Immortality Chapter 980 Sima Family extermination of entire extended family
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 980 ตระกูลซือหม่าล่มสลาย.
Chapter 980 Sima Family extermination of
entire extended family
司马家族灭
ตระกูลซือหม่าล่มสลาย.
"ไปรึ? จะไม่มีใครไปใหนได้!"เสียงที่ดังผ่านอากาศก้องไปทั่ว.
เสียงที่ดังผ่านอากาศมา,จงซานยืนอยู่บนร่างแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบขนาดหมื่นจั้ง,ซึ่งกำลังกวัดแกว่งหางทั้งแปดไปมา,ส่วนอาวุโสเทียนไม่มีคุณสมบัติยืนบนร่างมันแน่นอน,ทำได้แค่ยืนอยู่ห่างๆจดจ้องมองจากพื้นที่ไกลออกไป.
บนลานวังหลวงทุกอย่างเปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
ภายในแหฟ้าตาข่ายดิน,ใบหน้าของซูโหรวเหนียงที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจเล็กน้อย,ส่วนซูเหม่ยเหนียงนั้นยังคงนิ่งงันไม่แสดงอารมณ์.
ส่วนเซียนเซิงหลี่ที่ถูกผนึกพลังฝึกตนเผยท่าทางข่มขื่นไม่ได้ตื่นเต้นแต่อย่างใด,ชิงชิวเวลานี้เกินจะเยี่ยวยาแล้ว.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,เห็นชัดเจนว่ามีความแค้นกับจงซานมานานแล้ว.
เห็นกงขนาดใหญ่แล้ว,ทำให้จงซานเต็มไปด้วยความโกรธ,หางสีม่วงของแปดหางสวรรค์ที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว.
"สารเลว!"
อาวุโสหม่าที่ชักกระบี่สีม่วงออกมา,พร้อมกับเข้ารับการโจมตีของแปดหางสวรรค์,กระบี่สีม่วงที่มีประกายสายฟ้าปะทุขึ้น,พร้อมกับระเบิดพายะสายฟ้าออกไป,แผ่ลามออกไปนับหมื่นจั้งราวกับทะเลสายฟ้า,ราวกับว่ากำลังจะกลืนกินแปดหางสวรรค์และจงซานไป.
อำนาจกระบี่สีม่วงร้ายกาจมาก,ราวกับว่ามีพลังของทัณฑ์สวรรค์,แข็งแกร่งไร้เทียนทานพุ่งตรงไปยังแปดหางสวรรค์.
คลื่นกระบี่ที่ทรงพลังที่พุ่งตรงมา!
จงซานบนแปดหางสวรรค์แค่นเสียงเย็นชา,"นี่ยังนับว่าเป็นอำนาจกระบี่อย่างงั้นรึ?"
ได้ยินคำพูดของจงซาน,อาวุโสหม่ากลายเป็นโกรธเกรี้ยวมากกว่าเดิม,กระบี่สีม่วงของเขาปลดปล่อยพลังออกมายิ่งกว่าเดิมอีก.
จงซานที่ชำเลืองมองกระบี่สีม่วงของอาวุโสหมาปะทะกับกระบี่จูเซียน.
"ตูมมมมม~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,คลื่นอากาศที่ซัดสายทำลายทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ,ก่อนที่สายฟ้ามากมายจะแตกกระจายสลายหายไป,ส่วนใหญ่ที่ล่วงหล่นลงพื้น,รวมทั้งวังหลวงที่พังทะลายเสียหาย.
”!”
หางของแปดหางสวรรค์ยังคงอยู่ครบสมบูรณ์,ทว่ากระบี่สีม่วงของอาวุโสหม่าแตกสะบั้น,ระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.
กลายเป็นเศษไปแล้วรึ?
บนฝ่ามือของอาวุโสหม่าที่โชกไปด้วยโลหิต,กระบี่ม่วงที่แตกเป็นชิ้นส่วนหล่นลงพื้น,เพียงแค่หางของมันยังคงลอยอยู่บนพื้น,พร้อมกับสะบัดออกไปอีกรอบ.
"ปัง!"
อาวุโสหม่าที่นำเฉิงไป่อี้หลบไปอย่างรวดเร็ว,ทว่าหางสีม่วงไม่ได้ไล่ตาม,ทว่าสะบัดออกไปอย่างนุ่มนวลพร้อมกับม้วนรัดแหฟ้าตาข่ายดินกลับมา.
"หยุด!"เฉิงไป่อี้ที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
ทว่าเฉิงไป่อี้ที่ถูกอาวุโสหม่าคว้าตัวเอาไว้,จึงไม่สามารถทำอะไรได้.
"สว๊วฟฟ!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่รับประทานแหฟ้าตาข่ายดินไปในทันที.
ทุกๆคนถึงกับหวาดผวา.
แหฟ้าตาข่ายดินถูกกินไปแล้ว,จงซานไม่สนใจของวิเศษเลยแม้แต่น้อย,เขากำลังจะย่อยสลายของวิเศษเพื่อช่วยสตรีทั้งสองออกมา.
จงซานที่หันหน้าไปมองกลุ่มคนด้านล่าง,เวลานี้ทุกคนจะต้องถูกกำจัด.
ทว่าขณะที่จงซานหันหน้าไปมานั้น,ก็พบกับแสงสีฟ้าที่พุ่งมา.
เป็นซือหม่าชิง,ดวงตาของซอหม่าชิงกลายเป็นสีเขียวทันที! พร้อมกับปล่อยแสงสีฟ้าออกมาด้วยความเร็วน่าอัศจรรย์.
จงซานที่ทำได้แค่สร้างเกาะป้องกันเอาไว้เท่านั้น.
ทว่าแสงสีฟ้านั้นกลับทะลวงโล่เข้าได้อย่างคาดไม่ถึง,พุ่งมายังร่างของจงซานอย่างรวดเร็ว.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนก่อนที่จะควบคุมแปดหางสวรรค์ให้มาปกป้องเขาอย่างรวดเร็ว.
ทว่าเมื่อแปดหางสวรรค์ที่นำมาป้องกัน,ทำให้ความเร็วของมันตกลงในทันที,ตอนนี้ความเร็วเหลือเพียงหนึ่งในสามของความเร็วเดิม.
แม้แต่จงซานก็พบว่าตัวเองก็เคลื่อนที่ช้าลง,ดูเหมือนว่าจำเป็นต้องใช้เวลามากกว่าเดิมสามเท่า.
แววตาของซือหม่าชิงที่เปลี่ยนเป็นซีดขาว,วิชาเนตรดูเหมือนว่าจะกินพลังไปเป็นจำนวนมาก.
"สหายเฉิง,จงซานถูกทักษะเทวะช้า ของข้าไปแล้ว,ตอนนี้เขามีความเร็วเหลือเพียง
1%
ของความเร็วเดิมเท่านั้น,นี่คือโอกาสแล้ว,รีบจัดการสังหารจงซานเร็วเข้า!"ซือหม่าชิงที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
1% อย่างงั้นรึ?
ไม่,จงซานรู้สึกช้าลงเพียงหนึ่งในสามเท่านั้น.
เฉิงไป่อี้ที่ได้ยิน,ขณะที่เขาเตรียมลงมือ.
”!”
อาวุโสหม่าที่คว้าเฉิงไป่อี้เอาไว้.
"อย่าได้ประมาท,พวกเรารีบหนีกันก่อนดีกว่า!"อาวุโสหม่าที่เอ่ยออกมาในทันที.
อาวุโสหม่าที่คว้าเฉิงไป่อี้ไว้,ทำให้เฉิงไป่อี้คิดได้ในทันที,เพราะว่าเฉิงไป่อี้เองก็รู้ว่าจงซานเองก็มีวิชาเนตรเช่นกันซึ่งไม่ธรรมดาเลย,สามารถที่จะทำให้ซือหม่าหยวนและหลั่นเติ้งหนีตายหัวซุกหัวซุนได้,และนอกจากนี้ยังทำให้ประมุขนิกายจื่อเซียวคนเก่าต้องโชคร้ายตกตายไปด้วยเช่นกัน,และที่สำคัญบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยก็ได้รับประสบการที่เลวร้ายด้วย,สิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้อาวุโสหม่าเองมือที่คว้าเฉิงไป่อี้ไว้นั่นกำลังสั่นสะท้าน,ไม่ใช่ว่าหวาดกลัว,ทว่าได้รับบาดเจ็บหนักมากจากแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก่อนหน้านี้.
"หนี!"
อาวุโสหม่าที่คว้าเฉิงไป่อี้พร้อมกับหนีไปในทันที.
ซือหม่าชิงที่เห็นเช่นนั้น,ใบหน้าเผยความโกรธเกรี้ยวออกมา,อ๋องเหว่ยอู๋ที่อยู่ข้างๆรับรู้ถึงอารมณ์ของซือหม่าชิงได้,เขาที่เคลื่อนที่พุ่งออกไปในทันที.
เซียนโบราณอ๋องเหว่ยอู๋ที่เคลื่อนที่เข้าหาจงซาน,สายตาของทุกคนที่จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน.
วิชาเนตรของซือหม่าชิงนั้นพิเศษมาก,กินพลังไปมหาศาลจนใบหน้าของเขาซีดเซียว,ทว่าในเวลานี้เขาต้องการชีวิตของจงซานเป็นอย่างมาก.
"ซี่!"
ทุกอย่างที่กลายเป็นเงียบงัน.
ที่หน้าอกของซือหม่าชิงปรากฏกระบี่บางสีม่วงทะลวงออกมา.
มือสังหารที่น่าหวาดกลัวปรากฏขึ้นอีกครั้ง,นอกจากนี้ยังลอบโจมตีที่เผลออีกครั้งแล้ว,หนึ่งการโจมตีสังหาร.
ซือหม่าชิงที่จ้องมองหน้าอกตัวเองด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.
คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะถูกลอบสังหารอย่างงั้นรึ?
ข้าไม่เชื่อ,ข้าต้องเปิดศาลเทวะ,ข้าจะต้องเหนือกว่าผู้คน,ข้าไม่เชื่อ!
ซือหม่าชิงที่เต็มไปด้วยความปวดร้าว,กำลังโอดครวญในใจ,ทว่าตอนนี้สายไปแล้วเขาถูกอันหวงลอบสังหาร,ก่อนที่จะกระบี่อันหวงจะสะบั้นดวงวิญญาณของเขาไป.
ทันใดนั้นทุกอย่างเปลี่ยนไปในทันที,ทุกคนที่กลายเป็นตื่นตะลึง,ซือหม่าชิงถูกลอบสังหารอย่างงั้นรึ?
อ๋องเหว่ยอู๋ขณะที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"ฝ่าบาท!"อ๋องเหว่ยอู๋ที่ร้องออกมาเสียงดัง.
ทว่าหลังจากอันหวงลอบสังหารแล้ว,ก็หลบหนีไปอยู่ท่ามกลางกลุ่มคน.
"ฝ่าบาท?
ใครเป็นฝ่าบาทของเจ้า?"ทันใดนั้นเสียงของสตรีผู้หนึ่งก็ดังขึ้นในทันที.
เซิ่งหวังไท่ชูและกงจูจิวเหว่ยออกมาแล้ว,แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังอ่องเหว่ยอู๋.
ทว่าในเวลานี้ร่างของจงซานหายไปแล้ว,นับตั้งแต่ที่ซือหม่าชิงตายไป,ผลของวิชาเนตรของเขาก็หายไป,นอกจากนี้จากการกินของวิเศษเทียบเท่าอุปกรณ์เซียนบรรพชน,ทำให้จงซานที่ดูเหมือนอุปกรณ์เซียนโบราณจะไร้ผล,กับตัดผ่านระดับไปยังต้าเซียนขั้นที่
4 จากต้าเซียนขั้นที่สามอย่างคาดไม่ถึง.
ต้าเซียนขั้นที่สี่,ความเร็วของเขาเวลานี้ไม่ด้อยไปกว่าร่างแยกเงาตัวเอง,และรวดเร็วกว่าต้าเซียนทั่วไปมาก.
แรงลมที่โบกพันอย่างหนักหน่วงรุนแรงพุ่งไล่ตามเฉิงไปอี้ไปในทันที.
อาวุโสหม่าที่ได้รับบาดเจ็บหนักจากการปะทะกับกระบี่จูเซียน,ความเร็วของเขาตกลงเป็นอย่างมาก.
เพียงไม่นานก็สามารถไล่ตามทันแล้ว.
"เจ้ารีบหนีไปเร็วเขา,นำนิกายจื่อเซียวกลับไปยังสาขาหลักถอนตัวจากอาณาจักรเฟิงจงซะ,ข้าจะขวางจงซานเอาไว้!"อาวุโสหม่าที่ใบหน้ามืดคลึ้มตะโกนออกไปเสียงดัง.
อาวุโสหม่าไม่ได้หวาดกลัวในความตาย,เขายังมีสิ่งหนึ่งที่ต้องห่วง,เฉิงไป่อี้ต้องมีชีวิต,ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องตกตายแน่,นอกจากนี้ยังมีลูกหลานของตัวเขาอีก.
ต่อหน้าความเป็นความตาย,เฉิงไป่อี้ไม่คิดอะไรอีก,เร่งรีบหนีไปอย่างรวดเร็ว.
อาวุโสหม่าที่ออกมาขวางจงซาน,ในมือของเขานั้นมีแผ่นวงกลมมากมาย,เป็นชัดเจนว่าเป็นเป็นอุปกรณ์เซียนโบราณ.
"แส่หาความตาย!"แววตาของจงซานที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
เซียนโบราณที่ได้รับบาดเจ็บ,ไม่ใช่คู่มือให้กับแปดหางสวรรค์แน่นอน.
อาวุโสหม่าที่บินตัดอากาศเข้ามาหาจงซานด้วยความเร็ว.
"ตาย!"สายตาของอาวุโสหม่าที่กลายเป็นบ้าคลั่ง.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,อาวุโสหม่าที่กระตุ้นแผ่นวงกลมให้ระเบิดออกมาในทันที,แรงระเบิดนั้นรุนแรงมากถึงกับทำให้ห้วงมิติสั่นไหว.
คลื่นอากาศที่สั่นไหวปรากฏขึ้นนั้น,ทำให้จงซานตื่นตกใจขึ้นมาเช่นกัน,เพราะว่าร่างของเขายังมีระดับต้าเซียน,ไม่สามารถต้านการสั่นไหวของมิติอากาศได้แน่.
จงซานที่บังคับแปดหางสวรรค์ที่คลุมร่างของจงซานอย่างรวดเร็ว.
"ตูมมมมม"
ร่างของแปดหางสวรรค์ที่สั่นไหวไปมา,ก่อนที่จะหยุดลง,จงซานถึงได้ปรากฏออกมาด้านนอก.
หลังจากที่เก็บแปดหางสวรรค์ไปแล้ว,สภาพภูมิประเทศรอบๆพังทลายเสียหายกลายเป็นทะเลทรายในทันที.
เฉิงไป่อี้หนีไปไม่เห็นแม้แต่เงา,ทว่าอาวุโสหมานั้นได้ตกตายกลายเป็นฝุ่นผงไปแล้ว.
ภายในใจของจงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,เฉิงไป่อี้?
เขาเป็นใคร,ต้าเซียน,แต่มีเซียนโบราณสองคนปกป้อง?
แม้แต่ไม่ลังเลที่จะตกตายเพื่อปกป้องเขา?
ดูเหมือนว่าตัวตนเขาในนิกายจื่อเซียวจะไม่ธรรมดาเลยแม้แต่น้อย.
จงซานที่สะบัดแขนเสื้อก่อนที่จะบินกลับ.
หลังจากที่เขากลับมายังลานวังหลวง,อ๋องเหว่ยอู๋ก็ถูกซูเหม่ยหนิงจัดการไปแล้ว.
กองกำลังฝ่ายกบฏได้พ่ายแพ้ลงในทันที!
ซูเหมยเหนียงที่จัดการอ๋องเหว่ยอู๋ได้,ใบหน้าไม่ได้ยินดีนัก,แม้นว่าเหล่าข้าราชบริพารจะถูกช่วยเอาไว้ได้,กองทัพกบฏก็ยอมศิโรราบแล้วก็ตาม.
"เซิ่งหวัง,ท้ายที่สุดท่านก็กลับมา!"ขุนนางชราที่เผยท่าทางดีใจ.
เซียนเซิงหลี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนเผยท่าทางเจ็บปวดออกมา,ซูเหมยเหนียงแม้ว่าจะยึดครองไท่ชูกลับมาได้,ทว่าตอนนี้ยังถูกนับว่าเป็นไท่ชูได้อีกรึ?
ชิงชิวเวลานี้ล่มสลายแล้ว,โลกจิ้งจอกเปิดออกมาแล้ว,คำสาปเองก็ถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว,กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,แม้แต่มังกรวาสนา
18 เล็บเวลานี้ยังดูอ่อนแออย่างที่สุด.
"ประชาชนไท่ชู,ตระกูลซือหม่าก่อกบฏ,ต้องได้รับลงโทษสูงสุด,ตระกูลซือหม่าทุกคนจะต้องถูกประหาร,ขอให้ทุกคนที่ได้รับคำสั่งจงค้นหาและสังหารคนของตระกูลซือหม่าซะ!"ซูเหม่ยเหนียงกล่าวออกมาเบาๆ.
นี่คือสงครามกลางเมือง,ตระกูลซือหม่าพ่ายแพ้แล้ว,ตระกูลซือหม่ากลายเป็นกบฏ,จะต้องตกตายถูกสังหารทั้งหมด,แม้แต่คนที่เกี่ยวข้องด้วย,ในเวลานี้ตระกูลซือหม่าจบสิ้นแล้ว.
ไท่ชูทั้งแปดทิศเวลานี้,กำลังเร่งรีบค้นหาเหล่ากบฏเพื่อกุดหัวพวกเขาในทันที.
ที่ไกลออกไปนั้น,ภูติ 30
ล้านตนที่เคยอาศัยบนเทือกเขาชิงชิวได้เดินเข้ามา.
"เซิ่งหวัง!"เหล่าภูติ
30 ล้านตนที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า.
แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งเคยพบใบหน้าที่แท้จริงของซูเหมยเหนียงครั้งแรก,ทว่าก็สามารถจดจำได้,นอกจากนี้เมื่อครู่นางยังเป็นคนควบคุมมังกรวาสนาสีทอง.
ซูเหม่ยเหนียงที่ไม่กล่าวสิ่งใด,หลับตาสูดหายใจลึก,รับรู้ทันทีว่ามันเป็นเรื่องที่หนักหนาทำให้นางรู้สึกย่ำแย่เป็นอย่างมาก.
ซูเหม่ยเหนียงที่ลืมตาขึ้น,จ้องมองไปยังจงซานและกล่าวออกมาว่า,"ครั้งนี้ต้องขอบคุณเจ้า!"
"ตอบแทนเรื่องในอดีตที่เจ้าช่วยต้าเจิ้งของข้า!"จงซานที่กล่าวออกมา.
ซูเหมยเหนียงที่ส่ายหน้าไปมา,ฝืนยิ้มออกมา"ไท่ชูคือชีวิตของเผ่าจิ้งจอก,จิ้งจอกทั่วสวรรค์ในเวลานี้ตกอยู่ในคำสาป,ตอนนี้ไท่ชูไร้ซึ่งอนาคตไม่สามารถช่วยอะไรพวกเขาได้เลย,อย่างไรก็ตามก็ต้องขอบคุณเจ้า!"
จงซานไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,ทว่าได้นำธวัชเล็กออกมาจากอกเสื้อ.
"ก่อนที่เป่าซือจะตายไป,นางได้ให้ข้ามอบสิ่งนี้ให้กับเจ้า!"จงซานกล่าว.
ซูเหมยเหนียงที่ตกใจเล็กน้อย,จ้องมองไปยังธวัชเจาเหยา,ส่วนซูโหรวเหนียงที่เผยความสุขออกมาเล็กน้อย.
ซูเหม่ยเหนียงที่รับธวัชเจาเหยามา,แววตาที่จ้องมองจงซานด้วยความอัศจรรย์ใจ,พยักหน้าอย่างลึกล้ำ,"ขอบคุณ,บางทีด้วยธวัชเจาเหยานั้น,อาจจะทำให้พวกเรามีโอกาสรอด!"
"หืม?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"บางที่บรรพชนอาจจะทิ้งทางรอดเอาไว้,ด้วยธวัชเจาเหยานี้อาจจะสามารถแก้คำสาปได้!"แววตาของซูเหมยเหนียงที่เปล่งประกายเล็กน้อย.
จากนั้น,ซูโหรวเหนียงและซูเหม่ยหนิงที่จ้องมองหน้ากันและกัน,พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา,ซูโหรวหนิงที่ปล่อยหางทั้งเก้าออกมา,ซูเหม่ยเหนียงที่ปล่อยหางหนึ่งหางออกมา,จากนั้นสตรีทั้งสองก็ผสานร่างกัน,กลายเป็นจิ้งจอกสิบหาง.
สิบหางที่เงยหนห้าจ้องมองไปยังเทียนเต๋า,"จิ้งจอกทั่วหล้ารับบัญชา!"
"ชิงชิวได้เกิดความไม่สงบ,คำสาปโบราณได้มาเยือนเผ่าจิ้งจอกอีกครั้งแล้ว,ทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้ปรากฏ,ภายในแปดปีให้จิ้งจอกทุกตนเริ่งรีบกลับมาชิงชิว,กลับเข้าสู่โลกจิ้งจอกเพื่อหลีกหนีหายนะ,แปดปีหลังจากนี้,โลกจิ้งจอกจะปิดลง,ไม่เช่นนั้นจะต้องได้รับทัณฑ์หายนะ!"สิบหางที่เอ่ยออกไป.
จิ้งจอกทั่วหล้าอย่างงั้นรึ?จงซานที่เผยแววตาประหลาดใจ,สิบหางสามารถที่จะเรียกสั่งการจิ้งจอกทั่วหล้าได้อย่างงั้นรึ?
Chapter 980 Sima Family extermination of
entire extended family
司马家族灭
ตระกูลซือหม่าล่มสลาย.
"ไปรึ? จะไม่มีใครไปใหนได้!"เสียงที่ดังผ่านอากาศก้องไปทั่ว.
เสียงที่ดังผ่านอากาศมา,จงซานยืนอยู่บนร่างแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบขนาดหมื่นจั้ง,ซึ่งกำลังกวัดแกว่งหางทั้งแปดไปมา,ส่วนอาวุโสเทียนไม่มีคุณสมบัติยืนบนร่างมันแน่นอน,ทำได้แค่ยืนอยู่ห่างๆจดจ้องมองจากพื้นที่ไกลออกไป.
บนลานวังหลวงทุกอย่างเปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
ภายในแหฟ้าตาข่ายดิน,ใบหน้าของซูโหรวเหนียงที่เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจเล็กน้อย,ส่วนซูเหม่ยเหนียงนั้นยังคงนิ่งงันไม่แสดงอารมณ์.
ส่วนเซียนเซิงหลี่ที่ถูกผนึกพลังฝึกตนเผยท่าทางข่มขื่นไม่ได้ตื่นเต้นแต่อย่างใด,ชิงชิวเวลานี้เกินจะเยี่ยวยาแล้ว.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้,แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร,เห็นชัดเจนว่ามีความแค้นกับจงซานมานานแล้ว.
เห็นกงขนาดใหญ่แล้ว,ทำให้จงซานเต็มไปด้วยความโกรธ,หางสีม่วงของแปดหางสวรรค์ที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว.
"สารเลว!"
อาวุโสหม่าที่ชักกระบี่สีม่วงออกมา,พร้อมกับเข้ารับการโจมตีของแปดหางสวรรค์,กระบี่สีม่วงที่มีประกายสายฟ้าปะทุขึ้น,พร้อมกับระเบิดพายะสายฟ้าออกไป,แผ่ลามออกไปนับหมื่นจั้งราวกับทะเลสายฟ้า,ราวกับว่ากำลังจะกลืนกินแปดหางสวรรค์และจงซานไป.
อำนาจกระบี่สีม่วงร้ายกาจมาก,ราวกับว่ามีพลังของทัณฑ์สวรรค์,แข็งแกร่งไร้เทียนทานพุ่งตรงไปยังแปดหางสวรรค์.
คลื่นกระบี่ที่ทรงพลังที่พุ่งตรงมา!
จงซานบนแปดหางสวรรค์แค่นเสียงเย็นชา,"นี่ยังนับว่าเป็นอำนาจกระบี่อย่างงั้นรึ?"
ได้ยินคำพูดของจงซาน,อาวุโสหม่ากลายเป็นโกรธเกรี้ยวมากกว่าเดิม,กระบี่สีม่วงของเขาปลดปล่อยพลังออกมายิ่งกว่าเดิมอีก.
จงซานที่ชำเลืองมองกระบี่สีม่วงของอาวุโสหมาปะทะกับกระบี่จูเซียน.
"ตูมมมมม~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,คลื่นอากาศที่ซัดสายทำลายทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ,ก่อนที่สายฟ้ามากมายจะแตกกระจายสลายหายไป,ส่วนใหญ่ที่ล่วงหล่นลงพื้น,รวมทั้งวังหลวงที่พังทะลายเสียหาย.
”!”
หางของแปดหางสวรรค์ยังคงอยู่ครบสมบูรณ์,ทว่ากระบี่สีม่วงของอาวุโสหม่าแตกสะบั้น,ระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.
กลายเป็นเศษไปแล้วรึ?
บนฝ่ามือของอาวุโสหม่าที่โชกไปด้วยโลหิต,กระบี่ม่วงที่แตกเป็นชิ้นส่วนหล่นลงพื้น,เพียงแค่หางของมันยังคงลอยอยู่บนพื้น,พร้อมกับสะบัดออกไปอีกรอบ.
"ปัง!"
อาวุโสหม่าที่นำเฉิงไป่อี้หลบไปอย่างรวดเร็ว,ทว่าหางสีม่วงไม่ได้ไล่ตาม,ทว่าสะบัดออกไปอย่างนุ่มนวลพร้อมกับม้วนรัดแหฟ้าตาข่ายดินกลับมา.
"หยุด!"เฉิงไป่อี้ที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
ทว่าเฉิงไป่อี้ที่ถูกอาวุโสหม่าคว้าตัวเอาไว้,จึงไม่สามารถทำอะไรได้.
"สว๊วฟฟ!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่รับประทานแหฟ้าตาข่ายดินไปในทันที.
ทุกๆคนถึงกับหวาดผวา.
แหฟ้าตาข่ายดินถูกกินไปแล้ว,จงซานไม่สนใจของวิเศษเลยแม้แต่น้อย,เขากำลังจะย่อยสลายของวิเศษเพื่อช่วยสตรีทั้งสองออกมา.
จงซานที่หันหน้าไปมองกลุ่มคนด้านล่าง,เวลานี้ทุกคนจะต้องถูกกำจัด.
ทว่าขณะที่จงซานหันหน้าไปมานั้น,ก็พบกับแสงสีฟ้าที่พุ่งมา.
เป็นซือหม่าชิง,ดวงตาของซอหม่าชิงกลายเป็นสีเขียวทันที! พร้อมกับปล่อยแสงสีฟ้าออกมาด้วยความเร็วน่าอัศจรรย์.
จงซานที่ทำได้แค่สร้างเกาะป้องกันเอาไว้เท่านั้น.
ทว่าแสงสีฟ้านั้นกลับทะลวงโล่เข้าได้อย่างคาดไม่ถึง,พุ่งมายังร่างของจงซานอย่างรวดเร็ว.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนก่อนที่จะควบคุมแปดหางสวรรค์ให้มาปกป้องเขาอย่างรวดเร็ว.
ทว่าเมื่อแปดหางสวรรค์ที่นำมาป้องกัน,ทำให้ความเร็วของมันตกลงในทันที,ตอนนี้ความเร็วเหลือเพียงหนึ่งในสามของความเร็วเดิม.
แม้แต่จงซานก็พบว่าตัวเองก็เคลื่อนที่ช้าลง,ดูเหมือนว่าจำเป็นต้องใช้เวลามากกว่าเดิมสามเท่า.
แววตาของซือหม่าชิงที่เปลี่ยนเป็นซีดขาว,วิชาเนตรดูเหมือนว่าจะกินพลังไปเป็นจำนวนมาก.
"สหายเฉิง,จงซานถูกทักษะเทวะช้า ของข้าไปแล้ว,ตอนนี้เขามีความเร็วเหลือเพียง
1%
ของความเร็วเดิมเท่านั้น,นี่คือโอกาสแล้ว,รีบจัดการสังหารจงซานเร็วเข้า!"ซือหม่าชิงที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
1% อย่างงั้นรึ?
ไม่,จงซานรู้สึกช้าลงเพียงหนึ่งในสามเท่านั้น.
เฉิงไป่อี้ที่ได้ยิน,ขณะที่เขาเตรียมลงมือ.
”!”
อาวุโสหม่าที่คว้าเฉิงไป่อี้เอาไว้.
"อย่าได้ประมาท,พวกเรารีบหนีกันก่อนดีกว่า!"อาวุโสหม่าที่เอ่ยออกมาในทันที.
อาวุโสหม่าที่คว้าเฉิงไป่อี้ไว้,ทำให้เฉิงไป่อี้คิดได้ในทันที,เพราะว่าเฉิงไป่อี้เองก็รู้ว่าจงซานเองก็มีวิชาเนตรเช่นกันซึ่งไม่ธรรมดาเลย,สามารถที่จะทำให้ซือหม่าหยวนและหลั่นเติ้งหนีตายหัวซุกหัวซุนได้,และนอกจากนี้ยังทำให้ประมุขนิกายจื่อเซียวคนเก่าต้องโชคร้ายตกตายไปด้วยเช่นกัน,และที่สำคัญบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยก็ได้รับประสบการที่เลวร้ายด้วย,สิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้อาวุโสหม่าเองมือที่คว้าเฉิงไป่อี้ไว้นั่นกำลังสั่นสะท้าน,ไม่ใช่ว่าหวาดกลัว,ทว่าได้รับบาดเจ็บหนักมากจากแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก่อนหน้านี้.
"หนี!"
อาวุโสหม่าที่คว้าเฉิงไป่อี้พร้อมกับหนีไปในทันที.
ซือหม่าชิงที่เห็นเช่นนั้น,ใบหน้าเผยความโกรธเกรี้ยวออกมา,อ๋องเหว่ยอู๋ที่อยู่ข้างๆรับรู้ถึงอารมณ์ของซือหม่าชิงได้,เขาที่เคลื่อนที่พุ่งออกไปในทันที.
เซียนโบราณอ๋องเหว่ยอู๋ที่เคลื่อนที่เข้าหาจงซาน,สายตาของทุกคนที่จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน.
วิชาเนตรของซือหม่าชิงนั้นพิเศษมาก,กินพลังไปมหาศาลจนใบหน้าของเขาซีดเซียว,ทว่าในเวลานี้เขาต้องการชีวิตของจงซานเป็นอย่างมาก.
"ซี่!"
ทุกอย่างที่กลายเป็นเงียบงัน.
ที่หน้าอกของซือหม่าชิงปรากฏกระบี่บางสีม่วงทะลวงออกมา.
มือสังหารที่น่าหวาดกลัวปรากฏขึ้นอีกครั้ง,นอกจากนี้ยังลอบโจมตีที่เผลออีกครั้งแล้ว,หนึ่งการโจมตีสังหาร.
ซือหม่าชิงที่จ้องมองหน้าอกตัวเองด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.
คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะถูกลอบสังหารอย่างงั้นรึ?
ข้าไม่เชื่อ,ข้าต้องเปิดศาลเทวะ,ข้าจะต้องเหนือกว่าผู้คน,ข้าไม่เชื่อ!
ซือหม่าชิงที่เต็มไปด้วยความปวดร้าว,กำลังโอดครวญในใจ,ทว่าตอนนี้สายไปแล้วเขาถูกอันหวงลอบสังหาร,ก่อนที่จะกระบี่อันหวงจะสะบั้นดวงวิญญาณของเขาไป.
ทันใดนั้นทุกอย่างเปลี่ยนไปในทันที,ทุกคนที่กลายเป็นตื่นตะลึง,ซือหม่าชิงถูกลอบสังหารอย่างงั้นรึ?
อ๋องเหว่ยอู๋ขณะที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"ฝ่าบาท!"อ๋องเหว่ยอู๋ที่ร้องออกมาเสียงดัง.
ทว่าหลังจากอันหวงลอบสังหารแล้ว,ก็หลบหนีไปอยู่ท่ามกลางกลุ่มคน.
"ฝ่าบาท?
ใครเป็นฝ่าบาทของเจ้า?"ทันใดนั้นเสียงของสตรีผู้หนึ่งก็ดังขึ้นในทันที.
เซิ่งหวังไท่ชูและกงจูจิวเหว่ยออกมาแล้ว,แววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองไปยังอ่องเหว่ยอู๋.
ทว่าในเวลานี้ร่างของจงซานหายไปแล้ว,นับตั้งแต่ที่ซือหม่าชิงตายไป,ผลของวิชาเนตรของเขาก็หายไป,นอกจากนี้จากการกินของวิเศษเทียบเท่าอุปกรณ์เซียนบรรพชน,ทำให้จงซานที่ดูเหมือนอุปกรณ์เซียนโบราณจะไร้ผล,กับตัดผ่านระดับไปยังต้าเซียนขั้นที่
4 จากต้าเซียนขั้นที่สามอย่างคาดไม่ถึง.
ต้าเซียนขั้นที่สี่,ความเร็วของเขาเวลานี้ไม่ด้อยไปกว่าร่างแยกเงาตัวเอง,และรวดเร็วกว่าต้าเซียนทั่วไปมาก.
แรงลมที่โบกพันอย่างหนักหน่วงรุนแรงพุ่งไล่ตามเฉิงไปอี้ไปในทันที.
อาวุโสหม่าที่ได้รับบาดเจ็บหนักจากการปะทะกับกระบี่จูเซียน,ความเร็วของเขาตกลงเป็นอย่างมาก.
เพียงไม่นานก็สามารถไล่ตามทันแล้ว.
"เจ้ารีบหนีไปเร็วเขา,นำนิกายจื่อเซียวกลับไปยังสาขาหลักถอนตัวจากอาณาจักรเฟิงจงซะ,ข้าจะขวางจงซานเอาไว้!"อาวุโสหม่าที่ใบหน้ามืดคลึ้มตะโกนออกไปเสียงดัง.
อาวุโสหม่าไม่ได้หวาดกลัวในความตาย,เขายังมีสิ่งหนึ่งที่ต้องห่วง,เฉิงไป่อี้ต้องมีชีวิต,ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องตกตายแน่,นอกจากนี้ยังมีลูกหลานของตัวเขาอีก.
ต่อหน้าความเป็นความตาย,เฉิงไป่อี้ไม่คิดอะไรอีก,เร่งรีบหนีไปอย่างรวดเร็ว.
อาวุโสหม่าที่ออกมาขวางจงซาน,ในมือของเขานั้นมีแผ่นวงกลมมากมาย,เป็นชัดเจนว่าเป็นเป็นอุปกรณ์เซียนโบราณ.
"แส่หาความตาย!"แววตาของจงซานที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.
เซียนโบราณที่ได้รับบาดเจ็บ,ไม่ใช่คู่มือให้กับแปดหางสวรรค์แน่นอน.
อาวุโสหม่าที่บินตัดอากาศเข้ามาหาจงซานด้วยความเร็ว.
"ตาย!"สายตาของอาวุโสหม่าที่กลายเป็นบ้าคลั่ง.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,อาวุโสหม่าที่กระตุ้นแผ่นวงกลมให้ระเบิดออกมาในทันที,แรงระเบิดนั้นรุนแรงมากถึงกับทำให้ห้วงมิติสั่นไหว.
คลื่นอากาศที่สั่นไหวปรากฏขึ้นนั้น,ทำให้จงซานตื่นตกใจขึ้นมาเช่นกัน,เพราะว่าร่างของเขายังมีระดับต้าเซียน,ไม่สามารถต้านการสั่นไหวของมิติอากาศได้แน่.
จงซานที่บังคับแปดหางสวรรค์ที่คลุมร่างของจงซานอย่างรวดเร็ว.
"ตูมมมมม"
ร่างของแปดหางสวรรค์ที่สั่นไหวไปมา,ก่อนที่จะหยุดลง,จงซานถึงได้ปรากฏออกมาด้านนอก.
หลังจากที่เก็บแปดหางสวรรค์ไปแล้ว,สภาพภูมิประเทศรอบๆพังทลายเสียหายกลายเป็นทะเลทรายในทันที.
เฉิงไป่อี้หนีไปไม่เห็นแม้แต่เงา,ทว่าอาวุโสหมานั้นได้ตกตายกลายเป็นฝุ่นผงไปแล้ว.
ภายในใจของจงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,เฉิงไป่อี้?
เขาเป็นใคร,ต้าเซียน,แต่มีเซียนโบราณสองคนปกป้อง?
แม้แต่ไม่ลังเลที่จะตกตายเพื่อปกป้องเขา?
ดูเหมือนว่าตัวตนเขาในนิกายจื่อเซียวจะไม่ธรรมดาเลยแม้แต่น้อย.
จงซานที่สะบัดแขนเสื้อก่อนที่จะบินกลับ.
หลังจากที่เขากลับมายังลานวังหลวง,อ๋องเหว่ยอู๋ก็ถูกซูเหม่ยหนิงจัดการไปแล้ว.
กองกำลังฝ่ายกบฏได้พ่ายแพ้ลงในทันที!
ซูเหมยเหนียงที่จัดการอ๋องเหว่ยอู๋ได้,ใบหน้าไม่ได้ยินดีนัก,แม้นว่าเหล่าข้าราชบริพารจะถูกช่วยเอาไว้ได้,กองทัพกบฏก็ยอมศิโรราบแล้วก็ตาม.
"เซิ่งหวัง,ท้ายที่สุดท่านก็กลับมา!"ขุนนางชราที่เผยท่าทางดีใจ.
เซียนเซิงหลี่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนเผยท่าทางเจ็บปวดออกมา,ซูเหมยเหนียงแม้ว่าจะยึดครองไท่ชูกลับมาได้,ทว่าตอนนี้ยังถูกนับว่าเป็นไท่ชูได้อีกรึ?
ชิงชิวเวลานี้ล่มสลายแล้ว,โลกจิ้งจอกเปิดออกมาแล้ว,คำสาปเองก็ถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว,กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,แม้แต่มังกรวาสนา
18 เล็บเวลานี้ยังดูอ่อนแออย่างที่สุด.
"ประชาชนไท่ชู,ตระกูลซือหม่าก่อกบฏ,ต้องได้รับลงโทษสูงสุด,ตระกูลซือหม่าทุกคนจะต้องถูกประหาร,ขอให้ทุกคนที่ได้รับคำสั่งจงค้นหาและสังหารคนของตระกูลซือหม่าซะ!"ซูเหม่ยเหนียงกล่าวออกมาเบาๆ.
นี่คือสงครามกลางเมือง,ตระกูลซือหม่าพ่ายแพ้แล้ว,ตระกูลซือหม่ากลายเป็นกบฏ,จะต้องตกตายถูกสังหารทั้งหมด,แม้แต่คนที่เกี่ยวข้องด้วย,ในเวลานี้ตระกูลซือหม่าจบสิ้นแล้ว.
ไท่ชูทั้งแปดทิศเวลานี้,กำลังเร่งรีบค้นหาเหล่ากบฏเพื่อกุดหัวพวกเขาในทันที.
ที่ไกลออกไปนั้น,ภูติ 30
ล้านตนที่เคยอาศัยบนเทือกเขาชิงชิวได้เดินเข้ามา.
"เซิ่งหวัง!"เหล่าภูติ
30 ล้านตนที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า.
แม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งเคยพบใบหน้าที่แท้จริงของซูเหมยเหนียงครั้งแรก,ทว่าก็สามารถจดจำได้,นอกจากนี้เมื่อครู่นางยังเป็นคนควบคุมมังกรวาสนาสีทอง.
ซูเหม่ยเหนียงที่ไม่กล่าวสิ่งใด,หลับตาสูดหายใจลึก,รับรู้ทันทีว่ามันเป็นเรื่องที่หนักหนาทำให้นางรู้สึกย่ำแย่เป็นอย่างมาก.
ซูเหม่ยเหนียงที่ลืมตาขึ้น,จ้องมองไปยังจงซานและกล่าวออกมาว่า,"ครั้งนี้ต้องขอบคุณเจ้า!"
"ตอบแทนเรื่องในอดีตที่เจ้าช่วยต้าเจิ้งของข้า!"จงซานที่กล่าวออกมา.
ซูเหมยเหนียงที่ส่ายหน้าไปมา,ฝืนยิ้มออกมา"ไท่ชูคือชีวิตของเผ่าจิ้งจอก,จิ้งจอกทั่วสวรรค์ในเวลานี้ตกอยู่ในคำสาป,ตอนนี้ไท่ชูไร้ซึ่งอนาคตไม่สามารถช่วยอะไรพวกเขาได้เลย,อย่างไรก็ตามก็ต้องขอบคุณเจ้า!"
จงซานไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา,ทว่าได้นำธวัชเล็กออกมาจากอกเสื้อ.
"ก่อนที่เป่าซือจะตายไป,นางได้ให้ข้ามอบสิ่งนี้ให้กับเจ้า!"จงซานกล่าว.
ซูเหมยเหนียงที่ตกใจเล็กน้อย,จ้องมองไปยังธวัชเจาเหยา,ส่วนซูโหรวเหนียงที่เผยความสุขออกมาเล็กน้อย.
ซูเหม่ยเหนียงที่รับธวัชเจาเหยามา,แววตาที่จ้องมองจงซานด้วยความอัศจรรย์ใจ,พยักหน้าอย่างลึกล้ำ,"ขอบคุณ,บางทีด้วยธวัชเจาเหยานั้น,อาจจะทำให้พวกเรามีโอกาสรอด!"
"หืม?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"บางที่บรรพชนอาจจะทิ้งทางรอดเอาไว้,ด้วยธวัชเจาเหยานี้อาจจะสามารถแก้คำสาปได้!"แววตาของซูเหมยเหนียงที่เปล่งประกายเล็กน้อย.
จากนั้น,ซูโหรวเหนียงและซูเหม่ยหนิงที่จ้องมองหน้ากันและกัน,พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา,ซูโหรวหนิงที่ปล่อยหางทั้งเก้าออกมา,ซูเหม่ยเหนียงที่ปล่อยหางหนึ่งหางออกมา,จากนั้นสตรีทั้งสองก็ผสานร่างกัน,กลายเป็นจิ้งจอกสิบหาง.
สิบหางที่เงยหนห้าจ้องมองไปยังเทียนเต๋า,"จิ้งจอกทั่วหล้ารับบัญชา!"
"ชิงชิวได้เกิดความไม่สงบ,คำสาปโบราณได้มาเยือนเผ่าจิ้งจอกอีกครั้งแล้ว,ทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้ปรากฏ,ภายในแปดปีให้จิ้งจอกทุกตนเริ่งรีบกลับมาชิงชิว,กลับเข้าสู่โลกจิ้งจอกเพื่อหลีกหนีหายนะ,แปดปีหลังจากนี้,โลกจิ้งจอกจะปิดลง,ไม่เช่นนั้นจะต้องได้รับทัณฑ์หายนะ!"สิบหางที่เอ่ยออกไป.
จิ้งจอกทั่วหล้าอย่างงั้นรึ?จงซานที่เผยแววตาประหลาดใจ,สิบหางสามารถที่จะเรียกสั่งการจิ้งจอกทั่วหล้าได้อย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น