Immortality Chapter 835 Compels the courtyard
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 835 กดดัน
Chapter 835 Compels the courtyard
"ทุกๆท่าน,เข้าร่วมต้าเจิ้ง,หรือถอยกลับไปตอนนี้?"จงซานที่จ้องมองต้าเซียน
21 คนที่ลอยอยู่บนอากาศ.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,เหล่าต้าเซียนพเนจรเวลานี้ขมวดคิ้วไปมา,จ้องมองกันและกันด้วยท่าทางประหลาดใจ,เศร้าใจ,หากเร่งรีบจัดการจงซานตั้งแต่ต้น,มีหรือที่จะเป็นเช่นนี้?
ตอนนี้พวกเขาจะตัดสินใจเช่นไรดี?
ศาลเทวะต้าเจ้ง,เห็นชัดเจนว่าความแข็งแกร่งในเวลานี้,ปรากฏสิบต้าโฝวและสิบต้าเซียนโผล่มาอีก?
เทียบเท่ากับกองกำลังของต้าเซียนพเนจรแล้ว.
อย่างไรก็ตามภายในใจของผู้ฝึกตนพเนจรเข้าใจดีที่สุด,กลุ่มอิทธิพลใหญ่ต่างๆนั้น,พวกเขามีของวิเศษระดับต้าเซียน,ทำให้ความแข็งแกร่งของพวกเขาเกินกว่าที่ผู้ฝึกตนพเนจรจะเทียบได้.
อุปกรณ์ต้าเซียนนั้นแข็งแกร่งอย่างงั้นรึ? แน่นอนชายชราในชุดคลุมพรตเต๋าแปดเหลี่ยมได้แสดงให้เห็นก่อนหน้าแล้ว,เขาที่ทำการจัดการตงเจี้ยนฟ่านอย่างรวดเร็ว,เพียงแค่เรียกชื่อเท่านั้น,อุปกรณ์ต้าเซียนนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเขาจะต่อกร.
แต่ว่า,เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรนั้นไม่ยินดีที่จะยอมจำนนเช่นกัน,พวกเขาที่จ้องมองหน้ากันและกัน,และไม่ยินดีที่จะถอนตัวด้วย! เห็นชัดเจนว่าตอนนี้พวกเขาตัดสินใจรั้งรอกลุ่มอิทธิพลอื่นที่จะมาถึงนั่นเอง.
ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียง,ทันใดนั้นชายชราที่สวมชุดคลุมพรตเต๋าแปดเหลี่ยมก็ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
"เอ๊ะ?"ชายชราชุดคลุมพรตเต๋าที่อุทานออกมาเสียงดัง.
จานั้นชายชราชุดคลุมพรตเต๋าที่ยื่นมือออกไป.
"ฟิ้ว!!"
ไม่ไกลออกไปนั้น,ตำแหน่งตำหนักหยินหยางของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ได้ส่องประกายแสงวับวาวออกมาในทันที.
มีอะไรบางอย่างที่เป็นเหมือนกับร่างภาพล่วงหล่นลงมาบนมือของชายชราชุดคลุมพรตเต๋า.
"เศษส่วนแผนที่บรรพกาลก่อเกิด?"ดวงตาของชายชราที่เปล่งประกายวับวาว.
เศษส่วนแผนที่บรรพกาลก่อเกิด? ทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้า,จับจ้องมองไปยังชายชราชุดคลุมเต๋าในทันที.
"ชิ้นส่วนของวิเศษปราชญ์เทพไท่ซ่าง?"ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา,แม้นว่านี่จะเป็นเพียงแค่ชิ้นส่วนที่เหลือก็ตาม.
ชายชราชุดคลุมเต๋าแปดเหลี่ยมจ้องมองแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,ดวงตาเปล่งประกาย,ราวกับว่าเต็มไปด้วยความสงสัย,นึกถึงเรื่องราวบางอย่างจนใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนวุ่นวาย.
จงซานจ้องมองไปยังชายชรา,แผนที่บรรพกาลก่อเกิดนั้นไร้ประโยชน์สำหรับจงซาน,หนี่ปู่ซาได้บอกกล่าวต่อจงซานก่อนหน้านี้,สมบัติดังกล่าวนี้ไม่สามารถเชื่อมต่อภพหยินหยางได้อีกครั้งแล้ว,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเพียงของวิเศษทั่วไปเท่านั้น.
ทว่า,แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนั้นถูกค่ายกลของจงซานผนึกเอาไว้,เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนรับรู้การคงอยู่ของมัน,แม้แต่ต้าเซียนพเนจรและต้าโฝวไม่มีใครรับรู้เลย,ทว่าชายชราในชุดพรตเต๋านั้นกับพบอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้,จงซานยังรับรู้ว่าพรตเต๋าแปดเหลี่ยมนี้ยังสัมผัสมันได้เพียงแค่ความรู้สึก.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังจงซาน.
"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,ชิ้นส่วนแผ่นที่ก่อเกิดบรรพกาล,เจ้าได้มาอย่างไร?"ชายชราที่สวมชุดนักพรตเต๋าแปดเหลี่ยม.
"ไม่ทราบว่าท่านคือ?"จงซานที่หันหน้าจ้องมองไปยังชายชรา.
"เจ้าสามารถเรียกข้าว่า เหล่าจื่อ
"ชายชราในชุดพรตเต๋าแปดเหลี่ยม.
ที่จริงคือ,ไท่ซ่างเหล่าจวิน?(หนึ่งในสามเทพในลัทธิเต๋า)
"เป็นพญามารของแดนเทพอเวจีมอบให้กับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"คาดไม่ถึง,แดนเทพอเวจีในอดีตมีแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลจริงๆรึ?
ถึงมันจะเป็นเพียงเศษส่วนที่เหลือก็ตาม!"จักรพรรดิหยกที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เห็นชัดเจนว่า,จักรพรรดิหยกและเทพแห่งภัยพิบัติรู้จักเรื่องราวของโลกใบเล็กดี,จึงได้ยินเกี่ยวกับแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,ทว่ากับไม่สามารถพบมัน,นี่เป็นของที่พญามารของเทพอเวจีรุ่นที่หนึ่งทิ้งเอาไว้,มันถูกซ่อนเอาไว้ในแดนเทพอเวจี.
ใบหน้าของเหล่าจื่อที่สั่นไหว,แววตาที่เผยท่าทางคาดหวัง.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้ง,แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนี้เป็นของวิเศษที่มีระดับอุปกรณ์เซียนสวรรค์,ทว่าสำหรับข้าแล้วมันมีความสำคัญ,ไม่รู้ว่าจะมอบมันให้กับข้าได้หรือไม่?
แน่นอนว่าข้าไม่นำไปเฉยๆ,ข้าจะใช้น้ำเต้าแดงทองม่วง,นอกจากนี้ยังมีแกนทองสิบเก้าบรรจบอีก,เพื่อเป็นของแลกเปลี่ยน,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"เหล่าจื่อจ้องมองจงซาน.
แน่นอนว่าเหล่าจื่อไม่จำเป็นต้องใส่ใจจงซาน,ชิงมันไปเฉยๆก็ได้,ใครจะกล้าขวางเขา?ทว่าจงซานนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับป้ากงจือ,เหล่าจื่อไม่สามารถฉีกหน้านางได้.
จงซานจ้องมองไปยังเหล่าจื่อ,จ้องมองไปยังแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,ใบหน้าที่เปลี่ยนไปมา.
ทว่าในเวลานี้กลุ่มต้าเซียนพเนจรต่างก็จดจ้องมองไปยังน้ำเต้าแดงทองม่วงตาเป็นมัน,นี่คืออุปกรณ์ต้าเซียน,นามแท้?
เซิ่งหวังต้าเจิ้งจะโชคดีเกินไปหรือไม่?
สามารถใช้อุปกรณ์เซียนสวรรค์แลกเปลี่ยนกับอุปกรณ์ต้าเซียน?
และยังได้รับแกนทองสิบเก้าบรรจบอีกด้วย? เหล่าจื่อผู้นี้,บ้าไปแล้ว?เลอะเลือนไปแล้วรึ?
"ไม่พออย่างงั้นรึ? ข้าสามารถเพิ่มอย่างอื่นให้ได้!"เหล่าจื่อที่กล่าวต่อ.
ได้ยินคำพูดของเหล่าจื่อ,เหล่าต้าเซียนแทบหมดสติ,เรื่องวันนี้มันอะไรกัน,แปลกประหลาดเกินไปแล้ว.
"ไม่,ไม่ใช่ว่ามันไม่พอ,ข้าเคยอยู่ในโลกใบเล็กน้อย,เคยได้ยินบางคนเอ่ยถึงท่าน,กล่าวว่าท่านมีสมบัติอีกชิ้น,ขวดหยกพิสุทธิ์?"จงซานสอบถาม.
เหล่าจื่อที่สะบั้นมือออกไปนำขวดหยกออกมา,ราวกับว่ามันไม่ใช่สิ่งสำคัญ,แน่นอนว่าบางคนที่รู้จักเขาก็คือกงเชียนนั่นเอง.
"สุดยอดอุปกรณ์ต้าเซียนน้ำเต้าแดงทองม่วง,ขวดหยกพิสุทธิ์เป็นเพียงอุปกรณ์ต้าเซียนทั่วไปเท่านั้น,มันด้อยกว่ากว่าน้ำเต้าแดงทองม่วงมาก,แต่ภายในขวดหยกนี้มีน้ำ
36 ชนิดที่หายาก!"เหล่าจื่อกล่าว.
"ใช่,ข้าเคยได้ยินว่าในทุกๆวันสามารถนำน้ำเหล่านั้นมาหมักสุราชั้นยอดได้,ข้าชื่นชอบสุรารสเยี่ยม,ดังนั้นจึงต้องการมัน!"จงซานกล่าว.
สุราชั้นยอด?
ไม่ต้องการอุปกรณ์ต้าเซียนชั้นยอด,ต้องการเพียงอุปกรณ์ต้าเซียนทั่วไปอย่างงั้นรึ?
และยังใช้เพียงแค่มาทำสุรารึ?
ทุกคนที่จ้องมองจงซาน,สุราชั้นยอด? เพราะว่าเจ้าชอบดื่มสุราจึงปฏิเสธไม่ต้องการน้ำเต้าแดงทองม่วงอย่างงั้นรึ?
เหล่าต้าเซียนที่ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความแปลกประหลาด,เรื่องนี้จะแปลกเกินไปแล้ว.
"เจ้าต้องการเพียงขวดหยกพิสุทธิ์อย่างงั้นรึ?"เหล่าจื่อสงสัย.
"ยังมีอีก."จงซานที่สายหน้าไปมา.
ทุกคนพยักหน้า,เป็นเรื่องธรรมดา.
"ข้าต้องการใช้แผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,แลกกับขวดหยกพิสุทธิ์,พร้อมกับคำมั่นสัญญา!"จงซานกล่าว.
"หืม?"เหล่าจื่อจ้องมองไปยังจงซาน,ขมวดคิ้วไปมา,ต้องการคำมั่นจากเหล่าจื่อ?
"ก่อนหน้านี้เขาบอกว่า,สามารถชุบชีวิตจักรพรรดิปัจจิมได้,ตราบเท่าที่ท่านรับปากว่าจะช่วยดูแลเกี่ยวกับการฟื้นฟูจักรพรรดิพิษกลับคืนมาได้,ร่างและดวงวิญญาณของเขาจะไม่ถูกควบคุม,ไม่ถูกใช้วิชาทำให้เขากลายเป็นหุ่นเชิด,ข้าต้องการให้จักรพรรดิพิษปัจจิมกลับคืนมาเป็นเหมือนดั่งเช่นเขาคนเดิม!"จงซานที่จ้องมองไปยังเหล่าจื่อ.
จงซานที่เกรงว่าราชันย์หยกและคนอื่นๆต้องการเล่นไม่ซื่อฟื้นคืนชีพจักรพรรดิพิษปัจจิมแบบไม่ถูกต้อง,เพื่อใช้จักรพรรดิพิษปัจจิมควบคุมเห่าเม่ยลี่.
"จงซาน,ขอบคุณ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยอารมณ์ความรู้สึก.
เห่าเม่ยลี่ที่เป็นคนไร้ประสบการ,ย่อมรับรู้ว่าจงซานนั้นทำเพื่อนาง.
เหล่าจื่อจ้องมองไปยังราชันย์หยก,จ้องมองไปยังเทพแห่งภัยพิบัติ,เห็นทั้งสองคนพยักหน้า,ใบหน้าของเหล่าจื่อที่เผยรอยยิ้มขอบคุณ.
"ตกลง,ข้าให้คำมั่นกับเจ้า!"เหล่าจื่อพยักหน้า.
จากนั้นเขาก็ส่งขวดหยกพิสุทธิ์ออกไป!
เหล่าต้าเซียนพเนจรรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก,ทว่าเสียดายแล้วทำอะไรได้?
นี่มันเรื่องของคนอื่น,ไม่มีอะไรเกี่ยวกับพวกเขาเลย,ทำได้แค่เพียงด่าว่าในใจถึงความโง่ของจงซานเท่านั้น!
จงซานเสียสติไปแล้วอย่างงั้นรึ? เหล่าต้าเซียนพเนจรที่คิดว่าจงซานช่างเขลานัก,น้ำเต้าแดงทองม่วง,จงซานกลับไม่ต้องการ,เรื่องนี้ทำให้คนอิจฉา,อย่างไรก็ตามกับของล้ำค่าเช่นนี้,ถึงเขาได้รับมา,ก็คงไม่มีปัญญาเก็บไว้อย่างแน่นอน.
สุราชั้นดีอย่างงั้นรึ?
สิ่งที่จงซานต้องการคือน้ำ 36 ชนิดจากขวดหยกพิสุทธิ์,น้ำแต่ระชนิดนั้นเป็นสิ่งหายากมา! และส่งนี้จึงหายากมากๆ,แม้นจะไม่ทรงพลังเพราะความหากยากของมันจึงถูกนับว่าเป็นของล้ำค่า,เวลานี้อยู่ในมือของจงซาน,ถึงกระนั้นก็ดูน่าดึงดูดใจเช่นกัน.
บนตำหนักชั่วคราวศาลเทวะไท่ชู.
พวกเขาทุกคนที่เงียบไปนานแล้ว.
"เซิ่งหวังระดับเซียนสวรรค์,ทว่าเขากับมีโชคที่ต่อต้านสวรรค์! พริบตาเดียวก็มีกำลังต้านเหล่าผู้บุกรุกรึ?สิบต้าโฝ?
ศาลเทวะต้าหง?"เหล่าเสนาธิการไท่ชูใบหน้ากระตุก.
"ไร้สาระ,ตอนนี้ทั้งสองฝั่งเพียงปฏิเสธที่จะประนีประนอม,พวกเขาจะได้รับการสนับสนุนนานเท่าไหร่,ยังมีอีกหลายกลุ่มอิทธิพลที่ต้องการทำลายพวกเขา!"ซือหม่าจงเหิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"นั่นก็ยังไม่แน่!"เซิ่งหวังไท่ชูที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"ทุกคนที่หันหน้ากลับมาจดจ้องมองไปยังเซิ่งหวังไท่ชู.
"พริบตาเดียวก็มีพันธมิตรที่มีอิทธิพลสองแห่ง,บางที่รอบๆนี้ยังไม่รู้ว่ากลุ่มอิทธิพลอื่นที่จับตาอยู่จะตัดสินใจเช่นไร!"เซิ่งหวังไทชูที่ส่ายหน้าไปมา.
"หมายความว่าอย่างไรกัน?
จะเป็นไปได้อย่างไร?
เขาที่อยู่เพียงแค่ในโลกใบเล็ก,จะสามารถเกี่ยวข้องกับคนโลกใบใหญ่มากมาย,สองกลุ่มอิทธิพลขนาดใหญ่,พวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องได้อย่างไร?"ซือหม่าจงเหิงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
"เซิ่งหวัง,ภายในอาณาจักรเฟิงจงของพวกเรายังมีอีกสองศาลเทวะและสามนิกายใหญ่ที่ยังไม่เข้าไป!"อีกคนที่กล่าวออกมาในทันที.
"พวกเราก็ลงมือได้แล้ว,กลุ่มอิทธิพลอื่นเองก็เริ่มแล้ว,พวกเราควรจะเข้าไปด้านใน!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการที่รับคำในทันที.
เซิ่งหวังไท่ชูที่บินตรงไปยังดินแดนโลกเซียนทันที.
จงซานจ้องมองไปยังต้าเซียนพเนจรทั้ง 21
คน,พลางขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,คนเหล่านี้นับว่าสร้างปัญหาจริงๆ.
"เซิ่งหวัง,มียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกัน,มีกลุ่มอิทธิพลใหญ่ที่เข้ามาในต้าเจิ้งเป็นจำนวนมาก!"สุ่ยจิงที่กล่าวรายงานจงซานด้วยท่าทางเคร่งเครียด.
ยอดฝีมือมากมายอย่างงั้นรึ?
พวกเขาเริ่มลงมือแล้วอย่างงั้นรึ?
ราชันย์หยกที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อยจ้องมองไปยังสุ่ยจิง,นี่เข้ารับรู้เรื่องราวต่างๆได้อย่างไร?
ไม่นานหลังจากนั้น,คลื่นลมที่พัดอย่างรุนแรงก็เคลื่อนที่มาถึง,จากทิศตะวันออกที่กลางอากาศนั้นปรากฏคนกลุ่มหนึ่งที่สวมชุดเกาะสีขาว,แม้นว่าพวกเขาจะมาเพียงแค่สิบคน,แต่จิตสังหารของพวกเขาที่ปะทุออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
"อาณาจักรเฟิงจง,ศาลเทวะไท่จี?"ต้าเซียนคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
"สุ่ยจิงเผยชื่อราชวงศ์ของพวกเราออกไป!"จงซานเอ่ย.
กับจำนวนคนมากมายที่รุกเข้ามา,จงซานไม่คิดว่าพวกเขาจะมีเจตนาดี.
สุ่ยจิงที่ใช้ทักษะบางอย่าง,ปรากฏธวัชผุดขึ้นมาอกษรขนาดใหญ่ที่ลอยขึ้นมาในทันที,ศาลเทวะต้าเจิ้ง!
หลังจากที่กลุ่มคนในชุดเกราะสีขาวเห็นธวัชที่โผล่ขึ้น,ก็ทำการนำราชโองการออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้งรับราชโองการ!"เสียงของชายผู้หนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
จงซานแค่นเสียงจ้องมองไปยังกลุ่มคนดังกล่าวว"มีสิ่งใดก็กล่าวมา!"
"เซิ่งหวังศาลเทวะไท่จี,อาณาเขตเฟิงจงมีประสงค์,รับเซิ่งหวังต้าเจิ้งเป็นข้าราชบริพาร,แจ้งต่อทั่วแผ่นดินยอมศิโรราบเป็นเมืองขึ้นต่อศาลเทวะไท่จี,จักสามารถทำหน้าที่ปกครองตัวเองได้,หากไม่แล้ว,ศาลเทวะไท่จีจะทำลายศาลเทวะต้าเจิ้งทิ้ง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
เป็นเมืองขึ้นอย่างงั้นรึ?
ต้องการให้ศาลเทวะต้าเจิ้งเป็นเมืองขึ้นอย่างงั้นรึ?
หากไม่ยอมจะทำลายทิ้งอย่างงั้นรึ?
เหล่าเสนาธิการบนศาลเทวะต้าเจิ้งที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังกลุ่มคนดังกล่าว.
"ฟิ้ว!!"
คลื่นวายุที่หนักหน่วงรุนแรงที่พวยพุ่ง,จากทิศตะวันออกเฉียงใต้,คนสิบคนในชุดเกาะสีทองก็ปรากฏขึ้นในทันที.
"เซิ่งหวังศาลเทวะไท่อี้,อาณาเขตเฟิงจงมีประสงค์,รับเซิ่งหวังต้าเจิ้งเป็นข้าราชบริพาร,แจ้งต่อทั่วแผ่นดินยอมศิโรราบเป็นเมืองขึ้นต่อศาลเทวะไท่อี้,จักสามารถทำหน้าที่ปกครองตัวเองได้,หากไม่แล้ว,ศาลเทวะไท่อี้จะทำลายศาลเทวะต้าเจิ้งทิ้ง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
อีกสิบคนอย่างงั้นรึ?
สองศาลเทวะอาณาเขตเฟิงจง,เดินทางมายังศาลเทวะต้าเจิ้งเพื่อให้เป็นเมืองขึ้นอย่างงั้นรึ?
ต้องการใหจงซานโน้มศีรษะให้อย่างงั้นรึ?หากไม่ยอมรับจะทำลายต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,หากแต่ยังไม่จบเท่านั้น,ยังมีคนต้าโฝอีกสิบรูปเดินทางมาจากทิศตะวันตก.
"อาณาจักรเฟิงจง,เจ้านิกายหลานเติ้งมีประสงค์,รับเซิ่งหวังต้าเจิ้งเป็นสาวก,แจ้งต่อทั่วแผ่นดินยอมศิโรราบเข้าร่วมนิกายหลานเติ้ง,จักสามารถทำหน้าที่ปกครองตัวเองได้,หากไม่แล้ว,นิกายหลานเติ้งจะทำลายศาลเทวะต้าเจิ้งทิ้ง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
ยังไม่จบเพียงเท่านั้น,ทิศตะวันตกเฉียงเหนือยังมีคนสิบคนที่สวมชุดพรตเต๋า.
อาณาจักรเฟิงจง,สี่กลุ่มอิทธิพล,มีเต้าเซียนรวมสี่สิบกว่าคน,ตอนนี้ได้เดินทางมากดดันให้ยอมจำนน,ไม่แล้วจะทำลายทิ้ง!
ยังไม่จบเพียงเท่านั้น,ทางทิศใต้ยังปรากฏอีกกลุ่มอิทธิพลกำลังเดินทางมา.
เง็กเซียนฮ่องเต้ (玉上皇帝,玉皇大帝)หรือ Jade Emperor ==>ราชันย์หยก.
Chapter 835 Compels the courtyard
逼庭
กดดัน
จงซานที่เงยหน้าขึ้น,จ้องมองเหล่าต้าเซียนพเนจร!
"ทุกๆท่าน,เข้าร่วมต้าเจิ้ง,หรือถอยกลับไปตอนนี้?"จงซานที่จ้องมองต้าเซียน
21 คนที่ลอยอยู่บนอากาศ.
ได้ยินคำพูดของจงซาน,เหล่าต้าเซียนพเนจรเวลานี้ขมวดคิ้วไปมา,จ้องมองกันและกันด้วยท่าทางประหลาดใจ,เศร้าใจ,หากเร่งรีบจัดการจงซานตั้งแต่ต้น,มีหรือที่จะเป็นเช่นนี้?
ตอนนี้พวกเขาจะตัดสินใจเช่นไรดี?
ศาลเทวะต้าเจ้ง,เห็นชัดเจนว่าความแข็งแกร่งในเวลานี้,ปรากฏสิบต้าโฝวและสิบต้าเซียนโผล่มาอีก?
เทียบเท่ากับกองกำลังของต้าเซียนพเนจรแล้ว.
อย่างไรก็ตามภายในใจของผู้ฝึกตนพเนจรเข้าใจดีที่สุด,กลุ่มอิทธิพลใหญ่ต่างๆนั้น,พวกเขามีของวิเศษระดับต้าเซียน,ทำให้ความแข็งแกร่งของพวกเขาเกินกว่าที่ผู้ฝึกตนพเนจรจะเทียบได้.
อุปกรณ์ต้าเซียนนั้นแข็งแกร่งอย่างงั้นรึ? แน่นอนชายชราในชุดคลุมพรตเต๋าแปดเหลี่ยมได้แสดงให้เห็นก่อนหน้าแล้ว,เขาที่ทำการจัดการตงเจี้ยนฟ่านอย่างรวดเร็ว,เพียงแค่เรียกชื่อเท่านั้น,อุปกรณ์ต้าเซียนนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเขาจะต่อกร.
แต่ว่า,เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรนั้นไม่ยินดีที่จะยอมจำนนเช่นกัน,พวกเขาที่จ้องมองหน้ากันและกัน,และไม่ยินดีที่จะถอนตัวด้วย! เห็นชัดเจนว่าตอนนี้พวกเขาตัดสินใจรั้งรอกลุ่มอิทธิพลอื่นที่จะมาถึงนั่นเอง.
ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียง,ทันใดนั้นชายชราที่สวมชุดคลุมพรตเต๋าแปดเหลี่ยมก็ขมวดคิ้วไปมาในทันที.
"เอ๊ะ?"ชายชราชุดคลุมพรตเต๋าที่อุทานออกมาเสียงดัง.
จานั้นชายชราชุดคลุมพรตเต๋าที่ยื่นมือออกไป.
"ฟิ้ว!!"
ไม่ไกลออกไปนั้น,ตำแหน่งตำหนักหยินหยางของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ได้ส่องประกายแสงวับวาวออกมาในทันที.
มีอะไรบางอย่างที่เป็นเหมือนกับร่างภาพล่วงหล่นลงมาบนมือของชายชราชุดคลุมพรตเต๋า.
"เศษส่วนแผนที่บรรพกาลก่อเกิด?"ดวงตาของชายชราที่เปล่งประกายวับวาว.
เศษส่วนแผนที่บรรพกาลก่อเกิด? ทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้า,จับจ้องมองไปยังชายชราชุดคลุมเต๋าในทันที.
"ชิ้นส่วนของวิเศษปราชญ์เทพไท่ซ่าง?"ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา,แม้นว่านี่จะเป็นเพียงแค่ชิ้นส่วนที่เหลือก็ตาม.
ชายชราชุดคลุมเต๋าแปดเหลี่ยมจ้องมองแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,ดวงตาเปล่งประกาย,ราวกับว่าเต็มไปด้วยความสงสัย,นึกถึงเรื่องราวบางอย่างจนใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนวุ่นวาย.
จงซานจ้องมองไปยังชายชรา,แผนที่บรรพกาลก่อเกิดนั้นไร้ประโยชน์สำหรับจงซาน,หนี่ปู่ซาได้บอกกล่าวต่อจงซานก่อนหน้านี้,สมบัติดังกล่าวนี้ไม่สามารถเชื่อมต่อภพหยินหยางได้อีกครั้งแล้ว,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเพียงของวิเศษทั่วไปเท่านั้น.
ทว่า,แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนั้นถูกค่ายกลของจงซานผนึกเอาไว้,เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนรับรู้การคงอยู่ของมัน,แม้แต่ต้าเซียนพเนจรและต้าโฝวไม่มีใครรับรู้เลย,ทว่าชายชราในชุดพรตเต๋านั้นกับพบอย่างงั้นรึ?
นอกจากนี้,จงซานยังรับรู้ว่าพรตเต๋าแปดเหลี่ยมนี้ยังสัมผัสมันได้เพียงแค่ความรู้สึก.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังจงซาน.
"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,ชิ้นส่วนแผ่นที่ก่อเกิดบรรพกาล,เจ้าได้มาอย่างไร?"ชายชราที่สวมชุดนักพรตเต๋าแปดเหลี่ยม.
"ไม่ทราบว่าท่านคือ?"จงซานที่หันหน้าจ้องมองไปยังชายชรา.
"เจ้าสามารถเรียกข้าว่า เหล่าจื่อ
"ชายชราในชุดพรตเต๋าแปดเหลี่ยม.
ที่จริงคือ,ไท่ซ่างเหล่าจวิน?(หนึ่งในสามเทพในลัทธิเต๋า)
"เป็นพญามารของแดนเทพอเวจีมอบให้กับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"คาดไม่ถึง,แดนเทพอเวจีในอดีตมีแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลจริงๆรึ?
ถึงมันจะเป็นเพียงเศษส่วนที่เหลือก็ตาม!"จักรพรรดิหยกที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เห็นชัดเจนว่า,จักรพรรดิหยกและเทพแห่งภัยพิบัติรู้จักเรื่องราวของโลกใบเล็กดี,จึงได้ยินเกี่ยวกับแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,ทว่ากับไม่สามารถพบมัน,นี่เป็นของที่พญามารของเทพอเวจีรุ่นที่หนึ่งทิ้งเอาไว้,มันถูกซ่อนเอาไว้ในแดนเทพอเวจี.
ใบหน้าของเหล่าจื่อที่สั่นไหว,แววตาที่เผยท่าทางคาดหวัง.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้ง,แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนี้เป็นของวิเศษที่มีระดับอุปกรณ์เซียนสวรรค์,ทว่าสำหรับข้าแล้วมันมีความสำคัญ,ไม่รู้ว่าจะมอบมันให้กับข้าได้หรือไม่?
แน่นอนว่าข้าไม่นำไปเฉยๆ,ข้าจะใช้น้ำเต้าแดงทองม่วง,นอกจากนี้ยังมีแกนทองสิบเก้าบรรจบอีก,เพื่อเป็นของแลกเปลี่ยน,เจ้าคิดว่าอย่างไร?"เหล่าจื่อจ้องมองจงซาน.
แน่นอนว่าเหล่าจื่อไม่จำเป็นต้องใส่ใจจงซาน,ชิงมันไปเฉยๆก็ได้,ใครจะกล้าขวางเขา?ทว่าจงซานนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับป้ากงจือ,เหล่าจื่อไม่สามารถฉีกหน้านางได้.
จงซานจ้องมองไปยังเหล่าจื่อ,จ้องมองไปยังแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,ใบหน้าที่เปลี่ยนไปมา.
ทว่าในเวลานี้กลุ่มต้าเซียนพเนจรต่างก็จดจ้องมองไปยังน้ำเต้าแดงทองม่วงตาเป็นมัน,นี่คืออุปกรณ์ต้าเซียน,นามแท้?
เซิ่งหวังต้าเจิ้งจะโชคดีเกินไปหรือไม่?
สามารถใช้อุปกรณ์เซียนสวรรค์แลกเปลี่ยนกับอุปกรณ์ต้าเซียน?
และยังได้รับแกนทองสิบเก้าบรรจบอีกด้วย? เหล่าจื่อผู้นี้,บ้าไปแล้ว?เลอะเลือนไปแล้วรึ?
"ไม่พออย่างงั้นรึ? ข้าสามารถเพิ่มอย่างอื่นให้ได้!"เหล่าจื่อที่กล่าวต่อ.
ได้ยินคำพูดของเหล่าจื่อ,เหล่าต้าเซียนแทบหมดสติ,เรื่องวันนี้มันอะไรกัน,แปลกประหลาดเกินไปแล้ว.
"ไม่,ไม่ใช่ว่ามันไม่พอ,ข้าเคยอยู่ในโลกใบเล็กน้อย,เคยได้ยินบางคนเอ่ยถึงท่าน,กล่าวว่าท่านมีสมบัติอีกชิ้น,ขวดหยกพิสุทธิ์?"จงซานสอบถาม.
เหล่าจื่อที่สะบั้นมือออกไปนำขวดหยกออกมา,ราวกับว่ามันไม่ใช่สิ่งสำคัญ,แน่นอนว่าบางคนที่รู้จักเขาก็คือกงเชียนนั่นเอง.
"สุดยอดอุปกรณ์ต้าเซียนน้ำเต้าแดงทองม่วง,ขวดหยกพิสุทธิ์เป็นเพียงอุปกรณ์ต้าเซียนทั่วไปเท่านั้น,มันด้อยกว่ากว่าน้ำเต้าแดงทองม่วงมาก,แต่ภายในขวดหยกนี้มีน้ำ
36 ชนิดที่หายาก!"เหล่าจื่อกล่าว.
"ใช่,ข้าเคยได้ยินว่าในทุกๆวันสามารถนำน้ำเหล่านั้นมาหมักสุราชั้นยอดได้,ข้าชื่นชอบสุรารสเยี่ยม,ดังนั้นจึงต้องการมัน!"จงซานกล่าว.
สุราชั้นยอด?
ไม่ต้องการอุปกรณ์ต้าเซียนชั้นยอด,ต้องการเพียงอุปกรณ์ต้าเซียนทั่วไปอย่างงั้นรึ?
และยังใช้เพียงแค่มาทำสุรารึ?
ทุกคนที่จ้องมองจงซาน,สุราชั้นยอด? เพราะว่าเจ้าชอบดื่มสุราจึงปฏิเสธไม่ต้องการน้ำเต้าแดงทองม่วงอย่างงั้นรึ?
เหล่าต้าเซียนที่ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความแปลกประหลาด,เรื่องนี้จะแปลกเกินไปแล้ว.
"เจ้าต้องการเพียงขวดหยกพิสุทธิ์อย่างงั้นรึ?"เหล่าจื่อสงสัย.
"ยังมีอีก."จงซานที่สายหน้าไปมา.
ทุกคนพยักหน้า,เป็นเรื่องธรรมดา.
"ข้าต้องการใช้แผนที่ก่อเกิดบรรพกาล,แลกกับขวดหยกพิสุทธิ์,พร้อมกับคำมั่นสัญญา!"จงซานกล่าว.
"หืม?"เหล่าจื่อจ้องมองไปยังจงซาน,ขมวดคิ้วไปมา,ต้องการคำมั่นจากเหล่าจื่อ?
"ก่อนหน้านี้เขาบอกว่า,สามารถชุบชีวิตจักรพรรดิปัจจิมได้,ตราบเท่าที่ท่านรับปากว่าจะช่วยดูแลเกี่ยวกับการฟื้นฟูจักรพรรดิพิษกลับคืนมาได้,ร่างและดวงวิญญาณของเขาจะไม่ถูกควบคุม,ไม่ถูกใช้วิชาทำให้เขากลายเป็นหุ่นเชิด,ข้าต้องการให้จักรพรรดิพิษปัจจิมกลับคืนมาเป็นเหมือนดั่งเช่นเขาคนเดิม!"จงซานที่จ้องมองไปยังเหล่าจื่อ.
จงซานที่เกรงว่าราชันย์หยกและคนอื่นๆต้องการเล่นไม่ซื่อฟื้นคืนชีพจักรพรรดิพิษปัจจิมแบบไม่ถูกต้อง,เพื่อใช้จักรพรรดิพิษปัจจิมควบคุมเห่าเม่ยลี่.
"จงซาน,ขอบคุณ!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยอารมณ์ความรู้สึก.
เห่าเม่ยลี่ที่เป็นคนไร้ประสบการ,ย่อมรับรู้ว่าจงซานนั้นทำเพื่อนาง.
เหล่าจื่อจ้องมองไปยังราชันย์หยก,จ้องมองไปยังเทพแห่งภัยพิบัติ,เห็นทั้งสองคนพยักหน้า,ใบหน้าของเหล่าจื่อที่เผยรอยยิ้มขอบคุณ.
"ตกลง,ข้าให้คำมั่นกับเจ้า!"เหล่าจื่อพยักหน้า.
จากนั้นเขาก็ส่งขวดหยกพิสุทธิ์ออกไป!
เหล่าต้าเซียนพเนจรรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก,ทว่าเสียดายแล้วทำอะไรได้?
นี่มันเรื่องของคนอื่น,ไม่มีอะไรเกี่ยวกับพวกเขาเลย,ทำได้แค่เพียงด่าว่าในใจถึงความโง่ของจงซานเท่านั้น!
จงซานเสียสติไปแล้วอย่างงั้นรึ? เหล่าต้าเซียนพเนจรที่คิดว่าจงซานช่างเขลานัก,น้ำเต้าแดงทองม่วง,จงซานกลับไม่ต้องการ,เรื่องนี้ทำให้คนอิจฉา,อย่างไรก็ตามกับของล้ำค่าเช่นนี้,ถึงเขาได้รับมา,ก็คงไม่มีปัญญาเก็บไว้อย่างแน่นอน.
สุราชั้นดีอย่างงั้นรึ?
สิ่งที่จงซานต้องการคือน้ำ 36 ชนิดจากขวดหยกพิสุทธิ์,น้ำแต่ระชนิดนั้นเป็นสิ่งหายากมา! และส่งนี้จึงหายากมากๆ,แม้นจะไม่ทรงพลังเพราะความหากยากของมันจึงถูกนับว่าเป็นของล้ำค่า,เวลานี้อยู่ในมือของจงซาน,ถึงกระนั้นก็ดูน่าดึงดูดใจเช่นกัน.
...........
บนตำหนักชั่วคราวศาลเทวะไท่ชู.
พวกเขาทุกคนที่เงียบไปนานแล้ว.
"เซิ่งหวังระดับเซียนสวรรค์,ทว่าเขากับมีโชคที่ต่อต้านสวรรค์! พริบตาเดียวก็มีกำลังต้านเหล่าผู้บุกรุกรึ?สิบต้าโฝ?
ศาลเทวะต้าหง?"เหล่าเสนาธิการไท่ชูใบหน้ากระตุก.
"ไร้สาระ,ตอนนี้ทั้งสองฝั่งเพียงปฏิเสธที่จะประนีประนอม,พวกเขาจะได้รับการสนับสนุนนานเท่าไหร่,ยังมีอีกหลายกลุ่มอิทธิพลที่ต้องการทำลายพวกเขา!"ซือหม่าจงเหิงที่ส่ายหน้าไปมา.
"นั่นก็ยังไม่แน่!"เซิ่งหวังไท่ชูที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"ทุกคนที่หันหน้ากลับมาจดจ้องมองไปยังเซิ่งหวังไท่ชู.
"พริบตาเดียวก็มีพันธมิตรที่มีอิทธิพลสองแห่ง,บางที่รอบๆนี้ยังไม่รู้ว่ากลุ่มอิทธิพลอื่นที่จับตาอยู่จะตัดสินใจเช่นไร!"เซิ่งหวังไทชูที่ส่ายหน้าไปมา.
"หมายความว่าอย่างไรกัน?
จะเป็นไปได้อย่างไร?
เขาที่อยู่เพียงแค่ในโลกใบเล็ก,จะสามารถเกี่ยวข้องกับคนโลกใบใหญ่มากมาย,สองกลุ่มอิทธิพลขนาดใหญ่,พวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องได้อย่างไร?"ซือหม่าจงเหิงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
"เซิ่งหวัง,ภายในอาณาจักรเฟิงจงของพวกเรายังมีอีกสองศาลเทวะและสามนิกายใหญ่ที่ยังไม่เข้าไป!"อีกคนที่กล่าวออกมาในทันที.
"พวกเราก็ลงมือได้แล้ว,กลุ่มอิทธิพลอื่นเองก็เริ่มแล้ว,พวกเราควรจะเข้าไปด้านใน!"เซิ่งหวังไท่ชูที่กล่าวออกมาเบาๆ.
"รับทราบ!"เหล่าเสนาธิการที่รับคำในทันที.
เซิ่งหวังไท่ชูที่บินตรงไปยังดินแดนโลกเซียนทันที.
จงซานจ้องมองไปยังต้าเซียนพเนจรทั้ง 21
คน,พลางขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,คนเหล่านี้นับว่าสร้างปัญหาจริงๆ.
"เซิ่งหวัง,มียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกัน,มีกลุ่มอิทธิพลใหญ่ที่เข้ามาในต้าเจิ้งเป็นจำนวนมาก!"สุ่ยจิงที่กล่าวรายงานจงซานด้วยท่าทางเคร่งเครียด.
ยอดฝีมือมากมายอย่างงั้นรึ?
พวกเขาเริ่มลงมือแล้วอย่างงั้นรึ?
ราชันย์หยกที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อยจ้องมองไปยังสุ่ยจิง,นี่เข้ารับรู้เรื่องราวต่างๆได้อย่างไร?
ไม่นานหลังจากนั้น,คลื่นลมที่พัดอย่างรุนแรงก็เคลื่อนที่มาถึง,จากทิศตะวันออกที่กลางอากาศนั้นปรากฏคนกลุ่มหนึ่งที่สวมชุดเกาะสีขาว,แม้นว่าพวกเขาจะมาเพียงแค่สิบคน,แต่จิตสังหารของพวกเขาที่ปะทุออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
"อาณาจักรเฟิงจง,ศาลเทวะไท่จี?"ต้าเซียนคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
"สุ่ยจิงเผยชื่อราชวงศ์ของพวกเราออกไป!"จงซานเอ่ย.
กับจำนวนคนมากมายที่รุกเข้ามา,จงซานไม่คิดว่าพวกเขาจะมีเจตนาดี.
สุ่ยจิงที่ใช้ทักษะบางอย่าง,ปรากฏธวัชผุดขึ้นมาอกษรขนาดใหญ่ที่ลอยขึ้นมาในทันที,ศาลเทวะต้าเจิ้ง!
หลังจากที่กลุ่มคนในชุดเกราะสีขาวเห็นธวัชที่โผล่ขึ้น,ก็ทำการนำราชโองการออกมาในทันที.
"เซิ่งหวังต้าเจิ้งรับราชโองการ!"เสียงของชายผู้หนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
จงซานแค่นเสียงจ้องมองไปยังกลุ่มคนดังกล่าวว"มีสิ่งใดก็กล่าวมา!"
"เซิ่งหวังศาลเทวะไท่จี,อาณาเขตเฟิงจงมีประสงค์,รับเซิ่งหวังต้าเจิ้งเป็นข้าราชบริพาร,แจ้งต่อทั่วแผ่นดินยอมศิโรราบเป็นเมืองขึ้นต่อศาลเทวะไท่จี,จักสามารถทำหน้าที่ปกครองตัวเองได้,หากไม่แล้ว,ศาลเทวะไท่จีจะทำลายศาลเทวะต้าเจิ้งทิ้ง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
เป็นเมืองขึ้นอย่างงั้นรึ?
ต้องการให้ศาลเทวะต้าเจิ้งเป็นเมืองขึ้นอย่างงั้นรึ?
หากไม่ยอมจะทำลายทิ้งอย่างงั้นรึ?
เหล่าเสนาธิการบนศาลเทวะต้าเจิ้งที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังกลุ่มคนดังกล่าว.
"ฟิ้ว!!"
คลื่นวายุที่หนักหน่วงรุนแรงที่พวยพุ่ง,จากทิศตะวันออกเฉียงใต้,คนสิบคนในชุดเกาะสีทองก็ปรากฏขึ้นในทันที.
"เซิ่งหวังศาลเทวะไท่อี้,อาณาเขตเฟิงจงมีประสงค์,รับเซิ่งหวังต้าเจิ้งเป็นข้าราชบริพาร,แจ้งต่อทั่วแผ่นดินยอมศิโรราบเป็นเมืองขึ้นต่อศาลเทวะไท่อี้,จักสามารถทำหน้าที่ปกครองตัวเองได้,หากไม่แล้ว,ศาลเทวะไท่อี้จะทำลายศาลเทวะต้าเจิ้งทิ้ง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
อีกสิบคนอย่างงั้นรึ?
สองศาลเทวะอาณาเขตเฟิงจง,เดินทางมายังศาลเทวะต้าเจิ้งเพื่อให้เป็นเมืองขึ้นอย่างงั้นรึ?
ต้องการใหจงซานโน้มศีรษะให้อย่างงั้นรึ?หากไม่ยอมรับจะทำลายต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
ทุกคนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,หากแต่ยังไม่จบเท่านั้น,ยังมีคนต้าโฝอีกสิบรูปเดินทางมาจากทิศตะวันตก.
"อาณาจักรเฟิงจง,เจ้านิกายหลานเติ้งมีประสงค์,รับเซิ่งหวังต้าเจิ้งเป็นสาวก,แจ้งต่อทั่วแผ่นดินยอมศิโรราบเข้าร่วมนิกายหลานเติ้ง,จักสามารถทำหน้าที่ปกครองตัวเองได้,หากไม่แล้ว,นิกายหลานเติ้งจะทำลายศาลเทวะต้าเจิ้งทิ้ง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
ยังไม่จบเพียงเท่านั้น,ทิศตะวันตกเฉียงเหนือยังมีคนสิบคนที่สวมชุดพรตเต๋า.
"อาณาจักรเฟิงจง,เจ้านิกายเสอโห่วมีประสงค์,รับเซิ่งหวังต้าเจิ้งเป็นสาวก,แจ้งต่อทั่วแผ่นดินยอมศิโรราบเข้าร่วมนิกายเสอโห่ว,จักสามารถทำหน้าที่ปกครองตัวเองได้,หากไม่แล้ว,นิกายเสอโห่วจะทำลายศาลเทวะต้าเจิ้งทิ้ง!"ชายคนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
อาณาจักรเฟิงจง,สี่กลุ่มอิทธิพล,มีเต้าเซียนรวมสี่สิบกว่าคน,ตอนนี้ได้เดินทางมากดดันให้ยอมจำนน,ไม่แล้วจะทำลายทิ้ง!
ยังไม่จบเพียงเท่านั้น,ทางทิศใต้ยังปรากฏอีกกลุ่มอิทธิพลกำลังเดินทางมา.
**************
เง็กเซียนฮ่องเต้ (玉上皇帝,玉皇大帝)หรือ Jade Emperor ==>ราชันย์หยก.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น