Immortality Chapter 1012 Remote antiquity return
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1012 การกลับมาของ ไท่ซ่าง
Chapter 1012 Remote antiquity return
太上归来
การกลับมาของ ไท่ซ่าง
"เหล่าจื่อ,นี่คือชะตาวิถีร่างหลักของท่าน,พบกับชะตาวิธีของไท่ซ่างแล้ว?"เสียงๆหนึ่งที่ดังก้องไปทั่วสารทิศในทันที.
กลุ่มของจงซานที่หันหน้าจ้องมองไปในทันที.
บนอากาศนั้นมีคนสองคนปรากฏขึ้น,สองคนที่จงซานรู้จัก.
ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน!
ไท่ซ่างเหล่าจวิน!
เสียงเมื่อสักครู่นี้คือราชันย์หยก,ทว่าไท่ซ่างเหล่าจวินในเวลานี้ไม่ได้ตอบ,ร่างกายของเขาที่พุ่งไปยังประกายแสงสีขาวมากมายที่กำลังรวมตัวกันอยู่.
ดูเหมือนว่าชะตาวิถีสีขาวรวมตัวกันจนกลายเป็นหลุมดำย่อมๆ.
การรวมตัวมากมายจากพลังทั่วทุกสารทิศ,ถูกชะตาวิถีชำระล้างออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่หลับตาแน่น,ร่างกายที่ลอยอยู่,ราวกับว่ากำลังพยายามผสานเข้ากับชะตาวิถี,แสงสีขาวที่ส่องประกายวับวาวไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้านใน,เป็นหลุมดำที่เกิดจากการรวมตัวของแสงสีขาว,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่พวยพุ่งออกไปทั่วทุกสารทิศ.
กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงกำลังม้วนกวาดกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
แม้นว่าราชันย์หยกจะมองเห็นกลุ่มของจงซาน,ทว่าก็ยังคงเป็นห่วงไท่ซ่างเหล่าจวินอยู่,ดังนั้นจึงไม่ได้เข้าไปหาจงซาน,ทว่าสร้างค่ายกลล้อมรอบตำแหน่งของไท่ซ่างเหล่าจวินเอาไว้.
ส่วนสภาพพื้นที่รอบๆดวงดารายังคงระเบิดอย่างต่อเนื่อง,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนส่องประกายแสงวับวาว,กลุ่มของจงซานที่ตอนนี้ทำได้แค่ป้องกันเหล่าอุกกาบาตที่ล่วงลอยผ่านมา.
เซียนเซิงซือที่หลับตาลงข้างหนึ่ง,ทันใดนั้นดวงตาทั้งสองข้างก็เบิกกว้าง.
"เซิ่งหวัง!
ปราณสวีมากมาย!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ปราณสวี? พลังอำนาจที่ปราชญ์เทพสามารถือครอง?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ใช่,มากมายและบริสุทธิ์อีกด้วย,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนเต็มไปด้วยปราณสวี,ดูเหมือนว่าเวลานี้กำลังถูกส่งตรงไปยังไท่ซ่างเหล่าจวินแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"บางทีไท่ซ่างในอดีตคงจงใจเตรียมการเช่นนี้เอาไว้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
หลังจากรอหนึ่งวันหนึ่งคืน,ดวงดาราทั้งหมดหลังจากที่ระเบิดไปเกือบทั้งหมด,พลังที่มากมายถูกส่งต่อมายังร่างของไท่ซ่างเหล่าจวินทั้งหมด.
พบกับชะตาวิถีของปราชญ์เทพไท่ซ่าง,ประกายแสงนับล้านๆ,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนส่องประกายวับวาวราวกับเป็นตอนกลางวัน,เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
ที่มุมหนึ่งของหลี่เฮินเทียน,เห่าเม่ยหลี่และจักรพรรดิพิษปัจจิมที่เฝ้าคอยจ้องมองด้วยความตื่นเต้น.
"ไม่ใช่ว่าจงซานควรจะออกมาแล้วไม่ใช่รึ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ยาโถว,จงซานนั้นเปลอดภัยดี,ในเวลานี้ค่ายกลได้พังทลายแล้ว,แน่นอนว่าจงซานยังมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการอยู่!"จักรพรรดิพิษปัจจิมที่กล่าวปลอบ.
"อืม!
แสงสีขานั้น,มันอะไรแสบตาจนข้ามองอะไรไม่เห็นเลย!"เห่าเม่ยลี่กล่าว.
อีกฝั่งหนึ่ง,ตำแหน่งของจงซาน.
ดวงดาราน้ำเงินยักษ์ที่ถูกแปดหางสวรรค์ย่อยเสร็จแล้ว,พลังมากมายที่ถูกส่งมาให้กับจงซาน,และทำให้จงซานเพิ่มพลังสูงขึ้นในทันที.
กับอุปกรณ์เซียนบรรพชนที่ทรงพลัง,ทำให้พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นอีกครั้ง.
"ปัง!"
ต้าเซียนชั้นที่ 7!
จงซานพบว่าการเดินทางออกมาจากอาณาเขตเฟิงจง,นับว่าเก็บเกี่ยวได้มากมาย,โดยเฉพาะพลังฝึกตน.
จงซานที่จ้องมองไปยังแสงสีขาว,และรอคอยอีกครั้ง.
ผ่านไปอีกสองวันหลังจากนั้น.
"วูซซซซ!"
ประกายแสงมากมายที่มารวมตัวกันนั้น,เวลานี้ถูกดึงเข้าไปในร่างของไท่ซ่างเหล่าจวินไปเกือบทั้งหมด.
ราชันหยกที่ยืนอยู่บนอากาศ,ทว่าที่ไม่ไกลออกไปนั้นไท่ซ่างเหล่าจวินที่ยืนขึ้น.
ก่อนหน้านี้สวมชุดพรตเต๋าลายป้ากัว,ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นเวลานี้กลายเป็นชุดเต๋าที่ถูกจับกุมไปด้วยฝุ่นมากมายเต็มไปหมด.
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่ดวงตาหลับแน่น,ทว่ากลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกมานั้นราวกับจะแยกฟ้าทะลายสวรรค์!
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่ลืมตาขึ้นช้าๆ,แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกไปรอบๆ,แม้แต่อยู่ไกลออกมายังสัมผัสได้ถึงแรงกดดันนี้ได้.
"เหล่าจื่อ?"ราชันย์หยกที่กล่าวทดสอบ.
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่จ้องมองไปยังราชันย์หยกและกล่าวออกมาว่า,"ราชันย์หยก,ข้ากลับมาแล้ว!"
ข้ากลับมาแล้ว?
ชัดเจนว่าไม่ใช่ไท่ซ่างเหล่าจวิน,ท่าทางที่เขาเอ่ยว่ากลับมาแล้ว?
ใคร? ปราชญ์เทพไท่ซ่าง?
"ไท่ซ่าง,เจ้ากลับมาแล้ว!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
ไท่ซ่างพยักหน้า,"ข้าจะเดินทางไปยังสวรรค์ชั้นสามสิบหก,จิงกงก่อน,แล้วจะกลับมาพบเจ้าอีกครั้ง!"
"ได้!"ราชันย์หยกที่ตอบรับในทันที.
จากนั้น,ร่างกายของไท่ซ่างเหล่าจวินที่ถูกห่อหุ้มด้วยเทียนเต๋าสีขาวที่แผ่ออกมา,จากนั้นก็ขยับเลือนหายไปในทันที.
"เมื่อครู่นี้คือปราชญ์เทพไท่ซ่างอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อาจจะ?"โหลวซิงเฉินที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ส่วนจงซานที่ส่ายหน้าไปมา,"ไม่,ดูไม่เหมือนนัก!"
เพราะว่าจงซานพบกับอะไรที่แปลกประหลาด,ไท่ซ่างรึ?
คาดไม่ถึงจะมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน,ใบหน้าของเขาที่ยังคงเหมือนกับไท่ซ่างเหล่าจวิน,ดูเหมือนว่าจะไม่ถูกต้องนัก!
ศพของทงเทียน,ซา,แม้แต่ใบหน้าของซา,ยังไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเลย!
แล้วทำไมถึงยังสามารถมองเห็นใบหน้าของปราชญ์เทพไท่ซ่างได้อย่างชัดเจนล่ะ?
อย่างไรก็ตาม,จากกลิ่นอายและเรื่องต่างๆแล้วก็สามารถคิดว่าเป็นปราชญ์เทพไท่ซ่างได้,ทว่าทำไมถึงมองเห็นใบหน้าของไท่ซางได้?
แล้วใบหน้าของซ่าไม่สามารถมองเห็นได้ล่ะ?
"วูซซซซซ!"
ขณะที่จงซานกำลังสงสัยอยู่นั้น,ที่ไกลออกไปก็ปรากฏริ้วแสงพุ่งเข้ามาหา.
เป็นราชันย์หยกที่บินตรงมาหาพวกเขานั่นเอง.
"เซิ่งหวังจง,ไม่ได้พบกันมานานเหมือนกัน!"ราชันย์หยกกล่าวทักทายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม.
"ราชันย์หยก,พบกันอีกแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับทักทาย.
ในเวลานี้ราชันย์หยกค่อยข้างประหลาดใจเล็กน้อย,ก่อนหน้านี้ที่พบกับจงซานที่เพิ่งเป็นเซียนเท่านั้น,ทว่าในเวลานี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะก้าวมาเป็นต้าเซียนขั้นที่เจ็ดแล้วอย่างงั้นรึ?
"เดินทางมาไกล,ไม่ได้ออกไปต้อนรับ,ไม่รู้ว่าเซิ่งหวังจงมีเรื่องสำคัญหรือไม่?"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
แม้นว่าจะประหลาดใจในการเติบโตของจงซาน,ทว่าก็ไม่ได้แสดงออกทางใบหน้าแต่อย่างใด.
"ข้าได้รับคำร้องขอจากอ๋องตี้จาง,มาส่งแผ่นริ้วหยกต่อราชันย์หยก,และต้องการพบกับเห่าเม่ยลี่ด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาตามตรง.
จงซานรับรู้ถึงความสามารถของราชันย์หยกได้,การพูดมาก,ไร้สาระหาได้เป็นสิ่งจำเป็น,จึงเลือกที่จะกล่าวตามตรง!
ก่อนหน้านี้พวกเขาที่ถูกเอ้อหลางเสินหลอกนั้น,ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องที่เข้าใจผิด,จึงไม่ได้เอ่ยออกมา,แน่นอนเรื่องนี้ยังไม่จบ,เมื่อราชันย์หยกรับรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว,ก็จะเป็นคนให้คำตอบของเขาเอง.
"หืม?
อ๋องตี้จาง?"ราชันย์หยกที่ดวงตาหดเกร็ง.
"อ๋องตี้จางตายแล้ว,นี่คือสิ่งที่เขาส่งมอบให้ท่าน!"จงซานกล่าว.
"อ๋องตี้จางตายแล้ว?"ราชันย์หยกที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนจริงจง,ก่อนที่จะรับแผ่นริ้วหยกมา.
ดูเหมือนว่าเขาจะรับรู้วิธีในการแก้ผนึก.
ราชันย์หยกที่ใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบด้านใน,จดจ้องมองอย่างระมัดระวัง.
หลังจากที่อ่านข้อความด้านในแล้ว,ใบหน้าของราชันย์หยกที่เปลี่ยนเป็นจริงจังมากขึ้นและก็มากขึ้น,แม้บิดแผ่นริ้วหยกจนงอ,แววตาที่เผยท่าทางดุร้ายออกมาด้วยเช่นกัน.
ราชันย์หยกที่เก็บแผ่นริ้วหยกแล้วกล่าวออกมาว่า,"เซิ่งหวังจง,พวกเรากลับศาลสวรรค์ก่อนเถอะ,เห่าเม่ยลี่รออยู่แล้ว,ข้านั้นมีธุระด่วนที่ต้องจัดการเป็นอย่างแรกด้วย!"
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
จากท่าทางของราชันย์หยกแล้วจงซานรับรู้ว่าต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับข้อความในแผ่นริ้วหยกอย่างแน่นอน.
ราชันย์หยกที่สะบัดแขนเสื้อ,ก่อนที่จะพาทุกคนพุ่งตรงไปยังทิศทางทิศทางหนึ่ง.
"จงซาน!"
ที่ไม่ไกลออกไปนั้น,ก็พบกับเห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางตื่นเต้นดีใจออกมา.
กับการปรากฏตัวของจงซาน,เห่าเม่ยลี่ที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
"โชคดีที่เจ้าไม่เป็นไร,ไม่เช่นนั้นข้าคงต้องฝังเจ้าสารเลวนั้นไปแน่นอน,จงซานเจ้าร้ายกาจมากเลย,ค่ายกลอันดับหนึ่งของศาลสวรรค์ถูกเจ้าทำลายไป!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ราชันย์หยก!"
"เซิ่งหวังจง!"
จักรพรรดิพิษปัจจิมที่แสดงท่าทางอ่อนน้อมต่อคนทั้งสอง.
"อืม,เห่าเม่ยลี่,จักรพรรดิพิษปัจจิม!"ราชันย์หยกที่เอ่ยต่อคนทั้งสอง.
"หืม?"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองด้วยความสงสัย.
"เจ้าได้เห็นทุกอย่าง,ทุกย่างที่เห็นให้คิดว่าไม่เห็นและไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง!"ราชันย์หยกที่กล่าวย้ำเตือน.
จักรพรรดิพิษที่สายตาสั่นไหวไปมาพร้อมกับพยักหน้ารับ,"ครับ!"
"พูดจาใหญ่โต,มันจะไมเปลี่ยนไปอย่างไร!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวขัดขืนไม่เชื่อฟัง.
"หืม?"ราชันย์หยกที่ชำเลืองมองตาขวาง.
บางที่เพราะว่าเห็นอะไรบางอย่างในแผ่นริ้วหยกนั่น,ทำให้อารมณ์ของราชันย์หยกไม่ดีนัก,ดังนั้นจึงจ้องมองตาขวางไปยังเห่าเม่ยลี่.
เห็นท่าทางของราชันย์หยก,จงซานจึงเอ่ยออกมาในทันที,"ข้าจะกล่าวเตือนเห่าเม่ยลี่เอง!"
ราชันย์หยกที่จ้องมองไปยังจงซานก่อนที่จะพยักหน้ารับ.
ด้วยการที่เห่าเม่ยลี่เดินทางมายังหลี่เฮินเทียน,ดังนั้นช่องทางกลับไปยังศาลสวรรค์จึงยังไม่ถูกปิด,ทุกคนที่กลับลงไปที่ช่องทางดังกล่าวอีกครั้ง.
"คารวะราชันย์หยก!"เหล่าข้าราชบริพารที่กล่าวแสดงความเคารพในทันที.
"เป็นเสิ้นทางไปยังหลี่เฮินเทียน,ปกป้อง,ห้ามให้ใครก้าวเข้าไปด้านในโดยเด็ดขาด!"ราชันย์หยกกล่าว.
"ครับ!"เหล่าเจ้าหน้าที่ที่รับคำในทันที.
หลังจากที่ทุกคนก้าวออกมาจากห้องโถง,ที่ด้านนอกนั้นหวังมูและเสนาธิกาคนอื่นๆกำลังจ้องมองไปยังรูปปั้นน้ำแข็งหวังเจียนอยู่!
"ราชันย์หยก,ท่านออกมาแล้วรึ?"หวังมูที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ทุกคนที่เห็นจงซาน,ไม่คิดเลยว่าจงซานจะเข้าไปในค่ายกล,คิดว่าน่าจะเป็นราชันย์หยกที่ช่วยจงซานออกมา.
เทพแห่งภัยพิบัติในชุดสีดำ,ในเวลานี้ที่กำลังแก้คำสาปให้กับหยางเจียน.
"เทพแห่งภัยพิบัติ,ข้าต้องการให้เขาตาย,ไม่ต้องช่วย!"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองหยางเจียนด้วยท่าทางไม่ใส่ใจ.
จงซานหากไม่สามารถแก้ค่ายกลได้,ในเวลานี้คนที่ตายจะต้องเป็นจงซาน.
เทพแห่งภัยพิบัติที่ฝืนยิ้มออกมา,ส่ายหน้าไปมาไม่กล่าวอะไรอีก.
ราชันย์หยกที่จ้องมองไปยังหยางเจียน,ทันใดนั้นราวกับสามารถคาดเดาความจริงทั้งหมดได้,จึงไม่คิดที่จะขอความเมตาให้กับหยางเจียน,ปล่อยให้เทพแห่งภัยพิภัยจัดการเรื่องดังกล่าวต่อไป.
"ไปเคาะระฆังสวรรค์,เรียกพลทั้งหมดของตำหนักหลิงเซียวเป่าเข้าประชุม!"ราชันย์หยกที่กล่าวกับเสนาธิการด้านข้างในทันที.
"รับทราบ!"เจ้าหน้าที่ด้านข้างที่ตอบรับในทันที.
ทว่าหวังมูที่เผยท่าทางประหลาดใจ,"เคาะระฆังสวรรค์?
มีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นอย่างงั้นรึ?"
"รีบไปประชุม,เวลานี้เวลากระชั้นชิดเข้ามาแล้ว!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาในทันที.
"ได้!"หวังมู่ที่เผยท่าทางสงสัยเป็นอย่างมาก,ทว่าก็ไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อไป.
ระฆังสวรรค์?
ภายในศาลสวรรค์ไม่ได้เคาะมานานมากแล้ว,ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องสำคัญกำลังเกิดขึ้นอย่างงั้นรึ?
ส่วนเห่าเม่ยลี่ที่นำกลุ่มของจงซานไปยังตำหนักกงจูแปดในทันที.
"จงซาน,เจ้าบอกข้าหน่อย,หลังจากที่ข้าไปแล้ว,เกิดอะไรขึ้นมาบ้าง?"
ภายในตำหนักกงจูแปดนั้น,เห่าเม่ยลี่ที่ประกบจงซานไม่ไปใหนเลยทีเดียว.
จงซานที่ค่อยๆเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่เขตแดนเฟิงจงให้กับนางฟัง.
"รวมอาณาเขตเฟิงจง,จงซานเจ้าร้ายกาจจริงๆ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ก็ดี!"จงซานที่เผยยิ้มไม่ได้ถ่อมตัว.
ในเวลานั้น,บนศาลสวรรค์ได้เกิดเสียงระฆังดังก้องกังวานไปทั่วสารทิศ,เห็นชัดเจนว่าระฆังสวรรค์ได้ถูกลั่นแล้ว.
"เอาล่ะ,ข้ามีสิ่งหนึ่ง,ให้เจ้าช่วยดูว่ามันหมายความว่าอย่างไร!"จงซานกล่าว.
"อะไร?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
จงซานที่ล้วงตำราชีวิตและความตายออกมาจากหน้าอกเสื้อ,พร้อมกับยื่นมันให้กับเห่าเม่ยลี่,จักรพรรดิพิษปัจจิมที่อยู่ข้างๆมองเห็น,ใบหน้าถึงกับกระตุ้นเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ตำราชีวิตและความตาย? จงซานมีมันอย่างงั้นรึ?
"นี่มันของจริงงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม!"
"สมบัติ,ฮ่าฮ่าฮ่า,เทพแห่งภัยพิบัติต้องการมัน,ตอนนี้กลับมาอยู่ในมือข้าแล้ว!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานที่เปิดหน้าๆหนึ่งคน,ที่ด้านบนที่เป็นอักษรว่าความตาย,ซึ่งด้านล่างมาชื่อจื่อลู่เขียนไว้อยู่.
"เจ้าดูที่ข้าเขียน,มันไม่ได้ผลเลยรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
Chapter 1012 Remote antiquity return
太上归来
การกลับมาของ ไท่ซ่าง
"เหล่าจื่อ,นี่คือชะตาวิถีร่างหลักของท่าน,พบกับชะตาวิธีของไท่ซ่างแล้ว?"เสียงๆหนึ่งที่ดังก้องไปทั่วสารทิศในทันที.
กลุ่มของจงซานที่หันหน้าจ้องมองไปในทันที.
บนอากาศนั้นมีคนสองคนปรากฏขึ้น,สองคนที่จงซานรู้จัก.
ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน!
ไท่ซ่างเหล่าจวิน!
เสียงเมื่อสักครู่นี้คือราชันย์หยก,ทว่าไท่ซ่างเหล่าจวินในเวลานี้ไม่ได้ตอบ,ร่างกายของเขาที่พุ่งไปยังประกายแสงสีขาวมากมายที่กำลังรวมตัวกันอยู่.
ดูเหมือนว่าชะตาวิถีสีขาวรวมตัวกันจนกลายเป็นหลุมดำย่อมๆ.
การรวมตัวมากมายจากพลังทั่วทุกสารทิศ,ถูกชะตาวิถีชำระล้างออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่หลับตาแน่น,ร่างกายที่ลอยอยู่,ราวกับว่ากำลังพยายามผสานเข้ากับชะตาวิถี,แสงสีขาวที่ส่องประกายวับวาวไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้านใน,เป็นหลุมดำที่เกิดจากการรวมตัวของแสงสีขาว,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่พวยพุ่งออกไปทั่วทุกสารทิศ.
กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงกำลังม้วนกวาดกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
แม้นว่าราชันย์หยกจะมองเห็นกลุ่มของจงซาน,ทว่าก็ยังคงเป็นห่วงไท่ซ่างเหล่าจวินอยู่,ดังนั้นจึงไม่ได้เข้าไปหาจงซาน,ทว่าสร้างค่ายกลล้อมรอบตำแหน่งของไท่ซ่างเหล่าจวินเอาไว้.
ส่วนสภาพพื้นที่รอบๆดวงดารายังคงระเบิดอย่างต่อเนื่อง,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนส่องประกายแสงวับวาว,กลุ่มของจงซานที่ตอนนี้ทำได้แค่ป้องกันเหล่าอุกกาบาตที่ล่วงลอยผ่านมา.
เซียนเซิงซือที่หลับตาลงข้างหนึ่ง,ทันใดนั้นดวงตาทั้งสองข้างก็เบิกกว้าง.
"เซิ่งหวัง!
ปราณสวีมากมาย!"เซียนเซิงซือที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ปราณสวี? พลังอำนาจที่ปราชญ์เทพสามารถือครอง?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ใช่,มากมายและบริสุทธิ์อีกด้วย,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนเต็มไปด้วยปราณสวี,ดูเหมือนว่าเวลานี้กำลังถูกส่งตรงไปยังไท่ซ่างเหล่าจวินแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"บางทีไท่ซ่างในอดีตคงจงใจเตรียมการเช่นนี้เอาไว้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
หลังจากรอหนึ่งวันหนึ่งคืน,ดวงดาราทั้งหมดหลังจากที่ระเบิดไปเกือบทั้งหมด,พลังที่มากมายถูกส่งต่อมายังร่างของไท่ซ่างเหล่าจวินทั้งหมด.
พบกับชะตาวิถีของปราชญ์เทพไท่ซ่าง,ประกายแสงนับล้านๆ,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนส่องประกายวับวาวราวกับเป็นตอนกลางวัน,เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อแม้แต่น้อย.
ที่มุมหนึ่งของหลี่เฮินเทียน,เห่าเม่ยหลี่และจักรพรรดิพิษปัจจิมที่เฝ้าคอยจ้องมองด้วยความตื่นเต้น.
"ไม่ใช่ว่าจงซานควรจะออกมาแล้วไม่ใช่รึ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ยาโถว,จงซานนั้นเปลอดภัยดี,ในเวลานี้ค่ายกลได้พังทลายแล้ว,แน่นอนว่าจงซานยังมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการอยู่!"จักรพรรดิพิษปัจจิมที่กล่าวปลอบ.
"อืม!
แสงสีขานั้น,มันอะไรแสบตาจนข้ามองอะไรไม่เห็นเลย!"เห่าเม่ยลี่กล่าว.
อีกฝั่งหนึ่ง,ตำแหน่งของจงซาน.
ดวงดาราน้ำเงินยักษ์ที่ถูกแปดหางสวรรค์ย่อยเสร็จแล้ว,พลังมากมายที่ถูกส่งมาให้กับจงซาน,และทำให้จงซานเพิ่มพลังสูงขึ้นในทันที.
กับอุปกรณ์เซียนบรรพชนที่ทรงพลัง,ทำให้พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นอีกครั้ง.
"ปัง!"
ต้าเซียนชั้นที่ 7!
จงซานพบว่าการเดินทางออกมาจากอาณาเขตเฟิงจง,นับว่าเก็บเกี่ยวได้มากมาย,โดยเฉพาะพลังฝึกตน.
จงซานที่จ้องมองไปยังแสงสีขาว,และรอคอยอีกครั้ง.
ผ่านไปอีกสองวันหลังจากนั้น.
"วูซซซซ!"
ประกายแสงมากมายที่มารวมตัวกันนั้น,เวลานี้ถูกดึงเข้าไปในร่างของไท่ซ่างเหล่าจวินไปเกือบทั้งหมด.
ราชันหยกที่ยืนอยู่บนอากาศ,ทว่าที่ไม่ไกลออกไปนั้นไท่ซ่างเหล่าจวินที่ยืนขึ้น.
ก่อนหน้านี้สวมชุดพรตเต๋าลายป้ากัว,ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นเวลานี้กลายเป็นชุดเต๋าที่ถูกจับกุมไปด้วยฝุ่นมากมายเต็มไปหมด.
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่ดวงตาหลับแน่น,ทว่ากลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกมานั้นราวกับจะแยกฟ้าทะลายสวรรค์!
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่ลืมตาขึ้นช้าๆ,แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกไปรอบๆ,แม้แต่อยู่ไกลออกมายังสัมผัสได้ถึงแรงกดดันนี้ได้.
"เหล่าจื่อ?"ราชันย์หยกที่กล่าวทดสอบ.
ไท่ซ่างเหล่าจวินที่จ้องมองไปยังราชันย์หยกและกล่าวออกมาว่า,"ราชันย์หยก,ข้ากลับมาแล้ว!"
ข้ากลับมาแล้ว?
ชัดเจนว่าไม่ใช่ไท่ซ่างเหล่าจวิน,ท่าทางที่เขาเอ่ยว่ากลับมาแล้ว?
ใคร? ปราชญ์เทพไท่ซ่าง?
"ไท่ซ่าง,เจ้ากลับมาแล้ว!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
ไท่ซ่างพยักหน้า,"ข้าจะเดินทางไปยังสวรรค์ชั้นสามสิบหก,จิงกงก่อน,แล้วจะกลับมาพบเจ้าอีกครั้ง!"
"ได้!"ราชันย์หยกที่ตอบรับในทันที.
จากนั้น,ร่างกายของไท่ซ่างเหล่าจวินที่ถูกห่อหุ้มด้วยเทียนเต๋าสีขาวที่แผ่ออกมา,จากนั้นก็ขยับเลือนหายไปในทันที.
"เมื่อครู่นี้คือปราชญ์เทพไท่ซ่างอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อาจจะ?"โหลวซิงเฉินที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ส่วนจงซานที่ส่ายหน้าไปมา,"ไม่,ดูไม่เหมือนนัก!"
เพราะว่าจงซานพบกับอะไรที่แปลกประหลาด,ไท่ซ่างรึ?
คาดไม่ถึงจะมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจน,ใบหน้าของเขาที่ยังคงเหมือนกับไท่ซ่างเหล่าจวิน,ดูเหมือนว่าจะไม่ถูกต้องนัก!
ศพของทงเทียน,ซา,แม้แต่ใบหน้าของซา,ยังไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเลย!
แล้วทำไมถึงยังสามารถมองเห็นใบหน้าของปราชญ์เทพไท่ซ่างได้อย่างชัดเจนล่ะ?
อย่างไรก็ตาม,จากกลิ่นอายและเรื่องต่างๆแล้วก็สามารถคิดว่าเป็นปราชญ์เทพไท่ซ่างได้,ทว่าทำไมถึงมองเห็นใบหน้าของไท่ซางได้?
แล้วใบหน้าของซ่าไม่สามารถมองเห็นได้ล่ะ?
"วูซซซซซ!"
ขณะที่จงซานกำลังสงสัยอยู่นั้น,ที่ไกลออกไปก็ปรากฏริ้วแสงพุ่งเข้ามาหา.
เป็นราชันย์หยกที่บินตรงมาหาพวกเขานั่นเอง.
"เซิ่งหวังจง,ไม่ได้พบกันมานานเหมือนกัน!"ราชันย์หยกกล่าวทักทายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม.
"ราชันย์หยก,พบกันอีกแล้ว!"จงซานพยักหน้ารับทักทาย.
ในเวลานี้ราชันย์หยกค่อยข้างประหลาดใจเล็กน้อย,ก่อนหน้านี้ที่พบกับจงซานที่เพิ่งเป็นเซียนเท่านั้น,ทว่าในเวลานี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะก้าวมาเป็นต้าเซียนขั้นที่เจ็ดแล้วอย่างงั้นรึ?
"เดินทางมาไกล,ไม่ได้ออกไปต้อนรับ,ไม่รู้ว่าเซิ่งหวังจงมีเรื่องสำคัญหรือไม่?"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
แม้นว่าจะประหลาดใจในการเติบโตของจงซาน,ทว่าก็ไม่ได้แสดงออกทางใบหน้าแต่อย่างใด.
"ข้าได้รับคำร้องขอจากอ๋องตี้จาง,มาส่งแผ่นริ้วหยกต่อราชันย์หยก,และต้องการพบกับเห่าเม่ยลี่ด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาตามตรง.
จงซานรับรู้ถึงความสามารถของราชันย์หยกได้,การพูดมาก,ไร้สาระหาได้เป็นสิ่งจำเป็น,จึงเลือกที่จะกล่าวตามตรง!
ก่อนหน้านี้พวกเขาที่ถูกเอ้อหลางเสินหลอกนั้น,ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องที่เข้าใจผิด,จึงไม่ได้เอ่ยออกมา,แน่นอนเรื่องนี้ยังไม่จบ,เมื่อราชันย์หยกรับรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว,ก็จะเป็นคนให้คำตอบของเขาเอง.
"หืม?
อ๋องตี้จาง?"ราชันย์หยกที่ดวงตาหดเกร็ง.
"อ๋องตี้จางตายแล้ว,นี่คือสิ่งที่เขาส่งมอบให้ท่าน!"จงซานกล่าว.
"อ๋องตี้จางตายแล้ว?"ราชันย์หยกที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนจริงจง,ก่อนที่จะรับแผ่นริ้วหยกมา.
ดูเหมือนว่าเขาจะรับรู้วิธีในการแก้ผนึก.
ราชันย์หยกที่ใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบด้านใน,จดจ้องมองอย่างระมัดระวัง.
หลังจากที่อ่านข้อความด้านในแล้ว,ใบหน้าของราชันย์หยกที่เปลี่ยนเป็นจริงจังมากขึ้นและก็มากขึ้น,แม้บิดแผ่นริ้วหยกจนงอ,แววตาที่เผยท่าทางดุร้ายออกมาด้วยเช่นกัน.
ราชันย์หยกที่เก็บแผ่นริ้วหยกแล้วกล่าวออกมาว่า,"เซิ่งหวังจง,พวกเรากลับศาลสวรรค์ก่อนเถอะ,เห่าเม่ยลี่รออยู่แล้ว,ข้านั้นมีธุระด่วนที่ต้องจัดการเป็นอย่างแรกด้วย!"
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
จากท่าทางของราชันย์หยกแล้วจงซานรับรู้ว่าต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับข้อความในแผ่นริ้วหยกอย่างแน่นอน.
ราชันย์หยกที่สะบัดแขนเสื้อ,ก่อนที่จะพาทุกคนพุ่งตรงไปยังทิศทางทิศทางหนึ่ง.
"จงซาน!"
ที่ไม่ไกลออกไปนั้น,ก็พบกับเห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางตื่นเต้นดีใจออกมา.
กับการปรากฏตัวของจงซาน,เห่าเม่ยลี่ที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
"โชคดีที่เจ้าไม่เป็นไร,ไม่เช่นนั้นข้าคงต้องฝังเจ้าสารเลวนั้นไปแน่นอน,จงซานเจ้าร้ายกาจมากเลย,ค่ายกลอันดับหนึ่งของศาลสวรรค์ถูกเจ้าทำลายไป!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ราชันย์หยก!"
"เซิ่งหวังจง!"
จักรพรรดิพิษปัจจิมที่แสดงท่าทางอ่อนน้อมต่อคนทั้งสอง.
"อืม,เห่าเม่ยลี่,จักรพรรดิพิษปัจจิม!"ราชันย์หยกที่เอ่ยต่อคนทั้งสอง.
"หืม?"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองด้วยความสงสัย.
"เจ้าได้เห็นทุกอย่าง,ทุกย่างที่เห็นให้คิดว่าไม่เห็นและไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง!"ราชันย์หยกที่กล่าวย้ำเตือน.
จักรพรรดิพิษที่สายตาสั่นไหวไปมาพร้อมกับพยักหน้ารับ,"ครับ!"
"พูดจาใหญ่โต,มันจะไมเปลี่ยนไปอย่างไร!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวขัดขืนไม่เชื่อฟัง.
"หืม?"ราชันย์หยกที่ชำเลืองมองตาขวาง.
บางที่เพราะว่าเห็นอะไรบางอย่างในแผ่นริ้วหยกนั่น,ทำให้อารมณ์ของราชันย์หยกไม่ดีนัก,ดังนั้นจึงจ้องมองตาขวางไปยังเห่าเม่ยลี่.
เห็นท่าทางของราชันย์หยก,จงซานจึงเอ่ยออกมาในทันที,"ข้าจะกล่าวเตือนเห่าเม่ยลี่เอง!"
ราชันย์หยกที่จ้องมองไปยังจงซานก่อนที่จะพยักหน้ารับ.
ด้วยการที่เห่าเม่ยลี่เดินทางมายังหลี่เฮินเทียน,ดังนั้นช่องทางกลับไปยังศาลสวรรค์จึงยังไม่ถูกปิด,ทุกคนที่กลับลงไปที่ช่องทางดังกล่าวอีกครั้ง.
"คารวะราชันย์หยก!"เหล่าข้าราชบริพารที่กล่าวแสดงความเคารพในทันที.
"เป็นเสิ้นทางไปยังหลี่เฮินเทียน,ปกป้อง,ห้ามให้ใครก้าวเข้าไปด้านในโดยเด็ดขาด!"ราชันย์หยกกล่าว.
"ครับ!"เหล่าเจ้าหน้าที่ที่รับคำในทันที.
หลังจากที่ทุกคนก้าวออกมาจากห้องโถง,ที่ด้านนอกนั้นหวังมูและเสนาธิกาคนอื่นๆกำลังจ้องมองไปยังรูปปั้นน้ำแข็งหวังเจียนอยู่!
"ราชันย์หยก,ท่านออกมาแล้วรึ?"หวังมูที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ในเวลาเดียวกันนั้น,ทุกคนที่เห็นจงซาน,ไม่คิดเลยว่าจงซานจะเข้าไปในค่ายกล,คิดว่าน่าจะเป็นราชันย์หยกที่ช่วยจงซานออกมา.
เทพแห่งภัยพิบัติในชุดสีดำ,ในเวลานี้ที่กำลังแก้คำสาปให้กับหยางเจียน.
"เทพแห่งภัยพิบัติ,ข้าต้องการให้เขาตาย,ไม่ต้องช่วย!"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองหยางเจียนด้วยท่าทางไม่ใส่ใจ.
จงซานหากไม่สามารถแก้ค่ายกลได้,ในเวลานี้คนที่ตายจะต้องเป็นจงซาน.
เทพแห่งภัยพิบัติที่ฝืนยิ้มออกมา,ส่ายหน้าไปมาไม่กล่าวอะไรอีก.
ราชันย์หยกที่จ้องมองไปยังหยางเจียน,ทันใดนั้นราวกับสามารถคาดเดาความจริงทั้งหมดได้,จึงไม่คิดที่จะขอความเมตาให้กับหยางเจียน,ปล่อยให้เทพแห่งภัยพิภัยจัดการเรื่องดังกล่าวต่อไป.
"ไปเคาะระฆังสวรรค์,เรียกพลทั้งหมดของตำหนักหลิงเซียวเป่าเข้าประชุม!"ราชันย์หยกที่กล่าวกับเสนาธิการด้านข้างในทันที.
"รับทราบ!"เจ้าหน้าที่ด้านข้างที่ตอบรับในทันที.
ทว่าหวังมูที่เผยท่าทางประหลาดใจ,"เคาะระฆังสวรรค์?
มีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นอย่างงั้นรึ?"
"รีบไปประชุม,เวลานี้เวลากระชั้นชิดเข้ามาแล้ว!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาในทันที.
"ได้!"หวังมู่ที่เผยท่าทางสงสัยเป็นอย่างมาก,ทว่าก็ไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อไป.
ระฆังสวรรค์?
ภายในศาลสวรรค์ไม่ได้เคาะมานานมากแล้ว,ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องสำคัญกำลังเกิดขึ้นอย่างงั้นรึ?
ส่วนเห่าเม่ยลี่ที่นำกลุ่มของจงซานไปยังตำหนักกงจูแปดในทันที.
"จงซาน,เจ้าบอกข้าหน่อย,หลังจากที่ข้าไปแล้ว,เกิดอะไรขึ้นมาบ้าง?"
ภายในตำหนักกงจูแปดนั้น,เห่าเม่ยลี่ที่ประกบจงซานไม่ไปใหนเลยทีเดียว.
จงซานที่ค่อยๆเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่เขตแดนเฟิงจงให้กับนางฟัง.
"รวมอาณาเขตเฟิงจง,จงซานเจ้าร้ายกาจจริงๆ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ก็ดี!"จงซานที่เผยยิ้มไม่ได้ถ่อมตัว.
ในเวลานั้น,บนศาลสวรรค์ได้เกิดเสียงระฆังดังก้องกังวานไปทั่วสารทิศ,เห็นชัดเจนว่าระฆังสวรรค์ได้ถูกลั่นแล้ว.
"เอาล่ะ,ข้ามีสิ่งหนึ่ง,ให้เจ้าช่วยดูว่ามันหมายความว่าอย่างไร!"จงซานกล่าว.
"อะไร?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวสอบถามออกมาในทันที.
จงซานที่ล้วงตำราชีวิตและความตายออกมาจากหน้าอกเสื้อ,พร้อมกับยื่นมันให้กับเห่าเม่ยลี่,จักรพรรดิพิษปัจจิมที่อยู่ข้างๆมองเห็น,ใบหน้าถึงกับกระตุ้นเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ตำราชีวิตและความตาย? จงซานมีมันอย่างงั้นรึ?
"นี่มันของจริงงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม!"
"สมบัติ,ฮ่าฮ่าฮ่า,เทพแห่งภัยพิบัติต้องการมัน,ตอนนี้กลับมาอยู่ในมือข้าแล้ว!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานที่เปิดหน้าๆหนึ่งคน,ที่ด้านบนที่เป็นอักษรว่าความตาย,ซึ่งด้านล่างมาชื่อจื่อลู่เขียนไว้อยู่.
"เจ้าดูที่ข้าเขียน,มันไม่ได้ผลเลยรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น