Immortality Chapter 989 One series Wind Mound Territory
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 989 รวมอาณาจักรเฟิงจงเป็นหนึ่งเดียว.
Chapter 989 One series Wind Mound Territory
一统风冢疆域
รวมอาณาจักรเฟิงจงเป็นหนึ่งเดียว.
ภพหยาง,ต้าเจิ้งก่อนหน้านี้มีการขยายอาณาเขตอย่างบ้าคลั่ง,แม้นว่าประชาชนเมืองหลวงจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนก,ทว่าตราบเท่าที่อาณาเขตเฟิงจงสามารถรวมเป็นหนึ่ง,ก็จะสามารถลบความหวาดหวั่นที่อยู่ในใจของประชาชนทุกคนออกไปได้,และทำให้กำลังใจของต้าเจิ้งมั่นคง.
ในเวลานี้นับเป็นโชคดีเช่นกัน,ภายในอาณาเขตเฟิงจงนั้นไม่มีกลุ่มอิทธิพลที่แข็งแกร่งที่สามารถต้านทานต้าเจิ้งได้.
ศาลเทวะทั้งหมดล่มสลายแล้ว,นิกายเสอโห่วก็พังทลาย,นิกายหลั่นเติ้งได้หายไปแล้ว,ส่วนนิกายจื่อเซียวก็ไม่รู้ย้ายไปที่ใหน.
สำหรับนิกายจื่อเซียว?
ภายในใจของจงซานที่พอจะคาดเดาได้,เพียงแต่ว่าจงซานนั้นเป็นห่วงจื่อซวิน,ไม่มีร่องรอยของนางแม้แต่น้อย,ทำให้เขาอดกังวลไม่ได้เลย.
---
"เจ้าไม่เข้าใจ,เจ้าไม่รู้! นิกายจื่อเซียวนั้นมีสิ่งของบางอย่างที่ข้าต้องการ!"
---
คำพูดสุดท้ายที่จื่อซวินทิ้งเอาไว้มันยังคงก้องอยู่ในหูของเขาอยู่เลย,จื่อซวินเข้าร่วมนิกายจื่อเซียวในฐาน,เซิ่งหนี่?
ดูเหมือนว่าตำแหน่งเซิ่งหนี่นั้นจะต่ำยิ่งกว่าอาวุโสนิกายซะอีก,เรื่องนี้เป็นอะไรที่แปลกประหลาดมาก.
ประมุขนิกายจื่อเซียวตายแล้ว,ทว่านิกายจื่อเซียวกลับดูไม่วุ่นวายเท่าใดนัก,ในวันนั้นที่ชิงชิว,สองเซียนโบราณถึงกับใช้ชีวิตของตัวเองปกป้องต้าเซียนเฉินไป่อี้?
พวกเขาที่ไม่ได้มองเห็นว่าเซียนโบราณสำคัญอยู่เลย,เป็นไปได้ว่าพวกเขามีเซียนบรรพชนคอยชักใยอยู่เบื้องหลังนิกายจื่อเซียวอีกอย่างงั้นรึ?
แล้วเป้าหมายของจื่อซวินคืออะไร?
นางใช้นิกายจื่อเซียวเป็นแท่นหินรองเท้าอย่างงั้นรึ?
จงซานยังคงนั่งอยู่ในห้องอักษร,ก่อนที่จะเอ่ยปากออกมาว่า,"อันหวง!"
"วูซซซ!"
ร่างในชุดสีดำร่างหนึ่งก็ได้ปรากฏขึ้น.
จงซานจ้องมองไปยังอันหวงและกล่าวออกมาว่า,"เจ้าก้าวไปถึงระดับต้าเซียนได้แล้วอย่างงั้นรึ?"
"ครับ!
ก่อนหน้านี้สามวัน!"อันหวงตอบ.
จงซานพยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"แจ้งไปยังองค์รักษ์เงาทุกคน,ให้เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับนิกายจื่อเซียวทุกอย่างที่มีมา."
"นิกายจื่อเซียว!"อันหวงที่รับคำในทันที.
นิกายจื่อเซียวที่ราวกับว่าละลายหายไปในอากาศ,ผ่านมาสิบปี,ก็ยังไม่มีข่าวใดๆแม้แต่น้อย.
ในวันหนึ่ง,ภายในท้องพระโรงตำหนักซ่างเฉิน.
"ยินดีกับเซิ่งหวังด้วย,อาณาเขตเฟิงจงถูกรวมเป็นหนึ่งแล้ว,ทั่วแผ่นดินต่างก็ชื่นชม!"อี้เหยี่ยนกล่าวแสดงความยินดี.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ที่รวมอาณาเขตเฟิงจงเป็นหนึ่ง,ต้าเจิ้งก้าวสู่ความเป็นนิรันดร์,เป็นอมตะเหมือนดั่งสวรรค์!"เหล่าเสนาธิการที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"เซิ่งหวังก้าวสู่ความเป็นนิรันดร์,เป็นอมตะเหมือนดั่งสวรรค์!"
"เซิ่งหวังก้าวสู่ความเป็นนิรันดร์,เป็นอมตะเหมือนดั่งสวรรค์!"
........................
............
ทั่วทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวต่างก็เสียงดังก้องกังวาน,เสียงเชียร์แซ่ซ้องดังกึกก้อง,ทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้งเต็มไปด้วยความเปรมปรีด์.
ทั่วทั้งแผ่นดินต่างก็เฉลิมฉลอง!เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
ย้อนกลับไปเมื่อสองร้อยปีที่แล้ว,ต้าเจิ้งแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี,ทั่วทั้งแผ่นดินเต็มไปด้วยความโศกเศร้า,นี่คือศาลเทวะที่อ่อนแอที่สุด,ใครจะคาดคิดล่ะว่าเพียงแค่สองร้อยปี,ต้าเจิ้งกลับสามารถสร้างประวัติศาสตร์อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน,รวบรวมอาณาเขตเฟิงจงเป็นหนึ่ง.
แม้นว่าภายในอาณาเขตเฟิงจงนั้นจะไม่มีกลุ่มอิทธิพลระดับสูง,ทว่าก็ถือว่าเป็นกลุ่มอิทธิพลขนาดกลาง,แต่ในเวลานั้นก็ไม่ใช่อะไรที่ต้าเจิ้งจะปะทะได้เลย,ทว่าในเวลาเพียงไม่นาน,ต้าเจิ้งก็สามารถล้มกลุ่มอิทธิพลทั้งหมดและรวมอาณาเขตเฟิงจงได้ในที่สุด.
ต้องบอกเลยว่าปาฏิหาริย์มาก,แม้แต่เหล่าเมืองปุถุชนที่ยึดครองได้ในเวลานี้,ยังเต็มไปด้วยความชื่นชมความสามารถของเซิ่งหวังด้วยเช่นกัน.
ภายใต้สวรรค์แห่งนี้,การจะรวมอาณาเขตขนาดใหญ่เป็นหนึ่งนั้น,ไม่ใช่เรื่องง่ายๆอย่างแน่นอน,ส่วนหนึ่งนั้นเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของปวงประชาหากไม่สามารถทำให้โน้มเอียงได้,ก็ไม่สามารถทำให้อาณาเขตเฟิงจงกลายเป็นหนึ่งได้.
ต้าเจิ้งที่ขยายอาณาเขตภายใต้สถานการณ์ผิดปรกติ,จึงทำให้สามารถรวมแผ่นดินได้ในที่สุด.
ในวันหนึ่งที่ห้องอักษรจงซาน,ต้าเจิ้งที่ได้ต้อนรับแขกพิเศษ.
ต้าฉิน,หวังเจียน!
"ยินดีกับเซิ่งหวังจง,ที่รวมอาณาเขตเฟิงจงเป็นหนึ่ง,ก่อนหน้านี้ไม่คาดคิดเลยว่าอาณาเขตเฟิงจงจะสามารถรวมเป็นหนึ่งได้!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เมื่อครั้งแยกสวรรค์,ต้องของคุณที่แม่ทัพหวังช่วยเก็บกวดเหล่าผู้ไม่หวังดีให้กับต้าเจิ้ง!"จงซานทีพ่ยักหน้าและกล่าวออกมา.
เมื่อครั้งแยกสวรรค์นั้น,หวังเจียนที่เป็นหนึ่งในคนที่ออกมาปกป้องต้าเจิ้ง,แม้ว่าจะเป็นคำสั่งของหยิง,ทว่าก็นับเป็นบุญคุณที่ลึกล้ำเช่นเดียวกัน.
"เซิ่งหวังชื่นชมเกินไปแล้ว,เป็นคำสั่งของฝ่าบาท,ข้าได้รับคำสั่งมาเท่านั้น!"หวังเจียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่รู้ว่าแม่ทัพหวังเดินทางมาที่นี่นั้น,มีธุระอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามออกไป.
ใบหน้าของหวังเจียนที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,ก่อนที่จะนำบัตรเชิญสีถ่านออกมา.
"งานวันเกิดของเซิ่งหวัง,ต้องการให้เชิญเซิ่งหวังจงไปร่วมงานเลี้ยง,จึงได้ส่งผู้น้อยมาส่งบัตรเชิญด้วยตัวเอง!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม? วันเกิดหยิงรึ?"จงซานที่รับบัตรเชิญมา.
"งานเฉลิมฉลองของเซิ่งหวังนั้น,เหล่าคนภายในนอกอาณาเขตมีไม่มากนัก,ผู้น้อยรับผิดชอบในการส่งบัตรเชิญเหล่านั้น,สถานที่แรกนั้นก็คือเซิ่งหวังจงที่นี่นั่นเอง!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่เปิดบัตรเชิญ,ครุ่นคิดเล็กน้อย,พยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"โปรดแจ้งต่อหยิง,ข้าต้องไปแน่นอน!"
"เซิ่งหวังจงโปรดวางใจผู้น้อยต้องแจ้งต่อเซิ่งหวังอย่างแน่นอน!"
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"บัตรเชิญได้ส่งแล้ว,ข้าคงต้องขอลา,ยังมีอีกหลายแห่งที่ข้าต้องไปส่งบัตรเชิญ!"หวังเจียนกล่าว.
"ข้าจะไปส่งเจ้า!"
จงซานที่มาส่งหวังเจียนที่ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานที่ถือบัตรเชิญสีถ่าย,พร้อมกับนั่งครุ่นคิดอะไรบางอย่างในห้องอักษร.
สองวันหลังจากนั้น,จงซานที่เรียกเหล่าเสนาธิการบางคนเข้าพบ.
ซึ่งเกี่ยวข้องกับเรื่องของบัตรเชิญ,เพื่อปรึกษากับเสนาธิการทุกคนด้วย.
"ต้าฉินอยู่ที่ทวีปตะวันออกอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"เจ้ารู้จักสถานที่ดังกล่าวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ครับ,กล่าวได้ว่าอาณาเขตเฟิงจงที่อยู่ทางเหนือ,จากทวีปทางเหนือไปยังทวีปทางตะวันออก,ถ้าเป็นในอดีตนั้น,ข้าจำเป็นต้องเดินทางไปไกลกว่า
30 ปี,นับว่าไกลมาก!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"ไกลมาก,งานวันเกิดหยิงยังเหลืออยู่อีกหลายสิบปี,ไม่มีปัญหา!"จงซานกล่าว.
"อืม,เฉินขอกล่าวสถานการณ์ต่างๆเกี่ยวกับทวีปตะวันออก!"เซียนเซิงซือเอ่ยเป็นนัยย์.
"กล่าว!"
"ทวีปตะวันออกไม่ใช่ดินแดนตะวันออกสุดของโลกใบนี้,ทว่าก็ไม่ใช่ดินแดนที่ห่างจะทวีปตะวันออกเท่าใดนั้น,ทางตะวันตกนั้นมีทะเลแยกถูกเรียกรวมว่าเป็นทวีปซือต้าปู,พวกเขาเป็นกลุ่มอิทธิพลที่แข็งแกร่งในดินแดนตะวันออก,และยังมีทวีปหนานซานปูทางใต้,ทวีปซือหนิวทางตะวันตก,ทวีปจื่อลู่ทางเหนือ,และยังมีพรมแดนหลี่,ซึ่งเป็นเขตอิทธิพลของกงจื่อ."เซียนเซิงซือกล่าว.
"ศาลสวรรค์,วิหารต้าเหล่ยหยิน,กงจื่ออย่างงั้นรึ?"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
คาดไม่ถึงเลยว่าต้าฉินจะอยู่ที่นี่?
"ที่สี่ทวีปใหญ่นี้,ยังมีสามผู้ยิ่งใหญ่ตอนลางอีกด้วย!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม? สามผู้ยิ่งใหญ่ตอนกลาง?"
"สามผู้ยิ่งใหญ่ตอนกลางนั้น,ที่จริงควรจะเรียกว่า,เส้นทางน้ำพุเหลือง,เหมือนกับน้ำพุเหลืองในโลกใบเล็ก,ในโลกใบใหญ่เองนั้นเส้นทางน้ำพุเหลืองถึงสามแห่ง,ที่ใจกลางของทวีปใหญ่ทั้งสี่นั้นก็มีเส้นหนึ่ง! สามารถเชื่อมไปยังภพหยินได้!"เซียนเซิงซือตอบ.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
คิดถึงตรงนี้,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ครุ่นคิดเล็กน้อย,เพราะว่าจงซานเองก็ครุ่นคิดถึงทวีปซือตาปู่ในความทรงจำตอนเด็ก,ไม่ใช่ว่าสถานที่ดังกล่าวนั้นเป็นดั่งตำนานในเรื่องเล่าเท่านั้นรึ?
หลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมา! ทวีปซือตาปู่นั้น,มีส่วนเกี่ยวพันธ์อะไรกับโลกที่เขาจากมาอย่างงั้นรึ?
โลกอยู่ที่ใหน?
เป็นโลกใบเล็กแห่งอื่นอย่างงั้นรึ? ไม่ใช่แน่,ต้องเป็นดวงดาวคนล่ะดวง? ไม่ๆ!
อาจจะอยู่คนล่ะจักรวาลด้วยซ้ำ,ทว่ามันกลับมีประวัติศาสตร์หลายอย่างที่ถูกส่งไปถูกโลกอย่างลึกลับเช่นกัน.
ครั้งนี้งานวันเกิดของต้าฉิน,หากเป็นไปได้อาจจะพอรับรู้เรื่องราวที่เขายังคงสงสัยอยู่ก็เป็นไปได้.
"ข้าต้องการเตรียมการสักเล็กน้อยในการเดินทางไปยังภาคตะวันออก!"จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ทุกคนที่ยังคงนั่งรับฟังอย่างสนใจ.
"เซียนเซิงซือ,โหลวซิงฉิน,หนานกงเซิ่งเดินทางไปยังทวีปตะวันออกกับข้า,คนอื่นๆต้องดูแลต้าเจิ้ง,รอให้ข้ากลับมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เซียนเซิงซือ,โหลวซิงเฉินและหนานกงเซิ่งเร่งรีบรับคำในทันที.
โหลวซิงเฉินที่มีพลังฝึกตนสูงสุด,เป็นเซียนโบราณ,และยังมีทักษะเทวะเวลา,ตลอดทั้งคันศรเสวียนหยวน.
หนานกงเซิ่ง,ผู้ฝึกตนค่ายกลที่แข็งแกร่งที่สุด,ระดับต้าเซียน!
เซียนเซืองซือ,เซียนสวรรค์ขั้นปลาย,ทว่ากลับมีวิชาลับมากมาย!
เกี่ยวเส้นทางน้ำพุเหลืองและเรื่องต่างๆดูเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องดีที่สุดด้วย.
"เซิ่งหวัง,ท่านเดินทางออกไป,เรื่องนี้...?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"โปรดวางใจ,ข้าจะเตรียมการเอาไว้,โดยนำผังจักรพรรดิไว้ในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เจ้าสามารถเดินทางไปกลับภพหยินได้ตลอดเวลา,อาณาเขตเฟิงจงที่ถูกรวมเป็นหนึ่ง,แน่นอนว่าข้าสามารถเดินทางออกไปด้านนอกอย่างวางใจ!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการที่พยักหน้ารับคำ.
ด้วยการข้ามไปมาระหว่างสองภพ,ทำให้เหล่าขุนนางไม่ต้องกังวลอีกต่อไป.
ต้องไม่ลืมว่าการเดินทางของเซิ่งหวังครั้งนี้,ใช้เวลานับสิบปี.
"หนึ่งเดือนหลังจากนี้จะออกเดินทาง,พวกเราจะเดินทางไปยังภาคตะวันออก,ไม่เพียงแต่ร่วมงานวันเกิดหญิง,นอกจากนี้อาจจะภพเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น,หากว่าเกิดเรื่องที่ยำสุด,เซียนเซิงซือ,โหลวซิงเฉินและหนานกงเซิ่ง,จงเตรียมการเอาไว้ด้วย!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"ทั้งสามรับคำในทันที.
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น,จงซานที่เตรียมการทั้งหมดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว.
เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายผ่านสองภพ,ซึ่งมีจงซานอีกร่างร่างที่สามารถเดินทางไปมาเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ของต้าเจิ้งได้,ส่วนจงซานอีกร่างที่สามารถเดินทางไปใหนได้อย่างวางใจ.
ก่อนที่จะจากไปนั้น,จงซานได้เดินทางเข้าไปในถ้ำร้อยสวรรค์อีกครั้ง.
ในสวนลึกที่สุดของถ้ำร้อยสวรรค์นั้น! คนทั่วไปไม่สามารถเข้าไปได้.
จงซานที่มองเห็นหวนจีนั่งอยู่บนบัลลังก์สีดำ,รอบๆอากาศนั้นมีเงาปิศาจมากมายปรากฏขึ้น,หลายสิบปีมานี้,หวนจีเติบโตขึ้นมาก,และนางเองได้ทำการหลอมประสานบัลลังก์ทมิฬแห่งนี้อยู่.
"จงซาน,เจ้ามีอะไรอย่างงั้นรึ?"หวนจีที่ลืมตาขึ้นเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อืม,เจ้าหลอมประสานเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานเอ่ยถาม.
"ข้ามั่นใจหนึ่งร้อยปีมานี้,ข้าสำเร็จอยู่นิดหน่อย,ในเวลานี้,ข้าสามารถเชื่อมต่อกับโลกปิศาจสวรรค์ได้ด้วย!"หวนจีกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"โลกปิศาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?"
"อืม,ข้าเองก็ไม่รู้ว่าโลกปิศาจสวรรค์อยู่ที่ใหน,ทว่าข้าคิดว่าพลังอำนาจของบัลลังก์ปิศาจสวรรค์นี้,สามารถที่จะสัมผัสได้ถึงช่องวาง,เส้นทางที่เชื่อมไปยังสถานที่เต็มไปด้วยปิศาจสวรรค์,ข้าคิดว่ามันคือโลกปิศาจสวรรค์แน่นอน!"หวนจีเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ยินดีกับเจ้าด้วยที่ได้รับของวิเศษเช่นนี้!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจเบาๆ.
"มันเป็นโชคของข้า,ที่ได้สมบัตินี้มา!"หวนจีที่กล่าวออกมาอย่างภาคภูมิ.
จงซานที่หมดคำพูดเหมือนกันก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ดี!"
"อืม,ว่าแต่,เจ้าไม่ได้บอกว่าเจ้าจะไปทวีปตะวันออกหรอกรึ?
แล้วจะไปเวลาใหน?"หวนจีที่สอบถามออกมาในทันที.
"เดินทางเร็วๆนี้,ข้าจึงได้มาพบเจ้า,ขอให้เจ้าช่วยอะไรบางอย่าง?"จงซานกล่าว.
"อะไรอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่ยื่นมือออกไป,ก่อนที่จะนำแผ่นวงกลมออกมา,เป็นของวิเศษที่เทียนเสิ่นจื่อมอบให้,เป็นแผ่นเคลื่อนย้ายทางไกลนั่นเอง.
"ข้าต้องการนำสิ่งของชิ้นนี้ไว้ที่นี่,ให้เจ้าช่วยข้าดูแล,ห้ามให้ใครมาเคลื่อนย้ายโดยเด็ดขาด!"จงซานกล่าว.
"มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย.
"เป็นอุปกรณ์ช่วยชีวิต.........!"จงซานที่อธิบายเกี่ยวกับการใช้งานทั้งหมดให้นางฟัง.
ได้ยินจงซานอธิบาย,หวนจีทียกมือทาบอกกล่าวอย่างมั่นใจ,"เจ้าวางใจได้,จะไม่มีใครสามารถสัมผัสมันได้! ไม่มีใครเคลื่อนย้ายมันได้!"
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
------------------------------------
สามวัน,จงซานจ้องมองไปยังโหลวซิงเฉิน,เซียนเซิงซือและหนานกงเซิ่ง.
"เตรียมตัวพร้อมรึยัง?"
"ครับ!"
”ออกเดินทาง!”
จงซานและอีกสามคน,ได้บินออกไปตรงไปยังทิศตะวันออกในทันที.
Chapter 989 One series Wind Mound Territory
一统风冢疆域
รวมอาณาจักรเฟิงจงเป็นหนึ่งเดียว.
ภพหยาง,ต้าเจิ้งก่อนหน้านี้มีการขยายอาณาเขตอย่างบ้าคลั่ง,แม้นว่าประชาชนเมืองหลวงจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนก,ทว่าตราบเท่าที่อาณาเขตเฟิงจงสามารถรวมเป็นหนึ่ง,ก็จะสามารถลบความหวาดหวั่นที่อยู่ในใจของประชาชนทุกคนออกไปได้,และทำให้กำลังใจของต้าเจิ้งมั่นคง.
ในเวลานี้นับเป็นโชคดีเช่นกัน,ภายในอาณาเขตเฟิงจงนั้นไม่มีกลุ่มอิทธิพลที่แข็งแกร่งที่สามารถต้านทานต้าเจิ้งได้.
ศาลเทวะทั้งหมดล่มสลายแล้ว,นิกายเสอโห่วก็พังทลาย,นิกายหลั่นเติ้งได้หายไปแล้ว,ส่วนนิกายจื่อเซียวก็ไม่รู้ย้ายไปที่ใหน.
สำหรับนิกายจื่อเซียว?
ภายในใจของจงซานที่พอจะคาดเดาได้,เพียงแต่ว่าจงซานนั้นเป็นห่วงจื่อซวิน,ไม่มีร่องรอยของนางแม้แต่น้อย,ทำให้เขาอดกังวลไม่ได้เลย.
---
"เจ้าไม่เข้าใจ,เจ้าไม่รู้! นิกายจื่อเซียวนั้นมีสิ่งของบางอย่างที่ข้าต้องการ!"
---
คำพูดสุดท้ายที่จื่อซวินทิ้งเอาไว้มันยังคงก้องอยู่ในหูของเขาอยู่เลย,จื่อซวินเข้าร่วมนิกายจื่อเซียวในฐาน,เซิ่งหนี่?
ดูเหมือนว่าตำแหน่งเซิ่งหนี่นั้นจะต่ำยิ่งกว่าอาวุโสนิกายซะอีก,เรื่องนี้เป็นอะไรที่แปลกประหลาดมาก.
ประมุขนิกายจื่อเซียวตายแล้ว,ทว่านิกายจื่อเซียวกลับดูไม่วุ่นวายเท่าใดนัก,ในวันนั้นที่ชิงชิว,สองเซียนโบราณถึงกับใช้ชีวิตของตัวเองปกป้องต้าเซียนเฉินไป่อี้?
พวกเขาที่ไม่ได้มองเห็นว่าเซียนโบราณสำคัญอยู่เลย,เป็นไปได้ว่าพวกเขามีเซียนบรรพชนคอยชักใยอยู่เบื้องหลังนิกายจื่อเซียวอีกอย่างงั้นรึ?
แล้วเป้าหมายของจื่อซวินคืออะไร?
นางใช้นิกายจื่อเซียวเป็นแท่นหินรองเท้าอย่างงั้นรึ?
จงซานยังคงนั่งอยู่ในห้องอักษร,ก่อนที่จะเอ่ยปากออกมาว่า,"อันหวง!"
"วูซซซ!"
ร่างในชุดสีดำร่างหนึ่งก็ได้ปรากฏขึ้น.
จงซานจ้องมองไปยังอันหวงและกล่าวออกมาว่า,"เจ้าก้าวไปถึงระดับต้าเซียนได้แล้วอย่างงั้นรึ?"
"ครับ!
ก่อนหน้านี้สามวัน!"อันหวงตอบ.
จงซานพยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"แจ้งไปยังองค์รักษ์เงาทุกคน,ให้เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับนิกายจื่อเซียวทุกอย่างที่มีมา."
"นิกายจื่อเซียว!"อันหวงที่รับคำในทันที.
นิกายจื่อเซียวที่ราวกับว่าละลายหายไปในอากาศ,ผ่านมาสิบปี,ก็ยังไม่มีข่าวใดๆแม้แต่น้อย.
ในวันหนึ่ง,ภายในท้องพระโรงตำหนักซ่างเฉิน.
"ยินดีกับเซิ่งหวังด้วย,อาณาเขตเฟิงจงถูกรวมเป็นหนึ่งแล้ว,ทั่วแผ่นดินต่างก็ชื่นชม!"อี้เหยี่ยนกล่าวแสดงความยินดี.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง,ที่รวมอาณาเขตเฟิงจงเป็นหนึ่ง,ต้าเจิ้งก้าวสู่ความเป็นนิรันดร์,เป็นอมตะเหมือนดั่งสวรรค์!"เหล่าเสนาธิการที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"เซิ่งหวังก้าวสู่ความเป็นนิรันดร์,เป็นอมตะเหมือนดั่งสวรรค์!"
"เซิ่งหวังก้าวสู่ความเป็นนิรันดร์,เป็นอมตะเหมือนดั่งสวรรค์!"
........................
............
ทั่วทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวต่างก็เสียงดังก้องกังวาน,เสียงเชียร์แซ่ซ้องดังกึกก้อง,ทั่วทั้งแผ่นดินต้าเจิ้งเต็มไปด้วยความเปรมปรีด์.
ทั่วทั้งแผ่นดินต่างก็เฉลิมฉลอง!เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
ย้อนกลับไปเมื่อสองร้อยปีที่แล้ว,ต้าเจิ้งแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี,ทั่วทั้งแผ่นดินเต็มไปด้วยความโศกเศร้า,นี่คือศาลเทวะที่อ่อนแอที่สุด,ใครจะคาดคิดล่ะว่าเพียงแค่สองร้อยปี,ต้าเจิ้งกลับสามารถสร้างประวัติศาสตร์อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน,รวบรวมอาณาเขตเฟิงจงเป็นหนึ่ง.
แม้นว่าภายในอาณาเขตเฟิงจงนั้นจะไม่มีกลุ่มอิทธิพลระดับสูง,ทว่าก็ถือว่าเป็นกลุ่มอิทธิพลขนาดกลาง,แต่ในเวลานั้นก็ไม่ใช่อะไรที่ต้าเจิ้งจะปะทะได้เลย,ทว่าในเวลาเพียงไม่นาน,ต้าเจิ้งก็สามารถล้มกลุ่มอิทธิพลทั้งหมดและรวมอาณาเขตเฟิงจงได้ในที่สุด.
ต้องบอกเลยว่าปาฏิหาริย์มาก,แม้แต่เหล่าเมืองปุถุชนที่ยึดครองได้ในเวลานี้,ยังเต็มไปด้วยความชื่นชมความสามารถของเซิ่งหวังด้วยเช่นกัน.
ภายใต้สวรรค์แห่งนี้,การจะรวมอาณาเขตขนาดใหญ่เป็นหนึ่งนั้น,ไม่ใช่เรื่องง่ายๆอย่างแน่นอน,ส่วนหนึ่งนั้นเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของปวงประชาหากไม่สามารถทำให้โน้มเอียงได้,ก็ไม่สามารถทำให้อาณาเขตเฟิงจงกลายเป็นหนึ่งได้.
ต้าเจิ้งที่ขยายอาณาเขตภายใต้สถานการณ์ผิดปรกติ,จึงทำให้สามารถรวมแผ่นดินได้ในที่สุด.
ในวันหนึ่งที่ห้องอักษรจงซาน,ต้าเจิ้งที่ได้ต้อนรับแขกพิเศษ.
ต้าฉิน,หวังเจียน!
"ยินดีกับเซิ่งหวังจง,ที่รวมอาณาเขตเฟิงจงเป็นหนึ่ง,ก่อนหน้านี้ไม่คาดคิดเลยว่าอาณาเขตเฟิงจงจะสามารถรวมเป็นหนึ่งได้!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เมื่อครั้งแยกสวรรค์,ต้องของคุณที่แม่ทัพหวังช่วยเก็บกวดเหล่าผู้ไม่หวังดีให้กับต้าเจิ้ง!"จงซานทีพ่ยักหน้าและกล่าวออกมา.
เมื่อครั้งแยกสวรรค์นั้น,หวังเจียนที่เป็นหนึ่งในคนที่ออกมาปกป้องต้าเจิ้ง,แม้ว่าจะเป็นคำสั่งของหยิง,ทว่าก็นับเป็นบุญคุณที่ลึกล้ำเช่นเดียวกัน.
"เซิ่งหวังชื่นชมเกินไปแล้ว,เป็นคำสั่งของฝ่าบาท,ข้าได้รับคำสั่งมาเท่านั้น!"หวังเจียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่รู้ว่าแม่ทัพหวังเดินทางมาที่นี่นั้น,มีธุระอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวสอบถามออกไป.
ใบหน้าของหวังเจียนที่เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม,ก่อนที่จะนำบัตรเชิญสีถ่านออกมา.
"งานวันเกิดของเซิ่งหวัง,ต้องการให้เชิญเซิ่งหวังจงไปร่วมงานเลี้ยง,จึงได้ส่งผู้น้อยมาส่งบัตรเชิญด้วยตัวเอง!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม? วันเกิดหยิงรึ?"จงซานที่รับบัตรเชิญมา.
"งานเฉลิมฉลองของเซิ่งหวังนั้น,เหล่าคนภายในนอกอาณาเขตมีไม่มากนัก,ผู้น้อยรับผิดชอบในการส่งบัตรเชิญเหล่านั้น,สถานที่แรกนั้นก็คือเซิ่งหวังจงที่นี่นั่นเอง!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
จงซานที่เปิดบัตรเชิญ,ครุ่นคิดเล็กน้อย,พยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"โปรดแจ้งต่อหยิง,ข้าต้องไปแน่นอน!"
"เซิ่งหวังจงโปรดวางใจผู้น้อยต้องแจ้งต่อเซิ่งหวังอย่างแน่นอน!"
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"บัตรเชิญได้ส่งแล้ว,ข้าคงต้องขอลา,ยังมีอีกหลายแห่งที่ข้าต้องไปส่งบัตรเชิญ!"หวังเจียนกล่าว.
"ข้าจะไปส่งเจ้า!"
จงซานที่มาส่งหวังเจียนที่ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
จงซานที่ถือบัตรเชิญสีถ่าย,พร้อมกับนั่งครุ่นคิดอะไรบางอย่างในห้องอักษร.
สองวันหลังจากนั้น,จงซานที่เรียกเหล่าเสนาธิการบางคนเข้าพบ.
ซึ่งเกี่ยวข้องกับเรื่องของบัตรเชิญ,เพื่อปรึกษากับเสนาธิการทุกคนด้วย.
"ต้าฉินอยู่ที่ทวีปตะวันออกอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.
"เจ้ารู้จักสถานที่ดังกล่าวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"ครับ,กล่าวได้ว่าอาณาเขตเฟิงจงที่อยู่ทางเหนือ,จากทวีปทางเหนือไปยังทวีปทางตะวันออก,ถ้าเป็นในอดีตนั้น,ข้าจำเป็นต้องเดินทางไปไกลกว่า
30 ปี,นับว่าไกลมาก!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"ไกลมาก,งานวันเกิดหยิงยังเหลืออยู่อีกหลายสิบปี,ไม่มีปัญหา!"จงซานกล่าว.
"อืม,เฉินขอกล่าวสถานการณ์ต่างๆเกี่ยวกับทวีปตะวันออก!"เซียนเซิงซือเอ่ยเป็นนัยย์.
"กล่าว!"
"ทวีปตะวันออกไม่ใช่ดินแดนตะวันออกสุดของโลกใบนี้,ทว่าก็ไม่ใช่ดินแดนที่ห่างจะทวีปตะวันออกเท่าใดนั้น,ทางตะวันตกนั้นมีทะเลแยกถูกเรียกรวมว่าเป็นทวีปซือต้าปู,พวกเขาเป็นกลุ่มอิทธิพลที่แข็งแกร่งในดินแดนตะวันออก,และยังมีทวีปหนานซานปูทางใต้,ทวีปซือหนิวทางตะวันตก,ทวีปจื่อลู่ทางเหนือ,และยังมีพรมแดนหลี่,ซึ่งเป็นเขตอิทธิพลของกงจื่อ."เซียนเซิงซือกล่าว.
"ศาลสวรรค์,วิหารต้าเหล่ยหยิน,กงจื่ออย่างงั้นรึ?"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
คาดไม่ถึงเลยว่าต้าฉินจะอยู่ที่นี่?
"ที่สี่ทวีปใหญ่นี้,ยังมีสามผู้ยิ่งใหญ่ตอนลางอีกด้วย!"เซียนเซิงซือกล่าว.
"หืม? สามผู้ยิ่งใหญ่ตอนกลาง?"
"สามผู้ยิ่งใหญ่ตอนกลางนั้น,ที่จริงควรจะเรียกว่า,เส้นทางน้ำพุเหลือง,เหมือนกับน้ำพุเหลืองในโลกใบเล็ก,ในโลกใบใหญ่เองนั้นเส้นทางน้ำพุเหลืองถึงสามแห่ง,ที่ใจกลางของทวีปใหญ่ทั้งสี่นั้นก็มีเส้นหนึ่ง! สามารถเชื่อมไปยังภพหยินได้!"เซียนเซิงซือตอบ.
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
คิดถึงตรงนี้,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา,ครุ่นคิดเล็กน้อย,เพราะว่าจงซานเองก็ครุ่นคิดถึงทวีปซือตาปู่ในความทรงจำตอนเด็ก,ไม่ใช่ว่าสถานที่ดังกล่าวนั้นเป็นดั่งตำนานในเรื่องเล่าเท่านั้นรึ?
หลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมา! ทวีปซือตาปู่นั้น,มีส่วนเกี่ยวพันธ์อะไรกับโลกที่เขาจากมาอย่างงั้นรึ?
โลกอยู่ที่ใหน?
เป็นโลกใบเล็กแห่งอื่นอย่างงั้นรึ? ไม่ใช่แน่,ต้องเป็นดวงดาวคนล่ะดวง? ไม่ๆ!
อาจจะอยู่คนล่ะจักรวาลด้วยซ้ำ,ทว่ามันกลับมีประวัติศาสตร์หลายอย่างที่ถูกส่งไปถูกโลกอย่างลึกลับเช่นกัน.
ครั้งนี้งานวันเกิดของต้าฉิน,หากเป็นไปได้อาจจะพอรับรู้เรื่องราวที่เขายังคงสงสัยอยู่ก็เป็นไปได้.
"ข้าต้องการเตรียมการสักเล็กน้อยในการเดินทางไปยังภาคตะวันออก!"จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ทุกคนที่ยังคงนั่งรับฟังอย่างสนใจ.
"เซียนเซิงซือ,โหลวซิงฉิน,หนานกงเซิ่งเดินทางไปยังทวีปตะวันออกกับข้า,คนอื่นๆต้องดูแลต้าเจิ้ง,รอให้ข้ากลับมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เซียนเซิงซือ,โหลวซิงเฉินและหนานกงเซิ่งเร่งรีบรับคำในทันที.
โหลวซิงเฉินที่มีพลังฝึกตนสูงสุด,เป็นเซียนโบราณ,และยังมีทักษะเทวะเวลา,ตลอดทั้งคันศรเสวียนหยวน.
หนานกงเซิ่ง,ผู้ฝึกตนค่ายกลที่แข็งแกร่งที่สุด,ระดับต้าเซียน!
เซียนเซืองซือ,เซียนสวรรค์ขั้นปลาย,ทว่ากลับมีวิชาลับมากมาย!
เกี่ยวเส้นทางน้ำพุเหลืองและเรื่องต่างๆดูเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องดีที่สุดด้วย.
"เซิ่งหวัง,ท่านเดินทางออกไป,เรื่องนี้...?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"โปรดวางใจ,ข้าจะเตรียมการเอาไว้,โดยนำผังจักรพรรดิไว้ในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เจ้าสามารถเดินทางไปกลับภพหยินได้ตลอดเวลา,อาณาเขตเฟิงจงที่ถูกรวมเป็นหนึ่ง,แน่นอนว่าข้าสามารถเดินทางออกไปด้านนอกอย่างวางใจ!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการที่พยักหน้ารับคำ.
ด้วยการข้ามไปมาระหว่างสองภพ,ทำให้เหล่าขุนนางไม่ต้องกังวลอีกต่อไป.
ต้องไม่ลืมว่าการเดินทางของเซิ่งหวังครั้งนี้,ใช้เวลานับสิบปี.
"หนึ่งเดือนหลังจากนี้จะออกเดินทาง,พวกเราจะเดินทางไปยังภาคตะวันออก,ไม่เพียงแต่ร่วมงานวันเกิดหญิง,นอกจากนี้อาจจะภพเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น,หากว่าเกิดเรื่องที่ยำสุด,เซียนเซิงซือ,โหลวซิงเฉินและหนานกงเซิ่ง,จงเตรียมการเอาไว้ด้วย!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"ทั้งสามรับคำในทันที.
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น,จงซานที่เตรียมการทั้งหมดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว.
เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายผ่านสองภพ,ซึ่งมีจงซานอีกร่างร่างที่สามารถเดินทางไปมาเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ของต้าเจิ้งได้,ส่วนจงซานอีกร่างที่สามารถเดินทางไปใหนได้อย่างวางใจ.
ก่อนที่จะจากไปนั้น,จงซานได้เดินทางเข้าไปในถ้ำร้อยสวรรค์อีกครั้ง.
ในสวนลึกที่สุดของถ้ำร้อยสวรรค์นั้น! คนทั่วไปไม่สามารถเข้าไปได้.
จงซานที่มองเห็นหวนจีนั่งอยู่บนบัลลังก์สีดำ,รอบๆอากาศนั้นมีเงาปิศาจมากมายปรากฏขึ้น,หลายสิบปีมานี้,หวนจีเติบโตขึ้นมาก,และนางเองได้ทำการหลอมประสานบัลลังก์ทมิฬแห่งนี้อยู่.
"จงซาน,เจ้ามีอะไรอย่างงั้นรึ?"หวนจีที่ลืมตาขึ้นเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"อืม,เจ้าหลอมประสานเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานเอ่ยถาม.
"ข้ามั่นใจหนึ่งร้อยปีมานี้,ข้าสำเร็จอยู่นิดหน่อย,ในเวลานี้,ข้าสามารถเชื่อมต่อกับโลกปิศาจสวรรค์ได้ด้วย!"หวนจีกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"โลกปิศาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?"
"อืม,ข้าเองก็ไม่รู้ว่าโลกปิศาจสวรรค์อยู่ที่ใหน,ทว่าข้าคิดว่าพลังอำนาจของบัลลังก์ปิศาจสวรรค์นี้,สามารถที่จะสัมผัสได้ถึงช่องวาง,เส้นทางที่เชื่อมไปยังสถานที่เต็มไปด้วยปิศาจสวรรค์,ข้าคิดว่ามันคือโลกปิศาจสวรรค์แน่นอน!"หวนจีเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ยินดีกับเจ้าด้วยที่ได้รับของวิเศษเช่นนี้!"จงซานที่กล่าวพลางถอนหายใจเบาๆ.
"มันเป็นโชคของข้า,ที่ได้สมบัตินี้มา!"หวนจีที่กล่าวออกมาอย่างภาคภูมิ.
จงซานที่หมดคำพูดเหมือนกันก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ดี!"
"อืม,ว่าแต่,เจ้าไม่ได้บอกว่าเจ้าจะไปทวีปตะวันออกหรอกรึ?
แล้วจะไปเวลาใหน?"หวนจีที่สอบถามออกมาในทันที.
"เดินทางเร็วๆนี้,ข้าจึงได้มาพบเจ้า,ขอให้เจ้าช่วยอะไรบางอย่าง?"จงซานกล่าว.
"อะไรอย่างงั้นรึ?"
จงซานที่ยื่นมือออกไป,ก่อนที่จะนำแผ่นวงกลมออกมา,เป็นของวิเศษที่เทียนเสิ่นจื่อมอบให้,เป็นแผ่นเคลื่อนย้ายทางไกลนั่นเอง.
"ข้าต้องการนำสิ่งของชิ้นนี้ไว้ที่นี่,ให้เจ้าช่วยข้าดูแล,ห้ามให้ใครมาเคลื่อนย้ายโดยเด็ดขาด!"จงซานกล่าว.
"มันคืออะไรอย่างงั้นรึ?"หวนจีที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย.
"เป็นอุปกรณ์ช่วยชีวิต.........!"จงซานที่อธิบายเกี่ยวกับการใช้งานทั้งหมดให้นางฟัง.
ได้ยินจงซานอธิบาย,หวนจีทียกมือทาบอกกล่าวอย่างมั่นใจ,"เจ้าวางใจได้,จะไม่มีใครสามารถสัมผัสมันได้! ไม่มีใครเคลื่อนย้ายมันได้!"
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
------------------------------------
สามวัน,จงซานจ้องมองไปยังโหลวซิงเฉิน,เซียนเซิงซือและหนานกงเซิ่ง.
"เตรียมตัวพร้อมรึยัง?"
"ครับ!"
”ออกเดินทาง!”
จงซานและอีกสามคน,ได้บินออกไปตรงไปยังทิศตะวันออกในทันที.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น