Immortality Chapter 916 King Zhouyou rebirth
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 916 การจุติใหม่ของราชันย์โจวโหยว.
Chapter 916 King Zhouyou rebirth
"บนร่างของเจ้าก็มี? กลิ่นอายขององค์ราชา?
ราชันย์? "กัวซือฟูที่จ้องมองไปยังหงส์เพลิงตนหนึ่ง.
กลิ่นอายขององค์ราชา?
ขณะที่กัวซือฝูเต็มไปด้วยความประหลาดใจ,จงซานและคนอื่นก็เผยท่าทางประหลาดใจ,ราชา,คนที่กัวซือฝูเอ่ยว่าเป็นราชาก็คือราชันย์โจวโหยวที่ตายไปแล้ว,เขายังอยู่อย่างงั้นรึ?
ที่อยู่ตรงนี้มีกลิ่นอายของราชันย์โจวโหยวอยู่อย่างงั้นรึ?
กัวซือฝูในเวลานี้ราวกับคนโง่งม,ดวงตาเบิกกว้าง,เร่งรีบกล่าวออกมาว่า,"พวกเจ้ามีกลิ่นอายขององค์ราชาได้อย่างไร?"
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ดวงตาของกัวซือฝูกลายเป็นสีม่วง,พร้อมกับกวาดตามองไปยังเผ่าหงส์เพลิงที่อยู่รอบๆ.
เหล่าหงส์เพลิงที่อยู่รอบๆ,ปรากฏเป็นวงแหวนขึ้น,เป็นประกายแสงที่ส่องสว่างกระจายไปทั่วร่าง,เหมือนกับกำลังถูกค้นร่างกายอยู่.
แสงดังกล่าวหยุดลง.
"ไม่?
พวกเจ้าได้รับวาสนาจากฟ้าดินมาอย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าจะเหลือเพียงแค่ร่องรอยเล็กน้อยเท่านั้น."กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงซานที่จับจ้องไปยังกัวซือฝู,ความคิดของเขาที่พลุ้งพล่าน,ราวกับว่าคิดอะไรออกมาได้,เผ่าหงส์เพลิง?
ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าเผ่าหงส์เพลิง,คืออาณาจักรคู่บารมีของต้าโจว?
"ราชันย์ที่ท่านกล่าวถึงคือราชาของต้าโจว,ราชันย์โจวโหยวอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถามออกไป.
"ถูกต้อง!
กลิ่นอายของราชา,บนร่างของเจ้ามีกลิ่นอายของราชาเปื้อนอยู่,อธิบายได้ว่าเจ้าได้รับบางอย่างของราชามา,เป็นสิ่งของที่ราชามอบให้กับเจ้าอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่ดวงตาเบิกกว้าง,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ประทุขึ้น.
เพียงแค่กลิ่นอายก็ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆตื่นตระหนกตกใจได้.
หวังคู,โหลวซิงเฉินที่ก้าวออกมาขวางทางด้านหน้าจงซานในทันที,ส่วนเหล่าผู้ฝึกตนที่จับจ้องมองจงซานที่ถูกกัวซือฝูกดขี่,ภายในใจก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้น,แม้ว่าพวกเขาจะพบกับโชคร้าย,หากแต่เมื่อเห็นจงซานโชคร้ายคนแรกก็ทำให้พวกเขาพึงพอใจได้เช่นกัน.
ขณะที่กัวซือฝูกำลังโกรธเกรี้ยวจับจ้องมองมายังจงซาน,ทำให้แรงกดดันที่โถมทับไปยังเหล่าต้าเซียนลดลง.
พวกเขามองเห็นช่องทางที่จะหนีได้,จึงเตรียมการหนีในทันที.
"โหลวซิงเฉิน,หวังคู,ไปขวางเหล่าต้าเซียนเอาไว้,ห้ามใครหนีไปเด็ดขาด,หากใครหนี,สังหารมันซะ!"แม้ว่าจะถูกกลิ่นอายกดทับลงมา,ทว่าจงซานก็สังการให้โหลวซิงเฉินและหวังคูออกไป.
"ทว่า,เซิ่งหวัง........!"โหลวซิงเฉินที่ไม่เข้าใจในเวลานี้กัวซือโฝวต้องการสังหารเขา,หากแต่เซิ่งกลับใจเย็นอยู่อย่างงั้นรึ?
"กัวซือฝูจะไม่สังหารข้า,ในทางกลับกัน,เขาต้องขอบคุณข้าด้วยซ้ำ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
เห็นความมั่นใจมากมายของจงซาน ทำให้กัวซือฝูถึงกับขมวดคิ้วไปมา,เพียงแค่มีสิ่งของ,ของราชา,จะให้เขาขอบคุณอย่างงั้นรึ?
ทว่ากัวซือฝูที่เป็นตัวตนระดับสูงของต้าโจว,เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จะเร่งรีบสังหารจงซาน.
ส่วนคนอื่นๆต่อหน้ากัวซือฝูแล้ว,จะสังหารไปเลยก็ยังได้.
"ต้องขอบคุณเจ้าอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูทีเผยท่าทางเหยียดหยัน,สายตาจับจ้องมองไปยังจงซาน.
"ท่านต้องรู้สึกขอบคุณข้าอย่างแน่นอน!"จงซานที่ยังคงกล่าวย้ำ.
กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา,เพียงแค่เซียนสวรรค์,กับคิดที่จะกดดันเขาอย่างงั้นรึ?
"ในโลกนี้,ข้าไม่เคยขอบคุณผู้ใด,แม้แต่สวรรค์ข้ายังเต็มไปด้วยความเกลียดชัง,เกลียดสถานที่แห่งนี้,หลายปีมาแล้วชีวิตของข้าเหลือเพียงแค่ความเกลียดชัง,ไม่มีทางที่ข้าจะปล่อยเจ้าไว้,แม้แต่ทุกคนในเขตแดนจวงหลุนแห่งนี้ก็ไม่มีทางหนีรอด!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ราชันย์โจวโหยว,จี้กงหนี่ล่ะ?"จงซนสอบถามออกไป.
"นามของราชาใช่นามที่เจ้าจะเอ่ยออกมาได้รึ?
ตายซะ!"กัวซือฝูที่หายใจหืดหอบ.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,กัวซือฝูที่ยื่นฝ่ามืออกไป,ต้องการที่จะโจมตีไปยังจงซาน.
"แต่ว่า,เขายังไม่ตาย!"จงซานที่กล่าวออกไปในทันที.
นิ่ง!
รอบๆกลายเป็นเงียบงันไปในทันที.
กัวซือฝูที่หยุดกึกกลางอากาศ,เหล่าต้าเซียนที่หยุดนิ่งจดจ้องมองมายังจงซาน,หนี่ปู่ซาเองก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
เป็นอะไรที่แปลกประหลาด,ทุกคนที่จดจ้องมองมายังจงซานเป็นสายตาเดียวกัน.
"เจ้ากล่าวสิ่งใด?"กัวซือฝูที่กล่าวด้วยท่าทางตกใจ.
"ให้ข้ากล่าวตรงนี้เลยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
ใบหน้าของจงซานที่มั่นอกมั่นใจ,กล่าวว่าราชันย์โจวโหยวนั้นยังมีชีวิตอยู่.
มันจะเป็นไปได้เช่นไร,องค์ราชาที่ตกตายไปพร้อมกับเหล่าปราชญ์เทพ,ราชันย์โจวโยวจะรอดชีวิตได้อย่างไร,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.
"วูซซซซซ!"กัวซือโฝวที่โบกสะบัดมือเล็กน้อย.
จงซานรับรู้ได้ในทันทีว่าอากาศรอบๆเปลี่ยนไป,เมฆบนฟ้าที่กลายเป็นมืดมิด,จิตสังหารที่คละคลุ้ง,แม้แต่อารมณ์แห่งความโศกเศร้ายังกระจายไปทั่ว.
"นี่คือ,โลกเขตแดนของข้า,กล่าวมา!"
กัวซือฝูไม่อยากเชื่อจงซาน,แต่ก็คาดหวังว่าคำพูดของจงซานจะเป็นจริง,โดยเฉพาะ,กับคำบอกกล่าวว่าองค์ราชายังไม่ตาย,ทำให้หัวใจที่แข็งแกร่งของเขาต้องสั่นไหวไปมา.
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไม่สามารถให้ใครรับรู้ได้เช่นกัน.
"ข้าขอแนะนำตัว,ผู้น้อยจงซาน! เป็นประมุขของศาลเทวะต้าเจิ้ง!"จงซานกล่าว.
"ข้าไม่ได้ถามเรื่องของเจ้า,ข้าถามเรื่องขององค์ราชาหมายความว่าอย่างไร?"กัวซือฝูที่อดรนทนไม่ไหว.
"ราชันย์โจวโหยว?
ในอดีตราชันย์โจวโหยวได้ร่วมมือกับเจ็ดปราชญ์เทพต่อต้านเปลี่ยนเทียนชู,ราชันย์โจวโหยวนับว่าทรงพลังไม่น้อย,แต่การจะเปลี่ยนแปลงชะตามันง่ายขนาดนั้นเลยรึ?
การต่อต้านเทียนชู,แม้ว่าราชันย์โจวโหยวจะไม่ประสบผล,ทว่า,ข้าคิดว่ามีบางส่วนที่เขาทำสำเร็จ!"จงซานที่สูดหายใจลึกพลางถอนหายใจ.
ทำไมจงซานถึงมันใจ,นั่นก็เพราะเหนียงเหนียงนวีหว๋านั่นเอง,แม้ว่าจะล่วงหล่นลงจากสวรรค์,ก็สามารถเปลี่ยนชะตาของเทียนชูได้,เผ่าจิ้งจอกที่ควรถูกทำลายยังคงอยู่,ราชันย์โจวโหยวในเวลานั้น,เป็นไปได้ว่าเขาเองก็น่าจะเปลี่ยนอะไรบางอย่างได้เช่นกัน.
"หมายความว่าอย่างไร?"กัวซือฝูกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เกี่ยวกับการท้าทายเทียนชู,ต่อหน้าอำนาจสวรรค์มีแต่ต้องล่วงหล่นลงจากท้องฟ้า,ทว่าปราชญ์เทพทั้งเจ็ดที่ล่วงหล่นลงสู่ท้องฟ้า,ไม่คิดเหรอว่าอาจจะมีบางคนรอดชีวิตอยู่ด้วย?"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้าเคยเห็นราชาที่ท่านกล่าว! หลายร้อยปีที่ผ่านมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เป็นไปไม่ได้,ข้าเห็นด้วยตัวเอง,องค์ราชาถูกทำลายทั้งร่างและวิญญาณ!"กัวซือฝูกลายเป็นค่อนข้างบ้าคลั่ง.
"วูซซซ!"
ไม่รอให้จงซานกล่าวต่อไป,คนทั้งสองก็กลับมาตำแหน่งเดิม,ที่ตำแหน่งด้านนอกตำหนักสังสารวัฏ.
"เซิ่งหวัง!"เหล่าองค์รักษ์กล่าวออกมาพร้อมกัน.
"จับกุมเหล่าต้าเซียนทั้งหมดเอาไว้!"จงซานที่ออกคำสั่งในทันที.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินและหวังคูที่รับคำในทันที.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,กัวซือฝู,ที่ยื่นมือขวาขึ้นพร้อมกับแตะไปที่หน้าผากของตัวเอง,ปรากฏแสงสีม่วงพุ่งออกจากปลายนิ้ว,ปรากฏเป็นคลื่นกระจายออกไป,เป็นระลอกๆ
"สัมผัสเทวะเชื่อมต่อฟ้าดิน,วิชาค้นสวรรค์และปฐพี!"หนี่ปู่ซากล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,จริงหรือเท็จ,นี่กัวซือฝูเกินจริงหรือไม่?
สัมผัสเทวะเชื่อมฟ้าดิน,ค้นสวรรค์และปฐพีอย่างงั้นรึ?
ก่อนหน้านี้เขาเคยเห็นประมุขตระกูลเทียน,เทียนเสิ่นจื่อใช้เช่นกัน,ทว่าเป็นเพียงแค่โลกใบเล็ก,พื้นที่ไม่ได้มากมายนัก,แต่นี่มัน?
ภายในใจของจงซานถึงกับตื่นตะลึง,ไม่ธรรมดา,ต้าโจวไม่ธรรมดาจริงๆ.
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,กับการใช้พลัง,ใบหน้าของกัวซือฝูที่เริ่มซีดขาว.
ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,ใบหน้าของกัวซือฝูที่ซีดยิ่งกว่าเดิม,ดูเหมือนว่าพื้นที่ที่เขาค้นนั้นจะกว้างมาก.
หลังจากผ่านไปห้าชั่วยาม,บนใบหน้าของกัวซือฝูท้ายที่สุดก็เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจขึ้นมา.
"เพลิงวิญญาณต้าโจว,องค์ราชายังมีชีวิตอยู่จริงๆ!"ใบน้าของกัวซือโฝวแม้จะซีดขาวแต่ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"วูซซซซ!"กัวซือฝูและจงซานหายไปอีกครั้ง.
กลับมายังโลกเขตแดนของกัวซือโฝว,ในเวลานี้,ใบหน้าของกัวซือฝูเผยท่าทางไม่อยากเชื่อแต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข.
"เจ้ารู้จักองค์ราชาอย่างงั้นรึ?
นี่เจ้ารู้จักเขาจริงๆรึ?"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม,ถูกแล้ว,ตามที่ข้าคาดการณ์,ราชันย์โจวโหยว,จีกงหนี่นั้น,ข้าเคยเห็นเขาจริงๆ."จงซานพยักหน้า.
"องค์ราชาอยู่ที่ใหน?
ต้าโจวของข้าปรากฏขึ้นมาอีกแล้วอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
กับความตื่นเต้นดีใจของขา,ทำให้จิตสังหารที่เกิดขึ้นภายในโลกเขตแดนหายไปทั้งหมด.
"ในอดีตนั้นจี่กงหนี่ได้ตกตายไปแล้ว,ตอนนี้เขามีนามว่า,เนี่ยฟ่านเฉิน."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"....,องค์ราชาได้เปลี่ยนนามไปแล้วอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่รู้สึกตกใจ.
"ใช่เปลี่ยนเป็นเนี่ยฟ่านเฉิน,นามจี้กงหนี่นั้น
ข้าสามารถบอกได้ว่านามนี้,ในโลกใบเล็กไม่เคยมี,แม้แต่โลกใบใหญ่เองก็ไม่มีใครกล้าใช้,ส่วนจี้กงหนี่ที่ถูกทำลายไปทั้งร่างกายและวิญญาณนั้น,ได้ใช้วิชากำเนิดร่างจากใหม่เปลวเพลิง,และใช้นามว่าเนี่ยฟ่านเฉิน! ต้าโจวในอดีต,ปัจจุบันคือต้าหลี่,ทำให้เนี่ยฟ่านเฉินได้กลับมายืนอยู่ในโลกใบนี้ได้อีกครั้ง!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ต้าหลี่? งั้นรึ?
ใช่แล้ว,ราชันย์เคยเอ่ยเรื่องนี้เช่นกัน!"กัวซือฝูที่กำหมัดแน่นพูดเสียงสั่น.
"อย่างไรก็ตามการที่ท่านมาถูกผนึกเอาไว้นี้,ข้าไม่รู้มาก่อนเช่นกัน,ทว่าก็พอจะคาดเดาได้,ราชันย์โจวโหยวนั้นถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณในตอนนั้น,และเหล่ายอดฝีมือเองก็ไล่ล่าสังหารทุกคนในอาณาเขตต้าโจว,ส่วนท่าน,กับรอดมาได้อย่างงั้นรึ?ทำไมถึงได้เพียงแค่ถูกผนึกล่ะ?"จงซานกล่าว.
จงซานที่กล่าวนำ,เพื่อให้กัวซือฝูได้ครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น.
เป็นความจริง,กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา,ราวกับตระหนักอะไรบางอย่างได้,เป็นความเป็นไปได้ที่น่าตื่นตะลึง,การที่เขาถูกผนึกนี้ไม่ใช่ว่าถูกปกป้องอยู่อย่างงั้นรึ?
"ที่ข้าต้องถูกผนึก? เป็นเพราะราชาจงใจปกป้องข้า,รอให้องค์ราชาถือกำเนิดใหม่อย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่ร่างกายสั่นสะท้านเล็กน้อย.
"ถูกแล้ว,นอกจากนี้ต้าหลี่ของเนี่ยฟ่านเฉิน,ได้ไปซ่อนตัวอยู่ที่โลกใบเล็กเดียวกับข้า,และโลกใบเล็กแห่งนั้นของภพหยินก็ผุดขึ้นมาที่อาณาเขตจวงหลุนแห่งนี้!"จงซานกล่าว.
เป็นความจริงที่กัวซือฝูเวลานี้อารมณ์ดีเป็นอย่างมาก.
"แล้วเจ้ามีส่วนเกี่ยวข้องใดกับองค์ราชา?"กัวซือฝูที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ต้องไม่ลืมว่า,อยู่ในโลกใบเล็กเดียวกัน,บางที่อาจจะเป็นศัตรูก็ได้.
"ฮวงโหวของข้านั้น,คือกงจูต้าหลี่,ท่านบอกซิว่าข้าและเนี่ยฟ่านเฉินควรมีสัมพันธ์ใดกัน?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"กัวซือฝูที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.
"ก่อนหน้านี้ล่วงเกินแล้ว,ขออภัยอย่าได้ตำหนิ!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"เป็นเรื่องธรรมดาของทุกคน,ทว่าศาลเทวะต้าเจิ้งของข้านั้นได้ลงหลักปักฐานที่อาณาเขตจวงหลุน,ก่อนหน้านี้,กับคำปฏิญาณของท่านทำให้ข้ารู้สึกหวาดกลัวจริงๆ!"จงซานที่ใช้โอกาสแก้เรื่องที่ยากในทันที.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ปฏิญาณ? ในเมื่อการที่ข้าปฏิญาณนั้นก็เพราะเข้าใจผิด,ข้าในเวลานั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังจึงทำเช่นนั้น,ในเวลานี้ข้าต้องการกลับไปอยู่ข้างกายองค์ราชาให้เร็วที่สุด!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาอย่างสบายใจ.
จงซานพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้ารู้หรือไม่ว่าองค์ราชาอยู่ที่ใหน?"กัวซือฝูเอ่ยออกมาในทันที.
"การที่ต้าหลี่ปรากฏขึ้น,ท่านคิดว่าควรอยู่ที่ใหน?"จงซานกล่าว.
"แดนหงส์เพลิง!"กัวซือฝูที่คาดเดาได้ในทันที.
จงซานพยักหน้า.
"รบกวนมากแล้ว,ไว้วันหน้าผู้น้อยจะมาตอบแทนก็แล้วกัน!"กัวซือฝูที่กำลังอยู่ในสภาวะสบายใจ.
"ไม่จำเป็นต้องรีบ,ข้ามีเรื่องที่ต้องการให้ท่านช่วย!"จงซานเอ่ยออกมาในทันที.
"หืม?"กัวซือฝูที่ตะลึงงัน,จงซานต้องการใช้ประโยชน์จากข้าหรือไม่,ไม่รู้หรือว่าเขาในเวลานี้กำลังรีบต้องการไปให้เร็วที่สุด.
"ข้าได้บันทึกข้อความไว้ในแผ่นริ้วหยก,รบกวนท่านนำไปต้าหลี่,ส่งมอบให้กับกงจูหลิงเอ๋อ,หลังจากนี้ข้าจะเดินทางไปต้าหลี่อย่างแน่นอน,ก่อนที่ข้าจะไปถึงข้าต้องการให้ท่านส่งมอบให้นางก่อน!"จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"เรื่องนี้เองรึ?"กัวซือฝูที่รู้สึกว่าตัวเองเข้าใจผิด,จึงเผยยิ้มแหย่ๆออกมา.
"เป็นเรื่องนี้!"
"ตกลง!"
Chapter 916 King Zhouyou rebirth
周幽王重生
การจุติใหม่ของราชันย์โจวโหยว.
"บนร่างของเจ้าก็มี? กลิ่นอายขององค์ราชา?
ราชันย์? "กัวซือฟูที่จ้องมองไปยังหงส์เพลิงตนหนึ่ง.
กลิ่นอายขององค์ราชา?
ขณะที่กัวซือฝูเต็มไปด้วยความประหลาดใจ,จงซานและคนอื่นก็เผยท่าทางประหลาดใจ,ราชา,คนที่กัวซือฝูเอ่ยว่าเป็นราชาก็คือราชันย์โจวโหยวที่ตายไปแล้ว,เขายังอยู่อย่างงั้นรึ?
ที่อยู่ตรงนี้มีกลิ่นอายของราชันย์โจวโหยวอยู่อย่างงั้นรึ?
กัวซือฝูในเวลานี้ราวกับคนโง่งม,ดวงตาเบิกกว้าง,เร่งรีบกล่าวออกมาว่า,"พวกเจ้ามีกลิ่นอายขององค์ราชาได้อย่างไร?"
ระหว่างที่กล่าวนั้น,ดวงตาของกัวซือฝูกลายเป็นสีม่วง,พร้อมกับกวาดตามองไปยังเผ่าหงส์เพลิงที่อยู่รอบๆ.
เหล่าหงส์เพลิงที่อยู่รอบๆ,ปรากฏเป็นวงแหวนขึ้น,เป็นประกายแสงที่ส่องสว่างกระจายไปทั่วร่าง,เหมือนกับกำลังถูกค้นร่างกายอยู่.
แสงดังกล่าวหยุดลง.
"ไม่?
พวกเจ้าได้รับวาสนาจากฟ้าดินมาอย่างงั้นรึ?
ดูเหมือนว่าจะเหลือเพียงแค่ร่องรอยเล็กน้อยเท่านั้น."กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงซานที่จับจ้องไปยังกัวซือฝู,ความคิดของเขาที่พลุ้งพล่าน,ราวกับว่าคิดอะไรออกมาได้,เผ่าหงส์เพลิง?
ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าเผ่าหงส์เพลิง,คืออาณาจักรคู่บารมีของต้าโจว?
"ราชันย์ที่ท่านกล่าวถึงคือราชาของต้าโจว,ราชันย์โจวโหยวอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถามออกไป.
"ถูกต้อง!
กลิ่นอายของราชา,บนร่างของเจ้ามีกลิ่นอายของราชาเปื้อนอยู่,อธิบายได้ว่าเจ้าได้รับบางอย่างของราชามา,เป็นสิ่งของที่ราชามอบให้กับเจ้าอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่ดวงตาเบิกกว้าง,กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่ประทุขึ้น.
เพียงแค่กลิ่นอายก็ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบๆตื่นตระหนกตกใจได้.
หวังคู,โหลวซิงเฉินที่ก้าวออกมาขวางทางด้านหน้าจงซานในทันที,ส่วนเหล่าผู้ฝึกตนที่จับจ้องมองจงซานที่ถูกกัวซือฝูกดขี่,ภายในใจก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้น,แม้ว่าพวกเขาจะพบกับโชคร้าย,หากแต่เมื่อเห็นจงซานโชคร้ายคนแรกก็ทำให้พวกเขาพึงพอใจได้เช่นกัน.
ขณะที่กัวซือฝูกำลังโกรธเกรี้ยวจับจ้องมองมายังจงซาน,ทำให้แรงกดดันที่โถมทับไปยังเหล่าต้าเซียนลดลง.
พวกเขามองเห็นช่องทางที่จะหนีได้,จึงเตรียมการหนีในทันที.
"โหลวซิงเฉิน,หวังคู,ไปขวางเหล่าต้าเซียนเอาไว้,ห้ามใครหนีไปเด็ดขาด,หากใครหนี,สังหารมันซะ!"แม้ว่าจะถูกกลิ่นอายกดทับลงมา,ทว่าจงซานก็สังการให้โหลวซิงเฉินและหวังคูออกไป.
"ทว่า,เซิ่งหวัง........!"โหลวซิงเฉินที่ไม่เข้าใจในเวลานี้กัวซือโฝวต้องการสังหารเขา,หากแต่เซิ่งกลับใจเย็นอยู่อย่างงั้นรึ?
"กัวซือฝูจะไม่สังหารข้า,ในทางกลับกัน,เขาต้องขอบคุณข้าด้วยซ้ำ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
เห็นความมั่นใจมากมายของจงซาน ทำให้กัวซือฝูถึงกับขมวดคิ้วไปมา,เพียงแค่มีสิ่งของ,ของราชา,จะให้เขาขอบคุณอย่างงั้นรึ?
ทว่ากัวซือฝูที่เป็นตัวตนระดับสูงของต้าโจว,เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จะเร่งรีบสังหารจงซาน.
ส่วนคนอื่นๆต่อหน้ากัวซือฝูแล้ว,จะสังหารไปเลยก็ยังได้.
"ต้องขอบคุณเจ้าอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูทีเผยท่าทางเหยียดหยัน,สายตาจับจ้องมองไปยังจงซาน.
"ท่านต้องรู้สึกขอบคุณข้าอย่างแน่นอน!"จงซานที่ยังคงกล่าวย้ำ.
กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา,เพียงแค่เซียนสวรรค์,กับคิดที่จะกดดันเขาอย่างงั้นรึ?
"ในโลกนี้,ข้าไม่เคยขอบคุณผู้ใด,แม้แต่สวรรค์ข้ายังเต็มไปด้วยความเกลียดชัง,เกลียดสถานที่แห่งนี้,หลายปีมาแล้วชีวิตของข้าเหลือเพียงแค่ความเกลียดชัง,ไม่มีทางที่ข้าจะปล่อยเจ้าไว้,แม้แต่ทุกคนในเขตแดนจวงหลุนแห่งนี้ก็ไม่มีทางหนีรอด!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ราชันย์โจวโหยว,จี้กงหนี่ล่ะ?"จงซนสอบถามออกไป.
"นามของราชาใช่นามที่เจ้าจะเอ่ยออกมาได้รึ?
ตายซะ!"กัวซือฝูที่หายใจหืดหอบ.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,กัวซือฝูที่ยื่นฝ่ามืออกไป,ต้องการที่จะโจมตีไปยังจงซาน.
"แต่ว่า,เขายังไม่ตาย!"จงซานที่กล่าวออกไปในทันที.
นิ่ง!
รอบๆกลายเป็นเงียบงันไปในทันที.
กัวซือฝูที่หยุดกึกกลางอากาศ,เหล่าต้าเซียนที่หยุดนิ่งจดจ้องมองมายังจงซาน,หนี่ปู่ซาเองก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
เป็นอะไรที่แปลกประหลาด,ทุกคนที่จดจ้องมองมายังจงซานเป็นสายตาเดียวกัน.
"เจ้ากล่าวสิ่งใด?"กัวซือฝูที่กล่าวด้วยท่าทางตกใจ.
"ให้ข้ากล่าวตรงนี้เลยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
ใบหน้าของจงซานที่มั่นอกมั่นใจ,กล่าวว่าราชันย์โจวโหยวนั้นยังมีชีวิตอยู่.
มันจะเป็นไปได้เช่นไร,องค์ราชาที่ตกตายไปพร้อมกับเหล่าปราชญ์เทพ,ราชันย์โจวโยวจะรอดชีวิตได้อย่างไร,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.
"วูซซซซซ!"กัวซือโฝวที่โบกสะบัดมือเล็กน้อย.
จงซานรับรู้ได้ในทันทีว่าอากาศรอบๆเปลี่ยนไป,เมฆบนฟ้าที่กลายเป็นมืดมิด,จิตสังหารที่คละคลุ้ง,แม้แต่อารมณ์แห่งความโศกเศร้ายังกระจายไปทั่ว.
"นี่คือ,โลกเขตแดนของข้า,กล่าวมา!"
กัวซือฝูไม่อยากเชื่อจงซาน,แต่ก็คาดหวังว่าคำพูดของจงซานจะเป็นจริง,โดยเฉพาะ,กับคำบอกกล่าวว่าองค์ราชายังไม่ตาย,ทำให้หัวใจที่แข็งแกร่งของเขาต้องสั่นไหวไปมา.
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไม่สามารถให้ใครรับรู้ได้เช่นกัน.
"ข้าขอแนะนำตัว,ผู้น้อยจงซาน! เป็นประมุขของศาลเทวะต้าเจิ้ง!"จงซานกล่าว.
"ข้าไม่ได้ถามเรื่องของเจ้า,ข้าถามเรื่องขององค์ราชาหมายความว่าอย่างไร?"กัวซือฝูที่อดรนทนไม่ไหว.
"ราชันย์โจวโหยว?
ในอดีตราชันย์โจวโหยวได้ร่วมมือกับเจ็ดปราชญ์เทพต่อต้านเปลี่ยนเทียนชู,ราชันย์โจวโหยวนับว่าทรงพลังไม่น้อย,แต่การจะเปลี่ยนแปลงชะตามันง่ายขนาดนั้นเลยรึ?
การต่อต้านเทียนชู,แม้ว่าราชันย์โจวโหยวจะไม่ประสบผล,ทว่า,ข้าคิดว่ามีบางส่วนที่เขาทำสำเร็จ!"จงซานที่สูดหายใจลึกพลางถอนหายใจ.
ทำไมจงซานถึงมันใจ,นั่นก็เพราะเหนียงเหนียงนวีหว๋านั่นเอง,แม้ว่าจะล่วงหล่นลงจากสวรรค์,ก็สามารถเปลี่ยนชะตาของเทียนชูได้,เผ่าจิ้งจอกที่ควรถูกทำลายยังคงอยู่,ราชันย์โจวโหยวในเวลานั้น,เป็นไปได้ว่าเขาเองก็น่าจะเปลี่ยนอะไรบางอย่างได้เช่นกัน.
"หมายความว่าอย่างไร?"กัวซือฝูกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"เกี่ยวกับการท้าทายเทียนชู,ต่อหน้าอำนาจสวรรค์มีแต่ต้องล่วงหล่นลงจากท้องฟ้า,ทว่าปราชญ์เทพทั้งเจ็ดที่ล่วงหล่นลงสู่ท้องฟ้า,ไม่คิดเหรอว่าอาจจะมีบางคนรอดชีวิตอยู่ด้วย?"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้าเคยเห็นราชาที่ท่านกล่าว! หลายร้อยปีที่ผ่านมา!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เป็นไปไม่ได้,ข้าเห็นด้วยตัวเอง,องค์ราชาถูกทำลายทั้งร่างและวิญญาณ!"กัวซือฝูกลายเป็นค่อนข้างบ้าคลั่ง.
"วูซซซ!"
ไม่รอให้จงซานกล่าวต่อไป,คนทั้งสองก็กลับมาตำแหน่งเดิม,ที่ตำแหน่งด้านนอกตำหนักสังสารวัฏ.
"เซิ่งหวัง!"เหล่าองค์รักษ์กล่าวออกมาพร้อมกัน.
"จับกุมเหล่าต้าเซียนทั้งหมดเอาไว้!"จงซานที่ออกคำสั่งในทันที.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินและหวังคูที่รับคำในทันที.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,กัวซือฝู,ที่ยื่นมือขวาขึ้นพร้อมกับแตะไปที่หน้าผากของตัวเอง,ปรากฏแสงสีม่วงพุ่งออกจากปลายนิ้ว,ปรากฏเป็นคลื่นกระจายออกไป,เป็นระลอกๆ
"สัมผัสเทวะเชื่อมต่อฟ้าดิน,วิชาค้นสวรรค์และปฐพี!"หนี่ปู่ซากล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
จงซานที่เผยท่าทางประหลาดใจ,จริงหรือเท็จ,นี่กัวซือฝูเกินจริงหรือไม่?
สัมผัสเทวะเชื่อมฟ้าดิน,ค้นสวรรค์และปฐพีอย่างงั้นรึ?
ก่อนหน้านี้เขาเคยเห็นประมุขตระกูลเทียน,เทียนเสิ่นจื่อใช้เช่นกัน,ทว่าเป็นเพียงแค่โลกใบเล็ก,พื้นที่ไม่ได้มากมายนัก,แต่นี่มัน?
ภายในใจของจงซานถึงกับตื่นตะลึง,ไม่ธรรมดา,ต้าโจวไม่ธรรมดาจริงๆ.
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป,กับการใช้พลัง,ใบหน้าของกัวซือฝูที่เริ่มซีดขาว.
ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม,ใบหน้าของกัวซือฝูที่ซีดยิ่งกว่าเดิม,ดูเหมือนว่าพื้นที่ที่เขาค้นนั้นจะกว้างมาก.
หลังจากผ่านไปห้าชั่วยาม,บนใบหน้าของกัวซือฝูท้ายที่สุดก็เผยท่าทางตื่นเต้นดีใจขึ้นมา.
"เพลิงวิญญาณต้าโจว,องค์ราชายังมีชีวิตอยู่จริงๆ!"ใบน้าของกัวซือโฝวแม้จะซีดขาวแต่ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.
"วูซซซซ!"กัวซือฝูและจงซานหายไปอีกครั้ง.
กลับมายังโลกเขตแดนของกัวซือโฝว,ในเวลานี้,ใบหน้าของกัวซือฝูเผยท่าทางไม่อยากเชื่อแต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข.
"เจ้ารู้จักองค์ราชาอย่างงั้นรึ?
นี่เจ้ารู้จักเขาจริงๆรึ?"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"อืม,ถูกแล้ว,ตามที่ข้าคาดการณ์,ราชันย์โจวโหยว,จีกงหนี่นั้น,ข้าเคยเห็นเขาจริงๆ."จงซานพยักหน้า.
"องค์ราชาอยู่ที่ใหน?
ต้าโจวของข้าปรากฏขึ้นมาอีกแล้วอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
กับความตื่นเต้นดีใจของขา,ทำให้จิตสังหารที่เกิดขึ้นภายในโลกเขตแดนหายไปทั้งหมด.
"ในอดีตนั้นจี่กงหนี่ได้ตกตายไปแล้ว,ตอนนี้เขามีนามว่า,เนี่ยฟ่านเฉิน."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"....,องค์ราชาได้เปลี่ยนนามไปแล้วอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่รู้สึกตกใจ.
"ใช่เปลี่ยนเป็นเนี่ยฟ่านเฉิน,นามจี้กงหนี่นั้น
ข้าสามารถบอกได้ว่านามนี้,ในโลกใบเล็กไม่เคยมี,แม้แต่โลกใบใหญ่เองก็ไม่มีใครกล้าใช้,ส่วนจี้กงหนี่ที่ถูกทำลายไปทั้งร่างกายและวิญญาณนั้น,ได้ใช้วิชากำเนิดร่างจากใหม่เปลวเพลิง,และใช้นามว่าเนี่ยฟ่านเฉิน! ต้าโจวในอดีต,ปัจจุบันคือต้าหลี่,ทำให้เนี่ยฟ่านเฉินได้กลับมายืนอยู่ในโลกใบนี้ได้อีกครั้ง!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ต้าหลี่? งั้นรึ?
ใช่แล้ว,ราชันย์เคยเอ่ยเรื่องนี้เช่นกัน!"กัวซือฝูที่กำหมัดแน่นพูดเสียงสั่น.
"อย่างไรก็ตามการที่ท่านมาถูกผนึกเอาไว้นี้,ข้าไม่รู้มาก่อนเช่นกัน,ทว่าก็พอจะคาดเดาได้,ราชันย์โจวโหยวนั้นถูกทำลายทั้งร่างกายและวิญญาณในตอนนั้น,และเหล่ายอดฝีมือเองก็ไล่ล่าสังหารทุกคนในอาณาเขตต้าโจว,ส่วนท่าน,กับรอดมาได้อย่างงั้นรึ?ทำไมถึงได้เพียงแค่ถูกผนึกล่ะ?"จงซานกล่าว.
จงซานที่กล่าวนำ,เพื่อให้กัวซือฝูได้ครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น.
เป็นความจริง,กัวซือฝูที่ขมวดคิ้วไปมา,ราวกับตระหนักอะไรบางอย่างได้,เป็นความเป็นไปได้ที่น่าตื่นตะลึง,การที่เขาถูกผนึกนี้ไม่ใช่ว่าถูกปกป้องอยู่อย่างงั้นรึ?
"ที่ข้าต้องถูกผนึก? เป็นเพราะราชาจงใจปกป้องข้า,รอให้องค์ราชาถือกำเนิดใหม่อย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่ร่างกายสั่นสะท้านเล็กน้อย.
"ถูกแล้ว,นอกจากนี้ต้าหลี่ของเนี่ยฟ่านเฉิน,ได้ไปซ่อนตัวอยู่ที่โลกใบเล็กเดียวกับข้า,และโลกใบเล็กแห่งนั้นของภพหยินก็ผุดขึ้นมาที่อาณาเขตจวงหลุนแห่งนี้!"จงซานกล่าว.
เป็นความจริงที่กัวซือฝูเวลานี้อารมณ์ดีเป็นอย่างมาก.
"แล้วเจ้ามีส่วนเกี่ยวข้องใดกับองค์ราชา?"กัวซือฝูที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
ต้องไม่ลืมว่า,อยู่ในโลกใบเล็กเดียวกัน,บางที่อาจจะเป็นศัตรูก็ได้.
"ฮวงโหวของข้านั้น,คือกงจูต้าหลี่,ท่านบอกซิว่าข้าและเนี่ยฟ่านเฉินควรมีสัมพันธ์ใดกัน?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"กัวซือฝูที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.
"ก่อนหน้านี้ล่วงเกินแล้ว,ขออภัยอย่าได้ตำหนิ!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"เป็นเรื่องธรรมดาของทุกคน,ทว่าศาลเทวะต้าเจิ้งของข้านั้นได้ลงหลักปักฐานที่อาณาเขตจวงหลุน,ก่อนหน้านี้,กับคำปฏิญาณของท่านทำให้ข้ารู้สึกหวาดกลัวจริงๆ!"จงซานที่ใช้โอกาสแก้เรื่องที่ยากในทันที.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,ปฏิญาณ? ในเมื่อการที่ข้าปฏิญาณนั้นก็เพราะเข้าใจผิด,ข้าในเวลานั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังจึงทำเช่นนั้น,ในเวลานี้ข้าต้องการกลับไปอยู่ข้างกายองค์ราชาให้เร็วที่สุด!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาอย่างสบายใจ.
จงซานพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้ารู้หรือไม่ว่าองค์ราชาอยู่ที่ใหน?"กัวซือฝูเอ่ยออกมาในทันที.
"การที่ต้าหลี่ปรากฏขึ้น,ท่านคิดว่าควรอยู่ที่ใหน?"จงซานกล่าว.
"แดนหงส์เพลิง!"กัวซือฝูที่คาดเดาได้ในทันที.
จงซานพยักหน้า.
"รบกวนมากแล้ว,ไว้วันหน้าผู้น้อยจะมาตอบแทนก็แล้วกัน!"กัวซือฝูที่กำลังอยู่ในสภาวะสบายใจ.
"ไม่จำเป็นต้องรีบ,ข้ามีเรื่องที่ต้องการให้ท่านช่วย!"จงซานเอ่ยออกมาในทันที.
"หืม?"กัวซือฝูที่ตะลึงงัน,จงซานต้องการใช้ประโยชน์จากข้าหรือไม่,ไม่รู้หรือว่าเขาในเวลานี้กำลังรีบต้องการไปให้เร็วที่สุด.
"ข้าได้บันทึกข้อความไว้ในแผ่นริ้วหยก,รบกวนท่านนำไปต้าหลี่,ส่งมอบให้กับกงจูหลิงเอ๋อ,หลังจากนี้ข้าจะเดินทางไปต้าหลี่อย่างแน่นอน,ก่อนที่ข้าจะไปถึงข้าต้องการให้ท่านส่งมอบให้นางก่อน!"จงซานที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"เรื่องนี้เองรึ?"กัวซือฝูที่รู้สึกว่าตัวเองเข้าใจผิด,จึงเผยยิ้มแหย่ๆออกมา.
"เป็นเรื่องนี้!"
"ตกลง!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
นึกว่าจะตายห่ากันเป็นร้อยล้านคน จงซานพูดไม่กี่คำก็แก้ปัญหาได้
ตอบลบ