วันเสาร์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 837 God Beast chaos

Immortality Chapter 837  God Beast chaos

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 837  เทพอสูรฮุ่นตุ้น.


Chapter 837  God Beast chaos
混沌
  เทพอสูรฮุ่นตุ้น.

ร้อยห้าสิบเก้าต้าเซียนที่รวมกันอยู่ในเวลานี้,ทำให้สถานการณ์หยุดนิ่งไปในทันที!

เพราะว่าในเวลานี้เกินกว่าที่ทุกคนจะคาดการณ์ได้,กลุ่มอิทธิพลหลายกลุ่มที่มีจุดยืนที่แตกต่างกัน,ความคิดของแต่ละกลุ่มอิทธิพลย่อมแตกต่างกันไป,ด้วยความซับซ้อนนี้จึงกลายเป็นสภาวะอักอ่วนไม่สามารถเริ่มอะไรได้.



จงซานที่จ้องมองเหล่ายอดฝีมือที่อยู่รอบๆ.

ผู้ฝึกตนพเนจรเวลานี้ไม่สามารถทำอะไรได้แม้นต้าเจิ้งล่มสลายลงก็ตาม,พวกเขาก็ไม่สามารถเข้าไปมีส่วนกับผลประโยชน์ใดๆ,หรือหากเข้าไปหาเรื่องกับต้าเจิ้ง,พวกเขาก็จะถูกทำลายไปในทันที,และอีกอย่างพวกเขาไม่มีใครหนุนกลังอีกด้วย.

หกกลุ่มอิทธิพลของอาณาจักรเฟิงจง,สี่กลุ่มอิทธิพล,เป้าหมายชัดเจนต้องการทำลายต้าเจิ้ง,หากว่าไม่ยอมจำนน,แม้ว่าสี่กลุ่มอิทธิพลใหญ่จะมีเป้าหมายธรรมดาทั่วไป,แต่เนื้อที่แสนอร่อยนี้กับมีเพียงชิ้นเดียว.

ศาลเทวะไท่ชู,คือหนึ่งในนั้น,พวกเขาปรารถนาไม่ต่างจากกลุ่มอิทธิพลทั้งสี่,ทำลายต้าเจิ้ง,หากไม่ยอมรับ,เห็นชัดเจนว่าพวกเขานั้นได้แสดงตัวชัดแจ้งมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว,ต้องไม่ลืมว่าครั้งหนึ่งพวกเขาเคยส่งซือหม่าเข่อเข้าไปในโลกใบเล็กเพื่อต้องการเมืองขึ้นตั้งแต่แรก.

เจ้านิกายจื่อเซียว,เขาที่เดินทางมาคนเดียว,ดูเหมือนว่าจะไม่แสดงอะไรออกมา,เหมือนกับว่าได้คาดเดาเอาไว้แล้ว,อีกอย่างจงซานที่เพิ่งก้าวมายังโลกใบใหญ่,หากแต่ยังมีเรื่องราวอีกหลายอย่างที่เขาไม่เข้าใจ.

ศัตรูมีอยู่ไม่น้อย.

พันธมิตรเองก็มีอยู่จำนวนมากเช่นกัน,แปดกลุ่มอิทธิพลภายนอก! แปดกลุ่มนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นอะไรที่ซับซ้อนเป็นอย่างมาก.

กลุ่มอิทธิพลนอกทั้งแปดนี้,ไม่มีใครรู้ว่าจะช่วยต้าเจิ้งสุดกำลังหรือไม่?หากแต่พวกเขาก็มารวมตัวกันที่นี่แล้ว.

วิหารพุทธเทียนหยิน,ตำหนักเทพเหมันตร์,แดนหงสา,ตำหนักกลาง,ศาลเทวะต้าหง,แดนเทวะซือเทียน,และตระกูลหวงกู่.

เจ็ดกลุ่มอิทธิพลประกาศตัวชัดเจนว่าต้องการช่วยขับไล่ศัตรูออกไป? พร้อมกับนำคนของพวกเขากลับไป,หลังจากที่ขับไล่ศัตรูออกไปหมดแล้ว,ทว่าหลังจากนั้นล่ะ?

หลังจากที่จบการต่อสู้ที่หนักหน่วง,จะต้องมีคนได้รับบาดเจ็บล้มตายอย่างแน่นอน,หลังจากที่เจ็ดกลุ่มอิทธิพลจากไป,เหลือเพียงจงซานไม่มีทางที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับอาณาจักรเฟิงจงแห่งนี้ได้,เหล่ากลุ่มอิทธิพลอื่นๆย่อมต้องร่วมมือกันโจมตีเขาอีกครั้งอย่างแน่นอน.

และกลุ่มสุดท้ายต้าฉินหวังเจียน,แม้นว่าจะเดินทางมาตามคำสั่งของหยิง,พวกเขาก็สนับสนุนจงซานได้ในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นไม่ต่างจากกลุ่มอิทธิพลทั้งเจ็ด.

สถานการณ์ตอนนี้ดูซับซ้อน,การเจรจาเช่นใดจะเกิดขึ้น? ไม่ใช่เรื่องนี้อย่างแน่นอน,ดูเหมือนว่าต้าเจิ้งเวลานี้จะอ่อนแอมาก,ตราบเท่ากลุ่มอิทธิพลทั้งแปดจากไป,ต้าเจิ้งจะอยู่อย่างไร!

จงซานดูแล้วก็ปฏิเสธที่จะประนีประนอมเช่นกัน,แล้วเขาจะทำอย่างไร?

สงครามรึ? เป็นไปไม่ได้!

ไม่มีทางสู้ได้? เป็นไปไม่ได้แน่นอน!

มีแต่หนทางก้าวไปสู่ความตายเท่านั้น!

"กู่เฉิงตง,เจ้าทิ้งภาระนี้เอาไว้ให้ข้า,ทว่ามันยังซับซ้อนไม่พอสินะ!"จงซานที่ลอบถอนหายใจอยู่ข้างใน.

จงซานเข้าใจดีกลับกลุ่มอิทธิพลต่างในเวลานี้,ทุกอย่างที่หยุดนิ่งทุกคนที่กำลังครุ่นคิดจับจ้องมองกันและกันอยู่.

กับกลุ่มอิทธิพลมากมายที่มารวมตัวกันในเวลานี้,ทำให้สถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก,ตอนนี้สถานการณ์ได้เปลี่ยนไป,หลังจากทุกกลุ่มได้เดินทางมาถึงอย่างงั้นรึ?

สุ่ยจิงและข้าราชบริพารคนอื่นๆตอนนี้ถึงกับหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา,เพราะว่าจากสิ่งที่เห็น,มียอดฝีมือมากมาย,เป็นต้าเซียนร้อยห้าสิบเก้าคน,ตราบเท่าที่พวกเขาลงมือ,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวจะพังทะลายลงในทันที.

ต้าเซียนหรือเหนือกว่าต้าเซียน,คนเหล่านี้ล้วนแล้วแต่อยู่ในการคาดการของเซิ่งหวังอย่างงั้นรึ? เป็นไปได้ว่าเซิ่งหวังทำให้กลุ่มอิทธิพลทั้งหมดเข้ามาผูกปมกันแน่นอย่างงั้นรึ?

"วูซซซซซซ!"

ทันใดนั้น,เกิดเสียงหวีดหวิวที่หนักหน่วงรุนแรง,เสียงที่ดั่งลั่น,แม้แต่กระแทกแทรกเข้าไปในจิตใจของทุกคน.

ในเวลาเดียวกันนี้,สวรรค์และปฐพีเปลี่ยนสีไปในทันที,เวลากลางวันเปลี่ยนเป็นกลางคืนทันที? ไม่,ท้องฟ้าที่มืดคลึ้มนี้ปรากฏดวงดาราหมุนวนล้อมรอบ,มีแสงของดวงดาราที่สว่างขึ้น,พร้อมกับเสียงของการโคจรของดวงดาราที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว.

สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังต้นทางของเสียง.

"ครืนนนนนนนนนน!"

เสียงที่ดังสนั่นหวั่นไหว.

เป็นอสุรกายตนหนึ่ง,เป็นอสุรกายที่มีขนาดใหญ่โตผิดปรกติ,ร่างของมันใหญ่โตมโหฬารมีขนาดกว่าหนึ่งพันลี้,ตัวอ้วน,ไม่มีใบหน้า,มีเพียงหน้าผากที่เปิดอ้าออกมามีสายฟ้ามากมายปกคลุม,ขาหกขาที่ค้ำยันพื้นเอาไว้,รูปร่างหน้าตาน่าเกียจอย่างที่สุด.

อสุรกายที่หน้าผากเปิดออกมา,กลืนกินเมืองเล็กแห่งหนึ่ง,เหล่าประชาชนของเมืองเล็กแห่งหนึ่งที่กำลังหนีกันอย่างจ้าละหวั่น,หากแต่กลับไม่สามารถหลบหนีจากปากของอสุรกายตนนี้ได้,ถูกมันกลืนกินลงไปในท้องในทันที.

" เทพอสูรฮุ่นตุ้น? เทพอสูรลำดับที่ 38 ของโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?"สุ่ยจิงที่ขมวดคิ้วไปมา.

เสียงคำรามของเทพอสูรฮุ่นตุ้นคำรามดังลั่น,พลังที่หนักหน่วงรุนแรง,พื้นที่รอบๆพังทลาย,ทุกสถานที่ที่อยู่รอบๆพังทลายไปในทันที,พื้นที่รอบๆที่มืดมิดที่ด้านหน้าปรากฏแสงดวงดารามากมายส่องประกาย,ดูน่าหวาดกลัวอย่างที่สุด.

"สุ่ยจิง,เทพอสูรฮุ่นตุ้นนี้มาจากที่ใหน?"จงซานที่สอบถามออกไป.

"พื้นที่รอบๆนี้ไม่ใช่ที่อยู่ของฮุ้นตุ้น,บางทีคงล่วงหล่นมาจากบนท้องฟ้า.บนหมู่ดวงดาวสักแห่ง!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาในทันที.

ในเวลานี้,ฮุ้นตุ้นที่มาถึงกลายเป็นที่สนใจของยอดฝีมือทุกคน,ทุกคนต่างก็จ้องมองเป็นสายตาเดียวกัน,ต้าเซียนทุกคนที่เผยแววตาตื่นเต้นด้วยซ้ำ.

"ราชันย์หยก,ฮุ้นตุ้นที่ตัวใหญ่ขนาดนี้ยากที่จะพบเห็น,เพียงแค่มันตนเดียว,เทียบเท่ากับกองทัพเซียนศิลานับล้าน,ผู้น้อยขออนุญาต,จับตัวฮุ้นตุ้น!"ผู้ใต้บังคับบัญชาสามคนด้านหลังราชันย์หยกเอ่ยออกมาในทันที,แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

จับตัวเทพอสูรฮุ่นตุ้นอย่างงั้นรึ?

ราชันย์หยกที่เห็นใบหน้าที่ตื่นเต้นของชายทั้งสามคนได้,ขณะที่เขาส่ายหน้าไปมา.

กลุ่มอิทธิพลอื่นๆในเวลานี้,ราวทั้งกลุ่มของราชันย์ยก,สายตาของพวกเขาที่เผยท่าทางตื่นเต้นเป็นอย่างมาก,เทพอสูรฮุ่นตุ้น? มันมาปรากฏตัวขึ้นมาทันทีได้อย่างไร? นับเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมทีเดียว.

ในเวลานี้,กลุ่มอิทธิพลต่างเริ่มปรึกษาหารือส่งเสียงเจี้ยวจ้าวขึ้นมาทันที.

"อาวุโส,รู้หรือไม่ว่าฮุ่นตุ้นตนนี้มีความแข็งแกร่งเท่าใด?"ตี้เสวียนชาที่สอบถามคนของแดนเทวะซือเทียน.

"ตอนนี้มันยังอยู่ในขั้นต้น,ตามการคาดการณ์,น่าจะอยู่ในระดับต้าเซียนขั้นปลาย,นอกจากนี้มันยังมีพลังในการกลืนกินมิติได้อีก,การจะจับตัวมันนั้นไม่ง่ายเลย!"อาวุโสคนหนึ่งของแดนเทวะซือเทียนเอ่ยปากออกมาในทันที.

"บรรพชน,เทพอสูรฮุ้นตุ้น,ทำไมถึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่ล่ะ?"เป่ยชิงซือที่จ้องมองสอบถามไปยังบรรพชนของนาง.

"การแยกสวรรค์,สะบั้นปฐพี,กลิ่นอายของกำแพงบรรพชนก่อเกิดที่รั่วไหลออกไป,เป็นสิ่งที่หอมหวนล่อลวงมันมา,บางทีกระบวนการที่ดึงพลังจากแสงดวงดารานั้นคงจะล่อมันมาด้วย,พื้นที่ขนาดใหญ่ของการแยกสวรรค์ในครั้งนี้ถูกอาบไปด้วยกลิ่นอายของปราณก่อเกิดบรรพกาล,เทพอสูรฮุ้นตุ้นจึงต้องการกลืนกินทุกอย่างไปนั่นล่ะ!"บรรพชนเป่ยชิงซือที่กล่าวออกมา.

เหล่ากลุ่มอิทธิพลใหญ่เวลานี้กำลังหารือเกี่ยวกับต้าเจิ้ง,จะปกป้องหรือทำลาย,สายตาของพวกเขาเวลานี้ได้จับจ้องมองไปยังเทพอสูรพร้อมๆกัน.

เทพอสูรลำดับที่ 38 ของโลกใบใหญ่? และยังมีระดับต้าเซียนขั้นปลาย?

หลายๆคนที่พร้อมจะลงมือ,จดจ้องมองไปยังเทพอสูรฮุ้นตุ้นที่กำลังกลืนกินเมืองเล็กอีกครั้ง,เสียงคำรามของมันดังลั่นและก้าวตรงไปยังเมืองต่อไป.

จับตัว?หรือไม่จับ? ทุกคนที่กำลังขมวดคิ้วไปมา.

ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,ดวงตาของจงซานที่เป็นประกายขึ้นมาในทันที.

"สุ่ยจิง!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.

"เฉินอยู่นี่แล้ว!"

"บุกรุกต้าเจิ้ง,ทำร้ายประชาชนของต้าเจิ้ง,ตามกฏของต้าเจิ้งแล้ว,ควรมีโทษสถานใด!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

จงซานที่กล่าวถึงเทพอสูร,ราวกับว่าหมายถึงคนทั่วๆไปด้วยกัน.

"ประหาร!"สุ่ยจิงที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ดี,แม่ทัพหวังเจียน,จับตายสัตว์ร้ายตนนี้,สังหารอย่าได้ปราณี!"จงซานที่จ้องมองไปยังหวังเจียน,พร้อมกับเอ่ยออกมาในทันที.

เดิมที่กฏระเบียบของต้าฉินนั้นนับว่าเป็นราชวงศ์วาสนาที่เคร่งครัด,หวังเจียนรับคำสั่งของหยิงมา,ในเวลาอันสั้นนี้จะต้องรับคำสั่งของจงซาน,แน่นอนว่าเขาจะต้องรับคำสั่งในทันทีด้วยเช่นกัน.

"น้อมรับบัญชา!"หวังเจียนที่ขมวดคิ้วกล่าวออกมา.

นักรบทั้งสิบของต้าฉินก็พุ่งตรงออกไปจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทันที,จิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงพวยพุ่งตรงไปยังเทพอสูรฮุ้นตุ้น.

"ไม่!"

"อย่า!"

"อย่า!"

หลายๆคนในกลุ่มอิทธิพลต่างๆถึงกับตะโกนออกมาเสียงดัง,ทว่าหวังเจียนนั้นไม่สนใจแม้แต่น้อย,ภายในใจของหวังเจียนนั้นรับฟังคำบัญชาของหยิงเพียงคนเดียว,เขาต้องสนใจความคิดของคนอื่นด้วยอย่างงั้นรึ?

พริบตาที่หวังเจียนพุ่งออกไป,คนของศาลเทวะไท่จีและศาลเทวะไท่อี้รวมต้าเซียน 20 คนเร่งรีบตามไปในทันที.

เทพอสูรฮุ้นตุ้น,การจะปรากฏตัวออกมานั้นเป็นเรื่องยากเย็นแสนเข็น,วันนี้กลับมาปรากฏตัว,จะให้พวกเขาปล่อยไปได้อย่างไร? ถึงต้องตายก็ไม่มีทางยินยอม.

20 ต้าเซียนที่ไล่ตามหวังเจียนไป.

"เซิ่งหวัง,พวกเราลงมือหหรือไม่,นี่คือฮุ้นตุ้น!"ซือหม่าจงเหิงที่กล่าวสอบถามเซิ่งหวังไท่ชู.

เซิ่งหวังไท่ชูที่ยกมือขึ้นขวาง,ทำให้พวกเขาเงียบไปในทันที.

ในเวลานี้ 21 เซียนพเนจรที่รู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก,ต้าเซียนทีแข็งแกร่ง,ทำให้พวกเขาไม่สามารถกระทำอะไรได้เลย,ทำได้แค่มองดูเท่านั้น.

ส่วนคนอื่นๆเวลานี้,ดูเหมือนว่าจะมีความคิดอะไรซ่อนอยู่,ไม่มีใครลงมือ,จึงไม่มีใครเริ่มแต่อย่างใด.

สังหาร?

ศาลเทวะต้าเจิ้งที่แยกสวรรค์ออกมานับว่าอ่อนแอเปราะบางไม่ใช่รึ?

จงซานไม่ได้จ้องมองไปยังสนามรบ,ทว่าจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.

"ตี้เสวียนชา,ยินดีกับเจ้าด้วย!"จงซานที่สูดหายใจลึกและกล่าวออกมา.

ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา,แววตาที่มีประกายความซับซ้อน.

"เจ้าเดินทางไปยังแดนเทวะซือเทียน,ข้าจงซานไม่ควรจะขวางเจ้า,ไม่มีทางขวางเจ้าด้วย,ข้าสนับสนุนให้เจ้าไปยังสถานที่ดังกล่าว,หากแต่ข้ามีคำพูดบางอย่างที่จะบอกกับเจ้า!"จงซานที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.

ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยแววตาประหลาดใจ.

"ต้าเจิ้ง,คือครอบครัวของเจ้าตลอดไป! สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแท้จริงนั้นยังมีอีกชื่อหนึ่ง,นั่นก็คือเกาะหมาป่าสวรรค์! ความจริงนี้ไม่เคยเปลี่ยน,ดูแลตัวเองด้วย!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

ตี้เสวียนชาที่กำหมัดแน่น,สูดหายใจลึกจ้องมองจงซาน,จ้องมองสวนสรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ท้ายที่สุดก็พยักหน้าอย่างจริงจัง.

"อืม!"

ตี้เสวียนชาที่ไม่กล่าวสิ่งใดทุกอย่างไม่ต้องเอ่ยอะไร,เพียงความรู้สึกทุกอย่างก็ชัดเจนแล้ว!

จงซานพยักหน้า,จากนั้นก็หันหน้าไปยังจงเทียน.

"เทียนเอ๋อ!"

"ท่านพ่อ!"

"เจ้าคือบุตรของข้า,เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องกล่าวอะไรมาก,แต่จงจำให้ดีเกี่ยวกับเรื่องที่พวกเราได้คุยกันเอาไว้,จำให้ดี,ถึงวันที่เราปรึกษากันภายในตำหนักซ่างเฉิงในอดีต!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจังจดจ้องจงเทียน.

จงเทียนที่นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นได้ในทันที,การปรึกษาพูดคุยเป็นการส่วนตัว,เกี่ยวกับการบำเพ็ญชะตา!

เป็นความปรารถนาที่ต่อต้านสวรรค์!

คำพูดดังกล่าวนั้นถูกสลักเอาไว้ในใจของจงเทียน,จงเทียนที่พยักหน้าอย่างจริงจัง,จากนั้น,ก็คุกเข่าคำนับด้วยความเคารพ,โขลกศีรษะสามครั้งให้กับจงซาน.

"ท่านพ่อ,บุตรจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต!"จงเทียนที่กล่าวปฏิญาณออกมา.

จงซานที่ก้าวเข้าไปประครองจงเทียน,พร้อมกับพยักหน้าให้ด้วยความพึงพอใจ.

จงซานที่หันหน้าไปยังฮวงโหวทั้งสี่.

"เหล่าเยว่!"เป่าเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้า.

"จงซาน!"กู่เฉียนโหยว,เป่ยชิงซือ,เทียนหลิงเอ๋อ,แววตาที่ไม่ต้องการลาจาก.

"อย่าได้ทำหน้าตาเช่นนั้น,ที่จริงแล้วมันไม่มีอะไรเลย,พวกเจ้ากลับไปยังเหนียงเจียสักครั้ง,ปล่อยให้บุรุษของพวกเจ้าได้ต่อสู้ดิ้นรนอีกสักครั้ง,พวกเจ้ากลับไปยังเหนียงเจียเพื่อเยี่ยมเหล่าญาติๆ,เมื่อบุรุษของพวกเจ้าประสบความสำเร็จก็จะตามไป,ข้าจะไปพบกับพวกเจ้าที่เหนียงเจีย,เมื่อถึงเวลานั้นข้าจะพาพวกเจ้ากลับบ้านอย่างแน่นอน! นั่นก็เพราะว่า ที่นี่คือครอบครัวของพวกเรายังไงล่ะ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความอ่อนโยนต่อเหล่าสตรีของเขา.

(บ้านภรรยาเรียกว่า 娘家 niángjiā เหนียงเจีย)








ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น