Immortality Chapter 834 Sky Tongming Gong Jade Emperor
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 834 ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน.
Chapter 834 Sky Tongming Gong Jade Emperor
昊天通明宫玉皇大帝
ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน.
น้ำเต้าสงครามแดงทองม่วงอย่างงั้นรึ?
ตงเจี้ยนเฟิง,แม้ว่าจะเป็นต้าเซียน,แต่เพราะว่าเขาตอบรับคำ,เป็นเหตุให้ถูกดูดเข้าไปในน้ำเต้า?
น้ำเต้านี้คืออะไร? อุปกรณ์ต้าเซียน? นอกจากนี้ยังเป็นต้าเซียนชั้นสูงอีกด้วย?
"ของวิเศษนามแท้?"ต้าเซียนคนหนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมากล่าวอกมาด้วยความประหลาดใจ.
นี่คือของวิเศษนามแท้,ทำให้เหล่าต้าเซียนใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ของวิเศษเช่นนี้นับเป็นของวิเศษที่ประหลาดที่สุด,ตามข่าวลือของวิเศษนามแท้ทุกอัน,ล้วนแล้วแต่มีลิขิตผสมอยู่,เป็นลิขิตก่อเกิด! ที่สร้างโลกเขตแดนขึ้นมาได้เอง!
หากแต่ชายในชุดคลุมเต๋านี้เป็นใคร?
เหล่าต้าเซียนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,จดจ้องมองกลุ่มอิทธิพลอีกกลุ่มที่ปรากฏตัวขึ้นมาในทันที,เป็นใครกัน?
สายตาของทุกคนที่จับจ้อง,พวกเขาเต็มไปด้วยคนที่น่าเกรงขาม.
ต้าเซียนหลือ 21
คนแล้ว,ดูเหมือนว่าจะมีบางคนที่จำได้,นี่คือราชันย์หยก,ใบหน้าของพวกเขาที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนในทันที.
จงซานที่จ้องมองกลุ่มคนที่ปรากฏออกมา,ใบหน้ากระตุกเล็กน้อย,ส่วนสุ่ยจิงที่อยู่ข้างๆที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,เซิ่งหวังที่ยังคงสุขุม,เป็นเพราะเหตุนี้อย่างงั้นรึ?
เซิ่งหวังสามารถมองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้อย่างงั้นรึ?
จงซานนั้นไม่เคยรู้จักคนเหล่านี้,แม้แต่ไม่เคยเห็น,ทว่าการแต่งกายของพวกเขานั้น,จงซานรู้สึกคุ้นตา,กลุ่มคนเหล่านี้,เดินทางมานี้เขาพอจะมองเห็นจุดประสงค์ได้.
ส่วนน้ำเต้าแดงทองม่วงนั้น,จงซานที่เหมือนจะเคยได้ยินมาก่อน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบกับต้าเซียนที่มีมัน.
คนกลุ่มใหญ่ที่ปรากฏขึ้นในทันที,พวกเขามีอยู่ด้วยกันสิบคน,แม้ว่าจะไม่ได้มากมายนัก,ทว่ากลิ่นอายที่พวกเขาปลดปล่อยออกมานั้นดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
พวกเขาที่มาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง.
สิบต้าโฝที่จดจ้องมองกลุ่มคนดังกล่าวด้วยความจริงจัง,พวกเขารู้สึกระวังคนกลุ่มดังกล่าว,หากแต่คนกลุ่มดังกล่าวกลับเต็มไปด้วยความผ่อนคาย,ไม่แสดงอาการหวาดวิตกแม้แต่น้อย.
เหล่าต้าเซียนพเนจรที่เหลือ 21
คนตอนนี้หยุดอยู่กับที่,ตงเจี้ยนเฟิงได้รับความข่มขื่นไปแล้ว,พวกเขาไม่รู้ว่าคนกลุ่มนี้มีอุปกรณ์ต้าเซียนที่แปลกประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไร.
ทุกคนที่มาหยุดที่ด้านหน้าของเห่าเม่ยลี่.
"คารวะป้ากงจู!"คนเก้าคนที่แสดงความเคารพต่อเห่าเม่ยลี่เล็กน้อย.
เห่าเม่ยลี่ที่ยังคงนิ่งงัน,จดจ้องมองไปยังคนที่เป็นผู้นำ,เห่าเม่ยลี่ที่ราวกับรู้สึกอะไรได้บางอย่าง.
"เจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างไร้มารยาท.
คารวะข้ารึ? เห่าเม่ยลี่ที่ไร้ซึ่งกฏเกณฑ์,ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาแสดงความเคารพนาง.
"ข้าคือบรรพชนของเจ้า!"ชายที่เป็นผู้นำกล่าวออกมาในทันที.
ใบหน้าของเหล่าต้าเซียนพเนจรถึงกับกระตุก,คนผู้นี้,เขาเป็น?
เกี่ยวข้องกับเด็กสาวผู้นั้นรึ?
"เจ้าคือเห่าเทียนรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างหยาบคาย.
แม้ว่าจะพอคาดเดาได้,ทว่าเห่าเม่ยลี่ก็สอบถามออกมาอีกครั้ง.
เจ้าคือเห่าเทียน? กับคำพูดของเห่าเม่ยลี่ทำให้คนทั้งเก้าที่อยู่ด้านหลัง,ต้องขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ข้าคือเห่าเทียน! ประมุขของราชวงศ์สวรรค์ต้าหง,เห่าเทียน!"เห่าเทียนที่กล่าวยืนยันด้วยรอยยิ้ม.
"แล้วเจ้าต้องการอะไร?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
เกี่ยวกับเห่าเทียน,เห่าเม่ยลี่ไม่มีความเคารพแม้แต่น้อย,แม้แต่มีร่องรอยความเกลียดชังเล็กน้อยอยู่ในใจด้วยซ้ำ.
หลังจากได้ยินเสียงของเห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมา,ที่ด้านข้างก็ปรากฏมังกรทองตัวเล็กที่บินมาอยู่บนไหล่ของเห่าเม่ยลี่,สายตาของมันที่ชำเลืองมองบรรพชนด้วยความโกรธ.
เห่าเทียนดวงตาหดเกร็งจดจ้องมองไปยังมังกรทอง,ก่อนที่จะหันหน้าไปมาเหล่าข้าราชบริพาร,ในเวลานี้,ชายชราที่สวมชุดคลุมพรตเต๋า,และชายชราที่ถือแส้,ต่างก็จ้องมองมังกรทองเสี่ยวจินจ้องมองตาเขม็ง,คนในสีดำที่ปิดรัดทั่วร่าง,ก็จ้องมองมังกรทองพร้อมๆกันด้วยเช่นกัน.
จงซานในเวลานี้,ดวงตาหรี่เล็ก,จงซานที่รับรู้สถานะของพวกเขา,สายตาของพวกเขาที่เผยท่าทางตะลึงออกมา,ด้วยตัวตนของเห่าเทียนถึงกับตื่นตะลึงเลยอย่างงั้นรึ?
มังกรทองเสี่ยวจิน?
มังกรทองเสี่ยวจินมีอะไรพิเศษอย่างงั้นรึ?
"ข้าทำอะไรอย่างงั้นรึ?
ข้าต้องการพาเจ้ากลับบ้าน!"แววตาของเห่าเทียนที่เผยท่าทางคำพูดที่พึงพอใจ.
"ที่นี่คือครอบครัวของข้า!"ดวงตาของเห่าเม่ยลี่เบิกกว้าง.
ที่นี่คือครอบครัวของข้า?
ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา,เห่าเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน!
"เจ้ามีนามว่าอะไร?"เห่าเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงซาน!"จงซานที่เอ่ยนามของตัวเองออกมาถึงสามครั้งแล้ว!
"ข้าต้องการนำเห่าเม่ยลี่กลับไป,เจ้ามีความเห็นอย่างไร?"เห่าเทียนสอบถามออกไป.
เห่าเทียนสอบถามจงซาน,ไม่ได้ดูแคลน,แต่ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญ,เพียงแค่สอบถามออกไปเล็กน้อย,เพราะต้องการสืบสวนสถานะของเขากับเห่าเม่ยลี่.
"เห่าเม่ยลี่คือสหายของข้า,ไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชา,การตัดสินใจทุกอย่างขึ้นอยู่กับนาง,หากนางต้องการไป,ข้าก็ไม่ขวาง,หากนางต้องการอยู่,ข้าก็ยินดีต้อนรับ,ทว่าหากว่าใช้กำลังบังคับนางแล้วล่ะก็,ข้าก็ไม่ยินดี!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าคนทั้งสิบนั้นทรงพลัง,ถึงจะรับรู้ความแข็งแกร่งของพวกเขาดี,จงซานก็ไม่มีทางทรยศหลักการตัวเอง,นอกจากนี้,ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเกินกว่าที่จะซานจะควบคุมได้!
"สามหาว,เจ้ารู้ใหมว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?"คนสามคนที่อยู่ด้านหลังเห่าเทียนตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
จงซานที่จ้องมองไปยังคนทั้งสาม,กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา,"ที่นี่คือสถานที่ของพวกเจ้าอย่างงั้นรึ?"
สายตาที่เย็นชาถูกส่งออกไป,จับจ้องมองไปยังคนในชุดดำที่กำลังโกรธเกรี้ยว,เห่าเทียนที่ยื่นมือออกไปขวาง.
"ชิ!"คนชุดดำทั้งสามที่แค่นเสียงเย็นชา.
เห่าเทียนจ้องมองจงซานด้วยความลึกล้ำ,จากนั้นก็หันหน้าไปมองเห่าเม่ยลี่.
"ทำไมเจ้าไม่ยินดีที่จะกลับบ้านพร้อมกับข้าล่ะ?"เห่าเทียนที่สอบถามออกไปอย่างนุ่มนวล.
"ที่นี่คือครอบครัวของข้า,สมาชิกครอบครัวของข้าตายไปแล้ว,ทำไมข้าถึงต้องการตามเจ้าไปล่ะ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาตรงๆ.
เป็นความจริง,ชีวิตของนางตั้งแต่เกิดจนโต,เห่าเม่ยลี่เป็นคนแข็งกร้าวไม่ยอมใคร,สมาชิกในครอบครัวของนางตายแล้ว,มีสิ่งใดที่นางต้องสนใจอีก?
บรรพชนเห่าเทียนอย่างงั้นรึ? มีอะไรเกี่ยวข้องกับนาง?
มีแต่นางจะสาปแช่งให้เท่านั้น.
ได้ยินคำพูดของเห่าเม่ยลี่,เห่าเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังคนชุดดำ.
"เจ้าออกมา!"เห่าเทียนที่สายหน้าพร้อมกับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังคนในชุดดำด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
"เจ้ายังจำจักรพรรดิพิษปัจจิมได้หรือไม่?"คนในชุดสีดำที่กล่าวสอบถามออกมา.
"เจ้าเป็นใคร?
ข้าถามว่าเจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ราวกับว่าถูกแมวข่วน,แววตาที่เผยความโกรธออกมา.
"ข้าคือผู้ก่อตั้งสำนักเหวิน,เจ้าคิดว่าข้าเป็นใครกันล่ะ?"คนในชุดดำที่กล่าวออกมา.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"
"ข้าต้องการบอกว่าจักรพรรดิพิษปัจจิมนั้น,ข้าสามารถคืนชีพเขาได้!"คนในชุดสีดำที่กล่าวอกมาเล็กน้อย.
"เป็นไปไม่ได้,ตาเฒ่าตายไปแล้ว,ดวงวิญญาณและชีวิตที่สลายหายไป,ตายแล้วไม่มีทางที่จะคืนชีพได้!"เสียงของเห่าเม่ยลี่ที่สั่นไหว,ทว่าแววตากลับมีประกายความหวังขึ้นมา.
"มอบตราเจ้าสำนักมาให้กับข้า!"คนในชุดดำที่เอ่ยออกมา.
เห่าเม่ยลี่ที่นำตราดังกล่าวออกมา,เป็นสิ่งเดียวที่จักรพรรดิพิษปัจจิมส่งมอบให้นางก่อนตายนั่นเอง.
ชายชุดดำที่กุมตราดังกล่าว,พร้อมกับทำมุทรากระตุ้นพลัง,กลิ่นอายบางอย่างที่แผ่ล้นออกมา.
"กลิ่นอายของตาเฒ่า,เป็นกลิ่นอายของตาเฒ่า!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,ดวงตาที่มีน้ำตาคลอ.
ชายในชุดสีดำที่สะบัดมืออีกครั้ง,กลิ่นอายดังกล่าวก็หายไป.
"ตาเฒ่า?"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางร้อนใจ.
"วิญญาณของจักรพรรดิพิษปัจจิมนั้นแม้นว่าจะสลายหายไป,ทว่าด้วยวิชาลับของสำนักเหวิน,ข้าสามารถรวมวิญญาณประกอบมันขึ้นมาใหม่,การจะชุบชีวิตของเขา,ก็ไม่ใช่เรื่องยาก,หากแต่ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดเตรียม,ไม่สามารถทำได้ในเวลาอันสั้น,เจ้ากลับไปพร้อมพวกเรา,ข้าจะช่วยเจ้าชุบชีวิตของจักรพรรดิพิษปัจจิม!"คนในชุดสีดำที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางชมดชม้อยกับเห่าเม่ยลี่.
ใบหน้าของเห่าเม่ยลี่ที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ลังเลใจ,หากแต่ก็ไม่ต้องการทิ้งความหวัง,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เห็นท่าทางของเห่าเม่ยลี่แล้ว,จงซานที่พยักหน้าให้,"เห่าเม่ยลี่,แม้ว่าข้าจะไม่สามารถตัดสินใจแทนเจ้าได้,ทว่าข้าสามารถให้คำแนะนำกับเจ้าได้!"
"หืม?"สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
"เห่าเทียนคือบรรพชนของเจ้า,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเจ้า,ข้าคิดว่าด้วยร่างกายที่พิเศษของจ้า,มีคนมากมายที่คิดถึงเรื่องนี้อยู่,ข้าไม่มีความสามารถปกป้องเจ้าได้,ทว่าเห่าเทียนทำได้,ข้าแนะนำให้เจ้าไปกับพวกเขาชั่วคราว."จงซานที่กล่าวแนะนำ.
กับคำแนะนำของจงซาน,ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
"เจ้าต้องการให้ข้าไปกับพวกเขาอย่างงั้นรึ?แต่ว่า...!"แววตาของเห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางไม่ต้องการจากไป.
จงซานที่จ้องมองเห่าเม่ยลี่,พร้อมกับกล่าวอย่างเคร่งขรึม,"ในโลกใบใหญ่นั้นมียอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วน,ร่างกายของเจ้านั้นมีคนมากมายที่เต็มไปด้วยความอิจฉา,ข้านั้นไม่ได้ตัดขาดกับเจ้า,เจ้ายังเป็นสหายของข้า,ข้าจงซานไม่มีทางลืมเจ้าอย่างแน่นอน,หลังจากนี้หากเจ้าอยู่ที่นี่ข้ายังไม่มีกำลังที่จะปกป้องเจ้า,ทว่าหากวันใหนที่ข้ามีพลังเพียงพอ,ข้าจะไปหาเจ้าเอง,ข้าจะไปสอบถามเจ้าเองว่าเจ้ายินดีที่จะกลับต้าเจิ้งหรือไม่,เมื่อถึงวันนั้น,หากเจ้าต้องการ,ข้าจะต้องนำเจ้ากลับมาอย่างแน่นอน!"
เห่าเม่ยลี่ที่กัดริมฝีปาก,พร้อมกับพยักหน้า,แม้ว่านางจะไม่ยินดีนัก,ทว่าก็เข้าใจสถานการณ์ในเวลานี้นี้ดี,นอกจากนี้เห่าเม่ยลี่เชื่อในตัวจงซาน,เหมือนกับที่นางเชื่อในตัวของจักรพรรดิพิษปัจจิมนั่นเอง.
"อืม!
ข้าจะเชื่อเจ้า,เมื่อจัดการเรื่องที่นี่เสร็จแล้ว,ข้าจะตามพวกเขาไป! เจ้าคงจะจำคำมั่นที่เคยรับปากข้าไว้,อย่าได้ลืม!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวย้ำเตือน.
"โปรดวางใจ,คำมั่นของข้าที่เคยให้ไว้จะไม่เปลี่ยนแปลง!"จงซานพยักหน้ารับ.
เห่าเทียนที่จ้องมองจงซานอย่างมีความหมาย,จากนั้นก็มองไปยังเห่าเม่ยลี่,จ้องมองไปยังเสี่ยวจินที่อยู่บนไหล่ของนาง,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ขณะที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง,จงซานก็เอ่ยออกมาในทันที.
"เห่าเม่ยลี่,นำเสี่ยวจินไปเป็นเพื่อนเจ้า,ปกป้องเสี่ยวจินให้ดีที่สุด!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
เห่าเทียนและเหล่าข้าราชบริพารของเขาจ้องมองจงซานด้วยความพอใจ,เจ้าเด็กนี่ดูเหมือนว่าจะรู้จักโอนเอนไปตามสถานการณ์ได้.
จงซานไม่ได้รู้สึกแปลกแยกแต่อย่างใด,จากสายตาของเห่าเทียนและคนอื่นนั้น,จงซานสามารถยืนยันได้ว่าเสี่ยวจินนั้นเป็นมังกรที่มีร่างกายพิเศษ,ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน,การให้อยู่ที่นี่,นอกจากเขาไม่สามารถคุ้มครองได้แล้ว,ยังจะนำภัยพิบัติมาเยือนอีกด้วย,การให้ไปกับเห่าเม่ยลี่,ไม่มีอะไรเสียหายอย่างแน่นอน.
"อืม!"เห่าเม่ยลี่พยักหน้า.
จากนั้น,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังเห่าเทียน.
"เห่าเทียน."เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างไม่สุภาพ.
"เรียกข้าว่าราชันย์หยก!"เห่าเทียนไม่ได้รู้สึกโกรธแต่อย่างใด.
"ราชันย์หยก? ไม่เห็น....!"เห่าเม่ยลี่ที่กำลังกล่าวดูแคลน.
"เห่าเม่ยลี่,หลังจากนี้เรียกเขาว่าราชันย์หยก!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
เห่าเม่ยลี่จ้องมองจงซาน,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ.
"อืม,ราชันย์หยก? ราชันย์หยก,รอให้ข้าจัดการวิกฤติตรงนี้ก่อน,ข้าจะตามเจ้าไป!"เห่าเม่ยลี่กล่าว.
"ตกลง!"ราชันย์หยกพยักหน้า.
ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกเก้าคนของเขาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,กลุ่มต้าเซียนพเนจรทั้ง
21 คนที่ต้อนนี้รู้สึกย่ำแย่กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น,ทุกคนที่พูดไม่ออกไปเลยทีเดียว.
อีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพล,จงซานเป็นสหายกับอีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลอย่างงั้นรึ?
ราชันย์หยก?
กลุ่มอิทธิพลใหญ่นี้มีเหรอที่เหล่าต้าเซียนไร้สังกัดจะไม่รู้,ทว่า,มีแค่บางคนที่รับรู้,ราชันย์หยก?
มีนามว่าเห่าเทียนรึ? ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน? เป็นเซิ่งหวังที่ไม่ธรรมดาเลย,เขาไม่ใช่กลุ่มอิทธิพลขนาดเล็ก,ไม่คิดเลยว่าจะมาปรากฏตัวที่นี่.
จงซานจะมีอะไรเกินตัวไปหรือไม่?
เพียงแค่แยกสวรรค์ปรากฏตัวขึ้นที่โลกใบใหญ่,ก็ปรากฏคนของวิหารพุทธเดินทางมาหา,มาต้อนรับฝู่จู่กลับไป?
อีกทั้งฝู่จู่ยังเป็นบุตรชายของเขาอย่างงั้นรึ? วิหารพุทธยังไม่พอ,ยังมีอีกหนึ่งศาลเทวะ?
ราชันย์หยก? จงซานนี่เขาเพิ่งก้าวเข้ามาในโลกใบใหญ่จริงๆรึ?
Chapter 834 Sky Tongming Gong Jade Emperor
昊天通明宫玉皇大帝
ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน.
น้ำเต้าสงครามแดงทองม่วงอย่างงั้นรึ?
ตงเจี้ยนเฟิง,แม้ว่าจะเป็นต้าเซียน,แต่เพราะว่าเขาตอบรับคำ,เป็นเหตุให้ถูกดูดเข้าไปในน้ำเต้า?
น้ำเต้านี้คืออะไร? อุปกรณ์ต้าเซียน? นอกจากนี้ยังเป็นต้าเซียนชั้นสูงอีกด้วย?
"ของวิเศษนามแท้?"ต้าเซียนคนหนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมากล่าวอกมาด้วยความประหลาดใจ.
นี่คือของวิเศษนามแท้,ทำให้เหล่าต้าเซียนใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ของวิเศษเช่นนี้นับเป็นของวิเศษที่ประหลาดที่สุด,ตามข่าวลือของวิเศษนามแท้ทุกอัน,ล้วนแล้วแต่มีลิขิตผสมอยู่,เป็นลิขิตก่อเกิด! ที่สร้างโลกเขตแดนขึ้นมาได้เอง!
หากแต่ชายในชุดคลุมเต๋านี้เป็นใคร?
เหล่าต้าเซียนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,จดจ้องมองกลุ่มอิทธิพลอีกกลุ่มที่ปรากฏตัวขึ้นมาในทันที,เป็นใครกัน?
สายตาของทุกคนที่จับจ้อง,พวกเขาเต็มไปด้วยคนที่น่าเกรงขาม.
ต้าเซียนหลือ 21
คนแล้ว,ดูเหมือนว่าจะมีบางคนที่จำได้,นี่คือราชันย์หยก,ใบหน้าของพวกเขาที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนในทันที.
จงซานที่จ้องมองกลุ่มคนที่ปรากฏออกมา,ใบหน้ากระตุกเล็กน้อย,ส่วนสุ่ยจิงที่อยู่ข้างๆที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,เซิ่งหวังที่ยังคงสุขุม,เป็นเพราะเหตุนี้อย่างงั้นรึ?
เซิ่งหวังสามารถมองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้อย่างงั้นรึ?
จงซานนั้นไม่เคยรู้จักคนเหล่านี้,แม้แต่ไม่เคยเห็น,ทว่าการแต่งกายของพวกเขานั้น,จงซานรู้สึกคุ้นตา,กลุ่มคนเหล่านี้,เดินทางมานี้เขาพอจะมองเห็นจุดประสงค์ได้.
ส่วนน้ำเต้าแดงทองม่วงนั้น,จงซานที่เหมือนจะเคยได้ยินมาก่อน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบกับต้าเซียนที่มีมัน.
คนกลุ่มใหญ่ที่ปรากฏขึ้นในทันที,พวกเขามีอยู่ด้วยกันสิบคน,แม้ว่าจะไม่ได้มากมายนัก,ทว่ากลิ่นอายที่พวกเขาปลดปล่อยออกมานั้นดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
พวกเขาที่มาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง.
สิบต้าโฝที่จดจ้องมองกลุ่มคนดังกล่าวด้วยความจริงจัง,พวกเขารู้สึกระวังคนกลุ่มดังกล่าว,หากแต่คนกลุ่มดังกล่าวกลับเต็มไปด้วยความผ่อนคาย,ไม่แสดงอาการหวาดวิตกแม้แต่น้อย.
เหล่าต้าเซียนพเนจรที่เหลือ 21
คนตอนนี้หยุดอยู่กับที่,ตงเจี้ยนเฟิงได้รับความข่มขื่นไปแล้ว,พวกเขาไม่รู้ว่าคนกลุ่มนี้มีอุปกรณ์ต้าเซียนที่แปลกประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไร.
ทุกคนที่มาหยุดที่ด้านหน้าของเห่าเม่ยลี่.
"คารวะป้ากงจู!"คนเก้าคนที่แสดงความเคารพต่อเห่าเม่ยลี่เล็กน้อย.
เห่าเม่ยลี่ที่ยังคงนิ่งงัน,จดจ้องมองไปยังคนที่เป็นผู้นำ,เห่าเม่ยลี่ที่ราวกับรู้สึกอะไรได้บางอย่าง.
"เจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างไร้มารยาท.
คารวะข้ารึ? เห่าเม่ยลี่ที่ไร้ซึ่งกฏเกณฑ์,ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาแสดงความเคารพนาง.
"ข้าคือบรรพชนของเจ้า!"ชายที่เป็นผู้นำกล่าวออกมาในทันที.
ใบหน้าของเหล่าต้าเซียนพเนจรถึงกับกระตุก,คนผู้นี้,เขาเป็น?
เกี่ยวข้องกับเด็กสาวผู้นั้นรึ?
"เจ้าคือเห่าเทียนรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างหยาบคาย.
แม้ว่าจะพอคาดเดาได้,ทว่าเห่าเม่ยลี่ก็สอบถามออกมาอีกครั้ง.
เจ้าคือเห่าเทียน? กับคำพูดของเห่าเม่ยลี่ทำให้คนทั้งเก้าที่อยู่ด้านหลัง,ต้องขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ข้าคือเห่าเทียน! ประมุขของราชวงศ์สวรรค์ต้าหง,เห่าเทียน!"เห่าเทียนที่กล่าวยืนยันด้วยรอยยิ้ม.
"แล้วเจ้าต้องการอะไร?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
เกี่ยวกับเห่าเทียน,เห่าเม่ยลี่ไม่มีความเคารพแม้แต่น้อย,แม้แต่มีร่องรอยความเกลียดชังเล็กน้อยอยู่ในใจด้วยซ้ำ.
หลังจากได้ยินเสียงของเห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมา,ที่ด้านข้างก็ปรากฏมังกรทองตัวเล็กที่บินมาอยู่บนไหล่ของเห่าเม่ยลี่,สายตาของมันที่ชำเลืองมองบรรพชนด้วยความโกรธ.
เห่าเทียนดวงตาหดเกร็งจดจ้องมองไปยังมังกรทอง,ก่อนที่จะหันหน้าไปมาเหล่าข้าราชบริพาร,ในเวลานี้,ชายชราที่สวมชุดคลุมพรตเต๋า,และชายชราที่ถือแส้,ต่างก็จ้องมองมังกรทองเสี่ยวจินจ้องมองตาเขม็ง,คนในสีดำที่ปิดรัดทั่วร่าง,ก็จ้องมองมังกรทองพร้อมๆกันด้วยเช่นกัน.
จงซานในเวลานี้,ดวงตาหรี่เล็ก,จงซานที่รับรู้สถานะของพวกเขา,สายตาของพวกเขาที่เผยท่าทางตะลึงออกมา,ด้วยตัวตนของเห่าเทียนถึงกับตื่นตะลึงเลยอย่างงั้นรึ?
มังกรทองเสี่ยวจิน?
มังกรทองเสี่ยวจินมีอะไรพิเศษอย่างงั้นรึ?
"ข้าทำอะไรอย่างงั้นรึ?
ข้าต้องการพาเจ้ากลับบ้าน!"แววตาของเห่าเทียนที่เผยท่าทางคำพูดที่พึงพอใจ.
"ที่นี่คือครอบครัวของข้า!"ดวงตาของเห่าเม่ยลี่เบิกกว้าง.
ที่นี่คือครอบครัวของข้า?
ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา,เห่าเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน!
"เจ้ามีนามว่าอะไร?"เห่าเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงซาน!"จงซานที่เอ่ยนามของตัวเองออกมาถึงสามครั้งแล้ว!
"ข้าต้องการนำเห่าเม่ยลี่กลับไป,เจ้ามีความเห็นอย่างไร?"เห่าเทียนสอบถามออกไป.
เห่าเทียนสอบถามจงซาน,ไม่ได้ดูแคลน,แต่ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญ,เพียงแค่สอบถามออกไปเล็กน้อย,เพราะต้องการสืบสวนสถานะของเขากับเห่าเม่ยลี่.
"เห่าเม่ยลี่คือสหายของข้า,ไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชา,การตัดสินใจทุกอย่างขึ้นอยู่กับนาง,หากนางต้องการไป,ข้าก็ไม่ขวาง,หากนางต้องการอยู่,ข้าก็ยินดีต้อนรับ,ทว่าหากว่าใช้กำลังบังคับนางแล้วล่ะก็,ข้าก็ไม่ยินดี!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าคนทั้งสิบนั้นทรงพลัง,ถึงจะรับรู้ความแข็งแกร่งของพวกเขาดี,จงซานก็ไม่มีทางทรยศหลักการตัวเอง,นอกจากนี้,ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเกินกว่าที่จะซานจะควบคุมได้!
"สามหาว,เจ้ารู้ใหมว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?"คนสามคนที่อยู่ด้านหลังเห่าเทียนตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
จงซานที่จ้องมองไปยังคนทั้งสาม,กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา,"ที่นี่คือสถานที่ของพวกเจ้าอย่างงั้นรึ?"
สายตาที่เย็นชาถูกส่งออกไป,จับจ้องมองไปยังคนในชุดดำที่กำลังโกรธเกรี้ยว,เห่าเทียนที่ยื่นมือออกไปขวาง.
"ชิ!"คนชุดดำทั้งสามที่แค่นเสียงเย็นชา.
เห่าเทียนจ้องมองจงซานด้วยความลึกล้ำ,จากนั้นก็หันหน้าไปมองเห่าเม่ยลี่.
"ทำไมเจ้าไม่ยินดีที่จะกลับบ้านพร้อมกับข้าล่ะ?"เห่าเทียนที่สอบถามออกไปอย่างนุ่มนวล.
"ที่นี่คือครอบครัวของข้า,สมาชิกครอบครัวของข้าตายไปแล้ว,ทำไมข้าถึงต้องการตามเจ้าไปล่ะ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาตรงๆ.
เป็นความจริง,ชีวิตของนางตั้งแต่เกิดจนโต,เห่าเม่ยลี่เป็นคนแข็งกร้าวไม่ยอมใคร,สมาชิกในครอบครัวของนางตายแล้ว,มีสิ่งใดที่นางต้องสนใจอีก?
บรรพชนเห่าเทียนอย่างงั้นรึ? มีอะไรเกี่ยวข้องกับนาง?
มีแต่นางจะสาปแช่งให้เท่านั้น.
ได้ยินคำพูดของเห่าเม่ยลี่,เห่าเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังคนชุดดำ.
"เจ้าออกมา!"เห่าเทียนที่สายหน้าพร้อมกับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"เจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังคนในชุดดำด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
"เจ้ายังจำจักรพรรดิพิษปัจจิมได้หรือไม่?"คนในชุดสีดำที่กล่าวสอบถามออกมา.
"เจ้าเป็นใคร?
ข้าถามว่าเจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ราวกับว่าถูกแมวข่วน,แววตาที่เผยความโกรธออกมา.
"ข้าคือผู้ก่อตั้งสำนักเหวิน,เจ้าคิดว่าข้าเป็นใครกันล่ะ?"คนในชุดดำที่กล่าวออกมา.
"เจ้าต้องการทำอะไร?"
"ข้าต้องการบอกว่าจักรพรรดิพิษปัจจิมนั้น,ข้าสามารถคืนชีพเขาได้!"คนในชุดสีดำที่กล่าวอกมาเล็กน้อย.
"เป็นไปไม่ได้,ตาเฒ่าตายไปแล้ว,ดวงวิญญาณและชีวิตที่สลายหายไป,ตายแล้วไม่มีทางที่จะคืนชีพได้!"เสียงของเห่าเม่ยลี่ที่สั่นไหว,ทว่าแววตากลับมีประกายความหวังขึ้นมา.
"มอบตราเจ้าสำนักมาให้กับข้า!"คนในชุดดำที่เอ่ยออกมา.
เห่าเม่ยลี่ที่นำตราดังกล่าวออกมา,เป็นสิ่งเดียวที่จักรพรรดิพิษปัจจิมส่งมอบให้นางก่อนตายนั่นเอง.
ชายชุดดำที่กุมตราดังกล่าว,พร้อมกับทำมุทรากระตุ้นพลัง,กลิ่นอายบางอย่างที่แผ่ล้นออกมา.
"กลิ่นอายของตาเฒ่า,เป็นกลิ่นอายของตาเฒ่า!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,ดวงตาที่มีน้ำตาคลอ.
ชายในชุดสีดำที่สะบัดมืออีกครั้ง,กลิ่นอายดังกล่าวก็หายไป.
"ตาเฒ่า?"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางร้อนใจ.
"วิญญาณของจักรพรรดิพิษปัจจิมนั้นแม้นว่าจะสลายหายไป,ทว่าด้วยวิชาลับของสำนักเหวิน,ข้าสามารถรวมวิญญาณประกอบมันขึ้นมาใหม่,การจะชุบชีวิตของเขา,ก็ไม่ใช่เรื่องยาก,หากแต่ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดเตรียม,ไม่สามารถทำได้ในเวลาอันสั้น,เจ้ากลับไปพร้อมพวกเรา,ข้าจะช่วยเจ้าชุบชีวิตของจักรพรรดิพิษปัจจิม!"คนในชุดสีดำที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางชมดชม้อยกับเห่าเม่ยลี่.
ใบหน้าของเห่าเม่ยลี่ที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ลังเลใจ,หากแต่ก็ไม่ต้องการทิ้งความหวัง,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เห็นท่าทางของเห่าเม่ยลี่แล้ว,จงซานที่พยักหน้าให้,"เห่าเม่ยลี่,แม้ว่าข้าจะไม่สามารถตัดสินใจแทนเจ้าได้,ทว่าข้าสามารถให้คำแนะนำกับเจ้าได้!"
"หืม?"สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
"เห่าเทียนคือบรรพชนของเจ้า,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเจ้า,ข้าคิดว่าด้วยร่างกายที่พิเศษของจ้า,มีคนมากมายที่คิดถึงเรื่องนี้อยู่,ข้าไม่มีความสามารถปกป้องเจ้าได้,ทว่าเห่าเทียนทำได้,ข้าแนะนำให้เจ้าไปกับพวกเขาชั่วคราว."จงซานที่กล่าวแนะนำ.
กับคำแนะนำของจงซาน,ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
"เจ้าต้องการให้ข้าไปกับพวกเขาอย่างงั้นรึ?แต่ว่า...!"แววตาของเห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางไม่ต้องการจากไป.
จงซานที่จ้องมองเห่าเม่ยลี่,พร้อมกับกล่าวอย่างเคร่งขรึม,"ในโลกใบใหญ่นั้นมียอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วน,ร่างกายของเจ้านั้นมีคนมากมายที่เต็มไปด้วยความอิจฉา,ข้านั้นไม่ได้ตัดขาดกับเจ้า,เจ้ายังเป็นสหายของข้า,ข้าจงซานไม่มีทางลืมเจ้าอย่างแน่นอน,หลังจากนี้หากเจ้าอยู่ที่นี่ข้ายังไม่มีกำลังที่จะปกป้องเจ้า,ทว่าหากวันใหนที่ข้ามีพลังเพียงพอ,ข้าจะไปหาเจ้าเอง,ข้าจะไปสอบถามเจ้าเองว่าเจ้ายินดีที่จะกลับต้าเจิ้งหรือไม่,เมื่อถึงวันนั้น,หากเจ้าต้องการ,ข้าจะต้องนำเจ้ากลับมาอย่างแน่นอน!"
เห่าเม่ยลี่ที่กัดริมฝีปาก,พร้อมกับพยักหน้า,แม้ว่านางจะไม่ยินดีนัก,ทว่าก็เข้าใจสถานการณ์ในเวลานี้นี้ดี,นอกจากนี้เห่าเม่ยลี่เชื่อในตัวจงซาน,เหมือนกับที่นางเชื่อในตัวของจักรพรรดิพิษปัจจิมนั่นเอง.
"อืม!
ข้าจะเชื่อเจ้า,เมื่อจัดการเรื่องที่นี่เสร็จแล้ว,ข้าจะตามพวกเขาไป! เจ้าคงจะจำคำมั่นที่เคยรับปากข้าไว้,อย่าได้ลืม!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวย้ำเตือน.
"โปรดวางใจ,คำมั่นของข้าที่เคยให้ไว้จะไม่เปลี่ยนแปลง!"จงซานพยักหน้ารับ.
เห่าเทียนที่จ้องมองจงซานอย่างมีความหมาย,จากนั้นก็มองไปยังเห่าเม่ยลี่,จ้องมองไปยังเสี่ยวจินที่อยู่บนไหล่ของนาง,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ขณะที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง,จงซานก็เอ่ยออกมาในทันที.
"เห่าเม่ยลี่,นำเสี่ยวจินไปเป็นเพื่อนเจ้า,ปกป้องเสี่ยวจินให้ดีที่สุด!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
เห่าเทียนและเหล่าข้าราชบริพารของเขาจ้องมองจงซานด้วยความพอใจ,เจ้าเด็กนี่ดูเหมือนว่าจะรู้จักโอนเอนไปตามสถานการณ์ได้.
จงซานไม่ได้รู้สึกแปลกแยกแต่อย่างใด,จากสายตาของเห่าเทียนและคนอื่นนั้น,จงซานสามารถยืนยันได้ว่าเสี่ยวจินนั้นเป็นมังกรที่มีร่างกายพิเศษ,ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน,การให้อยู่ที่นี่,นอกจากเขาไม่สามารถคุ้มครองได้แล้ว,ยังจะนำภัยพิบัติมาเยือนอีกด้วย,การให้ไปกับเห่าเม่ยลี่,ไม่มีอะไรเสียหายอย่างแน่นอน.
"อืม!"เห่าเม่ยลี่พยักหน้า.
จากนั้น,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังเห่าเทียน.
"เห่าเทียน."เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างไม่สุภาพ.
"เรียกข้าว่าราชันย์หยก!"เห่าเทียนไม่ได้รู้สึกโกรธแต่อย่างใด.
"ราชันย์หยก? ไม่เห็น....!"เห่าเม่ยลี่ที่กำลังกล่าวดูแคลน.
"เห่าเม่ยลี่,หลังจากนี้เรียกเขาว่าราชันย์หยก!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.
เห่าเม่ยลี่จ้องมองจงซาน,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ.
"อืม,ราชันย์หยก? ราชันย์หยก,รอให้ข้าจัดการวิกฤติตรงนี้ก่อน,ข้าจะตามเจ้าไป!"เห่าเม่ยลี่กล่าว.
"ตกลง!"ราชันย์หยกพยักหน้า.
ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกเก้าคนของเขาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,กลุ่มต้าเซียนพเนจรทั้ง
21 คนที่ต้อนนี้รู้สึกย่ำแย่กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น,ทุกคนที่พูดไม่ออกไปเลยทีเดียว.
อีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพล,จงซานเป็นสหายกับอีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลอย่างงั้นรึ?
ราชันย์หยก?
กลุ่มอิทธิพลใหญ่นี้มีเหรอที่เหล่าต้าเซียนไร้สังกัดจะไม่รู้,ทว่า,มีแค่บางคนที่รับรู้,ราชันย์หยก?
มีนามว่าเห่าเทียนรึ? ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน? เป็นเซิ่งหวังที่ไม่ธรรมดาเลย,เขาไม่ใช่กลุ่มอิทธิพลขนาดเล็ก,ไม่คิดเลยว่าจะมาปรากฏตัวที่นี่.
จงซานจะมีอะไรเกินตัวไปหรือไม่?
เพียงแค่แยกสวรรค์ปรากฏตัวขึ้นที่โลกใบใหญ่,ก็ปรากฏคนของวิหารพุทธเดินทางมาหา,มาต้อนรับฝู่จู่กลับไป?
อีกทั้งฝู่จู่ยังเป็นบุตรชายของเขาอย่างงั้นรึ? วิหารพุทธยังไม่พอ,ยังมีอีกหนึ่งศาลเทวะ?
ราชันย์หยก? จงซานนี่เขาเพิ่งก้าวเข้ามาในโลกใบใหญ่จริงๆรึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น