Immortality Chapter 977 Fox opens, curses
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 977 คำสาปเผ่าจิงจอก.
Chapter 977 Fox opens, curses!
狐界开,诅咒出!
คำสาปเผ่าจิงจอก.
"มุกซิงเฉิน?"เฉินซิ่วจ้องมองไปยังอันหวงที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย.
"เซียนเซิงเฉินซิ่ว,ท่านรู้จักของวิเศษนั่นอย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"เดิมทีมันเป็นของต้าเจิ้งในโลกใบเล็ก,เป็นหนึ่งในสิบสุดยอดของวิเศษโบราณ,มุกซิงเฉิน,ได้ข่าวมาว่ามันถูกนำมาจากโลกใบใหญ่,หลอมขึ้นมาจากดวงดาว!"เฉินซิ่วที่กล่าวออกมาตามจริง.
"ดวงดาว?"ทุกคนที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ไม่แปลกใจ!"อาวุโสชุดม่วงที่พยักหน้ารับ,หลอมขึ้นมาจากดวงดารานี้เอง,ไม่สงสัยเลยว่าฝ่ามือที่โจมตีไปทั้งสองข้างกลับไม่มีผลอะไรเลย,และยังสามารถขยายออกมาได้ใหญ่โต.
"ฟิ้ว!"
จากบนท้องฟ้าการต่อสู้ของปรมาจารย์หมากซือเหม่ยและอ๋องจงหยงจบแล้ว,อ่องจงหยงที่กลับมา.
อ๋องจงหยงที่จ้องมองไปยังอ๋องเหว่ยอู๋ที่ได้รับบาดเจ็บที่คอและท่าทางของคนอื่นๆที่กำลังอยู่ในภาวะเคร่งขรึม.
"ฝ่าบาท!"อ๋องจงหย๋งกล่าว.
"ปรมาจารย์หมากซือเหม่ยตายแล้วอย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่,แต่ก็ไม่ต่างจากตาย,เขาได้รับบาดเจ็บหนัก,ตอนนี้คงกำลังหนีอยู่!"อ๋องจงหยงกล่าว.
"อืม!"
ซือหม่าชิงพยักหน้ารับ.
"สหายเฉิง,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"ซือหม่าชิงที่จ้องมองไปยังเฉิงไป่อี้.
เฉิงไป๋อี้ที่ใบหน้าบิดเบี้ยว,ทว่าก็พยามระงับความโกรธในใจเอาไว้.
"อาวุโสหม่า,ท่านสามารถควบคุมแหฟ้าตาข่ายดินได้หรือไม่?"เฉิงไปอี้ที่จ้องมองไปยังอาวุโสชุดม่วงที่ต่อสู้กับอันหวงก่อนหน้านี้.
อาวุโสหม่าส่ายหน้าไปมา,"แหฟ้าตาข่ายดินนั้นผู้ก่อตั้งมอบให้กับอาวุโสหวง,ไม่มีใครกล้าร้องขอ,หากว่าต้องหลอมประสานละก็,อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาหกเดือน.
ผู้ก่อตั้งเซียนโบราณรึ?
ซือหม่าชิงและคนอื่นที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ใบหน้าของเฉิงไป่อี้ถึงกับกลายเป็นน่าเกียจ,ไม่สามารถงานแหฟ้าตาข่ายดินได้,ไม่สามารถทำอะไรสตรีทั้งสองด้านในได้อย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นไม่ใช่การคุมขังแล้ว,แต่กลายเป็นม่านป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกนางหรอกรึ?
"สหายเฉิง?
เป็นไปได้ว่ายกเว้นอาวุโสหวง,ไม่มีใครสามารถใช้งานแหฟ้าตาข่ายดินได้อย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่สอบถามออกไป.
เฉิงไปอี้ถึงกับพูดไม่ออก,ทว่าก็พยักหน้ารับ.
ทุกคนที่อยู่ในสภาพอักอ่วน,ไม่สามารถใช้พลังขู่เข็ญเซิ่งหวังไท่ชูได้แล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าสถานการณ์จะแปรเปลี่ยนไปเช่นนี้?
"นำอดีตขุนนางมานี้!"ซือหม่าชิงที่ออกคำสั่งในทันที.
"โครม!"
เหล่าขุนนางของไท่ชูที่ถูกผนึกพลังฝึกตนถูกลากมากลางลานต่อหน้ากรงของเซิ่งหวังไท่ชู.
"เซิ่งหวังไท่ชู,บอกมา,โลกจิ้งจอกเปิดอย่างไร! ทุกๆห้าลมหายใจ,ข้าจะสังหารมันหนึ่งคน,จนกว่าจะจะบอกถึงจะหยุด!"ซือหม่าชิงกล่าวออกมาด้วยความพูดที่เปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร.
แหฟ้าตาข่ายดิน,สตรีทั้งสองด้านในดวงตาเบิกกว้าง,อ้าปากราวจะเอ่ยอะไร,ทว่าก็ไม่มีเสียงออกมา.
"ได้เวลา,ฆ่า!"
"อ๊าก!!"
เสียงร้องน่าสงสารก่อนที่คอจะหลุดจากบ่า.
"ซือหม่าชิงเจ้าต้องตายเหมือนหมา!"
"ซือหม่าชิงเจ้าสารเลวปิศาจร้าย!"
..................
............
......
เสียงของเหล่าขุนนางที่คำรามออกมาเสียงดัง,ทว่าซือหม่าชิงหาได้สนใจ,ทว่ายังคงจ้องมองไปยังแหฟ้าตาข่ายดิน.
ที่ด้านใน,กงจูจิวเหว่ยที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,ใบหน้าที่แดงซาน,อ้าปากเหมือนจะพูดแต่ไม่มีเสียงออกมา.
"สังหารต่อไป!"
"ช้าก่อน!"อาวุโสหม่าที่เอ่ยออกมาในทันที.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังอาวุโสหม่า!
ใบหน้าของอาวุโสหม่าที่ซับซ้อนแปลกๆ,จดจ้องมองไปยังแหฟ้าตาข่ายดินและกล่าวออกมาว่า,"ดูเหมือนพวกเขาจะพูดแต่เสียงนั้นไม่สามารถผ่านออกมาได้."
ทุกคน"...................!”
"เอาล่ะ,ไม่จำเป็นต้องถามแล้ว,ข้ายังมีวิธีเปิดโลกจิ้งจอก!"เฉินซิ่วที่อยู่ข้างๆครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"เซียนเซิงมีวิธีอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของซือหม่าชิงเป็นประกาย.
"ใช่,หลายปีมานี้ข้าได้เฝ้ามองฮวงจุ้ยของชิงชิว,สามารถที่จะเปิดมันได้ด้วยการเสียสละอะไรบางอย่าง!"เฉินซิ่วครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"อะไร?"
"ข้าสามารถที่จะเปิดโลกจิ้งจอกได้ด้วยอำนาจฮวงจุ้ย,ทว่าจำเป็นต้องใช้วาสนาบนท้องฟ้าทั้งหมด,และประชาชนทั่วทั้งเมือง!"เฉินซิ่วกล่าวออกมาเบาๆ.
เฉินซิ่วที่กล่าวออกมาอย่างใจเย็น,ทว่าคนอื่นที่ลอบสั่นสะท้านในใจ,ใช้วาสนาทั้งหมด,และประชาชนทั่วเมืองอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่ขมวดคิ้วแน่น,ท้ายที่สุดก็จ้องมองไปยังซือหม่าชิง.
แววตาของซือหม่าชิงที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม,ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"ตกลง,รบกวนเซียนเซิงด้วย!"
"อืม!"เฉินซิ่วพยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------------------------------------
หลังจากนั้นสามวัน,ที่ด้านนอกชิงชิว,จงซานที่นำอาวุโสเทียน,เดินทางด้วยความเร็วสูงสุดท้ายที่สุดก็มาถึง!
ทว่าก่อนที่จะเข้าไปในชิงชิว,จงซานและอาวุโสเทียนที่หยุดลง,พร้อมกับจ้องมองเข้าไปด้านใน,แววตาที่เต็มไปด้วยท่าทางหวาดผวา.
นี่คือชิงชิวอย่างงั้นรึ?
จากที่ไกลออกไป,ได้ยินเสียงดังโหยหวน,เจ็บปวดทรมาน.
"อ๊ากกกก~~~~~~~~~! ”
"ช่วยด้วย~~~~~~~!”
"ฮืออออ~~~~~!”
..................
............
......
ทั่วทั้งชิงชิวเวลานี้ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกโลหิต,นอกจากนี้ภายในหมอโลหิตนั้น,ยังเต็มไปด้วยเสียงโหยหวน,ศพโลหิตมากมาย,ที่ไม่สามารถกลายเป็นวิญญาณเพื่อเกิดใหม่ได้.
ทั่วทั้งชิงชิวได้กลายเป็นนรกบนดินไปแล้ว,บนท้องฟ้า,เมฆที่มืดคลึ้ม,เมฆสายฟ้ามากมายที่ส่องประกายวับวาว,ทว่าบรรยากาศรอบๆกับเต็มไปด้วยความมืดมิด.
นี่มัน?
จงซานแทบไม่อยากเชื่อกับภาพฉากที่อยู่ตรงหนา,เป็นใครกัน?
ที่ใจกล้ายิ่งนัก,ประชาชนกว่า 80 ล้านคนภายในชิงชิว,ถูกนำมาหลอมอย่างงั้นรึ?
เป็นกรรมก้อนใหญ่นัก!
"อาวุโสเทียน,พอจะจำอะไรได้หรือไม่?"จงซานสอบถามออกไป.
ใบหน้าของอาวุโสเซียนที่กลายเป็นซับซ้อนกระตุกไปมา,ท้ายที่สุดก็กล่าวออกมาด้วยความอัศจรรย์ใจ,"เซิ่งหวัง,ท่านมั่นใจว่าที่อยู่ด้านในนั้นก็ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยเฉินซิ่ว?"
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"
"ไม่เหมือน,ไม่ถูกต้องนัก!"อาวุโสเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"มี่เหมือนตรงใหนอย่างงั้นรึ?"
"นี่คือค่ายกลฮวงจุ้ยที่ร้ายกาย,ไม่ควรจะเป็นเฉินซิ่วเป็นคนจัดเตรียม,มันเป็นค่ายกลฮวงจุ้ยบรรพกาล,เทพปิศาจ
24 สวรรค์!"อาวุโสเทียนกล่าว.
"เทพปิศาจ 24 สวรรค์อย่างงั้นรึ? ค่ายกลบรรพกาล?
สืบทอดมาจากโบราณหรือไม่?
หรือว่ามันมีมาแต่โบราณแล้ว?"จงซานที่เต็มไปด้วยความสงสัย.
อาวุโสเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน,พยักหน้ารับและกล่าวออกมาว่า,"ค่ายกลนี้,ตามบันทึกของตระกูลเทียนนั้น,ซึ่งมีบันทึกเอาไว้ในโลกใบใหญ่,ขณะที่ตระกูลเทียนสาขาหลักถดถอยนั้น,ได้ถอยออกมาเก็บตัว,มันก็ได้หายไปพร้อมกับพวกเรา,ตามข่าวลือมันได้สูญหายไปเรียบร้อยแล้ว,ทว่ามันมาปรากฏในมือของเฉินซิ่วได้อย่างไร?"
จงซานพยักหน้ารับ.
"คิดว่าอย่างไร?"จงซานที่จ้องมองสอบถามหวนจี,เพราะว่าใบหน้าของนางเวลานี้ดูจริงจังเป็นอย่างมาก.
"เป็นพลังปิศาจที่หนักหน่วงรุนแรงนัก!"หวนจีกล่าว.
"ปิศาจ?"
"พลังปิศาจนี้เหมือนข้าเคยเห็นมาก่อน!"หวนจีที่ขมวดคิ้วไปมาราวกับกำลังครุ่นคิด.
"ขอข้าคิดสักหน่อย!"
"อะไร?"
"นี่เป็นคำสาป,เป็นคำสาปที่ทรงพลังมาก,ก่อนหน้านี้ข้าเคยเห็นเห่าเม่ยหลี่ใช้พลังคำสาป,พลังปิศาจนี้,เมื่อเมื่อครั้งที่นางใช้คำสาปเลย,นอกจากนี้ยังมากมายมหาศาล,มีจำนวนมาก! เป็นคำสาปที่ทรงพลังนัก!"หวนจีที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
----------------------------------
จงซานที่ไม่สามารถมองลึกเข้ามาในชิงชิวได้,ทว่าภายในวังหลวงเวลานี้,ขณะที่เฉินซิ่วกำลังดำเนินการนั้น,ทุกคนที่เห็นกำลังตื่นตะลึงเป็นอย่างมา.
ร่างของเหล่าขุนนางเวลานี้สั่นไปด้วยความหวาดกลัว,เฉิงไป่อี้ที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจออกมา,จดจ้องมองอาวุโสหม่า,ด้วยแววตาที่จริงจัง.
สามวันสามคืน,วาสนาและหมอกโลหิตที่หมุนวนไปมา,ก่อนที่มันจะเปิดทางเข้าขึ้นบนอากาศขึ้นมา.
ทางเข้าที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,วาสนาที่ใช้ไปมากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมทั้งเลือดเนื้อโลหิตของประชาชนทั่วชิงชิว,แม้แต่ดวงวิญญาณเองก็ถูกผลาญ,เพื่อสร้างทางเข้านี้ขึ้นมา.
ขณะที่ทางเข้าถูกเปิดขึ้นมานั้น,แววตาของซือหม่าชิงเผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
ที่ทางเข้านั้น,หมอกสีดำทมิฬที่พวยพุ่งแผ่พุ่งออกมา,หมอกสีดำที่ผุดออกมาไม่หยุด,แผ่นออกมาปนกำลับหมอกโลหิตย้อมสีเป็นสีดำ,ปราณทมิฬนั้นดูเหมือนว่าจะทรงพลังน่าเกรงขามมาก.
"คำสาป?
นี่คือคำสาปเผ่าจิ้งจอกในอดีต?"เฉินซิ่วที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"ผนึกในตำนาม,นี่คือผนึกในตำนาน!"ซือหม่าชิงที่กลืนน้ำลายคำโตลงคอ.
"ตำนานอะไร?"เฉิงไป่อี้ที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"มีเรื่องเล่าว่า,เผ่าจิ้งจอกนั้นในอดีตได้ล่วงเกินผู้ฝึกตนคำสาปที่น่าเกรงขามเข้า,และผู้ฝึกตนคำสาปใด้ใช้ชีวิตของตัวเอง,สาปเผ่าจิ้งจอกทุกรุ่น,ทำให้เผ่าจิ้งจอกในเทือกเขาชิงชิวนั้น,ถึงกับถดถอยลง,ในเวลานั้น,จื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอก,มีความแข็งแกร่งที่ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือน,ได้จัดการคำสาปนี้,ด้วยการผนึกมันเอาไว้,ด้วยชีวิตของตัวเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะผนึกมันเอาไว้ในโลกจิ้งจอก,เมื่อโลกจิ้งจอกถูกเปิดขึ้น,คำสาปก็จะกลับมาส่งผลต่อเผ่าจิ้งจอกทั่วหล้าอีกครั้ง."
Chapter 977 Fox opens, curses!
狐界开,诅咒出!
คำสาปเผ่าจิงจอก.
"มุกซิงเฉิน?"เฉินซิ่วจ้องมองไปยังอันหวงที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย.
"เซียนเซิงเฉินซิ่ว,ท่านรู้จักของวิเศษนั่นอย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"เดิมทีมันเป็นของต้าเจิ้งในโลกใบเล็ก,เป็นหนึ่งในสิบสุดยอดของวิเศษโบราณ,มุกซิงเฉิน,ได้ข่าวมาว่ามันถูกนำมาจากโลกใบใหญ่,หลอมขึ้นมาจากดวงดาว!"เฉินซิ่วที่กล่าวออกมาตามจริง.
"ดวงดาว?"ทุกคนที่แสดงท่าทางประหลาดใจ.
"ไม่แปลกใจ!"อาวุโสชุดม่วงที่พยักหน้ารับ,หลอมขึ้นมาจากดวงดารานี้เอง,ไม่สงสัยเลยว่าฝ่ามือที่โจมตีไปทั้งสองข้างกลับไม่มีผลอะไรเลย,และยังสามารถขยายออกมาได้ใหญ่โต.
"ฟิ้ว!"
จากบนท้องฟ้าการต่อสู้ของปรมาจารย์หมากซือเหม่ยและอ๋องจงหยงจบแล้ว,อ่องจงหยงที่กลับมา.
อ๋องจงหยงที่จ้องมองไปยังอ๋องเหว่ยอู๋ที่ได้รับบาดเจ็บที่คอและท่าทางของคนอื่นๆที่กำลังอยู่ในภาวะเคร่งขรึม.
"ฝ่าบาท!"อ๋องจงหย๋งกล่าว.
"ปรมาจารย์หมากซือเหม่ยตายแล้วอย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่,แต่ก็ไม่ต่างจากตาย,เขาได้รับบาดเจ็บหนัก,ตอนนี้คงกำลังหนีอยู่!"อ๋องจงหยงกล่าว.
"อืม!"
ซือหม่าชิงพยักหน้ารับ.
"สหายเฉิง,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"ซือหม่าชิงที่จ้องมองไปยังเฉิงไป่อี้.
เฉิงไป๋อี้ที่ใบหน้าบิดเบี้ยว,ทว่าก็พยามระงับความโกรธในใจเอาไว้.
"อาวุโสหม่า,ท่านสามารถควบคุมแหฟ้าตาข่ายดินได้หรือไม่?"เฉิงไปอี้ที่จ้องมองไปยังอาวุโสชุดม่วงที่ต่อสู้กับอันหวงก่อนหน้านี้.
อาวุโสหม่าส่ายหน้าไปมา,"แหฟ้าตาข่ายดินนั้นผู้ก่อตั้งมอบให้กับอาวุโสหวง,ไม่มีใครกล้าร้องขอ,หากว่าต้องหลอมประสานละก็,อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาหกเดือน.
ผู้ก่อตั้งเซียนโบราณรึ?
ซือหม่าชิงและคนอื่นที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ใบหน้าของเฉิงไป่อี้ถึงกับกลายเป็นน่าเกียจ,ไม่สามารถงานแหฟ้าตาข่ายดินได้,ไม่สามารถทำอะไรสตรีทั้งสองด้านในได้อย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นไม่ใช่การคุมขังแล้ว,แต่กลายเป็นม่านป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกนางหรอกรึ?
"สหายเฉิง?
เป็นไปได้ว่ายกเว้นอาวุโสหวง,ไม่มีใครสามารถใช้งานแหฟ้าตาข่ายดินได้อย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่สอบถามออกไป.
เฉิงไปอี้ถึงกับพูดไม่ออก,ทว่าก็พยักหน้ารับ.
ทุกคนที่อยู่ในสภาพอักอ่วน,ไม่สามารถใช้พลังขู่เข็ญเซิ่งหวังไท่ชูได้แล้ว,คาดไม่ถึงเลยว่าสถานการณ์จะแปรเปลี่ยนไปเช่นนี้?
"นำอดีตขุนนางมานี้!"ซือหม่าชิงที่ออกคำสั่งในทันที.
"โครม!"
เหล่าขุนนางของไท่ชูที่ถูกผนึกพลังฝึกตนถูกลากมากลางลานต่อหน้ากรงของเซิ่งหวังไท่ชู.
"เซิ่งหวังไท่ชู,บอกมา,โลกจิ้งจอกเปิดอย่างไร! ทุกๆห้าลมหายใจ,ข้าจะสังหารมันหนึ่งคน,จนกว่าจะจะบอกถึงจะหยุด!"ซือหม่าชิงกล่าวออกมาด้วยความพูดที่เปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร.
แหฟ้าตาข่ายดิน,สตรีทั้งสองด้านในดวงตาเบิกกว้าง,อ้าปากราวจะเอ่ยอะไร,ทว่าก็ไม่มีเสียงออกมา.
"ได้เวลา,ฆ่า!"
"อ๊าก!!"
เสียงร้องน่าสงสารก่อนที่คอจะหลุดจากบ่า.
"ซือหม่าชิงเจ้าต้องตายเหมือนหมา!"
"ซือหม่าชิงเจ้าสารเลวปิศาจร้าย!"
..................
............
......
เสียงของเหล่าขุนนางที่คำรามออกมาเสียงดัง,ทว่าซือหม่าชิงหาได้สนใจ,ทว่ายังคงจ้องมองไปยังแหฟ้าตาข่ายดิน.
ที่ด้านใน,กงจูจิวเหว่ยที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,ใบหน้าที่แดงซาน,อ้าปากเหมือนจะพูดแต่ไม่มีเสียงออกมา.
"สังหารต่อไป!"
"ช้าก่อน!"อาวุโสหม่าที่เอ่ยออกมาในทันที.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังอาวุโสหม่า!
ใบหน้าของอาวุโสหม่าที่ซับซ้อนแปลกๆ,จดจ้องมองไปยังแหฟ้าตาข่ายดินและกล่าวออกมาว่า,"ดูเหมือนพวกเขาจะพูดแต่เสียงนั้นไม่สามารถผ่านออกมาได้."
ทุกคน"...................!”
"เอาล่ะ,ไม่จำเป็นต้องถามแล้ว,ข้ายังมีวิธีเปิดโลกจิ้งจอก!"เฉินซิ่วที่อยู่ข้างๆครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"เซียนเซิงมีวิธีอย่างงั้นรึ?"ดวงตาของซือหม่าชิงเป็นประกาย.
"ใช่,หลายปีมานี้ข้าได้เฝ้ามองฮวงจุ้ยของชิงชิว,สามารถที่จะเปิดมันได้ด้วยการเสียสละอะไรบางอย่าง!"เฉินซิ่วครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"อะไร?"
"ข้าสามารถที่จะเปิดโลกจิ้งจอกได้ด้วยอำนาจฮวงจุ้ย,ทว่าจำเป็นต้องใช้วาสนาบนท้องฟ้าทั้งหมด,และประชาชนทั่วทั้งเมือง!"เฉินซิ่วกล่าวออกมาเบาๆ.
เฉินซิ่วที่กล่าวออกมาอย่างใจเย็น,ทว่าคนอื่นที่ลอบสั่นสะท้านในใจ,ใช้วาสนาทั้งหมด,และประชาชนทั่วเมืองอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่ขมวดคิ้วแน่น,ท้ายที่สุดก็จ้องมองไปยังซือหม่าชิง.
แววตาของซือหม่าชิงที่เปลี่ยนเป็นมืดคลึ้ม,ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า,"ตกลง,รบกวนเซียนเซิงด้วย!"
"อืม!"เฉินซิ่วพยักหน้ารับ.
-----------------------------------------------------------------------------
หลังจากนั้นสามวัน,ที่ด้านนอกชิงชิว,จงซานที่นำอาวุโสเทียน,เดินทางด้วยความเร็วสูงสุดท้ายที่สุดก็มาถึง!
ทว่าก่อนที่จะเข้าไปในชิงชิว,จงซานและอาวุโสเทียนที่หยุดลง,พร้อมกับจ้องมองเข้าไปด้านใน,แววตาที่เต็มไปด้วยท่าทางหวาดผวา.
นี่คือชิงชิวอย่างงั้นรึ?
จากที่ไกลออกไป,ได้ยินเสียงดังโหยหวน,เจ็บปวดทรมาน.
"อ๊ากกกก~~~~~~~~~! ”
"ช่วยด้วย~~~~~~~!”
"ฮืออออ~~~~~!”
..................
............
......
ทั่วทั้งชิงชิวเวลานี้ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกโลหิต,นอกจากนี้ภายในหมอโลหิตนั้น,ยังเต็มไปด้วยเสียงโหยหวน,ศพโลหิตมากมาย,ที่ไม่สามารถกลายเป็นวิญญาณเพื่อเกิดใหม่ได้.
ทั่วทั้งชิงชิวได้กลายเป็นนรกบนดินไปแล้ว,บนท้องฟ้า,เมฆที่มืดคลึ้ม,เมฆสายฟ้ามากมายที่ส่องประกายวับวาว,ทว่าบรรยากาศรอบๆกับเต็มไปด้วยความมืดมิด.
นี่มัน?
จงซานแทบไม่อยากเชื่อกับภาพฉากที่อยู่ตรงหนา,เป็นใครกัน?
ที่ใจกล้ายิ่งนัก,ประชาชนกว่า 80 ล้านคนภายในชิงชิว,ถูกนำมาหลอมอย่างงั้นรึ?
เป็นกรรมก้อนใหญ่นัก!
"อาวุโสเทียน,พอจะจำอะไรได้หรือไม่?"จงซานสอบถามออกไป.
ใบหน้าของอาวุโสเซียนที่กลายเป็นซับซ้อนกระตุกไปมา,ท้ายที่สุดก็กล่าวออกมาด้วยความอัศจรรย์ใจ,"เซิ่งหวัง,ท่านมั่นใจว่าที่อยู่ด้านในนั้นก็ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยเฉินซิ่ว?"
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"
"ไม่เหมือน,ไม่ถูกต้องนัก!"อาวุโสเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"มี่เหมือนตรงใหนอย่างงั้นรึ?"
"นี่คือค่ายกลฮวงจุ้ยที่ร้ายกาย,ไม่ควรจะเป็นเฉินซิ่วเป็นคนจัดเตรียม,มันเป็นค่ายกลฮวงจุ้ยบรรพกาล,เทพปิศาจ
24 สวรรค์!"อาวุโสเทียนกล่าว.
"เทพปิศาจ 24 สวรรค์อย่างงั้นรึ? ค่ายกลบรรพกาล?
สืบทอดมาจากโบราณหรือไม่?
หรือว่ามันมีมาแต่โบราณแล้ว?"จงซานที่เต็มไปด้วยความสงสัย.
อาวุโสเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน,พยักหน้ารับและกล่าวออกมาว่า,"ค่ายกลนี้,ตามบันทึกของตระกูลเทียนนั้น,ซึ่งมีบันทึกเอาไว้ในโลกใบใหญ่,ขณะที่ตระกูลเทียนสาขาหลักถดถอยนั้น,ได้ถอยออกมาเก็บตัว,มันก็ได้หายไปพร้อมกับพวกเรา,ตามข่าวลือมันได้สูญหายไปเรียบร้อยแล้ว,ทว่ามันมาปรากฏในมือของเฉินซิ่วได้อย่างไร?"
จงซานพยักหน้ารับ.
"คิดว่าอย่างไร?"จงซานที่จ้องมองสอบถามหวนจี,เพราะว่าใบหน้าของนางเวลานี้ดูจริงจังเป็นอย่างมาก.
"เป็นพลังปิศาจที่หนักหน่วงรุนแรงนัก!"หวนจีกล่าว.
"ปิศาจ?"
"พลังปิศาจนี้เหมือนข้าเคยเห็นมาก่อน!"หวนจีที่ขมวดคิ้วไปมาราวกับกำลังครุ่นคิด.
"ขอข้าคิดสักหน่อย!"
"อะไร?"
"นี่เป็นคำสาป,เป็นคำสาปที่ทรงพลังมาก,ก่อนหน้านี้ข้าเคยเห็นเห่าเม่ยหลี่ใช้พลังคำสาป,พลังปิศาจนี้,เมื่อเมื่อครั้งที่นางใช้คำสาปเลย,นอกจากนี้ยังมากมายมหาศาล,มีจำนวนมาก! เป็นคำสาปที่ทรงพลังนัก!"หวนจีที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
----------------------------------
จงซานที่ไม่สามารถมองลึกเข้ามาในชิงชิวได้,ทว่าภายในวังหลวงเวลานี้,ขณะที่เฉินซิ่วกำลังดำเนินการนั้น,ทุกคนที่เห็นกำลังตื่นตะลึงเป็นอย่างมา.
ร่างของเหล่าขุนนางเวลานี้สั่นไปด้วยความหวาดกลัว,เฉิงไป่อี้ที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจออกมา,จดจ้องมองอาวุโสหม่า,ด้วยแววตาที่จริงจัง.
สามวันสามคืน,วาสนาและหมอกโลหิตที่หมุนวนไปมา,ก่อนที่มันจะเปิดทางเข้าขึ้นบนอากาศขึ้นมา.
ทางเข้าที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,วาสนาที่ใช้ไปมากขึ้นและก็มากขึ้น,รวมทั้งเลือดเนื้อโลหิตของประชาชนทั่วชิงชิว,แม้แต่ดวงวิญญาณเองก็ถูกผลาญ,เพื่อสร้างทางเข้านี้ขึ้นมา.
ขณะที่ทางเข้าถูกเปิดขึ้นมานั้น,แววตาของซือหม่าชิงเผยท่าทางตื่นเต้นดีใจ.
ที่ทางเข้านั้น,หมอกสีดำทมิฬที่พวยพุ่งแผ่พุ่งออกมา,หมอกสีดำที่ผุดออกมาไม่หยุด,แผ่นออกมาปนกำลับหมอกโลหิตย้อมสีเป็นสีดำ,ปราณทมิฬนั้นดูเหมือนว่าจะทรงพลังน่าเกรงขามมาก.
"คำสาป?
นี่คือคำสาปเผ่าจิ้งจอกในอดีต?"เฉินซิ่วที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"ผนึกในตำนาม,นี่คือผนึกในตำนาน!"ซือหม่าชิงที่กลืนน้ำลายคำโตลงคอ.
"ตำนานอะไร?"เฉิงไป่อี้ที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"มีเรื่องเล่าว่า,เผ่าจิ้งจอกนั้นในอดีตได้ล่วงเกินผู้ฝึกตนคำสาปที่น่าเกรงขามเข้า,และผู้ฝึกตนคำสาปใด้ใช้ชีวิตของตัวเอง,สาปเผ่าจิ้งจอกทุกรุ่น,ทำให้เผ่าจิ้งจอกในเทือกเขาชิงชิวนั้น,ถึงกับถดถอยลง,ในเวลานั้น,จื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอก,มีความแข็งแกร่งที่ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือน,ได้จัดการคำสาปนี้,ด้วยการผนึกมันเอาไว้,ด้วยชีวิตของตัวเอง,คาดไม่ถึงเลยว่าจะผนึกมันเอาไว้ในโลกจิ้งจอก,เมื่อโลกจิ้งจอกถูกเปิดขึ้น,คำสาปก็จะกลับมาส่งผลต่อเผ่าจิ้งจอกทั่วหล้าอีกครั้ง."
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น