Immortality Chapter 848 The chess soul match elects
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 848 แข่งขันหมากล้อมวิญญาณ.
Chapter 848 The chess
soul match elects
นครศักดิ์สิทธิ์ชิงชิว,ที่ใจกลางนั้น,เป็นส่วนที่สูงที่สุดของเทือกเขา,มีวาสนามากมายที่เอ่อล้นไปทั่ว,เสียงคำรามของมังกรทองที่ดังเป็นระยะๆ,ซึ่งเป็นตำหนักเทพของศาลเทวะไท่ชู.
บนยอดเขาแห่งนี้,เป็นสถานที่ของท้องพระโรงและที่อยู่อาศัยของเซิ่งหวังไท่ชู.
ภายในห้องอักษรของศาลเทวะไทชู.
เซิ่งหวังไท่ชูที่นั่งอยู่โต๊ะบัญชาการหยก,ด้านหน้านั้นมีผู้ใต้บังคับบัญชาคนสนิทที่เคยติดตามไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวในครั้งนั้นด้วย,"เซียนเซิงหลี่."
เซิ่งหวังไท่ชูที่อ่านรายงานต่างๆบนโต๊ะ,ก่อนที่จะเริ่มสอบถามออกมา,"เซียนเซิงหลี่,ส่งสารออกไปแล้วอย่างงั้นรึ?"
"ส่งออกไปเมื่อสองวันที่แล้ว,เต๋าจวินเฟิงชิงหยุนวิหารเสอโห่วที่มาดูแลด้วยตัวเอง,เรื่องนี้ต้องเป็นเหตุการณ์ที่ร้ายแรงไม่สามารถละเลยได้!"เซียนเซิงหลี่ขมวดคิ้วไปมาขณะรายงาน.
"เฟิงชิงหยุน?
นิกายเสอโห่วส่งเขาออกมา,ข้ารู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่,ดังนั้นควรจะเตรียมการเอาไว้แต่เนิ่นๆ,ไม่ว่าจะเป็นใครของตระกูลกงจะต้องสังหารในทันทีโดยไม่มีการละเว้น!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เหล่าขุนนางทุกคนที่กล่าวรับพร้อมๆกัน.
"หืม!"
เซิ่งหวังไท่ชูที่อ่านข้อมูลอื่นๆอีก.
"นี่ข้อมูลของจงซานเจ้าได้อ่านแล้วรึยัง?"เซิ่งหวังไท่ชูที่ยกข้อมูลดังกล่าวขึ้นมาอ่านและสอบถามเซียนเซิงหลี่.
"ครับ,จงซานนั้นไม่ธรรมดาเลย,แม้ว่าพลังฝึกตนจะไม่สูง,แต่แผนการของเขานั้นน่าเกรงขาม,เมื่อครั้งอยู่ในโลกใบเล็กนั้น,แทบจะได้ชัยชนะในทุกครั้ง,เป็นคนที่ใช้เวลาไม่กี่ร้อยปีสามารถรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง,บ่งบอกได้ว่าเขามีเชาว์ปัญญาที่ยอดเยี่ยม,มีกลยุทธิ์ที่ร้ายกาจ!"เซียนเซิงหลี่ที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,คนผู้นี้แข็งแกร่งจริงๆรึ?"ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกคนที่กล่าวออกมา.
"สามารถเป็นเซิ่งหวังได้,มีเหรอที่จะไม่แข็งแกร่ง?"เซียนเซิงหลี่ที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง,ท่านต้องการจะกำราบจงซานอย่างงั้นรึ?"
"เกี่ยวกับจงซาน,ข้ามีแผนการแล้ว."เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,ท่านมอบจงซานให้กับซือหม่าจงเหิงจัดการ,ต้องการกำราบความอหังการของจงซานอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงหลี่ที่สอบถามออกมา.
"ใช่,วันนั้นข้าเห็นต้าเจิ้งเต็มไปด้วยความอหังการ,ต่อหน้าต้าเซียน
231
คนที่มารวมตัวกัน,กับยังคงสุขุม,ในเมื่อเข้าร่วมกับศาลเทวะไท่ชู,ข้าจึงจำเป็นต้องกำราบความอหังการของเขา
โดยมอบให้กับซือหม่าจงเหิง!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่าเซิ่งหวังที่ข้ารู้มา,จงซานมาถึงชิงชิวเมื่อวาน,ก็ถูกคนตระกูลซือหม่าส่งเข้านรก
18 ขุนในทันที."เซียนเซิงหลี่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"นรก18
หลุม?"เซิ่งหวังไท่ชูที่แสดงท่าทางจริงจัง.
"ครับ,เกี่ยวกับการดำเนินการของซือหม่าจงเหิงนั้น,เขาที่โกรธเกรี้ยวอยู่แล้ว,เขาย่อมกระทำการเกินความจำเป็น,ซือหม่าจงเหิงนั้นไม่รู้จักอะไรหนักอะไรเบา."เซียนเซิงหลี่ที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
เซิ่งหวังไท่ชูที่ได้แต่เงียบ.
"รายงานเซิ่งหวัง!"ที่ด้านนอกห้องอักษรมีใครบางคนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"เข้ามา!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
เหล่าข้าราชบริพารที่จ้องมองไปยังด้านหน้าประตู,ต้องไม่ลืมว่าหากไม่มีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,ในเวลานี้ย่อมไม่มีใครกล้ามารบกวนพวกเขา.
จากนั้นเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง,ที่เร่งรีบคุกเข่ากล่าวรายงานในทันที,"เซิ่งหวัง,คุกชิงชิว,นักโทษหนึ่งล้านคนหนีไปแล้ว,และด้านในคุก
18
หลุมยังมีอสุรกายปิศาจที่ทรงพลังอยู่ด้วย,ตอนนี้พวกเราได้ส่งทหารออกไปจับเหล่านักโทษ."
"เหลวไหล!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวัง!"ทุกคนที่หันหน้าไปยังเซิ่งหวังไท่ชูพร้อมๆกัน.
เซิ่งหวังไท่ชูที่ลูกขึ้น,สะบัดเสื้อคลุมที่อลังการเดินออกจากห้องอักษรไป,ทุกคนที่ก้าวตามไปในทันที.
เซิ่งหวังไท่ชูยืนอยู่ด้านนอกจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป,ทิศทางของคุกชิงชิวนั่นเอง.
ที่ไกลออกไปนั้น,แสงสว่างที่เจิดจรัสส่องประกายเจิดจ้าปกคลุมพื้นที่ทั้งหมด,มีทั้งเปลวเพลิง,ปราณทมิฬที่อบอวลไปทั่วอากาศ,พื้นที่รอบๆที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย.
ส่วนบนท้องฟ้าเมืองชิงชิวเวลานี้,บนอาการมีทหารมากมายที่กำลังไล่จับผู้ร้าย.
"เซิ่งหวัง,เป็นความจริงแน่,มีอสุรกายปิศาจรุกดินแดนของเรา,มันอยู่ในคุก
18หลุม!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่ยังคงกล่าวออกมาอีกครั้ง.
"หุบปาก!"เซียนเซิงหลี่ที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"หืม!"เจ้าหน้าที่ที่กลายเป็นงงงันในทันที.
"พื้นที่รอบๆของ นรก 18 หลุมเต็มไปด้วยค่ายกลมากมาย,คงต้องใช้พลังที่รุนแรงเพื่อนำนรก
18 ขุมกลับคืนมา,ตอนนี้ค่ายกลรอบๆยังไม่ถูกทำลาย, นรก 18 หลุมยังเป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุด!"เซียนเซิงหลี่กล่าว.
"หืม!"
"เจ้าบอกว่านักโทษทั้งหนึ่งล้านคนหนีไปหมดอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงหลี่ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ,พวกเรากำลังตามจับตัว,พวกเขาแจ้งว่านักโทษหนีออกมาทั้งหมดจากนรก
18 ขุม,ตอนนี้ไม่มีใครเหลืออยู่!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ยออกมาในทันที.
"ไม่ได้การ,จงซานอยู่ในนรก 18
ขุม,เซิ่งหวัง,เรื่องนี้!"เจ้าหน้าที่อีกคนที่ใบหน้าเปลี่ยนไปในทันที.
"ไปดู!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
นักโทษหนึ่งล้านคนที่สร้างความวุ่นวายขึ้นไปทั่วเมืองชิงชิว,พวกเขาที่หนี,โดยมีกองทัพขนาดใหญ่ไล่ตาม,ส่วนจงซานเวลานี้กำลังก้าวเดินออกมาอย่างสบายๆเขามาในเมือง.
จงซานไม่คิดที่จะหนีออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์ชิงชิว
แม้แต่น้อย,ต้องไม่ลืมว่า,เขาที่เป็นเซิ่งหวัง,เป็นตัวประกัน,หากเขาจากไป,ต้าเจิ้งจะต้องถูกทำลายเป็นแน่.
และจงซานก็รับรู้ว่าเซิ่งหวังไท่ชู่ย่อมคาดเดาได้ว่าเขาไม่มีทางจากไป,ทว่าไม่รู้ว่าเขาจะส่งคนมาหาตอนใหน.
บนศาลเทวะไท่ชู,ที่ใจกลางยอดเขาสูง,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าสถานที่แห่งนี้คือวังหลวงของราชวงศ์ไท่ชู.
จงซานที่ตรงไปยังสถานที่ดังกล่าว,ต้องบอกว่าที่อันตรายที่สุดก็คือสถานที่ปลอดภัยที่สุด,สถานที่ดังกล่าวน่าจะค้นหาได้ง่ายที่สุด,เป็นสถานที่ไม่ยากที่จะค้นหาที่สุดในเมืองหลวงแห่งนี้.
จากนั้นไม่นานจงซานที่เดินทางไปถึงเทือกเขาตรงกลางเมืองชิงชิว,พร้อมกับเข้าไปด้านใน.
บางที่เมืองชิงชิวนั้นใหญ่โตมาก,ความสับสนที่เกิดขึ้น,จึงไม่มาถึงสถานที่แห่งนี้.
พื้นที่แห่งนี้มีสิ่งก่อสร้างที่ใหญ่โต,แปลกประหลาดมากมาย.
จงซานที่ตรวจสอบสิ่งก่อสร้างต่างที่อยู่รอบๆ,ด้วยสัมผัสเทวะของเขาทำให้พบกับสถานที่แห่งหนึ่งที่น่าสนใจ.
ลานหมากล้อม,การแข่งขันหมากล้อมวิญญาณ!
สถานที่แห่งนี้คือสถานที่แข่งขันหมากล้อมวิญญาณอย่างงั้นรึ?
จงซานที่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,ศาลเทวะไท่ชูก็มีสถานที่มีสุนทรียะด้วยอย่างงั้นรึ?
การแข่งขันหมากล้อมจีน? เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ก้าวเข้าไปในลานแข่งขันหมากล้อมด้วยความสนใจ.
เป็นลานแข่งขันที่ค่อนข้างใหญ่,ในเวลานี้มีผู้คนกว่า
50,000-60,000 คนล้อมรอบพื้นที่รอบๆ,ส่วนมากแล้วจะเป็นเหล่าบัณฑิต,มีหลายๆคนที่กำลังเล่นหมากล้อมวิญญาณอยู่.
รอให้เซิ่งหวังไท่ชูหาตัวเขาสักระยะหนึ่ง,จงซานที่ไม่เร่งรีบอะไร,การบำเพ็ญเองก็ไม่เหมาะที่จะกระทำในช่วงเวลานี้.
เข้าร่วมการแข่งขันหมากล้อมวิญญาณอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ก้าวเข้ามาภายในลานแห่งนี้,เพื่อที่จะเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ด้วย.
ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นพื้นที่ให้ผู้ค้นมาท้าทายกัน,และยังมีเจ้าหน้าที่ดูแลพื้นที่แห่งนี้อีกด้วย.
พื้นที่ตรงกลางนั้น,มีกระดาษหมากหนึ่งร้อยโต๊ะ,มีคนสองร้อยคนที่กำลังเล่นกันอยู่,และมีคนเป็นจำนวนมากที่ล้อมวง,อย่างไรก็ตามมีเรื่องที่แปลกประหลาดเล็กน้อย,จงซานที่เห็นทุกคนต่างก็ถือพัดที่เหมือนๆกัน
ขณะที่จงซานที่กำลังจะก้าวเข้าไปดู.
"ช้าก่อน,เจ้าเป็นคนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาชมการแข่งขันหมากล้อมวิญญาณอย่างงั้นรึ?"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่ก้าวเข้ามาสอบถาม.
"หืม? ถูกแล้ว."จงซานกล่าว.
"ต้องการเข้าร่วมแข่งขันหมากล้อมวิญญาณ,จะต้องเอาชนะรอบคัดเลือกก่อนสิบกระดาน,หลังจากนั้นถึงจะมีคุณสมบัติเข้าแข่งขันคัดเลือก,และหากเอาชนะได้หนึ่งร้อยกระดาน,ถึงจะมีสิทธิ์เดินทางไปยังเทือกเขาเมฆหมอก,เพื่อเข้าร่วมแข่งขันวิถีหมากล้อมวิญญาณ."เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ย.
เอาชนะร้อยกระดานอย่างงั้นรึ?
จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย,เอาชนะหนึ่งร้อยกระดานเพื่อรับสิทธิ์เข้าร่วมแข่งขัน?
เกี่ยวกับการแข่งขันวิถีหมากล้อมวิญญาณนั้น,จงซานหาได้สนใจแม้แต่น้อย,ต้องไม่ลืมว่า,ตัวเขาเดินทางมาเพื่อหาอะไรทำฆ่าเวลาเท่านั้น.
"ก็ดีเข้าจะเข้าทดสอบที่ใหน?"จงซานสอบถามด้วยความสงสัย.
"เชิญที่นี่!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวรับผิดชอบ.
จากนั้น,จงซานที่ถูกนำมายังขอบสนามแข่งขัน,สถานที่แห่งนี้มีโต๊ะกระดานหมากและมีเจ้าหน้าที่หลายคนที่นั่งรออย่างเบื่อหน่ายอยู่.
"เฮ้,เหล่าซาน,มีคนมาใหม่อย่างงั้นรึ?
หลายสิบปีมาแล้วไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาใหม่?"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยรอยิ้ม.
"การแข่งขันหมากล้อมวิญญาณที่ก่อตั้งขึ้นมากว่าร้อยปี,ย่อมเป็นสิ่งดึงดูดคนเข้ามา,การมีคนเข้ามาใหม่ก็ถือเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมแล้ว!"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เอาล่ะ,เหล่าหลิว,เหล่ากุยจู,ให้เขาทดสอบสิบกระดานเหมือนเช่นเคย!"เจ้าหน้าที่ที่พาจงซานมากล่าวออกมาในทันที.
"ดี!"
เหล่าเจ้าหน้าที่นำหยกขนาดเล็กออกมาในทันที,กระดานสองพันตาก็ปรากฏขึ้น,เจ้าหน้าที่นำกระดานออกมาทั้งหมดสิบกระดานซึ่งแต่ละคนที่ประจำตำแหน่งที่ต่างกัน.
กระดานหยกทั้งสิบถูกวางแตกต่างกัน,บนกระดานที่มีตัวหมากสีขาวและสีดำ,ทุกอย่างได้ถูกจัดเตรียมเอาไว้แล้ว.
"เจ้าถือหมากดำ,บนกระดาษหมากล้อมของเจ้าจะปรากฏภาพให้กับผู้เข้าแข่งขันคนอื่นได้เห็นด้วย!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ย.
จงซานที่พยักหน้าก่อนที่จะก้าวเข้าไปประจำตำแหน่ง.
นี่เป็นการแข่งขันรอบคัดเลือก,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะเริ่มวางหมาก,หมากสีดำที่ปรากฏขึ้นกระดานหมากในทันที,ในเวลาเดียวกันนั้น,หมากสีขาวก็ปรากฏขึ้น,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าในรอบคัดเลือกนี้คือการทะลวงค่ายกลหมากที่มีการเตรียมการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว.
จงซานที่ก้าวไปบนวิถีราชา,ทว่าก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่จะรับรู้เกี่ยวกับหมากล้อม,หมากล้อมที่มีแบบแผนที่แน่นอน,ส่วนจงซานกลับเป็นคนเดินหมากที่ค่อนข้างมุทะลุ,ก้าวข้ามผ่านกฏ,มีฝีมือที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน,แม้นว่าจะด้อยกว่าหนานกงเซิ่งที่ก้าวไปบนวิถีแห่งหมาก,ทว่าภายในต้าเจิ้งเองก็มีน้อยคนนักที่จะเหนือกว่าเขา.
จงซานที่วางหมากต่อไปในทันที.
"เหล่าซาน,คนผู้นี้เล่นหมารุกเป็นอย่างงั้นรึ?
เร็วเกินไปแล้ว?
นี่ไม่คิดเลยอย่างงั้นรึ?"เจ้าหน้าที่ที่นำจงซานมา,เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ปัง!"
ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่วางหมากลงบนกระดานหมากจากนั้นกระดานหมากก็เปล่งแสงสีฟ้าแตกสลายกลายเป็นควันไปในทันที.
"ทะลวงได้?"
"เร็วขนาดนี้เลยรึ?"
"เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?"
เหล่าเจ้าหน้าที่ที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
จงซานที่ไม่สนใจคนรอบๆ,เขายังคงก้าวไปยังกระดานหมากที่สองต่อไป.
"ปัง!"
"ปัง!" "ปัง!"..........
เสียงการแก้ไขกลหมากดังเป็นระยะๆ,ในเวลานี้ใบหน้าของเหล่าเจ้าหน้าที่กลายเป็นตะลึงงัน.
"ผู้เชี่ยวชาญ!"
กระดานหมากสุดท้ายหลังจากที่จงซานแก้ไขได้,ภายในใจของเจ้าหน้าที่เอ่ยออกมาว่า
ผู้เชี่ยวชาญ.
"นี่คือบัตรของท่าน! สามารถเข้าร่วมท้าทายกับผู้แข่งขันคนอื่นๆได้เลย!"เหล่าซานที่ยืนสิ่งของบางอย่างที่คล้ายกับพัดให้กับจงซาน.
จงซานที่รับมา,พร้อมกับสะบัดมันเบาๆ,เป็นเหมือนกับพัดทั่วไป,แต่เห็นชัดเจนว่ามันเป็นของวิเศษอย่างหนึ่ง,ที่บนพัดนั้นตัวเลขขนาดใหญ่,ซึ่งของเขานั้นมีอักษร
ศูนย์ อยู่นั่นเอง.
"ก่อนที่จะเล่น,เจ้าสามารถใช้มันเสียบเข้าไปในช่องของโต๊ะกระดาน,หากว่าเจ้าได้รับชัยชนะหรือพ่ายแพ้ในแต่ละครั้งตัวเลขจะเพิ่มและลดตามฝีมือของเจ้า!"เหล่าซานที่กล่าวอธิบาย.
"ขอบคุณ!"
"จงซานพยักหน้า,ก่อนที่จะก้าวเข้าในลานแข่งขันในทันที.
หนึ่งร้อยโต๊ะการแข่งขัน,มีคนมากมายที่ล้อมวง,พวกเขาไม่เพียงแต่รอคอยเข้าแข่งขัน,และยังเป็นผู้ดูด้วย,คอยสังเกตการเดินหมากของคนอื่น,เพื่อเพิ่มระดับการเดินหมากของตัวเอง.
หนึ่งร้อยกระดานหมาก,เนืองแน่นไปหมด,จงซานที่ก้าวเข้าไปใกล้,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังลั่นออกมา.
"ซือหม่าเฉียนจวิน,ชนะ 99 กระดาน!"
Chapter 848 The chess
soul match elects
棋魂赛选
แข่งขันหมากล้อมวิญญาณ.
นครศักดิ์สิทธิ์ชิงชิว,ที่ใจกลางนั้น,เป็นส่วนที่สูงที่สุดของเทือกเขา,มีวาสนามากมายที่เอ่อล้นไปทั่ว,เสียงคำรามของมังกรทองที่ดังเป็นระยะๆ,ซึ่งเป็นตำหนักเทพของศาลเทวะไท่ชู.
บนยอดเขาแห่งนี้,เป็นสถานที่ของท้องพระโรงและที่อยู่อาศัยของเซิ่งหวังไท่ชู.
ภายในห้องอักษรของศาลเทวะไทชู.
เซิ่งหวังไท่ชูที่นั่งอยู่โต๊ะบัญชาการหยก,ด้านหน้านั้นมีผู้ใต้บังคับบัญชาคนสนิทที่เคยติดตามไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวในครั้งนั้นด้วย,"เซียนเซิงหลี่."
เซิ่งหวังไท่ชูที่อ่านรายงานต่างๆบนโต๊ะ,ก่อนที่จะเริ่มสอบถามออกมา,"เซียนเซิงหลี่,ส่งสารออกไปแล้วอย่างงั้นรึ?"
"ส่งออกไปเมื่อสองวันที่แล้ว,เต๋าจวินเฟิงชิงหยุนวิหารเสอโห่วที่มาดูแลด้วยตัวเอง,เรื่องนี้ต้องเป็นเหตุการณ์ที่ร้ายแรงไม่สามารถละเลยได้!"เซียนเซิงหลี่ขมวดคิ้วไปมาขณะรายงาน.
"เฟิงชิงหยุน?
นิกายเสอโห่วส่งเขาออกมา,ข้ารู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่,ดังนั้นควรจะเตรียมการเอาไว้แต่เนิ่นๆ,ไม่ว่าจะเป็นใครของตระกูลกงจะต้องสังหารในทันทีโดยไม่มีการละเว้น!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"เหล่าขุนนางทุกคนที่กล่าวรับพร้อมๆกัน.
"หืม!"
เซิ่งหวังไท่ชูที่อ่านข้อมูลอื่นๆอีก.
"นี่ข้อมูลของจงซานเจ้าได้อ่านแล้วรึยัง?"เซิ่งหวังไท่ชูที่ยกข้อมูลดังกล่าวขึ้นมาอ่านและสอบถามเซียนเซิงหลี่.
"ครับ,จงซานนั้นไม่ธรรมดาเลย,แม้ว่าพลังฝึกตนจะไม่สูง,แต่แผนการของเขานั้นน่าเกรงขาม,เมื่อครั้งอยู่ในโลกใบเล็กนั้น,แทบจะได้ชัยชนะในทุกครั้ง,เป็นคนที่ใช้เวลาไม่กี่ร้อยปีสามารถรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง,บ่งบอกได้ว่าเขามีเชาว์ปัญญาที่ยอดเยี่ยม,มีกลยุทธิ์ที่ร้ายกาจ!"เซียนเซิงหลี่ที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,คนผู้นี้แข็งแกร่งจริงๆรึ?"ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกคนที่กล่าวออกมา.
"สามารถเป็นเซิ่งหวังได้,มีเหรอที่จะไม่แข็งแกร่ง?"เซียนเซิงหลี่ที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซิ่งหวัง,ท่านต้องการจะกำราบจงซานอย่างงั้นรึ?"
"เกี่ยวกับจงซาน,ข้ามีแผนการแล้ว."เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
"เซิ่งหวัง,ท่านมอบจงซานให้กับซือหม่าจงเหิงจัดการ,ต้องการกำราบความอหังการของจงซานอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงหลี่ที่สอบถามออกมา.
"ใช่,วันนั้นข้าเห็นต้าเจิ้งเต็มไปด้วยความอหังการ,ต่อหน้าต้าเซียน
231
คนที่มารวมตัวกัน,กับยังคงสุขุม,ในเมื่อเข้าร่วมกับศาลเทวะไท่ชู,ข้าจึงจำเป็นต้องกำราบความอหังการของเขา
โดยมอบให้กับซือหม่าจงเหิง!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่าเซิ่งหวังที่ข้ารู้มา,จงซานมาถึงชิงชิวเมื่อวาน,ก็ถูกคนตระกูลซือหม่าส่งเข้านรก
18 ขุนในทันที."เซียนเซิงหลี่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
"นรก18
หลุม?"เซิ่งหวังไท่ชูที่แสดงท่าทางจริงจัง.
"ครับ,เกี่ยวกับการดำเนินการของซือหม่าจงเหิงนั้น,เขาที่โกรธเกรี้ยวอยู่แล้ว,เขาย่อมกระทำการเกินความจำเป็น,ซือหม่าจงเหิงนั้นไม่รู้จักอะไรหนักอะไรเบา."เซียนเซิงหลี่ที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
เซิ่งหวังไท่ชูที่ได้แต่เงียบ.
"รายงานเซิ่งหวัง!"ที่ด้านนอกห้องอักษรมีใครบางคนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"เข้ามา!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
เหล่าข้าราชบริพารที่จ้องมองไปยังด้านหน้าประตู,ต้องไม่ลืมว่าหากไม่มีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,ในเวลานี้ย่อมไม่มีใครกล้ามารบกวนพวกเขา.
จากนั้นเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง,ที่เร่งรีบคุกเข่ากล่าวรายงานในทันที,"เซิ่งหวัง,คุกชิงชิว,นักโทษหนึ่งล้านคนหนีไปแล้ว,และด้านในคุก
18
หลุมยังมีอสุรกายปิศาจที่ทรงพลังอยู่ด้วย,ตอนนี้พวกเราได้ส่งทหารออกไปจับเหล่านักโทษ."
"เหลวไหล!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เซิ่งหวัง!"ทุกคนที่หันหน้าไปยังเซิ่งหวังไท่ชูพร้อมๆกัน.
เซิ่งหวังไท่ชูที่ลูกขึ้น,สะบัดเสื้อคลุมที่อลังการเดินออกจากห้องอักษรไป,ทุกคนที่ก้าวตามไปในทันที.
เซิ่งหวังไท่ชูยืนอยู่ด้านนอกจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป,ทิศทางของคุกชิงชิวนั่นเอง.
ที่ไกลออกไปนั้น,แสงสว่างที่เจิดจรัสส่องประกายเจิดจ้าปกคลุมพื้นที่ทั้งหมด,มีทั้งเปลวเพลิง,ปราณทมิฬที่อบอวลไปทั่วอากาศ,พื้นที่รอบๆที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย.
ส่วนบนท้องฟ้าเมืองชิงชิวเวลานี้,บนอาการมีทหารมากมายที่กำลังไล่จับผู้ร้าย.
"เซิ่งหวัง,เป็นความจริงแน่,มีอสุรกายปิศาจรุกดินแดนของเรา,มันอยู่ในคุก
18หลุม!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่ยังคงกล่าวออกมาอีกครั้ง.
"หุบปาก!"เซียนเซิงหลี่ที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"หืม!"เจ้าหน้าที่ที่กลายเป็นงงงันในทันที.
"พื้นที่รอบๆของ นรก 18 หลุมเต็มไปด้วยค่ายกลมากมาย,คงต้องใช้พลังที่รุนแรงเพื่อนำนรก
18 ขุมกลับคืนมา,ตอนนี้ค่ายกลรอบๆยังไม่ถูกทำลาย, นรก 18 หลุมยังเป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุด!"เซียนเซิงหลี่กล่าว.
"หืม!"
"เจ้าบอกว่านักโทษทั้งหนึ่งล้านคนหนีไปหมดอย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงหลี่ที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ,พวกเรากำลังตามจับตัว,พวกเขาแจ้งว่านักโทษหนีออกมาทั้งหมดจากนรก
18 ขุม,ตอนนี้ไม่มีใครเหลืออยู่!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ยออกมาในทันที.
"ไม่ได้การ,จงซานอยู่ในนรก 18
ขุม,เซิ่งหวัง,เรื่องนี้!"เจ้าหน้าที่อีกคนที่ใบหน้าเปลี่ยนไปในทันที.
"ไปดู!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
นักโทษหนึ่งล้านคนที่สร้างความวุ่นวายขึ้นไปทั่วเมืองชิงชิว,พวกเขาที่หนี,โดยมีกองทัพขนาดใหญ่ไล่ตาม,ส่วนจงซานเวลานี้กำลังก้าวเดินออกมาอย่างสบายๆเขามาในเมือง.
จงซานไม่คิดที่จะหนีออกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์ชิงชิว
แม้แต่น้อย,ต้องไม่ลืมว่า,เขาที่เป็นเซิ่งหวัง,เป็นตัวประกัน,หากเขาจากไป,ต้าเจิ้งจะต้องถูกทำลายเป็นแน่.
และจงซานก็รับรู้ว่าเซิ่งหวังไท่ชู่ย่อมคาดเดาได้ว่าเขาไม่มีทางจากไป,ทว่าไม่รู้ว่าเขาจะส่งคนมาหาตอนใหน.
บนศาลเทวะไท่ชู,ที่ใจกลางยอดเขาสูง,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าสถานที่แห่งนี้คือวังหลวงของราชวงศ์ไท่ชู.
จงซานที่ตรงไปยังสถานที่ดังกล่าว,ต้องบอกว่าที่อันตรายที่สุดก็คือสถานที่ปลอดภัยที่สุด,สถานที่ดังกล่าวน่าจะค้นหาได้ง่ายที่สุด,เป็นสถานที่ไม่ยากที่จะค้นหาที่สุดในเมืองหลวงแห่งนี้.
จากนั้นไม่นานจงซานที่เดินทางไปถึงเทือกเขาตรงกลางเมืองชิงชิว,พร้อมกับเข้าไปด้านใน.
บางที่เมืองชิงชิวนั้นใหญ่โตมาก,ความสับสนที่เกิดขึ้น,จึงไม่มาถึงสถานที่แห่งนี้.
พื้นที่แห่งนี้มีสิ่งก่อสร้างที่ใหญ่โต,แปลกประหลาดมากมาย.
จงซานที่ตรวจสอบสิ่งก่อสร้างต่างที่อยู่รอบๆ,ด้วยสัมผัสเทวะของเขาทำให้พบกับสถานที่แห่งหนึ่งที่น่าสนใจ.
ลานหมากล้อม,การแข่งขันหมากล้อมวิญญาณ!
สถานที่แห่งนี้คือสถานที่แข่งขันหมากล้อมวิญญาณอย่างงั้นรึ?
จงซานที่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,ศาลเทวะไท่ชูก็มีสถานที่มีสุนทรียะด้วยอย่างงั้นรึ?
การแข่งขันหมากล้อมจีน? เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ก้าวเข้าไปในลานแข่งขันหมากล้อมด้วยความสนใจ.
เป็นลานแข่งขันที่ค่อนข้างใหญ่,ในเวลานี้มีผู้คนกว่า
50,000-60,000 คนล้อมรอบพื้นที่รอบๆ,ส่วนมากแล้วจะเป็นเหล่าบัณฑิต,มีหลายๆคนที่กำลังเล่นหมากล้อมวิญญาณอยู่.
รอให้เซิ่งหวังไท่ชูหาตัวเขาสักระยะหนึ่ง,จงซานที่ไม่เร่งรีบอะไร,การบำเพ็ญเองก็ไม่เหมาะที่จะกระทำในช่วงเวลานี้.
เข้าร่วมการแข่งขันหมากล้อมวิญญาณอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ก้าวเข้ามาภายในลานแห่งนี้,เพื่อที่จะเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ด้วย.
ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นพื้นที่ให้ผู้ค้นมาท้าทายกัน,และยังมีเจ้าหน้าที่ดูแลพื้นที่แห่งนี้อีกด้วย.
พื้นที่ตรงกลางนั้น,มีกระดาษหมากหนึ่งร้อยโต๊ะ,มีคนสองร้อยคนที่กำลังเล่นกันอยู่,และมีคนเป็นจำนวนมากที่ล้อมวง,อย่างไรก็ตามมีเรื่องที่แปลกประหลาดเล็กน้อย,จงซานที่เห็นทุกคนต่างก็ถือพัดที่เหมือนๆกัน
ขณะที่จงซานที่กำลังจะก้าวเข้าไปดู.
"ช้าก่อน,เจ้าเป็นคนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาชมการแข่งขันหมากล้อมวิญญาณอย่างงั้นรึ?"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่ก้าวเข้ามาสอบถาม.
"หืม? ถูกแล้ว."จงซานกล่าว.
"ต้องการเข้าร่วมแข่งขันหมากล้อมวิญญาณ,จะต้องเอาชนะรอบคัดเลือกก่อนสิบกระดาน,หลังจากนั้นถึงจะมีคุณสมบัติเข้าแข่งขันคัดเลือก,และหากเอาชนะได้หนึ่งร้อยกระดาน,ถึงจะมีสิทธิ์เดินทางไปยังเทือกเขาเมฆหมอก,เพื่อเข้าร่วมแข่งขันวิถีหมากล้อมวิญญาณ."เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ย.
เอาชนะร้อยกระดานอย่างงั้นรึ?
จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย,เอาชนะหนึ่งร้อยกระดานเพื่อรับสิทธิ์เข้าร่วมแข่งขัน?
เกี่ยวกับการแข่งขันวิถีหมากล้อมวิญญาณนั้น,จงซานหาได้สนใจแม้แต่น้อย,ต้องไม่ลืมว่า,ตัวเขาเดินทางมาเพื่อหาอะไรทำฆ่าเวลาเท่านั้น.
"ก็ดีเข้าจะเข้าทดสอบที่ใหน?"จงซานสอบถามด้วยความสงสัย.
"เชิญที่นี่!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวรับผิดชอบ.
จากนั้น,จงซานที่ถูกนำมายังขอบสนามแข่งขัน,สถานที่แห่งนี้มีโต๊ะกระดานหมากและมีเจ้าหน้าที่หลายคนที่นั่งรออย่างเบื่อหน่ายอยู่.
"เฮ้,เหล่าซาน,มีคนมาใหม่อย่างงั้นรึ?
หลายสิบปีมาแล้วไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาใหม่?"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยรอยิ้ม.
"การแข่งขันหมากล้อมวิญญาณที่ก่อตั้งขึ้นมากว่าร้อยปี,ย่อมเป็นสิ่งดึงดูดคนเข้ามา,การมีคนเข้ามาใหม่ก็ถือเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมแล้ว!"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เอาล่ะ,เหล่าหลิว,เหล่ากุยจู,ให้เขาทดสอบสิบกระดานเหมือนเช่นเคย!"เจ้าหน้าที่ที่พาจงซานมากล่าวออกมาในทันที.
"ดี!"
เหล่าเจ้าหน้าที่นำหยกขนาดเล็กออกมาในทันที,กระดานสองพันตาก็ปรากฏขึ้น,เจ้าหน้าที่นำกระดานออกมาทั้งหมดสิบกระดานซึ่งแต่ละคนที่ประจำตำแหน่งที่ต่างกัน.
กระดานหยกทั้งสิบถูกวางแตกต่างกัน,บนกระดานที่มีตัวหมากสีขาวและสีดำ,ทุกอย่างได้ถูกจัดเตรียมเอาไว้แล้ว.
"เจ้าถือหมากดำ,บนกระดาษหมากล้อมของเจ้าจะปรากฏภาพให้กับผู้เข้าแข่งขันคนอื่นได้เห็นด้วย!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเอ่ย.
จงซานที่พยักหน้าก่อนที่จะก้าวเข้าไปประจำตำแหน่ง.
นี่เป็นการแข่งขันรอบคัดเลือก,จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะเริ่มวางหมาก,หมากสีดำที่ปรากฏขึ้นกระดานหมากในทันที,ในเวลาเดียวกันนั้น,หมากสีขาวก็ปรากฏขึ้น,เห็นได้อย่างชัดเจนว่าในรอบคัดเลือกนี้คือการทะลวงค่ายกลหมากที่มีการเตรียมการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว.
จงซานที่ก้าวไปบนวิถีราชา,ทว่าก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่จะรับรู้เกี่ยวกับหมากล้อม,หมากล้อมที่มีแบบแผนที่แน่นอน,ส่วนจงซานกลับเป็นคนเดินหมากที่ค่อนข้างมุทะลุ,ก้าวข้ามผ่านกฏ,มีฝีมือที่ไม่ธรรมดาเช่นกัน,แม้นว่าจะด้อยกว่าหนานกงเซิ่งที่ก้าวไปบนวิถีแห่งหมาก,ทว่าภายในต้าเจิ้งเองก็มีน้อยคนนักที่จะเหนือกว่าเขา.
จงซานที่วางหมากต่อไปในทันที.
"เหล่าซาน,คนผู้นี้เล่นหมารุกเป็นอย่างงั้นรึ?
เร็วเกินไปแล้ว?
นี่ไม่คิดเลยอย่างงั้นรึ?"เจ้าหน้าที่ที่นำจงซานมา,เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ปัง!"
ในเวลาเดียวกันนั้น,จงซานที่วางหมากลงบนกระดานหมากจากนั้นกระดานหมากก็เปล่งแสงสีฟ้าแตกสลายกลายเป็นควันไปในทันที.
"ทะลวงได้?"
"เร็วขนาดนี้เลยรึ?"
"เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?"
เหล่าเจ้าหน้าที่ที่เผยท่าทางอัศจรรย์ใจ.
จงซานที่ไม่สนใจคนรอบๆ,เขายังคงก้าวไปยังกระดานหมากที่สองต่อไป.
"ปัง!"
"ปัง!" "ปัง!"..........
เสียงการแก้ไขกลหมากดังเป็นระยะๆ,ในเวลานี้ใบหน้าของเหล่าเจ้าหน้าที่กลายเป็นตะลึงงัน.
"ผู้เชี่ยวชาญ!"
กระดานหมากสุดท้ายหลังจากที่จงซานแก้ไขได้,ภายในใจของเจ้าหน้าที่เอ่ยออกมาว่า
ผู้เชี่ยวชาญ.
"นี่คือบัตรของท่าน! สามารถเข้าร่วมท้าทายกับผู้แข่งขันคนอื่นๆได้เลย!"เหล่าซานที่ยืนสิ่งของบางอย่างที่คล้ายกับพัดให้กับจงซาน.
จงซานที่รับมา,พร้อมกับสะบัดมันเบาๆ,เป็นเหมือนกับพัดทั่วไป,แต่เห็นชัดเจนว่ามันเป็นของวิเศษอย่างหนึ่ง,ที่บนพัดนั้นตัวเลขขนาดใหญ่,ซึ่งของเขานั้นมีอักษร
ศูนย์ อยู่นั่นเอง.
"ก่อนที่จะเล่น,เจ้าสามารถใช้มันเสียบเข้าไปในช่องของโต๊ะกระดาน,หากว่าเจ้าได้รับชัยชนะหรือพ่ายแพ้ในแต่ละครั้งตัวเลขจะเพิ่มและลดตามฝีมือของเจ้า!"เหล่าซานที่กล่าวอธิบาย.
"ขอบคุณ!"
"จงซานพยักหน้า,ก่อนที่จะก้าวเข้าในลานแข่งขันในทันที.
หนึ่งร้อยโต๊ะการแข่งขัน,มีคนมากมายที่ล้อมวง,พวกเขาไม่เพียงแต่รอคอยเข้าแข่งขัน,และยังเป็นผู้ดูด้วย,คอยสังเกตการเดินหมากของคนอื่น,เพื่อเพิ่มระดับการเดินหมากของตัวเอง.
หนึ่งร้อยกระดานหมาก,เนืองแน่นไปหมด,จงซานที่ก้าวเข้าไปใกล้,ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังลั่นออกมา.
"ซือหม่าเฉียนจวิน,ชนะ 99 กระดาน!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น