Immortality chapter 784 Retirement mouse
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 784 ปลดเกษียณหนู.
chapter 784 Retirement
mouse
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องท้องฟ้า!
ในเวลานี้บนท้องฟ้าที่ด้านหน้าของโลกใบเล็กคงมียอดฝีมือมากมายรออยู่,รอให้มีใครแยกสวรรค์อย่างงั้นรึ?
"พรุ่งนี้,พวกเจ้าเดินทางไปยังภพหยิน,ดูซิว่าจะยังรู้สึกหรือไม่,ตรวจสอบว่าในภพหยินพวกเขายังจะจับตามองได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวพลางขมวดคิ้วไปมาครุ่นคิด.
"อืม!"สตรีทั้งสี่พยักหน้ารับ.
และทันใดนั้น,ดวงตาของจงซานที่หดเกร็ง.
จงซานรู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังพยากรณ์พวกเขาอยู่?
และพยากรณ์ตัวเขาด้วยรึ?
นับตั้งแต่จงซานได้รับแผนผังสวรรค์ลี้ลับมา,ก็ได้พยายามศึกษาและฝึกฝนมาระยะหนึ่งแล้ว.
สิ่งที่ซ่อนอยู่ในแผนผังสวรรค์ลี้ลับก็คือ
วิชาลับสวรรค์ลี้ลับ.
ศาสตร์ลับสวรรค์ลี้ลับนั้นมีอยู่ด้วยกันห้าขึ้น,แม้ว่าจะน้อย,ทว่าแต่ละขั้นนั้นกลับทรงพลังเป็นอย่างมาก.
ขั้นแรก,สามารถสัมผัสปกป้องการคำนวณตั้งแต่ระดับเซียนสวรรค์ลงมาได้.
จนถึงขั้นที่ห้า,สามารถสัมผัสปกป้องการคำนวณตั้งแต่ระดับปราชญ์เทพลงมาได้.
จงซานที่เข้าใจทักษะขั้นแรกได้ทว่าก็ไม่ได้ชำนาญนัก.
กล่าวอีกนัยน์หนึ่ง,ภายในโลกใบเล็กนั้น,ทุกคนสามารถพยากรณ์จงซานได้,จงซานก็จะรับรู้,ไม่ว่าจะเป็นหยิง,กุยกูซือ,หรือกงเชียนแดนเทพอมตะ,ถึงพวกเขาจะมีพลังเกินกว่าระดับเซียนสวรรค์,ทว่าในเมื่ออยู่ในโลกใบเล็กชะตาวิถีย่อมถูกสะกดเอาไว้.
ในเวลาเดียวกันนั้น,เขาสามารถที่จะปกปิดสร้างความสับสนด้วยทักษะสวรรค์ลี้ลับ,เพื่อป้องกันการพยากรณ์ของพวกเขาได้.
ทว่าจงซานนั้นยังมีทักษะหงหลวนเทียนอยู่อีกด้วย.
บัวหงหลวนเทียนสีชมพูกลายเป็นสีน้ำเงิน!
นิมิตลางร้าย?
ลางร้ายอย่างงั้นรึ?
ใครกันที่กำลังวางแผนมาที่ข้ากัน?
ใต้สวรรค์แห่งนี้ใครกันที่กำลังมุ่งร้ายมายังเขา.
"วันพรุ่งนี้,ข้าจะเดินทางไปยังภพหยินเช่นทุกคน!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"
เช้าวันถัดมา,ร่างหลักจงซานและฮวงโหวทั้งสี่ก็เดินทางสู่ภพหยิน,ส่วนร่างแยกเงาก็เดินทางมายังภพหยางสลับที่กัน.
"ข้ายังรู้สึกอยู่เลย!"เป่ยชิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้าเองก็ด้วย!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาในทันที.
กู่เฉียนโหยวและเชวียนเป่าเอ๋อที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
"แม้แต่ในภพหยินก็ไม่เปลี่ยน,เป็นยอดฝีมือคนใดกันที่กำลังจ้องมองพวกเราอยู่?"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ยอดฝีมือด้านนอกโลกใบเล็กนั้น,ทุกคนล้วนแล้วแต่แข็งแกร่ง.
จงซานในเวลานี้,ภายในหัวใจที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง.
เพราะว่าบัวหงหลวนยังคงเป็นสีน้ำเงิน,นอกจากนี้ร่างแยกเงาของเขายังพบว่ามีใครบางคนกำลังพยากรณ์เขาอยู่,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,มีบางคนรับรู้ว่าเขามีร่างหลักและร่างแยกเงาแล้ว?
ไม่ใช่เพราะว่าเขาเปลี่ยนแปลงตำแหน่งกันหรอกรึ?
ร่างหลักจงซานที่ตัดสินใจนำสตรีของเขากลับไปยังสวนลอยฟ้าหลิงเซียวเช่นเดิม.
หลังจากปลอบเหล่าสตรีของเขาแล้ว,จงซานก็มาอยู่ในห้องอักษรของเขา,ครุ่นคิดถึงเรื่องที่ไม่ดีนี้อีกครั้ง.
ไม่ได้การ,สถานการเลวร้ายทีเดียว,ภายในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานที่ได้รับการเกื้อหนุนจากอำนาจฟ้าดินของต้าเจิ้ง,หากแต่บัวหงหลวนเทียนก็ยังปรากฏสีน้ำเงินอย่างงั้นรึ?
ใครกันที่จะสามารถสร้างผลกระบี่เช่นนี้ได้?
กงเชียน?
จงซานที่คิดถึงกงเชียนในทันที,กงเชียนตัดสินใจที่จะลงมือกับเขาแล้วรึ?
ดูเหมือนว่าในเวลานี้กงเชียนกำลังวางแผนจัดการเขาแล้ว?
ทำอย่างไรดี?
จงซานที่นั่นครุ่นคิดอยู่ในห้องอักษรสามวัน,ตลอดสามวันนี้เขาไม่ได้สะสางราชกิจใดๆ,เหล่าข้าราชบริพารต่างสงสัย,นี่ไม่ใช่รูปแบบของเซิ่งซ่าง,เว้นแต่จะมีเรื่องสำคัญ,จะมีเรื่องสำคัญใดเกิดขึ้นกัน.
จวบจนถึงตอนเช้าของวันที่สี่,จงซานราวกับว่าท้ายที่สุดเขาก็คิดหาวิธีได้.
ที่ด้านนอกห้องอักษรเวลานี้,มีเหล่าข้าราชบริพารคนสำคัญยืนรอยู่.
"อี้เหยี่ยน,หวังคู,หนีปู่ซา,เซียนเซิงซือ,เข้ามาด้านใน!"จงซานที่เอ่ยออกไป.
จากนั้นไม่นาน,เหล่าเสนาธิการที่สำคัญทั้งสี่ก็เดินเข้ามา.
"ฝ่าบาท?"คนทั้งสี่จ้องมองจงซานด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"หวังคู,หนี่ปู่ซา,เซียนเซิงซือ,เจ้าสามารถสร้าง
สัญญาณชีพ ได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวสอบถาม.
สัญญาณชีพ,แน่นอนว่าในอดีตเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเซียนสวรรค์ซือหม่าเข่อพวกเขาต่างก็มีครบกันทุกคน,เมื่อมีคนหนึ่งตายไป,หยกสัญญาณชีพก็จะระเบิดนั่นเอง!
สัญญาชีพนี้ไม่ได้มีผลต่อเจ้าของชีวิต,ทว่าหากเจ้าของชีวิตตกตายไปสิ่งของสัญญาณชีพก็จะระเบิดไปในทันทีนั่นเอง.
"เฉินสามารถสร้างได้!"หวังคูกล่าวออกมาในทันที.
"เฉินเองก็ด้วย!"เซียนเซิงซือและหนี่ปู่ซากล่าวออกมาพร้อมกัน.
"หืม?"
เพียงแต่ว่าวัตถุดิบในการสร้างนั้นแพงมาก."หวังคูกล่าว.
"แพงมาก?
จะแพงเท่าใด,ต้าเจิ้งย่อมมีความสามารถในการจ่ายได้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ขอรับ!"ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
"แต่ว่า,ข้าต้องการทำสัญญาณชีพที่หนู,พวกเจ้าทำได้หรือไม่?"จงซานที่จ้องมองไปยังพวกเขา.
"หยกสัญญาณชีพที่หนู?"ทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"เป็นเพียงหนูทดลองธรรมดา,ทำได้หรือไม่?"จงซานที่จ้องมองไปยังทุกคน.
"ได้ขอรับ,ทว่ามันจะไม่เป็นการน่าเสียดายหรือไม่?"หวังคูที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่มีอะไรน่าเสียดาย,เพียงแค่ทำได้ก็พอแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจ.
"ฝ่าบาท,พวกเราทำเช่นนี้ไปเพื่ออะไร?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ปลดเกษียณหนู?"ทุกคนที่จับจ้องมองไปยังจงซาน.
"ข้าต้องการให้ต้าเจิ้งของข้า,สามารถส่งสัญญาณที่ไกลออกไปอย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น,แม้นว่าจะเป็นสถานที่ที่ไม่สามารถเดินทางถึงกัน,หรือแม้แต่สถานที่ต้องเดินทางแจ้งข่าวในหนึ่งปี,ข้าต้องการให้ส่งข่าวดังกล่าวได้ในทันที!"จงซานกล่าว.
"แล้วทำเช่นนี้?"หวังคูที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เพียงแค่ใช้กับตำราสัญลักษณ์,กับหยกสัญญาณ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ทันใดนั้นดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เปล่งประกาย,ราวกับว่า,เข้าใจเรื่องทั้งหมดได้.
"ฝ่าบาทช่างมากความสามารถนัก,เฉินขอชื่นชม!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความยำเกรง.
คนอื่นๆไม่เข้าใจเท่าใดนัก.
"อี้เหยี่ยน,เจ้าเข้าใจอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นลองกล่าวออกมา?"จงซานที่จ้องมองไปยังอี้เหยี่ยน.
"ครับ,ตราบเท่าที่พวกเรามีสมุดสัญลักษณ์,ภายในนั้นก็จะมีสัญลักษณ์และข้อความที่แตกต่างกันไป,กับสัญญาณที่ส่งมาเป็นระลอก,ตราบเท่าที่นำสัญญาณมาแปลงเป็นอักษรก็จะเข้าใจข้อความที่ถูกส่งมาได้."อี้เหยี่ยนกล่าว.
"ด้วยการฆ่าหนูอย่างงั้นรึ?"
"ถูกแล้ว,ฆ่าหนู,การฆ่าหนูนั้นจะหยุดเป็นช่วงและชุดที่แตกต่างกัน,ยกตัวอย่าง,ชุดแรกหนูสามตัว,ครั้งต่อไปเป็นหนูสี่ตัว,ครั้งที่สามเป็นหนูห้าตัว,จากนั้นก็นำสัญลักษณ์ที่ได้มานั้นมาเทียบกับตำราถอดความ,ซึ่งชุดของหนูที่สังหารไปนั้นก็จะแทนอักษรและความหมายที่แตกต่างกันภายในได้."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
หวังคูที่กำลังสีคางกระดูกของเขา,สามารถส่งสัญญาณอย่างงั้นรึ?
เซียนเซิงซือและหนี่ปู่ซาที่ดวงตาเป็นประกายทันที.
"เฉินชื่นชมยิ่งนัก!"ทุกคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ใช่แล้ว!
เมื่อเข้าใจแล้ว,ข้ากำลังจะทำการใหญ่เร็วๆนี้,เรื่องนี้จำเป็นต้องให้ทุกคนร่วมมือกันอย่างทันท่วงทีถึงจะสำเร็จ,อย่างไรก็ตามอย่างแรกการสื่อสารจำเป็นต้องทำขึ้นมาเป็นอย่างมาก,การทำตำราสัญญาณและหลอมสัญญาณชีพ,มอบให้อี้เหยี่ยนและหวังคู!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนและหวังคูที่ตอบรับในทันที.
"แผนการใหญ่?
ฝ่าบาทมีแผนการใหญ่อะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ขั้นแรกต้องทำการส่งสัญญาณให้สำเร็จก่อน,ขั้นต่อไป,ให้ทำการทดลอง,รับประกันความปลอดภัยในความแม่นยำ,จำไว้ว่าต้องคิดถึงความปลอดภัยเป็นอันดับแรก,และห้ามเผยเรื่องนี้ให้ใครรู้เด็ดขาด!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
"ลู่เจี้ยนปิง,เข้ามา!"จงซานที่เอ่ยออกไปเสียงดังอีกครั้ง.
ที่ด้านนอกห้องอักษร,เหล่าข้าราชบริพารที่ยืนอยูรอบๆ,เสนาธิการผังเมืองลู่เจี้ยนปิงที่เร่งรีบเข้ามา,ก้าวเข้ามาด้วยท่าทางสงสัย.
"เฉินลู่เฉียนปิง,คารวะฝ่าบาท,ทรงพระเจริญหมื่นปีๆปี!"
"อืม,ลู่เจี้ยนปิง!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"ข้ามีหน้าที่ให้เจ้าทำในเวลานี้,ในห้าเดือนนี้,จงนำสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เคลื่อนตรงไปอยู่ที่ทะเลทิศใต้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ย้ายเมืองหลวงอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนและคนอื่นๆที่เผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ.
"น้อมรับประบัญชา!"ลู่เจี้ยนปิงที่รับคำในทันที.
ย้ายเมืองหลวงไปยังทะเลทิศใต้?
ฝ่าบาทต้องการทำอะไร?
หรือว่าจะเกี่ยวข้องกับแผนการใหญ่ที่ฝ่าบาทกำลังกล่าว?
และยังมีการใช้หนูสื่อสารอีก?
เหล่าข้าราชบริพารที่ไม่ได้ถามจงซานต่าอย่างใดเนื่องจากในเวลานี้จงซานที่ดูจริงจังเป็นอย่างมาก,แน่นอนว่าจะต้องมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,มีเรื่องอะไรที่ทำให้ฝ่าบาทต้องจริงจังถึงเพียงนี้.
ต้องมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นแน่,ว่าแต่มันคือเรื่องสำคัญใดกัน?
แน่นอนว่านี้คือแผนการที่จะเผชิญหน้ากังกงเชียน,ซึ่งจงซานเองก็ไม่คาดคิดเช่นกันว่ากงเชียนจะเริ่มพยากรณ์เขาแล้ว,นอกจากนี้มันยังทำให้บัวหงหลวนเทียนของเขากลายเป็นสีน้ำเงินอีก,นิมิตร้าย.
จงซานไม่ได้ใช้ทักษรสวรรค์ลี้ลับอกมา,เพราะว่าจงซานรับรู้ว่านักบวชหนีได้แต่วิหารนั้นไม่สามารถหนีไปได้,การสร้างความสับสนต่อเขา,ไม่ได้ช่วยอะไรมาก,หนำซ้ำอาจทำให้เขาต้องพ่ายแพ้ก็เป็นได้.
ทว่าตอนนี้ร่างหลักและร่างแยกเงาเมื่อสร้างสัญญาณชีพเสร็จ,เขาก็จะใช้ทักษะสวรรค์ลี้ลับเพื่อปกปิดกงเชียนเช่นกัน.
กงเชียนแน่นอนจะต้องรับรู้,เขายังไม่จัดการจงซานตอนนี้แน่,เพราะว่า,หยิงนั้นเอง,เป้าหมายเป็นไปได้ว่ารอคอยการจากไปของหยิง,เพื่อป้องกันว่าหยิงอาจจะยื่นมือเขามาก็เป็นได้.
กงเชียนไม่ได้หวาดกลัวหยิง,ทว่ากงเชียนก็ไม่ต้องการต่อสู้กับหยิงตอนนี้,การเข้าปะทะกันมีแต่ทำให้ทั้งสองฝ่ายเสียหายไม่ได้สร้างผลประโยชน์อะไรเลย,อีกทั้งกงเชียนยังรักษาตัวอยู่,ในโลกใบใหญ่เขาเองก็มีศัตรูคู่อาฆาตอยู่ด้วย,เรื่องสำคัญที่สุดของเขาจำเป็นต้องถนอมตัวเองด้วยเช่นกัน.
ดังนั้น,กงเชียนต้องสังหารเขาแน่,หลังจากที่หยิงจากไป.
จงซานที่วางแผนในการรับมือกงเชียนหลายวันและหลายวิธีการ.
กงเชียน!
ไม่ใช่คนที่เขาจะปะทะด้วยในเวลานี้!
เกี่ยวกับนิมิตร้ายของเขา,จงซานไม่ได้บอกใคร,เขาเก็บมันเอาไว้ในใจ,ทำทุกอย่างให้เป็นปรกติ,ในเวลานี้สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่มุ่งตรงมายังทะเลใต้แล้ว,อี้เหยี่ยนและหวังคูเองก็อยู่ในช่วงทดลองการส่งสัญญาณด้วยสัญญาณชีพอยู่.
กับค่าใช้จ่ายจะมากเท่าไหร่,จงซานไม่ได้สนใจนัก,ไม่ว่าจะใช้จ่ายไปเท่าไหร่,ตราบเท่าที่มันช่วยเขาได้,ก็ถือว่าดีแล้ว.
ในช่วงครึ่งปีนี้,แปดหางสวรรค์ได้กลืนกินกระบี่เทียนไมของประมุขตระกูลเทียนภพหยิน,เป็นเซียนฉีสวรรค์ที่แท้จริง,เป็นสมบัติล้ำค่าที่ยอดเยี่ยมมาก.
ทว่ามันกลับทำให้พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นเพียงแค่ขั้นเดียว.
ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่หก!
จงซานที่ทำการสำรวจแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ด้วยการใช้เซียนฉีสวรรค์ทำให้เพิ่มพลังฝึกตนได้แค่ขั้นเดียว,ระดับต่อไปเขาควรจะทำอย่างไรดี?
วันจากไปของหยิงที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเวลานี้ได้มาหยุดอยู่กลางทะเล,ไม่มีใครรับรู้เรื่องนี้,มีเพียงแค่จงซานเท่านั้นที่รู้.
ร่างหลักจงซานและร่างแยกเงาจงซานต่างก็อยู่ที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแล้ว.
เพราะว่า,หลังจากที่รับรู้ถึงการพยากรณ์และบัวหงหลวนเทียนที่นิมิตโชคร้าย.
จงซานที่ลองจัดแจงให้ร่างเงาไปร่วมพิธีที่ต้าฉินและร่างหลักเฝ้าสวรรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ก็เกิดนิมิตร้าย,จากนั้นก็เปลี่ยนให้ร่างหลักไปยังต้าฉินเข้าร่วมพิธี,และให้ร่างเงาเฝ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ก็เกิดนิมิตร้ายเช่นกัน.
ไม่ว่าจะวิธีใหน,ล้วนแล้วแต่กิดลางร้ายทั้งนั้น!
ด้วยความรู้สึกนี้,จงซานที่รู้สึกจริงจังมาก,เขาที่สูดหายใจลึกและตัดสินใจใหม่ในทันที.
ร่างหลักเดินทางไปยังต้าฉิน,ส่วนร่างแยกเงาเฝ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว!
"จงซานทำไมถึงได้ให้ทุกคนจากภพหยินมาล่ะ? อีกทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมาหยุดอยู่กลางทะเลใต้ด้วย?"ตี้เสวียนชาที่สอบถามจงซานด้วยความสงสัย.
"เรื่องนี้ค่อนข้างยาว,พวกเราเดินทางไปยังต้าฉิน,ระหว่างทางข้าจะเล่าให้ฟัง!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"อืม!"ตี้เสวียชาที่พยักหน้ารับ.
เห็นท่าทางของจงซานที่ดูจริงจังขมวดคิ้วไปมา,ทำให้ตี้เสวียนชารับรู้ว่าต้องเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างแน่นอน.
กงเชียน,เขาต้องพบกับกงเชียนอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเผชิญหน้ากันเร็วขนาดนี้.
chapter 784 Retirement
mouse
养老鼠
ปลดเกษียณหนู.
จงซานที่เงยหน้าขึ้นมองท้องท้องฟ้า!
ในเวลานี้บนท้องฟ้าที่ด้านหน้าของโลกใบเล็กคงมียอดฝีมือมากมายรออยู่,รอให้มีใครแยกสวรรค์อย่างงั้นรึ?
"พรุ่งนี้,พวกเจ้าเดินทางไปยังภพหยิน,ดูซิว่าจะยังรู้สึกหรือไม่,ตรวจสอบว่าในภพหยินพวกเขายังจะจับตามองได้หรือไม่!"จงซานที่กล่าวพลางขมวดคิ้วไปมาครุ่นคิด.
"อืม!"สตรีทั้งสี่พยักหน้ารับ.
และทันใดนั้น,ดวงตาของจงซานที่หดเกร็ง.
จงซานรู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังพยากรณ์พวกเขาอยู่?
และพยากรณ์ตัวเขาด้วยรึ?
นับตั้งแต่จงซานได้รับแผนผังสวรรค์ลี้ลับมา,ก็ได้พยายามศึกษาและฝึกฝนมาระยะหนึ่งแล้ว.
สิ่งที่ซ่อนอยู่ในแผนผังสวรรค์ลี้ลับก็คือ
วิชาลับสวรรค์ลี้ลับ.
ศาสตร์ลับสวรรค์ลี้ลับนั้นมีอยู่ด้วยกันห้าขึ้น,แม้ว่าจะน้อย,ทว่าแต่ละขั้นนั้นกลับทรงพลังเป็นอย่างมาก.
ขั้นแรก,สามารถสัมผัสปกป้องการคำนวณตั้งแต่ระดับเซียนสวรรค์ลงมาได้.
จนถึงขั้นที่ห้า,สามารถสัมผัสปกป้องการคำนวณตั้งแต่ระดับปราชญ์เทพลงมาได้.
จงซานที่เข้าใจทักษะขั้นแรกได้ทว่าก็ไม่ได้ชำนาญนัก.
เพียงแค่ขั้นแรก,แม้ว่าจะเป็นเพียงขั้นแรก,ทว่าก็สามารถรับประกันว่าตั้งแต่ระดับเซียนสวรรค์ลงมาจะไม่สามารถพยากรณ์เขาได้.
กล่าวอีกนัยน์หนึ่ง,ภายในโลกใบเล็กนั้น,ทุกคนสามารถพยากรณ์จงซานได้,จงซานก็จะรับรู้,ไม่ว่าจะเป็นหยิง,กุยกูซือ,หรือกงเชียนแดนเทพอมตะ,ถึงพวกเขาจะมีพลังเกินกว่าระดับเซียนสวรรค์,ทว่าในเมื่ออยู่ในโลกใบเล็กชะตาวิถีย่อมถูกสะกดเอาไว้.
ในเวลาเดียวกันนั้น,เขาสามารถที่จะปกปิดสร้างความสับสนด้วยทักษะสวรรค์ลี้ลับ,เพื่อป้องกันการพยากรณ์ของพวกเขาได้.
ทว่าจงซานนั้นยังมีทักษะหงหลวนเทียนอยู่อีกด้วย.
บัวหงหลวนเทียนสีชมพูกลายเป็นสีน้ำเงิน!
นิมิตลางร้าย?
ลางร้ายอย่างงั้นรึ?
ใครกันที่กำลังวางแผนมาที่ข้ากัน?
ใต้สวรรค์แห่งนี้ใครกันที่กำลังมุ่งร้ายมายังเขา.
"วันพรุ่งนี้,ข้าจะเดินทางไปยังภพหยินเช่นทุกคน!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"อืม!"
เช้าวันถัดมา,ร่างหลักจงซานและฮวงโหวทั้งสี่ก็เดินทางสู่ภพหยิน,ส่วนร่างแยกเงาก็เดินทางมายังภพหยางสลับที่กัน.
"ข้ายังรู้สึกอยู่เลย!"เป่ยชิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้าเองก็ด้วย!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาในทันที.
กู่เฉียนโหยวและเชวียนเป่าเอ๋อที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
"แม้แต่ในภพหยินก็ไม่เปลี่ยน,เป็นยอดฝีมือคนใดกันที่กำลังจ้องมองพวกเราอยู่?"กู่เฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ยอดฝีมือด้านนอกโลกใบเล็กนั้น,ทุกคนล้วนแล้วแต่แข็งแกร่ง.
จงซานในเวลานี้,ภายในหัวใจที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง.
เพราะว่าบัวหงหลวนยังคงเป็นสีน้ำเงิน,นอกจากนี้ร่างแยกเงาของเขายังพบว่ามีใครบางคนกำลังพยากรณ์เขาอยู่,กล่าวอีกอย่างหนึ่ง,มีบางคนรับรู้ว่าเขามีร่างหลักและร่างแยกเงาแล้ว?
ไม่ใช่เพราะว่าเขาเปลี่ยนแปลงตำแหน่งกันหรอกรึ?
ร่างหลักจงซานที่ตัดสินใจนำสตรีของเขากลับไปยังสวนลอยฟ้าหลิงเซียวเช่นเดิม.
หลังจากปลอบเหล่าสตรีของเขาแล้ว,จงซานก็มาอยู่ในห้องอักษรของเขา,ครุ่นคิดถึงเรื่องที่ไม่ดีนี้อีกครั้ง.
ไม่ได้การ,สถานการเลวร้ายทีเดียว,ภายในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,จงซานที่ได้รับการเกื้อหนุนจากอำนาจฟ้าดินของต้าเจิ้ง,หากแต่บัวหงหลวนเทียนก็ยังปรากฏสีน้ำเงินอย่างงั้นรึ?
ใครกันที่จะสามารถสร้างผลกระบี่เช่นนี้ได้?
กงเชียน?
จงซานที่คิดถึงกงเชียนในทันที,กงเชียนตัดสินใจที่จะลงมือกับเขาแล้วรึ?
ดูเหมือนว่าในเวลานี้กงเชียนกำลังวางแผนจัดการเขาแล้ว?
ทำอย่างไรดี?
จงซานที่นั่นครุ่นคิดอยู่ในห้องอักษรสามวัน,ตลอดสามวันนี้เขาไม่ได้สะสางราชกิจใดๆ,เหล่าข้าราชบริพารต่างสงสัย,นี่ไม่ใช่รูปแบบของเซิ่งซ่าง,เว้นแต่จะมีเรื่องสำคัญ,จะมีเรื่องสำคัญใดเกิดขึ้นกัน.
จวบจนถึงตอนเช้าของวันที่สี่,จงซานราวกับว่าท้ายที่สุดเขาก็คิดหาวิธีได้.
ที่ด้านนอกห้องอักษรเวลานี้,มีเหล่าข้าราชบริพารคนสำคัญยืนรอยู่.
"อี้เหยี่ยน,หวังคู,หนีปู่ซา,เซียนเซิงซือ,เข้ามาด้านใน!"จงซานที่เอ่ยออกไป.
จากนั้นไม่นาน,เหล่าเสนาธิการที่สำคัญทั้งสี่ก็เดินเข้ามา.
"ฝ่าบาท?"คนทั้งสี่จ้องมองจงซานด้วยท่าทางประหลาดใจ.
"หวังคู,หนี่ปู่ซา,เซียนเซิงซือ,เจ้าสามารถสร้าง
สัญญาณชีพ ได้หรือไม่?"จงซานที่กล่าวสอบถาม.
สัญญาณชีพ,แน่นอนว่าในอดีตเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเซียนสวรรค์ซือหม่าเข่อพวกเขาต่างก็มีครบกันทุกคน,เมื่อมีคนหนึ่งตายไป,หยกสัญญาณชีพก็จะระเบิดนั่นเอง!
สัญญาชีพนี้ไม่ได้มีผลต่อเจ้าของชีวิต,ทว่าหากเจ้าของชีวิตตกตายไปสิ่งของสัญญาณชีพก็จะระเบิดไปในทันทีนั่นเอง.
"เฉินสามารถสร้างได้!"หวังคูกล่าวออกมาในทันที.
"เฉินเองก็ด้วย!"เซียนเซิงซือและหนี่ปู่ซากล่าวออกมาพร้อมกัน.
"หืม?"
เพียงแต่ว่าวัตถุดิบในการสร้างนั้นแพงมาก."หวังคูกล่าว.
"แพงมาก?
จะแพงเท่าใด,ต้าเจิ้งย่อมมีความสามารถในการจ่ายได้!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ขอรับ!"ทุกคนที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
"แต่ว่า,ข้าต้องการทำสัญญาณชีพที่หนู,พวกเจ้าทำได้หรือไม่?"จงซานที่จ้องมองไปยังพวกเขา.
"หยกสัญญาณชีพที่หนู?"ทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้าง.
"เป็นเพียงหนูทดลองธรรมดา,ทำได้หรือไม่?"จงซานที่จ้องมองไปยังทุกคน.
"ได้ขอรับ,ทว่ามันจะไม่เป็นการน่าเสียดายหรือไม่?"หวังคูที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ไม่มีอะไรน่าเสียดาย,เพียงแค่ทำได้ก็พอแล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างมั่นใจ.
"ฝ่าบาท,พวกเราทำเช่นนี้ไปเพื่ออะไร?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ปลดเกษียณหนู."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ปลดเกษียณหนู?"ทุกคนที่จับจ้องมองไปยังจงซาน.
"ข้าต้องการให้ต้าเจิ้งของข้า,สามารถส่งสัญญาณที่ไกลออกไปอย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น,แม้นว่าจะเป็นสถานที่ที่ไม่สามารถเดินทางถึงกัน,หรือแม้แต่สถานที่ต้องเดินทางแจ้งข่าวในหนึ่งปี,ข้าต้องการให้ส่งข่าวดังกล่าวได้ในทันที!"จงซานกล่าว.
"แล้วทำเช่นนี้?"หวังคูที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เพียงแค่ใช้กับตำราสัญลักษณ์,กับหยกสัญญาณ!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ทันใดนั้นดวงตาของอี้เหยี่ยนที่เปล่งประกาย,ราวกับว่า,เข้าใจเรื่องทั้งหมดได้.
"ฝ่าบาทช่างมากความสามารถนัก,เฉินขอชื่นชม!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความยำเกรง.
คนอื่นๆไม่เข้าใจเท่าใดนัก.
"อี้เหยี่ยน,เจ้าเข้าใจอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นลองกล่าวออกมา?"จงซานที่จ้องมองไปยังอี้เหยี่ยน.
"ครับ,ตราบเท่าที่พวกเรามีสมุดสัญลักษณ์,ภายในนั้นก็จะมีสัญลักษณ์และข้อความที่แตกต่างกันไป,กับสัญญาณที่ส่งมาเป็นระลอก,ตราบเท่าที่นำสัญญาณมาแปลงเป็นอักษรก็จะเข้าใจข้อความที่ถูกส่งมาได้."อี้เหยี่ยนกล่าว.
"ด้วยการฆ่าหนูอย่างงั้นรึ?"
"ถูกแล้ว,ฆ่าหนู,การฆ่าหนูนั้นจะหยุดเป็นช่วงและชุดที่แตกต่างกัน,ยกตัวอย่าง,ชุดแรกหนูสามตัว,ครั้งต่อไปเป็นหนูสี่ตัว,ครั้งที่สามเป็นหนูห้าตัว,จากนั้นก็นำสัญลักษณ์ที่ได้มานั้นมาเทียบกับตำราถอดความ,ซึ่งชุดของหนูที่สังหารไปนั้นก็จะแทนอักษรและความหมายที่แตกต่างกันภายในได้."อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
หวังคูที่กำลังสีคางกระดูกของเขา,สามารถส่งสัญญาณอย่างงั้นรึ?
เซียนเซิงซือและหนี่ปู่ซาที่ดวงตาเป็นประกายทันที.
"เฉินชื่นชมยิ่งนัก!"ทุกคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ใช่แล้ว!
เมื่อเข้าใจแล้ว,ข้ากำลังจะทำการใหญ่เร็วๆนี้,เรื่องนี้จำเป็นต้องให้ทุกคนร่วมมือกันอย่างทันท่วงทีถึงจะสำเร็จ,อย่างไรก็ตามอย่างแรกการสื่อสารจำเป็นต้องทำขึ้นมาเป็นอย่างมาก,การทำตำราสัญญาณและหลอมสัญญาณชีพ,มอบให้อี้เหยี่ยนและหวังคู!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อี้เหยี่ยนและหวังคูที่ตอบรับในทันที.
"แผนการใหญ่?
ฝ่าบาทมีแผนการใหญ่อะไรอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ขั้นแรกต้องทำการส่งสัญญาณให้สำเร็จก่อน,ขั้นต่อไป,ให้ทำการทดลอง,รับประกันความปลอดภัยในความแม่นยำ,จำไว้ว่าต้องคิดถึงความปลอดภัยเป็นอันดับแรก,และห้ามเผยเรื่องนี้ให้ใครรู้เด็ดขาด!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
"ลู่เจี้ยนปิง,เข้ามา!"จงซานที่เอ่ยออกไปเสียงดังอีกครั้ง.
ที่ด้านนอกห้องอักษร,เหล่าข้าราชบริพารที่ยืนอยูรอบๆ,เสนาธิการผังเมืองลู่เจี้ยนปิงที่เร่งรีบเข้ามา,ก้าวเข้ามาด้วยท่าทางสงสัย.
"เฉินลู่เฉียนปิง,คารวะฝ่าบาท,ทรงพระเจริญหมื่นปีๆปี!"
"อืม,ลู่เจี้ยนปิง!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"ข้ามีหน้าที่ให้เจ้าทำในเวลานี้,ในห้าเดือนนี้,จงนำสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,เคลื่อนตรงไปอยู่ที่ทะเลทิศใต้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
"ย้ายเมืองหลวงอย่างงั้นรึ?"อี้เหยี่ยนและคนอื่นๆที่เผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ.
"น้อมรับประบัญชา!"ลู่เจี้ยนปิงที่รับคำในทันที.
ย้ายเมืองหลวงไปยังทะเลทิศใต้?
ฝ่าบาทต้องการทำอะไร?
หรือว่าจะเกี่ยวข้องกับแผนการใหญ่ที่ฝ่าบาทกำลังกล่าว?
และยังมีการใช้หนูสื่อสารอีก?
เหล่าข้าราชบริพารที่ไม่ได้ถามจงซานต่าอย่างใดเนื่องจากในเวลานี้จงซานที่ดูจริงจังเป็นอย่างมาก,แน่นอนว่าจะต้องมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น,มีเรื่องอะไรที่ทำให้ฝ่าบาทต้องจริงจังถึงเพียงนี้.
ต้องมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นแน่,ว่าแต่มันคือเรื่องสำคัญใดกัน?
แน่นอนว่านี้คือแผนการที่จะเผชิญหน้ากังกงเชียน,ซึ่งจงซานเองก็ไม่คาดคิดเช่นกันว่ากงเชียนจะเริ่มพยากรณ์เขาแล้ว,นอกจากนี้มันยังทำให้บัวหงหลวนเทียนของเขากลายเป็นสีน้ำเงินอีก,นิมิตร้าย.
จงซานไม่ได้ใช้ทักษรสวรรค์ลี้ลับอกมา,เพราะว่าจงซานรับรู้ว่านักบวชหนีได้แต่วิหารนั้นไม่สามารถหนีไปได้,การสร้างความสับสนต่อเขา,ไม่ได้ช่วยอะไรมาก,หนำซ้ำอาจทำให้เขาต้องพ่ายแพ้ก็เป็นได้.
ทว่าตอนนี้ร่างหลักและร่างแยกเงาเมื่อสร้างสัญญาณชีพเสร็จ,เขาก็จะใช้ทักษะสวรรค์ลี้ลับเพื่อปกปิดกงเชียนเช่นกัน.
กงเชียนแน่นอนจะต้องรับรู้,เขายังไม่จัดการจงซานตอนนี้แน่,เพราะว่า,หยิงนั้นเอง,เป้าหมายเป็นไปได้ว่ารอคอยการจากไปของหยิง,เพื่อป้องกันว่าหยิงอาจจะยื่นมือเขามาก็เป็นได้.
กงเชียนไม่ได้หวาดกลัวหยิง,ทว่ากงเชียนก็ไม่ต้องการต่อสู้กับหยิงตอนนี้,การเข้าปะทะกันมีแต่ทำให้ทั้งสองฝ่ายเสียหายไม่ได้สร้างผลประโยชน์อะไรเลย,อีกทั้งกงเชียนยังรักษาตัวอยู่,ในโลกใบใหญ่เขาเองก็มีศัตรูคู่อาฆาตอยู่ด้วย,เรื่องสำคัญที่สุดของเขาจำเป็นต้องถนอมตัวเองด้วยเช่นกัน.
ดังนั้น,กงเชียนต้องสังหารเขาแน่,หลังจากที่หยิงจากไป.
จงซานที่วางแผนในการรับมือกงเชียนหลายวันและหลายวิธีการ.
กงเชียน!
ไม่ใช่คนที่เขาจะปะทะด้วยในเวลานี้!
เกี่ยวกับนิมิตร้ายของเขา,จงซานไม่ได้บอกใคร,เขาเก็บมันเอาไว้ในใจ,ทำทุกอย่างให้เป็นปรกติ,ในเวลานี้สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่มุ่งตรงมายังทะเลใต้แล้ว,อี้เหยี่ยนและหวังคูเองก็อยู่ในช่วงทดลองการส่งสัญญาณด้วยสัญญาณชีพอยู่.
กับค่าใช้จ่ายจะมากเท่าไหร่,จงซานไม่ได้สนใจนัก,ไม่ว่าจะใช้จ่ายไปเท่าไหร่,ตราบเท่าที่มันช่วยเขาได้,ก็ถือว่าดีแล้ว.
ในช่วงครึ่งปีนี้,แปดหางสวรรค์ได้กลืนกินกระบี่เทียนไมของประมุขตระกูลเทียนภพหยิน,เป็นเซียนฉีสวรรค์ที่แท้จริง,เป็นสมบัติล้ำค่าที่ยอดเยี่ยมมาก.
ทว่ามันกลับทำให้พลังฝึกตนของจงซานเพิ่มขึ้นเพียงแค่ขั้นเดียว.
ระดับสวรรค์แท้ขั้นที่หก!
จงซานที่ทำการสำรวจแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ,ด้วยการใช้เซียนฉีสวรรค์ทำให้เพิ่มพลังฝึกตนได้แค่ขั้นเดียว,ระดับต่อไปเขาควรจะทำอย่างไรดี?
วันจากไปของหยิงที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว,สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเวลานี้ได้มาหยุดอยู่กลางทะเล,ไม่มีใครรับรู้เรื่องนี้,มีเพียงแค่จงซานเท่านั้นที่รู้.
ร่างหลักจงซานและร่างแยกเงาจงซานต่างก็อยู่ที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแล้ว.
เพราะว่า,หลังจากที่รับรู้ถึงการพยากรณ์และบัวหงหลวนเทียนที่นิมิตโชคร้าย.
จงซานที่ลองจัดแจงให้ร่างเงาไปร่วมพิธีที่ต้าฉินและร่างหลักเฝ้าสวรรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ก็เกิดนิมิตร้าย,จากนั้นก็เปลี่ยนให้ร่างหลักไปยังต้าฉินเข้าร่วมพิธี,และให้ร่างเงาเฝ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว,ก็เกิดนิมิตร้ายเช่นกัน.
ไม่ว่าจะวิธีใหน,ล้วนแล้วแต่กิดลางร้ายทั้งนั้น!
ด้วยความรู้สึกนี้,จงซานที่รู้สึกจริงจังมาก,เขาที่สูดหายใจลึกและตัดสินใจใหม่ในทันที.
ร่างหลักเดินทางไปยังต้าฉิน,ส่วนร่างแยกเงาเฝ้าสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว!
"จงซานทำไมถึงได้ให้ทุกคนจากภพหยินมาล่ะ? อีกทั้งสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวมาหยุดอยู่กลางทะเลใต้ด้วย?"ตี้เสวียนชาที่สอบถามจงซานด้วยความสงสัย.
"เรื่องนี้ค่อนข้างยาว,พวกเราเดินทางไปยังต้าฉิน,ระหว่างทางข้าจะเล่าให้ฟัง!"จงซานที่สูดหายใจลึก.
"อืม!"ตี้เสวียชาที่พยักหน้ารับ.
เห็นท่าทางของจงซานที่ดูจริงจังขมวดคิ้วไปมา,ทำให้ตี้เสวียนชารับรู้ว่าต้องเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างแน่นอน.
กงเชียน,เขาต้องพบกับกงเชียนอย่างงั้นรึ?
คาดไม่ถึงเลยว่าจะเผชิญหน้ากันเร็วขนาดนี้.
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น