Immortality Chapter 1011 Starry sky large explosion
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1011 การระเบิดของอวกาศ.
Chapter 1011 Starry sky large explosion
星空大爆炸
การระเบิดของอวกาศ.
*** ค่ายกลมี 77 ด่าน 49 ปม นะคับ
ตอนที่แล้วใส่ไป 7749
บนตำหนักดุสิต
ราชันย์หยกและไท่ซ่างเหล่าจวินที่จ้องมองไปยังแผนภูมิค่ายกลย่อส่วน.
นับตั้งแต่ต้นจบ,คนทั้งสองที่เต็มไปด้วยความสงสัย,มีใครกันที่กล้าทะลวงค่ายกล,ด้วยความประหลาดใจอย่างหนักเมื่อเห็นพวกเขาสามารถผ่านปมไปได้สามปม,เป็นคนที่เต็มไปด้วยโชคมากมายนัก.
จากงนั้นทั้งคู่ที่เผยท่าทางตกใจกับบุคคลที่สามารถผ่านเข้าไปในค่ายกลนั้น,ไม่สามารถถอยหลังกลับมาได้แล้ว,ทำได้เพียงแค่ต้องผ่านไปเรื่อย,ปฏิเสธไม่ได้ว่าคนดังกล่าวนี้ต้องเป็นผู้ฝึกตนค่ายกล,ไม่เช่นนั้นย่อมไม่สามารถผ่านปมไปได้ถึงสามผม,และนอกจากนี้ยังเปี่ยมไปด้วยโชคอีกด้วย.
แน่นอนสิ่งหนึ่งที่ทุกคนคงคาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนบำเพ็ญโชค,เพราะว่าเหล่าผู้บำเพ็ญโชคนั้นสามารถที่จะหลบเลี่ยงภัยพิบัติได้,ทว่าพวกเขานั้นทำได้แค่หลบเลี่ยงภัยพิบัติเท่านั้น,ทว่าระหว่างภัยพิบัตินั้นยังมีค่ายกลที่สำคัญเกินจริงแฝงอยู่ด้วย,และผู้บำเพ็ญโชคที่สามารถผ่านพ้นภัยพิบัติได้นั้น,ต้องอยู่ในระดับสูงอีกด้วย,คงไม่มีใครคิดว่าจงซานเองจะมีความสามารถเกินจริงเช่นนั้นอยู่.
จงซานที่มีเคล็ดวิชาหงหลวนเทียนที่ร้ายกาจ,เป็นทักษะที่ไม่ธรรมดา,แม้แต่ปราชญ์เทพ,ยังไม่สามารถทำเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน.
ยิ่งกลุ่มของจงซานผ่านปมไปได้มากเท่าไหร่,ไท่ซ่างเหล่าจวินและราชันย์หยกยิ่งตื่นตกใจมากขึ้นเท่านั้น.
ขณะที่ทั้งสองเฝ้ามองเมื่อผ่านไป 20
ปม,ไท่ซ่างเหล่าจินและราชันย์หยกถึงกับอดไม่ได้,ต้องออกมาด้านนอกตำหนักดุสิตจับจ้องมองลงไปบนอวกาศที่อยู่ด้านนอก.
20ปม,30ปม.
บนตำหนักดุสิต,ไท่ซ่างเหล่าจวินที่ดวงตาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
30
ปม,ไม่ใช่เพียงแค่โชคแล้ว,พวกเขายังเต็มไปด้วยความสามารถในการทะลวงค่ายกล,ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะสามารถทะลวงค่ายกลได้หรอกรึ?
ทะลวงค่ายกลรึ? วันนี้?
ไม่มีทาง,นี่มันอสุรกายพรสวรรค์แล้ว?
----------------------------------------------------------
ภายในศาลสวรรค์.
เห่าเม่ยลี่ยังคงสาปเอ้อหลางเสิ้นต่อไป,ในขณะนั้นก็ปรากฏกลุ่มสตรีที่สวมชุดอลังการหรูหราก้าวผ่านมา,หนึ่งคนในนั้นสวมมงกุฏหงส์สีทอง,ดูสูงศักดิ์เป็นอย่างมาก!
"คารวะหวังมู่"เหล่าเจ้าหน้าที่ที่แสดงความเคารพสตรีที่สูงศักดิ์ในทันที.
เห่าเม่ยลี่ไม่สนใจหวังมู่แม้แต่น้อย,ยังคงสาปรูปปั้นน้ำแข็งต่อไป.
"พอแล้ว!
เห่าเม่ยลี่!"หวังมูที่เอ่ยออกมาในทันที.
"พอรึ?"เห่าเม่ยลี่ยิ่งแสดงท่าทางโกรธเกรี้ยว,กับคำพูดติเตียนของหวังมู,ที่นางทำราวกับไม่ได้ยินแม้แต่น้อย.
"ถอนคำสาปให้หวังเจียนเดี๋ยวนี้."หวังมู่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่!"
"อย่างไรหยางเจียนก็เป็นเสนาธิการคนสำคัญ,เจ้าสาปเขาเช่นนี้,คิดว่ามันสมควรแล้วรึ?"หวังมู่ที่กล่าวตำหนิในทันที.
"เขาทำลายเพือนของข้า,ทำลายผู้มีพระคุณของข้า,ทำลายสมาชิกในครอบครัวของข้า,เขาสมควรที่จะได้รับ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวเสียงแข็ง.
"หยางเจียนถึงแม้นว่าจะทำความผิด,แต่อย่างน้อยเขาก็ยังนับว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ้า."หวังมู่กล่าวเตือน.
"ข้าจะหยุดตราบเท่าที่ช่วยจงซานได้ในตอนนี้!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"เรื่องนี้ไม่เพียงเกี่ยวกับไท่ซ่าเหล่าจวิน,ทำให้ค่ายกลนี้ไม่สามารถปิดได้,คงทำได้เพียงคิดกับโชคของเขาเท่านั้น,ส่วนหยางเจียน,เจ้าปล่อยเขาก่อน,ไม่ว่าอย่างไรเองจงซานก็ยังไม่ตายในเวลานี้!"หวังมู่ที่กล่าวเตือน.
"จะให้ข้าปล่อยเจ้าสารเลวนี้นะรึ?
อย่าได้คิด,ตาเฒ่าพวกเราไปดูจงซานที่หลี่เฮิงเทียน,หากจงซานตกตาย,ข้าจะให้เจ้าสารเลวนี้ถูกฝังไปพร้อมกัน!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.
กล่าวจบนางที่นำจักรพรรดิพิษปัจจิมเข้าไปในตำหนักอีกครั้ง,เดินทางไปยังหลี่เฮินเทียน.
หวังมูได้แต่ฝืนยิ้มออกมา,เพราะว่ารับรู้นิสัยของเห่าเม่ยลี่ดี,นางไม่มีทางที่จะปล่อยเอ้อหลางเสินแน่.
"ให้คน,ไปเรียกเทพแห่งภัยพิบัติ!"หวังมูที่ออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"
------------------------------------------------------------
หลี่เฮินเทียน(สวรรค์แห่งการพลัดพราก)
กลุ่มของจงซานยังคงมุ่งทะลวงผ่านค่ายกลอวกาศไปเรื่อยๆ.
"ปมที่ 48
,เซิ่งหวัง,ค่ายกลนี้ถูกแก้ไขโดยสมบูรณ์แล้ว!"หนานกงเซิ่งกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
แน่นอนว่า,ทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
บางทีหากไม่อยู่ด้วยกันคงจะไม่เชื่อในสายตา,จงซานที่สามารถทะลวงปมไปได้ถึง
48 ปม,เรื่องนี้ทำให้หนานกงเซิ่งรู้สึกมั่นใจไปด้วย,ซึ่งลึกๆแล้วหนานกงเซิ่งแทบคิดว่ามันเป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้.
เพราะว่า 48
ปมที่ผ่านมานี้,หนานกงเซิ่งที่ค่อยข้างรุ่มร้อนใจเช่นกัน,เพราะว่าหนึ่งก้าวที่พลาดไปคือความตาย,ชีวิตของพวกเขาที่แขวนอยู่บนเส้นตายพร้อมตายไปได้ทุกเมือง,ทำให้การแก้ค่ายกลจึงค่อยข้างทำให้เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจ.
"พังก่อน,ระงับจิตใจตัวเองให้สงบค่อยไปต่อ!"จงซานที่กล่าวปลอบขวัญ.
"ครับ!"หนานกงเซิ่งที่ปาดเหงื่อ,พร้อมกับนั่งสมาธิ,บำเพ็ญจิตใจในทันที.
ตลอดทั้งวัน,จงซานที่ให้หนานกงเซิ่งทะลวงค่ายกลไม่หยุดนั่นเอง.
"ไปต่อ!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
ค่ายกลที่ถูกปลดออกมาเรื่อย,ดวงดารารอบๆที่ส่องประกายแสงสว่างจ้ามากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน.
กลุ่มของจงซานที่เดินทางมาใกล้ตรงกลางมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว.
ท้ายที่สุด,ก็ผ่านไปอีกหนึ่งวัน,ทุกคนก็หยุดลง.
ที่ใจกลางนั้นมีดวงดารามากมายที่กำลังโคจรไปรอบๆ,ราวกับว่าอวกาศแห่งนี้กลายเป็นหลุมน้ำวนขนาดใหญ่,ทว่าที่ใจกลางนั้นมีดวงดาราสีน้ำเงินขนาดใหญ่เป็นใจกลาง.
บนดวงดาราขนาดใหญ่นั้น,ได้ส่งปราณวิญญาณที่หนาแน่นออกไป,จนแม้แต่อยู่ไกลออกไปยังสัมผัสได้ถึงการคุกคามทะลวงไปถึงหัวใจและวิญญาณ.
"เซิ่งหวังดูเหมือนว่านี่จะเป็นปมสุดท้าย! และยังเป็นปมที่ยากที่สุดอีกด้วย!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
"หืม?"
"นี่คือฐานของค่ายกล,เป็นดวงดาราที่เป็นศูนย์รวมของพลังดวงดาราทั้งหมด,ตราบแค่สามารถเคลื่อนดวงดาราสีน้ำเงินนี้ได้,ค่ายกลก็จะระเบิดและสลายหายไป!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
"ตราบเท่าที่ขยับมันก็พออย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.
"ใช่,เพียงแค่ขยับ,ทว่าเนื่องจากมันรวบรวมพลังจากดวงดารามาจากพื้นที่รอบๆ,บางที่พลังมากมายที่มารวมตัวกันจนกลายเป็นหลุมดำนี้,ดูทรงพลังยิ่งใหญ่จนไม่สามารถขยับได้เลย!"ใบหน้าของหนานกงเซิ่งที่กล่าวยืนยัน.
"ให้ข้าลองดู!"โหลวซิงเฉินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
จงซานที่ยื่นมืออกไป,โหลวซิงเฉินที่นำคันศรเสวียนหยวนออกมา,เตรียมการที่จะทะลวงค่ายกล,ดวงดาราดวงนี้ไม่ได้ใหญ่โตนักหากว่าสามารถทำลายได้ล่ะก็,โหลวซิงเฉินที่นำลูกศรออกมา,เตรียมที่จะลงมือในทันที.
คันศรเสวียนหยวนที่ง้างออก,ก่อนที่ลูกศรสีโลหิตถูกปล่อยออกไป.
ลูกศรที่ทรงพลังพุ่งออกไปกลายเป็นริ้วแสง,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
คันศรที่กรีดอากาศทรงพลังยิ่งใหญ่พุ่งออกไปยังดวงดาราสีน้ำเงิน.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลังจากที่เกิดการระเบิดใหญ่แล้ว,ทุกคนที่เปลี่ยนเป็นเงียบลง,เพราะว่าทุกคนรับรู้ถึงพลังของโหลวซิงเฉินดี,ไม่คิดเลยว่าจะไม่ส่งผลอะไรกับดวงดาวสีน้ำเงินเลย,ดวงดาราสีน้ำเงินที่ไม่แม้แต่สั่นไหว,ราวกับว่าดวงดาราสีน้ำเงินนั้นเป็นดั่งหลุมดำที่รับพลังงานเข้าไปเท่านั้น.
ใบหน้าของโหลวซิงเฉินถึงกับเปลี่ยนเป็นแดงซ่าน,"เซิ่งหวัง,เฉินไม่สามารถใช้พลังของคันศรเสวียนหยวนได้อย่างมีประสิทธิภาพ!"
"ไม่สามารถตำหนิโหลวซิงเฉินได้,ดวงดาราสีน้ำเงินที่อยู่รอบๆ,ถูกสกัดกลั่นมานานแรมปี,จนกลายเป็นสมบัติที่มีพลังเทียบเท่ากับอุปกรณ์เซียนบรรพชน,แข็งแกร่งเกินจะจินตนาการ."หนานกงเซิ่งที่ส่ายหน้าไปมา.
"อุปกรณ์เซียนบรรพชน?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
"ใช่,อุปกรณ์เซียนบรรพชน,ทว่าเป็นอุปกรณ์เซียนบรรพชนที่ไม่สามารถขยับได้,เพราะว่ามันใหญ่เกินไป,ดูเหมือนว่าจะใหญ่กว่าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวสิบเท่า,คนทั่วไปไม่มีทางที่จะขยับได้,แม้แต่เซียนบรรพชนเองก็ยังประสบความยากลำบาก,แม้แต่กินพลังจนเกือบทั้งหมด."หนานกงเซิ่งที่ส่ายหน้าไปมา.
จากนั้น,ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน,ราวกับว่าคิดอะไรบางอย่างที่เหมือนๆกัน.
เป็นความจริง,ไม่รู้ว่าแปดหางสวรรค์จะสามารถอ้าปากกว้างได้ขนาดนั้นหรือไม่?.
ขยายใหญ่,มากขึ้นและก็มากขึ้น!
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่สามารถอ้าปากกว้างได้เป็นพิเศษ!
หนานกงเซิ่งที่คิดว่าแปดหางสวรรค์ที่สามารถขยายใหญ่ขึ้นได้,ทว่าไม่คิดว่ามันจะเทียบเท่ากับดวงดาราได้จริงๆ.
ทว่า,ในเวลานี้,ทุกคนที่ต้องตื่นตกใจเป็นอย่างมาก,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบนั้นขยายได้ใหญ่จริงๆ.
แม้นว่าหลังจากที่มันขยายใหญ่ออกไปมากๆ,ร่างกายของมันจะดูใสจางก็ตาม,ดูเหมือนว่าจะคือขีดจำกัดของมัน,ทว่าก็สามารถที่จะกลืนกินดวงดาราสีน้ำเงินได้.
ปากที่ใหญ่โตมโหฬารของมันที่ค่อยๆกลืนดวงดาราลงช้าๆ.
ทุกคนที่กลายเป็นโง่งม,เทพอสูรของเซิ่งหวังทรงพลังร้ายกาจจริงๆ.
ดวงดาราดังกล่าวที่บางทีคงจะแข็งแกร่งจริงๆ,หลังจากที่แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบกลืนกินเข้าไปแล้ว,ถึงกับไม่ขยับ,ไม่กำลังขยับเล็กน้อย.
"ครืนนน~~~!”
ที่ไกลออกไปนั้น,มีดวงดาราสองดวงที่หลุดลอยออกจากค่ายกลอย่างคาดไม่ถึง,ค่ายกลเวลานี้เริ่มไม่สามารถพยุงดวงดาราเอาไว้ได้แล้ว.
"ดูเหมือนว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบกำลังย่อยอยู่อย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
เป็นความจริง,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กำลังย่อยดวงดาราสีน้ำเงินอย่างบ้าคลั่ง.
ควรค่าแล้วที่ถูกเรียกว่าอุปกรณ์เซียนบรรพชนที่แข็งแกร่งที่สุด,แม้แต่แปดหางสวรรค์ยังไม่สามารถย่อยได้ในทันที.
"ครืนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ดวงดาราที่โคจรอยู่รอบๆนั้นเริ่มหลุดออกจากกันมากขึ้นเรื่อยๆ,เสียงดังสนั่นหวั่นไหว,กระจายไปทั่วอวกาศ,แม้นว่ายากที่จะเคลื่อนได้,ทว่าตราบสามารถมองเห็นห้วงมิติที่สั่นไหวอย่างชัดเจน,ดูเหมือนว่ามันกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง.
ดวงดารารอบทิศทางที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า,ไม่เพียงแค่หลุดลอยออกไป,ยังมีดวงดาราบางดวงที่โคจรเข้าปะทะกัน,เกิดระเบิดดังสนั่น,แม้แต่ระเบิดออกมาส่องประกายแสงสว่างจ้าส่องประกายไปทั่วทุกสารทิศ.
ค่ายกลกำลังสั่นไหว,ค่ายกลลำดับหนึ่งของศาลสวรรค์กำลังสั่นอย่างรุนแรง,แม้แต่กำลังเริ่มพังทลาย.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~!”
หลังจากเกิดการระเบิด,แปดหางสวรรค์ที่สั่นสะเทือนไปมา,เคลื่อนออกจากตำแหน่งดังกล่าว.
พลังมากมายจากดวงดาราสีน้ำเงินที่ถูกส่งมาสู่จงซาน.
ทว่าในเวลานี้ดูเหมือนว่าห้วงมิติกำลังสั่นไหว,พลังสีขาวมากมายที่มาจากทุกทิศทิศทางพุ่งไปรวมตัวกันที่ใจกลางแทน,ที่ใจกลาง,ส่องประกายแสงวับวาวเจิดจรัสเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมม!"ดวงดารามากมายที่เริ่มระเบิดติดต่อกันไป,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนเวลานี้เปลี่ยนเป็นโกลาหล.
ตำหนักดุสิต,มีองค์รักษ์เด็กคุ้มกันประตูในเวลานี้จดจ้องมองไปยังดวงดารามากมาย,ถึงกับอ้าปากค้างแสดงท่าทางไม่อยากเชื่ออกมา,อวกาศหลี่เฮินเทียนที่เคยสงบสุข,พริบตาเดียวก็กลายเป็นประกายแสงสว่างจ้าเหมือนกับดอกไม้ไฟในโลกปุถุชน,เกิดการระเบิดออกไปรอบๆไม่หยุด,อุกกาบาตมากมายที่ลอยไปรอบๆทุกทิศทุกทาง,พร้อมกับเกิดระเบิดติดต่อกัน,ไม่เพียงส่องประกายแสงเจิดจรัสสว่างจ้า! สายตาขององค์รักษ์เด็กที่จ้องมองตาค้างเลยทีเดียว.
ส่วนราชันย์หยกและไท่ซ่างเหล่าจวินได้หายไปจากตำหนักดุสิตแล้ว,พุ่งตรงไปยังใจกลางที่ดูวุ่นวายสับสน.
เห่าเม่ยลี่และจักรพรรดิพิษปัจจิมที่ยืนอยู่มุมหนึ่งของหลี่เฮยเทียน,จดจ้องมองการระเบิดใหญ่ของดวงดารา,ทั้งสองที่จดจ้องมองเพ่งพิศไม่วางตา.
"ตาเฒ่า,เจ้าบอกว่าอวกาศกำลังระเบิด,เป็นฝีมือของจงซานอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองอยู่นั้น,แววตาที่เป็นประกาย,เผยความตื่นเต้นดีใจออกมา.
"บางที!"จักรพรรดิปัจจิมที่ไม่รู้จะตอบเช่นไรเช่นกัน.
"แน่นอน,แน่นอนต้องจงซาน,จงซานเท่านั้นที่ทำให้เกิดเรื่องที่ยิ่งใหญ่ทุกครั้งทุกที่,ที่เขาเดินทางไป!"เห่าเม่ยลี่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ด้วยการป้องกันการระเบิดที่ใจกลาง,โหลวซิงเฉินและแปดหางสวรรค์ที่กันการระเบิดให้กับทุกคน,เพราะในเวลานี้บนอวกาศนั้นกำลังเกิดระเบิดพล่านกระจายไปทั่ว,ไม่มีคิดเลยว่ามันจะทรงพลังร้ายกาจขนาดนี้,ราวกับอยู่บนน้ำต้มที่กำลังเดือดพล่านก็ไม่ปาน.
ที่ใจกลางที่เป็นจุดศูนย์กลางเวลานี้,ปรากฏเป็นแสงสีขาวที่มารวมตัวกันจนเกิดเป็นหลุมดำที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามทรงพลังเองกำลังถูกเปิดออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังใจกลางที่แสงสีขาวรวมตัวกัน,เพราะว่าสามารถสัมผัสอะไรบางอย่างที่ไม่ธรรมดาที่ตรงกลางได้.
"เหล่าจื่อ,นั่นคือชะตาวิถีของร่างหลักเจ้า,พบกับชะตาวิถีของไท่ซ่างอีกครั้งแล้ว?"เสียงๆหนึ่งที่ดังก้องไปทั่วทุกสารทิศในทันที.
Chapter 1011 Starry sky large explosion
星空大爆炸
การระเบิดของอวกาศ.
*** ค่ายกลมี 77 ด่าน 49 ปม นะคับ
ตอนที่แล้วใส่ไป 7749
บนตำหนักดุสิต
ราชันย์หยกและไท่ซ่างเหล่าจวินที่จ้องมองไปยังแผนภูมิค่ายกลย่อส่วน.
นับตั้งแต่ต้นจบ,คนทั้งสองที่เต็มไปด้วยความสงสัย,มีใครกันที่กล้าทะลวงค่ายกล,ด้วยความประหลาดใจอย่างหนักเมื่อเห็นพวกเขาสามารถผ่านปมไปได้สามปม,เป็นคนที่เต็มไปด้วยโชคมากมายนัก.
จากงนั้นทั้งคู่ที่เผยท่าทางตกใจกับบุคคลที่สามารถผ่านเข้าไปในค่ายกลนั้น,ไม่สามารถถอยหลังกลับมาได้แล้ว,ทำได้เพียงแค่ต้องผ่านไปเรื่อย,ปฏิเสธไม่ได้ว่าคนดังกล่าวนี้ต้องเป็นผู้ฝึกตนค่ายกล,ไม่เช่นนั้นย่อมไม่สามารถผ่านปมไปได้ถึงสามผม,และนอกจากนี้ยังเปี่ยมไปด้วยโชคอีกด้วย.
แน่นอนสิ่งหนึ่งที่ทุกคนคงคาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนบำเพ็ญโชค,เพราะว่าเหล่าผู้บำเพ็ญโชคนั้นสามารถที่จะหลบเลี่ยงภัยพิบัติได้,ทว่าพวกเขานั้นทำได้แค่หลบเลี่ยงภัยพิบัติเท่านั้น,ทว่าระหว่างภัยพิบัตินั้นยังมีค่ายกลที่สำคัญเกินจริงแฝงอยู่ด้วย,และผู้บำเพ็ญโชคที่สามารถผ่านพ้นภัยพิบัติได้นั้น,ต้องอยู่ในระดับสูงอีกด้วย,คงไม่มีใครคิดว่าจงซานเองจะมีความสามารถเกินจริงเช่นนั้นอยู่.
จงซานที่มีเคล็ดวิชาหงหลวนเทียนที่ร้ายกาจ,เป็นทักษะที่ไม่ธรรมดา,แม้แต่ปราชญ์เทพ,ยังไม่สามารถทำเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน.
ยิ่งกลุ่มของจงซานผ่านปมไปได้มากเท่าไหร่,ไท่ซ่างเหล่าจวินและราชันย์หยกยิ่งตื่นตกใจมากขึ้นเท่านั้น.
ขณะที่ทั้งสองเฝ้ามองเมื่อผ่านไป 20
ปม,ไท่ซ่างเหล่าจินและราชันย์หยกถึงกับอดไม่ได้,ต้องออกมาด้านนอกตำหนักดุสิตจับจ้องมองลงไปบนอวกาศที่อยู่ด้านนอก.
20ปม,30ปม.
บนตำหนักดุสิต,ไท่ซ่างเหล่าจวินที่ดวงตาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
30
ปม,ไม่ใช่เพียงแค่โชคแล้ว,พวกเขายังเต็มไปด้วยความสามารถในการทะลวงค่ายกล,ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะสามารถทะลวงค่ายกลได้หรอกรึ?
ทะลวงค่ายกลรึ? วันนี้?
ไม่มีทาง,นี่มันอสุรกายพรสวรรค์แล้ว?
----------------------------------------------------------
ภายในศาลสวรรค์.
เห่าเม่ยลี่ยังคงสาปเอ้อหลางเสิ้นต่อไป,ในขณะนั้นก็ปรากฏกลุ่มสตรีที่สวมชุดอลังการหรูหราก้าวผ่านมา,หนึ่งคนในนั้นสวมมงกุฏหงส์สีทอง,ดูสูงศักดิ์เป็นอย่างมาก!
"คารวะหวังมู่"เหล่าเจ้าหน้าที่ที่แสดงความเคารพสตรีที่สูงศักดิ์ในทันที.
เห่าเม่ยลี่ไม่สนใจหวังมู่แม้แต่น้อย,ยังคงสาปรูปปั้นน้ำแข็งต่อไป.
"พอแล้ว!
เห่าเม่ยลี่!"หวังมูที่เอ่ยออกมาในทันที.
"พอรึ?"เห่าเม่ยลี่ยิ่งแสดงท่าทางโกรธเกรี้ยว,กับคำพูดติเตียนของหวังมู,ที่นางทำราวกับไม่ได้ยินแม้แต่น้อย.
"ถอนคำสาปให้หวังเจียนเดี๋ยวนี้."หวังมู่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่!"
"อย่างไรหยางเจียนก็เป็นเสนาธิการคนสำคัญ,เจ้าสาปเขาเช่นนี้,คิดว่ามันสมควรแล้วรึ?"หวังมู่ที่กล่าวตำหนิในทันที.
"เขาทำลายเพือนของข้า,ทำลายผู้มีพระคุณของข้า,ทำลายสมาชิกในครอบครัวของข้า,เขาสมควรที่จะได้รับ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวเสียงแข็ง.
"หยางเจียนถึงแม้นว่าจะทำความผิด,แต่อย่างน้อยเขาก็ยังนับว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ้า."หวังมู่กล่าวเตือน.
"ข้าจะหยุดตราบเท่าที่ช่วยจงซานได้ในตอนนี้!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"เรื่องนี้ไม่เพียงเกี่ยวกับไท่ซ่าเหล่าจวิน,ทำให้ค่ายกลนี้ไม่สามารถปิดได้,คงทำได้เพียงคิดกับโชคของเขาเท่านั้น,ส่วนหยางเจียน,เจ้าปล่อยเขาก่อน,ไม่ว่าอย่างไรเองจงซานก็ยังไม่ตายในเวลานี้!"หวังมู่ที่กล่าวเตือน.
"จะให้ข้าปล่อยเจ้าสารเลวนี้นะรึ?
อย่าได้คิด,ตาเฒ่าพวกเราไปดูจงซานที่หลี่เฮิงเทียน,หากจงซานตกตาย,ข้าจะให้เจ้าสารเลวนี้ถูกฝังไปพร้อมกัน!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธ.
กล่าวจบนางที่นำจักรพรรดิพิษปัจจิมเข้าไปในตำหนักอีกครั้ง,เดินทางไปยังหลี่เฮินเทียน.
หวังมูได้แต่ฝืนยิ้มออกมา,เพราะว่ารับรู้นิสัยของเห่าเม่ยลี่ดี,นางไม่มีทางที่จะปล่อยเอ้อหลางเสินแน่.
"ให้คน,ไปเรียกเทพแห่งภัยพิบัติ!"หวังมูที่ออกคำสั่ง.
"รับทราบ!"
------------------------------------------------------------
หลี่เฮินเทียน(สวรรค์แห่งการพลัดพราก)
กลุ่มของจงซานยังคงมุ่งทะลวงผ่านค่ายกลอวกาศไปเรื่อยๆ.
"ปมที่ 48
,เซิ่งหวัง,ค่ายกลนี้ถูกแก้ไขโดยสมบูรณ์แล้ว!"หนานกงเซิ่งกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
แน่นอนว่า,ทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
บางทีหากไม่อยู่ด้วยกันคงจะไม่เชื่อในสายตา,จงซานที่สามารถทะลวงปมไปได้ถึง
48 ปม,เรื่องนี้ทำให้หนานกงเซิ่งรู้สึกมั่นใจไปด้วย,ซึ่งลึกๆแล้วหนานกงเซิ่งแทบคิดว่ามันเป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้.
เพราะว่า 48
ปมที่ผ่านมานี้,หนานกงเซิ่งที่ค่อยข้างรุ่มร้อนใจเช่นกัน,เพราะว่าหนึ่งก้าวที่พลาดไปคือความตาย,ชีวิตของพวกเขาที่แขวนอยู่บนเส้นตายพร้อมตายไปได้ทุกเมือง,ทำให้การแก้ค่ายกลจึงค่อยข้างทำให้เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจ.
"พังก่อน,ระงับจิตใจตัวเองให้สงบค่อยไปต่อ!"จงซานที่กล่าวปลอบขวัญ.
"ครับ!"หนานกงเซิ่งที่ปาดเหงื่อ,พร้อมกับนั่งสมาธิ,บำเพ็ญจิตใจในทันที.
ตลอดทั้งวัน,จงซานที่ให้หนานกงเซิ่งทะลวงค่ายกลไม่หยุดนั่นเอง.
"ไปต่อ!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
ค่ายกลที่ถูกปลดออกมาเรื่อย,ดวงดารารอบๆที่ส่องประกายแสงสว่างจ้ามากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน.
กลุ่มของจงซานที่เดินทางมาใกล้ตรงกลางมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว.
ท้ายที่สุด,ก็ผ่านไปอีกหนึ่งวัน,ทุกคนก็หยุดลง.
ที่ใจกลางนั้นมีดวงดารามากมายที่กำลังโคจรไปรอบๆ,ราวกับว่าอวกาศแห่งนี้กลายเป็นหลุมน้ำวนขนาดใหญ่,ทว่าที่ใจกลางนั้นมีดวงดาราสีน้ำเงินขนาดใหญ่เป็นใจกลาง.
บนดวงดาราขนาดใหญ่นั้น,ได้ส่งปราณวิญญาณที่หนาแน่นออกไป,จนแม้แต่อยู่ไกลออกไปยังสัมผัสได้ถึงการคุกคามทะลวงไปถึงหัวใจและวิญญาณ.
"เซิ่งหวังดูเหมือนว่านี่จะเป็นปมสุดท้าย! และยังเป็นปมที่ยากที่สุดอีกด้วย!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
"หืม?"
"นี่คือฐานของค่ายกล,เป็นดวงดาราที่เป็นศูนย์รวมของพลังดวงดาราทั้งหมด,ตราบแค่สามารถเคลื่อนดวงดาราสีน้ำเงินนี้ได้,ค่ายกลก็จะระเบิดและสลายหายไป!"หนานกงเซิ่งกล่าว.
"ตราบเท่าที่ขยับมันก็พออย่างงั้นรึ?"จงซานกล่าว.
"ใช่,เพียงแค่ขยับ,ทว่าเนื่องจากมันรวบรวมพลังจากดวงดารามาจากพื้นที่รอบๆ,บางที่พลังมากมายที่มารวมตัวกันจนกลายเป็นหลุมดำนี้,ดูทรงพลังยิ่งใหญ่จนไม่สามารถขยับได้เลย!"ใบหน้าของหนานกงเซิ่งที่กล่าวยืนยัน.
"ให้ข้าลองดู!"โหลวซิงเฉินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
จงซานที่ยื่นมืออกไป,โหลวซิงเฉินที่นำคันศรเสวียนหยวนออกมา,เตรียมการที่จะทะลวงค่ายกล,ดวงดาราดวงนี้ไม่ได้ใหญ่โตนักหากว่าสามารถทำลายได้ล่ะก็,โหลวซิงเฉินที่นำลูกศรออกมา,เตรียมที่จะลงมือในทันที.
คันศรเสวียนหยวนที่ง้างออก,ก่อนที่ลูกศรสีโลหิตถูกปล่อยออกไป.
ลูกศรที่ทรงพลังพุ่งออกไปกลายเป็นริ้วแสง,ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย.
คันศรที่กรีดอากาศทรงพลังยิ่งใหญ่พุ่งออกไปยังดวงดาราสีน้ำเงิน.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลังจากที่เกิดการระเบิดใหญ่แล้ว,ทุกคนที่เปลี่ยนเป็นเงียบลง,เพราะว่าทุกคนรับรู้ถึงพลังของโหลวซิงเฉินดี,ไม่คิดเลยว่าจะไม่ส่งผลอะไรกับดวงดาวสีน้ำเงินเลย,ดวงดาราสีน้ำเงินที่ไม่แม้แต่สั่นไหว,ราวกับว่าดวงดาราสีน้ำเงินนั้นเป็นดั่งหลุมดำที่รับพลังงานเข้าไปเท่านั้น.
ใบหน้าของโหลวซิงเฉินถึงกับเปลี่ยนเป็นแดงซ่าน,"เซิ่งหวัง,เฉินไม่สามารถใช้พลังของคันศรเสวียนหยวนได้อย่างมีประสิทธิภาพ!"
"ไม่สามารถตำหนิโหลวซิงเฉินได้,ดวงดาราสีน้ำเงินที่อยู่รอบๆ,ถูกสกัดกลั่นมานานแรมปี,จนกลายเป็นสมบัติที่มีพลังเทียบเท่ากับอุปกรณ์เซียนบรรพชน,แข็งแกร่งเกินจะจินตนาการ."หนานกงเซิ่งที่ส่ายหน้าไปมา.
"อุปกรณ์เซียนบรรพชน?"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
"ใช่,อุปกรณ์เซียนบรรพชน,ทว่าเป็นอุปกรณ์เซียนบรรพชนที่ไม่สามารถขยับได้,เพราะว่ามันใหญ่เกินไป,ดูเหมือนว่าจะใหญ่กว่าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวสิบเท่า,คนทั่วไปไม่มีทางที่จะขยับได้,แม้แต่เซียนบรรพชนเองก็ยังประสบความยากลำบาก,แม้แต่กินพลังจนเกือบทั้งหมด."หนานกงเซิ่งที่ส่ายหน้าไปมา.
จากนั้น,ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน,ราวกับว่าคิดอะไรบางอย่างที่เหมือนๆกัน.
เป็นความจริง,ไม่รู้ว่าแปดหางสวรรค์จะสามารถอ้าปากกว้างได้ขนาดนั้นหรือไม่?.
ขยายใหญ่,มากขึ้นและก็มากขึ้น!
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่สามารถอ้าปากกว้างได้เป็นพิเศษ!
หนานกงเซิ่งที่คิดว่าแปดหางสวรรค์ที่สามารถขยายใหญ่ขึ้นได้,ทว่าไม่คิดว่ามันจะเทียบเท่ากับดวงดาราได้จริงๆ.
ทว่า,ในเวลานี้,ทุกคนที่ต้องตื่นตกใจเป็นอย่างมาก,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบนั้นขยายได้ใหญ่จริงๆ.
แม้นว่าหลังจากที่มันขยายใหญ่ออกไปมากๆ,ร่างกายของมันจะดูใสจางก็ตาม,ดูเหมือนว่าจะคือขีดจำกัดของมัน,ทว่าก็สามารถที่จะกลืนกินดวงดาราสีน้ำเงินได้.
ปากที่ใหญ่โตมโหฬารของมันที่ค่อยๆกลืนดวงดาราลงช้าๆ.
ทุกคนที่กลายเป็นโง่งม,เทพอสูรของเซิ่งหวังทรงพลังร้ายกาจจริงๆ.
ดวงดาราดังกล่าวที่บางทีคงจะแข็งแกร่งจริงๆ,หลังจากที่แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบกลืนกินเข้าไปแล้ว,ถึงกับไม่ขยับ,ไม่กำลังขยับเล็กน้อย.
"ครืนนน~~~!”
ที่ไกลออกไปนั้น,มีดวงดาราสองดวงที่หลุดลอยออกจากค่ายกลอย่างคาดไม่ถึง,ค่ายกลเวลานี้เริ่มไม่สามารถพยุงดวงดาราเอาไว้ได้แล้ว.
"ดูเหมือนว่าแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบกำลังย่อยอยู่อย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
เป็นความจริง,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กำลังย่อยดวงดาราสีน้ำเงินอย่างบ้าคลั่ง.
ควรค่าแล้วที่ถูกเรียกว่าอุปกรณ์เซียนบรรพชนที่แข็งแกร่งที่สุด,แม้แต่แปดหางสวรรค์ยังไม่สามารถย่อยได้ในทันที.
"ครืนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ดวงดาราที่โคจรอยู่รอบๆนั้นเริ่มหลุดออกจากกันมากขึ้นเรื่อยๆ,เสียงดังสนั่นหวั่นไหว,กระจายไปทั่วอวกาศ,แม้นว่ายากที่จะเคลื่อนได้,ทว่าตราบสามารถมองเห็นห้วงมิติที่สั่นไหวอย่างชัดเจน,ดูเหมือนว่ามันกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง.
ดวงดารารอบทิศทางที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า,ไม่เพียงแค่หลุดลอยออกไป,ยังมีดวงดาราบางดวงที่โคจรเข้าปะทะกัน,เกิดระเบิดดังสนั่น,แม้แต่ระเบิดออกมาส่องประกายแสงสว่างจ้าส่องประกายไปทั่วทุกสารทิศ.
ค่ายกลกำลังสั่นไหว,ค่ายกลลำดับหนึ่งของศาลสวรรค์กำลังสั่นอย่างรุนแรง,แม้แต่กำลังเริ่มพังทลาย.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~!”
หลังจากเกิดการระเบิด,แปดหางสวรรค์ที่สั่นสะเทือนไปมา,เคลื่อนออกจากตำแหน่งดังกล่าว.
พลังมากมายจากดวงดาราสีน้ำเงินที่ถูกส่งมาสู่จงซาน.
ทว่าในเวลานี้ดูเหมือนว่าห้วงมิติกำลังสั่นไหว,พลังสีขาวมากมายที่มาจากทุกทิศทิศทางพุ่งไปรวมตัวกันที่ใจกลางแทน,ที่ใจกลาง,ส่องประกายแสงวับวาวเจิดจรัสเป็นอย่างมาก.
"ตูมมมม!"ดวงดารามากมายที่เริ่มระเบิดติดต่อกันไป,ทั่วทั้งหลี่เฮินเทียนเวลานี้เปลี่ยนเป็นโกลาหล.
ตำหนักดุสิต,มีองค์รักษ์เด็กคุ้มกันประตูในเวลานี้จดจ้องมองไปยังดวงดารามากมาย,ถึงกับอ้าปากค้างแสดงท่าทางไม่อยากเชื่ออกมา,อวกาศหลี่เฮินเทียนที่เคยสงบสุข,พริบตาเดียวก็กลายเป็นประกายแสงสว่างจ้าเหมือนกับดอกไม้ไฟในโลกปุถุชน,เกิดการระเบิดออกไปรอบๆไม่หยุด,อุกกาบาตมากมายที่ลอยไปรอบๆทุกทิศทุกทาง,พร้อมกับเกิดระเบิดติดต่อกัน,ไม่เพียงส่องประกายแสงเจิดจรัสสว่างจ้า! สายตาขององค์รักษ์เด็กที่จ้องมองตาค้างเลยทีเดียว.
ส่วนราชันย์หยกและไท่ซ่างเหล่าจวินได้หายไปจากตำหนักดุสิตแล้ว,พุ่งตรงไปยังใจกลางที่ดูวุ่นวายสับสน.
เห่าเม่ยลี่และจักรพรรดิพิษปัจจิมที่ยืนอยู่มุมหนึ่งของหลี่เฮยเทียน,จดจ้องมองการระเบิดใหญ่ของดวงดารา,ทั้งสองที่จดจ้องมองเพ่งพิศไม่วางตา.
"ตาเฒ่า,เจ้าบอกว่าอวกาศกำลังระเบิด,เป็นฝีมือของจงซานอย่างงั้นรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองอยู่นั้น,แววตาที่เป็นประกาย,เผยความตื่นเต้นดีใจออกมา.
"บางที!"จักรพรรดิปัจจิมที่ไม่รู้จะตอบเช่นไรเช่นกัน.
"แน่นอน,แน่นอนต้องจงซาน,จงซานเท่านั้นที่ทำให้เกิดเรื่องที่ยิ่งใหญ่ทุกครั้งทุกที่,ที่เขาเดินทางไป!"เห่าเม่ยลี่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ด้วยการป้องกันการระเบิดที่ใจกลาง,โหลวซิงเฉินและแปดหางสวรรค์ที่กันการระเบิดให้กับทุกคน,เพราะในเวลานี้บนอวกาศนั้นกำลังเกิดระเบิดพล่านกระจายไปทั่ว,ไม่มีคิดเลยว่ามันจะทรงพลังร้ายกาจขนาดนี้,ราวกับอยู่บนน้ำต้มที่กำลังเดือดพล่านก็ไม่ปาน.
ที่ใจกลางที่เป็นจุดศูนย์กลางเวลานี้,ปรากฏเป็นแสงสีขาวที่มารวมตัวกันจนเกิดเป็นหลุมดำที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,กลิ่นอายที่น่าเกรงขามทรงพลังเองกำลังถูกเปิดออกมา.
จงซานที่จ้องมองไปยังใจกลางที่แสงสีขาวรวมตัวกัน,เพราะว่าสามารถสัมผัสอะไรบางอย่างที่ไม่ธรรมดาที่ตรงกลางได้.
"เหล่าจื่อ,นั่นคือชะตาวิถีของร่างหลักเจ้า,พบกับชะตาวิถีของไท่ซ่างอีกครั้งแล้ว?"เสียงๆหนึ่งที่ดังก้องไปทั่วทุกสารทิศในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น