เจี่ยหยินสอบถามออกไป.
"ผลการพูดคุยนั้น,การไล่ล่าสังหารปราชญ์เทพนั้น,ข้าจะไม่เข้าร่วม!"ยูไลที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"
"หลานเองก็จะไม่เข้าร่วม,ในเวลานี้เขาได้จากภพหยางไปแล้ว,กลับไปยังศาลเทวะของเขา!"ยูไลกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย,หลานไม่เข้าร่วมอย่างงั้นรึ?
"นอกจากนี้,การล่าปราชญ์เทพได้เริ่มขึ้นแล้ว!"ยูไลที่เอ่ยปากออกมา.
"เริ่มแล้ว?"จงซานที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ใช่!"ยูไลพยักหน้ารับ.
ใบหน้าของเจี่ยหยินที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้มซับซ้อน,เริ่มแล้ว,เร็วขนาดนี้เลยรึ?
"จุนถีได้ให้ข้าส่งสารมาให้ท่าน!"ยูไลที่นำแผ่นริ้วหยกพร้อมกับส่งให้กับเจี่ยหยิน.
เจี่ยหยินที่ปลดผนึก,สัมผัสเทวะที่กวาดตามอง,หลังจากนั้นใบหน้าของเขาที่กลายเป็นซับซ้อน,เจี่ยหยินที่ก้าวออกไป,หายไปในทันที.
ยูไลและจงซานที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ยูไลที่เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
หลังจากนั้นไม่นาน,ทั่วทั้งเทือกเขาวิญญาณก็ดังสนั่นด้วยเสียงหัวเราะของเจี่ยหยิน,เสียงที่ดังกึกก้อง,ทว่าเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม,เทือกเขาวิญญาณที่สั่นไปมา,จากนั้นก็ระเบิดออกมาเสียงดัง.
เทือกเขาวิญญาณที่แยกออกมาในทันที,แสงสีทองที่แผ่ออกมามากมายกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
บัวทองเก้ากลีบขนาดใหญ่ที่ผุดออกมาจากด้านในเทือกเขาวิญญาณ.
บัวทองคำเก้ากลีบที่ส่องประกายแสงวับวาว,เทือกเขาวิญญาณที่ปิดลงอีกครั้ง,ทว่าในเวลานี้ดูเหมือนว่ามันจะมืดลงอยู่เล็กน้อย.
"จงซาน,ข้าจะไปล่าปราชญ์เทพ,เจ้าไม่ไปกลับข้ารึ?"เจี่ยหยินที่เอ่ยถามจงซานอีกครั้ง.
"ไปสิ!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างไม่ลังเล.
ในเวลานี้จงซานได้คิดถึงสถานการณ์ต่างๆดีแล้ว,ในวิหารใต้เหล่ยหยินเขาที่มีเพียงเจี่ยหยินเป็นสหาย,สายตาที่ละโมบของจงซาน,สถานที่แห่งนี้ไม่สามารถอยู่ได้แน่นอน.
นอกจากนี้การล่าปราชญ์เทพ,ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เข้าร่วม,ทว่าเพียงแค่ได้เห็นก็คุ้มค่าแล้ว.
"อืม!"เจี่ยหยินพยักหน้ารับ.
จากนั้นจงซานก็พาคนของเขาตามเจี่ยหยินพุ่งไปยังทิศทางหนึ่ง.
ระหว่างทางนั้น,เจี่ยหยินที่ขมวดคิ้วไปมา,ทว่าในเวลานั้นจงซานที่สัมผัสได้ถึงบางอย่าง,ฟ้าดินที่เหมือนกับสั่นไหวไปมา,เกิดการต่อสู้ใหญ่ขึ้นแล้วอย่างงั้นรึ?
"เกิดสิ่งใดขึ้น?"จงซานสอบถาม.
"มีใครบางคนไปยุ่งเกี่ยวกับเทียนไมของหงจวิน!"เจี่ยหยินที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์.
"หืม?"
กงจื่อเริ่มแล้ว,เขาเตรียมการยึดครองเทียนไมของศาลสวรรค์,ต้องรุ้ด้วยว่าเทียนไหมนั้นเป็นอภินหารที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเทียนเต๋า,ตอนนี้ใต้สวรรค์,ไม่มีใครสามารถครอบครองเทียนไมได้,หากว่ากงจื่อครองครองเทียนไม,เขาก็จะครอบครองความแข็งแกร่งของหงจวินในอดีต,สามารถกลายเป็นผู้นำเหล่าปราชญ์เทพได้."เจี่ยหยินที่ใบหน้าไม่ใคร่ดีนัก.
"หืม?"
"สิ่งสำคัญที่สุด,กงจื่อที่เตรียมยึดครองเทียนไม,เวลานี้มีราชันย์หยกและหยิงร่วมมือกัน,พวกเขากำลังต่อสู้กับปราชญ์เทพอยู่!"เจี่ยหยินกล่าว.
"ราชันย์หยกและหยิงร่วมมือกันอย่างงั้นรึ?"
"ใช่,ทุกอย่างเป็นแผนการล่าปราชญ์เทพ,หยิงและราชันย์หยกที่ร่วมมือกัน,ก่อนหน้านี้พวกเขาที่,พวกเขาได้ปล่อยเทียนไหมออกมาเพื่อล่อเหล่าปราชญ์เทพ,ราชันย์หยกช่างมีความกล้านัก,เขาที่กล้าเผยเทียนไมออกมาเพื่อหย่อนเบ็ดอย่างงั้นรึ?"เจี่ยหยินที่แสดงท่าทางไม่ค่อยดีนัก.
"แล้วกงจื่อติดกับง่ายๆขนาดนั้นเลยรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
ถึงแม้นว่าเห่าเม่ลี่จะไม่ได้นับถือปราชญ์เทพ,ทว่าก็รับรู้ว่าพวกเขาต่างลึกล้ำเต็มไปด้วยเชาว์ปัญญาไม่เช่นนั้นคงเดินไปไม่ถึงตำแหน่งปราชญ์เทพ,แล้วกงจื่อจะถูกหลอกง่ายๆอย่างงั้นรึ?
"ไม่ง่ายที่จะหลอก,ทว่าเขาต้องไป,เป็นลิขิตให้เขาต้องดินไป,บางสิ่งบางอย่างก็เกินกว่าการตัดสินใจ,นอกจากนี้,ปราชญ์เทพทั้งเก้าก็จะไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้."เจี่ยหยินที่ส่ายหน้าไปมา.
"กงจื่อ,ในเมื่อราชันย์หยกและหยิงร่วมมือกัน,เวลานี้ก็มีไท่ซ่าง,จุนถีและยอดฝีมืออีกหลายคน,เจ้าไม่เห็นจำเป็นต้องไปเลยไม่ใช่รึ?"จงซานที่สอบถามออกมา.
เจี่ยหยินที่จ้องมองไปยังจงซาน,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"กงจื่อยังมีพวกอีกคน!"
"หืม?"ภายในใจจงซานที่ตื่นตระหนก.
"ดูเหมือนว่ากงจื่อนั้นจะต้องการเดิมพันบางอย่าง,คนที่เข้าร่วมกับเขาในครั้งนี้,ก็คือหมี่เทียน!"เจี่ยหยินที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"สองปราชญ์เทพ? การล่าปราชญ์เทพในครั้งนี้,คงไม่ง่าย!"จงซานกล่าว.
"เกินกว่าคำว่าไม่ง่าย,สองปราชญ์เทพที่อยู่รวมกัน,ถึงแม้พวกเราจะเข้าร่วมก็ยังแทบเป็นไปไม่ได้,หวังได้แค่เพียงหยิงที่กล่าวว่าพบจุดอ่อนของกงจื่อ! ไม่เช่นนั้นก็คงยาก!"เจี่ยหยินที่ส่ายหน้าไปมา.
"ทำไม?"
"เพราะว่าปราชญ์เทพทั้งสอง,ได้รับพลังจากเทียนไม,มีเทียนชูสนับสนุน,หากเทียนชูจับตาอยู่,พวกเราในกลุ่มอดีตปราชญ์เทพก็จะอยู่ในอันตราย,กล่าวได้ว่า,หยิงและราชันย์หยกได้เตรียมการไว้แล้ว,ไม่เพียงแต่กงจื่อต้องเข้าร่วม,ข้า,จุนถี,ไท่ซ่าง,แม้แต่ซาก็ต้องถูกบีบให้เข้าร่วมการเดิมพันนี้! ทั้งสองคนนับว่าวางแผนการได้อย่างลึกล้ำ!"เจี่ยหยินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
ท่าทางของเจี่ยหยิน,ที่รู้สึกบ่นหยิงและราชันย์หยกเช่นกัน,ดูเหมือนว่าแผนการนี้จะถูกทั้งคู่วางเอาไว้นานแล้ว.
"การต่อสู้นี้ใหญ่มาก,ไม่สงสัยเลยว่าหลานไม่ยินดีเข้าร่วม,ยูไลเองก็กลับวิหารใต้เหล่ยหยิน!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ใช่,คาดไม่ถึงเลยว่าหยิงจะมีความทะเยอทะยานสูงขนาดนี้!"เจี่ยหยินที่สูดหายใจลึก.
"หยิงมีความต้องการอะไรรึ?"
"หยิงไม่เพียงแต่ต้องการชำระความแค้นกับกงจื่อ,หยิงยังต้องการสังหารปราชญ์เทพเพื่อสร้างศาลสวรรค์,รับประทานตำแหน่งเทียนตี้!"เจี่ยหยินที่สูดหายใจลึก.
"ก่อตั้งศาลสวรรค์!"ดวงตาของจงซานหดเกร็ง.
เร็วไปแล้วเร็วเกินไป!
จงซานพบว่าเหตุการณ์ต่างๆของโลกใบนี้เคลื่อนไหวเร็วเกินไป,จนตัวเขาไม่อาจตามได้ทัน.
จงซานที่กำหมัดแน่น,พร้อมกับลอบเตือนตัวเอง,จะต้องแข็งแกร่งเร็วขึ้น,ไม่เช่นนั้นจะต้องกลายเป็นฝุ่นผงในประวัติศาสตร์.
"ไม่รู้ว่าราชันย์หยกนั้นมีแผนร้ายใด,เขาที่นำศาลสวรรค์เข้าร่วมสงครามนี้,เขาต้องการที่จะทำลายฐานของตัวเองแล้วรึ?
ถึงแม้ว่าจะเป็นสิ่งที่หงจวินทิ้งเอาไว้ให้ก็ตามที,ทว่าเขากลับไม่ต้องการรึอย่างไร,นี่เขาต้องการทำสิ่งใดกัน?"เจี่ยหยินที่เผยท่าทางไม่เข้าใจ.
"เข้าร่วมการต่อสู้,ลองถามเขาดูสิ!"จงซานที่กล่าว.
"คงต้องทำเช่นนั้น!"เจี่ยหยินพยักหน้า.
เจี่ยหยินนั้นเร็วมาก,เดินทางไปยังศาลสวรรค์จากวิหารใต้เหล่ยหยิน,ใช้เวลาไม่นานนัก.
ขณะที่บินเข้ามาในอาณาเขตบริเวณ.
ที่ไกลออกไปนั้น, 49
เทียนเต๋าที่คำยันสวรรค์,ปกป้องศาลสวรรค์ด้านใน,เวลานี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้ว,เพราะว่าพื้นที่รอบๆนั้นต่างพังทลายเสียหาย,เห็นเพียงแค่หลุมดำที่ลามออกมา.
พลังอำนาจบดขยี้ที่รุนแรงมาก,เห็นชัดเจนว่าที่ด้านในนั้นยังเกิดการต่อสู้อยู่.
พื้นที่รอบๆ,มีเพียงแค่ยอดฝีมือ,เพราะว่าเหล่าคนที่มีพลังฝึกตนอ่อนแอ,คงตกตายไปในทันทีที่ได้รับการสั่นสะเทือนของหวงมิติที่รุนแรง.
เจี่ยหยินที่นำจงซานมาหยุดอยู่ที่ด้านนอก.
เมืองร้าง,สถานที่แห่งนี้เป็นเมืองที่มีสิ่งก่อสร้างสูงมาก,ในเวลานี้มีชายคนหนึ่งยืนอยู่บนกำแพงเมืองในชุดสีดำ,กงเชียน.
เจี่ยหยินและจงซานที่ได้มาหยุดอยู่ที่แห่งหนึ่ง!
"เจี่ยหยิน?"กงเชียนที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ.
"กงเชียน,เจ้าไม่เข้าไปรึ?"เจี่ยหยินกล่าว.
"สนามรบนี้ใหญ่มาก,ข้าไม่มีทางเลือก,ข้าไม่สามารถเข้าร่วมได้!"กงเชียนที่ส่ายหน้าไปมา.
ชัดเจนว่า,กงเชียนเป็นคนที่เข้าใจตัวเองได้.
"ข้ามีเรื่องรบกวนเจ้า,โปรดตอบแทนบุญคุณของข้าในอดีต!"เจี่ยหยินที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"กงเชียนที่แสดงท่าทางสงสัย.
"ก่อนที่ข้าจะออกมา,โปรดคุ้มครองพวกเขา!"เจี่ยหยินที่ชี้ไปยังจงซาน.
"ทั้งหมดรึ?"กงเชียนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ทั้งหมด!"เจี่ยหยินกล่าวยืนยัน.
"ตกลง!"กงเขียนที่พยักหน้ารับคำในทันที.
เจี่ยหยินพยักหน้ารับ.
จากนั้น,ร่างของเขาก็พุ่งตรงไปยังเทียนเต๋า 49
เส้น.
สองปราชญ์เทพกับเซียนบรรพชนกี่คนกัน.
จงซานที่ตอบรับเจี่ยหยินหลังจากที่ได้ยินการเตรียมการของเจี่ยหยิน,จงซานไม่ได้เอ่ยปากอะไร,จงซานที่ยังไม่สามารถเตรียมจากไปเช่นกันคงต้องรอเจี่ยหยินก่อน,จงซานที่ถอยหายใจเบาๆ,เป็นความจริง,การต่อสู้กับปราชญ์เทพ,เป็นเรื่องที่ไกลเกินกว่าที่เขาจะเข้าร่วมได้.
กงเชียนหาได้สนใจกงซาน,ทว่ายังคงจ้องมองไปยังทิศทางของสนามรบ,จงซานเองไม่สามารถมองเห็นได้,ทว่ากงเชียนนั้นสามารถสัมผัสได้ถึงอำนาจเทียนเต๋า,ไม่จำเป็นต้องมอง.
การต่อสู้นี้รุนแรงมาก,ถึงแม้ว่ากงเชียนจะแข็งแกร่ง,แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้.
หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้จบลง,จะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นบนโลกใบนี้แน่นอน!
กงเชียนที่ไม่ขยับ,จงซานเองก็ไม่ได้ใส่ใจเช่นกัน,นอกจากนี้ระหว่างเขาและกงเชียน,ยังหาได้เป็นมิตรต่อกัน.
ภายในเมืองร้างแห่งนี้,ยังมีเหล่ายอดฝีมือมากมายประจำอยู่.
ไม่ไกลออกไป,จงซานเห็น,มนุษย์ครึ่งวัว.
"ไป!"จงซานที่นำคนของเขาบินไป.
กงเชียนที่แลมองเล็กน้อย,ทว่ายังคงจ้องมองไปยังสนามรบต่อ.
จงซานที่บินไป,มนุษย์ครึ่งวัวย่อมพบจงซานอย่างแน่นอน.
"เซิ่งหวังจง!"มนุษย์ครึ่งวัวที่แสดงความเคารพเล็กน้อย.
"อ๋องพันปิศาจ! รบกวนแล้ว!"จงซานที่ยกมือคารวะเล็กน้อย.
อ๋องพันปิศาจที่พยักหน้ารับ.
"ข้าและพรรคพวกเพิ่งมาถึง,ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"เซิ่งหวังจงสนใจ,วัวชราก็ไม่จำเป็นต้องปิดบัง,ไม่ว่าอย่างไรเรื่องนี้ทุกคนก็เห็นกันอยู่อแล้ว"อ๋องพันปิศาจกล่าว.
"สามวันที่แล้ว,กงจื่อได้เดินทางมายังศาลสวรรค์ในทันที,บางที่อาจจะต้องการยึดครองศาลสวรรค์แห่งนี้,สถานที่แห่งนี้นี้นับว่าเป็นดินแดนที่พวกเราติดหนีบุญคุณ,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมต้องเดินทางมา,ซึ่งหลังจากนั้นไท่ซ่างก็ปรากฏตัว,จากนั้นก็เป็นจุนถี,พวกเขาที่ต่อสู้กันรุนแรงมาก,อย่างไรก็ตามไม่รู้ว่าหมี่เทียนนั้นมาจากที่ใหน,เวลานี้เข้าเข้าร่วมการต่อสู้แล้ว,การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงนี้เกิดขึ้นตั้งนานแล้ว,พวกเราไม่เห็นการต่อสู้เลย,ศาลสวรรค์เวลานี้ไม่รู้ว่าพังทลายเสียหายไปแล้วหรือยัง!"อ๋องพันปิศาจที่บอกเล่า.
คำพูดของอ๋องพันปิศาจ,แม้นว่าจะไม่รู้อะไรระเอียด,ทว่าก็ชัดเจนดี,หยิง,ราชันย์หยก,จุนถี,ไท่ซ่าง,เจี่ยหยิน,กงจื่อ,แม้แต่หมี่เทียนกำลังต่อสู้กันอยู่.
แล้วไม่มีกุยกูซืออย่างงั้นรึ?
ไม่ใช่ว่าต้องมีซาด้วยรึ?
"แล้วคนของศาลสวรรค์ล่ะ?"เห่าเม่ยลี่ที่สอบถามออกไป.
"มีเหรอที่จะสามารถหนีออกมาได้,ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นตายร้ายดีอย่างไร!"อ๋องพันปิศาจที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเสียใจ.
เห็นชัดเจนว่าอ๋องพันปิศาจที่แสดงความเสียใจเพราะว่านางฟ้านางสวรรค์ที่งดงามคงตกตายไปหมดแล้วเป็นแน่.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น