Immortality Chapter 1000 Fight before Hell King Palace
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 1000 การต่อสู้ที่ตำหนักยามา.
Chapter 1000 Fight before Hell King Palace
阎罗殿前的战斗
การต่อสู้ที่ตำหนักยามา.
กลิ่นอายของเซียนโบราณทั้งสี่ที่กำลังกดดันผลักกลิ่นอายของโหลวซิงเฉิน.
แม้นว่าโหลวซิงเฉินจะอยู่ในระดับเซียนโบราณ,ทว่าหลั่นเติ้ง,หมี่เล่อ,เนี่ยนเปิน,ไท่จื่อใหญ่พวกเขาต่างก็มีระดับเซียนโบราณเช่นกัน,แน่นอนว่าย่อมสามารถกดดันโหลวซิงเฉินได้.
อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งสี่ก็ยังไม่ได้เร่งรีบลงมือแต่อย่างใด.
"อรหันหลั่นเติ้ง,อรหันหมี่เล่อ,ช่วยข้าสังหารพวกมัน!"อ๋องยามาที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
อย่างไรก็ตาม,พวกเขาก็ยังคงไม่ลงมือ,เพียงแค่ปลดปล่อยกลิ่นอายออกมาเท่านั้น.
"เซิ่งหวังจง,วันนี้เป็นวันแต่งงานใหญ่ของอ๋องยามา,ทั่วสวรรค์รับรู้กันทั่ว,ขอให้ท่านไปซะเถอะ!"หลันเติ้งที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
เซิ่งหวังจง?
เหล่าผู้ฝึกตนภูติที่เผยท่าทางประหลาดใจ,จงซานคือเซิ่งหวังอย่างงั้นรึ?
เนียนโหยวที่ต้องการกล่าวอะไรบางอย่าง,ทว่าจงซานที่ให้นางไปอยู่ด้านหลัง,โดยมีหนานกงเซิ่งและเซียนเซิงซือคอยป้องกันอยู่.
"ไปอย่างงั้นรึ? เรื่องที่ข้าจงซานต้องการทำ,กับคำพูดของเจ้า,คิดว่ามันเพียงพออย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,พร้อมกับปล่อยกลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมา.
เหล่าผู้ฝึกตนภูติมากมายต่างก็จ้องมองด้วยความสนใจ,ภายในใจที่รู้สึกประหลาดใจ,แม้แต่ตัวตนในตำนานอย่างอรหันต์โบราณหลั่นเติ้ง,ยังไม่สามารถสั่งการได้,จงซานที่แข็งแกร่งกว่าหลั่นเติ้งอย่างงั้นรึ?
หลันเติ้งที่ขมวดคิ้วไปมา,ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของตำหนักยามาเหล่าอรหันต์ย่อมไม่สามารถมองข้ามได้,หลั่นเติ้งคงทำได้แค่ล่วงเกินแล้ว!"
อรหันต์หมี่เล่อเองก็ไม่ได้กล่าวอะไร,ทว่าก็ส่งแรงกดดันไปยังฝั่งของจงซานเช่นกัน.
"จงซาน,คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะมาอยู่ที่นี่?
หนี้ครั้งก่อน,ข้าจะคิดมันกับเจ้าที่นี่เลย!"เนียนเปินที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความเย็นชา.
จงซานที่จ้องมองไปยังเนียนเปินอย่างไม่สนใจ,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังไท่จื่อใหญ่.
"ศาลเทวะอู๋เซี่ยง,ไท่จื่อใหญ่เนี่ยนข่านอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังไท่จื่อใหญ่.
"ได้ยินชื่อเสียงของเซิ่งหวังจงมานาน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบกันในที่แห่งนี้,กับการทำอะไรที่คาดไม่ถึง,คู่ควรกับชื่อเสียงจริงๆ!"เนี่ยนข่านที่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มที่เคร่งขรึม.
"เนี่ยนเปิ่น,เนี่ยนข่าน,พวกเจ้าต้องสังหารจงซานให้กับข้า!"อ๋องยามาที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
อย่างไรก็ตาม,ในเวลานี้เนี่ยนเปินและเนี่ยนข่านเองก็ยังคงไม่ลงมือในทันที,เพราะว่าการจะจัดการจงซานและโหลวซิงเฉิน,เพียงแค่พวกเขายังไม่พอ,จะเป็นต้องรวมกำลังกับหลันเติ้งและหมี่เล่อด้วย.
ยามาที่เห็นทุกคนเอาแต่นิ่งไม่ลงมือสักที,ก็รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
"วิ้ง วิ้ง~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กลิ่นอายที่หนักหน่วงบ้าคลั่งที่รุนแรงแผ่ออกมา,จนทำให้ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้า.
พื้นที่รอบๆ,ยอดฝีมือในชุดสีแดงโลหิตที่บินมาแต่ไกล.
" 16 จูซวินเซียวอย่างงั้นรึ?ทูตจูซวินเซียวมาด้วยตัวเองอย่างงั้นรึ?"ที่ไกลออกไปนั้นไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยออกมา.
"ทูตจูซวินเซียวนั้น,พวกเขาไม่ได้อยู่ในการสั่งการของอ๋องยามา,พวกเขาทำงานด้วยตัวของพวกเขาเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเดินทางมา?"
"จงซานอยู่ในสภาพอนาจอย่างแน่นอน!"
..................
......
ชายสิบหกคนในชุดสีแดง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาเคร่งขรึม.
"เซียนโบราณอย่างงั้นรึ? ทูตจูซวินเซียว?"หลั่นเติ้งที่ตกใจเล็กน้อย.
"ตำหนักยามาหนึ่งในซือตาน,ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ!"หมี่เล่อพยักหน้ารับ.
"อ๋องยามา,ในเมื่อในตำหนักยามาก็มียอดฝีมือเช่นนี้,พวกเราคงไม่ต้องลงมือ!"หลั่นเติ้งที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่มีทางเลือกที่ต้องก้าวออกมา,ทว่าในเมื่อตอนนี้เมื่อทูตจูซวินเซียวออกมาแล้ว,ก็ไม่จำเป็นที่พวกเขาจะหาเรื่องใส่ตัวเอง.
หมี่เล่อเองก็ถอยออกมาเช่นกัน.
เนี่ยนเปินและเนี่ยนข่านที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ก่อนที่ทั้งคู่จะถอยออกมาเช่นกัน.
16 ทูตจูซวินเซียว,คาดไม่ถึงจะอยู่ในระดับเซียนโบราณ?
แล้วทำไมอ๋องยามาถึงได้มีพลังฝึกตนต่ำนักล่ะ?
สิบหกจูซวินเซียวนั้น,จดจ้องมายังกลุ่มของจงซาน,พวกเขาที่ล้อมรอบเป็นวงกลม.
"ทูตจูซวินเซียว? พวกเจ้ามากันครบเลยรึ?"ใบหน้าของอ๋องยามาที่กระตุกกล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ไม่ใช่ว่าเจ้าส่งข่าวไปรึไง?"ทูตจูซวินจูที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ข้าส่งข่าวไป,ก่อนหน้านี้,แต่คิดว่าน่าจะมา
1-2 คน,ไม่คิดว่าจะมากันครบ,เรื่องนี้....!"ใบหน้าของอ๋องยามาที่กล่าวออกมาด้วยความกระอักกระอ่วล.
"ตำหนักยามาหนึ่งในซือตาน,เป็นตำหนักอันทรงเกียรติ,แต่เจ้ากลับทำให้ตำหนักยามาต้องอับอาย,หลายพันปีมานี้,เจ้าเอาแต่กอบโกยหาความสุขใส่ตัวเอง,พลังฝึกตนเลยไม่ก้าวหน้า
ไม่สามารถทะลวงผ่านไปยังระดับต้าเซียนได้,หลังจากนี้คงต้องพูดคุยแล้วว่าเจ้ามีคุณสมบัติที่จะเป็นอ๋องยามาหรือไม่!"หนึ่งในทูตจูซวินเซียวกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
พูดคุยเรื่องคุณสมบัติของอ๋องยามาอย่างงั้นรึ?
ได้ยินคำพูดดังกล่าวแล้ว,ใบหน้าของอ๋องยามาถึงกับขาวซีด,ไม่มีแม้แต่มีเสียงเปล่งออกมา,เขาที่ลอบมอง
16 ทูตจูซวินเซียวด้วยความซับซ้อน,ตราบเท่าที่พวกเขาเห็นด้วยกันทั้งหมด,ตำแหน่งอ๋องยามาก็จะถูกเปลี่ยน.
"ทูตตำหนักยามาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองด้วยความจริงจังไปยัง
16 ทูตจูซวินเซียวที่กำลังพูดคุยกัน.
ทูตตำหนักยามามีสิบหกคนอย่างงั้นรึ?นี่คือยอดฝีมือของตำหนักยามา,เหมือนกับหนี่ปู่ซา,ที่เป็นทูตของตำหนักสังสารวัฏเช่นกัน,หนี่ปู่ซาที่แปลกประหลาดลึกล้ำ,คนทั้งสิบคนเองแน่นอนว่าจะต้องทรงพลังไม่แตกต่างกัน,แม้นว่าจะไม่รู้ความสามารถของพวกเขา,ทว่าก็ไม่สามารถประมาทได้อย่างแน่นอน.
สิบหกทูตจูซวินเซียวที่จ้องมองมายังกลุ่มจงซานพร้อมๆกัน.
"กล้าทำให้ชื่อเสียงของตำหนักยามาเสียหาย,ต้องตาย!"เสียงของทูตจูซวินเซียวคนหนึ่งเอ่ยออกมา.
"ต้องตาย!"เหล่าทูตจูซวินเซียวคนอื่นๆที่กล่าวตามออกมาพร้อมกัน.
สิ้นเสียงจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงเผยออกมาโถมทับไปยังกลุ่มของจงซานในทันที.
จิตสังหารของเซียนโบราณทั้งสิบหกคนที่ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน,โหลวซิงเฉินที่นำคันศรเสวียนหยวนออกมา,ทว่ากับเซียนโบราณทั้งสิบหกคนไม่รู้เช่นกันว่าจะเริ่มเล็งไปยังใครก่อน,นอกจากนี้การจะหลบหนีจากการปิดทางของเซียนโบราสิบหกคน,ก็ยากจะทำได้,เวลานี้ต้องทำเช่นไร?
"ตราตำหนักยามา!"หนึ่งในทูตจูซวินเซียวที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ผนึกตำหนักยามา?
จงซานเคยได้ยินมาก่อนและรู้จักมันในทันที,เพราะว่าก่อนหน้านี้,นี่ปู่ซาเคยใช้ตราตำหนักสังสารวัฏเช่นกัน,เป็นตราประทับที่ทรงพลังมาก,สามารถสังหารเซียนโบราณได้,นับว่าเป็นสิ่งของที่เปี่ยมไปด้วยพลังจริงๆ.
สิบหกเซียนโบราณที่ทำมุทราชี้ออกไป,รวมพลังกันใช้วิชาลับส่งตราประทับดังกล่าวลอยออกไป.
"วูซซซ!"
บนอากาศปรากฏตราประทับสีดำขนาดใหญ่,ปลดปล่อยแรงกดดันที่น่าเกรงขามปกคลุมไปทั่วเมืองยามา.
แรงกดดันที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังที่โถมทับมายังกลุ่มของจงซาน,ราวกับว่าจะบีบให้แหลกเละไปในทันที.
โหลวซิงเฉินที่ปล่อยลูกศรยิงออกไป.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังลั่น,ทว่าพริบตาเดียว,ตราประทับที่ขยายใหญ่ออกมา,บดขยี้ลูกศรให้สลายหายไป,และยังกดทับลงมายังตำแหน่งของจงซานและพรรคพวก.
ที่ไกลออกไปนั้น,ผู้คนมากมายต่างก็จดจ้องมองตราประทับสีดำที่ดูทรงพลังน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
นี่คือสิ่งล้ำค่าในตำนานของตำหนักยามา,ตราผนึกตำหนักยามา?
ผืนปฐพีที่สั่นไหวไปมาด้วยแรงบีบกด,สิ่งก่อสร้างรอบๆถึงกับแตกสลายด้วยกลิ่นอายดังกล่าว,ทว่ากลิ่นอายดังกล่าวนั้น,เซียนเซิงซือและหนานกงเซิงหาได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย.
จงซานที่ไม่ได้รู้สึกถึงวิกฤติแต่อย่างใด,ยังคงจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,จดจ้องมองไปยังผนึกขนาดใหญ?
จงซานที่ยื่นมือออกไป,ก่อนที่จะปรากฏตราประทับขึ้นในมือของเขา.
ตราหยกราชวงศ์,ตราครรลองสวรรค์!
ตราครรลองสวรรค์ที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า,พร้อมกับเข้าปะทะตราตำหนักยามา.
ขณะที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า,ดูเหมือนว่าตราครรลองสวรรค์ที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ไม่สามารถเอาชนะตราตำหนักยามาได้.
อย่างไรก็ในพริบตาเดียวกันนั้น,มุกสีแดงชาติบนตราครรลองสวรรค์ก็ส่องประกายออกมาในทันที,ก่อนที่จะส่องแสงสว่างจ้าราวกับดวงตะวันออกมารอบๆ.
แสงสีแดงที่ยิ่งใหญ่,พลังวิญญาณที่สูงศักดิ์,ไม่ว่าใครก็ตามที่สัมผัสได้ถึงกับหวาดกลัว,จำเป็นต้องหมอบราบด้วยความเคารพ!
แสงสีแดงที่ปกคลุมตราครรลองสวรรค์,ก่อนที่จะพุ่งเข้าปะทะตราตำหนักยามาบนท้องฟ้าเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดการระเบิดใหญ่,กับพลังที่น่าเกรงขามทั้งสอง,ภายในนรกเสียงหวีดหวิว,ปราณทมิฬมากมายกำลังไหลกลับมายังตำหนักยามา,พร้อมกับสนับสนุนพลังให้กับตราตำหนักยามา.
ทว่าตราครรลองสวรรค์ที่มีเพียงมุกสีแดงที่ปลดปล่อยแสงสีแดงปกคลุมไปรอบๆ.
ตราประทับทั้งสองที่เข้าปะทะกัน,ไม่มีฝ่ายใหนเสียเปรียบ.
หลั่นเติ้งและคนอื่ๆเผยใบหน้าจริงจังออกมา.
"ตราตำหนักยามา?
เคยได้ยินว่ามีเพียงแค่ราชันย์หยกเห่าเทียนที่สามารถรับมือได้,ทว่าตราประทับของศาลเทวะนั้นไม่สามารถขวางได้,แต่ว่าทำไมตราของจงซานถึง..........!"หลั่นเติ้งที่เผยใบหน้าไม่อยากเชื่ออย่างที่สุด.
"ตื่นขึ้นมา!"จงซานที่ชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า,ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ภายใต้เสียงที่เคร่งขรึมของจงซาน,แสงสีแดงที่เข้มขึ้นในทันที,กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรง,เกิดระเบิดดังสนั่น,ห้วงมิติที่สั่นไหวเล็กน้อย,ก่อนที่จะเริ่มสั่นสะเทือนเป็นระลอกขยายออกไป.
คลื่นมิติที่เคลื่อนไหวไปรอบๆเมืองยามา,เกิดเป็นแผ่นดินไหวสิ่งก่อสร้างพังทลายลงในทันที.
ห้วงมิติที่บิดเบี้ยวสั่นเป็นระลอก,ทำให้เกิดแผ่นดินเลื่อน,ทุกสิ่งทุกอย่างในเมืองแม้แต่กำแพงเมืองเริ่มพังทลาย,เมืองยามาที่ตกอยู่ในความวุ่นวาย.
มีเพียงตำหนักยามาที่ยังคงแข็งแกร่งตั้งตระหง่านอยู่อย่างไม่เป็นอะไร.
"โหลวซิงเฉิน,ยิงไปยังคนผู้นั้น!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"รับทราบ!"
โหลวซิงเฉินที่นำศรห้าลูกยิงออกไป,ศรสีทองที่ยิ่งออกไปยังทูตจูซวินเซียวห้าคน.
ทูตจูซวินเซียวที่กำลังควบคุมตราตำหนักยามาอยู่,ทว่าศรสีทองนั้น,ไม่มีใครรู้ว่ามันน่าเกรงขามเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง.
"ตูมมม!"
"ตูมมม!" "ตูมมม!"
........................
ลูกศรของโหลวซิงเฉิน,เมื่อครั้งเทือกเขาเซิ่งซือนั้น,ทุกคนต่างก็รู้ดีว่ามันทรงพลังขนาดใหน.
ห้าเซียนโบราณ,ที่หวั่นเกรง,พวกเขาทั้งห้าที่หลบลูกศรในทันที,ทันใดนั้นผนึกตำหนักยามาก็อ่อนแอลงทันที.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตราผนึกครรลองสวรรค์ที่ปลดปล่อยพลังกระแทกผนึกตำหนักยามาระเบิดดังสนั่นลอยออกไปในทันที.
11 ทูตจูซวินเซียวได้รับแรงสะท้อนกลับมาในทันที.
ฟิ้ว!
จากนั้นโหลวซิงฉินที่ปล่อยห่าธนูออกไปยังเหล่าทูตจูซวินเซียวในทันที,ตราตำหนักยามาที่ไม่มีพลังสนับสนุน,ก็สลายหายไปในอากาศทันที.
"ตราผนึกราชวงศ์จงซาน,คืออุปกรณ์เซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?"หลั่นเติ้งที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
บนท้องฟ้า,สิบหกทูตจูซวินเซียวหลังจากพลังของผนึกตำหนักยามาหายไปแล้ว,ทันใดนั้นก็ไม่คิดที่จะใช้ผนึกตำหนักยามาอีก,พวกเขาที่นำอาวุธของตัวเองออกมา! พร้อมกับป้องกันศรของโหลวซิงเฉิน,ส่วนหนึ่งที่เตรียมพุ่งเข้าไปสังหารจงซาน.
การต่อสู้อย่างเป็นทางการได้เริ่มขึ้นแล้ว,กลุ่มของจงซานกำลังจะต่อสู้กับสิบหกทูตจูซวินเซียว.
การต่อสู้ที่รุนแรงดังขึ้นกระจายไปทั่วตำหนักยามา,พลังทำลายของเซียนโบราณนั้น,ทำให้สิ่งก่อสร้างรอบๆเสียหายอย่างหนัก,มีเพียงแค่ตำหนักยามาที่ยังทรงพลังแข็งแรง,ส่วนพื้นที่อื่นๆที่เสียหายพังทลายลงอย่างสมบูรณ์.
ทว่าที่ปากทางเข้าของตำหนักยามา,ในเวลานี้มีคนผู้หนึ่งที่สวมจีวร,หมวกของเขาเป็นหมวกหลวงจีนรูปดอกบัว.
บนคอมีประคำห้อยอยู่,หนวดเข้าที่ยาวลงมา,ใบหน้าดูสงบ,ถือไม้เท้า,ก้าวเข้ามาที่ด้านหน้าตำหนักยามา,จ้องมองมายังการต่อสู้ที่รุนแรงด้านหน้า.
"ปู่ซาอ๋องตี้จาง!"เหล่าองค์รักษ์ของตำหนักยามาที่แสดงความเคารพออกมา.
ปู่ซาอ๋องตี้จาง,หลั่นต้องและอ๋องยามาและคนอื่นๆรับรู้ได้ในทันที.
"ปู่ซาอ๋องตี้จาง,ภายในนรกมีโจรร้ายมาเยือน,ตอนนี้
16 ทูตจูซวินเซียวกำลังจัดการพวกเขาอยู่,ขอให้ท่านลงมือ,ช่วยเหลือสังหารเหล่าโจรร้ายด้วย!"อ๋องยามาที่กล่าวออกมาในทันที.
"ถูกหรือผิด,ข้าย่อมรู้ดี!"อ๋องตี้จางที่ส่ายหน้าไปมา.
แม้นว่าเขาจะยังไม่ปรากฏ,ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้น,อ๋องตี้จางเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง.
อ๋องตี้จางที่จ้องมองไปยังที่ไกลออกไป,ที่กลางลานนั้น,
16 ทูตจูซวินเซียวที่ลงมือพร้อมกับทว่ากลับไม่ได้เปรียบเพียงเล็กน้อย! เมื่อเข้าปะทะกับคนห้าคน,ทว่าการต่อสู้นี้เพิ่งเริ่มขึ้นเท่านั้น.
"จงซาน?
ต้าเซียนขั้นที่สี่,กลับสามารถรับมือเซียนโบราณได้อย่างคาดไม่ถึง?"อ๋องตี้จางที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
เห็นพลังฝึกตนของจงซาน,แน่นอนว่าจะต้องก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชนแล้วเท่านั้น.
Chapter 1000 Fight before Hell King Palace
阎罗殿前的战斗
การต่อสู้ที่ตำหนักยามา.
กลิ่นอายของเซียนโบราณทั้งสี่ที่กำลังกดดันผลักกลิ่นอายของโหลวซิงเฉิน.
แม้นว่าโหลวซิงเฉินจะอยู่ในระดับเซียนโบราณ,ทว่าหลั่นเติ้ง,หมี่เล่อ,เนี่ยนเปิน,ไท่จื่อใหญ่พวกเขาต่างก็มีระดับเซียนโบราณเช่นกัน,แน่นอนว่าย่อมสามารถกดดันโหลวซิงเฉินได้.
อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งสี่ก็ยังไม่ได้เร่งรีบลงมือแต่อย่างใด.
"อรหันหลั่นเติ้ง,อรหันหมี่เล่อ,ช่วยข้าสังหารพวกมัน!"อ๋องยามาที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
อย่างไรก็ตาม,พวกเขาก็ยังคงไม่ลงมือ,เพียงแค่ปลดปล่อยกลิ่นอายออกมาเท่านั้น.
"เซิ่งหวังจง,วันนี้เป็นวันแต่งงานใหญ่ของอ๋องยามา,ทั่วสวรรค์รับรู้กันทั่ว,ขอให้ท่านไปซะเถอะ!"หลันเติ้งที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
เซิ่งหวังจง?
เหล่าผู้ฝึกตนภูติที่เผยท่าทางประหลาดใจ,จงซานคือเซิ่งหวังอย่างงั้นรึ?
เนียนโหยวที่ต้องการกล่าวอะไรบางอย่าง,ทว่าจงซานที่ให้นางไปอยู่ด้านหลัง,โดยมีหนานกงเซิ่งและเซียนเซิงซือคอยป้องกันอยู่.
"ไปอย่างงั้นรึ? เรื่องที่ข้าจงซานต้องการทำ,กับคำพูดของเจ้า,คิดว่ามันเพียงพออย่างงั้นรึ?"ดวงตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,พร้อมกับปล่อยกลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมา.
เหล่าผู้ฝึกตนภูติมากมายต่างก็จ้องมองด้วยความสนใจ,ภายในใจที่รู้สึกประหลาดใจ,แม้แต่ตัวตนในตำนานอย่างอรหันต์โบราณหลั่นเติ้ง,ยังไม่สามารถสั่งการได้,จงซานที่แข็งแกร่งกว่าหลั่นเติ้งอย่างงั้นรึ?
หลันเติ้งที่ขมวดคิ้วไปมา,ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของตำหนักยามาเหล่าอรหันต์ย่อมไม่สามารถมองข้ามได้,หลั่นเติ้งคงทำได้แค่ล่วงเกินแล้ว!"
อรหันต์หมี่เล่อเองก็ไม่ได้กล่าวอะไร,ทว่าก็ส่งแรงกดดันไปยังฝั่งของจงซานเช่นกัน.
"จงซาน,คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะมาอยู่ที่นี่?
หนี้ครั้งก่อน,ข้าจะคิดมันกับเจ้าที่นี่เลย!"เนียนเปินที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยความเย็นชา.
จงซานที่จ้องมองไปยังเนียนเปินอย่างไม่สนใจ,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังไท่จื่อใหญ่.
"ศาลเทวะอู๋เซี่ยง,ไท่จื่อใหญ่เนี่ยนข่านอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังไท่จื่อใหญ่.
"ได้ยินชื่อเสียงของเซิ่งหวังจงมานาน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบกันในที่แห่งนี้,กับการทำอะไรที่คาดไม่ถึง,คู่ควรกับชื่อเสียงจริงๆ!"เนี่ยนข่านที่เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มที่เคร่งขรึม.
"เนี่ยนเปิ่น,เนี่ยนข่าน,พวกเจ้าต้องสังหารจงซานให้กับข้า!"อ๋องยามาที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
อย่างไรก็ตาม,ในเวลานี้เนี่ยนเปินและเนี่ยนข่านเองก็ยังคงไม่ลงมือในทันที,เพราะว่าการจะจัดการจงซานและโหลวซิงเฉิน,เพียงแค่พวกเขายังไม่พอ,จะเป็นต้องรวมกำลังกับหลันเติ้งและหมี่เล่อด้วย.
ยามาที่เห็นทุกคนเอาแต่นิ่งไม่ลงมือสักที,ก็รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
"วิ้ง วิ้ง~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กลิ่นอายที่หนักหน่วงบ้าคลั่งที่รุนแรงแผ่ออกมา,จนทำให้ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้า.
พื้นที่รอบๆ,ยอดฝีมือในชุดสีแดงโลหิตที่บินมาแต่ไกล.
" 16 จูซวินเซียวอย่างงั้นรึ?ทูตจูซวินเซียวมาด้วยตัวเองอย่างงั้นรึ?"ที่ไกลออกไปนั้นไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยออกมา.
"ทูตจูซวินเซียวนั้น,พวกเขาไม่ได้อยู่ในการสั่งการของอ๋องยามา,พวกเขาทำงานด้วยตัวของพวกเขาเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเดินทางมา?"
"จงซานอยู่ในสภาพอนาจอย่างแน่นอน!"
..................
......
ชายสิบหกคนในชุดสีแดง,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาเคร่งขรึม.
"เซียนโบราณอย่างงั้นรึ? ทูตจูซวินเซียว?"หลั่นเติ้งที่ตกใจเล็กน้อย.
"ตำหนักยามาหนึ่งในซือตาน,ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ!"หมี่เล่อพยักหน้ารับ.
"อ๋องยามา,ในเมื่อในตำหนักยามาก็มียอดฝีมือเช่นนี้,พวกเราคงไม่ต้องลงมือ!"หลั่นเติ้งที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่มีทางเลือกที่ต้องก้าวออกมา,ทว่าในเมื่อตอนนี้เมื่อทูตจูซวินเซียวออกมาแล้ว,ก็ไม่จำเป็นที่พวกเขาจะหาเรื่องใส่ตัวเอง.
หมี่เล่อเองก็ถอยออกมาเช่นกัน.
เนี่ยนเปินและเนี่ยนข่านที่จ้องมองหน้ากันและกัน,ก่อนที่ทั้งคู่จะถอยออกมาเช่นกัน.
16 ทูตจูซวินเซียว,คาดไม่ถึงจะอยู่ในระดับเซียนโบราณ?
แล้วทำไมอ๋องยามาถึงได้มีพลังฝึกตนต่ำนักล่ะ?
สิบหกจูซวินเซียวนั้น,จดจ้องมายังกลุ่มของจงซาน,พวกเขาที่ล้อมรอบเป็นวงกลม.
"ทูตจูซวินเซียว? พวกเจ้ามากันครบเลยรึ?"ใบหน้าของอ๋องยามาที่กระตุกกล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ไม่ใช่ว่าเจ้าส่งข่าวไปรึไง?"ทูตจูซวินจูที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ข้าส่งข่าวไป,ก่อนหน้านี้,แต่คิดว่าน่าจะมา
1-2 คน,ไม่คิดว่าจะมากันครบ,เรื่องนี้....!"ใบหน้าของอ๋องยามาที่กล่าวออกมาด้วยความกระอักกระอ่วล.
"ตำหนักยามาหนึ่งในซือตาน,เป็นตำหนักอันทรงเกียรติ,แต่เจ้ากลับทำให้ตำหนักยามาต้องอับอาย,หลายพันปีมานี้,เจ้าเอาแต่กอบโกยหาความสุขใส่ตัวเอง,พลังฝึกตนเลยไม่ก้าวหน้า
ไม่สามารถทะลวงผ่านไปยังระดับต้าเซียนได้,หลังจากนี้คงต้องพูดคุยแล้วว่าเจ้ามีคุณสมบัติที่จะเป็นอ๋องยามาหรือไม่!"หนึ่งในทูตจูซวินเซียวกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
พูดคุยเรื่องคุณสมบัติของอ๋องยามาอย่างงั้นรึ?
ได้ยินคำพูดดังกล่าวแล้ว,ใบหน้าของอ๋องยามาถึงกับขาวซีด,ไม่มีแม้แต่มีเสียงเปล่งออกมา,เขาที่ลอบมอง
16 ทูตจูซวินเซียวด้วยความซับซ้อน,ตราบเท่าที่พวกเขาเห็นด้วยกันทั้งหมด,ตำแหน่งอ๋องยามาก็จะถูกเปลี่ยน.
"ทูตตำหนักยามาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองด้วยความจริงจังไปยัง
16 ทูตจูซวินเซียวที่กำลังพูดคุยกัน.
ทูตตำหนักยามามีสิบหกคนอย่างงั้นรึ?นี่คือยอดฝีมือของตำหนักยามา,เหมือนกับหนี่ปู่ซา,ที่เป็นทูตของตำหนักสังสารวัฏเช่นกัน,หนี่ปู่ซาที่แปลกประหลาดลึกล้ำ,คนทั้งสิบคนเองแน่นอนว่าจะต้องทรงพลังไม่แตกต่างกัน,แม้นว่าจะไม่รู้ความสามารถของพวกเขา,ทว่าก็ไม่สามารถประมาทได้อย่างแน่นอน.
สิบหกทูตจูซวินเซียวที่จ้องมองมายังกลุ่มจงซานพร้อมๆกัน.
"กล้าทำให้ชื่อเสียงของตำหนักยามาเสียหาย,ต้องตาย!"เสียงของทูตจูซวินเซียวคนหนึ่งเอ่ยออกมา.
"ต้องตาย!"เหล่าทูตจูซวินเซียวคนอื่นๆที่กล่าวตามออกมาพร้อมกัน.
สิ้นเสียงจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงเผยออกมาโถมทับไปยังกลุ่มของจงซานในทันที.
จิตสังหารของเซียนโบราณทั้งสิบหกคนที่ปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน,โหลวซิงเฉินที่นำคันศรเสวียนหยวนออกมา,ทว่ากับเซียนโบราณทั้งสิบหกคนไม่รู้เช่นกันว่าจะเริ่มเล็งไปยังใครก่อน,นอกจากนี้การจะหลบหนีจากการปิดทางของเซียนโบราสิบหกคน,ก็ยากจะทำได้,เวลานี้ต้องทำเช่นไร?
"ตราตำหนักยามา!"หนึ่งในทูตจูซวินเซียวที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ผนึกตำหนักยามา?
จงซานเคยได้ยินมาก่อนและรู้จักมันในทันที,เพราะว่าก่อนหน้านี้,นี่ปู่ซาเคยใช้ตราตำหนักสังสารวัฏเช่นกัน,เป็นตราประทับที่ทรงพลังมาก,สามารถสังหารเซียนโบราณได้,นับว่าเป็นสิ่งของที่เปี่ยมไปด้วยพลังจริงๆ.
สิบหกเซียนโบราณที่ทำมุทราชี้ออกไป,รวมพลังกันใช้วิชาลับส่งตราประทับดังกล่าวลอยออกไป.
"วูซซซ!"
บนอากาศปรากฏตราประทับสีดำขนาดใหญ่,ปลดปล่อยแรงกดดันที่น่าเกรงขามปกคลุมไปทั่วเมืองยามา.
แรงกดดันที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังที่โถมทับมายังกลุ่มของจงซาน,ราวกับว่าจะบีบให้แหลกเละไปในทันที.
โหลวซิงเฉินที่ปล่อยลูกศรยิงออกไป.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังลั่น,ทว่าพริบตาเดียว,ตราประทับที่ขยายใหญ่ออกมา,บดขยี้ลูกศรให้สลายหายไป,และยังกดทับลงมายังตำแหน่งของจงซานและพรรคพวก.
ที่ไกลออกไปนั้น,ผู้คนมากมายต่างก็จดจ้องมองตราประทับสีดำที่ดูทรงพลังน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
นี่คือสิ่งล้ำค่าในตำนานของตำหนักยามา,ตราผนึกตำหนักยามา?
ผืนปฐพีที่สั่นไหวไปมาด้วยแรงบีบกด,สิ่งก่อสร้างรอบๆถึงกับแตกสลายด้วยกลิ่นอายดังกล่าว,ทว่ากลิ่นอายดังกล่าวนั้น,เซียนเซิงซือและหนานกงเซิงหาได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย.
จงซานที่ไม่ได้รู้สึกถึงวิกฤติแต่อย่างใด,ยังคงจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,จดจ้องมองไปยังผนึกขนาดใหญ?
จงซานที่ยื่นมือออกไป,ก่อนที่จะปรากฏตราประทับขึ้นในมือของเขา.
ตราหยกราชวงศ์,ตราครรลองสวรรค์!
ตราครรลองสวรรค์ที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า,พร้อมกับเข้าปะทะตราตำหนักยามา.
ขณะที่ลอยขึ้นไปบนฟ้า,ดูเหมือนว่าตราครรลองสวรรค์ที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ไม่สามารถเอาชนะตราตำหนักยามาได้.
อย่างไรก็ในพริบตาเดียวกันนั้น,มุกสีแดงชาติบนตราครรลองสวรรค์ก็ส่องประกายออกมาในทันที,ก่อนที่จะส่องแสงสว่างจ้าราวกับดวงตะวันออกมารอบๆ.
แสงสีแดงที่ยิ่งใหญ่,พลังวิญญาณที่สูงศักดิ์,ไม่ว่าใครก็ตามที่สัมผัสได้ถึงกับหวาดกลัว,จำเป็นต้องหมอบราบด้วยความเคารพ!
แสงสีแดงที่ปกคลุมตราครรลองสวรรค์,ก่อนที่จะพุ่งเข้าปะทะตราตำหนักยามาบนท้องฟ้าเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดการระเบิดใหญ่,กับพลังที่น่าเกรงขามทั้งสอง,ภายในนรกเสียงหวีดหวิว,ปราณทมิฬมากมายกำลังไหลกลับมายังตำหนักยามา,พร้อมกับสนับสนุนพลังให้กับตราตำหนักยามา.
ทว่าตราครรลองสวรรค์ที่มีเพียงมุกสีแดงที่ปลดปล่อยแสงสีแดงปกคลุมไปรอบๆ.
ตราประทับทั้งสองที่เข้าปะทะกัน,ไม่มีฝ่ายใหนเสียเปรียบ.
หลั่นเติ้งและคนอื่ๆเผยใบหน้าจริงจังออกมา.
"ตราตำหนักยามา?
เคยได้ยินว่ามีเพียงแค่ราชันย์หยกเห่าเทียนที่สามารถรับมือได้,ทว่าตราประทับของศาลเทวะนั้นไม่สามารถขวางได้,แต่ว่าทำไมตราของจงซานถึง..........!"หลั่นเติ้งที่เผยใบหน้าไม่อยากเชื่ออย่างที่สุด.
"ตื่นขึ้นมา!"จงซานที่ชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า,ตะโกนออกมาเสียงดัง.
ภายใต้เสียงที่เคร่งขรึมของจงซาน,แสงสีแดงที่เข้มขึ้นในทันที,กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรง,เกิดระเบิดดังสนั่น,ห้วงมิติที่สั่นไหวเล็กน้อย,ก่อนที่จะเริ่มสั่นสะเทือนเป็นระลอกขยายออกไป.
คลื่นมิติที่เคลื่อนไหวไปรอบๆเมืองยามา,เกิดเป็นแผ่นดินไหวสิ่งก่อสร้างพังทลายลงในทันที.
ห้วงมิติที่บิดเบี้ยวสั่นเป็นระลอก,ทำให้เกิดแผ่นดินเลื่อน,ทุกสิ่งทุกอย่างในเมืองแม้แต่กำแพงเมืองเริ่มพังทลาย,เมืองยามาที่ตกอยู่ในความวุ่นวาย.
มีเพียงตำหนักยามาที่ยังคงแข็งแกร่งตั้งตระหง่านอยู่อย่างไม่เป็นอะไร.
"โหลวซิงเฉิน,ยิงไปยังคนผู้นั้น!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"รับทราบ!"
โหลวซิงเฉินที่นำศรห้าลูกยิงออกไป,ศรสีทองที่ยิ่งออกไปยังทูตจูซวินเซียวห้าคน.
ทูตจูซวินเซียวที่กำลังควบคุมตราตำหนักยามาอยู่,ทว่าศรสีทองนั้น,ไม่มีใครรู้ว่ามันน่าเกรงขามเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง.
"ตูมมม!"
"ตูมมม!" "ตูมมม!"
........................
ลูกศรของโหลวซิงเฉิน,เมื่อครั้งเทือกเขาเซิ่งซือนั้น,ทุกคนต่างก็รู้ดีว่ามันทรงพลังขนาดใหน.
ห้าเซียนโบราณ,ที่หวั่นเกรง,พวกเขาทั้งห้าที่หลบลูกศรในทันที,ทันใดนั้นผนึกตำหนักยามาก็อ่อนแอลงทันที.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตราผนึกครรลองสวรรค์ที่ปลดปล่อยพลังกระแทกผนึกตำหนักยามาระเบิดดังสนั่นลอยออกไปในทันที.
11 ทูตจูซวินเซียวได้รับแรงสะท้อนกลับมาในทันที.
ฟิ้ว!
จากนั้นโหลวซิงฉินที่ปล่อยห่าธนูออกไปยังเหล่าทูตจูซวินเซียวในทันที,ตราตำหนักยามาที่ไม่มีพลังสนับสนุน,ก็สลายหายไปในอากาศทันที.
"ตราผนึกราชวงศ์จงซาน,คืออุปกรณ์เซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?"หลั่นเติ้งที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
บนท้องฟ้า,สิบหกทูตจูซวินเซียวหลังจากพลังของผนึกตำหนักยามาหายไปแล้ว,ทันใดนั้นก็ไม่คิดที่จะใช้ผนึกตำหนักยามาอีก,พวกเขาที่นำอาวุธของตัวเองออกมา! พร้อมกับป้องกันศรของโหลวซิงเฉิน,ส่วนหนึ่งที่เตรียมพุ่งเข้าไปสังหารจงซาน.
การต่อสู้อย่างเป็นทางการได้เริ่มขึ้นแล้ว,กลุ่มของจงซานกำลังจะต่อสู้กับสิบหกทูตจูซวินเซียว.
การต่อสู้ที่รุนแรงดังขึ้นกระจายไปทั่วตำหนักยามา,พลังทำลายของเซียนโบราณนั้น,ทำให้สิ่งก่อสร้างรอบๆเสียหายอย่างหนัก,มีเพียงแค่ตำหนักยามาที่ยังทรงพลังแข็งแรง,ส่วนพื้นที่อื่นๆที่เสียหายพังทลายลงอย่างสมบูรณ์.
ทว่าที่ปากทางเข้าของตำหนักยามา,ในเวลานี้มีคนผู้หนึ่งที่สวมจีวร,หมวกของเขาเป็นหมวกหลวงจีนรูปดอกบัว.
บนคอมีประคำห้อยอยู่,หนวดเข้าที่ยาวลงมา,ใบหน้าดูสงบ,ถือไม้เท้า,ก้าวเข้ามาที่ด้านหน้าตำหนักยามา,จ้องมองมายังการต่อสู้ที่รุนแรงด้านหน้า.
"ปู่ซาอ๋องตี้จาง!"เหล่าองค์รักษ์ของตำหนักยามาที่แสดงความเคารพออกมา.
ปู่ซาอ๋องตี้จาง,หลั่นต้องและอ๋องยามาและคนอื่นๆรับรู้ได้ในทันที.
"ปู่ซาอ๋องตี้จาง,ภายในนรกมีโจรร้ายมาเยือน,ตอนนี้
16 ทูตจูซวินเซียวกำลังจัดการพวกเขาอยู่,ขอให้ท่านลงมือ,ช่วยเหลือสังหารเหล่าโจรร้ายด้วย!"อ๋องยามาที่กล่าวออกมาในทันที.
"ถูกหรือผิด,ข้าย่อมรู้ดี!"อ๋องตี้จางที่ส่ายหน้าไปมา.
แม้นว่าเขาจะยังไม่ปรากฏ,ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้น,อ๋องตี้จางเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง.
อ๋องตี้จางที่จ้องมองไปยังที่ไกลออกไป,ที่กลางลานนั้น,
16 ทูตจูซวินเซียวที่ลงมือพร้อมกับทว่ากลับไม่ได้เปรียบเพียงเล็กน้อย! เมื่อเข้าปะทะกับคนห้าคน,ทว่าการต่อสู้นี้เพิ่งเริ่มขึ้นเท่านั้น.
"จงซาน?
ต้าเซียนขั้นที่สี่,กลับสามารถรับมือเซียนโบราณได้อย่างคาดไม่ถึง?"อ๋องตี้จางที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
เห็นพลังฝึกตนของจงซาน,แน่นอนว่าจะต้องก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชนแล้วเท่านั้น.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น