Immortality Chapter 821 The light of Great Misfortune
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 821 แสงแห่งความโชคร้าย.
Chapter 821 The light
of Great Misfortune
พลังจิตที่ถูกสูบไปเป็นจำนวนมาก,ในเวลานี้บัวหงหลวนของเขาที่หน้าผากถึงกับคล้ำลง,ทว่ารากของบัวหงหลวนยังคง,ปล่อยพลังจิตออกมาสนับสนุนบัวหงหลวน.
กับพลังจิตที่ใช้เกินขีดจำกัด,ในเวลานี้,จงซานที่เกรงว่าบัวหงหลนจะได้รับความเสียหาย,เขาที่ต้องการจะระงับเนตรนิมิตร้าย,ทว่าท้ายที่สุดก็อดทนต่อไป.
จงซานที่ประคับประครอง,พลังแสงสีน้ำเงินที่น่าเกรงขามถูกยิงออกไป,พุ่งตรงไปยังเนตรแสงสวรรค์.
เนตรแสงสีน้ำเงินที่ถูกยิงออกไปนั้น,กินพลังจิตไปเกือบหมด,โชคดี,ที่มันไม่ได้แห้งเหือด,แต่อย่างใด.
ที่จริงจงซานเองก็ต้องการเห็นความสามารถของแสงสีน้ำเงินนี้ด้วย,โชคดีที่ก่อนที่จะเปิดเนตรนิมิตร้ายเขาได้ดูดซับพลังพายุจากทะเลตะวันตกมาก่อน,จนแม้แต่พายุหายไปหมด,หลักเกณฑ์ทั้งหมด,พลังแห่งกฏที่สั่นไหว,ตอนนี้?
แสงสีน้ำเงิน,จะมีพลังเช่นใด?
จงซานที่จับจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยแววตาคาดหวัง.
ขณะที่แสงสีน้ำเงินพุ่งตรงไปยังเนตรแสงสวรรค์,แววตาของเนตรแสงสวรรค์ที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,เห็นชัดเจนที่แสดงท่าทางแปลกประหลาดกับแสงสีน้ำเงิน.
อย่างไรก็ตามหลังจากที่แสงสีน้ำเงินคลุมไปทั่วเนตรแสงสวรรค์แล้ว,แม้นจะรู้สึกแปลกประหลาดแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.
ดูราวกับว่าเป็นเพียงแค่แสงสีน้ำเงินธรรมดาทั่วไปเท่านั้น,ไม่มีอะไรเกิดขึ้น! ไม่เกิดสายฟ้าคำราม,ไม่มีเมฆฝนที่โบกพัดเลยอย่างงั้นรึ?
เนตรแสงสวรรค์ที่คราแรกเผยท่าทางสงสัยคาดไม่ถึง,จากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นท่าทางเหยียดหยัน.
จงซานที่ไม่เข้าใจเช่นกัน,จบแล้วรึ? หมดแล้วรึ?
แสงสีน้ำเงินใช้ประโยชน์อันใดกัน?
แม้นว่าจะสามารถใช้งานออกมาได้อย่างไม่ยากเย็น,ทว่าจงซานกับไม่เข้าใจว่ามันสร้างความเสียหายตรงใหนกัน?
จงซานยังคงจดจ้องมองเนตรแสงสวรรค์,เนตรแสงสวรรค์ที่จดจ้องจงซาน,กับพลังจิตที่ใช้ไปมากมายไม่เกิดสิ่งใดเลยรึ?
ขณะเดียวกันเมื่อเนตรแสงสวรรค์ตั้งสติได้พร้อมที่จะโจมตีจงซานเช่นกัน.
สายตาของจงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ก่อนที่จะอ้าปากบ่นพึมพำไปมา,ไม่มีทาง?
บนอากาศ,เนตรแสงสว่าง,รอยแยกที่เกิดขึ้นจากขวานสะบั้นสวรรค์ของกู่เฉิงตง,หลายปีมาแล้วที่มันคงอยู่,ทว่ามันก็มีรอยแยกออกมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
จงซานที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเนตรแสงสวรรค์ที่ถูกทิ้งเอาไว้,ราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับมันดี,ขวานสะบั้นสวรรค์ที่ได้ทิ้งเจตจำนงเอาไว้,ทำให้เนตรแสงสวรรค์จะขจัดมันออกไปได้.
จงซานยังคงรอว่าแสงสีน้ำเงินของเนตรนิมิตร้ายมีผลอะไรกันแน่?
เห็นรอยแยกที่ปรากฏอยู่บนเนตรแสงสวรรค์,เป็นตำแหน่งที่ขวานสะบั้นสวรรค์เคยสร้างรอยเอาไว้,ทันใดนั้นก็เหมือนกับลาวาที่พ่นไฟปุดๆออกมา.
อาการของเนตรแสงสวรรค์กำเริบอย่างงั้นรึ?
ใบหน้าของจงซานที่กระตุก?
ในเวลาเดียวกันนี้เนตรแสงสวรรค์ที่เปลี่ยนเป็นนิ่งงัน,กับอะไรบางอย่างที่กำลังผุดขึ้นมาบนดวงตาของมัน,นอกจากนี้ยังเริ่มมากขึ้นและก็มากขึ้น,เนตรแสงสวรรค์ที่เริ่มรู้สึกเจ็บปวดอย่างงั้นรึ?
ความเจ็บปวดโดยที่ไม่รู้ว่ามาจากใหน?
"แค๊ก!!!!!"
รอยแตกของเนตรแสงสรรค์ที่กำลังเพิ่มมากขึ้น,มันขยายออกไปในทันที,เป็นบาดแผลในอดีตที่อยู่ๆก็ขยายออกไปมากขึ้นและก็มากขึ้น,ขยายออกไปไม่หยุด.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม!"
เนตรแสงสวรรค์ที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น,คลื่นระเบิดที่ทำให้ไอน้ำทั่วทะเลตะวันตกถึงกับกลายเป็นไอฟุ้งล่องลอยไปทั่วอากาศ.
อยู่ๆก็เกิดวิกฤติขึ้นทันทีเลยอย่างงั้นรึ?
เนตรแสงสวรรค์ที่เป็นตัวตนสูงสง,เป็นอสุรายที่น่าเกรงขาม,เป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกใบเล็ก,ทว่าอยู่ๆก็แพ้ภัย,พร้อมกับร่างกายตัวเองระเบิดออกมาอย่างงั้นรึ?
เป็นเรื่องที่น่าขันอะไรเช่นนี้,อยู่ๆอาการบาดเจ็บเดิมก็กำเริบจนทำให้ตัวเองระเบิดไปอย่างงั้นรึ?
แสงสีน้ำเงิน,เป็นไปได้ว่าแสงสีน้ำเงินที่ถูกปล่อยออกไปนั้นเป็นการสร้างวิกฤติภัยพิบัติให้กับฝ่ายตรงข้ามอย่างงั้นรึ?
แสงสีน้ำเงิน,จงซานที่พอจะคาดเดาได้ทันที,นิมิตโชคร้ายที่สร้างโชคร้ายให้กับฝ่ายตรงข้าม.
เหมือนกับการบำเพ็ญโชค,ที่สามารถหลีกเลี่ยงหายนะได้บาง,ทว่ากับแสงสีน้ำเงินที่ถูกปล่อยจากเนตรนิมิตร้าย,เป็นการถ่ายภัยพิบัติออกไปอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นแสงสีน้ำเงิน,คือการมอบความโชคร้ายให้กับฝ่ายตรงข้าม?
แสงสีน้ำเงิน,ที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามต้องเข้าสู่ตาจน?
แสงสีน้ำเงินที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามต้องพบเข้ากับหายนะ?
แสงสีน้ำเงินที่ไม่ได้มีพลังที่แข็งแกร่ง,แต่กลับเป็นสาเหตุเป็นตำกำเนิดของหายนะให้กับฝ่ายตรงข้าม.
เจตจำนงของขวานสะบั้นสวรรค์ที่ถูกทิ้งเอาไว้บนดวงตาของเนตรแสงสวรรค์ตั้งแต่ก่อนหน้าแล้ว,เมื่อถูกแสงสีน้ำเงินเข้าไป,ทำให้บังเกิดหายนะขึ้นมา,ความโชคร้ายที่อยู่ๆก็เผยออกมา,ทำลายความสมดุล,ทำให้เนตรแสงสวรรค์ไม่สามารถระงับมันเอาไว้ได้,อาการที่กำเริบอย่างรุนแรงและรวดเร็ว,จนทำให้พังทะลายลงในที่สุด.
เนตรแสงสวรรค์นับเป็นตัวตนที่น่าเกรงขาม!
เป็นอสุรกายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบเล็ก,ทำลายล้างปิศาจร้ายทั้งมวล,มีอำนาจไร้เทียนทาน,หากแต่เมื่อพบกับแสงสีน้ำเงิน,ความโชคร้ายที่อยู่ๆก็ปะทุขึ้น,ความโชคร้ายที่เต็มไปด้วยหายนะที่ตัวเองต้องประสบ,ดูเหมือนว่าเนตรนิมิตร้ายนี้จะเป็นพลังอำนาจในการสร้างความโชคร้ายให้กับคนอื่น?
จงซานรู้สึกว่าเป็นทักษะที่แปลกประหลาดจริงๆ.
โชคร้าย? นิมิตร้าย? หายนะ? แสงสีน้ำเงินจากเนตรนิมิตร้ายนับเป็นความสามารถที่แปลกประหลาดจริงๆ,แสงแห่งโชคร้ายอย่างงั้นรึ?
จงซานที่เริ่มสัมผัสได้ราวกับว่าอยู่ในความฝัน,ทว่าเนตรแสงสวรรค์นั้นถึงกับระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ,หลังจากที่ถูกแสงแห่งความโชคร้าย,ถึงแม้นว่าจะเป็นพลังจากภายนอก,ทว่ากับอำนาจวิเศษที่เพิ่มความโชคร้ายให้กับฝ่ายตรงข้าม,ก็นับว่าเป็นพลังที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมากเช่นกัน.
เป็นทักษะที่ไม่ธรรมดา,หากแต่ก็กินพลังจิตไม่น้อย,การฟืนฟูพลังจิตอย่างน้อยก็ใช้เวลาราวๆหกเดือนกล่าวอีกนัยน์หนึ่ง,การจะใช้ทักษะแสงนิมิตร้ายนี้,แต่ละครั้งห่างกันถึงครึ่งปี.
ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นหนึ่งในไพ่ลับของตัวเขาอีกใบ,เป็นอีกหนึ่งความสามารถที่น่าหวาดกลัว,แสงนิมิตร้าย?
แสงแห่งความโชคร้าย,เป็นพลังที่ไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก!
เนตรนิมิตคู่ดีร้าย,ตาขวาคือโชคร้าย,ส่วนตาซ้ายคือโชคดี,เป็นไปได้ว่าตาซ้ายเป็นการสร้างโชควาสนาให้กับฝ่ายตรงข้ามอย่างแน่นอน.
แล้วหลังจากขั้นที่แปดล่ะคืออะไร?
จงซานที่หลับตา,นั่งบำเพ็ญต่ออีกหนึ่งชั่วยาม,ก่อนที่จะระงับความตื่นเต้นในใจเอาไว้ได้.
โลกใบใหญ่,นั้นมีโลกใบเล็กมากมายที่แตกต่างกันออกไป,ฟังจากที่เซียนเซิงซือกล่าวแล้ว,เหล่ายอดฝีมือจากโลกใบใหญ่เองก็มีมากมายนับไม่ถ้วน,และยังมีวิชาเนตรอีกมากมาย,ความสามารถที่หลากหลาย,ความสามารถที่แปลกประหลาดแน่นอนว่ามีอยู่มากมาย.
บางคนที่ควบคุมวัฏสงสาร,บางคนที่ควบคุมพื้นที่,บางคนควบคุมควบคุมหรือแม้แต่ควบคุมเวลาได้อีกด้วย.
มีคนที่น่าเกรงขามมากมายไร้ที่สุดสุด,ตัวเขาจะต้องเตรียมการเอาไว้เพื่อเผชิญหน้ากับคนเหล่านั้นในโลกใบใหญ่?
จงซานที่สูดหายใจลึก,เนตรคู่นิมิตดีร้ายนับว่าร้ายกาจมาก,เขาจะต้องเตรียมการให้พร้อมเพื่อนำไปใช้ในโลกใบใหญ่?
สิบวันหลังจากนั้น,จงซานที่เดินทางกลับสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.ซึ่งหนี่ปู่ซาได้เข้ามารายงานอะไรบางอย่าง.
"ฝ่าบาท,เฉินมีเรื่องที่จะรายงาน!"หนีปู่ซากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"แม้ว่าก่อนหน้านี้,จะไม่เคยมีมาก่อน,ทว่าเฉินเองก็สามารถที่จะคาดการณ์ได้,ดูเหมือนจะเป็นข่าวที่ไม่ดีนัก!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"ข่าวไม่ดีอย่างงั้นรึ?"
"ครับ,เกี่ยวกับแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลที่พวกเราใช้,เพื่อเชื่อมภพหยินหยางเข้าด้วยกัน,บางที่เมื่อแยกสวรรค์แล้ว,ภพทั้งสองที่ก้าวเข้าสู่โลกใหม่,จะไม่สามารถใช้งานได้,และจะไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้อีกต่อไป!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"หืม?"
"เหมือนกับ,หลุมสองภพ,หลังจากที่แยกสวรรค์เสร็จแล้ว,ภพทั้งสองจะถูกตัดขาดออจากกัน,ตำแหน่งของภพหยางในโลกใบใหญ่และภพหยินจากโลกใบใหญ่ไม่พ้องกัน,จึงทำให้ไม่สามารถเชื่อมกันได้."หนี่ปู่ซาที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หากเป็นดั่งที่เจ้าคาดการ,เมื่อพวกเราแยกสวรรค์,ภพหยินหยางของต้าเจิ้ง,ก็จะถูกแยกออกจากกัน,หากแต่ไม่ใช่ว่าเพียงแค่สูญเสียตำแหน่งกันเท่านั้นหรอกรึ?
ซึ่งมันจะไปปรากฏที่โลกใบใหญ่ในภพหยางและภพหยินที่ต่างกันเท่านั้น,นั่นก็หมายความว่า,พวกเราจะต้องค้นหาตำแหน่งของอีกฝ่ายเท่านั้น?"จงซานที่หรี่ตาจ้องมอง.
"ครับ!"หนี่ปู่ซาที่พยักหน้าแสดงท่าทางกังวลออกมา.
"อืม,ข้ารู้แล้ว,เจ้าออกไปก่อน!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
หลังจากที่หนีปู่ซาออกไปแล้ว,จงซานที่เริ่มครุ่นคิดอีกครั้ง,ย้ายทหารมารวมกันอย่างงั้นรึ?
ไม่ได้การ,จะให้เขาทิ้งภพหยินไปได้อย่างไร?
ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นเรื่องเร่งด่วนซะแล้ว,มีวิธีใหนบ้าง?
เขาต้องแยกร่างหลักและร่างแยกเงา,เพื่อออกไปต่อสู้อย่างงั้นรึ?
หลังจากนั้น,เวลาก็ผ่านไปอีก 80
ปี,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานในห้องฝึกฝน.
"ปัง!"
"แค๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!"เสียงของกระดูกที่ดังออกมาเล็กน้อย.
"ฟู่!"ในห้องฝึกฝนนั้นจงซานที่ปล่อยลมหายใจพร้อมกับความรู้สึกที่ตื่นเต้นออกมา.
ประสบความสำเร็จ,ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่ 12!
จงซานที่อาศัยเพียงแค่การฝึกฝนของตัวเองอย่างคาดไม่ถึง,เขาที่ก้าวมาถึงขั้นที่ 12
จากระดับขั้นที่ 11 ขั้นปลายกลายเป็นมนุษย์ขั้นสมบูรณ์แล้ว,ในเวลานี้เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก,เขาที่รู้สึกถึงพลังที่เปี่ยมล้นแทบปริออกมาจากร่างของเขา.
ร้อยปี,ใช้เวลาหนึ่งร้อยปีเพื่อยกระดับหนึ่งขั้น.
ร้อยปีแม้ว่าจะดูไม่นาน,ทว่าจงซานที่มีตำแหน่งมรรคาระดับสูง,เป็นตำแหน่งที่คนมากมายรู้สึกอิจฉา,ความเร็วของจงซานหลังจากที่รวมแผ่นดินเป็นหนึ่งได้แล้วนั่น,เท่ากับความเร็วฝึกฝนธรรมดา
500 เท่า.
หนึ่งร้อยปีในการบำเพ็ญ,เทียบเท่ากับคนธรรมดาทั่วไปฝึกฝน
40,000-50,000ปี,สี่หมื่นถึงห้าหมื่นปีอย่างงั้นรึ?
เทียบเท่ากับการฝึกฝนผู้บำเพ็ญเซียนถึงสิบรุ่น?
จงซานที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,ก่อนที่จะสงบใจและก้าวออกมาจากห้องโถงเพื่อเตรียมเข้าประชุมราชกิจ.
หลังจากนั้นสามวัน,ภายในท้องพระโรง.
จงซานทีนั่งอยู่บนบัลลังก์เก้ามังกร,จ้องมองไปยังเหล่าข้าราชบริพารที่เข้าร่วมประชุมอย่างพร้อมเพรียง.
"ในหนึ่งร้อยปีนี้,ต้าเจิ้งจะทำการแยกสวรรค์!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเป็นทางการ.
"ทรงพลังเจริญยิ่งยืนนาน!"เหล่าข้าราชบริพารทั้งหมดที่กล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญออกมาในทันที.
"ในเวลานี้ข้าจะทำการประกาศเกี่ยวกับเสนาธิการคนสำคัญที่จะประจำอยู่ในภพหยินหลังจากแยกสวรรค์."จงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ประจำการที่ภพหยินอย่างงั้นรึ?
จะมีเหล่าเสนาธิการถูกส่งไปอยู่ภพหยินอย่างงั้นรึ?
"น้อมรับพระบัญชา!"เสนาธิการทุกคนที่น้อมรับคำสั่งในทันที.
จากนั้นขันทีคนหนึ่งที่ก้าวออกมาพร้อมกับประกาศราชโองการในทันที.
ผู้จะประจำอยู่ภพหยิน,ประกอบด้วย.
ไทจื่อ,จงเจิ้ง.
ผู้จะประจำการภพหยาง,ประกอบด้วย.
Chapter 821 The light
of Great Misfortune
大凶之光
แสงแห่งความโชคร้าย.
พลังจิตที่ถูกสูบไปเป็นจำนวนมาก,ในเวลานี้บัวหงหลวนของเขาที่หน้าผากถึงกับคล้ำลง,ทว่ารากของบัวหงหลวนยังคง,ปล่อยพลังจิตออกมาสนับสนุนบัวหงหลวน.
กับพลังจิตที่ใช้เกินขีดจำกัด,ในเวลานี้,จงซานที่เกรงว่าบัวหงหลนจะได้รับความเสียหาย,เขาที่ต้องการจะระงับเนตรนิมิตร้าย,ทว่าท้ายที่สุดก็อดทนต่อไป.
จงซานที่ประคับประครอง,พลังแสงสีน้ำเงินที่น่าเกรงขามถูกยิงออกไป,พุ่งตรงไปยังเนตรแสงสวรรค์.
เนตรแสงสีน้ำเงินที่ถูกยิงออกไปนั้น,กินพลังจิตไปเกือบหมด,โชคดี,ที่มันไม่ได้แห้งเหือด,แต่อย่างใด.
ที่จริงจงซานเองก็ต้องการเห็นความสามารถของแสงสีน้ำเงินนี้ด้วย,โชคดีที่ก่อนที่จะเปิดเนตรนิมิตร้ายเขาได้ดูดซับพลังพายุจากทะเลตะวันตกมาก่อน,จนแม้แต่พายุหายไปหมด,หลักเกณฑ์ทั้งหมด,พลังแห่งกฏที่สั่นไหว,ตอนนี้?
แสงสีน้ำเงิน,จะมีพลังเช่นใด?
จงซานที่จับจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยแววตาคาดหวัง.
ขณะที่แสงสีน้ำเงินพุ่งตรงไปยังเนตรแสงสวรรค์,แววตาของเนตรแสงสวรรค์ที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย,เห็นชัดเจนที่แสดงท่าทางแปลกประหลาดกับแสงสีน้ำเงิน.
อย่างไรก็ตามหลังจากที่แสงสีน้ำเงินคลุมไปทั่วเนตรแสงสวรรค์แล้ว,แม้นจะรู้สึกแปลกประหลาดแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.
ดูราวกับว่าเป็นเพียงแค่แสงสีน้ำเงินธรรมดาทั่วไปเท่านั้น,ไม่มีอะไรเกิดขึ้น! ไม่เกิดสายฟ้าคำราม,ไม่มีเมฆฝนที่โบกพัดเลยอย่างงั้นรึ?
เนตรแสงสวรรค์ที่คราแรกเผยท่าทางสงสัยคาดไม่ถึง,จากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นท่าทางเหยียดหยัน.
จงซานที่ไม่เข้าใจเช่นกัน,จบแล้วรึ? หมดแล้วรึ?
แสงสีน้ำเงินใช้ประโยชน์อันใดกัน?
แม้นว่าจะสามารถใช้งานออกมาได้อย่างไม่ยากเย็น,ทว่าจงซานกับไม่เข้าใจว่ามันสร้างความเสียหายตรงใหนกัน?
จงซานยังคงจดจ้องมองเนตรแสงสวรรค์,เนตรแสงสวรรค์ที่จดจ้องจงซาน,กับพลังจิตที่ใช้ไปมากมายไม่เกิดสิ่งใดเลยรึ?
ขณะเดียวกันเมื่อเนตรแสงสวรรค์ตั้งสติได้พร้อมที่จะโจมตีจงซานเช่นกัน.
สายตาของจงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า,ก่อนที่จะอ้าปากบ่นพึมพำไปมา,ไม่มีทาง?
บนอากาศ,เนตรแสงสว่าง,รอยแยกที่เกิดขึ้นจากขวานสะบั้นสวรรค์ของกู่เฉิงตง,หลายปีมาแล้วที่มันคงอยู่,ทว่ามันก็มีรอยแยกออกมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
จงซานที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเนตรแสงสวรรค์ที่ถูกทิ้งเอาไว้,ราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับมันดี,ขวานสะบั้นสวรรค์ที่ได้ทิ้งเจตจำนงเอาไว้,ทำให้เนตรแสงสวรรค์จะขจัดมันออกไปได้.
จงซานยังคงรอว่าแสงสีน้ำเงินของเนตรนิมิตร้ายมีผลอะไรกันแน่?
เห็นรอยแยกที่ปรากฏอยู่บนเนตรแสงสวรรค์,เป็นตำแหน่งที่ขวานสะบั้นสวรรค์เคยสร้างรอยเอาไว้,ทันใดนั้นก็เหมือนกับลาวาที่พ่นไฟปุดๆออกมา.
อาการของเนตรแสงสวรรค์กำเริบอย่างงั้นรึ?
ใบหน้าของจงซานที่กระตุก?
ในเวลาเดียวกันนี้เนตรแสงสวรรค์ที่เปลี่ยนเป็นนิ่งงัน,กับอะไรบางอย่างที่กำลังผุดขึ้นมาบนดวงตาของมัน,นอกจากนี้ยังเริ่มมากขึ้นและก็มากขึ้น,เนตรแสงสวรรค์ที่เริ่มรู้สึกเจ็บปวดอย่างงั้นรึ?
ความเจ็บปวดโดยที่ไม่รู้ว่ามาจากใหน?
"แค๊ก!!!!!"
รอยแตกของเนตรแสงสรรค์ที่กำลังเพิ่มมากขึ้น,มันขยายออกไปในทันที,เป็นบาดแผลในอดีตที่อยู่ๆก็ขยายออกไปมากขึ้นและก็มากขึ้น,ขยายออกไปไม่หยุด.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม!"
เนตรแสงสวรรค์ที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น,คลื่นระเบิดที่ทำให้ไอน้ำทั่วทะเลตะวันตกถึงกับกลายเป็นไอฟุ้งล่องลอยไปทั่วอากาศ.
อยู่ๆก็เกิดวิกฤติขึ้นทันทีเลยอย่างงั้นรึ?
เนตรแสงสวรรค์ที่เป็นตัวตนสูงสง,เป็นอสุรายที่น่าเกรงขาม,เป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกใบเล็ก,ทว่าอยู่ๆก็แพ้ภัย,พร้อมกับร่างกายตัวเองระเบิดออกมาอย่างงั้นรึ?
เป็นเรื่องที่น่าขันอะไรเช่นนี้,อยู่ๆอาการบาดเจ็บเดิมก็กำเริบจนทำให้ตัวเองระเบิดไปอย่างงั้นรึ?
แสงสีน้ำเงิน,เป็นไปได้ว่าแสงสีน้ำเงินที่ถูกปล่อยออกไปนั้นเป็นการสร้างวิกฤติภัยพิบัติให้กับฝ่ายตรงข้ามอย่างงั้นรึ?
แสงสีน้ำเงิน,จงซานที่พอจะคาดเดาได้ทันที,นิมิตโชคร้ายที่สร้างโชคร้ายให้กับฝ่ายตรงข้าม.
เหมือนกับการบำเพ็ญโชค,ที่สามารถหลีกเลี่ยงหายนะได้บาง,ทว่ากับแสงสีน้ำเงินที่ถูกปล่อยจากเนตรนิมิตร้าย,เป็นการถ่ายภัยพิบัติออกไปอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นแสงสีน้ำเงิน,คือการมอบความโชคร้ายให้กับฝ่ายตรงข้าม?
แสงสีน้ำเงิน,ที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามต้องเข้าสู่ตาจน?
แสงสีน้ำเงินที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามต้องพบเข้ากับหายนะ?
แสงสีน้ำเงินที่ไม่ได้มีพลังที่แข็งแกร่ง,แต่กลับเป็นสาเหตุเป็นตำกำเนิดของหายนะให้กับฝ่ายตรงข้าม.
เจตจำนงของขวานสะบั้นสวรรค์ที่ถูกทิ้งเอาไว้บนดวงตาของเนตรแสงสวรรค์ตั้งแต่ก่อนหน้าแล้ว,เมื่อถูกแสงสีน้ำเงินเข้าไป,ทำให้บังเกิดหายนะขึ้นมา,ความโชคร้ายที่อยู่ๆก็เผยออกมา,ทำลายความสมดุล,ทำให้เนตรแสงสวรรค์ไม่สามารถระงับมันเอาไว้ได้,อาการที่กำเริบอย่างรุนแรงและรวดเร็ว,จนทำให้พังทะลายลงในที่สุด.
เนตรแสงสวรรค์นับเป็นตัวตนที่น่าเกรงขาม!
เป็นอสุรกายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบเล็ก,ทำลายล้างปิศาจร้ายทั้งมวล,มีอำนาจไร้เทียนทาน,หากแต่เมื่อพบกับแสงสีน้ำเงิน,ความโชคร้ายที่อยู่ๆก็ปะทุขึ้น,ความโชคร้ายที่เต็มไปด้วยหายนะที่ตัวเองต้องประสบ,ดูเหมือนว่าเนตรนิมิตร้ายนี้จะเป็นพลังอำนาจในการสร้างความโชคร้ายให้กับคนอื่น?
จงซานรู้สึกว่าเป็นทักษะที่แปลกประหลาดจริงๆ.
โชคร้าย? นิมิตร้าย? หายนะ? แสงสีน้ำเงินจากเนตรนิมิตร้ายนับเป็นความสามารถที่แปลกประหลาดจริงๆ,แสงแห่งโชคร้ายอย่างงั้นรึ?
จงซานที่เริ่มสัมผัสได้ราวกับว่าอยู่ในความฝัน,ทว่าเนตรแสงสวรรค์นั้นถึงกับระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ,หลังจากที่ถูกแสงแห่งความโชคร้าย,ถึงแม้นว่าจะเป็นพลังจากภายนอก,ทว่ากับอำนาจวิเศษที่เพิ่มความโชคร้ายให้กับฝ่ายตรงข้าม,ก็นับว่าเป็นพลังที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมากเช่นกัน.
เป็นทักษะที่ไม่ธรรมดา,หากแต่ก็กินพลังจิตไม่น้อย,การฟืนฟูพลังจิตอย่างน้อยก็ใช้เวลาราวๆหกเดือนกล่าวอีกนัยน์หนึ่ง,การจะใช้ทักษะแสงนิมิตร้ายนี้,แต่ละครั้งห่างกันถึงครึ่งปี.
ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นหนึ่งในไพ่ลับของตัวเขาอีกใบ,เป็นอีกหนึ่งความสามารถที่น่าหวาดกลัว,แสงนิมิตร้าย?
แสงแห่งความโชคร้าย,เป็นพลังที่ไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก!
เนตรนิมิตคู่ดีร้าย,ตาขวาคือโชคร้าย,ส่วนตาซ้ายคือโชคดี,เป็นไปได้ว่าตาซ้ายเป็นการสร้างโชควาสนาให้กับฝ่ายตรงข้ามอย่างแน่นอน.
แล้วหลังจากขั้นที่แปดล่ะคืออะไร?
จงซานที่หลับตา,นั่งบำเพ็ญต่ออีกหนึ่งชั่วยาม,ก่อนที่จะระงับความตื่นเต้นในใจเอาไว้ได้.
โลกใบใหญ่,นั้นมีโลกใบเล็กมากมายที่แตกต่างกันออกไป,ฟังจากที่เซียนเซิงซือกล่าวแล้ว,เหล่ายอดฝีมือจากโลกใบใหญ่เองก็มีมากมายนับไม่ถ้วน,และยังมีวิชาเนตรอีกมากมาย,ความสามารถที่หลากหลาย,ความสามารถที่แปลกประหลาดแน่นอนว่ามีอยู่มากมาย.
บางคนที่ควบคุมวัฏสงสาร,บางคนที่ควบคุมพื้นที่,บางคนควบคุมควบคุมหรือแม้แต่ควบคุมเวลาได้อีกด้วย.
มีคนที่น่าเกรงขามมากมายไร้ที่สุดสุด,ตัวเขาจะต้องเตรียมการเอาไว้เพื่อเผชิญหน้ากับคนเหล่านั้นในโลกใบใหญ่?
จงซานที่สูดหายใจลึก,เนตรคู่นิมิตดีร้ายนับว่าร้ายกาจมาก,เขาจะต้องเตรียมการให้พร้อมเพื่อนำไปใช้ในโลกใบใหญ่?
สิบวันหลังจากนั้น,จงซานที่เดินทางกลับสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.ซึ่งหนี่ปู่ซาได้เข้ามารายงานอะไรบางอย่าง.
"ฝ่าบาท,เฉินมีเรื่องที่จะรายงาน!"หนีปู่ซากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หืม?"จงซานที่แสดงท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
"แม้ว่าก่อนหน้านี้,จะไม่เคยมีมาก่อน,ทว่าเฉินเองก็สามารถที่จะคาดการณ์ได้,ดูเหมือนจะเป็นข่าวที่ไม่ดีนัก!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"ข่าวไม่ดีอย่างงั้นรึ?"
"ครับ,เกี่ยวกับแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลที่พวกเราใช้,เพื่อเชื่อมภพหยินหยางเข้าด้วยกัน,บางที่เมื่อแยกสวรรค์แล้ว,ภพทั้งสองที่ก้าวเข้าสู่โลกใหม่,จะไม่สามารถใช้งานได้,และจะไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้อีกต่อไป!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"หืม?"
"เหมือนกับ,หลุมสองภพ,หลังจากที่แยกสวรรค์เสร็จแล้ว,ภพทั้งสองจะถูกตัดขาดออจากกัน,ตำแหน่งของภพหยางในโลกใบใหญ่และภพหยินจากโลกใบใหญ่ไม่พ้องกัน,จึงทำให้ไม่สามารถเชื่อมกันได้."หนี่ปู่ซาที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หากเป็นดั่งที่เจ้าคาดการ,เมื่อพวกเราแยกสวรรค์,ภพหยินหยางของต้าเจิ้ง,ก็จะถูกแยกออกจากกัน,หากแต่ไม่ใช่ว่าเพียงแค่สูญเสียตำแหน่งกันเท่านั้นหรอกรึ?
ซึ่งมันจะไปปรากฏที่โลกใบใหญ่ในภพหยางและภพหยินที่ต่างกันเท่านั้น,นั่นก็หมายความว่า,พวกเราจะต้องค้นหาตำแหน่งของอีกฝ่ายเท่านั้น?"จงซานที่หรี่ตาจ้องมอง.
"ครับ!"หนี่ปู่ซาที่พยักหน้าแสดงท่าทางกังวลออกมา.
"อืม,ข้ารู้แล้ว,เจ้าออกไปก่อน!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
หลังจากที่หนีปู่ซาออกไปแล้ว,จงซานที่เริ่มครุ่นคิดอีกครั้ง,ย้ายทหารมารวมกันอย่างงั้นรึ?
ไม่ได้การ,จะให้เขาทิ้งภพหยินไปได้อย่างไร?
ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นเรื่องเร่งด่วนซะแล้ว,มีวิธีใหนบ้าง?
เขาต้องแยกร่างหลักและร่างแยกเงา,เพื่อออกไปต่อสู้อย่างงั้นรึ?
หลังจากนั้น,เวลาก็ผ่านไปอีก 80
ปี,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานในห้องฝึกฝน.
"ปัง!"
"แค๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!"เสียงของกระดูกที่ดังออกมาเล็กน้อย.
"ฟู่!"ในห้องฝึกฝนนั้นจงซานที่ปล่อยลมหายใจพร้อมกับความรู้สึกที่ตื่นเต้นออกมา.
ประสบความสำเร็จ,ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่ 12!
จงซานที่อาศัยเพียงแค่การฝึกฝนของตัวเองอย่างคาดไม่ถึง,เขาที่ก้าวมาถึงขั้นที่ 12
จากระดับขั้นที่ 11 ขั้นปลายกลายเป็นมนุษย์ขั้นสมบูรณ์แล้ว,ในเวลานี้เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก,เขาที่รู้สึกถึงพลังที่เปี่ยมล้นแทบปริออกมาจากร่างของเขา.
ร้อยปี,ใช้เวลาหนึ่งร้อยปีเพื่อยกระดับหนึ่งขั้น.
ร้อยปีแม้ว่าจะดูไม่นาน,ทว่าจงซานที่มีตำแหน่งมรรคาระดับสูง,เป็นตำแหน่งที่คนมากมายรู้สึกอิจฉา,ความเร็วของจงซานหลังจากที่รวมแผ่นดินเป็นหนึ่งได้แล้วนั่น,เท่ากับความเร็วฝึกฝนธรรมดา
500 เท่า.
หนึ่งร้อยปีในการบำเพ็ญ,เทียบเท่ากับคนธรรมดาทั่วไปฝึกฝน
40,000-50,000ปี,สี่หมื่นถึงห้าหมื่นปีอย่างงั้นรึ?
เทียบเท่ากับการฝึกฝนผู้บำเพ็ญเซียนถึงสิบรุ่น?
จงซานที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,ก่อนที่จะสงบใจและก้าวออกมาจากห้องโถงเพื่อเตรียมเข้าประชุมราชกิจ.
หลังจากนั้นสามวัน,ภายในท้องพระโรง.
จงซานทีนั่งอยู่บนบัลลังก์เก้ามังกร,จ้องมองไปยังเหล่าข้าราชบริพารที่เข้าร่วมประชุมอย่างพร้อมเพรียง.
"ในหนึ่งร้อยปีนี้,ต้าเจิ้งจะทำการแยกสวรรค์!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเป็นทางการ.
"ทรงพลังเจริญยิ่งยืนนาน!"เหล่าข้าราชบริพารทั้งหมดที่กล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญออกมาในทันที.
"ในเวลานี้ข้าจะทำการประกาศเกี่ยวกับเสนาธิการคนสำคัญที่จะประจำอยู่ในภพหยินหลังจากแยกสวรรค์."จงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ประจำการที่ภพหยินอย่างงั้นรึ?
จะมีเหล่าเสนาธิการถูกส่งไปอยู่ภพหยินอย่างงั้นรึ?
"น้อมรับพระบัญชา!"เสนาธิการทุกคนที่น้อมรับคำสั่งในทันที.
จากนั้นขันทีคนหนึ่งที่ก้าวออกมาพร้อมกับประกาศราชโองการในทันที.
ผู้จะประจำอยู่ภพหยิน,ประกอบด้วย.
ไทจื่อ,จงเจิ้ง.
แม่ทัพกองกำลังที่สาม,อี้เหยี่ยน!
แม่ทัพกองกำลังที่ 7 ,เหยี่ยนฉงจื่อ!
แม่ทัพกองกำลังที่ 8,เจ้าโส่วเซี่ยง!
แม่ทัพกองกำลังที่ 9 ,หวังคู!
แม่ทัพกองกำลังที่ 10,เสี่ยวหวัง!
ผู้บัญชาการจินอี้เหว่ย,หลิวอู๋ซ่าง!
เทียนเจี้ยน,เจี้ยนเจิ้ง,หนี่ปู่ซา!
อี้เทียนเจี้ยน,เจี้ยนเจิ้ง,หนานกงเซิ่ง!
เสนาธิการผังเมือง,ลู่เจี้ยนปิง!
ผู้จะประจำการภพหยาง,ประกอบด้วย.
ไท่จื่อ,จงเทียน!
แม่ทัพกองกำลังที่ 1
,หลินเซียว!
แม่ทัพกองกำลังที่ 4
,เซียนเซิงซือ!
แม่ทัพกองกำลังที่ห้า,สุ่ยอู๋เหิน!
แม่ทัพกองกำลังที่ 6 ,สุ่ยจิง!
เทียนเจียน,เจี้ยน,อาวุโสเทียน!
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น