Immortality Chapter 955 He will revenge for me
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 955 เขาจะต้องแก้แค้นให้กับข้า.
Chapter 955 He will
revenge for me
他会为我报仇的
เขาจะต้องแก้แค้นให้กับข้า.
ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ชายในชุดสีขาว,ลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือขึ้นไปอีก!
ที่ด้านล่างเป็นประมุขนิกายเสอโหวที่สวมงอบปกปิดใบหน้า!
ทุกคนไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของปราชญ์เทพได้ชัดเจน,เพราะเขาคือปราชญ์เทพ,เป็นตัวแทนของสวรรค์,สวรรค์ไร้รูป,หมื่นสวรรค์! ปราชญ์เทพเองก็ด้วย.
ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ไม่มีกลิ่นอายใดๆเล็ดรอดออกมา,ทว่าเมื่อทุกคนจ้องมองก็ทำให้ดูจริงจังขึงขังขึ้นมาในใจ.
พริบตาเดียว,แทบจะทุกคนที่รู้สึกสั่นไหว,ราวกับว่ากำลังเผชิญหน้ากับอำนาจสวรรค์.
ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ราวกับว่าต้องการก้มกราบบูชาที่แผ่กัดกินภายในใจของทุกคนในทันที.
เป็นความจริง,กับความรู้สึกความเคารพบูชานี้,จะต้องเป็นปราชญ์เทพแน่,นี่ไม่ใช่การใช้สัมผัสเทวะครองร่างเหมือนที่แล้วมา,นี่คือปราชญ์เทพที่แท้จริง.
กับการปรากฏตัวของปราชญ์เทพ,ราวกับว่าสภาพภูมิอากาศรอบๆหยุดนิ่งลงในทันที.
หลายๆคนที่ไม่กล้าแม้แต่มองออกไป,ทว่าบางคนก็มองออกไป,ทว่ากับรู้สึกพล่ามัว,ไม่สามารถที่จะจับจ้องมองไปยัง,ปราชญ์เทพหมี่เทียนได้.
"ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
อสรพิษยังสีฟ้าที่ใหญ่ยักษ์ที่มีประมุขนิกายเสอโหวยืนอยู่,ส่งเสียงขู่,แสดงท่าทางเป็นปฏิปักษ์กับปราชญ์เทพหมี่เทียน,เสียงคำรามขู่ก้อง,พร้อมกับสายตาที่เย็นชาจดจ้องมองไปยังปราชญ์เทพหมี่เทียน.
"ร่างโคลนโลหิตของนวีหว๋า,ช่างน่าเศร้า,ความภาคภูมินั้นได้หายไปแล้ว!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนกล่าวออกมาเล็กน้อย.
เสียงเบาๆ,แต่ราวกับว่าส่งผ่านไปถึงหัวใจของทุกคนได้.
"ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ข้าไปสร้างความแค้นกับเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่,ถึงได้ตามราวีข้าไม่หยุด?"หม่ากูที่แค่นเสียงเย็นชา.
ความแค้น?
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่อยู่รอบๆถึงกับตื่นตกใจ,ประมุขนิกายเสอโหวกำลังถูกปราชญ์เทพล่าอยู่อย่างงั้นรึ?
"เจ้ากับข้าหาได้มีความแค้น,ทว่าเทียนชูมีอย่างแน่นอน,อย่าได้ขัดขืน!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่กล่าวออกมาเบาๆ.
กับคำพูดของหมี่เทียน,ราวกับทุกคนได้รับรู้ด้วย,คำพูดของปราชญ์เทพที่ทะลวงมายังหัวใจของพวกเขา,จนรู้สึกหนักอึ้ง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เทียนชู,ก็แค่คำกล่าวอ้าง,ปราชญ์เทพหมี่เทียน,เจ้ากำลังต้องการสร้างของวิเศษ,ซือ,เหม่ย,หวังและเหลียง,สี่ภูติเทียนเต๋า?
เป็นความปรารถนาส่วนตัวของเจ้าเท่านั้น,เจ้าต้องการร่างข้าเป็นหลอมเป็นอาวุธวิเศษต่างหาก!"หม่ากูกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
สี่ภูติเทียนเต๋า?ซือ,เหม่ย,หวังและเหลียง,อาวุธเทวะที่หลอมจากร่างสิ่งมีชีวิต?
ที่ไกลออกไปนั้นหัวใจของจงซานที่หนักอึ้งขึ้นทันที,ปราชญ์เทพหมี่เทียนต้องการหลอมของวิเศษ,โดยใช้ร่างของหม่ากูหลอมเป็นอาวุธอย่างงั้นรึ?
"เทียนชูไม่อาจต้าน,ข้าคือผู้รับบัญชาสวรรค์!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ชิ,บัญชาสวรรค์,เจ้ารู้ว่าข้าเป็นใครอย่างงั้นรึ?"หม่ากูที่แค่นเสียงเย็นชา.
"เจ้าเป็นใคร?"หมี่เทียนที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,หม่ากูที่ถอดงอบออกมาในทันที,เผยให้เห็นใบหน้าที่อัปลักษณ์ที่สุดออกมาต่อหน้าทุกคนในทันที.
"นี่คือประมุขนิกายเสอโหวอย่างงั้นรึ?"
"ใบหน้าของนางที่อัปลักษณ์ขนาดนี้เลยรึ?"
"ไม่ได้อัปลักษณ์,เป็นเพราะแผลเป็นนั่น,เหมือนกับแผลเป็นรูปตะขาบเลย! ทำไมนางถึงต้องทำเช่นนั้น?"
..............................
..................
......
หลายๆคนที่ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อยกับภาพที่เห็น.
"ข้าเป็นใคร,เจ้าควรจะเข้าใจชัดเจนแล้ว,เจ้าต้องการสังหารข้า,ควรจะเข้าใจผลที่จะตามมาชัดเจนด้วยเช่นกัน!"หมากูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็จดจ้องมองไปยังหมากูด้วยความประหลาดใจ,สถานการณ์เช่นนี้คืออะไร?
หมากูกำลังทำอะไร? กำลังข่มขู่ปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
นางเป็นใคร,ใครเป็นนาง? ประมุขนิกายเสอโห่ว!
สายตาของทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"ปราชญ์เทพทั้งเจ็ดต่อต้านเทียนชู,ได้รับการลงโทษ,ล่วงหล่นลงจากท้องฟ้า,เจ้าต้องการนำพวกเขามาข่มขู่ข้าอย่างงั้นรึ?
เป๋าซือ!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เป๋าซือ?
กับสิ่งที่ได้ยิน,ทำให้ทุกคนมากมายเปลี่ยนเป็นงงงวย,จ้องมองหน้ากันและกัน,แม้แต่เหล่าเซียนบรรพชนหรือเซียนโบราณที่อยู่รอบๆที่แววตาส่ายไปมา.
เป๋าซือ?
ในอดีตนางคือตัวตนที่งดงามอันดับหนึ่งของโลกหล้า?
เป็นไปได้อย่างไร,ในเวลานี้นางถึงได้อัปลักษณ์.......,นางคือคนๆเดียวกับคนที่งดงามอันดับหนึ่งของโลกหล้าจริงรึ?
ฮวงโหวต้าโจว,สตรีของราชันย์โจวโหยว?
เหล่ายอดฝีมือมากมายไม่เคยลืมยุคนั้นได้เลย,เป็นยุคทอง,ของราชวงศ์ต้าโจว,ยุคแห่งความรุ่งโรจน์,หมื่นราชวงศ์ต่างแซ่ซ้อง,แม้แต่กลุ่มปราชญ์เทพเองก็ด้วย!
ต้าโจวล่มสลาย!
ต้าโจวหายไปแล้ว,ราชันย์โจวโหยวตายแล้ว,เป๋าซือตายแล้ว!
กับสตรีที่อัปลักษณ์ผู้นี้คือเป่าซืออย่างงั้นรึ?
ทว่าเมื่อปราชญ์เทพเอ่ยปาก,ใครจะกล้าสงสัย?
นางยังไม่ตายอย่างงั้นรึ?
"เจ้ารู้จักข้าจริงๆรึ?"เป๋าซือแค่นเสียงเย็นชา.
"ต่อต้านเทียนชู,เจ้ากลับยังรอดชีวิต,คงเพราะนวีหว๋า,ถึงเจ้าจะมีชีวิตอยู่แล้วอย่างไร,ช่างน่าเศร้าสุดท้ายก็ไม่มีทางรอดพ้นจากเทียนชูอยู่ดี,เจ้าจะต้องตาย,นี่คือการตัดสินจากเทียนชู!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนกล่าว.
ระหว่างที่กล่าว,หมี่เทียนที่ยื่นมืออกไป,ปรากฏเงาร่างหนึ่งขึ้นที่ด้านหน้าอยู่ไม่ไกลจากหม่ากูในทันที.
รอบๆเงาดังกล่าวนั้นเต็มไปด้วยหมอกสีดำ,ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้,ทว่าสามารถเห็นเส้นแสงที่เชื่อมต่อขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"ซือ!
เจ้าได้สร้าง"ซือ"ขึ้นมาตนแรกแล้วสินะ,ของวิเศษปราชญ์เทพหมี่เทียน,ฮ่าฮ่าฮ่า,ของวิเศษปราชญ์เทพหมี่เทียนดูเหมือนว่าจะลักลอบสร้างมาตั้งแต่ในอดีตแล้ว!"หม่ากูที่หัวเราะตะเบ็งออกไปบนท้องฟ้า.
"ลักลอบสร้างอะไรกัน?
ใครบอกเจ้า?"ใหบน้าของหมี่เทียนที่กระตุกเล็กน้อย.
"นวีหว๋าเคยบอกไท่ซ่าง,บอกล่าวต่อทงเทียนและหงจวิน,ปราชญ์เทพทั้งเจ็ดต่างก็รู้กัน!"เป่าซือกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,อสรพิษยักษ์ที่คำรามใส่
"ซือ"ในทันที.
ภายใต้เสียงคำรามของอสรพิษยักษ์,แม้แต่อากาศรอบๆยังสั่นเป็นระลอก,เป็นอสรพิษที่แข็งแกร่งมาก,เวลานี้มันกำลังข่มขู่
ซือ ด้านหน้า.
จงซานสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,อสรพิษยักษ์สีฟ้านั้น,ทั่วร่างถูกคลุมเอาไปด้วยเทียนเต๋าสีเขียว.
"หงจวินกล่าวจริงๆรึ?"เสียงของหมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางลังเล.
"เจ้าคิดว่าคนอื่นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเจ้าอย่างงั้นรึ?
ซ่อนตัวอยู่ในโลกใบเล็ก,ฮ่าฮ่า,ปราชญ์เทพแต่ละคนนั้นต่างรู้ต่างเห็น,เต็มไปด้วยความกล้าไร้ซึ่งความหวาดกลัว,ไม่ได้ขลาดเขลาเช่นเจ้า!"เป่าซือที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
หมี่เทียนไม่สามารถทนรับฟังได้อีกต่อไป,ยื่นมือออกไป,กลายเป็นกรงขังสีดำ,ปกปิดขังร่างเป๋าซือเอาไว้ด้านใน.
"ข้ารู้ดีว่าวันนี้คงไม่สามารถผ่านพ้นเคราะห์กรรมไปได้,และไม่คิดจะผ่านมันให้ได้,หมี่เทียน,เจ้าจงรอคอยเอาไว้เถอะ,จะมีใครบางคน,แก้แค้นแทนข้า,วันนี้เจ้าหลอมข้าเป็นหุ่นเชิด,วันข้างหน้าเจ้าจะต้องถูกหลอมกลายเป็นหุ่นเชิดเช่นกัน! เจ้าจงรอ,รอวันนั้นเถอะ!"เป๋าซือที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ไกลออกไป,อสรพิษยักษ์สีฟ้าที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,แรงระเบิดที่กวาดออกมานั้นรุนแรงมาก,อากาศที่สั่นสะเทือนเป็นระลอก,ภูเขารอบๆระเบิดเสียหายพังทลายกลายเป็นทรายไปในทันที,บนท้องฟ้าปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่,ที่กวาดม้วนดูดซับพื้นที่ทุกอย่างรอบๆไปทั้งหมด.
อสรพิษยักษ์ที่ระเบิดตัวเอง,ต้องการที่จะทำลาย,"ซือ"
ของหมี่เทียนไปด้วย.
เป๋าซือรู้ดีว่าตัวเองต้องตกตายอยู่แล้ว,จึงได้กลายเป็นบ้าคลั่ง.
การระเบิดครั้งใหญ่ที่ทำให้,ซือ, สั่นไหวไปมา,ได้รับความเสียหายอย่างหนักไปในทันที.
"แส่หาความตาย!"หมี่เทียนที่เร่งรีบเก็บ,ซือ,ไปในทันที,เวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธ.
มือของเขาที่ยื่นออกไปด้านล่าง.
"ต้องการหลอมข้าเหรอ,ฮ่าฮ่าฮ่า!"เป๋าซือที่ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
"ชิ!"
กงขังสีดำที่กักขังเป๋าซือทันใดนั้นก็ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่นในทันที.
"ต้องการระเบิดตัวเอง?
หลอกล่อต่อหน้าข้าอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่เผยคำพูดเหยียดหยัน.
ใบหน้าของเป๋าซือที่ดื้อรั้น,ซีดขาว,แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,ที่มุมปากพ่นโลหิตสีดำออกมา.
"ข้าจะรอวัน,ที่เจ้ากลายเป็นหุ่นเชิดบ้าง!"แววตาของเป๋าซือที่ค่อยจางลงเรื่อยๆ.
"แม้แต่หงจวิน ข้ายังรอดพ้นมาได้,ทว่าตอนนี้หงจวินตายแล้ว,แม้แต่ปราชญ์เทพทั้งเจ็ดก็ล่วงหล่นลงจากท้องฟ้าแล้ว,ส่วนสามีของเจ้า?
ราชันย์โจวโหยว?
ข้าไม่เคยเห็นเขาเลย,ทว่าข้าสามารถยืนยันได้ว่าเขาเป็นแค่หมากตัวหนึ่งของหงจวิน,เป็นแค่เครื่องมือของหงจวิน,กลับกล้านำมาข่มขู่ข้าอย่างงั้นรึ?"ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่เผยรอยยิ้มเหยียดหยัน.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เป๋าซือที่กลายเป็นร่างหลัก,เป็นจิ้งจอกยักษ์ขนาดหมื่นจั้ง,จิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง!
ในเวลาเดียวกันนี้,ดวงตาของนางได้หลับลงไปแล้ว.
เสียงสุดท้ายที่ดังแผ่วๆออกมา,"เขาจะต้องแก้แค้นให้กับข้า!"
เขาจะล้างแค้นให้กับข้า!
เสียงที่ดูหนักแน่น,แม้แต่จงซานที่จับจ้อง,ฟังคำพูดสุดท้ายของเป๋าซือ,ใบหน้าของนางที่เผยรอยยิ้มออกมาอย่างคาดไม่ถึง,ก่อนที่นางจะตกตาย,รอยยิ้มนี้
ดูเหมือนว่ากำลังนึกถึงความทรงจำที่เจิดจรัสที่สุดของนาง.
หมี่เทียนที่เหยียดหยันคำพูดของนาง,ก่อนที่จะสะบัดมือออกไป,นำศพของเป๋าซือจากไปในทันทีเช่นกัน.
ปราชญ์เทพจากไปแล้ว,ภายในใจของทุกคนที่หนักอึ้ง.
ภูเขาสูงที่อยู่รอบๆกลายเป็นทรายสลายหายไปทั้งหมด,พลังกว้างใหญ่ถูกทำลายล้างถูกบดขยี้ทุกอย่างให้กลายเป็นผุยผง,นี่คืออำนาจของปราชญ์เทพ,ต่อหน้าปราชญ์เทพ,ทุกสิ่งก็ไม่ต่างจากมดปลวก.
ตำนานปราชญ์เทพหมี่เทียน,สี่ภูติเทียนเต๋า,
ในเวลานี้เขาได้สองร่างอสูรแล้ว.
ปราชญ์เทพ!
ไม่จำเป็นต้องมองดู!
ก็ทำให้ภายในใจของทุกคนสั่นไหวแล้ว,หลังจากผ่านไปนาน,ทุกคนรอบๆจึงค่อยๆขยับอีกครั้ง.
บนยอดเขาที่อยู่ไกลออกมา,จงซานที่จ้องมองเป๋าซือที่ตกตายไป,ภายในใจที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก.
ไม่ใช่ว่าจงซานไม่ยินดีจะช่วยเป๋าซือ,ทว่าเขาคงช่วยได้เล็กน้อยเท่านั้น,ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถจะย้ายนางไปยังภพหยินก็ไม่มีประโยชน์นัก,จีกงนี่ที่ได้จุติใหม่กลายเป็นเนี่ยฟ่านเฉิน,สิ่งที่พอจะช่วยได้คือ,บอกกล่าวเรื่องนี้ต่อเขา,ดูเหมือนว่าปราชญ์เทพหมี่เทียนจะไม่ใส่ใจราชันย์โจวโหยวเท่าใดนัก.
เป็นหมากให้กับหงจวินอย่างงั้นรึ? บางที,หลังจากที่เนี่ยฟ่านเฉินกลับมา,คงจะสามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกหล้าได้!
หมี่เทียนจากไปแล้ว,ในเวลานี้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายเริ่มหนีหายไปอย่างรวดเร็ว,ส่วนจงซานยังไม่ขยับ,เขายังคงอยู่ในหุบเขาเล็กๆแห่งนี้,ด้วยหัวใจระทึก.
จงซานจ้องมองไปยังธวัชเจาเหยาในมือ,เขาได้พยายามที่จะเคลื่อนย้ายมันไปยังภพหยิน,ทว่ากลับพบว่าไม่สามารถทำได้,ราวกับว่ามีพลังอะไรบางอย่างของภพหยางดึงธวัชเจาเหยาเอาไว้.
ในเมื่อไม่สามารถทำอะไรได้,จงซานจึงได้นำมันใส่ไว้ในอกเสื้อเท่านั้น,ซ่อนไว้ที่หน้าอกของเขาเอง.
จากนั้นไม่นาน,โหลวซิงเฉินก็บินกลับมา.
"เซิ่งหวัง,เสร็จสมบูรณ์แล้ว,ธวัชเจาเหยาทั้งหมดกระจายไปทั่วโลกนวีหว๋าแล้ว!"โหลวซิงเฉินกล่าวรายงาน.
"อืม!"
"เซิ่งหวัง,ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?
พื้นที่รอบๆนี้พังทลายไปหมดเลยรึ?"
"ปราชญ์เทพมา!"
"ปราชญ์เทพ?"
จงซานที่เริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น,โหลวซิงเฉินที่ได้แต่เงียบ.
"เซิ่งหวัง,พวกเราจะทำอย่างไรดี?
รีบออกจากโลกหนีหว๋าในทันทีอย่างงั้นรึ?"โหลวซิงเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ออกไปรึ? ในเวลานี้ไม่มีใครสามารถจากไปได้!
ที่ด้านหน้าทางเข้า,ในเวลานี้รับรองว่ามียอดฝีมือปิดทางเข้าเอาไว้เรียบร้อยแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
---------------
ที่ปากทางเขาโลกนวีหว๋า,เวลานี้มียอดฝีมือมากมายเฝ้าอยู่,ไม่ให้ใครผ่านเข้าไป,ในเวลานั้น,ปรากฏต้าเซียนสองคนที่บินออกมาจากปากทางเขาโลกนวีหว๋า.
"ครืนนน!"
คนสองคนที่ตามชายในชุดสีแดงชาติ,พร้อมกับนำธวัชเจาเหย๋าออกมา.
ชายในชุดสีแดงที่บินไปยังปากทางเข้าของโลกนวีหว๋า,นำมันให้กับชายชราผมสีแดง.
"อาจารย์,นี่คือธวัชเจาเหยาที่พวกเราได้มา!"ชายในชุดสีแดงที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
ชายชระที่ปล่อยแสงสีแดงออกไป,ธวัชเจาเหยาดังกล่าวเผาไหม้และระเบิดออกมาทันที.
"ขอบปลอม!"ชายชราที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
ชายในชุดสีแดงชาติพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังทุกคนที่อยู่ปากทาง,"ก่อนที่จะพบธวัชเจาเหยาของแท้,ห้ามใครออกไปด้านนอกเด็ดขาด!"
"ทำไมจะออกไปไม่ได้! พวกเราไม่มีธวัชเจาเหยาแล้วซะหน่อย! "ไม่รู้ว่าใครที่ร้องออกมาในทันที.
ชายที่อยู่ใกล้ๆกล่าวห้ามในทันที,"พูดไปก็เท่านั้น,มีเซียนบรรพชนสองคนปิดทางออกอยู่,จะพูดอะไรไปก็เปล่าประโยชน์!"
Chapter 955 He will
revenge for me
他会为我报仇的
เขาจะต้องแก้แค้นให้กับข้า.
ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ชายในชุดสีขาว,ลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือขึ้นไปอีก!
ที่ด้านล่างเป็นประมุขนิกายเสอโหวที่สวมงอบปกปิดใบหน้า!
ทุกคนไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของปราชญ์เทพได้ชัดเจน,เพราะเขาคือปราชญ์เทพ,เป็นตัวแทนของสวรรค์,สวรรค์ไร้รูป,หมื่นสวรรค์! ปราชญ์เทพเองก็ด้วย.
ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ไม่มีกลิ่นอายใดๆเล็ดรอดออกมา,ทว่าเมื่อทุกคนจ้องมองก็ทำให้ดูจริงจังขึงขังขึ้นมาในใจ.
พริบตาเดียว,แทบจะทุกคนที่รู้สึกสั่นไหว,ราวกับว่ากำลังเผชิญหน้ากับอำนาจสวรรค์.
ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ราวกับว่าต้องการก้มกราบบูชาที่แผ่กัดกินภายในใจของทุกคนในทันที.
เป็นความจริง,กับความรู้สึกความเคารพบูชานี้,จะต้องเป็นปราชญ์เทพแน่,นี่ไม่ใช่การใช้สัมผัสเทวะครองร่างเหมือนที่แล้วมา,นี่คือปราชญ์เทพที่แท้จริง.
กับการปรากฏตัวของปราชญ์เทพ,ราวกับว่าสภาพภูมิอากาศรอบๆหยุดนิ่งลงในทันที.
หลายๆคนที่ไม่กล้าแม้แต่มองออกไป,ทว่าบางคนก็มองออกไป,ทว่ากับรู้สึกพล่ามัว,ไม่สามารถที่จะจับจ้องมองไปยัง,ปราชญ์เทพหมี่เทียนได้.
"ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
อสรพิษยังสีฟ้าที่ใหญ่ยักษ์ที่มีประมุขนิกายเสอโหวยืนอยู่,ส่งเสียงขู่,แสดงท่าทางเป็นปฏิปักษ์กับปราชญ์เทพหมี่เทียน,เสียงคำรามขู่ก้อง,พร้อมกับสายตาที่เย็นชาจดจ้องมองไปยังปราชญ์เทพหมี่เทียน.
"ร่างโคลนโลหิตของนวีหว๋า,ช่างน่าเศร้า,ความภาคภูมินั้นได้หายไปแล้ว!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนกล่าวออกมาเล็กน้อย.
เสียงเบาๆ,แต่ราวกับว่าส่งผ่านไปถึงหัวใจของทุกคนได้.
"ปราชญ์เทพหมี่เทียน,ข้าไปสร้างความแค้นกับเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่,ถึงได้ตามราวีข้าไม่หยุด?"หม่ากูที่แค่นเสียงเย็นชา.
ความแค้น?
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่อยู่รอบๆถึงกับตื่นตกใจ,ประมุขนิกายเสอโหวกำลังถูกปราชญ์เทพล่าอยู่อย่างงั้นรึ?
"เจ้ากับข้าหาได้มีความแค้น,ทว่าเทียนชูมีอย่างแน่นอน,อย่าได้ขัดขืน!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่กล่าวออกมาเบาๆ.
กับคำพูดของหมี่เทียน,ราวกับทุกคนได้รับรู้ด้วย,คำพูดของปราชญ์เทพที่ทะลวงมายังหัวใจของพวกเขา,จนรู้สึกหนักอึ้ง.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เทียนชู,ก็แค่คำกล่าวอ้าง,ปราชญ์เทพหมี่เทียน,เจ้ากำลังต้องการสร้างของวิเศษ,ซือ,เหม่ย,หวังและเหลียง,สี่ภูติเทียนเต๋า?
เป็นความปรารถนาส่วนตัวของเจ้าเท่านั้น,เจ้าต้องการร่างข้าเป็นหลอมเป็นอาวุธวิเศษต่างหาก!"หม่ากูกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน.
สี่ภูติเทียนเต๋า?ซือ,เหม่ย,หวังและเหลียง,อาวุธเทวะที่หลอมจากร่างสิ่งมีชีวิต?
ที่ไกลออกไปนั้นหัวใจของจงซานที่หนักอึ้งขึ้นทันที,ปราชญ์เทพหมี่เทียนต้องการหลอมของวิเศษ,โดยใช้ร่างของหม่ากูหลอมเป็นอาวุธอย่างงั้นรึ?
"เทียนชูไม่อาจต้าน,ข้าคือผู้รับบัญชาสวรรค์!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ชิ,บัญชาสวรรค์,เจ้ารู้ว่าข้าเป็นใครอย่างงั้นรึ?"หม่ากูที่แค่นเสียงเย็นชา.
"เจ้าเป็นใคร?"หมี่เทียนที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,หม่ากูที่ถอดงอบออกมาในทันที,เผยให้เห็นใบหน้าที่อัปลักษณ์ที่สุดออกมาต่อหน้าทุกคนในทันที.
"นี่คือประมุขนิกายเสอโหวอย่างงั้นรึ?"
"ใบหน้าของนางที่อัปลักษณ์ขนาดนี้เลยรึ?"
"ไม่ได้อัปลักษณ์,เป็นเพราะแผลเป็นนั่น,เหมือนกับแผลเป็นรูปตะขาบเลย! ทำไมนางถึงต้องทำเช่นนั้น?"
..............................
..................
......
หลายๆคนที่ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อยกับภาพที่เห็น.
"ข้าเป็นใคร,เจ้าควรจะเข้าใจชัดเจนแล้ว,เจ้าต้องการสังหารข้า,ควรจะเข้าใจผลที่จะตามมาชัดเจนด้วยเช่นกัน!"หมากูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็จดจ้องมองไปยังหมากูด้วยความประหลาดใจ,สถานการณ์เช่นนี้คืออะไร?
หมากูกำลังทำอะไร? กำลังข่มขู่ปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
นางเป็นใคร,ใครเป็นนาง? ประมุขนิกายเสอโห่ว!
สายตาของทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"ปราชญ์เทพทั้งเจ็ดต่อต้านเทียนชู,ได้รับการลงโทษ,ล่วงหล่นลงจากท้องฟ้า,เจ้าต้องการนำพวกเขามาข่มขู่ข้าอย่างงั้นรึ?
เป๋าซือ!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่กล่าวออกมาเบาๆ.
เป๋าซือ?
กับสิ่งที่ได้ยิน,ทำให้ทุกคนมากมายเปลี่ยนเป็นงงงวย,จ้องมองหน้ากันและกัน,แม้แต่เหล่าเซียนบรรพชนหรือเซียนโบราณที่อยู่รอบๆที่แววตาส่ายไปมา.
เป๋าซือ?
ในอดีตนางคือตัวตนที่งดงามอันดับหนึ่งของโลกหล้า?
เป็นไปได้อย่างไร,ในเวลานี้นางถึงได้อัปลักษณ์.......,นางคือคนๆเดียวกับคนที่งดงามอันดับหนึ่งของโลกหล้าจริงรึ?
ฮวงโหวต้าโจว,สตรีของราชันย์โจวโหยว?
เหล่ายอดฝีมือมากมายไม่เคยลืมยุคนั้นได้เลย,เป็นยุคทอง,ของราชวงศ์ต้าโจว,ยุคแห่งความรุ่งโรจน์,หมื่นราชวงศ์ต่างแซ่ซ้อง,แม้แต่กลุ่มปราชญ์เทพเองก็ด้วย!
ต้าโจวล่มสลาย!
ต้าโจวหายไปแล้ว,ราชันย์โจวโหยวตายแล้ว,เป๋าซือตายแล้ว!
กับสตรีที่อัปลักษณ์ผู้นี้คือเป่าซืออย่างงั้นรึ?
ทว่าเมื่อปราชญ์เทพเอ่ยปาก,ใครจะกล้าสงสัย?
นางยังไม่ตายอย่างงั้นรึ?
"เจ้ารู้จักข้าจริงๆรึ?"เป๋าซือแค่นเสียงเย็นชา.
"ต่อต้านเทียนชู,เจ้ากลับยังรอดชีวิต,คงเพราะนวีหว๋า,ถึงเจ้าจะมีชีวิตอยู่แล้วอย่างไร,ช่างน่าเศร้าสุดท้ายก็ไม่มีทางรอดพ้นจากเทียนชูอยู่ดี,เจ้าจะต้องตาย,นี่คือการตัดสินจากเทียนชู!"ปราชญ์เทพหมี่เทียนกล่าว.
ระหว่างที่กล่าว,หมี่เทียนที่ยื่นมืออกไป,ปรากฏเงาร่างหนึ่งขึ้นที่ด้านหน้าอยู่ไม่ไกลจากหม่ากูในทันที.
รอบๆเงาดังกล่าวนั้นเต็มไปด้วยหมอกสีดำ,ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้,ทว่าสามารถเห็นเส้นแสงที่เชื่อมต่อขึ้นไปบนท้องฟ้า.
"ซือ!
เจ้าได้สร้าง"ซือ"ขึ้นมาตนแรกแล้วสินะ,ของวิเศษปราชญ์เทพหมี่เทียน,ฮ่าฮ่าฮ่า,ของวิเศษปราชญ์เทพหมี่เทียนดูเหมือนว่าจะลักลอบสร้างมาตั้งแต่ในอดีตแล้ว!"หม่ากูที่หัวเราะตะเบ็งออกไปบนท้องฟ้า.
"ลักลอบสร้างอะไรกัน?
ใครบอกเจ้า?"ใหบน้าของหมี่เทียนที่กระตุกเล็กน้อย.
"นวีหว๋าเคยบอกไท่ซ่าง,บอกล่าวต่อทงเทียนและหงจวิน,ปราชญ์เทพทั้งเจ็ดต่างก็รู้กัน!"เป่าซือกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,อสรพิษยักษ์ที่คำรามใส่
"ซือ"ในทันที.
ภายใต้เสียงคำรามของอสรพิษยักษ์,แม้แต่อากาศรอบๆยังสั่นเป็นระลอก,เป็นอสรพิษที่แข็งแกร่งมาก,เวลานี้มันกำลังข่มขู่
ซือ ด้านหน้า.
จงซานสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน,อสรพิษยักษ์สีฟ้านั้น,ทั่วร่างถูกคลุมเอาไปด้วยเทียนเต๋าสีเขียว.
"หงจวินกล่าวจริงๆรึ?"เสียงของหมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางลังเล.
"เจ้าคิดว่าคนอื่นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเจ้าอย่างงั้นรึ?
ซ่อนตัวอยู่ในโลกใบเล็ก,ฮ่าฮ่า,ปราชญ์เทพแต่ละคนนั้นต่างรู้ต่างเห็น,เต็มไปด้วยความกล้าไร้ซึ่งความหวาดกลัว,ไม่ได้ขลาดเขลาเช่นเจ้า!"เป่าซือที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
หมี่เทียนไม่สามารถทนรับฟังได้อีกต่อไป,ยื่นมือออกไป,กลายเป็นกรงขังสีดำ,ปกปิดขังร่างเป๋าซือเอาไว้ด้านใน.
"ข้ารู้ดีว่าวันนี้คงไม่สามารถผ่านพ้นเคราะห์กรรมไปได้,และไม่คิดจะผ่านมันให้ได้,หมี่เทียน,เจ้าจงรอคอยเอาไว้เถอะ,จะมีใครบางคน,แก้แค้นแทนข้า,วันนี้เจ้าหลอมข้าเป็นหุ่นเชิด,วันข้างหน้าเจ้าจะต้องถูกหลอมกลายเป็นหุ่นเชิดเช่นกัน! เจ้าจงรอ,รอวันนั้นเถอะ!"เป๋าซือที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ไม่ไกลออกไป,อสรพิษยักษ์สีฟ้าที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,แรงระเบิดที่กวาดออกมานั้นรุนแรงมาก,อากาศที่สั่นสะเทือนเป็นระลอก,ภูเขารอบๆระเบิดเสียหายพังทลายกลายเป็นทรายไปในทันที,บนท้องฟ้าปรากฏหลุมดำขนาดใหญ่,ที่กวาดม้วนดูดซับพื้นที่ทุกอย่างรอบๆไปทั้งหมด.
อสรพิษยักษ์ที่ระเบิดตัวเอง,ต้องการที่จะทำลาย,"ซือ"
ของหมี่เทียนไปด้วย.
เป๋าซือรู้ดีว่าตัวเองต้องตกตายอยู่แล้ว,จึงได้กลายเป็นบ้าคลั่ง.
การระเบิดครั้งใหญ่ที่ทำให้,ซือ, สั่นไหวไปมา,ได้รับความเสียหายอย่างหนักไปในทันที.
"แส่หาความตาย!"หมี่เทียนที่เร่งรีบเก็บ,ซือ,ไปในทันที,เวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธ.
มือของเขาที่ยื่นออกไปด้านล่าง.
"ต้องการหลอมข้าเหรอ,ฮ่าฮ่าฮ่า!"เป๋าซือที่ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
"ชิ!"
กงขังสีดำที่กักขังเป๋าซือทันใดนั้นก็ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่นในทันที.
"ต้องการระเบิดตัวเอง?
หลอกล่อต่อหน้าข้าอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนที่เผยคำพูดเหยียดหยัน.
ใบหน้าของเป๋าซือที่ดื้อรั้น,ซีดขาว,แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,ที่มุมปากพ่นโลหิตสีดำออกมา.
"ข้าจะรอวัน,ที่เจ้ากลายเป็นหุ่นเชิดบ้าง!"แววตาของเป๋าซือที่ค่อยจางลงเรื่อยๆ.
"แม้แต่หงจวิน ข้ายังรอดพ้นมาได้,ทว่าตอนนี้หงจวินตายแล้ว,แม้แต่ปราชญ์เทพทั้งเจ็ดก็ล่วงหล่นลงจากท้องฟ้าแล้ว,ส่วนสามีของเจ้า?
ราชันย์โจวโหยว?
ข้าไม่เคยเห็นเขาเลย,ทว่าข้าสามารถยืนยันได้ว่าเขาเป็นแค่หมากตัวหนึ่งของหงจวิน,เป็นแค่เครื่องมือของหงจวิน,กลับกล้านำมาข่มขู่ข้าอย่างงั้นรึ?"ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่เผยรอยยิ้มเหยียดหยัน.
"ตูมมมม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,เป๋าซือที่กลายเป็นร่างหลัก,เป็นจิ้งจอกยักษ์ขนาดหมื่นจั้ง,จิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง!
ในเวลาเดียวกันนี้,ดวงตาของนางได้หลับลงไปแล้ว.
เสียงสุดท้ายที่ดังแผ่วๆออกมา,"เขาจะต้องแก้แค้นให้กับข้า!"
เขาจะล้างแค้นให้กับข้า!
เสียงที่ดูหนักแน่น,แม้แต่จงซานที่จับจ้อง,ฟังคำพูดสุดท้ายของเป๋าซือ,ใบหน้าของนางที่เผยรอยยิ้มออกมาอย่างคาดไม่ถึง,ก่อนที่นางจะตกตาย,รอยยิ้มนี้
ดูเหมือนว่ากำลังนึกถึงความทรงจำที่เจิดจรัสที่สุดของนาง.
หมี่เทียนที่เหยียดหยันคำพูดของนาง,ก่อนที่จะสะบัดมือออกไป,นำศพของเป๋าซือจากไปในทันทีเช่นกัน.
ปราชญ์เทพจากไปแล้ว,ภายในใจของทุกคนที่หนักอึ้ง.
ภูเขาสูงที่อยู่รอบๆกลายเป็นทรายสลายหายไปทั้งหมด,พลังกว้างใหญ่ถูกทำลายล้างถูกบดขยี้ทุกอย่างให้กลายเป็นผุยผง,นี่คืออำนาจของปราชญ์เทพ,ต่อหน้าปราชญ์เทพ,ทุกสิ่งก็ไม่ต่างจากมดปลวก.
ตำนานปราชญ์เทพหมี่เทียน,สี่ภูติเทียนเต๋า,
ในเวลานี้เขาได้สองร่างอสูรแล้ว.
ปราชญ์เทพ!
ไม่จำเป็นต้องมองดู!
ก็ทำให้ภายในใจของทุกคนสั่นไหวแล้ว,หลังจากผ่านไปนาน,ทุกคนรอบๆจึงค่อยๆขยับอีกครั้ง.
บนยอดเขาที่อยู่ไกลออกมา,จงซานที่จ้องมองเป๋าซือที่ตกตายไป,ภายในใจที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก.
ไม่ใช่ว่าจงซานไม่ยินดีจะช่วยเป๋าซือ,ทว่าเขาคงช่วยได้เล็กน้อยเท่านั้น,ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถจะย้ายนางไปยังภพหยินก็ไม่มีประโยชน์นัก,จีกงนี่ที่ได้จุติใหม่กลายเป็นเนี่ยฟ่านเฉิน,สิ่งที่พอจะช่วยได้คือ,บอกกล่าวเรื่องนี้ต่อเขา,ดูเหมือนว่าปราชญ์เทพหมี่เทียนจะไม่ใส่ใจราชันย์โจวโหยวเท่าใดนัก.
เป็นหมากให้กับหงจวินอย่างงั้นรึ? บางที,หลังจากที่เนี่ยฟ่านเฉินกลับมา,คงจะสามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกหล้าได้!
หมี่เทียนจากไปแล้ว,ในเวลานี้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายเริ่มหนีหายไปอย่างรวดเร็ว,ส่วนจงซานยังไม่ขยับ,เขายังคงอยู่ในหุบเขาเล็กๆแห่งนี้,ด้วยหัวใจระทึก.
จงซานจ้องมองไปยังธวัชเจาเหยาในมือ,เขาได้พยายามที่จะเคลื่อนย้ายมันไปยังภพหยิน,ทว่ากลับพบว่าไม่สามารถทำได้,ราวกับว่ามีพลังอะไรบางอย่างของภพหยางดึงธวัชเจาเหยาเอาไว้.
ในเมื่อไม่สามารถทำอะไรได้,จงซานจึงได้นำมันใส่ไว้ในอกเสื้อเท่านั้น,ซ่อนไว้ที่หน้าอกของเขาเอง.
จากนั้นไม่นาน,โหลวซิงเฉินก็บินกลับมา.
"เซิ่งหวัง,เสร็จสมบูรณ์แล้ว,ธวัชเจาเหยาทั้งหมดกระจายไปทั่วโลกนวีหว๋าแล้ว!"โหลวซิงเฉินกล่าวรายงาน.
"อืม!"
"เซิ่งหวัง,ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?
พื้นที่รอบๆนี้พังทลายไปหมดเลยรึ?"
"ปราชญ์เทพมา!"
"ปราชญ์เทพ?"
จงซานที่เริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น,โหลวซิงเฉินที่ได้แต่เงียบ.
"เซิ่งหวัง,พวกเราจะทำอย่างไรดี?
รีบออกจากโลกหนีหว๋าในทันทีอย่างงั้นรึ?"โหลวซิงเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ออกไปรึ? ในเวลานี้ไม่มีใครสามารถจากไปได้!
ที่ด้านหน้าทางเข้า,ในเวลานี้รับรองว่ามียอดฝีมือปิดทางเข้าเอาไว้เรียบร้อยแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
---------------
ที่ปากทางเขาโลกนวีหว๋า,เวลานี้มียอดฝีมือมากมายเฝ้าอยู่,ไม่ให้ใครผ่านเข้าไป,ในเวลานั้น,ปรากฏต้าเซียนสองคนที่บินออกมาจากปากทางเขาโลกนวีหว๋า.
"ครืนนน!"
คนสองคนที่ตามชายในชุดสีแดงชาติ,พร้อมกับนำธวัชเจาเหย๋าออกมา.
ชายในชุดสีแดงที่บินไปยังปากทางเข้าของโลกนวีหว๋า,นำมันให้กับชายชราผมสีแดง.
"อาจารย์,นี่คือธวัชเจาเหยาที่พวกเราได้มา!"ชายในชุดสีแดงที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
ชายชระที่ปล่อยแสงสีแดงออกไป,ธวัชเจาเหยาดังกล่าวเผาไหม้และระเบิดออกมาทันที.
"ขอบปลอม!"ชายชราที่เอ่ยออกมาเบาๆ.
ชายในชุดสีแดงชาติพยักหน้ารับ,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังทุกคนที่อยู่ปากทาง,"ก่อนที่จะพบธวัชเจาเหยาของแท้,ห้ามใครออกไปด้านนอกเด็ดขาด!"
"ทำไมจะออกไปไม่ได้! พวกเราไม่มีธวัชเจาเหยาแล้วซะหน่อย! "ไม่รู้ว่าใครที่ร้องออกมาในทันที.
ชายที่อยู่ใกล้ๆกล่าวห้ามในทันที,"พูดไปก็เท่านั้น,มีเซียนบรรพชนสองคนปิดทางออกอยู่,จะพูดอะไรไปก็เปล่าประโยชน์!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น