Immortality Chapter 983 Zhao Suoxiang vs ne zha
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 983 เจ้าโส่วเซี่ยงปะทะนาจา.
Chapter 983 Zhao Suoxiang vs ne zha
赵所向vs哪吒
เจ้าโส่วเซี่ยงปะทะนาจา.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว!
เซียนเซิงซือและโหลวซิงเฉินที่เร่งรีบเดินทางกลับสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวก่อนกำหนด,ต้องไม่ลืมว่าอี้เหยี่ยนนั้นไม่เคยพูดโกหก,ดังนั้นพวกเขาทั้งคู่ที่อยู่ในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวในเวลานี้เต็มไปด้วยความระมัดระวัง.
วันหนึ่ง,เซียนเซิงซือที่กำลังปรึกษาพูดคุยกันกับโหลวซิงเฉินเกี่ยวกับศัตรู,ทันใดนั้นดวงตาของเซียนเซิงซือก็หดเกร็งขึ้นมาในทันที!
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"โหลวซิงเฉินที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"ข้าได้ทิ้งเนตรศพเอาไว้ที่ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ดูเหมือนว่าศัตรูจะมาแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าวออกมาในทันที.
ขณะที่เซียนเซิงซือกล่าว,โหลวซิงเฉิน,เจ้าโส่วเซี่ยงและคนอื่นๆเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาในทันที.
"จากทิศใต้!"เซียนเซิงซือที่ชี้ไปยังทิศๆหนึ่ง.
บนตำหนักซ่างเฉินที่อยู่สูงที่สุดของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวสามารถมองเห็นพื้นที่รอบๆได้.
ทุกคนที่มองตามการชี้ทางของเซียนเซิงซือ.
โหลวซิงเฉินที่มองเห็นได้ไกลสุด,ด้วยระดับเซียนโบราณ,และก้าวไปบนวิถีของการใช้ธนูทำการมองของเขานั้นเหนือกว่าคนอื่นมาก.
คนกลุ่มหนึ่งที่กำลังเดินทางมา,โหลวซิงเฉินสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน.
"มาแล้ว!แจ้งเซิ่งหวัง!"โหลวซิงเฉินที่สั่งการต่อผู้ใต้บังคับบัญชา.
"รับทราบ!"
ที่ไกลออกไป,นาจาที่บินมายังทิศใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ขณะที่หยุดจดจ้องมองด้วยสายตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร,ที่หน้าผากมีปราณทมิฬเอ่อล้นออกมา.
"ไท่จื่อสาม? พวกเราจะลงมือเลยรึ?"ชายในชุดสีทองที่กล่าวสอบถาม.
นาจาที่จ้องมองไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,สายตาที่จดจ้องมองไปยังตำหนักซ่างเฉินซึ่งอยู่สูงขึ้นไป
มีป้ายอักขระ ตำหนักซ่างเฉิน.
คล้ายกับตำหนักหลิงเซียวเปา,ตำหนักหยก,ของราชันย์หยก,ราชวงศ์อันทรงเกียรติ.
เป้าหมายของนางจาก็คือสร้างความเสียหายให้กับตำหนักซ่างเฉิน.
นาจาที่ยืนอยู่บนกงล้อเพลิง,เก็บหอกเพลิงก่อนที่จะนำคันศรสีทองที่สะพายอยู่ด้านหลังออกมา.
คันศรสีทองที่ไม่มีลูกศร,ถูกง้างออกมา.
ขณะที่รั้งสายธนูนั้น,บนอากาศที่วางเปล่าพลังมากมายที่รวมตัวกัน,ก่อรูปเป็นลูกศรสีทอง,เป็นลูกศรที่ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก,พร้อมกับเล็งไปยังป้ายตำหนักซ่างเฉิน.
ลูกศรที่พุ่งออกไปเป็นริ้วแสง,ห่วงอากาศที่สั่นสะเทือน,กระแสอากาศที่โบกพัดหมุนวนรวมตัวกันเป็นพายุพุ่งออกไปในทันที,ม้วนกวาดทุกสิ่งทุกอย่างให้บิดเบี้ยวพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,โหลวซิงเฉินที่เห็นนาจาง้างคันศร,โหลวซิงเฉิงเองก็ง้างคันศรปล่อยลูกศรโลหะที่เขาหลอมขึ้นมาเองออกไปด้วยเช่นกัน.
ลูกศรของเขาที่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
โหลวซิงเฉินที่ผิดปรกติเกินธรรมดา,ลูกศรของเขาแม่นยำเป็นอย่างมาก,มันได้กระแทกเข้ากับลูกศรของนาจา,ก่อนที่จะปรากฏสนามพลังระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรงอย่างคาดไม่ถึง.
ส่วนนาจายังคงเล็งไปที่ป้ายตำหนักเช่นเดิม,เวลานี้เขาได้ยิงศรออกมาสองดอกทันที.
ส่วนโหลวซิงเฉินนั้น,ก็ไม่ยอมเช่นกัน,ศรของเขาที่ยิงออกไปแปดลูกทำลายลูกศรฝ่ายตรงข้าม.
"ตูมม!" "ตูมม!"
"ตูมม!"
..............
ศรที่ถูกยิงออกมานั้นถูกทำลายไปทั้งหมด.
เก้าดอกแล้ว,ที่ระเบิดกลางอากาศ! โหลวซิงเฉินที่ใช้ฝีมือทั้งหมดของตัวเองแสดงออกมา.
เก้าดอก,ท้ายที่สุดนาจาก็หยุดลง.
"เป็นคันศรที่ทรงพลังมาก!"โหลวซิงเฉินที่เผยท่าทางตื่นตะหนกตกใจ.
คันศรคันนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ต้องใช้ลูกศร,แต่ศรทั้งเก้าดอกที่ถูกยิงออกมานั้น,เป็นศรที่ทรงพลังเทียบเท่ากับพลังศรที่โหลวซิงเฉินหลอมขึ้นมาเลยไม่ใช่รึ?
"คันศรเสวี่ยนหยวน,ของวิเศษของตระกูลหลี่,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอยู่กับนาจา?"เสียงของจงซานที่ดังขึ้นข้างๆโหลวซิงเฉิน.
จงซานที่มาถึงแล้ว,เหล่าเสนาธิการที่กระจายไปทั่วลานของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,พร้อมกับจดจ้องมองไปยังทิศทางเดียวกัน.
"นาจา?
เซิ่งหวังรู้จักพวกเขาอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เขาคือศิษย์ของเซิ่งหวังไท่อี้,ร่างกายรากบัว."จงซานที่ส่ายหน้าไปมาขณะพูด.
"เซิ่งหวัง,เฉินยินดีที่จะออกไป,จับตัวนาจาให้กับเซิ่งหวัง!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังไท่อี้อยู่ในระดับเซียนโบราณ,นาจาเองก็น่าจะอยู่ในระดับต้าเซียน,แต่กระนั้นดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยจะมีสมองนัก!"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"หืม?"ทุกคนที่ไม่เข้าใจในสิ่งทีจงซานกล่าวนัก.
"เจ้าโส่วเซี่ยง!"จงซานเอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่รับคำในทันที.
"เจ้าออกไปต่อสู้!"จงซานที่ออกคำสั่งในทันที.
"รับทราบ!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย.
เจ้าโส่วเซี่ยงในชุดสีขาว,พร้อมกับหอกสีเงินที่ลอยออกไป.
"โหลวซิงเฉิน,เจ้าออกไปสนับสนุนเจ้าโส่วเซี่ยง! คอยป้องกันเขาหากมีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่รับคำในทันที.
ทั้งสองที่บินออกไป,เหล่าเสนาธิการที่อยู่รอบๆลาน,ต่างก็เฝ้ามองอย่างสุขุม.
ต้าเซียน,นาจา!
ส่วนเจ้าโส่วเซี่ยงนั้นมีระดับเซียนสวรรค์,ทว่าที่เซิ่งหวังส่งเจ้าโส่วเซี่ยงออกไปนั้น,เพราะต้องการให้เขาค้นหาแรงกดดันเพื่อตัดผ่านระดับ?
ที่ไกลออกไป,ศรเก้าดอกที่นาจาปล่อยออกไปถูกทะลายไปทั้งหมด.
ใบหน้าของนาจาที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาที่เผยท่าทางประหลาดใจ,คันศรเสวี่ยนหยวนที่ปล่อยออกไปนั้น,กับถูกขวางเอาไว้กลางทางอย่างงั้นรึ?
ที่ไกลออกไปนั้น,มีคนสองคนที่กำลังบินมา,เป็นเจ้าโส่วเซี่ยงและโหลวซิงเฉิน,นาจาที่จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉินเขม็ง,ที่หน้าผากของเขานั้นปรากฏปราณทมิฬที่หนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ,แววตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย.
"ต้าเจิ้ง,เจ้าโส่วเซี่ยง! ขอคำแนะนำด้วย!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"เจ้าใช้ปราณหอกอย่างงั้นรึ?"นาจาที่จ้องมองเจ้าโส่วเซี่ยงด้วยความประหลาดใจ,ต้องไม่ลืมว่าคนที่ใช้ปราณหอกนั้นมีอยู่น้อยมาก.
"ข้าใช้เพียงปราณหอก!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
"หลี่ฉี,ออกไป!"นาจากล่าว.
"ครับ!"ชายในชุดเกาะสีทองที่อยู่ด้านหลังนาจากล่าวตอบรับในทันที.
ชายในชุดเกาะสีทองที่ชักดาบยักษ์สีทองออกมา,ก่อนที่จะพุ่งออกไป,ปลดปล่อยแสงสีทองสว่างจ้าพุ่งออกไป.
"เคร้ง!"
"ซี่!"
ชายในชุดเกาะสีทองที่ถูกกระแทกออกไปก่อนที่จะถูกปราณหอกปล่อยทะลวงไปที่ไหล่,ลอยออกไป.
หลี่ฉี,พ่ายแพ้!
"เพียงแค่นี้นะรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่เผยท่าทางเหยียดหยัน!
"พวกเราไม่ได้มาประลอง,บุกออกไปพร้อมกัน!"นาจาที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
"ไท่จื่อสาม?"ชายในชุดเกราะทองที่บาดเจ็บจ้องมองด้วยท่าทางตะลึงงันไปยังนาจา,หากจะให้กล่าวล่ะก็,เป็นไปได้ด้วยเหรอที่นาจาจะกล่าวคำเช่นนี้ออกมา?
นี่นิสัยใจคอของเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆรึ?
ทว่า,เมื่อน่าจาสังการออกมาแล้ว,คนอื่นๆที่เข้าล้อมกรอบเจ้าโส่วเซี่ยงในทันที.
เจ้าโส่วเซี่ยงที่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย,เขาที่กวัดแกว่งหอกยาวไปมา,กลายเป็นริ้วแสงมากมายพุ่งออกไป,ด้วยทักษะความสามารถของแม่ทัพทะลวงฟันที่แข็งแกร่ง,เมื่อหอกอยู่ในมือแทบจะทำให้เขาไร้เทียมทาน.
"ตูมมม............................!”
บนท้องฟ้า,เจ้าโซ่วเซี่ยงที่รับมือหนึ่งต่อหนึ่งพัน,แม้แต่ในคนเหล่านั้นหนึ่งร้อยคนอยู่ในระดับเซียนสวรรค์,ทว่าเจ้าโส่วเซี่ยงหาได้หวาดกลัว,ในโลกใบเล็กนั้น,โจวโส่วเซี่ยงที่เคยรับมือต่อสู้กับกับเผ่าวานรที่เหนือกว่า,หนึ่งต่อหนึ่งหมื่นมาแล้ว,มีเหรอที่เขาจะหวาดกลัวกองกำลังเพียงเท่านี้?
เจ้าโส่วเซี่ยงนั้นแข็งแกร่งมาก,ใช้เวลาไปราวๆหนึ่งชั่วยาม,ชายในชุดเกาะสีทองที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ก่อนที่จะถอยครั้งแล้วครั้งเล่า,พร้อมคนทั้งหนึ่งพันคนถูกกำราบอย่างสมบูรณ์.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,อี้เหยี่ยนและคนอื่นๆที่ถอนหายใจเบาๆ,"เจ้าโส่วเซี่ยงคู่ควรแล้วกับแม่ทัพทะลวงฟัน! กับหัวใจที่ฮึกเหิมกล้าหาญนี้,แม้แต่คนที่มองอยู่ก็ทำให้เลือดลมพลุ้งพล่านเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณไปด้วย.
ที่ไกลออกไปนั้น,ดวงตาของนาจาที่กลายเป็นสีแดงมากขึ้น,บนหน้าผากหมอกสีดำทมิฬเองก็หนาขึ้นเรื่อยๆ.
เขาที่เห็นผู้ใต้บังคับบัญชาพ่ายแพ้,ทำให้เขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวขึ้นมาเรื่อยๆ.
นาจาที่ไม่ได้ใช้คันศรเสวียนหยวนอีก,เพราะนาจาสามารถมองเห็นได้ว่า,ฝ่ายตรงข้ามคงไม่ปล่อยให้เขาใช้แน่,ขณะที่ใช้คันศรเสวียนหยวน,เขาจะไม่สามารถขยับได้,คงยากที่จะมีโอกาสใช้.
ทว่านาจานั้นมีของวิเศษอีกมากมาย.
ที่แขนของเขานั้น,มีกำไลเฉียนคุนที่ถูกปล่อยออกมา,โจมตีไปยังเจ้าโส่วเซี่ยงในทันที.
"ตูมมมม!"
เกิดระเบิด,เจ้าโส่วเซี่ยงที่กันเอาไว้ร่างกายลอยออกไป,ร่างของเขาที่เผยท่าทางเมื่อยล้าออกมา,ทว่าในเวลานี้เหล่าทหารทั้งหมดที่หยุดนิ่ง,สายตาของทุกคนจ้องมองไปยังนาจาด้วยแววตางงงงวยสับสน.
ลอบโจมตี?
เป็นไปได้อย่างไร,นาจากล้ากระทำเช่นนี้อย่างงั้นรึ?นับจากที่พวกเขาติดตามนาจา,ไม่เคยมีเรื่องเช่นนี้มาก่อน,ภายในใจของพวกเขานาจาคือวีระบุรุษผู้กล้าที่ได้รับการสนับสนุนจากฟ้าดิน?
"ข้าจะเล่นกับเจ้าเอง!"นาจาที่สะบัดหอกเพิ่งพุ่งออกไป.
ปราณหอกที่พวยพุ่ง,กลายเป็นคลื่นทะเลที่ไหลบ่ากระจายไปทั่วห้วงอากาศ,โถมทับไปยังร่างของเจ้าโส่วเซี่ยง.
"คลืนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ปราณหอกของเจ้าโส่วเซี่ยงก็ถูกปลดปล่อยออกมาเช่นกัน,อำนาจของปราณหอกทั้งสองที่ผลักดันกันไปมา,หอกสีเงินของเจ้าโส่วเซี่ยงโค้งเล็กน้อย.
จากภาพเหตุการณ์สามารถบอกได้ว่าเจ้าโส่วเซี่ยงนั้นกำลังถูกนาจากดดันอยู่.
เส้นโลหิตของเจ้าโส่วเซี่ยงที่บวมปูดออกมา,ขณะที่รับแรงกดดันที่โถมทับลงมา,ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้,ทว่าเขายังคงอดทนต้านทานพลังดังกล่าว.
"เซียนสวรรค์?
เพียงแค่เซียนสวรรค์ข้าสังหารมามากมายแล้วง,เจ้าก็จะเป็นหนึ่งในนั้นแส่หาความตายดีนัก?"เสียงที่เย็นชาของนาจา,มือของเขาที่ขยับพร้อมกับปลดปล่อยปราณที่น่าเกรงขามแพร่ออกไปทั่วทุกสารทิศ.
เจ้าโส่วเซี่ยงที่หลับตาลง,พร้อมกับเกร็งไปทั่วร่าง,เส้นโลหิตบนหน้าผากที่ขยายออกมาเรื่อยๆ.
"อ๊ากกก~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เจ้าโส่วเซี่ยงคำรามลั่น,ต้านทานแรงกดดันจากปราณหอกของนาจา,ก่อนที่จะระเบิดเสียงดัง.
ปราณหอกของนาจาที่ถูกผลักกลับคืนลอยออกไป,ใบหน้าของนาจาถึงกับงงงวยไปในทันที.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,ร่างกายของเจ้าโส่วเซี่ยงที่ระเบิดปลดปล่อยกลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงออกมา,กล้ามเนื้อทั่วร่างที่ขยายออกมา,ร่างกายของเขาราวกับว่าใหญ่โตขึ้น.
"ตัดผ่าน?
ตัดผ่านระดับ?"เหล่าขุนนางบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ในเวลาเดียวกัน,เหล่าขุนนางก็เข้าใจท้ายที่สุดทำไมจงซานถึงได้สั่งให้เจ้าโส่วเซี่ยงออกไปรับมือนาจา,คาดไม่ถึงเลยว่านี่ก็เพื่อทะลวงคอขวด,แววตาของทุกคนที่เผยท่าทางเคารพยกย่อมจงซานเป็นอย่างมาก.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,ที่หุบเขาแห่งหนึ่งด้านล่างสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวอยู่ห่างไกลออกมาเช่นกัน,เซอคงและจื่อลู่,พร้อมกับอสุรกายสวมชุดเกราะขณะจ้องมองไปยังสนามรบ.
"คนผู้นี้มีนามว่าเจ้าโส่วเซี่ยงอย่างงั้นรึ?
แม่ทัพทะลวงฟัน?
เขาที่คล้ายกับไป๋ฉีของต้าฉิน,เพียงแต่การต่อสู้ที่เป็นเหมือนกับเทพนักรบ,จงซานเป็นคนที่โชคดีจริงๆ!"จื่อลู่ที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เทพนักรบ?"เซอคงที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"คนเช่นนี้มีอยู่น้อยมาก,ตราบเท่าที่มีเขาอยู่ในสนามรบ,จะทำให้กองทัพกลายเป็นไร้เทียมทาน,มีกำลังใจที่ฮึกเหิมในการต่อสู้!"จื่อลู่ที่กล่าวตอบๆ.
"อืม!"เซอคงที่พยักหน้ารับ.
นับตั้งแต่มาถึงตรงนี้,เซอคงที่รู้สึกเย็นยะเยือบ,จงซานอยู่ด้านบนอย่างงั้นรึ?
ตอนนี้เขาจะหาวิธีใดที่จะหนีไปได้?
บนท้องฟ้า,นาจาที่เผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังเจ้าโส่วเซี่ยง.
"ใช้ประโยชน์จากแรงกดดันของข้าเพื่อตัดผ่านระดับอย่างงั้นรึ?
ดีมาก,ช่างน่าเสียดาย,สำหรับผู้ใช้หอกแล้ว,ไม่มีใครชนะข้าได้,ต้าเซียนแล้วอย่างไร?
ตายในมือข้ามากมายเท่าไหร่แล้ว!"นาจากล่าว.
"ผู้ใช้หอก,ข้าเองก็ไม่ด้อยกว่าใคร,และไม่มีทางแพ้เจ้าด้วย!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาในทันที.
"คุยโวหน้าไม่อาย,ดูปราณหอกข้าซะ!"นาจาที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
หอกเพลิงที่ร่ายรำไปมา,กวัดแกว่งกลายเป็นมังกรทองที่ปรากฏขึ้นที่กลางอากาศในทันที,เพลิงมังกรที่ดูรุนแรงทรงพลังเป็นอย่างมากพุ่งตรงไปยังทิศทางของเจ้าโส่วเซี่ยง.
หอกสีเงินของเจ้าโส่วเซี่ยงที่ขยับ,หากแต่ไม่ได้รวมตัวเป็นรูปร่าง,เป็นเพียงปราณที่เจิดจรัสพุ่งไปยังทิศทางของนาจาเช่นกัน.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~!”
การต่อสู้ที่รุนแรงได้ปะทุขึ้นอีกครั้งแล้ว,ในเวลานี้ปราณหอกที่ปกคลุมคนทั้งสอง,ก่อนที่กลิ่นอายที่รุนแรงพลุ้งพล่านกระแทกกันไปมา,แสงที่เจิดจ้าแสบตา,ทุกคนถึงกับยกมือขึ้นบังแสงเอาไว้,ลอบมองการต่อสู้ที่หากยากนี้บนท้องฟ้า.
***********************
ไท่อี่ ก็คือเทพ
ไท่อี่จิ้วขู่เทียนจุน (太乙救苦天尊) หรือไท่อิดกิ้วโค่วเทียนจุนในศาสนาเต๋า
ที่มาของไท่อี่ก็มาจากดาราศาสตร์ คนโบราณเชื่อกันว่าเทพไท่อี่นั้นเป็นเทพใหญ่
ผู้ช่วยเง็กเซียนบนสวรรค์
Chapter 983 Zhao Suoxiang vs ne zha
赵所向vs哪吒
เจ้าโส่วเซี่ยงปะทะนาจา.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว!
เซียนเซิงซือและโหลวซิงเฉินที่เร่งรีบเดินทางกลับสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวก่อนกำหนด,ต้องไม่ลืมว่าอี้เหยี่ยนนั้นไม่เคยพูดโกหก,ดังนั้นพวกเขาทั้งคู่ที่อยู่ในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวในเวลานี้เต็มไปด้วยความระมัดระวัง.
วันหนึ่ง,เซียนเซิงซือที่กำลังปรึกษาพูดคุยกันกับโหลวซิงเฉินเกี่ยวกับศัตรู,ทันใดนั้นดวงตาของเซียนเซิงซือก็หดเกร็งขึ้นมาในทันที!
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"โหลวซิงเฉินที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"ข้าได้ทิ้งเนตรศพเอาไว้ที่ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ดูเหมือนว่าศัตรูจะมาแล้ว!"เซียนเซิงซือกล่าวออกมาในทันที.
ขณะที่เซียนเซิงซือกล่าว,โหลวซิงเฉิน,เจ้าโส่วเซี่ยงและคนอื่นๆเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาในทันที.
"จากทิศใต้!"เซียนเซิงซือที่ชี้ไปยังทิศๆหนึ่ง.
บนตำหนักซ่างเฉินที่อยู่สูงที่สุดของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวสามารถมองเห็นพื้นที่รอบๆได้.
ทุกคนที่มองตามการชี้ทางของเซียนเซิงซือ.
โหลวซิงเฉินที่มองเห็นได้ไกลสุด,ด้วยระดับเซียนโบราณ,และก้าวไปบนวิถีของการใช้ธนูทำการมองของเขานั้นเหนือกว่าคนอื่นมาก.
คนกลุ่มหนึ่งที่กำลังเดินทางมา,โหลวซิงเฉินสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน.
"มาแล้ว!แจ้งเซิ่งหวัง!"โหลวซิงเฉินที่สั่งการต่อผู้ใต้บังคับบัญชา.
"รับทราบ!"
ที่ไกลออกไป,นาจาที่บินมายังทิศใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ขณะที่หยุดจดจ้องมองด้วยสายตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร,ที่หน้าผากมีปราณทมิฬเอ่อล้นออกมา.
"ไท่จื่อสาม? พวกเราจะลงมือเลยรึ?"ชายในชุดสีทองที่กล่าวสอบถาม.
นาจาที่จ้องมองไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,สายตาที่จดจ้องมองไปยังตำหนักซ่างเฉินซึ่งอยู่สูงขึ้นไป
มีป้ายอักขระ ตำหนักซ่างเฉิน.
คล้ายกับตำหนักหลิงเซียวเปา,ตำหนักหยก,ของราชันย์หยก,ราชวงศ์อันทรงเกียรติ.
เป้าหมายของนางจาก็คือสร้างความเสียหายให้กับตำหนักซ่างเฉิน.
นาจาที่ยืนอยู่บนกงล้อเพลิง,เก็บหอกเพลิงก่อนที่จะนำคันศรสีทองที่สะพายอยู่ด้านหลังออกมา.
คันศรสีทองที่ไม่มีลูกศร,ถูกง้างออกมา.
ขณะที่รั้งสายธนูนั้น,บนอากาศที่วางเปล่าพลังมากมายที่รวมตัวกัน,ก่อรูปเป็นลูกศรสีทอง,เป็นลูกศรที่ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก,พร้อมกับเล็งไปยังป้ายตำหนักซ่างเฉิน.
ลูกศรที่พุ่งออกไปเป็นริ้วแสง,ห่วงอากาศที่สั่นสะเทือน,กระแสอากาศที่โบกพัดหมุนวนรวมตัวกันเป็นพายุพุ่งออกไปในทันที,ม้วนกวาดทุกสิ่งทุกอย่างให้บิดเบี้ยวพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,โหลวซิงเฉินที่เห็นนาจาง้างคันศร,โหลวซิงเฉิงเองก็ง้างคันศรปล่อยลูกศรโลหะที่เขาหลอมขึ้นมาเองออกไปด้วยเช่นกัน.
ลูกศรของเขาที่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
โหลวซิงเฉินที่ผิดปรกติเกินธรรมดา,ลูกศรของเขาแม่นยำเป็นอย่างมาก,มันได้กระแทกเข้ากับลูกศรของนาจา,ก่อนที่จะปรากฏสนามพลังระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรงอย่างคาดไม่ถึง.
ส่วนนาจายังคงเล็งไปที่ป้ายตำหนักเช่นเดิม,เวลานี้เขาได้ยิงศรออกมาสองดอกทันที.
ส่วนโหลวซิงเฉินนั้น,ก็ไม่ยอมเช่นกัน,ศรของเขาที่ยิงออกไปแปดลูกทำลายลูกศรฝ่ายตรงข้าม.
"ตูมม!" "ตูมม!"
"ตูมม!"
..............
ศรที่ถูกยิงออกมานั้นถูกทำลายไปทั้งหมด.
เก้าดอกแล้ว,ที่ระเบิดกลางอากาศ! โหลวซิงเฉินที่ใช้ฝีมือทั้งหมดของตัวเองแสดงออกมา.
เก้าดอก,ท้ายที่สุดนาจาก็หยุดลง.
"เป็นคันศรที่ทรงพลังมาก!"โหลวซิงเฉินที่เผยท่าทางตื่นตะหนกตกใจ.
คันศรคันนั้น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ต้องใช้ลูกศร,แต่ศรทั้งเก้าดอกที่ถูกยิงออกมานั้น,เป็นศรที่ทรงพลังเทียบเท่ากับพลังศรที่โหลวซิงเฉินหลอมขึ้นมาเลยไม่ใช่รึ?
"คันศรเสวี่ยนหยวน,ของวิเศษของตระกูลหลี่,คาดไม่ถึงเลยว่าจะอยู่กับนาจา?"เสียงของจงซานที่ดังขึ้นข้างๆโหลวซิงเฉิน.
จงซานที่มาถึงแล้ว,เหล่าเสนาธิการที่กระจายไปทั่วลานของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,พร้อมกับจดจ้องมองไปยังทิศทางเดียวกัน.
"นาจา?
เซิ่งหวังรู้จักพวกเขาอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เขาคือศิษย์ของเซิ่งหวังไท่อี้,ร่างกายรากบัว."จงซานที่ส่ายหน้าไปมาขณะพูด.
"เซิ่งหวัง,เฉินยินดีที่จะออกไป,จับตัวนาจาให้กับเซิ่งหวัง!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังไท่อี้อยู่ในระดับเซียนโบราณ,นาจาเองก็น่าจะอยู่ในระดับต้าเซียน,แต่กระนั้นดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยจะมีสมองนัก!"จงซานครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"หืม?"ทุกคนที่ไม่เข้าใจในสิ่งทีจงซานกล่าวนัก.
"เจ้าโส่วเซี่ยง!"จงซานเอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่รับคำในทันที.
"เจ้าออกไปต่อสู้!"จงซานที่ออกคำสั่งในทันที.
"รับทราบ!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย.
เจ้าโส่วเซี่ยงในชุดสีขาว,พร้อมกับหอกสีเงินที่ลอยออกไป.
"โหลวซิงเฉิน,เจ้าออกไปสนับสนุนเจ้าโส่วเซี่ยง! คอยป้องกันเขาหากมีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่รับคำในทันที.
ทั้งสองที่บินออกไป,เหล่าเสนาธิการที่อยู่รอบๆลาน,ต่างก็เฝ้ามองอย่างสุขุม.
ต้าเซียน,นาจา!
ส่วนเจ้าโส่วเซี่ยงนั้นมีระดับเซียนสวรรค์,ทว่าที่เซิ่งหวังส่งเจ้าโส่วเซี่ยงออกไปนั้น,เพราะต้องการให้เขาค้นหาแรงกดดันเพื่อตัดผ่านระดับ?
ที่ไกลออกไป,ศรเก้าดอกที่นาจาปล่อยออกไปถูกทะลายไปทั้งหมด.
ใบหน้าของนาจาที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาที่เผยท่าทางประหลาดใจ,คันศรเสวี่ยนหยวนที่ปล่อยออกไปนั้น,กับถูกขวางเอาไว้กลางทางอย่างงั้นรึ?
ที่ไกลออกไปนั้น,มีคนสองคนที่กำลังบินมา,เป็นเจ้าโส่วเซี่ยงและโหลวซิงเฉิน,นาจาที่จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉินเขม็ง,ที่หน้าผากของเขานั้นปรากฏปราณทมิฬที่หนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ,แววตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย.
"ต้าเจิ้ง,เจ้าโส่วเซี่ยง! ขอคำแนะนำด้วย!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"เจ้าใช้ปราณหอกอย่างงั้นรึ?"นาจาที่จ้องมองเจ้าโส่วเซี่ยงด้วยความประหลาดใจ,ต้องไม่ลืมว่าคนที่ใช้ปราณหอกนั้นมีอยู่น้อยมาก.
"ข้าใช้เพียงปราณหอก!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
"หลี่ฉี,ออกไป!"นาจากล่าว.
"ครับ!"ชายในชุดเกาะสีทองที่อยู่ด้านหลังนาจากล่าวตอบรับในทันที.
ชายในชุดเกาะสีทองที่ชักดาบยักษ์สีทองออกมา,ก่อนที่จะพุ่งออกไป,ปลดปล่อยแสงสีทองสว่างจ้าพุ่งออกไป.
"เคร้ง!"
"ซี่!"
ชายในชุดเกาะสีทองที่ถูกกระแทกออกไปก่อนที่จะถูกปราณหอกปล่อยทะลวงไปที่ไหล่,ลอยออกไป.
หลี่ฉี,พ่ายแพ้!
"เพียงแค่นี้นะรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่เผยท่าทางเหยียดหยัน!
"พวกเราไม่ได้มาประลอง,บุกออกไปพร้อมกัน!"นาจาที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
"ไท่จื่อสาม?"ชายในชุดเกราะทองที่บาดเจ็บจ้องมองด้วยท่าทางตะลึงงันไปยังนาจา,หากจะให้กล่าวล่ะก็,เป็นไปได้ด้วยเหรอที่นาจาจะกล่าวคำเช่นนี้ออกมา?
นี่นิสัยใจคอของเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆรึ?
ทว่า,เมื่อน่าจาสังการออกมาแล้ว,คนอื่นๆที่เข้าล้อมกรอบเจ้าโส่วเซี่ยงในทันที.
เจ้าโส่วเซี่ยงที่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย,เขาที่กวัดแกว่งหอกยาวไปมา,กลายเป็นริ้วแสงมากมายพุ่งออกไป,ด้วยทักษะความสามารถของแม่ทัพทะลวงฟันที่แข็งแกร่ง,เมื่อหอกอยู่ในมือแทบจะทำให้เขาไร้เทียมทาน.
"ตูมมม............................!”
บนท้องฟ้า,เจ้าโซ่วเซี่ยงที่รับมือหนึ่งต่อหนึ่งพัน,แม้แต่ในคนเหล่านั้นหนึ่งร้อยคนอยู่ในระดับเซียนสวรรค์,ทว่าเจ้าโส่วเซี่ยงหาได้หวาดกลัว,ในโลกใบเล็กนั้น,โจวโส่วเซี่ยงที่เคยรับมือต่อสู้กับกับเผ่าวานรที่เหนือกว่า,หนึ่งต่อหนึ่งหมื่นมาแล้ว,มีเหรอที่เขาจะหวาดกลัวกองกำลังเพียงเท่านี้?
เจ้าโส่วเซี่ยงนั้นแข็งแกร่งมาก,ใช้เวลาไปราวๆหนึ่งชั่วยาม,ชายในชุดเกาะสีทองที่ได้รับบาดเจ็บหนัก,ก่อนที่จะถอยครั้งแล้วครั้งเล่า,พร้อมคนทั้งหนึ่งพันคนถูกกำราบอย่างสมบูรณ์.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,อี้เหยี่ยนและคนอื่นๆที่ถอนหายใจเบาๆ,"เจ้าโส่วเซี่ยงคู่ควรแล้วกับแม่ทัพทะลวงฟัน! กับหัวใจที่ฮึกเหิมกล้าหาญนี้,แม้แต่คนที่มองอยู่ก็ทำให้เลือดลมพลุ้งพล่านเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณไปด้วย.
ที่ไกลออกไปนั้น,ดวงตาของนาจาที่กลายเป็นสีแดงมากขึ้น,บนหน้าผากหมอกสีดำทมิฬเองก็หนาขึ้นเรื่อยๆ.
เขาที่เห็นผู้ใต้บังคับบัญชาพ่ายแพ้,ทำให้เขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวขึ้นมาเรื่อยๆ.
นาจาที่ไม่ได้ใช้คันศรเสวียนหยวนอีก,เพราะนาจาสามารถมองเห็นได้ว่า,ฝ่ายตรงข้ามคงไม่ปล่อยให้เขาใช้แน่,ขณะที่ใช้คันศรเสวียนหยวน,เขาจะไม่สามารถขยับได้,คงยากที่จะมีโอกาสใช้.
ทว่านาจานั้นมีของวิเศษอีกมากมาย.
ที่แขนของเขานั้น,มีกำไลเฉียนคุนที่ถูกปล่อยออกมา,โจมตีไปยังเจ้าโส่วเซี่ยงในทันที.
"ตูมมมม!"
เกิดระเบิด,เจ้าโส่วเซี่ยงที่กันเอาไว้ร่างกายลอยออกไป,ร่างของเขาที่เผยท่าทางเมื่อยล้าออกมา,ทว่าในเวลานี้เหล่าทหารทั้งหมดที่หยุดนิ่ง,สายตาของทุกคนจ้องมองไปยังนาจาด้วยแววตางงงงวยสับสน.
ลอบโจมตี?
เป็นไปได้อย่างไร,นาจากล้ากระทำเช่นนี้อย่างงั้นรึ?นับจากที่พวกเขาติดตามนาจา,ไม่เคยมีเรื่องเช่นนี้มาก่อน,ภายในใจของพวกเขานาจาคือวีระบุรุษผู้กล้าที่ได้รับการสนับสนุนจากฟ้าดิน?
"ข้าจะเล่นกับเจ้าเอง!"นาจาที่สะบัดหอกเพิ่งพุ่งออกไป.
ปราณหอกที่พวยพุ่ง,กลายเป็นคลื่นทะเลที่ไหลบ่ากระจายไปทั่วห้วงอากาศ,โถมทับไปยังร่างของเจ้าโส่วเซี่ยง.
"คลืนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ปราณหอกของเจ้าโส่วเซี่ยงก็ถูกปลดปล่อยออกมาเช่นกัน,อำนาจของปราณหอกทั้งสองที่ผลักดันกันไปมา,หอกสีเงินของเจ้าโส่วเซี่ยงโค้งเล็กน้อย.
จากภาพเหตุการณ์สามารถบอกได้ว่าเจ้าโส่วเซี่ยงนั้นกำลังถูกนาจากดดันอยู่.
เส้นโลหิตของเจ้าโส่วเซี่ยงที่บวมปูดออกมา,ขณะที่รับแรงกดดันที่โถมทับลงมา,ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้,ทว่าเขายังคงอดทนต้านทานพลังดังกล่าว.
"เซียนสวรรค์?
เพียงแค่เซียนสวรรค์ข้าสังหารมามากมายแล้วง,เจ้าก็จะเป็นหนึ่งในนั้นแส่หาความตายดีนัก?"เสียงที่เย็นชาของนาจา,มือของเขาที่ขยับพร้อมกับปลดปล่อยปราณที่น่าเกรงขามแพร่ออกไปทั่วทุกสารทิศ.
เจ้าโส่วเซี่ยงที่หลับตาลง,พร้อมกับเกร็งไปทั่วร่าง,เส้นโลหิตบนหน้าผากที่ขยายออกมาเรื่อยๆ.
"อ๊ากกก~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เจ้าโส่วเซี่ยงคำรามลั่น,ต้านทานแรงกดดันจากปราณหอกของนาจา,ก่อนที่จะระเบิดเสียงดัง.
ปราณหอกของนาจาที่ถูกผลักกลับคืนลอยออกไป,ใบหน้าของนาจาถึงกับงงงวยไปในทันที.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,ร่างกายของเจ้าโส่วเซี่ยงที่ระเบิดปลดปล่อยกลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงออกมา,กล้ามเนื้อทั่วร่างที่ขยายออกมา,ร่างกายของเขาราวกับว่าใหญ่โตขึ้น.
"ตัดผ่าน?
ตัดผ่านระดับ?"เหล่าขุนนางบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ในเวลาเดียวกัน,เหล่าขุนนางก็เข้าใจท้ายที่สุดทำไมจงซานถึงได้สั่งให้เจ้าโส่วเซี่ยงออกไปรับมือนาจา,คาดไม่ถึงเลยว่านี่ก็เพื่อทะลวงคอขวด,แววตาของทุกคนที่เผยท่าทางเคารพยกย่อมจงซานเป็นอย่างมาก.
ทว่าในเวลาเดียวกัน,ที่หุบเขาแห่งหนึ่งด้านล่างสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวอยู่ห่างไกลออกมาเช่นกัน,เซอคงและจื่อลู่,พร้อมกับอสุรกายสวมชุดเกราะขณะจ้องมองไปยังสนามรบ.
"คนผู้นี้มีนามว่าเจ้าโส่วเซี่ยงอย่างงั้นรึ?
แม่ทัพทะลวงฟัน?
เขาที่คล้ายกับไป๋ฉีของต้าฉิน,เพียงแต่การต่อสู้ที่เป็นเหมือนกับเทพนักรบ,จงซานเป็นคนที่โชคดีจริงๆ!"จื่อลู่ที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เทพนักรบ?"เซอคงที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"คนเช่นนี้มีอยู่น้อยมาก,ตราบเท่าที่มีเขาอยู่ในสนามรบ,จะทำให้กองทัพกลายเป็นไร้เทียมทาน,มีกำลังใจที่ฮึกเหิมในการต่อสู้!"จื่อลู่ที่กล่าวตอบๆ.
"อืม!"เซอคงที่พยักหน้ารับ.
นับตั้งแต่มาถึงตรงนี้,เซอคงที่รู้สึกเย็นยะเยือบ,จงซานอยู่ด้านบนอย่างงั้นรึ?
ตอนนี้เขาจะหาวิธีใดที่จะหนีไปได้?
บนท้องฟ้า,นาจาที่เผยท่าทางประหลาดใจจ้องมองไปยังเจ้าโส่วเซี่ยง.
"ใช้ประโยชน์จากแรงกดดันของข้าเพื่อตัดผ่านระดับอย่างงั้นรึ?
ดีมาก,ช่างน่าเสียดาย,สำหรับผู้ใช้หอกแล้ว,ไม่มีใครชนะข้าได้,ต้าเซียนแล้วอย่างไร?
ตายในมือข้ามากมายเท่าไหร่แล้ว!"นาจากล่าว.
"ผู้ใช้หอก,ข้าเองก็ไม่ด้อยกว่าใคร,และไม่มีทางแพ้เจ้าด้วย!"เจ้าโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาในทันที.
"คุยโวหน้าไม่อาย,ดูปราณหอกข้าซะ!"นาจาที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
หอกเพลิงที่ร่ายรำไปมา,กวัดแกว่งกลายเป็นมังกรทองที่ปรากฏขึ้นที่กลางอากาศในทันที,เพลิงมังกรที่ดูรุนแรงทรงพลังเป็นอย่างมากพุ่งตรงไปยังทิศทางของเจ้าโส่วเซี่ยง.
หอกสีเงินของเจ้าโส่วเซี่ยงที่ขยับ,หากแต่ไม่ได้รวมตัวเป็นรูปร่าง,เป็นเพียงปราณที่เจิดจรัสพุ่งไปยังทิศทางของนาจาเช่นกัน.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~!”
การต่อสู้ที่รุนแรงได้ปะทุขึ้นอีกครั้งแล้ว,ในเวลานี้ปราณหอกที่ปกคลุมคนทั้งสอง,ก่อนที่กลิ่นอายที่รุนแรงพลุ้งพล่านกระแทกกันไปมา,แสงที่เจิดจ้าแสบตา,ทุกคนถึงกับยกมือขึ้นบังแสงเอาไว้,ลอบมองการต่อสู้ที่หากยากนี้บนท้องฟ้า.
***********************
ไท่อี่ ก็คือเทพ
ไท่อี่จิ้วขู่เทียนจุน (太乙救苦天尊) หรือไท่อิดกิ้วโค่วเทียนจุนในศาสนาเต๋า
ที่มาของไท่อี่ก็มาจากดาราศาสตร์ คนโบราณเชื่อกันว่าเทพไท่อี่นั้นเป็นเทพใหญ่
ผู้ช่วยเง็กเซียนบนสวรรค์
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น