Immortality Chapter 871 Sea shark extermination of entire extended family
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 871 เผ่าฉลามถูกกำจัดทั้งตระกูล
Chapter 871 Sea shark extermination of
entire extended family
"เหรินชุนอย่างงั้นรึ?
เป็นใครกัน?"กงจูจิวเหว่ยทีส่ายหน้าไปมา.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"เป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่น่าเกรงขาม,นอกจากนี้เขายังมีคนหนุนหลังที่ร้ายกาจ!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ร้ายกาจอย่างงั้นรึ? จะร้ายกาจเพียงใดกัน!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวหยัน.
"เหรินชุดที่เดินทางมาที่นี่,แน่นอนว่าจะต้องมีแผนการเป็นแน่,พวกเราไม่ควรที่จะไปยิ่งเกี่ยวกับพวกเขาจะดีกว่า!"จงซานกล่าวออกมาเบาๆ.
"เขาน่ากลัวขนาดนั้นเลยรึ?"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
อาโฝวที่คอยจับจ้องอยู่,เหมือนว่าจงซานจะไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด,เช่นนั้นเหรินชุนก็ไม่ได้จะน่าหวั่นเกรงแต่อย่างใดไม่ใช่รึ?
"ข้าไม่ได้กลัวเขา,แต่ไม่ต้องการที่จะไปยุ่งเกี่ยวกับคนที่อยู่เบื้องหลังเขา,ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
คนทั้งสามที่ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย.
"ใครคือจงซาน,ไสหัวมันออกมา.......!"
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้น,บนท้องฟ้าก็ปรากฏเสียงที่ดั่งสนั่นเกิดขึ้นในทันที.
ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะก้าวออกมาจากห้องโถง.
บนท้องฟ้าเหนือเกาะในเวลานี้,มีชายสีคนที่ทำการสร้างค่ายกลอย่างหนึ่ง,สายตาของทุกคนที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,จดจ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆเหล่าผู้คุ้มกันข่มขู่ให้ถอยออกไป.
เมื่อจงซานกล่าวออกมา,คนทั้งสี่ที่จดจ้องมองมายังจงซาน.
"เจ้าเป็นใคร?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เป็นเจ้าที่สังหารอ๋องน้อยและอาวุโสสิบหกอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีดำผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"เจ้าเป็นใคร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อาวุโสสอง,อาวุโสหก,อาวุโสแปด,อาวุโสเก้า
ของเผ่าฉลาม!"หงเซียวที่กล่าวออกมาทันที.
"ในเมื่อเจ้าคือจงซาน,ก็จงเตรียมตัว,เจ้าสังหารอ่องน้อยและอาวุโสสิบหก,ในเวลานี้พวกเรามาเอาชีวิตเจ้าแล้ว,มอบหัวของเจ้ามา!"อาวุโสสองที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ส่งหัวข้ามาอย่างงั้นรึ?
พูดจาใหญ่โต,เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร?
รู้หรือไม่ว่าในวันนี้พวกเจ้าจะพบกับชะตาเช่นใด?"ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,ปลดปล่อยจิตสังหารคุกคามไปยังคนทั้งสี่.
"เจ้าเป็นใคร? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน?
เซิ่งซ่างต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
เซิ่งซ่างที่อ่อนแอยิ่งกว่าราชวงศ์สวรรค์ซะอีก?"อาวุโสสองที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเหยียดหยัน.
"บัดซบ,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร?
เจ้าไม่รู้รึว่าที่นี่ที่ใหน?"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
อาวุโสสองที่จ้องมองไปยังกงจูจิวเหว่ยก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,."กงจูจิวเหว่ยศาลเทวะไท่ชู?
ท่านโปรดวางใจพวกเราทั้งสี่ไม่คิดจะล่วงเกินท่าน,ขอเพียงแค่จงซานตายก็พอแล้ว!"
"จงซานได้รับการคุมครองจากศาลเทวะไท่ชู,ต้องการสังหารจงซานต้องการเป็นศัตรูกับศาลเทวะไท่ชู,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน!"หงเซียวกล่าวออกมาเสียงดัง.
อาวุโสสองที่จ้องมองไปยังหงเซียว,ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ทว่าราวกับคิดอะไรบางอย่างได้,ก่อนที่จะกล่าวออกมาในทันที,"แม่ทัพหงเซียว,ถึงผลจะออกมาเช่นไรพวกเราก็ไม่คิดจะหยุด,วันนี้พวกเราสี่ต้าเซียนมาถึงแล้ว,ท่านควรจะตระหนักได้,หากว่าเข้ามายุ่ง,ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น,ข้าไม่สามารถรับประกันได้!"
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ต้าเซียนอย่างงั้นรึ?
พวกเจ้าคู่ควรจะเป็นต้าเซียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่หัวเราะแสดงท่าทางดูแคลน.
สี่ต้าเซียนที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"คิดจะสังหารข้าแต่กลัวทุกสิ่งทุกอย่างไปหมด,ดูเหมือนว่าข้าจะให้คุณค่าพวกเจ้าสูงไปหน่อย!นำอาวุธออกมา,ข้าคิดว่าพวกเจ้า,ในเมื่อกล้ามา,อย่างน้อยต้องมีอุปกรณ์ต้าเซียนนำมาด้วยอย่างแน่นอน."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ขณะที่พูดนั้น,ท้องฟ้ารอบๆที่กลายเป็นสีม่วง,สายฟ้ามากมายที่กระจายออกมาเต็มพื้นที่บริเวณ,ภูมิประเทศเกาะและทะเลหายไป,เพราะว่าเวลานี้มันถูกเปลี่ยนเป็นโลกเขตแดนเทวะของจงซาน.
โลกเทวะ,มีอยู่ด้วยกันห้าคน.
สี่อาวุโสเผ่าฉลามและจงซาน,ส่วนอาโฝวและคนอื่นๆไม่ได้เข้ามาด้านใน.
สี่ต้าเซียนที่จ้องมองมายังจงซาน,อาวุโสสองที่เผยท่าทางประหลาดใจ,"ดี,มีความกล้าดี,ถึงจะมีระดับเซียนสวรรค์,แต่กลับกล้าต่อสู้กับสี่ต้าเซียน,นับว่าควรค่าที่เป็นเซิ่งหวัง,ในเมื่อเจ้ามีความกล้าหาย,ข้าจะให้ศพของเจ้าเหลือไปครึ่งหนึ่งก็แล้วกัน!"
"ครึ่งหนึ่งอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวหยัน.
ระหว่างนี้,คนทั้งสี่ที่นำของวิเศษออกมาอย่างพร้อมเพียง,หนึ่งดาบ,สองกระบี่และหนึ่งมุกเทวะ.
สี่อุปกรณ์ต้าเซียนอย่างงั้นรึ?
ดวงตาของจงซานี่หรี่เล็ก,ในเวลาเดียวกันนี้,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่มีขนาดเท่ากับกำปั้นมือ,ตอนนี้ปรากฏขึ้นอยู่บนไหล่ของจงซาน.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ส่ายหางทั้งแปดไปมา,จับจ้องมองไปยังอุปกรณ์ต้าเซียนทั้งสี่,ดวงตาสีขาวดำของมันที่เปล่งประกายด้วยความอยาก.
"ฟริบ ฟริบๆ ...........!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ร้องออกมาพร้อมกับเคลื่อนที่ออกไปด้วยความเร็ว.
สี่ต้าเซียนที่ตกใจเล็กน้อย,สัตว์เลี้ยงอย่างงั้นรึ?
แล้วมันตัวอะไรกัน? ทั้งสี่ต่างจ้องมองกันและกัน,หากแต่ไม่มีใครรู้จัก,ขณะที่เตรียมตัวจัดการจงซาน.
ที่ด้านนอก,บนเกาะ.
บนท้องฟ้าที่ปรากฏบอลสีม่วงปกคลุมพื้นที่รอบๆ,จงซานและสี่ต้าเซียนหายไปในทันที.
กับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว,เป็นเหตุให้ทุกคนตื่นตกใจเล็กน้อย.
"ไม่มีทาง,นี่จงซานต้องการต่อสู้กับศัตรูทั้งสี่คนเดียวอย่างงั้นรึ?
ระดับสวรรค์แท้กับสี่ต้าเซียน,จะเป็นไปได้อย่างไร?"ซูอาโฝวที่อ้าปากค้าง.
"ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้,จงซานคือเหมินเค่อของข้า!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"แต่ว่ากงจู,เซิ่งหวังจง,เขาที่เป็นเซียนสวรรค์,จะไม่มีอันตรายอย่างงั้นรึ?
พวกเราจะต้องช่วยหรือไม่?"หงเซียวที่ขมวดคิ้วพร้อมกับกล่าวออกมา.
"ไม่จำเป็นต้องกังวล,เจ้าไม่เห็นอย่างงั้นรึ?
นี่คือโลกเขตแดนของจงซาน,จงซานจะมีอันตรายได้อย่างไร?
เขาสามารถหนีไปใหนได้ง่ายๆ,เวลานี้พวกเราไม่จำเป็นต้องลงมือแม้แต่น้อย,เผ่าฉลามที่เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์จะมีน้ำยาอะไร!"
กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเหยียดหยันด้วยซ้ำ.
"ตกลง!"หงเซียนที่ทำได้แค่พยักหน้ารับ,ทว่าภายใจอดที่จะเป็นกังวลไม่ได้เช่นกัน.
กงจูจิวเหว่ยที่จ้องมองขึ้นไปบนบอลสีม่วงที่ลอยอยู่บนฟ้า,ในเวลาเดียวกันราวกับว่านางรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย,หากแต่ก็ยังคงจับจ้องมองด้วยท่าทางจริงจัง.
ซูอาโฝวที่จ้องมองกงจูจิวเหว่ย,แววตาที่เผยท่าทางประหลาดใจ,หากแต่ก็ยังคงรอคอยอย่างอดทนเช่นกัน.
จากนั้น,เวลาที่ผ่านไปหนึ่งวัน.
"จงซานจะไม่เป็นไรแน่รึ?
ข้ายังต้องให้เขาสอนข้าเกี้ยวเซิ่งหนี่อยู่นะ!"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางกังวล.
"คงจะไม่เป็นไร,นี่คือโลกเขตแดนของเซิ่งหวังจง."หงเซียวกล่าว.
ขณะที่ทุกคนรอคอยอย่างอดทน.
ที่ไกลออกไปนั้น,ในเวลาเดียวกันก็ปรากฏใครบางคนบินตรงมายังเกาะแห่งนี้.
ขณะที่เขาเข้ามาใกล้,ก็พบว่าเป็นชายในชุดสีแดง,ร่างกายที่อาบไปด้วยโลหิต,สถานการณ์ค่อนข้างทุลักทุเล,แววตาที่เผยท่าทางหวาดกลัวตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก.
"อาวุโสสี่เผ่าฉลามอย่างงั้นรึ?"หงเซียวที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"พี่สอง? พี่สองอยู่ใหน?"ชายในชุดสีแดงที่กำลังร้องโอดโอยคร่ำครวญ.
ชายในชุดสีแดงที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเผ่าฉลาม,จึงได้เดินทางมาถึงที่นี่,พร้อมกับคำรามออกมาเสียงดัง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมม!"
เกิดเสียงดังสนั่นบนท้องฟ้า,บอลสีน้ำเงินที่ทะลวงอากาศ,มีบางอย่างที่หนีออกมาจากโลกเขตแดนเทวะของจงซาน.
แสงสีน้ำเงิน,เผยให้เห็นเป็นชายผู้หนึ่งในสภาพอิดโรยผมเผ้ากระเซะกระเซิง,เป็นอาวุโสสองก่อนหน้านี้,อุปกรณ์ต้าเซียนในมือของเขาหายไปแล้ว,ใบหน้าที่เผยท่าทางหวาดกลัวตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก.
ในเวลาเดียวกัน,จงซานก็ค่อยๆเผยตัวออกมา,ทว่าอาวุโสอีกสามคนได้หายไปเรียบร้อยแล้ว.
"เจ้า,เจ้ามันปิศาจ!"อาวุโสองที่ร้องตะโกนออกไปเสียงดัง.
"เจ้าที่เป็นต้าเซียน,ยังหวาดกลัวปิศาจอยู่อีกงั้นรึ?"จงซานที่แค่นเสียงเย้ยหยัน.
ขณะที่จงซานกล่าวนั้น,ที่ฝ่ามือของเขานั้นมีประกายแสงสีเงินหมุนวนอยู่,เป็นฝ่ามือสะบั้นสวรรค์นั่นเอง,ขณะที่แสงสีเงินส่องประกายอยู่ด้าน,ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง,ก่อนที่จะเก็บแสงสีเงินดังกล่าวหายไป.
"พี่สอง,ในที่สุดข้าก็พบท่าน!"อาวุโสสี่ที่พุ่งตรงเข้าไปหาอาวุโสสองในทันที.
"เจ้าสี่,เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"อาวุโสสองที่ยังคงจ้องมองจงซานด้วยความระมัดระวัง,ขณะที่สอบถามออกไป.
"ตาย,ตายกันหมดแล้ว,เผ่าฉลามของพวกเราถึงกำจัดไปทั้งตระกูล,ราชา,และอาวุโสคนอื่นๆ,ตายกันหมดแล้ว!"อาวุโสสี่ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึมแฝงด้วยความเจ็บปวด.
"อะไรนะ?!!"อาวุโสสองที่อุทานออกมาเสียงดัง.
"เฉิงไป่อี้ของนิกายจื่อเซียว,ได้นำคนบุกไปด้วยตัวเอง,ไม่มีใครสามารถหนีได้,แม้แต่องค์ราชายังให้ข้าหนีออกมาเอาชีวิตรอดเพื่อมาแจ้งขาวต่อท่าน,เพื่อให้รีบหนีไปในทันที!"อาวุโสสีที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ถูกสังหารทั้งตระกูลอย่างงั้นรึ?"อาวุโสสองที่ตื่นตระหนกตกใจยากที่จะยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้นได้.
"พี่สอง,คนอื่นๆล่ะ?"อาวุโสสี่ที่สอบถามออกมา.
ขณะที่อาวุโสสี่สอบถาม,อาวุโสสองราวกับได้สติกลับมา,ใบหน้าเผยท่าทางหวาดกลัวจดจ้องมองไปยังจงซาน.
ในเวลาเดียวกัน,จงซานไม่ได้ลงมือแล้ว,ทำไมไม่รู้เขาได้ลอยกลับไปยืนอยู่บนเกาะอยู่ข้างๆกงจูจิวเหว่ยและคนอื่นๆแล้ว.
"ตาย,ตายทั้งหมด,หนี,พวกเราจะต้องหนีในทันที,หนีจากที่นี่เร็วเข้า!"อาวุโสสองที่เผยท่าทางหวาดผวาตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที.
"หนีรึ?
คิดว่าจะหนีพ้นอย่างงั้นรึ?"เสียงๆหนึ่งที่ดังตัดผ่านอากาศออกมา.
เหตุผลที่จงซานหยุดนั้นเพราะว่าจงซานสัมผัสได้ว่ามีใครบางคนกำลังตามมา,ดังนั้นเขาจึงเก็บฝ่ามือสะบั้นสวรรค์เอาไว้,ไม่ต้องการเผยให้ใครได้เห็น.
เสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหารนั้น,ทุกคนที่จ้องมองขึ้นไป,บนอากาศ,ปรากฏชายในชุดสีขาวลอยอยู่,ดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยความเย็นชา.
"เป็นเขา?
เขาคือเฉิงไป่อี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
คนผู้นี้จงซานเคยเห็นมาก่อน,ก่อนหน้านี้ที่สุสานซูต้าจี้,เขาได้ตามประมุขนิกายจื่อเซียวมา.
"เฉิงไปอี้? เป็นเจ้า?
เจ้าไม่ได้อยู่ที่หมู่เกาะฉลามหรอกรึ?
เจ้า,เจ้าตามข้ามาได้อย่างไร?"อาวุโสสี่ที่เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
"ไม่ตามเจ้ามา,แล้วจะเจอพวกที่เหลือรอดได้ไง?
กล้าล่วงเกินเซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียว,มีเพียงความตายที่รออยู่,ข้าบอกแล้วจะต้องสังหารพวกเจ้าทั้งตระกูล,ไม่มีทางที่จะละเมิดคำมั่นของข้า!"เฉิงไป่อี้ที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เฉิงไป่อี้ที่ฟาดฝ่ามืออกไป,บนอากาศที่วางเปล่า,ปรากฏเป็นฝ่ามือสีขาวขนาดใหญ่พุ่งตรงไปยังอาวุโสสองและสี่ในทันที.
คนทั้งสองที่ได้รับบาดเจ็บหนักมาก่อนแล้ว,ในเวลานี้ต่อหน้าพลังที่แข็งแกร่งของเฉิงไป่อี้,ไม่มีทางที่จะขยับได้อีก,ไม่มีแม้แต่แรงที่จะขัดขืน,ฝ่ามือสีขาวที่ฟาดลงมาอย่างรุนแรงทันที.
"ตูมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดดังสนั่น,ฝ่ามือสีขาวที่ค่อยสลายหายไป,ผู้ฝึกตนเผ่าฉลามสองคนกลายเป็นเนื้อบดไปในทันที.
เฉิงไป่อี้ที่จัดการคนทั้งสองไปแล้ว,จากนั้นก็จ้องมองมายังจงซาน,แววตาที่ลึกล้ำ,ราวกับว่ากำลังท้าทายจงซาน,ฝ่ามือของเขาก่อนหน้านี้เหมือนว่าเป็นการท้าทายอำนาจของฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ของจงซานนั่นเอง.
จงซานไม่ได้กล่าวสิ่งใด,เพียงแค่มองเฉิงไป่อี้เท่านั้น.
เฉิงไป่อี้ที่ราวกับว่าได้ประสบผลตามที่ตัวเองต้องการแล้ว,ร่างกายของเขาที่หายไปอย่างรวดเร็ว.
"เต๋าจวินเฉิงไป่อี้?สังหารเผ่าฉลามไปทั้งตระกูลเลยอย่างงั้นรึ?"หงเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไปเถอะ!"จงซานที่ก้าวเข้าไปในห้องโถง.
สามต้าเซียนเผ่าฉลามและสี่อุปกรณ์ต้าเซียน,หลังจากที่แปดหางสวรรค์ได้กลืนกินและย่อยอย่างสมบูรณ์แล้ว,ก็ทำให้จงซานยกระดับขึ้น
1 ขั้น,ตอนนี้เขามีระดับห้าเซียนสวรรค์แล้ว!
ทะเลอ้าวไล,นับเป็นสถานที่ยอดเยี่ยมทีเดียว.
ครึ่งเดือนหลังจากนั้น.
บนเกาะแห่งหนึ่งของทะเลอ้าวไล,ซือหม่าชิงที่ยืนอยู่บนชายหาด,จ้องมองไปยังทะเลที่ไร้ที่สุดสิ้น,ซือหม่าเฉียนจวินที่ก้าวตามออกมา.
"อ๋องน้อย,เผ่าฉลามถูกกำจัดไปทั้งตระกูล,เป็นเฉิงไป่อี้ที่ลงมือด้วยตัวเอง."ซือหม่าเฉียนจวินกล่าว.
"ถูกกำจัดไปทั้งตระกูลอย่างงั้นรึ? แต่ว่าน่าเสียดายจริงๆที่ไม่สามารถสังหารเซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียวได้,ขยะ!"ซือหม่าชิงที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่า..........!"ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วราวจะกล่าวอะไรออกมา.
"ไม่จำเป็นต้องสนใจ,เผ่าฉลามเผ่าเดียว,ข้าได้เตรียมการเอาไว้ยายนามแล้ว,ทว่ากลับยังไม่สามารถสังหารเซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียวได้,ทว่าแผนการก่อนหน้านี้ก็ไม่เป็นผล,ดูเหมือนว่าจะต้องคิดแผนการใหม่แล้ว!"ซือหม่าชิงที่ถอนหายใจออกมาเบาๆ.
Chapter 871 Sea shark extermination of
entire extended family
海鲨族灭
เผ่าฉลามถูกกำจัดทั้งตระกูล
"เหรินชุนอย่างงั้นรึ?
เป็นใครกัน?"กงจูจิวเหว่ยทีส่ายหน้าไปมา.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"เป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่น่าเกรงขาม,นอกจากนี้เขายังมีคนหนุนหลังที่ร้ายกาจ!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"ร้ายกาจอย่างงั้นรึ? จะร้ายกาจเพียงใดกัน!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวหยัน.
"เหรินชุดที่เดินทางมาที่นี่,แน่นอนว่าจะต้องมีแผนการเป็นแน่,พวกเราไม่ควรที่จะไปยิ่งเกี่ยวกับพวกเขาจะดีกว่า!"จงซานกล่าวออกมาเบาๆ.
"เขาน่ากลัวขนาดนั้นเลยรึ?"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
อาโฝวที่คอยจับจ้องอยู่,เหมือนว่าจงซานจะไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด,เช่นนั้นเหรินชุนก็ไม่ได้จะน่าหวั่นเกรงแต่อย่างใดไม่ใช่รึ?
"ข้าไม่ได้กลัวเขา,แต่ไม่ต้องการที่จะไปยุ่งเกี่ยวกับคนที่อยู่เบื้องหลังเขา,ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
คนทั้งสามที่ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย.
"ใครคือจงซาน,ไสหัวมันออกมา.......!"
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้น,บนท้องฟ้าก็ปรากฏเสียงที่ดั่งสนั่นเกิดขึ้นในทันที.
ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะก้าวออกมาจากห้องโถง.
บนท้องฟ้าเหนือเกาะในเวลานี้,มีชายสีคนที่ทำการสร้างค่ายกลอย่างหนึ่ง,สายตาของทุกคนที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,จดจ้องมองไปยังพื้นที่รอบๆเหล่าผู้คุ้มกันข่มขู่ให้ถอยออกไป.
เมื่อจงซานกล่าวออกมา,คนทั้งสี่ที่จดจ้องมองมายังจงซาน.
"เจ้าเป็นใคร?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เป็นเจ้าที่สังหารอ๋องน้อยและอาวุโสสิบหกอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีดำผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"เจ้าเป็นใคร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อาวุโสสอง,อาวุโสหก,อาวุโสแปด,อาวุโสเก้า
ของเผ่าฉลาม!"หงเซียวที่กล่าวออกมาทันที.
"ในเมื่อเจ้าคือจงซาน,ก็จงเตรียมตัว,เจ้าสังหารอ่องน้อยและอาวุโสสิบหก,ในเวลานี้พวกเรามาเอาชีวิตเจ้าแล้ว,มอบหัวของเจ้ามา!"อาวุโสสองที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ส่งหัวข้ามาอย่างงั้นรึ?
พูดจาใหญ่โต,เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร?
รู้หรือไม่ว่าในวันนี้พวกเจ้าจะพบกับชะตาเช่นใด?"ดวงตาของจงซานที่เบิกกว้าง,ปลดปล่อยจิตสังหารคุกคามไปยังคนทั้งสี่.
"เจ้าเป็นใคร? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน?
เซิ่งซ่างต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
เซิ่งซ่างที่อ่อนแอยิ่งกว่าราชวงศ์สวรรค์ซะอีก?"อาวุโสสองที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเหยียดหยัน.
"บัดซบ,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร?
เจ้าไม่รู้รึว่าที่นี่ที่ใหน?"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
อาวุโสสองที่จ้องมองไปยังกงจูจิวเหว่ยก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,."กงจูจิวเหว่ยศาลเทวะไท่ชู?
ท่านโปรดวางใจพวกเราทั้งสี่ไม่คิดจะล่วงเกินท่าน,ขอเพียงแค่จงซานตายก็พอแล้ว!"
"จงซานได้รับการคุมครองจากศาลเทวะไท่ชู,ต้องการสังหารจงซานต้องการเป็นศัตรูกับศาลเทวะไท่ชู,เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน!"หงเซียวกล่าวออกมาเสียงดัง.
อาวุโสสองที่จ้องมองไปยังหงเซียว,ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ทว่าราวกับคิดอะไรบางอย่างได้,ก่อนที่จะกล่าวออกมาในทันที,"แม่ทัพหงเซียว,ถึงผลจะออกมาเช่นไรพวกเราก็ไม่คิดจะหยุด,วันนี้พวกเราสี่ต้าเซียนมาถึงแล้ว,ท่านควรจะตระหนักได้,หากว่าเข้ามายุ่ง,ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น,ข้าไม่สามารถรับประกันได้!"
"ฮ่าฮ่าฮ่า,ต้าเซียนอย่างงั้นรึ?
พวกเจ้าคู่ควรจะเป็นต้าเซียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่หัวเราะแสดงท่าทางดูแคลน.
สี่ต้าเซียนที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"คิดจะสังหารข้าแต่กลัวทุกสิ่งทุกอย่างไปหมด,ดูเหมือนว่าข้าจะให้คุณค่าพวกเจ้าสูงไปหน่อย!นำอาวุธออกมา,ข้าคิดว่าพวกเจ้า,ในเมื่อกล้ามา,อย่างน้อยต้องมีอุปกรณ์ต้าเซียนนำมาด้วยอย่างแน่นอน."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ขณะที่พูดนั้น,ท้องฟ้ารอบๆที่กลายเป็นสีม่วง,สายฟ้ามากมายที่กระจายออกมาเต็มพื้นที่บริเวณ,ภูมิประเทศเกาะและทะเลหายไป,เพราะว่าเวลานี้มันถูกเปลี่ยนเป็นโลกเขตแดนเทวะของจงซาน.
โลกเทวะ,มีอยู่ด้วยกันห้าคน.
สี่อาวุโสเผ่าฉลามและจงซาน,ส่วนอาโฝวและคนอื่นๆไม่ได้เข้ามาด้านใน.
สี่ต้าเซียนที่จ้องมองมายังจงซาน,อาวุโสสองที่เผยท่าทางประหลาดใจ,"ดี,มีความกล้าดี,ถึงจะมีระดับเซียนสวรรค์,แต่กลับกล้าต่อสู้กับสี่ต้าเซียน,นับว่าควรค่าที่เป็นเซิ่งหวัง,ในเมื่อเจ้ามีความกล้าหาย,ข้าจะให้ศพของเจ้าเหลือไปครึ่งหนึ่งก็แล้วกัน!"
"ครึ่งหนึ่งอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวหยัน.
ระหว่างนี้,คนทั้งสี่ที่นำของวิเศษออกมาอย่างพร้อมเพียง,หนึ่งดาบ,สองกระบี่และหนึ่งมุกเทวะ.
สี่อุปกรณ์ต้าเซียนอย่างงั้นรึ?
ดวงตาของจงซานี่หรี่เล็ก,ในเวลาเดียวกันนี้,แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่มีขนาดเท่ากับกำปั้นมือ,ตอนนี้ปรากฏขึ้นอยู่บนไหล่ของจงซาน.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ส่ายหางทั้งแปดไปมา,จับจ้องมองไปยังอุปกรณ์ต้าเซียนทั้งสี่,ดวงตาสีขาวดำของมันที่เปล่งประกายด้วยความอยาก.
"ฟริบ ฟริบๆ ...........!"
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ร้องออกมาพร้อมกับเคลื่อนที่ออกไปด้วยความเร็ว.
สี่ต้าเซียนที่ตกใจเล็กน้อย,สัตว์เลี้ยงอย่างงั้นรึ?
แล้วมันตัวอะไรกัน? ทั้งสี่ต่างจ้องมองกันและกัน,หากแต่ไม่มีใครรู้จัก,ขณะที่เตรียมตัวจัดการจงซาน.
ที่ด้านนอก,บนเกาะ.
บนท้องฟ้าที่ปรากฏบอลสีม่วงปกคลุมพื้นที่รอบๆ,จงซานและสี่ต้าเซียนหายไปในทันที.
กับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว,เป็นเหตุให้ทุกคนตื่นตกใจเล็กน้อย.
"ไม่มีทาง,นี่จงซานต้องการต่อสู้กับศัตรูทั้งสี่คนเดียวอย่างงั้นรึ?
ระดับสวรรค์แท้กับสี่ต้าเซียน,จะเป็นไปได้อย่างไร?"ซูอาโฝวที่อ้าปากค้าง.
"ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้,จงซานคือเหมินเค่อของข้า!"กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"แต่ว่ากงจู,เซิ่งหวังจง,เขาที่เป็นเซียนสวรรค์,จะไม่มีอันตรายอย่างงั้นรึ?
พวกเราจะต้องช่วยหรือไม่?"หงเซียวที่ขมวดคิ้วพร้อมกับกล่าวออกมา.
"ไม่จำเป็นต้องกังวล,เจ้าไม่เห็นอย่างงั้นรึ?
นี่คือโลกเขตแดนของจงซาน,จงซานจะมีอันตรายได้อย่างไร?
เขาสามารถหนีไปใหนได้ง่ายๆ,เวลานี้พวกเราไม่จำเป็นต้องลงมือแม้แต่น้อย,เผ่าฉลามที่เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์จะมีน้ำยาอะไร!"
กงจูจิวเหว่ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเหยียดหยันด้วยซ้ำ.
"ตกลง!"หงเซียนที่ทำได้แค่พยักหน้ารับ,ทว่าภายใจอดที่จะเป็นกังวลไม่ได้เช่นกัน.
กงจูจิวเหว่ยที่จ้องมองขึ้นไปบนบอลสีม่วงที่ลอยอยู่บนฟ้า,ในเวลาเดียวกันราวกับว่านางรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย,หากแต่ก็ยังคงจับจ้องมองด้วยท่าทางจริงจัง.
ซูอาโฝวที่จ้องมองกงจูจิวเหว่ย,แววตาที่เผยท่าทางประหลาดใจ,หากแต่ก็ยังคงรอคอยอย่างอดทนเช่นกัน.
จากนั้น,เวลาที่ผ่านไปหนึ่งวัน.
"จงซานจะไม่เป็นไรแน่รึ?
ข้ายังต้องให้เขาสอนข้าเกี้ยวเซิ่งหนี่อยู่นะ!"ซูอาโฝวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางกังวล.
"คงจะไม่เป็นไร,นี่คือโลกเขตแดนของเซิ่งหวังจง."หงเซียวกล่าว.
ขณะที่ทุกคนรอคอยอย่างอดทน.
ที่ไกลออกไปนั้น,ในเวลาเดียวกันก็ปรากฏใครบางคนบินตรงมายังเกาะแห่งนี้.
ขณะที่เขาเข้ามาใกล้,ก็พบว่าเป็นชายในชุดสีแดง,ร่างกายที่อาบไปด้วยโลหิต,สถานการณ์ค่อนข้างทุลักทุเล,แววตาที่เผยท่าทางหวาดกลัวตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก.
"อาวุโสสี่เผ่าฉลามอย่างงั้นรึ?"หงเซียวที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
"พี่สอง? พี่สองอยู่ใหน?"ชายในชุดสีแดงที่กำลังร้องโอดโอยคร่ำครวญ.
ชายในชุดสีแดงที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเผ่าฉลาม,จึงได้เดินทางมาถึงที่นี่,พร้อมกับคำรามออกมาเสียงดัง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมม!"
เกิดเสียงดังสนั่นบนท้องฟ้า,บอลสีน้ำเงินที่ทะลวงอากาศ,มีบางอย่างที่หนีออกมาจากโลกเขตแดนเทวะของจงซาน.
แสงสีน้ำเงิน,เผยให้เห็นเป็นชายผู้หนึ่งในสภาพอิดโรยผมเผ้ากระเซะกระเซิง,เป็นอาวุโสสองก่อนหน้านี้,อุปกรณ์ต้าเซียนในมือของเขาหายไปแล้ว,ใบหน้าที่เผยท่าทางหวาดกลัวตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก.
ในเวลาเดียวกัน,จงซานก็ค่อยๆเผยตัวออกมา,ทว่าอาวุโสอีกสามคนได้หายไปเรียบร้อยแล้ว.
"เจ้า,เจ้ามันปิศาจ!"อาวุโสองที่ร้องตะโกนออกไปเสียงดัง.
"เจ้าที่เป็นต้าเซียน,ยังหวาดกลัวปิศาจอยู่อีกงั้นรึ?"จงซานที่แค่นเสียงเย้ยหยัน.
ขณะที่จงซานกล่าวนั้น,ที่ฝ่ามือของเขานั้นมีประกายแสงสีเงินหมุนวนอยู่,เป็นฝ่ามือสะบั้นสวรรค์นั่นเอง,ขณะที่แสงสีเงินส่องประกายอยู่ด้าน,ดวงตาของจงซานที่หรี่เล็กลง,ก่อนที่จะเก็บแสงสีเงินดังกล่าวหายไป.
"พี่สอง,ในที่สุดข้าก็พบท่าน!"อาวุโสสี่ที่พุ่งตรงเข้าไปหาอาวุโสสองในทันที.
"เจ้าสี่,เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?"อาวุโสสองที่ยังคงจ้องมองจงซานด้วยความระมัดระวัง,ขณะที่สอบถามออกไป.
"ตาย,ตายกันหมดแล้ว,เผ่าฉลามของพวกเราถึงกำจัดไปทั้งตระกูล,ราชา,และอาวุโสคนอื่นๆ,ตายกันหมดแล้ว!"อาวุโสสี่ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึมแฝงด้วยความเจ็บปวด.
"อะไรนะ?!!"อาวุโสสองที่อุทานออกมาเสียงดัง.
"เฉิงไป่อี้ของนิกายจื่อเซียว,ได้นำคนบุกไปด้วยตัวเอง,ไม่มีใครสามารถหนีได้,แม้แต่องค์ราชายังให้ข้าหนีออกมาเอาชีวิตรอดเพื่อมาแจ้งขาวต่อท่าน,เพื่อให้รีบหนีไปในทันที!"อาวุโสสีที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ถูกสังหารทั้งตระกูลอย่างงั้นรึ?"อาวุโสสองที่ตื่นตระหนกตกใจยากที่จะยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้นได้.
"พี่สอง,คนอื่นๆล่ะ?"อาวุโสสี่ที่สอบถามออกมา.
ขณะที่อาวุโสสี่สอบถาม,อาวุโสสองราวกับได้สติกลับมา,ใบหน้าเผยท่าทางหวาดกลัวจดจ้องมองไปยังจงซาน.
ในเวลาเดียวกัน,จงซานไม่ได้ลงมือแล้ว,ทำไมไม่รู้เขาได้ลอยกลับไปยืนอยู่บนเกาะอยู่ข้างๆกงจูจิวเหว่ยและคนอื่นๆแล้ว.
"ตาย,ตายทั้งหมด,หนี,พวกเราจะต้องหนีในทันที,หนีจากที่นี่เร็วเข้า!"อาวุโสสองที่เผยท่าทางหวาดผวาตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที.
"หนีรึ?
คิดว่าจะหนีพ้นอย่างงั้นรึ?"เสียงๆหนึ่งที่ดังตัดผ่านอากาศออกมา.
เหตุผลที่จงซานหยุดนั้นเพราะว่าจงซานสัมผัสได้ว่ามีใครบางคนกำลังตามมา,ดังนั้นเขาจึงเก็บฝ่ามือสะบั้นสวรรค์เอาไว้,ไม่ต้องการเผยให้ใครได้เห็น.
เสียงที่เต็มไปด้วยจิตสังหารนั้น,ทุกคนที่จ้องมองขึ้นไป,บนอากาศ,ปรากฏชายในชุดสีขาวลอยอยู่,ดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยความเย็นชา.
"เป็นเขา?
เขาคือเฉิงไป่อี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
คนผู้นี้จงซานเคยเห็นมาก่อน,ก่อนหน้านี้ที่สุสานซูต้าจี้,เขาได้ตามประมุขนิกายจื่อเซียวมา.
"เฉิงไปอี้? เป็นเจ้า?
เจ้าไม่ได้อยู่ที่หมู่เกาะฉลามหรอกรึ?
เจ้า,เจ้าตามข้ามาได้อย่างไร?"อาวุโสสี่ที่เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
"ไม่ตามเจ้ามา,แล้วจะเจอพวกที่เหลือรอดได้ไง?
กล้าล่วงเกินเซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียว,มีเพียงความตายที่รออยู่,ข้าบอกแล้วจะต้องสังหารพวกเจ้าทั้งตระกูล,ไม่มีทางที่จะละเมิดคำมั่นของข้า!"เฉิงไป่อี้ที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
ระหว่างที่กล่าวนั้น,เฉิงไป่อี้ที่ฟาดฝ่ามืออกไป,บนอากาศที่วางเปล่า,ปรากฏเป็นฝ่ามือสีขาวขนาดใหญ่พุ่งตรงไปยังอาวุโสสองและสี่ในทันที.
คนทั้งสองที่ได้รับบาดเจ็บหนักมาก่อนแล้ว,ในเวลานี้ต่อหน้าพลังที่แข็งแกร่งของเฉิงไป่อี้,ไม่มีทางที่จะขยับได้อีก,ไม่มีแม้แต่แรงที่จะขัดขืน,ฝ่ามือสีขาวที่ฟาดลงมาอย่างรุนแรงทันที.
"ตูมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดดังสนั่น,ฝ่ามือสีขาวที่ค่อยสลายหายไป,ผู้ฝึกตนเผ่าฉลามสองคนกลายเป็นเนื้อบดไปในทันที.
เฉิงไป่อี้ที่จัดการคนทั้งสองไปแล้ว,จากนั้นก็จ้องมองมายังจงซาน,แววตาที่ลึกล้ำ,ราวกับว่ากำลังท้าทายจงซาน,ฝ่ามือของเขาก่อนหน้านี้เหมือนว่าเป็นการท้าทายอำนาจของฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ของจงซานนั่นเอง.
จงซานไม่ได้กล่าวสิ่งใด,เพียงแค่มองเฉิงไป่อี้เท่านั้น.
เฉิงไป่อี้ที่ราวกับว่าได้ประสบผลตามที่ตัวเองต้องการแล้ว,ร่างกายของเขาที่หายไปอย่างรวดเร็ว.
"เต๋าจวินเฉิงไป่อี้?สังหารเผ่าฉลามไปทั้งตระกูลเลยอย่างงั้นรึ?"หงเซียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไปเถอะ!"จงซานที่ก้าวเข้าไปในห้องโถง.
สามต้าเซียนเผ่าฉลามและสี่อุปกรณ์ต้าเซียน,หลังจากที่แปดหางสวรรค์ได้กลืนกินและย่อยอย่างสมบูรณ์แล้ว,ก็ทำให้จงซานยกระดับขึ้น
1 ขั้น,ตอนนี้เขามีระดับห้าเซียนสวรรค์แล้ว!
ทะเลอ้าวไล,นับเป็นสถานที่ยอดเยี่ยมทีเดียว.
-------------------------------------------
ครึ่งเดือนหลังจากนั้น.
บนเกาะแห่งหนึ่งของทะเลอ้าวไล,ซือหม่าชิงที่ยืนอยู่บนชายหาด,จ้องมองไปยังทะเลที่ไร้ที่สุดสิ้น,ซือหม่าเฉียนจวินที่ก้าวตามออกมา.
"อ๋องน้อย,เผ่าฉลามถูกกำจัดไปทั้งตระกูล,เป็นเฉิงไป่อี้ที่ลงมือด้วยตัวเอง."ซือหม่าเฉียนจวินกล่าว.
"ถูกกำจัดไปทั้งตระกูลอย่างงั้นรึ? แต่ว่าน่าเสียดายจริงๆที่ไม่สามารถสังหารเซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียวได้,ขยะ!"ซือหม่าชิงที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่า..........!"ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วราวจะกล่าวอะไรออกมา.
"ไม่จำเป็นต้องสนใจ,เผ่าฉลามเผ่าเดียว,ข้าได้เตรียมการเอาไว้ยายนามแล้ว,ทว่ากลับยังไม่สามารถสังหารเซิ่งหนี่นิกายจื่อเซียวได้,ทว่าแผนการก่อนหน้านี้ก็ไม่เป็นผล,ดูเหมือนว่าจะต้องคิดแผนการใหม่แล้ว!"ซือหม่าชิงที่ถอนหายใจออกมาเบาๆ.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น