Immortality Chapter 845 Zhong Shan ominous flame
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 845 จงซานจุดไฟ.
Chapter 845 Zhong Shan
ominous flame
ภายในตำหนักแห่งหนึ่ง,สตรีผู้หนึ่งที่จ้องมองไปยังซือหม่าซานเหลียงที่โค้งคำนับให้.
"บุตรของข้าจะต้องไม่ตายเปล่า,ในเมื่อมันอยู่ในมือของเจ้า,ก็จงทำให้มันตายซะยังกว่าอยู่,ซือหม่าจงเหิงมอบจงซานให้กับเจ้า,ย่อมมีความหมายเช่นนี้."สตรีคนดังกล่าวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ครับ!"ซือหม่าซานเหลียงที่ไม่กล้าแม้แต่เงยหน้าขึ้น.
"ภายในชิงชิวนี้,ตราบเท่าที่เจ้าไม่สังหารจงซาน,ข้าสามารถช่วยเจ้าได้."
"ขอบคุณฟู่เหริ่น!"
"ไปได้!"
"ครับ!"
ภายในคุกตำหนักชิงเชิว.
ซือหม่าซางเหลียงที่จ้องมองไปยังผู้คุมหลิวติงและหลิวเจี่ย.
"ต้าเหรินโปรดวางใจภายในนรกหลุม 18,สามารถผนึกพลังฝึกตนอย่างสมบูรณ์,นอกจากนี้ยังมีแรงโน้มถ่วงมากกว่าปรกติ
200,000
เท่าด้วย,ถึงจงซานจะเป็นเซียนสวรรค์,ทว่าก็ยากจะขยับได้,พวกเราจะต้องทำให้จงซานตกตายไปเหมือนหมาอย่างแน่นอน!"หลิวติงเผยรอยยิ้มแสดงท่าทางประจบประแจงออกมาในทันที.
"ข้าบอกเหรอว่าจะทำให้ตกตายไปเหมือนหมา?"ซือหม่าซานเหลียงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หืม!"
"หักแขนหักขาของมัน,ทำให้มันมีชีวิตเหมือนตาย,อย่างไรก็ต้องเหลือลมหายใจไว้ให้มัน!"ซือหม่าซานเหลียงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"หลิวติงที่เร่งรับคำในทันที.
"ทว่าต้าเหิน,นรกหลุม 18 นั้น,การจะเปิดกรงและให้พวกเราเข้าไปนั้น,จะต้องมีกุญแจห้าดอกในการเปิด,ท่านมีแค่ดอกเดียว,แล้วกุญแจอีกสี่ดอกล่ะจะทำอย่างไร?"หลิวเจี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ข้าจะเชิญพวกเขามา,ขณะบอกว่าเส้าเหยี่ยอาโฝที่อยู่ด้านใน,บอกว่าเขาสั่งให้นำของบางสิ่งไปให้กับเขา,พวกเขาจะต้องให้ข้ายืนกุญแจอย่างแน่นอน,ข้าจะรั้งพวกเขาเอาไว้,พวกเจ้าจะต้องเร่งรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย!"ซือหม่าซานหลิงที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
ภายในนรกขุม 18.
เสียงของนักโทษที่กล่าวสอบถามจงซานไม่หยุด,เห็นจงซานไม่ตอบเลยแม้แต่คำเดียว,ท้ายที่สุดพวกเขาก็เงียบลงเช่นกัน.
ภายในรี้มีกรงขังอยู่มากมาย,พวกเขาที่เวลานี้กำลังทุกทนกับเสียงกรนของกงขังแห่งหนึ่งที่มีคนส่งเสียงที่น่ารำคาญนี้ออกมา.
จงซานที่นั่งนิ่งไม่ไหวติง,ภายในใจเองก็คิดเช่นกันว่าควรจะทำอย่างไรดี.
จากนั้นหนึ่งวัน,ดวงตาของจงซานที่ขยับไปมา,มีใครบางคนกำลังเข้ามา?
จากหุบเขาที่อยู่ตรงข้าม,เห็นเป็นริ้วแสงพุ่งผ่านชั้นฟ้า,ตรงมาอย่างรวดเร็ว.
เป็นหลิวติงและหลิวเจี่ยที่เป็นคนที่เคยส่งเขาเข้ามาอย่างงั้นรึ?
หลิวติงและหลิวเจี่ยมองไปยังพื้นที่รอบๆ,พบเข้ากับจงซานในทันที,เขาที่มองหน้ากันและกันพร้อมกับพยักหน้าพร้อมกับร่อนลงยังพื้นที่สถานที่ไกลเคียงในทันที.
"วูซซซซซซซ!"
แม้นว่าเสียงจะไม่ดังนัก,ทว่าก็ทำให้เหล่านักโทษคนอื่นๆได้ยิน,จากนั้นหลิวติงและหลิวเจี่วที่เร่งรีบนำมุกดังกล่าวออกมา,เขาที่นำเหล่านักโทษตรงไปยังกรงขังแห่งหนึ่งในทันที.
"หลิวติง,หลิวเจี่ย,เจ้าต้องการทำอะไร!"ชายคนหนึ่งที่บนหน้าอกมีขนสีดำกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้า,หากทำสำเร็จจะถูกย้ายไปยังชั้นที่
17 ในทันที.!"หลิวติงกล่าว.
นักโทษคนดังกล่าวที่พยักหน้ารับในทันที,จากนั้นก็จ้องมองตาขวางไปยังจงซาน.
"หลิวติง,หลิวเจี่ย?
ต้องการจะทำอะไร?"จงซานที่ไม่ลืมตา,กล่าวสอบถามออกมาเบาๆ.
"ภายในคุกแห่งนี้มันไม่ค่อยสะดวกสบายคับแคบนัก,จำเป็นต้องปรับสักเล็กน้อยเพื่อให้สะดวกขึ้น!"หลิวติงที่เผยยิ้มอย่างมืดมน.
ในเวลานี้,เหล่าผู้คุมขังรอบๆเริ่มให้ความสนใจกันมากมาย.
"หลิวติง,หลิวเจี่ย,อย่าได้หาข้อข้างให้เสียเวลา!ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ที่ไกลออกไปนั้นมีคนที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
"ใช่,เขาเป็นใครกัน? เข้ามาไม่กี่วัน,ก็ถูกเจ้าหาเรื่องแล้วอย่างงั้นรึ?"นักโทษอีกคนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"หุบปาก!"หลิวเจี่ยที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
ทว่าเหล่านักโทษหลุมที่ 18
นั้นไม่สามารถที่จะจัดการได้ด้วยการข่มขู่,พวกเขาแต่ละคนที่ ยิ่งตะโกนออกมาเสียงดัง.
"พวกเจ้ายังไม่รีบลงมืออีก!"หลิวติงที่ตะโกนให้เหล่านักโทษอีกหลายคนที่กำลังเข้าล้อมกรอบจงซาน.
นักโทษหลายคนที่พยักหน้ารับ,มีคนหนึ่งก่อนที่กล่าวออกมาว่า,"คนผู้นี้ก็เหมือนกับพวกเรา,พลังฝึกตนถูกผนึก,พวกเราต่างก็เป็นยอดฝีมือกันมาก่อนทั้งนั้น,ต้องหวาดกลัวเขาด้วยรึ?
นกในกรงจะบีบให้ตายเมื่อไหร่ก็ได้!"
เหล่านักโทษที่จ้องมองจงซานพร้อมกับกำหมัดแน่น,พุ่งตรงเข้าหาจงซานในทันที.
ขณะทีเคลื่อนที่เข้าใกล้ๆนั้น.
หลิวติงและหลิวเจี่ยยืนอยู่นอกกรง,ใบหน้าเผยรอยยิ้มด้วยความพึงพอใจ,งานนี้เป็นงานที่ง่ายดายเป็นอย่างมาก.
นักโทษหลายคนที่ง้างหมัดพร้อมกับต่อยไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
ดวงตาทั้งสองข้างของจงซานที่ลืมขึ้นในทันที,จิตสังหารที่รุนแรงปะทุขึ้น.
จิตสังหารที่รุนแรงเหมือนดั่งกระบี่จู่เซียน,ดวงตาของจงซานที่เป็นประกาย,ราวกับเทพสังหารน่าหวั่นเกรงเป็นอย่างมาก,จิตสังหารที่ทำให้เหล่านักโทษทั่วทั้งคุกถึงกับขนลุก.
หมัดที่เงื้อออกไปของเหล่านักโทษก่อนหน้านี้,ถึงกับหยุดชะงัก,ดวงตาทั้งสองข้างของจงซานน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,พวกเขาที่ราวกับถูกลากไปอยู่ขอบเหวแห่งความตาย,ร่างกายที่หยุดไปเองตามสัญชาติญาณ.
จิตสังหารที่รุนแรงนี้,ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย.
ภายในนรกหลุม 18 ,มีการจัดลำดับที่สถานะ,ทุกคนที่นี่ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ร้ายกาจ,พวกเขาที่เป็นเหล่าโจรร้ายชั้นยอด,ทว่ากับตะลึงนิ่งงันไปเช่นกัน.
ไม่มีความผันผวนของพลังวิเศษ,จงซานไม่ได้ใช้อะไร,เพียงแค่สายตา,ก็สามารถสะกดผู้คนได้แล้ว.
เหล่านักโทษกลุ่มดังกล่าวที่กลืนน้ำลายคำโต,ไม่สามารถโจมตีออกไปได้,แม้นว่าเขาจะบอกตัวเองว่าให้โจมตีออกไป,หากแต่ร่างกายกับไมตอบสนองแม้แต่น้อย.
สายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารรุนแรง,อำนาจคุกคามที่เกินจะหยั่ง,สัมผัสที่เหมือนกับกระบี่จูเซียน,อำนาจของกระบี่เทวะที่กำราบไปทั่วทุกสารทิศ.
นักโทษหลายคนที่ไม่กล้าโจมตี,ถึงกับถอยหลังออกมาด้วยท่าทางตื่นตะหนก.
"เห่ยเถี่ยทา,เจ้าโง่,ทำไมถึงไม่ลงมือ,กลัวรึไง,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จากที่ไกลออกไปนักโทษคนหนึ่งที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
"โจมตีเร็ว,นานมากแล้วข้าไม่ได้เห็นการต่อสู้,เร็ว!"เหล่าเสียงของนักโทษทีดังขึ้นพร้อมๆกัน.
ทว่าในเวลานี้นักโทษหลายคนที่ไม่กล้าลงมือ,เหงื่อที่เย็นเยือบกำลังหลั่งออกมา,ในชีวิตพวกเขาได้พบอะไรมากมาย,แต่ไม่เคยพบอะไรที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อน.
โจมตีรึ? ร่างกายของพวกเขาที่ไม่กล้าขยับ! ไม่มีใครที่กล้าโจมตีจงซานสักคน.
สายตาของจงซาน,น่ากลัวอะไรเช่นนี้!
"ไม่อยากมีชีวิตอยู่รึอย่างไร?
ยังไม่เริ่มอีก!"หลิวติงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
แม้นว่าหลิวติงจะสั่งการออกไป,หากแต่กลุ่มนักโทษกับถอยออกมา,ไม่กล้าที่จะเข้าไปโจมตี.
สายตาที่ดุร้ายของจงซาน,จ้องมองไปยังหลิวติงและหลิวเจี่ย.
"คนตระกูลซือหม่าสั่งให้มาอย่างงั้นรึ?
ทางที่ดีอย่างได้มารบกวนข้า,ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมานั้นพวกเจ้าจะไม่สามารถรับมันเอาไว้ได้."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ทว่าสายตาของจงซานที่เต็มไปด้วยจิตสังหารนั้น,หลิวติงและหลิวเจี่ยถึงกับหายใจหอบๆ,แววตาที่รู้สึกหวั่นเกรงขึ้นมาเช่นกัน.
"มีอะไรต้องกลัว,ตอนนี้เขาไม่ต่างจากปุถุชน,ไม่เพียงแต่ถูกแรงกดดันของนรกขุม
18
กำราบเอาไว้,ซือหม่าจงเหิงได้ผนึกพลังฝึกตนของขาเอาไว้ด้วย,ด้วยพลังฝึกตนของข้าที่ยังใช้ได้,เป็นถึงเซียนลึกล้ำ,มีสิ่งใดต้องกลัวกัน?"หลิวติงที่แค่นเสียงออกมาในทันที.
"หลิวติง,เอาไงดี?
ต้าเหรินยังคงรออยู่ด้านบน!"หลิวเจี่ยสอบถามออกไป.
"พวกขยะ,อย่าไปสนใจพวกมัน,ข้าจะลงมือเอง,เขาก็แค่เพียงปุถุชน,เซียนลึกล้ำถึงสองคนเช่นพวกเราต้องกลัวด้วยรึ?
รีบจัดการจะได้กลับไปแจ้งต้าเหริน!"หลิวติงที่กล่าวออกมาทันที.
"กลัวจริงๆรึ?
หลิวติงหลิวเจี่ยถึงต้องจัดการเอง? เห่ยเถี่ยทามีแต่ชื่อจริงๆ,ตอนถึงกับสั่นสะท้านไปทั่วร่างเลยรึอย่างไร?"
"ใช่,พวกเขากำลังลงมือแล้ว!"
เหล่านักโทษต่างก็เต็มไปด้วยท่าทางอยากรู้อย่างเห็น,หลายๆคนที่ส่งเสียงดังด้วยความสับสน,บางคนก็ตะโกนออกมาด้วยความสนุก,สนับสนุนหลิวติงและหลิวเจี่ย.
หลิวติง,หลิวเจี่ยที่ตัดสินใจที่จะลงมือด้วยตัวเอง,ขณะที่พวกเขากำลังจับจ้องมองไปยังจงซาน,ภายในใจที่รู้สึกตื่นตะลึงไม่น้อย.
หลิวติงที่นำกุญแจมืออกมา,หลิวเจี่ยที่นำกระบองออกมา,ใบหน้าที่แสดงความดุร้ายจ้องมองไปยังจงซาน.
"เจ้าคิดว่าตัวเองจะได้รับผลเช่นใดกลับไป?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา,จ้องมองไปยังคนทั้งสอง.
หลิวเจี่ยที่กลืนน้ำลายคำโต,แววตาที่มีจิตสังหารเพียงเล็กน้อย,"เพียงแค่ปุถุชน,คิดว่าจะทำให้ข้ากลัวได้อย่างงั้นรึ?"
"ผลอย่างงั้นรึ?
คิดว่าจะได้รับผลอะไรตามมากัน,ในเมื่อนี่เป็นคำสั่งของเบื้องบล!"หลิวเจี่ยที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"อย่าเสียเวลาเลย,รีบจัดการให้เสร็จ!"
ระหว่างที่พูดนี้,กะบองของหลิวเจี่ยที่พุ่งตรงไปยังจงซาน,บนกระบองที่เปล่งแสงสองสีพุ่งออกไป,ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
จงซานที่ดวงตาเย็นชา,"ผลที่จะตามมาคือสิ่งที่ข้าจะบอกอยู่ในตอนนี้ไง!"
ขณะที่กล่าวเสร็จ,จงซานที่ตะวัดฟาดมือขวาออกไปยังกระบอง,สายตาของทุกคนที่จ้องมองเขม็ง,ทั่วทั้งนรกหลุม
18 ,ที่เงียบงัน,ไม่มีแม้แต่เสียงอะไรหลุดออกมา.
ฝ่ามือของจงซานที่ฟาดออกไปนั้น,มือขวาของเขาปรากฏแสงสีเงินเรื่อยๆออกมา,หมอกสีเงินที่ปกคลุมฝ่ามือของจงซาน.
ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์,เป็นวิถีสวรรค์อย่างหนึ่ง,มีเหรอที่ซือหม่าจงเหิงจะผนึกได้?
เห็นแสงสีเงินที่ฝ่ามือของจงซาน,หลิวเจี่ยที่รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว.
ไม่ได้การ,คาดไม่ถึงเลยว่านี่เขาถูกผนึกพลังฝึกตนไปแล้วรึ?
นี่คือเซิ่งหวัง? ข้ากำลังล่วงเกินเซิ่งหวัง? หัวใจของหลิงเจี่ยเต้นไปมาอย่างบ้าคลั่ง,ทว่าตอนนี้เขาไม่มีเวลาให้ถอยแล้ว.
"ตูมมมมมมมมมม!"
กระบองในมือหลิงเจี่ยแหลกไปในทันที,ฝ่ามือที่ทรงพลังนั้นกระแทกไปยังร่างของหลิวเจี่ย,ร่างของเซียนลึกล้ำที่ระเบิดออกมาเสียงดัง.
อีกฝั่งหลิวติงที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว,ตัดสินใจถอยหลังหนีด้วยความเร็วสูงสุด.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
ฝ่ามือของจงซานที่ฟาดไปบนอากาศ,พลังไร้รูปที่พุ่งตรงไปยังร่างของหลิวติงระเบิดออกมาเสียงดัง.
กริบ!
ทั่วทั้งนรกหลุม 18 เงียบไปในทันที,สายตาของทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความงงงวย,น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,แข็งแกร่ง,ทรงพลังเกินไปจริงๆ!
"เพียงแค่ฝ่ามือ!"
ที่ไกลออกไปนั้นเกิดเสียงเฮดังลั่น,ทำให้ในเวลานี้ชายอ้วนชุดสีเหลือที่หลับอยู่ตลอดเวลาก่อนหน้านี้เริ่มตื่นขึ้นมา,แม้นว่าชายอ้วนจะใช้สำลีอุดหูตัวเองไว้ด้วย,ทว่าเสียงด้านนอกนั้นกับดังเกินไปจนทำให้เขาเริ่มตื่นขึ้นมา,จากนั้นเสียงทุกอย่างก็เงียบงัน,จากนั้นเขาก็ก้มลงนอนต่อไป.
ฝ่ามือของจงซานที่ฟาดออกไประเบิดร่างของหลิวเจี่ย,จากนั้นฝ่ามือของเขาก็โจมตีหลิวติงอีกคน,เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก,นี่มันอะไรกัน,เพียงแค่ฝ่ามือกับสามารถทำลายผู้คุ้มของนรกหลุม
18 ได้อย่างงั้นรึ?
ผู้คุมนั้นเพราะว่าพวกเขาสวมกำไรสีแดงเอาไว้,ทำให้พวกเขาสามารถใช้อำนาจวิเศษได้,ทว่ากับคนที่ไม่มีกำไลสีแดง,ร่างกายที่เป็นเหมือนกับปุถุชนกับผิดปรกติขนาดนี้เลยรึ?
หลายๆคนก่อนหน้านี้ที่ต้องการสร้างปัญหาให้กับจงซานรู้สึกหวาดกลัวไปถึงส่วนลึกในใจ.
"เห่ยเถี่ยทา,ดูเหมือนว่าเจ้าจะโชคดีไม่น้อย!"นักโทษคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
ใช่,ก่อนหน้านี้หากเห่ยเถี่ยทาไม่หยุด,บุกต่อไปล่ะก็คงยากที่จะรอดพ้นสูญสิ้นชีวิตได้.
สองฝ่ามือที่สังหารผู้คุม,จงซานที่รับรู้ว่าไม่ใช่เรื่องยากอะไรนัก,เขาที่ก้าวออกมาช้าๆ,พร้อมกับปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงตลบอบอวลไปทั่วนรกขุม
18.
สายตาของเขาที่กวาดออกไป,ราวกับเป็นกดแห่งสวรรค์ที่ปลดปล่อยพลังที่น่าเกรงขามออกมา,ทำให้เหล่านักโทษเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น.
นี่คืออำนาจของเซิ่งหวัง,ไม่ว่าจะอยู่ที่ใหน,เขาก็ยังคงเป็นเซิ่งหวัง.
Chapter 845 Zhong Shan
ominous flame
钟山的凶焰
จงซานจุดไฟ.
ภายในตำหนักแห่งหนึ่ง,สตรีผู้หนึ่งที่จ้องมองไปยังซือหม่าซานเหลียงที่โค้งคำนับให้.
"บุตรของข้าจะต้องไม่ตายเปล่า,ในเมื่อมันอยู่ในมือของเจ้า,ก็จงทำให้มันตายซะยังกว่าอยู่,ซือหม่าจงเหิงมอบจงซานให้กับเจ้า,ย่อมมีความหมายเช่นนี้."สตรีคนดังกล่าวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ครับ!"ซือหม่าซานเหลียงที่ไม่กล้าแม้แต่เงยหน้าขึ้น.
"ภายในชิงชิวนี้,ตราบเท่าที่เจ้าไม่สังหารจงซาน,ข้าสามารถช่วยเจ้าได้."
"ขอบคุณฟู่เหริ่น!"
"ไปได้!"
"ครับ!"
........
ภายในคุกตำหนักชิงเชิว.
ซือหม่าซางเหลียงที่จ้องมองไปยังผู้คุมหลิวติงและหลิวเจี่ย.
"ต้าเหรินโปรดวางใจภายในนรกหลุม 18,สามารถผนึกพลังฝึกตนอย่างสมบูรณ์,นอกจากนี้ยังมีแรงโน้มถ่วงมากกว่าปรกติ
200,000
เท่าด้วย,ถึงจงซานจะเป็นเซียนสวรรค์,ทว่าก็ยากจะขยับได้,พวกเราจะต้องทำให้จงซานตกตายไปเหมือนหมาอย่างแน่นอน!"หลิวติงเผยรอยยิ้มแสดงท่าทางประจบประแจงออกมาในทันที.
"ข้าบอกเหรอว่าจะทำให้ตกตายไปเหมือนหมา?"ซือหม่าซานเหลียงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หืม!"
"หักแขนหักขาของมัน,ทำให้มันมีชีวิตเหมือนตาย,อย่างไรก็ต้องเหลือลมหายใจไว้ให้มัน!"ซือหม่าซานเหลียงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"หลิวติงที่เร่งรับคำในทันที.
"ทว่าต้าเหิน,นรกหลุม 18 นั้น,การจะเปิดกรงและให้พวกเราเข้าไปนั้น,จะต้องมีกุญแจห้าดอกในการเปิด,ท่านมีแค่ดอกเดียว,แล้วกุญแจอีกสี่ดอกล่ะจะทำอย่างไร?"หลิวเจี่ยที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
"ข้าจะเชิญพวกเขามา,ขณะบอกว่าเส้าเหยี่ยอาโฝที่อยู่ด้านใน,บอกว่าเขาสั่งให้นำของบางสิ่งไปให้กับเขา,พวกเขาจะต้องให้ข้ายืนกุญแจอย่างแน่นอน,ข้าจะรั้งพวกเขาเอาไว้,พวกเจ้าจะต้องเร่งรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย!"ซือหม่าซานหลิงที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
.......
ภายในนรกขุม 18.
เสียงของนักโทษที่กล่าวสอบถามจงซานไม่หยุด,เห็นจงซานไม่ตอบเลยแม้แต่คำเดียว,ท้ายที่สุดพวกเขาก็เงียบลงเช่นกัน.
ภายในรี้มีกรงขังอยู่มากมาย,พวกเขาที่เวลานี้กำลังทุกทนกับเสียงกรนของกงขังแห่งหนึ่งที่มีคนส่งเสียงที่น่ารำคาญนี้ออกมา.
จงซานที่นั่งนิ่งไม่ไหวติง,ภายในใจเองก็คิดเช่นกันว่าควรจะทำอย่างไรดี.
จากนั้นหนึ่งวัน,ดวงตาของจงซานที่ขยับไปมา,มีใครบางคนกำลังเข้ามา?
จากหุบเขาที่อยู่ตรงข้าม,เห็นเป็นริ้วแสงพุ่งผ่านชั้นฟ้า,ตรงมาอย่างรวดเร็ว.
เป็นหลิวติงและหลิวเจี่ยที่เป็นคนที่เคยส่งเขาเข้ามาอย่างงั้นรึ?
หลิวติงและหลิวเจี่ยมองไปยังพื้นที่รอบๆ,พบเข้ากับจงซานในทันที,เขาที่มองหน้ากันและกันพร้อมกับพยักหน้าพร้อมกับร่อนลงยังพื้นที่สถานที่ไกลเคียงในทันที.
Probably two sticks of incense time. During
Liu Ding Liu Jia is firm from other circles, looks for more than ten appearance
grandiose prisoners. Two people the bead that takes out five colors to vary,
puts in the five scoop channels on Zhong Shan snare outside area..
กรงขังที่เหมือนกับกระถางถูป,,หลิวติงและหลิวเจี่ยสำรวจรอบๆพื้นที่รอบๆ
คนทั้งสองที่นำมุกที่มีประกายแสงต่างๆกันห้าสี,ใส่เข้าไปในช่องของกระถางธูป.
"วูซซซซซซซ!"
แม้นว่าเสียงจะไม่ดังนัก,ทว่าก็ทำให้เหล่านักโทษคนอื่นๆได้ยิน,จากนั้นหลิวติงและหลิวเจี่วที่เร่งรีบนำมุกดังกล่าวออกมา,เขาที่นำเหล่านักโทษตรงไปยังกรงขังแห่งหนึ่งในทันที.
"หลิวติง,หลิวเจี่ย,เจ้าต้องการทำอะไร!"ชายคนหนึ่งที่บนหน้าอกมีขนสีดำกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้า,หากทำสำเร็จจะถูกย้ายไปยังชั้นที่
17 ในทันที.!"หลิวติงกล่าว.
นักโทษคนดังกล่าวที่พยักหน้ารับในทันที,จากนั้นก็จ้องมองตาขวางไปยังจงซาน.
"หลิวติง,หลิวเจี่ย?
ต้องการจะทำอะไร?"จงซานที่ไม่ลืมตา,กล่าวสอบถามออกมาเบาๆ.
"ภายในคุกแห่งนี้มันไม่ค่อยสะดวกสบายคับแคบนัก,จำเป็นต้องปรับสักเล็กน้อยเพื่อให้สะดวกขึ้น!"หลิวติงที่เผยยิ้มอย่างมืดมน.
ในเวลานี้,เหล่าผู้คุมขังรอบๆเริ่มให้ความสนใจกันมากมาย.
"หลิวติง,หลิวเจี่ย,อย่าได้หาข้อข้างให้เสียเวลา!ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ที่ไกลออกไปนั้นมีคนที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
"ใช่,เขาเป็นใครกัน? เข้ามาไม่กี่วัน,ก็ถูกเจ้าหาเรื่องแล้วอย่างงั้นรึ?"นักโทษอีกคนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"หุบปาก!"หลิวเจี่ยที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
ทว่าเหล่านักโทษหลุมที่ 18
นั้นไม่สามารถที่จะจัดการได้ด้วยการข่มขู่,พวกเขาแต่ละคนที่ ยิ่งตะโกนออกมาเสียงดัง.
"พวกเจ้ายังไม่รีบลงมืออีก!"หลิวติงที่ตะโกนให้เหล่านักโทษอีกหลายคนที่กำลังเข้าล้อมกรอบจงซาน.
นักโทษหลายคนที่พยักหน้ารับ,มีคนหนึ่งก่อนที่กล่าวออกมาว่า,"คนผู้นี้ก็เหมือนกับพวกเรา,พลังฝึกตนถูกผนึก,พวกเราต่างก็เป็นยอดฝีมือกันมาก่อนทั้งนั้น,ต้องหวาดกลัวเขาด้วยรึ?
นกในกรงจะบีบให้ตายเมื่อไหร่ก็ได้!"
เหล่านักโทษที่จ้องมองจงซานพร้อมกับกำหมัดแน่น,พุ่งตรงเข้าหาจงซานในทันที.
ขณะทีเคลื่อนที่เข้าใกล้ๆนั้น.
หลิวติงและหลิวเจี่ยยืนอยู่นอกกรง,ใบหน้าเผยรอยยิ้มด้วยความพึงพอใจ,งานนี้เป็นงานที่ง่ายดายเป็นอย่างมาก.
นักโทษหลายคนที่ง้างหมัดพร้อมกับต่อยไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
ดวงตาทั้งสองข้างของจงซานที่ลืมขึ้นในทันที,จิตสังหารที่รุนแรงปะทุขึ้น.
จิตสังหารที่รุนแรงเหมือนดั่งกระบี่จู่เซียน,ดวงตาของจงซานที่เป็นประกาย,ราวกับเทพสังหารน่าหวั่นเกรงเป็นอย่างมาก,จิตสังหารที่ทำให้เหล่านักโทษทั่วทั้งคุกถึงกับขนลุก.
หมัดที่เงื้อออกไปของเหล่านักโทษก่อนหน้านี้,ถึงกับหยุดชะงัก,ดวงตาทั้งสองข้างของจงซานน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,พวกเขาที่ราวกับถูกลากไปอยู่ขอบเหวแห่งความตาย,ร่างกายที่หยุดไปเองตามสัญชาติญาณ.
จิตสังหารที่รุนแรงนี้,ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย.
ภายในนรกหลุม 18 ,มีการจัดลำดับที่สถานะ,ทุกคนที่นี่ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ร้ายกาจ,พวกเขาที่เป็นเหล่าโจรร้ายชั้นยอด,ทว่ากับตะลึงนิ่งงันไปเช่นกัน.
ไม่มีความผันผวนของพลังวิเศษ,จงซานไม่ได้ใช้อะไร,เพียงแค่สายตา,ก็สามารถสะกดผู้คนได้แล้ว.
เหล่านักโทษกลุ่มดังกล่าวที่กลืนน้ำลายคำโต,ไม่สามารถโจมตีออกไปได้,แม้นว่าเขาจะบอกตัวเองว่าให้โจมตีออกไป,หากแต่ร่างกายกับไมตอบสนองแม้แต่น้อย.
สายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารรุนแรง,อำนาจคุกคามที่เกินจะหยั่ง,สัมผัสที่เหมือนกับกระบี่จูเซียน,อำนาจของกระบี่เทวะที่กำราบไปทั่วทุกสารทิศ.
นักโทษหลายคนที่ไม่กล้าโจมตี,ถึงกับถอยหลังออกมาด้วยท่าทางตื่นตะหนก.
"เห่ยเถี่ยทา,เจ้าโง่,ทำไมถึงไม่ลงมือ,กลัวรึไง,ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จากที่ไกลออกไปนักโทษคนหนึ่งที่หัวเราะออกมาเสียงดัง.
"โจมตีเร็ว,นานมากแล้วข้าไม่ได้เห็นการต่อสู้,เร็ว!"เหล่าเสียงของนักโทษทีดังขึ้นพร้อมๆกัน.
ทว่าในเวลานี้นักโทษหลายคนที่ไม่กล้าลงมือ,เหงื่อที่เย็นเยือบกำลังหลั่งออกมา,ในชีวิตพวกเขาได้พบอะไรมากมาย,แต่ไม่เคยพบอะไรที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อน.
โจมตีรึ? ร่างกายของพวกเขาที่ไม่กล้าขยับ! ไม่มีใครที่กล้าโจมตีจงซานสักคน.
สายตาของจงซาน,น่ากลัวอะไรเช่นนี้!
"ไม่อยากมีชีวิตอยู่รึอย่างไร?
ยังไม่เริ่มอีก!"หลิวติงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
แม้นว่าหลิวติงจะสั่งการออกไป,หากแต่กลุ่มนักโทษกับถอยออกมา,ไม่กล้าที่จะเข้าไปโจมตี.
สายตาที่ดุร้ายของจงซาน,จ้องมองไปยังหลิวติงและหลิวเจี่ย.
"คนตระกูลซือหม่าสั่งให้มาอย่างงั้นรึ?
ทางที่ดีอย่างได้มารบกวนข้า,ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมานั้นพวกเจ้าจะไม่สามารถรับมันเอาไว้ได้."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
ทว่าสายตาของจงซานที่เต็มไปด้วยจิตสังหารนั้น,หลิวติงและหลิวเจี่ยถึงกับหายใจหอบๆ,แววตาที่รู้สึกหวั่นเกรงขึ้นมาเช่นกัน.
"มีอะไรต้องกลัว,ตอนนี้เขาไม่ต่างจากปุถุชน,ไม่เพียงแต่ถูกแรงกดดันของนรกขุม
18
กำราบเอาไว้,ซือหม่าจงเหิงได้ผนึกพลังฝึกตนของขาเอาไว้ด้วย,ด้วยพลังฝึกตนของข้าที่ยังใช้ได้,เป็นถึงเซียนลึกล้ำ,มีสิ่งใดต้องกลัวกัน?"หลิวติงที่แค่นเสียงออกมาในทันที.
"หลิวติง,เอาไงดี?
ต้าเหรินยังคงรออยู่ด้านบน!"หลิวเจี่ยสอบถามออกไป.
"พวกขยะ,อย่าไปสนใจพวกมัน,ข้าจะลงมือเอง,เขาก็แค่เพียงปุถุชน,เซียนลึกล้ำถึงสองคนเช่นพวกเราต้องกลัวด้วยรึ?
รีบจัดการจะได้กลับไปแจ้งต้าเหริน!"หลิวติงที่กล่าวออกมาทันที.
"กลัวจริงๆรึ?
หลิวติงหลิวเจี่ยถึงต้องจัดการเอง? เห่ยเถี่ยทามีแต่ชื่อจริงๆ,ตอนถึงกับสั่นสะท้านไปทั่วร่างเลยรึอย่างไร?"
"ใช่,พวกเขากำลังลงมือแล้ว!"
เหล่านักโทษต่างก็เต็มไปด้วยท่าทางอยากรู้อย่างเห็น,หลายๆคนที่ส่งเสียงดังด้วยความสับสน,บางคนก็ตะโกนออกมาด้วยความสนุก,สนับสนุนหลิวติงและหลิวเจี่ย.
หลิวติง,หลิวเจี่ยที่ตัดสินใจที่จะลงมือด้วยตัวเอง,ขณะที่พวกเขากำลังจับจ้องมองไปยังจงซาน,ภายในใจที่รู้สึกตื่นตะลึงไม่น้อย.
หลิวติงที่นำกุญแจมืออกมา,หลิวเจี่ยที่นำกระบองออกมา,ใบหน้าที่แสดงความดุร้ายจ้องมองไปยังจงซาน.
"เจ้าคิดว่าตัวเองจะได้รับผลเช่นใดกลับไป?"จงซานกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา,จ้องมองไปยังคนทั้งสอง.
หลิวเจี่ยที่กลืนน้ำลายคำโต,แววตาที่มีจิตสังหารเพียงเล็กน้อย,"เพียงแค่ปุถุชน,คิดว่าจะทำให้ข้ากลัวได้อย่างงั้นรึ?"
"ผลอย่างงั้นรึ?
คิดว่าจะได้รับผลอะไรตามมากัน,ในเมื่อนี่เป็นคำสั่งของเบื้องบล!"หลิวเจี่ยที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"อย่าเสียเวลาเลย,รีบจัดการให้เสร็จ!"
ระหว่างที่พูดนี้,กะบองของหลิวเจี่ยที่พุ่งตรงไปยังจงซาน,บนกระบองที่เปล่งแสงสองสีพุ่งออกไป,ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
จงซานที่ดวงตาเย็นชา,"ผลที่จะตามมาคือสิ่งที่ข้าจะบอกอยู่ในตอนนี้ไง!"
ขณะที่กล่าวเสร็จ,จงซานที่ตะวัดฟาดมือขวาออกไปยังกระบอง,สายตาของทุกคนที่จ้องมองเขม็ง,ทั่วทั้งนรกหลุม
18 ,ที่เงียบงัน,ไม่มีแม้แต่เสียงอะไรหลุดออกมา.
ฝ่ามือของจงซานที่ฟาดออกไปนั้น,มือขวาของเขาปรากฏแสงสีเงินเรื่อยๆออกมา,หมอกสีเงินที่ปกคลุมฝ่ามือของจงซาน.
ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์,เป็นวิถีสวรรค์อย่างหนึ่ง,มีเหรอที่ซือหม่าจงเหิงจะผนึกได้?
เห็นแสงสีเงินที่ฝ่ามือของจงซาน,หลิวเจี่ยที่รับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว.
ไม่ได้การ,คาดไม่ถึงเลยว่านี่เขาถูกผนึกพลังฝึกตนไปแล้วรึ?
นี่คือเซิ่งหวัง? ข้ากำลังล่วงเกินเซิ่งหวัง? หัวใจของหลิงเจี่ยเต้นไปมาอย่างบ้าคลั่ง,ทว่าตอนนี้เขาไม่มีเวลาให้ถอยแล้ว.
"ตูมมมมมมมมมม!"
กระบองในมือหลิงเจี่ยแหลกไปในทันที,ฝ่ามือที่ทรงพลังนั้นกระแทกไปยังร่างของหลิวเจี่ย,ร่างของเซียนลึกล้ำที่ระเบิดออกมาเสียงดัง.
อีกฝั่งหลิวติงที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว,ตัดสินใจถอยหลังหนีด้วยความเร็วสูงสุด.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
ฝ่ามือของจงซานที่ฟาดไปบนอากาศ,พลังไร้รูปที่พุ่งตรงไปยังร่างของหลิวติงระเบิดออกมาเสียงดัง.
กริบ!
ทั่วทั้งนรกหลุม 18 เงียบไปในทันที,สายตาของทุกคนที่จ้องมองจงซานด้วยความงงงวย,น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว,แข็งแกร่ง,ทรงพลังเกินไปจริงๆ!
"เพียงแค่ฝ่ามือ!"
ที่ไกลออกไปนั้นเกิดเสียงเฮดังลั่น,ทำให้ในเวลานี้ชายอ้วนชุดสีเหลือที่หลับอยู่ตลอดเวลาก่อนหน้านี้เริ่มตื่นขึ้นมา,แม้นว่าชายอ้วนจะใช้สำลีอุดหูตัวเองไว้ด้วย,ทว่าเสียงด้านนอกนั้นกับดังเกินไปจนทำให้เขาเริ่มตื่นขึ้นมา,จากนั้นเสียงทุกอย่างก็เงียบงัน,จากนั้นเขาก็ก้มลงนอนต่อไป.
ฝ่ามือของจงซานที่ฟาดออกไประเบิดร่างของหลิวเจี่ย,จากนั้นฝ่ามือของเขาก็โจมตีหลิวติงอีกคน,เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก,นี่มันอะไรกัน,เพียงแค่ฝ่ามือกับสามารถทำลายผู้คุ้มของนรกหลุม
18 ได้อย่างงั้นรึ?
ผู้คุมนั้นเพราะว่าพวกเขาสวมกำไรสีแดงเอาไว้,ทำให้พวกเขาสามารถใช้อำนาจวิเศษได้,ทว่ากับคนที่ไม่มีกำไลสีแดง,ร่างกายที่เป็นเหมือนกับปุถุชนกับผิดปรกติขนาดนี้เลยรึ?
หลายๆคนก่อนหน้านี้ที่ต้องการสร้างปัญหาให้กับจงซานรู้สึกหวาดกลัวไปถึงส่วนลึกในใจ.
"เห่ยเถี่ยทา,ดูเหมือนว่าเจ้าจะโชคดีไม่น้อย!"นักโทษคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
ใช่,ก่อนหน้านี้หากเห่ยเถี่ยทาไม่หยุด,บุกต่อไปล่ะก็คงยากที่จะรอดพ้นสูญสิ้นชีวิตได้.
สองฝ่ามือที่สังหารผู้คุม,จงซานที่รับรู้ว่าไม่ใช่เรื่องยากอะไรนัก,เขาที่ก้าวออกมาช้าๆ,พร้อมกับปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงตลบอบอวลไปทั่วนรกขุม
18.
สายตาของเขาที่กวาดออกไป,ราวกับเป็นกดแห่งสวรรค์ที่ปลดปล่อยพลังที่น่าเกรงขามออกมา,ทำให้เหล่านักโทษเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น.
นี่คืออำนาจของเซิ่งหวัง,ไม่ว่าจะอยู่ที่ใหน,เขาก็ยังคงเป็นเซิ่งหวัง.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น