วันเสาร์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 834 Sky Tongming Gong Jade Emperor

Immortality Chapter 834  Sky Tongming Gong Jade Emperor

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 834 ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน.


Chapter 834  Sky Tongming Gong Jade Emperor
昊天通明玉皇大帝
  ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน.

น้ำเต้าสงครามแดงทองม่วงอย่างงั้นรึ?

ตงเจี้ยนเฟิง,แม้ว่าจะเป็นต้าเซียน,แต่เพราะว่าเขาตอบรับคำ,เป็นเหตุให้ถูกดูดเข้าไปในน้ำเต้า? น้ำเต้านี้คืออะไร? อุปกรณ์ต้าเซียน? นอกจากนี้ยังเป็นต้าเซียนชั้นสูงอีกด้วย?



"ของวิเศษนามแท้?"ต้าเซียนคนหนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมากล่าวอกมาด้วยความประหลาดใจ.

นี่คือของวิเศษนามแท้,ทำให้เหล่าต้าเซียนใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ของวิเศษเช่นนี้นับเป็นของวิเศษที่ประหลาดที่สุด,ตามข่าวลือของวิเศษนามแท้ทุกอัน,ล้วนแล้วแต่มีลิขิตผสมอยู่,เป็นลิขิตก่อเกิด! ที่สร้างโลกเขตแดนขึ้นมาได้เอง!

หากแต่ชายในชุดคลุมเต๋านี้เป็นใคร?

เหล่าต้าเซียนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ,จดจ้องมองกลุ่มอิทธิพลอีกกลุ่มที่ปรากฏตัวขึ้นมาในทันที,เป็นใครกัน? สายตาของทุกคนที่จับจ้อง,พวกเขาเต็มไปด้วยคนที่น่าเกรงขาม.

ต้าเซียนหลือ 21 คนแล้ว,ดูเหมือนว่าจะมีบางคนที่จำได้,นี่คือราชันย์หยก,ใบหน้าของพวกเขาที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนในทันที.

จงซานที่จ้องมองกลุ่มคนที่ปรากฏออกมา,ใบหน้ากระตุกเล็กน้อย,ส่วนสุ่ยจิงที่อยู่ข้างๆที่แสดงท่าทางประหลาดใจ,เซิ่งหวังที่ยังคงสุขุม,เป็นเพราะเหตุนี้อย่างงั้นรึ? เซิ่งหวังสามารถมองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้อย่างงั้นรึ?

จงซานนั้นไม่เคยรู้จักคนเหล่านี้,แม้แต่ไม่เคยเห็น,ทว่าการแต่งกายของพวกเขานั้น,จงซานรู้สึกคุ้นตา,กลุ่มคนเหล่านี้,เดินทางมานี้เขาพอจะมองเห็นจุดประสงค์ได้.

ส่วนน้ำเต้าแดงทองม่วงนั้น,จงซานที่เหมือนจะเคยได้ยินมาก่อน,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมาพบกับต้าเซียนที่มีมัน.

คนกลุ่มใหญ่ที่ปรากฏขึ้นในทันที,พวกเขามีอยู่ด้วยกันสิบคน,แม้ว่าจะไม่ได้มากมายนัก,ทว่ากลิ่นอายที่พวกเขาปลดปล่อยออกมานั้นดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.

พวกเขาที่มาหยุดอยู่ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง.

สิบต้าโฝที่จดจ้องมองกลุ่มคนดังกล่าวด้วยความจริงจัง,พวกเขารู้สึกระวังคนกลุ่มดังกล่าว,หากแต่คนกลุ่มดังกล่าวกลับเต็มไปด้วยความผ่อนคาย,ไม่แสดงอาการหวาดวิตกแม้แต่น้อย.

เหล่าต้าเซียนพเนจรที่เหลือ 21 คนตอนนี้หยุดอยู่กับที่,ตงเจี้ยนเฟิงได้รับความข่มขื่นไปแล้ว,พวกเขาไม่รู้ว่าคนกลุ่มนี้มีอุปกรณ์ต้าเซียนที่แปลกประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไร.

ทุกคนที่มาหยุดที่ด้านหน้าของเห่าเม่ยลี่.

"คารวะป้ากงจู!"คนเก้าคนที่แสดงความเคารพต่อเห่าเม่ยลี่เล็กน้อย.

เห่าเม่ยลี่ที่ยังคงนิ่งงัน,จดจ้องมองไปยังคนที่เป็นผู้นำ,เห่าเม่ยลี่ที่ราวกับรู้สึกอะไรได้บางอย่าง.

"เจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างไร้มารยาท.

คารวะข้ารึ? เห่าเม่ยลี่ที่ไร้ซึ่งกฏเกณฑ์,ไม่คิดเลยว่าจะมีคนมาแสดงความเคารพนาง.

"ข้าคือบรรพชนของเจ้า!"ชายที่เป็นผู้นำกล่าวออกมาในทันที.

ใบหน้าของเหล่าต้าเซียนพเนจรถึงกับกระตุก,คนผู้นี้,เขาเป็น? เกี่ยวข้องกับเด็กสาวผู้นั้นรึ?

"เจ้าคือเห่าเทียนรึ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างหยาบคาย.

แม้ว่าจะพอคาดเดาได้,ทว่าเห่าเม่ยลี่ก็สอบถามออกมาอีกครั้ง.

เจ้าคือเห่าเทียน? กับคำพูดของเห่าเม่ยลี่ทำให้คนทั้งเก้าที่อยู่ด้านหลัง,ต้องขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

"ข้าคือเห่าเทียน! ประมุขของราชวงศ์สวรรค์ต้าหง,เห่าเทียน!"เห่าเทียนที่กล่าวยืนยันด้วยรอยยิ้ม.

"แล้วเจ้าต้องการอะไร?"เห่าเม่ยลี่ที่ขมวดคิ้วไปมา.

เกี่ยวกับเห่าเทียน,เห่าเม่ยลี่ไม่มีความเคารพแม้แต่น้อย,แม้แต่มีร่องรอยความเกลียดชังเล็กน้อยอยู่ในใจด้วยซ้ำ.

หลังจากได้ยินเสียงของเห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมา,ที่ด้านข้างก็ปรากฏมังกรทองตัวเล็กที่บินมาอยู่บนไหล่ของเห่าเม่ยลี่,สายตาของมันที่ชำเลืองมองบรรพชนด้วยความโกรธ.

เห่าเทียนดวงตาหดเกร็งจดจ้องมองไปยังมังกรทอง,ก่อนที่จะหันหน้าไปมาเหล่าข้าราชบริพาร,ในเวลานี้,ชายชราที่สวมชุดคลุมพรตเต๋า,และชายชราที่ถือแส้,ต่างก็จ้องมองมังกรทองเสี่ยวจินจ้องมองตาเขม็ง,คนในสีดำที่ปิดรัดทั่วร่าง,ก็จ้องมองมังกรทองพร้อมๆกันด้วยเช่นกัน.

จงซานในเวลานี้,ดวงตาหรี่เล็ก,จงซานที่รับรู้สถานะของพวกเขา,สายตาของพวกเขาที่เผยท่าทางตะลึงออกมา,ด้วยตัวตนของเห่าเทียนถึงกับตื่นตะลึงเลยอย่างงั้นรึ?

มังกรทองเสี่ยวจิน? มังกรทองเสี่ยวจินมีอะไรพิเศษอย่างงั้นรึ?

"ข้าทำอะไรอย่างงั้นรึ? ข้าต้องการพาเจ้ากลับบ้าน!"แววตาของเห่าเทียนที่เผยท่าทางคำพูดที่พึงพอใจ.

"ที่นี่คือครอบครัวของข้า!"ดวงตาของเห่าเม่ยลี่เบิกกว้าง.

ที่นี่คือครอบครัวของข้า? ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา,เห่าเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน!

"เจ้ามีนามว่าอะไร?"เห่าเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.

"ศาลเทวะต้าเจิ้ง,จงซาน!"จงซานที่เอ่ยนามของตัวเองออกมาถึงสามครั้งแล้ว!

"ข้าต้องการนำเห่าเม่ยลี่กลับไป,เจ้ามีความเห็นอย่างไร?"เห่าเทียนสอบถามออกไป.

เห่าเทียนสอบถามจงซาน,ไม่ได้ดูแคลน,แต่ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญ,เพียงแค่สอบถามออกไปเล็กน้อย,เพราะต้องการสืบสวนสถานะของเขากับเห่าเม่ยลี่.

"เห่าเม่ยลี่คือสหายของข้า,ไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชา,การตัดสินใจทุกอย่างขึ้นอยู่กับนาง,หากนางต้องการไป,ข้าก็ไม่ขวาง,หากนางต้องการอยู่,ข้าก็ยินดีต้อนรับ,ทว่าหากว่าใช้กำลังบังคับนางแล้วล่ะก็,ข้าก็ไม่ยินดี!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าคนทั้งสิบนั้นทรงพลัง,ถึงจะรับรู้ความแข็งแกร่งของพวกเขาดี,จงซานก็ไม่มีทางทรยศหลักการตัวเอง,นอกจากนี้,ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเกินกว่าที่จะซานจะควบคุมได้!

"สามหาว,เจ้ารู้ใหมว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?"คนสามคนที่อยู่ด้านหลังเห่าเทียนตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.

จงซานที่จ้องมองไปยังคนทั้งสาม,กล่าวออกมาด้วยความเย็นชา,"ที่นี่คือสถานที่ของพวกเจ้าอย่างงั้นรึ?"

สายตาที่เย็นชาถูกส่งออกไป,จับจ้องมองไปยังคนในชุดดำที่กำลังโกรธเกรี้ยว,เห่าเทียนที่ยื่นมือออกไปขวาง.

"ชิ!"คนชุดดำทั้งสามที่แค่นเสียงเย็นชา.

เห่าเทียนจ้องมองจงซานด้วยความลึกล้ำ,จากนั้นก็หันหน้าไปมองเห่าเม่ยลี่.

"ทำไมเจ้าไม่ยินดีที่จะกลับบ้านพร้อมกับข้าล่ะ?"เห่าเทียนที่สอบถามออกไปอย่างนุ่มนวล.

"ที่นี่คือครอบครัวของข้า,สมาชิกครอบครัวของข้าตายไปแล้ว,ทำไมข้าถึงต้องการตามเจ้าไปล่ะ?"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาตรงๆ.

เป็นความจริง,ชีวิตของนางตั้งแต่เกิดจนโต,เห่าเม่ยลี่เป็นคนแข็งกร้าวไม่ยอมใคร,สมาชิกในครอบครัวของนางตายแล้ว,มีสิ่งใดที่นางต้องสนใจอีก? บรรพชนเห่าเทียนอย่างงั้นรึ? มีอะไรเกี่ยวข้องกับนาง? มีแต่นางจะสาปแช่งให้เท่านั้น.

ได้ยินคำพูดของเห่าเม่ยลี่,เห่าเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังคนชุดดำ.

"เจ้าออกมา!"เห่าเทียนที่สายหน้าพร้อมกับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

"เจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังคนในชุดดำด้วยท่าทางแปลกประหลาด.

"เจ้ายังจำจักรพรรดิพิษปัจจิมได้หรือไม่?"คนในชุดสีดำที่กล่าวสอบถามออกมา.

"เจ้าเป็นใคร? ข้าถามว่าเจ้าเป็นใคร?"เห่าเม่ยลี่ราวกับว่าถูกแมวข่วน,แววตาที่เผยความโกรธออกมา.

"ข้าคือผู้ก่อตั้งสำนักเหวิน,เจ้าคิดว่าข้าเป็นใครกันล่ะ?"คนในชุดดำที่กล่าวออกมา.

"เจ้าต้องการทำอะไร?"

"ข้าต้องการบอกว่าจักรพรรดิพิษปัจจิมนั้น,ข้าสามารถคืนชีพเขาได้!"คนในชุดสีดำที่กล่าวอกมาเล็กน้อย.

"เป็นไปไม่ได้,ตาเฒ่าตายไปแล้ว,ดวงวิญญาณและชีวิตที่สลายหายไป,ตายแล้วไม่มีทางที่จะคืนชีพได้!"เสียงของเห่าเม่ยลี่ที่สั่นไหว,ทว่าแววตากลับมีประกายความหวังขึ้นมา.

"มอบตราเจ้าสำนักมาให้กับข้า!"คนในชุดดำที่เอ่ยออกมา.

เห่าเม่ยลี่ที่นำตราดังกล่าวออกมา,เป็นสิ่งเดียวที่จักรพรรดิพิษปัจจิมส่งมอบให้นางก่อนตายนั่นเอง.

ชายชุดดำที่กุมตราดังกล่าว,พร้อมกับทำมุทรากระตุ้นพลัง,กลิ่นอายบางอย่างที่แผ่ล้นออกมา.

"กลิ่นอายของตาเฒ่า,เป็นกลิ่นอายของตาเฒ่า!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น,ดวงตาที่มีน้ำตาคลอ.

ชายในชุดสีดำที่สะบัดมืออีกครั้ง,กลิ่นอายดังกล่าวก็หายไป.

"ตาเฒ่า?"เห่าเม่ยลี่ที่แสดงท่าทางร้อนใจ.

"วิญญาณของจักรพรรดิพิษปัจจิมนั้นแม้นว่าจะสลายหายไป,ทว่าด้วยวิชาลับของสำนักเหวิน,ข้าสามารถรวมวิญญาณประกอบมันขึ้นมาใหม่,การจะชุบชีวิตของเขา,ก็ไม่ใช่เรื่องยาก,หากแต่ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดเตรียม,ไม่สามารถทำได้ในเวลาอันสั้น,เจ้ากลับไปพร้อมพวกเรา,ข้าจะช่วยเจ้าชุบชีวิตของจักรพรรดิพิษปัจจิม!"คนในชุดสีดำที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางชมดชม้อยกับเห่าเม่ยลี่.

ใบหน้าของเห่าเม่ยลี่ที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,ลังเลใจ,หากแต่ก็ไม่ต้องการทิ้งความหวัง,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังจงซาน.

เห็นท่าทางของเห่าเม่ยลี่แล้ว,จงซานที่พยักหน้าให้,"เห่าเม่ยลี่,แม้ว่าข้าจะไม่สามารถตัดสินใจแทนเจ้าได้,ทว่าข้าสามารถให้คำแนะนำกับเจ้าได้!"

"หืม?"สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.

"เห่าเทียนคือบรรพชนของเจ้า,เห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเจ้า,ข้าคิดว่าด้วยร่างกายที่พิเศษของจ้า,มีคนมากมายที่คิดถึงเรื่องนี้อยู่,ข้าไม่มีความสามารถปกป้องเจ้าได้,ทว่าเห่าเทียนทำได้,ข้าแนะนำให้เจ้าไปกับพวกเขาชั่วคราว."จงซานที่กล่าวแนะนำ.

กับคำแนะนำของจงซาน,ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

"เจ้าต้องการให้ข้าไปกับพวกเขาอย่างงั้นรึ?แต่ว่า...!"แววตาของเห่าเม่ยลี่ที่เผยท่าทางไม่ต้องการจากไป.

จงซานที่จ้องมองเห่าเม่ยลี่,พร้อมกับกล่าวอย่างเคร่งขรึม,"ในโลกใบใหญ่นั้นมียอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วน,ร่างกายของเจ้านั้นมีคนมากมายที่เต็มไปด้วยความอิจฉา,ข้านั้นไม่ได้ตัดขาดกับเจ้า,เจ้ายังเป็นสหายของข้า,ข้าจงซานไม่มีทางลืมเจ้าอย่างแน่นอน,หลังจากนี้หากเจ้าอยู่ที่นี่ข้ายังไม่มีกำลังที่จะปกป้องเจ้า,ทว่าหากวันใหนที่ข้ามีพลังเพียงพอ,ข้าจะไปหาเจ้าเอง,ข้าจะไปสอบถามเจ้าเองว่าเจ้ายินดีที่จะกลับต้าเจิ้งหรือไม่,เมื่อถึงวันนั้น,หากเจ้าต้องการ,ข้าจะต้องนำเจ้ากลับมาอย่างแน่นอน!"

เห่าเม่ยลี่ที่กัดริมฝีปาก,พร้อมกับพยักหน้า,แม้ว่านางจะไม่ยินดีนัก,ทว่าก็เข้าใจสถานการณ์ในเวลานี้นี้ดี,นอกจากนี้เห่าเม่ยลี่เชื่อในตัวจงซาน,เหมือนกับที่นางเชื่อในตัวของจักรพรรดิพิษปัจจิมนั่นเอง.

"อืม! ข้าจะเชื่อเจ้า,เมื่อจัดการเรื่องที่นี่เสร็จแล้ว,ข้าจะตามพวกเขาไป! เจ้าคงจะจำคำมั่นที่เคยรับปากข้าไว้,อย่าได้ลืม!"เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวย้ำเตือน.

"โปรดวางใจ,คำมั่นของข้าที่เคยให้ไว้จะไม่เปลี่ยนแปลง!"จงซานพยักหน้ารับ.

เห่าเทียนที่จ้องมองจงซานอย่างมีความหมาย,จากนั้นก็มองไปยังเห่าเม่ยลี่,จ้องมองไปยังเสี่ยวจินที่อยู่บนไหล่ของนาง,พร้อมกับขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,ขณะที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง,จงซานก็เอ่ยออกมาในทันที.

"เห่าเม่ยลี่,นำเสี่ยวจินไปเป็นเพื่อนเจ้า,ปกป้องเสี่ยวจินให้ดีที่สุด!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

เห่าเทียนและเหล่าข้าราชบริพารของเขาจ้องมองจงซานด้วยความพอใจ,เจ้าเด็กนี่ดูเหมือนว่าจะรู้จักโอนเอนไปตามสถานการณ์ได้.

จงซานไม่ได้รู้สึกแปลกแยกแต่อย่างใด,จากสายตาของเห่าเทียนและคนอื่นนั้น,จงซานสามารถยืนยันได้ว่าเสี่ยวจินนั้นเป็นมังกรที่มีร่างกายพิเศษ,ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน,การให้อยู่ที่นี่,นอกจากเขาไม่สามารถคุ้มครองได้แล้ว,ยังจะนำภัยพิบัติมาเยือนอีกด้วย,การให้ไปกับเห่าเม่ยลี่,ไม่มีอะไรเสียหายอย่างแน่นอน.

"อืม!"เห่าเม่ยลี่พยักหน้า.

จากนั้น,เห่าเม่ยลี่ที่จ้องมองไปยังเห่าเทียน.

"เห่าเทียน."เห่าเม่ยลี่ที่กล่าวออกมาอย่างไม่สุภาพ.

"เรียกข้าว่าราชันย์หยก!"เห่าเทียนไม่ได้รู้สึกโกรธแต่อย่างใด.

"ราชันย์หยก? ไม่เห็น....!"เห่าเม่ยลี่ที่กำลังกล่าวดูแคลน.

"เห่าเม่ยลี่,หลังจากนี้เรียกเขาว่าราชันย์หยก!"จงซานที่เอ่ยออกมาในทันที.

เห่าเม่ยลี่จ้องมองจงซาน,ก่อนที่จะพยักหน้ารับ.

"อืม,ราชันย์หยก? ราชันย์หยก,รอให้ข้าจัดการวิกฤติตรงนี้ก่อน,ข้าจะตามเจ้าไป!"เห่าเม่ยลี่กล่าว.

"ตกลง!"ราชันย์หยกพยักหน้า.

ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกเก้าคนของเขาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

ทว่าในเวลาเดียวกันนี้,กลุ่มต้าเซียนพเนจรทั้ง 21 คนที่ต้อนนี้รู้สึกย่ำแย่กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น,ทุกคนที่พูดไม่ออกไปเลยทีเดียว.

อีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพล,จงซานเป็นสหายกับอีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลอย่างงั้นรึ?

ราชันย์หยก? กลุ่มอิทธิพลใหญ่นี้มีเหรอที่เหล่าต้าเซียนไร้สังกัดจะไม่รู้,ทว่า,มีแค่บางคนที่รับรู้,ราชันย์หยก? มีนามว่าเห่าเทียนรึ? ราชันย์หยกตำหนักถงหมิงเห่าเทียน? เป็นเซิ่งหวังที่ไม่ธรรมดาเลย,เขาไม่ใช่กลุ่มอิทธิพลขนาดเล็ก,ไม่คิดเลยว่าจะมาปรากฏตัวที่นี่.

จงซานจะมีอะไรเกินตัวไปหรือไม่? เพียงแค่แยกสวรรค์ปรากฏตัวขึ้นที่โลกใบใหญ่,ก็ปรากฏคนของวิหารพุทธเดินทางมาหา,มาต้อนรับฝู่จู่กลับไป? อีกทั้งฝู่จู่ยังเป็นบุตรชายของเขาอย่างงั้นรึ? วิหารพุทธยังไม่พอ,ยังมีอีกหนึ่งศาลเทวะ? ราชันย์หยก? จงซานนี่เขาเพิ่งก้าวเข้ามาในโลกใบใหญ่จริงๆรึ?







ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น