Immortality Chapter 914 Lawless Guo Shifu
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 914 กัวซือฝู ผู้ไร้ซึ่งกฏเกณฑ์.
Chapter 914 Lawless Guo Shifu
ที่ด้านนอกตำหนักสังสารวัฏ,ที่มีกลิ่นอายที่น่าเกรงขามน่าสะพรึงกลัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.
กลิ่นอายของผู้ยิ่งใหญ่,ที่กดทับลงไปแม้แต่ดวงวิญญาณ,ทำให้ทุกคนไม่สามารถขยับได้,กลิ่นอายที่มากมายมหาศาล,ไร้ที่สิ้นสุด.
กัวซือฝู,เขาไม่ได้เก็บกลิ่นอายเอาไว้เลยแม้แต่น้อย,หลายแสนปีมาแล้วที่เขาต้องถูกผนึก,ในเวลานี้ทำให้เขารู้สึกต้องการปลดปล่อยออกมาอย่างแน่นอน.
แววตาของจงซานที่เผยท่าทางเป็นกังวลขึ้นมาในทันที.
กัวซือฝูที่ได้เคยปฏิญาณตน,ว่าหากทะลวงผนึกออกมาได้,เขาจะสังหารคนทุกคนภายในอาณาเขตจวงหลุน! ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว,แม้แต่หญ้าก็ยังไม่อาจจะขึ้น
น้ำสักหยดก็ไม่ให้หลั่งไหล!
กว่าหนึ่งร้อยล้านคนจะต้องตายทั้งหมดเพื่อบรรเทาความเกลียดชังในใจของขา.
กับคำสาบานของยอดฝีมือ,ไม่มีทางที่จะเห็นใจใคร,แม้ว่าหนี่ปู่ซาจะทำลายผนึกให้กับเขา,เพราะว่าถึงไม่มีใครช่วยเขา,เขาก็ยังสามารถออกมาได้ด้วยตัวเอง! กับบุญคุญเล็กน้อยมีเหรอที่เขาจะใส่ใจ?
หากกล่าวตามความจริง,ศาลเทวะต้าเจิ้งที่เพิ่งผุดออกมา,จะให้ถูกทำลายไปเลยอย่างงั้นรึ?
"อ๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กัวซือฝูที่คำรามยาวและดังมาก,เสียงคำรามของเขานั้น,ส่งผลให้ปราณทมิฬปะทุคละคลุ้งไปทั่วทุกสารทิศ,มันระเบิดออกมากระจายไปทุกทิศทาง,แม้แต่ศิลาก้อนเล็กก้อนใหญ่ยังระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ,กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงมาก,จงซานที่อยู่ไกลออกมา,ยังทำให้รู้สึกหน้ามืดวิงเวียน.
ภายในรอบๆตำหนักสังสารวัฏในเวลานี้,พลังของกัวซือฝูที่ระเบิดออกมา,กลิ่นอายที่เต็มไปด้วยปราณทมิฬหมุนวนไปทั่วพื้นที่รอบๆราวกับพายุ.
พายุที่หมุนวนอย่างรุนแรง,มองเห็นเป็นรูปมังกรที่ใหญ่โต,ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
จากภายในตำหนักสังสารวัฏเกิดเป็นพายุไซโคลนที่มีความสูงกว่าหนึ่งแสนจั้ง,จงซานพบว่ามันมีขนาดใหญ่โตมาก.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังพายุไซโคลนบนตำหนักสังสารวัฏบนยอดสูงในเวลานี้,ปรากฏชายในชุดสีดำทมิฬยืนอยู่.
ชายในชุดสีดำที่ดูยิ่งใหญ่อลังการ,ผมของเขาที่ยาวโบกสะบัดไปมา,เป็นผมสีขาว,ดวงตาทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,ไม่แยแสต่อสิ่งใด.
สายตาของเขาที่จับจ้องมองไปยังสิ่งมีชีวิตอื่นไม่ต่างจากมดปลวก.
สายตาดังกล่าวนี่?
คิ้วของจงซานที่ขมวดไปมา,จงซานเคยเห็นมาก่อน,นี่คือแววตาของเหล่าปราชญ์เทพ,ที่ไม่แยแสต่อคนทั่วไป,ทว่ากัวซือฝูไม่ใช่ว่าเคยเป็นปราชญ์เทพมาก่อนหรือไม่?
สายตาของเขาที่กำลังกวาดตามองไปยังรอบๆในเวลานี้.
เขาเป็นข้าราชบริพารของราชันย์โจวโหยวยังทรงทรงถึงเพียงนี้,แล้วราชันย์โจวโหยวล่ะจะทรงพลังขนาดใหน?
"คารวะอาวุโส!"ผู้ฝึกตนคนหนึ่งที่กล่าวแสดงความเคารพต่อกัวซือฝู.
ดวงตาของกัวซือฝูที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,เขาไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย,ทว่าในเวลาเดียวกันนั้นบนอากาศมีบางอย่างที่ทะลวงผ่านเมฆลงมา.
"ตูมมมมมม!"
เสียงระเบิดดังสนั่น,เมฆกลายเป็นรู,แสงสีขาวที่พุ่งลงมาก,กระแทกไปยังต้าเซียนคนหนึ่งในทันที,จากนั้นต้าเซียนคนดังกล่าวก็ไร้ซึ่งจิตใจ,ร่างกายที่ทิ้งห้องลง,จากนั้นกลิ่นอายที่ทรงพลังยิ่งใหญ่ก็ปะทุออกมา.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่,หมุนวนกวาดพื้นที่รอบๆเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
ปราชญ์เทพมาถึงแล้วอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ตระหนักได้ในทันที,ต้องไม่ลืมว่าจงซานเคยเห็นมาหลายครั้งแล้ว.
ปราชญ์เทพภพหยิน? มาถึงเร็วขนาดนี้เลยรึ?
"ตูมมม!"อีกครั้งแล้ว.
อีกลำแสงที่พุ่งตรงไปยังต้าเซียนอีกคนในทันที,หลังจากนั้นต้าเซียนอีกคนก็สิ้นสติ,ก่อนที่จะลุกขึ้นช้า,พลังอำนาจที่ระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรงเช่นกัน.
ปราชญ์เทพสองคนมาถึงแล้ว?
นี่คือสัมผัสเทวะของปราชญ์เทพทั้งสองนั้นเอง,สายตาของพวกเขาที่จ้องมองไปยังกัวซือฝูที่ยืนอยู่บนตำหนักสังสารวัฏ.
กัวซือฝูที่หันหน้าไปมาปราชญ์เทพทั้งสอง!
"มีปัญหาอะไร,พวกเจ้าทั้งสองรีบมาแสดงความยินดีกับข้า
ที่ออกจากผนึกได้อย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
สำหรับปราชญ์เทพแล้ว,พวกเขาคือกลุ่มคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก,ท่าทางของกัวซือฟูที่ให้คุณค่าบ้างเล็กน้อย,ทว่าก็ปรากฏจิตสังหารที่รุนแรงแผ่ออกาด้วยเช่นกัน.
หลังจากนั้นปราชญ์เทพที่สิ่งร่างของชายชุดคลุมสีแดงก็กล่าวออกมาว่า,"จิตสังหารที่รุนแรงที่เจ้าปลดปล่อยออกมานั้นข้าสามารถมองเห็นเป้าหมายของเจ้าได้,เจ้าต้องการสังหารคนทั่วทั้งเขตแดนจวงหลุนจริงๆรึ?"
"ข้ากัวซือฟูได้ปฏิญาณเอาไว้แล้ว,ไม่เคยผิดคำพูด! ข้าบอกว่าหนึ่งก็ต้องเป็นหนึ่ง!"กัวซือฝูที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"สวรรค์ดูแลทุกสรรพชีวิต,เจ้าทำลายผนึกออกมาได้,นับว่ามีความสามารถ,พวกเราก็มีเช่นกัน,หากว่าเจ้าต้องการสังหารคนทั่วทั้งเขตแดนจวงหลุน,พวกเราคงยอมไม่ได้,พวกเราผู้ดูแลวิถีสวรรค์,ทำให้พวกเราต้องอยู่ที่นี่,เจ้าวางมือเถอะ!"ปราชญ์เทพในชุดสีแดงกล่าวออกมาเล็กน้อย.
"สวรรค์ดูแลทุกสรรพสิ่งอย่างงั้นรึ?
คำพูดนี้ออกมาจากปราชญ์เทพ,เป็นคำที่ดูจะขัดแย้งจริงๆ,อย่าได้พูดจาไร้สาระอีก,วันนี้,ทุกสิ่งมีชีวิตในอาณาเขตจวงหลุนต้องตายทั้งหมด!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ปราชญ์เทพที่สิงคนในชุดสีน้ำเงินก็ส่ายหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เทียนชูได้ตัดสินใจว่าอาณาเขตจวงหลุนยังคงต้องอยู่,ไม่มีทางที่เจ้าจะสังหารคนทุกคนได้!"
"สวีเหยี่ยนเทียน!"กัวซือฝูที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
เห็นชัดเจนว่าสวีเหยี่ยนเทียนก็คือชื่อของปราชญ์เทพนั่นเอง
ทว่าความรู้สึกนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก,จริงหรือเท็จ,จากน้ำเสียงของกัวซือฝู?
ต่อหน้าปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกล่าวเช่นนี้?
นี่คือข้าราชบริพารของราชันย์โจวโหยว,บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ?
"เจ้าต้องการขวางข้าอย่างงั้นรึ?
เจ้าคิดหรือไม่ว่าตำแหน่งปราชญ์เทพของเจ้านั้นได้มาอย่างไร!"กัวซือฝูที่แค่นเสียงเย็นชา.
ปราชญ์เทพในร่างชุดสีน้ำเงินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ในอดีตที่ซานเฉียน,ข้าแนะนำราชันย์เทพยื่นมือช่วยเจ้าสะบั้นชีวิตปราชญ์เทพคนอื่นทำให้เจ้าได้ตำแหน่งปราชญ์เทพไปในเวลานั้น,หากไม่มีต้าโจว,ไม่มีทางที่จะมีเจ้าในวันนี้,มีปัญหาอะไร?คิดว่าตัวเองไม่มีกรรมผูกติดกับต้าโจวอีกแล้วอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว,กัวซูฝู,ได้แนะนำราชันย์โจวโหยว,ช่วยเขาสังหารปราชญ์เทพในอดีต?
มีคนสามารถสังหารปราชญ์เทพได้อย่างงั้นรึ? เป็นไปได้ด้วยรึ?
ปราชญ์เทพเป็นตัวตนที่ไร้เทียมทานในโลกนี้,ปราชญ์เทพถูกคนที่ไม่ใช่ปราชญ์เทพสังหารอย่างงั้นรึ?
หากเป็นเช่นนั้น,ราชันย์โจวโหยวในอดีตจะทรงพลังขนาดใหน?
คนที่ไม่ใช่ปราชญ์เทพ,สังหารปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
ไม่มีใครอยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย,มันได้ทำลายความนึกคิดของพวกเขาไป,เป็นไปไม่ได้,กัวซูฝูถูกขังอยู่นานแล้วเสียสติอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล่าววาจาเกินจริงขนาดนี้,ราชันย์โจวโหยวสังหารปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?เป็นเรื่องตลกรึอย่างไร!
ภายในใจของจงซานที่เต้นไปมา,ราชันย์โจวโหยว?
จริงหรือเท็จกัน?
ปราชญ์เทพสวีเหยี่ยนเทียนที่อยู่ด้านข้างไม่ขยับนิ่งไปในทันที,ทุกอย่างกลายเป็นเงียบ.
ในเวลาทุกคนที่กลายเป็นเงียบงันแทบลืมหายใจ,ภายในใจที่ไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น,นี่เป็นจริงหรือหลอกกัน?
"ราชันย์โจวโหยว,ได้นำต้าโจว,รวมมือกับปราชญ์เทพทั้งเจ็ด,ต่อต้านเทียนชู! คิดการใหญ่เกินไป,ยากที่จะค้นหาความเป็นนิรันดร์ได้,เส้นทางดังกล่าวนี้สามารถที่จะเดินผ่านไปได้อย่างงั้นรึ?
หากราชันย์โจวโหยวไม่ก้าวไปยังเส้นทางดังกล่าว,คงไม่ต้องล่วงหล่น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสร้างเรื่องที่น่าตื่นตะลึงเช่นนั้น,นับว่าเป็นราชันย์เทพองค์แรกที่กล้าทำเช่นนั้น,ทว่าเทียนชูนั้นไร้เทียมทาน,ผลสุดท้ายแล้วต้าโจวถึงต้องล่มสลายไปไม่ใช่รึ?"สวีเหยี่ยนเทียนที่กล่าวแย้งออกมา
กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,ไม่มีใครรู้มากนัก,ทว่ากับคำที่สวีเหยี่ยนเทียนกล่าวออกมานี้,จะต้องเป็นจริงเป็นแน่,ไม่มีทางที่ปราชญ์เทพจะกล่าวโกหก.
ราชันย์โจวโหยว?
ช่างเป็นคนที่บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ? ต้าโจว? ต้าโจวน่าเกรงขามยิ่งนัก.
กับคำพูดของปราชญ์เทพสวีเหยี่ยนเทียน,ดูเหมือนว่าราชันย์โจวโหยวจะยิ่งใหญ่มาก,ตัวตนของเขาในอดีตทรงพลังถึงกับล่าปราชญ์เทพได้เลยอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าก่อนหน้านี้,มีหลายคนที่ไม่รู้จักราชันย์โจวโหยวมากมายนัก,ทว่าดูเหมือนว่าราชันย์โจวโหยวจะไม่ใช่ปราชญ์เทพ.
เพราะว่า,ราชวงศ์วาสนานั้นแตกต่างออกไป,ผู้เป็นประมุขของราชวงศ์วาสนาไม่สามารถเป็นปราชญ์เทพได้,เรื่องนี้ทุกคนรับรู้มาตั้งแต่โบราณแล้ว,อย่างไรก็ตามถึงประมุขของราชวงศ์วาสนาจะไม่สามารถเป็นปราชญ์เทพได้ก็ตาม,ทว่าพลังฝึกตนก็สามารถก้าวไปถึงจุดสูงสุด,ด้วยการสนับสนุนจากวาสนา,ทำให้กลายเป็นราชันย์เทพได้เช่นกัน.
ราชันย์โจวโหยวไม่ใช่ปราชญ์เทพ,หากแต่สามารถสังหารปราชญ์เทพได้,เรื่องนี้ทุกคนราวกับว่าได้ยินเป็นครั้งแรก,เรื่องนี้ต้องไม่ใช่เรื่องเท็จแน่เพราะมันออกมาจากปากของสวีเหยี่ยนเทียน.
กัวซือฝูที่จ้องมองด้วยความลึกล้ำไปยังสวีเหยี่ยนเทียน,กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา,"แม้ว่าราชันย์เทพจะพ่ายแพ้,ทว่าความภาคภูมิใจของต้าโจวก็ยังไม่ถูกทำลาย,ข้าเป็นข้าราชบริพารของต้าโจวมีศักดิ์ศรีของข้าเอง,ข้าไม่เคยคิดที่จะทำลายชื่อเสียงของราชันย์เทพ,ข้าไม่ใช่พวกที่ดีแต่ปาก,เพียงแค่สัมผัสเทวะของพวกเจ้า,คิดว่าจะสามารถข่มขู่ข้าได้รึอย่างไร."
"เจ้าที่ยังไม่ตกตาย,ทั้งที่เทียนชูได้ตัดสินใจแล้วว่าราชันย์โจวโหยวนั้นไม่ได้มีพลังเพียงพอที่จะเปลี่ยนเทียนชู,เจ้าเองก็ด้วยเช่นกัน!"เซียนเหยี่ยนเทียนที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"สวีเหยี่ยนเทียน,เจ้าต้องการขวางทางข้าอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
สวีเหยี่ยนเทียนที่จ้องมองไปยังปราชญ์เทพอีกคน,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวว่า,"เพราะว่าในอดีต,ต้าโจว,ช่วยให้ข้าได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,วันนี้ต้องชดใช้ผลกรรม,แม้ว่าจะได้รับผลร้ายตามมา,ทว่าข้าและต้าโจวก็มีสัมพันธ์กันจริง,ไม่สามารถที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้อีกแล้ว,เทียนชูได้ตัดสินใจแล้วแม้ว่าจะมีข้าหรือไม่,ทุกอย่างก็ไม่เปลี่ยนแปลง!"
ระหว่างที่กล่าวจบ,สวีเหยี่ยนเทียนที่กลายเป็นแสงสีขาวพุ่งตรงขึ้นสูงท้องฟ้า,ร่างของต้าเซียนที่ถูกยึดร่างล้มลงช้าๆ.
สวีเหยี่ยนเทียนไปแล้ว?
นี่เข้าไม่คิดที่จะขวางทางกัวซือฝูอีกแล้วอย่างงั้นรึ?
ทุกคนทีกำลังตื่นตกใจ,ไร้สาระนัก,สวรรค์ดูแลทุกสรรพชีวิต,ปราชญ์เทพที่ไม่สนใจความเป็นความตายของผองชน,เหล่าประชาชนที่ไม่มีตัวตนเพราะว่าพวกเขาหวาดกลัวในกัวซือฝูงอย่างงั้นรึ?
ปราชญ์เทพหนึ่งคนได้ถูกไล่ไปแล้ว,เป็นคนที่น่าเกรงขามขนาดนี้เลยรึ?แล้วเรื่องที่เขาจะสังหารคนทั่วทั้งเขตแดนจวงหลุนล่ะ?
ใครจะขวางเขา?
แต่ก็ยังคงเหลือปราชญ์เทพอีกคน,ปราชญ์เทพที่อยู่ในชุดสีแดง.
ปราชญ์เทพในชุดแดงที่ไม่กล่าวอะไรออกมา,ยังคงมองอยู่อย่างเงียบๆ.
ปราชญ์เทพชุดแดงที่กวาดตามองไปยังรอบๆ.
กัวซือฝูที่จ้องมองปราชญ์เทพในชุดแดง,ปราชญ์เทพในชุดแดงที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ความรู้สึกใดๆกับกัวซือฝู.
"สวีเหยี่ยนเทียน? ข้าจะไม่พูดอะไรเหมือนกับเขา!"ปราชญ์เทพชุดแดงที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"คิดว่าตัวเองเป็นเทียนชูอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ต้าโจวนั้น,ได้เป็นอดีตไปแล้ว,ราชันย์โจวโหยวที่เร่งรีบเกินไป,จึงถูกสวรรค์จัดการไป,ส่วนเจ้า,คือข้าราชบริพารที่เหลืออยู่,ยังไม่คิดจะปล่อยวางอีกรึ?
ภายใต้สวรรค์นี้,มีคนมากมายที่จะผนึกเจ้า,เป็นเพียงเซียน,แต่กล้าต่อต้านเทียนชู?
เหิมเกริมนัก!"ปราชญ์เทพในชุดสีแดงกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"น่าขัน,ราชาของข้าที่ต่อต้านสวรรค์,เจ้าไปอยู่ใหน?
เทียนชูอะไรไร้สาระรึ? เจ้าคิดว่าการต่อต้านเทียนชูเป็นเรื่องไร้สาระอย่างงั้นรึ?
คิดว่าตัวเองเป็นใคร? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..................!”กัวซือฝูที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
กัวซือฝูที่เป็นปฏิปักต่อปราชญ์เทพ,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังสะสมมาหลายแสนปีแล้ว.
"ไม่ต้องเป็นเทียนชู,ในเมื่อเจ้างมงาย,เช่นนั้นข้าจะเป็นคนกำจัดปิศาจร้ายแทนสวรรค์เอง!"ปราชญ์เทพในชุดสีแดงกล่าว.
"กำจัดปิศาจร้ายแทนสวรรค์อย่างงั้นรึ?ชิ,หากว่าร่างจริงเจ้าอยู่ที่นี่,ข้าคงไม่กล้า,ทว่าเพียงแค่สัมผัสเทวะ,คิดว่าจะทำอะไรข้าได้?"กัวซือฝูที่แค่นเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวเสร็จ,ร่างของกัวซือฝูทันใดนั้นปราณทมิฬที่ปะทุขึ้นมา,กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงโถมกระหน่ำออกไป! ตำหนังสังสารวัฏและพื้นที่รอบๆเวลานี้กำลังสั่นสะเทือน.
ทั้งผืนฟ้าและปฐพีสั่นไหวอย่างรุนแรง,การต่อสู้ที่รุนแรงกำลังจะเริ่มแล้ว.
กัวซือฝู,ต่อสู้กับปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
Chapter 914 Lawless Guo Shifu
无法无天虢石父
กัวซือฝู ผู้ไร้ซึ่งกฏเกณฑ์.
ที่ด้านนอกตำหนักสังสารวัฏ,ที่มีกลิ่นอายที่น่าเกรงขามน่าสะพรึงกลัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.
กลิ่นอายของผู้ยิ่งใหญ่,ที่กดทับลงไปแม้แต่ดวงวิญญาณ,ทำให้ทุกคนไม่สามารถขยับได้,กลิ่นอายที่มากมายมหาศาล,ไร้ที่สิ้นสุด.
กัวซือฝู,เขาไม่ได้เก็บกลิ่นอายเอาไว้เลยแม้แต่น้อย,หลายแสนปีมาแล้วที่เขาต้องถูกผนึก,ในเวลานี้ทำให้เขารู้สึกต้องการปลดปล่อยออกมาอย่างแน่นอน.
แววตาของจงซานที่เผยท่าทางเป็นกังวลขึ้นมาในทันที.
กัวซือฝูที่ได้เคยปฏิญาณตน,ว่าหากทะลวงผนึกออกมาได้,เขาจะสังหารคนทุกคนภายในอาณาเขตจวงหลุน! ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว,แม้แต่หญ้าก็ยังไม่อาจจะขึ้น
น้ำสักหยดก็ไม่ให้หลั่งไหล!
กว่าหนึ่งร้อยล้านคนจะต้องตายทั้งหมดเพื่อบรรเทาความเกลียดชังในใจของขา.
กับคำสาบานของยอดฝีมือ,ไม่มีทางที่จะเห็นใจใคร,แม้ว่าหนี่ปู่ซาจะทำลายผนึกให้กับเขา,เพราะว่าถึงไม่มีใครช่วยเขา,เขาก็ยังสามารถออกมาได้ด้วยตัวเอง! กับบุญคุญเล็กน้อยมีเหรอที่เขาจะใส่ใจ?
หากกล่าวตามความจริง,ศาลเทวะต้าเจิ้งที่เพิ่งผุดออกมา,จะให้ถูกทำลายไปเลยอย่างงั้นรึ?
"อ๊ากก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
กัวซือฝูที่คำรามยาวและดังมาก,เสียงคำรามของเขานั้น,ส่งผลให้ปราณทมิฬปะทุคละคลุ้งไปทั่วทุกสารทิศ,มันระเบิดออกมากระจายไปทุกทิศทาง,แม้แต่ศิลาก้อนเล็กก้อนใหญ่ยังระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ,กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงมาก,จงซานที่อยู่ไกลออกมา,ยังทำให้รู้สึกหน้ามืดวิงเวียน.
ภายในรอบๆตำหนักสังสารวัฏในเวลานี้,พลังของกัวซือฝูที่ระเบิดออกมา,กลิ่นอายที่เต็มไปด้วยปราณทมิฬหมุนวนไปทั่วพื้นที่รอบๆราวกับพายุ.
พายุที่หมุนวนอย่างรุนแรง,มองเห็นเป็นรูปมังกรที่ใหญ่โต,ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
จากภายในตำหนักสังสารวัฏเกิดเป็นพายุไซโคลนที่มีความสูงกว่าหนึ่งแสนจั้ง,จงซานพบว่ามันมีขนาดใหญ่โตมาก.
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังพายุไซโคลนบนตำหนักสังสารวัฏบนยอดสูงในเวลานี้,ปรากฏชายในชุดสีดำทมิฬยืนอยู่.
ชายในชุดสีดำที่ดูยิ่งใหญ่อลังการ,ผมของเขาที่ยาวโบกสะบัดไปมา,เป็นผมสีขาว,ดวงตาทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง,ไม่แยแสต่อสิ่งใด.
สายตาของเขาที่จับจ้องมองไปยังสิ่งมีชีวิตอื่นไม่ต่างจากมดปลวก.
สายตาดังกล่าวนี่?
คิ้วของจงซานที่ขมวดไปมา,จงซานเคยเห็นมาก่อน,นี่คือแววตาของเหล่าปราชญ์เทพ,ที่ไม่แยแสต่อคนทั่วไป,ทว่ากัวซือฝูไม่ใช่ว่าเคยเป็นปราชญ์เทพมาก่อนหรือไม่?
สายตาของเขาที่กำลังกวาดตามองไปยังรอบๆในเวลานี้.
เขาเป็นข้าราชบริพารของราชันย์โจวโหยวยังทรงทรงถึงเพียงนี้,แล้วราชันย์โจวโหยวล่ะจะทรงพลังขนาดใหน?
"คารวะอาวุโส!"ผู้ฝึกตนคนหนึ่งที่กล่าวแสดงความเคารพต่อกัวซือฝู.
ดวงตาของกัวซือฝูที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,เขาไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย,ทว่าในเวลาเดียวกันนั้นบนอากาศมีบางอย่างที่ทะลวงผ่านเมฆลงมา.
"ตูมมมมมม!"
เสียงระเบิดดังสนั่น,เมฆกลายเป็นรู,แสงสีขาวที่พุ่งลงมาก,กระแทกไปยังต้าเซียนคนหนึ่งในทันที,จากนั้นต้าเซียนคนดังกล่าวก็ไร้ซึ่งจิตใจ,ร่างกายที่ทิ้งห้องลง,จากนั้นกลิ่นอายที่ทรงพลังยิ่งใหญ่ก็ปะทุออกมา.
กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่,หมุนวนกวาดพื้นที่รอบๆเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
ปราชญ์เทพมาถึงแล้วอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ตระหนักได้ในทันที,ต้องไม่ลืมว่าจงซานเคยเห็นมาหลายครั้งแล้ว.
ปราชญ์เทพภพหยิน? มาถึงเร็วขนาดนี้เลยรึ?
"ตูมมม!"อีกครั้งแล้ว.
อีกลำแสงที่พุ่งตรงไปยังต้าเซียนอีกคนในทันที,หลังจากนั้นต้าเซียนอีกคนก็สิ้นสติ,ก่อนที่จะลุกขึ้นช้า,พลังอำนาจที่ระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรงเช่นกัน.
ปราชญ์เทพสองคนมาถึงแล้ว?
นี่คือสัมผัสเทวะของปราชญ์เทพทั้งสองนั้นเอง,สายตาของพวกเขาที่จ้องมองไปยังกัวซือฝูที่ยืนอยู่บนตำหนักสังสารวัฏ.
กัวซือฝูที่หันหน้าไปมาปราชญ์เทพทั้งสอง!
"มีปัญหาอะไร,พวกเจ้าทั้งสองรีบมาแสดงความยินดีกับข้า
ที่ออกจากผนึกได้อย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
สำหรับปราชญ์เทพแล้ว,พวกเขาคือกลุ่มคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก,ท่าทางของกัวซือฟูที่ให้คุณค่าบ้างเล็กน้อย,ทว่าก็ปรากฏจิตสังหารที่รุนแรงแผ่ออกาด้วยเช่นกัน.
หลังจากนั้นปราชญ์เทพที่สิ่งร่างของชายชุดคลุมสีแดงก็กล่าวออกมาว่า,"จิตสังหารที่รุนแรงที่เจ้าปลดปล่อยออกมานั้นข้าสามารถมองเห็นเป้าหมายของเจ้าได้,เจ้าต้องการสังหารคนทั่วทั้งเขตแดนจวงหลุนจริงๆรึ?"
"ข้ากัวซือฟูได้ปฏิญาณเอาไว้แล้ว,ไม่เคยผิดคำพูด! ข้าบอกว่าหนึ่งก็ต้องเป็นหนึ่ง!"กัวซือฝูที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"สวรรค์ดูแลทุกสรรพชีวิต,เจ้าทำลายผนึกออกมาได้,นับว่ามีความสามารถ,พวกเราก็มีเช่นกัน,หากว่าเจ้าต้องการสังหารคนทั่วทั้งเขตแดนจวงหลุน,พวกเราคงยอมไม่ได้,พวกเราผู้ดูแลวิถีสวรรค์,ทำให้พวกเราต้องอยู่ที่นี่,เจ้าวางมือเถอะ!"ปราชญ์เทพในชุดสีแดงกล่าวออกมาเล็กน้อย.
"สวรรค์ดูแลทุกสรรพสิ่งอย่างงั้นรึ?
คำพูดนี้ออกมาจากปราชญ์เทพ,เป็นคำที่ดูจะขัดแย้งจริงๆ,อย่าได้พูดจาไร้สาระอีก,วันนี้,ทุกสิ่งมีชีวิตในอาณาเขตจวงหลุนต้องตายทั้งหมด!"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ปราชญ์เทพที่สิงคนในชุดสีน้ำเงินก็ส่ายหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เทียนชูได้ตัดสินใจว่าอาณาเขตจวงหลุนยังคงต้องอยู่,ไม่มีทางที่เจ้าจะสังหารคนทุกคนได้!"
"สวีเหยี่ยนเทียน!"กัวซือฝูที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
เห็นชัดเจนว่าสวีเหยี่ยนเทียนก็คือชื่อของปราชญ์เทพนั่นเอง
ทว่าความรู้สึกนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก,จริงหรือเท็จ,จากน้ำเสียงของกัวซือฝู?
ต่อหน้าปราชญ์เทพ,คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกล่าวเช่นนี้?
นี่คือข้าราชบริพารของราชันย์โจวโหยว,บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ?
"เจ้าต้องการขวางข้าอย่างงั้นรึ?
เจ้าคิดหรือไม่ว่าตำแหน่งปราชญ์เทพของเจ้านั้นได้มาอย่างไร!"กัวซือฝูที่แค่นเสียงเย็นชา.
ปราชญ์เทพในร่างชุดสีน้ำเงินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ในอดีตที่ซานเฉียน,ข้าแนะนำราชันย์เทพยื่นมือช่วยเจ้าสะบั้นชีวิตปราชญ์เทพคนอื่นทำให้เจ้าได้ตำแหน่งปราชญ์เทพไปในเวลานั้น,หากไม่มีต้าโจว,ไม่มีทางที่จะมีเจ้าในวันนี้,มีปัญหาอะไร?คิดว่าตัวเองไม่มีกรรมผูกติดกับต้าโจวอีกแล้วอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
เหล่าผู้ฝึกตนรอบๆที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว,กัวซูฝู,ได้แนะนำราชันย์โจวโหยว,ช่วยเขาสังหารปราชญ์เทพในอดีต?
มีคนสามารถสังหารปราชญ์เทพได้อย่างงั้นรึ? เป็นไปได้ด้วยรึ?
ปราชญ์เทพเป็นตัวตนที่ไร้เทียมทานในโลกนี้,ปราชญ์เทพถูกคนที่ไม่ใช่ปราชญ์เทพสังหารอย่างงั้นรึ?
หากเป็นเช่นนั้น,ราชันย์โจวโหยวในอดีตจะทรงพลังขนาดใหน?
คนที่ไม่ใช่ปราชญ์เทพ,สังหารปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
ไม่มีใครอยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย,มันได้ทำลายความนึกคิดของพวกเขาไป,เป็นไปไม่ได้,กัวซูฝูถูกขังอยู่นานแล้วเสียสติอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะกล่าววาจาเกินจริงขนาดนี้,ราชันย์โจวโหยวสังหารปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?เป็นเรื่องตลกรึอย่างไร!
ภายในใจของจงซานที่เต้นไปมา,ราชันย์โจวโหยว?
จริงหรือเท็จกัน?
ปราชญ์เทพสวีเหยี่ยนเทียนที่อยู่ด้านข้างไม่ขยับนิ่งไปในทันที,ทุกอย่างกลายเป็นเงียบ.
ในเวลาทุกคนที่กลายเป็นเงียบงันแทบลืมหายใจ,ภายในใจที่ไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น,นี่เป็นจริงหรือหลอกกัน?
"ราชันย์โจวโหยว,ได้นำต้าโจว,รวมมือกับปราชญ์เทพทั้งเจ็ด,ต่อต้านเทียนชู! คิดการใหญ่เกินไป,ยากที่จะค้นหาความเป็นนิรันดร์ได้,เส้นทางดังกล่าวนี้สามารถที่จะเดินผ่านไปได้อย่างงั้นรึ?
หากราชันย์โจวโหยวไม่ก้าวไปยังเส้นทางดังกล่าว,คงไม่ต้องล่วงหล่น,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสร้างเรื่องที่น่าตื่นตะลึงเช่นนั้น,นับว่าเป็นราชันย์เทพองค์แรกที่กล้าทำเช่นนั้น,ทว่าเทียนชูนั้นไร้เทียมทาน,ผลสุดท้ายแล้วต้าโจวถึงต้องล่มสลายไปไม่ใช่รึ?"สวีเหยี่ยนเทียนที่กล่าวแย้งออกมา
กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,ไม่มีใครรู้มากนัก,ทว่ากับคำที่สวีเหยี่ยนเทียนกล่าวออกมานี้,จะต้องเป็นจริงเป็นแน่,ไม่มีทางที่ปราชญ์เทพจะกล่าวโกหก.
ราชันย์โจวโหยว?
ช่างเป็นคนที่บ้าคลั่งขนาดนี้เลยรึ? ต้าโจว? ต้าโจวน่าเกรงขามยิ่งนัก.
กับคำพูดของปราชญ์เทพสวีเหยี่ยนเทียน,ดูเหมือนว่าราชันย์โจวโหยวจะยิ่งใหญ่มาก,ตัวตนของเขาในอดีตทรงพลังถึงกับล่าปราชญ์เทพได้เลยอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าก่อนหน้านี้,มีหลายคนที่ไม่รู้จักราชันย์โจวโหยวมากมายนัก,ทว่าดูเหมือนว่าราชันย์โจวโหยวจะไม่ใช่ปราชญ์เทพ.
เพราะว่า,ราชวงศ์วาสนานั้นแตกต่างออกไป,ผู้เป็นประมุขของราชวงศ์วาสนาไม่สามารถเป็นปราชญ์เทพได้,เรื่องนี้ทุกคนรับรู้มาตั้งแต่โบราณแล้ว,อย่างไรก็ตามถึงประมุขของราชวงศ์วาสนาจะไม่สามารถเป็นปราชญ์เทพได้ก็ตาม,ทว่าพลังฝึกตนก็สามารถก้าวไปถึงจุดสูงสุด,ด้วยการสนับสนุนจากวาสนา,ทำให้กลายเป็นราชันย์เทพได้เช่นกัน.
ราชันย์โจวโหยวไม่ใช่ปราชญ์เทพ,หากแต่สามารถสังหารปราชญ์เทพได้,เรื่องนี้ทุกคนราวกับว่าได้ยินเป็นครั้งแรก,เรื่องนี้ต้องไม่ใช่เรื่องเท็จแน่เพราะมันออกมาจากปากของสวีเหยี่ยนเทียน.
กัวซือฝูที่จ้องมองด้วยความลึกล้ำไปยังสวีเหยี่ยนเทียน,กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา,"แม้ว่าราชันย์เทพจะพ่ายแพ้,ทว่าความภาคภูมิใจของต้าโจวก็ยังไม่ถูกทำลาย,ข้าเป็นข้าราชบริพารของต้าโจวมีศักดิ์ศรีของข้าเอง,ข้าไม่เคยคิดที่จะทำลายชื่อเสียงของราชันย์เทพ,ข้าไม่ใช่พวกที่ดีแต่ปาก,เพียงแค่สัมผัสเทวะของพวกเจ้า,คิดว่าจะสามารถข่มขู่ข้าได้รึอย่างไร."
"เจ้าที่ยังไม่ตกตาย,ทั้งที่เทียนชูได้ตัดสินใจแล้วว่าราชันย์โจวโหยวนั้นไม่ได้มีพลังเพียงพอที่จะเปลี่ยนเทียนชู,เจ้าเองก็ด้วยเช่นกัน!"เซียนเหยี่ยนเทียนที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"สวีเหยี่ยนเทียน,เจ้าต้องการขวางทางข้าอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
สวีเหยี่ยนเทียนที่จ้องมองไปยังปราชญ์เทพอีกคน,ส่ายหน้าไปมาและกล่าวว่า,"เพราะว่าในอดีต,ต้าโจว,ช่วยให้ข้าได้ตำแหน่งปราชญ์เทพ,วันนี้ต้องชดใช้ผลกรรม,แม้ว่าจะได้รับผลร้ายตามมา,ทว่าข้าและต้าโจวก็มีสัมพันธ์กันจริง,ไม่สามารถที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้อีกแล้ว,เทียนชูได้ตัดสินใจแล้วแม้ว่าจะมีข้าหรือไม่,ทุกอย่างก็ไม่เปลี่ยนแปลง!"
ระหว่างที่กล่าวจบ,สวีเหยี่ยนเทียนที่กลายเป็นแสงสีขาวพุ่งตรงขึ้นสูงท้องฟ้า,ร่างของต้าเซียนที่ถูกยึดร่างล้มลงช้าๆ.
สวีเหยี่ยนเทียนไปแล้ว?
นี่เข้าไม่คิดที่จะขวางทางกัวซือฝูอีกแล้วอย่างงั้นรึ?
ทุกคนทีกำลังตื่นตกใจ,ไร้สาระนัก,สวรรค์ดูแลทุกสรรพชีวิต,ปราชญ์เทพที่ไม่สนใจความเป็นความตายของผองชน,เหล่าประชาชนที่ไม่มีตัวตนเพราะว่าพวกเขาหวาดกลัวในกัวซือฝูงอย่างงั้นรึ?
ปราชญ์เทพหนึ่งคนได้ถูกไล่ไปแล้ว,เป็นคนที่น่าเกรงขามขนาดนี้เลยรึ?แล้วเรื่องที่เขาจะสังหารคนทั่วทั้งเขตแดนจวงหลุนล่ะ?
ใครจะขวางเขา?
แต่ก็ยังคงเหลือปราชญ์เทพอีกคน,ปราชญ์เทพที่อยู่ในชุดสีแดง.
ปราชญ์เทพในชุดแดงที่ไม่กล่าวอะไรออกมา,ยังคงมองอยู่อย่างเงียบๆ.
ปราชญ์เทพชุดแดงที่กวาดตามองไปยังรอบๆ.
กัวซือฝูที่จ้องมองปราชญ์เทพในชุดแดง,ปราชญ์เทพในชุดแดงที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ความรู้สึกใดๆกับกัวซือฝู.
"สวีเหยี่ยนเทียน? ข้าจะไม่พูดอะไรเหมือนกับเขา!"ปราชญ์เทพชุดแดงที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"คิดว่าตัวเองเป็นเทียนชูอย่างงั้นรึ?"กัวซือฝูกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"ต้าโจวนั้น,ได้เป็นอดีตไปแล้ว,ราชันย์โจวโหยวที่เร่งรีบเกินไป,จึงถูกสวรรค์จัดการไป,ส่วนเจ้า,คือข้าราชบริพารที่เหลืออยู่,ยังไม่คิดจะปล่อยวางอีกรึ?
ภายใต้สวรรค์นี้,มีคนมากมายที่จะผนึกเจ้า,เป็นเพียงเซียน,แต่กล้าต่อต้านเทียนชู?
เหิมเกริมนัก!"ปราชญ์เทพในชุดสีแดงกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"น่าขัน,ราชาของข้าที่ต่อต้านสวรรค์,เจ้าไปอยู่ใหน?
เทียนชูอะไรไร้สาระรึ? เจ้าคิดว่าการต่อต้านเทียนชูเป็นเรื่องไร้สาระอย่างงั้นรึ?
คิดว่าตัวเองเป็นใคร? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..................!”กัวซือฝูที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
กัวซือฝูที่เป็นปฏิปักต่อปราชญ์เทพ,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,ภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังสะสมมาหลายแสนปีแล้ว.
"ไม่ต้องเป็นเทียนชู,ในเมื่อเจ้างมงาย,เช่นนั้นข้าจะเป็นคนกำจัดปิศาจร้ายแทนสวรรค์เอง!"ปราชญ์เทพในชุดสีแดงกล่าว.
"กำจัดปิศาจร้ายแทนสวรรค์อย่างงั้นรึ?ชิ,หากว่าร่างจริงเจ้าอยู่ที่นี่,ข้าคงไม่กล้า,ทว่าเพียงแค่สัมผัสเทวะ,คิดว่าจะทำอะไรข้าได้?"กัวซือฝูที่แค่นเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวเสร็จ,ร่างของกัวซือฝูทันใดนั้นปราณทมิฬที่ปะทุขึ้นมา,กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงโถมกระหน่ำออกไป! ตำหนังสังสารวัฏและพื้นที่รอบๆเวลานี้กำลังสั่นสะเทือน.
ทั้งผืนฟ้าและปฐพีสั่นไหวอย่างรุนแรง,การต่อสู้ที่รุนแรงกำลังจะเริ่มแล้ว.
กัวซือฝู,ต่อสู้กับปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น