Immortality Chapter 803 Last war
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 803 สงครามสุดท้าย
Chapter 803 Last war
40 ปีหลังจากนั้น,ภพหยิน,เมืองซ่าง.
"เรียนฝ่าบาท,เมืองสุดท้ายทางภาคเหนือ,ได้ยึดครองได้อย่างเป็นทางการเมื่อยามไห่(สามทุ่มถึงห้าทุ่ม)เมื่อคืนนี้,นับจากนี้เป็นต้นไป,ภพหยินได้รวมเป็นหนึ่ง,กลายเป็นของราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งเรียบร้อยแล้ว!"ใบหน้าของสุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
รวมเป็นหยินเป็นหนึ่ง,ด้วยเวลาสี่สิบปี,ตอนนี้ภพหยินได้กลายเป็นของต้าเจิ้งโดยสมบูรณ์แล้วอย่างงั้นรึ?
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เหล่าเสนาธิการที่กล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญออกมา.
การรวมภพหยินเข้าด้วยกัน,นับเป็นประวัติศาตร์,เรื่องนี้ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน,ภพหยินที่มีกลุ่มอิทธิพลหลักมาหลายแสนปียึดครองมานานมากแล้ว,ไม่เคยมีใครสามารถรวมเป็นหนึ่งได้มาก่อน.
แต่ว่าต้าเจิ้งทำสำเร็จ,เซิ่งซ่างต้าเจิ้งกลับสามารถทำได้สำเร็จ,นอกจากนี้ยังใช้เวลาไม่กี่ร้อยปี,นับว่าทรงพลังเกินธรรมดา,ที่สามารถกระทำเรื่องที่บ้าคลั่งเช่นนี้ได้,ทำให้แผ่นดินภพหยิน,พวกเขาคือผู้ยิ่งใหญ่ให้ภพหยินไปแล้ว.
ราชวงศ์สวรรค์แห่งแรกที่จะถูกบันทึกในประวัติศาสตร์!
การรวมภพหยินให้เป็นหนึ่ง,ทำให้วาสนามากมายมหาศาลมารวมตัวกัน.
"โฮกกกกกกก!"
"โฮกกกกกกก!"
การรวมสวรรค์เป็นหนึ่ง,ทะเลวาสนาที่มากมาย,เสียงมังกรคำราม,ที่ดังกระหึ่มน่าเกรงขาม,วาสนามังกรทองที่ใหญ่โต,เวลานี้มังกรทองวาสนาที่ขยายร่างออกมาไม่หยุด,เสียงคำรามที่น่าเกรงขามนี้,ถูกส่งออกไปรอบๆ,มังกรทองวาสนาจำลองอีกตัวที่ก่อนหน้านี้ที่คล้ายกับเป็นภาพมายาตอนนี้กลับกลายเป็นร่างจริงแล้ว.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งที่มีมังกรทองวาสนาสองตน,เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน,เป็นมังกรวาสนาแฝดที่เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว,เสียงคำรามของพวกมันทั้งสองที่ก้องกังวานดังสนั่นไปทั่วแผ่นดิน.
เหมือนกันมาก,ทว่าที่มังกรวาสนาตนหนึ่งนั้น,มีเส้นสีแดงประทับอยู่,ดูเหมือนว่าเส้นดังกล่าวนี้จะทำการดูดซับอำนาจสวรรค์เรื่อยๆเข้ามาเก็บเอาไว้ด้วย.
การรวมรวมภพหยินเป็นหนึ่งสำเร็จเรียบร้อย!
ภพหยาง.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยตลอดสีปีมานี้,ได้ทำการยึดครองแผ่นดินที่เคยเป็นของต้าฉินได้อย่างสมบูรณ์แล้ว.
"ตอนนี้ต้าเจิ้งที่ครองภาคใต้และต้าสุ่ยที่ครองภาคเหนือกำลังจะเข้าปะจันหน้ากันแล้ว.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ห้องอักษรจงซาน.
"ฝ่าบาท,ห้าสิบปีมานี้,นับตั้งแต่กงเชียนกลืนกินนำพุหยินไป,ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ปรากฏตัวออกมาอีกเลย,เป็นไปได้ว่าเขาต้องใช้เวลาหนึ่งร้อยปีในการรักษาตัวเองหนึ่งร้อยปีจริงๆรึ?หากเป็นเช่นนั้น,พวกเราก็เหลือเวลาอีกห้าสิบปี,จำต้องยึดครองราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยให้ได้ไม่ว่าจะต้องทุ่มทั้งหมดก็ตาม,จากนั้นค่อยหัวไปยังแดนเทพอมตะอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ร้อยปีอย่างงั้นรึ?
บางทีอาจจะเป็นหนึ่งร้อยปี,ทว่าบางที่การที่เขาสวาปามเส้นทางนำพุหยินไป,เขาอาจจะไม่บาดเจ็บ,และหายดีแล้วก็ได้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เพราะว่าบางที่ข้าได้มอบวิชา,สวรรค์ลี้ลับให้กับพวกเจ้า,ทำให้กงเชียนไม่สามารถพยากรณ์พวกเจ้าได้,ดังนั้นกงเชียนจึงไม่กล้าเร่งรีบ,ก่อนหน้านี้ตัวอย่างโลงศพม่วงถือเป็นหนึ่งในบทเรียน,แน่นอนว่ายิ่งทำให้พวกเขาต้องระมัดระวังตัว!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"เช่นนั้นแล้วกงเชียนจะลงมือเมื่อไหร่ล่ะ?"
"กงเชียนและคนอื่นๆคงรอโอกาสอยู่,พวกเขาต้องรอให้ถึงโอกาสที่ได้เปรียบที่สุด,จากนั้นก็ลงมืออย่างหนักหน่วงในทันที,ดังนั้นพวกเจ้าจึงจำต้องฝึกฝนวิชาลับสวรรค์ลี้ลับให้ชำนาญ,เพื่อที่จะทำให้กงเชียนไม่สามารถคาดการณ์ได้."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม
"ครับ!"เหล่าเสนาธิการทุกคนที่รับคำในทันที.
"สนามรบภาคเหนือ,ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถามออกมา.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,นับว่าเป็นราชวงศ์สวรรค์ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน,มีคนที่มีความสามารถมากมาย,สองราชวงศ์เปิดศึกกัน,แม้นว่าพวกเราจะได้เปรียบกว่า,ทว่าก็ไม่ชัดเจนนัก,การต่อสู้นี้คงจะอ่อนข้าไม่ได้,เฉินใคร่ของฝ่าบาท,ให้นำค่ายกลสี่ลักษณ์ออกมาใช้,เพื่อที่จะทำให้ราชวงศ์ของพวกเรามีโอกาสกำชัยได้ในครั้งนี้."อี้เหยี่ยนกล่าวรายงาน.
"!"
จงซานพยักหน้ารับ.
"การนำค่ายกลสี่ลักษณ์มาใช้,แม้นว่าจะไร้เทียนทาน,ทว่าเวลาห้าสิบปีนี้,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ไม่ใช่ว่าจะทำให้พวกเขารู้วิธีที่จะต่อกรแล้วรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"ไม่,แม้ว่าค่ายกลสี่ลักษณ์จะแข็งแกร่ง,แน่นอนว่าราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยย่อมมีวิธีรับมือ,ทว่าการคำนวณแล้วภายในสิบปี,เมื่อพวกเราใช้ค่ายกลสี่ลักษณ์,จะทำให้สิบปีหลับจากนี้,พวกเราจะต้องเผชิญหน้าตัดสินกับพวกเขาที่ตำแหน่งอุโมงค์สองภพ,และในเวลานั้นราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยคงจะลงมือตัดสินกับพวกเราแน่!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อุโมงค์สองภพ?
เป็นเส้นทางน้ำพุเหลืองที่กงเชียนได้กลืนกินนั่นนะรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้ว,สถานที่แห่งนั้นเป็นหนึ่งในป้องปราการ,หากว่าสถานที่ดังกล่าวนั้นพวกเขาไม่สามารถปกป้องเอาไว้ได้แล้วล่ะก็,พวกเขาจะต้องสูญเสียเมือง
300 เมืองในทันที,ดังนั้น,ที่สถานที่หลุมสองภพนั่น,จะกลายเป็นศึกตัดสินของพวกเรา!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวยืนยัน.
สิบปีหลังจากนี้,ดูเหมือนว่าอี้เหยี่ยนจะได้คำนวณวิถีสงครามเอาไว้แล้ว,และจัดเตรียมการอย่างเป็นทางการ,ดูเหมือนว่ามีหลายอย่างที่เขาได้เตรียมการไว้พร้อมแล้ว.
เกี่ยวกับความเป็นไป,และผลการคำนวณ,อี้เหยี่ยนได้มองเห็นความเป็นไปของศัตรูได้หลังจากนี้สิบปี.
"เตรียมกองกำลังให้พร้อม?
ไม่ใช่แค่เพียงเท่านั้น!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.
จงซานที่ครุ่นคิด,แววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ,"สิบปีหลังจากนี้,ที่หลุมสองภพ,จะกลายเป็นสงครามใหญ่ครั้งสุดท้ายของโลกใบเล็ก,สงครามตัดสินสุดท้าย!"
"หืม?"
"หืม?"
เหล่าเสนาธิการคนอื่นๆที่เผยท่าทางสงสัย,ส่วนอี้เหยี่ยนที่ดวงตาเปล่งประกาย.
"ฝ่าบาท,หรือว่าท่านต้องการจะ......?"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางหวั่นเกรง.
"ใช่แล้ว,ข้าต้องการให้สงครามในครั้งนี้,เป็นสงครามที่จะตัดสินชะตาของโลกใบนี้,พวกเราจะกำจัดต้าสุ่ยและทำลายแดนเทพอมตะพร้อมกัน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่า,กงเชียน,เขา.......!"
"กงเชียน?
อีกไม่ช้าก็เร็วพวกเราต้องได้เผชิญหน้ากับกงเชียน,แม้นว่าเขาอาจจะหายดี,แต่เขาจะต้องฟื้นฟูกำลังอยู่แน่นอน,เสวียนเอ๋อเองก็บอกว่าต้องใช้เวลาหนึ่งร้อยปี,แม้นว่าพวกเราจะคาดเดาว่าเขาอาจจะลงมือก่อนกำหนด,ทว่าก็เป็นเพียงแค่การณ์คาเดาเท่านั้น,อย่างไรก็ตามก็ต้องตั้งเป้าว่าจะต้องพบกับกงเชียนในหนึ่งร้อยปี,แน่นอนว่ามีสิ่งเดียวที่พวกเราต้องทำก็คือต้องแข็งแกร่งกว่าเขาให้ได้!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
"หลุมสองภพ,จะเป็นสงครามครั้งสำคัญ,จงเคลื่อนทัพอย่างระมัดระวัง,นี่จะเป็นสงครามตัดสินชะตาของโลกใบเล็กได้เลย!"
แปดปีหลังจากนั้น,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย!ห้องอักษรกงเหล่ยเทียน.
ที่ด้านหน้ากงเหล่ยเทียนนั้นมีคนสามคน,เซอคง,หวังเฉินและเหริ่นชุน.
"ฝ่าบาท,ข้ารู้ว่าฝ่าบาทนั้นสงสัยในตัวเฉิน,ทว่าเฉินนั้นเทใจทั้งหมดให้กับราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ในอดีต,ข้าได้ที่ได้ลงมาโลกใบนี้,ถูกยอดฝีมือสิบคนล้อมสังหาร,เป็นลู่กุยเทียนที่ได้ช่วยเหลือไว้,หลังจากนั้นก็ได้รับปากยังได้ช่วยให้เป็นคนของแดนเทพอมตะ,ข้าที่ได้รับใช้ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยมาตลอดห้าพันปี,ตลอดเวลาห้าพันปีมานี้,เฉินไม่เคยกระทำอะไรที่ไม่จงรักภัคดีเลย!"เหรินชุดที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"เหรินชุนดูเหมือนว่าเจ้าจะคิดมากจนเกินไป,ข้าสงสัยในตัวเจ้าเมื่อไหร่กัน?
ภายในใจข้า,เจ้าคือข้าราชบริพารของต้าสุ่ย,ไม่เช่นนั้นกับการประชุมลับในครั้งนี้,จะอนุญาตให้เจ้าเข้าร่วมอย่างงั้นรึ?"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวปลอบ.
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาด้วยความซาบซึ้ง.
"ฝ่าบาท,แปดปีที่แล้ว,จนถึงตอนนี้ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งนั้นได้ใช้ค่ายกลสี่ลักษณ์,มีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งไร้พ่าย,การปะทะกับพวกเขานั้นเป็นไปด้วยความยากลำบาก,ทำให้ขวัญกำลังของพวกเรานั้นไม่ลดลง!"เซอคงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"มีเรื่องที่เร่งด่วนกว่านั้นไม่ใช่รึ?"หวังเฉินที่กล่าวออกมา.
"หืม?"
"จากข่าวที่ข้าได้รับมานั้น,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียนตอนนี้มุ่งตรงมายังทิศเหนือ,เป็นจงซานที่นำทัพออกมาด้วยตัวเอง,นอกจากนี้,จากการที่ข้าคำนวณแล้ว,เป้าหมายของพวกเขาคงจะเป็นหลุมสองภพ!"หวังเฉินที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หืม? ป้อมปราการหลุมสองภพอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเซอคงที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ใช่แล้ว,ข้าคิดว่าค่ายกลสี่ลักษร์นั้นคงจะนำมาใช้ที่นั่นอย่างแน่นอน,ด้วยความแข็งแกร่งของมันจะต้องทำลายป้อมปราการหลุมสองภพได้อย่างแน่นอน,ในเวลานั้น,สามารถที่จะตัดสินชัยชนะได้เลย,หากพวกเราพ่ายแพ้ก็จะไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้,และยังเป็นเรื่องที่อันตรายเป็นอย่างมาก,สถานที่ดังกล่าวนั้นเป็นป้อมปราการหลักของต้าสุ่ยที่เสี่ยงเป็นอย่างมาก!"หวังเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
จากการคำนวณของหวังเฉินนั้น,ไม่เคยพลาด.
"พวกเขาไม่สามารถทำลายป้อมปราการหลุมสองภพได้,ในเวลานั้นข้าจะนำทัพออกไปด้วยตัวเอง!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เห็นได้ชัดเจนว่า,กงเหล่ยเทียนเองก็คิดเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว.
"ฝ่าบาทอาจไม่ง่ายนัก,จงซานที่นำสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมาด้วย,นั่นก็เพราะว่าเขาต้องการอำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้ง,ยืมพลังมาใช้,ในเวลานั้นฝ่าบาทอาจจะเสียเปรียบก็เป็นได้!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไม่มีปัญหา,เมื่อถึงเวลานั้น,ข้าจะขอให้เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและกงเชียน,หากกงเชียนเดินทางไปด้วย,นี่จะกลายเป็นสงครามครั้งสุดท้าย,ในการตัดสินความเป็นไปของโลกใบเล็กแห่งนี้!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
กับคำพูดที่มั่นใจของกงเหล่ยเทียน,ทำให้ดวงตาของเหริ่นชุนลุกวาวขึ้นในทันที.
"ฝ่าบาทช่างหลักแหลมนัก,เฉินขออาสาเป็นทัพหน้า,เข้าต้านค่ายกลสี่ลักษณ์ให้กับฝ่าบาท!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
"หืม?"กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองไปยังเหรินชุด.
"เฉินรู้ดี,ค่ายกลสีลักษณ์นั้นเป็นค่ายกลโบราณ,ทว่ายังมีวิธีที่จะสามารถจัดการค่ายกลนี้ได้,ดังนั้นเฉินจึงอาสาเป็นทัพหน้า,พร้อมกับให้แม่ทัพหวังเฉินเป็นผู้สนับสนุน."เหรินชุนที่จ้องมองไปยังหวังเฉิน.
"ดี,หวังเฉินเจ้าก็ช่วยสนับสนุนในการทะลวงค่ายกลด้วย!"กงเหล่ยเทียนที่เผยยิ้มออกมา,แววตาที่เผยท่าทางพอใจ.
"รับด้วยกล้า!เฉินจะทำหน้าที่สุดความสามารถ!"หวังเฉินที่รับคำ.
"อืม,พวกเจ้าออกไปเตรียมตัวได้!"
"ครับ!"
คนทั้งสองที่ออกจากห้องโถงช้าๆ.
ภายในห้องโถง,ตอนนี้เหลือเพียงเซอคงและกงเหล่ยเทียน.
"ฝ่าบาท,เฉินกลัวจงซาน,อย่าให้เฉินไปเลย,เฉินขอประจำอยู่ที่นี่,ฝ่าบาทให้เฉินเป็นคนปกป้องวังหลวงแห่งนี้เถอะ!"เซอคงที่เผยสีหน้าแววตาหวาดผวาออกมา.
เห็นท่าทางหวาดกลัวตัวสั่นงันงกของเซอคง,กงเสวียนที่เผยท่าทางเหยียดหยัน,จนไร้คำจะพูดออกมา,"งั้นก็ไม่ต้องไป,ฃิ!"
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"เซอคงที่ปาดเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา.
"แม้ว่าเจ้าจะขี้ขลาด,ทว่าเจ้าก็อยู่กับข้ามานานกว่าใคร,เจ้าคิดว่าเหรินชุน,กับหวางเฉินนี้,เจ้าคิดว่าเป็นอย่างไร?"
"สำหรับเฉินแล้ว,ก็ยังเป็นเช่นเมื่อก่อน,ความรู้สึกนี้เฉินได้ทูลมาก่อนแล้ว,ว่าพวกเขาเป็นตัวอันตราย,แม้แต่เฉินเองก็พยายามที่จะอยู่ห่างๆคนเหล่านี้!"เซอคงที่กล่าวออกมาตามตรง.
"อืม!"กงเหล่ยเทียนที่พยักหน้า.
"ฝ่าบาท,ต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?"
"เจ้าออกไปได้แล้ว!"กงเหล่ยเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ครับ!"เซอคงที่ถอยหลังออกไปในทันที.
กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองเซอคงที่ถอยห่างออกไป,ขมวดคิ้วไปมา,หวังเฉินและเหรินชุดเป็นตัวอันตรายอย่างงั้นรึ?
เกี่ยวกับความรู้สึกของเซอคงที่แหลมคมนั้น,แม้นว่าเขาจะเป็นข้าราชบริพารที่ขาดเขลา,แต่ก็เป็นคนที่เขาสามารถควบคุมได้อย่างหมดจน,ดูไร้พิษสงร้ายแรงน้อยกว่าคนอื่น.
"สงครามสุดท้ายที่หลุมสองภพอย่างงั้นรึ?
หวังเฉิน,เข้าจะทดสอบเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย,อย่าให้ข้าผิดหวัง,ส่วนเหรินชุด?
ถึงแม้นว่าจะซ่อนอันตรายใดเอาไว้,ทว่าตราบเท่าที่เขาลงมือสังหารจงซานได้เมื่อไหร่ล่ะก็,ข้าก็ยังมีเวลาในการขุดความลับของเจ้า!"กงเหล่ยเทียนที่กำลังครุ่นคิด.
Chapter 803 Last war
最后一战
สงครามสุดท้าย.
40 ปีหลังจากนั้น,ภพหยิน,เมืองซ่าง.
"เรียนฝ่าบาท,เมืองสุดท้ายทางภาคเหนือ,ได้ยึดครองได้อย่างเป็นทางการเมื่อยามไห่(สามทุ่มถึงห้าทุ่ม)เมื่อคืนนี้,นับจากนี้เป็นต้นไป,ภพหยินได้รวมเป็นหนึ่ง,กลายเป็นของราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งเรียบร้อยแล้ว!"ใบหน้าของสุ่ยจิงที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
รวมเป็นหยินเป็นหนึ่ง,ด้วยเวลาสี่สิบปี,ตอนนี้ภพหยินได้กลายเป็นของต้าเจิ้งโดยสมบูรณ์แล้วอย่างงั้นรึ?
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เหล่าเสนาธิการที่กล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญออกมา.
การรวมภพหยินเข้าด้วยกัน,นับเป็นประวัติศาตร์,เรื่องนี้ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน,ภพหยินที่มีกลุ่มอิทธิพลหลักมาหลายแสนปียึดครองมานานมากแล้ว,ไม่เคยมีใครสามารถรวมเป็นหนึ่งได้มาก่อน.
แต่ว่าต้าเจิ้งทำสำเร็จ,เซิ่งซ่างต้าเจิ้งกลับสามารถทำได้สำเร็จ,นอกจากนี้ยังใช้เวลาไม่กี่ร้อยปี,นับว่าทรงพลังเกินธรรมดา,ที่สามารถกระทำเรื่องที่บ้าคลั่งเช่นนี้ได้,ทำให้แผ่นดินภพหยิน,พวกเขาคือผู้ยิ่งใหญ่ให้ภพหยินไปแล้ว.
ราชวงศ์สวรรค์แห่งแรกที่จะถูกบันทึกในประวัติศาสตร์!
การรวมภพหยินให้เป็นหนึ่ง,ทำให้วาสนามากมายมหาศาลมารวมตัวกัน.
"โฮกกกกกกก!"
"โฮกกกกกกก!"
การรวมสวรรค์เป็นหนึ่ง,ทะเลวาสนาที่มากมาย,เสียงมังกรคำราม,ที่ดังกระหึ่มน่าเกรงขาม,วาสนามังกรทองที่ใหญ่โต,เวลานี้มังกรทองวาสนาที่ขยายร่างออกมาไม่หยุด,เสียงคำรามที่น่าเกรงขามนี้,ถูกส่งออกไปรอบๆ,มังกรทองวาสนาจำลองอีกตัวที่ก่อนหน้านี้ที่คล้ายกับเป็นภาพมายาตอนนี้กลับกลายเป็นร่างจริงแล้ว.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งที่มีมังกรทองวาสนาสองตน,เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน,เป็นมังกรวาสนาแฝดที่เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว,เสียงคำรามของพวกมันทั้งสองที่ก้องกังวานดังสนั่นไปทั่วแผ่นดิน.
เหมือนกันมาก,ทว่าที่มังกรวาสนาตนหนึ่งนั้น,มีเส้นสีแดงประทับอยู่,ดูเหมือนว่าเส้นดังกล่าวนี้จะทำการดูดซับอำนาจสวรรค์เรื่อยๆเข้ามาเก็บเอาไว้ด้วย.
การรวมรวมภพหยินเป็นหนึ่งสำเร็จเรียบร้อย!
ภพหยาง.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยตลอดสีปีมานี้,ได้ทำการยึดครองแผ่นดินที่เคยเป็นของต้าฉินได้อย่างสมบูรณ์แล้ว.
"ตอนนี้ต้าเจิ้งที่ครองภาคใต้และต้าสุ่ยที่ครองภาคเหนือกำลังจะเข้าปะจันหน้ากันแล้ว.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ห้องอักษรจงซาน.
"ฝ่าบาท,ห้าสิบปีมานี้,นับตั้งแต่กงเชียนกลืนกินนำพุหยินไป,ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ปรากฏตัวออกมาอีกเลย,เป็นไปได้ว่าเขาต้องใช้เวลาหนึ่งร้อยปีในการรักษาตัวเองหนึ่งร้อยปีจริงๆรึ?หากเป็นเช่นนั้น,พวกเราก็เหลือเวลาอีกห้าสิบปี,จำต้องยึดครองราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยให้ได้ไม่ว่าจะต้องทุ่มทั้งหมดก็ตาม,จากนั้นค่อยหัวไปยังแดนเทพอมตะอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ร้อยปีอย่างงั้นรึ?
บางทีอาจจะเป็นหนึ่งร้อยปี,ทว่าบางที่การที่เขาสวาปามเส้นทางนำพุหยินไป,เขาอาจจะไม่บาดเจ็บ,และหายดีแล้วก็ได้!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หืม?"
"เพราะว่าบางที่ข้าได้มอบวิชา,สวรรค์ลี้ลับให้กับพวกเจ้า,ทำให้กงเชียนไม่สามารถพยากรณ์พวกเจ้าได้,ดังนั้นกงเชียนจึงไม่กล้าเร่งรีบ,ก่อนหน้านี้ตัวอย่างโลงศพม่วงถือเป็นหนึ่งในบทเรียน,แน่นอนว่ายิ่งทำให้พวกเขาต้องระมัดระวังตัว!"จงซานที่กล่าวยืนยัน.
"เช่นนั้นแล้วกงเชียนจะลงมือเมื่อไหร่ล่ะ?"
"กงเชียนและคนอื่นๆคงรอโอกาสอยู่,พวกเขาต้องรอให้ถึงโอกาสที่ได้เปรียบที่สุด,จากนั้นก็ลงมืออย่างหนักหน่วงในทันที,ดังนั้นพวกเจ้าจึงจำต้องฝึกฝนวิชาลับสวรรค์ลี้ลับให้ชำนาญ,เพื่อที่จะทำให้กงเชียนไม่สามารถคาดการณ์ได้."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม
"ครับ!"เหล่าเสนาธิการทุกคนที่รับคำในทันที.
"สนามรบภาคเหนือ,ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานสอบถามออกมา.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,นับว่าเป็นราชวงศ์สวรรค์ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน,มีคนที่มีความสามารถมากมาย,สองราชวงศ์เปิดศึกกัน,แม้นว่าพวกเราจะได้เปรียบกว่า,ทว่าก็ไม่ชัดเจนนัก,การต่อสู้นี้คงจะอ่อนข้าไม่ได้,เฉินใคร่ของฝ่าบาท,ให้นำค่ายกลสี่ลักษณ์ออกมาใช้,เพื่อที่จะทำให้ราชวงศ์ของพวกเรามีโอกาสกำชัยได้ในครั้งนี้."อี้เหยี่ยนกล่าวรายงาน.
"!"
จงซานพยักหน้ารับ.
"การนำค่ายกลสี่ลักษณ์มาใช้,แม้นว่าจะไร้เทียนทาน,ทว่าเวลาห้าสิบปีนี้,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ไม่ใช่ว่าจะทำให้พวกเขารู้วิธีที่จะต่อกรแล้วรึ?"เจ้าโส่วเซี่ยงที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"ไม่,แม้ว่าค่ายกลสี่ลักษณ์จะแข็งแกร่ง,แน่นอนว่าราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยย่อมมีวิธีรับมือ,ทว่าการคำนวณแล้วภายในสิบปี,เมื่อพวกเราใช้ค่ายกลสี่ลักษณ์,จะทำให้สิบปีหลับจากนี้,พวกเราจะต้องเผชิญหน้าตัดสินกับพวกเขาที่ตำแหน่งอุโมงค์สองภพ,และในเวลานั้นราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยคงจะลงมือตัดสินกับพวกเราแน่!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อุโมงค์สองภพ?
เป็นเส้นทางน้ำพุเหลืองที่กงเชียนได้กลืนกินนั่นนะรึ?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้ว,สถานที่แห่งนั้นเป็นหนึ่งในป้องปราการ,หากว่าสถานที่ดังกล่าวนั้นพวกเขาไม่สามารถปกป้องเอาไว้ได้แล้วล่ะก็,พวกเขาจะต้องสูญเสียเมือง
300 เมืองในทันที,ดังนั้น,ที่สถานที่หลุมสองภพนั่น,จะกลายเป็นศึกตัดสินของพวกเรา!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวยืนยัน.
สิบปีหลังจากนี้,ดูเหมือนว่าอี้เหยี่ยนจะได้คำนวณวิถีสงครามเอาไว้แล้ว,และจัดเตรียมการอย่างเป็นทางการ,ดูเหมือนว่ามีหลายอย่างที่เขาได้เตรียมการไว้พร้อมแล้ว.
เกี่ยวกับความเป็นไป,และผลการคำนวณ,อี้เหยี่ยนได้มองเห็นความเป็นไปของศัตรูได้หลังจากนี้สิบปี.
"เตรียมกองกำลังให้พร้อม?
ไม่ใช่แค่เพียงเท่านั้น!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.
จงซานที่ครุ่นคิด,แววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ,"สิบปีหลังจากนี้,ที่หลุมสองภพ,จะกลายเป็นสงครามใหญ่ครั้งสุดท้ายของโลกใบเล็ก,สงครามตัดสินสุดท้าย!"
"หืม?"
"หืม?"
เหล่าเสนาธิการคนอื่นๆที่เผยท่าทางสงสัย,ส่วนอี้เหยี่ยนที่ดวงตาเปล่งประกาย.
"ฝ่าบาท,หรือว่าท่านต้องการจะ......?"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางหวั่นเกรง.
"ใช่แล้ว,ข้าต้องการให้สงครามในครั้งนี้,เป็นสงครามที่จะตัดสินชะตาของโลกใบนี้,พวกเราจะกำจัดต้าสุ่ยและทำลายแดนเทพอมตะพร้อมกัน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แต่ว่า,กงเชียน,เขา.......!"
"กงเชียน?
อีกไม่ช้าก็เร็วพวกเราต้องได้เผชิญหน้ากับกงเชียน,แม้นว่าเขาอาจจะหายดี,แต่เขาจะต้องฟื้นฟูกำลังอยู่แน่นอน,เสวียนเอ๋อเองก็บอกว่าต้องใช้เวลาหนึ่งร้อยปี,แม้นว่าพวกเราจะคาดเดาว่าเขาอาจจะลงมือก่อนกำหนด,ทว่าก็เป็นเพียงแค่การณ์คาเดาเท่านั้น,อย่างไรก็ตามก็ต้องตั้งเป้าว่าจะต้องพบกับกงเชียนในหนึ่งร้อยปี,แน่นอนว่ามีสิ่งเดียวที่พวกเราต้องทำก็คือต้องแข็งแกร่งกว่าเขาให้ได้!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"
"หลุมสองภพ,จะเป็นสงครามครั้งสำคัญ,จงเคลื่อนทัพอย่างระมัดระวัง,นี่จะเป็นสงครามตัดสินชะตาของโลกใบเล็กได้เลย!"
..................
แปดปีหลังจากนั้น,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย!ห้องอักษรกงเหล่ยเทียน.
ที่ด้านหน้ากงเหล่ยเทียนนั้นมีคนสามคน,เซอคง,หวังเฉินและเหริ่นชุน.
"ฝ่าบาท,ข้ารู้ว่าฝ่าบาทนั้นสงสัยในตัวเฉิน,ทว่าเฉินนั้นเทใจทั้งหมดให้กับราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ในอดีต,ข้าได้ที่ได้ลงมาโลกใบนี้,ถูกยอดฝีมือสิบคนล้อมสังหาร,เป็นลู่กุยเทียนที่ได้ช่วยเหลือไว้,หลังจากนั้นก็ได้รับปากยังได้ช่วยให้เป็นคนของแดนเทพอมตะ,ข้าที่ได้รับใช้ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยมาตลอดห้าพันปี,ตลอดเวลาห้าพันปีมานี้,เฉินไม่เคยกระทำอะไรที่ไม่จงรักภัคดีเลย!"เหรินชุดที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม.
"เหรินชุนดูเหมือนว่าเจ้าจะคิดมากจนเกินไป,ข้าสงสัยในตัวเจ้าเมื่อไหร่กัน?
ภายในใจข้า,เจ้าคือข้าราชบริพารของต้าสุ่ย,ไม่เช่นนั้นกับการประชุมลับในครั้งนี้,จะอนุญาตให้เจ้าเข้าร่วมอย่างงั้นรึ?"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวปลอบ.
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาด้วยความซาบซึ้ง.
"ฝ่าบาท,แปดปีที่แล้ว,จนถึงตอนนี้ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งนั้นได้ใช้ค่ายกลสี่ลักษณ์,มีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งไร้พ่าย,การปะทะกับพวกเขานั้นเป็นไปด้วยความยากลำบาก,ทำให้ขวัญกำลังของพวกเรานั้นไม่ลดลง!"เซอคงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"มีเรื่องที่เร่งด่วนกว่านั้นไม่ใช่รึ?"หวังเฉินที่กล่าวออกมา.
"หืม?"
"จากข่าวที่ข้าได้รับมานั้น,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียนตอนนี้มุ่งตรงมายังทิศเหนือ,เป็นจงซานที่นำทัพออกมาด้วยตัวเอง,นอกจากนี้,จากการที่ข้าคำนวณแล้ว,เป้าหมายของพวกเขาคงจะเป็นหลุมสองภพ!"หวังเฉินที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"หืม? ป้อมปราการหลุมสองภพอย่างงั้นรึ?"ใบหน้าของเซอคงที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"ใช่แล้ว,ข้าคิดว่าค่ายกลสี่ลักษร์นั้นคงจะนำมาใช้ที่นั่นอย่างแน่นอน,ด้วยความแข็งแกร่งของมันจะต้องทำลายป้อมปราการหลุมสองภพได้อย่างแน่นอน,ในเวลานั้น,สามารถที่จะตัดสินชัยชนะได้เลย,หากพวกเราพ่ายแพ้ก็จะไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้,และยังเป็นเรื่องที่อันตรายเป็นอย่างมาก,สถานที่ดังกล่าวนั้นเป็นป้อมปราการหลักของต้าสุ่ยที่เสี่ยงเป็นอย่างมาก!"หวังเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
จากการคำนวณของหวังเฉินนั้น,ไม่เคยพลาด.
"พวกเขาไม่สามารถทำลายป้อมปราการหลุมสองภพได้,ในเวลานั้นข้าจะนำทัพออกไปด้วยตัวเอง!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เห็นได้ชัดเจนว่า,กงเหล่ยเทียนเองก็คิดเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว.
"ฝ่าบาทอาจไม่ง่ายนัก,จงซานที่นำสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมาด้วย,นั่นก็เพราะว่าเขาต้องการอำนาจของแผ่นดินต้าเจิ้ง,ยืมพลังมาใช้,ในเวลานั้นฝ่าบาทอาจจะเสียเปรียบก็เป็นได้!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ไม่มีปัญหา,เมื่อถึงเวลานั้น,ข้าจะขอให้เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและกงเชียน,หากกงเชียนเดินทางไปด้วย,นี่จะกลายเป็นสงครามครั้งสุดท้าย,ในการตัดสินความเป็นไปของโลกใบเล็กแห่งนี้!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
กับคำพูดที่มั่นใจของกงเหล่ยเทียน,ทำให้ดวงตาของเหริ่นชุนลุกวาวขึ้นในทันที.
"ฝ่าบาทช่างหลักแหลมนัก,เฉินขออาสาเป็นทัพหน้า,เข้าต้านค่ายกลสี่ลักษณ์ให้กับฝ่าบาท!"เหรินชุนที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
"หืม?"กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองไปยังเหรินชุด.
"เฉินรู้ดี,ค่ายกลสีลักษณ์นั้นเป็นค่ายกลโบราณ,ทว่ายังมีวิธีที่จะสามารถจัดการค่ายกลนี้ได้,ดังนั้นเฉินจึงอาสาเป็นทัพหน้า,พร้อมกับให้แม่ทัพหวังเฉินเป็นผู้สนับสนุน."เหรินชุนที่จ้องมองไปยังหวังเฉิน.
"ดี,หวังเฉินเจ้าก็ช่วยสนับสนุนในการทะลวงค่ายกลด้วย!"กงเหล่ยเทียนที่เผยยิ้มออกมา,แววตาที่เผยท่าทางพอใจ.
"รับด้วยกล้า!เฉินจะทำหน้าที่สุดความสามารถ!"หวังเฉินที่รับคำ.
"อืม,พวกเจ้าออกไปเตรียมตัวได้!"
"ครับ!"
คนทั้งสองที่ออกจากห้องโถงช้าๆ.
ภายในห้องโถง,ตอนนี้เหลือเพียงเซอคงและกงเหล่ยเทียน.
"ฝ่าบาท,เฉินกลัวจงซาน,อย่าให้เฉินไปเลย,เฉินขอประจำอยู่ที่นี่,ฝ่าบาทให้เฉินเป็นคนปกป้องวังหลวงแห่งนี้เถอะ!"เซอคงที่เผยสีหน้าแววตาหวาดผวาออกมา.
เห็นท่าทางหวาดกลัวตัวสั่นงันงกของเซอคง,กงเสวียนที่เผยท่าทางเหยียดหยัน,จนไร้คำจะพูดออกมา,"งั้นก็ไม่ต้องไป,ฃิ!"
"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"เซอคงที่ปาดเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา.
"แม้ว่าเจ้าจะขี้ขลาด,ทว่าเจ้าก็อยู่กับข้ามานานกว่าใคร,เจ้าคิดว่าเหรินชุน,กับหวางเฉินนี้,เจ้าคิดว่าเป็นอย่างไร?"
"สำหรับเฉินแล้ว,ก็ยังเป็นเช่นเมื่อก่อน,ความรู้สึกนี้เฉินได้ทูลมาก่อนแล้ว,ว่าพวกเขาเป็นตัวอันตราย,แม้แต่เฉินเองก็พยายามที่จะอยู่ห่างๆคนเหล่านี้!"เซอคงที่กล่าวออกมาตามตรง.
"อืม!"กงเหล่ยเทียนที่พยักหน้า.
"ฝ่าบาท,ต้องการทำอะไรอย่างงั้นรึ?"
"เจ้าออกไปได้แล้ว!"กงเหล่ยเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ครับ!"เซอคงที่ถอยหลังออกไปในทันที.
กงเหล่ยเทียนที่จ้องมองเซอคงที่ถอยห่างออกไป,ขมวดคิ้วไปมา,หวังเฉินและเหรินชุดเป็นตัวอันตรายอย่างงั้นรึ?
เกี่ยวกับความรู้สึกของเซอคงที่แหลมคมนั้น,แม้นว่าเขาจะเป็นข้าราชบริพารที่ขาดเขลา,แต่ก็เป็นคนที่เขาสามารถควบคุมได้อย่างหมดจน,ดูไร้พิษสงร้ายแรงน้อยกว่าคนอื่น.
"สงครามสุดท้ายที่หลุมสองภพอย่างงั้นรึ?
หวังเฉิน,เข้าจะทดสอบเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย,อย่าให้ข้าผิดหวัง,ส่วนเหรินชุด?
ถึงแม้นว่าจะซ่อนอันตรายใดเอาไว้,ทว่าตราบเท่าที่เขาลงมือสังหารจงซานได้เมื่อไหร่ล่ะก็,ข้าก็ยังมีเวลาในการขุดความลับของเจ้า!"กงเหล่ยเทียนที่กำลังครุ่นคิด.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น