Immortality Chapter 791 Breaks Spring and Autumn Period
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 791 ทำลายชุนชิว.
Chapter 791 Breaks Spring and Autumn Period
ดวงตาของจงซานที่กลายเป็นสีแดง,สายตาของเขาที่จดจ้องมองกงเหล่ยเทียน! เขาที่รอคอยให้ธวัชนี้ปรากฏออกมาสักที.
กงเหล่ยเทียนคงไม่เข้าใจความคิดของจงซานที่กำลังคิดอยู่ในใจ,กงเหล่ยเทียนที่สะบัดมือ,นำสมบัติดังกล่าวออกมา.
พริบตาที่เห็นสมบัติ,จงซานต้องขมวดคิ้วไปมา,ไม่ใช่ธวัชสีดำหรอกรึ?
ภายในมือของกงเหล่ยเทียน,ทันใดนั้นเป็นตำราริ้วไผ่ขนาดเล็ก.
บนตำราไม้ไผ่นั้น,ได้แผ่แสงสีดำทมิฬออกมา,ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
บนตำราริ้วไผนั้นมีอักษรสองตัวที่ล้ำค่า,เขียนเอาไว้ว่า
"ชุนชิว"
ตำราชุนชิว.
ชุนชิว,จงซานเคยได้ยินมาก่อน,นับว่าเป็นตำราในประวัติศาสตร์เมื่อเขายังเป็นหนุ่ม,ผู้เขียนก็คือกงชิว! หรือกงจื่อ,ตำราชุนชิวนั้น,ก็เหมือนกับตำราของลู่ปู้เหว่ย,นับว่าเป็นตำราที่ได้รับการเล่าขานเป็นดั่งตำนาน.
ตำราชุนชิวนี้,น่าจะเป็นสิ่งของๆปราชญ์เทพเป็นผู้เขียนขึ้นมา.
"ตำราชุนชิวของลัทธิหงหรูอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ไม่ใช่ธวัชสีดำ,แต่เป็นตำราชุนชิวอย่างงั้นรึ?
"ตำราชุนชิวของตระกูลกงของข้า,เหนือกว่าเซียนสวรรค์ทั่วไป,อำนาจของตำราเล่มนี้,แม้แต่ในโลกใบใหญ่ยังเป็นสมบัติที่แข็งแกร่งที่สุด,เป็นอุปกรณ์เซียนสวรรค์,การที่เจ้าได้ตายด้วยสมบัติล้ำค่าเช่นนี้,ควรจะดีใจได้แล้ว!"สายตาของกงเหล่ยเทียนที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร.
"วูซซซซซซ!"
กงเหล่ยเทียนที่ยื่นมือออกไป,ปล่อยตำราริ้วริ้วไผ่72
ริ้ว ลอยออกไป,จากนั้นตำราชุนชิวก็ขยายออกกลายเป็นขนาดหมื่นจั้ง,เหมือนกับภูเขาน้ำแข็งแกร่งหน้านี้,พร้อมกับกดทับไปยังร่างของจงซานในทันที.
ในครั้งนี้,พลานุภาพที่หนักหน่วงรุนแรง,แรงกดดันมหาศาลของตำราชุนชิว,เหนือล้ำกว่าภูเขาน้ำแข็งเป็นอย่างมาก.
พื้นที่รอบๆเอง,ก็ปรากฏเป็นภาพเงาของตำราไม้ไผ่ปิดล้อมจงซานเอาไว้ให้อยู่ตรงกลาง,ไม่ให้จงซานสามารถหนีไปใหนได้.
ภาพเงาของตำราไม้ไผที่โอบล้อมกำลังโถมกระหน่ำบีบอัดจงซานเข้ามา.
จงซานที่ถูกอัดแน่นด้วยแรงกดดันวิญญาณที่หนักหน่วง,จนแทบขยับไม่ได้.
แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย,เขาที่เงยหน้าจดจ้องมองตำราไม้ไผ่ชุนชิว,พร้อมกับกำหมัดแน่น.
"ตำราชุนชิวอย่างงั้นรึ? ข้าจำต้องบีบให้เจ้านำธวัชสีดำออกมาให้ได้!"จงซานที่กล่าวกับตัวเองในใจ.
หมัดของจงซานโจมตีออกไปยังตำราชุนชิวที่ล่วงหล่นลงมา.
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
พลังกระแทกทึ่รุนแรงหนักหน่วง,ที่จงซานปล่อยออกมากระแทกตำราชุนชิว,ดวงตาของหงเหล่ยเทียนที่ขดเกร็ง,จงซานทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?
จะเป็นไปได้อย่างไร,เขาจะทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร?
จงซานที่แยกขาตั้งท่า,ง้างหมัดต่อยออกมา,บนหมัดของเขาที่มีหมอกสีขาวปกคลุมอยู่,แน่นอนว่าหมอกดังกล่าวก็คืออักษรรูนขนาดเล็กมากมายที่หมุนวนอยู่นั่นเอง.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
ตำราชุนชิวที่ทรงพลังที่กดทับลงมานั้นถูกจงซานต่อยออกไปเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ครั้งแล้วครั้งเล่า,ทำให้ตำราชุนชิวหยุดลง.
"เป็นไปไม่ได้,เจ้าเป็นเพียงมนุษย์,จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะขวางอุปกรณ์เซียนสวรรค์ได้?
เป็นไปได้อย่างไร?"กงเหล่ยเทียนที่ไม่อยากเชื่อ,จากนั้น,กงเหล่ยที่ก็ปล่อยฝ่ามือสีทองกดทับลงมาอีก,ผลักดันให้ตำราชุนชิวโถมทับจงซานให้บี้แบน.
ตำราชุนชิวที่มีขนาดใหญ่,ราวกับขุนเขาที่ลูกใหญ่ที่โถมกระหน่ำอัดทับลงมา,กำลังบีบจงซานที่อยู่ด้านล่างอย่างรุนแรง.
"อุปกรณ์เซียนสวรรค์?
นี่คืออุปกรณ์เซียนสวรรรค์?"จงซานที่เผยยิ้มเย้ยหยัน.
วิชากายาเทพอสูร,ระดับเจ็ด!
เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้นแปดเท่า,ดวงตาของจงซานที่เปล่งประกาย,หมัดของเขาที่ต่อยออกไปอีก,รอบๆหมัดปรากฏหมอกสีขาว,เปล่งประกายแสงสีเงินระยิบระยับจากอักษรรูนขนาดเล็กมากมาย.
เมื่ออำนาจวิเศษเพิ่มขึ้น,พลังของขวานสะบั้นสวรรค์ก็เพิ่มขึ้นอย่างไม่เคยมีมากก่อน,จนเกินกว่าระดับที่สามารถมีได้ในโลกใบเล็กแห่งนี้.
"ย๊ากๆๆๆ"
เสียงคำรามของจงซานที่ดังสนั่น,พลังหมัดที่รุนแรงหนักหน่วง,ต่อยออกไปยังตำราไม้ไผ่ที่โถมทับลงมา.
กงเหล่ยเทียนเองก็โจมตีซ้ำลงมาเต็มกำลังเช่นกัน,จงซานเองก็ขัดขืนเต็มกำลังด้วย.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
เสียงระเบิดดังสนั่น,หมัดปะทะตำราชุนชิว,เสียงบดขยี้ที่ผลักกันไปมา,ผ่านไปราวๆสองลมหายใจ.
"แก๊กกก!"
ตำราริ้วไผ่ที่มีเสียงรอยร้าว.
"แก๊กกกกก!!!"
ทั่วตำราชุนชิวเวลานี้,บริเวณตำแหน่งหมัดของจงซานที่ต่อยออกไปซ้ำๆ,เกิดเป็นรอยร้าวใยแมงมุมลามออกไป.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
อุปกรณ์เซียนสวรรค์,ริ้วตำราไม้ไผ่ทั้ง 72
ริ้ว,ถูกจงซานทำลายไปหนึ่งอันแล้ว?
"พุ!"กงเหล่ยเทียนที่เลือดลมตีกลับพ่นโลหิตคำโต,ดวงตาที่เต็มไปด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.
เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,เพียงแค่หมัดก็สามารถทำลายอุปกรณ์เซียนสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?
ถึงแม้นว่ามันจะมีพลังเพียงแค่หนึ่งในสิบ,แต่อย่างไรก็คืออุปกรณ์เซียนสวรรค์,ด้านในมีอำนาจของชุนชิว,เพียงแค่หมัด,จะทำลายได้อย่างไร?
"เข้ามาอีก!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
หมัดที่มีอำนาจของขวานสะบั้นสวรรค์,ที่โจมตีไปยังริ้วไม้ไผของตำราชุนชิวอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
ริ้วที่สองที่พังทลาย.
อุปกรณ์เซียนสวรรค์? เทียบกับฝ่ามือสะบั้นสวรรค์,ยังจะเทียนได้อย่างงั้นรึ?
ฝ่ามือที่แยกสวรรค์ออกเป็นสองส่วนได้,จริงอยู่ว่าอุปกรณ์เซียนสวรรค์นั้นแข็งแกร่ง,แต่เมื่ออยู่ในโลกใบเล็กนั้นจะแข็งแกร่งขนาดใดกัน?
"ปัง!"
หมัดของจงซานหมัดแล้วหมัดเล่า,ริ้วไม้ไป่ของตำราชุนชิวที่แตกสลาย,ตอนนี้เสียหายมากขึ้นและก็มากขึ้นจากการโจมตีของจงซาน.
อย่างไรก็ตามพลังของอุปกรณ์ของเซียนสวรรค์ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน,กับพลังสะท้อนกลับที่จงซานได้รับ,ทำให้ทั่วร่างของเขากลายเป็นสีแดง.
ภายใต้การโจมตีอย่างหนักหน่วงรุนแรง,กล้ามเนื้อของเขาที่มีเส้นโลหิตปูดออกมา,กล้ามเนื้อของจงซานที่ขยายใหญ่,จงซานที่โจมตีออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
"อันสุดท้าย,พังไปซะ!"
จงซานที่คำรามเสียงดัง,ก่อนที่จะต่อยออกไปเป็นครั้งสุดท้าย.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ริ้วตำราแท่งสุดท้ายที่แตกหัก,อุปกรณ์เซียนสวรรค์,ที่น่าเกรงขาม,ถูกทำลายด้วยหมัดของจงซาน.
การปะทะด้วยหมัด,ถึงจะเป็นกงเหล่ยเทียนก็ยากที่จะเชื่อ,ดวงตาของกงเหล่ยเทียนจับจ้องมองไม่วางตา.
เพียงแค่หมัดกลับทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร?
เป็นไปได้ด้วยรึ? ถึงจะเป็นโลกใบใหญ่,ผู้บำเพ็ญวิถีแห่งหมัด,ก็ไม่มีทางที่จะมีหมัดที่แข็งแกร่งขนาดนี้,เพียงแค่หมัดเปล่าโลนๆ,เป็นไปไม่ได้ที่จะแข็งแกร่งขนาดนี้,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
จงซานที่ใช้พลังไปมากมายในการทำลายตำราชุนชิว,ร่างกายของเขาที่มีโลหิตไหลซึมออกมา,ดูเหมือนว่ากายเนื้อของเขาจะถึงขีดจำกัดแล้ว,คงไม่สามารถใช้ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ได้อีกแล้ว.
จงซานที่สะบัดมือ,นำดาบยักษ์ฝันร้ายออกมาอีกครั้ง.
สายตาที่เย็นชาจดจ้องมองไปยังกงเหล่ยเทียน,มือของเขาที่เหวี่ยงดาบออกไป.
บัญญัติสวรรค์!
คลื่นซ้อนสามพันทบ!
ดาบของจงซาที่ฟันออกไป,พลังที่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งพันทบเหนือกว่าเมื่อก่อนสองพันทบ,คลื่นดาบที่รุนแรง,ด้วยการใช้วิชากายาเทพอสูรออกมา,จึงทำให้จงซานสามารถใช้คลื่นซ้อนสามพันทบออกมาได้,โจมตีไปยังกงเหล่ยเทียนในทันที.
หน้าผากของกงเหล่ยเทียนที่แยกออกมาทันที.
ลำแสงเทวะสามสีพุ่งตรงออกมา.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
คลื่นซ้อนสามพันทบปะทะแสงเทวะสามสีเสียงดังสนั่น,พลังที่หนักหน่วงรุนแรงสองสายปะทะกัน,ทันใดนั้นแสงทเทวะสามสีก็แตกสลายหายไป,จงซานที่ถูกผลักดันออกมาร้อยจั้ง.
อย่างไรก็ตามแสงเทวะสามสีนั้นก็ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับดาบยักษ์ฝันร้ายของเขาแต่อย่างใด,จงซานที่ไม่หยุดอยู่แค่นั้น,เขาที่เหวี่ยงดาบออกไปในทันที.
ปราณดาบที่ทรงพลังเกรี้ยวกราด! ฟาดฟันไปยังกงเหล่ยเทียน.
ลำแสงสามสีลำที่สองที่ปล่อยออกมา,ทำให้ใบหน้าของกงเหล่ยเทียนบิดเบี้ยว,เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันลำบากยากขึ้นทุกๆครั้ง.
อย่างไรก็ตามการโจมตีของจงซานนั้นกลับไม่หยุดเลยแม้แต่น้อย,พลังลำแสงสามสีของกงเหล่ยเทียนที่ลดลงเรื่อยๆ.
"ตูมมมมมมมมม!"
จงซานที่ถอยออกมาร้อยจั้ง.
"ไม่คิดจะใช้ธวัชสีดำอย่างงั้นรึ?
มาดูว่าจะทนได้สักกี่น้ำ!"จงซานที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
บัญญัติสวรรค์!
สามพันทบ!ที่น่าเกรงขาม,ไปจนถึงหมัดที่แยกสวรรค์ได้,ไม่ใช่แค่คนทั่วไปจะทนได้,พลังที่เขาใช้นั่นไม่ใช่ระดับสวรรค์แท้ทั่วไปจะทนได้เลยแม้แต่น้อย.
ส่วนฝั่งของกงเหล่ยเทียนที่เต็มไปด้วยแววตาดุร้าย,ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?
ทำไมจงซานถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้กัน? เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
"ไม่คิดจะใช้ธวัชสีดำอย่างงั้นรึ?"ดาบของจงซานที่โจมตีไปอีกครั้ง.
กงเหล่ยเทียนที่ทำมุทราเตรียมใช้วิชาลับออกมา,แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองจดจ้องมองไปยังจงซาน,เขาคาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกจงซานกดดันมากมายขนาดนี้.
ทว่าทันใดนั้น,กงเหล่ยเทียนต้องขมวดคิ้วไปมา,ไม่ขยับไปด้านหน้า,แต่ร่างของขาที่ถอยหลังออกมาในทันที,ถอยห่างออกไปจากหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์.
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ไม่สามารถมองเห็นด้านใน,และด้านในก็ไม่สามารถมองเห็นด้านนอกได้,ในเวลานี้มันได้ขยายออกมารอย่างแปลกประหลาด,เพราะว่าหลุมดำดังกล่าวนั้นทำให้กงเหล่ยเทียนหยุดการโจมตีในกระบวนท่าถัดไป.
จากภายในหลุมดำขนาดใหญ่ค่ายกลสังหารเซียน,กระบี่จูเซียนที่
หลุมดำที่ค่อยฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว,แปดหางสวรรค์ที่ไล่ล่าออกมาในทันที.
กระบี่จูเซียนที่สั่นสะท้านอย่างบ้าคลั่ง,ส่งผลให้ร่างของฮามะไลสั่นสะท้านไปด้วย,ดูเหมือนว่าร่างกายของฮามะไลเริ่มไม่สามารถควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แล้ว.
เป็นเรื่องที่แปลกประหลาด,จนทำให้ทุกคนหันหน้าจดจ้องมองไปด้วยความสนใจ.
"วูซซซ!"ร่างของฮามะไลที่ถูกคลุมด้วยแสงสีม่วง,จากนั้นร่างของฮามะไลเริ่มเสื่อมสภาพลง.
แสงสีม่วงที่หลุดออกมาจากร่างของฮามะไลพร้อมกับกลับมารวมกับร่างกระบี่จูเซียน,จากนั้นกระบี่จูเซียนก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้า.
เป็นอะไรที่แปลกประหลาด,เป็นเหตุให้ทุกคนจับจ้องมองอย่างงงงวย.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่หนีออกมาจากหลุมดำพร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง,"จูเซียน,เจ้ากำลังทำอะไร?"
ทว่ากระบี่จู่เซียนนั้นไม่สนใจเต๋าจวินเซิ่งหย๋าแม้แต่น้อย,มันได้พุ่งหายไปอย่างรวดเร็ว.
หมายความว่าอย่างไร?
กระบี่จูเซียนหนีอย่างงั้นรึ?
กงเหล่ยเทียนที่บินไปยังข้างๆร่างของฮามะไล,จงซานที่ออกมาจากหลุมดำเช่นกัน.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เสื้อผ้าขาดวิ่นที่หนีออกมาจากหลุมดำ,จากนั้นก็เป็นตี้เสวียนชาตามออกมาด้วยเช่นกัน.
ทุกคนที่จ้องมองด้วยความแปลประหลาด,ทำไมกระบี่จูเซียนถึงหนีไปในทันทีทันใดกัน?
มีใครเรียกมันไปอย่างงั้นรึ? แล้วใครที่เรียกมันไปกัน?
ฮามะไลที่อยู่ในสภาพอ่อนแอหมดสติล่วงหล่นลงพื้น.
"ตี้เสวียนชา,สู้อีกครั้ง!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบและจงซานพุ่งตรงอย่างรวดเร็วไปยังตำแหน่งของกงเหล่ยเทียน.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กวาดตามองไปยังจงซานด้วยความโกรธเกรี้ยว,จากนั้นใบหน้าของจับจ้องมองไปยังฮามะไลที่ไร้ประโยชน์ด้วยท่าทางไม่พอใจเช่นกัน.
Chapter 791 Breaks Spring and Autumn Period
破春秋
ทำลายชุนชิว.
ดวงตาของจงซานที่กลายเป็นสีแดง,สายตาของเขาที่จดจ้องมองกงเหล่ยเทียน! เขาที่รอคอยให้ธวัชนี้ปรากฏออกมาสักที.
กงเหล่ยเทียนคงไม่เข้าใจความคิดของจงซานที่กำลังคิดอยู่ในใจ,กงเหล่ยเทียนที่สะบัดมือ,นำสมบัติดังกล่าวออกมา.
พริบตาที่เห็นสมบัติ,จงซานต้องขมวดคิ้วไปมา,ไม่ใช่ธวัชสีดำหรอกรึ?
ภายในมือของกงเหล่ยเทียน,ทันใดนั้นเป็นตำราริ้วไผ่ขนาดเล็ก.
บนตำราไม้ไผ่นั้น,ได้แผ่แสงสีดำทมิฬออกมา,ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
บนตำราริ้วไผนั้นมีอักษรสองตัวที่ล้ำค่า,เขียนเอาไว้ว่า
"ชุนชิว"
ตำราชุนชิว.
ชุนชิว,จงซานเคยได้ยินมาก่อน,นับว่าเป็นตำราในประวัติศาสตร์เมื่อเขายังเป็นหนุ่ม,ผู้เขียนก็คือกงชิว! หรือกงจื่อ,ตำราชุนชิวนั้น,ก็เหมือนกับตำราของลู่ปู้เหว่ย,นับว่าเป็นตำราที่ได้รับการเล่าขานเป็นดั่งตำนาน.
ตำราชุนชิวนี้,น่าจะเป็นสิ่งของๆปราชญ์เทพเป็นผู้เขียนขึ้นมา.
"ตำราชุนชิวของลัทธิหงหรูอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ไม่ใช่ธวัชสีดำ,แต่เป็นตำราชุนชิวอย่างงั้นรึ?
"ตำราชุนชิวของตระกูลกงของข้า,เหนือกว่าเซียนสวรรค์ทั่วไป,อำนาจของตำราเล่มนี้,แม้แต่ในโลกใบใหญ่ยังเป็นสมบัติที่แข็งแกร่งที่สุด,เป็นอุปกรณ์เซียนสวรรค์,การที่เจ้าได้ตายด้วยสมบัติล้ำค่าเช่นนี้,ควรจะดีใจได้แล้ว!"สายตาของกงเหล่ยเทียนที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร.
"วูซซซซซซ!"
กงเหล่ยเทียนที่ยื่นมือออกไป,ปล่อยตำราริ้วริ้วไผ่72
ริ้ว ลอยออกไป,จากนั้นตำราชุนชิวก็ขยายออกกลายเป็นขนาดหมื่นจั้ง,เหมือนกับภูเขาน้ำแข็งแกร่งหน้านี้,พร้อมกับกดทับไปยังร่างของจงซานในทันที.
ในครั้งนี้,พลานุภาพที่หนักหน่วงรุนแรง,แรงกดดันมหาศาลของตำราชุนชิว,เหนือล้ำกว่าภูเขาน้ำแข็งเป็นอย่างมาก.
พื้นที่รอบๆเอง,ก็ปรากฏเป็นภาพเงาของตำราไม้ไผ่ปิดล้อมจงซานเอาไว้ให้อยู่ตรงกลาง,ไม่ให้จงซานสามารถหนีไปใหนได้.
ภาพเงาของตำราไม้ไผที่โอบล้อมกำลังโถมกระหน่ำบีบอัดจงซานเข้ามา.
จงซานที่ถูกอัดแน่นด้วยแรงกดดันวิญญาณที่หนักหน่วง,จนแทบขยับไม่ได้.
แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย,เขาที่เงยหน้าจดจ้องมองตำราไม้ไผ่ชุนชิว,พร้อมกับกำหมัดแน่น.
"ตำราชุนชิวอย่างงั้นรึ? ข้าจำต้องบีบให้เจ้านำธวัชสีดำออกมาให้ได้!"จงซานที่กล่าวกับตัวเองในใจ.
หมัดของจงซานโจมตีออกไปยังตำราชุนชิวที่ล่วงหล่นลงมา.
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
พลังกระแทกทึ่รุนแรงหนักหน่วง,ที่จงซานปล่อยออกมากระแทกตำราชุนชิว,ดวงตาของหงเหล่ยเทียนที่ขดเกร็ง,จงซานทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?
จะเป็นไปได้อย่างไร,เขาจะทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร?
จงซานที่แยกขาตั้งท่า,ง้างหมัดต่อยออกมา,บนหมัดของเขาที่มีหมอกสีขาวปกคลุมอยู่,แน่นอนว่าหมอกดังกล่าวก็คืออักษรรูนขนาดเล็กมากมายที่หมุนวนอยู่นั่นเอง.
"ตูมมมมมมมมมมมม!"
ตำราชุนชิวที่ทรงพลังที่กดทับลงมานั้นถูกจงซานต่อยออกไปเสียงดังสนั่นหวั่นไหว,ครั้งแล้วครั้งเล่า,ทำให้ตำราชุนชิวหยุดลง.
"เป็นไปไม่ได้,เจ้าเป็นเพียงมนุษย์,จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะขวางอุปกรณ์เซียนสวรรค์ได้?
เป็นไปได้อย่างไร?"กงเหล่ยเทียนที่ไม่อยากเชื่อ,จากนั้น,กงเหล่ยที่ก็ปล่อยฝ่ามือสีทองกดทับลงมาอีก,ผลักดันให้ตำราชุนชิวโถมทับจงซานให้บี้แบน.
ตำราชุนชิวที่มีขนาดใหญ่,ราวกับขุนเขาที่ลูกใหญ่ที่โถมกระหน่ำอัดทับลงมา,กำลังบีบจงซานที่อยู่ด้านล่างอย่างรุนแรง.
"อุปกรณ์เซียนสวรรค์?
นี่คืออุปกรณ์เซียนสวรรรค์?"จงซานที่เผยยิ้มเย้ยหยัน.
วิชากายาเทพอสูร,ระดับเจ็ด!
เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้นแปดเท่า,ดวงตาของจงซานที่เปล่งประกาย,หมัดของเขาที่ต่อยออกไปอีก,รอบๆหมัดปรากฏหมอกสีขาว,เปล่งประกายแสงสีเงินระยิบระยับจากอักษรรูนขนาดเล็กมากมาย.
เมื่ออำนาจวิเศษเพิ่มขึ้น,พลังของขวานสะบั้นสวรรค์ก็เพิ่มขึ้นอย่างไม่เคยมีมากก่อน,จนเกินกว่าระดับที่สามารถมีได้ในโลกใบเล็กแห่งนี้.
"ย๊ากๆๆๆ"
เสียงคำรามของจงซานที่ดังสนั่น,พลังหมัดที่รุนแรงหนักหน่วง,ต่อยออกไปยังตำราไม้ไผ่ที่โถมทับลงมา.
กงเหล่ยเทียนเองก็โจมตีซ้ำลงมาเต็มกำลังเช่นกัน,จงซานเองก็ขัดขืนเต็มกำลังด้วย.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
เสียงระเบิดดังสนั่น,หมัดปะทะตำราชุนชิว,เสียงบดขยี้ที่ผลักกันไปมา,ผ่านไปราวๆสองลมหายใจ.
"แก๊กกก!"
ตำราริ้วไผ่ที่มีเสียงรอยร้าว.
"แก๊กกกกก!!!"
ทั่วตำราชุนชิวเวลานี้,บริเวณตำแหน่งหมัดของจงซานที่ต่อยออกไปซ้ำๆ,เกิดเป็นรอยร้าวใยแมงมุมลามออกไป.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"
อุปกรณ์เซียนสวรรค์,ริ้วตำราไม้ไผ่ทั้ง 72
ริ้ว,ถูกจงซานทำลายไปหนึ่งอันแล้ว?
"พุ!"กงเหล่ยเทียนที่เลือดลมตีกลับพ่นโลหิตคำโต,ดวงตาที่เต็มไปด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.
เป็นไปไม่ได้,เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน,เพียงแค่หมัดก็สามารถทำลายอุปกรณ์เซียนสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ?
ถึงแม้นว่ามันจะมีพลังเพียงแค่หนึ่งในสิบ,แต่อย่างไรก็คืออุปกรณ์เซียนสวรรค์,ด้านในมีอำนาจของชุนชิว,เพียงแค่หมัด,จะทำลายได้อย่างไร?
"เข้ามาอีก!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
หมัดที่มีอำนาจของขวานสะบั้นสวรรค์,ที่โจมตีไปยังริ้วไม้ไผของตำราชุนชิวอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"
ริ้วที่สองที่พังทลาย.
อุปกรณ์เซียนสวรรค์? เทียบกับฝ่ามือสะบั้นสวรรค์,ยังจะเทียนได้อย่างงั้นรึ?
ฝ่ามือที่แยกสวรรค์ออกเป็นสองส่วนได้,จริงอยู่ว่าอุปกรณ์เซียนสวรรค์นั้นแข็งแกร่ง,แต่เมื่ออยู่ในโลกใบเล็กนั้นจะแข็งแกร่งขนาดใดกัน?
"ปัง!"
"ปัง!"
"ปัง!"
หมัดของจงซานหมัดแล้วหมัดเล่า,ริ้วไม้ไป่ของตำราชุนชิวที่แตกสลาย,ตอนนี้เสียหายมากขึ้นและก็มากขึ้นจากการโจมตีของจงซาน.
อย่างไรก็ตามพลังของอุปกรณ์ของเซียนสวรรค์ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน,กับพลังสะท้อนกลับที่จงซานได้รับ,ทำให้ทั่วร่างของเขากลายเป็นสีแดง.
ภายใต้การโจมตีอย่างหนักหน่วงรุนแรง,กล้ามเนื้อของเขาที่มีเส้นโลหิตปูดออกมา,กล้ามเนื้อของจงซานที่ขยายใหญ่,จงซานที่โจมตีออกไปอย่างบ้าคลั่ง.
"อันสุดท้าย,พังไปซะ!"
จงซานที่คำรามเสียงดัง,ก่อนที่จะต่อยออกไปเป็นครั้งสุดท้าย.
"ตูมมมมมมมมมม!"
ริ้วตำราแท่งสุดท้ายที่แตกหัก,อุปกรณ์เซียนสวรรค์,ที่น่าเกรงขาม,ถูกทำลายด้วยหมัดของจงซาน.
การปะทะด้วยหมัด,ถึงจะเป็นกงเหล่ยเทียนก็ยากที่จะเชื่อ,ดวงตาของกงเหล่ยเทียนจับจ้องมองไม่วางตา.
เพียงแค่หมัดกลับทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร?
เป็นไปได้ด้วยรึ? ถึงจะเป็นโลกใบใหญ่,ผู้บำเพ็ญวิถีแห่งหมัด,ก็ไม่มีทางที่จะมีหมัดที่แข็งแกร่งขนาดนี้,เพียงแค่หมัดเปล่าโลนๆ,เป็นไปไม่ได้ที่จะแข็งแกร่งขนาดนี้,เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
จงซานที่ใช้พลังไปมากมายในการทำลายตำราชุนชิว,ร่างกายของเขาที่มีโลหิตไหลซึมออกมา,ดูเหมือนว่ากายเนื้อของเขาจะถึงขีดจำกัดแล้ว,คงไม่สามารถใช้ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ได้อีกแล้ว.
จงซานที่สะบัดมือ,นำดาบยักษ์ฝันร้ายออกมาอีกครั้ง.
สายตาที่เย็นชาจดจ้องมองไปยังกงเหล่ยเทียน,มือของเขาที่เหวี่ยงดาบออกไป.
บัญญัติสวรรค์!
คลื่นซ้อนสามพันทบ!
ดาบของจงซาที่ฟันออกไป,พลังที่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งพันทบเหนือกว่าเมื่อก่อนสองพันทบ,คลื่นดาบที่รุนแรง,ด้วยการใช้วิชากายาเทพอสูรออกมา,จึงทำให้จงซานสามารถใช้คลื่นซ้อนสามพันทบออกมาได้,โจมตีไปยังกงเหล่ยเทียนในทันที.
หน้าผากของกงเหล่ยเทียนที่แยกออกมาทันที.
”!”
ลำแสงเทวะสามสีพุ่งตรงออกมา.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
คลื่นซ้อนสามพันทบปะทะแสงเทวะสามสีเสียงดังสนั่น,พลังที่หนักหน่วงรุนแรงสองสายปะทะกัน,ทันใดนั้นแสงทเทวะสามสีก็แตกสลายหายไป,จงซานที่ถูกผลักดันออกมาร้อยจั้ง.
อย่างไรก็ตามแสงเทวะสามสีนั้นก็ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับดาบยักษ์ฝันร้ายของเขาแต่อย่างใด,จงซานที่ไม่หยุดอยู่แค่นั้น,เขาที่เหวี่ยงดาบออกไปในทันที.
ปราณดาบที่ทรงพลังเกรี้ยวกราด! ฟาดฟันไปยังกงเหล่ยเทียน.
ลำแสงสามสีลำที่สองที่ปล่อยออกมา,ทำให้ใบหน้าของกงเหล่ยเทียนบิดเบี้ยว,เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันลำบากยากขึ้นทุกๆครั้ง.
อย่างไรก็ตามการโจมตีของจงซานนั้นกลับไม่หยุดเลยแม้แต่น้อย,พลังลำแสงสามสีของกงเหล่ยเทียนที่ลดลงเรื่อยๆ.
"ตูมมมมมมมมม!"
จงซานที่ถอยออกมาร้อยจั้ง.
"ไม่คิดจะใช้ธวัชสีดำอย่างงั้นรึ?
มาดูว่าจะทนได้สักกี่น้ำ!"จงซานที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
บัญญัติสวรรค์!
สามพันทบ!ที่น่าเกรงขาม,ไปจนถึงหมัดที่แยกสวรรค์ได้,ไม่ใช่แค่คนทั่วไปจะทนได้,พลังที่เขาใช้นั่นไม่ใช่ระดับสวรรค์แท้ทั่วไปจะทนได้เลยแม้แต่น้อย.
ส่วนฝั่งของกงเหล่ยเทียนที่เต็มไปด้วยแววตาดุร้าย,ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?
ทำไมจงซานถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้กัน? เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
"ไม่คิดจะใช้ธวัชสีดำอย่างงั้นรึ?"ดาบของจงซานที่โจมตีไปอีกครั้ง.
กงเหล่ยเทียนที่ทำมุทราเตรียมใช้วิชาลับออกมา,แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองจดจ้องมองไปยังจงซาน,เขาคาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกจงซานกดดันมากมายขนาดนี้.
ทว่าทันใดนั้น,กงเหล่ยเทียนต้องขมวดคิ้วไปมา,ไม่ขยับไปด้านหน้า,แต่ร่างของขาที่ถอยหลังออกมาในทันที,ถอยห่างออกไปจากหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์.
หลุมดำขนาดใหญ่ที่ไม่สามารถมองเห็นด้านใน,และด้านในก็ไม่สามารถมองเห็นด้านนอกได้,ในเวลานี้มันได้ขยายออกมารอย่างแปลกประหลาด,เพราะว่าหลุมดำดังกล่าวนั้นทำให้กงเหล่ยเทียนหยุดการโจมตีในกระบวนท่าถัดไป.
จากภายในหลุมดำขนาดใหญ่ค่ายกลสังหารเซียน,กระบี่จูเซียนที่
อบออกมาใกล้กับร่างของฮามะไลพร้อมผุดออกมาจากค่ายกล.
หลุมดำที่ค่อยฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว,แปดหางสวรรค์ที่ไล่ล่าออกมาในทันที.
กระบี่จูเซียนที่สั่นสะท้านอย่างบ้าคลั่ง,ส่งผลให้ร่างของฮามะไลสั่นสะท้านไปด้วย,ดูเหมือนว่าร่างกายของฮามะไลเริ่มไม่สามารถควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แล้ว.
เป็นเรื่องที่แปลกประหลาด,จนทำให้ทุกคนหันหน้าจดจ้องมองไปด้วยความสนใจ.
"วูซซซ!"ร่างของฮามะไลที่ถูกคลุมด้วยแสงสีม่วง,จากนั้นร่างของฮามะไลเริ่มเสื่อมสภาพลง.
แสงสีม่วงที่หลุดออกมาจากร่างของฮามะไลพร้อมกับกลับมารวมกับร่างกระบี่จูเซียน,จากนั้นกระบี่จูเซียนก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้า.
เป็นอะไรที่แปลกประหลาด,เป็นเหตุให้ทุกคนจับจ้องมองอย่างงงงวย.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่หนีออกมาจากหลุมดำพร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง,"จูเซียน,เจ้ากำลังทำอะไร?"
ทว่ากระบี่จู่เซียนนั้นไม่สนใจเต๋าจวินเซิ่งหย๋าแม้แต่น้อย,มันได้พุ่งหายไปอย่างรวดเร็ว.
หมายความว่าอย่างไร?
กระบี่จูเซียนหนีอย่างงั้นรึ?
กงเหล่ยเทียนที่บินไปยังข้างๆร่างของฮามะไล,จงซานที่ออกมาจากหลุมดำเช่นกัน.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่เสื้อผ้าขาดวิ่นที่หนีออกมาจากหลุมดำ,จากนั้นก็เป็นตี้เสวียนชาตามออกมาด้วยเช่นกัน.
ทุกคนที่จ้องมองด้วยความแปลประหลาด,ทำไมกระบี่จูเซียนถึงหนีไปในทันทีทันใดกัน?
มีใครเรียกมันไปอย่างงั้นรึ? แล้วใครที่เรียกมันไปกัน?
ฮามะไลที่อยู่ในสภาพอ่อนแอหมดสติล่วงหล่นลงพื้น.
"ตี้เสวียนชา,สู้อีกครั้ง!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบและจงซานพุ่งตรงอย่างรวดเร็วไปยังตำแหน่งของกงเหล่ยเทียน.
เต๋าจวินเซิ่งหย๋าที่กวาดตามองไปยังจงซานด้วยความโกรธเกรี้ยว,จากนั้นใบหน้าของจับจ้องมองไปยังฮามะไลที่ไร้ประโยชน์ด้วยท่าทางไม่พอใจเช่นกัน.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น