วันอังคารที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

Immortality Chapter 787 Five colors god light vs Strength of Samsara

Immortality Chapter 787 Five colors god light vs Strength of Samsara

นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 787 แสงเทวะห้าสี ปะทะอำนาจสังสารวัฏ.


Chapter 787 Five colors god light vs Strength of Samsara
五色神光vs回之力
  แสงเทวะห้าสี ปะทะอำนาจสังสารวัฏ.

"คงไม่คิดว่านี่คือความเร็วสูงสุดของข้าแล้วหรอกนะ?"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.

"สูดสุด? เจ้าเองก็คงไม่คิดว่านี่คือความเร็วสูงสุดของข้าด้วยหรอกนะ?"กงเชียนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.



"ประชาชนทุกคนของต้าเจิ้ง,เวลานี้ข้ากำลังพบเจอกับเซียนยอดฝีมือเป็นศัตรูที่แข็งแกร่ง,ขอให้ทุกคนยกมือขึ้น,มอบพลังให้กับข้า!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม

หลังจากที่เสียงส่งไปถึงทุกคน,พลังมากกมายก็ถูกส่งต่อไปยังเมฆวาสนาบนท้องฟ้า,ประชาชนทั่วทุกคนที่ได้ยินเสียงของจงซาน.

"ฝ่าบาทกำลังปะทะกับศัตรูอย่างงั้นรึ?

"เซียนยอดฝีมือ?"

แม้นว่าจะมีคนสงสัย,หากแต่ยกมือขึ้นมาในทนที,พริบตาเดียวพลังของพวกเขาก็ถูกสูบออกไป,หมดเรี่ยวแรงไปในทันที.

พลังที่มากมายที่ถูกรวมมานั้น,,บนท้องฟ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่เพิ่มขยายขึ้นเป็นสิบเท่า,จากนั้นมังกรตนหนึ่งที่พุ่งตรงเข้ามาภายในร่างจงซานอยางรวดเร็ว.

ทันใดนั้นพลังของจงซานก็เพิ่มข้นในทันที,แรงกดดันวิญญาณที่หนักหน่วงแผ่ออกมาจากร่างของจงซาน,คลื่นของแรงกดดันที่แผ่ออกมาเป็นระลอกคลื่นกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง.

"แค๊ก..!"กงเชียนที่ไอออกมาอีกหลายครั้ง,หากแต่สายตาของเขากับไม่แยแสกับพลังที่เพิ่มขึ้นของจงซาน.

"แล้วอย่างไร? ยังไงเจ้าก็ต้อง,ตาย!"กงเชียนที่แค่นเสียงเย็นชา.

ดวงตาของกงเชียนที่เบิกกว้า,ทันใดนั้นจากความว่างเปล่าปรากฏคมใบมีดที่แหลมคม,พุ่งออกไป,เป็นความเร็วที่น่าเหลือเชื่อพริบตาเดียวก็ไปถึงด้านหน้าแล้ว,แม้แต่ร่างเงาที่มีความเร็วก็ยากจะหลบ.

"ฉั๊ว!!"จงซานที่ขาดเป็นสองท่อน.

"ฝ่าบาท!"

ที่ประตูทิศใต้,เหล่าองค์รักษ์ที่ส่งเสียงดังอื้ออึ้ง.

ทว่าจากนั้น,ร่างกายของจงซานที่ถูกตัดขาด,แต่แล้วก็ไปปรากฏขึ้นที่ไกลออกไป,วาสนามากมายที่พุ่งตรงไปยังร่างดังกล่าวอย่างรวดเร็ว.

จงซานที่ยังไม่ตกตาย,มองไม่เห็นแม้แต่ความเร็วการเคลื่อนที่,เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.

"เอ๊ะ?"ดวงตาของกงเชียนที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.

ไม่ใช่ว่าใบมีดอากาศของเขาผ่าร่างจงซานไปแล้วรึ?

"วูซซซ!"ร่างของจงซานที่หายไปอีกครั้ง,จากนั้นก็ไปปรากฏอีกพื้นที่แห่งหนึ่ง.

เหล่าองค์รักษ์ประจำประตูทิศใต้ที่คิดว่าจงซานเคลื่อนที่เร็วมากจนพวกเขาไม่สามารถมองออกได้,ส่วนกงเชียนนั้นไม่เชื่อว่านี่เป็นการเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว,แยกมิติอย่างงั้นรึ?

จงซานที่หายไปและไปปรากฏยังทิศทางที่ต่างๆกัน,กล่าวได้ว่าเป็นอะไรที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก,ถึงกงเชียนจะมีสายตาที่คมกล้า,หากแต่ไม่เห็นการเคลื่อนไหวของจงซานแม้แต่น้อย.

ราวกับว่าจงซานปรากฏออกมาจากความว่างเปล่าและหายไปในความว่างเปล่า.

กงเชียนที่หรี่ตาจ้องมอง,ความแปลกประหลาดนี้.

ทุกๆหนึ่งลมหายใจ,จงซานจะปรากฏตัวและหายไปพร้อมๆกัน.

"ครืนนนนนน!"

จากใต้ทะเล,ร่างของเขาผุดขึ้นมาจากใต้ทะเลอย่างงั้นรึ?

เป็นจงซานคนเดียวกันรึ? เป็นกระบวนท่าวิชาของเขาอย่างงั้นรึ?

แท้จริงนี่ไม่ใช่วิชาใดๆของจงซาน,ทว่าเป็นร่างโคลนของเขาที่ถูกปล่อยออกมาและสลายหายไป,ซึ่งถูกส่งออกมาเป็นระยะๆจนเหมือนว่าเขากำลังเคลื่อนที่.

กงเชียนจ้องมองจงซานพร้อมกับหรี่ตาเล็กลง,"ข้าบอกแล้วว่าทำไมร่างกายของเจ้าถึงได้แปลกประลาด,เดิมที่นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถสร้างความสับสนให้กับข้าได้,เจ้านับว่าพิเศษไม่น้อย!"

จากนั้นรอบๆร่างของจงซานในเวลานี้,การเป็นความมืดคลึ้ม,ซึ่งเป็นพลังที่ยืมมาจากวาสนามากมาย,เป็นอำนาจวาสนาที่ยืมมาจากแผ่นดินต้าเจิ้งนั่นเอง,พลังวิเศษของจงซานที่นำมาสร้างปราณทมิฬให้คละคลุ้งบดเบียดบรรยากาศทำให้สภาพภูมิประเทศกลายเป็นดำมืด,ปราณหยินที่รุนแรงกำลังพัดกระหน่ำ,กระจายไปยังพื้นที่รอบๆ.

"หายาก,ข้าไม่เคยทำอะไรที่เปล่าประโยชน์,เจ้าจะม้วยหรือข้าจะสิ้นลองดู!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.

หายาก? สายตาของกงเชียนที่เผยแววตาเหยียดหยันดูแคลน.

"หลุมยักษ์สังสารวัฏ,จงเปิด!"

"ครืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!"

มิติอากาศที่สั่นสะเทือนเป็นระลอก,ผืนน้ำที่สั่นไหวอย่างรุนแรง,แม้แต่แสงจันทรายังอับแสง,สภาพภูมิอากาศรอบๆกลายเป็นสีน้ำเงิน.

แสงสีน้ำเงินที่ราวกับว่าได้ปกคลุมไปทั่วแผ่นดิน,พื้นที่ตรงกลางระหว่างจงซานและกงเชียน,ตอนนี้กำลังหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง,พลังการดูดที่หนักหน่วงรุนแรงยากที่จะหลบหนีได้.

น้ำวนที่ใหญ่ยักษ์ที่หมุนหนักหน่วงรุนแรง,ปราณสนามพลังที่ดุร้ายบ้าคลั่ง.

ที่ทะเลใต้นั้นมีเกาะขนาดใหญ่อยู่,ในเวลานี้ถูกบดเป็นผงไปในทันที,แม้แต่น้ำทะเลยังสลายกลายเป็นไอถูกสนามวายุเป่ากระจายสลายหายไปหมด.

อำนาจสังสารวัฏนั้นทรงพลังมาก,นี่คือหลุมยักษ์สังสารวัฏ.

หลุมสังสารวัฏยักษ์,เป็นพลังสูงสุดที่ร่างแยกเงาจงซานทำได้,นั่นก็เพราะได้ยืมอำนาจวิเศษจากวาสนาต้าเจิ้งมาใช้เป็นพลัง,ทำให้สามารถเปิดหลุมยักษ์สังสารวัฏได้,ด้วยทักษะที่ทักษะที่ทรงพลังที่สุดที่เขามีนี้,หากว่าไม่สามารถสังหารกงเชียนได้,ก็คงไม่สามารถทำอะไรเขาได้อีกต่อไปแล้ว.

อำนาจสังสารวัฏที่หนักหน่วงรุนแรง,กงเชียนเวลานี้ดวงตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง,ร่างของเขาปรากฏเป็นเป็นร่างมายานกยูงยักษ์คลุมร่างกายของเขาเอาไว้,นกยูงยักษ์ห้าหางห้าสีที่ส่องประกายแสงวับวาว,ปกคุลมร่างของกงเชียน.

"แสงเทวะห้าสี? ใช้มันปกป้องตัวเองอย่างงั้นรึ? นี่คืออำนาจฟ้าดิน,อำนาจแห่งสังสารวัฏ,จงพังทลายไปซะ!"จงซานที่คำรามออกมาเสียงดัง.

ทันใดนั้น,อำนาจพลังสังสารวัฏที่เพิ่มขึ้นมาในทันที,พร้อมกับดึงดูดพลังของกงเชียน.

ร่างของกงเชียนที่ถูกพลังอำนาจที่หนักหน่วงรุนแรงทวีปขึ้นไปในทันที.

รอบๆแสงเทวะห้าสีที่ระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว,พลังอำนาจสังสารวัฏที่ดูดทุกอย่างจนมิติบิดเบี้ยว,ทว่าแสงเทวะห้าสีนั้น,กับทรงพลังไร้ที่สิ้นสุด,ต้านอำนาจสังสารวัฏที่น่าเกรงขามนี้ได้.

"อ๊ากกกกก! คาดไม่ถึง,คาดไม่ถึงว่าข้าจะต้องใช้พลังเต็มที่ในการสังหารพวกมดปลวกเชียวรึ?"กงเชียนที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

แม้ว่ากงเชียนที่จะขวางกั้นอำนาจสังสารวัฏได้,ทว่าใบหน้าของเขาเวลานี้มันเริ่มปรากฏรอยร้าวมากขึ้นและก็มากขึ้น,เห็นชัดเจนว่าอาการบาดเจ็บของเขาในเวลานี้เริ่มแสดงผลออกมาแล้ว.

"ราชานกยูงต้าหมิงอย่าได้ตำหนิข้า,จงซานไม่มีทางเลือก,ต่อหน้าความเป็นความตาย,การเผยความอ่อนแอออกมาในตอนแรก,คือหนทางที่จะเอาชีวิตรอด,หลุมยักษ์สังสารวัฏ,จงซานสามารถยกเลิกได้,ตราบเท่าที่รับปากว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับจงซานอีก,จงซานจะยกเลิกมันในทันที."จงซานที่กล่าวออกมาทันที.

เหตุผลที่จงซานต้องการประนีประนอมนั้น,เป็นการล่อลวงกงเชียน,หลุมยักษ์สังสารวัฏอย่างงั้นรึ? อย่างไรพลังของมันก็เป็นการได้รับการช่วยเหลือจากอำนาจวาสนาของแผ่นดินต้าเจิ้ง,จะใช้พลังนี้ได้อีกนานเท่าไหร่กัน,พลังที่เขาต้องใช้ตอนนี้เกินขีดจำกัด,แทบไม่สามารถขยายได้อีกแล้ว.

"หลุมสังสารวัฏ?"ที่มุมปากของกงชียนนั้นเผยรอยยิ้มที่ดุร้ายออกมา.

"ย๊าก!!!!!"

ร่างเงามายาของแสงเทวะห้าสีที่ระเบิดแสงที่สว่างจ้าแผ่ออกมาหนักหน่วงรุนแรงขับหลุมสังสารวัฏอย่างบ้าคลั่ง.

พลังดังกล่าวที่ผลักหลุมสังสารวัฏออกไปอย่างรุนแรง.

ทันใดนั้น,หลุมสังสารวัฏของจงซานก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป,แรงผลักของแสงเทวะห้าสีนั้นรุนแรงมากจนทำให้หลุมสังสารวัฏกำลังจะพังทลายลง.

ใบหน้าของกงเชียนเวลานี้แตกร้าวมากขึ้นและก็มากขึ้นลามไปถึงร่างกาย,ถึงอย่างนั้นกงเชียนก็เลือกที่จะไม่ประนีประนอม.

จงซานเจ้าแส่หาความตาย!

เจ้าบังอาจล่วงเกินข้า,กงเชียนในเวลานี้กระตุ้นพลังขยายอำนาจแสงเทวะห้าสีมากขึ้นและก็มากขึ้น,มันกำลังฉีกหลุมสังสารวัฏลามออกไปเรื่อยๆ!

" สังสารวัฏ!"

ดวงตาของจงซานเวลานี้ส่ายไปมา,เขาไม่สามารถละความพยายามได้,กงเชียนร้ายกาจมาก,หากเขาไม่ใช้ทุกอย่างที่มีล่ะก็,เขาจะต้องตายแน่!

เสื้อผ้าของจงซานที่สะบัดไปมา,มือทั้งสองข้างประกบกันเป็นวงกลม,ดวงตาสีเขียวที่ส่องประกายแสง,อำนาจวิเศษที่เพิ่มพลังหลุมสังสารวัฏขึ้นไปอีก,เขาจะต้องชนะ.

พลังสองสายที่ปะทะกัน,แสงเทวะห้าสี,กับอำนาจสังสารวัฏ,นี่คือการเดิมพัน.

"ทะลวง!"

กงเชียนที่คำรามลั่น,ใบหน้าของเขาที่ราวกับกลายเป็นเกล็ดปลาเต็มไปหมด,เสียงคำรามของเขา,อำนาจแสงเทวะห้าสีราวกับว่าจะลบทุกสิ่งทุกอย่างให้หายไป.

หลุมสังสารวัฏที่หยุดกึก,แสงเทวะที่ราวกับแช่แข็งเอาไว้.

"ตุมมมมมมมมมมมมมมมมม!"

จากนั้นหลุมสังสารวัฏที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.

"พุ!!"

ใบหน้าของจงซานขาวซีด,พ่นโลหิตคำโต,ร่างกายลอยระลิ่วออกไป.

แพ้รึ? ไม่ได้การแล้ว? ดวงตาของจงซานที่เผยแววตาอดสูอย่างช่วยไม่ได้,กงเชียนแข็งแกร่งเกินไป.

ถึงเขาจะยืมอำนาจจากต้าเจิ้ง,ถึงแม้ว่าจะใช้หลุมสังสารวัฏลอบโจมตี,ถึงแม้นว่ากงเชียนจะบาดเจ็บหนักอยู่แล้ว,แต่ก็ไม่สามารถล้มกงเชียนได้อย่างงั้นรึ?

พ่ายแพ้แล้ว,ครั้งนี้เขาพ่ายแพ้จริงๆ! เขาทำลายหลุมสังสารวัฏขนาดใหญ่ของเขาไปแล้ว,เป็นตัวตนที่น่าหวาดกลัวยิ่งนัก? แล้วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวของเขา จะคงอยู่ได้อีกรึ?

จงซานที่ลอยลิ่วขณะที่ลอยออกไปไกล.

ทว่าหลังจากนั้น,เรื่องที่จงซานคาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น.

หลุมสังสังสารวัฏที่ระเบิดออกไปเสียงดัง,กลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวกับไม่ได้รับความเสียหาย.เพราะว่าถูกนำหลบไปไกลแล้ว.

ทว่ากงเชียนนั้นกับไม่ลงมือต่อ,ไม่คิดเลยว่าเขาจะไม่ปล่อยโอกาสสังหารจงซานไปอย่างคาดไม่ถึง.

ภายในหลุมดำนั้น,ดูเหมือนว่าจะปรากฏเสาม่านเสาพลังโปร่งใสกักขังกับกงเชียนเอาไว้,ทำให้กงเชียนเวลานี้ดวงตาเบิกกว้างด้วยท่าทางประหลาดใจ.

จงซานที่จ้องมองออกไปตรงกลางสนามต่อสู้นั้นมีกงเชียนและชายในชุดสีดำอีกคนหนึ่งปรากฏขึ้นมา.

ชายในชุดสีดำที่กุมหยกกระดองเต๋า,สร้างเป็นม่านโปร่งใสกักขังกงเชียนเอาไว้ด้านใน.

"เจ้าเป็นใคร?"กงเชียนที่จ้องมองไปยังชายชุดดำอย่างไม่แยแส.

ดูเหมือนว่าผลกระทบก่อนหน้านี้จะทำให้กงเชียนได้รับบาดเจ็บไม่ธรรมดา,ตอนนี้ทำให้เขาไม่สามารถทำลายเสาโปร่งแสงออกมาได้.

จงซานที่จ้องมองชายในชุดสีดำ,มองแผ่นหลังของเขา,จงซานขมวดคิ้วไปมา,ดูคลับคล้ายคลับคราคุ้นเคยนัก!

ชายในชุดสีดำไม่ตอบกับกงเชียน.

"วิชาตัดทอนชีวิตต้าเหยี่ยน!"ชายในชุดสีดำที่แค่นเสียงเคร่งขรึม.

ชายในชุดสีดำที่ตะโกนออกมาเสียงดัง,รอบๆร่างกายของเขาปรากฏหลุมสีดำขึ้นที่บนศีรษะ,จากนั้นก็ปรากฏดาบดำทมิฬผุดออกมา,พร้อมกับพุ่งตรงออกไปหากกงเชียนที่ถูกกังขังอยู่ด้านในเสาม่านโปร่งแสง.
”......!”

ไร้ซึ่งเสียงใดๆ.

"อ๊ากกกกก!"

กงเชียนที่คำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด.

เจ็บปวดอย่างงั้นรึ? สามารถทำให้กงเชียนเจ็บปวดได้อย่างงั้นรึ?

"วิชาตัดทอนชีวิตต้าเหยี่ยน,จงซาน,เจ้า,เจ้ามัน!"

กงเชียนที่คำรามออกอย่างดุร้าย.

จากนั้น,เงามายาของแสงเทวะห้าสีก็ระเบิดออกมา,กงเชียนคงไม่สามารถใช้ทักษะแสงเทวะห้าสีได้อีกครั้งแล้ว,ทว่าด้วยผลของการระเบิด,เสาม่านพลังก็ค่อยๆแตกลามออกมาเช่นกัน,และใบหน้าของกงเชียนเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ดูน่าเกียจน่ากลัวเป็นอย่างมาก.

"ตัดทอนชีวิต!"ชายในชุดสีดำที่กระตุ้นหยกกระดองเต๋าอีกครั้ง,ดาบขนาดใหญ่ที่ออกมาจากความว่างเปล่าพุ่งตรงเข้าหากงเชียน.

"อ๊ากกกกกกก!"

กงเชียนที่คำรามอออกมาเสียงดัง,เมื่อม่านพลังกักขังของเขาแตกสลายไปแล้ว,เขาที่หลบการโจมตีดังกล่าว,แต่เพราะว่าเขาบาดเจ็บหนัก,จึงไม่สามารถหลบการโจมตีได้ทั้งหมด,แขนซ้ายของเขาถูกการโจมตีเข้า,ทำให้มันกลายเป็นทรายแตกสลายหายไปในทันที.






ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality

#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)


สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click

ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ

***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น