Immortality Chapter 798 The people revere
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 798 เหรินซุน.
Chapter 798 The people revere
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานที่ปล่อยฮามะไลไป.
ฮามะไลที่หนีจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,รู้สึกว่าตัวเองกำลังฝันไป,นี่ข้าถูกปล่อยตัวอย่างงั้นรึ?
บ้าไปแล้ว,ฮามะไลที่บินหนี,ไม่กล้าแม้แต่หันหน้ากลับไปมอง.
ฮามะไลหนีออกจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแล้ว.
"ฟูหวง,ทำไมแลกเปลี่ยนเพียงแค่อนุสาวรีย์อมตะล่ะ?
ทำไมไม่แลกกับกระบี่เซียนเซียนด้วยเลย?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
ใช่แล้ว,โลงศพยักษ์สีม่วงนี้,ดูทรงมูลค่าเป็นอย่างมาก,ทำไมฝ่าบาทถึงได้แลกเปลี่ยนกับของเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
"อนุสาวรีย์อมตะถือว่าดีที่สุดแล้ว,หากว่าต้องการกระบี่เซียนเซียนเพิ่ม,เกรงว่าคงจะล้มเหลว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวตอบออกมา.
"หืม?"
"พวกเราจะทำการแลกเปลี่ยนกับเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ไม่ใช่แลกเปลี่ยนกับกงเชียน.
"หมายความว่าอย่างไร?"
"กงเชียนนั้นไม่ได้อยู่ในแดนเทพอมตะเวลานี้,มีเพียงแค่เต๋าจวินเซิ่งหย๋าเท่านั้น,หากว่าเราเรียกร้องมากเกินไป,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าย่อมไม่มีความสามารถที่จะตัดสินใจได้,ต้องรอให้กงเชียนกลับมา,ซึ่งเมื่อถึงเลยเวลานั้นเขาคงใช้กำลังแย่งชิงโลงศพนี้กลับไปอย่างแน่นอน!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"ทุกคนที่พยักหน้าเข้าใจเรื่องที่จะเกิดขึ้นในทันที.
"แต่ว่า,ท่านรู้ได้อย่างไรว่ากงเชียนไม่ได้อยู่ที่แดนเทพอมตะ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
อี้เหยี่ยนเผยยิ้มเล็กน้อย,"เพราะว่าเขาตอนนี้อยู่ที่ทะเลน้ำพุเหลือง!"
"ทะเลน้ำพุเหลือง?"
"ใช่แล้ว,ข้าเพิ่งได้รับข้อความ,หลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บหนักก่อนหน้านี้,กงเชียนได้เดินทางไปยังทะเลนำพุเหลือง,บางที่ทะเลน้ำพุเหลืองอาจจะสามารถบรรเทาอาการบาดเจ็บให้กับเขาได้!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"นี่เขาเดินทางไปยังภพหยินอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเดินทางผ่านไปยังเส้นทางน้ำพุเหลืองได้?"กู่เฉียนโหยวขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่มีปัญหา,ในภพหยินนั้น,เขาคงไม่สนใจ! ไม่ใช่สิ,คงไม่มีมีเวลาแม้แต่จะสนใจดินแดนภพหยิน!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"
ขณะที่ทุกคนกำลังปรึกษาพูดคุยกันอยู่นั้น,ในเวลาเดียวกันเซียนเซิงซือที่ก้าวเดินไปอยู่ด้านหน้าโลงศพยักษ์สีม่วง.
แม้นว่าตะปูจะผนึกพลังส่วนใหญ่ของโลงศพม่วงเอาไว้แล้ว,ทว่าเซียนเซิงซือยังคงเดินไปรอบๆโลงศพดังกล่าว,พร้อมกับพิจารณาใคร่ครวญอย่างระเอียด.
ทุกคนที่จับจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือที่ตอนนี้ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนจริงจังมากขึ้นและก็มากขึ้น.
ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยปรึกษากันอยู่นั้น,ก็จับจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือด้วยความสงสัย.
"เซียนเซิงซือ,ท่านพบอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
เซียนเซิงซือที่สูดหายใจลึกจดจ้องมองไปยังจงซาน,"ฝ่าบาท,สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีนัก!"
"หืม?"
"ฝ่าบาทเชิญทอดพระเนตรตรงนี้!"
ทุกคนที่ก้าวเข้ามาจดจ้องมองไปยังตำแหน่งที่เซียนเซิงซือชี้,เป็นสถานที่มีรอยด่างขนาดเล็กเกิดขึ้น.
"มันคือ? ใช่พวกเราได้ตรวจสอบก่อนที่จะนำมาแล้วโลงศพนี้ไม่มีรอยด่างก่อนหน้า!"หนี่ปู่ซาที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้ว,ไม่มีรอยด่าง,ทว่าตอนนี้กลับมี!"เซียนเซิงซือที่สูดหายใจลึก.
"รอยด่างนี้หมายความว่าอย่างไร?"
"นี่คือซือปัน(รอยด่างของศพ),เป็นอำนาจการเสื่อมสลายของศพ,บนโลกศพมีทั้งหมด
80 จุด,รวมตรงนี้กลายเป็น 81
ซือปัน."เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"มันหมายถึงอะไร?"
"การปะทุจะเกิดขึ้นอีกครั้ง,เป็นหนึ่งในกระบวนการการปะทุของปราณความตาย,ดูเหมือนว่าตะปูผนึกนั้นกำลังถูกต่อต้าน,เวลานี้มีรอยด่างทั้งหมด
81
รอย,กระบวนการดังกล่าวนี้ได้เริ่มต้นแล้ว,ศพด้านในนั้นกำลังดูดซับ,กลิ่นอายสวีฉี,มานานแล้วเพียงแต่กระบวนการมันกำลังดำเนินไปอย่างช้าๆ,เมื่อมันมีเวลา,อีกไม่ช้าก็เร็วมันจะต้องปะทุอย่างแน่นอน,เมื่อถึงเวลานั้น,ฟ้าจะถล่มแผ่นดินจะทลาย!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความหวั่นเกรง.
กับคำพูดที่น่าหวั่นเกรงของเซียนเซิงซือ,ทำให้เทียนหลิงเอ๋อหวาดกลัวกุมแขนของจงซานแน่น.
"ตอนนี้ไม่มีปัญหา,ข้าคิดว่า,อย่างน้อยต้องใช้เวลา
300 ปี,สามร้อยปีหลังจากนี้,คงบอกไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง."เซียนเซิงซือที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"300 ปีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท,เหมือนว่าเวลาจะไม่คอยท่าแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่ว่าจะเร่งรีบอย่างไร,ภายในสามร้อยปี,จะต้องรวบรวมผืนแผ่นดินแห่งนี้เข้าด้วยกัน,กำจัดแดนเทพอมตะและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยให้สิ้น!"แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นจริงจัง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับในทันที.
"ดินแดนภาคเหนือที่ต้าฉินจากไป,กองทัพของพวกเราเดินทางไปยังภาพเหนือได้เลย,เริ่มดำเนินการได้!
อี้เหยี่ยน,ข้าของมอบหน้าที่จอมพลให้กับเจ้า,จบยึดครองดินแดนภาคเหนือให้ได้เร็วที่สุด!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับด้วยเกล้า!"
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ห้องอักษรกงเหล่ยเทียน.
กงเหล่ยเทียนที่กลับมาถึง,ซึ่งเวลานี้มีหวังเฉินอยู่ด้านหน้า.
"กลุ่มของเซอคงยังไม่กลับมาเลยรึ?"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ยังไม่เห็นเลยขอรับ!"หวังเฉินที่ส่ายหน้าไปมา.
"หากเขากลับมา,ให้เขารายงานด้วยว่าลัทธิหงหรูทำไมถึงไม่ประสบความสำเร็จตามแผน,ชิ!"กงเหล่ยเทียนที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ข้าคิดว่าเซอคงนั้นได้ทำเต็มที่แล้ว,แม้นว่าเขาจะไม่ได้ไปสอดส่องนิกายมากนัก,ทว่าข้าคิดว่าโครงสร้างที่เขาวางไว้นั้นยอดเยี่ยมแล้ว."หวังเฉินกล่าว.
หวังเฉินที่ราวกับว่าพูดช่วยเหลือเซองคง,แต่ฟังดูแล้วกลับทำให้กงเหล่ยเทียนรู้สึกไม่ดี,ไม่เคยไปดูเลยอย่างงั้นรึ?
"เอาล่ะ,เรื่องนี้,เขากลับมาข้าจะเป็นคนสอบถามด้วยตัวเอง,ว่าแต่เรื่องของเจ้าเวลานี้ล่ะ!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ข้า?"
"ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้สร้างหลุมศพของจงซานเอาไว้ที่เรือนที่พักเมื่อหลายวันก่อน?"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
หวังเฉินที่ขมวดคิ้วและเร่งรีบกล่าวออกมาทันที,"ฝ่าบาทโปรดอภัย,ไม่ว่าอย่างไรครั้งหนึ่งจงซานก็เคยเป็นฟู่อี้ของกระหม่อม,แม้ว่าฝ่าบาทและจงซานจะมีความแค้นต่อกัน,ทว่าหวังเฉินก็หวังว่าฝ่าบาทจะอนุญาตให้หวังเฉินสร้างป้ายวิญญาณของเขาได้!"
"จงซานยังไม่ตาย!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางขุ่นเคือง.
"ยังไม่ตาย?"หวังเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เอาล่ะ,เจ้าที่สร้างป้ายวิญญาณให้กับจงซาน,ข้าจะไม่ตำหนิเจ้า,อย่างไรก็ตามเพราะว่าเจ้าคิดว่าเขาตายแล้ว,คนตายไปแล้ว,จะสร้างป้ายวิญญาณขึ้นมาหาได้มีอะไรแตกต่าง,ข้าเพียงแค่ต้องการที่จะให้เจ้าทำงานให้กับข้าด้วยความเต็มใจอย่างสุดกำลัง,โปรดวางใจ,ไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร,เมื่อก้าวไปถึงโลกใบใหญ่,ตระกูลกงของข้าที่มีปราชญ์เทพ,เป็นตัวตนที่น่าเกรงขามในใต้หล้าเช่นกัน!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"หวังเฉินที่ก้มหน้าแสดงความเคารพ,ทว่าที่มุมปากของเขาเผยยิ้มอย่างมีเลศนัยน์ออกมา.
"หยิงได้จากไปแล้ว,ตอนนี้ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นจอมพล,นำทัพตะลุยดินแดนทางตะวันออก,เก็บเกี่ยวอาณาเขตแดนของต้าฉินกลับมาให้หมด!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
"น้อมรับคำสั่ง!"หวังเฉินที่เร่งรีบรับคำในทันที.
"ทว่าก่อนหน้านั้น,ข้ามีเรื่องที่ต้องการให้เจ้าไปจัดการ!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
"ฝ่าบาทเชิญกล่าว."
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยนั้น,มีผู้ฝึกตนฮวงจุ้นสองคน,หนึ่งคือเฉินซิ่ว,อีกหนึ่งก็คือเหรินชุน,เฉินซิ่วนั้นได้ตกตายไปแล้ว,ตายไปอย่างไร้ประโยชน์,ส่วนอีกคนก็คือเหรินชุน,เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับแดนเทพอมตะเป็นอย่างมาก,ภูมิหลังไม่ธรรมดา,ทว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นมากมายกว่าจะคาดคิด!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
"มีความแข็งแกร่งทีเกินธรรมดาอย่างงั้นรึ?"หวังเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้ว,เหรินชุดที่ปรกติทำตัวไม่โดดเด่น,ทว่าเซิ่งซ่างองค์ก่อนลู่กุยเทียนนั้นบอกได้เลยว่าไม่ใช่คู่มือของเหริ่นชุน,เดิมที่จื่อจุ้นเผ่าอีกาคนก่อน,อู่หวน,แท้จริงแล้วก็คือศิษย์ของเหรินชุนเช่นกัน."กงเหล่ยนเทียนกล่าว.
"นี่เหริ่นชุนร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?
นี่เขาไม่ใช่แค่เพียงผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยหรอกรึ?
เขาซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้,เพื่ออะไรกัน?"หวังเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ข้าเองก็ไม่รู้,ก่อนหน้านี้ข้าเคยเห็นเขาเคยเดินทางมายังราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,เซิ่งซ่างคนเก่า,อู่เหินดูเหมือนว่าจะไม่เชื่อใจเขานัก,แม้แต่เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและคนอื่นๆเองก็ไม่เชื่อใจเขาเช่นกัน,ไม่เช่นนั้นการล้อมสังหารจงซานครั้ง,พวกเขาจึงไม่มีใครเรียกเหริ่นชุนเข้าร่วมนั่นเอง!"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"นั่นก็หมายความว่าการที่เหรินชุนเข้าร่วมราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,แน่นอนเขาจะต้องมีแผนการอย่างแน่นอน!"หวังเฉินที่กล่าวยืนยัน.
"ข้าเองก็คิดเช่นนั้น,มีอะไรในต้าสุ่ยที่เขาสนใจอย่างงั้นรึ?
มีอะไรกันที่พวกเรายังไม่รู้?"กงเหล่ยเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฝ่าบาทต้องการให้ข้าตรวจสอบเหรินอย่างงั้นรึ?"หวังเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
"ใช่,ข้าต้องการให้เจ้าตรวจสอบเหรินชุน,ในบรรดาเสนาธิการทั้งหมดเจ้านับว่าเป็นคนที่เก็บความรู้สึกได้ดีที่สุด,เรื่องนี้ข้าจึงต้องการมอบให้เจ้า,เกี่ยวกับเรื่องในโลกนี้,ข้าเองก็ต้องการทราบ,ทำไมเขาถึงได้ต้องการเข้ามาข้องเกี่ยวกับแดนเทพอมตะ,เหรินชุนผู้นี้ลึกลับเกินไปแล้ว,แม้แต่ข้ายังไม่สามารถมองเห็นเป้าหมายของเขาได้,เขาต้องการเข้ามาเป็นเพียงเบี้ยหมากในเกมนี้ทำไม,หากรับรู้เป้าหมายของเขาได้,เขาจะกลายเป็นคนสำคัญที่ช่วยเราบุกเบิกแผ่นดินก็ได้!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างมั่นคง.
"ขอรับ,เฉินจะไม่ทำให้ฝ่าบาทผิดหวัง!"หวังเฉินที่กล่าวรับในทันที.
ภพหยิน,ภายในนรกหมื่นจั้ง,สถานที่แห่งนี้ที่อยู่ใกล้กับนำพุเหลือง.
ภายในเส้นทางของนำพุเหลือจากภพหยาง,มีเหล่าเจตภูติมากมายที่ล่วงหล่นลงมา,และภายในหุบเขาแห่งหนึ่งของเส้นทางนำพุเหลือง,มีชายชราผู้หนึ่งที่มีโลหิตอาบไปทั่วร่าง.
เดิมที่เขาก็คืออาวุโสใหญ่ของตระกูลเทียนภพหยิน,เทียนเฉินจื่อ,หลังจากที่เขารับฝ่ามือของหยิง,เขาก็หนีอย่างไม่คิดชีวิต,หยิงที่บอกว่าหากรับฝ่ามือของเขาได้หนึ่งฝ่ามือ,จะไม่จับตัวเขานั่นเอง.
เทียนเฉินจื่อที่หนีมายังเส้นทางน้ำพุเหลือง,หลังจากที่สร้างค่ายกลรอบๆ,เขาก็ทำการรักษาบาดแผลของตัวเอง.
ทว่าเมื่อเขาตรวจสอบร่างกายของตัวเอง,เทียนเฉินจื่อถึงกับหวาดผวาขึ้นมา,ฝ่ามือของหยิงนั้นไม่ได้ทำให้เขาต้องตกตายก็จริง,ทว่าอาการบาดเจ็บของเขานั้นแปลกประหลาเป็นอย่างมาก,พิษบาดแผลที่ได้รับไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ได้,แม้จะกินโอสถเทวะแล้วก็ตาม,อาการไม่ดีแม้แต่น้อย,หน้ำซ้ำมันยังมีอาการแทรกซ้อนขึ้นทุกๆวันด้วย.
ผิวหนังของเขาที่ค่อยๆหลอมละลาย,กล้ามเนื้อเองก็ระเบิดออกมาเป็นระยะๆสร้างความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก.
สภาพของเขาในเวลานี้,ไม่ต่างจากตายทั้งเป็น,ทว่าเทียนเฉินจื่อที่มีอายุกว่า
80,000
ปีมาแล้ว,เขาย่อมไม่ยอมให้สิ้นสุดเท่านั้น,เขายังสามารถอดทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรงนี้ได้.
ในเวลานี้เขาทำได้แค่รักษาอาการบาดเจ็บตามบาดแผลตามอาการแทรกซ้อนที่ปรากฏได้เท่านั้น,แววตาของเทียนเฉินจื่อที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า,ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้?
ต้าฉินทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?
ในวันหนึ่งขณะที่เขากำลังรักษาบาดแผลของตัวเองอยู่นั้น,เทียนเฉินจื่อที่ใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบพื้นที่รอบๆในทุกๆวัน,เขาจะได้รับรู้ได้ในทันทีว่ามีใครบางคนที่ข้ามผ่านมาหรือไม่,และก็พบว่าผู้ที่ผ่านข้ามานั้นคือองค์รักษ์เงาหยิงเหว่ยของราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งนั่นเอง.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง! ปัญหาทั้งหมดล้วนมาจากราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง,จงซาน,หากไม่เพราะจงซาน,ตัวเขาคงไม่ต้องพบกับสถานการณ์เช่นนี้?
อย่างไรก็ตาม,เทียนเฉินจื่อก้ไม่ได้เร่งรีบ,เขาจะต้องรักษาแผลให้ดีกว่านี้ก่อน,ไม่รู้ว่าจะพอเยี่ยวยาให้หายขาดได้หรือไม่?
จากนั้นอีกไม่กี่วัน,เทียนเฉินจื่อก็พบว่าหยิงเหว่ยของต้าเจิ้ง
ทันใดนั้นก็ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,พร้อมกับเร่งรีบหนีจากไป.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,รอบๆทะเลน้ำพุเหลองที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง.
เทียนเฉินจื่อที่ตื่นตกใจอย่างแรก,จดจ้องมองไปยังทะเลน้ำพุเหลืองทันที.
บนท้องฟ้าเวลานี้ปรากฏเจตภูติที่กำลังรวมตัวกันขึ้น.
เจตภูติก็คือภูติที่ยังไม่เป็นเชาว์วิญญาณ,สามารถหลอมรวมกันได้,จะทำให้มีร่างกายที่ใหญ่โตและมีพลังเป็นอย่างมาก,เวลานี้มันได้ปรากฏออกมาที่เส้นทางน้ำพุเหลือง,มีเจตภูติมากมายที่กำลังปีนป่ายไปมา,พยายามหลบหนี,ทว่าทันใดนั้นก็หายไปในอากาศ.
พื้นที่รอบๆที่สั่นไหว,ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่กำลังปกคลุมพื้นที่ทั้งหมดของทะเลน้ำพุเหลือง,เจตภูติหายใหน.
"โฮกกกกกกกก!"
เสียงที่ดังสนั่นรุนแรงดังขึ้น,ทำให้เทียนเฉินจื่อต้องก้าวออกมาดู.
ทะเลน้ำพุเหลือง,จู่ๆก็สั่นไหวและลดฮวบลงไปในทันที.
เทียนเฉินจื่อที่รู้สึกขนลุกขึ้นมาในทันที,น้ำพุเหลืองจมลงไปด้านล่างอย่างงั้นรึ?
น้ำทะเลน้ำพุเหลืองที่อยู่ๆก็ลดลง?
หรือมีอะไรที่ดูดกลืนน้ำทะเลของน้ำพุเหลืองไป,นี่คือของเหลวที่ไม่ว่าจะมนุษย์คนใหนก็ไม่กล้าดูดซับไม่ใช่รึ?
Chapter 798 The people revere
人尊
เหรินซุน.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานที่ปล่อยฮามะไลไป.
ฮามะไลที่หนีจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,รู้สึกว่าตัวเองกำลังฝันไป,นี่ข้าถูกปล่อยตัวอย่างงั้นรึ?
บ้าไปแล้ว,ฮามะไลที่บินหนี,ไม่กล้าแม้แต่หันหน้ากลับไปมอง.
ฮามะไลหนีออกจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแล้ว.
"ฟูหวง,ทำไมแลกเปลี่ยนเพียงแค่อนุสาวรีย์อมตะล่ะ?
ทำไมไม่แลกกับกระบี่เซียนเซียนด้วยเลย?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
ใช่แล้ว,โลงศพยักษ์สีม่วงนี้,ดูทรงมูลค่าเป็นอย่างมาก,ทำไมฝ่าบาทถึงได้แลกเปลี่ยนกับของเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.
"อนุสาวรีย์อมตะถือว่าดีที่สุดแล้ว,หากว่าต้องการกระบี่เซียนเซียนเพิ่ม,เกรงว่าคงจะล้มเหลว!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวตอบออกมา.
"หืม?"
"พวกเราจะทำการแลกเปลี่ยนกับเต๋าจวินเซิ่งหย๋า,ไม่ใช่แลกเปลี่ยนกับกงเชียน.
"หมายความว่าอย่างไร?"
"กงเชียนนั้นไม่ได้อยู่ในแดนเทพอมตะเวลานี้,มีเพียงแค่เต๋าจวินเซิ่งหย๋าเท่านั้น,หากว่าเราเรียกร้องมากเกินไป,เต๋าจวินเซิ่งหย๋าย่อมไม่มีความสามารถที่จะตัดสินใจได้,ต้องรอให้กงเชียนกลับมา,ซึ่งเมื่อถึงเลยเวลานั้นเขาคงใช้กำลังแย่งชิงโลงศพนี้กลับไปอย่างแน่นอน!"อี้เหยี่ยนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"ทุกคนที่พยักหน้าเข้าใจเรื่องที่จะเกิดขึ้นในทันที.
"แต่ว่า,ท่านรู้ได้อย่างไรว่ากงเชียนไม่ได้อยู่ที่แดนเทพอมตะ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
อี้เหยี่ยนเผยยิ้มเล็กน้อย,"เพราะว่าเขาตอนนี้อยู่ที่ทะเลน้ำพุเหลือง!"
"ทะเลน้ำพุเหลือง?"
"ใช่แล้ว,ข้าเพิ่งได้รับข้อความ,หลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บหนักก่อนหน้านี้,กงเชียนได้เดินทางไปยังทะเลนำพุเหลือง,บางที่ทะเลน้ำพุเหลืองอาจจะสามารถบรรเทาอาการบาดเจ็บให้กับเขาได้!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"นี่เขาเดินทางไปยังภพหยินอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเดินทางผ่านไปยังเส้นทางน้ำพุเหลืองได้?"กู่เฉียนโหยวขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่มีปัญหา,ในภพหยินนั้น,เขาคงไม่สนใจ! ไม่ใช่สิ,คงไม่มีมีเวลาแม้แต่จะสนใจดินแดนภพหยิน!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"
ขณะที่ทุกคนกำลังปรึกษาพูดคุยกันอยู่นั้น,ในเวลาเดียวกันเซียนเซิงซือที่ก้าวเดินไปอยู่ด้านหน้าโลงศพยักษ์สีม่วง.
แม้นว่าตะปูจะผนึกพลังส่วนใหญ่ของโลงศพม่วงเอาไว้แล้ว,ทว่าเซียนเซิงซือยังคงเดินไปรอบๆโลงศพดังกล่าว,พร้อมกับพิจารณาใคร่ครวญอย่างระเอียด.
ทุกคนที่จับจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือที่ตอนนี้ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนจริงจังมากขึ้นและก็มากขึ้น.
ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยปรึกษากันอยู่นั้น,ก็จับจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือด้วยความสงสัย.
"เซียนเซิงซือ,ท่านพบอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
เซียนเซิงซือที่สูดหายใจลึกจดจ้องมองไปยังจงซาน,"ฝ่าบาท,สถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีนัก!"
"หืม?"
"ฝ่าบาทเชิญทอดพระเนตรตรงนี้!"
ทุกคนที่ก้าวเข้ามาจดจ้องมองไปยังตำแหน่งที่เซียนเซิงซือชี้,เป็นสถานที่มีรอยด่างขนาดเล็กเกิดขึ้น.
"มันคือ? ใช่พวกเราได้ตรวจสอบก่อนที่จะนำมาแล้วโลงศพนี้ไม่มีรอยด่างก่อนหน้า!"หนี่ปู่ซาที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้ว,ไม่มีรอยด่าง,ทว่าตอนนี้กลับมี!"เซียนเซิงซือที่สูดหายใจลึก.
"รอยด่างนี้หมายความว่าอย่างไร?"
"นี่คือซือปัน(รอยด่างของศพ),เป็นอำนาจการเสื่อมสลายของศพ,บนโลกศพมีทั้งหมด
80 จุด,รวมตรงนี้กลายเป็น 81
ซือปัน."เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
"มันหมายถึงอะไร?"
"การปะทุจะเกิดขึ้นอีกครั้ง,เป็นหนึ่งในกระบวนการการปะทุของปราณความตาย,ดูเหมือนว่าตะปูผนึกนั้นกำลังถูกต่อต้าน,เวลานี้มีรอยด่างทั้งหมด
81
รอย,กระบวนการดังกล่าวนี้ได้เริ่มต้นแล้ว,ศพด้านในนั้นกำลังดูดซับ,กลิ่นอายสวีฉี,มานานแล้วเพียงแต่กระบวนการมันกำลังดำเนินไปอย่างช้าๆ,เมื่อมันมีเวลา,อีกไม่ช้าก็เร็วมันจะต้องปะทุอย่างแน่นอน,เมื่อถึงเวลานั้น,ฟ้าจะถล่มแผ่นดินจะทลาย!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความหวั่นเกรง.
กับคำพูดที่น่าหวั่นเกรงของเซียนเซิงซือ,ทำให้เทียนหลิงเอ๋อหวาดกลัวกุมแขนของจงซานแน่น.
"ตอนนี้ไม่มีปัญหา,ข้าคิดว่า,อย่างน้อยต้องใช้เวลา
300 ปี,สามร้อยปีหลังจากนี้,คงบอกไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง."เซียนเซิงซือที่กล่าวอย่างจริงจัง.
"300 ปีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท,เหมือนว่าเวลาจะไม่คอยท่าแล้ว!"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่ว่าจะเร่งรีบอย่างไร,ภายในสามร้อยปี,จะต้องรวบรวมผืนแผ่นดินแห่งนี้เข้าด้วยกัน,กำจัดแดนเทพอมตะและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยให้สิ้น!"แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นจริงจัง.
"รับทราบ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับในทันที.
"ดินแดนภาคเหนือที่ต้าฉินจากไป,กองทัพของพวกเราเดินทางไปยังภาพเหนือได้เลย,เริ่มดำเนินการได้!
อี้เหยี่ยน,ข้าของมอบหน้าที่จอมพลให้กับเจ้า,จบยึดครองดินแดนภาคเหนือให้ได้เร็วที่สุด!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"รับด้วยเกล้า!"
........
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,ห้องอักษรกงเหล่ยเทียน.
กงเหล่ยเทียนที่กลับมาถึง,ซึ่งเวลานี้มีหวังเฉินอยู่ด้านหน้า.
"กลุ่มของเซอคงยังไม่กลับมาเลยรึ?"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ยังไม่เห็นเลยขอรับ!"หวังเฉินที่ส่ายหน้าไปมา.
"หากเขากลับมา,ให้เขารายงานด้วยว่าลัทธิหงหรูทำไมถึงไม่ประสบความสำเร็จตามแผน,ชิ!"กงเหล่ยเทียนที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ข้าคิดว่าเซอคงนั้นได้ทำเต็มที่แล้ว,แม้นว่าเขาจะไม่ได้ไปสอดส่องนิกายมากนัก,ทว่าข้าคิดว่าโครงสร้างที่เขาวางไว้นั้นยอดเยี่ยมแล้ว."หวังเฉินกล่าว.
หวังเฉินที่ราวกับว่าพูดช่วยเหลือเซองคง,แต่ฟังดูแล้วกลับทำให้กงเหล่ยเทียนรู้สึกไม่ดี,ไม่เคยไปดูเลยอย่างงั้นรึ?
"เอาล่ะ,เรื่องนี้,เขากลับมาข้าจะเป็นคนสอบถามด้วยตัวเอง,ว่าแต่เรื่องของเจ้าเวลานี้ล่ะ!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ข้า?"
"ข้าได้ยินมาว่าเจ้าได้สร้างหลุมศพของจงซานเอาไว้ที่เรือนที่พักเมื่อหลายวันก่อน?"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
หวังเฉินที่ขมวดคิ้วและเร่งรีบกล่าวออกมาทันที,"ฝ่าบาทโปรดอภัย,ไม่ว่าอย่างไรครั้งหนึ่งจงซานก็เคยเป็นฟู่อี้ของกระหม่อม,แม้ว่าฝ่าบาทและจงซานจะมีความแค้นต่อกัน,ทว่าหวังเฉินก็หวังว่าฝ่าบาทจะอนุญาตให้หวังเฉินสร้างป้ายวิญญาณของเขาได้!"
"จงซานยังไม่ตาย!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางขุ่นเคือง.
"ยังไม่ตาย?"หวังเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เอาล่ะ,เจ้าที่สร้างป้ายวิญญาณให้กับจงซาน,ข้าจะไม่ตำหนิเจ้า,อย่างไรก็ตามเพราะว่าเจ้าคิดว่าเขาตายแล้ว,คนตายไปแล้ว,จะสร้างป้ายวิญญาณขึ้นมาหาได้มีอะไรแตกต่าง,ข้าเพียงแค่ต้องการที่จะให้เจ้าทำงานให้กับข้าด้วยความเต็มใจอย่างสุดกำลัง,โปรดวางใจ,ไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร,เมื่อก้าวไปถึงโลกใบใหญ่,ตระกูลกงของข้าที่มีปราชญ์เทพ,เป็นตัวตนที่น่าเกรงขามในใต้หล้าเช่นกัน!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"หวังเฉินที่ก้มหน้าแสดงความเคารพ,ทว่าที่มุมปากของเขาเผยยิ้มอย่างมีเลศนัยน์ออกมา.
"หยิงได้จากไปแล้ว,ตอนนี้ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นจอมพล,นำทัพตะลุยดินแดนทางตะวันออก,เก็บเกี่ยวอาณาเขตแดนของต้าฉินกลับมาให้หมด!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
"น้อมรับคำสั่ง!"หวังเฉินที่เร่งรีบรับคำในทันที.
"ทว่าก่อนหน้านั้น,ข้ามีเรื่องที่ต้องการให้เจ้าไปจัดการ!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
"ฝ่าบาทเชิญกล่าว."
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยนั้น,มีผู้ฝึกตนฮวงจุ้นสองคน,หนึ่งคือเฉินซิ่ว,อีกหนึ่งก็คือเหรินชุน,เฉินซิ่วนั้นได้ตกตายไปแล้ว,ตายไปอย่างไร้ประโยชน์,ส่วนอีกคนก็คือเหรินชุน,เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับแดนเทพอมตะเป็นอย่างมาก,ภูมิหลังไม่ธรรมดา,ทว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นมากมายกว่าจะคาดคิด!"กงเหล่ยเทียนกล่าว.
"มีความแข็งแกร่งทีเกินธรรมดาอย่างงั้นรึ?"หวังเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้ว,เหรินชุดที่ปรกติทำตัวไม่โดดเด่น,ทว่าเซิ่งซ่างองค์ก่อนลู่กุยเทียนนั้นบอกได้เลยว่าไม่ใช่คู่มือของเหริ่นชุน,เดิมที่จื่อจุ้นเผ่าอีกาคนก่อน,อู่หวน,แท้จริงแล้วก็คือศิษย์ของเหรินชุนเช่นกัน."กงเหล่ยนเทียนกล่าว.
"นี่เหริ่นชุนร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?
นี่เขาไม่ใช่แค่เพียงผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยหรอกรึ?
เขาซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้,เพื่ออะไรกัน?"หวังเฉินที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ข้าเองก็ไม่รู้,ก่อนหน้านี้ข้าเคยเห็นเขาเคยเดินทางมายังราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,เซิ่งซ่างคนเก่า,อู่เหินดูเหมือนว่าจะไม่เชื่อใจเขานัก,แม้แต่เต๋าจวินเซิ่งหย๋าและคนอื่นๆเองก็ไม่เชื่อใจเขาเช่นกัน,ไม่เช่นนั้นการล้อมสังหารจงซานครั้ง,พวกเขาจึงไม่มีใครเรียกเหริ่นชุนเข้าร่วมนั่นเอง!"กงเหล่ยเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"นั่นก็หมายความว่าการที่เหรินชุนเข้าร่วมราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย,แน่นอนเขาจะต้องมีแผนการอย่างแน่นอน!"หวังเฉินที่กล่าวยืนยัน.
"ข้าเองก็คิดเช่นนั้น,มีอะไรในต้าสุ่ยที่เขาสนใจอย่างงั้นรึ?
มีอะไรกันที่พวกเรายังไม่รู้?"กงเหล่ยเทียนที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฝ่าบาทต้องการให้ข้าตรวจสอบเหรินอย่างงั้นรึ?"หวังเฉินที่กล่าวออกมาในทันที.
"ใช่,ข้าต้องการให้เจ้าตรวจสอบเหรินชุน,ในบรรดาเสนาธิการทั้งหมดเจ้านับว่าเป็นคนที่เก็บความรู้สึกได้ดีที่สุด,เรื่องนี้ข้าจึงต้องการมอบให้เจ้า,เกี่ยวกับเรื่องในโลกนี้,ข้าเองก็ต้องการทราบ,ทำไมเขาถึงได้ต้องการเข้ามาข้องเกี่ยวกับแดนเทพอมตะ,เหรินชุนผู้นี้ลึกลับเกินไปแล้ว,แม้แต่ข้ายังไม่สามารถมองเห็นเป้าหมายของเขาได้,เขาต้องการเข้ามาเป็นเพียงเบี้ยหมากในเกมนี้ทำไม,หากรับรู้เป้าหมายของเขาได้,เขาจะกลายเป็นคนสำคัญที่ช่วยเราบุกเบิกแผ่นดินก็ได้!"กงเหล่ยเทียนที่กล่าวออกมาอย่างมั่นคง.
"ขอรับ,เฉินจะไม่ทำให้ฝ่าบาทผิดหวัง!"หวังเฉินที่กล่าวรับในทันที.
.................
ภพหยิน,ภายในนรกหมื่นจั้ง,สถานที่แห่งนี้ที่อยู่ใกล้กับนำพุเหลือง.
ภายในเส้นทางของนำพุเหลือจากภพหยาง,มีเหล่าเจตภูติมากมายที่ล่วงหล่นลงมา,และภายในหุบเขาแห่งหนึ่งของเส้นทางนำพุเหลือง,มีชายชราผู้หนึ่งที่มีโลหิตอาบไปทั่วร่าง.
เดิมที่เขาก็คืออาวุโสใหญ่ของตระกูลเทียนภพหยิน,เทียนเฉินจื่อ,หลังจากที่เขารับฝ่ามือของหยิง,เขาก็หนีอย่างไม่คิดชีวิต,หยิงที่บอกว่าหากรับฝ่ามือของเขาได้หนึ่งฝ่ามือ,จะไม่จับตัวเขานั่นเอง.
เทียนเฉินจื่อที่หนีมายังเส้นทางน้ำพุเหลือง,หลังจากที่สร้างค่ายกลรอบๆ,เขาก็ทำการรักษาบาดแผลของตัวเอง.
ทว่าเมื่อเขาตรวจสอบร่างกายของตัวเอง,เทียนเฉินจื่อถึงกับหวาดผวาขึ้นมา,ฝ่ามือของหยิงนั้นไม่ได้ทำให้เขาต้องตกตายก็จริง,ทว่าอาการบาดเจ็บของเขานั้นแปลกประหลาเป็นอย่างมาก,พิษบาดแผลที่ได้รับไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ได้,แม้จะกินโอสถเทวะแล้วก็ตาม,อาการไม่ดีแม้แต่น้อย,หน้ำซ้ำมันยังมีอาการแทรกซ้อนขึ้นทุกๆวันด้วย.
ผิวหนังของเขาที่ค่อยๆหลอมละลาย,กล้ามเนื้อเองก็ระเบิดออกมาเป็นระยะๆสร้างความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก.
สภาพของเขาในเวลานี้,ไม่ต่างจากตายทั้งเป็น,ทว่าเทียนเฉินจื่อที่มีอายุกว่า
80,000
ปีมาแล้ว,เขาย่อมไม่ยอมให้สิ้นสุดเท่านั้น,เขายังสามารถอดทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรงนี้ได้.
ในเวลานี้เขาทำได้แค่รักษาอาการบาดเจ็บตามบาดแผลตามอาการแทรกซ้อนที่ปรากฏได้เท่านั้น,แววตาของเทียนเฉินจื่อที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า,ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้?
ต้าฉินทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?
ในวันหนึ่งขณะที่เขากำลังรักษาบาดแผลของตัวเองอยู่นั้น,เทียนเฉินจื่อที่ใช้สัมผัสเทวะตรวจสอบพื้นที่รอบๆในทุกๆวัน,เขาจะได้รับรู้ได้ในทันทีว่ามีใครบางคนที่ข้ามผ่านมาหรือไม่,และก็พบว่าผู้ที่ผ่านข้ามานั้นคือองค์รักษ์เงาหยิงเหว่ยของราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งนั่นเอง.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง! ปัญหาทั้งหมดล้วนมาจากราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง,จงซาน,หากไม่เพราะจงซาน,ตัวเขาคงไม่ต้องพบกับสถานการณ์เช่นนี้?
อย่างไรก็ตาม,เทียนเฉินจื่อก้ไม่ได้เร่งรีบ,เขาจะต้องรักษาแผลให้ดีกว่านี้ก่อน,ไม่รู้ว่าจะพอเยี่ยวยาให้หายขาดได้หรือไม่?
จากนั้นอีกไม่กี่วัน,เทียนเฉินจื่อก็พบว่าหยิงเหว่ยของต้าเจิ้ง
ทันใดนั้นก็ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นซับซ้อน,พร้อมกับเร่งรีบหนีจากไป.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น,รอบๆทะเลน้ำพุเหลองที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง.
เทียนเฉินจื่อที่ตื่นตกใจอย่างแรก,จดจ้องมองไปยังทะเลน้ำพุเหลืองทันที.
บนท้องฟ้าเวลานี้ปรากฏเจตภูติที่กำลังรวมตัวกันขึ้น.
เจตภูติก็คือภูติที่ยังไม่เป็นเชาว์วิญญาณ,สามารถหลอมรวมกันได้,จะทำให้มีร่างกายที่ใหญ่โตและมีพลังเป็นอย่างมาก,เวลานี้มันได้ปรากฏออกมาที่เส้นทางน้ำพุเหลือง,มีเจตภูติมากมายที่กำลังปีนป่ายไปมา,พยายามหลบหนี,ทว่าทันใดนั้นก็หายไปในอากาศ.
พื้นที่รอบๆที่สั่นไหว,ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่กำลังปกคลุมพื้นที่ทั้งหมดของทะเลน้ำพุเหลือง,เจตภูติหายใหน.
"โฮกกกกกกกก!"
เสียงที่ดังสนั่นรุนแรงดังขึ้น,ทำให้เทียนเฉินจื่อต้องก้าวออกมาดู.
ทะเลน้ำพุเหลือง,จู่ๆก็สั่นไหวและลดฮวบลงไปในทันที.
เทียนเฉินจื่อที่รู้สึกขนลุกขึ้นมาในทันที,น้ำพุเหลืองจมลงไปด้านล่างอย่างงั้นรึ?
น้ำทะเลน้ำพุเหลืองที่อยู่ๆก็ลดลง?
หรือมีอะไรที่ดูดกลืนน้ำทะเลของน้ำพุเหลืองไป,นี่คือของเหลวที่ไม่ว่าจะมนุษย์คนใหนก็ไม่กล้าดูดซับไม่ใช่รึ?
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น