Immortality Chapter 833 buddha
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 833 ฝูจู่(องค์ศาสดา)
Chapter 833 buddha
ปัญญาชนย่อมไม่สนใจในยศศักดิ์และเงินทอง,ไม่ละทิ้งครรลองคลองธรรมและความเที่ยงธรรม,ไม่กระทำเรื่องที่ต้องรู้สึกละอาย,ปฏิเสธในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง,รักษาศักดิ์ศรีและคุณสมบัติของปัญญาชน!
จงซานที่ทรงปัญญา,เขาจะสามารถจัดการคนเหล่านี้ด้วยปัญญาได้อย่างไร?
"ต้าเซียนทุกท่าน,ข้าขอบอกว่าอุปกรณ์ต้าเซียนของต้าเจิ้งนั้นหาได้มีอะไร,ไม่อยู่ในสายตาของข้าจงซานจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ไม่มีอุปกรณ์ต้าเซียนอยู่ในสายตาของศาลเทวะต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
เหล่าต้าเซียนที่ได้ยินคำพูดของจงซาน,เวลานี้ต้องการพุ่งไปตบหน้าจงซานให้ตกตายไปเลยจริงๆ,อุปกรณ์ต้าเซียน,ที่พวกเขาค้นห้ามาหลายพัน,หลายหมื่นหลายแสนปี,ยังไม่เคยได้ครอบครอง,แม้แต่คนที่ก้าวไปถึงระดับต้าเซียน,ยังยากที่จะมีอุปกรณ์ต้าเซียนมาครอง,มันเป็นสิ่งของที่จะยากจะหลอมขึ้นมาได้.
หากแต่เพียงแค่เซียนสวรรค์เล็กๆกลับหาญกล้าพูดเช่นนี้?
อุปกรณ์ต้าเซียนไม่อยู่ในสายตาอย่างงั้นรึ? เขาเป็นใครมาจากใหนกัน?
ถึงได้กล่าวกล่าวเช่นนี้,กับการพูดจากเช่นนี้ถากถางพวกเขา,นับเป็นการตอกหน้าของพวกเขาจริงๆ.
อย่างไรก็ตามเขาที่มีอุปกรณ์ต้าเซียนมากกว่าร้อยชิ้น,ขณะที่เพิ่งแยกสวรรค์ออกมา,บางที่อุปกรณ์ต้าเซียนสำหรับเซียนสวรรค์เช่นเขา,อาจจะนับว่าไม่มีอะไรก็เป็นได้.
บางที่อาจะเป็นเหล่าโจรร้ายที่บุกปล้นชาวบ้าน,ถามหาเงิน?ขอเงิน
120 ,แต่คนถูกปล้น กลับกล่าวหยัน,ด้วยทรัพย์สินที่มีมากแล้ว,และกลายเป็นคนถูกปล้นที่กล่าวดูแคลนว่าพวกเจ้านี้มันเป็นโจรร้าย
ที่ยากจนจริงๆ!
เหล่าต้าเซียนที่ถูกเซียนสวรรค์ดูแคลน,หากแต่ก็ไม่รู้จะโต้เถียงอย่างไร,จึงทำได้แค่เงียบ!
"ศาลเทวะต้าเจิ้งของข้านั้นยังมีของล้ำค่าที่สุด,พวกเจ้าไม่เห็นอย่างงั้นรึ?
น่าเสียดายจริงๆ!"จงซานที่จ้องมองไปยังเหล่าต้าเซียน.
"หืม?"ตงเจี้ยนเฟิงที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
เหล่าต้าเซียนคนอื่นต่างจับจ้องมองไปยังจงซาน.
"สิ่งที่ศาลเทวะต้าเจิ้งมีและล้ำค่าที่สุดก็คือตำแหน่งมรรคา,ข้าที่เป็นสวรรค์สามารถประทานตำแหน่งมรรคาให้กับพวกเจ้าได้,ตำแหน่งระดับอ่อนนุ่ม,ระดับกลาง,และมอบตำแหน่งซ่างให้ได้! ข้าคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าวัตถุภายนอกอุปกรณ์ต้าเซียนซะอีก!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ฮึ? แล้วตำแหน่งมรรคาระดับสูงล่ะ?"ตงเจี้ยนเฟิงที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.
"ต้าเจิ้งของข้านั้นมีการมอบรางวัลและการลงโทษที่เข้มงวด,ตำแหน่งมรรคาระดับสูงรึ?
นั่นจำเป็นต้องมอบการสนับสนุนคนที่ทำประโยชน์ให้กับศาลเทวะต้าเจิ้ง,ทุกคนน่าจะสามารถทำมันได้อย่างง่ายดาย?เพียงไม่กี่ปีย่อมได้รับมัน,ไม่มีอะไรที่ได้มาโดยง่าย,หากต้องการเข้าร่วมราชวงศ์วาสนา,เข้าร่วมต้าเจิ้งของข้า,จะได้รับตำแหน่งมรรคาระดับอ่อนนุ่ม,หลังจากที่สร้างผลงานและรับประทานมรรคาระดับกลาง,ส่วนระดับสูงนั้นก็ย่อมมีโอกาสได้รับอย่างแน่นอน,ข้าคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของทุกท่าน,ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเลย."จงซานที่กล่าวชักชวน.
"อ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.......!"
เหล่าต้าเซียนที่หัวเราะดังสนั่น,เสียงหัวเราะที่เปื้อนไปด้วยความดูถูกดูแคลน.
"เข้าร่วมต้าเจิ้ง?
ไร้สาระ,ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเรา,ไม่ว่าจะเป็นราชวงศ์วาสนาใหนก็สามารถเข้าร่วมได้ทั้งนั้น,คิดว่าพวกเราจะโง่เข้าร่วมราชวงศ์วาสนาที่กำลังถูกทำลายอย่างงั้นรึ?"
"ไม่เลย,คิดว่ามีราชวงศ์วาสนาที่มีตำแหน่งมรรคาระดับสูงต้องการพวกเจ้าอย่างงั้นรึ?
ต้าเจิ้งของข้านั้น,จะสามารถเติบโตกว่าราชวงศ์วาสนาอื่นอีกหลายเท่า,อีกทั้งหากเข้าร่วมศาลเทวะต้าเจิ้งย่อมได้รับสวัสดิการที่มากมาย!"จงซานที่ส่ายหน้าพลางกล่าวชักชวน.
"ข้าที่ต้องเป็นต้าเซียน,กลับต้องไปเป็นข้าราชบริพารของเซียนสวรรค์นะรึ?
เจ้าเด็กน้อย,เจ้าฝันหวานไปหน่อยมั้ง!"ชายผู้หนึ่งที่กล่าวหยัน.
"ข้าที่กล้าเสนอตำแหน่งมรรคาให้กับทุกคนย่อมต้องมีความสามารถ,หากทุกคนไม่ต้องการ,คงไม่มีอะไรทำได้นอกจากคำว่า
น่าเสียดายนัก!"จงซานที่สายหน้าไปมา.
กับคำพูดของจงซานได้สร้างความสับสนให้กับหลายๆคนเช่นกัน.
ดูเหมือนว่าจะมีต้าเซียน 3-4
คนที่เริ่มขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ถุยยยยย!"ต้าเซียนตงเจี้ยนเฟิงที่แค่นเสียงเย็นชา.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังตงเจี้ยนเฟิง.
"เลิกพล่ามไร้สาระได้แล้ว?
พวกเราไม่มีเวลามาฟังคำพูดไร้สาระของเจ้า,ส่งอุปกรณ์ต้าเซียนมาซะ!"ตงเจี้ยนเฟิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่จ้องตงเจี้ยนเฟิงด้วยความประหลาดใจ,กับคำพูดของเขาก่อนหน้านี้,แม้ว่าจะน่าดึงดูดใจ,ทว่าจงซานก็เข้าใจดี,ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน,ที่จะล่อลวงกลุ่มคนที่มีเป้าหมายอยู่แล้ว.
เป็นความจริง,ต้าเซียนสองสามคนก่อนหน้าที่ที่คล้อยตาม,พวกเขาที่ได้สติทันทีที่ได้ยินคำพูดของตงเจี้ยนเฟิง.
"มีอะไรรึ?
ต้าเซียนตงเจี้ยนเฟิงเจ้าไม่ต้องการ,แปลว่าคนอื่นก็ไม่ต้องการอย่างงั้นรึ?
เจ้าคือคนที่ตัดสินชะตากรรมของต้าเซียนทั้งหมดอย่างงั้นรึ? ทุกคนจะต้องเชื่อฟังเจ้าเพียงคนเดียวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาพร้อมกับแสดงท่าทางสงสัย.
แม้นว่าจะเป็นท่าทางแสดงความสงสัยเล็กๆออกมา,ทว่าคำพูดของจงซานนั้นกลับไม่ต่างกับยาพิษ,ที่เหมือนจะสร้างความร้าวฉานเล็กๆขึ้น,พวกเขาที่เป็นผู้ฝึกตนไร้สังกัด,ไม่อยู่ภายใต้คำสั่งของใคร,ตอนนี้จงซานที่สรุปว่าตงเจี้ยนเฟิงเป็นหัวหน้าที่ตัดสินทุกอย่าง,แสดงให้เห็นว่าต้าเซียนคนอื่นๆเป็นเพียงลูกน้องของตงเจี้ยนเฟิง.
เป็นความจริงที่ต้าเซียนหลายคนเวลานี้,เริ่มเผยสายตาที่ไม่พอใจออกมา.
ตงเจี้ยนเฟิงที่จ้องมองคนอื่นๆ,ก่อนที่จะหันหน้าไปมาจงซาน,รับรู้ว่าจงซานผู้นี้ยากที่จะต่อกรด้วยแล้ว,ไม่คิดเลยว่าวาจาของเขานั้นร้ายกาจยิ่งนัก.
"เจ้าต้องการถ่วงเวลาอย่างงั้นรึ? ชิ!!"ตงเจี้ยนเฟิงที่แค่นเสียงเย็นชา,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปเตรียมลงมือ.
"อามิตตาพุท!"
ทันใดนั้นคำพูดขององค์อรหันที่ดังขึ้นในทันที,เหล่าต้าเซียนที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
เหล่าอรหันต์ที่ยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ,หากแต่แสงสีทองกับฉายออกมาสว่างเจ้าจนมาถึงที่นี่ก่อนแล้ว.
รวมทั้งสิ้นสิบรูป,สวมจีวรที่เหมือนกัน,ทั้งสิบรูปที่มีภาพธรรมด้านหลัง,ใบหน้าที่ดูสงบเงียบ,เต็มเปี่ยมไปด้วยอำนาจที่ยิ่งใหญ่.
นี่คือกลุ่มอิทธิพลแรก,จงซานที่คาดไม่ถึงมาก่อน,ว่ากลุ่มอิทธิพลกลุ่มแรกที่มาถึงก็คือนักบวชต้ากวงอย่างงั้นรึ?
"คนของวิหารเสียงสวรรค์อย่างงั้นรึ? ไม่ใช่ว่าคนของวิหารเสียงสวรรค์ถอนตัวจากอาณาจักรเฟิงจงไปหมดแล้วหรอกรึ?
แล้วมาปรากฏขึ้นที่นี่ได้อย่างไรกัน?"ตงเจี้ยนเฟิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
จากท่าทางของตงเจี้ยนเฟิงแล้ว,จงซานสามารถทีจะมองเห็นได้ในทันที,นักบวชทั้งสิบนั้น,อยู่ในระดับต้าเซียน,ซึ่งถูกเรียกว่า
ต้าโฝ!
สิบต้าโฝเดินทางมาถึงที่นี่เลยรึ?
"ยินดีต้องรับการเกิดใหม่ของนิพพานฝูจู่!"ต้าโฝที่เป็นผู้นำที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"นิพานฝูจู่? ฝูจู่ที่กำเนิดใหม่?
ศาสนาดาเทียนหยิน? ฝู่จู่เทียนหยินอย่างงั้นรึ?"
เหล่าต้าเซียนต่างก็จ้องมองไปยังต้าโฝที่กำลังกล่าวต่อใครบางคนในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ฝูจู่? ใครคือฝู่จู่เทียนหยิน?
ทว่าสายตาของทุกคนนั้นต่างก็จับจ้องมองไปยังจงเทียนในทันที.
"ข้าอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เต็มไปด้วยความงงงวย.
"ต้าโฝ,ไม่ใช่ว่าท่านเข้าใจผิดอยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปด้วยความประหลาดใจ.
"เมือนิพพานฝูจู่เลือกอาณาเขตเฟิงจง,ข้าได้ทำนายไว้ก่อนแล้วว่าท่านจะจุติขึ้นมาในวันนี้,ก่อนหน้าที่จะนิพพานนั้น,ผนึกของวิเศษขององค์ศาสดานั้นต่างก็ล่วงหล่นลงไปในโลกใบเล็กมามาย,แต่ละชิ้นส่วนนั้นเป็นสมบัติของฝูจู่,มีชิ้นหนึ่งที่เป็นสัญลักษณ์วิญญาณของฝูจู่
เป็นฝูจู่เท่านั้นถึงจะสามารถใช้ได้!"ต้าโฝที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"สัญลักษณ์วิญญาณ?"จงซานที่สอบถามด้วยความสงสัย.
”卍?”จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ความจริง,สมบัติของฝูจู่ที่เคยประทานให้กับแดนเทพพิสุทธิ์,จงเทียนที่ได้รับอักษรหว่าน(卍)
มาในอดีต,มันคือสัญลักษณ์วิญญาณอย่างงั้นรึ?
ในงานชุมนุมนิพพานในเวลานั้น,องค์อรหันต์ได้ประทานของวิเศษมา,แท้จริงแล้วจงเทียนก็คือฝู่จู่เทียนหยินกลับชาติมาเกิดที่ได้เตรียมมันเอาไว้อย่างงั้นรึ?
"พวกท่านเข้าใจผิดหรือไม่?
ข้านะรึที่เป็นฝูจู่? ข้าไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นแม้แต่น้อย!"จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฝู่จู่ย่อมไม่สามารถตระหนักได้,เพราะว่าความทรงจำถูกลบไป,เมื่อไหร่ที่ความทรงจำกลับคืน,ท่านก็จะรู้เอง,ก่อนหน้าที่ฝู่จูนิพพาน,เมื่อมีคนแยกสวรรค์,พวกเราก็เร่งรีบเดินทางมาต้อนรับฝูจู่เพื่อเดินทางกับวิหารเสียงสวรรค์,ออกจากอาณาจักรเฟิงจงแห่งนี้!"ต้าโฝที่กล่าวออกมาทันที.
"ท่านพ่อ,ท่านรับรู้เรื่องนี้หรือไม่?"จงเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เหล่าต้าเซียนไร้สังกัดเวลานี้เริ่มขมวดคิ้วไปมา,ราวกับรู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ดีนัก,เพราะว่ามีตัวแปรบางอย่างปรากฏขึ้นมา.
"ข้าเองก็ไม่เข้าใจเกี่ยวกับอักษรหว่าน ’卍’นี้,เจ้ามีความเห็นว่าอย่างไร?"จงซานที่จ้องมองไปยังจงเทียน.
"ข้าไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับชาติที่แล้วแม้แต่น้อย,ทว่าข้ารู้สึกว่าอักษรหว่านนี้,ข้ากับรู้สึกคุ้นเคย,บางทีพวกเขาอาจจะพูดจริงก็ได้!"จงเทียนกล่าว.
"เช่นนั้นเจ้าก็ตัดสินใจเองเถอะ!"
"ครับ!"
"ฝูจู่,ยินดีที่จะเดินทางไปกับพวกเราหรือไม่?"ต้าโฝที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ข้าไม่ต้องการจะไป,พวกท่านกลับไปเถอะ!"จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ก่อนที่ฝูจู่จะนิพพานนั้นได้สั่งการว่า,ตราบเท่าที่สามารถแยกสวรรค์ได้,พวกเราจะสามารถรับรู้กลิ่นอายอรหันต์ได้,ในเวลานั้นให้นำท่านกลับไป,พวกเราต้าโฝวทั้งสิบ,ได้รับคำสั่งของท่าน,การขัดขืนคำสั่งนี้ถือเป็นความผิด,หากท่านไม่ยินดี,พวกเราคงทำได้แค่ใช้กำลังเท่านั้น!"ต้าโฝวที่ส่ายหน้าไปมา.
หลังจากนั้นใบหน้าของจงเทียนที่ดูซับซ้อนปรวนแปร,"ข้าสามารถตานท่านไปได้,ทว่าต้องรอให้ข้าจัดการเรื่องบางอย่างก่อน,ไม่เช่นนั้นแล้วข้าจิตใจของข้าคงไม่สงบสุข,และคงไม่สามารถตรัสรู้ได้ตลอดไป,ทุกอย่างคงจะว่างเปล่า,จนไม่สามารถที่จะกลายเป็นฝูจู่ได้อีกครั้ง!"
เห็นสายตาที่หนักแน่นลึกล้ำของจงซาน,สิบต้าโฝวที่หลับตาพยักหน้ารับด้วยความชื่นชม.
"อามิตตาพุท!"
กับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวกลับมีสิบต้าโฝวปรากฏออกมาช่วยเหลืออย่างงั้นรึ?
สถานการณ์ที่เปลี่ยนไปในทิศทางที่ไม่ดีนัก.
22
ต้าเซียนผู้ฝึกตนไร้สังกัดขมวดคิ้วไปมา,จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
เป็นเขา,จงซาน,เขาจงใจถ่วงเวลา? ทุกคนพบว่าจงซานตอนนี้ได้สร้างเรื่องทำให้เรื่องง่ายกลายเป็นเรื่องยากไปแล้ว.
"จับตัวจงซาน!"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ในเวลานี้ไม่มีใครกล้าค้านตงเจี้ยนเฟิง,คนสองคนที่ลงมืออย่างรวดเร็ว.
"ขวางพวกเขา!"จงเทียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นนักบวชที่ถวายตัวต่อวิหารเสียงสวรรค์,ทว่าก็ไม่ใช่คนโง่,เมื่อมีฝ่ามือสองฝ่ามือลอยมา,สองต้าโฝก็สะบัดมือโจมตีออกไปในทันทีเช่นกัน.
ฝ่ามือของต้าโฝวนั้นทรงพลังมาก,พร้อมกับขยายออกไป,กระแทกฝ่ามือของต้าเซียนสองคนเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมมมมมมมมม!"
"ตูมมมมมมมมมม!"
บนอากาศสั่นเทือนอย่างรุนแรง,แสงสีทองที่เจิดจรัสปะทะกับแสงสีแดง,ฝ่ามือที่ทรงพลังกระแทกออกไป,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ,เห็นชัดเจนว่าฝ่ามือของต้าโฝวนั้นแข็งแกร่งทรงพลังเป็นอย่างมาก.
"อามิตตาพุธ,ทุกท่านโปรดกลับไปซะเถิด!"ผู้นำต้าโฝวที่กล่าวออกมาในทันที.
โปรดกลับไป?
พวกเขาที่รอคอยมานาน,ต้าเซียนมากมายจะยินดีกลับไปอย่างงั้นรึ?
หลายร้อยปีแล้ว,อุปกรณ์ต้าเซียนที่พวกเขากำลังจะได้รับ,เพราะคำพูดของจงซานที่ถ่วงเวลาทำให้พวกเขาพลาดโอกาสอย่างงั้นรึ?
เหล่าต้าเซียนพเนจรไม่ยินดีแม้แต่น้อย.
"สหายเต๋าทุกท่าน!"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยออกมาทันที.
"สหายเต๋าทุกท่าน,สิบต้าโฝว,หากแต่พวกเรามีกันถึง
22 คน,ตราบเท่าที่พวกเราร่วมมือกัน,มีเหรอที่จะจับตัวจงซานไม่ได้?
ข้าตงเจี้ยนเฟิงขอปฏิญาณ,อุปกรณ์ต้าเซียนที่ได้รับมานั้น,พวกเราจะแบ่งเท่าๆกัน!"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
กับการออกมาพูดเช่นนั้น,นั่นเพราะว่าทุกคนไม่ได้เชื่อใจกันและกันตั้งแต่แรกแล้ว,ด้วยการแตกแยก,ไม่สามารถที่จะร่วมมือกันเป็นหนึ่งเดียวกันได้,ในสถานการณ์เช่นนี้,ตงเจี้ยนเฟิงที่ต้องการอาศัยความร่วมมือ,ในเวลานี้เขาจะต้องสร้างการร่วมมือร่วมใจกัน,หลายต่อหลายปีมานี้,เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรมีหรือที่จะร่วมมือกันได้ง่ายๆ?
เรื่องนี้เป็นเรื่องยากมาก.
"ข้ามีอุปกรณ์ต้าเซียน 109 ชิ้น,พวกเจ้ามี
22 คน,จะแบ่งเท่ากันได้อย่างงั้นรึ? เป็นไปไม่ได้ที่จะแบ่งเท่ากัน!"จงซานที่โรยเกลือลงบนแผลอีกครั้งในทันที.
"ชิ,เจ้าคนปากปีจอ,ทุกคนร่วมมือกัน,ไม่เช่นนั้นพวกเราจะกลับไปมือเปล่าไม่ได้อะไรเลย!"สายตาของตงเจี้ยนเฟิงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
เหล่าต้าเซียนที่พยักหน้าพร้อมๆกัน,เตรียมลงมือ.
"ตงเจี้ยนเฟิง,อยู่ใหน!"
จากที่ไกลออกไปเสียงค่อนขอดเหยียดหยันที่ดังขึ้นทันที,กับเสียงดังกล่าวนั้นทำให้ทุกคนหันหน้าออกไปพร้อมๆกัน.
"ใคร?"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
ทันทีที่เอ่ยว่าใคร,ตงเจี้ยนเฟิงที่รู้สึกราวกับว่าร่างของเขาาโดนดูดไป,พลังการดูดที่หนักหน่วงรุนแรง,แม้แต่ต้าเซียนคนอื่นๆก็สัมผัสได้.
พลังดูด?,เรื่องนี้ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
ทุกคนที่หันหน้าออกไปพร้อมๆกัน,ก่อนที่จะเห็นอีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลที่ปรากฏขึ้น,ผู้นำของพวกเขาเป็นชายที่ใบหน้าหล่อเหล่า,นำคนเก้าคน,สามคน,สวมชุดสีดำปกปิดทั้งหมด,อีกคนเป็นชายชราถือแส้,ส่วนอีกคนที่สวมชุดคลุมพรตเต๋าลายแปดทิศ,ตงเจี้ยนเฟิงที่ถูกดูดไปยังทิศดังกล่าวพยายามตะเกียกตะกายฝืนอยู่,ทว่าสุดท้ายแล้วกลับถูกน้ำเต้าสีแดงทองม่วงดูดเข้าไป.
ชายชราที่สวมชุดคลุมนักพรตเต๋า,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปพร้อมกับปิดจุกน้ำเต้า!
Chapter 833 buddha
佛祖
ฝูจู่(องค์ศาสดา)
ปัญญาชนย่อมไม่สนใจในยศศักดิ์และเงินทอง,ไม่ละทิ้งครรลองคลองธรรมและความเที่ยงธรรม,ไม่กระทำเรื่องที่ต้องรู้สึกละอาย,ปฏิเสธในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง,รักษาศักดิ์ศรีและคุณสมบัติของปัญญาชน!
จงซานที่ทรงปัญญา,เขาจะสามารถจัดการคนเหล่านี้ด้วยปัญญาได้อย่างไร?
"ต้าเซียนทุกท่าน,ข้าขอบอกว่าอุปกรณ์ต้าเซียนของต้าเจิ้งนั้นหาได้มีอะไร,ไม่อยู่ในสายตาของข้าจงซานจริงๆ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ไม่มีอุปกรณ์ต้าเซียนอยู่ในสายตาของศาลเทวะต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
เหล่าต้าเซียนที่ได้ยินคำพูดของจงซาน,เวลานี้ต้องการพุ่งไปตบหน้าจงซานให้ตกตายไปเลยจริงๆ,อุปกรณ์ต้าเซียน,ที่พวกเขาค้นห้ามาหลายพัน,หลายหมื่นหลายแสนปี,ยังไม่เคยได้ครอบครอง,แม้แต่คนที่ก้าวไปถึงระดับต้าเซียน,ยังยากที่จะมีอุปกรณ์ต้าเซียนมาครอง,มันเป็นสิ่งของที่จะยากจะหลอมขึ้นมาได้.
หากแต่เพียงแค่เซียนสวรรค์เล็กๆกลับหาญกล้าพูดเช่นนี้?
อุปกรณ์ต้าเซียนไม่อยู่ในสายตาอย่างงั้นรึ? เขาเป็นใครมาจากใหนกัน?
ถึงได้กล่าวกล่าวเช่นนี้,กับการพูดจากเช่นนี้ถากถางพวกเขา,นับเป็นการตอกหน้าของพวกเขาจริงๆ.
อย่างไรก็ตามเขาที่มีอุปกรณ์ต้าเซียนมากกว่าร้อยชิ้น,ขณะที่เพิ่งแยกสวรรค์ออกมา,บางที่อุปกรณ์ต้าเซียนสำหรับเซียนสวรรค์เช่นเขา,อาจจะนับว่าไม่มีอะไรก็เป็นได้.
บางที่อาจะเป็นเหล่าโจรร้ายที่บุกปล้นชาวบ้าน,ถามหาเงิน?ขอเงิน
120 ,แต่คนถูกปล้น กลับกล่าวหยัน,ด้วยทรัพย์สินที่มีมากแล้ว,และกลายเป็นคนถูกปล้นที่กล่าวดูแคลนว่าพวกเจ้านี้มันเป็นโจรร้าย
ที่ยากจนจริงๆ!
เหล่าต้าเซียนที่ถูกเซียนสวรรค์ดูแคลน,หากแต่ก็ไม่รู้จะโต้เถียงอย่างไร,จึงทำได้แค่เงียบ!
"ศาลเทวะต้าเจิ้งของข้านั้นยังมีของล้ำค่าที่สุด,พวกเจ้าไม่เห็นอย่างงั้นรึ?
น่าเสียดายจริงๆ!"จงซานที่จ้องมองไปยังเหล่าต้าเซียน.
"หืม?"ตงเจี้ยนเฟิงที่ดวงตาหรี่เล็กลง.
เหล่าต้าเซียนคนอื่นต่างจับจ้องมองไปยังจงซาน.
"สิ่งที่ศาลเทวะต้าเจิ้งมีและล้ำค่าที่สุดก็คือตำแหน่งมรรคา,ข้าที่เป็นสวรรค์สามารถประทานตำแหน่งมรรคาให้กับพวกเจ้าได้,ตำแหน่งระดับอ่อนนุ่ม,ระดับกลาง,และมอบตำแหน่งซ่างให้ได้! ข้าคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าวัตถุภายนอกอุปกรณ์ต้าเซียนซะอีก!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ฮึ? แล้วตำแหน่งมรรคาระดับสูงล่ะ?"ตงเจี้ยนเฟิงที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.
"ต้าเจิ้งของข้านั้นมีการมอบรางวัลและการลงโทษที่เข้มงวด,ตำแหน่งมรรคาระดับสูงรึ?
นั่นจำเป็นต้องมอบการสนับสนุนคนที่ทำประโยชน์ให้กับศาลเทวะต้าเจิ้ง,ทุกคนน่าจะสามารถทำมันได้อย่างง่ายดาย?เพียงไม่กี่ปีย่อมได้รับมัน,ไม่มีอะไรที่ได้มาโดยง่าย,หากต้องการเข้าร่วมราชวงศ์วาสนา,เข้าร่วมต้าเจิ้งของข้า,จะได้รับตำแหน่งมรรคาระดับอ่อนนุ่ม,หลังจากที่สร้างผลงานและรับประทานมรรคาระดับกลาง,ส่วนระดับสูงนั้นก็ย่อมมีโอกาสได้รับอย่างแน่นอน,ข้าคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของทุกท่าน,ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเลย."จงซานที่กล่าวชักชวน.
"อ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.......!"
เหล่าต้าเซียนที่หัวเราะดังสนั่น,เสียงหัวเราะที่เปื้อนไปด้วยความดูถูกดูแคลน.
"เข้าร่วมต้าเจิ้ง?
ไร้สาระ,ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเรา,ไม่ว่าจะเป็นราชวงศ์วาสนาใหนก็สามารถเข้าร่วมได้ทั้งนั้น,คิดว่าพวกเราจะโง่เข้าร่วมราชวงศ์วาสนาที่กำลังถูกทำลายอย่างงั้นรึ?"
"ไม่เลย,คิดว่ามีราชวงศ์วาสนาที่มีตำแหน่งมรรคาระดับสูงต้องการพวกเจ้าอย่างงั้นรึ?
ต้าเจิ้งของข้านั้น,จะสามารถเติบโตกว่าราชวงศ์วาสนาอื่นอีกหลายเท่า,อีกทั้งหากเข้าร่วมศาลเทวะต้าเจิ้งย่อมได้รับสวัสดิการที่มากมาย!"จงซานที่ส่ายหน้าพลางกล่าวชักชวน.
"ข้าที่ต้องเป็นต้าเซียน,กลับต้องไปเป็นข้าราชบริพารของเซียนสวรรค์นะรึ?
เจ้าเด็กน้อย,เจ้าฝันหวานไปหน่อยมั้ง!"ชายผู้หนึ่งที่กล่าวหยัน.
"ข้าที่กล้าเสนอตำแหน่งมรรคาให้กับทุกคนย่อมต้องมีความสามารถ,หากทุกคนไม่ต้องการ,คงไม่มีอะไรทำได้นอกจากคำว่า
น่าเสียดายนัก!"จงซานที่สายหน้าไปมา.
กับคำพูดของจงซานได้สร้างความสับสนให้กับหลายๆคนเช่นกัน.
ดูเหมือนว่าจะมีต้าเซียน 3-4
คนที่เริ่มขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"ถุยยยยย!"ต้าเซียนตงเจี้ยนเฟิงที่แค่นเสียงเย็นชา.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังตงเจี้ยนเฟิง.
"เลิกพล่ามไร้สาระได้แล้ว?
พวกเราไม่มีเวลามาฟังคำพูดไร้สาระของเจ้า,ส่งอุปกรณ์ต้าเซียนมาซะ!"ตงเจี้ยนเฟิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่จ้องตงเจี้ยนเฟิงด้วยความประหลาดใจ,กับคำพูดของเขาก่อนหน้านี้,แม้ว่าจะน่าดึงดูดใจ,ทว่าจงซานก็เข้าใจดี,ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน,ที่จะล่อลวงกลุ่มคนที่มีเป้าหมายอยู่แล้ว.
เป็นความจริง,ต้าเซียนสองสามคนก่อนหน้าที่ที่คล้อยตาม,พวกเขาที่ได้สติทันทีที่ได้ยินคำพูดของตงเจี้ยนเฟิง.
"มีอะไรรึ?
ต้าเซียนตงเจี้ยนเฟิงเจ้าไม่ต้องการ,แปลว่าคนอื่นก็ไม่ต้องการอย่างงั้นรึ?
เจ้าคือคนที่ตัดสินชะตากรรมของต้าเซียนทั้งหมดอย่างงั้นรึ? ทุกคนจะต้องเชื่อฟังเจ้าเพียงคนเดียวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาพร้อมกับแสดงท่าทางสงสัย.
แม้นว่าจะเป็นท่าทางแสดงความสงสัยเล็กๆออกมา,ทว่าคำพูดของจงซานนั้นกลับไม่ต่างกับยาพิษ,ที่เหมือนจะสร้างความร้าวฉานเล็กๆขึ้น,พวกเขาที่เป็นผู้ฝึกตนไร้สังกัด,ไม่อยู่ภายใต้คำสั่งของใคร,ตอนนี้จงซานที่สรุปว่าตงเจี้ยนเฟิงเป็นหัวหน้าที่ตัดสินทุกอย่าง,แสดงให้เห็นว่าต้าเซียนคนอื่นๆเป็นเพียงลูกน้องของตงเจี้ยนเฟิง.
เป็นความจริงที่ต้าเซียนหลายคนเวลานี้,เริ่มเผยสายตาที่ไม่พอใจออกมา.
ตงเจี้ยนเฟิงที่จ้องมองคนอื่นๆ,ก่อนที่จะหันหน้าไปมาจงซาน,รับรู้ว่าจงซานผู้นี้ยากที่จะต่อกรด้วยแล้ว,ไม่คิดเลยว่าวาจาของเขานั้นร้ายกาจยิ่งนัก.
"เจ้าต้องการถ่วงเวลาอย่างงั้นรึ? ชิ!!"ตงเจี้ยนเฟิงที่แค่นเสียงเย็นชา,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปเตรียมลงมือ.
"อามิตตาพุท!"
ทันใดนั้นคำพูดขององค์อรหันที่ดังขึ้นในทันที,เหล่าต้าเซียนที่ขมวดคิ้วไปมา,จดจ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
เหล่าอรหันต์ที่ยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ,หากแต่แสงสีทองกับฉายออกมาสว่างเจ้าจนมาถึงที่นี่ก่อนแล้ว.
รวมทั้งสิ้นสิบรูป,สวมจีวรที่เหมือนกัน,ทั้งสิบรูปที่มีภาพธรรมด้านหลัง,ใบหน้าที่ดูสงบเงียบ,เต็มเปี่ยมไปด้วยอำนาจที่ยิ่งใหญ่.
นี่คือกลุ่มอิทธิพลแรก,จงซานที่คาดไม่ถึงมาก่อน,ว่ากลุ่มอิทธิพลกลุ่มแรกที่มาถึงก็คือนักบวชต้ากวงอย่างงั้นรึ?
"คนของวิหารเสียงสวรรค์อย่างงั้นรึ? ไม่ใช่ว่าคนของวิหารเสียงสวรรค์ถอนตัวจากอาณาจักรเฟิงจงไปหมดแล้วหรอกรึ?
แล้วมาปรากฏขึ้นที่นี่ได้อย่างไรกัน?"ตงเจี้ยนเฟิงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
จากท่าทางของตงเจี้ยนเฟิงแล้ว,จงซานสามารถทีจะมองเห็นได้ในทันที,นักบวชทั้งสิบนั้น,อยู่ในระดับต้าเซียน,ซึ่งถูกเรียกว่า
ต้าโฝ!
สิบต้าโฝเดินทางมาถึงที่นี่เลยรึ?
"ยินดีต้องรับการเกิดใหม่ของนิพพานฝูจู่!"ต้าโฝที่เป็นผู้นำที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"นิพานฝูจู่? ฝูจู่ที่กำเนิดใหม่?
ศาสนาดาเทียนหยิน? ฝู่จู่เทียนหยินอย่างงั้นรึ?"
เหล่าต้าเซียนต่างก็จ้องมองไปยังต้าโฝที่กำลังกล่าวต่อใครบางคนในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ฝูจู่? ใครคือฝู่จู่เทียนหยิน?
ทว่าสายตาของทุกคนนั้นต่างก็จับจ้องมองไปยังจงเทียนในทันที.
"ข้าอย่างงั้นรึ?"จงเทียนที่เต็มไปด้วยความงงงวย.
"ต้าโฝ,ไม่ใช่ว่าท่านเข้าใจผิดอยู่อย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปด้วยความประหลาดใจ.
"เมือนิพพานฝูจู่เลือกอาณาเขตเฟิงจง,ข้าได้ทำนายไว้ก่อนแล้วว่าท่านจะจุติขึ้นมาในวันนี้,ก่อนหน้าที่จะนิพพานนั้น,ผนึกของวิเศษขององค์ศาสดานั้นต่างก็ล่วงหล่นลงไปในโลกใบเล็กมามาย,แต่ละชิ้นส่วนนั้นเป็นสมบัติของฝูจู่,มีชิ้นหนึ่งที่เป็นสัญลักษณ์วิญญาณของฝูจู่
เป็นฝูจู่เท่านั้นถึงจะสามารถใช้ได้!"ต้าโฝที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"สัญลักษณ์วิญญาณ?"จงซานที่สอบถามด้วยความสงสัย.
”卍”(อักษรหว่าน)
”卍?”จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ความจริง,สมบัติของฝูจู่ที่เคยประทานให้กับแดนเทพพิสุทธิ์,จงเทียนที่ได้รับอักษรหว่าน(卍)
มาในอดีต,มันคือสัญลักษณ์วิญญาณอย่างงั้นรึ?
ในงานชุมนุมนิพพานในเวลานั้น,องค์อรหันต์ได้ประทานของวิเศษมา,แท้จริงแล้วจงเทียนก็คือฝู่จู่เทียนหยินกลับชาติมาเกิดที่ได้เตรียมมันเอาไว้อย่างงั้นรึ?
"พวกท่านเข้าใจผิดหรือไม่?
ข้านะรึที่เป็นฝูจู่? ข้าไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นแม้แต่น้อย!"จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฝู่จู่ย่อมไม่สามารถตระหนักได้,เพราะว่าความทรงจำถูกลบไป,เมื่อไหร่ที่ความทรงจำกลับคืน,ท่านก็จะรู้เอง,ก่อนหน้าที่ฝู่จูนิพพาน,เมื่อมีคนแยกสวรรค์,พวกเราก็เร่งรีบเดินทางมาต้อนรับฝูจู่เพื่อเดินทางกับวิหารเสียงสวรรค์,ออกจากอาณาจักรเฟิงจงแห่งนี้!"ต้าโฝที่กล่าวออกมาทันที.
"ท่านพ่อ,ท่านรับรู้เรื่องนี้หรือไม่?"จงเทียนที่จ้องมองไปยังจงซาน.
เหล่าต้าเซียนไร้สังกัดเวลานี้เริ่มขมวดคิ้วไปมา,ราวกับรู้สึกว่าสถานการณ์ไม่ดีนัก,เพราะว่ามีตัวแปรบางอย่างปรากฏขึ้นมา.
"ข้าเองก็ไม่เข้าใจเกี่ยวกับอักษรหว่าน ’卍’นี้,เจ้ามีความเห็นว่าอย่างไร?"จงซานที่จ้องมองไปยังจงเทียน.
"ข้าไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับชาติที่แล้วแม้แต่น้อย,ทว่าข้ารู้สึกว่าอักษรหว่านนี้,ข้ากับรู้สึกคุ้นเคย,บางทีพวกเขาอาจจะพูดจริงก็ได้!"จงเทียนกล่าว.
"เช่นนั้นเจ้าก็ตัดสินใจเองเถอะ!"
"ครับ!"
"ฝูจู่,ยินดีที่จะเดินทางไปกับพวกเราหรือไม่?"ต้าโฝที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"ข้าไม่ต้องการจะไป,พวกท่านกลับไปเถอะ!"จงเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ก่อนที่ฝูจู่จะนิพพานนั้นได้สั่งการว่า,ตราบเท่าที่สามารถแยกสวรรค์ได้,พวกเราจะสามารถรับรู้กลิ่นอายอรหันต์ได้,ในเวลานั้นให้นำท่านกลับไป,พวกเราต้าโฝวทั้งสิบ,ได้รับคำสั่งของท่าน,การขัดขืนคำสั่งนี้ถือเป็นความผิด,หากท่านไม่ยินดี,พวกเราคงทำได้แค่ใช้กำลังเท่านั้น!"ต้าโฝวที่ส่ายหน้าไปมา.
หลังจากนั้นใบหน้าของจงเทียนที่ดูซับซ้อนปรวนแปร,"ข้าสามารถตานท่านไปได้,ทว่าต้องรอให้ข้าจัดการเรื่องบางอย่างก่อน,ไม่เช่นนั้นแล้วข้าจิตใจของข้าคงไม่สงบสุข,และคงไม่สามารถตรัสรู้ได้ตลอดไป,ทุกอย่างคงจะว่างเปล่า,จนไม่สามารถที่จะกลายเป็นฝูจู่ได้อีกครั้ง!"
เห็นสายตาที่หนักแน่นลึกล้ำของจงซาน,สิบต้าโฝวที่หลับตาพยักหน้ารับด้วยความชื่นชม.
"อามิตตาพุท!"
กับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวกลับมีสิบต้าโฝวปรากฏออกมาช่วยเหลืออย่างงั้นรึ?
สถานการณ์ที่เปลี่ยนไปในทิศทางที่ไม่ดีนัก.
22
ต้าเซียนผู้ฝึกตนไร้สังกัดขมวดคิ้วไปมา,จ้องมองไปยังจงซานพร้อมๆกัน.
เป็นเขา,จงซาน,เขาจงใจถ่วงเวลา? ทุกคนพบว่าจงซานตอนนี้ได้สร้างเรื่องทำให้เรื่องง่ายกลายเป็นเรื่องยากไปแล้ว.
"จับตัวจงซาน!"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ในเวลานี้ไม่มีใครกล้าค้านตงเจี้ยนเฟิง,คนสองคนที่ลงมืออย่างรวดเร็ว.
"ขวางพวกเขา!"จงเทียนที่เอ่ยออกมาในทันที.
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นนักบวชที่ถวายตัวต่อวิหารเสียงสวรรค์,ทว่าก็ไม่ใช่คนโง่,เมื่อมีฝ่ามือสองฝ่ามือลอยมา,สองต้าโฝก็สะบัดมือโจมตีออกไปในทันทีเช่นกัน.
ฝ่ามือของต้าโฝวนั้นทรงพลังมาก,พร้อมกับขยายออกไป,กระแทกฝ่ามือของต้าเซียนสองคนเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมมมมมมมมม!"
"ตูมมมมมมมมมม!"
บนอากาศสั่นเทือนอย่างรุนแรง,แสงสีทองที่เจิดจรัสปะทะกับแสงสีแดง,ฝ่ามือที่ทรงพลังกระแทกออกไป,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ,เห็นชัดเจนว่าฝ่ามือของต้าโฝวนั้นแข็งแกร่งทรงพลังเป็นอย่างมาก.
"อามิตตาพุธ,ทุกท่านโปรดกลับไปซะเถิด!"ผู้นำต้าโฝวที่กล่าวออกมาในทันที.
โปรดกลับไป?
พวกเขาที่รอคอยมานาน,ต้าเซียนมากมายจะยินดีกลับไปอย่างงั้นรึ?
หลายร้อยปีแล้ว,อุปกรณ์ต้าเซียนที่พวกเขากำลังจะได้รับ,เพราะคำพูดของจงซานที่ถ่วงเวลาทำให้พวกเขาพลาดโอกาสอย่างงั้นรึ?
เหล่าต้าเซียนพเนจรไม่ยินดีแม้แต่น้อย.
"สหายเต๋าทุกท่าน!"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยออกมาทันที.
"สหายเต๋าทุกท่าน,สิบต้าโฝว,หากแต่พวกเรามีกันถึง
22 คน,ตราบเท่าที่พวกเราร่วมมือกัน,มีเหรอที่จะจับตัวจงซานไม่ได้?
ข้าตงเจี้ยนเฟิงขอปฏิญาณ,อุปกรณ์ต้าเซียนที่ได้รับมานั้น,พวกเราจะแบ่งเท่าๆกัน!"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
กับการออกมาพูดเช่นนั้น,นั่นเพราะว่าทุกคนไม่ได้เชื่อใจกันและกันตั้งแต่แรกแล้ว,ด้วยการแตกแยก,ไม่สามารถที่จะร่วมมือกันเป็นหนึ่งเดียวกันได้,ในสถานการณ์เช่นนี้,ตงเจี้ยนเฟิงที่ต้องการอาศัยความร่วมมือ,ในเวลานี้เขาจะต้องสร้างการร่วมมือร่วมใจกัน,หลายต่อหลายปีมานี้,เหล่าผู้ฝึกตนพเนจรมีหรือที่จะร่วมมือกันได้ง่ายๆ?
เรื่องนี้เป็นเรื่องยากมาก.
"ข้ามีอุปกรณ์ต้าเซียน 109 ชิ้น,พวกเจ้ามี
22 คน,จะแบ่งเท่ากันได้อย่างงั้นรึ? เป็นไปไม่ได้ที่จะแบ่งเท่ากัน!"จงซานที่โรยเกลือลงบนแผลอีกครั้งในทันที.
"ชิ,เจ้าคนปากปีจอ,ทุกคนร่วมมือกัน,ไม่เช่นนั้นพวกเราจะกลับไปมือเปล่าไม่ได้อะไรเลย!"สายตาของตงเจี้ยนเฟิงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
เหล่าต้าเซียนที่พยักหน้าพร้อมๆกัน,เตรียมลงมือ.
"ตงเจี้ยนเฟิง,อยู่ใหน!"
จากที่ไกลออกไปเสียงค่อนขอดเหยียดหยันที่ดังขึ้นทันที,กับเสียงดังกล่าวนั้นทำให้ทุกคนหันหน้าออกไปพร้อมๆกัน.
"ใคร?"ตงเจี้ยนเฟิงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
ทันทีที่เอ่ยว่าใคร,ตงเจี้ยนเฟิงที่รู้สึกราวกับว่าร่างของเขาาโดนดูดไป,พลังการดูดที่หนักหน่วงรุนแรง,แม้แต่ต้าเซียนคนอื่นๆก็สัมผัสได้.
พลังดูด?,เรื่องนี้ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
ทุกคนที่หันหน้าออกไปพร้อมๆกัน,ก่อนที่จะเห็นอีกหนึ่งกลุ่มอิทธิพลที่ปรากฏขึ้น,ผู้นำของพวกเขาเป็นชายที่ใบหน้าหล่อเหล่า,นำคนเก้าคน,สามคน,สวมชุดสีดำปกปิดทั้งหมด,อีกคนเป็นชายชราถือแส้,ส่วนอีกคนที่สวมชุดคลุมพรตเต๋าลายแปดทิศ,ตงเจี้ยนเฟิงที่ถูกดูดไปยังทิศดังกล่าวพยายามตะเกียกตะกายฝืนอยู่,ทว่าสุดท้ายแล้วกลับถูกน้ำเต้าสีแดงทองม่วงดูดเข้าไป.
ชายชราที่สวมชุดคลุมนักพรตเต๋า,ก่อนที่จะยื่นมือออกไปพร้อมกับปิดจุกน้ำเต้า!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น