Immortality Chapter 774 Tian Tang and Tian Lai
นิยาย เรื่อง อมตะ ตอนที่ 774 เทียนถังและเทียนไล
Chapter 774 Tian Tang
and Tian Lai
มารชราหมื่นปีได้จากไปแล้ว,จงซานยังคงยืนอยู่บนป้อมประตูทิศใต้,จดจ้องมองไปยังทิศทางที่มารชราหมืนปีจากไป.
ดูเหมือนว่าเขาจะได้เปิดมุมมองหลายอย่างจากคำพูดของมารชราหมื่นปี,จงซานสามารถคาดการถึงอันตรายมากมายจนคาดไม่ถึงรออยู่! กับเหล่าตัวตนอันดับหนึ่งของโลกใบนี้เมื่อในอดีตอย่างงั้นรึ?
และก็ยังมีโลหิตสืบทอดที่จงซานยังไม่เข้าใจนัก,ที่จงซานรับรู้ตอนนี้ก็มีเป่ยชิงซือ,เนี่ยนโหยวโหยว,หนานป่าเทียน,เห่าเม่ยลี่และยังมีอีกเป็นจำนวนมาก!
และอีกคน,แน่นอนว่าจะต้องเป็นยอดฝีมือของโลกใบใหญ่ที่เหมือนกับเป่าเอ๋ออีก.
"จงซาน!"เทียนหลิงเอ๋อที่เห็นจงซานที่จับจ้องนิ่งงัน,จึงได้เอ่ยออกมาเล็กน้อย.
"ข้าไม่เป็นไร!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมากล่าวตอบสตรีของเขา.
"อืม!"เป่าเอ๋อที่พยักหน้าพร้อมกับบอกเทียนหลิงเอ๋อ,ว่าจงซานยังมีเรื่องจัดการ,สามีและภรรยาต้องรู้หน้าที่,รอคอยให้จงซานจัดการเรื่องอื่นๆเสร็จก่อน,ค่อยพูดคุยกันอีกครั้ง.
"กลับตำหนักซ่างเฉิง!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"
ภายในท้องพระโรง,เหล่าข้าราชบริพารและนักรบทุกคนที่กล่าวแสดงแซ่ซ้องสรรเสริญ,ในเวลานี้ได้มีการจัดการเกี่ยวกับการปกครองของราชวงศ์สวรรค์อีกครั้ง,เมื่อมีการยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์,จึงต้องมีการจัดการตำแหน่งต่างๆใหม่.
การประชุมในวันที่สอง.
"รายงานฝ่าบาท,ที่ด้านหน้าประตูสรรค์ทิศใต้,ทูตของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยขอเข้าพบ!"องค์รักษ์ที่เข้ามารายงาน.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย?
เหล่าขุนนางและเสนาธิการที่พูดคุยเสียงดังเซ็งแซ่,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยและราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งนั้นเป็นศัตรูคู่แค้นกัน,ตอนนี้กับขอเข้าพบอย่างงั้นรึ?
"ใครเป็นทูตอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"ซิวเฉินกง,หวังเฉิน!"องค์รักษ์ที่กล่าวรายงานออกมาในทันที.
"หวังเฉินอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทว่าในห้องโถง,เหล่าข้าราชบริพารที่จับจ้องมองไปยังจงซานทันที,หวังเฉิน?
เหล่าข้าราชบริพารส่วนใหญ่ไม่รู้จักหวังเฉินและจงซานนั้นมีความสัมพันธ์กัน,ทว่าก็เห็นได้ว่าจงซานที่ให้ความสำคัญอยู่ไม่น้อย,หวังเฉิน,อดีตคือจงซือจิว,เป็นบุตรบุญธรรมของจงซานที่เขาเอ็นดูที่สุด,หากแต่กลับทรยศจงซานนั่นเอง!
เรื่องที่เป็นเรื่องที่ระเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก,คนที่รู้ไม่มีใครกล้ากล่าวถึงเรื่องนี้ต่อหน้าจงซาน,วันนี้คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกลายเป็นทูตของต้าสุ่ยเดินทางมายังต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
จงซานที่เคาะนิ้วไปบนบัลลังก์มังกรเบาๆ,เหล่าข้าราชบริพารที่นิ่งงันรอคอย.
เหล่าข้าราชบริพารทุกคนราวกับตระหนักบางอย่างได้,ไม่มีใครกล้ากล่าวขัด,หวังเฉินนั้นมีความหลังกับฝ่าบาท
แม้ว่าตอนนี้จะเป็นทูตของต้าสุ่ย,แม้นว่าจะไม่เข้าใจเรื่องราวมากนัก,หากแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวของฝ่าบาท,จะต้องให้ฝ่าบาทตัดสินใจด้วยตนเอง.
"พวกเขามากันกี่คน?"จงซานสอบถาม.
"สิบเอ็ดคน,นำมาโดยหวังเฉิน!"องค์รักษ์กล่าวรายงานในทันที.
จงซานที่หลับตาครุ่นคิดเล็กน้อย,สูดหายใจลึก,ก่อนที่จะลืมตาขึ้นในทันที"ข้ารู้สึกเหนื่อย,ให้พวกเขาไปอยู่ที่ตำหนังซังอู๋,พรุ่งนี้ค่อยเข้าพบที่ท้องพระโรง!"
เหนื่อย? ฝ่าบาทนะรึที่รู้สึกเหนื่อย?
ทว่าก็ไม่มีใครกล้ากล่าวค้าน,องค์รักษ์ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ,"รับด้วยเกล้า!"
"เลิกประชุม!"
เหล่าข้าราชบริพารที่ถอยกลับไป,จงซานเองก็ออกจากตำหนักซ่างเฉิงไปด้วยเช่นกัน.
"ไปเรียกจงเทียนมา!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"ขันทีชราที่รับคำเร่งรีบไปในทันที.
จากนั้น,จงเทียนก็เข้ามา.
"ฟู่หวง,จงซือจิวเจ้าสารเลวน้อยนั่นมาอย่างงั้นรึ?"แววตาของจงเทียนที่เต็มไปด้วยความเย็นชาโกรธเกรี้ยว.
"คืนนี้ข้าให้เขาไปพักอยู่ที่สวนซังอู๋."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"สวนซังอู๋?
ไม่ใช่ว่ามันคือสวนของเจ้าสารเลวน้อยนั่นหรอกรึ?ฟู่หวง!"จงเทียนที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เจ้าจงไปจับตาดูเขาเอาไว้"จงซานกล่าว.
"หืม?"จงเทียนที่ชำเลืองมองออกไป.
"ครับ!"จงเทียนที่พยักหน้ารับ,ดูเหมือนว่าจะเข้าใจความตั้งใจของจงซานได้.
ภพหยิน,นรกหมื่นจั้ง,ตระกูลเทียน.
ในวันนี้,ตระกูลเทียนที่อยู่ในความวุ่นวาย! เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลเทียนได้ชักอาวุโสออกมาพร้อมกับชี้ไปยังกลุ่มคนด้านหน้า.
คน 16
คน,มีสองคนที่ดูเหมือนว่าจะดูเต็มไปด้วยความอหังการเจ้ายศเจ้าอย่าง,ซึ่งมี 14
คนล้อมรอบพวกเขา.
พวกเขาที่สวมชุดที่โอ่อ่าอลังการ,คนผู้หนึ่งสวมชุดสีแดง,ส่วนอีกคนสวมชุดสีเขียว,ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะถักเปียเป็นรอนยาว,ดูสูงส่งน่าเกรงขาม,ที่เอวพกกระบี่ที่งดงามเอาไว้ด้วย.
เหล่าผู้คุมประตูถูกแหวกออก,คนทั้ง 16 ที่ก้าวตรงไปในตระกูลเทียน.
เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลเทียนที่เข้าล้อมกรอบ,หากแต่ไม่มีใครกล้าลงมือ,คนทั้ง
16 ที่รุกเข้ามา,พวกเขาที่ถอยครั้งแล้วครั้งเล่า.
พวกเขาที่ไม่สนใจก้าวรุกเข้ามาด้านใน,ก่อนที่จะหยุดลง.
เทียนเซียวจื่อที่นำยอดฝีมือตรงมายังประตูทางเข้า.
"ท่านประมุข,อาวุโสเทียนที่ออกมาขวางพวกเขาก่อนนี้,ถูกทำร้ายได้รับบาดเจ็บหนัก,ตอนนี้ขยับไม่ได้,เป็นเขา!"ผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่ตื่นตระหนก.
"พวกเจ้าเป็นใคร?
ทำไมถึงได้รุกเข้ามาในตระกูลเทียน?"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
ชายสองคนที่มีองค์รักษ์ล้อมรอบจ้องมองไปยังป้ายขนาดใหญ่ที่หน้าประตู.
"พี่สาม,ใบเล็กมีตระกูลเทียนด้วยรึ?
คนพวกนี้ไม่ใช่ว่าเป็นกบฏจากโลกใบใหญ่หรอกรึ?ทว่าเสื้อผ้าที่พวกเขาสวมอยู่กับเป็นค่ายกลเทียม?"ชายในชุดสีเขียวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"นี่ก็โลกใบเล็กที่แปดแล้ว,ที่พวกเราไปพบ."ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมา.
"อีกอย่าง,สายโลหิตของคนเหล่านี้,ดวงวิญญาณไม่มีสัญลักษณ์ของวิญญาณตระกูลเทียนเลย,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าไม่มีชะตะวิถีของคนตระกูลเทียน!"ชายในชุดสีเขียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ทว่า,สถานที่แห่งนี้นั้น!"ชายในชุดสีแดงที่สูดหายใจลึก.
"หืม?"
"ข้าสัมผัสได้,กลิ่นอายบ่อคลื่นสงบ,ไม่ผิดแน่,นี่จะต้องเป็นกลุ่มกบฏของโลกใบเล็กแน่!"ชายในชุดสีแดงที่แววตาเผยท่าทางตื่นเต้นดีใจขึ้นมา.
"จริงๆรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่ดวงตาเป็นประกาย.
ชายในชุดสีแดงที่จ้องมองไปยังเทียนเซียวจื่อ,"ข้ามีนามว่าเทียนถัง,มาจากตระกูลเทียนโลกใบใหญ่,แจ้งไปยังประมุขตระกูลเทียน,ข้าต้องการพบเขา!"
เทียนถัง?
ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่ดวงตาหดเกร็ง,ตระกูลเทียนโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?
เทียนเซียวจื่อที่จดจ้องมองพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"ข้าคือประมุขตระกูลเทียน,เทียนเซียวจื่อ! มีสิ่งใดก็กล่าวออกมา!"
"เจ้านะรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่เผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ.
"เป็นความจริง!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เล่นตลกอย่างงั้นรึ? เจ้านะรึเป็นประมุขตระกูลเทียน?"ชายในชุดสีเขียวหัวเราะออกมาเสียงดัง.
"ข้าคือประมุขตระกูลเทียน,มีอะไรก็กล่าวออกมา!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไปให้พ้น,เส้าเหยี่ยไม่ได้มีเวลาเล่นกับเจ้าหรอกนะ,ไปเรียกประมุขของเจ้าออกมา!"ชายในชุดสีเขียวที่ร้องออกมาเสียงดัง.
กำลังเสียงหัวเราะของชายชุดสีเขียว,ทำให้เหล่ายอดฝีมือตระกูลเทียนด้านหลังเทียนเซียวจื่อชักระบี่ยาวออกมาในทันที.
"เฮ้เฮ้, คิดที่จะชักกระบี่ออกมาพูดอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่กล่าวหยัน.
เทียนเซียวจื่อที่ยกมือขึ้นห้าม,แต่กระนั้นพวกเขาก็ไม่ยินดีที่จะเก็บกระบี่.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,เสียงที่ทรงพลังดังก้องผ่านออกมาจากด้านในตระกูลเทียน.
"แขกผู้มีเกียรติมาเยือน,ท่านประมุข,โปรดต้อนรับพวกเขา,เชิญพวกเขาเข้ามาด้านในตำหนักชีพจรสวรรค์."
เสียงที่ดังรอดออกมานั้น,ทำให้เทียนถังขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,แววตาของคนอื่นเองก็แสดงท่าทางสงสัยด้วยเช่นกัน.
"ประมุข,เสียงอาวุโสใหญ่!"
เทียนเซียวจื่อพยักหน้า.
"ทุกๆท่านเชิญ!"เทียนเซียวจื่อกล่าว.
"เจ้าเป็นประมุขจริงๆรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เทียนไล,เข้าไป!"เทียนถังที่กล่าวต่อชายในชุดสีเขียว.
ทุกคนที่เข้าไปในวิหารชีพจรสวรรค์พร้อมกับเทียนเซียวจื่อ.
ภายในวิหารชีพจรสวรรค์.
เทียนเฉินจื่อที่รอคอยอย่างสุขุม,ที่ด้านหน้าประตูทางเข้า,เหล่าผู้ติดตามของเทียนถังอีก
14
คนไม่ได้เข้ามาด้านในห้องโถง,มีเพียงแค่เทียนเซียวจื่อ,เทียนถังและเทียนไลเข้ามา.
เมื่อเข้ามาภายในห้องโถงทุกคนที่จ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ.
"อาวุโสใหญ่!"เทียนเซียวจื่อแสดงความเคารพ.
เทียนเฉินจื่อพยักหน้า.
"ดี,มีกลิ่นอายของคนตระกูลเทียนเล็กน้อย,ทว่ากลับเบาบางนัก!"เทียนไลกล่าว.
"ผู้น้อยเทียนเฉินจื่อ,ไม่รู้ว่าทำท่านเดินทางมาก,มีประสงค์อะไร?"เทียนเฉินจื่อที่โบกมือเชิญพวกเขานั่ง.
เทียนถังและเทียนไลก้าวเข้ามานั่งอย่างไม่เกรงใจในทันที.
"เจ้าคือประมุขตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เทียนถังที่จ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ.
"เรื่องของตระกูลเทียนนั้นค่อยซับซ้อน,เรื่องนี้...!"เทียนฉินจื่อขณะที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง.
"พอแล้ว,อย่าพูดอะไรให้เสียเวลา,ตราสวรรค์?
ส่งตราสวรรค์มา!"เทียนไลที่กล่าวออกมาทันที.
"ข้าไม่มีตราสวรรค์จริงๆ!"เทียนเฉินจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"เจ้าต้องการจะล้อพวกเรารึไง?"เทียนไลที่เผยแววตาที่เย็นชาออกมา.
"เทียนไล,ฟังเทียนฉินจื่อพูด!"เทียนถังกล่าว.
"อืม!"
เทียนเฉินจื่อที่จ้องมองเทียนถังด้วยความลึกล้ำ,พยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เรื่องนี้,เกี่ยวกับตราสวรรค์มีอยู่จริง,ทว่าตระกูลเทียนภพหยินของข้านั้น,ไม่ได้มีมันอยู่......!"
เทียนเฉินจื่อที่เล่าเรื่องราวระหว่างตระกูลเทียนภพหยินและภพหยางอย่างระมัดระวัง.
กับเรื่องเล่าที่ดูซับซ้อน,เทียนไลที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"งั้นแปลกว่าเจ้าไม่มีตราสวรรค์อีกต่อไปแล้วอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นส่งบ่อคลื่นสงบมาให้ข้า!"เทียนไลที่กล่าวออกมาตรงๆ.
"ต้องขออภัย,บ่อคลื่นสงบนั้นเป็นสมบัติตระกูลเทียน,ทุกคนเป็นคนตระกูลเทียน,หากต้องการนั้นจะต้องมีตราสวรรค์เท่านั้น
ผู้น้อยถึงจะยอมมอบบ่อคลื่นสงบคืน,ตอนนี้พวกเราไม่สามารถรับปากได้."เทียนเฉินจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่ยอมอย่างงั้นรึ?"เทียนไลที่ลุกขึ้นพร้อมแค่นเสียงเย็นชา.
"เทียนไล!"เทียนถังที่กล่าวเสียงเคร่งขรึม.
"พี่สาม,ทำไม?"
"อย่าได้เสียมารยาท!"เทียนถังกล่าว.
เทียนไลที่จดจ้องมองเทียนถังด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
เทียนถังไม่สนใจเทียนไล,ทว่าจ้องมองไปยังเทียนฉินจื่อ,"ดี,เป็นไปตามนั้น,รอให้ข้าได้ตราสวรรค์,ข้าจะมารับบ่อคลื่นสงบ,และนับให้พวกเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล!"
"ขอบคุณ!"เทียนเฉินจื่อที่เผยยิ้มออกมา.
"อืม!"
"ทุกท่านเพิ่งมาถึงโลกใบเล็ก,ไม่,เชิญพักผ่อนก่อนดีหรือไม่,พรุ่งนี้ข้าจะให้ท่านประมุขพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องต่างๆของโลกใบเล็กนี้ให้ฟัง?"เทียนเฉินจื่อกล่าว.
"ตกลง!"เทียนถังที่จ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ,พร้อมกับพยักหน้ารับ.
"เข้ามา,นำแขกผู้ทรงเกียรติไปยังตำหนักต้อนรับกุยปินทันที!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาในทันที.
"ครับ!"จากนั้นผู้เยาว์ตระกูลเทียนก็นำคนทั้ง
16 คนออกจากตำหนักชีพจรสวรรค์ไป.
หลังจากที่ทุกคนจากไป,เทียนเซียวจื่อขมวดคิ้วไปมาพร้อมกับสอบถาม,"อาวุโสใหญ่?
ท่านต้องการ........!"
เทียนเฉินจื่อเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"พรุ่งนี้,เจ้าบอกเรื่องราวต่างๆของโลกใบเล็กให้พวกเขาฟัง,ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร!"
ไม่จำเป็นต้องปิดบัง,เรื่องที่ควรปกปิด,กับสิ่งที่เทียนเซียวจื่อรู้,แน่นอนว่าเขาย่อมมีความสามารถที่จะบอกกล่าวเรื่องที่เหมาะสมออกมาได้.
"ครับ!"เทียนเซียวจื่อรับคำและเข้าใจเจตจำนงของเทียนเฉินจื่อได้.
ภายในตำหนักกุยปิน.
"พี่สาม,ทำไมต้องพูดดีกับมันด้วย?
เจ้าเฒ่านั้น.....!"
"เขาร้ายกาจกว่าเจ้ามาก!"เทียนถังที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จะเป็นไปได้อย่างไร?"
"เทียนเฉินจื่อ?
เป็นคนที่ร้ายกาจมาก,ก่อนหน้าที่จะหาตราสวรรค์พบ,พวกเราคงจะทำอะไรกับพวกเขาไม่ได้ชั่วคราว!"เทียนถังกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
Chapter 774 Tian Tang
and Tian Lai
天堂与天籁
เทียนถังและเทียนไล
มารชราหมื่นปีได้จากไปแล้ว,จงซานยังคงยืนอยู่บนป้อมประตูทิศใต้,จดจ้องมองไปยังทิศทางที่มารชราหมืนปีจากไป.
ดูเหมือนว่าเขาจะได้เปิดมุมมองหลายอย่างจากคำพูดของมารชราหมื่นปี,จงซานสามารถคาดการถึงอันตรายมากมายจนคาดไม่ถึงรออยู่! กับเหล่าตัวตนอันดับหนึ่งของโลกใบนี้เมื่อในอดีตอย่างงั้นรึ?
และก็ยังมีโลหิตสืบทอดที่จงซานยังไม่เข้าใจนัก,ที่จงซานรับรู้ตอนนี้ก็มีเป่ยชิงซือ,เนี่ยนโหยวโหยว,หนานป่าเทียน,เห่าเม่ยลี่และยังมีอีกเป็นจำนวนมาก!
และอีกคน,แน่นอนว่าจะต้องเป็นยอดฝีมือของโลกใบใหญ่ที่เหมือนกับเป่าเอ๋ออีก.
"จงซาน!"เทียนหลิงเอ๋อที่เห็นจงซานที่จับจ้องนิ่งงัน,จึงได้เอ่ยออกมาเล็กน้อย.
"ข้าไม่เป็นไร!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมากล่าวตอบสตรีของเขา.
"อืม!"เป่าเอ๋อที่พยักหน้าพร้อมกับบอกเทียนหลิงเอ๋อ,ว่าจงซานยังมีเรื่องจัดการ,สามีและภรรยาต้องรู้หน้าที่,รอคอยให้จงซานจัดการเรื่องอื่นๆเสร็จก่อน,ค่อยพูดคุยกันอีกครั้ง.
"กลับตำหนักซ่างเฉิง!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"
ภายในท้องพระโรง,เหล่าข้าราชบริพารและนักรบทุกคนที่กล่าวแสดงแซ่ซ้องสรรเสริญ,ในเวลานี้ได้มีการจัดการเกี่ยวกับการปกครองของราชวงศ์สวรรค์อีกครั้ง,เมื่อมีการยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์,จึงต้องมีการจัดการตำแหน่งต่างๆใหม่.
การประชุมในวันที่สอง.
"รายงานฝ่าบาท,ที่ด้านหน้าประตูสรรค์ทิศใต้,ทูตของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยขอเข้าพบ!"องค์รักษ์ที่เข้ามารายงาน.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย?
เหล่าขุนนางและเสนาธิการที่พูดคุยเสียงดังเซ็งแซ่,ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยและราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้งนั้นเป็นศัตรูคู่แค้นกัน,ตอนนี้กับขอเข้าพบอย่างงั้นรึ?
"ใครเป็นทูตอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"ซิวเฉินกง,หวังเฉิน!"องค์รักษ์ที่กล่าวรายงานออกมาในทันที.
"หวังเฉินอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทว่าในห้องโถง,เหล่าข้าราชบริพารที่จับจ้องมองไปยังจงซานทันที,หวังเฉิน?
เหล่าข้าราชบริพารส่วนใหญ่ไม่รู้จักหวังเฉินและจงซานนั้นมีความสัมพันธ์กัน,ทว่าก็เห็นได้ว่าจงซานที่ให้ความสำคัญอยู่ไม่น้อย,หวังเฉิน,อดีตคือจงซือจิว,เป็นบุตรบุญธรรมของจงซานที่เขาเอ็นดูที่สุด,หากแต่กลับทรยศจงซานนั่นเอง!
เรื่องที่เป็นเรื่องที่ระเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก,คนที่รู้ไม่มีใครกล้ากล่าวถึงเรื่องนี้ต่อหน้าจงซาน,วันนี้คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกลายเป็นทูตของต้าสุ่ยเดินทางมายังต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ?
จงซานที่เคาะนิ้วไปบนบัลลังก์มังกรเบาๆ,เหล่าข้าราชบริพารที่นิ่งงันรอคอย.
เหล่าข้าราชบริพารทุกคนราวกับตระหนักบางอย่างได้,ไม่มีใครกล้ากล่าวขัด,หวังเฉินนั้นมีความหลังกับฝ่าบาท
แม้ว่าตอนนี้จะเป็นทูตของต้าสุ่ย,แม้นว่าจะไม่เข้าใจเรื่องราวมากนัก,หากแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวของฝ่าบาท,จะต้องให้ฝ่าบาทตัดสินใจด้วยตนเอง.
"พวกเขามากันกี่คน?"จงซานสอบถาม.
"สิบเอ็ดคน,นำมาโดยหวังเฉิน!"องค์รักษ์กล่าวรายงานในทันที.
จงซานที่หลับตาครุ่นคิดเล็กน้อย,สูดหายใจลึก,ก่อนที่จะลืมตาขึ้นในทันที"ข้ารู้สึกเหนื่อย,ให้พวกเขาไปอยู่ที่ตำหนังซังอู๋,พรุ่งนี้ค่อยเข้าพบที่ท้องพระโรง!"
เหนื่อย? ฝ่าบาทนะรึที่รู้สึกเหนื่อย?
ทว่าก็ไม่มีใครกล้ากล่าวค้าน,องค์รักษ์ที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ,"รับด้วยเกล้า!"
"เลิกประชุม!"
เหล่าข้าราชบริพารที่ถอยกลับไป,จงซานเองก็ออกจากตำหนักซ่างเฉิงไปด้วยเช่นกัน.
"ไปเรียกจงเทียนมา!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"ขันทีชราที่รับคำเร่งรีบไปในทันที.
จากนั้น,จงเทียนก็เข้ามา.
"ฟู่หวง,จงซือจิวเจ้าสารเลวน้อยนั่นมาอย่างงั้นรึ?"แววตาของจงเทียนที่เต็มไปด้วยความเย็นชาโกรธเกรี้ยว.
"คืนนี้ข้าให้เขาไปพักอยู่ที่สวนซังอู๋."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"สวนซังอู๋?
ไม่ใช่ว่ามันคือสวนของเจ้าสารเลวน้อยนั่นหรอกรึ?ฟู่หวง!"จงเทียนที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เจ้าจงไปจับตาดูเขาเอาไว้"จงซานกล่าว.
"หืม?"จงเทียนที่ชำเลืองมองออกไป.
"ครับ!"จงเทียนที่พยักหน้ารับ,ดูเหมือนว่าจะเข้าใจความตั้งใจของจงซานได้.
........
ภพหยิน,นรกหมื่นจั้ง,ตระกูลเทียน.
ในวันนี้,ตระกูลเทียนที่อยู่ในความวุ่นวาย! เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลเทียนได้ชักอาวุโสออกมาพร้อมกับชี้ไปยังกลุ่มคนด้านหน้า.
คน 16
คน,มีสองคนที่ดูเหมือนว่าจะดูเต็มไปด้วยความอหังการเจ้ายศเจ้าอย่าง,ซึ่งมี 14
คนล้อมรอบพวกเขา.
พวกเขาที่สวมชุดที่โอ่อ่าอลังการ,คนผู้หนึ่งสวมชุดสีแดง,ส่วนอีกคนสวมชุดสีเขียว,ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะถักเปียเป็นรอนยาว,ดูสูงส่งน่าเกรงขาม,ที่เอวพกกระบี่ที่งดงามเอาไว้ด้วย.
เหล่าผู้คุมประตูถูกแหวกออก,คนทั้ง 16 ที่ก้าวตรงไปในตระกูลเทียน.
เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลเทียนที่เข้าล้อมกรอบ,หากแต่ไม่มีใครกล้าลงมือ,คนทั้ง
16 ที่รุกเข้ามา,พวกเขาที่ถอยครั้งแล้วครั้งเล่า.
พวกเขาที่ไม่สนใจก้าวรุกเข้ามาด้านใน,ก่อนที่จะหยุดลง.
เทียนเซียวจื่อที่นำยอดฝีมือตรงมายังประตูทางเข้า.
"ท่านประมุข,อาวุโสเทียนที่ออกมาขวางพวกเขาก่อนนี้,ถูกทำร้ายได้รับบาดเจ็บหนัก,ตอนนี้ขยับไม่ได้,เป็นเขา!"ผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่ตื่นตระหนก.
"พวกเจ้าเป็นใคร?
ทำไมถึงได้รุกเข้ามาในตระกูลเทียน?"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม.
ชายสองคนที่มีองค์รักษ์ล้อมรอบจ้องมองไปยังป้ายขนาดใหญ่ที่หน้าประตู.
"พี่สาม,ใบเล็กมีตระกูลเทียนด้วยรึ?
คนพวกนี้ไม่ใช่ว่าเป็นกบฏจากโลกใบใหญ่หรอกรึ?ทว่าเสื้อผ้าที่พวกเขาสวมอยู่กับเป็นค่ายกลเทียม?"ชายในชุดสีเขียวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"นี่ก็โลกใบเล็กที่แปดแล้ว,ที่พวกเราไปพบ."ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมา.
"อีกอย่าง,สายโลหิตของคนเหล่านี้,ดวงวิญญาณไม่มีสัญลักษณ์ของวิญญาณตระกูลเทียนเลย,ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าไม่มีชะตะวิถีของคนตระกูลเทียน!"ชายในชุดสีเขียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ทว่า,สถานที่แห่งนี้นั้น!"ชายในชุดสีแดงที่สูดหายใจลึก.
"หืม?"
"ข้าสัมผัสได้,กลิ่นอายบ่อคลื่นสงบ,ไม่ผิดแน่,นี่จะต้องเป็นกลุ่มกบฏของโลกใบเล็กแน่!"ชายในชุดสีแดงที่แววตาเผยท่าทางตื่นเต้นดีใจขึ้นมา.
"จริงๆรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่ดวงตาเป็นประกาย.
ชายในชุดสีแดงที่จ้องมองไปยังเทียนเซียวจื่อ,"ข้ามีนามว่าเทียนถัง,มาจากตระกูลเทียนโลกใบใหญ่,แจ้งไปยังประมุขตระกูลเทียน,ข้าต้องการพบเขา!"
เทียนถัง?
ดวงตาของเทียนเซียวจื่อที่ดวงตาหดเกร็ง,ตระกูลเทียนโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?
เทียนเซียวจื่อที่จดจ้องมองพร้อมกับกล่าวออกมาว่า,"ข้าคือประมุขตระกูลเทียน,เทียนเซียวจื่อ! มีสิ่งใดก็กล่าวออกมา!"
"เจ้านะรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่เผยสีหน้าแววตาประหลาดใจ.
"เป็นความจริง!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า,เล่นตลกอย่างงั้นรึ? เจ้านะรึเป็นประมุขตระกูลเทียน?"ชายในชุดสีเขียวหัวเราะออกมาเสียงดัง.
"ข้าคือประมุขตระกูลเทียน,มีอะไรก็กล่าวออกมา!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไปให้พ้น,เส้าเหยี่ยไม่ได้มีเวลาเล่นกับเจ้าหรอกนะ,ไปเรียกประมุขของเจ้าออกมา!"ชายในชุดสีเขียวที่ร้องออกมาเสียงดัง.
กำลังเสียงหัวเราะของชายชุดสีเขียว,ทำให้เหล่ายอดฝีมือตระกูลเทียนด้านหลังเทียนเซียวจื่อชักระบี่ยาวออกมาในทันที.
"เฮ้เฮ้, คิดที่จะชักกระบี่ออกมาพูดอย่างงั้นรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่กล่าวหยัน.
เทียนเซียวจื่อที่ยกมือขึ้นห้าม,แต่กระนั้นพวกเขาก็ไม่ยินดีที่จะเก็บกระบี่.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น,เสียงที่ทรงพลังดังก้องผ่านออกมาจากด้านในตระกูลเทียน.
"แขกผู้มีเกียรติมาเยือน,ท่านประมุข,โปรดต้อนรับพวกเขา,เชิญพวกเขาเข้ามาด้านในตำหนักชีพจรสวรรค์."
เสียงที่ดังรอดออกมานั้น,ทำให้เทียนถังขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย,แววตาของคนอื่นเองก็แสดงท่าทางสงสัยด้วยเช่นกัน.
"ประมุข,เสียงอาวุโสใหญ่!"
เทียนเซียวจื่อพยักหน้า.
"ทุกๆท่านเชิญ!"เทียนเซียวจื่อกล่าว.
"เจ้าเป็นประมุขจริงๆรึ?"ชายในชุดสีเขียวที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"เทียนไล,เข้าไป!"เทียนถังที่กล่าวต่อชายในชุดสีเขียว.
ทุกคนที่เข้าไปในวิหารชีพจรสวรรค์พร้อมกับเทียนเซียวจื่อ.
ภายในวิหารชีพจรสวรรค์.
เทียนเฉินจื่อที่รอคอยอย่างสุขุม,ที่ด้านหน้าประตูทางเข้า,เหล่าผู้ติดตามของเทียนถังอีก
14
คนไม่ได้เข้ามาด้านในห้องโถง,มีเพียงแค่เทียนเซียวจื่อ,เทียนถังและเทียนไลเข้ามา.
เมื่อเข้ามาภายในห้องโถงทุกคนที่จ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ.
"อาวุโสใหญ่!"เทียนเซียวจื่อแสดงความเคารพ.
เทียนเฉินจื่อพยักหน้า.
"ดี,มีกลิ่นอายของคนตระกูลเทียนเล็กน้อย,ทว่ากลับเบาบางนัก!"เทียนไลกล่าว.
"ผู้น้อยเทียนเฉินจื่อ,ไม่รู้ว่าทำท่านเดินทางมาก,มีประสงค์อะไร?"เทียนเฉินจื่อที่โบกมือเชิญพวกเขานั่ง.
เทียนถังและเทียนไลก้าวเข้ามานั่งอย่างไม่เกรงใจในทันที.
"เจ้าคือประมุขตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"เทียนถังที่จ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ.
"เรื่องของตระกูลเทียนนั้นค่อยซับซ้อน,เรื่องนี้...!"เทียนฉินจื่อขณะที่จะกล่าวอะไรบางอย่าง.
"พอแล้ว,อย่าพูดอะไรให้เสียเวลา,ตราสวรรค์?
ส่งตราสวรรค์มา!"เทียนไลที่กล่าวออกมาทันที.
"ข้าไม่มีตราสวรรค์จริงๆ!"เทียนเฉินจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"เจ้าต้องการจะล้อพวกเรารึไง?"เทียนไลที่เผยแววตาที่เย็นชาออกมา.
"เทียนไล,ฟังเทียนฉินจื่อพูด!"เทียนถังกล่าว.
"อืม!"
เทียนเฉินจื่อที่จ้องมองเทียนถังด้วยความลึกล้ำ,พยักหน้าและกล่าวออกมาว่า,"เรื่องนี้,เกี่ยวกับตราสวรรค์มีอยู่จริง,ทว่าตระกูลเทียนภพหยินของข้านั้น,ไม่ได้มีมันอยู่......!"
เทียนเฉินจื่อที่เล่าเรื่องราวระหว่างตระกูลเทียนภพหยินและภพหยางอย่างระมัดระวัง.
กับเรื่องเล่าที่ดูซับซ้อน,เทียนไลที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"งั้นแปลกว่าเจ้าไม่มีตราสวรรค์อีกต่อไปแล้วอย่างงั้นรึ?
เช่นนั้นส่งบ่อคลื่นสงบมาให้ข้า!"เทียนไลที่กล่าวออกมาตรงๆ.
"ต้องขออภัย,บ่อคลื่นสงบนั้นเป็นสมบัติตระกูลเทียน,ทุกคนเป็นคนตระกูลเทียน,หากต้องการนั้นจะต้องมีตราสวรรค์เท่านั้น
ผู้น้อยถึงจะยอมมอบบ่อคลื่นสงบคืน,ตอนนี้พวกเราไม่สามารถรับปากได้."เทียนเฉินจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่ยอมอย่างงั้นรึ?"เทียนไลที่ลุกขึ้นพร้อมแค่นเสียงเย็นชา.
"เทียนไล!"เทียนถังที่กล่าวเสียงเคร่งขรึม.
"พี่สาม,ทำไม?"
"อย่าได้เสียมารยาท!"เทียนถังกล่าว.
เทียนไลที่จดจ้องมองเทียนถังด้วยท่าทางแปลกประหลาด.
เทียนถังไม่สนใจเทียนไล,ทว่าจ้องมองไปยังเทียนฉินจื่อ,"ดี,เป็นไปตามนั้น,รอให้ข้าได้ตราสวรรค์,ข้าจะมารับบ่อคลื่นสงบ,และนับให้พวกเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล!"
"ขอบคุณ!"เทียนเฉินจื่อที่เผยยิ้มออกมา.
"อืม!"
"ทุกท่านเพิ่งมาถึงโลกใบเล็ก,ไม่,เชิญพักผ่อนก่อนดีหรือไม่,พรุ่งนี้ข้าจะให้ท่านประมุขพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องต่างๆของโลกใบเล็กนี้ให้ฟัง?"เทียนเฉินจื่อกล่าว.
"ตกลง!"เทียนถังที่จ้องมองไปยังเทียนเฉินจื่อ,พร้อมกับพยักหน้ารับ.
"เข้ามา,นำแขกผู้ทรงเกียรติไปยังตำหนักต้อนรับกุยปินทันที!"เทียนเซียวจื่อที่กล่าวออกมาในทันที.
"ครับ!"จากนั้นผู้เยาว์ตระกูลเทียนก็นำคนทั้ง
16 คนออกจากตำหนักชีพจรสวรรค์ไป.
หลังจากที่ทุกคนจากไป,เทียนเซียวจื่อขมวดคิ้วไปมาพร้อมกับสอบถาม,"อาวุโสใหญ่?
ท่านต้องการ........!"
เทียนเฉินจื่อเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
"พรุ่งนี้,เจ้าบอกเรื่องราวต่างๆของโลกใบเล็กให้พวกเขาฟัง,ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร!"
ไม่จำเป็นต้องปิดบัง,เรื่องที่ควรปกปิด,กับสิ่งที่เทียนเซียวจื่อรู้,แน่นอนว่าเขาย่อมมีความสามารถที่จะบอกกล่าวเรื่องที่เหมาะสมออกมาได้.
"ครับ!"เทียนเซียวจื่อรับคำและเข้าใจเจตจำนงของเทียนเฉินจื่อได้.
...........
ภายในตำหนักกุยปิน.
"พี่สาม,ทำไมต้องพูดดีกับมันด้วย?
เจ้าเฒ่านั้น.....!"
"เขาร้ายกาจกว่าเจ้ามาก!"เทียนถังที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"จะเป็นไปได้อย่างไร?"
"เทียนเฉินจื่อ?
เป็นคนที่ร้ายกาจมาก,ก่อนหน้าที่จะหาตราสวรรค์พบ,พวกเราคงจะทำอะไรกับพวกเขาไม่ได้ชั่วคราว!"เทียนถังกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ!"
ที่มาจากhttps://lnmtl.com/novel/immortality
#นิยาย เรื่องอมตะ #Immortality#นิยายแปลไทย
Author(s)
สนใจสนับสนุนพวกเรา,เข้าร่วมกลุ่ม VIP ====> Click
ปัจจุบันแปลจบแล้ว 1672 ตอน สนใจติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ครับ
***เว็ปฟรีอัพ สองวันหนึ่งตอน
***กลุ่มลับ แปลจบแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น