Immortality Chapter 928 Ying's arrival
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 928 หยิงมาถึง.
Chapter 928 Ying's arrival
"มีอะไรในสุสานเหนียงเหนียงนวี่หว๋า?"กงจูจิวเหว่วยสอบถาม.
"ของวิเศษปราชญ์เทพ!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"ของวิเศษปราชญ์เทพ?"ซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยที่ดวงตาเปล่งประกาย.
"อย่างน้อยควรจะเป็นของวิเศษปราชญ์เทพ,ด้วยสถานการณ์ในเวลานี้,ได้ทำให้ผู้คนมากมายเดินทางมา,กลุ่มอิทธิพลใหญ่ทั้งหมด,จะต้องปรากฏตัวขึ้นมาอย่างแน่นอน."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืมอีกอย่างไม่ใช่แค่เพียงกลุ่มอิทธิ์ทั่วหล้า,เหล่าสุดยอดฝีมือทั่วทั้งอาณาเขตเฟิงจง,จะต้องมารวมตัวกันที่นิกายเสอโห่วแน่,ในเวลานั้นนิกายเสอโหวก็จะเต็มไปด้วยเหล่ายอดฝีมือทั่วโลก!"จงซานที่กล่าวย้ำอีกครั้ง.
"เจ้าคิดว่าเซิ่งหวังจะไปหรือไม่?"กงจูจิวเหว่ยที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"แน่นอน,เรื่องสำคัญขนาดนี้,จะไม่ไปได้อย่างไร?
ของวิเศษปราชญ์เทพนั้นไม่ใช่ของธรรมดาทั่วไป,ทั่วทุกกลุ่มอิทธิพลทั้งอาณาเขตเฟิงจงต่างก็ไม่พลาดแน่,และก็ไม่มีใครรู้ว่าระหว่างทางจะเจออะไรบ้างหรือไม่?
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องไป!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"พวกเราจะไปตอนนี้เลยรึ?!"กงจูจิวเหว่ยที่จ้องมองสอบถามมายังจงซาน.
"อืม,เวลานี้ล่ะ,พวกเราควรจะไปถึงก่อนเนิ่นๆ!"จงซานพยักหน้ารับ.
จงซาน,ซูอาโฝว,กงจูจิวเหว่ยที่รวมตัวกันแล้วพุ่งตรงไปยังทิศทางของวิหารเสอโหวในทันที.
สถานที่ของตระกูลซือหม่า,ตำหนักซือหม่าชิง.
ซือหม่าชิงจ้องมองไปยังเจ้าตระกูลซือหม่า,ซือหม่าหยวน!
"ท่านพ่อ,นิกายเสอโหวในครั้งนี้,ขึ้นอยู่กับท่านแล้ว!"ซือหม่าชิงกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม,ตระกูลซือหม่าของพวกเราอดทนมาหลายปีแล้ว,ถึงเวลาแล้ว,เมื่อข้าจะจัดการเรื่องของนิกายเสอโหวให้สำเร็จ,ส่วนเจ้า....!"ซือหม่าหยวนที่จ้องมองไปยังซือหม่าชิง.
"ท่านพ่อโปรดวางใจ,บุตรจะต้องทำมันสำเร็จอย่างแน่นอน!"ซือหม่าชิงเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"อืม,เมื่อเจ้าเป็นคนลงมือ,พ่อก็รู้สึกวางใจ!"ซือหม่าหยวนที่พยักหน้าด้วยความพอใจ.
"บุตรจะรออยู่ที่ชิงชิว,ขอให้ท่านพ่อกลับมาพร้อมกับชัยชนะ!"
"อืม!"
ภายในวังหลวงชิงชิว.
เซิ่งหวังไท่ชูจดจ้องมองไปยังเซียนเซิงหลี่,"ครั้งนี้ข้าจะเดินทางไปยังนิกายเสอโหว,คงไม่สะดวกที่จะจัดการเรื่องราวต่างๆภายใน,เรื่องนี้คงต้องรบกวนเจ้าแล้ว."
"โปรดวางใจ!"เซียนเซิงหลี่พยักหน้ารับ.
เซิ่งหวังไท่ชูพยักหน้ารับ,ก่อนที่ร่างกายจะเคลื่อนย้ายหายไปในทันที.
เหล่ากลุ่มอิทธิพลต่างๆก็เดินทางไปยังนิกายเสอโหวอย่างคับคั่ง.
วิหารนิกายเสอโหวนั้น,ตั้งอยู่ทางตะวันตกของอาณาเขตจวงหลุน.
จงซานเวลานี้ยังคงอยู่ระดับเซียนสวรรค์ขั้นที่เก้า,ส่วนซูอาโฝเองได้เลื่อนไปเป็นต้าเซียนเมื่อสามสิบปีที่แล้ว.
คนทั้งสาม,เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุด,ใช้เวลาหกเดือน,ก็เดินทางไปยังนิกายเสอโหวได้ในที่สุด.
พื้นที่รอบๆของนิกายเสอโห่วนั้นเต็มไปด้วยยอดฝีมือมากมาย,แต่ละคนต่างก็จับจ้องมองกันและกันประจำอยู่บนยอดเขาต่างกันออกไป.
บนเทือกเขา,ยอดเขาสูงเทียมฟ้า,เต็มไปด้วยกรรมวาสนาปกคลุม,พร้อมกับเปล่งประกายแสงเจิดจรัสออกมา.
ภายใต้กรรมวาสนามากมายมหาศาล,ที่ด้านล่างมีวิหารของนิกายเสอโห่ว.
บนเทือกเขาสูงเป็นพื้นทีราบเป็นฐานของตำหนักขนาดใหญ่,มีตำหนักมากมาย,พื้นที่รอบๆมีคนของวิหารเสอโหวยืนปกป้องคุ้มกันอยู่,สายตาของพวกเขาที่จ้องมองมายังเหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มาเยือน.
หนึ่งในกลุ่ม,มีคนที่อยู่ในชุดสีฟ้า,ใบหน้าค่อนข้างหล่อเหล่า,ถือกระบี่สีเขียวขณะที่ชักออกมานั้น,ปราณกระบี่สีเขียวมากมายที่กระจัดกระจายร่ายรำบินว่อนอยู่ในอากาศ,อำนาจของปราณกระบี่ที่กดทับไปทั่วทุกสารทิศ.
"นิกายเสอโห่ว,เต๋าจวินเฟิงซิงอวิ๋น,นอกจากประมุขนิกายแล้ว,เขามีสถานะสูงที่สุดในนิกายเสอโห่ว!"กงจูจิวเหว่ยที่ชี้ไปยังชายในชุดสีฟ้าพร้อมกับกล่าวออกมา.
"เฟิงซิงอวิ๋น?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
เฟิงชิงอวิ๋น,จากข้อมูลที่จงซานได้มานั้น,เขาพอจะเข้าใจว่านี่คือยอดอัจฉริยะของนิกายเสอโห่ว,ต้าเซียนขั้นสูงสุด,เหลือเพียงเล็กน้อยก็จะก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณแล้ว.
นี่ไม่ใช่ประเด็นหลัง,เป็นเด็นหลักคือเขามีสกุลว่า
เฟิง,เป็นเขาคนเดียว,และเหนียงเหนียงนวีหว๋าที่จริงมีนามว่า,เฟิงลี่ซือ,เขามีสกุลเดียวกับเหนียงเหนียงนวีหว๋า!
เฟิงซิงอวิ๋น,มีสถานะใด?
บนยอดเขาที่รอบเขตแดนของนิกายเสอโหวนั้น,เต็มไปด้วยยอดฝีมือที่ไม่เคยเห็นหน้า,กระจายอยู่รอบๆ,ดูเหมือนว่าทุกคนทั่วทั้งอาณาเขตเฟิงจงและที่อื่นทั้งแข็งแกร่งและอ่อนแอได้มารวมตัวกันที่เหล่านี้แล้ว.
เหล่าผู้แข็งแกร่งจะแย่งชิงยอดเขาที่สูงไป,ทุกคนเวลานี้ราวกับว่ากำลังรออะไรบางอย่างอยู่.
จงซานที่ตรวจสอบเหล่าผู้มีอิทธิพลมากมายที่อยู่รอบๆ,ทว่าทันใดนั้นก็ปรากฏเสียงๆหนึ่งที่กระตุ้นความรู้สึกสนใจของทุกคน.
มีร่างของคนห้าคนที่บินตรงมาอยู่ไกลออกไปจากยอดเขาสูง.
เฟิงซิงอวิ๋นที่ยืนอยู่บนยอดเขาที่สูงที่สุด,จ้องมองไปยังคนทั้งห้าที่กำลังบินตรงมา.
"เฟิงซิงอวิ๋น,หลบไปให้พ้น!"หนึ่งในนั้นที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
เป้าหมายของพวกเขาคือยอดเขาที่อยู่ใจกลางตำหนักนั่นเอง,ที่ใจกลางตำหนักนั้นดูเหมือนว่าจะมีทางเข้าสู่โลกใบเล็กอยู่,หากจำไม่ผิด,มันเป็นเหมือนกับโลกเขตแดนเช่นแดนเทพพิสุทธิ์,ทว่า,นิกายเสอโหวนั้นไม่ใช่อะไรที่ปรกติเช่นนั้นแน่,ด้วยกรรมวาสนาที่มากมายมหาศาลนั้น,จะต้องเป็นดินแดนที่ผิดปรกติบางอย่างแน่.
"ข้าจะขอบอกอีกครั้ง,เหนียงเหนียงนวีหว๋าได้สั่งเสียเอาไว้,เมื่อไม่สามารถหยุดได้,ก็ต้องเปิดโลกนวีหว๋า,ทว่ายังไม่ถึงเวลา,ตอนนี้ยังเหลืออีกหนึ่งเดือน! ห้ามใครเข้าใกล้โดยเด็ดขาด!"เฟิงซิงอวิ๋นกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ห้ามเข้าไปอย่างงั้นรึ?
ชิ,ของวิเศษปราชญ์เทพที่อยู่ด้านใน,อีกหนึ่งเดือนจะยังเหลืออยู่อีกรึ?
พวกเจ้าไม่ใช่กำลังหลอมประสานอุปกรณ์ปราชญ์เทพไปแล้วรึ,คิดว่าคนอื่นไม่รู้รึไง!"ชายคนแรกเอ่ยออกมาเสียงดัง.
เฟิงชิงอวิ๋นที่ถือกระบี่สีเขียวกวัดแกว่งไปมา,ปรากฏกระบี่ที่ถูกทิ้งรอยไว้บนอากาศอย่างแปลกประหลาด.
"ข้าจะไม่พูดซ้ำเป็นครั้งที่สุด,เลยเส้นดังกล่าวนั้นห้ามเข้า,ไม่เช่นนั้นตาย!"เฟิงซิงอวิ๋นที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ตาย?
ฮ่าอ่าอ่า,เจ้าเป็นเพียงต้าเซียน,พวกเราห้าคนก็เป็นต้าเซียน,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร?"ต้าเซียนคนหนึ่งเอ่ย.
ในเวลานั้นเฟิงซิงอวิ๋นที่ก้าวออกไปจากเส้นสีเขียวที่พาดอยู่บนอากาศ.
"วูซซซ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของอากาศที่ถูกกระบี่กรีด,เห็นเป็นริ้วแสงสีเขียว,ปราณกระบี่มากมายพวยพุ่งตรงออกไกลอำนาจของปราณกระบี่ที่น่าเกรงขามพุ่งออกไปในทันที,หมุนวนรวมตัวกันเป็นเหมือนกับวังน้ำวนแห่งปราณกระบี่,หากแต่ดูน่าเกรงขามไร้เทียมทาน,ในเวลานี้,ปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นที่พวยพุ่งขยายออกไปนับหมื่นจั้ง.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไห,จากนั้นเฟิงซิงอวิ๋นก็กลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิม,ทว่าต้าเซียนที่ลอยอยู่บนอากาศเวลานี้ถูกแยกออกเป็นสองส่วนด้วยปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นแล้ว,ปราณกระบี่ที่ปะทุออกมาจากร่างของเขาเป็นห่าฝน,ทำให้เขาตกตายไปในทันที.
สังหารในทันที!
แววตาของเหล่ายอดฝีมือที่อยู่รอบๆสายไปมา,ต้าเซียนสังหารต้าเซียน?
ในพริบตาเดียวอย่างงั้นรึ?
"ศิษย์พี่!"อีกสี่ต้าเซียนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
จากนั้นพวกเขาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวพุ่งเข้าไปด้วยความเร็ว.
"ชิ!"เฟิงซิงอวิ๋นแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับกวัดแกว่งกระบี่สีเขียว,ปล่อยริ้วแสงปราณกระบี่พุ่งออกไปด้วยพลังอำนาจที่น่าเกรงขาม,พุ่งออกไปพร้อมสังหารคนทั้งสี่ในทันที.
พลังของปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะทรงพลังกว่าก่อนหน้านี้เป็นอย่างมาก,กระบี่ของเขาที่ปรากฏเป็นริ้วแสงแปดสายพุ่งออกไป,แต่ละเส้นแสงมีพลังเทียบเท่ากับการโจมตีก่อนหน้านี้เลย.
"เจ้ากล้า~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงๆหนึ่งที่ดังผ่านมาจากอากาศที่ว่างเปล่า.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ในเวลานั้นเส้นแสงสีแดงก็ปรากฏขึ้นในทันที,ออกมาขวางปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นเอาไว้
เกิดระเบิดดังสนั่น.
กระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นถูหยุดเอาไว้,เขาที่จ้องมองไปยังเส้นแสงสีแดงอย่างไม่แยแส,ซึ่งในเวลานี้ได้ปรากฏชายในชุดสีแดงถือกระบี่สีแดงอยู่.
ส่วนต้าเซียนทั้งสี่ในเวลานี้ที่หยุดลง,ในเวลานี้แต่ละคนที่จ้องมองหน้ากันและกันเผยเหงื่อที่เย็นยะเยือออกมา,พวกเขาทั้งสี่เห็นอำนาจพลังทำลายล้างของเฟิงซิงอวิ๋นได้ก่อนหน้านี้,สนามพลังที่เล็งมายังร่างพวกเขา,จนไม่สามารถขยับได้,ราวกับว่ารอคอยความตายอย่างเดียว,น่าหวาดกลัวมาก.
"อาจารย์!"คนทั้งสี่ที่แสดงความเคารพต่อชายในชุดสีแดงโลหิตที่เพิ่งปรากฏตัวออกมาในทันที.
อาจารย์? เห็นชัดเจนว่าคนทั้งห้าก่อนหน้านี้,ได้รับคำสั่งมาจากชายในชุดสีแดง,ทว่าเขากับไม่คิดว่าเฟิงชิงอวิ๋นจะทรงพลังขนาดนั้น.
"ตูมมมม!"
เฟิงชิงอวิ๋นและชายในชุดสีแดงที่หลบฉากถอยหางออกมาจากการปะกระบี่.
"เฟิงชิงอวิ๋น,เจ้ากล้าสังหารศิษย์ของข้าอย่างงั้นรึ?
วันนี้นิกายเสอโหวไม่เห็นหน้าข้าแล้วอย่างงั้น,.......!"ชายในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"ไม่ว่าจะเป็นใครก็ห้ามผ่าน!"เฟิงซิงอวิ๋นที่ไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย,พร้อมกับโจมตีออกไปทันที.
"เซียนโบราณ,ราชันย์กระบี่โลหิต?"
ใครบางคนที่รู้จัดชายในชุดสีแดงเอ่ยออกมา.
ส่วนจงซานที่ไม่สนใจราชันย์กระบี่โลหิตแต่อย่างใด,ไม่จำเป็นต้องรู้ด้วย,เพราะว่าจงซานที่เข้าใจดีว่าการแสดงที่แท้จริงยังไม่เริ่มด้วยซ้ำ.
"ฮ่าฮ่า!ห้ามก้าวเข้ามาอย่างงั้นรึ?"ราชันย์กระบี่โลหิตแค่นเสียง.
เฟิงชิงอวิ๋นเองก็ไม่สนใจด้วยเช่นกัน,กระบี่ของเขายังคงโจมตีต่อไป,เข้าปะทะฟาดฟันกับกระบี่ของราชันย์กระบี่โลหิตด้วยความเร็วสูง,แทบจะไม่สามารถมองเห็นกระบี่ได้เลย.
กระบี่ทั้งสองกำลังฟาดฟันกันและกัน,อำนาจปราณกระบี่โลหิตที่ราวกับว่ากำลังบิดม้วนเบี่ยงออกไปเรื่อยๆ,ส่วนอำนาจปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นในเวลานี้,ราวกับกลายเป็นคลื่นแสงสีเขียวแปดสายกระจายออกไปรอบๆ,หมุนวนจนกลายเป็นสนามวายุ.
"ครืนนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
พายุคลื่นแสงสีเขียวทั้งแปดเส้นที่เพิ่มพลังขึ้นเรื่อย,บดบี้ปราณกระบี่โลหิตที่โค้งงอออกไป,เจตจำนงกระบี่ที่น่าเกรงขามของราชันย์กระบี่โลหิตกำลังถูกกดดัน.
กระบี่ของเขาที่ถูกผลักดันเริ่มโค้งงดมากขึ้นเรื่อยๆไม่หยุด.
"เคร้ง!"
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
คลื่นกระบี่โลหิต,กระแสพายุแสงสีเขียว,ปราณกระบี่มากมายที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,พื้นที่รอบๆกลายเป็นคลื่นอัดอากาศพัดผ่านออกไปรอบๆ,คลื่นกระบี่โลหิตและเส้นแสงสีเขียวที่ค่อยๆลดอำนาจลงและสลายหายไปช้า.
เฟิงชิงอวิ๋นที่กุมกระบี่เอาไว้เหมือนเดิม,พร้อมกับลอยอยู่บนอากาศด้วยความอหังการ,ส่วนราชันย์กระบี่โลหิตในเวลานี้ที่ถอยห่างออกมาจากเฟิงซิงอวิ๋น,ร่างกายของเขานั้นกลายเป็นแผลใหญ่แปดแห่ง,เสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งไปทั่วร่าง.
ทุกคนต่างก็รับรู้ได้ในทันทีว่า,เฟิงซิงอวิ๋นนั้นได้รับชัยชนะ!
เซียนโบราณกระบี่โลหิต,พ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?
เซียนโบราณ!
ผู้ฝึกตนวิถีกระบี่,ราชันย์กระบี่โลหิต,พ่ายแพ้ต่อเฟิงซิงอวิ๋น?
"เจ้า,เจ้าก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณแล้วอย่างงั้นรึ?"ราชันย์กระบี่โลหิตที่ขมวดคิ้วไปมา.
เฟิงชิงอวิ๋นไม่สนใจราชันย์กระบี่โลหิตแม้แต่น้อย,เขาได้กลับไปยืนอยู่บนลานกลางตำแหน่งเดิมของเขาอีกครั้ง,ทว่าทุกคนทำได้แค่มอง,ราชันย์กระบี่โลหิตเวลานี้ไม่กล้าเป็นศัตรูกับเฟิงซิงอวิ๋น,ทว่าเฟิงซิงอวิ๋น,ที่จริงแล้วก้าวไปถึงอาณาเขตเซียนโบราณจริงอย่างงั้นรึ?
แม้ว่าจะไม่ได้สังหารราชันย์กระบี่โลหิต,ทว่าก็เป็นการเตือนคนอื่นๆ,ว่าจะต้องรอหนึ่งเดือน,ห้าใครใจร้อนเริ่งรีบเข้ามาเด็ดขาด.
ราชันย์กระบี่โลหิตไม่กล้าที่จะพุ่งเข้าไปอีกครั้งแล้ว,เขารู้ว่าเฟิงซิงอวิ๋นคงไม่กล้าสังหารเขาไม่งั้นคงลงมือไปแล้ว,ทว่า,เพราะไม่รู้ฝีมือของฝ่ายตรงข้าม,ทำให้เขากลายเป็นตัวอย่างตัวตลกให้กับทุกคนไปซะแล้ว.
"อาจารย์,อาจารย์เป็นไรหรือไม่?"ศิษย์คนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ดูสภาพร่างกายเสื้อผ้าของอาจารย์เจ้าหน่อย,แค่นี้ก็รู้แล้ว?"เหล่าคนรอบๆไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยหัวเราะออกมาในทันที.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
ในเวลานี้,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มาชุมนุมเริ่มหัวเราะเสียงดัง,ทำให้ราชันย์กระบี่โลหิตใบหน้ากลายเป็นแดงซ่าน.
เขาที่เร่งรีบหันหน้ากับ,บินออกมาพร้อมกับศิษย์ทั้งสี่ในทันที.
ในเวลาเดียวกัน,เขาที่บินกลับมายังยอดเขาที่ก่อนหน้านี้ซึ่งเป็นสถานที่ที่เขาได้ยึดครองไว้,ทว่าในเวลานี้กลับปรากฏใครบางคนเข้ามาแทนที่ของเขาแล้ว.
"ไปให้พ้น!"ราชันย์กระบี่โลหิตที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ที่ไกลออกไป,จงซานที่หันหน้าไปมองในทันที,ที่ยอดเขาที่ราชันย์กระบี่โลหิตคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว,ในเวลานี้มีคนสามคนที่ปรากฏขึ้น,ทว่าคนสามคนนั้นมีสองคนที่จงซานรู้จัก,หนึ่งในนั้นเซิ่งหวังต้าฉิน,หยิง!
หยิงที่ยืนอยู่ด้านหน้า,อีกคนที่ยืนอยู่ข้าเขาสวมชุดคลุมสีดำปกปิดปกคลุมทั่วร่าง,ส่วนอีกคนก็คือเทพสังหารต้าฉิน,ไป่ฉี!
ราชันย์กระบี่โลหิตกำลังหาเรื่องหยิงอยู่อย่างงั้นรึ?
Chapter 928 Ying's arrival
嬴的到来
หยิงมาถึง.
"มีอะไรในสุสานเหนียงเหนียงนวี่หว๋า?"กงจูจิวเหว่วยสอบถาม.
"ของวิเศษปราชญ์เทพ!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"ของวิเศษปราชญ์เทพ?"ซูอาโฝวและกงจูจิวเหว่ยที่ดวงตาเปล่งประกาย.
"อย่างน้อยควรจะเป็นของวิเศษปราชญ์เทพ,ด้วยสถานการณ์ในเวลานี้,ได้ทำให้ผู้คนมากมายเดินทางมา,กลุ่มอิทธิพลใหญ่ทั้งหมด,จะต้องปรากฏตัวขึ้นมาอย่างแน่นอน."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืมอีกอย่างไม่ใช่แค่เพียงกลุ่มอิทธิ์ทั่วหล้า,เหล่าสุดยอดฝีมือทั่วทั้งอาณาเขตเฟิงจง,จะต้องมารวมตัวกันที่นิกายเสอโห่วแน่,ในเวลานั้นนิกายเสอโหวก็จะเต็มไปด้วยเหล่ายอดฝีมือทั่วโลก!"จงซานที่กล่าวย้ำอีกครั้ง.
"เจ้าคิดว่าเซิ่งหวังจะไปหรือไม่?"กงจูจิวเหว่ยที่ขมวดคิ้วไปมาขณะพูด.
"แน่นอน,เรื่องสำคัญขนาดนี้,จะไม่ไปได้อย่างไร?
ของวิเศษปราชญ์เทพนั้นไม่ใช่ของธรรมดาทั่วไป,ทั่วทุกกลุ่มอิทธิพลทั้งอาณาเขตเฟิงจงต่างก็ไม่พลาดแน่,และก็ไม่มีใครรู้ว่าระหว่างทางจะเจออะไรบ้างหรือไม่?
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องไป!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"พวกเราจะไปตอนนี้เลยรึ?!"กงจูจิวเหว่ยที่จ้องมองสอบถามมายังจงซาน.
"อืม,เวลานี้ล่ะ,พวกเราควรจะไปถึงก่อนเนิ่นๆ!"จงซานพยักหน้ารับ.
จงซาน,ซูอาโฝว,กงจูจิวเหว่ยที่รวมตัวกันแล้วพุ่งตรงไปยังทิศทางของวิหารเสอโหวในทันที.
........
สถานที่ของตระกูลซือหม่า,ตำหนักซือหม่าชิง.
ซือหม่าชิงจ้องมองไปยังเจ้าตระกูลซือหม่า,ซือหม่าหยวน!
"ท่านพ่อ,นิกายเสอโหวในครั้งนี้,ขึ้นอยู่กับท่านแล้ว!"ซือหม่าชิงกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อืม,ตระกูลซือหม่าของพวกเราอดทนมาหลายปีแล้ว,ถึงเวลาแล้ว,เมื่อข้าจะจัดการเรื่องของนิกายเสอโหวให้สำเร็จ,ส่วนเจ้า....!"ซือหม่าหยวนที่จ้องมองไปยังซือหม่าชิง.
"ท่านพ่อโปรดวางใจ,บุตรจะต้องทำมันสำเร็จอย่างแน่นอน!"ซือหม่าชิงเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"อืม,เมื่อเจ้าเป็นคนลงมือ,พ่อก็รู้สึกวางใจ!"ซือหม่าหยวนที่พยักหน้าด้วยความพอใจ.
"บุตรจะรออยู่ที่ชิงชิว,ขอให้ท่านพ่อกลับมาพร้อมกับชัยชนะ!"
"อืม!"
ภายในวังหลวงชิงชิว.
เซิ่งหวังไท่ชูจดจ้องมองไปยังเซียนเซิงหลี่,"ครั้งนี้ข้าจะเดินทางไปยังนิกายเสอโหว,คงไม่สะดวกที่จะจัดการเรื่องราวต่างๆภายใน,เรื่องนี้คงต้องรบกวนเจ้าแล้ว."
"โปรดวางใจ!"เซียนเซิงหลี่พยักหน้ารับ.
เซิ่งหวังไท่ชูพยักหน้ารับ,ก่อนที่ร่างกายจะเคลื่อนย้ายหายไปในทันที.
เหล่ากลุ่มอิทธิพลต่างๆก็เดินทางไปยังนิกายเสอโหวอย่างคับคั่ง.
วิหารนิกายเสอโหวนั้น,ตั้งอยู่ทางตะวันตกของอาณาเขตจวงหลุน.
จงซานเวลานี้ยังคงอยู่ระดับเซียนสวรรค์ขั้นที่เก้า,ส่วนซูอาโฝเองได้เลื่อนไปเป็นต้าเซียนเมื่อสามสิบปีที่แล้ว.
คนทั้งสาม,เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุด,ใช้เวลาหกเดือน,ก็เดินทางไปยังนิกายเสอโหวได้ในที่สุด.
พื้นที่รอบๆของนิกายเสอโห่วนั้นเต็มไปด้วยยอดฝีมือมากมาย,แต่ละคนต่างก็จับจ้องมองกันและกันประจำอยู่บนยอดเขาต่างกันออกไป.
บนเทือกเขา,ยอดเขาสูงเทียมฟ้า,เต็มไปด้วยกรรมวาสนาปกคลุม,พร้อมกับเปล่งประกายแสงเจิดจรัสออกมา.
ภายใต้กรรมวาสนามากมายมหาศาล,ที่ด้านล่างมีวิหารของนิกายเสอโห่ว.
บนเทือกเขาสูงเป็นพื้นทีราบเป็นฐานของตำหนักขนาดใหญ่,มีตำหนักมากมาย,พื้นที่รอบๆมีคนของวิหารเสอโหวยืนปกป้องคุ้มกันอยู่,สายตาของพวกเขาที่จ้องมองมายังเหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มาเยือน.
หนึ่งในกลุ่ม,มีคนที่อยู่ในชุดสีฟ้า,ใบหน้าค่อนข้างหล่อเหล่า,ถือกระบี่สีเขียวขณะที่ชักออกมานั้น,ปราณกระบี่สีเขียวมากมายที่กระจัดกระจายร่ายรำบินว่อนอยู่ในอากาศ,อำนาจของปราณกระบี่ที่กดทับไปทั่วทุกสารทิศ.
"นิกายเสอโห่ว,เต๋าจวินเฟิงซิงอวิ๋น,นอกจากประมุขนิกายแล้ว,เขามีสถานะสูงที่สุดในนิกายเสอโห่ว!"กงจูจิวเหว่ยที่ชี้ไปยังชายในชุดสีฟ้าพร้อมกับกล่าวออกมา.
"เฟิงซิงอวิ๋น?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
เฟิงชิงอวิ๋น,จากข้อมูลที่จงซานได้มานั้น,เขาพอจะเข้าใจว่านี่คือยอดอัจฉริยะของนิกายเสอโห่ว,ต้าเซียนขั้นสูงสุด,เหลือเพียงเล็กน้อยก็จะก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณแล้ว.
นี่ไม่ใช่ประเด็นหลัง,เป็นเด็นหลักคือเขามีสกุลว่า
เฟิง,เป็นเขาคนเดียว,และเหนียงเหนียงนวีหว๋าที่จริงมีนามว่า,เฟิงลี่ซือ,เขามีสกุลเดียวกับเหนียงเหนียงนวีหว๋า!
เฟิงซิงอวิ๋น,มีสถานะใด?
บนยอดเขาที่รอบเขตแดนของนิกายเสอโหวนั้น,เต็มไปด้วยยอดฝีมือที่ไม่เคยเห็นหน้า,กระจายอยู่รอบๆ,ดูเหมือนว่าทุกคนทั่วทั้งอาณาเขตเฟิงจงและที่อื่นทั้งแข็งแกร่งและอ่อนแอได้มารวมตัวกันที่เหล่านี้แล้ว.
เหล่าผู้แข็งแกร่งจะแย่งชิงยอดเขาที่สูงไป,ทุกคนเวลานี้ราวกับว่ากำลังรออะไรบางอย่างอยู่.
จงซานที่ตรวจสอบเหล่าผู้มีอิทธิพลมากมายที่อยู่รอบๆ,ทว่าทันใดนั้นก็ปรากฏเสียงๆหนึ่งที่กระตุ้นความรู้สึกสนใจของทุกคน.
มีร่างของคนห้าคนที่บินตรงมาอยู่ไกลออกไปจากยอดเขาสูง.
เฟิงซิงอวิ๋นที่ยืนอยู่บนยอดเขาที่สูงที่สุด,จ้องมองไปยังคนทั้งห้าที่กำลังบินตรงมา.
"เฟิงซิงอวิ๋น,หลบไปให้พ้น!"หนึ่งในนั้นที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
เป้าหมายของพวกเขาคือยอดเขาที่อยู่ใจกลางตำหนักนั่นเอง,ที่ใจกลางตำหนักนั้นดูเหมือนว่าจะมีทางเข้าสู่โลกใบเล็กอยู่,หากจำไม่ผิด,มันเป็นเหมือนกับโลกเขตแดนเช่นแดนเทพพิสุทธิ์,ทว่า,นิกายเสอโหวนั้นไม่ใช่อะไรที่ปรกติเช่นนั้นแน่,ด้วยกรรมวาสนาที่มากมายมหาศาลนั้น,จะต้องเป็นดินแดนที่ผิดปรกติบางอย่างแน่.
"ข้าจะขอบอกอีกครั้ง,เหนียงเหนียงนวีหว๋าได้สั่งเสียเอาไว้,เมื่อไม่สามารถหยุดได้,ก็ต้องเปิดโลกนวีหว๋า,ทว่ายังไม่ถึงเวลา,ตอนนี้ยังเหลืออีกหนึ่งเดือน! ห้ามใครเข้าใกล้โดยเด็ดขาด!"เฟิงซิงอวิ๋นกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ห้ามเข้าไปอย่างงั้นรึ?
ชิ,ของวิเศษปราชญ์เทพที่อยู่ด้านใน,อีกหนึ่งเดือนจะยังเหลืออยู่อีกรึ?
พวกเจ้าไม่ใช่กำลังหลอมประสานอุปกรณ์ปราชญ์เทพไปแล้วรึ,คิดว่าคนอื่นไม่รู้รึไง!"ชายคนแรกเอ่ยออกมาเสียงดัง.
”~~~~~~~~~~~~~!”
เฟิงชิงอวิ๋นที่ถือกระบี่สีเขียวกวัดแกว่งไปมา,ปรากฏกระบี่ที่ถูกทิ้งรอยไว้บนอากาศอย่างแปลกประหลาด.
"ข้าจะไม่พูดซ้ำเป็นครั้งที่สุด,เลยเส้นดังกล่าวนั้นห้ามเข้า,ไม่เช่นนั้นตาย!"เฟิงซิงอวิ๋นที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ตาย?
ฮ่าอ่าอ่า,เจ้าเป็นเพียงต้าเซียน,พวกเราห้าคนก็เป็นต้าเซียน,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร?"ต้าเซียนคนหนึ่งเอ่ย.
ในเวลานั้นเฟิงซิงอวิ๋นที่ก้าวออกไปจากเส้นสีเขียวที่พาดอยู่บนอากาศ.
"วูซซซ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของอากาศที่ถูกกระบี่กรีด,เห็นเป็นริ้วแสงสีเขียว,ปราณกระบี่มากมายพวยพุ่งตรงออกไกลอำนาจของปราณกระบี่ที่น่าเกรงขามพุ่งออกไปในทันที,หมุนวนรวมตัวกันเป็นเหมือนกับวังน้ำวนแห่งปราณกระบี่,หากแต่ดูน่าเกรงขามไร้เทียมทาน,ในเวลานี้,ปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นที่พวยพุ่งขยายออกไปนับหมื่นจั้ง.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไห,จากนั้นเฟิงซิงอวิ๋นก็กลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิม,ทว่าต้าเซียนที่ลอยอยู่บนอากาศเวลานี้ถูกแยกออกเป็นสองส่วนด้วยปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นแล้ว,ปราณกระบี่ที่ปะทุออกมาจากร่างของเขาเป็นห่าฝน,ทำให้เขาตกตายไปในทันที.
สังหารในทันที!
แววตาของเหล่ายอดฝีมือที่อยู่รอบๆสายไปมา,ต้าเซียนสังหารต้าเซียน?
ในพริบตาเดียวอย่างงั้นรึ?
"ศิษย์พี่!"อีกสี่ต้าเซียนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
จากนั้นพวกเขาที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวพุ่งเข้าไปด้วยความเร็ว.
"ชิ!"เฟิงซิงอวิ๋นแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับกวัดแกว่งกระบี่สีเขียว,ปล่อยริ้วแสงปราณกระบี่พุ่งออกไปด้วยพลังอำนาจที่น่าเกรงขาม,พุ่งออกไปพร้อมสังหารคนทั้งสี่ในทันที.
พลังของปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะทรงพลังกว่าก่อนหน้านี้เป็นอย่างมาก,กระบี่ของเขาที่ปรากฏเป็นริ้วแสงแปดสายพุ่งออกไป,แต่ละเส้นแสงมีพลังเทียบเท่ากับการโจมตีก่อนหน้านี้เลย.
"เจ้ากล้า~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงๆหนึ่งที่ดังผ่านมาจากอากาศที่ว่างเปล่า.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ในเวลานั้นเส้นแสงสีแดงก็ปรากฏขึ้นในทันที,ออกมาขวางปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นเอาไว้
เกิดระเบิดดังสนั่น.
กระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นถูหยุดเอาไว้,เขาที่จ้องมองไปยังเส้นแสงสีแดงอย่างไม่แยแส,ซึ่งในเวลานี้ได้ปรากฏชายในชุดสีแดงถือกระบี่สีแดงอยู่.
ส่วนต้าเซียนทั้งสี่ในเวลานี้ที่หยุดลง,ในเวลานี้แต่ละคนที่จ้องมองหน้ากันและกันเผยเหงื่อที่เย็นยะเยือออกมา,พวกเขาทั้งสี่เห็นอำนาจพลังทำลายล้างของเฟิงซิงอวิ๋นได้ก่อนหน้านี้,สนามพลังที่เล็งมายังร่างพวกเขา,จนไม่สามารถขยับได้,ราวกับว่ารอคอยความตายอย่างเดียว,น่าหวาดกลัวมาก.
"อาจารย์!"คนทั้งสี่ที่แสดงความเคารพต่อชายในชุดสีแดงโลหิตที่เพิ่งปรากฏตัวออกมาในทันที.
อาจารย์? เห็นชัดเจนว่าคนทั้งห้าก่อนหน้านี้,ได้รับคำสั่งมาจากชายในชุดสีแดง,ทว่าเขากับไม่คิดว่าเฟิงชิงอวิ๋นจะทรงพลังขนาดนั้น.
"ตูมมมม!"
เฟิงชิงอวิ๋นและชายในชุดสีแดงที่หลบฉากถอยหางออกมาจากการปะกระบี่.
"เฟิงชิงอวิ๋น,เจ้ากล้าสังหารศิษย์ของข้าอย่างงั้นรึ?
วันนี้นิกายเสอโหวไม่เห็นหน้าข้าแล้วอย่างงั้น,.......!"ชายในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"ไม่ว่าจะเป็นใครก็ห้ามผ่าน!"เฟิงซิงอวิ๋นที่ไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย,พร้อมกับโจมตีออกไปทันที.
"เซียนโบราณ,ราชันย์กระบี่โลหิต?"
ใครบางคนที่รู้จัดชายในชุดสีแดงเอ่ยออกมา.
ส่วนจงซานที่ไม่สนใจราชันย์กระบี่โลหิตแต่อย่างใด,ไม่จำเป็นต้องรู้ด้วย,เพราะว่าจงซานที่เข้าใจดีว่าการแสดงที่แท้จริงยังไม่เริ่มด้วยซ้ำ.
"ฮ่าฮ่า!ห้ามก้าวเข้ามาอย่างงั้นรึ?"ราชันย์กระบี่โลหิตแค่นเสียง.
เฟิงชิงอวิ๋นเองก็ไม่สนใจด้วยเช่นกัน,กระบี่ของเขายังคงโจมตีต่อไป,เข้าปะทะฟาดฟันกับกระบี่ของราชันย์กระบี่โลหิตด้วยความเร็วสูง,แทบจะไม่สามารถมองเห็นกระบี่ได้เลย.
กระบี่ทั้งสองกำลังฟาดฟันกันและกัน,อำนาจปราณกระบี่โลหิตที่ราวกับว่ากำลังบิดม้วนเบี่ยงออกไปเรื่อยๆ,ส่วนอำนาจปราณกระบี่ของเฟิงซิงอวิ๋นในเวลานี้,ราวกับกลายเป็นคลื่นแสงสีเขียวแปดสายกระจายออกไปรอบๆ,หมุนวนจนกลายเป็นสนามวายุ.
"ครืนนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
พายุคลื่นแสงสีเขียวทั้งแปดเส้นที่เพิ่มพลังขึ้นเรื่อย,บดบี้ปราณกระบี่โลหิตที่โค้งงอออกไป,เจตจำนงกระบี่ที่น่าเกรงขามของราชันย์กระบี่โลหิตกำลังถูกกดดัน.
กระบี่ของเขาที่ถูกผลักดันเริ่มโค้งงดมากขึ้นเรื่อยๆไม่หยุด.
"เคร้ง!"
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
คลื่นกระบี่โลหิต,กระแสพายุแสงสีเขียว,ปราณกระบี่มากมายที่ระเบิดออกมาเสียงดัง,พื้นที่รอบๆกลายเป็นคลื่นอัดอากาศพัดผ่านออกไปรอบๆ,คลื่นกระบี่โลหิตและเส้นแสงสีเขียวที่ค่อยๆลดอำนาจลงและสลายหายไปช้า.
เฟิงชิงอวิ๋นที่กุมกระบี่เอาไว้เหมือนเดิม,พร้อมกับลอยอยู่บนอากาศด้วยความอหังการ,ส่วนราชันย์กระบี่โลหิตในเวลานี้ที่ถอยห่างออกมาจากเฟิงซิงอวิ๋น,ร่างกายของเขานั้นกลายเป็นแผลใหญ่แปดแห่ง,เสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งไปทั่วร่าง.
ทุกคนต่างก็รับรู้ได้ในทันทีว่า,เฟิงซิงอวิ๋นนั้นได้รับชัยชนะ!
เซียนโบราณกระบี่โลหิต,พ่ายแพ้อย่างงั้นรึ?
เซียนโบราณ!
ผู้ฝึกตนวิถีกระบี่,ราชันย์กระบี่โลหิต,พ่ายแพ้ต่อเฟิงซิงอวิ๋น?
"เจ้า,เจ้าก้าวไปถึงระดับเซียนโบราณแล้วอย่างงั้นรึ?"ราชันย์กระบี่โลหิตที่ขมวดคิ้วไปมา.
เฟิงชิงอวิ๋นไม่สนใจราชันย์กระบี่โลหิตแม้แต่น้อย,เขาได้กลับไปยืนอยู่บนลานกลางตำแหน่งเดิมของเขาอีกครั้ง,ทว่าทุกคนทำได้แค่มอง,ราชันย์กระบี่โลหิตเวลานี้ไม่กล้าเป็นศัตรูกับเฟิงซิงอวิ๋น,ทว่าเฟิงซิงอวิ๋น,ที่จริงแล้วก้าวไปถึงอาณาเขตเซียนโบราณจริงอย่างงั้นรึ?
แม้ว่าจะไม่ได้สังหารราชันย์กระบี่โลหิต,ทว่าก็เป็นการเตือนคนอื่นๆ,ว่าจะต้องรอหนึ่งเดือน,ห้าใครใจร้อนเริ่งรีบเข้ามาเด็ดขาด.
ราชันย์กระบี่โลหิตไม่กล้าที่จะพุ่งเข้าไปอีกครั้งแล้ว,เขารู้ว่าเฟิงซิงอวิ๋นคงไม่กล้าสังหารเขาไม่งั้นคงลงมือไปแล้ว,ทว่า,เพราะไม่รู้ฝีมือของฝ่ายตรงข้าม,ทำให้เขากลายเป็นตัวอย่างตัวตลกให้กับทุกคนไปซะแล้ว.
"อาจารย์,อาจารย์เป็นไรหรือไม่?"ศิษย์คนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ดูสภาพร่างกายเสื้อผ้าของอาจารย์เจ้าหน่อย,แค่นี้ก็รู้แล้ว?"เหล่าคนรอบๆไม่รู้ว่าเป็นใครที่เอ่ยหัวเราะออกมาในทันที.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
....................................
..................
......
ในเวลานี้,เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มาชุมนุมเริ่มหัวเราะเสียงดัง,ทำให้ราชันย์กระบี่โลหิตใบหน้ากลายเป็นแดงซ่าน.
เขาที่เร่งรีบหันหน้ากับ,บินออกมาพร้อมกับศิษย์ทั้งสี่ในทันที.
ในเวลาเดียวกัน,เขาที่บินกลับมายังยอดเขาที่ก่อนหน้านี้ซึ่งเป็นสถานที่ที่เขาได้ยึดครองไว้,ทว่าในเวลานี้กลับปรากฏใครบางคนเข้ามาแทนที่ของเขาแล้ว.
"ไปให้พ้น!"ราชันย์กระบี่โลหิตที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ที่ไกลออกไป,จงซานที่หันหน้าไปมองในทันที,ที่ยอดเขาที่ราชันย์กระบี่โลหิตคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว,ในเวลานี้มีคนสามคนที่ปรากฏขึ้น,ทว่าคนสามคนนั้นมีสองคนที่จงซานรู้จัก,หนึ่งในนั้นเซิ่งหวังต้าฉิน,หยิง!
หยิงที่ยืนอยู่ด้านหน้า,อีกคนที่ยืนอยู่ข้าเขาสวมชุดคลุมสีดำปกปิดปกคลุมทั่วร่าง,ส่วนอีกคนก็คือเทพสังหารต้าฉิน,ไป่ฉี!
ราชันย์กระบี่โลหิตกำลังหาเรื่องหยิงอยู่อย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น