Immortality Chapter 978 Azure Mountain inside story
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 978 มรดกชิงชิว.
Chapter
978 Azure Mountain inside story
青山底蕴
มรดกชิงชิว.
"คำสาปอะไร?"เฉิงไปอี้สอบถาม.
"หายนะ!"ซือหม่าชิงกล่าว.
"หายนะใด?"
"เผ่าจิ้งจอกทุกคนทุกๆครั้งที่ยกระดับพลังหนึ่งขั้น,จะต้องได้รับหายนะหนึ่งอย่าง,ทัณฑ์สวรรค์,ทัณฑ์สายฟ้า,ทัณฑ์จิตใจ,ทัณฑ์ความรู้สึก,หายนะอื่นๆอีกมากมาย,ที่เกิดจากการลงโทษของสวรรค์,ยิ่งพวกเขาเพิ่มพลังพลังฝึกตนบำเพ็ญตน,หายนะก็จะมาเยือนในทุกครั้ง."ซือหม่าชิงกล่าว.
"แฮกก!"เฉิงไป่อี้ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
ทุกๆหนึ่งขึ้น?
ไม่ใช่หนึ่งอาณาจักร,จะได้รับภัยพิบัติหนึ่งครั้ง,หากจะกล่าวล่ะก็จากระดับหนึ่งเซียนสวรรค์ไปยังต้าเซียน,จะต้องได้รับทัณฑ์สวรรค์สิบครั้ง?
ใครจะทนได้?
"นับตั้งแต่พวกเขาได้รับคำสาป,พลังของเผ่าจิ้งจอกก็ถดถอยลงจากโลกใบใหญ่,แม้แต่ปราชญ์เทพของเผ่าจิ้งจอกยังได้รับคำสาป,เผ่าจิ้งจอกคงจะอยู่ได้ไม่ถึงพันปี,ต้องตกตายไปทั้งหมดอย่างแน่นอน,ส่วนจิ้งจอกที่ยังเหลืออยู่จะไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้,อีกไม่ช้าก็เร็วคงจะถูกทำลายจนสิ้นเผ่าอสูรในอีกไม่ไกล!"ซือหม่าชิงที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.
"เป็นคำสาปที่ร้ายกาจนัก!"เฉิงไป่อี้ที่ถอนหายใจเบาๆ.
"โลกจิ้งจอก,เดิมที่เป็นเพราะจื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอกที่มากความสามารถปิดผนึกมันเอาไว้,เดิมที่ด้านในนั้นเป็นรังของจิ้งจอก,แต่เพราะผนึกคำสาปเอาไว้,พวกเขาจึงไม่ได้กลับไปยังสถานที่ดังกล่าว."ซือหม่าชิงที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
ระหว่างที่กล่าวจบนั้น,ปราณทมิฬมากมายก็กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,จากนั้นก็ค่อยๆสลายหายไปจากสายตาของทุกคน.
ในเวลานี้จิ้งจอกใต้สวรรค์แห่งนี้,ต่างก็เงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า,สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่มืดมน,ความโชคร้ายที่คลุมร่างตัวเอง,เป็นริ้วแสงที่มองไม่เห็นปกคลุมร่างของตัวเองเอาไว้.
หลายๆคนที่ไม่รู้ว่าทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้เริ่มขึ้นแล้ว!
ภายในแหฟ้าตาข่ายดิน,สตรีสองคนที่เต็มไปด้วยความร้อนรน,จดจ้องมองปากทางเข้าของโลกจิ้งจอกที่ขยายมากขึ้นและก็มากขึ้น,แววตาที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมาด้วย!
ในเวลาเดียวกันนั้น,เสี้ยวหนึ่งก็เผยท่าทางโศกเศร้าสิ้นหวังแผ่ออกมาด้วยเช่นกัน.
สตรีทั้งสองที่เป็นเซียนโบราณเท่านั้น,ไม่ได้มีพลังเทียบเท่ากับจื่อจิ้นเผ่าจิ้งจอกโบราณ,คำสาปนี้,ไม่มีทางที่จะเรียกคืนได้ตลอดกาล.
ทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้เริ่มขึ้นแล้ว!
เหนียงเหนียงนวีหว๋าไม่ได้บอกรึว่าเผ่าจิ้งจอกได้เปลี่ยนไปแล้ว?
ทำไมเป็นเช่นนี้? ทำไมเผ่าจิ้งจอกถึงมีชะตากรรมที่ต้องล่มสลายอีกล่ะ?
ไม่ใช่ว่าเหนียงเหนียงนวีหว๋าได้เปลี่ยนเทียนชูแล้วรึ?
เทียนชูไม่สามารถต้านทานได้จริงๆรึ?
แต่หางเหนียงเหนียงนวีหว่าไม่ได้เปลี่ยนเทียนชู,เผ่าจิ้งจอกก็ควรจะถูกกำจัดเมื่อหลายแสนปีแล้ว,คงไม่ได้อยู่รอมาจนถึงทุกวันนี้,แน่นอนว่ามันจะต้องมีปัญหาอะไรซ่อนอยู่,จะต้องมีวิธีในการแก้ไข!
"เหนียงเหนียง,ทำไม?"ใบหน้าของกงจูจิวเหว่ยซูโหรวเหนียงที่เต็มไปด้วยความปวดร้าว.
"ซือหม่าชิง,เหนียงเหนียง,ทำไมถึงได้ยอมรับตระกูลซือหม่าเข้ามาในอดีต,เขาที่ไม่เคยนำความรุ่งโรจน์มาให้กับเผ่าจิ้งจอกเลย,หนำซ้ำยังนำหายนะมาด้วย,และถึงกับทำให้เผ่าจิ้งจอกต้องล่มสลาย!
ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?"เซิ่งหวังไท่ชู,ซูเหม่ยเหนียงที่กล่าวออกมาด้วยความไม่เข้าใจ.
ชิงชิวล่มสลายแล้วอย่างงั้นรึ?ด้วยคำสาปจิ้งจอก.
เผ่าจิ้งจอกถึงกาลต้องล่มสลายจริงๆรึ?
กับสถานการณ์ของเผ่าพันธ์ในเวลานี้,ทำให้สตรีทั้งสองต้องร้องไห้ออกมาเป็นครั้งแรก.
"ช่างน่าเศร้าสมบัติปราชญ์เทพ,เตาฟ้าดินเสียหายมากจนเกินไป,ข้าเองก็ไม่สามารถหลอมผสานมันได้สมบูรณ์,ไม่เช่นนั้นแล้วคงจะไม่เป็นเช่นนี้,เผ่าจิ้งจอกต้องล่มสลายในรุ่นของข้าจริงๆรึ?!"ซูเหม่ยเหนียงที่เผยรอยยิ้มที่ข่มขื่นออกมา.
ที่ด้านหน้าทุกคนบนท้องฟ้า,ทางเข้าโลกจิ้งจอกที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,จนมีขนาดหมื่นจั้ง,ปราณทมิฬมากมายมหาศาลที่มายมายก่อนหน้านี้,คำสาปที่ไร้ขีดจำกัดมันได้หายไปหมดแล้ว,ไม่มีเหลือ,มันได้ถูกส่งไปยังร่างของเหล่าจิ้งจอกทั่วหล้าแล้วนั่นเอง.
หายนะไร้ที่สิ้นสุด!
เมื่อคำสาปที่ปากทางเข้าโลกจิ้งจอกหายไป,ก็ค่อยๆเผยให้เห็นภาพฉากด้านใน.
ภาพแรกที่เห็นคนบัลลังก์ขนาดใหญ่โต,เป็นบัลลังก์ย้อมสีดำ,บนบัลลังก์ได้ส่งปราณสีดำทมิฬเรื่อๆออกมา,และยังมีวิญญาณปิศาจมากมายปรากฏขึ้นลอยกระจายอยู่รอบๆเป็นวิญญาณปิศาจที่น่าเกรงขามสลักอยู่รอบๆ.
อย่างไรก็ตาม,ลึกเข้าไปด้านในนั้นปรากฏภาพฉากที่งดงามอกมา.
ประกายแสงสีทองมากมายส่องแสงระยิบระยับ.
ที่ด้านในนั้นเต็มไปด้วยเมฆสีทองมากมายมหาศาล,มีดวงตะวันขนาดใหญ่.
ส่องแสงสีทอง,จนแสบตาไปหมด.
"ลิขิต,มันคือวาสนามากมาย!"อาวุโสหม่าด้านหลังเฉิงไป่อี้เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นลิขิตที่น่าสะพรึงมาก,เทือกเขาชิงชิวในประวัติศาสตร์คาดไม่ถึงเลยว่าจะอุดมสมบูรณ์ขนาดนี้,ลิขิตมากมาย,มายมายเทียบเท่ากับเหล่าที่อยู่ของปราชญ์เทพเลย!"เฉิงไป่อี้ที่กลืนน้ำลายลงคอช้าๆ.
ลิขิตนั้นล้ำค่ามาก,เหล่าเซียนโบราณเข้าใจดีที่สุด,ทว่าบนเทือกเขาชิงชิวในเวลานี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเต็มไปด้วยลิขิตมากมายขนาดนี้เลยรึ?
"ฝ่าบาท?"อ๋องเหว่ยอู๋ที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
อ๋องเหว่ยอู๋ที่พุ่งตรงด้วยความเร็วไปยังทางเข้า.
ทุกคนที่จ้องไปยังอ๋องเหว่ยอู๋ที่กำลังเขาไป,ทันใดนั้นร่างกายของเขาที่พุ่งหลาวออกมาด้วยความเร็ว.
ใบหน้าของเขาที่แดงซ่าน.
ทุกคนที่รั้งเท้าหยุดในทันทีจดจ้องมองไปยังอ๋องเหว่ยอู๋ในทันที.
อ๋องเหว่ยอู๋ที่นั่งสมาธิบำเพ็ญลมหายใจสิบลมหายใจ,ก่อนที่จะค่อยๆลืมตาขึ้นมา,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตะหนกตกใจ.
"หมายความว่าอย่างไร?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"บัลลังก์ราชาปิศาจสวรรค์!
คาดไม่ถึงเลยว่าที่ทางกเข้านั้นจะมีอำนาจของบัลลังก์ราชาปิศาจสวรรค์ปิดทางเข้าเอาไว้!"อ๋องเหว่ยอู๋ที่เผยท่าทางกริ่งเกรงออกมา.
"ราชาปิศาจสวรรค์? เป็นไปได้ด้วยรึ?
ราชาปิศาจจากโลกปิศาจสวรรค์จะอยู่ที่นี้?
ยังปกป้องโลกจิ้งจอกด้วย?"เฉิงไป่อี้ที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
อาวุโสหม่าที่มาอย่างเชื่อบินออกไปทันที,ช่างน่าเศร้า,เข้าไปเพียงนิดเดียว,ใบหน้าที่กลายเป็นสีแดงซ่านจนต้องเร่งรีบหนีออกมา.
ก่อนที่จะกลับมานั่งสมาธิ,สิบลมหายใจ,ก่อนที่จะลืมตา,เผยออกมาด้วยความกริ่งเกรง.
"เป็นความจริง,มันคือราชาปิศาจสวรรค์,นอกจากนี้ยังมีอยู่มากมาย,ที่บนบัลลังก์นั่น?"อาวุโสหมากล่าวออกมาด้วยความหวาดกลัว.
"บัลลังก์?"ทุกคนที่จ้องมองอย่างระมัดระวังไปยังทางเข้า.
บัลลังก์ที่ทางเข้านั้นแผ่พุ่งปราณทมิฬออกมาเรื่อๆ,ราวกับเป็นพลังที่มองไม่เห็น,แต่มีพลังปิศาจที่หนาแน่น.
ซือหม่าชิงที่นำกระบี่ยาวออกมา,ก่อนที่จะปล่อยกระบี่พุ่งออกไปยังบัลลังก์,ทว่า,กลายเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดกระบี่ที่พุ่งผ่านออกไป,ราวกับว่าไม่มีบัลลังก์อยู่ตรงนั้น,เหมือนเป็นเพียงแค่อากาศธาตุที่ว่างเปล่า.
"อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์!"เฉิงไป่อี้ที่กล่าวออกมาในทันที.
"อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่จ้องมองด้วยความสงสัยไปยังฝั่งของเฉิงไป่อี้.
"นี่คืออำนาจองบัลลังก์ปิศาจสวรรค์,ในโลกปิศาจสวรรค์นั้น,มีราชาปิศาจ
12 ตน,แต่กลับมาปรากฏขึ้นที่นี่อย่างงั้นรึ? เป็นไปได้ว่าจื่อจุ้นรุนแรกนั่นจะทรงพลังมาก,ถึงกับเดินทางไปยังโลกปิศาจสวรรค์?
พร้อมกับนำอำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์ออกมาปกป้องทางเข้าโลกจิ้งจอกได้?"ดวงตาของเฉิงไป่อี้ที่สั่นไหวไปมา.
"โลกปิศาจสวรรค์,ที่แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่ยินดีที่จะเข้าไป,จื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอกไม่เพียงแต่เข้าไป,ยังนำอำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์ออกมารึ?
ดูเหมือนในอดีตนั้นชิงชิวจะทรงพลังน่าเกรงขามจริงๆ!"เฉิงไป่อี้ที่เอ่ยกับตัวเอง.
"สหายเฉิง,อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์,สามารถเคลื่อนย้ายมันออกไปได้หรือไม่?
หรือมีวิธีที่จะทำให้พวกเราเข้าไปด้านในได้?"ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ไร้ประโยชน์,อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์,มีเพียงเซียนบรรพชน,หรืออุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่านั้น,แหฟ้าตาข่ายดินเวลานี้ก็ใช้ไม่ได้!"เฉิงไป่อี้กล่าว.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ทุกคนที่จ้องมองไปยังแหฟ้าตาข่ายดิน,ทุกคนที่รับรู้ได้ในทันที! อาวุโสหวงที่ควบคุมแหฟ้าตาข่ายดิน,ทำไมถึงถูกสังหาร?
ภายในใจของทุกคนที่สั่งไหวเป็นระลอก.
"ซือหม่าชิง,ถึงเวลาที่เจ้าจะจ่ายสิ่งที่ได้ตกลงเอาไว้หรือยัง?"เฉินซิ่วที่จ้องมองไปยังซือหม่าชิง.
"หนึ่งร้อยลิขิตต้นกำเนิด,หากว่าสามารถนำมันไปได้,ก็เชิญ!"ซือหม่าชิงที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้า.
"ขอบคุณ!"เฉินซิ่วที่เอ่ยออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
จากนั้นเฉินซิ่วที่ก้าวบินออกไป,ขณะที่ทุกคนเผยท่าทางเย้ยหยัน,ทว่าเขากลับสามารถก้าวผ่านอำนาจพลังบัลลังก์ราชาปิศาจสวรรค์ไปได้อย่างแปลกประหลาด.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้ที่จ้องมองหน้ากันและกัน,แววตาที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.
เมื่อเฉินเซียวเข้าไปแล้ว,ก็สะบัดแขนเสื้อ,บนท้องฟ้า,กลุ่มก้อนแสงสีทองหนึ่งร้อยก้อนก็ถูกดึงกลับมา,ถูกเก็บเขาไปในแขนเสื้อของเขา.
หนึ่งร้อยลิขิตต้นกำเนิด,ถูกเก็บไปแล้วรึ?
เฉินซิ่วที่เก็บสิ่งที่ต้องการแล้ว,เขาไม่ได้มีความปรารถนาในโลกจอกอีก,เขายังอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปใหน.
เฉินซิ่วนั้นแข็งแกร่งมาก,คนอื่นๆไม่รู้มาก่อน,เขาที่เข้าไปและออกมาจากโลกจิ้งจอกได้อย่างง่ายดาย,โดยที่คนอื่นๆเวลานี้เต็มไปด้วยความระมัดระวัง.
---------------------------
ที่ด้านนอกชิงชิว,จงซานและพรรคพวกที่จ้องมองไปยังนรกบนดิน.
"เซิ่งหวัง,พวกเราจะทำอย่างไร!"อาวุโสเทียนสอบถาม.
"ช่วยเหลือภูติเหล่านี้ก่อน,ถึงแม้นว่าจะไม่สามารถชุบชีวิตให้พวกเขาได้,อย่างน้อยก็ช่วยไม่ให้ดวงวิญญาณต้องแตกสลายหายไป!"จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"รับทราบ!"
"เซิ่งหวัง,เชิญแม่ทัพเหยี่ยนฉงจื่อมาได้หรือไม่,เม็ดยารวมวิญญาณของต้าเจิ้งนั้นมีอยู่อย่างจำกัด,นอกจากนี้หากเฉินเปิดค่ายกลของตัวเอง,จะเกิดการปะทะกับค่ายกล
ปิศาจเทวะ 24 สวรรค์,อย่างหนักหน่วงรุนแรง,เหล่าภูติด้านในคงไม่สามารถทนได้!
แม่ทัพเหยี่ยนฉงจื่อนั้นเป็นกุยเซียน,ขณะที่ข้าเตรียมการ,เขาสามารถใช้ปราณหยิน ดึงพวกเขามาได้."อาวุโสเทียนกล่าว.
"เตรียมการ,เหยี่ยนฉงจื่อจะมาในทันที!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อาวุโสเทียนที่รับคำในทันที,จากนั้นก็เตรียมการค่ายกลของเขาอย่างรวดเร็ว.
---------------------------
ที่ด้านใน,เฉินซิ่วที่เก็บหนึ่งร้อยหยวนขณะที่บินออกมานั้น.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังเฉินซิ่วด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"เซียนเซิงเฉินซิ่ว,ไม่รู้ว่ามีวิธีใดถึงสามารถหลบอำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์ไปได้?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"มันคือวิชาลับชองผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,ทว่าต้องขออภัยไม่สามารถบอกได้!"เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมา,ไม่ต้องการเปิดเผยมันอย่างชัดเจน.
ซือหม่าชิงและคนอื่นใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์,พวกเขาเห็นท่าทางบ่ายเบี่ยงของเฉินซิ่วชัดเจน,ทว่าหากเขาไม่สามารถเข้าไปในโลกจิ้งจอก,สมบัติมากมายในนั้น,พวกเขาก็จะไม่สามารถได้รับ,และได้ประโยชน์อะไรเลย!
"เซียนเซิง,ตราบเท่าที่ท่านพาข้าและทุกคนเข้าไปด้านใน,ข้ายินดีที่จะมอบลิขิตหยวนมากกว่าหนึ่งร้อย!"ซือหม่าชิงที่เร่งรีบกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"ข้าต้องการหนึ่งร้อยลิขิตหยวน,มากกว่านี้,ข้าไม่สามารถทนได้!"
"สองร้อยลิขิตหยวนล่ะ?
"สามร้อยลิขิตหยวนล่ะ?"ซือหม่าชิงที่เร่งเร้ากล่าวออกมาทันที.
เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมา,ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและกล่าวออกมาว่า,"หน้าที่ของข้าได้จบแล้ว,คงต้องขอลา!"
ดูเหมือนว่าเฉินซิ่วต้องการเพียงแค่หนึ่งร้อยลิขิตหยวน,ซือหม่าชิงและคนอื่นๆที่กำลังเก็บอารมณ์ขุ่นเคืองเอาไว้.
"ตูมมมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~!”
Array.
หมอกโลหิตของค่ายกลที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,ก่อนที่จะปรากฏปราณทมิฬมากมายปะทะอย่างรุนแรง,ราวกับว่าปราณสีดำนั้นได้กัดกร่อนหมอกโลหิตอย่างงั้นรึ?
"หืม?
มีใครบางคนกำลังทะลวงค่ายกลเข้ามาอย่างงั้นรึ?"คิ้วของเฉินซิ่วที่ขยับไปมา.
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังหมอกโลหิตในทันที,ค่ายกลนี้แม้แต่เซียนโบราณก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนกำลังทะลวงเข้ามา?
ใครกันที่มีความสามารถขนาดนี้กัน?
"สร้างทางออก,ต้องการช่วยเหลือภูติของข้าอย่างงั้นรึ?วิชาโบราณ?
น่าสนใจ!"เฉินซิ่วที่เผยท่าทางประลหาดใจ,ที่มีคนทะลวงม่านหมอกโลหิตได้.
เห็นชัดเจนว่า,อีกฝั่งเป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ไม่ได้ด้อยกว่าตน.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดมน,จ้องมองหน้ากันและกัน,จะจ้องมองไปยังโลกจิ้งจอกลิขิตมากมายที่ไม่สามารถครองได้,ภายในใจที่สั่นไหวไปมา.
"สหายซือหม่า,เวลานี้พวกเราควรจะทำอย่างไร?"เฉิงไป่อี้กล่าวถามออกมาทันที.
"ลองดูก่อน!"ซือหม่าชิงที่เต็มไปด้วยความเศร้า.
Chapter
978 Azure Mountain inside story
青山底蕴
มรดกชิงชิว.
"คำสาปอะไร?"เฉิงไปอี้สอบถาม.
"หายนะ!"ซือหม่าชิงกล่าว.
"หายนะใด?"
"เผ่าจิ้งจอกทุกคนทุกๆครั้งที่ยกระดับพลังหนึ่งขั้น,จะต้องได้รับหายนะหนึ่งอย่าง,ทัณฑ์สวรรค์,ทัณฑ์สายฟ้า,ทัณฑ์จิตใจ,ทัณฑ์ความรู้สึก,หายนะอื่นๆอีกมากมาย,ที่เกิดจากการลงโทษของสวรรค์,ยิ่งพวกเขาเพิ่มพลังพลังฝึกตนบำเพ็ญตน,หายนะก็จะมาเยือนในทุกครั้ง."ซือหม่าชิงกล่าว.
"แฮกก!"เฉิงไป่อี้ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
ทุกๆหนึ่งขึ้น?
ไม่ใช่หนึ่งอาณาจักร,จะได้รับภัยพิบัติหนึ่งครั้ง,หากจะกล่าวล่ะก็จากระดับหนึ่งเซียนสวรรค์ไปยังต้าเซียน,จะต้องได้รับทัณฑ์สวรรค์สิบครั้ง?
ใครจะทนได้?
"นับตั้งแต่พวกเขาได้รับคำสาป,พลังของเผ่าจิ้งจอกก็ถดถอยลงจากโลกใบใหญ่,แม้แต่ปราชญ์เทพของเผ่าจิ้งจอกยังได้รับคำสาป,เผ่าจิ้งจอกคงจะอยู่ได้ไม่ถึงพันปี,ต้องตกตายไปทั้งหมดอย่างแน่นอน,ส่วนจิ้งจอกที่ยังเหลืออยู่จะไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้,อีกไม่ช้าก็เร็วคงจะถูกทำลายจนสิ้นเผ่าอสูรในอีกไม่ไกล!"ซือหม่าชิงที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.
"เป็นคำสาปที่ร้ายกาจนัก!"เฉิงไป่อี้ที่ถอนหายใจเบาๆ.
"โลกจิ้งจอก,เดิมที่เป็นเพราะจื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอกที่มากความสามารถปิดผนึกมันเอาไว้,เดิมที่ด้านในนั้นเป็นรังของจิ้งจอก,แต่เพราะผนึกคำสาปเอาไว้,พวกเขาจึงไม่ได้กลับไปยังสถานที่ดังกล่าว."ซือหม่าชิงที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
ระหว่างที่กล่าวจบนั้น,ปราณทมิฬมากมายก็กระจายไปทั่วทุกสารทิศ,จากนั้นก็ค่อยๆสลายหายไปจากสายตาของทุกคน.
ในเวลานี้จิ้งจอกใต้สวรรค์แห่งนี้,ต่างก็เงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า,สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่มืดมน,ความโชคร้ายที่คลุมร่างตัวเอง,เป็นริ้วแสงที่มองไม่เห็นปกคลุมร่างของตัวเองเอาไว้.
หลายๆคนที่ไม่รู้ว่าทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้เริ่มขึ้นแล้ว!
ภายในแหฟ้าตาข่ายดิน,สตรีสองคนที่เต็มไปด้วยความร้อนรน,จดจ้องมองปากทางเข้าของโลกจิ้งจอกที่ขยายมากขึ้นและก็มากขึ้น,แววตาที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมาด้วย!
ในเวลาเดียวกันนั้น,เสี้ยวหนึ่งก็เผยท่าทางโศกเศร้าสิ้นหวังแผ่ออกมาด้วยเช่นกัน.
สตรีทั้งสองที่เป็นเซียนโบราณเท่านั้น,ไม่ได้มีพลังเทียบเท่ากับจื่อจิ้นเผ่าจิ้งจอกโบราณ,คำสาปนี้,ไม่มีทางที่จะเรียกคืนได้ตลอดกาล.
ทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้เริ่มขึ้นแล้ว!
เหนียงเหนียงนวีหว๋าไม่ได้บอกรึว่าเผ่าจิ้งจอกได้เปลี่ยนไปแล้ว?
ทำไมเป็นเช่นนี้? ทำไมเผ่าจิ้งจอกถึงมีชะตากรรมที่ต้องล่มสลายอีกล่ะ?
ไม่ใช่ว่าเหนียงเหนียงนวีหว๋าได้เปลี่ยนเทียนชูแล้วรึ?
เทียนชูไม่สามารถต้านทานได้จริงๆรึ?
แต่หางเหนียงเหนียงนวีหว่าไม่ได้เปลี่ยนเทียนชู,เผ่าจิ้งจอกก็ควรจะถูกกำจัดเมื่อหลายแสนปีแล้ว,คงไม่ได้อยู่รอมาจนถึงทุกวันนี้,แน่นอนว่ามันจะต้องมีปัญหาอะไรซ่อนอยู่,จะต้องมีวิธีในการแก้ไข!
"เหนียงเหนียง,ทำไม?"ใบหน้าของกงจูจิวเหว่ยซูโหรวเหนียงที่เต็มไปด้วยความปวดร้าว.
"ซือหม่าชิง,เหนียงเหนียง,ทำไมถึงได้ยอมรับตระกูลซือหม่าเข้ามาในอดีต,เขาที่ไม่เคยนำความรุ่งโรจน์มาให้กับเผ่าจิ้งจอกเลย,หนำซ้ำยังนำหายนะมาด้วย,และถึงกับทำให้เผ่าจิ้งจอกต้องล่มสลาย!
ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?"เซิ่งหวังไท่ชู,ซูเหม่ยเหนียงที่กล่าวออกมาด้วยความไม่เข้าใจ.
ชิงชิวล่มสลายแล้วอย่างงั้นรึ?ด้วยคำสาปจิ้งจอก.
เผ่าจิ้งจอกถึงกาลต้องล่มสลายจริงๆรึ?
กับสถานการณ์ของเผ่าพันธ์ในเวลานี้,ทำให้สตรีทั้งสองต้องร้องไห้ออกมาเป็นครั้งแรก.
"ช่างน่าเศร้าสมบัติปราชญ์เทพ,เตาฟ้าดินเสียหายมากจนเกินไป,ข้าเองก็ไม่สามารถหลอมผสานมันได้สมบูรณ์,ไม่เช่นนั้นแล้วคงจะไม่เป็นเช่นนี้,เผ่าจิ้งจอกต้องล่มสลายในรุ่นของข้าจริงๆรึ?!"ซูเหม่ยเหนียงที่เผยรอยยิ้มที่ข่มขื่นออกมา.
ที่ด้านหน้าทุกคนบนท้องฟ้า,ทางเข้าโลกจิ้งจอกที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,จนมีขนาดหมื่นจั้ง,ปราณทมิฬมากมายมหาศาลที่มายมายก่อนหน้านี้,คำสาปที่ไร้ขีดจำกัดมันได้หายไปหมดแล้ว,ไม่มีเหลือ,มันได้ถูกส่งไปยังร่างของเหล่าจิ้งจอกทั่วหล้าแล้วนั่นเอง.
หายนะไร้ที่สิ้นสุด!
เมื่อคำสาปที่ปากทางเข้าโลกจิ้งจอกหายไป,ก็ค่อยๆเผยให้เห็นภาพฉากด้านใน.
ภาพแรกที่เห็นคนบัลลังก์ขนาดใหญ่โต,เป็นบัลลังก์ย้อมสีดำ,บนบัลลังก์ได้ส่งปราณสีดำทมิฬเรื่อๆออกมา,และยังมีวิญญาณปิศาจมากมายปรากฏขึ้นลอยกระจายอยู่รอบๆเป็นวิญญาณปิศาจที่น่าเกรงขามสลักอยู่รอบๆ.
อย่างไรก็ตาม,ลึกเข้าไปด้านในนั้นปรากฏภาพฉากที่งดงามอกมา.
ประกายแสงสีทองมากมายส่องแสงระยิบระยับ.
ที่ด้านในนั้นเต็มไปด้วยเมฆสีทองมากมายมหาศาล,มีดวงตะวันขนาดใหญ่.
ส่องแสงสีทอง,จนแสบตาไปหมด.
"ลิขิต,มันคือวาสนามากมาย!"อาวุโสหม่าด้านหลังเฉิงไป่อี้เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นลิขิตที่น่าสะพรึงมาก,เทือกเขาชิงชิวในประวัติศาสตร์คาดไม่ถึงเลยว่าจะอุดมสมบูรณ์ขนาดนี้,ลิขิตมากมาย,มายมายเทียบเท่ากับเหล่าที่อยู่ของปราชญ์เทพเลย!"เฉิงไป่อี้ที่กลืนน้ำลายลงคอช้าๆ.
ลิขิตนั้นล้ำค่ามาก,เหล่าเซียนโบราณเข้าใจดีที่สุด,ทว่าบนเทือกเขาชิงชิวในเวลานี้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะเต็มไปด้วยลิขิตมากมายขนาดนี้เลยรึ?
"ฝ่าบาท?"อ๋องเหว่ยอู๋ที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
อ๋องเหว่ยอู๋ที่พุ่งตรงด้วยความเร็วไปยังทางเข้า.
ทุกคนที่จ้องไปยังอ๋องเหว่ยอู๋ที่กำลังเขาไป,ทันใดนั้นร่างกายของเขาที่พุ่งหลาวออกมาด้วยความเร็ว.
ใบหน้าของเขาที่แดงซ่าน.
ทุกคนที่รั้งเท้าหยุดในทันทีจดจ้องมองไปยังอ๋องเหว่ยอู๋ในทันที.
อ๋องเหว่ยอู๋ที่นั่งสมาธิบำเพ็ญลมหายใจสิบลมหายใจ,ก่อนที่จะค่อยๆลืมตาขึ้นมา,แววตาที่เผยท่าทางตื่นตะหนกตกใจ.
"หมายความว่าอย่างไร?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"บัลลังก์ราชาปิศาจสวรรค์!
คาดไม่ถึงเลยว่าที่ทางกเข้านั้นจะมีอำนาจของบัลลังก์ราชาปิศาจสวรรค์ปิดทางเข้าเอาไว้!"อ๋องเหว่ยอู๋ที่เผยท่าทางกริ่งเกรงออกมา.
"ราชาปิศาจสวรรค์? เป็นไปได้ด้วยรึ?
ราชาปิศาจจากโลกปิศาจสวรรค์จะอยู่ที่นี้?
ยังปกป้องโลกจิ้งจอกด้วย?"เฉิงไป่อี้ที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
อาวุโสหม่าที่มาอย่างเชื่อบินออกไปทันที,ช่างน่าเศร้า,เข้าไปเพียงนิดเดียว,ใบหน้าที่กลายเป็นสีแดงซ่านจนต้องเร่งรีบหนีออกมา.
ก่อนที่จะกลับมานั่งสมาธิ,สิบลมหายใจ,ก่อนที่จะลืมตา,เผยออกมาด้วยความกริ่งเกรง.
"เป็นความจริง,มันคือราชาปิศาจสวรรค์,นอกจากนี้ยังมีอยู่มากมาย,ที่บนบัลลังก์นั่น?"อาวุโสหมากล่าวออกมาด้วยความหวาดกลัว.
"บัลลังก์?"ทุกคนที่จ้องมองอย่างระมัดระวังไปยังทางเข้า.
บัลลังก์ที่ทางเข้านั้นแผ่พุ่งปราณทมิฬออกมาเรื่อๆ,ราวกับเป็นพลังที่มองไม่เห็น,แต่มีพลังปิศาจที่หนาแน่น.
ซือหม่าชิงที่นำกระบี่ยาวออกมา,ก่อนที่จะปล่อยกระบี่พุ่งออกไปยังบัลลังก์,ทว่า,กลายเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดกระบี่ที่พุ่งผ่านออกไป,ราวกับว่าไม่มีบัลลังก์อยู่ตรงนั้น,เหมือนเป็นเพียงแค่อากาศธาตุที่ว่างเปล่า.
"อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์!"เฉิงไป่อี้ที่กล่าวออกมาในทันที.
"อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่จ้องมองด้วยความสงสัยไปยังฝั่งของเฉิงไป่อี้.
"นี่คืออำนาจองบัลลังก์ปิศาจสวรรค์,ในโลกปิศาจสวรรค์นั้น,มีราชาปิศาจ
12 ตน,แต่กลับมาปรากฏขึ้นที่นี่อย่างงั้นรึ? เป็นไปได้ว่าจื่อจุ้นรุนแรกนั่นจะทรงพลังมาก,ถึงกับเดินทางไปยังโลกปิศาจสวรรค์?
พร้อมกับนำอำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์ออกมาปกป้องทางเข้าโลกจิ้งจอกได้?"ดวงตาของเฉิงไป่อี้ที่สั่นไหวไปมา.
"โลกปิศาจสวรรค์,ที่แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่ยินดีที่จะเข้าไป,จื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอกไม่เพียงแต่เข้าไป,ยังนำอำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์ออกมารึ?
ดูเหมือนในอดีตนั้นชิงชิวจะทรงพลังน่าเกรงขามจริงๆ!"เฉิงไป่อี้ที่เอ่ยกับตัวเอง.
"สหายเฉิง,อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์,สามารถเคลื่อนย้ายมันออกไปได้หรือไม่?
หรือมีวิธีที่จะทำให้พวกเราเข้าไปด้านในได้?"ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ไร้ประโยชน์,อำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์,มีเพียงเซียนบรรพชน,หรืออุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่านั้น,แหฟ้าตาข่ายดินเวลานี้ก็ใช้ไม่ได้!"เฉิงไป่อี้กล่าว.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ทุกคนที่จ้องมองไปยังแหฟ้าตาข่ายดิน,ทุกคนที่รับรู้ได้ในทันที! อาวุโสหวงที่ควบคุมแหฟ้าตาข่ายดิน,ทำไมถึงถูกสังหาร?
ภายในใจของทุกคนที่สั่งไหวเป็นระลอก.
"ซือหม่าชิง,ถึงเวลาที่เจ้าจะจ่ายสิ่งที่ได้ตกลงเอาไว้หรือยัง?"เฉินซิ่วที่จ้องมองไปยังซือหม่าชิง.
"หนึ่งร้อยลิขิตต้นกำเนิด,หากว่าสามารถนำมันไปได้,ก็เชิญ!"ซือหม่าชิงที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้า.
"ขอบคุณ!"เฉินซิ่วที่เอ่ยออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
จากนั้นเฉินซิ่วที่ก้าวบินออกไป,ขณะที่ทุกคนเผยท่าทางเย้ยหยัน,ทว่าเขากลับสามารถก้าวผ่านอำนาจพลังบัลลังก์ราชาปิศาจสวรรค์ไปได้อย่างแปลกประหลาด.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้ที่จ้องมองหน้ากันและกัน,แววตาที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.
เมื่อเฉินเซียวเข้าไปแล้ว,ก็สะบัดแขนเสื้อ,บนท้องฟ้า,กลุ่มก้อนแสงสีทองหนึ่งร้อยก้อนก็ถูกดึงกลับมา,ถูกเก็บเขาไปในแขนเสื้อของเขา.
หนึ่งร้อยลิขิตต้นกำเนิด,ถูกเก็บไปแล้วรึ?
เฉินซิ่วที่เก็บสิ่งที่ต้องการแล้ว,เขาไม่ได้มีความปรารถนาในโลกจอกอีก,เขายังอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปใหน.
เฉินซิ่วนั้นแข็งแกร่งมาก,คนอื่นๆไม่รู้มาก่อน,เขาที่เข้าไปและออกมาจากโลกจิ้งจอกได้อย่างง่ายดาย,โดยที่คนอื่นๆเวลานี้เต็มไปด้วยความระมัดระวัง.
---------------------------
ที่ด้านนอกชิงชิว,จงซานและพรรคพวกที่จ้องมองไปยังนรกบนดิน.
"เซิ่งหวัง,พวกเราจะทำอย่างไร!"อาวุโสเทียนสอบถาม.
"ช่วยเหลือภูติเหล่านี้ก่อน,ถึงแม้นว่าจะไม่สามารถชุบชีวิตให้พวกเขาได้,อย่างน้อยก็ช่วยไม่ให้ดวงวิญญาณต้องแตกสลายหายไป!"จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"รับทราบ!"
"เซิ่งหวัง,เชิญแม่ทัพเหยี่ยนฉงจื่อมาได้หรือไม่,เม็ดยารวมวิญญาณของต้าเจิ้งนั้นมีอยู่อย่างจำกัด,นอกจากนี้หากเฉินเปิดค่ายกลของตัวเอง,จะเกิดการปะทะกับค่ายกล
ปิศาจเทวะ 24 สวรรค์,อย่างหนักหน่วงรุนแรง,เหล่าภูติด้านในคงไม่สามารถทนได้!
แม่ทัพเหยี่ยนฉงจื่อนั้นเป็นกุยเซียน,ขณะที่ข้าเตรียมการ,เขาสามารถใช้ปราณหยิน ดึงพวกเขามาได้."อาวุโสเทียนกล่าว.
"เตรียมการ,เหยี่ยนฉงจื่อจะมาในทันที!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อาวุโสเทียนที่รับคำในทันที,จากนั้นก็เตรียมการค่ายกลของเขาอย่างรวดเร็ว.
---------------------------
ที่ด้านใน,เฉินซิ่วที่เก็บหนึ่งร้อยหยวนขณะที่บินออกมานั้น.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังเฉินซิ่วด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"เซียนเซิงเฉินซิ่ว,ไม่รู้ว่ามีวิธีใดถึงสามารถหลบอำนาจบัลลังก์ปิศาจสวรรค์ไปได้?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"มันคือวิชาลับชองผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย,ทว่าต้องขออภัยไม่สามารถบอกได้!"เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมา,ไม่ต้องการเปิดเผยมันอย่างชัดเจน.
ซือหม่าชิงและคนอื่นใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์,พวกเขาเห็นท่าทางบ่ายเบี่ยงของเฉินซิ่วชัดเจน,ทว่าหากเขาไม่สามารถเข้าไปในโลกจิ้งจอก,สมบัติมากมายในนั้น,พวกเขาก็จะไม่สามารถได้รับ,และได้ประโยชน์อะไรเลย!
"เซียนเซิง,ตราบเท่าที่ท่านพาข้าและทุกคนเข้าไปด้านใน,ข้ายินดีที่จะมอบลิขิตหยวนมากกว่าหนึ่งร้อย!"ซือหม่าชิงที่เร่งรีบกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า,"ข้าต้องการหนึ่งร้อยลิขิตหยวน,มากกว่านี้,ข้าไม่สามารถทนได้!"
"สองร้อยลิขิตหยวนล่ะ?
"สามร้อยลิขิตหยวนล่ะ?"ซือหม่าชิงที่เร่งเร้ากล่าวออกมาทันที.
เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมา,ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและกล่าวออกมาว่า,"หน้าที่ของข้าได้จบแล้ว,คงต้องขอลา!"
ดูเหมือนว่าเฉินซิ่วต้องการเพียงแค่หนึ่งร้อยลิขิตหยวน,ซือหม่าชิงและคนอื่นๆที่กำลังเก็บอารมณ์ขุ่นเคืองเอาไว้.
"ตูมมมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~!”
Array.
หมอกโลหิตของค่ายกลที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,ก่อนที่จะปรากฏปราณทมิฬมากมายปะทะอย่างรุนแรง,ราวกับว่าปราณสีดำนั้นได้กัดกร่อนหมอกโลหิตอย่างงั้นรึ?
"หืม?
มีใครบางคนกำลังทะลวงค่ายกลเข้ามาอย่างงั้นรึ?"คิ้วของเฉินซิ่วที่ขยับไปมา.
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังหมอกโลหิตในทันที,ค่ายกลนี้แม้แต่เซียนโบราณก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนกำลังทะลวงเข้ามา?
ใครกันที่มีความสามารถขนาดนี้กัน?
"สร้างทางออก,ต้องการช่วยเหลือภูติของข้าอย่างงั้นรึ?วิชาโบราณ?
น่าสนใจ!"เฉินซิ่วที่เผยท่าทางประลหาดใจ,ที่มีคนทะลวงม่านหมอกโลหิตได้.
เห็นชัดเจนว่า,อีกฝั่งเป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ไม่ได้ด้อยกว่าตน.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดมน,จ้องมองหน้ากันและกัน,จะจ้องมองไปยังโลกจิ้งจอกลิขิตมากมายที่ไม่สามารถครองได้,ภายในใจที่สั่นไหวไปมา.
"สหายซือหม่า,เวลานี้พวกเราควรจะทำอย่างไร?"เฉิงไป่อี้กล่าวถามออกมาทันที.
"ลองดูก่อน!"ซือหม่าชิงที่เต็มไปด้วยความเศร้า.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น