Immortality Chapter 836 Huge influence impact
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 836 เหล่ากลุ่มอิทธิพลใหญ่.
Chapter 836 Huge influence impact
ทิศใต้,ปรากฏคนขึ้นอีก 17 คน,ผู้นำของพวกเขาสวมหน้าเงินสีเงิน,สวมชุดคลุมสีเงิน,ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้,หากแต่ดูเต็มไปด้วยพลังอำนาจสง่าของคนชั้นสูง!
17 คน,พวกเขาอย่างน้อยต้องเป็นต้าเซียนเป็นอย่างต่ำ.
ผู้ฝึกตนพเนจรทั้ง 21 คนเวลานี้ที่มาเป็นคนแรกรู้สึกละอายตัวเองขึ้นมาทันที.
ต้าเซียนที่มาทีหลังพวกเขานั้นเต็มไปด้วยอำนาจบารมี,เป็นตัวตนที่ร้ายกาจน่าเกรงขาม,ย้อมกับมาดูพวกเขา,ที่เป็นเพียงผู้ฝึกตนไร้สังกัด,เป็นผู้ฝึกตนต้าเซียนที่ดูน่าขันเป็นอย่างมาก.
ตอนนี้มากมายเท่าไหร่กัน? ต้าเซียนที่มารวมตัวกันในเวลานี้กว่าร้อยคนแล้ว,นอกจากนี้ยังเป็นต้าเซียนที่ทรงพลังแข็งแกร่งจนไม่เห็นเหล่าผู้ฝึกตนพเนจรอยู่ในสายตา.
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"คนของศาลเทวะไท่จีที่กล่าวแสดงความคารพออกมา.
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"
คนของสองศาลเทวะและสองนิกายที่กล่าวแสดงความเคารพออกมาในทันที.
ภายในอาณาจักรเฟิงจงนั้น,มีศาลเทวะที่เป็นเหมือนกับเสาหลักค้ำยันอาณาจักรแห่งนี้,โดยมีเซิ่งหวังที่อยู่ในระดับสูงสุดในการปกป้อง,ทุกคนล้วนแล้วแต่ได้รับความเคารพทั้งสิ้น.
อาณาจักรเฟิงจง,ศาลเทวะไท่ชู!
จงซานที่จ้องมองเซิ่งหวังไท่ชูที่สวมหน้ากากสีเงิน.
ราชันย์หยกที่อยู่ข้างๆที่ปรายตามอง,จดจ้องมองไปยังเซิ่งหวัง,ราชันย์หยกไม่ได้รู้สึกกังวลแม้แต่น้อย,เขายังคงสงบ,จ้องมองทุกคน.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้ง?"เซิ่งหวังไท่ชูที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"จงซาน!"จงซานพยักหน้ารับ,แสดงท่าทางจริงจัง.
"อาณาจักรเฟิงจง,มีนิกายสามแห่ง,สามศาลเทวะ,ไม่จำเป็นต้องเอ่ยมาก,ศาลเทวะที่กำเนิดไหม่,ไม่มีใครต้องการเห็น,มีเพียงแค่เจ้าจากอาณาจักรเฟิงจงแห่งนี้ไป,ไม่เช่นนั้นก็จะถูกล้อมกรอบเช่นนี้,ข้าจะมอบเส้นทางใหม่ให้กับเจ้า,ยอมเป็นเมืองขึ้นของศาลเทวะไท่ชู,ข้าจะรับประกันความปลอดภัยของศาลเทวะต้าเจิ้ง!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"หากไม่ยอมรับ,คงไม่มีใครรับประกันความปลอดภัยเจ้าได้แล้ว!"เซิ่งหวังไท่ชูที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ทว่าในเวลานั้น,ไม่ไกลออกไปนั้น,ก็ปรากฏคนผู้หนึ่ง,เป็นชายในชุดพรตเต๋าสีม่วง,ใบหน้าที่ดูหล่อเหล่า,ราวกับเทพจุติ,กลิ่นอายที่เปล่งปลั่ง,ดูยิ่งใหญ่ทรงพลัง.
"สามสามเทวะ,สามนิกาย
มากันครบครันอย่างงั้นรึ?
อาณาจักรเฟิงจงไม่ได้มีการรวมตัวของกลุ่มอิทธิพลทั้งหกมานานแล้ว!"ชายในชุดพรตเต๋าสีม่วงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ชัดเจนว่า,ชายในชุดพรตเต๋าสีม่วงนี้ก็คือคนของหนึ่งนิกายที่ทรงอิทธิพลคนสุดท้าย.
"คารวะเจ้านิกายจื่อเซียว!"เหล่าต้าเซียนที่กล่าวทักทายพรตเต๋าในชุดสีม่วงเล็กน้อย.
เจ้านิกายจื่อเซียว,อาณาจักรเฟิงจงและเซิ่งหวังไท่ชู,ตัวตนระดับสูงที่มาด้วยตัวเอง.
"ราชันย์หยก,เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับทวีปซือต้าเลย,เจ้าต้องการเข้ามาจัดการเรื่องภายในอาณาจักรเฟิงจงของพวกเราอย่างงั้นรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวที่จ้องมองไปยังราชันย์หยก.
"ภายใน? เรื่องนี้มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับข้า,แน่นอนว่าข้าต้องเข้ามายุ่ง!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
กับจุดยืนของราชันย์หยก,ทำให้เจ้านิกายจื่อเซียวขมวดคิ้วไปมา,จากนั้นก็จ้องมองไปยังฝั่งจงซาน,เจ้านิกายจื่อเซียวต้องขมวดคิ้วไปมาอีกครั้ง,จ้องมองไปยังสตรีที่อยู่ด้านหลังจงซาน.
เชวียนเป่าเอ๋อ!
เขามองเห็นเชวียนเป่าเอ๋อ,ดวงตาของเจ้านิกายจื่อเซียวหดเกร็งเลยทีเดียว.
"เจ้าตำหนักกลาง?
เจ้าเองก็ต้องการเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องภายในของอาณาจักรเฟิงจงของพวกเราอย่างงั้นรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวที่กล่าวออกมาในทันที.
เจ้าตำหนักกลาง?
ทุกๆคนที่สะดุ้งเล็กน้อย,เจ้าตำหนักลางอยู่ที่ใหน? เจ้าตำหนัก?
คนเช่นนี้มาอยู่ที่นี่รึ? ไม่ใช่ว่านั้นคือหนึ่งกลุ่มอิทธิพลที่น่าเกรงขามหรอกรึ?
"ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเชวียนเป่าเอ๋อ.
เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรเวลานี้เริ่มหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบอกมา,พวกเขากลายเป็นโง่งมไปในทันที,ที่นี่ยังมีเจ้าตำหนักกลางอย่างงั้นรึ?
บางที่โลกใบนี้นั้นใหญ่โตเป็นอย่างมาก,ราชันย์หยกที่ไม่เคยเห็นเจ้าตำหนักกลางมาก่อน,ดังนั้นเขาที่เห็นเจ้านิกายจื่อเซียวเอ่ยปากออกมา,ทำให้เขาสงสัยเล็กน้อย.
"ฟิ้ว!!"
ที่ไกลออกไปนั้นลมพายุที่พัดมาอย่างแรง,ต้าเซียนสิบคนที่ปรากฏขึ้นมา.
หนึ่งในนั้นเป็นสตรีในชุดสีแดงชาติ,สวมชุดคลุมที่อลังการ,มงกุฏสีม่วง,รูปร่างหน้าตาของนางนั้นเหมือนกับเชวียนเป่าเอ๋อเป็นอย่างมาก!
"เจ้านิกายจื่อเซียว,ไม่เห็นเจ้ามานานแล้ว!"สตรีในชุดแดงที่เอ่ยออกมาทันที.
"เจ้าตำหนักกลาง?"เจ้านิกายจื่อเซียวที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
รูปร่างหน้าตาของนางที่เหมือนกันเชวียนเป่าเอ๋อ?
เจ้าตำหนักกลาง?
จงซานที่กุมมือของเชวียนเป่าเอ๋อ,เป่าเอ๋อท่จ้องมองอย่างเหย็นชาไปยังเจ้าตำหนักกลาง.
"เจ้าเป็นใคร?"เป่าเอ๋อที่เอ่ยออกไป.
"จงซานไม่ได้บอกเจ้าหรอกรึ?"เจ้าตำหนักกลางเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"
"ไม่ถามก็น่าจะรู้,รอให้กลุ่มศัตรูสามีเจ้าถอยไป,เจ้าต้องกลับตำหนักกลางพร้อมกับข้า!"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยออกมาตรงๆพร้อมกับน้ำเก้าผู้บังคับบัญชาร่อนลงที่ตำหนักซ่างเฉิง.
ใบหน้าของเชวียนเป๋าเอ๋อถึงกับเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ไม่คาดคิดเลยว่าเรื่องดังกล่าวจะออกมาเป็นเช่นนี้.
"ยังมีอีกอย่างงั้นรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวขมวดคิ้วไปมา.
"ฟิ้ว!!!"
หลังจากพายุหอบพันมาอย่างรวดเร็ว,ก็ปรากฏกลุ่มของต้าเซียนสตรี,แต่ละคนสวมชุดสีขาวล้วน,ใบหน้าเย็นยะเยือก,ความหนาวเย็นนับหมื่นปีที่แผ่ออกมาจนสั่นสะท้าน.
"เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์?
นี่เจ้าก็มีคนที่เกี่ยวพันธ์กับศาลเทวะต้าเจิ้งด้วยรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวขมวดคิ้วขณะกล่าว.
เห็นชัดเจนว่า,คนกลุ่มนี้คืออีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลใหญ่.
อีกหนึ่งคน,ใบหน้าท่าทางงดงามเป็นอย่างมาก,หากแต่ท่าทางเหมือนกันน้ำแข็งนิรันดร,เป็นสตรีที่ไม่แม้แต่สนใจเจ้านิกายจื่อเซียว,ทว่านางจ้องมองไปยังเป่ยชิงซือ,"เจ้ารู้จักข้าหรือไม่?"
"เป่ยชิงซือ,คารวะบรรพชน!"เป่ยชิงซือกล่าว.
"อืม,หลังจากกลุ่มศัตรูล่าถอย,เจ้ากลับตำหนักเทพเหมันตร์พร้อมกับข้า!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ย.
เป่ยชิงซือที่จ้องมองไปยังจงซาน,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ,"ค่ะ!"
เห็นชัดเจนว่า,ก่อนหน้านี้,จงซานและเหล่าฮวงโหวได้พูดคุยกันมาบ้างแล้ว.
คนทั้งสิบของตำหนักเทพเหมันต์,ที่ร่อนลงช้าๆที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,ซึ่งอยู่ถัดจากกลุ่มเจ้าตำหนักกลาง,ไม่มีใครเอ่ยอะไรต่อกัน!
"ฟิ้ว!!"
สายลมที่หนักหน่วงรุนแรง,คนสิบคนปรากฏขึ้นมา,เป็นชายทั้งสิบที่ร่อนลง,แต่ละคนมีผมเพียวลู่ลมสีเหลือง,ได้ร่อนลงที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,พร้อมกับคุกเข่าลงอย่างคาดไม่ถึง.
"ตระกูลหวงกู่,ตำหนักซือซวินคารวะเจ้าตำหนัก!"ชายทั้งสิบที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
คนทั้งสิบที่คุกเข่าลงแสดงความเคารพต่อหน้ากู่เฉียนโหยวอย่างคาดไม่ถึง.
สิบคน,หนึ่งคนเป็นผู้นำ,อีกเก้าคนเป็นผู้ติดตาม!
"ตระกูลหวงกู่? เจ้าตำหนัก? ข้าเป็นคนของตระกูลหวงกู่อย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาอย่างสุขุม.
"ท่านเป็นผู้สืบสายโลหิตของตระกูลหวงกู่,ตำหนักซวิน(ลม)นั้นไม่มีเจ้าตำหนักมากว่า
500,000
ปีแล้ว,มีเพียงคนที่มีร่างสถิตธาตุวายุเท่านั้น,ที่จะเป็นจ้าวตำหนักได้,ท่านคือจ้าวตำหนัก,ท่านประมุขมีคำสั่ง,ให้พวกเรามาต้อนรับจ้าวตำหนักกลับตระกูล!"คนผู้หนึ่งที่กล่าวออกมา.
"สายโลหิต?"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"มีเหตุผลมากมาย,ทว่าขอให้ท่านเจ้าตำหนักอย่าได้บอกใคร!"ชายคนหนึ่ง,ที่กล่าวออกมา,พร้อมกับปล่อยลำแสงสีเหลืองพุ่งตรงไปยังกู่เฉียนโหยว.
กู่เฉียนยื่นมือรับ,ราวกับว่ามีข้อมูลมากมายกำลังไหลเข้าไปสู่จิตสำนึกของกู่เฉียนโหยว,กู่เฉียนโหยวที่หลับตาพริ้ม,หลังจากผ่านไปห้าลมหายใจ,คิ้วของนางก็ขมวดไปมา,พร้อมกับลืมตาขึ้น,ราวกับว่าจมจ่อมไปในสิ่งที่รับรู้พร้อมแสดงความอักอ่วน,จดจ้องมองไปยังจงซาน,ใบหน้าไม่สู้ดีนัก.
"เจ้ามีสายโลหิตสืบทอดจริงๆรึ?"จงซานที่สอบถามออกมา.
กู่เฉียนโหยวพยักหน้ารับ.
"จ้าวตำหนัก,สายโลหิตสืบทอดนั้นมีความเกี่ยวพันธ์กับตระกูลหวงกู่,หวังว่าท่านจะไม่บอกกล่าวต่อใคร!"ชายคนดังกล่าเอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"ยังไม่จำเป็นต้องบอกอะไรข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
คนทั้งสิบของตระกูลหวงกู่ที่ลุกขึ้นก้าวไปยืนอยู่อีกฝั่ง,ที่ไกลออกไปปรากฏอีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลก็เดินทางมาถึง.
"ฟิ้ว!!"
คนทั้งสิบที่ร่อนลงบนลานด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,หนึ่งในผู้นำ,สวมชุดสีแดงเพลิง.
"อู๋จิวเทียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ผู้นำของพวกเขาไม่ใช่จื่อจุ้นเผ่าหงส์เพลิงที่เพิ่งออกมาจากโลกใบเล็กหรอกรึ?
อู่จิวเทียน?
"ข้าไม่ใช่อู๋จิวเทียน!"สตรีที่เป็นผู้นำกล่าวออกมาอย่างขึงขัง.
"หืม?!"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
เจ้าใช่อู๋จิวเทียน?
ทว่าทำไมถึงได้หน้าตาเหมือนกันเป็นอย่างมาก?
"หงสาเพลิง!!"สตรีคนดังกล่าวโบกสะบัดมืออกไป.
บนแขนของเทียนหลิงเอ๋อที่ปรากฏหงสาเพลิงที่ผุดออกมาในทันที.
"แกว๊กๆๆๆๆๆ!"เสียงของหงสาเพลิงที่ดังลั่นเมื่อมีคนมารบกวนการนอนหลับของมัน,แม้แต่แสดงความโกรธออกมา.
"ดี!"สตรีคนดังกล่าวเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เจ้าคือเทียนหลิงเอ๋อรึ?"สตรีคนดังกล่าวจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อ!
"เจ้าต้องการทำอะไร?"
"เนี่ยฟ่านเฉิน,อู๋จิวเทียน,เนี่ยชิงขิง,อยู่ในดินแดนหงสา,เวลานี้ข้ามานำตัวเจ้าไปยังดินแดนหงสา!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ยออกมา.
"ข้าจะเชื่อเจ้าได้อย่างไร?"เทียนหลิงเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
สตรีคนดังกล่าวได้นำแผ่นริ้วหยกพร้อมกับส่งมันให้กับจงซานในทันที.
"เนี่ยฟ่านเฉินได้ให้ข้าส่งจดหมายให้กับเจ้าด้วย!"
จงซานที่ยื่นมืออกไป,พร้อมกับอ่านข้อความด้านใน! หลังจากนั้น,ก็สูดหายใจลึกพร้อมกับพยักหน้ารับ.
"เป็นความจริงนี่คือจดหมายของเนี่ยฟ่านเฉิน!"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"เสร็จเรื่องทุกอย่างแล้ว,เทียนหลิงเอ๋อเจ้าต้องไปยังแดนหงสาพร้อมกับข้า!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ยออกมาในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อที่เบ้ปากเล็กน้อย,ทว่าก่อนหน้าที่จะแยกสวรรค์,จงซานก็ได้บอกกล่าวให้ทุกคนเตรียมตัว,ตอนนี้มันได้เกิดขึ้นกับเทียนหลิงเอ๋อด้วยทำให้นางรู้สึกไม่สบายใจเท่าใดนัก.
เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรเวลานี้รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาในทันที.
เจ้าตำหนักกลาง,ตำหนักเทพเหมันตร์,ตระกูลหวงกู่,แดนหงสา,มีกลุ่มอิทธิพลมากมายขนาดนี้เลยรึ?
หากก่อนหน้านี้พวกเขาลงมือ,บางที่คงไม่สามารถจากไปได้อย่างแน่นอน.
"บัดซบ,คนเหล่านี้เกี่ยวพันธ์กับโลกใบเล็กแห่งนี้อย่างงั้นรึ?"เหล่ากลุ่มอิทธิพลมากมายที่บ่นพึมพำ.
ดูเหมือนว่ายังไม่จบเท่านั้นยังมีคนที่เกี่ยวข้องอีก,กระแสลมที่รุนแรงโบกสะบัดอย่างหนักหน่วง.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ปรากฏคนอีกสิบคน,แต่ละคนที่สวมชุดสีขาว,ใบหน้าท่าทางเหมือนกับตี้เสวียนชา.
"ตี้เสวียนชา,แดนเทวะซือเทียนอนุญาตให้เจ้าเข้าไปได้,จบเรื่องนี้แล้ว,เจ้าต้องเดินทางไปยังแดนเทวะซือเทียนพร้อมกับข้า!"ชายผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาทันที.
ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจ้องมองไปยังกลุ่มคนดังกล่าว,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังจงซาน,และพยักหน้ารับ.
แดนเทวะซือเทียน?
กลุ่มต้าเซียนพเนจรเวลานี้พูดไม่ออกกันเลยทีเดียว,สถานที่แห่งนี้มันยังมีอะไรที่พวกเขาไม่รู้อีก?
"ฟิ้ว!!!!"
"ยังมีอีกเหรอ?"เหล่าต้าเซียนพเนจรที่กลายเป็นงงงวย.
เป็นใครอีก,คนรู้จักของจงซานอย่างงั้นรึ?
คนทั้งหมดสิบคน,ทุกคนที่สวมชุดเกราะรบครบครัน,กลิ่นอายสังหารที่แผ่ออกมาอย่างรุนแรง.
พวกเขาที่ร่อนลงที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,พร้อมกับแสดงความเคารพต่อจงซาน.
"ต้าฉิน,หวังเจียน,รับคำสั่งจากเซิ่งหวังให้มาแสดงความยินดีกับเซิ่งหวังต้าเจิ้งที่แยกสวรรค์สะบั้นปฐพีสำเร็จ,พร้อมกับมาช่วยกำจัดเหล่าศัตรู!"หวังเจียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
ต้าเจียน,หวังเจียน!
เซิ่งหวัง?
นี่หยิงยกระดับเป็นศาลเทวะแล้วอย่างงั้นรึ?
"เจียงจวินหวัง,เกรงใจไปแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
"ก่อนหน้าที่ศัตรูจะจากไปทั้งหมด,หวังเจียนและผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งเก้า,จะไม่จากไปจากต้าเจิ้งไม่ว่ากรณีใดก็ตาม!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ขอบคุณ!"
ทุกคนเวลานี้กำลังรอคอย,ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครมาอีก.
กลุ่มอิทธิพลทั้งหมดของอาณาจักรเฟิงจง,หกกลุ่มอิทธิพล,มีต้าเซียนรวมกันทั้งหมดห้าสิบแปดคน.
กลุ่มต้าเซียนพเนจร 21
คนเวลานี้,ไม่สามารถเป็นปฏิปักษ์ได้เลยแม้แต่น้อย.
ศาลเทวะต้าเจิ้ง,มีพันธมิตรเป็นหกกลุ่มอิทธิพลใหญ่,รวมทั้งสิ้น
8 กลุ่ม,80 ต้าเซียน.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,พริบตาเดียวเท่านั้น,ก็มีต้าเซียนมารวมกันถึงหนึ่งร้อยห้าสิบเก้าคน,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเกินจะคาดเดา.
กับการรวมตัวของยอดฝีมือ,หากว่าปะทะกัน,คงทำให้ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือนอย่างแน่นอน.
เหล่ากลุ่มอิทธิพลใหญ่ต่างก็จดจ้องมองกันและกัน,เห็นชัดเจนว่าไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น.
ที่ด้านหลังของเซิ่งหวังไท่ชู,ซือหม่าจงเหินที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังและอิจฉาไปพร้อมๆกัน,บัดซบ! เกิดอะไรขึ้น? ร้อยห้าสิบเก้าต้าเซียนมารวมตัวกันอย่างงั้นรึ?
มันจะเป็นเรื่องที่เกินจริงๆไปหรือไม่?
หนึ่งร้อยห้าสิบเก้าต้าเซียน,เป็นกลุ่มอิทธิพลที่เกินกว่าจะควบคุมได้อย่างชัดเจน,ราชันย์หยกถึงกับต้องขมวดคิ้ว,เจ้านิกายจื่อเซียว,เจ้าตำหนักกลาง,เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์,ทุกๆคนที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
Chapter 836 Huge influence impact
庞大的势力冲击
เหล่ากลุ่มอิทธิพลใหญ่.
ทิศใต้,ปรากฏคนขึ้นอีก 17 คน,ผู้นำของพวกเขาสวมหน้าเงินสีเงิน,สวมชุดคลุมสีเงิน,ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้,หากแต่ดูเต็มไปด้วยพลังอำนาจสง่าของคนชั้นสูง!
17 คน,พวกเขาอย่างน้อยต้องเป็นต้าเซียนเป็นอย่างต่ำ.
ผู้ฝึกตนพเนจรทั้ง 21 คนเวลานี้ที่มาเป็นคนแรกรู้สึกละอายตัวเองขึ้นมาทันที.
ต้าเซียนที่มาทีหลังพวกเขานั้นเต็มไปด้วยอำนาจบารมี,เป็นตัวตนที่ร้ายกาจน่าเกรงขาม,ย้อมกับมาดูพวกเขา,ที่เป็นเพียงผู้ฝึกตนไร้สังกัด,เป็นผู้ฝึกตนต้าเซียนที่ดูน่าขันเป็นอย่างมาก.
ตอนนี้มากมายเท่าไหร่กัน? ต้าเซียนที่มารวมตัวกันในเวลานี้กว่าร้อยคนแล้ว,นอกจากนี้ยังเป็นต้าเซียนที่ทรงพลังแข็งแกร่งจนไม่เห็นเหล่าผู้ฝึกตนพเนจรอยู่ในสายตา.
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"คนของศาลเทวะไท่จีที่กล่าวแสดงความคารพออกมา.
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"
"คารวะเซิ่งหวังไท่ชู!"
คนของสองศาลเทวะและสองนิกายที่กล่าวแสดงความเคารพออกมาในทันที.
ภายในอาณาจักรเฟิงจงนั้น,มีศาลเทวะที่เป็นเหมือนกับเสาหลักค้ำยันอาณาจักรแห่งนี้,โดยมีเซิ่งหวังที่อยู่ในระดับสูงสุดในการปกป้อง,ทุกคนล้วนแล้วแต่ได้รับความเคารพทั้งสิ้น.
อาณาจักรเฟิงจง,ศาลเทวะไท่ชู!
จงซานที่จ้องมองเซิ่งหวังไท่ชูที่สวมหน้ากากสีเงิน.
ราชันย์หยกที่อยู่ข้างๆที่ปรายตามอง,จดจ้องมองไปยังเซิ่งหวัง,ราชันย์หยกไม่ได้รู้สึกกังวลแม้แต่น้อย,เขายังคงสงบ,จ้องมองทุกคน.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้ง?"เซิ่งหวังไท่ชูที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"จงซาน!"จงซานพยักหน้ารับ,แสดงท่าทางจริงจัง.
"อาณาจักรเฟิงจง,มีนิกายสามแห่ง,สามศาลเทวะ,ไม่จำเป็นต้องเอ่ยมาก,ศาลเทวะที่กำเนิดไหม่,ไม่มีใครต้องการเห็น,มีเพียงแค่เจ้าจากอาณาจักรเฟิงจงแห่งนี้ไป,ไม่เช่นนั้นก็จะถูกล้อมกรอบเช่นนี้,ข้าจะมอบเส้นทางใหม่ให้กับเจ้า,ยอมเป็นเมืองขึ้นของศาลเทวะไท่ชู,ข้าจะรับประกันความปลอดภัยของศาลเทวะต้าเจิ้ง!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"หากไม่ยอมรับ,คงไม่มีใครรับประกันความปลอดภัยเจ้าได้แล้ว!"เซิ่งหวังไท่ชูที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ทว่าในเวลานั้น,ไม่ไกลออกไปนั้น,ก็ปรากฏคนผู้หนึ่ง,เป็นชายในชุดพรตเต๋าสีม่วง,ใบหน้าที่ดูหล่อเหล่า,ราวกับเทพจุติ,กลิ่นอายที่เปล่งปลั่ง,ดูยิ่งใหญ่ทรงพลัง.
"สามสามเทวะ,สามนิกาย
มากันครบครันอย่างงั้นรึ?
อาณาจักรเฟิงจงไม่ได้มีการรวมตัวของกลุ่มอิทธิพลทั้งหกมานานแล้ว!"ชายในชุดพรตเต๋าสีม่วงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ชัดเจนว่า,ชายในชุดพรตเต๋าสีม่วงนี้ก็คือคนของหนึ่งนิกายที่ทรงอิทธิพลคนสุดท้าย.
"คารวะเจ้านิกายจื่อเซียว!"เหล่าต้าเซียนที่กล่าวทักทายพรตเต๋าในชุดสีม่วงเล็กน้อย.
เจ้านิกายจื่อเซียว,อาณาจักรเฟิงจงและเซิ่งหวังไท่ชู,ตัวตนระดับสูงที่มาด้วยตัวเอง.
"ราชันย์หยก,เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับทวีปซือต้าเลย,เจ้าต้องการเข้ามาจัดการเรื่องภายในอาณาจักรเฟิงจงของพวกเราอย่างงั้นรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวที่จ้องมองไปยังราชันย์หยก.
"ภายใน? เรื่องนี้มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับข้า,แน่นอนว่าข้าต้องเข้ามายุ่ง!"ราชันย์หยกที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
กับจุดยืนของราชันย์หยก,ทำให้เจ้านิกายจื่อเซียวขมวดคิ้วไปมา,จากนั้นก็จ้องมองไปยังฝั่งจงซาน,เจ้านิกายจื่อเซียวต้องขมวดคิ้วไปมาอีกครั้ง,จ้องมองไปยังสตรีที่อยู่ด้านหลังจงซาน.
เชวียนเป่าเอ๋อ!
เขามองเห็นเชวียนเป่าเอ๋อ,ดวงตาของเจ้านิกายจื่อเซียวหดเกร็งเลยทีเดียว.
"เจ้าตำหนักกลาง?
เจ้าเองก็ต้องการเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องภายในของอาณาจักรเฟิงจงของพวกเราอย่างงั้นรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวที่กล่าวออกมาในทันที.
เจ้าตำหนักกลาง?
ทุกๆคนที่สะดุ้งเล็กน้อย,เจ้าตำหนักลางอยู่ที่ใหน? เจ้าตำหนัก?
คนเช่นนี้มาอยู่ที่นี่รึ? ไม่ใช่ว่านั้นคือหนึ่งกลุ่มอิทธิพลที่น่าเกรงขามหรอกรึ?
"ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังเชวียนเป่าเอ๋อ.
เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรเวลานี้เริ่มหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบอกมา,พวกเขากลายเป็นโง่งมไปในทันที,ที่นี่ยังมีเจ้าตำหนักกลางอย่างงั้นรึ?
บางที่โลกใบนี้นั้นใหญ่โตเป็นอย่างมาก,ราชันย์หยกที่ไม่เคยเห็นเจ้าตำหนักกลางมาก่อน,ดังนั้นเขาที่เห็นเจ้านิกายจื่อเซียวเอ่ยปากออกมา,ทำให้เขาสงสัยเล็กน้อย.
"ฟิ้ว!!"
ที่ไกลออกไปนั้นลมพายุที่พัดมาอย่างแรง,ต้าเซียนสิบคนที่ปรากฏขึ้นมา.
หนึ่งในนั้นเป็นสตรีในชุดสีแดงชาติ,สวมชุดคลุมที่อลังการ,มงกุฏสีม่วง,รูปร่างหน้าตาของนางนั้นเหมือนกับเชวียนเป่าเอ๋อเป็นอย่างมาก!
"เจ้านิกายจื่อเซียว,ไม่เห็นเจ้ามานานแล้ว!"สตรีในชุดแดงที่เอ่ยออกมาทันที.
"เจ้าตำหนักกลาง?"เจ้านิกายจื่อเซียวที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
รูปร่างหน้าตาของนางที่เหมือนกันเชวียนเป่าเอ๋อ?
เจ้าตำหนักกลาง?
จงซานที่กุมมือของเชวียนเป่าเอ๋อ,เป่าเอ๋อท่จ้องมองอย่างเหย็นชาไปยังเจ้าตำหนักกลาง.
"เจ้าเป็นใคร?"เป่าเอ๋อที่เอ่ยออกไป.
"จงซานไม่ได้บอกเจ้าหรอกรึ?"เจ้าตำหนักกลางเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"
"ไม่ถามก็น่าจะรู้,รอให้กลุ่มศัตรูสามีเจ้าถอยไป,เจ้าต้องกลับตำหนักกลางพร้อมกับข้า!"เจ้าตำหนักกลางที่เอ่ยออกมาตรงๆพร้อมกับน้ำเก้าผู้บังคับบัญชาร่อนลงที่ตำหนักซ่างเฉิง.
ใบหน้าของเชวียนเป๋าเอ๋อถึงกับเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ไม่คาดคิดเลยว่าเรื่องดังกล่าวจะออกมาเป็นเช่นนี้.
"ยังมีอีกอย่างงั้นรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวขมวดคิ้วไปมา.
"ฟิ้ว!!!"
หลังจากพายุหอบพันมาอย่างรวดเร็ว,ก็ปรากฏกลุ่มของต้าเซียนสตรี,แต่ละคนสวมชุดสีขาวล้วน,ใบหน้าเย็นยะเยือก,ความหนาวเย็นนับหมื่นปีที่แผ่ออกมาจนสั่นสะท้าน.
"เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์?
นี่เจ้าก็มีคนที่เกี่ยวพันธ์กับศาลเทวะต้าเจิ้งด้วยรึ?"เจ้านิกายจื่อเซียวขมวดคิ้วขณะกล่าว.
เห็นชัดเจนว่า,คนกลุ่มนี้คืออีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลใหญ่.
อีกหนึ่งคน,ใบหน้าท่าทางงดงามเป็นอย่างมาก,หากแต่ท่าทางเหมือนกันน้ำแข็งนิรันดร,เป็นสตรีที่ไม่แม้แต่สนใจเจ้านิกายจื่อเซียว,ทว่านางจ้องมองไปยังเป่ยชิงซือ,"เจ้ารู้จักข้าหรือไม่?"
"เป่ยชิงซือ,คารวะบรรพชน!"เป่ยชิงซือกล่าว.
"อืม,หลังจากกลุ่มศัตรูล่าถอย,เจ้ากลับตำหนักเทพเหมันตร์พร้อมกับข้า!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ย.
เป่ยชิงซือที่จ้องมองไปยังจงซาน,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ,"ค่ะ!"
เห็นชัดเจนว่า,ก่อนหน้านี้,จงซานและเหล่าฮวงโหวได้พูดคุยกันมาบ้างแล้ว.
คนทั้งสิบของตำหนักเทพเหมันต์,ที่ร่อนลงช้าๆที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,ซึ่งอยู่ถัดจากกลุ่มเจ้าตำหนักกลาง,ไม่มีใครเอ่ยอะไรต่อกัน!
"ฟิ้ว!!"
สายลมที่หนักหน่วงรุนแรง,คนสิบคนปรากฏขึ้นมา,เป็นชายทั้งสิบที่ร่อนลง,แต่ละคนมีผมเพียวลู่ลมสีเหลือง,ได้ร่อนลงที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,พร้อมกับคุกเข่าลงอย่างคาดไม่ถึง.
"ตระกูลหวงกู่,ตำหนักซือซวินคารวะเจ้าตำหนัก!"ชายทั้งสิบที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
คนทั้งสิบที่คุกเข่าลงแสดงความเคารพต่อหน้ากู่เฉียนโหยวอย่างคาดไม่ถึง.
สิบคน,หนึ่งคนเป็นผู้นำ,อีกเก้าคนเป็นผู้ติดตาม!
"ตระกูลหวงกู่? เจ้าตำหนัก? ข้าเป็นคนของตระกูลหวงกู่อย่างงั้นรึ?"กู่เฉียนโหยวที่กล่าวออกมาอย่างสุขุม.
"ท่านเป็นผู้สืบสายโลหิตของตระกูลหวงกู่,ตำหนักซวิน(ลม)นั้นไม่มีเจ้าตำหนักมากว่า
500,000
ปีแล้ว,มีเพียงคนที่มีร่างสถิตธาตุวายุเท่านั้น,ที่จะเป็นจ้าวตำหนักได้,ท่านคือจ้าวตำหนัก,ท่านประมุขมีคำสั่ง,ให้พวกเรามาต้อนรับจ้าวตำหนักกลับตระกูล!"คนผู้หนึ่งที่กล่าวออกมา.
"สายโลหิต?"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"มีเหตุผลมากมาย,ทว่าขอให้ท่านเจ้าตำหนักอย่าได้บอกใคร!"ชายคนหนึ่ง,ที่กล่าวออกมา,พร้อมกับปล่อยลำแสงสีเหลืองพุ่งตรงไปยังกู่เฉียนโหยว.
กู่เฉียนยื่นมือรับ,ราวกับว่ามีข้อมูลมากมายกำลังไหลเข้าไปสู่จิตสำนึกของกู่เฉียนโหยว,กู่เฉียนโหยวที่หลับตาพริ้ม,หลังจากผ่านไปห้าลมหายใจ,คิ้วของนางก็ขมวดไปมา,พร้อมกับลืมตาขึ้น,ราวกับว่าจมจ่อมไปในสิ่งที่รับรู้พร้อมแสดงความอักอ่วน,จดจ้องมองไปยังจงซาน,ใบหน้าไม่สู้ดีนัก.
"เจ้ามีสายโลหิตสืบทอดจริงๆรึ?"จงซานที่สอบถามออกมา.
กู่เฉียนโหยวพยักหน้ารับ.
"จ้าวตำหนัก,สายโลหิตสืบทอดนั้นมีความเกี่ยวพันธ์กับตระกูลหวงกู่,หวังว่าท่านจะไม่บอกกล่าวต่อใคร!"ชายคนดังกล่าเอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"ยังไม่จำเป็นต้องบอกอะไรข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
คนทั้งสิบของตระกูลหวงกู่ที่ลุกขึ้นก้าวไปยืนอยู่อีกฝั่ง,ที่ไกลออกไปปรากฏอีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลก็เดินทางมาถึง.
"ฟิ้ว!!"
คนทั้งสิบที่ร่อนลงบนลานด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง,หนึ่งในผู้นำ,สวมชุดสีแดงเพลิง.
"อู๋จิวเทียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
ผู้นำของพวกเขาไม่ใช่จื่อจุ้นเผ่าหงส์เพลิงที่เพิ่งออกมาจากโลกใบเล็กหรอกรึ?
อู่จิวเทียน?
"ข้าไม่ใช่อู๋จิวเทียน!"สตรีที่เป็นผู้นำกล่าวออกมาอย่างขึงขัง.
"หืม?!"จงซานที่ตกใจเล็กน้อย.
เจ้าใช่อู๋จิวเทียน?
ทว่าทำไมถึงได้หน้าตาเหมือนกันเป็นอย่างมาก?
"หงสาเพลิง!!"สตรีคนดังกล่าวโบกสะบัดมืออกไป.
บนแขนของเทียนหลิงเอ๋อที่ปรากฏหงสาเพลิงที่ผุดออกมาในทันที.
"แกว๊กๆๆๆๆๆ!"เสียงของหงสาเพลิงที่ดังลั่นเมื่อมีคนมารบกวนการนอนหลับของมัน,แม้แต่แสดงความโกรธออกมา.
"ดี!"สตรีคนดังกล่าวเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เจ้าคือเทียนหลิงเอ๋อรึ?"สตรีคนดังกล่าวจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อ!
"เจ้าต้องการทำอะไร?"
"เนี่ยฟ่านเฉิน,อู๋จิวเทียน,เนี่ยชิงขิง,อยู่ในดินแดนหงสา,เวลานี้ข้ามานำตัวเจ้าไปยังดินแดนหงสา!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ยออกมา.
"ข้าจะเชื่อเจ้าได้อย่างไร?"เทียนหลิงเอ๋อที่ส่ายหน้าไปมา.
สตรีคนดังกล่าวได้นำแผ่นริ้วหยกพร้อมกับส่งมันให้กับจงซานในทันที.
"เนี่ยฟ่านเฉินได้ให้ข้าส่งจดหมายให้กับเจ้าด้วย!"
จงซานที่ยื่นมืออกไป,พร้อมกับอ่านข้อความด้านใน! หลังจากนั้น,ก็สูดหายใจลึกพร้อมกับพยักหน้ารับ.
"เป็นความจริงนี่คือจดหมายของเนี่ยฟ่านเฉิน!"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"เสร็จเรื่องทุกอย่างแล้ว,เทียนหลิงเอ๋อเจ้าต้องไปยังแดนหงสาพร้อมกับข้า!"สตรีคนดังกล่าวเอ่ยออกมาในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อที่เบ้ปากเล็กน้อย,ทว่าก่อนหน้าที่จะแยกสวรรค์,จงซานก็ได้บอกกล่าวให้ทุกคนเตรียมตัว,ตอนนี้มันได้เกิดขึ้นกับเทียนหลิงเอ๋อด้วยทำให้นางรู้สึกไม่สบายใจเท่าใดนัก.
เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรเวลานี้รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาในทันที.
เจ้าตำหนักกลาง,ตำหนักเทพเหมันตร์,ตระกูลหวงกู่,แดนหงสา,มีกลุ่มอิทธิพลมากมายขนาดนี้เลยรึ?
หากก่อนหน้านี้พวกเขาลงมือ,บางที่คงไม่สามารถจากไปได้อย่างแน่นอน.
"บัดซบ,คนเหล่านี้เกี่ยวพันธ์กับโลกใบเล็กแห่งนี้อย่างงั้นรึ?"เหล่ากลุ่มอิทธิพลมากมายที่บ่นพึมพำ.
ดูเหมือนว่ายังไม่จบเท่านั้นยังมีคนที่เกี่ยวข้องอีก,กระแสลมที่รุนแรงโบกสะบัดอย่างหนักหน่วง.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ปรากฏคนอีกสิบคน,แต่ละคนที่สวมชุดสีขาว,ใบหน้าท่าทางเหมือนกับตี้เสวียนชา.
"ตี้เสวียนชา,แดนเทวะซือเทียนอนุญาตให้เจ้าเข้าไปได้,จบเรื่องนี้แล้ว,เจ้าต้องเดินทางไปยังแดนเทวะซือเทียนพร้อมกับข้า!"ชายผู้หนึ่งที่กล่าวออกมาทันที.
ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจ้องมองไปยังกลุ่มคนดังกล่าว,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังจงซาน,และพยักหน้ารับ.
แดนเทวะซือเทียน?
กลุ่มต้าเซียนพเนจรเวลานี้พูดไม่ออกกันเลยทีเดียว,สถานที่แห่งนี้มันยังมีอะไรที่พวกเขาไม่รู้อีก?
"ฟิ้ว!!!!"
"ยังมีอีกเหรอ?"เหล่าต้าเซียนพเนจรที่กลายเป็นงงงวย.
เป็นใครอีก,คนรู้จักของจงซานอย่างงั้นรึ?
คนทั้งหมดสิบคน,ทุกคนที่สวมชุดเกราะรบครบครัน,กลิ่นอายสังหารที่แผ่ออกมาอย่างรุนแรง.
พวกเขาที่ร่อนลงที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน,พร้อมกับแสดงความเคารพต่อจงซาน.
"ต้าฉิน,หวังเจียน,รับคำสั่งจากเซิ่งหวังให้มาแสดงความยินดีกับเซิ่งหวังต้าเจิ้งที่แยกสวรรค์สะบั้นปฐพีสำเร็จ,พร้อมกับมาช่วยกำจัดเหล่าศัตรู!"หวังเจียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
ต้าเจียน,หวังเจียน!
เซิ่งหวัง?
นี่หยิงยกระดับเป็นศาลเทวะแล้วอย่างงั้นรึ?
"เจียงจวินหวัง,เกรงใจไปแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
"ก่อนหน้าที่ศัตรูจะจากไปทั้งหมด,หวังเจียนและผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งเก้า,จะไม่จากไปจากต้าเจิ้งไม่ว่ากรณีใดก็ตาม!"หวังเจียนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ขอบคุณ!"
ทุกคนเวลานี้กำลังรอคอย,ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครมาอีก.
กลุ่มอิทธิพลทั้งหมดของอาณาจักรเฟิงจง,หกกลุ่มอิทธิพล,มีต้าเซียนรวมกันทั้งหมดห้าสิบแปดคน.
กลุ่มต้าเซียนพเนจร 21
คนเวลานี้,ไม่สามารถเป็นปฏิปักษ์ได้เลยแม้แต่น้อย.
ศาลเทวะต้าเจิ้ง,มีพันธมิตรเป็นหกกลุ่มอิทธิพลใหญ่,รวมทั้งสิ้น
8 กลุ่ม,80 ต้าเซียน.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,พริบตาเดียวเท่านั้น,ก็มีต้าเซียนมารวมกันถึงหนึ่งร้อยห้าสิบเก้าคน,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเกินจะคาดเดา.
กับการรวมตัวของยอดฝีมือ,หากว่าปะทะกัน,คงทำให้ปฐพีสะท้านสวรรค์สะเทือนอย่างแน่นอน.
เหล่ากลุ่มอิทธิพลใหญ่ต่างก็จดจ้องมองกันและกัน,เห็นชัดเจนว่าไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น.
ที่ด้านหลังของเซิ่งหวังไท่ชู,ซือหม่าจงเหินที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังและอิจฉาไปพร้อมๆกัน,บัดซบ! เกิดอะไรขึ้น? ร้อยห้าสิบเก้าต้าเซียนมารวมตัวกันอย่างงั้นรึ?
มันจะเป็นเรื่องที่เกินจริงๆไปหรือไม่?
หนึ่งร้อยห้าสิบเก้าต้าเซียน,เป็นกลุ่มอิทธิพลที่เกินกว่าจะควบคุมได้อย่างชัดเจน,ราชันย์หยกถึงกับต้องขมวดคิ้ว,เจ้านิกายจื่อเซียว,เจ้าตำหนักกลาง,เจ้าตำหนักเทพเหมันตร์,ทุกๆคนที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น