Immortality Chapter 935 Broad body root
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 935 พรสวรรค์ทางร่างกายที่กว้างขวาง.
Chapter 935 Broad body root
อสูรย้อนเวลา,นับเป็นเทพอสูรที่ร้ายกาจ,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เนื่องจากเขาต้องเผชิญหน้ามันด้วยร่างหลัก,หากเป็นภพหยินร่างแยกเงาแล้วล่ะก็,อำนาจย้อนเวลา,จะไม่เป็นปัญหาต่อเขาเลย,ทว่ามันจะมีผลต่อร่างหลักของเขาหรือไม่?
พลังฝึกตนของจงซานที่เพิ่มขึ้นอย่างยากลำบาก,หากต้องเชิญหน้ากับอสูรย้อนเวลา,มีแต่ต้องกำจัดมันให้ตกตายไปในทันทีก่อนเท่านั้น.
"ถึงกับเตรียมค่ายกลเอาไว้เลยรึ?
เพียงแค่จัดการกับข้า,ถึงกับต้องลงทุนขนาดนี้เลยรึ?!"จงซานแค่นเสียงดูแคลน.
"ค่ายกลอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีขาวที่ตกใจเล็กน้อย.
มีค่ายกลขนาดใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลออกไป,เต็มไปด้วยหมอกหนา,ดูลึกลับเป็นอย่างมาก.
เห็นใบหน้าท่าทางของชายในชุดสีขาว,ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,จ้องมองไปยังทิศทางของซือหม่าจงเหิง,ค่ายกลนี้,แม้ว่าจงซานจะไม่เคยเห็นมาก่อน,ทว่าเขาที่คลุกคลีกับหนี่ปู่ซามานานแล้ว,เพียงแค่มองก็รับรู้ว่า,นี่คือค่ายกลฮวงจุ้ย.
ค่ายกลฮวงจุ้ยอย่างงั้นรึ?
เป็นซือหม่าจงเหิงเตรียมค่ายกลฮวงจุ้ยอย่างงั้นรึ?
"ส่งแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบมา?"ชายในชุดสีขาวที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"เห็นแก่หน้าของบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,เจ้าไปซะ,แล้วข้าจะไม่เอาเรื่อง!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,เซียนบรรพชน,จงซานไม่ต้องการยั่วยุเขาในเวลานี้,ไม่ต้องบอกเลยว่าเวลานี้เขาได้สร้างศัตรูไปเป็นจำนวนมาก.
"ชิ! เมื่อเป็นเช่นนั้น,ข้าคงต้องค่อยๆค้นตัวเจ้าช้าๆเพื่อที่จะได้ครอบครองมันสินะ!"ชายในชุดสีขาวที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่เขากล่าวนั้น,ไม่ปล่อยให้จงซานได้กล่าวอะไรต่อไป,เทพอสูรย้อนเวลาก็ปล่อยลำแสงสีเขียวออกมายังกลุ่มจงซานทันที.
"หลบไป!"
ฝ่ามือของจงซานที่กระแทกกงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวลอยออกไปคนละทิศละทางเพื่อหลบแสงสีเขียว.
"พลังฝึกตนของข้า? ข้ากลายเป็นเซียนสวรรค์แล้ว!"ซูอาโฝวที่กลายเป็นตกอกตกใจ.
"ข้าเองก็ด้วย!"กงจูจิวเหว่ยที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
ทั้งสองที่ลอยออกมา,หลบเลี่ยงแสงสีเขียวได้,ทว่าพลังฝึกตนก็ยังถดถอยลงเช่นกัน,แล้วจงซานที่รับเข้าไปเต็มๆล่ะ.
ที่ด้านหน้าของจงซานที่ปรากฏผังจักรพรรดิขึ้นมา,แสงสีเขียวไม่สามารถสะท้อนกลับไปได้,ดูเหมือนว่ามันจะไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้แสงสีเขียวถูกส่งผ่านและกระแทกร่างจงซาน,มันได้หมุนวนล้อมรอบร่างของจงซาน.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ขณะที่เตรียมปล่อยแปดหางสวรรค์ออกมา,ก่อนที่จะหยุดการเคลื่อนไหวเอาไว้,และเก็บผังจักรพรรดิ.
เพราะว่าจงซานพบกับเรื่องที่ผิดปรกติ,แสงสีเขียวที่อาบไปทั่วร่างนั้น,ดูน่าเกรงขามเกินจะบรรยาย,ทว่ากลิ่นอายดังกล่าวที่อาบไปทั่วร่างของเขานั้น,ไม่ได้ทำให้พลังฝึกตนถดถอย.
หรือว่ามันทำให้พลังฝึกตนถดถอยช้ากว่าปรกติ.
เรื่องนี้ทำให้จงซานตกใจเล็กน้อยเช่นกัน,ด้วยพรสวรรค์ทางร่างกาย,ที่เพิ่มขึ้นอย่างเชื่องช้า,ลดลงเองก็ต้องช้าด้วยอย่างงั้นรึ?
"จงซาน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ไกลออกไปนั้น,ซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยตะโกนออกมาด้วยท่าทางตกใจ,เพราะว่าเห็นแสงสีเขียวที่อาบไปทั่วร่างของจงซาน.
เมื่อพวกเขาเห็นสภาพที่น่าอนาถของซือหม่าจงเหิงแล้ว,ขณะที่จดจ้องมองไปยังจงซาน,ทั้งคู่เองก็หวั่นเกรงด้วยเช่นกัน.
"ฟี่
ฟี่"เสียงที่ดังก้องไปทั่วร่างของจงซาน,ทว่าพลังฝึกตนก็ยังคงหยุดอยู่ที่ระดับสิบสวรรค์แท้.
"หมายความว่าอย่างไร?
ช้าขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?"ชายในชุดสีขาวเผยท่าทางหวาดผวา.
เพราะว่าชายในชุดสีขาวพบว่าไม่สามารถเข้าใจในพลังฝึกตนของจงซานได้,เขามีพลังฝึกตนเหนือระดับเซียนสวรรค์อีกรึอย่างไร.
หรือว่าแสงสีเขียวนั้นมีปัญหาอย่างงั้นรึ? ไม่น่าจะใช่,คนทั้งสองที่อยู่ข้างจงซาน,พลังฝึกตนเองก็ลดลงด้วยไม่ใช่รึ?
ชายในชุดสีขาวที่เผยท่าทางร้อนรน,ที่ไกลออกมากงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวเผยท่าทางประหลาดใจ,ส่วนซือหม่าจงเหินที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็ลอบเผยท่าทางเหยียดหยันออกมาเช่นกัน,จงซาน?
เจ้าก็จะเป็นเหมือนข้า,ด้วยพรสวรรค์ทางร่างกายของข้า,หนึ่งร้อยปีก็สามารถฟื้นคืนกลับมาได้,เจ้าล่ะ?
พลังฝึกตนของจงซานไม่ลด!
ชายในชุดขาวที่เผยท่าทางตกใจเป็นอย่างมาก,ส่วนอสูรย้อนเวลาเอง,ที่เข้าใจได้อย่างชัดเจน,คนผู้นี้เป็นเพียงก้อนหินอย่างงั้นรึ?
พลังฝึกตนไม่เปลี่ยน? อสูรย้อนเวลาถึงกับหลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมา.
มันที่พยายาม!
เพิ่มแสงสีเขียวไปยังจงซาน,ปกคลุมจงซานมากขึ้นเข้าไปอีก.
ดูเหมือนว่าจงซานจะเป็นคนแรกที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น?
พรสวรรค์ร่างกาย?
ไม่ใช่พรสวรรค์สนิมทองแดงหรอกรึ? ในอดีตเทียนเสิ่นจื่อเคยกล่าวเช่นกันว่า,พรสวรรค์ร่างกายที่กว้างใหญ่ไพศาล,เรื่องนี้หมายความว่าอย่างไร?
แสงสีเขียวของอสูรย้อนเวลายังคงสว่างจ้ามากยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
ผ่านไปหนึ่งก้านธูป,ใบหน้าของอสูรย้อนเวลาที่หมดเรี่ยวหมดแรงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม,ในเวลานี้อสูรย้อนเวลาราวเต็มไปด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก,ไม่มีผลกับจงซานอย่างงั้นรึ?
พลังฝึกตนของจงซานไม่ลดรึ?
ชายในชุดสีขาวพบกับสถานการณ์ผิดปรกติขึ้นมา,เกิดปัญหาอะไรขึ้น?
คาดไม่ถึงเลยว่าแสงสีเขียวของอสูรย้อนเวลาจะไม่ได้ผล?
พริบตาเดียว,ชายในชุดสีขาวที่เผยท่าทางหวาดกลัวขึ้นมา,ไพ่ลับที่ทรงพลังที่สุดของเขาอสูรย้อนเวลา,หากไม่สามารถทำร้ายฝั่งตรงข้ามได้,ไม่ใช่ว่าเขาต้องตกตายอย่างงั้นรึ?
ต้องรู้ด้วยว่าสองเดือนที่แล้ว,จงซานสังหารศิษย์นิกายหงหรูไปหลายพันคน,ต้าเซียนมากกว่าหนึ่งคนด้วยซ้ำ.
ไม่ไกลออกไป,ซือหม่าจงเหิงพ่นโลหิตออกมาอีกครั้งแล้ว,ผ่านมาหนึ่งก้านธูปแล้ว,ไม่เห็นจงซานผิดปรกติอะไร,ไม่ใช่ว่าเวลานี้เขาต้องตกตายไปหรอกรึ?
ทำไม,ทำไมจงซานไม่เป็นอะไร?
แววตาของซือหม่าจงเหิงที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,เป็นความเกลียดชังที่มากมายเป็นล้นพ้น,ทำไมจงซานไม่เป็นไรกัน?
ทั้งที่เขากลับมาอยู่ในระดับแกนทอง?
สายตาที่เกลียดชังจงซาน,เท่าเที่ยของซือหม่าจงเหิงราวกับว่ามันกำลังจะกล่าวอะไรบางอย่าง.
ไม่ไกลออกไป,อสูรย้อนเวลามันรับรู้ว่าทักษะเทวะตอนนี้ได้ใช้พลังไปจนเกลี้ยงแล้ว,จงซานกลับไม่เป็นอะไรเลย,เกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?
จงซานที่รับรู้ว่าร่างกายของเขาที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด,จดจ้องมองไปยังชายในชุดสีขาวด้วยความเย็นชาทันที.
"อย่าเข้ามา,ข้าจะไม่เอาเรื่องเจ้าก็ได้!"ชายในชุดสีขาวที่เผยท่าทางหวาดกลัว.
"เป็นเจ้าเองที่ล่วงเกินข้า,วันนี้,ห้าข้าไม่จัดการเจ้า,ใครต่อใครก็คงมาขอความเมตาจากข้าไม่ใช่รึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ปัง!"
บนร่างกายของจงซานที่เกิดเสียงดังสนั่น,ราวกับว่าฟ้าผ่าดังลั่น,ทุกคนรู้สึกเจ็บปวดแก้วหู,หลายๆคนที่กลายเป็นงงงันไปในทันที.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,เพราะว่าพลังฝึกตนของเขาท้ายที่สุดก็ลดลง,กลายเป็นเซียนสวรรค์ขั้นที่เก้าแล้ว! ลดลงหนึ่งขั้นอย่างงั้นรึ?
อสูรย้อนเวลาเผยท่าทางตื่นเต้น,ทว่าหลังจากที่ตื่นเต้นได้พริบเดียวก็เปลี่ยนเป็นหดหู่ขึ้นมาทันที,เพราะว่าเมื่อลดลงมาถึงระดับเซียนสวรรค์ขั้นที่เก้าก็ดูไม่มีทีท่าว่าจะลดลงอีกเช่นเดิม.
จงซานจะรอให้ครบหนึ่งก้านธูปอีกรึ?
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
อสูรขั้นเวลาด้านหลัง,ปากขนาดห้าร้อยจั้งก็พุ่งมาในทันที.
ชายในชุดสีขาวที่หันหน้ากลับไป,เห็นแค่เพียงปากที่ใหญ่โตงับมาแล้ว.
"สว๊วฟ!"
อสูรย้อนเวลาและชายในชุดสีขาวหายไปในทันที,เป็นแปดหางสวรรค์ที่งับไป,แสงสีเขียวที่หายไป,กลายเป็นอาหารให้กับแปดหางสวรรค์ไปแล้ว.
"สว๊วฟ!"
เกิดเสียงดังลั่นที่แปลกประหลาดเกิดขึ้นอีกครั้ง.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบหายไป,ถูกแทนที่ด้วยเท่าเที่ยพันจั้ง.
เท่าเที่ยกลืนกินแปดหางสวรรค์ลงท้องไปแล้ว.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....................................!”
ที่ไกลออกไปซือหม่าจงเหิงที่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ตั๊กแตนไล่จักจั่น,นกขมิ้นตามลัง,แปดหางสวรรค์ที่กลืนอสูรย้อนเวลา,และเท่าเที่ยกลืนกินแปดหางสวรรค์อีกรอบ,พวกมันทั้งคู่,อยู่ในท้องของเท่าเที่ยแล้ว.
"ซือหม่าจงเหิง,เจ้าสารเลว!"กงจูจิวเหว่ยที่ร้องออกมาด้วยความโกรธ.
"ซือหม่าจงเหิง,เจ้าไม่ควรทำเช่นนี้จริงๆ?"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ชิ,จงซาน,เจ้าสูญเสียเทพอสูรไปแล้ว,เจ้าจะทำอะไรได้?
เมื่อทุกอย่างเข้าไปในท้องของเท่าเที่ย,อย่าหวังว่าจะออกมาได้! มีเท่าเที่ยปกป้องข้า,เจ้าก็ไม่สามารถสังหารข้าได้ด้วย,ฮ่าฮ่าฮ่า!"ซือหม่าจงเหิงที่หัวเราะเสียงดัง.
แปดหางสวรรค์ถูกกินโดยเท่าเที่ย,ทว่าแปดหางสวรรค์นั้นคือรากเทวะของจงซาน,มันสามารถเคลื่อนไหวตามเจตจำนงของจงซาน,ทว่าจงซานยังไม่คิดที่จะเก็บมันกลับมาทั้งที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ตาม,จะให้กล่าวล่ะก็เรื่องนี้เกินกว่าเท่าเที่ยและคนอื่นๆจะเข้าใจได้.
"คิดว่ากินไปแล้วรึไง!"จงซานแค่นเสียง.
กินไปแล้วรึ? หมายความว่าอย่างไร?
กงจูจิวเหว่ย,ซูอาโฝว,ซือหม่าจงเหิงที่ไม่มีใครเข้าใจ,คิดว่ากินไปแล้วอย่างงั้นรึ?
จากภายในท้องของเท่าเที่ย,ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ขยายใหญ่ขึ้นมา,ด้วยพลังของมันที่มากล้น,ทำให้ปากของเท่าเที่ยเปิดขึ้นในทันที.
ปากของเท่าเที่ยที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,ท้องของมันที่กำลังดังลั่น,ขณะที่กำลังเคลื่อนที่ตะเกียกตะกายไปมา,ท้ายที่สุดกับถูกแทนที่ด้วยร่างของแปดหางสวรรค์ที่ใหญ่โตแทน.
ซูอาโฝว,กงจูจิวเหว่ยและซือหม่าจงเหิง,ใบหน้าถึงกับกระตุก,ทุกคนที่อ้าปากค้างเลย.
เท่าเที่ยถูกกินไปแล้วอย่างงั้นรึ?
แปดหางสวรรค์กินมันไปแล้ว?
"ไม่!"ซือหม่าจงเหิงที่ร้องออกมาด้วยความเศร้า.
ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็หายไปในทันทีเช่นกัน,อสูรย้อนเวลาและเท่าเที่ยถูกย่อยอย่างรวดเร็ว,และพลังทั้งหมดถูกส่งมาให้กับจงซาน.
พลังมากมายมหาศาล,เพิ่มพลังให้กับจงซานอีกครั้ง,หนึ่งขั้นที่หายไป,กลับคืนมาเรียบร้อยแล้ว.
เซียนสวรรค์ขั้นที่สิบ,เซียนสวรรค์ขั้นสมบูรณ์.
เมื่อทุกอย่างจบแล้ว,จงซานที่จ้องมองไปยังซือหม่าจงเหิง.
ตอนนี้เหลือเพียงแค่ซือหม่าจงเหิงที่มีระดับแกนทอง.
ซือหม่าจงเหิงที่ถอยหลังออกไปเรื่อยๆ,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความจริงจังและหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
"ตอนนี้ข้าสามารถสังหารเจ้าได้หรือยัง?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ซือหม่าจงเหิงที่จ้องมองจงซานด้วยความข่มขื่น,เขาจะต่อต้านได้อย่างไร?
ด้วยระดับแกนทองไม่ต่างจากมดปลวกที่จะถูกบี้แบนได้อย่างง่ายดาย.
"บอกมว่าค่ายกลฮวงจุ้ยนี้เป็นของใคร,แล้วข้าจะไม่สังหารเจ้า!"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ข้าไม่เชื่อ,เจ้าจะจับข้าได้?
จะตาย,ก็มาตายด้วยกัน!"ซือหม่าจงเหิงที่นำสิ่งของบางอย่างออกมา.
"ปัง!"
ฝ่ามือของจงซานฟาดออกไป,กับคนผู้นี้,จงซานหาได้สนใจอะไรเข้าแต่อย่างใด.
ซือหม่าจงเหิงที่ล่วงหล่นลงบนพื้น,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด.
"จงซาน,เจ้าทำลายพลังฝึกตนข้า?"
"มีเพียงเจ้าพิการ,ข้าถึงวางใจ!"จงซานพยักหน้า.
จงซานที่หันหน้าไปมองค่ายกลฮวงจุ้ย,ฝ่ามือของเขาที่โจมตีออกไป,แม้ว่าจะไม่รู้ว่าค่ายกลดังกล่าวนี้ใช้ทำอะไร,ทว่าเขาก็ไม่สามารถวางใจได้เลย.
"ไม่.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ซือหม่าจงเหิงที่ร้องออกมาเสียงดัง,ทว่าจงซานหาได้สนใจ,เขายังคงโจมตีไปยังค่ายกลฮวงจุ้ย.
จงซานที่หันหน้ามามองซือหม่าจงเหิงอีกครั้งและกล่าวออกมาว่า."เห็นแก่ที่เจ้าเป็นเสนาธิการคนสำคัญของศาลเทวะไท่ชู,ข้าจะทำลายแค่พลังฝึกตนของเจ้า,ใช้ชีวิตตายทั้งเป็น,ถือว่าเป็นโชควาสนาของเจ้าแล้ว!"
จากนั้น,จงซานก็บินไปรวมกลุ่มกับซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ย.
"จงซาน,ที่จริงเจ้าควรจะสังหารเขาซะ!"ซูอาโฝว.
"ก่อนที่ข้าจะจากศาลเทวะไท่ชูอย่างเป็นทางการ,เขาที่เป็นเสนาธิการคนสำคัญของศาลเทวะไท่ชู,ไม่ควรจะสังหาร!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ไม่สังหาร? หากซือหม่าจงเหินได้ยิน,คงต้องพ่นโลหิตออกมาคำโต,เขากลายเป็นคนพิการไปแล้ว,ค่ายกลฮวงจุ้ยก็ถูกทำลาย,แผนการของท่านประมุขพังทลายไม่เป็นท่า,ไม่ว่ายังไงมีเหรอที่เขาจะรอด?
คาดไม่ถึงเลยว่าภัยพิบัติที่ซือหม่าจงเหิงได้รับ,มันจะทำให้เขาอยู่ในสภาพอเนจอนาถเช่นนี้!
Chapter 935 Broad body root
广阔的根骨
พรสวรรค์ทางร่างกายที่กว้างขวาง.
อสูรย้อนเวลา,นับเป็นเทพอสูรที่ร้ายกาจ,จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,เนื่องจากเขาต้องเผชิญหน้ามันด้วยร่างหลัก,หากเป็นภพหยินร่างแยกเงาแล้วล่ะก็,อำนาจย้อนเวลา,จะไม่เป็นปัญหาต่อเขาเลย,ทว่ามันจะมีผลต่อร่างหลักของเขาหรือไม่?
พลังฝึกตนของจงซานที่เพิ่มขึ้นอย่างยากลำบาก,หากต้องเชิญหน้ากับอสูรย้อนเวลา,มีแต่ต้องกำจัดมันให้ตกตายไปในทันทีก่อนเท่านั้น.
"ถึงกับเตรียมค่ายกลเอาไว้เลยรึ?
เพียงแค่จัดการกับข้า,ถึงกับต้องลงทุนขนาดนี้เลยรึ?!"จงซานแค่นเสียงดูแคลน.
"ค่ายกลอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีขาวที่ตกใจเล็กน้อย.
มีค่ายกลขนาดใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลออกไป,เต็มไปด้วยหมอกหนา,ดูลึกลับเป็นอย่างมาก.
เห็นใบหน้าท่าทางของชายในชุดสีขาว,ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,จ้องมองไปยังทิศทางของซือหม่าจงเหิง,ค่ายกลนี้,แม้ว่าจงซานจะไม่เคยเห็นมาก่อน,ทว่าเขาที่คลุกคลีกับหนี่ปู่ซามานานแล้ว,เพียงแค่มองก็รับรู้ว่า,นี่คือค่ายกลฮวงจุ้ย.
ค่ายกลฮวงจุ้ยอย่างงั้นรึ?
เป็นซือหม่าจงเหิงเตรียมค่ายกลฮวงจุ้ยอย่างงั้นรึ?
"ส่งแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบมา?"ชายในชุดสีขาวที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"เห็นแก่หน้าของบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,เจ้าไปซะ,แล้วข้าจะไม่เอาเรื่อง!"จงซานที่กล่าวออกมาเบาๆ.
บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย,เซียนบรรพชน,จงซานไม่ต้องการยั่วยุเขาในเวลานี้,ไม่ต้องบอกเลยว่าเวลานี้เขาได้สร้างศัตรูไปเป็นจำนวนมาก.
"ชิ! เมื่อเป็นเช่นนั้น,ข้าคงต้องค่อยๆค้นตัวเจ้าช้าๆเพื่อที่จะได้ครอบครองมันสินะ!"ชายในชุดสีขาวที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่เขากล่าวนั้น,ไม่ปล่อยให้จงซานได้กล่าวอะไรต่อไป,เทพอสูรย้อนเวลาก็ปล่อยลำแสงสีเขียวออกมายังกลุ่มจงซานทันที.
"หลบไป!"
ฝ่ามือของจงซานที่กระแทกกงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวลอยออกไปคนละทิศละทางเพื่อหลบแสงสีเขียว.
"พลังฝึกตนของข้า? ข้ากลายเป็นเซียนสวรรค์แล้ว!"ซูอาโฝวที่กลายเป็นตกอกตกใจ.
"ข้าเองก็ด้วย!"กงจูจิวเหว่ยที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
ทั้งสองที่ลอยออกมา,หลบเลี่ยงแสงสีเขียวได้,ทว่าพลังฝึกตนก็ยังถดถอยลงเช่นกัน,แล้วจงซานที่รับเข้าไปเต็มๆล่ะ.
ที่ด้านหน้าของจงซานที่ปรากฏผังจักรพรรดิขึ้นมา,แสงสีเขียวไม่สามารถสะท้อนกลับไปได้,ดูเหมือนว่ามันจะไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้แสงสีเขียวถูกส่งผ่านและกระแทกร่างจงซาน,มันได้หมุนวนล้อมรอบร่างของจงซาน.
ใบหน้าของจงซานที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ขณะที่เตรียมปล่อยแปดหางสวรรค์ออกมา,ก่อนที่จะหยุดการเคลื่อนไหวเอาไว้,และเก็บผังจักรพรรดิ.
เพราะว่าจงซานพบกับเรื่องที่ผิดปรกติ,แสงสีเขียวที่อาบไปทั่วร่างนั้น,ดูน่าเกรงขามเกินจะบรรยาย,ทว่ากลิ่นอายดังกล่าวที่อาบไปทั่วร่างของเขานั้น,ไม่ได้ทำให้พลังฝึกตนถดถอย.
หรือว่ามันทำให้พลังฝึกตนถดถอยช้ากว่าปรกติ.
เรื่องนี้ทำให้จงซานตกใจเล็กน้อยเช่นกัน,ด้วยพรสวรรค์ทางร่างกาย,ที่เพิ่มขึ้นอย่างเชื่องช้า,ลดลงเองก็ต้องช้าด้วยอย่างงั้นรึ?
"จงซาน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ที่ไกลออกไปนั้น,ซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยตะโกนออกมาด้วยท่าทางตกใจ,เพราะว่าเห็นแสงสีเขียวที่อาบไปทั่วร่างของจงซาน.
เมื่อพวกเขาเห็นสภาพที่น่าอนาถของซือหม่าจงเหิงแล้ว,ขณะที่จดจ้องมองไปยังจงซาน,ทั้งคู่เองก็หวั่นเกรงด้วยเช่นกัน.
"ฟี่
ฟี่"เสียงที่ดังก้องไปทั่วร่างของจงซาน,ทว่าพลังฝึกตนก็ยังคงหยุดอยู่ที่ระดับสิบสวรรค์แท้.
"หมายความว่าอย่างไร?
ช้าขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?"ชายในชุดสีขาวเผยท่าทางหวาดผวา.
เพราะว่าชายในชุดสีขาวพบว่าไม่สามารถเข้าใจในพลังฝึกตนของจงซานได้,เขามีพลังฝึกตนเหนือระดับเซียนสวรรค์อีกรึอย่างไร.
หรือว่าแสงสีเขียวนั้นมีปัญหาอย่างงั้นรึ? ไม่น่าจะใช่,คนทั้งสองที่อยู่ข้างจงซาน,พลังฝึกตนเองก็ลดลงด้วยไม่ใช่รึ?
ชายในชุดสีขาวที่เผยท่าทางร้อนรน,ที่ไกลออกมากงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝวเผยท่าทางประหลาดใจ,ส่วนซือหม่าจงเหินที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็ลอบเผยท่าทางเหยียดหยันออกมาเช่นกัน,จงซาน?
เจ้าก็จะเป็นเหมือนข้า,ด้วยพรสวรรค์ทางร่างกายของข้า,หนึ่งร้อยปีก็สามารถฟื้นคืนกลับมาได้,เจ้าล่ะ?
พลังฝึกตนของจงซานไม่ลด!
ชายในชุดขาวที่เผยท่าทางตกใจเป็นอย่างมาก,ส่วนอสูรย้อนเวลาเอง,ที่เข้าใจได้อย่างชัดเจน,คนผู้นี้เป็นเพียงก้อนหินอย่างงั้นรึ?
พลังฝึกตนไม่เปลี่ยน? อสูรย้อนเวลาถึงกับหลั่งเหงื่อที่เย็นยะเยือบออกมา.
มันที่พยายาม!
เพิ่มแสงสีเขียวไปยังจงซาน,ปกคลุมจงซานมากขึ้นเข้าไปอีก.
ดูเหมือนว่าจงซานจะเป็นคนแรกที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น?
พรสวรรค์ร่างกาย?
ไม่ใช่พรสวรรค์สนิมทองแดงหรอกรึ? ในอดีตเทียนเสิ่นจื่อเคยกล่าวเช่นกันว่า,พรสวรรค์ร่างกายที่กว้างใหญ่ไพศาล,เรื่องนี้หมายความว่าอย่างไร?
แสงสีเขียวของอสูรย้อนเวลายังคงสว่างจ้ามากยิ่งขึ้นกว่าเดิม.
ผ่านไปหนึ่งก้านธูป,ใบหน้าของอสูรย้อนเวลาที่หมดเรี่ยวหมดแรงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม,ในเวลานี้อสูรย้อนเวลาราวเต็มไปด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก,ไม่มีผลกับจงซานอย่างงั้นรึ?
พลังฝึกตนของจงซานไม่ลดรึ?
ชายในชุดสีขาวพบกับสถานการณ์ผิดปรกติขึ้นมา,เกิดปัญหาอะไรขึ้น?
คาดไม่ถึงเลยว่าแสงสีเขียวของอสูรย้อนเวลาจะไม่ได้ผล?
พริบตาเดียว,ชายในชุดสีขาวที่เผยท่าทางหวาดกลัวขึ้นมา,ไพ่ลับที่ทรงพลังที่สุดของเขาอสูรย้อนเวลา,หากไม่สามารถทำร้ายฝั่งตรงข้ามได้,ไม่ใช่ว่าเขาต้องตกตายอย่างงั้นรึ?
ต้องรู้ด้วยว่าสองเดือนที่แล้ว,จงซานสังหารศิษย์นิกายหงหรูไปหลายพันคน,ต้าเซียนมากกว่าหนึ่งคนด้วยซ้ำ.
ไม่ไกลออกไป,ซือหม่าจงเหิงพ่นโลหิตออกมาอีกครั้งแล้ว,ผ่านมาหนึ่งก้านธูปแล้ว,ไม่เห็นจงซานผิดปรกติอะไร,ไม่ใช่ว่าเวลานี้เขาต้องตกตายไปหรอกรึ?
ทำไม,ทำไมจงซานไม่เป็นอะไร?
แววตาของซือหม่าจงเหิงที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,เป็นความเกลียดชังที่มากมายเป็นล้นพ้น,ทำไมจงซานไม่เป็นไรกัน?
ทั้งที่เขากลับมาอยู่ในระดับแกนทอง?
สายตาที่เกลียดชังจงซาน,เท่าเที่ยของซือหม่าจงเหิงราวกับว่ามันกำลังจะกล่าวอะไรบางอย่าง.
ไม่ไกลออกไป,อสูรย้อนเวลามันรับรู้ว่าทักษะเทวะตอนนี้ได้ใช้พลังไปจนเกลี้ยงแล้ว,จงซานกลับไม่เป็นอะไรเลย,เกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?
จงซานที่รับรู้ว่าร่างกายของเขาที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด,จดจ้องมองไปยังชายในชุดสีขาวด้วยความเย็นชาทันที.
"อย่าเข้ามา,ข้าจะไม่เอาเรื่องเจ้าก็ได้!"ชายในชุดสีขาวที่เผยท่าทางหวาดกลัว.
"เป็นเจ้าเองที่ล่วงเกินข้า,วันนี้,ห้าข้าไม่จัดการเจ้า,ใครต่อใครก็คงมาขอความเมตาจากข้าไม่ใช่รึ?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ปัง!"
บนร่างกายของจงซานที่เกิดเสียงดังสนั่น,ราวกับว่าฟ้าผ่าดังลั่น,ทุกคนรู้สึกเจ็บปวดแก้วหู,หลายๆคนที่กลายเป็นงงงันไปในทันที.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,เพราะว่าพลังฝึกตนของเขาท้ายที่สุดก็ลดลง,กลายเป็นเซียนสวรรค์ขั้นที่เก้าแล้ว! ลดลงหนึ่งขั้นอย่างงั้นรึ?
อสูรย้อนเวลาเผยท่าทางตื่นเต้น,ทว่าหลังจากที่ตื่นเต้นได้พริบเดียวก็เปลี่ยนเป็นหดหู่ขึ้นมาทันที,เพราะว่าเมื่อลดลงมาถึงระดับเซียนสวรรค์ขั้นที่เก้าก็ดูไม่มีทีท่าว่าจะลดลงอีกเช่นเดิม.
จงซานจะรอให้ครบหนึ่งก้านธูปอีกรึ?
"ชิ!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.
อสูรขั้นเวลาด้านหลัง,ปากขนาดห้าร้อยจั้งก็พุ่งมาในทันที.
ชายในชุดสีขาวที่หันหน้ากลับไป,เห็นแค่เพียงปากที่ใหญ่โตงับมาแล้ว.
"สว๊วฟ!"
อสูรย้อนเวลาและชายในชุดสีขาวหายไปในทันที,เป็นแปดหางสวรรค์ที่งับไป,แสงสีเขียวที่หายไป,กลายเป็นอาหารให้กับแปดหางสวรรค์ไปแล้ว.
"สว๊วฟ!"
เกิดเสียงดังลั่นที่แปลกประหลาดเกิดขึ้นอีกครั้ง.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบหายไป,ถูกแทนที่ด้วยเท่าเที่ยพันจั้ง.
เท่าเที่ยกลืนกินแปดหางสวรรค์ลงท้องไปแล้ว.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....................................!”
ที่ไกลออกไปซือหม่าจงเหิงที่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง,ตั๊กแตนไล่จักจั่น,นกขมิ้นตามลัง,แปดหางสวรรค์ที่กลืนอสูรย้อนเวลา,และเท่าเที่ยกลืนกินแปดหางสวรรค์อีกรอบ,พวกมันทั้งคู่,อยู่ในท้องของเท่าเที่ยแล้ว.
"ซือหม่าจงเหิง,เจ้าสารเลว!"กงจูจิวเหว่ยที่ร้องออกมาด้วยความโกรธ.
"ซือหม่าจงเหิง,เจ้าไม่ควรทำเช่นนี้จริงๆ?"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ชิ,จงซาน,เจ้าสูญเสียเทพอสูรไปแล้ว,เจ้าจะทำอะไรได้?
เมื่อทุกอย่างเข้าไปในท้องของเท่าเที่ย,อย่าหวังว่าจะออกมาได้! มีเท่าเที่ยปกป้องข้า,เจ้าก็ไม่สามารถสังหารข้าได้ด้วย,ฮ่าฮ่าฮ่า!"ซือหม่าจงเหิงที่หัวเราะเสียงดัง.
แปดหางสวรรค์ถูกกินโดยเท่าเที่ย,ทว่าแปดหางสวรรค์นั้นคือรากเทวะของจงซาน,มันสามารถเคลื่อนไหวตามเจตจำนงของจงซาน,ทว่าจงซานยังไม่คิดที่จะเก็บมันกลับมาทั้งที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ตาม,จะให้กล่าวล่ะก็เรื่องนี้เกินกว่าเท่าเที่ยและคนอื่นๆจะเข้าใจได้.
"คิดว่ากินไปแล้วรึไง!"จงซานแค่นเสียง.
กินไปแล้วรึ? หมายความว่าอย่างไร?
กงจูจิวเหว่ย,ซูอาโฝว,ซือหม่าจงเหิงที่ไม่มีใครเข้าใจ,คิดว่ากินไปแล้วอย่างงั้นรึ?
จากภายในท้องของเท่าเที่ย,ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ขยายใหญ่ขึ้นมา,ด้วยพลังของมันที่มากล้น,ทำให้ปากของเท่าเที่ยเปิดขึ้นในทันที.
ปากของเท่าเที่ยที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ,ท้องของมันที่กำลังดังลั่น,ขณะที่กำลังเคลื่อนที่ตะเกียกตะกายไปมา,ท้ายที่สุดกับถูกแทนที่ด้วยร่างของแปดหางสวรรค์ที่ใหญ่โตแทน.
ซูอาโฝว,กงจูจิวเหว่ยและซือหม่าจงเหิง,ใบหน้าถึงกับกระตุก,ทุกคนที่อ้าปากค้างเลย.
เท่าเที่ยถูกกินไปแล้วอย่างงั้นรึ?
แปดหางสวรรค์กินมันไปแล้ว?
"ไม่!"ซือหม่าจงเหิงที่ร้องออกมาด้วยความเศร้า.
ร่างของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบก็หายไปในทันทีเช่นกัน,อสูรย้อนเวลาและเท่าเที่ยถูกย่อยอย่างรวดเร็ว,และพลังทั้งหมดถูกส่งมาให้กับจงซาน.
พลังมากมายมหาศาล,เพิ่มพลังให้กับจงซานอีกครั้ง,หนึ่งขั้นที่หายไป,กลับคืนมาเรียบร้อยแล้ว.
เซียนสวรรค์ขั้นที่สิบ,เซียนสวรรค์ขั้นสมบูรณ์.
เมื่อทุกอย่างจบแล้ว,จงซานที่จ้องมองไปยังซือหม่าจงเหิง.
ตอนนี้เหลือเพียงแค่ซือหม่าจงเหิงที่มีระดับแกนทอง.
ซือหม่าจงเหิงที่ถอยหลังออกไปเรื่อยๆ,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความจริงจังและหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
"ตอนนี้ข้าสามารถสังหารเจ้าได้หรือยัง?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ซือหม่าจงเหิงที่จ้องมองจงซานด้วยความข่มขื่น,เขาจะต่อต้านได้อย่างไร?
ด้วยระดับแกนทองไม่ต่างจากมดปลวกที่จะถูกบี้แบนได้อย่างง่ายดาย.
"บอกมว่าค่ายกลฮวงจุ้ยนี้เป็นของใคร,แล้วข้าจะไม่สังหารเจ้า!"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ข้าไม่เชื่อ,เจ้าจะจับข้าได้?
จะตาย,ก็มาตายด้วยกัน!"ซือหม่าจงเหิงที่นำสิ่งของบางอย่างออกมา.
"ปัง!"
ฝ่ามือของจงซานฟาดออกไป,กับคนผู้นี้,จงซานหาได้สนใจอะไรเข้าแต่อย่างใด.
ซือหม่าจงเหิงที่ล่วงหล่นลงบนพื้น,ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด.
"จงซาน,เจ้าทำลายพลังฝึกตนข้า?"
"มีเพียงเจ้าพิการ,ข้าถึงวางใจ!"จงซานพยักหน้า.
จงซานที่หันหน้าไปมองค่ายกลฮวงจุ้ย,ฝ่ามือของเขาที่โจมตีออกไป,แม้ว่าจะไม่รู้ว่าค่ายกลดังกล่าวนี้ใช้ทำอะไร,ทว่าเขาก็ไม่สามารถวางใจได้เลย.
"ไม่.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ซือหม่าจงเหิงที่ร้องออกมาเสียงดัง,ทว่าจงซานหาได้สนใจ,เขายังคงโจมตีไปยังค่ายกลฮวงจุ้ย.
จงซานที่หันหน้ามามองซือหม่าจงเหิงอีกครั้งและกล่าวออกมาว่า."เห็นแก่ที่เจ้าเป็นเสนาธิการคนสำคัญของศาลเทวะไท่ชู,ข้าจะทำลายแค่พลังฝึกตนของเจ้า,ใช้ชีวิตตายทั้งเป็น,ถือว่าเป็นโชควาสนาของเจ้าแล้ว!"
จากนั้น,จงซานก็บินไปรวมกลุ่มกับซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ย.
"จงซาน,ที่จริงเจ้าควรจะสังหารเขาซะ!"ซูอาโฝว.
"ก่อนที่ข้าจะจากศาลเทวะไท่ชูอย่างเป็นทางการ,เขาที่เป็นเสนาธิการคนสำคัญของศาลเทวะไท่ชู,ไม่ควรจะสังหาร!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ไม่สังหาร? หากซือหม่าจงเหินได้ยิน,คงต้องพ่นโลหิตออกมาคำโต,เขากลายเป็นคนพิการไปแล้ว,ค่ายกลฮวงจุ้ยก็ถูกทำลาย,แผนการของท่านประมุขพังทลายไม่เป็นท่า,ไม่ว่ายังไงมีเหรอที่เขาจะรอด?
คาดไม่ถึงเลยว่าภัยพิบัติที่ซือหม่าจงเหิงได้รับ,มันจะทำให้เขาอยู่ในสภาพอเนจอนาถเช่นนี้!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น