Immortality Chapter 1019 Ritual hall
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1019 ห้องโถงลู่กวน.
Chapter 1019 Ritual hall
礼馆
ห้องโถงลู่กวน.
พูเช่อ(พนักงานต้อนรับ) ซ้ายที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างหนัก,ในวันนี้เป็นวันมงคลสำหรับเซิ่งหวัง,เขาจำเป็นต้องระมัดระวังอย่างหนัก,เพราะว่าไม่ต้องการให้ชื่อเสียงของต้าฉินด่างพร้อย,อีกอย่างหนึ่งเขาไม่สามารถใช้พลังอำนาจความรุนแรงออกมาได้ในเวลานี้.
เพราะ,ตราบเท่าที่ใครก็ตามเข้ามาภายในตำหนักผู้ทรงเกียรติแล้ว,พูเช่อซ้ายจำเป็นต้องระมัดระหวังให้ดี,ทว่ากับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้,ทำให้เขาอับอายและโกรธเกรี้ยวนัก.
กับคนที่กล้าปลอมบัตรเชิญเขายังต้องทนอีกอย่างงั้นรึ?
นอกจากจะปลอมบัตรเชิญแล้วยังปลอมได้ห่วยอีกต่างหาก,สีไม่เหมือนไม่เท่าไหร่,ทว่าลายมือนี้ไม่ใช่ของเสนาบดีหลี่ซือและเหล่าขุนนางกระทรวงพิธีการอีกด้วย,ไม่ซ้ำใครเลยซักคน!
"พวกเจ้ามาจากที่ใหนกัน?
คิดว่าต้าฉินของข้าใช่สถานที่,ที่จะสามารถแสดงท่าทางดื้อด้านได้รึ?!"พูเช่อซ้ายที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.
เห็นท่าทางของพูเซ่อซ้ายแล้ว,หนานกงเซิ่งและคนอื่นๆต่างขมวดคิ้วไปมา,เซิ่งหวังมีความตั้งใจเดินทางมาเข้าร่วมงานวันเกิดหยิง,ทว่าผู้ใต้บังคับบัญชาหยิง,กับแสดงท่าทางเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
ในเวลานี้ไท่จื่อมังกรได้เผยสีหน้าแววตาเหยียดหยันออกมา,ก่อนหน้านี้คิดว่าคนกลุ่มนี้ร้ายกาจ,คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลย!
"พูเช่อซ้าย,อย่าได้ทำอะไรให้ให้ขายหน้า,สถานที่แห่งนี้พวกเราไม่สามารถโกรธเกรี้ยวได้,กำลังจะถึงงานมงคลของเซิ่งหวังแล้ว,ไม่สามารถทำอะไรผิดพลาดได้!"พูเช่อขวาที่กล่าวเตือนในทันที.
จงซานที่พยักหน้า,เหล่าเจ้าหน้าที่ของต้าฉิน,เดิมที่พวกเขาที่โกรธเกรี้ยวจงซานอยู่แล้วหากแต่กำลังอดกลั้นไว้,จงซานที่สามารถมองเห็นสถานการณ์ทั้งหมด,ภายในห้องโถงนี้,ไม่มีใครสามารถยืนยันบัตรเชิญของเขาได้,คนทั้งสองเองก็ไม่เคยเห็นลายมือบนบัตรเชิญอย่างชัดเจน,เรื่องนี้เป็นเพียงแค่เรื่องเข้าใจผิดเท่านั้น.
ดูเหมือนว่าพวกเขาตอนนี้อาบไปด้วยจิตสังหารต้องการฆ่าแล้ว,แต่ถึงกระนั้นอีกคนก็ยังคงสงบใจได้และคอยเตือนอีกคน.
Rare, least, if experiences this matter in
other Luck Dynasty, definitely already drew on the army to deduct the person of
fabrication.
แต่ก็นับว่าหากยาก,หากเรื่องนี้เกิดขึ้นที่ราชวงศ์วาสนาอื่น,เป็นไปได้ว่าพวกเขาคงเรียกทหารแล้วกับข้อหาปลอมแปลงบัตรเชิญ.
"ข้าไม่ได้โกรธ,เป็นพวกเขา,เจ้าก็เห็น.....!"พูเช่อซ้ายที่ใบหน้าบิดเบี้ยวขุ่นข้องหมองใจ.
"เอาล่ะ,เอาล่ะ,เจ้าไปพักก่อน,ข้าจะเป็นคนจัดการเอง!"พูเช่อขวาที่กล่าวเตือน.
"ชิ!
หากไม่เพราะนี่เป็นวันมงคลของเซิ่งหวัง,ข้าไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่!"พูเช่อซ้ายที่ดวงตาขวาง,แค่นเสียงเย็นชา,ก่อนที่จะก้าวออกไปด้านหลัง.
ในเวลานี้ไท่จื่อมังกรทั้งสี่ที่ลอบถอยออกมา,ทำให้ราวกับว่าไม่ได้มากับจงซาน.
พูเช่อขวาที่หันหน้าจดจ้องมองไปยังจงซาน,"ทุกท่าน,โปรดกลับไปเถอะ! งานพระบรมราชสมภพของเซิ่งหวัง,ทั่วแผ่นดินต่างก็เฉลิมฉลอง,อย่าได้ทำให้ข้าต้องประสบความยากลำบากเลย!"
"บัตรเชิญนี้เป็นของจริง,พวกเจ้าไม่เห็นความแตกต่าง..........!"จงซานที่เอ่ยปากออกมา.
"ยังจะกล่าวอะไรอีกรึ?
พวกเจ้าน่าจะเห็นว่าพวกเราไม่ได้ปัญญาอ่อน?"พู่เชอซ้ายที่นั่งพักอยู่ร้องเอ็ดออกมาอีกครั้ง.
จงซานที่ไม่ใส่ใจ,ทว่าจ้องมองไปยังพูเช่อขวา.
พูเช่อขวาที่แสดงท่าทางไม่อยากรับรู้อะไรอีกเช่นกัน,เห็นชัดเจนว่าเขาได้ให้เกียรติคนเหล่านี้,ตอนนี้ยังดื้อรั้นอยู่อีกรึ?
"เรื่องนี้,ขอถามทุกท่าน,ทุกท่านที่มางานมงคลเซิ่งหวัง,มีของขวัญมาด้วยหรือไม่?"พูเช่อขวาที่กล่าวเอ่ยออกมาในทันที.
"แน่นอน!"จงซานพยักหน้ารับ.
เห็นจงซานพยักหน้า,พู่เช่อขวาที่พ่นลมเล็กน้อย,และกล่าวออกมาว่า,"งานมงคลของเซิ่งหวังนั้นมีแขกมากมาย,ทว่าตอนนี้ในเมืองเซียนหยางนั้นมีผู้คนเป็นจำนวนมาก,ดังนั้นจึงได้มีการมอบสิทธิ์ให้กับผู้คนจำนวนหนึ่ง,ในเมื่อทุกท่านมาร่วมงานวันพระบรมราชสมภพของฝ่าบาท,และนำของขวัญมานั้น,สามารถเดินทางไปยังห้องโถงลู่กวนทิศใต้,จะมีเจ้าหน้าที่รับของขวัญ,ที่นั่นมีขุนนางพิธีการต้อนรับโดยตรง,ไม่จำเป็นต้องเข้าแถวแต่อย่างใด!"
กับคำพูดของพูเช่อที่กล่าวออกมานั้น,ได้แสดงออกมาว่าบัตรเชิญไม่จำเป็นต้องใช้ก็ได้,หากมีของขวัญที่คู่ควร,สามารถเดินทางไปยังตำหนักลู่กวนและเข้างานได้โดยตรง,ทว่าของที่นำมาต้องควรค่าเพียงพอ,ถึงจะได้รับสิทธิ์เข้าไปทั้งหมดอีกด้วย.
ระหว่างหนี้,พูเช่อขวาที่โบกมือเรียกผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างรวดเร็ว.
จงซานค่อนข้างรู้สึกขำขันกับท่าทางพูเช่อขวา,ทว่าก็นับเขาเป็นคนที่มีความสามารถ.
จากนั้น,พูเช่อขวาก็แสดงท่าทางเชิญจงซานออกไปอย่างสุภาพ.
"ทุกท่าน,ที่ด้านซ้ายมือนั้น,สามารถตรงไปยังตำหนักน้ำเงิน,ซึ่งมีห้องโถงลู่กวนได้!"พู่เช่อซ้ายกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
จงซานเผยยิ้มและกล่าวออกมาว่า"ก็ดี!"
ขณะที่ทุกคนกำลังจะจากไป,สายตาของพูเช่อซ้ายที่จดจ้องมองสายตาหดเกร็ง,เห็นชัดเจนว่าพูเช่อขวานั้นเต็มไปด้วยความสุภาพ,ในความเห็นของเขาแล้ว,คนกลุ่มนี้จงใจเข้ามาสร้างความวุ่นวายอย่างชัดเจน.
"โปรดส่งคืนบัตรเชิญมาให้กับข้า!"จงซานที่จ้องมองไปยังพูเช่อซ้ายที่ยังคงถือบัตรเชิญสีถ่านในมือ.
"หืม?"พูเช่อซ้ายที่กลายเป็นงงงวย.
พูเช่อซ้ายที่โกรธเกรี้ยวอย่างมาก,ทำให้ถือบัตรเชิญแน่นไม่วาง,ทั้งที่เผยท่าทางไม่ต้อนรับอย่างชัดเจน.
พูเช่อขวาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"รับไป!"พู่เช่อซ้ายที่กัดฟันระงับอารมณ์เอาไว้.
จงซานที่รับกลับมาด้วยรอยยิ้ม,ไม่ได้กล่าวอะไรอีก.
เมื่อรับบัตรเชิญสีถ่านมาแล้ว,เขาที่นำคนของเขาออกมา.
เมื่ออกมาจากตำหนักแขกผู้ทรงเกียรติ.
"จงซาน,ต้องไปสนใจพวกเขาทำไมกัน,พวกเราก็บุกเข้าไปเลย,ดูสิว่าหยิงจะทำอย่างไร!"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางไม่ยินยอม.
"เอาล่ะ,ที่นี่ต้าฉิน,พวกเขาต่างก็มีระเบียบของตัวเอง,พวกเราไม่ควรที่จะละเมิดระเบียบพวกเขา,นอกจากนี้พวกเขาก็ยังนับว่ามีความสุภาพอยู่,เรื่องนี้ไม่เหมาะที่ข้าจะกระทำอะไรที่ไม่เหมาะสม!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,พร้อมกับเผยยิ้มออกมา.
เกี่ยวกับเรื่องนี้,จงซานคุ้นเคยกับระเบียบปฏิบัติดี.
ส่วนไท่จื่อมังกรทั้งสี่เองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน,ทั้งที่เป็นบัตรเชิญปลอม,ทว่ากลับไม่ถูกลงโทษ,คิดว่ามันลึกล้ำเช่นกัน,อีกทั้งเจ้าหน้าที่ต้าฉินเองก็ค่อนข้างสุภาพด้วย.
การจะเข้าไปในเมืองเซียนหยาง,ไท่จื่อมังกรทั้งสี่คิดว่าไม่ใช่เรื่องยาก,ตราบเท่าที่มอบของขวัญที่คู่ควรออกไป,สำหรับพวกเขา,ภายในตำหนักมังกร,ถึงคนอื่นจะไม่มี,ทว่าพวกเขาก็นับว่ามีสมบัติมากมาย,ถือว่ามั่งคั่งร่ำรวยทีเดียว.
"ไปเถอะ,พวกเราไปที่ตำหนักลู่กวน,จะได้เข้าไปข้างในสักที!"ไท่จื่อมังกรที่กล่าวสนับสนุนในทันที.
จงซานพยักหน้ารับ,ไม่ได้ใส่ใจนัก,นี่คือการเดินทางมากเพื่อแสดงความยินดี,เมื่อเป็นเช่นนี้ก็คงต้องตามน้ำไปก่อน.
หลังจากที่จงซานเดินทางไปยังห้องโถงลู่กวน.
ส่วนพูเช่อทั้งสองหลังจากที่กลุ่มจงซานไปแล้วก็เริ่มพูดคุยกัน.
"เจ้ายังปล่อยพวกเขาไปอีกรึ?
ชัดเจนว่าพวกเขานั้นจงใจมารบกวน!"พู่เช่อซ้ายที่ยังคงรู้สึกไม่ดีอยู่.
"ระหว่างงานมงคลของเซิ่งหวัง,จะปล่อยให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นไม่ได้!"พู่เช่อขวาเอ่ย.
"ทว่ายิ่งปล่อยพวกเขาไป,ก็จะยิ่งก่อให้เกิดปัญหา! พวกเขาคิดที่จะมาหาเรื่องต้าฉินของพวกเรา!"พู่เช่อที่กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์.
"ไม่,ไม่ใช่,ข้าคิดว่ามันดูผิดปรกติอยู่!"พู่เช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น.
"ไม่ถูกต้องอย่างไรกัน?"
"กวนจู(ผู้จัดการตำหนัก)ไม่อยู่,ทำให้ไม่สามารถยืนยันได้อย่างแน่นอนว่าบัตรเชิญเป็นของปลอม,ความจริงหากจะปลอมแปลงพวกเขาจำเป็นต้องทำเป็นสีถ่านด้วยรึ?
ต้องรู้ด้วยว่าบัตรเชิญสีถ่านนั่นสร้างขึ้นมาจากของวิเศษล้ำค่า,พวกเขาถึงกับนำของวิเศษนั่นมาใช้อย่างงั้นรึ?"พูเช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมา.
"มีคนมากมายที่ร่ำรวย,พวกเขายังต้องสนใจอย่างงั้นรึ?"พู่เช่อซ้ายที่เอ่ยตอบ.
"ไม่ใช่,ข้ารู้สึกไม่ดีนัก,ดูเหมือนว่าบัตรเชิญสีถ่านนั่นไม่ได้ปลอม,จากท่าทางของพวกเขาแล้ว,มันดูเหมือนว่าได้รับบัตรเชิญนั่นมาจริง!"พู่เช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมา.
"จะเป็นไปได้อย่างไร?
ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะยอมจากไปอย่างงั้นรึ?"พู่เช่อซ้ายที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ.
พู่เช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"ข้าคิดว่าพวกเขาที่ไม่ดื้อดึ้ง,เพราะพวกเขาไม่ต้องการจะทำให้พวกเราลำบากใจ,บางที่อาจจะมีเรื่องที่มากกว่านี้ก็ได้,พวกเราที่เป็นคนของต้าฉิน,ไม่สามารถทำผิดพลาดได้,พวกเขาอาจจะเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของต้าฉินก็ได้!"
ท่าทางของพู่เช่อขวาที่ครุ่นคิดและแสดงท่าทางร้อนใจเช่นกัน.
"แขกผู้ทรงเกียรติ?
เป็นไปไม่ได้,หากเป็นแขกผู้ทรงเกียรติ,พวกเขาจะยอมออกไปง่ายๆอย่างงั้นรึ?"พู่เช่อซ้ายที่แสดงท่าทางเหยียดหยัน.
"กวนจูไม่อยู่,ทว่าเรื่องนี้ไม่สามารถที่จะประมาทได้,ข้าจะต้องแจ้งข้อมูลออกไป,ให้กวนจูออกมาตรวจสอบ,อย่างน้อยหากว่าพวกเราโชคร้าย,บัตรเชิญสีถ่านนั่นเป็นของจริง,จะได้แก้ไขได้ทัน!"พู่เช่อขวาที่กล่าวออกมาด้วยความร้อนใจ.
"ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องส่งรายงานอยู่แล้ว!"พู่เช่อซ้ายที่แสดงท่าทางไม่ค่อยดีนัก.
"ให้คนเข้ามาในทันที!"พู่เช่อขวาที่กล่าวเสียงดัง,พร้อมกับเร่งรีบส่งข่าวเข้าไปด้านในทันที.
--------------------------------------------------
ภายในห้องโถงลู่กวน,กลุ่มของจงซานไม่ได้เร่งรีบเข้าไปแต่อย่างใด.
ภายในห้องโถงลู่กวนนั้น,ถูกยึดครองด้วยผู้คนมากมาย,แน่นอนว่าแต่ละคนต่างก็อวดสมบัติที่ตัวเองนำมา.
จากที่ดูแล้วของขวัญเหล่านี้เองก็ไม่ได้มีอะไรนัก,จงซานสามารถบอกได้ว่าคนเหล่านี้มาจากตระกูลระดับต่ำเท่านั้น,สิ่งของที่เขานำมาถวายเซิ่งหวัง,ยิ่งเป็นของที่พิเศษเพียงใดก็จะยิ่งเพิ่มชื่อเสียงให้กับตระกูลของตัวเอง,หรือหากโชคดีเซิ่งหวังจดจำพวกเขาได้,ก็จะได้รับการเก็บเกี่ยวอย่างมโหฬาร.
มีหลายครอบครัวที่เป็นตระกูลในโลกปุถุชน,นี่เป็นโอกาสที่หายากที่จะมีโอกาสเข้าร่วมงานเลี้ยงเซียน,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมต้องค้นวิธีสร้างโอกาสอย่างแน่นอน.
กลุ่มคนที่เป็นคนสำคัญก็จะถูกจัดอยู่ในกลุ่มคนสำคัญ,กลุ่มคนที่ไม่สำคัญก็ต้องถูกจัดไปอยู่ในกลุ่มคนที่ไม่สำคัญเช่นกัน.
"ผู้นำตระกูลเจ้า,ได้มอบของขวัญแสดงความยินดีเป็นไข่มุกราตรีห้าร้อย,ปะการังม่วงร้อยจั้ง,โสมอัคคีเทวะหนึ่งคู่!"เจ้าหน้าที่กล่าวรายงาน.
เสียงของผู้คนที่ดังอื้ออึ้ง,วิพากวิจารณ์ไปมา.
"พอรึ?"
"ของขวัญทั้งหมดน่าจะมีมูลค่าราวๆ 8000
ศิลาเซียน,หากต้องการเข้าร่วมงานเลี้ยงอย่างน้อยก็ต้องมี 20,000 ศิลาเซียน!"
"ก็ไม่แน่,โสมอัคคีเทวะนั้นหายาก,บางทีเขาอาจจะมีโอกาสก็ได้!"
"บางที,รอให้เจ้าหน้าที่กล่าวรายงานก็แล้วกัน?"
........................
............
......
กลุ่มของจงซานที่ก้าวเข้าไปด้านใน,หลายๆคนที่รับรู้ได้ถึงพลังที่มองไม่เห็นกำลังผลักพวกเขาออกไปไป.
"เข้ามาทำอะไรอย่างงั้นรึ?
ที่นี่เป็นโถงลู่กวนไม่สามารถล้ำเส้นเข้ามาได้,ต้องการอะไรอย่างงั้นรึ?!"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้กล่าวออกมาในทันที.
"สำหรับแขกผู้ทรงเกียรติ,ย่อมได้รับการต้อนรับเป็นคนแรกไม่ใช่รึ?!"ไท่จื่อมังกรที่กล่าวออกมาในทันที.
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่จ้องมองคนกล่าวดังกล่าวและเอ่ยออกมาว่า,"พวกเจ้าตามข้ามา!"
สายตาของทุกคนที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,กลุ่มของจงซานกลับได้เข้ามาด้านหน้าอย่างงั้นรึ?
ที่ด้านหน้านั้น,มีโต๊ะหยกขนาดใหญ่,ซึ่งมีขุนนางพิธีการแปดคนนั่งอยู่.
ทว่าที่ด้านหน้าพวกเขานั้น,มีองสมบัติมากมาย,ไข่มุกราตรีและปะการังม่วงและโสมอัคคีเทวะ! และที่ดังกล่าวนั้นยังมีชายในชุดสีขาวที่กำลังรอคอยอย่างร้อยใจเช่นกัน.
ขุนนางพิธีการที่ทำการตรวจสอบสมบัติดังกล่าวและประเมินราคา.
ท้ายที่สุดก็เอ่ยออกมาว่า.
"เดิมที่,สิ่งของเหล่านี้,ไม่มีคุณสมบัติเข้าไปด้านใน,ทว่าโสมอัคคีเทวะนั้นนับว่ามีคุณภาพสูงและหายาก,พวกเราจะรับสิ่งของดังกล่าวส่วนสมบัติอื่นๆนำกลับไป,มอบสิทธิ์ให้พวกเจ้าสามที่!"ขุนนางพิธีการกล่าว.
"ขอบคุณใต้เท้า,ขอบคุณใต้เท้า!"ในเวลานั้นชายในชุดสีขาวที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
ขุนนางพิธีการที่โบกมือ,ก่อนที่ชายชุดสีขาวจะนำสมบัติที่ไม่ผ่านประเมินกลับไป.
"ต้องมีเงินมากมายขนาดใหนกัน!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เอาล่ะ,ตาข้าแล้ว,ข้าผู้นำตระกูลเฉียน,ได้นำอำพันปลาวาร,ห้าจิน,มุกราตรีหนึ่งพัน,100
หญ้าเซียน,หนึ่งหมื่นผลใบไม้ร่าง,หนึ่งร้อยจั้งหัวใจม่วงพิสุทธิ์!"
กับคำพูดของชายในชุดสีม่วง,น้ำเสียงที่เขาแสดงออกมานั้นราวกับว่านำของล้ำค่ามากกว่าตระกูลเจาซะอีก,อย่างไรก็ตาม,เขามีของล้ำค่าอยู่เป็นจำนวนมาก.
หลังจากที่เขาอุทานออกมาเสียงดัง,ผู้คนรอบๆถึงกับส่งเสียงดังอื้ออึงออกมา.
"ผู้นำตระกูลเฉียน,ร่ำรวยมั่งคั่งยิ่งนัก!"
"ของขวัญล้ำค่านี้น่าจะมีมูลค่าหนึ่งแสนศิลาเซียนได้เลย!"
"พวกเขาสามารถเข้าไปในเมืองเซียนหยาง!"
..............................
..................
......
ทว่าในเวลานั้น,เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่นำกลุ่มของจงซานเข้ามา.
เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่เข้ามากระซับกระซาบบางอย่าง,พร้อมกับพยักหน้ารับ.
"ผู้นำตระกูลเฉียน,โปรดรอสักครู่!"
Chapter 1019 Ritual hall
礼馆
ห้องโถงลู่กวน.
พูเช่อ(พนักงานต้อนรับ) ซ้ายที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างหนัก,ในวันนี้เป็นวันมงคลสำหรับเซิ่งหวัง,เขาจำเป็นต้องระมัดระวังอย่างหนัก,เพราะว่าไม่ต้องการให้ชื่อเสียงของต้าฉินด่างพร้อย,อีกอย่างหนึ่งเขาไม่สามารถใช้พลังอำนาจความรุนแรงออกมาได้ในเวลานี้.
เพราะ,ตราบเท่าที่ใครก็ตามเข้ามาภายในตำหนักผู้ทรงเกียรติแล้ว,พูเช่อซ้ายจำเป็นต้องระมัดระหวังให้ดี,ทว่ากับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้,ทำให้เขาอับอายและโกรธเกรี้ยวนัก.
กับคนที่กล้าปลอมบัตรเชิญเขายังต้องทนอีกอย่างงั้นรึ?
นอกจากจะปลอมบัตรเชิญแล้วยังปลอมได้ห่วยอีกต่างหาก,สีไม่เหมือนไม่เท่าไหร่,ทว่าลายมือนี้ไม่ใช่ของเสนาบดีหลี่ซือและเหล่าขุนนางกระทรวงพิธีการอีกด้วย,ไม่ซ้ำใครเลยซักคน!
"พวกเจ้ามาจากที่ใหนกัน?
คิดว่าต้าฉินของข้าใช่สถานที่,ที่จะสามารถแสดงท่าทางดื้อด้านได้รึ?!"พูเช่อซ้ายที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.
เห็นท่าทางของพูเซ่อซ้ายแล้ว,หนานกงเซิ่งและคนอื่นๆต่างขมวดคิ้วไปมา,เซิ่งหวังมีความตั้งใจเดินทางมาเข้าร่วมงานวันเกิดหยิง,ทว่าผู้ใต้บังคับบัญชาหยิง,กับแสดงท่าทางเช่นนี้อย่างงั้นรึ?
ในเวลานี้ไท่จื่อมังกรได้เผยสีหน้าแววตาเหยียดหยันออกมา,ก่อนหน้านี้คิดว่าคนกลุ่มนี้ร้ายกาจ,คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงเลย!
"พูเช่อซ้าย,อย่าได้ทำอะไรให้ให้ขายหน้า,สถานที่แห่งนี้พวกเราไม่สามารถโกรธเกรี้ยวได้,กำลังจะถึงงานมงคลของเซิ่งหวังแล้ว,ไม่สามารถทำอะไรผิดพลาดได้!"พูเช่อขวาที่กล่าวเตือนในทันที.
จงซานที่พยักหน้า,เหล่าเจ้าหน้าที่ของต้าฉิน,เดิมที่พวกเขาที่โกรธเกรี้ยวจงซานอยู่แล้วหากแต่กำลังอดกลั้นไว้,จงซานที่สามารถมองเห็นสถานการณ์ทั้งหมด,ภายในห้องโถงนี้,ไม่มีใครสามารถยืนยันบัตรเชิญของเขาได้,คนทั้งสองเองก็ไม่เคยเห็นลายมือบนบัตรเชิญอย่างชัดเจน,เรื่องนี้เป็นเพียงแค่เรื่องเข้าใจผิดเท่านั้น.
ดูเหมือนว่าพวกเขาตอนนี้อาบไปด้วยจิตสังหารต้องการฆ่าแล้ว,แต่ถึงกระนั้นอีกคนก็ยังคงสงบใจได้และคอยเตือนอีกคน.
Rare, least, if experiences this matter in
other Luck Dynasty, definitely already drew on the army to deduct the person of
fabrication.
แต่ก็นับว่าหากยาก,หากเรื่องนี้เกิดขึ้นที่ราชวงศ์วาสนาอื่น,เป็นไปได้ว่าพวกเขาคงเรียกทหารแล้วกับข้อหาปลอมแปลงบัตรเชิญ.
"ข้าไม่ได้โกรธ,เป็นพวกเขา,เจ้าก็เห็น.....!"พูเช่อซ้ายที่ใบหน้าบิดเบี้ยวขุ่นข้องหมองใจ.
"เอาล่ะ,เอาล่ะ,เจ้าไปพักก่อน,ข้าจะเป็นคนจัดการเอง!"พูเช่อขวาที่กล่าวเตือน.
"ชิ!
หากไม่เพราะนี่เป็นวันมงคลของเซิ่งหวัง,ข้าไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่!"พูเช่อซ้ายที่ดวงตาขวาง,แค่นเสียงเย็นชา,ก่อนที่จะก้าวออกไปด้านหลัง.
ในเวลานี้ไท่จื่อมังกรทั้งสี่ที่ลอบถอยออกมา,ทำให้ราวกับว่าไม่ได้มากับจงซาน.
พูเช่อขวาที่หันหน้าจดจ้องมองไปยังจงซาน,"ทุกท่าน,โปรดกลับไปเถอะ! งานพระบรมราชสมภพของเซิ่งหวัง,ทั่วแผ่นดินต่างก็เฉลิมฉลอง,อย่าได้ทำให้ข้าต้องประสบความยากลำบากเลย!"
"บัตรเชิญนี้เป็นของจริง,พวกเจ้าไม่เห็นความแตกต่าง..........!"จงซานที่เอ่ยปากออกมา.
"ยังจะกล่าวอะไรอีกรึ?
พวกเจ้าน่าจะเห็นว่าพวกเราไม่ได้ปัญญาอ่อน?"พู่เชอซ้ายที่นั่งพักอยู่ร้องเอ็ดออกมาอีกครั้ง.
จงซานที่ไม่ใส่ใจ,ทว่าจ้องมองไปยังพูเช่อขวา.
พูเช่อขวาที่แสดงท่าทางไม่อยากรับรู้อะไรอีกเช่นกัน,เห็นชัดเจนว่าเขาได้ให้เกียรติคนเหล่านี้,ตอนนี้ยังดื้อรั้นอยู่อีกรึ?
"เรื่องนี้,ขอถามทุกท่าน,ทุกท่านที่มางานมงคลเซิ่งหวัง,มีของขวัญมาด้วยหรือไม่?"พูเช่อขวาที่กล่าวเอ่ยออกมาในทันที.
"แน่นอน!"จงซานพยักหน้ารับ.
เห็นจงซานพยักหน้า,พู่เช่อขวาที่พ่นลมเล็กน้อย,และกล่าวออกมาว่า,"งานมงคลของเซิ่งหวังนั้นมีแขกมากมาย,ทว่าตอนนี้ในเมืองเซียนหยางนั้นมีผู้คนเป็นจำนวนมาก,ดังนั้นจึงได้มีการมอบสิทธิ์ให้กับผู้คนจำนวนหนึ่ง,ในเมื่อทุกท่านมาร่วมงานวันพระบรมราชสมภพของฝ่าบาท,และนำของขวัญมานั้น,สามารถเดินทางไปยังห้องโถงลู่กวนทิศใต้,จะมีเจ้าหน้าที่รับของขวัญ,ที่นั่นมีขุนนางพิธีการต้อนรับโดยตรง,ไม่จำเป็นต้องเข้าแถวแต่อย่างใด!"
กับคำพูดของพูเช่อที่กล่าวออกมานั้น,ได้แสดงออกมาว่าบัตรเชิญไม่จำเป็นต้องใช้ก็ได้,หากมีของขวัญที่คู่ควร,สามารถเดินทางไปยังตำหนักลู่กวนและเข้างานได้โดยตรง,ทว่าของที่นำมาต้องควรค่าเพียงพอ,ถึงจะได้รับสิทธิ์เข้าไปทั้งหมดอีกด้วย.
ระหว่างหนี้,พูเช่อขวาที่โบกมือเรียกผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างรวดเร็ว.
จงซานค่อนข้างรู้สึกขำขันกับท่าทางพูเช่อขวา,ทว่าก็นับเขาเป็นคนที่มีความสามารถ.
จากนั้น,พูเช่อขวาก็แสดงท่าทางเชิญจงซานออกไปอย่างสุภาพ.
"ทุกท่าน,ที่ด้านซ้ายมือนั้น,สามารถตรงไปยังตำหนักน้ำเงิน,ซึ่งมีห้องโถงลู่กวนได้!"พู่เช่อซ้ายกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
จงซานเผยยิ้มและกล่าวออกมาว่า"ก็ดี!"
ขณะที่ทุกคนกำลังจะจากไป,สายตาของพูเช่อซ้ายที่จดจ้องมองสายตาหดเกร็ง,เห็นชัดเจนว่าพูเช่อขวานั้นเต็มไปด้วยความสุภาพ,ในความเห็นของเขาแล้ว,คนกลุ่มนี้จงใจเข้ามาสร้างความวุ่นวายอย่างชัดเจน.
"โปรดส่งคืนบัตรเชิญมาให้กับข้า!"จงซานที่จ้องมองไปยังพูเช่อซ้ายที่ยังคงถือบัตรเชิญสีถ่านในมือ.
"หืม?"พูเช่อซ้ายที่กลายเป็นงงงวย.
พูเช่อซ้ายที่โกรธเกรี้ยวอย่างมาก,ทำให้ถือบัตรเชิญแน่นไม่วาง,ทั้งที่เผยท่าทางไม่ต้อนรับอย่างชัดเจน.
พูเช่อขวาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"รับไป!"พู่เช่อซ้ายที่กัดฟันระงับอารมณ์เอาไว้.
จงซานที่รับกลับมาด้วยรอยยิ้ม,ไม่ได้กล่าวอะไรอีก.
เมื่อรับบัตรเชิญสีถ่านมาแล้ว,เขาที่นำคนของเขาออกมา.
เมื่ออกมาจากตำหนักแขกผู้ทรงเกียรติ.
"จงซาน,ต้องไปสนใจพวกเขาทำไมกัน,พวกเราก็บุกเข้าไปเลย,ดูสิว่าหยิงจะทำอย่างไร!"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางไม่ยินยอม.
"เอาล่ะ,ที่นี่ต้าฉิน,พวกเขาต่างก็มีระเบียบของตัวเอง,พวกเราไม่ควรที่จะละเมิดระเบียบพวกเขา,นอกจากนี้พวกเขาก็ยังนับว่ามีความสุภาพอยู่,เรื่องนี้ไม่เหมาะที่ข้าจะกระทำอะไรที่ไม่เหมาะสม!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,พร้อมกับเผยยิ้มออกมา.
เกี่ยวกับเรื่องนี้,จงซานคุ้นเคยกับระเบียบปฏิบัติดี.
ส่วนไท่จื่อมังกรทั้งสี่เองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน,ทั้งที่เป็นบัตรเชิญปลอม,ทว่ากลับไม่ถูกลงโทษ,คิดว่ามันลึกล้ำเช่นกัน,อีกทั้งเจ้าหน้าที่ต้าฉินเองก็ค่อนข้างสุภาพด้วย.
การจะเข้าไปในเมืองเซียนหยาง,ไท่จื่อมังกรทั้งสี่คิดว่าไม่ใช่เรื่องยาก,ตราบเท่าที่มอบของขวัญที่คู่ควรออกไป,สำหรับพวกเขา,ภายในตำหนักมังกร,ถึงคนอื่นจะไม่มี,ทว่าพวกเขาก็นับว่ามีสมบัติมากมาย,ถือว่ามั่งคั่งร่ำรวยทีเดียว.
"ไปเถอะ,พวกเราไปที่ตำหนักลู่กวน,จะได้เข้าไปข้างในสักที!"ไท่จื่อมังกรที่กล่าวสนับสนุนในทันที.
จงซานพยักหน้ารับ,ไม่ได้ใส่ใจนัก,นี่คือการเดินทางมากเพื่อแสดงความยินดี,เมื่อเป็นเช่นนี้ก็คงต้องตามน้ำไปก่อน.
หลังจากที่จงซานเดินทางไปยังห้องโถงลู่กวน.
ส่วนพูเช่อทั้งสองหลังจากที่กลุ่มจงซานไปแล้วก็เริ่มพูดคุยกัน.
"เจ้ายังปล่อยพวกเขาไปอีกรึ?
ชัดเจนว่าพวกเขานั้นจงใจมารบกวน!"พู่เช่อซ้ายที่ยังคงรู้สึกไม่ดีอยู่.
"ระหว่างงานมงคลของเซิ่งหวัง,จะปล่อยให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นไม่ได้!"พู่เช่อขวาเอ่ย.
"ทว่ายิ่งปล่อยพวกเขาไป,ก็จะยิ่งก่อให้เกิดปัญหา! พวกเขาคิดที่จะมาหาเรื่องต้าฉินของพวกเรา!"พู่เช่อที่กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์.
"ไม่,ไม่ใช่,ข้าคิดว่ามันดูผิดปรกติอยู่!"พู่เช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมาพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น.
"ไม่ถูกต้องอย่างไรกัน?"
"กวนจู(ผู้จัดการตำหนัก)ไม่อยู่,ทำให้ไม่สามารถยืนยันได้อย่างแน่นอนว่าบัตรเชิญเป็นของปลอม,ความจริงหากจะปลอมแปลงพวกเขาจำเป็นต้องทำเป็นสีถ่านด้วยรึ?
ต้องรู้ด้วยว่าบัตรเชิญสีถ่านนั่นสร้างขึ้นมาจากของวิเศษล้ำค่า,พวกเขาถึงกับนำของวิเศษนั่นมาใช้อย่างงั้นรึ?"พูเช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมา.
"มีคนมากมายที่ร่ำรวย,พวกเขายังต้องสนใจอย่างงั้นรึ?"พู่เช่อซ้ายที่เอ่ยตอบ.
"ไม่ใช่,ข้ารู้สึกไม่ดีนัก,ดูเหมือนว่าบัตรเชิญสีถ่านนั่นไม่ได้ปลอม,จากท่าทางของพวกเขาแล้ว,มันดูเหมือนว่าได้รับบัตรเชิญนั่นมาจริง!"พู่เช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมา.
"จะเป็นไปได้อย่างไร?
ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะยอมจากไปอย่างงั้นรึ?"พู่เช่อซ้ายที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ.
พู่เช่อขวาที่ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"ข้าคิดว่าพวกเขาที่ไม่ดื้อดึ้ง,เพราะพวกเขาไม่ต้องการจะทำให้พวกเราลำบากใจ,บางที่อาจจะมีเรื่องที่มากกว่านี้ก็ได้,พวกเราที่เป็นคนของต้าฉิน,ไม่สามารถทำผิดพลาดได้,พวกเขาอาจจะเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของต้าฉินก็ได้!"
ท่าทางของพู่เช่อขวาที่ครุ่นคิดและแสดงท่าทางร้อนใจเช่นกัน.
"แขกผู้ทรงเกียรติ?
เป็นไปไม่ได้,หากเป็นแขกผู้ทรงเกียรติ,พวกเขาจะยอมออกไปง่ายๆอย่างงั้นรึ?"พู่เช่อซ้ายที่แสดงท่าทางเหยียดหยัน.
"กวนจูไม่อยู่,ทว่าเรื่องนี้ไม่สามารถที่จะประมาทได้,ข้าจะต้องแจ้งข้อมูลออกไป,ให้กวนจูออกมาตรวจสอบ,อย่างน้อยหากว่าพวกเราโชคร้าย,บัตรเชิญสีถ่านนั่นเป็นของจริง,จะได้แก้ไขได้ทัน!"พู่เช่อขวาที่กล่าวออกมาด้วยความร้อนใจ.
"ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องส่งรายงานอยู่แล้ว!"พู่เช่อซ้ายที่แสดงท่าทางไม่ค่อยดีนัก.
"ให้คนเข้ามาในทันที!"พู่เช่อขวาที่กล่าวเสียงดัง,พร้อมกับเร่งรีบส่งข่าวเข้าไปด้านในทันที.
--------------------------------------------------
ภายในห้องโถงลู่กวน,กลุ่มของจงซานไม่ได้เร่งรีบเข้าไปแต่อย่างใด.
ภายในห้องโถงลู่กวนนั้น,ถูกยึดครองด้วยผู้คนมากมาย,แน่นอนว่าแต่ละคนต่างก็อวดสมบัติที่ตัวเองนำมา.
จากที่ดูแล้วของขวัญเหล่านี้เองก็ไม่ได้มีอะไรนัก,จงซานสามารถบอกได้ว่าคนเหล่านี้มาจากตระกูลระดับต่ำเท่านั้น,สิ่งของที่เขานำมาถวายเซิ่งหวัง,ยิ่งเป็นของที่พิเศษเพียงใดก็จะยิ่งเพิ่มชื่อเสียงให้กับตระกูลของตัวเอง,หรือหากโชคดีเซิ่งหวังจดจำพวกเขาได้,ก็จะได้รับการเก็บเกี่ยวอย่างมโหฬาร.
มีหลายครอบครัวที่เป็นตระกูลในโลกปุถุชน,นี่เป็นโอกาสที่หายากที่จะมีโอกาสเข้าร่วมงานเลี้ยงเซียน,แน่นอนว่าพวกเขาย่อมต้องค้นวิธีสร้างโอกาสอย่างแน่นอน.
กลุ่มคนที่เป็นคนสำคัญก็จะถูกจัดอยู่ในกลุ่มคนสำคัญ,กลุ่มคนที่ไม่สำคัญก็ต้องถูกจัดไปอยู่ในกลุ่มคนที่ไม่สำคัญเช่นกัน.
"ผู้นำตระกูลเจ้า,ได้มอบของขวัญแสดงความยินดีเป็นไข่มุกราตรีห้าร้อย,ปะการังม่วงร้อยจั้ง,โสมอัคคีเทวะหนึ่งคู่!"เจ้าหน้าที่กล่าวรายงาน.
เสียงของผู้คนที่ดังอื้ออึ้ง,วิพากวิจารณ์ไปมา.
"พอรึ?"
"ของขวัญทั้งหมดน่าจะมีมูลค่าราวๆ 8000
ศิลาเซียน,หากต้องการเข้าร่วมงานเลี้ยงอย่างน้อยก็ต้องมี 20,000 ศิลาเซียน!"
"ก็ไม่แน่,โสมอัคคีเทวะนั้นหายาก,บางทีเขาอาจจะมีโอกาสก็ได้!"
"บางที,รอให้เจ้าหน้าที่กล่าวรายงานก็แล้วกัน?"
........................
............
......
กลุ่มของจงซานที่ก้าวเข้าไปด้านใน,หลายๆคนที่รับรู้ได้ถึงพลังที่มองไม่เห็นกำลังผลักพวกเขาออกไปไป.
"เข้ามาทำอะไรอย่างงั้นรึ?
ที่นี่เป็นโถงลู่กวนไม่สามารถล้ำเส้นเข้ามาได้,ต้องการอะไรอย่างงั้นรึ?!"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้กล่าวออกมาในทันที.
"สำหรับแขกผู้ทรงเกียรติ,ย่อมได้รับการต้อนรับเป็นคนแรกไม่ใช่รึ?!"ไท่จื่อมังกรที่กล่าวออกมาในทันที.
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่จ้องมองคนกล่าวดังกล่าวและเอ่ยออกมาว่า,"พวกเจ้าตามข้ามา!"
สายตาของทุกคนที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ,กลุ่มของจงซานกลับได้เข้ามาด้านหน้าอย่างงั้นรึ?
ที่ด้านหน้านั้น,มีโต๊ะหยกขนาดใหญ่,ซึ่งมีขุนนางพิธีการแปดคนนั่งอยู่.
ทว่าที่ด้านหน้าพวกเขานั้น,มีองสมบัติมากมาย,ไข่มุกราตรีและปะการังม่วงและโสมอัคคีเทวะ! และที่ดังกล่าวนั้นยังมีชายในชุดสีขาวที่กำลังรอคอยอย่างร้อยใจเช่นกัน.
ขุนนางพิธีการที่ทำการตรวจสอบสมบัติดังกล่าวและประเมินราคา.
ท้ายที่สุดก็เอ่ยออกมาว่า.
"เดิมที่,สิ่งของเหล่านี้,ไม่มีคุณสมบัติเข้าไปด้านใน,ทว่าโสมอัคคีเทวะนั้นนับว่ามีคุณภาพสูงและหายาก,พวกเราจะรับสิ่งของดังกล่าวส่วนสมบัติอื่นๆนำกลับไป,มอบสิทธิ์ให้พวกเจ้าสามที่!"ขุนนางพิธีการกล่าว.
"ขอบคุณใต้เท้า,ขอบคุณใต้เท้า!"ในเวลานั้นชายในชุดสีขาวที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
ขุนนางพิธีการที่โบกมือ,ก่อนที่ชายชุดสีขาวจะนำสมบัติที่ไม่ผ่านประเมินกลับไป.
"ต้องมีเงินมากมายขนาดใหนกัน!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เอาล่ะ,ตาข้าแล้ว,ข้าผู้นำตระกูลเฉียน,ได้นำอำพันปลาวาร,ห้าจิน,มุกราตรีหนึ่งพัน,100
หญ้าเซียน,หนึ่งหมื่นผลใบไม้ร่าง,หนึ่งร้อยจั้งหัวใจม่วงพิสุทธิ์!"
กับคำพูดของชายในชุดสีม่วง,น้ำเสียงที่เขาแสดงออกมานั้นราวกับว่านำของล้ำค่ามากกว่าตระกูลเจาซะอีก,อย่างไรก็ตาม,เขามีของล้ำค่าอยู่เป็นจำนวนมาก.
หลังจากที่เขาอุทานออกมาเสียงดัง,ผู้คนรอบๆถึงกับส่งเสียงดังอื้ออึงออกมา.
"ผู้นำตระกูลเฉียน,ร่ำรวยมั่งคั่งยิ่งนัก!"
"ของขวัญล้ำค่านี้น่าจะมีมูลค่าหนึ่งแสนศิลาเซียนได้เลย!"
"พวกเขาสามารถเข้าไปในเมืองเซียนหยาง!"
..............................
..................
......
ทว่าในเวลานั้น,เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่นำกลุ่มของจงซานเข้ามา.
เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่เข้ามากระซับกระซาบบางอย่าง,พร้อมกับพยักหน้ารับ.
"ผู้นำตระกูลเฉียน,โปรดรอสักครู่!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น